Skip to main content

Full text of "362 Radio Ara Baha'i Emissiounen"

See other formats


2000 - 2007 Bahâ’i Emissiounen um Radio ARA 


www.ara.lu 



La fréquence 

www.bahai.lu de toutes les couleurs 


Inhalt 



Aféierung 8 

1 Positiv Stressbewältegung an der Partnerschaft an am Beruff 9 

2 Gebiet a Meditatioun 9 

3 Himmel an Häll an d‘Liewen nom Doud 10 

4 De Bahâ’i Stand op der Expo 2000 zu Hannover 11 

5 Fofzeg Joer Bahâh' zu Lëtzebuerg 12 

6 D’Bahâ’i a wat se gleewen 13 

7 Motivatioun 14 

8 Eng Formatioun mam Institut Pierre Becker zu Uewerdonven, Ruhi 1 15 

9 Bahâ’u’llâh an d’Welt am Ufank vum erwuessenen Zäitalter 16 

10 Wéi een dat bescht aus eise Kanner an aus eis selwer erausbréngt 17 

11 D’Executioun vum Bâb 18 

12 D’Nonzéngdeegfest 18 

13 Wat et heescht Bahâ’i ginn a sinn 19 

14 D’Bahâ’i Schrëften 20 

15 Wat de Jugendlechen eiser Gesellschaft bréngt 21 

16 Jugend fir Fridden 21 

17 Dausend reliéis Perséinlechkeeten 22 

18 Véier Konferenzen am Bahâ’i Zenter 23 

19 D’Jugend op der Sich no enger neier Visioun 23 

20 Den UN Milleniumsgipfel 24 

21 International Neiegkeeten an déi offiziell Bahâ’i Internetsäit 25 

22 Politik a Moral 26 

23 De Bahâ’i Glawen um Intemet 26 

24 Trounwiessel zu Lëtzebuerg 27 

25 D’Fro nom Gléck 28 

26 Aus de Bahâ’i Schrëften 29 

27 D’Gebiet, Musek a Sangen 30 

Wcb ai (Batt'. SO 

29 Toleranz, den éischte Schrëtt fir eng besser Welt 31 

30 Onofhängeg Sich no der Wourecht 32 

31 Alkohol, Drogen a Medikamenter 32 

32 Fridden an der Partnerschaft 33 

33 Wéi een zur Erkenntnis komme kann? 33 

34 D’Schicksal an d’Netexistenz vum Béisen 34 

35 Wéi ee soll sinn 35 

36 De BahâM Kalenner 36 

37 Geschicht: Gedold 36 

38 Gott eemol anescht gesinn 37 

39 Beschass 38 

40 D’Bahâ’i Schrëften 38 

41 Bahâ’u’llâh, Begrënner vum Bahâh Glawen, Deel 1/4 39 

42 Bahâ’u’llâh, Begrënner vum Bahâh Glawen, Deel 2/4 40 














































- 2 - 

43 Bahâ’u’llâh, Begrënner vum Bahâ’i Glawen, Deel 3/4 41 

44 Bahâ’u’llâh, Begrënner vum Bahâ’l Glawen, Deel 4/4 41 

45 D’Faaschtenzäit 42 

46 Duuscht no Geeschtegkeet 42 

47 D’Séil 43 

48 Liewen an Doud 43 

49 Weltgesondheetsdag 44 

50 Den Nationale Geeschtege Rot 44 

51 Wann d’Mënschheet en Duerf vun honnert Leit wier 45 

ÉstHiähM HélkiMffc IS&él IsB 46 

53 P& Bâb, VMoéIéC' vun der BahA’i RbIiobb, Decl '2 f&- 47 

54 D’Bahâ'l Kannerklassen op Besuch um Radio ARA 48 

55 En Nomëtteg zu Haifa 48 

56 De Bierg Karmel 49 

57 Eng Woch am Himmel 50 

58 Aussergewéinlech Deeg um Biere Karmel zu Haifa an Israel 51 

59 D’Unity Foundation 52 

60 D’Summerfest beim Bahâ'i Haus vun der Andacht zu Frankfurt am Taunus 53 

61 D’Bahâ'i Haus vun der Andacht zu Frankfurt an hir Ausstellung 54 

62 D’Ausstellung am Bahâ'l Haus vun der Andacht zu Frankfurt 55 

63 Dem Bahâ'u'llâh Scne Visoun vun eiser Zukunft - Eng nei Weltuerdnung, Deel 1/3 55 

64 Dem Bahâ'u'llâh Seng Visoun vun eiser Zukunft - Eng nei Weltuerdnung, Deel 2/3 56 

65 Dem Bahâ'u'llâh Seng Visoun vun eiser Zukunft - Eng nei Wcltucrdnung, Deel 3/3 56 

66 D’Verfollegung vun de Bahâ'l am Iran 57 

67 De Bahâ’l Glawen an hire groussen Zich an unhand vun e puer Zuelen 58 

68 Léift 58 

69 Existéiert den Däiwel, gëtt et Geeschter a Spiritismus? 59 

70 D’Bahâ'i Bestietnis 60 

71 D’Weltkonferenz géint Rassissmus 61 

72 Den 1 lte September, d’Welt am Schock 61 

73 D’Welt nom 1 lte September 2002 62 

74 Dat 20t Jorhonnert 62 

75 E Modell wéi d’Mënschheet zesumme liewe kann 63 

76 Wéi d’Bahâ'i sech organiséieren? 64 

77 De lokale Bahâ'i Rot 64 

78 Den nationale Bahâ'i Rot 65 

79 Berodune 65 

80 De Jugendprojet ToutFoi Tout Flamme 66 

81 Eis Bczéiunü mat Deem Deen eis erschaf huet 67 

82 Geschicht: Encouragement 67 

tS 68 

84 'Abdo’l-Babâ. Itefl 2/3 68 

69 

86 De Bénévolat am Bahâ’i Glawen 69 

87 D’Bahâ’l Hochzäit 70 

88 D’Bahâ’l Hochzäit, en Témoignage vum Esther Zana-Nau (op Franséisch) 70 

89 E puer wichteg Datumer an der Bahâ’i Geschicht 70 

90 E Bléck op eng Weltgemeinschaft 71 

91 De Bahâ’l Glawen, déi jéngst vun den onofhängege Relioune vun der Welt 72 

92 Babâ t »’lléh; wéi Hleft offenfcaart huet, Ded 112 72 

93 BabâVllih; yéi Bfei offenbaart huet, D»! 2M 72 

94 D’Bezéiung mat eisem Glawen 73 

95 Eise Kierper an eis Gesondheet 73 

96 D’Faaschtenzäit 74 

97 Wéi kann ech dat Bescht a mir selwer eraushuelen a kultivéieren? 75 

98 The family virtues guide, d’Buch vun den Dugende fir d’ganz Famill 75 

99 Déi däitsch BahâM Internetsäit 76 

100 Wéi ass d’Bahâ’i Relioun entstan? 77 

101 Geschicht: De Kinnek a seng véier Fraen 77 

102 Wëssenschaft a Moral 78 


^ * 

Bahâ ’iEmissiounen um Radio ARA 2000-2007 

































































-3 - 

103 Ëffentlech Unerkennung vum Glawen 78 

104 D’Ofschafung vu rassescher Diskriminatioun, Deel 1/2 79 

105 D’Ofschafung vu rassescher Diskriminatioun, Deel 2/2 80 

106 Invitée D’Esther Zana-Nau, L’union européenne (op franséisch) 81 

107 Invitée D’Esther Zana-Nau, L’union européenne, suite (op franséisch) 81 

108 Buchvirstellung: Eenheet an der Villfalt, Deel 1/4 81 

109 Invitée D’Esther Zana-Nau, La foi bahâ’le, une utopie ? (op franséisch) 81 

110 Invitée D’Esther Zana-Nau, La vision de la foi bahâ’le (op franséisch) 81 

111 Oppene Bréif un d’reliéis Leadere vun der Welt 82 

112 Buchvirstellung: Eenheet an der Villfalt, Deel 2/4 82 

113 Buchvirstellung: Eenheet an der Villfalt, Deel 3/4 83 

114 Buchvirstellung: Eenheet an der Villfalt, Deel 4/4 83 

115 Buchvirstellung: Bahâ’u’llâh, am Land vun der Eenheet 84 

116 Wat ass de Sënn vun der Schëpfung? 85 

117 Réaction des chefs religieux au message sur rélimination du préjugé religieux 85 

118 Präis fir Erzéiung: d’Montessori Schoul, Lucknow, Indien 86 

119 Lassléisung, Détachement 87 

120 Buchvirstellung: 'Abdu'l-Bahâ : Beäntwert Froen 87 

121 D’Natur ënnersteet engem allëmfaassende Gesetz 88 

122 Wéi mer wësse kënnen, dass et Gott gëtt 89 

123 Firwat d’Mënschheet en Erzéier brauch 89 

124 Bescheidenheet, eng Dugend 90 

125 Le mois de la volonté (op franséisch) 91 

126 Bahâ’i Gebieder 92 

128 Nohalteg zesummeschaffen, an dat nom 1 lte September 92 

129 Geeschteg Grondlage vum Bahâ’i Liewen a wéi d’Bahâ’i d’Zukunft gesinn 93 

130 Bahâ’i Texter a Schrëften 94 

131 Wat bréngt et u Gott ze gleewen? 94 

132 Wat et heescht als Bahâ’i ze liewen 95 

133 U Gott gleewcn, an dann? 96 

134 Eis Relatioun mam Herrgott 97 

135 Ethik a Wirtschaft, um Wee zu enger neier Weltuerdnung 98 

136 Korruptioun, Deel 1/2 98 

137 Korruptioun, Deel 2/2 99 

138 Wéi d’Bahâ’l Chrëschtdag feieren 100 

139 Gutt Virsätz fir d’neit Joer 101 

140 Buchvirstellung: Gëllen Äppel, Spigelbiller vum Liewen 101 

141 Buchvirstellung: Hal mech fest a looss mech lass, Fari Khabirpour 102 

142 Buchvirstellung: An du sinn ech Bahâ’i ginn 103 

143 Buchvirstellung: Fraepolitik, Farah Dustdar 104 

144 Buchvirstellung: D’Mënschheet ënnerwee zur Eenheet, André Brugiroux 104 

145 Buchvirstellune: E Jorhonnert vu Liicht, A Century of Light 105 

146 Buchvirstellung: Le livre des sagesses 106 

147 DTaaschtenzäit 107 

148 Internationale Fraendag - Interview mam Esther Zana-Nau fop franséisch) 107 

149 D’Bahâ’i Neit Joer - Interview mam Esther Zana-Nau (op franséisch) 108 

150 Accueil zu Lëtzebuerg (op franséisch) 108 

151 Krich am Irak 108 

152 Informatiounsowenter am Bahâ’i Zenter 109 

153 Geschicht: Léift, Räichtum an Erfolleg 110 

154 E Bahâ’l Begriefnes 110 

155 Humor 111 

156 D’Welt brauch eng nei Aarbechtsethik 112 

157 D’Bahâ’i Perspektiv zu den haitege Weltevenementer 113 

158 Frëndschaft 114 

159 Relioun a Fraen 115 

160 F’éducation: Invitéeën: D’Madame Zana-Nau an den Här Benghozi, Deel 1/3 116 

161 F’éducation: Invitéeën: D’Madame Zana-Nau an den Här Benghozi, Deel 2/3 116 

162 F’éducation: Invitéeën: D’Madame Zana-Nau an den Här Benghozi, Deel 3/3 116 

163 Ausstellung am Europaparlament zu Bréissel iwwer de Bahâ’i Glawen 116 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 






























































164 Geeschteg Nahrung 117 

165 D’Bahâ’l Summerschoul aFrankräich 117 

166 Péng, Schmäerz a Suergen 118 

167 Filmvirstellung: Gott spille fir eng Woch, Bruce Almighty 119 

168 Den Dram 120 

171 éi&ehte K.Ofttakt mtk ét Bafcl*L Olfcwen a Varstaiid- BaÉl Éff 122 

173 Éischte Kontakt mat de Bahâ’l, Berodung, Deel 5/7 123 

174 Éischte Kontakt mat de Bahâ’l, Entwécklungsperspektiven, Deel 6/7 124 

ÜBteiä^SlHI 4 2 5 

176 Kannerklassen am Norde vum Land 125 

177 Internationalen Dag vum Fridden 126 

178 Presentatioun vum Film: Prendre de l’élan 127 

179 Geld 127 

180 Sozial an ekonomesch Entwécklung, BahâM Approche 128 

183 D’Changementer an der Welt an deem Eenzelne seng Verantwortung 129 

184 Visite du Professeur Davachi au Luxcmbouru (op frcmséisch) 130 

185 Generositéit 131 

186 Buchvirstellung: D’Verbuerge Wierder vu Bahâ’u’llâh, Deel 1/2 132 

187 Dat éiwegt Bündnes mam Herrgott 132 

188 Buchvirstellung: D’Verbuerge Wierder vu BahâVllâh, Deel 2/2 133 

189 De Bahâ’l Glawen, en Humanismus géint dTanatisscmen 134 

190 Chrëschtdag a Jesus Christus 135 

191 Weltproblemer a wat d’Bahâ’l maachen 135 

192 Fridden 136 

193 Gerechtegkeet 137 

194 Eenheet 138 

195 Erzéiung 138 

196 D’Maturitéit vun der Mënschheet 139 

197 Léift 140 

198 Buchvirstellung: D’Bahâ’l Welt 2002-2003 140 

199 D’Bahâ’l Wanterschoul zu Bollendorf 141 

200 D’Roll vun der Fra 142 

201 Den Europäesche Bahâ’l Business Forum 143 

202 Fraepräis fir d’Bani Dugal, Bahâ’l Vertriederin vun der Bahâ’i International Community bei der UNO 143 

203 Peace Factory 144 

204 ‘Abdu’l-Bahâ a seng Stellung am BahâM Glawen 144 

205 D’ Fräiheet am BahâM Glawen 145 

206 Ridvan - 21sten Abrëll - D’Bahâ’l feieren hire wichtegsten Dag 145 

207 Wie schreift d’Zukunft? Deel 1/10 146 

208 Wie schreift d’Zukunft? Deel 2/10 147 

209 Wie schreift d’Zukunft? Deel 3/10 147 

210 Wie schreift d’Zukunft? Deel 4/10 148 

211 Wie schreift d’Zukunft? Deel 5/10 149 

212 Wie schreift d’Zukunft? Deel 6/10 149 

213 Wie schreift d’Zukunft? Deel 7/10 150 

214 Wie schreift d’Zukunft? Deel 8/10 151 

215 Wie schreift d’Zukunft? Deel 9/10 152 

216 Wie schreift d’Zukunft? Deel 10/10 153 

217 Honnert Bahâ’i Gospel Sänger zu Lëtzcbucrg - Visiounen 154 

218 Texter zum Nodenken 155 

219 Courage a Freed 155 

220 Visiounen an Texter zum Nodenken 156 
220a Buchvirstellung: Honnert Bréiwer u Gott 157 

221 Buchvirstellung : D’Liewen ass e Paradis, zu deem mir de Schlëssel fanne kënnen 158 

222 All Relioune sinn eng 159 

223 Wierder déi inspiréieren 160 

224 Beweiser dass Gott existéiert 160 


Bahâ ’iEmissiounen um Radio ARA 2000-2007 

































































- 5 - 

225 De Juddentum an de BahâM Glawen 161 


226 Dausend Schüler solle sech zum Islam bekéieren oder op hir Studie verzichten 162 

227 Geschicht: de Bam 163 

228 Identitéit fir de Planéit 164 

229 Mir sinn alleguer wéi eng Gittar 164 

230 Wat vill Bahâ’l de Summer iwwer maachen 165 

231 17ten Oktober, Intemationalen Dag fir d’Ofschafung vun der Aarmut 166 

232 Sech virbereeden 167 

233 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 1/13 168 

234 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 2/13 169 

235 Allerhellegen an Allerséilen 170 

236 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 3/13 171 

237 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 4/13 172 

239 Internationale Kannerdag 172 

240 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 5/13 173 

241 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 6/13 174 

242 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 7/13 175 

243 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 8/13 176 

244 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 9/13 177 

245 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 10/13 178 

246 Den Tsunami 178 

247 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 11/13 180 

248 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 12/13 180 

249 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 13/13 181 

250 D’Fro nom Gléck 182 

251 En Owend zu Éiere vum Martin Luther King 182 

252 Geschicht: d’Ae vun der Séil 183 

253 Wat ass d’Liewen? 184 

254 Naw-Ruz an d’Faaschtenzäit 185 

255 D’Fréijoer 186 

256 Buchvirstellung: La foi bahâ’le, L’émergence d’une religion mondiale 186 

257 Naturkatastrofen als Appell fir ze erwächen 187 

258 De Poopst ass gestuerwen 188 

259 E puer Froen iwwer d’Bahâ’l Gcmeng 189 

260 Suerg ëm eng weider Verfollegung vun de Bahâ’l am Iran 190 

261 Honnert Joer däitsch Bahâ’l Gemeng 191 

262 Pilgerrees am Hellege Land 192 

263 Lassléisung, eng Dugend 193 

264 De Bahâ’l Glawen an e puer Minutten erklären, Deel 1/7 194 

265 De Bahâ’l Glawen an e puer Minutten erklären, Deel 2/7 195 

266 De Bahâ’l Glawen an e puer Minutten erklärcn, Deel 3/7 196 

267 De Bahâ’l Glawen an e puer Minutten erklären, Deel 4/7 197 

268 De Bahâ’l Glawen an e puer Minutten erklären, Deel 5/7 198 

269 De Bahâ’l Glawen an e puer Minutten erklären, Deel 6/7 198 

270 De Bahâ’l Glawen an e puer Minutten erklären, Deel 7/7 199 

271 One Common Faith - Ee gemeinsame Glawen 200 

272 Buchvirstellung: D’Duechter vun engcm Prophet 201 

273 La parole cachée - Dat verstoppte Wuert - La tribu des malakoum 201 

274 De Wäert vu Geschichten 202 

275 Konscht am Bahâ’l Glawen 203 

276 Weltjugenddag 204 

277 Buchvirstellung: Psychology of Spirituality 205 

278 Fridden un déi ee gleeft 205 

1/2 206 

lfeiÉÉ'lifel!a^.SftÉl.'^^ 307 

281 Internationalen Dag vum Fridden 208 

282 Buchvirstellung : Die Bahâ'l Religion, Ein Überblick, Deel 1/17 209 

283 Buchvirstellung: Wëssenschaft a Relioun, Deel 2/17 210 

284 Buchvirstellung: De Wee ass d’Zil, Deel 3/17 210 

285 Buchvirstellung: Deel 4/17 211 


Bahâ ’{ Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 

































































286 Buchvirstellung: D’Liewen nom Doud, Deel 5/17 212 

287 Buchvirstellung: D’Liewen nom Doud, Deel 6/17 213 

288 Buchvirstellung: De Sënn vum Liewen, Deel 7/17 213 

289 Buchvirstellung: Firwat brauche mir Relioun? Deel 8/17 214 

290 Buchvirstellung: Aspekter am deegleche Liewe vun engem Bahâ’i, Deel 9/17 215 

291 Buchvirstellung: De Charakter, Deel 10/17 215 

292 Buchvirstellung: Dat Gutt gesinn, Deel 11/17 216 

293 Buchvirstellung: Berodung, Deel 12/17 217 

294 Buchvirstellung: Bestietnes a Famill, Deel 13/17 218 

295 Buchvirstellung: Gesondheet, Deel 14/17 218 

296 Buchvirstellung: Wéi d’Bahâ’l Gemeng sech finanzéiert, Deel 15/17 219 

297 Buchvirstellung: Déi intemational Bahâ'l Gemeng an d’UNO, Deel 16/17 219 

298 Buchvirstellung: Konscht a Musek- CD From Exile to Exaltation, Deel 17/17 220 

299 Encouragement 220 

300 Buchvirstellung: Esoterik, Dreem an iwwersënnlech Phänomeener, Deel 1/6 221 

300a Buchvirstellung: Esoterik, Dreem an iwwersënnlech Phänomeener, Deel 2/6 221 

300b Buchvirstellung: Dreem an iwwersënnlech Phänomeener, Deel 3/6 222 

3 01 Dgscttt an jww e rafeft ai eeh 223 

302 Buchvirstellung: Reinkarnatioun, Deel 5/6 224 

303 Buchvirstellung: Esoterik, Dreem an iwwersënnlech Phänomeener, Deel 6/6 224 

304 Message un déi reliéis Leadere vun der Welt, Deel 1/6 225 

304a Message un déi reliéis Leadere vun der Welt, Deel 1/6 226 

305 Message un déi reliéis Leadere vun der Welt, Deel 2/6 226 

305a Message un déi reliéis Leadere vun der Welt, Deel 2/6 227 

306 Message un déi reliéis Leadere vun der Welt, Deel 3/6 227 

307 Message un déi reliéis Leadere vun der Welt, Deel 4/6 228 

308 Message un déi reliéis Leadere vun der Welt, Deel 5/6 229 

309 Message un déi reliéis Leadere vun der Welt, Deel 6/6 229 

310 De geheime Plang vum Iran fir eng reliéis Communautéit ze exterminéieren 230 

311 Iwwer d’Léieren 231 
3'12/gteaaift Wuélstapd. Deel M 232 

313 Globaie Wudstand. Deel-2^ 233 

314 Olobale Wuelstand, Deel 3/3 233 

315 De richtege Wee goen - E Buch fir Jugendlech vun 12-14 Joer 234 

316 Bahâ’i Gebieder 235 

317 D’Muecht vun de Wierder entdecken - E Buch fir Jugendlech vu 15 Joer, Deel 1/2 236 

318 D’Muecht vun de Wierder entdecken - E Buch fir Jugendlech vu 15 Joer, Deel 2/2 237 

319 Neiegkeeten - Wëssenschaft a Relioun 237 

320 Neiegkeeten aus Egypten 238 

321 Zeit für Geist: Gedanke fir eng friddlech Welt 239 

322 Neiegkeeten - Haifa a Libanon 240 

323 Déi offiziell Bahâ’i Internetsäit 241 

324 Zeit für Geist: Nei Äntwerten op al Froen 241 

325 Terrorismus, intemational Bahâ’i Neiegkeeten 242 

326 Kënnen d’Relioun an d’Vernonft sech eigentlech matenee verdroen? 243 

327 Sënn an Zweck vum Glawen 244 

328 Wéi kritt ee Glawen? 244 

329 Studiekreesser: Nodenken iwwer dat geeschtegt Liewen 245 

330 D’Versprieche vum Weltfridden, eng Aféierung 246 

345 D’Situatioun vun de Bahâ’i an Egypten, Deel 1/2 247 

346 D’Situatioun vun de Bahâ’i an Egypten, Deel 2/2 247 

347 Gott ass d’Quell vun all de Reliounen - Weltdag vun der Relioun, Deel 1/2 248 

348 Gott ass d’Quell vun all de Reliounen - Weltdag vun der Relioun, Deel 2/2 249 

349 D’Bahâ’i : Eng Fro, eng Äntwert, Deel 1/10 250 

350 D’Bahâ’i : Eng Fro, eng Äntwert, Deel 2/10 250 

351 D’Bahâ’i : Eng Fro, eng Äntwert, Deel 3/10 251 

352 D’Bahâ’i : Eng Fro, eng Äntwert, Deel 4/10 252 

353 D’Bahâ’i: Eng Fro, eng Äntwert, Deel 5/10 252 

354 D’Bahâ’i: Eng Fro, eng Äntwert, Deel 6/10 253 

355 D’Bahâ’i: Eng Fro, eng Äntwert, Deel 7/10 254 


Bahâ ’iEmissiounen um Radio ARA 2000-2007 

































































- 7 - 

358 Wat ass d’Bahâ’i Positioun géintiwwer der Aarmut ? Deel 10/10 256 

359 Stimmen Bahâs - Eng speziell Chorale, Deel 1/3 256 

360 Stimmen Bahâs - Eng speziell Chorale, Deel 2/3 256 

361 Stimmen Bahâs - Eng speziell Chorale, Deel 3/3 257 

362 BahâM Neiegkeeten, Deel 1/2 257 

363 Bahâ’l Neiegkeeten, Deel 2/2 258 

364 Buchvirstellung: D’Trap zum Gléck, Deel 1/2 259 

365 Buchvirstellung: D’Trap zum Gléck, Deel 2/2 260 

367 Tragcscht Busakzident vu Steeseler Schoulkanner 260 

368 Summerfest 2007 am Bahâ’l Haus vun der Andacht 261 

369 Zesummestellung vun Texter aus de Bahâ’l Schrëften, Deel 1/4 262 

370 Zesummestellung vun Texter aus de Bahâ’l Schrëften, Deel 2/4 263 

371 Zesummestellung vun Texter aus de Bahâ’l Schrëften, Deel 3/4 263 

372 Zcsummestellung vun Texter aus de Bahâ’l Schrëften, Deel 4/4 264 

373 Siechzeg Joer Bahâ’l zu Lëtzebuerg 265 

374 Buchvirstellung: Gléck, Deel 1/2 265 

375 Buchvirstellung: Gléck, Deel 2/2 266 

376 Buchvirstellung: Déi Vcrbucrgc Wierder, Deel 1/2 266 

377 Buchvirstellung: Déi Verbuerge Wierder, Deel 2/2 267 

Literaturlëscht um Internet 268 
Index 269 
Literaturlëscht 271 
Referenzen 273 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





















- 8 - 


Aféierung 

Den zweete Mee 2000 konnt een déi éischt Bahâ’i Emissioun um Radio ARA héieren. Bal aacht Joer huet dës 
Aventure gedauert, bis am August 2007. Dräihonnertsechsasiwwenzegmol gouf d’Emissioun gesent, Freides owes a 
mat enger Widderhuelung Samschdes moies oder Dënschdes. D’Iddi vun der Emissioun war déi, iwwer flott, 
interessant an aktuell Themen ze schwätzen an déi aus der Bahâ’isiicht ze beliichten. 

De Bahâ’i Glawen ass eng Weltrelioun, mam Zil, dass all Rassen an all Vëlker kënnen an engem gemeinsame 
Glawen zesummekommen. Bahâ’i sinn d’Unhänger vu Bahâ'u'llâh. Hien ass fir si deen, deen zu allen Zäite 
versprach gouf. Et fënnt een an den Traditioune vu bal alle Vëlker d’Versprieche vun enger Zukunft wou Fridden an 
Harmonie op der Äerd wäert etabléiert ginn, d’Versprieche vun enger Zukunft wou d’Mënschheet am Gléck an am 
Wuelstand liewe wäert. Mir gleewen dass d’Zäit vun dësem Versprieche komm ass an dass Bahâ'u'llâh dës Persoun 
ass an dass seng Léieren der Mënschheet et erlaben eng nei Welt ze schafen. Bahâ'u'llâh schreift op enger Plaz: 

„Dat wat den Här als héchst Heelmëttel a mächtegst Instrument fir d’Heelung vun der ganzer Welt 
verschriwwen huet, ass d’Unioun vun all senge Vëlker an enger universaler Saach, engem gemeinsame 
Glawen. 1 “ 

Haut huet de Bahâ’i Glawe sech fest an der lëtzebuerger Landschaft etabléiert. Ech si ganz frou, iech kënnen déi 
allermeescht Texter vun de Sendungen ze ginn, zesumme mat der Audioversioun. Fir e puer Sendunge gëtt et keen 
Text an e puer Sendunge sinn op Franséisch. 

E grousse Merci dem Här Nazareno Gottardi, dee gehollef huet, dëse Projet op d’Been ze setzen, dem Nationale 
Geeschtege Rot vun de Bahâ’i vu Lëtzebuerg an all de Frënn a Kollegen déi matgehollef hunn, duerch hir Virschléi 
an Hëllef. Der ganzer Equipe vum Radio ARA fir hir Offenheet a gudde Wëllen, speziell dem Germain fir seng 
Gedold an dem Bert Hoscheit fir seng konstruktiv Virschléi bei der Gestaltung vun der Emissioun. 

Ech hu mer vill Méi ginn, déi lëtzebuerger Texter richteg ze schreiwen, awer sécher sinn nach Feeler dran. Ech 
denken och hei un déi vill Studenten, déi Lëtzebuergesch léieren, an déi frou sinn, interessant Texter ze liesen an 
dobäi d’Texter och kënnen ze lauschteren. 


Âre Jean-Marie Nau 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 


- 9 - 


1 Positiv Stressbewältegung an der Partnerschaft an am Beruff 

Radio Ara, éischt Sendung 2te Mee 2000. An elo d’Rubrik vun de lëtzebuerger Bahâ’i. Heiansdo kënnt et alt emol 
vir, dass ech mir su allgemeng Froen iwwer Gott an d’Liewe stellen, ... am Stil: Wat maachen ech iwwerhaapt hei? 
Weess ech da lo wat de Sënn vum Liewen ass? Virun allem och de Sënn vu mengem Liewen. Ech si jo schliesslech 
Number 1, dat duerf een net vergiessen. Abee, wéi gesot, et kënnt vir, dass esou Froen optauchen. Fir iech elo just e 
Beispill ze ginn. Dëslescht krut ech eng Invitatioun op e Virtrag vun de Bahâ’i geschéckt: Thema: Positiv 
Stressbewältegung an der Partnerschaft an am Beruff. Net oninteressant hunn ech geduecht. Den Dr. Medikus 
Peseschkian hält de Virtrag. Een deen ech d’lescht Joer op der Frankfurter Bicherausstellung getraff hunn. Hien 
huet nämlech eng Rei Bicher am Fischerverlag erausginn. 

Dat ka jo interessant ginn, an doropshi sinn ech net nëmmen an d’allée Léopold Goebel gefuer deen Owend, mee 
ech hunn och meng nei Digitalkamera matgeholl. Iwwerrascht war ech natierlech, dass de Konférencier de Fils war 
a net säi Papp. Hien ass Bahâ’i an a senger Aarbecht als Psycholog a Psychiater schafft hie virun allem mat Kanner 
a Jugendlecher. Den Owend ass gutt gelaf, en huet net ze laang geschwat, just iwwer eng Stonn an en plus war en 
och nach witzeg. D’Ambience war gutt. An ech hunn souguer nach eppes verhale vun deem wat e gesot huet. An do 
ginn ech himm och Recht. Hie sot et wier wichteg, dass mer géifen eist d’Gläichgewiicht a véier Haaptsaachen 
hunn. 

An zwar éischtens : Eise Kierper, eis Gesondheet, eist Ausgesinn. Zweetens : Eis Aarbecht, dat wat mer maachen, 
eis Leeschtung. Drëttens : Eis Kontakter mat aneren, eis Famill, Kollegen, a véiertens: Eis Phantasie, eis Dreem, eis 
Projete fir d’Zukunft. 

Resuméiert ass dat eis d’Rezept fir glécklech a frou ze ginn. Wa mer et also fäerdeg brénge fir dee Kuch vu véier 
Stécker, also eise Kierper, eis Kontakter mat aneren, eis Aarbecht and eis Dreem a Projeten, gläichméisseg ze 
verdeelen an drunn ze schaffen, an eis Zäit och gläichméisseg op déi véier Punkte verdeelen, dann hu mer all 
Chancen, glécklech an zefridden ze sinn. Also mir huet et schonn ze denke ginn an et ass einfach eng gutt 
Orientéierung. 

Niewebäi sief gesot, dass säi Papp, de Nossrat Peseschkian, Begrënner vun der Positiver Psychotherapie ass. Et 
kann een dat an Däitschland op verschidden Unie studéieren an ee vu senge Bicher kann ech rekommendéieren, 
anzwar eng Kollektioun vun orientalesche Geschichten an der positiver Psychotherapie. D’Buch heescht: Der 
Kaufmann und der Papagei, am Fischer Verlag. Eng sou eng orientalesch Wäisheet huet mer besonnesch gutt 
gefall, an zwar déi hei : 

Pass op deng Gedanken op, well si gi Wierder. Pass op deng Wierder op, well si ginn Handlungen. Pass op dat op 
wat s de méchs, well dat gi Gewunnechten. Pass op deng Gewunnechten op, well si ginn däi Charakter a 
Pass op däi Charakter op, well däi Charakter gëtt däi Schicksal. 

Fir ofzeschléissen, hei nach zwee kleng Zitater aus de Bahâ’i Schrëften : « De Mënsch soll wéi engFlam sinn, sou 
dass en all deene Leit Wäermt ka ginn, mat deenen hien a Kontakt kënnt. » « Et duerf een a jidderengem nëmmen 
dat gesinn, wat ee ka luewen, datpositift. Wann een dat mécht, ass e gutt mat jidderengem. Gesäit een a kuckt een 
awer bei deenen anere just hir Feeler, dann ass et sécher méi schwéier, Frënn ze hunn. Also sollte mer, am Kontakt 
mat aneren, seng Qualitéite gesinn a net seng schwaach Säiten »' 

Ech hu vun deem Owend e Video zesummegestallt, an d’Konferenz ass och op Cassette opgeholl. Wann s de gär 
eng Kopie häss, dann telefonéier dem Bahâ’i Zenter um Nummer 44 22 20. 


2 Gebiet a Meditatioun 

Fir e Bahâ’i ass de Sënn vum Liewen, Gott ze erkennen, hie gär ze hunn a sech um spirituelle Plang 
weiderzentwéckelen. Wéi an deene meeschten aner Reliounen sinn d’Gebiet an d’Meditatioun d’Haaptinstrumenter 
zum geeschtleche Fortschrëtt. Bahâ’u’llâh, Begrënner vun der Bahâ’i Relioun huet selwer honnerte vu Gebieder 
geschriwwen. Sou zum Beispill Gebieder fir dass ee nees gesond gëtt, Gebieder fir de spirituelle Fortschrëtt, 
Gebieder géint Schwieregkeeten, Gebieder fir d’Hochzéit, Gebieder fir d’Liewen an eiser Gesellschaft a Gebieder 
fir d’Mënschheet allgemeng. 

Jiddereen ass invitéiert sech all Dag e bëssen Zäit zur Meditatioun ze huelen. Ganz bewosst si mir encouragéiert, 
owes, wann den Dag gelaf ass, iwwer dat nozedenken, wat mir gemaach hunn an iwwer de Wäert vun deem wat mir 
daagsiwwer gezwafft hunn. Doriwwer eraus, ass kee vun eis opgefuerdert eng bestëmmte Form vu Meditatioun 


1 Rosen der Liebe, Säit 4.1 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 10 - 

auszeüben, wéi zum Beispill mat gekräitzte Been ze sëtzen oder sosswellech Ootmungsübungen ze maachen. Neen, 
just de Contraire, jiddereen huet d’Fräiheet, sech déi Form vu Meditatioun erauszesichen, déi him am beschte läit. 

D’Kommunikatioun mat deem deen eis erschaf huet dréit also wesentlech zu eiser Entwécklung béi. Ëmmer méi 
vun eis sinn awer och zimlech skeptesch géintiwwer all d’Zort vu Relioun, all deem wat mir net verstinn a ganz 
besonnesch enger Kraaft, déi eis Virstellung iwwerstéigt. Also ass dat Thema schnell ofgeschloss. Net grad! Vläicht 
kann dann eis su héichgehal Wëssenschaft d’Wierkung an den Afloss vum Gebiet, dëser spezialer Kommunikatioun 
mat Gott moossen? Genee op déi Fro krut ech dëslescht hei an der Stad am Bahâ’izenter eng interessant Äntwert. 
D’Associatioun Couleurs Culturelles hat den Dr. Cyrille Kaszuk zu enger Konferenz agelueden. D’Thema: 
L’utilisation du pouvoir de guérison de l’esprit sur le corps. Ënner anerem huet hien erzielt wéi en Doktor an 
Amerika viru kuerzem eng Studie duerchgefouert huet, wou hie wëssenschaftlech beweise wollt dass d’Gebiet 
engem awer wierklech guer näischt bréngt. Fir dës Studie goufen eng Grupp vu Patienten ausgewielt déi all méi 
oder wéineger déiselwecht Wonn um Aarm haten a krute gesot, dass Leit, déi hinnen onbekannt sinn, fir si géife 
bieden oder och net. Si wossten et net. D’Fro war dann op elo d’Wonn vun deene Patiente fir déi gebiet gouf, méi 
schnell géif heelen wéi d’Wonn vun deene Patienten fir déi net gebiet gouf. Abee d’Iwwerraschung war grouss, well 
konträr zu dem wat den Doktor beweise wollt, waren effektiv d’Wonne vun deene Patienten, fir déi gebiet gouf, 
éischter geheelt wéi d’Wonne vun de Patiente fir déi net gebiet ginn ass. Natierlech kann een sou eng Studie och 
nees a Fro stellen an eng Parti aner Froen ergi sech: Wéi eng Method fir ze bieden ass benotzt ginn? Wéi eng 
Gebieder sinn effektiv a wéi eng hunn iwwerhaapt keen Effekt. An dëser Studie war et interessanterweis ganz egal, 
u wien d’Leit hiert Gebiet geriicht haten, sief et Christus, Allah, Buddha, oder Krishna zum Beispill. Dat war egal. 

Fir e Bahâ’i spillt d’Gespréich mat senger eegener Séil a mat Gott eng immens wichteg Roll. Awer d’Gebiet 
beschränkt sech am Bahâ’i Glawen net nëmmen op d’Gespréich. All Aarbecht an all Déngscht, déi mat Léift an 
Devotioun gemaach ginn, si schlussendlech genee wéi e Gebiet. De Pestalozzi seet: „ Gleef un dech selwer, gleef un 
den ënnere Sënn vun dengem Wiesen, da gleefs de u Gott an un d ’Onstieflechkeet. “ 1 2 

Ganz konkret heescht Gebiet also hei Aktion. Ahah ! Den Islam seet zum Beispill dass d’Gebiet wéi eng Lieder ass 
tëschent Himmel an Äerd, a mat Hëllef vum Gebiet kann een an d’Paradis kommen. (Ruhi, Buch 1) Déi meescht 
vun eis wësse sécher, wat et heescht eng Lieder eropzeklammen. Sou ganz ouni Ustrengung geet dat jo och net. 

Oder anescht ausgedréckt: Wann ech gären eppes hätt, dann geet et net wann ech do sëtzen a waarden, bis et mer an 
de Schouss gefall kënnt. Nee, sou einfach ass et net. Wann ech owes vun der Aarbecht heemkommen, an et ass 
däischter, da sinn ech sou gutt a maachen d’Luucht un, well vum selwe geet se nach net un. An esou ass et och mam 
Gebiet, wann ech gären eppes vun där Kraaft hätt, da muss ech eppes dofir maachen, optstoen, den éischte Schrëtt 
maachen, de Knäppchen drécken, bieden. Mee normalerweis mache mir dat jo just, wa mer alles anescht probéiert 
hunn, wann eis soss näischt méi iwwereg bleift. Dozou e kuerzt Zitat an e Gebiet aus de Bahâ’i Schrëften: 

“Dausend Dieren mëcht hien op, wou de Mënsch mol net amstand ass, sech och nëmmen eng virzestellen. ”.. 
'Erquicke und erfreue meinen Geist. Läutere mein Herz. Entflamme meine Kraft. Alles lege ich in Deine Hand. Du 
bist mein Führer und meine Zuflucht. Ich will nicht mehr traurig und bekümmert, sondern glücklich undfröhlich 
sein. .., Angst soll mich nicht längerplagen und Sorge mich nicht quälen. Ich will nicht bei den Widrigkeiten dieses 
Lebens verharren. .. Du meinst es besser mit mir als ich selbst. .. 

Zur Zäit besteet d’Méiglechkeet an engem interessante Atelier matzemaachen an deem et ënner anerem och ëm 
d’Gebiet geet. Organiséiert ass dësen Atelier vum Institut Pierre Becker an heescht: Réflexions sur la vie de l’esprit. 
Do geet et drëm, d’Bahâ’i Schrëfte besser ze verstoen, ëm d’Gebiet an ëm d’Liewen an den Doud. 


3 Himmel an Häll an d‘Liewen nom Doud 

3t Sendung löten an 18te Mee 2000. Bis de 25te Juni kann een am Casino an der Ënneschtgaass d’Ausstellung 
Strange Paradises kuckegoen. De Casino, de Forum fir zäitgenëssesch Konscht huet do eng Rei vun Artisten 
invitéiert, hir ganz perséinlech Notioun vu Paradis duerzestellen. Nodem ech d‘Ausstellung mat enger Visite guidée 
gesinn hat, sinn ech Sonndes mat mengem Jong an en Atelier am Casino gaangen, fir Kanner vu 6 bis 12. Nodeems 
d‘Animatrice de Kanner d‘Austellung op hir speziell Aart a Weis gewisen huet a wéi si hir Virstellung vum Paradis 
um Pabeier haten, war et interessant vun hir erauszefannen, dass si keng genee Virstellung vum Paradis hat, mee 
dass si awer den Atelier, de Moment mat de Kanner selwer voll gelieft huet an dass dat fir si am nootsten u 
Glécklechkeet erukënnt. Fir mech war et eng Ureegung fir ze kucken wat d’Bahâ’i dann iwwer de Paradis, oder 
anescht ausgedréckt, den Himmel soen. Wat ass also eis Virstellung vun Himmel an Häll a wéi denke mir iwwer 
d’Liewen nom Doud ? 


1 Bahâ’i, wat se gleewen, s.l 

2 Rosen der Liebe, s3 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




-11 - 

Wéi an deenen anere Reliounen, ass d’Iddi déi d’Bahâ’i sech vum Liewen nom Doud maachen, ganz enk mat de 
Léieren iwwer d’Natur vun der Séil an dem Sënn vum Liewen hei op der Äerd verbonnn. Bahâ’u’llâh huet 
d’Existenz vun enger vernunftbegabter Séil kloer konfirméiert. Hie seet, dass d’Séil an dësem Liewen un de Kierper 
gebonnen ass. Si ass et, déi dem Kierper Liewe gëtt an eis eigentlech Wierklechkeet duerstellt. 

Obschonn een d‘Séil mat physesche Mëttel net erfaasse kann, mécht si sech duerch eise Charakte bemierkbar, dee 
jo bei jidderengem anescht ass. Et ass d‘Séil déi Léift a Matgefill ausstraalt, Glawen a Courage sowéi aner 
mënschlesch Qualitéiten, déi een net kënnt erkläre wann de Mënsch just en Déier wär oder eng sophistikéiert 
organesch Maschinn. 

D‘Séil stierft och net; si ass éiweg. Wann de Kierper stieft, gëtt d‘Séil fräigesat, si ass da neméi un eise Kierper 
gebonnen an och neméi un d‘Welt ronderëm si. Si fänkt dann hir Rees duerch déi geeschteg Welt un. D‘Baha‘i 
denken dass déi geeschteg Welt déi zäitlos Erweiderung vun eisem eegenen Universum ass, an net iergend eng 
konkret physesch Plaz déi wäit ewech vun eis ass. 

Den Agank an eng geeschteg Welt kann eis vill Freed maachen. Et kann een den Doud mat der Gebuert vergläichen. 
„Eis nächst Liewen ass esou verschidde vun dësem Liewen wéi dat vum Kand am Bauch vun der Mamm virun der 
Gebuert. “ Dëst Beispill, des Analogie erkläert ganz gutt eis Existenz hei op der Welt. Sou wichteg de Bauch vun 
der Mamm ass fir déi physesch Entwécklung vun engem Mënsch, sou wichteg ass och dës physesch Welt fir 
d‘Entwécklung vun eiser Séil. Wann een et esou kuckt, kann ee soen dass eist d‘Liewen eng Zort Atelier ass an 
deem ee sech ka perfektionéieren an déi Qualitéiten entwéckele kann, déi een an engem zukünftige Liewe brauch. 

„Sachez, en vérité, que si l'âme de 1‘homme a cheminé dans les voies de Dieu elle se retrouvera dans la gloire du 
Bien-aimé “. Par la vertu de Dieu! Elle atteindra un rang tel qu ‘aucuneplume ne peut le décrire, ni aucune langue 
le mentionner. “ 

Et kann ee soen, dass den Himmel d‘Méinokommen zu Gott ass; d‘Häll bedeit dann ewäit ewech si vu Gott. Do 
wou mir momentan sinn ass dann eng natierlech Konsequenz vun eisen eenzelnen Efforten Spiritualitéit ze 
entwéckelen. De Schlëssel zum geeschtege Fortschrëtt ass deen dass ee versicht, dee Wee ze goen dee mer vun de 
Prophete gewise kruten. Doriwwer eraus wësse mir net vill iwwer d‘Liewe nom Doud. Wat elo genee d'Liewen 
nom Doud ass, bleift fir eis e Rätsel. „D'Wiese vun der Séil nom Doud kann ee net beschreiwen “. 1 Himmel an Häll 
hu keng Plaz, mee sinn en Zoustand. Wéi oft spiere mer eis am Himmel wa mer wierklech glécklech sinn a wéi oft 
spiere mer eis an der Häll wann et eis wierklech schlecht an dreckeg geet. Himmel an Häll sinn an eis selwer. Also 
komme mer net an den Himmel oder an d’Häll wa mer stierwen, mee mir huelen se mat eis. 

„E Bahâ ’t lieft an der fester Iwwerzegung, dass seng irdesch Existenz eng Virberedung ass op eng aner, net- 
materiell Existenz. Dës Evolutioun féiert hien duerch eng onbegrenzten Unzuel vu Welten ëmmer méi no u Gott 
erun, ouni En awerje ze erreechen. “ D‘Bahâ’i gleewen also net, dass dem Mënsch seng Séil sech materiell nei 
verkierpert; si erwaarden och kee stateschen Openthalt an engem „Paradis“. Si gleewe villméi un eng séilesch 
Progressioun an ëmmer neien, netmaterielle Welten um éiwege Wee zum Gëttlechen. Elo nach zwee kuerz Zitater 
aus de Bahâ’i Schrëften: „D ’Séil vum Mënsch ass d’Sonn déi sengem Kierper Liicht gëtt and hien erniert. “ 1 2 „ Wat 
fir dem Mënsch säi Kierper d’Sonn ass, ass fir seng Séil d’Sonn vun der Wourecht. “ 3 

Zur Zäit besteet d’Méiglechkeet an engem interessante Atelier matzemachen an deem et ënner anerem och ëm 
d’Liewe nom Doud geet. En ass vum Institut Pierre Becker organiséiert an heescht: Réfiexions sur la vie de l’esprit. 
Do geet et drëm, d’Bahâ’i Schrëfte besser ze verstoen, et geet ëm d’Gebiet an ëm d’Liewe nom Doud. Fir méi Info 
iwwer dësen Atelier, telefonéiert dem Bahâ’i Zenter um 442220. 

Des Rubrik gouf iech präsentéiert vun de lëtzebuerger Bahâ’i, haut mat Texter aus der Brochüre, Bahâ’i, wat se 
gleewen a wat net an der Zäitschrëft: Les bahâ’is, un regard sur la communauté mondiale de la foi bahâ’ie . 


4 De Bahä’I Stand op der Expo 2000 zu Hannover 

4t Sendung. Dënschdeg 23ten a Freideg 26te Mee. Elo ass et gläich souwäit. Vun Uganks Juni bis Enn Oktober 
fluppt et zu Hannover. Da geet nämlech déi éischt Weltausstellung an Däitschland op. Si dauert gutt fënnef Méint, 
bis Enn Oktober. Also soll en déi Geleeënheet net verpassen, aleng, mam Partner oder mat der ganzer Famill e puer 
Deeg op Hannover ze fueren. Wat een do gebuede kritt, fënnt ee bestëmmt soss néierens op enger Plaz erëm. 
Natierlech ass Lëtzebuerg als Land och vertrueden. Fir d’éischt Kéier gëtt versicht d’Weltausstellung net nëmmen 


1 Magazine, Les Bahâ’i’s, p.35 

2 Ährenlese 80,4 

3 AB, Ansprachen in Paris, s28,l 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 12 - 

als eng rieseg Publizitéit fir Länner a grouss Firmen ze benotzen, mee fir nei Méiglechkeete a Weeër virzestellen, fir 
d’Problemer vun haut an de Grëff ze kréien. 

D’intemational Bahâ’i Gemeng präsentéiert zu Hannover net nëmmen hire Glawen, mee besonnesch ausgewielte 
Projete vun hirer weltwäiter Entwécklungsaarbecht. Anzwar gesäit een do Beispiller fir Initiativen un der Basis, 
Initiativen, déi sech an engem Léierprozess ausbreeden deen net ophält, an e Léierprozess, deen d’Leit dozou 
befäegt dass si sech fir besser Liewenskonditiounen asetzen. 

Bahâ’u’llâh, Begrënner vun der Bahâ’i Relioun, gesäit de Mënsch als e Bierg, räich un Eedelsteng vun 
onschätzbarem Wäert. Hie gesäit d’Zukunftsperspektiv vun der Mënschheet an der Gewëssheet dass eis Äerd 
nëmmen ee Land ass an dass all Mënschen seng Bierger sinn. Wann een sech d’Austellung vun der intemationaler 
Bahâ’icommunautéit op der Expo ukuckt, soll een e Bild vum Mënsch kréien, dat weist dass de Mënsch ebe wéi e 
Bierg ass, räich un Eedelsteng vun onschätzbarem Wäert. Also ech géif scho gär gläwen, dass mir wierklech 
eréischt um Ufank vun eiser Entwécklung als Mënsch stinn, mat all de Problemer déi mir momentan hunn. Ech 
mengen et geet och drëm, fir positiv iwwer d’Entwécklung vum Mënsch ze denken an dat wat mir mat eiser Äerd 
ufänken. 

Wéi en Design huet de Bahâ’i Stand ? Vis-â-vis vum Agank vum Globalen Haus, sou heescht deen Deel vun der 
Expo, erhieft sech um Enn vum Foyer eng dräi Meter héich Formatioun vu Bléien. Den Design straalt eng gewësse 
Rou aus, an d’Inspiratioun vir dësen Design kënnt vum Bahâ’i Haus vun der Andacht zu Nei Delhi, dat wéi eng 
Lotusblumm ausgesäit. 

Wat gëtt et dann elo alles do ze gesinn ? Ma an all Eck gesäit een eng Präsentatioun vu wesentleche Bahâ’i 
Entwécklungsprinzipien an zwar zum Thema Potential entwéckelen, Frae fërderen a no Prinzipie liewen. Dozou 
gesäit e Beispiller vu Projeten aus der Entwécklungsaarbecht vun der intemationaler Bahâ’icommunautéit. Vun 
deene Projete goufen d’Entwécklungshéichschoul FUNDAEC a Kolumbien an de Fraeprojet MATINYANI a Kenia 
zu weltwäiten Expo2000 Projeten erkläert. 

Interessant vu lëtzebuerger Siicht ass dat de Projet FUNDAEC vun enger unerkannter lëtzebuerger ONG, eng 
Organisation non-gouvememental, mat fmanzéiert gouf, an zwar vu "Unity Foundation", déi och vun der 
lëtzebuerger Baha'i Gemeng aktiv ënnerstëtzt gëtt. 

Vläicht e puer Wuert derzou, wéi d’Bahâ’i iwwerhaapt organiséiert sinn. D’Bahâ’i gehéieren enger weltwäiter 
Communautéit un, mat demokratesch gewielte Réit an 181 Länner suwéi lokal Réit an iwwer 12000 Stiet an 
Dierfer. De Glawen un d’Eenheet vun der Mënschheet motivéiert d’Bahâ’i zu enger Onmass vun Aktivitéiten. 
Firwat man se dat alles? Ma fir déi sozial, kulturell an ekonomesch Entwécklung ze fërderen an derzou bäizedroen, 
Vimrteeler ze iwwerwannen a fir d'Gläichheet vun de Mënschen ze schaffen. D’Aarbecht vun der 
Bahâ’icommunautéit ass inspiréiert aus de Schrëfte vum Bahâ’u’llâh. E wichtegt Prinzip ass dobéi d’Iwwerzeegung 
dass mir, egal vu wou mer hirkommen an egal wéi enger Relioun oder Rass mer ugehéieren, eist Wëssen 
derselwechter himmlescher Quell ze verdanken hunn, also engem eenzege Gott. 

Méi Info zur Expo2000 zu Hannover kritt dir mëttlerweil an al Reesbüro, an natierlech um Intemet ënnert 
www.expo2000.de . D’Unity Foundation hei zu Lëtzebuerg ënnerstëtzt am Moment Erzéiungsprojeten an 
Indonesien, Brasilien, Kolumbien an an de Marshall Inselen am Pazifik. Wëllt dir méi iwwer d’Unity Foundation 
wëssen, dann telefonéiert dem 262520. Ech wëll nach kuerz op zwou Publikatioune vun der internationaler 
Bahâ’icommunautéit hiweisen, déi hei gutt passen. Déi éischt heescht: Entwécklungsperspektiven fir d’Mënschheet, 
en neit Verständnis vum globale Wuelstand an déi zweet: Wie schreift d’Zukunft, Gedanken iwwer d’20t Jorhonnert. 
Dir kritt dës Publikatioune vum Bahâ’izenter um Telefon 44 22 20. D’Redaktioun vun Zeit für Geist, eng Zeitung 
déi Iddien a Virschléi fir eng besser Welt vermëttelt, invitéiert dësen Donneschdeg den Owend um 8 Auer op eng 
Diskussiounronn mam Marianne Wiltgen, Musektherapeutin a Proff am Conservatoire iwwer d’Thema: Musek an 
eis geeschteg Entwécklung. An dat am Bahâ’izenter, 17, allée Léopold Goebel an der Stad. 


5 Fofzeg Joer Bahâ’I zu Lëtzebuerg 

5t Sendung. Dënschdeg 30te Mee a Freideg 2te Juni. Zu Lëtzebuerg ginn et schonn iwwer 50 Joer Bahâ’i. Hei elo 
ganz kuerz e puer wichteg Datumer fir eist d’Land: 1947 komme fir d’éischt amerikanesch an australesch Bahâ’i op 
Lëtzebuerg wunnen. E Joer méi spéit hëlt den éischte Lëtzebuerger de Bahâ’i Glawen un. Interessanterweis 
kommen déi éischt Bahâ’i aus dem katholeschen, jüddeschen a protestantesche Glawen, wat jo och eent vun den 
Ziler vun der Bahâ’i Relioun gutt duerstellt, anzwar d’Eenheet an der Villfalt. 

Dat selwecht Joer gëtt an der Stad deen éischte Lokale Rot gebilt. 1952 ass an der Stad den europäesche Bahâ’i 
Kongress am deemolege Casino des Bourgeois. E Joer méi spéit gëtt de regionale Benelux Comité forméiert, an 
deem natierlech och Lëtzebuerger Bahâ’i dobäi sinn . An deem Joer kafen d’Bahâ’i och hiren éischten Zenter an der 
rue Maréchal Foch an der Stad. 1957 gëtt den éischten Nationale Rot vun de Benelux-Staaten forméiert an dat och 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 13 - 

mat gewielte Membere vun der lëtzebuerger Bahâ’i Gemeng. 5 Joer méi spéit, 1962, gëtt den éischte Nationale Rot 
zu Lëtzebuerg gewielt an e Joer drop bedeelegt sech dëse Conseil un der Wal vum éischten internationale Bahâ’i 
Gremium, zu Haifa an Israel. Mëttlerweil gëtt de Bahâ’izenter an der rue Maréchal Foch ze kleng a méi e groussen 
Zenter gëtt 1978 um Lampertsbierg kaaft, an der rue des Glacis. Munchereen erënnert sech vläicht un d’Affiche 
Centre Bahâ’i am Eecherbierg. 1985 héieren a liese vill méi Leit weltwäit vun de Bahâ’i. Et ass d’intemationaalt 
Joer vum Fridden. Den intemationale Bahâ’i Gremium adresséiert eng Friddensbotschaft un d’Vëlker vun der Welt. 
D’Versprieche vum Weltfridde gëtt weltwäit iwwerreecht un all Herrscher, politesch a reliéis Perséinlechkeeten an 
un all aner Leit, déi meenungsbildend wierken oder sech intresséieren an asetzen, fir dass d’Eenheet vun der 
Mënschheet an de Weltfridde kënne verwierklecht ginn. Hei am Land kréien dës Friddensbotschaft eise 
Groussherzog de Grand-Duc Jean, d’Membere vun der Regierung a vum Parlament, eis Vertrieder bei der 
Europäescher Gemeinschaft, de Monseigneur Jean Hengen, Aerzbëschof vu Lëtzebuerg, den Här Emmanuel Bultz, 
Groussrabbiner vu Lëtzebuerg esou wéi e groussen Deel vun der lëtzebuerger Populatioun. 

An den aachtzger Joeren, wärend der islamescher Revolutioun am Iran ginn d’Bahâ’i do, just wéinst hirer Relioun 
extrem verfollegt. Vill vun hinne verloossen hiert Land als Flüchtling. D’Lëtzebuerger Regiemng hëlt ëm déi fofzeg 
Bahâ’i Flüchtlingen op. Si konnten sech alleguer gutt hei am Land integréieren. 

1986 gëtt d’Union luxembourgeoise des femmes bahâ’ies gegrënnt. De Bahâ’izenter ass erëm ze kleng, an e neien 
Zenter gëtt an der allée Léopold Goebel kaaft. 

Mëttlerweil ass d’lëtzebuerger Bahâ’icommunautéit gewuess. Ausser hirem Nationale Conseil huet Lëtzebuerg haut 
eelef Lokal Réit an uechter d’Land liewe Bahâ’l an 57 Lokalitéiten. Klasse fir Kanner a Jugendlecher ginn uechtert 
d’Land organiséiert. Eng vun den Haaptfüerdemnge vu Bahâ’u’llâh ass eng grondleeënd geeschteg Erzéiung an 
allgemeng Schoulbildung fir all Kanner vun der Welt, mam Zil Virurteeler ofzebauen, selbstänneg no der Wourécht 
ze sichen a seng Talenter fir de Fortschrëtt vun der Mënschheet anzesetzen. Sou proposéieren d’Bahâ’i zum Beispill 
d’Aféiemng vun enger Welthëllefssprooch, déi an alle Schoule soll nieft der Mammesprooch geléiert ginn. 
Reegelméisseg ginn hei am Land Summer a Wanterschoulen organiséiert. Si gi jidderengem d’Méiglechkeet 
d’Bahâ’i Schrëfte méi genee kennenzeléieren a se vimn allem a Relatioun ze setze mat eisen haitege Besoien a 
Problemer. Des Schoulen sinn ausserdem eng super Geleeënheet, sech erëmzegesinn, nei Leit kennenzeléieren a 
Spaass ze hunn. 

D’Redaktioun vun Zeitfiir Geist, eng Zeitung déi Iddien a Virschléi fir eng besser Welt vermëttelt, invitéiert den 
Donneschdeg, 8te Juni um 8 Auer owes op eng Diskussiounronn mam Farah Dustdar, Politikwëssenschaftlerin 
iwwer d’Thema: Politik a Moral, nei Spillreegelen fir eng glaafwierdeg Demokratie. Zwou Wochen drop, den 22te 
Juni, schwätzt den Nazareno Gottardi, Physiker a Nuklearinspektor bei der Europäescher Gemeinschaft iwwer 
d’Eierlechkeet vun de Wëssenschaftler. An dat am Bahâ’izenter, 17, allée Léopold Goebel an der Stad. Telefon: 44 
22 20 . 


6 D’Bahâ’i a wat se gleewen 

6t Sendung. Dënschdeg 6ten a Freideg 9te Juni. Wann een dat Wuert Bahâ’i nach ni héieren huet, ass et schwéier 
sech eppes drënner virzestellen. Ech si Bahâ’i. Wat bass du? Bahâ’i. Wat ass dat dann? Eppes fir ze iessen? Nee, 
d’Bahâ’i si Mënschen déi hiert d’Liewen no de Léiere vu Bahâ’u’llâh ausriichten. Sou, wéi e Chrëscht u Jesus 
Christus gleeft, sou wéi e Musulmaner un de Mohamed gleeft, sou gleeft e Bahâ’i u Bahâ’u’llâh. 

Bahâ’u’llâh ass de Begrënner vun der Bahâ’i Relioun. Hien huet am 19te Jorhonnert a Persie gelieft, anzwar vun 
1817 bis 1892. D’Bahâ’i gleewen, dass Bahâ’u’llah de Vermëttler vum gëttlechen Impuls fir eist Zäitalter ass. 
Bahâ'u'llâh bréngt eiser Zäit also en neien Impuls. Dëse neien Impuls huet natierlech Implikatiounen, net nëmme 
spirituell mee och sozial a wëssenschaftlech Implikatioune fir eis all. Bahâ'u'llâh leet domat de Grondsteen fir eng 
gerecht Weltgesellschaft, kreativ and dynamesch. D’Haaptzil vun der Bahâ’i Relioun ass Weltfridden, d’Eenheet an 
der Villfalt. Also e Gaart mat villen d’Zorte Blummen, net nëmmen eng d’Zort. Eng Welt, wou all Mënsch sech fräi 
entfale kann. Wann d’Leit sech wéinst der Relioun streiden a Krich féieren, ass et besser et gëtt keng Relioun. 
Relioun war an ass haut nach oft Ursaach vu Krich an Haass op der Welt. Et ginn awer och elo ëmmer méi positiv 
Initiativen. Déi verschidde Reliounen schaffen ëmmer méi oft zesummen. Hei an och weltwäit. Viru kuerzem hat de 
Poopst zum Beispill och d’Bahâ’i an de Vatikan agelueden fir iwwer d’Zukunft vun der Mënschheet ze 
diskutéieren. Mir mussen einfach zesumme schaffe wa mer gären eis Problemer léisen. Aleng geet dat netméi. 
D’Bahâ’l liewen haut an 232 Länner an onofhängege Gebitter. Et fënnt ee Bahâ’l a méi wéi 2000 Volleksgruppen a 
Stämm. 

Déi grouss and eiweg Wourechten si bei all Relioun déi selwecht. Zum Beispill Säi Noper gär hunn, an engem 
aneren näischt doen, wat ee selwer net gär huet. Dess eiweg Wourechten fënnt een am Juddentum, Chrëschtentum, 
am Islam, am Buddhismus, am Hinduismus an am Bahâ’i Glawen. Gott scheckt eis vun Zäit zu Zäit Propheten, déi 
eis proposéieren, wéi mir matenee liewe sollen. Wann een dat elo reng zäitlech gesi kuckt, da war dee leschte 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 14 - 


Prophet, dee Gott eis geschéckt huet, Bahâ’u’llâh, am 19te Jorhonnert. Virdrun waren dat Propheten wéi de 
Mohammad, de Jesus, de Moses, de Buddha, de Krishna an den Zarathrustra. Op mannst sinn dat déi, déi eis 
bekannt sinn. Gott manifestéiert sech also duerch seng Propheten. D’Bahâ’i nennen se och Manifestatioune vu Gott, 
oder Gottesoffenbarer. 

Wann déi eenzel Reliounen am Wesen dat selwecht soen, wéi d’Léift zu eisem nächsten, Gedold, Matgefill, 
Fréndlechkeet a Verzeie kënnen, firwat hu mer da net just eng Relioun? Et wier jo vill méi einfach. Dat ass sécher. 
An eigentlech hu mer och just eng Relioun. Och wann se verschidden Nimm dréit. 

Bahâ’u’llâh seet dass d’Wourecht relativ ass, an net absolutt. Wat fir d’Wëssenschaft haut zum Beispill wouer ass, 
ka mar falsch sinn, wann se zum Beispill eng nei Entdeckung gemaach huet. An de Mënsch selwer entwéckelt sech 
a wiesst. An zwar net nëmmen deen eenzelnen, vun der Gebuert bis zum Doud, an duerno. Mee och d’Mënschheet 
als Ganzt. Wann een deen Eenzelnen a seng Entwécklung, vun der Kandheet bis als Erwuessene kuckt, kann een 
och d’Mënschheet als Ganzt, als eng Eenheet betruechten, déi eng kollektiv Entwécklung matmecht. An haut, no 
zéchdausend Joer Entwécklung Mënsch, ass d’Mënschheet un deem Punkt ukomm, wou si aus hirer Pubertéit 
erauskomm ass. Am Ufank hunn d’Mënsche jo emol a Gruppen an Horden zesumme gelieft, duerno als Stämm, als 
Vollëksstämm a méi spéit an onofhängegen Natiounen. Endlech ass et méiglech Erwuessen ze sinn. Ech betounen 
hei et ass méiglech, Erwuessen ze sinn. An dat heescht, a Fridde kënne mateneen ze liewen. Dat heescht das eis 
kleng Äerdkugel am Fong nëmmen ee Land ass. Ee Land mat ville Kulturen a Gebräicher, en onheemleche 
Räichtum. 

Firwat brauche mir als Mënschheet dann een deen eis weist wéi mer solle matenee liewen? Vergläiche mer dat mat 
der Erzéiung déi mir an eis Kanner kruten oder kréien, versti mer ganz schnell wéi wichteg Erzéiung ass. Ganz 
einfach wesentlech Saachen, wéi liesen a schreiwen. Héiflechkeet, Frëndlechkeet, Gedold a Matgefill si jo zum 
Beispill all Qualitéiten, déi ganz nëtzlech sinn. Vu dass mir jo och net nëmmen ee Schoulmeeschter hunn, vun der 
Spillschoul bis op d’Uni, kann een och verstoen dass et an der Relioun och sou änlech ass. Dee Schoulmeeschter 
mécht jo och keng Algebra an Algorithmen an der Spillschoul, och wann en dat kann. Sou kann een dat zum 
Beispill mam Jesus vergläichen. Fréier haten d’Mënschen einfach en anert Opfassungsverméigen wéi haut. Déi 
eiweg Wourechten sinn zu all Zäit gültig awer net déi méi praktesch Saachen. Wéi mer matenee liewe sollen. Déi 
ännere sech. Déi entwéckele sech. Bahâ’u’llâh ass den éischte Reliounsbegrënner deen eis ganz konkret seet, wéi 
mer gutt matenee kënne liewen. Hien huet nëmmen een Zil: D’Eenheet vun der Mënschheet ze erméiglechen a seet: 
Des Äerd ass nëmmen ee Land an all Mënsche si seng Bierger. D’Bahâ’i Relioun ass nom Chrëschtentum déi am 
wäitverbreetste Relioun op der Welt. D’Bahâ’i Relioun huet keng Paschtéier, keng Bëscheef, kee Clergé. 

D’Redaktioun vun Zeit für Geist, eng Zeitung déi Iddien a Virschléi fir eng besser Welt vermëttelt, invitéiert den 
Donneschdeg, 8te Juni um 8 Auer owes op eng Diskussiounsronn mam Farah Dustdar, Politikwëssenschaftlerin 
iwwer d’Thema: Politik a Moral, nei Spillreegelen fir eng glaafwierdeg Demokratie. Zwou Wouchen drop, den 22te 
Juni, schwätzt den Nazareno Gottardi, Physiker a Nuklearinspektor bei der Europäescher Gemeinschaft iwwer 
d’Eierlechkeet vun de Wëssenschaftler. An dat am Bahâ’izenter, 17, allée Léopold Goebel an der Stad. Telefon: 44 
22 20 . 


7 Motivatioun 

7t Sendung. Dënschdeg 13ten a Freideg 16te Juni. An elo d’Rubrik vun de lëtzebuerger Bahâ’l. Um Mikro de Jean- 
Marie. Dëslescht, an der Cantine vum Centre de Langues, freet mäin ale Kolleg mech. So Jean-Marie, wou kriss du 
dann deng Motivatioun hier. Ma dat ass eng gutt Fro. Wou ech meng Motivatioun kréien. Sou eppes freet een sech 
jo net all Dag. Sou richteg hat ech mer et och nach net iwwerluecht. Ech mengen, normalerweis huet ee mat 37 seng 
Aarbecht, déi engem Spass mécht oder och net. Et huet ee vläicht eng Famill an een zwee Kanner. A normalerwéis 
muss ee kucken, dass een iwwer d’Ronne kënnt, finanziell gesinn. Domat ass ee jo awer längst net zefridden. Wat 
ech u mengem Kolleg, dem Chrëscht esou gutt fannen ass dat hei. Viru Joeren huet hie sech fir d’Stroossekanner vu 
Sao Paulo agesat. Hie wollt hinnen hëllefen. And dat huet hien och gemaach. An dat huet him selwer och vill 
Satisfactioun bruecht. Ëmmer erëm kënnt et vir, dass ech nei Saachen entdecken, e flotte Saz liesen, eppes wat mech 
inspiréiert. Et ass oft dat wat mech motivéiert. Natierlech och méi Bouf. Hie kritt der elo zeng. Kanner sinn ëmmer 
nees faszinéierend. Vun hinne kann ee vill léieren. Mir kenne jo d’Spréchwuert: Mat fale léieren d’Kanner goen. An 
do mengen ech, solle mer roueg Kanner bleiwen. Well mir wësse jo och dass een deen näischt mécht, och näischt 
brécht. Mee bei eis Erwuessener soll jo alles perfekt sinn. Mat deem Drang no Perfektioun erreeche mer net vill. 

Den Trick ass fir vill Iddien ze hunn, an déi schlecht ewechzegeheien. A sou richteg zefridde sinn ech am Fong net. 
Schlecht ass dat net onbedéngt. Sou laang ee positiv ass a versicht den nächsten Dag vläicht eppes besser ze 
maachen, eppes anescht ze maachen, wéi den Dag virdrun. Dat erëm setzt viraus, dass een, iergendwann am Dag 
eng Kéier, iwwer dat nodenkt wat een daagsiwwer alles gemaach huet. Zum Beispill: an do hunn ech awer direkt 
geflucht, wéi dee mer d’Virfahrt geholl huet oder an deer Situatioun hat ech iwwerhaapt keng Gedold. Et ass 
nämlech vill méi einfach sech all Dag e bëssen ze verbesseren, wéi op eemol wëllen alles an enger Kéier ze 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 15 - 

maachen. Mee wéi oft kënnt et mer vir, dass eng Woch vergaang ass, ruckzuck, einfach so, ouni irgendwann eng 
Kéier nogeduecht ze hunn, wat ech eigentlech gemaach hunn. Einfach e puer Minuten am Dag fanne fir d’Rou ze 
genéissen, ofzeschalten, e bëssen ze meditéieren. Dat ass flott. Jo, an da fänken ech gär un, mech mat aneren ze 
vergläichen. Ech froe mech. Wat hunn ech da schonn alles mat menge 37 Joer ëmgerappt. Ass et derwäert driwwer 
ze schwätzen. An dann denken ech. Ma lues Jean-Marie. Du kanns dech jo guer net mat anere vergläiche. Et ass jo 
keen d’selwecht wéi den aneren. Et huet jo net jiddereen déi selwecht Fäegkeeten a Méiglechkeeten. Jo, a sou geet 
et mer mat ville Saachen. Meng Repèren kréien ech meeschtens aus de Bahâ’i Schrëften. D’Bahâ’i Relioun gëtt mer 
en Halt. Ech weess dass vill Leit soen: ech brauch keng Relioun déi mer seet wat richteg a falsch ass. Ok, ech hu jo 
ëmmer nach mäi fräie Wëllen. Mee vun iergendwou kréien ech ëmmer meng Informatiounen. Vun doheem, wat ech 
an der Zeitung liesen. Wat ech um Radio héieren. Wat ech um Fernseh gesinn. Wat meng Frënn mer zielen. Alles 
dat dréit derzou béi, wéi ech iwwer eppes denken. De Bahâ’i Modell ass bis elo dat bescht wat ech fonnt hunn. 

6-7 Millioune Leit sinn zur Zäit amgaang, weltwäit dëse Modell ze probéieren. Et gëtt kee Mënsch op der Welt dee 
perfekt ass. Awer et ginn ëmmer méi Mënschen, déi e bessert Liewen ustriewen. E bessert Liewe fir sech selwer an 
e bessert Liewe fir déi, deenen et net sou gutt geet. Mäi Kolleg de Chrëscht, deen de Strossekanner zu Sao Paulo 
hëlleft, ass kee Bahâ’i. Mir ginn awer gutt eens mateneen. Ech brauch nun eemol eng Visioun vun enger besserer 
Welt. Eng Welt an där mir a Fridde matenee liewe kënnen. An de Bahâ’i Schrëfte fannen ech eng Onmass vun 
Ureegungen fir mäin deeglecht Liewen, praktesch Uregungen, déi ech direkt kann ëmsetzen. D’Bahâ’i Schrëfte 
soen eis: „D ’Wnert Gottes ass wéi eng Luucht an hiert Liicht ass dëse Saz: Dir sidd all d’Frichte vun engem Bam 
an d ’Blieder vun engem Aascht. Fuert mateneen an déiwer Léift an Eenegkeet, Frëndschaft a Verbonnenheet. Ilien, 
d’Sonn vun der Wourecht bezeit: Sou staark ass d 'Liicht vun der Eenheet, dass si d’ganz Âerd erliichte kann. “ 1 

D’Redaktioun vun Zeit für Geist, eng Zeitung déi Ideen a Virschléi fir eng besser Welt vermëttelt, invitéiert den 
Donneschdeg, den 22te Juni, op en Diskussiounsowend mam Dr. Nazareno Gottardi, Physiker a Nuklearinspektor 
bei der Europäescher Gemeinschaft iwwer d’Eierlechkeet vun de Wëssenschaftler. An dat am Bahâ’izenter, 17, 
allée Léopold Goebel an der Stad. Fir méi Info iwwer dësen Owend, telefonéiert dem 44 22 20. Des Rubrik gouf 
iech wie ëmmer offréiert vun de lëtzebuerger Bahâ’i. 


8 Eng Formatioun mam Institut Pierre Becker zu Uewerdonven, Ruhi 1 

8t Sendung. Dënschdeg 20ten a Freideg 23te Juni. Haut zielen ech iech vun zwee onvergiessleche Weekender zu 
Uewerdonven. Mir waren am ganzen zu aacht, vun 18 bis 58. Den Institut Pierre Becker hat dës Formatioun 
organiséiert. Si heescht: Nodenken iwwer dat geeschtegt Liewen. Wéi fänkt d’Liewen un a wat ass den Doud, wat 
ass de Sënn vum Liewen, wat ass d’Natur vun der Séil, firwat brauche mir en Erzéier, wat geschitt mat der Séil nom 
Doud a wéi kënne mer e gutt Liewe féieren? 

Ier ech iech kuerz iwwer dës Themen erzielen, wëll ech iech soen, wéi flott et war mat Leit zesummenzeschaffen, 
déi obscho se all hei zu Lëtzebuerg wunnen, aus aner Länner a Kulture kommen. Sou zum Beispill de Joubin deen 
d’lescht Joer a Brasilie war, fir do der Bahâ’icommunautéit an engem Entwécklungsprojet ze hëllefen, d’Afsi wat 
zur Zäit an Amerika studéiert, d’Nikka wat aus Kanada kënnt oder de Bijan vun Ettelbréck, deen awer vill a 
Bosnien ënnerwee ass. Dräi Lëtzebuerger, de Roland, d’Janet an de Jean-Marie waren och derbäi. D’Buch mat 
deem mir geschafft hunn, ass a Kolumbien an enger Bahâ’i Universitéit iwwer Joeren ausgeschafft, ausprobéiert a 
verbessert ginn. Et ass e feste Bestanddeel vun der moralescher Erzéiung a Südamerika a méi a méi Länner 
interesséiere sech derfir. Hei elo puer vun de Grondgedanken un deene mer geschafft hunn. 

Wéi fänkt d’Liewen un a wat ass den Doud? D’Séil ass eng geeschteg Eenheet, déi vu Gott geschaf gouf. Séil a 
Kierper zesumme maachen e Mënsch. Den Doud ass just de Wiessel vun engem Zoustand, duemo entwéckelt d’Séil 
sech onendlech weider. De Sënn vun eisem Liewen ass et Gott ze erkennen a bei hien ze kommen. 

Deen deen d’Manifestatioun erkennt, also déi grouss Propheten wéi Christus a Mohammed, kënnt Gott méi no. 
Genee sou wéi een am Bauch vun der Mamm déi Kräfte kritt, déi een an dëser Welt brauch, so soll een an dëser 
Welt Fäegkeeten entwéckelen, déi een an der nächster Welt gebrauche kann. 

D’Natur vun der Séil. Wat ass d’Séil. D’Séil ass en Zeeche vu Gott. Eng Séil déi Gott trei bleift, wäert säi Liicht 
zréckstralen a si wäert vun him ugezu sinn. Sech zevill u Saache vun dëser Welt ze klammeren verhënnert de Wee 
vun der Séil zu Gott. Si maachen eis Séil schwaach. De Mënsch huet d’Fäegkeet Eeegeschafte vu Gott ze 
entwéckelen. Wat ee sech jo besser kennt, wat ee Gott besser kennt. 

Firwat d’Mënschen en Erzéier brauchen. D’Fäegkeeten an d’Talenter vum Mënsch si verstoppt. Si kënnen nëmme 
mat Hëllef vun der Manifestatioun Gottes entwéckelt ginn. D’Manifestatioun vu Gott ze erkennen ass sou gutt wéi 


1 Bahâ’u’llâh, Ahrenlese 132:3 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 16 - 


Gott selwer ze erkennen. Duerch eng geeschteg Erzéiung kann ech mech richteg kenneléieren a sou meng gutt 
Qualitéiten entwéckelen. 

Wat geschitt da mat eiser Séil nom Doud? Gott an dësem Liewe kennenzeléieren ass eng eemoleg Geleeënheet. Eis 
Séil kann doduerch éiweg glécklech sinn. Wann een déi Chance, Gott kennenzeléieren, einfach eweggeheit, wäert 
een dat nom Doud éiweg bereien. Kee weess genee, wéi eist d’Liewen hei ophale wäert. Dofir soll een deem anere 
verzeien. Et soll een net mengen, et wier ee besser wéi aner Leit. An der nächster Welt wäerte mir d’Méiglechkeet 
hunn, mat all d’Zort Geheimnisser vertraut ze ginn. Mir wäerten och d’Schéinheet Gottes kucke kënnen. An der 
nächster Welt wäerte mer all déi erëmgesinn, déi mer gär hunn. Mir wäerten eis un d’Liewen an dëser materieller 
Welt erënneren. 

Näischt an dëser Welt soll mech traureg maachen, virun allem wann ee bedenkt dass mäi Liewen hei, verglach mat 
deem, wat mech nach erwaart, sou schnell wéi ee kucke kann, eriwwer ass. Et kann nach flott ginn. 

Wärend deenen zwee Weekender zu Uewerdonven hat ech eemol nees d’Geleeënheet fir mech mat ganz anere 
Saachen ze beschätegen. Et hëlleft mer, den Alldag mat aneren Aen ze kucken. Ob eemol soen ech mer. Jean-Marie, 
am Fong gëtt et iwwerhaapt keen Alldag. Anscheinend ass all Dag wéi deen aneren. Opstoen, Kaffi drénken, 
schaffe fueren, schaffen, iessen, a sou weider a sou fort. Wann ech et fäerdeg bréngen, mäi sougenannten Alldag 
opzefrëschen a mat aneren Aen ze kucken, hunn ech vill erreecht. Ech ka jo probéieren, méi intensiv ze liewen. Ech 
ka probéieren, e bësse méi fei mat mengen Aarbechtskollegen ze sinn, ech ka probéieren meng Aarbecht e bësse 
besser ze maachen, an doheem mech e bësse méi ëm meng Famill ze këmmeren. An zum Schluss nach en Zitat aus 
dem Taoismus: „De Mënsch ass souwuel mënschlech wéi och gëttlech. Dat Gëttlecht an him dauert éiweg an huet 
onendlech vill Wäert. Dat Mënschlecht ass vergänglech, dat Gëttlecht ass onvergänglech. Dat Gutt am Mënsch 
kënnt vu Gott. 


9 Bahâ’u’llâh an d’Welt am Ufank vum erwuessenen Zäitalter 

9t Sendung. Dënschdeg 27ten a Freideg 30te Juni. Bahâ'u'llâh ass de Begrënner vun der Bahâ’i Relioun. Dat drëtt 
Jordausend steet virun der Dier. Ech huele mer haut e bëssen Zäit, fir iwwer d’Welt an dat wat mir draus gemaach 
hunn, nozedenken. An ech gesinn dass mir mat ganz ville grousse Problemer konfrontéiert sinn. Mir brauchen eng 
nei Approche, wéi mir d’Natur vum Mënsch gesinn a wéi mir d’Natur vun der Gesellschaft gesinn. Eng Approche, 
déi koherent an harmonesch ass. Wat ass also de Mënsch, a wat ass d’Gesellschaft? Bahâ'u'llâh huet e sou eng 
Approche a senge Schrëften entwéckelt. Hien huet am 19te Jorhonnert gelieft, vun 1817 bis 1892. 

Bahâ'u'llâh seet dat hei: Et gi Kräften déi eng positiv Wierkung op d’Natur vum Mënsch hunn. Dës Kräften komme 
vun deem Gëttlechen. Dës gëttlech Kraaft weist sech ëmmer nees an der Geschicht. Duerch si konnten dem Mënsch 
seng moralesch a geeschtesch Fäegkeete sech lues a lues entwéckelen. A sou konnt dann eis Zivilisatioun 
Fortschrëtter man. Dëse Phenomeen widderhëlt sech permanent. En hängt mat de Missioune vun aussergewéinleche 
Wiese wéi Krishna, Moses, Bouddha, Jesus a Mohammed zesummen. E Phenomeen dee weder en Ufank nach en 
Enn huet, well e ganz einfach e Bestanddeel vun eiser Entwécklung ass. 

Mir hunn dat ni verstan, obscho mir jo awer vun dëser Entwécklung profitéiert hunn. Just de contraire. All Kéier, 
wann d’Mënschheet eng nei geeschteg Erfahrung matgemaach huet, huet si och eng nei reliéis Struktur opgebaut. 
Bis haut ass et esou, dass déi nei geeschteg Kraaft, déi mystesch Begeeschterung, déi sech am Laf vun der 
Geschicht ëmmer erëmm gewisen huet, gebremst ginn ass, an dëst duerch intem Widderspréch a Streidereien. 

Bahâ'u'llâh vergläicht d’Maturitéit vun der ganzer Mënschheet mat deer vum Eeenzelnen. Jidderee muss an de 
verschiddenen Etappe vun sengem Liewen, also no der Gebuert, an der Kandheet an als Jugendlechen, ëmmer nees 
stmewelen a sech Méi ginn, fir kënne weiderzekommen am Liewen. Haut ass d’Mënschheet op dee Punkt ukomm, 
wou si erwuessen ass. Mir bréngen et elo fäerdeg, eis ganz Entwécklung ze verstoen. Dat ass méiglech, well mir dat 
Ganzt haut kënne gesinn. Mir kënnen eis Gemeinsamkeet gesinn. D’Erausfuedemng ass déi, dass mir erkennen a 
verstinn, dass mir nëmmen ee Vollek sinn. Wa mir dat maachen, da geet et dorëms, dass mir zesummen 
d’Fundamenter vun enger Weltzivilisatioun leeën. Dofir musse mir eis vun enger Rei Saache befreien, wéi zum 
Beispill engem egoistischen Individualismus oder engem Glawen, deen eis an eisem Denken anengt. 

D’Kraaft déi dëst Weltgewëssen zum Virschäi bréngt ass d’Weltoffenbamng vu Gott. E Versprieche vun dëser 
Offenbarung fanne mir an all den hellege Schrëfte vun der Vegaangenheet. De Spriecher vun dëser Offenbarung ass 
Bahâ'u'llâh. Seng Léiere stellen eng Skizz duer. E Modell vun der sozialer Organisatioun vun eisem Planéit. 
D’Léiere vu Bahâ'u'llâh an den Afloss déi si op eis Zäit hunn, ass dat wesentlescht Evenement vun eiser Zäit. 


1 Roland Greis, s. 17 Der Mensch ist zum Fliegen bestimmt, Bahä’i Verlag 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 





- 17 - 

10 Wéi een dat bescht aus eise Kanner an aus eis selwer erausbréngt 


10t Sendung. Dënschdeg 4ten a Freideg 7te Juli. Déi wuel wichtegst Aufgab vun all Mamm a Papp ass déi, fir hire 
Kanner e puer Gronddugenden mat op de Wee ze ginn, e puer gutt Naupen. D’Buch wat ech iech haut kuerz 
virstellen, ass esou opgebaut, dass et iech bei dëser Aarbecht hëlleft. Dëse Guide hëlleft iech, Matgefill, 
Versteesdemech, Generositéit oder Mëtschgiewegkeet, Guttheet, Entgéintkommes a Frëndlechkeet an är Famill ze 
bréngen. Mech huet Buch direkt ugesprach, well hei net vill philosophéiert a gebraddelt gëtt. Et geet ëm ganz 
konkret Eegeschaften, déi ech bei mir a menge Kanner entwéckele kann. 

Zesummegestallt ass dëse Guide vum ‘Virtues Project’, enger internationaler Organisatioun. Si huet sech et zur 
Aufgab gemaach, geeschtegt Wuesstem bei jonk an al ze fërderen. Dëse multikulturellen and interreliéise Guide 
weist Elteren an Erzéier, wéi een aus Wierder konkret Aktiounen an aus Idealer, Realitéite mache kann. Déi 52 
Dugenden, déi een am Buch fënnt, eng fir all Woch, stamen aus all deene grousse Weltreliounen. Sie stäerken 
d’Zesummesinn am Familljeliewen. Déi einfach Strategien hëllefe Kanner aus all Alter sech op eng interessant Aart 
a Weis un dem Prozess vu Wuesstem an Entdeckung ze bedeelegen a matzemaachen. 

D’Buch erkläert wat déi jeeweileg Dugend ass, wéi een se kann üben a léieren, an hëlleft engem erauszefannen, ob 
ee sech scho mat dëser Dugend verbessert huet oder op ee nach drunn ze schaffen huet. Et ass schonn aleng flott 
erauszefannen wéivill verschidde gutt Dugenden et iwwerhaapt sou ginn, a wat et dann heescht, zum Beispill 
opriichteg, ffëndlech, oder gedëlleg ze sinn. 

Am Buch léiert een d’Sprooch vun der Integritéit, der Léift an dem Respekt vu sech selwer. Et weist engem, déi 
fënnef Rollen, déi Eltere spillen, ze verstoen. Am Buch entdeckt een nei Weeër fir Zäit zur Meditatioun an 
d’Familljeliewen anzeféieren. Et wéist iech, wéi dir Kanner hëllefe kënnt, moralesch Entscheedungen ze man. 

De Guide gëtt Erwuessenen a Kanner Geschir fir geeschtlech a moralesch ze wuessen. An dat duerch einfach 
Übungen, déi eis hëllefen, dat Bescht aus eis erauszebréngen. 

Am Firwuert steet dass d’Aufgab vun den Elteren, déi wuel schwéierst a komplext Aktivitéit op eisem Planéit ass. 
D’Eltere sinn dem Kand seng éischt a wichtegst Erzéier. Trotzdem kréien Eltere keen oder bal keen Training wat se 
solle man a wéi se et solle man. Leider kommen d’Kanner ouni Gebrauchsanweisung. 

De Guide baséiert op véier Grondprinzipien: D’Eltere sinn déi éischt Erzéier vum Kand. 

Kanner gi gebuer mat ongeheier Méiglechkeeten: hir natierlech Qualitéiten kënne sech a positiv oder negativ 
Eegeschaften entwéckelen. Dëst hängt virun allem dovun of, wéi eng Erzéiung si an den éischte Joer kréien. 
Charakter entwéckelt sech an deem d’Kanner léieren, responsabel a moralesch Entscheedungen ze treffen. Eegeléift 
a Selbstwäert sinn e natierlecht Resultat wann een no geeschtege Prinzipien a Wäerter lieft. 

D’Bahâ'i Schrëfte soen dass fir haut déi wichtegst Aufgab fir deen Eenzelnen doranner besteet, e gudde Charakter 
ze hunn, gutt Manéieren an dat mer versiche sollen eist allgemengt Behuelen ze verbesseren. Dat, sou d’Bahâ’i 
Schrëften ass d’Haaptuléies vu Gott a senge Propheten, nämlech, der Séil vum Mënsch eng Erzéiung ze ginn an de 
Charakter vu jidderengem ze verbesseren an ze verfeineren. Wahrhaftegkeet and Eierlechkeet sinn d’Fundament 
vun allen Dugenden. Ouni dës Wahrhaftegkeet an Eierlechkeet ass Progrès an Erfolleg an all de Welte vu Gott 
onméiglech. A wann dës Qualitéit beim Mënsch fest etabléiert ass, da kann hien sech och all déi aner gëttlech 
Qualitéiten uneegnen. Wat eist eegent Liewen an eise Charakter ugeet, ass Bahâ'u'llâh ganz vehement. Soll de 
Bahâ’i Glawen sech mat Erfolleg entwéckelen, da geet dat nëmmen duerch eng Saach an eng Saach aleng. Anzwar 
an deem Mooss wéi eist eegent Liewen an eise ganz perséinleche Charakter dës éiweg Prinzipien erëmspigelen. 

D’Buch heescht, The Family Virtues Guide, zesummegestallt vum Linda Kavelin Popov am Plume Verlag, ISBN 
Nummer 0452278104. Et ass op Englesch an Dir kritt et an all gutt Librarie oder am Bahâ’izenter, allée Léopold 
Goebel, Tel 442220. D’Sektioun Diddeleng vun der lëtzebuerger Vereenegung vu Bahâ’i Fraen invitéiert op de 
Marché du Tiers Monde, de Sonndeg 9te Juli vun 11 bis 6 Auer. Wann der wëllt um Stand mathëllefen, da mellt 
iech beim Farideh Baki um Telefon 522521. Zu Léifreng organiséiert d’Famill Saberi all Freides vun 2 bis 4 eng 
Verdéiwung, déi sech op d’Ruhi Method baséiert. Fir méi Info telefonéiert der Famille Saberi um 835765. Zu 
Housen am Café des Sports fënnt all 2te Freideg en Diskussiounsowend statt: Thema: Ech diskutéiere mat, 
D’Potenzial vum Eenzelnen. De Gilles Molitor huet méi Info um Telefon 26910059 2 


11 D’Executioun vum Bâb 

1 lt Sendung. Dënschdeg 1 lten a Freideg 14te Juli. De 9te Juli. E wichtegen Dag am Bahâ’i Kalenner. Bei eis am 
Land, wéi och an all aner Land, war de leschte Sonndeg besonnesch. De 9te Juli, virun 150 Joer genee, ass de 
Virleefer vun der Bahâ’i Relioun gestuerwen. Bahâ’i uechter d’Land hunn sech zesummefonnt fir dësen Dag ze 
commémoréieren. Fir vill Leit, déi sech nach net sou laang mat der Bahâ’i Relioun befaassen, war dësen Dag och 
eng gutt Geleeënheet, méi iwwer d’Geschicht kennenzeléieren. 


^ * 

Bahâ Y Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 18 - 

Anzwar dréit et sech ëm e jonke Mann, bekannt als de Bâb, wat iwwersat eng Dier, eng Ouverture bedeit. Hien huet 
sech a Persie beméit, sozial a reliéis Reformen ze verbreeden. Hien huet en neit Zäitalter prophezeit, en Zäitalter vu 
mënschlecher Entwécklung. Vill Leit ware vu sengen Iddien inspiréiert a sou hat hien eng Onmass vun Unhänger. 
Dat wat hie sot, huet deenen, déi deemools un der Macht waren, wéineg gefall. Schliesslech war d’Gefor jo grouss, 
dass si hiren Afloss géife lues a lues verléieren. Sou huet et dann och net laang gedauert, bis de Bâb festgeholl gouf. 
A schliesslech ass hie vun engem Schéisskommando executéiert ginn. D’Geschicht ronderëm dëst Evenement ass 
eleng eng Emissioun wäert. Net nëmmen ass hien, de Bâb higeriicht ginn, mee och Dausende vu sengen Unhänger 
sinn ëmbruecht ginn. Seng Léieren awer si net mat him gestuerwen. Si sinn haut d’Fundament vum weltwäite 
Bahâ’i Glawen. 

Wann een sech e bësse mam Liewen an Doud vum Bâb, dem Virleefer vun der Bahâ’i Relioun a vu Jesus Christus 
beschäftegt, fënnt een eng Rei Änlechkeeten an hirem Liewen an hiren Doud. Interessanterweis, wollten déi 
persesch Autoritéiten, dass en Doktor aus dem Westen de Bâb viru senger Hiriichtung ënnersiche sollt. En Irlänner, 
den Dr Cormick. Hie sot spéider dass de Bâb him sot, dass eng Zäit géif kommen, wou souguer Europäer seng 
Relioun géifen unhuelen. Den Dokter war dovu net iwwerzeegt. Haut géife sech sécher wonnere wann e geséich, 
wéi dem Bâb säi Liewen haut op dausende vu Plazen uechter d’Welt commémoréiert gëtt. 

An et gëtt ni d’selwescht commémoréiert. An deene 15 Joer, wou ech elo Bahâ’i sinn, hat ech schonn 
d’Geleeënheet, bei ville Bahâ’i Feierdeeg derbei ze sinn, an dat op verschidde Plazen, Sou zum Beispill zu Haifa, 
Israel, dem administrativen a geeschtleche Weltzentrum vum Bahâ’i Glawen, an Irland, an Däitschland, Frankräich, 
der Belsch, der Schwäiz, Lichtenstein a natierlech bei eis am Ländchen. Entweeder ass de lokale Rot aus der 
jeeweileger Uertschaft fir de Programm zoustänneg, oder deejéinege bei dem d’Feier oder d’Commémoratioun 
stattfënnt. Leschte Sonndeg war ech zu Iechtemach bei der Famill Balazadeh fir dës Commémoratioun agelueden. 
Mir waren ongeféier zu zwanzeg. Ausgewielte Gebieder aus de Bahâ’i Schrëften si vun eenzelne Kanner an 
Erwuessener gelies a gesonge ginn. Dertëschent si kuerz Texter iwwer d’Evenement vun dësem Dag virun 150 Joer 
virgelies ginn. Duemo gouf et dann wonnerbart Iessen, mat Dessert, Kaffi an Téi. Dobäi bleift ëmmer Zäit fir al 
Kollegen a Frënn erëmzegesinn an neier kennenzeléieren. Ausser dem 9te Juli ginn et am Bahâ’i Glawen nach aacht 
aner Féierdeeg, wärend deenen ee wa méiglech net schaffe soll. 


12 D’Nonzéngdeegfest 

12t Sendung. Dënschdeg 18ten a Freideg 21te Juli. D’Nonzéngdeegfest. Eng Mëschung vu Gebiet, Bridderlechkeet 
an Demokratie un der Basis. D’Weltuerdnung vu Bahâ'u'llâh, dem Begrënner vun der Bahâ’i Relioun, ëmfaasst all 
Deeler vun der mënschlescher Gesellschaft. Dat sinn déi geeschteg Entwécklunge vum Liewen, déi administrativ an 
déi, déi sech op eis Gesellshaft bezéien. Déi dräi Entwécklunge ginn op vill Aart a Weise vum Mënsch ausgedréckt. 
Sou gëtt eng nei Zivilisatioun opgebaut. D’Nonzéngdeegfest, un der Basis vun eiser Gesellschaft, huet dës 3 Deeler 
a sech. Wann D’19 Deegfest am Duerf, an der Stad an an der Groussstad seng Aufgab erfëllt, dann ass dat eng 
Institutioun, un dem all Bahâ’i sech bedeelegt. Eng Geleeënheet fir opzetanken, Eenheet a Gemeinsamkeet ze 
fërderen, de Fortschrëtt ze sécheren a vimn allem frou ze sinn a Freed ze bréngen. All Member vun der 
Bahâ’icommunautéit fillt sech duerch seng Partizipatioun un de Bahâ’i Aktivitéite bedeelegt. Et ass déi éischt Kéier 
an der Geschicht (vun de Reliounen), datt et net duergeet just ze gleewen. D’Halschent vum Bahâ’i Liewen ass 
aktiv Bedeelegung un de Bahâ’i Aktivitéiten. Dat ass natierlech just eng spirituell Obligatioun, dat heescht et gëtt 
keen deen eis kontrolléirt. Well et am Bahâ’i Glawen sou keng Hierarchie gëtt. 

D’19 Deegfest ass d’Häerz vum Liewen an der Bahâ’icommunautéit. Et fënnt all 19 Deeg statt, also um éischten 
Dag vun all Bahâ’i Mount treffen sech d’Bahâ’i weltwäit an hirer Gemeng. Op eng reegelméisseg Aart a Weis gëtt 
versicht d’Eenheet an der Bahâ’i Gemeng ze stäerken. D’Nonzéngdeegfest besteet an der Haaptsaach aus dräi 
Deeler. Engem geeschtegen Deel, an deem Gebieder an Texter aus de Bahâ’i Schrëften an aneren hellëge Schrëfte 
gelies oder gesonge ginn. Duerno kënnt deen administrativen Deel. Do ass et de lokale Rot vun der Gemeng deen 
do matdeelt, wat alles gemaach ginn ass, wéi eng Projeten a Problemer uleien, wat et Neits gëtt aus dem 
Weltzentrum, oder Neiegkeete vum Nationale Rot. Jiddereen huet bei dëser Geleeënheet och d’Méiglechkeet, 
Uregungen a Rekommondatiounen ze maachen, oder iwwer eppes ze beroden. 

D’Berodung ass e wichtegt Fundament vun der Bahâ’i Administratioun. Hei ganz kuerz déi véier wichtegst Punkten 
déi een fir eng Berodung brauch. Eischtens: all déi néideg Informatiounen a Point de Vuen zum Thema sichen an 
zesummestellen. Zweetens: versiche bei der Diskussioun richteraus, éierlech an héiflech ze sinn, ouni d’Leit ze 
attackéieren. Drëttens: wann eng Iddi eemol presentéiert gëtt, da gehéiert se dem Grupp; also net perforce seng Iddi 
wëllen duerchsetzen oder Partei ergräifen. A Véiertens: Unanimitéit ass erwënscht, soss gëtt ofgestëmmt an de 
Beschloss vun der Majoritéit gëtt ugeholl. Wann de Grupp Décisioun trëfft, versicht jiddereen se voll a ganz ze 
akzeptéieren an se ze ënnerstëtzen. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 19 - 

Dee leschten Deel vum D’Nonzéngdeegfest ass dee sozialen Deel. Do gëtt zesummen eng Erfrëschung gedronk. Dat 
lescht D’Nonzéngdeegfest wou ech war, war zu Rammeldeng bei der Famill Creitz. Et waren iwwer 20 Leit do, mat 
engem schéine Programm an zu menger Iwwerraschung engem wonnerbaren Iessen. D’19 Deegfest ass 
normalerweis nomëttes oder am fréien Owend, sou dass d’Kanner och kënnen dobäi sinn. D’Kanner an 
d’Jugendlech sinn encouragéiert sou wéit et gëtt sech un allen Aktivitéiten ze bedeelegen. 

Dës dräi Deeler, de spirituellen, den administrativen an de sozialen Deel, ginn op ganz vill Manéiere gehalen. 
D’Nonzéngdeegfest respektéiert an encouragéiert kulturell Villfalt. 

Wann een Nonzéngdeegfest héiert kënnt een och mengen, dass et eng grouss Feier mat vill Iessen a Gedrénks ass. 
Dat ass net onbedengt esou. An dësem Fall ass et éischter e Fest vu Freed, zesummesinn, e geeschtegt Fest wann ee 
wëllt. Och wann een elo nëmme Wasser zervéiert, ass dat an der Rei, well jo méi Wäert drop geluecht gëtt, wéi 
eppes zervéiert an offréiert gëtt. Wat een och muss bedenken, ass dat hei. D’Nonzéngdeegfest ass e feste 
Bestanddeel wann ee Bahâ’i ass, an et fënnt een et iwwerall op der Welt erëmm. Et ass ëmmer e bëssen anescht. 
Well dat hängt jo dervun of, wou D’Nonzéngdeegfest ass, a wien d’Texter, d’Gebieder an d’Musek auswielt. 
Natierlech ass den zweeten Deel, d’Berodung an d’Neiegkeeten och ëmmer anescht. An dee leschten Deel, dee 
sozialen Deel, léist ganz vill Spillraum zur Kreativitéit. Ganz wichteg bei deem Ganzen ass d’Aart a Wéis wéi et 
gemaach gëtt, d’Héiflechkeet mat der ee schonn empfang gëtt, ka vill derzoubäidroen, dass een e flotten Nomëtteg 
oder Owend huet. 

Hei zu Lëtzebuerg hu mir ronn eng dose Lokal Réit uechter d’Land an also och eng Dose Nonzéngdeegfest. Frot 
eemol äre Bahâ’i Bekannten, wéi da säi lescht Nonzéngdeegfest war! 


13 Wat et heescht Bahâ’t ginn a sinn 

13t Sendung. Dënschdeg 25ten a Freideg 28te Juli. Wéi gëtt ee Bahâ’i? Wat heescht et sech zum Bahâ’i Glawe 
bekennen? A wat heescht et Bahâ’i sinn? Dës Froen hunn ech mer virun enger gudder dose Joere gestallt. Ech war 
an der Mëttelschoul wou ech de Walter vu Walfer kennegeléiert hunn. Hien huet de Piano gespillt an ech 
d’Trompett. De Walter war an ass Bahâ’i. Haut wunnt hien a seng Famill a Brasilien. Fir mech war deemools eng 
Zäit wou ech mer déi üblech grouss Froen iwwer d’Liewe gestallt hunn. Fir meng Elteren war Relioun ni en Thema, 
éischter Traditioun. Bis ech d’Geleeënheet hat an d’Stad an d’Schoul ze goen, hat ech ni eppes héieren iwwer aner 
Reliounen. Ech wosst am Fong net, dass et eppes anescht ausser der kathoulescher Relioun géif ginn. Mir sinn d’Ae 
grouss opgaange. Ech hunn d’Hari Krishnaen an der Stad kennegeléiert, Transzendental Meditatioun, Buddhismus 
an Taoismus, fir elo nëmmen e puer Richtungen, Reliounen a Philosphien ze nennen, ware fir mech deemools 
interessant. An sou si mer dann och fréier oder spéider d’Bahâ’i iwwer de Wee gelaaf. Si haten hiren Zenter 
rietserhand wann een den Eecherbierg eropfiert. Deemools waren et eng gutt Dose Jugendlecher mat deenen ech 
mech vill opgehal hunn, si ware Bahâ’i an et war alles nei fir mech. Fridden mat sech selwer, Weltfridden, 
d’Eenheet vun der Mënschheet, d’Eenheet vun der Welt, d’Eenheet vu Gott, d’Roll vun der Famill, Erzéiung a méi 
mystesch Theme wéi d’Séil an d’Liewen nom Doud fënnt ee vill an de Bahâ’i Schrëften. Fir d’Saach elo net an 
d’Längt ze zéien, no langem hinn an hir, nodeems ech bal krampfhaft versicht hunn an de Bahâ’i Schrëfte Feeler ze 
fannen, nodeems ech eng ganz Parti Leit hei an am Ausland op Konferenzen a Summerschoule kennegeléiert hunn, 
war et souwäit. Wat ech méi gesicht hunn, Feeler ze fannen, wat ech méi Wourechten entdeckt hunn déi mer gefall 
hunn. En plus war d’Atmosphere an deene meeschte Reunionen a bei de Leit doheem ganz gutt a jidderee war ganz 
frëndlech. Ech wollt du schliesslech Bahâ’i ginn. Et war een Owend um Sennengerbierg, op engem Bahâ’i 
Feierdag, wou ech meng Kaart ënnerschriwen hunn. Eng einfach Bestätegung dass ech de Jean-Marie, Bahâ'u'llâh, 
Begrënner vun der Bahâ’i Relioun unerkennen als Manifestatioun vu Gott fir elo, fir eis Zäit, an dass ech versichen 
no senge Léieren ze liewen. D’Deklaratiounskaart déi ech ënnerschriwwen hunn, huet einfach en administrativen 
Zweck, wou meng Address steet, sou dass ech Bahâ’i Noriichten an Invitatioune ka geschéckt kréien. Dass een 
einfach weess, wéivill Bahâ’i et dann iwwerhaapt gëtt. 

Wat ech wëll soen. Bahâ’i gi war fir mech eng relativ einfach Saach. Eng Entscheedung, déi ech gemaach hunn an 
déi ech bis haut nach net bereien. Ech hu natierlech d’Fräiheet, zu all Moment ze soen, nee merci, ech hunn es 
genuch, ech wëll neméi Bahâ’i sinn. Ech brauch et just ze soen. 

Kuerz nodeem ech Bahâ’i war hat ech eng wonnerbar Geleeënheet d’Weltzentrum vum Bahâ’i Glawe méi no 
kennenzeléieren. Ech hu wärend zwee Joer an Israel gewunnt an do eng benevol Aarbecht gemaach. Dat hellegt 
Land fir d’Chrëschten, d’Judden, d’Mohamedaner an d’Bahâ’i. An dat zu Haifa. Eng onvergiesslech Zäit op enger 
Plaz, déi fir all Bahâ’i déi hellegst Plaz vun der Welt ass, well do Bahâ'u'llâh, de Begrënner, begruewe läit. Et ass 
awer och d’administratiivt Zentrum vum Bahâ’i Glawen. Wéi d’Häerz vum mënschleche Kierper. Iwwer dës 
Erfahrung wäert ech sécher nach eng Kéier e puer Wuert verléieren. 

Fir dës Parenthèse zou ze maachen wëll ech soen, dass et fir mech nach eng Bestätegung war, dass meng 
Entscheedung Bahâ’i ze ginn, déi richteg war. Wéi ech nämlech den éischten Dag zu Haifa, de Bierg Karmel, 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 20 - 


d’Bahâ’i Terrassen eropgaange sinn, hunn ech sou richteg matkritt, dass de Bahâ’i Glawen net nëmmen aus 
schéinen Iddien a Gedanke besteet, mee dass do och eng konkret Schéinheet ass, déi ee kann mat bloussem A 
gesinn, déi ee kann upacken. Ech schwätze vun de Bahâ’i Gäert um Bierg Karmel, de Sëtz vum héchste Bahâ’i 
Gremium, den intemationalen Archiven a nach villen aneren historesche Plazen. An all dat kritt een net sou richteg 
mat, wann een net selwer d’Méiglechkeet huet, sech dat unzekucken an ze erliewen. Sech et also sou richteg op 
d’Long zéien. 

D’Motivatioun fir Bahâ’i ze bleiwe läit awer nach méi an der Inspiratioun déi d’Bahâ’i Schrëfte mer bréngen. 
Éischtens ginn et der zweetens gëtt e kee wichtegt Thema zu dem Bahâ’i Schrëften näischt ze soen hunn. Huelt iech 
dach eng Kéier e puer Minuten Zäit fir e puer Zeilen aus de Bahâ’i Schrëften unzekucken. Déi däitsch 
Bahâ’icommunautéit huet eng ganz flott Intemetsäit mat interessante Linken, ënnert www.bahai.de . 


14 D’Bahâ’t Schrëften 

14t Sendung. Dënschdeg lten August a Freideg 4ten August. D’lescht Woch hunn ech Iech erzielt, wéi ech Bahâ’i 
gi sinn. Bis et esou wäit war, sinn ongeféier zwee Joer vergaangen. Ech wollt nei ufänken. Natierlech geet et net 
vun haut op mar. Wat mer awer dobäi gehollef huet, waren d’Bahâ’i Schrëften. An hinne fannen ech ëmmer erëm 
Äntwerten an Inspiratioun. Am léifste sichen ech mer en Thema a kucke wat d’Bahâ’i Schrëften derzou soen. Haut 
sinn iwwer 100 Bänner aus dem perseschen an arabeschen iwwersat. Déi allermeescht ginn et op englesch, an dann 
déi aner grouss Sproochen, spuenesch, franséisch, däitsch, italienesch, an sou weider. Bahâ’i Schrëfte ginn et 
mëttlerweil an iwwer 800 Sprochen an Dialekter. Zentral sinn all d’original an authentesch Schrëften zu Haifa an 
Israel, dem administrative Sëtz opgehuewen. Déi allermeescht Texter fannt Dir och um Internet ënnert Bahâ’i. 
Weltwäit ginn et iwwer 30 Verlagshäiser. Hir Aufgab ass et, d’Bahâ’i Schrëften an déi jeeweileg Sprooch vum 
Land ze iwwersetzen. An de Bahâ’i Schrëfte fënnt een eppes iwwer all wichtegt Thema. Wann ech elo eng Fro 
iwwer eppes hunn, wou ech näischt an de Bahâ’i Schrëften driwwer fannen, hunn ech d’Méiglechkeet, deem 
héchste Bahâ’l Gremium ze schreiwen a si ze froen. Dëse Gremium gëtt iwwrigens all fënnef Joer vun all de 
Nationale Réit vun der Welt gewielt. De Gremium ka mer dann eng Referenz zum Thema ginn, oder ka mer soe 
wou ech an de Bahâ’I Schrëfte méi driwwer fannen. D’Visioun vum Bahâ’i Glawen ass esou, dass d’Relioun sech 
weltwäit nach méi verbreede wäert,an dass eng Majoritéit vu Leit de Bahâ’i Glawen unhuele wäerten. Bahâ'u'llâh 
ass net de leschte Prophet, oder Manifestatioun Gottes, dee mer kréie wäerten. Mee sécher fir déi nächsten 1000 
Joer wäert d’Bahâ’i Relioun hir Gültegkeet behalen. Geschichtlech an zäitlech gesinn, steet de Bahâ’i Glawen 
erréischt am Ufank vu senger Entwécklung. Et si just 100 Joer hir, dass Bahâ'u'llâh, Begrënner vun der Bahâ’i 
Relioun, dës Welt verlooss huet. An haut ass de Bahâ’i Glawen, nom Chrëschtentum, déi Relioun déi am meeschten 
op der Welt verbreet ass. An d’Mënschheet selwer steet eréischt am Ufank vu senger Entwécklung. Wéi wichteg de 
Bahâ’i Glawe fir d’Weltentwécklung ass geet aus folgendem Zitat kloer erfir: 

„D ’Welt ass aus dem Gläichgewiucht geroden duerch d ’Kraaft vun dëser gréissten, dëser neier Weltuerdnung. Dat 
gereegelt Liewe vun der Mënschheet ass opgewullt duerch d’Wierke vun dësem eenzegartegen, dësem wonnerbare 
Svstem. E System, wat bis elo nach kee stierflecht A gesinn huet. 

Dëse Modell, de Bahâ’i Modell fonktionéiert weltwäit fir iwwer sechs Millioune Leit, aus deenen ënnerschidlechste 
Kulturen. D’Bahâ’i bidden dem Rescht vun der Welt dëse Modell vum Zesummeliewen un. Si sollen et dach 
probéieren a selwer entscheeden op et fir si nëtzlech ass! 

D’Intemetsäit fir dës Woch kennt aus Frankräich: www.religare.org Do fannt dir eng interreliéis 
Referenzbibliothéik. Dir hutt Zougank zu den hellege Schrëfte vu siwe grouss Reliounen: d’Bibel, d’Evangelien, De 
Koran, d’Bahâ’i Schrëften, d’Priedegte vum Buddha, d’Baghavad-Gita an Texter vum Zoroaster. 3 


15 Wat de Jugendlechen eiser Gesellschaft bréngt 

15t Sendung. Dënschdeg 8ten August a Freideg 1 lten August. Den Déngscht un der Mënschheet gëtt am Bahâ’i 
Glawe grouss geschriwwen. An der Schoul ffeet een sech jo sécher, wat wëll ech spéider ginn, wat man ech mat 
mengem Liewen. An der Zäit wou ee fäerdeg ass mat léieren, oder vimm Sutdium an ier een sech vläicht entscheed 
eng Famill ze grënnen a mat schaffen ufänkt, gëtt e Bahâ’i Jugendlechen encouragéiert, sech en halleft oder e Joer 
ze huelen, fir irgendwou op der Welt en Déngscht ze leeschten. Dëst Joer gëtt zum Beispill e flotte Video gemaach. 
Eng Aféierung an de Bahâ’i Glawen fir Jugendlecher. Dobäi hëllefen och Lëtzebuerger. De Reiz fir méi wäit ze 
goen ass och grouss, zum Beispill war de Joubin vun Diddeleng e Joer zu Brasilen an engem Entwécklungsprojet. 
D’Martine Schoos aus dem Minett huet Schoul gehal an enger Primärschoul zu Haiti. Et kann awer och an engem 
Spidol sinn, oder an engem vun de Bahâ’i Haiser vun der Andacht. Zu New Deli an Indien zum Beispill ass ëmmer 


1 Ährenlese no 70 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 







-21 - 

eng grouss Nofro fir Guide ze sinn am Bahâ’i Haus vun der Andacht. Et huet d’Form vun enger Lotusblumm, krut 
eng Onmass vun Auszeechnungen wéinst der ongewinnten Architektur. Bis zu 30.000 Leit huelen sech all Dag Zäit, 
dës Plaz vu Gebiet a Meditatioun ze besichen fir e bësse Rou, Fridden an Ermuddegung ze fannen. Fir sech 
geeschteg nees opzetanken. Aner Bahâ’i Häiser vun der Andacht ginn et hei bei Frankfurt, bei Chicago an Amerika, 
zu Kampala an Afrika an zu Sidney an Australien. 

Ganz besonnesch ass et, kënnen an Israel am Bahâ’i Weltzentrum ze schaffen. 

Dëse Summer geet de Kian Bayani vu Mamer an d’Martine Wiltgen vu Schwebach fir e Joer op Haifa. De Kian an 
d’Martine, zesumme mat iwwer 600 aner Jugendlechen, Erwuessenen a Familljen hunn do zu Haifa, dem 
administrativen a spirituellem Sëtz vum Bahâ’i Glawen, d’Méiglechkeet hire Glawe vill méi no kennenzeléieren. 
Jenodeem wéi eng Fäegkeeten si hunn, bekëmmeren si sech zum Beispill ëm déi wonnerschéi Gäert ronderëm de 
Schräin vum Bâb oder si Guide fir all d’Touristen, déi Haifa an d’Bahâ’igäert besiche kommen. D’Ënnerhalung vun 
all deenen historesche Gebailechkeeten erfuerdert zum Beispill gutt Handwierker, Leit déi Teppecher kënne 
restauréieren, souwéi Moler a Schräiner. 

De Sëtz vum hëchste Bahâ’i Gremium ass jo och zu Haifa um Bierg Karmel. Et ass d’Häerz vun deem d’Impulser 
an d’Oderen sech ueschter d’Bahâ’i Welt verdeelen. Administrativ Fäegkeeten a Computerspezialisten sinn do vill 
gefrot. Sécher wäert ech nach eng Kéier méi am Détail iwwer d’Bahâ’i Weltzentrum schwätzen. 

Fir dee Jugendlechen ass sou eng Period vum Déngscht eng gutt Geleeëenheet sech besser ze entscheeden, wéi hien 
de Rescht vu sengem Liewen wëll gestalten. D’Bahâ’i Schrëften soen ausdrécklech, dass ee soll eng Aarbecht 
maachen, déi der Mënschheet en Déngscht erweist. Dobäi gëtt all sou Aarbecht als Gebiet ugesinn, sief dat eng 
Botzfra oder en Dokter, deen operéiert. De Wäert läit an deem, wéi een seng Aarbecht mécht. Zu dësem Thema: 
Aarbecht als Déngscht un der Mënschheet, ginn et eng Rei interessant Bäitrag an der Zäitschrëft TEMPORA, vun 
der däitscher Bahâ’icommunautéit. Wann der wëllt, schécken ech iech gär eng Kopie dervun. 

D’nächst Woch zielen ech iech ausféierlech iwwer de Jugend Festival hei zu Lëtzebuerg. Thema ass Jugend fir 
Fridden, mam Fari Khabipour vu Lëtzebuerg, dem Nabil Perdu aus Spuenien an dem Roshan Danesch aus der 
Schwäiz, vum 18te bis den 21sten dëse Mount am Centre Convict. Highlight vum Festival wäert sécher den 
Ofschlossconcert sinn, Sonndes den 20ten, mat enger ganzer Rei vu Gruppen, hei aus dem Land an de 
Nopeschlänner. Wéi gesot, méi doriwwer nächsten Dënschdeg. 


16 Jugend fir Fridden 

16t Sendung. Dënschdeg 15ten August a Freideg 18ten August. An elo d’Rubrik vun de lëtzebuerger Bahâ’i. 
JUGEND FIR Fridden. Thema vum Festival dëse Summer am Centre Convict. Um Mi kr o de Jean-Marie. 

Den Europäesche Bahâ’i Jugendcommittee organiséiert all Joers eng Rei vu Konferenzen a verschidden 
europäesche Regiounen, am Osten an am Westen. Dëst Joer ass eng vun de Konferenzen zu Lëtzebuerg. De 
lëtzebuerger Bahâ’i Jugendcommittee, zesumme mat deene vun der Belsch a Frankréich hëllefe mat der 
Organisatioun. De Festival dëst Joer heescht JUGEND FIR FRIDDEN an ass am Centre Convict, dës Woch, vum 
18te bis den 21sten. Dat ganzt ass ënnert der Schirmherrschaft vun der Commission Nationale de la Coopération, 
zesumme mat der UNESCO an der ALNU, der Association luxembourgeoise des Nations Unies. 

Jugendlecher aus Frankräich, Däitschland, der Schwäiz, der Belsch an Italien wäerten heihinner kommen. Zweck an 
Zil vum Festival ass et d’Jugendlech ze encouragéieren iwwer hir Zukunft nozedenken, an ze kucken wéi si hir 
Ideen a Projeten konkret realiséiere kënnen. Ageluede sinn de Fari Khabipour, Psycholog am Enseignement hei am 
Land, de Professer Nabil Perdu aus Spuenien an den Här Roshan Danesh, Professer op der Landegg Akademie an 
der Schwäiz an Affekot um Gebitt vun de Mënscherechter. Wärend dem Festival gëtt vill a Grappenaarbecht 
duerchgeschwat ronderëm Theme wéi: d’Roll vun der Jugend am Opbau vun enger Friddenskultur, wat kann ech 
man? Mäi Liewen: Ass et einfach Schicksal oder ass et mäi Choix. (Fari Khabirpour) Wéi steet et mat der Welt? 
Wéi kann ech Konflikter léisen? Kann ech ee sinn, dee vereent? (Roshan Danesh) D’Kraaft vun der Eenheet a wéi 
ech meng Fäegkeeten entwéckele kann. 

All dat sinn Themen iwwer déi um Festival beroden an diskutéiert gëtt. Den Highlight wäert sécher den 
Ofschlossconcert sinn, an zwar gratis, an dat Sonndes owes, och am Convict. 

Jiddereen deen sech vun dësen Themen ugesprach fillt ka méi Info iwwer de Festival kréien an zwar eemol am 
Bahâ’i Zenter. Dat ass den 442220 oder den 021241005 oder den 091369 330, ech widderhuelen, de 442220 oder 
den 021241005 oder den 091369330. Dës Woch proposéieren ech Iech als Intemetsäit, e bësse Musek ze lauschtere 
vun engem Bahâ’i dee Museker ass. Matthew Levine ass säi Numm, hien huet schonn e puer gutt CDen 
erausbraecht, déi mer ganz gutt gefall hunn. Hie séngt zum gréissten Deel, an oft am Stil Frank Sinatra. Lauschtert 
einfach eran. Dat ass: www.mp3.com/mlevine 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 22 - 


17 Dausend reliéis Perséinlechkeeten 

17t Sendung. Dënschdeg 22ten a Freideg 25ten August. An elo d’Rubrik vun de lëtzebuerger Bahâ’i. 1000 reliéis 
Perséinlechkeeten treffen sech bei de Vereente Natiounen op engem historesche Sommet fir Weltfridden. 

Et ass déi éischte Kéier an der Geschicht, dass reliéis a geeschtlech Perséinlechkeete vun deene verschiddene 
Relioune vun der Welt zesummekommen, an dat zu New York den 28ten dëse Mount. Et geet drëm, wéi ee kann 
zesumme mat de Vereenten Natiounen eng Partnerschaft vu Fridden opbauen. 

Wéi bréngt een et fäerdeg, dass déi reliéis a spirituell Communautéite weltwäit kënnen zesummeschafften als 
interreliéis Partner mat de Vereenten Natiounen, an zwar ganz konkret bei spezifesch Initiativen, wat Fridden, 
Aarmut an Ëmwelt ubelaangt. 

Dat ass d’Zil vun dësem reliéise Sommet. Representéiert sinn all Regioune vun der Welt, souwéi all déi grouss 
reliéis Traditioue vu Bahâ’i, Buddhismus, Chrëschtentum, Konfuzianismus, Hinduismus, Indigène, den Islam, de 
Jainismus, de Judaismus, Shinto, d’Siks, den Taoismus a Zoroaster. 

De reliéise Sommet fänkt den 28ten August un, zu New York bei de Vereenten Natioune. Et wäerten och reliéis 
Perséinlechkeeten aus den aktuelle Konfliktzone kommen, wéi zum Beispill aus Sierra Leone, aus dem Balkan, 
Indonesien, Äthiopien, d’Philipinnen, Ruanda an dem Sudan. Wéi e Bäitrag kënne si maachen, déi reliéis 
Spannungen an hire Géigende méi kleng ze man. 

Zu dësem Sommet huet en onofhängege Grupp vun interreliéise Perséinlechkeeten, reliéis Fachleit an Theologen 
opgeruff. Méi Info doriwwer fannt dir am Intemet ënnert www.pmewswire.com 

Nach eng erfreelech Neiegkeet aus dem Internet. www.beliefnet.com ass wahrschéinlech ee vun deene wichtegste 
reliéisen Intemetsiten déi et haut gëtt. Et ass en Diskussiounsforum an d’Bahâ’l bedeelegen sech vill dmnn. 
Beliefnet leet vill Wäert drop dass vimn allem grouss an unerkannte Reliounen sech un den Diskussioune 
bedeelegen. Den Chat iwwer d’Bahâ’i Relioun um Internet ganz allgemeng on och bei beliefnet huet an der Lescht 
schéin zougeholl an huet mëttlerweil dee selwéchtege Stellewäert wéi aner Relioune. Dat heescht dass elo de Bahâ’i 
Glawe vun honnerttausende vu Visiteuren op hirer Internetsäit bekannt gemaach gëtt. Nach eng Kéier dës Address 
wou iwwer reliéis Saachen diskutéiert gëtt: et ass www.beliefnet.com 

Eng Nouvelle aus Eisträich: E Bahâ’i Geschäftsmann ass gefrot ginn, wéi d’Prinzipie vu sengem Glawen him a 
senger Aarbecht hëllefen. Den Dr. Faramarz Ettehadieh, e Bahâ’i, dee Virsetzende vun der Imperial Finance Group, 
ass vum Siemens Forum Academy of Life invitéiert ginn iwwer säin erfollegräicht Geschäftsliewen a seng 
perséinlech Philosphie ze schwätzen. Dëst zu Wien vimn 250 Geschäftsleit, Economisten an 
Universitéitsprofesseren. 

Dës Academy of Life huet dëst Joer den Dr Ettehadieh gewielt. Zu dësem Ulass ass och en Dokumentarfllm iwwer 
säi Liewe gedréint ginn. De Film fänkt mat engem Zitat aus de Bahâ’i Schrëften un: D ’Âerd ass nëmmen ee Land 
an all Leit si seng Bierger. Am Film geet kloer erfier das säi Liewe vum Bahâ’i Glawe geprägt ass. 

Nom Film ass den Dr. Ettehadieh vun engem Moderater a sechs Experten aus Economie, Psychologie, Philosophie, 
Ethik a Gesetz interviewt ginn. Duemo hat jiddereen d’Geleeënheet him Froen ze stellen. Net nëmmen ass hien 
iwwer seng ekonomesch Strategie gefrot ginn, mee ëmmer nees iwwer seng Relioun a wéi hien d’Bahâ’i Prinzipien 
a sengem Alldag uwennt. D’Imperial Finanzgmpp an hiert Aktiesystem, gëtt ausgewielte Projeten an 
Entwécklungslänner direkt ökonomesch Hëllef duerch d’Contributioun vun Dividende vun all Investor. 


18 Véier Konferenzen am Bahâ’i Zenter 

18t Sendung. Dënschdeg 29ten August a Freideg lte September. An deene nächste Wochen hutt Dir D’Geleeënheet 
u véier Konferenzen deelzehuelen, alleguer am Bahâ’i Zenter, 17, allée Léopold Goebel an der Stad an dat um 8 
Auer owes. 

Innere Edelsteine, die Chance, das Beste in sich und in anderen zu entdecken und zu entfalten ass dat éischt Thema, 
a gëtt vum Marion Gottardi presentéiert, an dat Méindes owes den 1 lte September. 

Dënschdes owes, den 19te September schwätzt de Femand Schaber iwwer d’Thema: Die Zukunft gehört der 
Jugend, Herausforderung und Potential. 

D’Thema vun der nächster Konferenz ass: Solutions Spirituelles desprohlèmes du monde, op franséisch also mam 
Dr Nazareno Gottardi, Inspekter bei Euratom. Dat ass Mëttwochs den 1 lten Oktober. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 








-23 - 

Eenheet an der Verschiddenheet mam Georges Pfeiffenschneider ass d’Thema vun der 4ter Konferenz, eng Woch 
méi spéit, Mëttwochs den 18ten Oktober, an dat wéi och déi aner Konferenzen, owes um 8 Auer am Bahâ’i Zenter 
an der Stad. Tel: 442220. 

Zu der éischter Konferenz Innere Edelsteine, die Chance, das Beste in sich und in anderen zu entdecken und zu 
entfalten hunn ech e puer Zitater aus de Bahâ’i Schrëfte fonnt: Bahâ'u'llâh seet: „Betrachte den Mënschen als ein 
Bergwerk, reich an Edelsteinen von unschätzbarem Wert. Nur die Erziehung kann bewirken, daß es seine Schätze 
enthidlt und die Mënschheit daraus Nutzen zu ziehen vermag. “ 

An zum Thema Erzéiung sot 'Abdu'l-Bahâ virun 100 Joer dat hei: Es gibt drei Arten der Erziehung: die körperliche, 
die mënschliche und die geistige Erziehung. 

Die körperliche Erziehung befaßt sich mit Fortschritt und Entwicklung des Körpers, indem sie materielle 
Erleichterungen, Behaglichkeit und Entspannung für ihn sicherstellt. Sie gilt in gleicher Weisefür Mënschen und 
Tiere. 

Die mënschliche Erziehung bedeutet Kultur und Fortschritt, nämlich Regierung, Verwaltung, 
Wohlfahrtseinrichtungen, Verkehr, Handel und Gewerbe, Kiinste, Natur- und Geisteswissenschaften, große 
Erfindungen und Entdeckungen physikalischer Gesetze. Diese Âußerungen des Menschengeistes maachen den 
Unterschied zur Tierwelt deutlich. 

Die geistige, göttliche Erziehung ist die Erziehung zum Himmelreich. Durch sie erwirbt der Mensch göttliche 
Vollkommenheiten. Sie ist die wahre Erziehung, denn auf dieser Stufe tritt das Göttliche im Menschen in 
Erscheinung, und die Worte »Lasset Uns Menschen schaffen nach Unserem Bild und Gleichnis«, werden in ihm 
offenbar. Dies ist das höchste Ziel der Menschheit. 

Dazu brauchen wir einen Erzieher, der zugleich körperlicher, menschlicher und geistiger Erzieher ist, und dessen 
Autorität in allen Bereichen Einfluß hat. Wenn jemand sagen wollte: »Ich habe einen vollkommenen Verstand und 
ein rasches Auffassungsvermögen und bedarf dieses Erziehers nicht«, so wiirde er selbsNerständliches leugnen und 
wie ein Kind sein, das sagen wiirde: »Ich brauche keine Erziehung, ich werde nach meiner Einsicht und Vernunft 
verfahren und so alle Vollkommenheiten der Welt erwerben«, oder er wäre wie ein Blinder, der sagen wiirde: »Ich 
brauche kein Augenlicht, denn es gibt viele Blinde, die sich zurechtfinden können.« 

Die Notwendigkeit eines Erziehersfür den Menschen ist demnach klar und deutlich erwiesen. Méi zu 
dësem Thema wéi gesot, Méindes, den 1 lte September um 8 Auer owes am Bahâ’i Zenter mam Marion 
Gottardi. 


19 D’Jugend op der Sich no enger neier Visioun 

19t Sendung. Dënschdeg 5ten a Freideg 8te September. No engem gelongene Festival am Convict iwwer d’Thema: 
Jugend fir Fridden, bidden d’Organisatoren eng Rei Konferenze mat uschléissendem Gespréich un. D’Zukunft 
gehéiert der Jugend, Herausfuerderung a Potential, ass eng vun de Konferenzen, an zwar mam Femand Schaber, an 
dat am Bahâ’i Zenter, Dënschdes, den 19ten September um 8 Auer owes. 

Hei e puer vu senge Gedankegäng: Wou steet d’Jugend an eiser haiteger Gesellschaft? Desorientéierung am Fréijoer 
vum Liewen, an d’Sich no enger neier Visioun. Et läit bei eis selwer. 

Zum éischte Punkt: Wou steet d’Jugend haut? 

Déi Jugendlech an eis Wegwerfgesellschaft. D’Gefore vun der Konsumgesellschaft. Wéi eng Idoler hu mir haut? 
D’Anonimitéit an der Mass. D’Flucht ëm all Präis an op d’Käschten anerer. Oflenkung am Plaz Hiwendung. Aus 
Angscht vimn der Rou, sinn der vill, déi sech an d’Fräizäitindustrie flüchten. Si si sech neméi bewosst, dass am 
Fong, hiert ënnerst, eidel ass. Et langweilt een sech neméi. Domat bleift d’Illusioun vun engem ausgefëllte Liewen 
weider bestoen. Et lieft ee jo nëmmen eemol, also wa schonn, da scho richteg! 

Den Zwang fir deen éischten an dee beschten ze sinn: D’Bild vun enger materialistescher Héichglanzgesellschaft 
mam Drang zum Extreemen. Iellbougesellschaft an dat scho vu klengem un. Spëtzesportler, Spëtzegehälter, 
Topmanager, Spëtzepolitiker si Begrëffer, déi mer onbewosst anootmen. Si beaflossen onbewosst onst d’Handlen 
an ons Denkweis. Stelle mer eis dach all déi Spëtze vir: Wat ee méi héich ass, wat de Sauerstoff méi dënn gëtt; 
d’Gefor vun engem schnellen Eroffalen ass héich. Alles an allem e liewensfeindleche Milieu! Näischt géint 
Weiderentwécklung awer alles am Gläichgewiicht vun de Kräften. 

Zum zweete Punkt an zwar dee vun der Desorientéiemng: Gëtt et dann ënner Ëmstänn eng liewenswäert Zukunft? 
D’Polaritéiten: Sech selwer erkennen ass nëmmen een Deel vum Ganzen. Den éischte Schrëtt ass ewech vun der 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 24 - 


Desorientéierung. Et ass méi liicht sech ëm d’Mënschheet ze këmmeren wéi ëm de Mënsch. Vu wou huele mer 
dann d’Visioun an déi nei Uerdnung? An dat féiert eis zum drëtte Punkt: D’Sich no enger Visioun. 

Et geschéie Wonner iwwerall ronderëm eis: mir musse léieren, d’Schëpfung nees nei ze liesen, nei kennenzeléieren! 
D’Eenheet vun der Mënschheet am neien Zäitalter. D’Kraaft an d’Vitalitéit vun der Jugend. Sech kloer sinn iwwer 
de Sënn vum Liewen. Courage hunn, anescht ze sinn! Geeschtegkeet an enger materialistëscher Welt. 

Geeschtegkeet heescht och Liewensfreed, net Asketentum. Et gi vill Méiglechkeeten fir Hëllef ze leeschten. Aus de 
Bahâ’i Schrëften dat hei: „Sieft iech bewosst, wéi en Afloss a wéi eng Verantwortung dir hutt! Geheit e klenge Steng 
an d’Wasser a kuckt wéi d’Kreesser ëmmer méi grouss ginn: erkennt är Roll a verpasst är Geleeënheet net. “ 
"Vernoléissegt net d’Fäegkeeten, déi dir krut, a verpasst är héich Bestëmmung net... “ / 

Nächste Méindeg den Owend um 8 Auer schwätzt Marion Gottardi iwwer Thema: Innere Edelsteine, die Chance, 
das Beste in sich und in anderen zu entdecken und zu entfalten. Wéi ëmmer am Bahâ’i Zenter, telefon 44 2220. 


20 Den UN Milleniumsgipfel 

20t Sendung. Dënschdeg 12ten a Freideg 15te September. Virun iwwer 100 Joer sot Bahâ’u’llâh: „Lasst euren Blick 
weltumfassend sein, anstatt ihn auf euer Selbst zu beschränken. Befasst euch nicht rastlos mit euren eigenen 
Belangen! Lasst euere Gedanken fest auf das gerichtet sein, was das Glück der Menschheit wiederherstellen und 
der Menschen Herzen und Seelen heiligen wird. “ 1 2 

DTescht Woch hu sech fir d’éischte Kéier an eiser Geschicht, iwwer 150 Staats a Regierungschefen aus aller Welt 
bei de Vereenten Natiounen zu New York zesummefonnt, fir an Aarbechtsgruppen iwwer global Problemer ze 
diskutéieren. 

Virun iwwer 100 Joer sot Bahâ'u'llâh: „Die Zeit muß kommen, da die gebieterische Notwendigkeitfiir die Abhaltung 
einer ausgedehnten, allumfassenden Versammlung der Menschen weltweit erkannt wird. Die Herrscher und Könige 
der Erde miissen ihr unbedingt beiwohnen, an ihren Beratungen teilnehmen und solche Mittel und Wege erörtern, 
die den Grund zum Größten Weltfrieden unter den Menschen legen. Ein solcher Friede erfordert es, daß die 
Großmächte sich um der Ruhe der Völker der Erde willen zu völliger Aussöhnung untereinander entschließen. 

Sollte ein König die Waffen gegen einen anderen ergreifen, so miissen sich alle vereint erheben und ihn daran 
hindern. Wenn dies geschieht, werden die Nationen der Welt außerfiir die Wahrung der Sicherheit ihrer Reiche und 
die Aufrechterhaltung der inneren Ordnung in ihrem Staatsgebiet keine Waffen mehr brauchen. Dies wirdjedem 
Volk, jeder Regierung und Nation Frieden und Ruhe sichern. Wir möchten gerne hoffen, dass die Könige und 
Herrscher der Erde, die Spiegel des barmherzigen und allmächtigen Namens Gottes, diese Stufe erreichen und die 
Menschheit vor dem Angriff der Tyrannei beschirmen werden. ... “ 3 

DTescht Woch um Millenium Forum, hat den Techeste Ahderom, Repräsentant vun der intemationaler 
Bahâ’icommunautéit bei der Vereenten Natiounen, d’Méiglechkeet, vim Weltleaderen ze schwätzen an hinnen un 
d’Häerz ze leeën, sech un enger globaler Partnershaft mat der ziviler Gesellschaft ze bedeelegen, dat heescht 
d’ONGen, d’Netregierungsorganisatiounen. 

Den UN Generalsekretär Kofi Annan a seng Mataarbechter hu wärend deene leschte 2 Joer un dëser gréisste 
Konferenz geschafft. Domat wëllen si en Zeechen am neie Jorhonnert fir Fridde, Fortschrëtt a Vëlkerverstännegung 
setzen. D’Resultat vun der dräideegeger Konferenz ass déi sougenannte Jordausenderklärung. Doranner gi bal all 
aktuell Problemer vun der Mënschheet thematiséiert an éiergäizeg Ziler fir déi nächst Joerzéngte gesat. 

Sou sollen zum Beispill d’Staate vun der Welt et fäerdegbréngen, dass bis 2015, nëmmen hallef souvill Mënschen 
op der Welt aarm sinn, dat heescht manner wéi 40 Frang den Dag fir ze liewen hunn, a keen Zougank zu propperem 
Waasser hunn. 

An der gläicher Zäit, also 15 Joer, soll d’Ausbreedung vun Aids a Malaria gebremst ginn an all Kanner sollen 
d’Méiglechkeet kréien, d’Primärschoul fäerdeg ze man. 

Ausserdeem soll déi ekonomesch Globaliséierung den Ecart tëschent Aarm a räich net méi grouss man, mee fir 
jidderee gläichméisseg Virdeeler bréngen. 

Bahâ'u'llâh sot virun iwwer 100 Joer dass d’Aerd nëmmen eng Heemecht ass an all Mënschen hir Birger sinn. 
D’Bahâ’i Schrëfte soen dëst zum Thema: „Die Vereinigung der ganzen Menschheit ist das Kennzeichen der Stufe, 
der sich die menschliche Gesellschaft heute nähert. Die Einheit der Familie, des Stammes, des Stadtstaates und der 


1 Ährenlese 

2 Ährenlese, 43:5 

3 Ährenlese, 117 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




-25 - 

Nation ist nacheinander in Angriff genommen und völlig erreicht worden. Welteinheit ist das Ziel, dem eine 
gequälte Menschheit zustrebt. Der Aufbau von Nationalstaaten ist zu einem Ende gekommen. Die Anarchie, die der 
nationalstaatlichen Souveränität anhaftet, nähert sich heute einem Höhepunkt. Eine Welt, die zur Reife 
heranwächst, muß diesen Fetisch aufgeben, die Einheit und Ganzheit der menschlichen Beziehungen erkennen und 
ein fiir allemal den Apparat aufrichten, der diesen Leitgrundsatz ihres Daseins am besten zu verkörpern vermag. “ 

Dës Woch proposéieren ech iech eng Internetsäit ze besichen, déi iech en Iwwerbléck gëtt, wat et alles neits 
weltwäit iwwer d’Bahâ’i gëtt. Dat alles ënnert www.enlighten.ca , dat ass www.enlighten.ca Bis haut ass dës Säit 
200.000 mol besicht ginn. An dës Rubrik gouf iech, wéi ëmmer präsentéiert vun de lëtzebuerger Bahâ’i. 


21 International Neiegkeeten an déi offiziell Bahä’I Internetsäit 

21t Sendung. Dënschdeg 19ten a Freides den 22 September. E ganz interessanten a schéine Bericht iwwer déi nei 
Terrassen zu Haifa a wéi d’Stad sech ännert, fannt dir an der renoméierter israelischer Dageszeitung Jerusalem Post 
vum 3 lten August, an dat och um Intemet ënnert www.jpost.com 

Eng wëchentlech Intemetradiosendung mam Titel Bahâ ’i Perspectiven kënnt dir elo am Netz héieren. Déi genee 
Sendezäit fannt dir op der Internetsäit vum Sender, anzwar ass dat: www.abcradio.org 

Sydney steet um Kap: An dësen Deeg kuckt alles op Australien. An déi australesch Bahâ’i Gemeng huet mat Zäit, 
mam Ufank vun den olympesche Spiller hir nei Internetsäit vum Haus vun der Andacht bei Sydney fräigeschalt. Dir 
fannt dës Säit ënnert www.bahai.org.au/temple Interessant ass an dësem Zesummenhang och, dass d’Cathy 
Freemann lëschte Freideg d’Fakel ugefang huet, fir d’Olympësch Spiller unzefänken. D’Cathy Freemann war 
Weltmeeschter iwwer 400 Meter a 1996 hat si d’Sëlvermedaille zu Atlanta hanner der Franséisin Marie-Josée Perec 
gewonnen. D’Cathy Freemann ass Australerin, eng stolz Aboriginal a Bahâ’i. 

Déi offiziell Internetsäit, d’Bahâ’iwelt, krut e Facelift, en Tapéitewiessel. Eischtens lued se mol vill méi schnell wéi 
déi al. Si ass och méi erfreeleg a méi einfach ze liesen. Déi éischt Säit ass an dräi Deeler agedeelt. Uewen den Titel: 
Bahâ’i World mat enger Rei Leit déi all zimlech frou a glécklech drakucken. Dann op der lénkser Säit hutt der 
d’Méiglechkeet iech d’Säiten op englesch, franséisch, spuenesch, portugisesch oder persesch-arabesch unzekucken. 
Ausserdeem kritt der do aacht Theme ganz kuerz präsentéiert: Dir kritt, wann der wëllt: eng kuerz Aféierung, en 
Iwwerbléck iwwer de Bahâ’i Glawen, mat de wichtegsten Personagen, Institutiounen, d’Grondléieren, d’Geschicht 
an d’Aktivitéiten. 

Déi zweet Iwwerschrëft befaasst sech mat den Haaptpersonagen an den Institutiounen. Do fannt der méi detailléiert 
Informatioun iwwer d’Begrënner vum Bahâ’i Glawen, d’Quell vun hirer Eenheet an der Successioun vun der 
Autoritéit zënter der Gebuert vum Bahâ’i Glawen. 

Geeschteg oder spirituell Wourechten nennt sech déi drëtt Iwwerschrëft. Do geet et ëm theologesch Sujeten, wéi 
zum Beispill d’Konzept vu Gott, eise geeschtegen Ursprong, sowéi d’Roll vun der Relioun, d’Roll vum Gebiet an 
d’Roll vum Liewen an Doud. 

Da komme mer bei d’Bahâ’l Helleg Schrëften. Douzou gehéieren Auszig aus de Schrëfte vu Bahâ'u'llâh, dem Bâb 
an AbduT-Bahâ, souwéi d’Schrëfte vum Shoghi Effendi, an d’Statements vum Universalen Haus vun der 
Gerechtegkeet. 

Eng Global Communautéit stellt sech duemo vir. D’Aktivitéite vun de Bahâ’i ronderëm d’Welt. D’Weltzentmm 
vum Bahâ’i Glawen an d’Initiative vun de Bahâ’i bei de Vereenten Natiounen. 

Sechste Punkt: Eng nei Visioun fir d’Zukunft fir eis all: Wat soen d’Bahâ’i iwwer Fridden, weltwäit Prosperitéit, 
Regéieren op intemationalem Niveau an d’Zukunft vun der Mënschheet als e Ganzt. 

An der zweetleschter Rubrik fannt dir eraus, wéi d’Bahâ’i sech ronderëm d’Welt fir d’Mënscherechter asetzen, fir 
sozial a moralesch Entwécklung souwéi d’ Weiderkomme vu Fraen. An zum Schluss eng Rubrik wou dir Artikelen 
iwwer aktuell Theme liese kënnt. 

Unsech ass d’Internetsäit eng Invitatioun fir all déi, déi méi iwwer eise Glawen wësse wëllen. Fir all déi, déi wësse 
wëllen, aus wéi enger Perspektiv mir d’Vergaangenheet gesinn, wou mer haut stinn, a wat eis Visioun vun der 
Zukunft ass. Also konnektéiert iech, www.Bahâ’i.org, déi offiziell Intemetsäit vum Bahâ’i Glawen. Dës Rubrik 
gouf iech wéi ëmmer offréiert vun de lëtzebuerger Bahâ’i. Méi Info um 44 22 20 


22 Politik a Moral 

22t Sendung. Dënschdeg 26ten a Freides den 29te September. Dës Woch ass d’Farah Dustdar vun der 
Volkshochschule Solingen agelueden e Virtrag iwwer hiert neit Buch ze halen: „ Vom Makropluralismus zu einem 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 










- 26 - 


Makropluralistischem PolitikmodeU“ D’Buch ass am Duncker an Humblot Verlag vu Berlin ze kréien. D’Farah 
Dustdar ass 1948 am Iran gebuer, a lieft zënter 1967 hei am Land, zu Ettelbréck. Si huet zu Tréier 
Politikwëssenschaft, Soziologie a Sozialpsychologie studéiert. Si huet schonn eng Rei Bicher verëffentlecht, ënner 
anneren: D’Fra an de Weltfridden, Usätz zu einer gewaltfreier Gesellschaft an Abschied von der Macht, Demokratie 
a Verantwortung. Ech hu mech mam Farah Dustdar iwwer hiert neit Buch ënnerhalen an hu probéiert iech e bëssen 
Appetitt op d’Buch ze man. 

Tëschent der Politik an der Moral besteet en uraalt Spannungsverhältnis. Wéi den Aristoteles scho gesot huet, geet 
et bei der Moral dorëms, flr déi Saachen, déi eis schueden ze ënnerloossen. Mir solle gutt Saache man. An der 
Politik ass et awer oft anescht. Do steet oft d’Machtstriewen an d’Duerchsetzung vun Interessen am Mëttelpunkt. 

De Politiker ass gebieden seng Interessen an déi vu senger Partei, an de Leit déi hie gewielt hunn, duerchzesetzen. 
D’Striewen no Macht steet och ganz oft beim Politiker am Mëttelpunkt. Wat ass d’Konsequenz dovun? Ma et 
bréngt dat politescht Verhalen an eng aussermoralesch Sphere. Dass dat wat d’Politiker alles sou man, net ëmmer 
moralesch ass, gesäit ee spéitstens dann, wann een an de Medien ëmmer méi iwwer d’Opdeckung vu politische 
Skandaler gewuer gëtt. Ausserdeem stousse mer un e puer grondsätzlech Problemer wa mer elo u moralesch 
Gesetzer denken; well déi Gesetzer bezéie sech oft op eppes, wat een net direkt gesäit. Jidderee vun eis huet e fräie 
Wëllen an entscheed fräiwëlleg, wat e maache soll. Zum Beispill: Mir wëssen all wat gutt a moralesch ass. Wann et 
awer drëm geet op ech léie soll oder d’Wourecht soll soen, entscheeden ech selwer; huelen ech Rücksicht op déi 
aner oder setzen ech egoistesch meng eegen Intressen duerch? An dofir muss de Mënsch sou erzu ginn, dass dat wat 
e mécht, mat senge moralesche Prinzipien iwerenee stëmmt. 

Hei stéisst de Politiker awer op zwee grondleeënd Problemer: éischtens si vill politesch Entscheedunge komplex, 
villschichteg a musse wärend längerer Zäit träitéiert ginn. Dofir ass et oft schwéier ze entscheeden, wat moralesch 
vertrietbar ass a wat net. Beispiller dofir sinn d’Ëmweltproblematik oder d’Rüstung. Zweetens kann d’Politik 
nëmmen am Kader vun der Verfassung vun engem Stat moralesch handlen. Op intemationalem Plang gi Konflikter 
awer oft duerch Kricher geléist. A wou e Krich ufänkt hält d’Moralitéit op. Wa mer gär hätten dass d’Politik mat 
der Moral iwwerenee stëmme soll, da musse mer Kricher ganz ofschafen. Dat heescht, Konflikter ouni 
Gewaltuwendung an ouni Waffen, mee duerch Gesetzer léisen. Hu mir et verluer, moralesch ze denken? Moralesch 
denken, heescht d’Liewe vu jidderengem ze schützen a jidderengem seng Intressen ze berücksichtegen. Fir genee 
dat setzt sech d’Bahâ’i Relioun zenter méi wéi 150 Joer an. Fir eng global Ethik. An de Bahâ’i Schrëfte fanne mer 
dass net deen stolz soll sinn, „dee säin eegent Land gär huet, mee deen, deen d’ganz Welt gären huet. D’Âerd ass 
nëmmen ee Land an all Mënsche si seng Bierger. “ 

Eis demokratesch Länner hu sech awer historesch gesinn am Kader vum Nationalstaat entwéckelt. Fir also eng 
global Ethik an der Politik ze verwierklechen, brauche mer en neit Denken. Mir brauchen en anert Bewosstsinn. An 
domat verbonnen, mussen eis Wäerter sech och änneren. Wat sinn dës nei Gedanken a Wäertvirstellungen? A wéi 
kënne mer se praktesch ëmsetzen? Wéi eng nei Spillreegele brauche mer an der Demokratie, fir dass eis Politik eiser 
Moral och méi no kënnt? Dat sinn d’Froen op déi d’Farah Dustdar an hirem neie Buch méiglech Äntwerte gëtt. Fir 
méi Info iwwer d’Buch, telefonéiert dem Bahâ’l Zenter um 442220. 


23 De Bahâ’I Glawen um Internet 

23t Sendung. Dënschdeg 3ten a Freides 6ten Oktober, an aus Versehen, Dënschdeg, den lOten Oktober. 
Hautdesdaags ass et modern eng Internetsäit ze hunn, eng Homepage mat Fotoen, animéierte Biller an e bësse 
Video wa méiglech. Fir Firmaen a Geschäfter kann eng Intemetsäit vill Sue rabréngen. Fir Organisatiounen, 
Veräiner a Reliounen ass den Intemet eng Méiglechkeet, sech der Welt virzestellen, ganz einfach, onkomplizéiert. 
D’Méiglechkeet eppes um Internet nozekucken hängt net vun enger bestëmmten Zäit of. Et kann een et man, wann 
ee wëll, oder wann een Zäit derfir huet. Wat de Bahâ’i Glawen ubelaangt, sou ass flott ze gesinn, wéivill Variatioun 
et gëtt: wéivill ënnerschiddlech Intemetsäiten. Säite, vun eenzelne Bahâ’i, Säite vun Institutiounen, wéi zum 
Beispill engem lokale Rot, oder Säite vun der jeweiliger Nationaler Bahâ’i Gemeng. Et ginn awer och Säiten mat 
verschiddenen Interessen, wéi zum Beispill Bahâ’i Säiten iwwer Thema Konscht a Musek, Medezin a Gesondheet, 
oder Ekonomie a Wirtschaft. An da gëtt et déi offiziell Intemetsäit iwwer de Bahâ’i Glawen, www.bahai.org , 
zesummegestallt vun der intemationaler Bahâ’icommunautéit. D’BIC, d’Bahâ’l International Community, wéi se 
besser bekannt ass, repräsentéiert de Bahâ’i Glawen op intemationalem Plang no baussen. Ech kann nëmme 
recommandéieren, iech dës Säit unzekucken, an elo e klengen Ausschnëtt vun der Säit, anzwar d’Aféiemngssäit, an 
dat ënner www.bahai.org . 

Häerzlech wëlkomm bei der Bahâ’i Welt: „D’Âerd ass nëmmen ee Land an d’Mënschheet si seng Bierger. “ Mir si 
Bahâ’i - Membere vum Bahâ’i Glawen, déi zweet wäitst verspreete Relioun vun der Welt, an dee Glawen deen an 
235 Länner a Gebidder uechter d’Welt etabléiert ass. Mir stamen aus iwwer 2100 ethnesche Gruppen a weltwäit si 
mer ëm déi 5 Milliounen. Zenter méi wéi engem Jorhonnert si Bahâ’icommunautéiten ronderëm d’Welt amgaang, 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 






- 27 - 

Barrièrë vu Virurteeler tëschent Leit ofzebauen. Zesumme mat aner gläichgesënnte Gruppen offréieren si e Modell 
vun enger globaler Gesellschaft. De Kär vun eisem Glawe besteet an eiser Iwwerzeegung, dass d’Mënschheet ee 
Ganzt ass, an zwar mat enger gemeinsamer Bestëmmung: An de Wierder vu Bahâ'u'llâh, Begrënner vun eisem 
Glawen: „D ’Âerd ass nëmmen ee Land an d’Mënschheet si seng Bierger“. Bahâ'u'llâh huet eis geléiert dass et e 
Gott gëtt deen der Mënschheet säi Wëllen op eng progressiv Aart a Weis matdeelt. Jiddereng vun deene grousse 
Reliounen, déi mer vun de Gottesoffenbarer kruten, Moses, Krishna, Buddha, Zoroaster, Jesus, Muhammed, 
repräsentéiert eng successiv Etapp an der geeschteger Entwécklung vun der Zivilisatioun. Bahâ'u'llâh, dee rezentste 
Gottesoffenbarer an där Rei, huet eis Léiere bruecht, déi sech mat de moraleschen a geeschtegen Erausfuerderunge 
vun der modemer Welt befaassen. — Mir invitéiern iech, méi iwwer eise Glawen erauszefannen, - hir Perspektiv vun 
der Vergaangenheet, hiert Verstoe vun eiser haiteger Zäit an hir Visioun vun der Zukunft.... Souwäit zu der 
Aféiemng. Dann hu der d’Méiglechkeet, verschidden Themaen méi am Detail ze kucken. Dat sinn: Eng kuerz 
Aféiemng, d’zentral Personnagen an Institutiounen, geeschteg Wourechten, d’Bahâ’i Helleg Schrëften, eng global 
Communautéit, eng nei Visioun fir d’Zukunft vun der Mënschheet, sozial Aktioun, Perspektiven a wat et neits gëtt. 
Wéi gesot, nieft dëser offizieller Bahâ’i Präsenz am Netz, hu dir d’Méiglechkeet eng einfach Recherche ze maachen 
ënnert Bahâ’i, bahai. Nieft de Säite ginn et och eng Rei Emailgruppen iwwer verschidden Intressen, wéi Medezin 
an Heelung, Wirtschaft an Ekonomie, Journalismus a Konscht a Musek. All dat dréit derzou béi, dass een sech awer 
weltwäit ka matdeelen an sou och Frendschafte schléisst, Haiser vun der Andacht besiche geet a sech u weltwäite 
Projete bedeelege kann. Dës Rubrik gouf iech wéi ëmmer offréiert vun de lëtzebuerger Bahâ’i. 


24 Trounwiessel zu Lëtzebuerg 

24t Sendung. Freideg den 13ten an Dënschdeg de 17ten Oktober. E neie Grand-Duc an eng nei Grand-Duchesse zu 
Lëtzebuerg. Trounwiessel hei zu Lëtzebuerg. De Grand-Duc Henri an d’Grand-Duchesse Maria Theresa. Et passt 
sech vläicht bei dëser Aktualitéit, ze kucke wéi dann de Bahâ’i Glawen zu Kinneken a Weltleadere steet a wat 
d’Bahâ’i Schrëften dozou soen. 

Bahâ'u'llâh, Begrënner vum Bahâ’i Glawen, huet vimn iwwer 100 Joer, ganz kloer an däitlech de Kinneken, de 
Weltleaderen, de reliéise Leaderen an der Mënschheet ganz allgemeng Folgendes proklaméiert: „dass dat laang 
versprach Zäitalter vu Weltfridden a Bridderlechkeet endlech komm wier an dass Hie selwer den Iwwermëttler vun 
dësem neie Message war: dass Hien dës Kraaft vu Gott wier, déi deen därzäitege Svstem vun Antagonismus an 
Haass tëschent de Mënschen transforméiere géing an de Geescht an d’Form vun enger neier Weltuerdnung schaffe 
géif “ 4 

A sengem Bréif un d’Kinnegin Viktoria vun England vergläicht Bahâ'u'llâh d’Welt mat engem kranke Mënsch, 
deem seng Krankheet doduerch verschlëmmert gouf, dass hien an d’Hänn vun ongeschéckten Doktore gefall ass. 
Hie kennegt un, wat déi richteg Medezin ass: 

„ Wat den Här als héichst Mëttel a mächtegst Geschir fir d’Heelung vun der ganzer Welt bestëmmt huet, ass 
d’Vereenegung vun alle Völker an enger allëmfaassender Saach, engem gemeinsame Glawen. Dat kann net anescht 
erreecht gin, wéi duerch d’Kraaft vun engem erfahrenen, allgewaltegen ... Dokter... “ 5 Bahâ'u'llâh gëtt hirer 
Majestéit och seng Unerkennung, dass si de Sklavenhandel ofgeschaaft huet an dass si d’Berodung an d’Hänn vun 
de Volleksvertrieder geluecht huet. 

D’Kinigin Maria vu Rumänien, Enkelin vun der Kinnigin Viktoria an dem Zar Alexender den zweeten, un dee 
Bahâ'u'llâh e Bréif geschriwwen hat, huet 1926 de Bahâ’i Glawen ugeholl an huet sech ëffentlech derzou bekannt. 6 
Iwwer den Usproch an d’Stellung vun dësem Glawen sot d’Kinnigin Maria vu Rumänien dat heiten: „Et ass wéi 
eng grouss Ëmaarmung, eng Ëmaarmung, déi all déijeeneg zesummeféiert, déi laang noch Wierder vun der 
Hoffnung gesicht hunn. Dëse Glawen erkennt all grouss Propheten un, déi virun him sinn, räisst keng aner 
Glawensbekenntnisser néier a léisst all Dieren op. D 'Bahâ ’i Léier, so schreift d’Kinnigin weider, bréngt der Séil 
Fridden an dem Häerz Hoffnung. Wien no Gewëssheet sicht, deem sinn d’Wierder vum Papp wéi e Sprangbuer an 
der Wiiste no enger laanger Wanderschaft. Hir Schrëften, sou bezeit d Kinnigin an enger anerer Erklärung mat 
Bezuch op Bahâ’u’llâh an Abdu ’I-Bahâ, sengem Jong, sinn e grousse Ruff zum Fridden, deen iwwer all Grenzen 
hinausreecht an all Meenungsverschiddenheeten wéinst Ritualer an Dogmen iwwersteigt. ... Et ass eng wonnerbar 
Botschaft, déi Bahâ’u'llâh a säi JongAbdu ’l-Bahâ eis ginn hunn. Si hunn allen zwee dës Botschaft net aggressiv 
opgemaach, well se wossten, dass de Keim éiweger Wourecht, dee bannendra läit, Wuerzele schloe muss a sech 
ausdeene muss. Wann dir je eng Kéier a Kontakt mat de Bahâ ’l Schrëfte kommt, sou seet si ofschléissend, da leet se 
net op d’Säit. Studéiert hir Bicher, loosst hir herrlech, friddensbréngend a léifWierder a Léieren an äert Häerz 
andréngen, sou wéi si a mäint agedronge sinn. “ 1 

De Bahâ’i Glawen erkennt voll a ganz d’Positioun vu Kinneken an eiser haiteger Gesellschaft wéi aus dësem Zitat 
ervirgeet: „Es geziemt jedem König, freigebig zu sein wie die Sonne, die das Wachstum aller Geschöpfe fördert und 
jedem seinen Anteil gibt, - deren Wohltaten nicht in ihr selbst liegen, sondern von Ihm verordnet sind, dem 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



-28 - 

Machtvollsten, dem Allmächtigen. Der König sollte so freimiitig, so großziigig sein in seiner Barmherzigkeit wie die 
Wolken, die ihre iiberströmende Freigebigkeit iiberjedes Land ergießen auf Geheiß Dessen, der der Höchste 
Verordner ist, der Allwissende. “ (Ährenlese) 

En plus geet aus de Bahâ’i Schrëften däitlech d’Wichtegkeet vu Kinneken erfier: »... Es obliegt euch, allen 
rechtmäßigen Herrschern ergeben zu sein undjedem rechtlichen König eure Treue zu erweisen. Dienet den 
Herrschern der Welt mit äußerster Wahrhaftigkeit und Ergebenheit. Erzeigt ihnen Gehorsam und bringt ihnen 
Wohlwollen entgegen. Mischt euch nicht ohne ihre Erlaubnis und Genehmigung in politische Dinge ein, denn 
Untreue gegen einen rechtmäßigen Herrscher ist Untreue gegen Gott. Dies ist mein Rat und Gottes Gebot an euch. 
Wohl denen, die danach handeln ...« (Esselmont) 

Bahâ’u’llâh huet d’Kinneke vu senger Zäit gewarnt gerecht ze sinn, a säi Rot eescht ze huelen. Déi allermeescht 
hunn dëst awer net gemaach an hunn doropshinn och d’Konsequenzen um eegenen Leif gespuert. Dëst Thema ass 
sécher derwäert nach eng Kéier méi am Detail behandelt ze ginn. 

D’Proklamatioun vum Glawen uechter d’Welt huet an de 60er Joeren eng nei Phase erreecht. Dës 
Proklamatiounscompaigne déi 1967 ugefang huet, war inspiréiert vum honnertjärege Gebuertstag vum Bahâ’u’llâh 
senger Proklamatioun un d’Kinneken a Weltleaderen, a krut 1979 zousätzleche Momentum mat der verstäerkter 
Verfolgung vun der iranescher Bahâ’icommunautéit. Dat och duerch d’Distribution vun Dokumenter wéi 
d’Versprieche vum Weltffidden. Kinneken, Kinniginnen, Präsidenten, Premierministren, Legislateuren, Juristen, 
Akademiker, divers Institutiounen an Organisatiounen hunn de Message vu Bahâ'u'llâh sou kennegeléiert. 8 


25 D’Fro nom Gléck 

25t Sendung. Freideg den 20ten an Dënschdeg de 24tenOktober 2000. Wat ass Gléck ? Dës Fro ass d’Thema vun 
der neier Editioun vun Zeit für Geist, Gedanke fir eng besser Welt. Nach ëmmer hu Philosophen an Intellektueller, 
Dichter a Sänger, awer och déi einfach Leit vun der Strooss, d’alldeeglech Sprooch an d’Mäerchen, Gléck définéiert 
als alles Dat, wat de Mënsch a sengem Liewen erstrieft. Dorënner kann ee villes verstoen: sech gutt flllen, Besëtz, 
Positioun, Erfolleg, d’Erfarung vun enger déiwer Frëndschaft a Bezéiung, Sech selwer verwierklechen a sech selwer 
entfalen an engem aktiven, no bausse geriicht an doduerch sënnvollt Liewen. 

Sécher ginn et ganz wéineg Leit, déi net glécklech wëlle sinn. Oft menge mer jo, dass mer da glécklech sinn, wann 
alles esou geet, wéi mer et gär hätten. Eischtens geet et am Liewe bal ni sou wéi mer et gär hätten an zweetens ass et 
guer net sécher, dass mer da glécklech sinn, wa mer mol dat kréien, wat mer gär hätten. An duerfir kann et sécher 
net schueden fir e bëssen ze kucken wat aner Leit, déi sech och Gedanken zum Thema gemaach hunn, iwwer 
d’Gléck soen! 

Den Heinrich von Kleist seet eis dass glécklech ze sinn, den éischte vun all eise Wënsch ass, e Wonsch deen haart a 
lieweg aus all Oder an all Nerv vun eisem Wiesen ervierkënnt. Den Emile Rousseau seet dass all Mënsch glécklech 
wëll sinn; fir awer dëst Zil ze errechen, misst hie fir d’éischt wëssen, wat da Gléck iwwerhaapt ass. D’Maria von 
Ebner Eschenbach mengt dass kënne glécklech sinn, och ouni Gléck - Gléck ass! An den Tolstoi behaapt dass 
déijéineg en éiwege Feeler man, déi sech ënner Gléckséilegkeet d’Erfëllung vun hire Wënsch virstellen. Et gehéiert 
onbedéngt zum Gléck, munches net ze hunn, wat ee gär hätt, sou de Bertrand Russel. An de Bahâ’i Schrëften kënnt 
dat Wuert Gléck ganz oft vir. Zum Beispill seet AbduT-Bahâ: Et kann ee glécklech sinn wann et engem gutt geet, 
wann ee gesond ass, wann een Erfolleg huet, wann ee Spass huet a wann ee frou ass; wann een awer ka glécklech an 
zefridden sinn an onrouegen a schlechten Zäiten oder wann ee krank ass, da beweist ee Séilenadel. Weider seet hien 
dass dem Mënsch seng héchsten Eier a wierklecht Gléck an der Selbstachtung, an der Onversehrtheet a Sittlechkeet 
vun der Persoun läit, an der Rengheet vu sengem Denken, a net an dem hie mat all de Mëttelen, déi him zur 
Verfügung stinn, versicht, sech weltlech Saachen unzeeegenen. Dem AbduT-Bahâ no gëtt et zwou Zorte vu Gléck: 
geeschteg a materiell. Geeschtegt Gléck ass dat richtegt Fundament vun eisem Liewen. D’Liewen ass dofir do, fir 
glécklech a net traureg ze sinn. Frou sinn heescht Liewen, Gram (also ëmmer onzefridden ze sinn) ass Doud. .. 
Wéiderhi seet hien dass Wuelstand natierlech luewenswert ass, awer nëmme wann déi ganz Bevëlkerung am 
Wuelstand lieft. 

Kaum ze gleewen ass d’Resultat vun enger englescher Studie iwwer d’Relativitéitstheorie vum Gléck: Do ass 
d’Glécksaschätzung vun zwou extrem ënnerschiddleche Gruppen ënnersicht ginn: Leit, déi am Lotto Millioune 
gewonnen haten a Leit déi no engem Akzident querschnittgeläämt waren. D’Resultat: Schonn no engem halwe Joer 
huet sech déi ursprénglech Haltung nees agependelt, wat elo d’perséinlech Glécksaschätzung ugeet. De 
Lottomillionär huet sech genee sou glécklech oder onglécklech wéi virdru gespiert, genee sou wéi de 
Querschnittsgeläämten. Materielle Wuelstand schéngt déi ënnerschiddlech Glécksaschätzungen net ze beaflossen- 
opmannst net an eiser Wuelstandsgesellschaft. D’Erfëllung vun engem Liewensdram garantéiert eleng nach kee 
Liewensgléck. Och wann ee joerelaang fir dat gewënschte Familljenhaus geschafft a gespuert huet, kann een sech 
ënner Emstänn am Plaz vum erhoffte Gléck vläicht langweilen. Pleséier an Erfolleg eleng mécht also net glécklech. 


^ * 

Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 29 - 

Sécher sinn ech glécklech, wann ech mech sou gutt kennen, dass ech meng Méiglechkeeten a Fäegkeeten 
verwierkleche kann. Wann ech u mir selwer schaffen. Wann ech weess wat wichteg a wat net sou wichteg ass. 
D’Gléck selwer kann awer net zum Zil eleng ginn. Et ass éischter e Resultat. Eng interessant Beschreiwung vum 
Rabindranath Tagore: Hie seet: „Ech hu geschlof an ech hu gedreemt, dass d’Liewe Freed wär. Ich sinn erwächt an 
hu gesinn, dass d’Liewe Flicht war. Ech hu geschafft, a kuck do: D 'Flicht war d’Freed, “ 

Also sollt ech mech net froen: Wat hunn ech vum Liewen ze erwaarden, mee: Wéi eng Aufgab am Liewe waart op 
mech? D’Liewen ass zu all Moment Aufgab, et ass d’Geleeënheet zu eppes. Den Antoine de Saint-Exupéry seet: 

„ Wanns du dat Wuert Gléck verstoe wëlls, muss du et als Loun verstinn an net als Zil. “ 

D’Bahâ’i Léier ass fir eng materiell Zivilisatioun als e Mëttel zum Fortschrëtt a Wuelerginn vun de Vëlker. 
D’Haaptuleies vum Glawen an der Relioun besteet dorann, dass et der Mënschheet gutt geet, dass d’Mënschen sech 
eens ginn, an dass zwëschen hinnen de Geescht vun der Léift an der Verbonnenheet wiisst. Glécklech ass deen deen 
derzou bäidréit dass et der Mënschheet besser geet. 

Souwäit zum Thema Gléck. Ech schécken iech gär en Exemplaire vun der Zeitung: Zeitfiir Geist, wou d’Thema 
nach méi am Detail behandelt gëtt. Dat ass den 222289. Et sief nach op e puer Konferenzen higewisen, anzwar 
Donneschdes de 26ten Oktober, um 8 Auer owes schwätzt d’Jutta Bayani iwwer reell Chancë vun enger friddlecher 
Zukunft. D’Mënschheet gëtt erwuessen, gëtt se et wierklech? D’Jutta Bayani ass Leederin vum Büro fir 
Ëffentlechkeetsaarbecht vun der lëtzebuerger Bahâ’i Gemeng. 


26 Aus de Bahä’i Schrëften 

26t Sendung. Freideg den 27ten an Dënschdeg den 31ten Oktober 2000. Wann ee schonn eng Kéier vu Bahâ’i 
héieren huet, an et wëllt een e Iwwerbléck kréien, wat et sou alles vu Bicher an Theme gëtt, huet een e puer 
Méiglechkeeten. Et kuckt een am Telefonsbuch ënner Bahâ’i, oder et telefonéiert een der Librairie am Bahâ’i Zenter 
an der Stad. D’Nationalbibliothéik huet eng ganz beschränkt Auswiel vu Bicher iwwer de Bahâ’i Glawen, genee 
sou wéi eis Librairien. Méi einfach ass et do, sech déi offiziell Intemetsäit ënnert www.bahai.org unzekucken. Do 
kritt een eng gutt Iddi wat de Bahâ’i Glawen ass. 

Haut proposéieren ech Iech e puer kleng Zitater, déi ech als wichteg emfannen, an déi bei mir en déiwen Androck 
hannerloss hunn. Et sinn oft kleng Saachen, e Satz, eng kleng Beschreiwung wat ee mat op de Wee hëlt a wat bei 
emgem bléift. Hei elo e puer vun deenen Zitater, fräi aus dem Däitschen iwwersetzt: 

Bahâ'u'llâh seet: „An deem ee Guddes mécht an an deem een sech sou behëlt wéi et sech gehéiert, kënne mir des 
Welt verbesseren. Mach dat wat s de sees. Sief net wéi déi, déi eppes soen an eppes anescht man! Lee dir selwer all 
Dag Rechenschaft of éiers du zur Rechenschaft gezu gëss. Âr Hänn sollen éierlech sinn, är Zong opriichteg an äert 
Häerz soll stralen! Wahrhaftegkeet ass de Grondstee vun alle mënschlechen Dugenden ! Ouni Wahrhaftegkeet ass 
an alle Gotteswelten weder Fortschrëtt nach Erfolleg fir d ’'Séil méiglech.Eng frëndlech Zong ass e Magnéit fir 
d'Häerz vum Mënsch. Si ass d'Brout vum Geescht, si kleet d’Wierder a Bedeitung, sie ass d’Liichtquell vun der 
Wäisheet and dem Verstand! An dëser helleger Sendung ass weder Sträit nach Kaméidi erlaabt. Jiddereen deen 
ugräift, schléisst sech selwer vu Gottes Gnod aus.Et soll iech net genuch sinn, duerch Wierder Frëndschaft ze 
weisen, loosst är Häerzer a léiwer Frëndlechkeet waarm ginn,fir all déi, déi dir begéint. Widerstot engem 
Krichsgedanken mat engem méi staarke Gedanke fir Fridden; engem Gedanke vun Haass muss mat méi engem 
mächtege Gedanke vu Léiftfutti gemaach ginn. ... schlecht iwwer aner schwätze verläscht d’Liicht vum Häerz an 
erstéckt d’Liewe vun der Séil. Schwätz näischt Schlechtes, dat s de och näischt Schlechtes héiers, a maach d’Feeler 
vun deenen aneren net méi grouss, sou dass deng eege Feeler net grouss erschéngen. Wéi konnts du deng eege 
Feeler vergiessen, and dech mat de Feeler vun deenen aneren ofginn? ...“ 


27 D’Gebiet, Musek a Sangen 

27t Sendung. Freideg den 3ten an Dënschdeg 7ten November 2000. D’Bahâ’i Schrëfte soen eis dass d’Gebiet e 
Gespréich mat Gott ass. E Gespréich féieren, heescht, mat engem schwätzen; also schwätze mer mat Gott, wa mer 
bieden. 

Wann ech en Anere wierklech gär hunn, wëll ech natierlech mat him zesumme sinn a mit him schwätzen. Eist 
Gebiet mat deem, deen eis erschaf huet, sollt also e Gespréich sinn, voll mat Léift. Wärend dem Gebiet, kënne mer, 
wa mer schwaach sinn, Gott vu ganzem Häerz an demütig ëm Hëllef froen. Mir sollten eis ëmmer bewosst sinn, 
dass d’Gebiet, a senger rengster Form, eis méi no zu Gott bréngt, an eis hëlleft, an d’gëttlech Géigewart ze 
kommen. Muhammet sot, dass d’Gebiet wéi eng Lieder teschent Himmel an Äerd ass, mat där mir an den Himmel 
klamme kënnen. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 30 - 


An engem vun deene ville Gebieder, déi Bahâ'u'llâh offenbaart huet, seet hien: „Ech bieden dech: ... Mach méi 
Gebiet zu engem Feier, wat d’Schleiere verbrennt, déi mech hënneren, Deng Schéinheet ze kucken, an zu engem 
Liicht, wat mech bei d’Mier vun Denger Géigewaartféiert. “ 

Op dëser Welt gëtt et näischt méi Schéines wéi d’Gebiet. Mir mussen am Gebietszoustand liewen. Déi gréisst 
Fäegkeet oder dee schéinsten Zoustand ass keen aneren wéi deen, mat Gott ze schwätzen. Den Zoustand bewierkt 
Geeschtegkeet, Bewosstheet and himmlesch Gefiller. Mat Gott schwätze bréngt mat sech nei Unzéiungen aus dem 
Kinnekräich an erwächt d’Empfänglechkeet fir déi méi héich Intelligenz. 

De Bahâ’i Glawen leet grousse Wäert op d’Musek an d’Sangen. Sou ass all Bahâ’i zum Beispill encouragéiert, 
wann en aus de Schrëfte liest, dat ze vertounen, ze sangen: 

“Sangt, o Meng Dénger, d’Verse vu Gott, déi dir krut, sou wéi déi se sangen, déi him no sinn,fir dass d’Séisst vun 
denger Melodie Deng eege Séil kann entflamen an d'Häerzer vun alle Mënschen unzitt. Wien zréckgezunn a senger 
Kummer, d'Verse vu Gott seet, wäert erliewen, wéi d'Engel vum Allmächtegen den Doft vun de Wierder, déi säi 
Mond ausschwätzt, iwwerall verbreede wäert an d’Häerz vun all guddem 1 2 Mënsch méi héich schloe léisst. Wann hie 
sech och am Ufank dëser Wierkung net bewosst ass, muss d’Kraaft vun der Gnod, déi him gewäert ass, fréier oder 
spéider en Afloss ob seng Séil ausiiben. ” ..." 

Mir wëssen, dass Gott eis erschaf huet. Hien ass deen, deen Alles weess. Hie weess, wat mir wëllen a wat mer 
brauchen. Firwat solle mer also bieden? Gott brauch eis Gebieder net. An trotzdem hängt de Fortschrëtt vun eiser 
Séil vum Gebiet of, well d’Gebiet d’Emährung vun eiser Séil ass. Wa mer bieden, huele mer geeschtegt Iessen zou 
eis. Eréischt duerch d’Gebiet kënne mer geeschteg receptiv ginn, an am Fong richtegt Gléck erliewen. D’nächst 
Woch kucke mer eis méi genee un wéi de Wee zu Gott ka sinn. Bis dohin, vill Spass en Erfolleg beim Bieden. 


28 D’Gebiet, de Wee zu Gott 

28t Sendung. Freideg den lOten an Dënschdeg 14ten November 2000. Wéi an all Relioun spillt d’Gebiet fir all 
Bahâ’i och eng grouss Roll. An de Bahâ’i Schrëfte fanne mer eng Rei Texter, déi eis hëllefen, ze verstoen, wéi 
d’Gebiet fonktionéiere kann. Mir wëssen dass Gott et net néideg huet, dass mir mat him schwätzen, dass mir e fir 
Saache froen, dass mir him Merci soen oder dass mer eis beschwéieren. Komescherweis brauche mir d’Gebiet fir 
eis selwer ze entwéckelen. Sou wéi eise Kierper genuch a reegelméissegt Iessen an ze drénke brauch fir dass e fit a 
staark bleift, sou brauch eis Séil och genuch a reegelméisseg Meditatioun a Gebiet, fir sech geeschteg ze 
entwéckelen. D’Bahâ’i Schrëfte bidden eis eng ganz Rei vu Gebieder un, fir bal all Geleeënheet. Vu dass déi 
Gebieder direkt an authentesch sinn, hu si eng besonnesch Kraaft. D’Bahâ’i Schrëfte vergläichen oft d’Gebiet mat 
Léift: Hei e Beispill: „Am hëchste Gebiet bieden d’Mënschen nëmme wéinst der Léift vu Gott, net well se Gott 
fäerten oder eppes vun him wëllen. Wann een sech an e Mënsch verléift, ass et onméiglech, säi Numm netze soen “ 
Wann ech e Mënsch gär hunn, ass et dann net normal, dass ech him dat soe wëll? Dass mer einfach biede wëllen ass 
ganz natierlech. D’Gebiet brauch keng Wierder, mee Gedanken an Aktioun. Wa keng Léift a kee Verlaangen do ass, 
huet et kee Wäert, eppes ze forcéieren. Wierder ouni Léift bedeite näischt. Häss du et gär, dech mat engem ze 
ënnerhalen, deen dat eigentlech guer net gär mécht, an dat ouni Léift a Freed? (Ruhi,S23) 

Wa mer bieden, sollte mer eis Gedanken op Gott riichten. Mir sollten d’Saache vun dëser Welt, alles ronderëm eis 
an eis selwer vergiessen. An deem Zesummenhang hei en interessant Beispill aus de Bahâ’i Schrëften: Stell der e 
Glas Mëllech vir. Mir kënnen doraus eng Rei Produkter hirstellen, sou zum Beispill Botter, Kéis oder Schlagsahn. 
Wa mer awer engs Drëps Gëft an d’Mëllech mëschen, ass d’Mëllech verduewen a si huet hire Wäert verluer. Dat 
Gëft wat de Mënsch a säi Liewe mëscht, ass säin Ego ( Selbst op däitsch). Mir sollten eis vun eisem Ego fräiman, wa 
mer gär hätten, dass eis Gebieder eng grouss Wierkung sollen hunn. 

Virum Gebiet ass et ganz nëtzlech, sech e bëssen ze entspanen an a sengem Kap Plaz ze man fir sou e wichtegt 
Gespréich. Genau sou nom Gebiet sollte mer eis e bëssen Zäit loosse fir iwwer eist Gespréich mat Gott nozedenken. 
Vläicht kënne mer och Conclusiounen aus eisem Gespréich zéien an déi a konkret Aktiounen ëmsetzen. D’Bahâ’i 
treffen sech entweder an hirem Zenter, an engem vun den Häiser vun der Andacht, oder einfach bei aneren doheem, 
fir Evenementer ze feieren, oder si invitéieren hir Frënn, méi iwwer de Bahâ’i Glawen gewuerzeginn. Do ass et oft 
üblich fir mat engem oder e puer Gebieder unzefänken an opzehalen. Oft si Bahâ’i aus aner Länner op Besuch, déi 
da vläicht e Gebiet an hirer Sprooch soen oder sangen. Dës Verschiddenheet ass besonnesch erfrëschend. Ech weess 
awer och aus eegener Erfahrung wéi schwéier et ka sinn, ofzeschalten a sech Zäit zum Nodenken, der Meditatioun 
an dem Gebiet ze huelen. Ech ma mäi bescht! Ofschléissend elo e kuerzt Gebiet wat eis seet firwat Gott eis 
eigentlech erschaf huet: „Ech sinn Zeien o méi Gott, dass du mech erschafhues fir dech ze erkennen an dech 


1 éierbarem 

2 Ährenlese 136:2 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




-31 - 

nnzebieden. Ech erkennen an dësem Abléck meng Schwächt an deng Mnecht, meng Aarmut an däi Räichtum. Et gëtt 
keen anere Gott ausser dir, deen deen hëlleft a Gefor, deen deen duerch sech selwer ass “. 


29 Toleranz, den éischte Schrëtt fir eng besser Welt 

29t Sendung. Freideg de 17ten an Dënschdeg 21ten November 2000, um 5 vir halwer 7 owes. Mir liewen an enger 
Zäit, wou d’Vemetzung von der Mënschheet scho laang eng Tatsaach ass. An do entsteet och e 
Verantwortungsgefill fir eng gemeinsam Zukunft. Dolaanscht komme mer net. Eis Welt gëtt ëmmer méi als eise 
gemeinsame Liewensraum verstan, ëmmer méi vun eis maache wäit Reese fir dëse Liewensraum kennenzeléieren a 
vu senge Schéinheeten ze profitéieren. 

Doduerch léiere mer aner Kulture kennen, Leit déi anescht denke wéi mir, déi eng aner Mentalitéit hu wéi mir, eng 
anger Liewensopfaassung, eng aner Relioun, an sou weider. Hei bei eis am Ländchen kënne mer dat sécher gutt 
erliewen, vu dass all drëtten dee mer bei eis begéinen, kee Lëtzebuerger ass. An der Musek, der Konscht, dem 
Theater an der Gastronomie zum Beispill si mir begeeschtert vun dëser Verschiddenheet an oft akzeptéiere mir sou 
aner Kulture mat Begeeschterung. 

Si mir dann och esou tolerant mat eise Matmënschen, akzeptéiere mir se sou wéi se sinn? Ausser dass mir déi aner 
toleréieren, denke mir drun, fir richteg Gefiller vun Unerkennung a Respekt fir si ze entwéckelen? Wat hale mir 
wierklech vun de Flüchtlingen, vu Leit aus aner Kulturen an anere Länner, déi hei bei eis am Land wunnen? 

Ech sinn ëmmer nees frou an awer och iwwerrascht, wann ech mech bei menge Virurteeler op frëscher Tat 
erwëschen. Frou sinn ech well ech et iwwerhaapt fäerdeg bréngen, meng Virurteeler ze erkennen. Wann ech jo scho 
mierken, dass ech mer scho meng Meenung iwwer dëst oder dee gemaach hunn, ouni iwwerhaapt eppes iwwer 
d’Saach oder d’Persoun ze wëssen, ass dat schonn den éischte Schrëtt fir meng Virurteeler ofzebauen. 

E Virurteel ass wéi en Nol. Wat ech méi drop hummeren, wat e besser a méi déif sëtzt. Vun Toleranz kann ech da 
guer net méi schwätzen. Fridden op der Welt fänkt jo da bei mir un. Ech maachen deen éischte Schrëtt fir d’Barrière 
tëschent mir an deem aneren ofzerappen. Bahâ'u'llâh, Begrënner vun der Bahâ’i Relioun seet eis, dass mer léiere 
sollen, mat eegenen Aen ze gesinn a mat eegenen Oueren ze héieren. Dat heescht dass ech intensiv selwer préiwen 
ier ech eng Saach oder e Mënsch beuerteelen oder mer eng Meenung driwwer man. Aus sou enger Iwwerleeung 
entsteet eng nei Denkweis; eis Urteels- a Kritikfäegkeet gëtt duerch sachlech Informatioun geschoult. Dat kann da 
natierlech mat sech bréngen, dass Villes, wat mer bis elo einfach esou fir richteg gehalen hunn, op eemol a Fro 
stellen. 

A Rassissmus ass e besonnescht schlëmmt Virurteel a verhënnert dass de Mënsch sech emotional a moralesch 
entwéckele kann. Rassissmus ass einfach eng falsch Opfassung, fir déi et keng akzeptabel ethesch, praktesch oder 
biologesch Grënn gëtt. 

Deem géinteniwwer gestellt hu mer d’Eenheet vun der Mënschheet, eng Visioun déi haut sou néideg ass wéi eist 
deeglecht Brout. Eenheet an der Verschiddenheet. An de Bahâ’i Schrëfte gëtt dat gutt illustréiert duerch e Beispill 
wou d’Mënschheet mat engem Gaart verglach gëtt: 

„Kuck emol d ’Blummen am Gaart. Obscho si sech duerch hir Zort, Faarf Form a Gestalt ënnerscheeden, gi si vum 
Waasser vun enger Quell erfrëscht, vum selwechte Wand belieft a vun de Strale vun enger Sonn gestäerkt, an 
duerch hir Verschiddenheet si se sou nach méi schéin an interessant. Wéi langweileg wier et dachfir eist A, wann 
all d’Blummen, d ’PIanzen, d’Blieder, d’Bléien, d’Friichten, d’Âscht and d'Beem vun deem Gaart déi selwecht Form 
a Faarfhätten? Verschiddenheet... beräichert a verschéinert de Gaart a gëtt him méi Charakter. Wa verschidde 
Grade vu Gedanken, Temperamenter a Charakteren ënnert d’Muecht an den Afloss vun enger zentraler Quell 
zesummegeféiert ginn, da kënnt genee sou d’Schéinheet an de Glanz vun der mënschlecher Vollkommenheet zum 
Virschäin. “ 


30 Onofhängeg Sich no der Wourecht 

30t Sendung. Freideg den 24ten an Dënschdeg 28ten November 2000, um 5 vir halwer 7 owes. Onofhängeg a 
selbststänneg no der Wourecht sichen ass fir e Bahâ’f ee vun de wichtegste Prinzipien. Et gëtt an der 
Bahâ’icommunautéit keng Geeschtlech a keng individuell Autoritéit. Déi authentesch Schrëfte vu Bahâ'u'llâh sinn 
d’Grondlag. Dorops hinn hëlt all Bahâ’i seng Entscheedungen. Dofir ass en opgeruff, selwer dës Schrëften ze 
liesen, ze studéieren an doraus déi néideg Conclusiounen fir säi Liewen ze zéien. Wa mer vu ganzem Häerzen no 
der Wourecht sichen, sollte mer dat esou man, wéi eng duuschtreg Séil sech nom Wasser vum Liewe sehnt, wéi de 
Fësch nom Mier verlaangt a wéi de Kranke sech no engem richtegen Doktor seent. Jidderee vun eis soll 
d’Wierklechkeet erfuerschen. Et bedeit, dass mer all dat wat mer vum Héieresoe gewuer ginn, vergiesse kënnen an 
d’Wourecht selwer ënnersiche sollen. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 32 - 

Un der Wourecht schaffe mer dann, wa mer hongreg op méi Wësse sinn, wa mer eis net zefridde ginn, mat deem 
wat mer wëssen, wann et eis net duergeet einfach sou ze man wéi déi aner et man, an och nach ouni driwwer 
nozedenken. Domat géife mer wierklech eist d’Liewe verschwenden. 

Bei eiser Recherche no der Wourecht, spillen d’Leit ronderëm eis eng wichteg Roll. All Bahâ’i gëtt encouragéiert, 
säi Verständnes mat anere Mënschen auszetauschen. Gläichzäiteg muss ee sech der provisorescher Natur vun deem 
Verständnis bewosst bleiwen an en däerf et kengem als „Wourecht“ opzwéngen. ... Wann een onofhängeg no der 
Wourecht sicht, geet een de Virurteeler aus dem Wee; reliéis, politisch a rassistesch Virurteeler an eng iwwergrouss 
Léift zu sengem Heemechtsland. Et ass wéinst deene Viruteeler dass mir bis haut nach keen dauerhafte Fridde 
weltwäit kennen. 

Alles wat eis trennt, wat mir op alle Säite gesinn, all dat Gestreits an dës Géigesätz kommen dohir, dass mir eis u 
kierchlech an äusserlech Gebräicher hänken. Dobäi geet déi einfach Wourecht, de wierklechen Hannergrond, 
verluer a gëtt vergiess. Et ass déi äusserlech Ausübung vun der Relioun, déi sou verschidden ass an et ass dat wat 
oft Streidereien an Haass verursaacht. 

D’Wierklechkeet ass ëmmer eng an déiselwecht. D’Wierklechkeet ass d’Wourecht an d’Wourecht kennt keng 
Trennung. Kanner, déi a Bahâ’i Familljen opwuessen, kréien eng reliéis Erzéiung, wou se d’Bahâ’i Schrëfte besser 
kenneléieren a wou se iwwer all déi aner grouss Reliounen eppes gewuerginn. Si kënnen da mat fofzéng Joer 
decidéieren, ob si wëlle Bahâ’i bleiwen, en aneren oder guer kee Glawen unhuelen. (aus der Publikatioun: Bahâ ’i, 
wat se gleewen a wat net) 


31 Alkohol, Drogen a Medikamenter 

31t Sendung. Freideg den lten an Dënschdeg 5ten Dezember 2000, um 5 vir halwer 7 owes. An enger Zäit, wou de 
Mënsch sech soll drop konzentréieren, säi Potential ze erkennen an ze verwierklechen an domat der Mënscheet 
hirem Fortschrëtt ze déngen, ass et Bahâ'u'llâh no onverantwortlech, säi Bewosstsi mat Alkolhol an Drogen dréif ze 
maachen a viru sech selwer an eng Schäinwelt ze flüchten. 

An de Bahâ’i Schrëfte liese mer dass Alkohol de Verstand zerstéiert an dass een ënnert sengem Afloss geckeg 
Saache mache kann. Den Haschisch zerstéiert de Verstand, verstengert d’Séil, ësst de Kierper a léisst de Mënsch 
enttäuscht a riicht en Zugronn. ... Alkohol a Rauschmëttel beaflossen d’Bewosstsinn vum Mënsch ier en ufänkt 
doruechter ze trëllen an ier se eng kierperlech Krankheet verursaachen. Fräi vun Droge liewe bréngt mat sech e 
moraleschen a geeschtege Gewënn, dee wäit méi grouss ass wéi dee physeschen; ... äusserlech Propretéit huet, 
obschonn et eppes Stoffleches ass, e groussen Afloss op dat Geeschtegt. ... Wann de Mënsch e proppere Kierper 
huet, huet dat zugläich och en Afloss op säi Geescht. ... De Respekt viru sengem Kierper sollt een dovun ofhalen, 
sech mat schiedleche Substanze schwaach an onfräi ze man. Den integrale Mënsch brauch esou Krätsche net. Wat 
elo Medikamenter a Krankheet ubelaangt ass et ganz kloer am Bahâ’i Glawen, dass een am Fall vun enger 
Krankheet e kompetenten Dokter opsiche soll, an dass ee mat äerztlecher Behandlung natierlech dann ophale soll, 
wann se net méi gebrauch gëtt. Virun 100 Joer scho fanne mer an de Bahâ’i Schrëften: et ass ganz kloer, dass et 
méiglech ass, duerch d’Emährung, Liewensmëttel a Frichten de Kierper ze heelen; vu dass haut d’Wëssenschaft 
nach net vollkommen ass, gëtt dës Tatsaach nach net verstanen. Soubal d’medezinesch Wëssenschaft 
Vollkommenheet erreecht, wäert d’Behandlung duerch Emähmng, Friichten a Planzen déi gutt richen, souwéi 
verschidden waarm a kal Wasserkuren duerchgefouert ginn. 

D’Motto vun engem Bahâ’i ass Éierlechkeet, Léift, Barmherzegkeet, Vertrauenswürdegkeet, dat Gutt vun der 
Communautéit iwwer dat perséinlecht Interesse ze stellen, souwéi alles am Liewen mat Mässegung ze ënnerhuelen. 
Domat gëtt schlussendlech eist d’Gléck geséchert. (aus der Pubiikatioun: Bahâ’i, wat segleewen a watnet) 


32 Fridden an der Partnerschaft 

32t Sendung. Freideg den 8ten an Dënschdeg 12ten Dezember 2000, um 5 vir halwer 7 owes. Fridden an der 
Partnerschaft ass den Titel, vum Erik Blumenthal sengem Buch, wat ech iech haut kuerz virstellen. No enger 
psychotherapeutescher Ausbildung beim C.G. Jung a Rudolf Dreikurs war hie Virsëtzende vun der däitscher a 
schwäizer Gesellschaft fir Individualpsychologie. Haut lieft hien um Bodensee als Psycholog an Auteur vun enger 
Rei Bicher. Hien ass och Bahâ’i. Säi Buch weist eis wéi ee glécklech ka ginn a wéi een Erfëllung duerch Eenheet an 
individuell Fräiheet erreeche kann. 

Fir hien hunn Trennung a Scheedung an allen Hisiichten, eng negativ an destruktiv Wierkung, souwoul bei der 
betraffener Koppel, wei och bei de Kanner, der Famill, de Bekantekrees an doriwwer hinaus op eis Gesellschaft. 

Mat klore Wierder weist hien am Buch wat an enger Koppel, d’Dynamik vun der Trennung an der Scheedung 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




-33 - 

matsechbréngt a wéi een se eventuell vermeide kann. D’Buch ass awer och fir Leit déi besser mat hirem Partner 
wëllen eens ginn. Sou geet et an engem Kapitel ëm d’Partnerwal an ëm d’Bestietniss. 

Seng Schlussfolgerunge sinn déi hei: Jidderee ka léieren drunn ze gleewen, dass e sech ännere kann; jidderee ka 
léieren d’sozial Gläichwäertegkeet tëscht Fra a Mann ze akzeptéieren; jidderee ka léieren, seng Entscheedungen méi 
bewosst ze huelen; jidderee ka léieren d’Kraaft vum Glawen ze erkennen, alles am Liewe méi mat positiven Aen ze 
kucken; d’Partnerwal méi bewosst ze liewen; net ëmmer wëlle Recht hunn; d'Wichtegkeet vum Gespréich ze 
erkennen; manner emotional ze sinn mee dofir awer méi léif ginn; méi aktif ze sinn a manner reaktif, also manner e 
Liewe féieren wou een haaptsächlech op Saache reagéiert, mee dofir méi Saachen op eegen Initiativ ënnerhuelen; 
manner u sech selwer denken, awer dofir méi u sech selwer an de Partner gleewen; an domat un e Gléck gleewen 
wat unhällt a net nëmmen aus kuerze Glécksmomenter besteet. 

An dësem Buch verbënnt de Blumenthal d’Erkenntnisser vun der Psychologie mat de Wäisheete vun der Relioun. 
Am Buch fënnt een dofir och e ganze Koup interessant Zitater aus de Bahâ’i Schrëften. D’Buch heescht: Frieden 
mit dem Partner aus dem Horizone Verlag. 

Wat seet de Bahâ’i Glawen zum Thema Partnerwal, Hochzäit? Bei der Partnerwal sollen déi zwee sech gutt kennen 
a mam Charakter vun deem anere gutt vertraut sinn. Am Bahâ’i Bestietniss komme Mann a Fra sech kierperlech a 
geeschteg méi no, mam Kapp a mam Häerz, sou dass si sech an hirem geeschtege Liewe stänneg verbessere kënnen 
an domat an all de Welte vu Gott zesumme sinn. Et brauch een net Bahâ’i ze si fir sech mat engem Bahâ’i ze 
bestueden. 

Wann déi zwee sech zur Hochzäit entscheed hunn, ass et wichteg dass si d’Averständnes vun hiren Eltere kréien, 
ganz egal wéi al d’Koppel ass. Mat dësem Prinzip soll eng méi grouss Eenheet an der Famill entstoen a Spannunge 
sollen doduerch verhënnert ginn. D’Hochzäit ass natierlech e ffeelecht Evenement. Et gi keng fest Reegelen oder 
Traditiounen wéi de genauen Oflaf ass. Nodeem allebéit e bestëmmte Saz soen, an deem se hir Zefriddenheet mam 
Wëlle Gottes zum Ausdrock bréngen, ënnerschreiwen si d’Hochzäitszertifikat, wat och vun zwee Zeien 
ënnerschriwwe gëtt. Virdru ginn oft Gebieder gesot a Musek gespillt. Duerno gëtt gefeiert, gesongen a gedanzt. Dat 
hängt ebe vun der jeeweileger Kultur an Traditioun of. Op dëser Plaz vläicht e kuerzt Wuert zur Sexualitéit. All 
Mënsch huet e Recht op Sexualitéit a genee fir deen Zweck ass d’Institutioun vum Bestietnes geschaf ginn. 
D’Bahâ’i halen näischt vun der Ënnerdréckung vun engem richtege Gebrauch vun der Sexualitéit, awer leeë vill 
Wäert op seng Steierung a Beherrschung, an dat eben am Bestietnes. 

Den 19ten Dezember, Dënschdes owes um halwer 7 am Forum hei um Radio ARA gëtt de Bahâ’i Glawen 
ausféierlech virgestallt. Invitéeen am Studio sinn d’Anita an de Bop Bontemps, d’Jutta Bayani an de Femand 
Schaber. 


33 Wéi een zur Erkenntnis komme kann? 

33t Sendung. Freideg de 15ten an Dënschdeg 19ten Dezember 2000, um 5 vir halwer 7 owes. An elo d’Rubrik vun 
de lëtzebuerger Bahâ’i. Um Mikro de Jean-Marie. Tëschent 1904 an 1906 hat d’Madame Laura Dreyfus Bamey 
d’Geleeënheet, mam Abdu’l-Bahâ, eng Rei Gespréicher ze féieren an him eng Onmass Froen zu verschidde 
reliéisen Themen ze stellen. Hien ass de Jong vum Begrënner vun der Bahâ’i Relioun. Wärend där Zäit war hie 
wéinst sengem Glawen zu Akka, am haitegen Israel, am Prisong agespaart. D’Buch „Les Legons de Saint Jean 
d’Acre“ oder op däitsch „Beantwortete Fragen“ ass e feste Bestanddeel vun de Bahâ’i Léieren. D’Buch huet fënnef 
Deeler: 

Den éischten Deel befaasst sech mat der Wierkung vun de Gottesoffenbarer op d’Entwécklung vun der Mënschheet. 
An deene Kapitele fënnt een zum Beispill Theme wéi: Beweiser dass Gott existéiert, d’Noutwendegkeet vun engem 
Erzéier, Abraham, Moses, Christus, Mohamed, souwéi verschidden Erklärungen zu Texter aus der Bibel. 

Am zweeten Deel vum Buch erkläert Abdu'l-Bahâ e puer chrëschtlech Themen, wéi zum Beispill d’Daf, 
d’Symboler vum Brout a Wäin, d’Opersteeung vum Jesus, iwwer d’Dräifaltegkeet an déi verschidden 
Interpretatioune vum Adam an Eva. 

Am drëtten Deel fanne mer zéng Kapitele mat Theme wéi: Déi fënnef Stufe vum Geescht, iwwer universel Zyklen 
oder dass et zwou Zorte Prophete ginn. 

Am véierten Deel geet et ëm den Ursprong vum Mënsch a wat de Mënsch ass. Mat 28 Kapitelen ass dat dee 
gréissten Deel. D’Kapitelen heeschen do zum Beispill den Ënnerscheed tëschent dem Mënsch an dem Déier; d’Séil 
de Geescht an de Verstand; firwat mir verschidde Charaktereegeschaften hunn; éiwegt Liewen, Schicksal, den 
Afloss vun de Stären, Heelung duerch geeschteg Mëttelen an Heelung duerch materiell Mëttelen. 

An am leeschten Deel gi verschidden aner Theme behandelt wéi zum Beispill de Streik, Reinkamatioun, 
Pantheismus, d’Netexistenz vum Béisen an d’Gerechtegkeet an d’Barmhäerzegkeet vu Gott. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 34 - 


D’Buch ass dat richtegt fir all déi, déi wësse wëllen, wéi d’Bahâ’i iwwer dëst oder dat denken. Als Beispill 
probéieren ech iech e Resumé vum Kapitel, Déi véier Weeër, Erkenntnis ze kréien, wat ronn zwou Säiten huet. Do 
schréift hien dass et nëmme véier Weeër ginn Asiicht ze kréien, also d’Wierklechkeet vun Allem kann ee just op 
véier Manéiere verstoen. 

Déi éischt Method läit an eise Sënner, also alles wat eist A, Ouer, Geschmaach, Geroch an eist Taaschtgefill 
erkennt. Mee vu, dass d’Sënner eis täusche kënnen, kënne mer eis net op dës Method verloossen. Zum Beispill 
mengen eis Aen, dass d’Äerd net bougéiert an dass d’Sonn sech beweegt. 

Déi zweet Method Erkenntnis ze gewannen ass eise Verstand; déi al Philosophen hunn dës Method benotzt. Mam 
Verstand konnte si Saachen noweisen a konnte sech strikt u logesch Beweiser halen. All hir Argumenter hunn op 
dem Verstand baséiert, mee trotzdeem gouf et vill Ënnerscheeder an hir Usiichten hu sech oft widdersprach. 

Déi drëtt Manéier eppes ze verstoen läit an der Traditoun, an dësem Fall an der Iwwerliwwerung duerch d’Wierder 
vun den hellege Schrëften. Et seet ee jo: Sou an esou huet Gott am Alen an am Neien Testament geschwat. Mee dës 
Method ass och net vollkommen, well d’Iwwerliwwerunge vun eisem Verstand erfaasst ginn. Vu dass de Verstand 
selwer Feeler mécht, ass et och gutt méiglech dass ee Feeler bei der Interpretatioun vun den Iwwerliwwerunge 
mécht. Dat wat mir also aus de Bicher verstinn ass dat wat eise Verstand versteet, awer net onbedéngt d’Wourecht, 
déi am Text dran ass. Nämlech alles wat an eisen Hänn läit, an alles wat mir gleewen, huet Feeler. Domat gëtt et an 
eisen Hänn kee Moosstaf, op dee mer eis verloosse kënnen. 

Domat bleift eis déi véiert Manéier Erkenntnis ze kréien, anzwar d’Gnod vum Hellege Geescht. Si ass onfeelbar a 
kann net ugezweiwelt ginn. Mir kréien se duerch d’Hëllef vum Hellege Geescht, si erschéngt dem Mënsch an ass 
déi eenzeg Stuf, Gewëssheet ze kréien. 

Souwäit zu dësem kuerze Kapitel, iwwer déi véier Methoden Erkenntnis ze gewannen. D’Buch huet am Däitschen 
306 Säiten, et heescht Beantwortete Fragen, Editeur ass de Bahâ’i Verlag. Kafe kënnt dir et an all Librairie, iwwer 
de Bahâ’i Zenter um Tel: 442220 oder direkt um Internet ënnert www.bahai.de 


34 D’Schicksal an d’Netexistenz vum Béisen 

34t Sendung. Ass d’Schicksal, vun deem an den hellege Schrëft riets geet, virausbestëmmt? A wa jo, huet et da nach 
e Sënn deem Schicksal wëllen aus dem Wee ze goen? 

Abdu'l-Bahâ, Jong vum Begrënner vun der Bahâ’i Relioun, huet op dës Fro virun 100 Joer dëst als Äntwert ginn: Et 
gëtt zwou Aarte vu Schicksal: Déi eng ass bestëmmt an déi aner ass bedingt. Dat bestëmmt Schicksal ka net 
geännert ginn an dat bedingte Schicksal ka méiglecherweis antrieden. Elo, wéi sou oft an de Bahâ’i Schrëfte kréie 
mer unhand vun engem konkrete Beispill aus der Natur e geeschtegt Prinzip erkläert: Sou ass et fir eng 
Uelechluucht hiert bestëmmt Schicksal, dass hiert Uelech verbrennt. Dass si schlussendlech ausgeet ass dofir eng 
Bestëmmung, déi een net ännere kann, well et jo e bestëmmt Schicksal ass. Genee sou ass et jo och mat eisem 
Kierper. En zerfällt soubal seng Liewenskraaft zerstéiert gëtt an ophält, sou wéi d’Uelechluucht ganz sécher 
erläsche wäert, wann den Uelech verbrannt ass. 

Mam bedingte Schicksal ass et anescht. Et kann een et mat deem hei vergläichen: Wärend deem nach Uelech an der 
Luucht ass, kënnt op eemol e staarke Wand, deen d’Luucht ausbléist. Dat ass bedingt Schicksal. Et ass intelligent 
deem Schicksal aus de Féiss ze goen, virsechteg ze sinn an op et oppassen. 

Mee dat bestëmmte Schicksal, also an eisem Vergläich, d’Uelech an der Luucht, ka weder geännert nach an d’Längt 
gezu ginn. Et muss passéieren, et ass onvermeidlech, dass d’Luucht ausgeet. Souwäit zum Thema Schicksal. 

Elo nach en Thema wat een oft an de Bahâ’i Schrëften erëmfënnt: Dat Béist existéiert net. Dat Béist am Mënsch, 
am Déier, an der Natur gëtt et guer net. Onwëssenheet oder Ignoranz zum Beispill ass weider näischt wéi d’Feele vu 
Wëssen, Iertum ass d’Feele vum Richtegen, Vergiesslechkeet ass d’Feele vum Gedächtnis an d’Dommheet ass 
weider näischt wéi d’Feele vun der Vemonft. All dat huet keng wierklech Existenz. Aarmut ass d’Feele vu 
Räichtum, Krankheet ass d’Feele vu Gesondheet, den Doud ass d’Feele vum Liewen a Schwächt ass d’Feele vu 
Stäerkt. Dat Béist wat mer kennen, besteet a Wierklechkeet net. Alles wat Gott erschaf huet, huet e gutt erschaf. 
Donkelheet ass jo och d’Feele vu Liicht. Wa keng Luucht do ass, ass et däischter. Liicht ass eppes wat et gëtt, awer 
net Donkelheet. Räichtum ass eppes wat besteet, Aarmut existéiert net. Domat ass et kloer, dass dat Béist u sech net 
existéiert. Dat Gutt lieft, dat Béist existéiert net. 


35 Wéi ee soll sinn 

35t Sendung, den 29ten an 30ten Dezember 2000. Dës Zäit ass bei eis eng besonnech Zäit. Dobaussen ass et kal an 
dobanne gemittlech an heemlech. Et feiert een, et ass ee bei der Famill. Eng Zäit vu Besënnung a gutt Virsätz. Als 


^ * 

Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 





- 35 - 

Bahâ’i bedeelegt ee sech schonn un dëse Feierdeeg an et freet ee sech mat, wann een och net onbedingt e 
Crëschtbeemchen doheem opriicht, d’Haus decoréiert oder Cadeaue mécht. Déi Zäit ass bei de Bahâ’i Enn März, 
d’Bahâ’i neit Joer. Fir haut hunn ech Iech e bekannten Text aus de Bahâ’i Schrëften ausgewielt, dee ganz gutt an 
des Zäit passt: Wéi souvill vun den Texter, déi haut an Originalform zu Haifa, dem Weltzentrum, an den Archiver 
versuergt ginn, ass dësen Text e Bréif dee Bahâ'u'llâh enger Persoun deemools geschéckt huet. Hei gëtt Bahâ'u'llâh 
engem islamesche Mulla dës Rotschléi mat op de Wee. 

„Am Gléck gëjf mat an am Ongléck sief dankbar. Sief d’Vertraue vun dengem Noper wäert, a kuck op hien mat 
hellen a frëndlechen Aen. Sief e Schatzfir den Aarmen, eng Ântwert op deen, deen no Hëllef jäitzt an hal däi 
Verspriechen helleg. Sief gerecht an dengem Urteel a gëff Uecht wann s de schwätz. Sief ongerecht zu kengem 
Mënsch, a géi mat jidderengem duuss ëm. Sief wéi eng Luuchtfir déi, déi an der Däischtert ginn, eng Freedfir deen 
dee Misär huet, e Mierfir den Duuschtregen, e Beschiitzer fir de Bedrängten, eng Stäip an e Verteedeger fir d’Affer 
vun Ënnerdréckung. Dass alles dat, wat s de méchs, sech duerch Integritéit an Opriichtegkeet auszeechent. Sief en 
Heem fir de Friemen, e Balsam fir deen dee leid, dem Fliichtling e staarken Tuerm. Sief d’Aefir de Blannen an eng 
Luucht déiféiertfir deen deen de Wee net weess. Sief e Bijou vun der Wourecht, engKrounfir d’Stir vun der Trei, e 
Pillier vum Tempel vun der Rechtschaffenheet, e Liewenshauch fir de Kierper vun der Mënschheet, ... en 
Himmelsliicht um Horizont vun der Dugend, den Dafir de Buedem vum mënschlechen Häerz, engArch um Mier 
vun der Erkenntnis, eng Sonn am Himmel vun der Guttheet, e Steen am Diadem vun der Wäisheet, e stralend Liicht 
um Firmament vun déngen Zäitgenossen an eng Fruucht um Bam vun der Bescheidenheet. ” 

“Be generous in prosperity, and thankful in adversity. Be worthy of the trust of thv neighbor, and look upon him 
with a bright andfriendlv face. Be a treasure to the poor, an admonisher to the rich, an answerer to the cry of the 
needy, a preserver of the sanctity of thvpledge. Be fair in thy judgment, and guarded in thy speech. Be unjust to no 
man, and show all meekness to all men. Be ass a lamp unto them that walk in darkness, a joy to the sorrowful, a sea 
for the thirsty, a havenfor the distressed, an upholder and defender of the victim of oppression. Let integritv and 
uprightness distinguish all thine acts. Be a home for the stranger, a balm to the suffering, a tower of strength for the 
fugitive. Be eves to the blind, and a guiding light unto the feet of the erring. Be an ornament to the countenance of 
truth, a crown to the brow of fidelitv, a pillar of the temple of righteousness, a breath oflife to the body of mankind, 
an ensign of the hosts of justice, a Iuminary above the horizon of virtue, a dew to the soil of the human heart, an ark 
on the ocean of knowledge, a sun in the heaven ofbountv, a gem on the diadem of wisdom, a shining light in the 
firmament of thv generation, afruit upon the tree ofhumilitv. 

„Sei freigebig im Gliick und dankbar im Unglück. Sei des Vertrauens deines Nächsten wert und schaue hellen und 
freundlichen Auges auf ihn. Sei ein Schatz dem Armen, ein Mahner dem Reichen, eine Antwort auf den Schrei des 
Bedürftigen, und halte dein Versprechen heilig. Sei gerecht in deinem Urteil und behutsam in deiner Rede. Sei zu 
keinem Mënschen ungerecht und erwei.se allen Sanftmut. Sei wie eine Lampefür die, so im Dunkeln gehen, eine 
Freude den Betrübten, ein Meer fiir die Dürstenden, ein schützender Portfiir die Bedrängten, Stiitze und 
Verteidigerfür das Opfer der Unterdrückung. Laß Lauterkeit und Redlichkeit all dein Handeln auszeichnen. Sei ein 
Heim dem Fremdling, ein Balsam dem Leidenden, dem Flüchtling ein starker Turm. Sei dem Blinden Auge und ein 
Licht der Fiihrungfiir den Fuß des Irrenden. Sei ein Schmuckfiir das Antlitz der Wahrheit, eine Kronefür die Stirn 
der Treue, ein Pfeiler im Tempel der Rechtschaffenheit, Lebenshauch dem Körper der Menschheit, ein Bannerfür 
die Heerscharen der Gerechtigkeit, ein Himmelslicht am Horizont der Tugend, Taufiir den Urgrund des 
Menschenherzens, eine Arche auf dem Meer der Erkenntnis, eine Sonne am Himmel der Großmut, ein Stein im 
Diadem der Weisheit, ein strahlendes Licht am Firmament deiner Zeitgenossen, eine Frucht am Baume der 
Demut. “ 

"Sois généreux dans la prospérité et reconnaissant dans l'adversité. Sois digne de la confiance de ton voisin et 
regarde-le avec un visage radieux et amical. Sois un trésor pour le pauvre, un avertissementpour le riche, un écho 
au cri du nécessiteux, etpréserve la sainteté de ton engagement. Sois impartial dans tes jugements et réservé dans 
tes paroles. Ne sois injuste envers personne et sois humble devant tous les hommes. Sois une lampe pour ceux qui 
marchent dans les ténèbres, une joie pour ceux qui souffrent, une merpour les assoiffés, un havre pour ceux qui 
sont dans la détresse, un soutien et un défenseur pour la victime de l'oppression. Que Dntégrité et la droiture 
caractérisent tous tes actes. Sois un foverpour l'étranger, un baume pour celui qui souffre, une tour de puissance 
pour le fugitif Sois lesyeux de l’aveugle, un phare pour guider les égarés. Sois un ornementpour le visage de la 
vérité, une couronne au front de la fidélité, un pilier au temple de la rectitude, un souffle de vie au corps de 
Thumanité, un emblème pour les armées de la justice, un luminaire ä l'horizon de la vertu, une goutte de rosée sur 
le sol du cceur humain, une arche sur Tocéan de la connaissance, un soleil au ciel de la générosité, une pierre sur le 
diadème de la sagesse, une brillante lumière au firmament de ta génération, unfruit sur Tarbre de l'humilité." 


1 Bahâ'u'llâh, Epistle to the Son of the Wolf 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 36 - 

Passend dobäi dëst chinesescht Spréchwuert wat seet: dass et dausendmol besser ass eng Luucht unzeman, wéi sech 
eng Éiwegkeet iwwer d'Däischtert ze iergeren. An deem Sënn wënschen ech Iech alleguer eng gutt Gesondheet an e 
gudde Rutsch. 


36 De Bahâ’I Kalenner 

36t Sendung, de 5ten a 6te Januar 2001. En neit Joer huet ugefaangen. Weltwäit gouf et gefeiert an dëst obschonns 
et eng ganz Parti aner Zäitrechnungen op der Welt ginn. Et gi verschidde Methoden fir d’Zäit ze moossen an 
Datumen ze fixéieren, sou zum Beispill dee gregorianesche Kalenner, dee julianesche Kalenner a ville Länner an 
Osteuropa, de chineschen, den hebräeschen an dee mosleemesche Kalenner. Abee, zënter 157 Joer gëtt et och e 
Bahâ’i Kalenner. Et war de Virleefer vun der Bahâ’i Relioun, BAB, deen de Bahâ’i Kalenner agefouert huet. An dat 
fir d’Wichtegkeet vun dësem neie Glawen ze weisen. D’Bahâ’i Joer besteet aus 19 Méint vu jeweils 19 Deeg, an 
zousätzlech entweder 4 oder 5 extra Deeg, an dat tëschent dem 18ten a 19te Mount. Dëst ergëtt jo dann 365 Deeg, 
also 19 Méint mat jeweils 19 Deeg, plus 4 Deeg ergëtt 365 Deeg. Déi 19 Bahâ’i Méint sinn all no engem Attribut, 
enger Qualitéit vu Gott genannt. Zur Zäit si mer am Bahâ’i Mount Eier, also Honneur op Franséisch. D’Bahâ’i Neit 
Joer, genee sou wéi dat aalt persescht Neit Joer ass astronomesch festgeluecht. Et fänkt den 21ste Mäerz un, de 
Mäerz Equinox. D’Bahâ’i Zäitrechnung fänkt 1844 un, dat ass d’Joer vun der Erklärung vu Bâb, dem Virleefer vun 
der Bahâ’i Relioun. A net allzewäiter Zukunft wäert et sécher néideg sinn, dass all d’Mënschen op der Welt sech op 
een eenzegen a gemeinsame Kalenner eenege wäerten. Et schéngt dofir ganz an der Rei, dass dëst neit Zäitalter vun 
der Eenheet och en neie Kalenner sollt hunn. E Kalenner dee fräi ass vun Objektiounen an Assoziatiounen, déi 
jidderee vun deenen anere Kalenneren net akzeptabel man fir eng grouss Sektioun vun der Weltbevëlkerung. 

Et ass och schwéier ze gesinn, wéi en anere Kalenner ausser dem Bahâ’i Kalenner kéint méi einfach a passend sinn. 
Wéi gesot hunn déi 19 Bahâ’i Méint vu jeweils 19 Deeg all en Numm deen enger Qualitéit vu Gott entsprécht. Sou 
heeschen d’Bahâ’i Méint: Glanz, Ruhm, Schéinheet, Gréisst, Liicht, Erbaarmen, Wierder, Vollkommenheet, Nimm, 
Würde, Wëllen, Wëssen, Muecht, Sprooch, Froen, Eier, Herrschaft, Hoheit an Erhabenheet. Am Ufank vun all 
Bahâ’i Mount treffen d’Bahâ’i sech an hirer jeeweileger Uertschaft. Dëst Treffen heescht Nonzéngdeegfest. Et ass e 
feste Bestanddeel vun de Bahâ’l Aktivitéiten an jiddereen ass invitéiert sech drunn ze bedeelegen. 
D’Nonzéngdeegfest besteet aus dräi Deeler. Am éischten Deel, deem geeschtegen Deel gi Gebieder an Texter aus 
den hellege Schrëfte virgedroen. Deen Deel ass oft mat passender Musek ënnermoolt. Am zweeten Deel gëtt 
beroden. Do huet all Bahâ’i d’Méiglechkeet, sengem lokale Rot Virschléi ze man a Froen ze stellen. Oft gëtt iwwer 
Projeten an Aktivitéite geschwat. Wie bekëmmert sech ëm wat, a wou a wéini gëtt déi nächst Konferenz 
organiséiert. Hei mécht de lokalen Trésorier och säi Bericht, wéivill Contributiounen erakomm sinn a wéi eng 
Ausgaben dëse Mount ugefall sinn. Den drëtten a normalerweis leschten Deel ass dee sozialen Deel. Do gëtt et oft 
eng Taass Téi oder Kaffi mat Kuch an eng Klengechkeet ze iessen. D’Kanner spillen an déi Erwuessen ënnerhale 
sech. De Sënn vun dësem Nonzéngdeegfest ass deen, dass ee sech op mannst eemol am Mount méi no kënnt a sech 
besser kenneléiere kann. Et soll eng Zäit sinn, wou een optanke kann. Eng Beräicherung. Souwäit zum 19Deegfest 
an dem Bahâ’i Kalenner. 


37 Geschicht: Gedold 

37t Sendung, den 12ten an 13te Januar 2002. Dës Geschicht hunn ech am Tréierer Bahâ’i Echo entdeckt. Vu wou se 
hierkënnt ass leider net gewosst. 

Et war eemol e jonke Mann, dee guer net vill Gedold hat an deen immens gutt streide konnt. Säi Papp wollt him 
hëllefen säi Charakter ze verbesseren an huet him eng Këscht mat Neel ginn an zu him gesot: Lauschter, all Kéier 
wann s du deng Gedold verléiers oder wann s du dech mat engem streits, dann hëlls de en Nol an du schléiss en an 
de Gaardepoteau. Gutt. Den éischten Dag schléit de Jong 37 Neel an de Gaardepoteau. No e puer Wochen huet e 
geléiert sech e bësse besser ze behuelen an esou goufen et all Dag manner Neel, déi hien an de Poteau geschloen 
huet. En huet erausfonnt, dass et méi einfach ass sech ze behuelen a sech ze beherrschen, wéi andauemd Neel 
anzeschloen. 

Wéi en et du färdegbruecht huet, kee Nol méi brauchen anzeschloen, ass e stolz bei säi Papp gaang fir him dat ze 
zielen. Tipp Topp sot de Papp. Kann s du elo fir all Dag wou s du net streits, en Nol aus dem Poteau erauszéien. 
D’Deeg si vergaang bis dee jonke Kärel d’Neel all aus dem Poteau eraus hat. Dunn ass de Papp mat sengem Jong 
bei de Poteau gaang an huet him all d’Lächer gewisen déi duerch d’Neel entstane sinn. Mäi Jong, sot en, du hues 
dech wierklech gutt dmginn an dech gutt beholl, all Respekt. Mee kuck mol wéivill Lächer elo am Poteau sinn. 

Dëse Gaardepoteau wäert niméi sou sinn wéi en eng Kéier war. Wann s de mat engem streits an du vemenns en a 
sees him schlecht Wierder, hannerléiss du him eng Wonn, genee sou wéi dës Lächer. Du kanns och ee mat engem 
Messer stiechen an dann d’Messer eraushuelen, awer d’Wonn déi bleift. Et ass egal wéivill mol s de dech bei him 
entschëllegs, d’Wonn déi bleift. An engem verbal wéidoen ass méi schlëmm wéi engem kierperlech wéidoen. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 37 - 

Eng wéi ech fanne wonnerbar Manéier Kanner a Jugendlechen e moralescht Prinzip ze weisen. Direkt si mer do bei 
d’Bahâ’i Schrëften komm a wéivill Wäert do op d’Erzéiung vun de Kanner geluecht gëtt. Héiflechkeet géint iwwer 
eisen Elteren, eiser Famill an eise Matmënschen ass eng vun deenen Dugenden, op déi souvill Wäert geluecht gëtt 
an do hu mir Erwuessener sécher och nach vill drunn ze schaffen. 48mol kënnt dat Wuert Héiflechkeet an deene 
Bahâ’i Texter vir, déi ech bei mir am Computer gespäichert hunn. Bahâ'u'llâh seet dass d’Héiflechkeet d’Kroun vun 
all den Dugenden ass. Hie seet weider: „ Geseent ass deen, dee mam Mantel vun der Opriichtegkeet gekleet ass an 
erliicht mat der Luucht vun der Héiflechkeet. “ D’Geschicht ass awer och erëm eng Bestätigung dass all geeschtegt 
Prinzip sech an eiser materieller Welt erëmspigelt. 


38 Gott eemol anescht gesinn 

38t Sendung, de 19ten an 20te Januar 2002. Haut luet de Ries’en Heng iech op eng Multimediakonferenz am Bahâ’i 
Zenter an. Hei seng Invitatioun: Léif Frënn! Ech sinn elo zënter 5 Joer Bahâ‘i. Déijéineg déi net wësse sollten wat 
Bahâ‘i ass sief gesot, dass et déi jéngste Weltrelioun ënnert de Reliounen ass, wéi d‘Chrëschtentum, den Islam, de 
Juddentum, de Buddismus, den Hinduismus esou wéi verschidden, sougenannt heednesch, spirituell Richtungen. 
Sollt ech eng vergiess hunn, sou ass dat keng Absicht, éischter Onwëssenheet mengersäits. 

Firwat ech mech iech matdeelen ass Folgendes. D‘Wierder an eisem Vokabulär, wéi Gott, Relioun a Séil, sinn an 
der Gesellschaft vun haut verpönt. Dës Wierder erstécken een éischter, wéi dass se ee beliewen. Sie sinn an der 
Vergaangenheet esou verfälscht ginn, dass e logesch denkende Mënsch sech vun allem distanzéiert wat mat dem 
Begrëff Reliousitéit ze dinn huet. Ech sinn do keng Ausnam. An dorunner huet sech bis haut bei mir och nach 
näischt geännert. Wat sech menger Logik widdersprécht, sprécht mech net un. Wat awer net heescht, dass ech Aen 
an Ouere verschléissen, virun all dem wat ech momentan net am Stand sinn ze verstoen. 

Op dem Wee hunn ech d‘Bahâ‘i hei zu Lëtzebuerg kennegeléiert. Folgenden Opruff an enger Bahâ‘i Zäitschrëft 
(Zeit für Geist): „Eegent Sichen no de Wourecht", war ee vun den Ausléiser. Genau dat huet menger eegener 
Liéwensphilosophie entsprach, sech selbststänneg an eegeverantwortlech, senger selwer a senger Ëmwelt bewosst 
ginn. Bis anno 1995 wousst ech näischt vun de Bahâ‘i. Déi folgend fënnef Joer hunn ech geléiert, ouni beléiert ze 
ginn, deene Wierder wéi, Gott, Relioun a Séil eng aner Bedeitung ze ginn. 

Déi logesch Konsequenz war, dass ech haut all Relioun an engem aneren Liicht gesinn. Si hunn all an hirem 
Ursprong, e befreienden, openen Charakter. Si entspriéchen an hirer Ursprunglechkeet guer net dem beschränkten, 
blockéierenden a verstellenden Image deen se haut hunn. Wat d‘Relioune vun hirem Ursprung erhalen hunn ass, 
dass se eis, ouni Ausnam erënneren, dass mir een eenzegen a gemeinsamen Ursprong hunn an, dass mir eis deem 
solle bewosst ginn. Déi eng nennen en Urknall, déi aner Gott. Wann ech mer haut déi verschidden Definitiounen fir 
Urknall a Gott, déi an eiser Welt bekannt sinn, virun Ae féieren, da stellen ech fest, dass dat eent sou ondéfinéiert 
ass wéi dat anert. Wat vun de Reliounen hiren Inhalten iwwereg bliwwen ass, si Gesetzer a Formen. Vu 
geeschtegen, mysteschen Inhalten a Potentialer schwätzt souzesoen kee méi. Wat hiren eigentlechen Inhalt 
ubelaangt, koum ech zu der Schlussfolgerung, dass d‘Reliounen, onofhängeg vun der Epoche oder der 
geographescher Lag vun hirem Erschéngen, eng geschlossen Eenheet bilden an hirer Verschiddenheet, an dass hiert 
gemeinsamt Zil ass, d‘Mënschheet vum Primat zu enger geeschteger Héichkultur ze féieren. Hautdesdaags gesäit 
een d‘Ufäng vun der Héichkultur. Anerersäits sti mir op engem Scheidepunkt tëschent Selbstzerstéierung oder 
onvergläichlechem Fortschrëtt. Eng eegen operluergte Selbstkontroll deet Nout. Als Bahâ‘i sinn ech der Meenung, 
dass déi ursprénglech Inhalte vun alle Reliounen, sou wéi déi an der Bahâ‘i-Relioun festgehale Gesetzer a Normen, 
eis eng enorm Hëllef wäerte sinn op dem Wee an eng phantastesch Zukunft. 

An deem Sënn hunn ech eng Konferenz preparéiert déi heescht: "Gott einmal anders gesehen. “ Dat Gesoten ass 
ënnerstëtzt an animéiert duerch eng Slide-Show am Powerpoint a stellt mäi momentaant Verständnis vun de Bahâ’i 
Schrëften duer, déi ganz villschichteg sinn a vun deenen Dir iech är eege Meenung bilde sollt. 

Et géing mech freeën iech am Bahâ’izenter, Allée Léopold Goebel, Lëtzebuerg/Stad, en Donneschden, de 25 Januar 
2001 um 20h00 erëmzegesinn wann et heescht: "Gott eemol anescht gesinn". 


39 Beschass 

39t Sendung, de 26ten a 27te Januar 2002. Alles wat mir am Liewe maachen, all Aktivitéit, bréngt Konsequenze 
mat sech. An de Bahâ’l Schrëfte fällt op wéi uerg a schlëmm d’Konsequenz vum Klaatschen (Beschass) ass, vum 
Kritiséieren a schlecht iwwer aner schwätzen. Bahâ'u'llâh seet dass iihle Nachrede d’Luucht vun eisem Häerz 
erläscht an d’Liewe vun eiser Séil erstéckt. Mir soen am Lëtzebuergesche Klaatschen fir dat Englescht gossiping. 
Mir schwätze jo gär iwwer déi aner, am Café, an der Patisserie, iwwerall wou et nëmme geet. Fir dat Englescht 
backbiting, oder dat Däitscht üible Nachrede soe mer héchstens, deen an dee gëtt emol gutt erofgemaach; gudde 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 38 - 


Beschass. An dann hu mer d’Kritiséieren, wat e bësse méi neutral kléngt. Et kann een och soe konstruktiivt 
Kritiséieren, wat a Wierklechkeet awer destruktiv ass. 

Schlecht iwwer aner Leit schwätzen erläscht d’Luucht vun eisem Häerz an erstéckt d’Liewe vun eiser Séil. Abdu'l- 
Bahâ, de Nofolger vu Bahâ’u'llâh gëtt eis dëse Rotschlo: Wann een iech eppes schlechtes iwwer een zielt, deen net 
do ass, dann ass et är Flicht, dës Persoun op eng frëndlech Aart a Weis ze froen, domat opzehalen an hir ze soen: 
Wat bréngt et eng aner Persoun erofzemaachen? Nëtzt et iergendenger Séil? Am Géigendeel, mat deem Geschwätz 
gëtt eist Häerz mat Stëbs zougedeckt, eis Ouren héieren näischt méi, an eis Ae gesinn d’Luucht vun der Wourecht 
net méi. Just de Konträr sollte mer man, an zwar déi aner Leit luewen an déi positiv Qualitéiten eraushiewen. Mir 
sollen eis Méi ginn, an all Mënsch dat Gutt ze gesinn. Wa mer ee gär hunn, fällt et eis natierlech méi liicht, deem 
seng Feeler ze iwwersinn a just dat Gutt ze gesinn. Wa mer versiche jiddereen ze appréciéieren a gär ze hunn, net 
wéinst hirer selwer, mee well mer jo all d’selwecht sinn a well mer jo all vun deem selwechte Gott erschaf goufen, 
fallt et eis vläicht méi einfach. Duerfir brauche mer eigentlech och ni rosen oder ongedëlleg mat engem Mënsch ze 
ginn. 

Mir huet eng Kannergeschicht zu dësem Thema gutt gefall: Eng Fra déi agesinn huet dass se wierklech wonnerbar 
am Beschass ass, huet sech virgeholll eppes dergéint ze man. Si geet bei ze Psycholog fir hien ëm Hëllef ze froen a 
vläicht eng Therapie ze man. De Psycholog gëtt der Fra dës Uweisung: Sou, mar gitt er iech en Hung kafen an da 
gitt der spadséieren. Wärend deem der trëppelt, plëmmt der d’Hung an aller Rou an da kommt der den Dag drop 
nees bei mech. D’Fra huet sech geduecht. Deen do huet se jo neméi all, ech soll spadséiere goen an en Hung 
plëmmen, mee de Psycholog huet hir gefléift an hir verséchert, dass dës Method bis elo nach ëmmer geklappt huet. 
Alles gutt, si mécht wat si ugestallt gouf a kënnt den Dag drop zréck bei de Psycholog. Hie lueft se a seet hir: Tipp 
topp, elo hätt ech gär dass der de Mëtteg zréck gitt, dee Wee wou der spadséiere waart an da raaft der all déi 
Plomme vun ärem geplëmmten Hung nees op an dir bréngt mer se. Ma dat geet dach neméi seet d’Madame, se sinn 
dach all fortgeflunn, et ass onméiglech. D’Moral vun der Geschicht hutt der sécher aleng erausfonnt. Wann ech eng 
Kéier schlecht iwwer ee schwätzen, kann ech dat sou gitt wéi niméi zréckhuelen a réckgängeg man. 

Et sief nach op eng Photosausstellung am Stater Cercle higewisen, 157 Joer Bahâ’i Glawen, organiséiert vun der 
Stater Bahâ’icommunautéit. D’Ausstelllung ass vum 9te bis de 16te Februar. Dobei eng Invitatioun op zwou 
Konferenzen am Cercle, an zwar de 9te Februar um 8 Auer owes mam Dr Rassekh aus der Schwäiz. Actualités de la 
foi ass säin Thema an den 13te Februar och nees um 8 Auer owes, mam Här Louis Henuzet aus der Belsch iwwer 
d’Bahâ’i Geschicht. Fir weider Info, telefonéiert dem 442220. 


40 D’Bahä’I Schrëften 

40t Sendung, den 2ten an 3te Februar 2002. De nächste Freideg, 9te Februar hutt der eng Woch laang 
d’Geleeëenheet am Stader Cercle eng Ausstellung iwwer d’Geschicht vum Bahâ’i Glawen ze besichen, an dat an 
der Woch iwwer vun 10 bis 6 a Sonndes vun 2 bis 6. Den Titel vun der Ausstellung heescht: D ’Âerd ass nëmmen ee 
Land an all Mënsche si seng Bierger. Am Cercle och zwou Konferenzen an dat den éischten Owend, Freides de 
9ten um 8 Auer owes mam Dr Rassek, Docteur en sociologie, aus der Schwäiz: L ’actualité mondiale de la Foi 
Bahâ ’i, an Dënschdes den 13te um 8 Auer mam Här Henuzet aus der Belsch: Les 157 ans de la foi hahâ ’ie. Wéi 
gesot dat alles am Stater Cercle vum 9te bis den 13ten. 

Wa mer scho bei Geschicht sinn, gesäit een och séier, wéi wichteg authentesch Dokumenter haut ëmmer nach sinn. 
Fir eng Relioun sinn authentesch Dokumenter vun hirem Begrënner ëm sou méi wichteg, vu dass eng Relioun jo en 
Afloss op d’Mënschheet wärend eng länger Zäit wëllt hunn. D’Bahâ’i Relioun huet Gottseidank ganz vill 
authentesch Dokumenter. De Reliounsstëfter, Bahâ'u'llâh selwer an aner zentral Perséinlechkeeten hunn 
handschrëftlech Opzeechnungen hannerlooss oder Texter déi vun hinne bestätegt gi sinn, déi meeschtens am 
perseschen, arabeschen oder engleschem Original erhale sinn. Haut gëtt et Iwwersetzungen an all deene grousse 
Sprooche vun der Welt. 

Bei dëse Schrëften handelt et sech ëm ganz verschidden Texter, sou zum Beispill Bréiwer u Privatpersounen, 
Dokumenter un Herrscher, Bicher, Ofhandlungen a kuerz Texter. An all deem fënnt ee Gebieder, sachlech 
Ausernanersetzunge mat Froen déi un den Auteur geriicht waren, lyresch oder mystesch Passagen, historesch 
Aufsätz a nach villes méi. 

Fir e Bahâ’i verbindlech sinn d’Schrëfte vun dësen Auteuren: Bâb, (dee vun 1819 bis 1850 gelieft huet), Stëfter vun 
der Bâbi-Relioun a Verleefer vu Bahâ'u'llâh. Bahâ'u'llâh, 1817-1892, Begrënner vun der Bahâ’i Relioun. Abdu'l- 
Bahâ, 1844-1921, Jong vu Bahâ'u'llâh an autoriséierten Ausleeër vu sengem Papp senge Schrëften. 

De Shoghi Effendi, 1897 - 1957, Enkel vum AbduT-Bahâ a Leeder vun der weltwäite Bahâ’icommunautéit, an dat 
a Virbereedung op d’Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet, déi héchst Kierperschaft an der Bahâ’i Weltgemeng; 
dëse Gremium gëtt säit 1963 all fënnef Joer gewielt an huet säi Sëtz zu Haifa an Israel. Opgrond vun hirer zugläich 


Bahâ ’iEmissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 39 - 

dezentraler Struktur gëtt et an der Bahâ’i Weltcommunautéit nach weider Institutiounen, déi, ënner annerem duerch 
Communiqués de Presse hire Beitrag zur Fërderung vu Welteenheet leeschten, sou zum Beispill d’intemational 
Bahâ’icommunautéit oder de Nationale Geeschtege Rot vun de Bahâ’i vu Lëtzebuerg. 

Hei elo e puer vun den Themen déi träitéiert ginn : Eng nei Weltuerdnung, Fridden, déi wirtschaftlech a sozial 
Entwécklung, d’Famill, d’Erzéiung, d’Ëmwelt, Fraen, d’intemational Bahâ’i Gemeng an d’Vereenten Natiounen, 
d’Mënscherechter an d’Verfollegunge vun de Bahâ’i am Iran. 

Zum Thema Erzéiung seet Bahâ'u'llâh dass et jidderengem seng Flicht ass, sech Wëssen unzëeegnen. Dobäi sollten 
awer déi Wëssenschafte studéiert ginn, déi de Vëlker op der Äerd eppes nëtzen a net déi, déi mat Wierder ufänken a 
mat Wierder ophalen. Vill verdanken d’Vëlker vun der Welt de Wëssenschaftler an den Handwierker. Wëssen ass 
wierklech e Schatz fir de Mënsch, eng Quell vu Ruhm, Groussmut, Freed an Erhuewenheet. (AKKA 5:15) 

Passend zum Thema präsentéiert d’Bahâ’icommunautéit dëse Weekend hir Bahâ’i Librairie, an der Allée Léopold 
Goebel No 17. Agelueden ass d’ganz Famill an dat Samschdes mëttes vun 2 Auer bis owes a Sonndes vun 10 bis 6. 
Eng Rei vu bekannten Auteuren animéieren dëse Weekend, dorënner d’Farah Dustdar, d’Bahiyyih Nakhjavani, de 
Josy Braun, de Paul Thiltges, de Roger Manderscheid, de Gilbert Pregno, de Fari Khabipour an de Guy Rewenig. 
Fir weider Froen, mfft am Bahâ’i Zenter um 442220 un oder kommt einfach bis era kucken wat leeft. Dat ass dëse 
Weekend, Samschdeg vun 2 Auer a Sonndes vun 10 Auer aus un. 


41 Bahä’u’llâh, Begrënner vum Bahâ’f Glawen, Deel 1/4 

41t Sendung, den 9ten an lOte Febmar 2002. An dëser Rubrik kucke mer eis d’Liewe vum Begrënner vum Bahâ’i 
Glawen e bësse méi genee un. Den 12ten November 1817 ass Bahâ'u'llâh zu Teheran, der Haaptstad vu Persien, op 
d’Welt komm. Schon a senger Kandheet huet hien aussergewéinlech Qualitéite gewisen an d’Aart a Weis wéi hie 
sech beholl huet, huet seng Elteren dovun iwwerzeegt dass hie fir eppes ganz Grousses bestëmmt war. Dem 
Bahâ'u'llâh säi Papp, e Minister mat vill Verdéngschter um Haff vum Kinnek, hat eng ganz besonnesch Léift fir säi 
Jong. Hien huet eng Kéier gedreemt, dass säi Jong, Bahâ'u'llâh an engem onendlech groussem Mier geschwommen 
ass a säi Kierper gestraalt huet an d’ganzt Mier erliicht huet. Ronderëm säi Kapp hu seng laang pechschwaarz Hoer 
gestraalt, an dat an alle Richtungen op dem Waasser. Eng Onmass vu Fësch hu sech ronderëm hie versammelt, a 
jidderee vun hinnen huet sech un ee vu sengen Hoer ugehal. Obschonn et ganz vill Fësch waren, huet Bahâ'u'llâh 
net een eenzegt Hoer verluer. Fräi an ouni Zwang, huet hie sech iwwer dem Waasser beweegt an d’Fësch sinn him 
all nokomm. Bahâ'u'llâh säi Papp wollt wëssen, op den Dram eng Bedeitung hätt, an huet e Mann gefrot, dee fir 
seng Wäisheet bekannt war, him den Dram ze erklären. Hie sot dat hei: „Dat onendlecht Mier wier eis Welt. Aleng 
an ouni Hëllef, kréich Bahâ'u'llâh d ’Herrschaft iwwer d’Welt. All déi vill Fësch ronderëm hien géifen d’Onrou an 
d’Opreegung duerstellen, déi hien ënnert de Leit schafe géif. Hie wier awer ënnert dem onfeelbare Schutz vum 
Allmächtegen a näischt kéint him wéidoen. “ 

Mat 14 Joer scho war Bahâ'u'llâh beim Haf vum Kinnek berüümt fir seng Wäisheet a säi Wëssen. Hien hat 22 Joer 
wéi säi Papp gestuerwen ass. D’Regierung huet him déi selwecht Position ugebueden. Bahâ'u'llâh awer hat net 
wëlles seng Zäit mat weltleche Saachen ze verbréngen. Hien huet den Haff vum Kinnek a senge Ministeren hannert 
sech gelooss fir e Wee anzeschloen, deen hie vum Allmächtege krut. Seng Zäit huet hien domat verbruecht den 
Ënnerdréckten, de Kranken an den Aarmen ze hëllefen. Geschwë war hie bekannt als Een, dee sech fir d’Saach vun 
der Gerechtegkeet agesat huet. 

Mat 27 Joer krut Bahâ'u'llâh, duerch e speziellen Iwwermëttler, e puer vun de Schrëfte vum Bâb, een dee gesot huet 
dass den Dag vu Gott ganz no ass, den Dag wou eng nei Manifestatioun vu Gott Weltfridden, Eenheet a 
Gerechtegkeet brénge wäert. Eppes wou d’Mënschheet scho laang drop gewaart huet. 

Bahâ'u'llâh huet dëse Message vum Bâb direkt akzeptéiert an ass ee vu sengen enthusiasteschten Unhänger ginn. 
Mee leider hunn déi, déi iwwer d’Leit vu Persien regéiert hunn, blann duerch hir eegen egoistesch Wënsch, sech et 
zum Zil gemaach, d’Unhänger vum Bâb op eng ganz grausam Aart a Weis ze verfollegen. Bahâ'u'llâh, obschonn hie 
wéinst senger Nobilitéit bekannt war, gouf net verschount. E bësse méi wéi aacht Joer no der Erklärung vum Bâb, 
an zwee Joer nodeem hie selwer e Märtyr ginn ass, hu si Bahâ'u'llâh an en däischteren, ënnerirdësche Prisong 1 
gehäit, wat schwaarzt Lach genannt gëtt. D’Kette ronderëm säin Hals waren esou schwéier, dass hie säi Kapp net 
konnt hiewen. Hei huet Bahâ'u'llâh véier schrécklech Méint vu gréisster Nout verbruecht. An awer war et an dësem 
Prisong wou Gottes Geescht seng Séil gefëllt huet an Him offenbaart huet, dass Hien deejéinegen wier, op deen 
d’Leit zu allen Zäiten drop gewaart hunn. 2 Aus dësem donkle Prisong, ass d’Sonn vu Bahâ'u'llâh opgaangen, fir 


1 Kerker 

2 The Promised One, der Verheissene 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 40 - 


d’ganz Création ze erliichten. (aus Ruhi Buch 2) Souwäit zum Liewe vu Bahâ'u'llâh. Wéi säi Liewe sech 
weiderentwéckelt, gitt dir d’nächst Woch an eiser Rubrik gewuer. 

Ech wëll nach ganz kuerz op d’Ausstellung am Stater Cercle hiweisen. Do kënnt dir bis den 13ten eng 
Fotosausstellung iwwer de Bahâ’i Glawe gesinn, an dat an der Woch vun 10 bis 6 a Sonndes vun 2 bis 6 Auer. 
Dozou eng Konferenz en Dënschdeg den 13ten um 8 Auer owes mam Här Henuzet aus der Belsch: Les 157 ans de 
la foi bahâ ’ie. Wéi gesot dat alles am Stater Cercle nach bis den 13ten. 


42 Bahä’u’lläh, Begrënner vum Bahä’i Glawen, Deel 2/4 

42t Sendung, de löten a 17te Februar 2002. An dëser Rubrik kucke mer eis d’Liewe vum Begrënner vum Bahâ’i 
Glawen e bësse méi genee un. A senger Kandheet schonn huet Bahâ'u'llâh aussergewéinlech Qualitéite bewisen. 
Mat 14 Joer war Hie beim Haff vum Kinnek berüiimt fir seng Wäisheet a säi Wëssen. 

Bahâ'u'llâh war 22 wéi säi Papp gestuerwen ass. Hien huet sengem Papp seng Carrière bei der Regierung net 
ageschloen, mee huet seng Zäit domat verbruecht, den Ënnerdréckten, de Kranken an den Aarmen ze hëllefen. 
Fënnef Joer méi spéit huet Bahâ'u'llâh dem Bâb säi Message akzeptéiert. Hie sot dass den Dag vu Gott ganz no 
wier, den Dag wou eng nei Manifestatioun vu Gott Weltfridden, Eenheet a Gerechtegkeet brénge géif. Mee sou e 
Message ze akzeptéieren war verhängnisvoll, wëll déi, déi deemools a Persien regéiert hunn, blann duerch hir eegen 
egoistesch Wënsch, sech et zum Zil gemaach haten, d’Unhänger vum Bâb op eng ganz grausam Aart a Weis ze 
verfolgen. Sou koum et, dass Bahâ'u'llâh véier schrécklech Méint vu gréisster Nout an engem däischteren, 
ënnerierdësche Prisong verbruecht huet. A grad do huet Gottes Geescht seng Séil gefëllt an Him offenbaart, dass 
Hien deejéinege wier, op deen d’Leit zu allen Zäiten drop gewaart hunn. 

No véier Méint an engem däischtere Lach, krut Bahâ'u'llâh alles geholl wat en hat, an Hien a seng Famill goufen an 
den Exil geschéckt. An der batterer Keelt vum Wanter, si si laanscht déi westlech Bierger vu Persien op Baghdad 
gereest. Baghdad war deemools eng Stad am ottomanesche Räich an ass haut d’Haaptstad vum Iraq. Wierder kënne 
net beschwreiwe wat si alles erlidden hunn, wéi si honnerte vu Kilometeren iwwer Äis a schnéibedeckte Buedem 
goungen, op hirem Wee zu dëser schicksalsbeluedener Stad. 

D’Bekanntheet vu Bahâ'u'llâh huet sech séier duerch Bagdhad an aner Stiet an der Emgéigend verspreet a méi a méi 
Leit koume bei d’Dier vun dësem Prisonéier am Exil, fir hire Seegen ze kréien. Mee do waren der e puer, déi iwwer 
seng Berümtheet jalous goufen. Ënnert hinne war Bahâ'u'llâh säin eegenen Hallefbrudder Mirza Yahya, deen ënnert 
sengem Schutz gelieft huet. De Mirza Yahya huet sech géint Bahâ'u'llâh geriicht an huet geduecht dass d’Unhänger 
vum Bâb, déi him zu däer Zäit grousse Respekt gewisen hunn, hien als hire Leader akzeptéiere géifen. Hie wosst 
net, datt doduerch dass hie sech géint d’Manifestatioun vu Gott geriicht huet, hie seng eege Nidderlag erbäibrénge 
géif. Well wann eng gëttlech Manifestatioun erschéngt, kënnen nëmmen déi op eng wierklech Éier hoffen, wa si 
och a Sengem Déngscht liewen. Souguer déi allemootste Famill duerf net vergiessen, dass Hien â part ass vun allen 
aneren mënschleche Liewewiesen an dass Hien e Rank huet, dee soss keen deele kann. 

Dat wat de Mirza Yahya, dem Bahâ'u'llâh säin Hallefbrudder alles ugestallt hat, huet am meeschten Oneenheet 
ënnert den Unhänger vum Bâb bmecht, an huet Bahâ'u'llâh vill Misère gemaach. Onverhofft, enges Owes, ouni 
enger Séil eppes ze soen, ass hie vun doheem fortgaang fir an d’Bierger vu Kurdistan ze goen. Zréckgezu vun der 
Welt, huet hien do gelieft, beschäftegt mat Gebiet a Meditatioun. An enger klenger Höl huet Hie gewunnt an huet 
vu Waasser a Brout gelieft. Kee wosst säin Numm oder vu wou en hirkéim. Mee dunn, lues a lues, hunn d’Leit aus 
der Emgéigend vun Him geschwat als deen ouni Numm, e groussen Hellegen, dee säi Wësse vu Gott kmt. Wéi du 
säin eeltste Jong, Abdu'l-Bahâ vun dësem hellege Personnage héieren huet, huet hien doranner direkt säi Papp 
erkannt. Bréiwer sinn extra duerch en Iwwermëttler bei Hie geschéckt ginn, wou Bahâ’u'llâh mat vill Léift gebiede 
gouf, dach zréck op Baghdad ze kommen. Hien huet dat dann och akezptéiert, an domat war eng schmäerzlech 
Trennung déi zwee Joer gedauert hat, zu Enn. 1 Souwäit zum Liewe vu Bahâ'u'llâh. Wéi säi Liewe sech 
weiderentwéckelt, gitt dir d’nächst Woch an eiser Rubrik gewuer. 


43 Bahä’u’lläh, Begrënner vum Bahä’i Glawen, Deel 3/4 

43t Sendung, den 23ten a 24te Febmar 2002. An deenen zwou leschten Emissiounen si mer e bësse vun der 
Kandheet a Jugend vu Bahâ'u'llâh gewuer ginn. Den Dram vu Bahâ'u'llâh sengem Papp, seng Wäisheet a säi 
Wëssen, a säi Wonsch anstatt Minister beim Kinnek ze ginn, sou wéi säi Papp, léiwer den Ënnerdréckten, Kranken 
an Aarmen ze hëllefen. Mir hu gesi wéi Bahâ'u'llâh, well Hien de Message vun enger neier Manifestatioun am Iran 
unerkannt huet, déi der Mënschheet sollt Fridden, Eenheet a Gerechtegkeet bréngen, Hie véier schrecklech Méint an 


1 aus Ruhi 2, Säit 32 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 





-41 - 

engem ënnerierdeschen däischtere Prisong gelidden huet, a wéi Gott Him grad do gesot huet, dass Hien de 
Prophezeite vun allen Zäiten wier. Mir hu gesinn wéi Hien iwwer d’Bierger vu Persien op Bahgdad mat senger 
Famill an den Exil geschéckt gouf, erëm ënner fuerchtbare Conditiounen; wéi zu Baghdad seng Berüümtheet sech 
séier erëmgeschwat huet a méi a méi Leit vun Him säi Seege wollten; wéi zugläicher Zäit, virun allem den 
Hallefbrudder vu Bahâ'u'llâh jalous iwwer Hie gouf an drop aus war, Oneenheet an der Communautéit ze stëften; a 
wéi Bahâ'u'llâh sech doropshi stënnterlech entschloss hat, ouni engem eppes ze soen, sech zwee Joer an d’Bierger 
vu Kurdistan zréckzezéien, fir ze bieden an ze meditéieren, an dat bei Waasser a Brout. 

Nodeem et sech erëmgeschwat hat, dass en Hellegen, dee Wësse vu Gott hätt, sech an de Bierger vu Kurdistan 
ophale géif, huet Bahâ'u'llâh säi Jong et färdegbruecht, Hien ze bieden erëm op Baghdad ze kommen, an dat no 
enger Trennung vun zwee Joer. 

Wärend der Zäit wou Bahâ'u'llâh net zu Baghdad war, stoung et schlecht ëm d’Bâbi Communautéit. Bahâ'u'llâh huet 
domat ugefaang, déi verfollegt Unhänger vum Bâb mat engem neie Geescht ze fëllen. Obschonns Hien nach net 
annoncéiert hat, zu wat Hie beruff war, hat d’Kraaft an d’Wäisheet vu senge Wierder ugefaang d’Loyalitéit vun 
ëmmer méi enger grousser Zuel vu Bâbis an d’Bewonnerung vu Leit aus alle Schichten ze gewannen. Mee de 
fanatesche moslemesche Klergé a säi jalouse Brudder konnten et net erdroen dass Bahâ'u'llâh sou en immensen 
Afloss op esou vill Mënschen hat. Si hu sech esou laang bei den Autoritéite beschwéiert bis déi persesch Regierung 
sech mat e puer vun de Beamte vum ottomanesche Räich zesummegedoen hunn, fir Bahâ'u'llâh nach méi wäit vu 
sengem Heemechtsland wegzehuelen, des Kéier an d’Stad Konstantinopel. 

Abrëll 1863 war e Mount vu vill Trauer fir d’Awunner vu Baghdad. Deen, deen hinnen un d’Häerz gewuess war, 
huet hir Stad verlooss, fir op eng Plaz ze goen déi hinne friem war. E puer Deeg ier e fortgaang ass, goung Hien an e 
Gaart just baussend der Stad, e Gaart dee bekannt ass als Gaart vum Paradis; huet do Säin Zelt opgeriicht, a wärend 
zwielef Deeg huet Hien do eng Onmass vu Visiteuren empfaang, déi koume fir Him Äddi ze soen. D’Unhänger 
vum Bâb koumen an dëse Gaart schwéieren Häerzens; e puer vun hinne sollte Bahâ'u'llâh op senger nächster Etapp 
vum Exil begleeden, mee vill vun hinnen hu missten zréck bleiwen, ouni de Privileg, fir kënnen no bei Him ze sinn. 
Mee Gott wollt net dass dëst sollt eng traureg Geleeënheet sinn. D’Diere vu senger onendlecher Grousshäerzegkeet 
ware wäit op, a Bahâ'u'llâh huet deene ronderëm Him gesot, dass Hien deejéinege wier deen de Bâb ugekennegt hat, 
déi Persoun op déi d’Mënschen zënter jeehir gewaart hunn. D’Trauer gouf ersat duerch onendlech Freed; Häerzer 
hu méi héich geschloen a Séilen goufen ugestach mam Feir vu Senger Léift. Fir déi nächst Jorhonnerten, wäerten 
dës 12 Deeg, vum 21sten Abrëll bis den 2te Mee, vu Bahâ’i iwwerall als d’Ridvanfest, d’Fest vum Paradis gefeiert 
ginn, de Gebuertsdag vun der Deklaratioun vu Bahâ'u'llâh a senger weltëmfaassender Missioun. 1 

Souwäit zum Liewe vu Bahâ'u'llâh. De 4ten a leschten Deel vum Liewe vu Bahâ'u'llâh kënnt dir d’nächst Woch an 
eiser Rubrik héieren. 


44 Bahä’u’llâh, Begrënner vum Bahâ’i Glawen, Deel 4/4 

44t Sendung, den 2ten 3te März 2002. An den dräi leschten Emissiounen hu mer eis dem Bahâ'u'llâh seng 
aussergewéinlech Kandheet a Jugend e bësse méi genee ugekuckt; wéi Hie seng Zäit dermat verbruecht huet, sech 
fir déi Ënnerdréckten, Aarm a Krank anzesetzen; wéi Hie sech selwer zu enger neier Relioun bekennt, déi vum Bâb, 
deen, deen de Wee soll virbereeden fir d’Komme vun enger neier Manifestatioun, déi der Mënschheet Eenheet, 
Fridden a Gerechtegkeet bréngt; wéi Bahâ'u'llâh dowéinst fuerchtbar Zäiten am Prisong verbréngt an awer grad do 
vu Gott gesot kritt, dass Hien den Auserwielten ass, fir dëse Message vu Fridden der Mënschheet ze bréngen; wéi 
Bahâ'u'llâh, e Perser, mat senger Famill, zu Fouss an iwwer schnéibedeckte Bierger an den Exil geschéckt gëtt, fir 
d’éischt op Baghdad, an dunn op Konstantinopel. Déi geeschtlech Autoritéiten hu geduecht, dass wann si 
Bahâ'u'llâh an den Exil schécken, géifen si deen neie Glawen erläschen. Mee just de Géigendeel war de Fall. 
Iwwerall wou Bahâ'u'llâh am Exil war, waren d’Leit vu senger Wäisheet a sengem Wëssen ugezunn. 

Konstantinopel war de Sëtz vum ottomanesche Räich. Och hei huet dem Bahâ'u'llâh seng Wäisheet a perséinleche 
Charme ugefaang, ëmmer méi Leit unzezéien. „Hien duerf net méi laang hei zu Konstantinopel bleiwen ", sou sot 
de fanatesche musleemesche Clergé, deen dann och d’Autoritéiten dovun iwwerzeegt kruten, Hie weider an den 
Exil ze schécken, anzwar op Adrianopel. Et war do wou Bahâ'u'llâh de Kinneken an de Leadere vun der Welt 
geschriwwen huet. Hien huet se opgefuerdert ze kucken dass et hire Bierger gutt geet anstatt se ze ënnerdrécken. 
Dunn hu Seng Feinden sech eng iwweraus grausam Bestrofung afale gelooss. Hien a seng Famill sollten op Akko, 
also op Saint Jean d’Acre an den Exil goen, wat deemools déi schlëmmste Bestrofungskolonie am ganze Räich war. 
Sécher wäert Hien do an den haarde Bedingunge vun där Prisongsstadt ëmkommen, duechten déi schwachsënneg 
Männer déi sech virgestallt haten si kënnten dat verhënnere wat Gott selwer a Beweegung gesat hat. 


1 aus Ruhi 2, Säit 32 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 42 - 

Et wier zevill fir all dat opzezielen, wat Bahâ'u'llâh zu Akko erlidden huet. Am Ufank war Hien aleng an enger Zell 
agespaart wou souguer seng Kanner keng Erlaabnes haten, Hien ze gesinn. Et huet Him do un alles gefeelt a Feinde 
waren Dag a Nuecht ronderëm Him. Mee lues a lues hunn d’Bedingungen am Prisong sech fir Hie geännert. 
D’Awunner vun Akko an d’Autoritéite goufen iwwerzeegt dass déi puer Bahâ’i déi an hir Stad an den Exil koumen, 
onschëlleg waren. Alt nees eng Kéier ware Leit duerch d’Wäisheet an d’Léift vun dësem aussergewéinleche 
Personage ugezunn, obschonn déi meescht net verstan hunn, ween Hien da wierklech war. No e puer Joer goufen 
d’Diere vun der Prisongsstad fir Bahâ'u'llâh a seng Unhänger opgemaach. Schlussendlech war et Him selwer erlaabt 
an enger relativ méi bequemer Emgéigend ze liewen. Mir kennen et haut als den Haff (Besëtz) vu Bahji. Do ass 
Hien am Mee 1892 verstuerwen, an dat op der Héicht vu senger Majestéit an Herrlechkeet. 

Bahâ'u'llâh huet de Fändel vum universale Fridden a Bridderlechkeet an d’Luucht gehuewen an Hien huet d’Wuert 
vu Gott geoffenbaart. Obscho seng Feinden all hir Kräfte géint Hie geriicht haten, huet Hien iwwer si gewonnen, 
well Gott Him dat, wéi Hien am Prisong zu Tehran a mat Ketten ugestréckt, versprach. Wärend Sengem ganze 
Liewen, huet Säi Message d’Häerzer vun Dausende vu Leit nees belieft a vill hunn hiert Liewe fir Hie gelooss. An 
haut fuere seng Léiere weider sech uechter d’Welt ze verbreeden. Ëmmer méi Leit inspiréiere sech u senge Wierder. 
Näischt kann Hien dovun ofhale säin Zil ze verwierklechen, anzwar d’Mënschheet an engem gemeinsame Glawen 
ze vereenen. 1 

Souwäit zum Liewe vu Bahâ'u'llâh. Wann dir faszinéiert sidd vun dësem Personage, fannt dir genuch Informatioun 
iwwer säi Liewen an de Bibliothéiken oder um Netz, an dat ënner www.bahai.lu 

45 D’Faaschtenzäit 

idem No 96 

46 Duuscht no Geeschtegkeet 

46t Sendung, de 16ten a 17te März 2002. Dëslescht, wéi ech zu Frankfürt am europäeschen Haus vun der Andacht 
war, hunn ech mer e Buch kaaft dat „ Verse Gottes “ heescht, Liesunge fir moies an owes. Et ass de Leitgedanken, 
vum Abdu'l-Bahâ, am Ufank vum Buch, dee mech besonnesch ugesprach huet. Hei meng Iwwersetzung: 

„Fir d’éischt muss de no Geeschtegkeet Duuscht hunn. Da lief däi Liewen, lief däi Liewen, lief däi Liewen! Fir 
dësen Duuscht no Geeschtegkeet ze kréien, denk no iwwer d ’Liewe nom Doud. Studéier déi helleg Wierder, lies 
deng Bibel, lies d ’helleg Schrëften a studéier besonnesch déi helleg Aussoe vu Bahâ 'u 'llâh. Gebiet a Meditatioun, 
huel derfir béid vill Zäit. Da wäers de dëse groussen Duuscht spieren, a nëmmen da kanns de ufänken, d’Liewen ze 
liewen. “ 2 

Dat heescht d’Bahâ’i Schrëfte soen eis, wa Geeschtegkeet dech interesséiert, wann s de däi Liewe spirituell 
verbessere wëlls, a wanns de dësen Duuscht no Geeschtegkeet kréie wëlls, dann denk no iwwer d’Liewen nom 
Doud, lies an den hellege Schrëften an huel der genuch Zäit fir Gebiet a Meditatioun. An dat maache mir an den 
nächsten Emmissiounen. 

A wat ass besser wéi eis Séil, wann ee gär iwwer d’Liewen nom Doud nodenkt. Dozou kucke mer eis den drëtten 
Deel aus dem Ruhi Cours Nr 1 un: Liewen an Doud. Et geet drëm ze verstoen, dass d’Liewen net am Wiessel a 
Wandel vun dëser Welt besteet, mee dass seng richteg Bedeitung an der Entwécklung vun der Séil läit. Dat richtegt 
Liewen, d’Liewe vun der Séil, ass nëmmen eng kuerz Zäit an dëser Welt a fiert da fir éiweg an den anere Welte vu 
Gott weider. 

Vu wou kënnt d’Séil dann hir? D’Séil huet hiren Ursprong an de geeschtege Welte vu Gott. Si steet iwwer der 
Materie an der physescher Welt. D’Individuum fänkt an deem Moment un, wou d’Séil, déi jo aus de geeschtege 
Welte kënnt, sech zum Zäitpunkt vun der Befruchtung mam Embryo verbënnt. Dëst Matenanersinn ass net 
materiell; d’Séil trëtt net an de Kierper an a si hëlt och keng kierperlech Plaz an. D’Séil gehéiert net zur materieller 
Welt. D’Bezéiung Séil - Kierper ass änlech, wéi d’Bezéiung Liicht - Spigel. D’Liicht déi am Spigel erschéngt, ass 
net am Spigel selwer, mee kënnt vun enger Quell vu baussen. Änlech ass et och mat der Séil; si ass net am Kierper; 
et gëtt awer e spezielt Verhältnis tëschent dem Kierper an der Séil, an zesumme maache si de Mënsch aus. Fir 
zesummenzefassen kann ee soen dass d’Séil hiren Ursprong an de geeschtege Welten huet, dass d’Liewe vum 
Mënsch dann ufänkt wa sech d’Séil mam Embryo verbënnt, dass d’Séil net zur materieller Welt gehéiert, dass 
d’Séil net am Kierper ass. 

Et kann een sech da froen: Fänkt dat richtegt Liewe vum Mënsch mat der Gebuert an dëser Welt un? Fiert déi 
materiell Existenz an den anere Welte vu Gott weider? Ass de Kierper Propriétaire vun der Séil? Besteet d’Liewen 
just aus Saachen, déi eis am Alldag passéieren? 


1 aus Ruhi 2, Säit 32 

2 Abdu 'l-Bahâ, Verse Gottes, Bahâ Y Verlag 


^ * 

Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 






-43 - 

Souwäit zum éischten Deel vun eiser Rubrik, wou et drëm gaang ass ze kucken, wéi een en Duuscht fir 
Geeschtegkeet entwéckele kann. D’Bahâ’i Schrëfte soen eis, dass mer deen Duuscht kréien, an deem mer un 
d’Liewen nom Doud denken, d’helleg Schrëfte studéieren an eis genuch Zäit zum Gebiet an der Meditatioun 
huelen. 


47 D’Séil 

47t Sendung, den 23ten a 24te März 2002. Mir hunn d’lescht Woch ugefaangen driwwer ze schwätzen, wéi een en 
Duuscht no Geeschtegkeet kréie kann. D’Bahâ’i Schrëfte soen eis, dass virun allem dräi Saachen engem dobäi 
hëllefen: ‘Abdu’l-Bahâ seet: „Denk no iwwer d’Liewen nom Doud, huel der vill Zäit fir Gebiet a Meditatioun a 
studéier déi helleg Schrëften. “ A wa mir gär iwwer d’Liewen an den Doud nodenken, ass et nëtzlech, iwwer eis Séil 
nozedenken. Op folgend Froen zum Thema ginn d’Bahâ’i Schrëften kloer Äntwerten: 

Wéi laang ass d’Séil mam Kierper verbonnen? Wou geet de Kierper nom Doud? Wou geet d’Séil nom Doud? Wéi 
laang entwéckelt D’Séil sech weider ? Wat ass méi wichteg: D’Séil oder de Kierper? Vu wou kënnt d’Séil hir? Wéi 
en Deel vum Mënsch gouf nom Bild vu Gott erschaf ? Wat ännert sech an eisem Liewe, wa mir stierwen? Wéini 
hält d’Liewen op? Wat geschitt mat der Connexioun tëschent Kierper a Séil, wa mir stierwen? 

Tëschent dem Kierper an der Séil besteet eng aussergewéinlech Connexioun. Zesumme maache si de Mënsch aus. 
Dës Connexioun besteet eenzeg an eleng der Zäit hei op der Welt. Wann d’Connexioun eriwwer ass, geet all Deel 
do zréck wou et hirkomm ass. De Kierper zu der Welt vum Stëbs an d’Séil zu de geeschtege Welte Gottes. D’Séil, 
déi aus de geeschtege Sphäre kënnt, erschafen nom Bild vu Gott, déi et fäerdeg bréngt, sech gëttlech Qualitéiten an 
himmlesch Eegeschaften unzëeegnen, entwéckelt sech no der Trennung vum Kierper bis an all Éiwegkeet. 

Mat dësen Informatiounen kann ee sech elo froen: Ass den Doud eng Strof? Wäert d’Entwécklung vun der Séil 
éiweg weiderfueren? Bedeit den Doud d’Enn vum Liewen? Huet eis Séil am Doud méi Fräiheet wéi an dëser Welt? 
Sollte mer den Doud fäerten? 

Hei elo wat Bahâ’u’llâh seet: „Elo zu denger Fo iwwer d’Séil vum Mënsch an hiert Weiderliewen nom Doud. Du 
solls wëssen dass d’Séil no hirer Trennung vum Kierper weider Fortschrëtter mécht, bis si d’Géigewaart vu Gott 
erreecht. Dëst an engem Zoustand an enger Beschaffenheet, déi weder de Laf vun den Zäiten a Jorhonnerten nach 
de Wiessel an de Wandel vun dëser Welt ännere kënnen. Sou laang wäert d’Séil bestoen, wéi d’Räich vu Gott, Seng 
Allgewalt, Seng Herrschaft a Muecht bestoe wäerten. D ’Séil wäert d’Zeeche vu Gott a Seng Eegeschaften 
offenbaren a Seng Gnod weisen. “ 


48 Liewen an Doud 

48t Sendung, den 30ten an 3 lte Mäerz 2002. An de leschten zwou Emissiounen hu mer gesinn, wéi wichteg et ass 
iwwer d’Liewen an den Doud nozedenken. Den Institut Pierre Becker organiséiert reegelméisseg Formatiounen, 
wou dës an aner Themen an engem klenge Krees beschwat an diskutéiert ginn. D’Basis dofir sinn d’Bahâ’i 
Schrëften. Hei an der Emissioun probéiere mer e puer Haaptgedanken erauszegräifen. Am Kapitel Liewen an Doud 
geet et drëm ze verstoen, dass d’Liewen net wierklech am Alldag vun dëser Welt besteet, mee dass et villméi ëm 
d’Entwécklung vun eiser Séil geet. Dat richtegt Liewen ass d’Liewe vun der Séil, e Liewen wat an dëser Welt net 
laang dauert, am Verglach mat der Eiwegkeet. An dass d’Liewe vun der Séil an all deenen anere Welte vu Gott 
éiweg weidergeet. 

Bahâ’u’llâh seet: „A Wierklechkeet si mer vu Gott, an zu Him wäerte mer och zréckkéieren. ... D ’Geheimnisser vum 
kierperlechem Doud vum Mënsch sinn eis net bekannt a bleiwe weiderhi verbuergen. Wéisste mir dës Geheimnisser, 
da géife si sou eng Fuercht an Trauer erbäiruffen, dass muncher een zugronn géif goen, wärend anerer soufrou 
wiren, dass si den Doud wënsche géifen. ... “ 

Weiderhi seet Bahâ’u’llâh dass den Doud all Gleewegen deen him Vertraue schenkt, de Becher offréiert, deen a 
Wierklechkeet d’Liewen ass. Den Doud schenkt Freed a mécht eis frou. Den Doud gëtt eis eiwegt d’Liewen. 

Wéi all déi aner grouss Reliounen, soen d’Bahâ’i Schrëften och, dass Gott de Mënsch erschaf huet, dass hien säi 
Schëpfer erkenne soll an dass hie Gott begéine soll. Gott erkennen an him begéinen ass dat wierklecht Paradäis, den 
Himmel. 

Vergläiche mer d’Liewen nom Doud mam Liewe vum Embryo am Bauch vun der Mamm. Den Embryo, am Bauch 
vun der Mamm kritt alles wat e fir säin nächst Liewe brauch. Aen, Oueren, Hänn a Féiss, all déi Saachen entwéckelt 
hie fir säin neit Liewen. Wann d’Kand gebuer ass, kéint ee soen, et ass am Bauch vun der Mamm gestuerwen an an 
eng nei Welt gebuer ginn. Elo besteet seng Aufgab doran, sech op dat nächst Liewe virzebereeden, also op 
d’Liewen nom Leiwen hei op der Äerd. De Mënsch soll och dat entwéckele wat hien am nächste Liewe brauch. Hei 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 44 - 


ass et wichteg fir sech Zäit ze huelen a sech ze froen: Wat brauch ech an der nächster Welt; ass et Léift, 
Éierlechkeet, Baarmhäerzegkeet, Gerechtegkeet, Gedold? Sécher sinn dat jo och moralesch Wäerter an Dugenden, 
déi eis hei ganz nëtzlech kënne sinn. 


49 Weltgesondheetsdag 

49t Sendung, de 6ten a 7ten Abrëll 2002. „Et ass är Flicht dass ee Begeeschterung a Freed an ärem Gesiicht gesäit. 
Sech Gott zouzewende bréngt Heelungfir de Kierper, de Geescht an d’Séil. “ Dëse Samschdeg, 7ten Abrëll ass 
Weltdag vun der Gesondheet an dat ënnert dem Motto: Non â l’exclusion, Oui aux soins. Mee spezifesch ass dëst 
Joer de Weltgesondheetsdag der geeschteger Gesondheet gewidmet. D’Weltgesondheetsorganisatioun déi dësen 
Dag all Joers ausrifft, ass eng vun de spezialiséierten Institutioune vun der UNO, de Vereente Natiounen. Et geet 
drëm fir deen Eenzelne méi iwwer d’Problematik vun der geeschteger Gesondheet ze informéieren an ze 
sensibiliséieren, fir domat d’Gesondheet an der Welt ze verbesseren. 

Firwat elo hei op dëser Plaz iwwer dësen Dag geschwat gëtt ass einfach. Tëschent der internationaler Bahâ’igemeng 
an der UNO besti ganz enk Rapporten an et gi vill Méiglechkeete fir zesummenzeschaffen. Sou sief nëmmen drop 
higewisen, dass d’intemational Bahâ’igemeng e berodende Status beim Conseil économique et social vun der UNO 
zënter 30 Joer huet, zënter 24 Joer bei der UNICEF an zënter 11 Joer bei der UNIFEM dem Fong vun der UNO fir 
d’Condition féminine. Ausserdeem huet d’international Bahâ’igemeng enk Relatioune mat der 
Weltgesondheetsorganisatioun, souwéi mam Programm vun der UNO fir d’Ëmwelt, dem Kommissariat fir 
d’Mënscherechter, der UNESCO an dem Programm vun der UNO fir d’Entwécklung. De Motto vum 
Weltgesondheetsdag 2001 ass: Non â l’exclusion - Oui aux soins. Leit mat enger geeschteger Behënnemng sollen 
also net vun eiser Gesellschaft ausgeschloss sinn, a mir sollen eis richteg ëm si suergen. Ëm déi 400 Millioune Leit 
an der Welt leiden ënner geeschteg an neurologesch Stéiemngen, oder psychosozial Problemer wéi zum Beispill 
déi, déi un den Alkoholismus oder d’Süchtegkeet gebonne sinn. Op mannst all véierte Patient deen d’Servicer vun 
der Santé benotzt, huet Stéierunge vun dëser Aart. Si gi ganz oft net richtig diagnostizéiert. An dat heescht dass si 
net behandelt ginn. Dobäi hu mir Léisunge fir eng ganz Rëtsch vun deene Stéiemngen ze behandelen an domat de 
Leit et ze erlaben, déi geeschteg Stéiemngen hunn, en normaalt Liewen an der Gemeng ze féieren. 

Dëse bescheidene Beitrag zum Weltgesondheetsdag wäert vläicht een oder deen aneren zum Nodenke bréngen, wéi 
e mat Leit ëmgeet, déi um Rand vun eiser Gesellschaft liewen. 

Um Internetsite vun der Weltgesondheetsorganisatioun www.who.int fënnt ee méi Info zum Thema an och e puer 
interessant Fotoen, déi jo oft méi wéi Wierder soe kënnen. Um Site fënnt een och d’Lëscht vun de Projeten déi et op 
der Welt zum Thema ginn, leider näischt hei zu Lëtzebuerg. 


50 Den Nationale Geeschtege Rot 

50t Sendung, den 13ten a 14ten Abrëll 2002. Dacks gëtt op dëser Plaz vu Spiritualitéit an der Bahâ'i Relioun 
geschwat. Haut kucke mer e bësse wéi d’Bahâ'i Relioun organiséiert ass. E wichtegen Aspekt dovun ass de 
Nationale Geeschtege Rot. Et ass dat déi iewescht Kierperschaft vun der Reliounsgemeinschaft vun engem Land. 
Den Nationale Rot dréit d’Verantwortung fir d’Bahâ'igemeng a vertrëtt se géintiwwer dem Staat, Organisatiounen 
an aneren Institutiounen. 

An all Land, wou et genuch lokal geeschteg Réit ginn, gëtt all Joer en Nationale Rot gewielt, dee genee sou wéi déi 
lokal Réit aus 9 Leit besteet. All administratif Kierperschaft vum Bahâ'i Glawe benotzt Berodung, déi op engem 
Konsensus berout, als e Mëttel fir Entscheedungen ze treffen. 

Den Nationale Geeschtege Rot gëtt an der Ridvan Zäit gewielt, meeschtens de Weekend nom 21sten Abrëll. Et ass 
eng indirekt Wal, dat heescht d’Bahâ'i wielen Delegéierte fir hire jeweiligen Walkrees, fir Lëtzebuerg sinn et der 19, 
fir Däitschland zum Beispill 57. D’Wale si geheim a Werbung fir een oder deen aneren ass net erlaabt. Si wielen 
dann wärend enger Nationaltagung déi 9 Membere vum Nationale Rot vun hirem Land. Obschonn nëmmen 
d’Delegéiert den Nationale Rot wielen duerfen, kann all erwuessene Bahâ'i aus dem jeeweilege Land gewielt ginn. 
Wärend der Nationaltagung gëtt net nëmme gewielt. Et gëtt och zesumme beroden a Virschléi an Empfehlungen aus 
de Walkreeser ginn iwwerbruecht. 

D’Haaptaufgab vum Nationale Rot besteet doranner, duerch vill perséinlech Berodung, déi vill Aktivitéite vun de 
Frënn a vun de lokale geeschtege Réit unzeregen, ze vereenen an ze koordinéieren. All 5 Joer bedeelegt sech de 
Nationale Geeschtege Rot un der Wal vum Universalen Haus vun der Gerechtegkeet, der héchster Kierperschaft an 
der Bahâ'i Welt. Well den Nationale Rot ëmmer méi verschidden Aufgaben ënnerhellt, benennt hien eng Rei vun 
Ausschëss a Kommissiounen, déi him bei der Duerchféierung vu sengen Aufgaben hëllefen. Sou zum Beispill den 
Erzéiungscomité, den Ausschoss vum Bahâ'i Zenter, den Institut Pierre Becker oder den Internetcomité. De 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 





-45 - 

Nationale Geeschtege Rot wielt all Joers e Virsetzenden, e stellvertriedende Virsetzenden, en Trésorier an e 
Sekretär. Zu Lëtzebuerg huet den Nationale Geeschtege Rot säi Sëtz an der Allée Léopold Goebel, dem Nationale 
Bahâ'i Zenter. Weltwäit ginn et haut National Geeschteg Réit an 187 Länner an Territorien. Bahâ'u'llâh seet, dass 
egal a wéi engem Land Bahâ'i liewen, si sech der Regierung vum Land géintiwwer loyal an éierlech verhale sollen 
an dass si hierem Land trei solle sinn. 


51 Wann d’Mënschheet en Duerf vun honnert Leit wier 

51t Sendung, den 20ten an 21ten Abrëll 2002. Wa mir d’ganz Mënscheet, also ronn 6 Milliarden, op en Duerf vun 
100 Séile reduzéieren géifen, mee d’Proportioune bäibehalen, hätte mer en Duerf wat ongeféier esou 
zesummegestallt wier. 

An dem Weltduerf wiren 57 Asiaten, 21 Europäer, 14 Amerikaner an 8 Afrikaner. Mir hätten 52 Fraen an 48 
Männer. 30 Wäisser a 70 Net-Wäisser. 

Wéi wiren d’Reliounen an deem Weltduerf verspreet? Mir hätten 30 Chrëschten a 70 Leit mat aner Reliounen oder 
kenger. Mir hätten 89 Heterosexueller an 11 Homosexueller am Duerf. 

Wéi wier de Räichtum verdeelt? 6 vun deenen 100 Läit géife bal 60% vum ganze Welträichtum besëtzen a si 
kéimen alle 6 aus den USA. 

Wéi wiren d’Liewensbedengungen an deem Duerf? 80 vun hinnen géife schlecht wunnen. 70 vun hinne wären 
Analphabeten. 50 wären ënnerernährt an hätten net genuch ze iessen. Eng Persoun géif stierwen an 2 Kanner 
kéimen op d’Welt. 

Eng Persoun am ganzen Duerf hätt e Computer. A nëmmen een hätt en akademeschen Ofschloss. Wann ee sech 
d’Welt esou ukuckt, gëtt engem kloer wat mer alles brauchen, fir mateneen ze liewen: Zesummegehéieregkeet, 
Verständnis, deen aneren kënnen akzeptéieren an eng Erzéiung déi sech um Déngscht vun der Mënschheet ausriicht. 
Denkt doriwwer no: Wann et dir haut gesondheetlech gutt geet an du bass net krank, geet et dir besser wéi enger 
Millioun Leit, déi déi nächst Woch net erliewe wäerten. 

Wanns du nach ni e Kampf oder e Krich erlieft hues, ni gefaange wars, ni gequält gi bass oder hongreg wars, da 
geet et dir besser wéi 500 Millioune Mënschen op der Welt. 

Wanns du kanns bieden ouni Angscht ze hunn dass een dech verhaft oder dech embréngt, da geet et der besser wéi 3 
Milliarde Leit op der Welt. 

Wanns de am Frigo eppes ze iesse fënns, wanns de Kleeder hues, wanns de en Dach iwwer dem Kapp hues oder e 
Bett fir ze schlofen, da bass de méi räich wéi zwee Drëttel vun der Mënschheet. 

Wanns du e Konto op der Bank hues, e puer Su am Portemonni an bësse Mënz an der Täsch hues, gehéiers du zu 
den 8%, déi am meeschte Räichtum op der Welt hunn. 

Schaff, wéi wanns de d’Geld net bräichst. Sief esou frou, wéi wann nach ni een dech verletzt hätt. Danz esou, wéi 
wa kee géif nokucken. Sang esou, wéi wa kee géif nolauschteren. A lief däi Liewen esou, wéi wann et d’Paradis op 
der Äerd wär. 

DTescht Woch war d’intemational Woch vun der Frëndschaft an e puer Frënn hu mir dëst a Form vun engem Email 
geschéckt. Ech soe merci. Zu dësem Thema elo e puer Iwwerleeungen aus de Bahâ'i Schrëften. 

„Deen allwëssenden Dokter leet säi Fanger op de Bolls vun der Mënschheet. Flien erkennt d’Krankhet a verschreift 
a senger onfeelbarer Wäisheet dat richtegt Medikament. All Zäit huet hir eege Problemer an all Séil hir besonnesch 
Sehnsucht. DMedikament wat d’Welt an hirem aktuellen Zoustand brauch, kann net datselwecht sinn, wat en anert 
Zäitalter brauch. Beschäftegt iech am Fong mat de Besoie vun der Zäit an deer dir lieft a leet de Schwéierpunkt vun 
ären Iwwerleeungen op hir Bedieirfnesser a Fuerderungen. “ 

Weider schreift Bahâ'u'llâh: „ Wat den Här als héchst Mëttel... fir d’Heelung vun der ganzer Welt verschriwwen 
huet, ass d’Vereenegung vun all hire Völker an eng allëmfaassend Saach, engem gemeinsame Glawen. Dëst kann 
nëmmen duerch d’Muecht vun engem befäegten an allgewaltegen ... Dokter erreecht ginn. A Wierklechket ass dat 
d’Wourecht an alles anescht soss näischt wéi Iertum. “ 1 

'Abdu'l-Bahâ seet dat hei: „ O du, deen s du nom Kinnekräich sichs! All gëttlech Manifestatioun ass d’Liewe vun der 
Welt, den Dokter mat vill Erfahrung vu jidder Séil déi leid. D ’Mënschewelt ass krank, an den dichtegen Dokter 
kennt d’Medikament. Hie kënnt mat Rotschléi, Léieren an Opriff- Medikamenterflr all Leed, heelende Balsam fir 
all Wonn. Gewëss kann de weisen Dokter d’Néit vu senge Patienten zu all Joreszäit erkennen an d’Heelvefahren 


1 Ährenlese 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 46 - 

uwenden. Dofir setz d’Léiere vu Bahâ'u’llâh (...) a Bezéiung mat den drëngende Bedierfnesser vun haut. Du wärs 
gesinn, si bidden d’Heelmëttel un wat direkt dem kranke Kierper vun der Mënschheet hëlleft. Si si wierklech dat 
Elixir wat éiweg Gesondheet bréngt. “ 


SSL Ik Mfa, Viflieefei* tt» der Bahll Relioim. Ded 172 

52t Sendung, de 27ten an 28ten Abrëll 2002. Thema vun haut ass de Bâb, Virleefer vun der Bahâ'i Relioun. Oder 
firwat d’Bahâ'i soen dass hire Glawen 1844 ugefangen huet. Den Ufank vum 19te Jorhonnert war eng Period vu 
messianeschen Erwaardungen a ville Länner. De wëssenschaftleche Fortschrëtt an d’Folgen dovun souwéi 
d’Industrialisatioun huet ville Leit ganz vill ze schafe ginn an déi opriichteg Gleeweg vu ganz verschiddene 
Reliounen hu sech op déi helleg Schrëfte vun hirem Glawe gestéipt fir ze versichen déi onwahrscheinlech Vitesse 
vun all dëse Changementer kënnen ze verstoen. 

An Europa an an Amerika, Gruppe wéi d’Membere vun der Gesellschaft vum Tempel oder d’Unhänger vum 
William Miller hu gegleeft an de chrëschtleche Schrëfte Beweiser ze fannen dass d’Enn vun der Zäit komm wier an 
hunn d’Operstehung vu Jesus Christus erwaart. Och am mëttleren Orient goufen et vill Erwaardungen, dass 
d’Prophezeiunge vum Koran an den islameschen Traditiounen sech erfëlle géifen. Am Iran ass dee spektakulärste 
vun dëse Beweegungen erfir komm. Am Mëttelpunkt dovu stoung d’Persoun an d’Léiere vun engem jonke 
Geschäftsmann an Händler vu Shiraz, deen d’Geschicht ënnert dem Numm Bâb behalen huet. Vun 1844 bis 1863 
ware Perser, déi aus alle soziale Klasse koumen, matgeholl op enger Well vun Hoffnung a Begeeschterung, 
ervirgeruff duerch d’Verkënnegung vum Bâb, dass den Dag vu Gott komm ass an dass hie selwer deejéinege wier, 
deen an den hellegen islamesche Schrëften ugekënnegt a versprach gouf. Hie sot dass d’Mënschheet am Ufank vun 
engem neien Zäitalter stéing, an deem all Aspekter vum Liewen restrukturéiert géifen. 

Op eng Manéier kann een d’Roll vum Bâb mat deer vum hellege Johannes den Täufer virum Komme vum 
Chrëschtentum vergläichen. De Bâb war de Virleefer vu Bahâ'u'llâh. Seng Haaptaufgab war d’Virbereedung op säi 
Kommen. Dofir ass d’Begrënnung vum Bâbi Glawen synonym mat der Begrënnung vum Bahâ'i Glawen; an 1863 
ass d’Zil erreecht ginn. Bahâ'u'llâh huet proklaméiert dass hien deejéinege wier, deen de Bâb virausgesot hat. 

D’Relioun déi de Bâb gegrënnt hat, war awer zugläich onofhängeg, mat hirer eegener Glawensgemeinschaft, mat 
hiren hellegen Texter a si huet d’Geschicht mat hirem eegestännege Charakter geprägt. Gegrënnt gouf si den 23te 
Mee 1844, wéi en Händler aus der Stad Shiraz, 25 Joer al, annoncéiert huet, dass hien dee wier, deen dem Islam no, 
operstoe géif. Obscho säi Numm Syyid Ali-Muhammad war, huet hien de Numm Bâb ugeholl, wat op arabesch 
„Dier“ bedeit. Säi Kommen, huet de Bâb erkläert, géif d’Dier repräsentéieren duerch déi geschwënn den universale 
Gottesoffenbarer vu Gott komme géif, dee vu jidderengem erwaart gëtt. 

D’Geschicht seet eis dass de Bâb en aussergewéinlecht Kand war. Den 20ten Oktober 1819 gebueren, hat hien eng 
erstaunlech Finesse a Wäisheet, déi un d’Erzielungen iwwer de Jesus erënneren. Als Erwuessenen huet de Bâb, 
zesummme mat sengem Monni am Familljebetrieb geschafft. Duerch seng Integritéit an Eierlechkeet war hie bei 
deenen anere Geschäftsleit héich unerkannt. Duerch seng Generositéit den Aarme géintiwwer war hie genauso 
bekannt. 

Nodeem de Bâb seng Missioun bekannt gemaach hat, huet hie schnell Unhänger ugezunn an déi nei reliéis 
Beweegung huet séch wéi Feier duerch ganz Iran verbreet. Dësen Erfolleg huet natierlech bei de reliéisen 
Autoritéiten Feindséilegkeeten a Verfolgungen mat sech bruecht. Si hu gesinn dass elo hir Muecht an hire Prestige a 
Gefor waren. Sou gouf de Bâb dann och méi wéi eng Kéier agespaart. Wat elo d’Haaptgedanke vun dëser neier 
Relioun waren a wéi de Bâb higeriicht ginn ass, gesi mer an der nächster Sendung. 1 2 


53t Sendung, de 4ten a 5te Mee 2002. De Bâb war de Virleefer vun der Bahâ'i Relioun. Hien huet an der Mëtt vum 
19te Jorhonnert eng eegestänneg Relioun gegrënnt. Den 23te Mee 1844, huet hien mat grad eemol 25 Joer, 
annoncéiert, dass hien dee wier, deen dem Islam no, operstoe géif. Seng Haaptaufgab war et, d’Leit drop 
virzebereeden, dass geschwënn en neien universale Gottesoffenbarer komme géif, een deen en neit Zäitalter vu 
Fridden a Gerechtegkeet brénge géif, een dee vun alle grousse Reliounen erwart gëtt. Bahâ'u'llâh. 

D’Haaptwierk vum Bâb ass de Bayan, an deem hie verschidden islamesch Gesetzer geännert huet, an duerch neier 
ersat huet. D’Buch insistéiert op moralesch Wäerter a virun allem op d’Rengheet vum Häerz an der Intentioun. 


1 'Abdu'l-Bahâ , Briefe und Botschaften 

2 Iwwersetzung aus der Zäitschrëft: Les Bahä'is, Säite 18 an 19 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 





- 47 - 

D’Stellung vun der Frau gëtt gehuewen an déi Aarm kréien nees eng Dignitéit; d’Erzéiung an déi nëtzlech 
Wëssenschafte ginn encouragéiert a valoriséiert. 

D’zentraalt Thema vum Bayan besteet doranner dass d’Komme vun engem zweete Gottesoffenbarer virun der Dier 
steet, een dee vill méi grouss ass wéi de Bâb selwer an deem seng Missioun et wäert sinn en Zäitalter vu Fridden a 
Wuelstand unzekënnegen, eppes wat scho sou laang vum Islam, dem Juddentum, dem Chrëschtentum an aner 
Relioune versprach gouf. 

D’Häerzer an d’Gedanke vun deenen déi deemools d’Noriicht vum Bâb héieren hunn, waren zou, an zwar duerch 
eng Aart a Weis fir ze denken, déi sech zënter dem Mëttelalter wéineg geännert hat. Doduerch, dass de Bâb eng 
ganz nei Relioun geschaf hat, konnt Hie sengen Unhänger hëllefen, sech ganz vun dem islamesche Kader ze léisen a 
sech op d’Komme vu Bahâ'u'llâh virzebereeden. 

Sou eng Noriicht, déi jo d’Visioun vun enger ganz neier Gesellschaft gëtt, huet déi reliéis a politesch Autoritéiten 
fäerte gedoen an et huet net laang gedauert bis si d’Unhänger vum Bâb verfollegt hunn. Seng Géigner hunn hien als 
Ketzer a geféierleche Rebell ugeklot. Si hu sech entschloss, hien ëmzebréngen. 

De 9te Juli 1850 gouf dës Verurteelung am Haff vun der Kasär zu Tabriz ausgefouert. Ëm déi 10000 Leit hate sech 
op den Diecher vun de Gebaier an den Haiser ronderëm den Haff zesummefonnt. De Bâb a säi jonken Unhänger 
waren duerch zwee Stréck un d’Mauer festgebonn. E Regiment vun ongeféier 750 armeneschen Zaldoten, opgestallt 
an dräi Reie vu je 250 Männer, hunn dräimol geschoss. Et ass gesot ginn dass den Damp vun de Gewierer sou dicht 
war, dass den Himmel schwaarz an den Haff ganz däischter gouf. 

Wéi d’Archiver vum engleschen Ausseministère et bestätegen, war de Bâb verschwonnen, wéi den Damp sech 
geluecht hat. Säi Begleeder stoung do, ouni eng Schréips, vun de Kugele verschount. D’Stréck un déi déi zwee 
gebonne waren, waren duerch an duerch futti. 

Si hunn de Bâb a senger Prisongszell erëmfonnt, wou hien engem vu sengen Unhänger nach Uweisunge ginn huet. 
Wéi d’Gichtercher hie fir d’Hirichtung siche koumen, sot hien hinnen, dass keng weltlech Muecht hien dovunner 
ofhale kënnt dat fäerdeg ze man, wat en ugefangen hätt. Wéi d’Gichtercher du fir zweete Kéier koumen, sot hien 
hinne ganz roueg: „Lo kënnt der är Aarbechtfäerdeg man 

Also gouf de Bâb a säi jonke Gesell vir zweete Kéier virun den Hirichtungspeloton gefouert. Déi armenesch Zaldote 
wollten awer net nach eng Kéier op de Bâb schéissen an esou kruten d’islamesch Zaldoten déi Aufgab. Dës Kéier 
woren déi zwee Kierperen zesummegebrach a matenee vermëscht. Komescherweis waren hir Gesiichter awer 
onberéiert an an der Rei. 

Haut leien d’Reschter vum Bâb an engem wonnerschéine Mausoleum um Bierg Karmel an Israel. Et ass dëst eng 
vun den hellegste Plaze vun all Bahâ'i. Ronderëm dem Bâb säi Mausoleum si Gäert ugeluecht, a Form vu 19 
Terrassen, vum Fouss vum Bierg bis uewen hinn. Enn Mee, ginn dës Terrassen, offiziell mat enger grousser 
Zeromonie offiziell ageweit. Bei der Geleegenheit si vun aus Land 19 Leit agelueden, un der Erëffnungsfeier 
deelzehuelen, fir hiert d’Land ze vertrieden. Eist d’Ländchen ass natierlech och mat 19 Bahâ'is vertrueden. Mee 
iwwer dës aussergewéinlech Feierlechkeeten an deenen nächsten Emissiounen. 1 


54 D’Bahâ'i Kannerklassen op Besuch um Radio ARA 

54t Sendung, den 1 lten an 12te Mee 2002. Dës Woch hu mer zwou vun de Bahâ'i Kannerklassen an eiser 
Emissioun. Kannerklasse ginn et am Norden an am Zentrum vum Land. Jiddereen, deen eppes op moralesch 
Erzeiung hält, ka seng Kanner an d’Bahâ'i Klasse schécken. Och wann de Studio am Radio net riseg grouss ass, 
krute mer déi dose Kanner, déi des Woch dobäi waren, alleguer eragedréckt. Hei elo e puer vun den Texter, Zitater a 
Gebieder, iwwer déi se wärend dem Joer an de Klasse geschwat hunn: 

Eng vun den Haaptfuerderunge vu Bahâ'u'llâh ass eng grondleeënd geeschteg Erzéiung an allgemeng Schoulbildung 
fir all Kanner vun der Welt, mam Zil, Virurteeler ofzebauen, selbststänneg no der Wourécht ze sichen a seng 
Talenter fir de Fortschrëtt vun der Mënschheet anzesetzen. Fir dës Bestriewungen ze erliichteren, proposéieren 
d’Bahâ'i ënner anerem d’Aféierung vun enger Welthëllefssprooch, déi an alle Schoule soll nieft der Mammesprooch 
geléiert ginn. 

Elo nach e puer Zitater aus de Bahâ'i Schrëften iwwer d’Kannerzéiung: „ Vun all de Kënschten a Wëssenschafte 
loosst d ’Kanner déi studéieren, déi der Mënschheet e Virdeel bréngen an hire Fortschrëtt sécheren, .... “ 2 


1 Iwwersetzung aus der Zäitschrëft: Les bahâ'is, Säite 18 an 19 

2 Bahâ'i, wat se gleewen, S.19 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




-48 - 

„De Mënsch ass den héchsten Talisman. Manktum u richteger Erzéiung bréngt hien awer ëm dat, wat hie sengem 
Wiese no besëtzt. ... Betruecht de Mënsch als e Biergwierk, räich un Eedelsteng vun onschätzbarem Wäert. 

Nëmmen d’Erzéiung ka bewierken, dass et seng Schätz ervierbréngt an dass d’Mënschheet dorauser Notzen zéie 
kann.“ 1 


55 En Nomëtteg zu Haifa 

55t Sendung, den 18ten an 19te Mee 2002. Haifa, Israel. Aarbechter erfëllen d’Visioun vu Bahâ'u'llâh, Begrënner 
vun der Bahâ'i Relioun. Si sinn amgaang, Gras an Hecken um Bierg Karmel ze schneiden, niewent engem Schräin 
mat enger goldener Kuppel - e Symbol vu Fridden a Rou an engem Land wou et schwéier ass sou eppes ze fannen. 

An dem stëlle Raum vun dem friddleche Gebäi sëtzen e puer Gleeweger ze meditéieren, mat zouenen Aen, an 
d’Richtung vun der Plaz wou ee vun hire Begrënner begruewe läit. 

Dass déi 19 Terrassen a Form vu Gäert mat Eukalyptus an Olivebeem, Blummen a Sträicher elo fäerdeg sinn, bedeit 
zugläich d’Realisatioun vun der Jorhonnerter aler Visioun vu Bahâ'u'llâh. Seng Unhänger, d’Bahâ'i, gleewen dass 
hie geschéckt ginn ass fir d’Mënschheet an en Zäitalter vun universalem Fridden ze begleeden. Op enger Plaz wou 
iwwer 450 Mënschen ëmbruecht gi sinn wärend, méintelaangen Ausemanersetzungen tëschent den Israelis a 
Palestinenser, schéngt dës Hoffnung wäit ewech. 

D’Iran Hessami, 50 Joer, eng Pilgerin aus Canada, souz am Schräin vum Bâb, um Bierg Karmel, deen iwwer dës 
Hafestadt am Mëttelmierraum kuckt. „Ech hufir de Fridden op der Welt gebiet“ sot si. Niewendru waren aner 
Pilger déi enger arabescher Koppel nogekuckt hunn, wéi si an de Gäert Hochzäitsfotoe gemaach hunn. „ Mee ech 
bieden net nëmmen fir d’Bahâ'i, mee fir jiddereen op der Welt. Bahâ'igleewen un d’Eenheet an der Villfalt. “ 

Si gouf am Iran gebuer, mee ass no der islamescher Revolutioun fortgaang, well hir Kanner neméi an d’Schoul 
konnte goen, well hir Mamm Bahâ'i war. 

130 Joer virdra gouf de Virleefer vun der Bahâ'i Relioun, de Bâb, deen d’Komme vu Bahâ'u'llâh prophezeit huet, 
am Iran erschoss, zesumme mat 20.000 vu sengen Unhänger, déi op déi verschiddenst a grausaamst Aart a Weisen 
ëmbruecht gi sinn. Déi islamesch Priesterschaft hu sech bedru gefillt duerch d’Popularitéit vun dëser neier Relioun. 

E puer Joer méi spéit, gouf Bahâ'u'llâh vum Iran op Akko, bei Haifa, wat deemools Palästina war, an den Exil 
geschéckt. Do war hien ënner Hausarrest bis zu sengem Doud 1892. Wärend senger Gefaangeschaft, hu Bahâ'u'llâh 
an de Bâb Gedichter geschriwwen, ethesch a sozial Léiere verfaasst souwéi iwwer mystesch Theme geschriwwen. 
All déi Schrëften sinn haut d’Basis vun der Relioun. 

Verspreet uechter d’Welt ginn et haut iwwer 5 Millioune Bahâ'i a bei eis am Ländchen ëm déi 400. Si léiere wéi 
wichteg et ass all Virurteeler ofzeschafen, si erkennen d’Gläichheet vu Mann a Frau souwéi d’essentiel Eenheet an 
Haaptheme vun alle Reliounen. 

„D ’Âerd ass nëmmen ee Land an d’Mënschheet hir Bierger“ seet Bahâ'u'llâh. Fir d’Bahâ'i ass hien dee leschten an 
enger Rei vu Propheten zu deem de Moses, de Buddha, de Jesus an de Mohamed ugehéieren. 

Als eng reliéis Minoritéit am Iran ginn d’Bahâ'i vun der iranescher Verfaassung net unerkannt. Islamesch 
Autoritéiten hunn an den 80er Joeren ëm déi 200 Bahâ'i ëmbruecht an Dausende sinn zënterhir aus dem Land 
geflücht fir der Verfollegung ze entkommen. Virum sengem Doud zu Akko huet Bahâ'u'llâh op d’Plaz um Bierg 
Karmel zu Haifa gewisen a sot dass dem Bâb seng Iwwerreschter do sollte begruewe ginn an dass e Schräin gebaut 
sollt ginn. 

D’Struktur gouf fir d’éischt 1909 gebaut, an zënterhir goufe vill Verbesserungen an Erweiderungen do ënnerholl. 
D’Anne Wong, eng Porte-parole fir den Zënter sot dass et zéng Joer gedauert huet fir déi 19 prächteg ugeluechte 
Gäert a Form vun Terrassen ze entwéckelen. Si hunn zéng Milliarden eiser Frang kascht. Domat ass dee Projet 
fäerdeg an e Wonsch vu Bahâ'u'llâh geet an Erfëllung. D’nächst Woch ginn dës Gäert offiziell ageweit, mat iwwer 
3000 Gleewegen aus der ganzer Welt. 

„De reelle Message vun dësen Terrassen ass ee vun Erfolleg vun der Léift iwwer d’Gewalt,, sot de Generalsekretär 
vun der intemationaler Bahâ'igemeng den Här Albert Lincoln. „ Wéi de Bâb am Iran 1850 higeriicht gouf krut hie 
keen anstännegt Begriefnis. Säi Kierper gouf einfach ausserhalb der Stadgehäit. D Bahâ'i an der ganzer Welt hunn 
dësen Haass mat Léift beäntwert. “ 

Den Här Lincoln sot dass hien hofft dass d’Besicher, virun allem Musulmaner a Judden am mëttleren Orient dës 
Léift spiere wäerten a vläicht de Message vun de Bahâ'i ënnert d’Lupp huelen, déi jo soen, dass déi Gleeweg vun 


1 Gleanings from the Writings of Bahâ’u’lläh, Sec. 122, pp. 259-60 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 49 - 

alle Reliounen virun engem Gott d’selwecht sinn. D’Terrasse gi vun 2000 Luuchte beliicht, d’Gäert symboliséieren 
de Bahâ'i Glawen, sot den Här Fariburz Sahba, een am Iran gebueren Architekt deen d’Gäert entworf huet. 

„D ’Bedeitung vun dësem Design fënnt een am Undenken un dës däischter Nuechten am Prisong vum Bâb. Also hu 
mir dëse Bierg einfach mat Luuchten iwwerfèllt“ , sot den Här Sahba. De Wand vum Mier huet de Bierg 
eropgeblosen wéi d’Pilger d’Trapen duerch d’Mëtt vun de Gäert eropgaange sinn, an dat mam Geroch vu Blummen 
a Kreider. „De Besicher spiert dass een duerch e geeschtege Gaart geet, net e schéine Gaart. sot den Architekt. 
„Schéinheet kann ee kafen awer net Spiritualitéit!“ 


56 De Bierg Karmel 

56t Sendung, den 25ten a 26te Mee 2002. D’Erëffnung vun hellegen Terrassen a Gäert am Hellege Land, Israel. Dës 
Woch hunn sech iwwer 3000 Leit aus 170 Länner um Fouss vum Bierg Karmel zu Haifa an Israel zesummefonnt fir 
bei der offizieller Eröffnung vun den Terrasse vun de Bahâ'i Gäert dabei ze sinn. 

Bei dëser Feier war och eng lëtzebuergesch Bahâ'i Delegatioun dabei. Fir si geet mat der Fäerdegstellung vun dësen 
Terrassen e jorhonnertlaangen Dram an Erfëllung. Den Dram e geeschtegen an administrativen Zenter ze schafen, 
deen op eng passend Manéier hir Relioun representéiert. 

Dës Terrassen sinn als dat aachtent Weltwonner virgeschloe ginn. Si erstrecken sech de Bierg Karmel erof zu enger 
Rei vu Gebaier am klassesche Stil déi dat internationaalt administratiivt a geeschtegt Häerz vun der Bahâ'i 
Weltcommunautéit ausmaachen. Duerch d’Ustrengunge vu Bahâ'i aus all Land, ass aus dësem historesche Bierg, 
deen a ville Traditiounen helleg gehale gëtt, e Paradis vu Gäert, Terrassen, Sprangburen a fléissende Stréim 
entstanen. Eng Metapher fir den Haaptgedanke vum Bahâ'i Glawen: d’Eenheet an der Verschiddenheet. 

An engem schaarfe Kontrast zu den Onrouen an der Onsécherheet an der Regioun stinn déi Dausende vu 
Repräsentante vu bal all ethnesch Grupp a Nationalitéit, déi heihinner koumen, fir dës helleg Plaz anzeweien. Wéi 
de Serge Thill sot: „ D Bahâ'i hu voll Vertrauen an eng friddlech Zukunft vun der Mënschheet. D ’Kraaftfir ze 
eenegen ass eng Kraaft déi d’Welt onbedéngt a verzweiwelt brauch. “ 

E fir déi lëtzebuerger Bahâ'i war d’Tatsaach dass si speziell invitéiert gi sinn, bei dësem Evenement matzeman. 
DTëtzebuerger Delegatioun huet sech aus Leit aus all Regioun vum Land, Männer a Frae vun all Alter, dee jéngsten 
huet der 18 an deen eeltsten der 82. 

Fir vill vun de Leit war dëst déi éischter Kéier, dass si d’Méiglechkeet haten, d’Weltzentrum vun hirem Glawen ze 
besichen. Natierlech war et eng grouss Freed fir Frënn ass aller Welt erëmzegesinn. Vill vun hinne koumen an hiren 
traditionelle Kleeder, alt erëm e visuelt Beispill vu Weltbiergertum, eppes wourunn si gleewen. 

D’Erëffnung vun dësen Terrassen um Bierg Karmel an d’Zesummekomme vun Dausende vu Bahâ'i, déi e 
Querschnëtt vun deene verschiddene Vëlker op der Äerd representéieren, simboliséiert eng erstaunlech Geschicht, 
wou keen dru gegleeft huet, dass se méiglech wier: eleng d’Existenz vun enger mënschlecher Gemeinschaft, déi 
fäheg ass, Gruppen ze vereenen, déi virdrun duerch Relioun, Rass, sozial Klass oder Erzéiung getrennt waren; eng 
Gemeinschaft wou d’Leit éischter matenee schaffen wéi dass se a Competitioun matenee sinn; wou Mann a Frau an 
enger gläichberechtechter Partnerschaft fonktionéieren; wou d’Leaderen op der Basis vum Merit, also hirem 
Verdéngscht, gewielt ginn a net duerch Machtkämpf a Walkampagne; wou Entscheedungen gemaach ginn an 
duerchgefouert ginn, anzwar mat der voller Bedeelegung vun deenen déi dovu betraff sinn; all dat ass e Beweis 
dofir dass Fridden a Gerechtegkeet net nëmme méiglech sinn, mee praktesch Realitéite sinn. 

Nom Concert an der Aweiung, goufen et Optrëtt vu verschidden Artisten aus verschidde Länner, mat engem 
Programm vu Gebiet a Meditatioun, an déi, déi un der Feier bedeelegt waren, si fir d’éischter Kéier d’Terrassen 
eropgaangen. All dës Evenementer goufe live iwwer Satelit iwwerdroen. 

An e bësse méi wéi 100 Joer ass de Bahâ'i Glawen aus enger klenger onbekannter Beweegung am Noen Osten zu 
der zweetmeescht verdeelte Weltrelioun nom Chrëchstentum gewuess, mat iwwer fënnef Millioune Memberen an 
235 Länner an ofhängege Gebidder. Si ëmfaasse Leit aus méi wéi 2100 ethneschen a rassesche Gruppen, a stellen 
esou wahrschéinlech déi verschiddenaartegsten organiséierte Grupp vu Leit op der Welt duer. Hire Begrënner, 
Bahâ'u'llâh, léiert eis dass et nëmmen ee Gott gëtt, nëmmen eng mënschlech Rass, an dass d’Relioune vun der Welt 
verschidden Etappen an der Offenbarung vu Gottes Zweck fir d’Mënschheet duerstellen. Sou wéi Bahâ'u'llâh 
schreift: „D’Âerd ass nëmmen ee Land an d’Mënschheet si seng Bierger. “ D’intemational Bahâ'icommunautéit ass 
eng Organisatioun non-gouvernementale mat engem berodende Status bei de Vereenten Natiounen. Si schafft um 
Buedem an de Beräicher vum Fridden, Mënscherechter, d’Virukomme vun der Fra, Erzéiung, Gesondheet an 
nodréiglecher Entwécklung. 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 50 - 


57 Eng Woch am Himmel 

57t Sendung, den lten an 2te Juni 2002. D’lescht Woch war et sou wäit. D’offiziell Erëffhung vun de Bahâ'i 
Terrassen a Gäert um Bierg Karmel zu Haifa an Israel. Dësen Donneschdeg hat Zeit für Geist am Bahâ'i Zenter an 
der Stad jiddereen agelueden zu engem Owend vu Biller a Musek, mat Ausschnëtter vun der Live-Iwwerdroung vun 
der Erëffhung. Och dabei déi lëtzebuerger Frënn déi déi wonnerbar Geleeënheet hate bei dësem aussergewéinlechen 
Evenement an der Geschicht dabei gewiescht ze sinn. Et waren dat d’Maryam Khabirpour, de Sam Nasseri, 
d’Jeanne an de Claude Wiltgen, d’Mina Neshvad, de Serge Thill, d’Anissa Fallazadeh, d’Nassim Toloui, de Payam 
Arzani, d’Margot Molitor, den Heng Ries, d’Solange Lamesch, d’Jackie Brasseur, d’Martine Castagnia-Schoos, de 
Lex Schoos, de Metti Drozda, de Claude Levy an ech. D’Freed ass schonn am Fliger vun Zürich op Tel-A-Viv 
ugaangen, wou mer festgestallt hunn, dass méi wéi d’halschent vun de Passagéier Bahâ'i waren, an dat 
gréisstendeels aus den afrikanesche Länner. Am Bus fir an eisen Hotel waren aleng 20 Länner vertrueden. Déi 3000 
Bahâ'i, déi sech d’lescht Woch zu Haifa begéint sinn, waren an den Hoteler an a ronderëm Haifa ënnerbruecht. An 
eisem Hotel ware mer zu 128. D’Organisatioun wärend der ganzer Woch huet wonnerbar geklappt, dat mat iwwer 
60 Busser, déi eis op déi jeeweileg Plaze gefouert hunn, sief dat an d’Konferenzzentrum, bei d’Gäert zu Haifa oder 
zu Bahji bei Akko. Am Bus koum dann och déi richteg Stëmmung zustan, mat Musek a Lidder aus alle Länner, sou 
zum Beispill Mongolia, Spuenien, an Ethiopien. Meng Zäit hunn ech haaptsächlech domat verbruecht, mat souvill 
wéi méiglech Leit ze schwätzen, aus souvill wéi méigleche Länner. Et war einfach herrlech. All déi verschidde 
Faarwen, traditionell Kostümer aus deene verschiddene Länner, aus Regionen déi ech nach ni héieren hat. Fir déi 
allermeescht vun deenen déi koumen, war et déi éischte Kéier. Sou zum Beispill fir d’Madame Josias, Mamm, 45 
Joer al, Verkeeferin um Floumart zu Cape Town a Südafrika. Si sot: „Ier ech Bahâ'i war, hunn ech ni geduecht, 
dass ee jee eng Kéier an Israel komme géif. Mee elo spieren ech dass ech zu dem Prozess gehéieren wou Leit aus 
aller Weltprobéieren, Bierger vun der ganzer Welt ze ginn, a sech als Geschwëster ze betruechten. “ A genee dat 
hunn ech och empfonnt, wéi mer eis alleguer den éischten Dag am Kongresszentrum getraff hunn. Virun der Entrée 
waren se, Bekannter a meeschtens nei Gesiichter, amgaange Fotoen ze man, sech an den Aarm ze huelen a frou ze 
sinn. Wat e Gefill vun Eenheet an der Diversitéit. Dee gréisste Moudendefilee vun der Welt, ëmmerhi mat 3000 
Leit. Leider hat ech net dru geduecht, fir mech als typesche Lëtzebuerger unzedoen. Wat dat wuel wier! 

Wéi verschidden all déi Leit sinn, mierkt een eréischt wann een se gesäit. Delegéierter aus alle Berufsschischten, 
sozialen an ekonomësche Klassen, verschidde Rassen a reliéies Vergaangenheeten. Sou zum Beispill e Banquier aus 
New York, eng jonk Frau vun de Fulnio Leit am Nordoste vu Brasilein, e Journalist aus dem Nepal an en 
Architekturstudent aus dem Belarus. „Mir weist et, wéi vill a ganz verschidde Leit, aus alle Regiounen an Eenheet 
kënnen zesummekommen, fir ze hëllefen eppes ze schafen wat praktesch perfekt ass ", sot den Alexander Sawka, e 
17Joer ale Student aus St. Johns, Antigua, West Indien. E Projet vu sou enger Gréisst fäerdeg ze kréien ass e 
grousse Schrëtt viraus fir egal wéi eng Relioun. 

Fir d’Madame Scales, eng pensiounéiert Schoulmeeschtesch aus Amerika ass dës Inauguratioun fir si en eemoolegt 
Evenement. Si sot: “D ’Fäerdegstellung vun dëse Gäert ass ee Grond dass d’Mënschheet nees Hoffnung huet. Sou 
vill Leit gesinn einfach keng Hoffnung méi an eiser haiteger Welt, awer dat hei weist eis dass mir alleguer kënnen 
zesummekommen. “ Si gleeft dass d’Schéinheet vun de Gäert, eng haromonësch Mëschung vu spirituellen a 
materielle Wäerter duerstellt. An d’Bahâ'i gleewen dass dat an der Welt néideg ass. Uechter d’Welt sinn d’Bahâ'i 
opgefiierdert sech fir sozial an ekonomesch Entwécklungsprojetden anzesetzen, Saachen ze man, déi hirer Gemeng 
hëllefen. Si bieden net nëmmen, mee si versichen dat materiellt mat deem Geeschtegen ze verbannen. De Bierg 
Karmel ass wichteg an der krëschtlecher an an der jüdescher Geschicht an d’Hellegt Land ass wichteg fir vill 
Reliounen an der Welt. Am „ Vater unser“ heescht et: Dein Reich komme, Dein Wille geschehe. Fir mech ass dat 
d’Erfëllung vun deem Gebiet, well mir Bahâ'i gleewen dass mir mathëllefen d’Kinnekräich Gottes hei op der Äerd 
ze bauen. 

Souwäit e puer vun den Andrék vun dësen aussergewéinlechen Deeg um Bierg Karmel zu Haifa an Israel. An eiser 
nächster Emissioun méi iwwer de Programm vun dësen onvergiesslëchen Deeg. 


58 Aussergewéinlech Deeg um Bierg Karmel zu Haifa an Israel 

58t Sendung, den 8ten an 9te Juni 2002. Dës Woch sinn zu Haifa d’Gäert an d’Terrassen um Bierg Karmel fir 
d’Touristen fir d’éischt opgaangen. Dat heescht all déi 19 Terrassen, vum Fouss vum Bierg bis ganz uewen, an dat 
mat Hëllef vun engem speziellem Reservatiounssystem iwwer Computer. D’Entrée an d’Visite guidée si gratis. 

Dëst no der offizieller Eröffnung bei der iwwer 3000 Bahâ'is aus aller Welt souwéi e puer honnert Eieregäscht wéi 
zum Beispill Staatsministeren, Richteren, Ambassadeuren a Membere vum israelesche Knesset. Si konnten owes, 
um Fouss vum Bierg e wonnerbare musekalesche Programm materliewen. Extra fir deen Zweck gouf eng Tribün fir 
4000 Leit opgeriicht, dobaussen, ënnert engem bloen Himmel. Fir ganz Israel war dëst Evenement dat gréisst dëst 
Joer an all Hotelzëmmer zu Haifa an an der Emgéigend war voll mat Bahâ'i aus der ganzer Welt. Iwwer 5 Millioune 


Bahâ ’iEmissiounen um Radio ARA 2000-2007 




-51 - 

Bahâ'i aus der ganzer Welt, aus all Natioun a Géigend hu vill sacrifiéiert an haart geschafft an dat an engem Geescht 
vu Léift an Eenheet. Zéng Joer huet et gedauert bis de Projet fäerdeg war. D’Ceremonie huet aus zwee 
Orchesterstëcker bestanen, déi extra fir des Geleeënheet komponéiert goufen. Zum Schluss vun der zweeter 
Kompositioun a just wéi et däischter gouf, sinn d’Luuchte vun deene 19 nei errichten Terrassen ugaangen, bal e 
Kilometer laang, déi nördlech Säit vum Bierg Karmel. Si hunn esou op eng spektakulär Aart a Weis de Bierg 
erliicht. 

„Fir d’Bahâ'i déi hei waren, war et e ganz speziell, eng Eröffnungszeremoniefir déi helleg Gäert an déi nei 
administratif Gebeier. Domat ass de Weltzentrum fäerdeg, eppes fir dat mir joerelaang geschafft hunn “, sot den 
Douglas Samimi-Moore, Direkter vum Bureau d’information publique vun der intemationaler Bahâ'igemeng. 

„Dëst stellt op eng Manéier d’Maturitéit vun der Bahâ'iweltcommunautéit duer, déi sech elo ronderëm d’Welt 
sichtbar mécht, mam Zil, eng Hëllef unzebidden fir dat soziaalt a geeschtegt Liewe vun der Mënschheet nei ze 
gestalten an ze revitaliséieren ", sot den Här Samimi-Moore. 

„Haut kommémoréiere mer eng helleg Geschicht vu Léift déi senges Gläiche sicht, vun aussergewéinlechem 
Sacrifice an enger gëttlecher Visioun “, sot de Matthew Weinberg, Direkter vun der Recherche fir de Bureau 
d ’information publique vun der intemationaler Bahâ'igemeng, a senger Ried vimn der Eröffnung. 

„ Wa mer hei stinn, erstaunt vun der Herrlechkeet vun de Strukturen an der Tapisserie vu Schéinheet, déi elo 
d’Gesiicht vun deem hellege Bierg vu Gott ausmécht, a wa mer iwwer déi mysteriéis Weëer nodenken, déi fir dës 
remarkabel Transformatioun verantwortlech sinn, kléngen d’Wierder vu Jesaiah vun alle Säiten: „...Carmel a 
Sharon, wäerten d’Majestéit vum Herrgott gesinn. ... “ sot den Här Weinberg. 

Déi zwee orchestral Wierker, extra komponéiert fir dës Aweiung si ganz déif mat dësem Thema verbonnen. Dat 
éischt Stéck am Programm heescht „ O Kinnigin vu Karmel“ eng Cantata an dräi Mouvementer, geschriwwe vum 
Tolib Shahidi, e Komponist aus dem Tajikistan. Dat zweet Stéck heescht « Terrasse vu Liicht», vum Lasse 
Thoresen. Hien ass ee vun de bekannteste klassesche Komponisten an Norwegen. 

Fir d’Eröffnung hunn ënnert fräiem Himmel den Haifa Symphonie Orchester gespillt, ënnert der Direktioun vum 
Stanley Sperber, mat Hëllef vun dräi kanadesche Solisten, Mezzosoprano Patricia Green, Tenor Stuart Howe a 
Bariton Brett Polegato. Matgewierkt hunn déi éisträischesch Geiesoliste Bijan Khadem-Missagh, säi Jong Vahid a 
seng Duechter Martha an den Transylvanesche philharmonesche Staatschouer vu Cluj a Rumänien. 

De musekaleschen Héichpunkt war just nom Sonnenënnergank a wéi d’Musek hire Crescendo erreecht hat. Déi 19 
Terrassen sinn eng no der anerer ugaangen op eng brilliant Aart a Weis, eppes u wat déi, déi dabei waren, sech e 
Liewe laang wäerten dmn erënneren. 

„Et war immens“ sot d’Nancy Oloro, eng Delegéiert vu Zambia. „ Ech hu mech wéi an enger anerer Welt gespiert. 
An de Bahâ'i Schrëfte liese mer, dass d’Musek eiser Séil Fligel gëtt. An dat hunn ech gespuert. “ 

Wéi den Architekt den Här Sabha sot, goufen dës Gäert vimn allem fir d’Bahâ'i Pilger geschaf. Wann si d’Terrassen 
erop bei de Schräin vum Bâb ginn, kënne si sech vun der Welt ronderëm si lassléisen a sech op d’Bezéiung mat 
hirem Créateur konzentréieren. 

„Dëst aussergewéinlecht Konschtwierk dat mir hei um Bierg gesinn ass e visuellen Ausdrock vun enger 
Inspiratioun déi vun Deem kënnt, deen eis erschaf 'huet“, sot den Albert Lincoln, Generalsekretär vun der 
intemationaler Bahâ'igemeng. „Et ass dee selwëschte Geescht vu Glaawen, deen déi grouss Kathedralen an Europa 
gebaut huet, déi grouss Moscheeën, Klouschteren a reliéis Monumenter aus dem Osten. “ 

„Mir denken, dass d’Welt déi grouss Vitalitéit vun dëser Kraaft erkenne sollt. Si soll versichen e puer vun de 
negative Stereotypen ewechzeleeën, déi an eiser moderner Zäit d ’Relioun charakteriséiert “, sot den Här Lincoln. 
„An anere Wierder, gesi mir dës Terrassen an dëst Evenement als eng Méiglechkeet déi positiv Kraaft vum Glawen 
an Aktioun ze erliewen. “ 


59 D’Unity Foundation 

59t Sendung, de 15ten a 16te Juni 2002. Leschte Sonndeg hat ech d’Geleeënheet un enger aussergewéinlecher 
audiovisueller Presentatioun mam Dr Tahmasebian am Bahâ'i Zenter deelzehuelen. Den Dr Tahmasehian ass 
Responsabel fir zwee Entwécklungsprojeten op den Mentawi a Sumatrainselen an Indonesien, déi hei zu Lëtzebuerg 
duerch d’Unity Foundation ënnerstëtzt ginn a mat dem Ministère des Affaires Etrangères vu Lëtzebuerg 
matfmanzéiert ginn. Ier den Dr Tahmasebian eis e Video vun den Inselen a vun der Entwécklung vun den zwee 
Projete gewisen huet, war et um Fernand Schaber vun der Unity Foundation fir dës Netregierungsorganisatioun 
kuerz virzestellen. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 52 - 

D’Unity Foundation gëtt et elo schonn zéng Joer hei zu Lëtzebuerg. Den Haaptpartner mat deene si schaffen, ass de 
Ministère des Affaires Etrangères, d’Europäesch Communautéit, de Cercel vun den Ongen an zënter kuerzem och 
Diddeleng hëlleft. Zur Zäit ass d’Unity Foundation an dräi Länner weltwäit aktiv. An Indonesien, Kolumbien an a 
Brasilien. 

Hir Missioun besteet aus véier Haaptpunkten: éischtens eng Kultur vun Eenheet a Fridde ze schafen, zweetens 
allgemeng Erzéiung weiderzebréngen, drëttens allgemeng Hygiène a Gesondheet ze verbesseren, a véiertens 
d’Stellung vun der Fra ze hiewen. Ausserdeem ass et wichteg dass de Projet laangfristig ass, also dass de Prinzip 
vun der Nohaltegkeet erfëllt gëtt. 

Natierlech ass et ganz wichteg fmanziell Ënnerstëtzung ze kréien. Vertrauen an de Wäert vun engem Projet kritt een 
am beschten duerch gutt Informatioun, wou a wéi d’Gelder benotzt ginn. Déi Leit, déi der Unity Foundation hir 
Projeten finanziell ënnerstëtzen si frou ze wëssen dass all Projet co-fmanzéiert gëtt duerch den Ausseministère an 
oder vun der europäescher Kommunautéit. Fir all Euro vun engem private Spender leet de Stat der zwee dabäi. A 
wann et ee vun de gezielten Entwécklungslänner vu Lëtzebuerg ass, wéi zum Beispill Burkina Faso, da leet de Stat 
souguer dräi Euro dabäi. En plus kann een déi fmanziell Ënnerstëtzung, déi een der Unity Foundation gëtt, vun de 
Steieren ofhalen. 

De Charles Goerens, Minister vun der Coopération et de l’Action Humanitaire, beschreift an engem Rapport virun 
der Chamber den 23te Mäerz 2000 déi offiziell Kooperation tëschent dem Stat an den Ongen. 

Indonesien ass dat véiert gréisste Land vun der Welt, mat 221 Milliounen Awunner, e Land wat sech aus 13000 
Inselen zesummesetzt, déi am ganzen 5400 km laang sinn. Mir konzentréieren eis op West Sumatra, a spezifisch 
d’Mentawi Inselen. An de Bahâ'i Schrëfte fanne mer, dass all Kand d’Potential huet fir d’Liicht vun der Welt ze 
sinn an zugläich och d’Donkelheet vun der Welt. No der Aféierung iwwer d’Unity Foundation vum Här Femand 
Schaber koum dann d’Presentatioun iwwer d’Projeten mam Dr. Tahmasebian. Fir d’éischt eemol säi grousse Merci 
fir d’Regierung an all déi, déi de Projet ënnerstëtzt hunn a weider ënnerstëtzen. Ouni si, wier dëse Projet sécher net 
méiglech gewiescht. Mir liewen an enger Zäit wou Gerechtegkeet méi wéi jee néideg ass an den Dr. Tahmasebian 
hofft dass säi perséinleche Video vun de schlëmmen Zoustänn op den Inselen en Androck doriwwer ginn, wéi 
wichteg Erzéiung am allgemengen ass a méi spezifesch eng moralesch Erzéiung. 

De Film weist wéi d’Schëff vun Taban, am indeschen Ozean op d’Mentawi Insele fiert, eng Rees vun ëmmerhin 
zwielef Stonnen. Ongeféier 100 000 Leit wunnen op der Insel. An dräi Deeg huet den Dr. Tahmasebian mat Hëllef 
vu senger Fra an engem Duerf 150 Leit ënnersicht a medezinesch versuegt. Déi nootst medezinesch Hëllef ass siwe 
Stonnen ewech. 

Wann d’Elteren an den Djungel ginn, fir no Iessen ze sichen, loossen si d’Kanner oft véier bis fënnef Deeg aleng an 
den Haiser. En Haus ass hei net méi wéi e bëssen Holz mat Stréi. Obschonn d’Regierung Schoule gebaut huet, 
bleiwen d’ Schoulmeeschtere net. An engem Fall sot de Responsable vum Duerf dass si an engem Joer just eng 
Woch Schoul haten. 

Offiziell gëtt de Projet vun der indonesecher Regierung als ErzéiungsProjet unerkannt. Déngscht un der Mënschheet 
ass d’Haaptuleies vum Projet a vu Unity Fondation. 

An engem vun deenen zwee Projete sinn am Moment zum Beispill 6 muslemesch, 8 chrëschtlech a 6 Bahâ'i Kanner 
ageschriwwen. Si léiere fir d’éischt dass all d’Leit vun der Welt hir Inspiratioun vun engem an deem selwechte Gott 
kréien an dass elo d‘Zäit komm ass, fir all Relioun ze respektéieren. Fir d’moralesch Erzéiung huele si Texter aus 
den islamesche, chrëschtlechen a Bahâ'i Schrëften. Si léiere Propretéit, Mathematik, Liesen a Verständnis a wéi een 
eppes analiséiere kann. Wëssen aleng geet net duer, praktescht Wëssen geet och net duer. Wat feelt dann? 
D’moralescht Wëssen. Dëst gëtt besonnesch bei der Ausbildung vu Schoulmeeschtere betount. Éierlechkeet a 
Gerechtegkeet. Eng Erzéiungsmethode bei der Ausbildung, déi gutt Resultater bréngt ass déi vum Theater a 
Rollespill: 

Véier verschidde Famillje ginn duergestallt; déi éischt Famill ass aarm an huet keng moralesch Erzéiung; déi zweet 
Famill ass ganz aarm, huet awer héich moralesch Wäerter. Si si frou, éierlech, schaffen haart, spueren a bieden 
zesummen; déi drëtt Famill huet vill Suen, ass awer korrupt, si drénken a schwätze schlecht iwwer aner Leit an déi 
lescht Famill an dësem Theaterstéck ass ganz räich, huet awer och héich moralesch Wäerter. 

Nodeeem eng Famill virgestallt ginn ass, schwätzen d’Schüler a klenge Gruppen iwwer dat wat se gesinn hunn a 
versichen Äntwerten op folgend Froen ze fannen: Wat hues de gesinn? Firwat ass dat geschitt? Wat war d’Resultat, 
den Effekt? Wa sou eppes änleches an hirer Famill geschéie géif, wat géife se da maachen. 

Am Projet fänkt den Daag normalerweis mat Gebieder a Meditatioun un, fënnef Minute fir all Religioun. Ganz 
wichteg ass et, dass d’Kanner am Projet sech u gutt Gewunnechten an Dugende gewinnen. Eng Manéier fir dat 
praktesch ze léiere besteet doran dass si sech all Dag kënnen e Blad mat enger gudder Dugend huelen a versichen 
wärend dem Dag virun allem dës Dugend ze praktizéieren. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 


-53 - 

Ze hoffen ass natierlech dass den Erzéiungsbudget an Indonesien méi grouss gëtt, fir sou ville Kanner wéi méiglech 
iwwerhaapt eng allgemeng Erzéiung unzebidden. Déi regional Autoritéiten si jiddefalls begeeschtert vum Projet a 
maachen hiert Bescht fir de Projet weiderhinn ze ënnerstëtzen. De Projet ass en Zenter fir kreatiivt Léieren. Wann 
dir d’Unity Foundation ënnerstëtze wëllt, oder wann dir méi Info iwwer hir Projete kréie wëllt, telefonéiert hinnen 
um 442220. 


60 D’Summerfest beim Bahâ'f Haus vun der Andacht zu Frankfurt am Taunus 

60t Sendung, den 22ten an 23te Juni 2002. Leschte Weekend war et nees souwäit. Zäit fir al Frënn a Bekannter aus 
ganz Europa erëmzegesinn. Fir gutt Stëmmung an Iesse war gesuergt; an dat zu Langenhain, eng 15km vu Frankfürt 
ewech, op enger Héicht vun der een eng gutt Vue op dës Milliounestad huet. Iwwer 1500 Bahâ'i an hir Frënn hu 
sech e Sonndeg beim Haus vun der Andacht getraff, fir zesummen ze iessen, Spaass ze hunn, sech kennenzeléieren, 
un der Andacht deelzehuelen a nei Bicher an Cden an der Bahâ'i Librairie ze kafen. Vu Lëtzebuerg hu sécher iwwer 
zwanzeg Leit fonnt, dass et derwäert wier, zwou Stonnen am Auto ze verbréngen, fir kënnen e flotten Dag ze hunn. 

Fir d’éischt e bëssen Info iwwer d’Haus vun der Andacht an d’Emgéigend. D’Haus vun der Andacht an d’Gäert 
ronderëm hunn eng Fläch vu bal 30000m2 a leie just baussend dem Duerf, beim Bësch a mat engem Stéck fräier 
Vue op Frankfürt. Feierlech ageweit gouf d’Haus vun der Andacht viru bal 40 Joer. „Dëst Gebei ass dem 
Eenheetsgedanke geweit, deen d 'Basis vum Bahâ ’i Glawen ass : d ’Eenheet vu Gott, d ’Eenheet vu sengen 
Offenbarer an d ’Eenheet vun der Mënschheet. “ 

Dem Haus vun der Andacht seng Diere stinn op fir d’Mënsche vun alle Glawensrichtungen, all Rassen all Vollek an 
all sozial Klass. An dëse Mauere wäert een net nëmmen d’Gebieder an d’helleg Schrëfte vun eisem eegene Glawen 
héieren, mee déi vun all de grousse Weltreliounen. Mir gleewen, dass dës helleg Schrëften déi éiweg Wourechte 
sinn, déi Gott zu verschiddenen Zäite fir d’Féierung an d’Erléisung vun der ganzer Mënschheet geoffenbaart huet. 
D’Bahâ'i hoffen, dass jidderee sech fräi fille wäert, an dësen Tempel ze kommen, hei ze bieden a mat eis an den 
Andachten den Herrgott luewen, Deen dee mer all gär hunn, deem mer eis all zouwenden a vun Deem mer an dëser 
onroueger a voll mat Suerge beluedener Welt Gnod a Seegen erhoffen. 

An der Bahâ'i Relioun ginn et keng Paschtéier. Am Haus vun der Andacht steet just dat offenbaart Wuert vu Gott 
vun de verschiddene Reliounen, onverfälscht an onverschleiert am Mëttelpunkt; fir de Mënsch den Ausgankspunkt 
fir seng eege Sich no Wourecht an Erkenntnis. 

Haut ass d’Haus vun der Andacht e Symbol fir déi grondleeënd Wourecht vum Bahâ'i Glawen, dass nämlech déi 
reliéis Wourecht net absolutt, mee relatif ass an dass déi gëttlech Offenbarung net ofgeschloss ass mee 
fortschreitend. 

Elo e bëssen iwwer den Entworf. No engem Concours, bei deem 19 Architekte hir Iddien agereecht haten, huet ee 
sech 1956 fir de jonke Frankfürter Architekt Teuto Rocholl entscheed. D’Haaptfuerderunge ware scho festgeluecht, 
an dat vum Jong vum Begrënner, 'Abdu'l-Bahâ. Sou muss d’Haus vun der Andacht zum Beispill néng Säiten an 
Dieren hunn, Seilen, Gäert, Weeër, Galerien an eng Kuppel. Den Entworf an d’Ausféierung sollen herrlech sinn. 

D’Awunner vun der klenger Uertschaft Langenhain hu sech scho längst dru gewinnt dass all Dag Visiteuren aus 
aller Welt, Spadséierfrënn, Schoulklassen, Reesbusser a Virwëtzeger bei d’Haus vun der Andacht kommen. Déi 
meescht wëllen sech hei entweder iwwer d’Bahâ'i Relioun informéieren, d’Rou an d’Stëll vum Haus genéissen, sech 
bei engem Gebiet geeschteg nei optanken oder einfach nëmmen an de schéine Gäert spadséiere goen. 

D’Haus vun der Andacht huet eng wäiss Fassad, et ass 28m héich. Et besteet aus 27 Betonsrëpper déi no uewe ginn 
an dertëschent si 570 rauteförmeg Glasfënsteren, déi dem Haus den eemolege Look ginn. Am Sous-sol fënnt een 
eng nei interessant Multimediashow mat enger Ausstellung iwwer déi zentral Themen am Bahâ'i Glawen. Donieft 
huet all Gaascht d’Méiglechkeet, nieft dem Haus vun der Andacht, am Besicherzentrum eppes ze drénken a ka sech 
méi iwwer d’Bahâ'i Relioun informéieren. 

Dat drëtt Gebai um Terrain ass d’Zentrum vum Nationale Rot, mat engem Konferenzsall, Büroen an dem Bahâ'i 
Verlag. D’ganzt Joer ass ronderëm d’Haus vun der Andacht vill lass. Ausser dem grousse Summerfest mat iwwer 
3000 Leit gëtt et zënter 7 Joer och schonn e Forum fir en openen Dialog, eng Plaz fir aktuell an zäitlos Sujeten. Sou 
zum Beispill Konferenzen aus alle Liewensberäicher, Podiumsdiskussiounen, Konzerten a kënschtlerech 
Contributiounen. Oder awer international Konferenzen, Verdéiwungscoursen a Course fir déi helleg Schrëfte besser 
ze verstoen, Hochzäiten, Fester an Ausstellungen. D’Akustik am Haus vun der Andacht ass fir vill intemational 
Choralen eng Herausfiierdemng a fir den Nolauschterer ass de Klang wéi eng Leeder déi direkt an den Himmel 
geet. All Sonndeg ginn am Haus vun der Andacht an enger interreliéiser Andacht Texter aus den hellege Schrëfte 
vun alle Relioune gelies. Wann der wëllt, zielen ech iech d’nächst Woch e bësse méi iwwer d’Summerfest an 
d’Ausstellung am Haus vun der Andacht. 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 54 - 


61 D’Bahâ'i Haus vun der Andacht zu Frankfurt an hir Ausstellung 

61t Sendung, den 29ten an 30te Juni 2002. D’Bahâ'i Haus vun der Andacht bei Frankfürt ass viru bal 40 Joer 
ageweit ginn, an dat am Numm vun der Eenheet vun de Reliounen an der Eenheet vun de Mënschen. D’Architektur 
ass ganz eegenarteg. D’Kuppel huet d’Form vun enger Elips. Am einfachste kann ee sech e Bild maachen um 
Intemet, an dat op der däitscher Bahâ'i Säit, www.bahai.de . Den Architekt Teuto Rocholl krut an der Fachwelt vill 
Luef fir säin Entworf a vimn 10 Joer gouf d’Haus vun der Andacht vum Land Hessen zum hessesche 
Kulturdenkmal erkläert. Weltwäit ginn et Haiser vun der Andacht zu Wilmette bei Illinois an de Vereenegte Staaten, 
zu Kampala an Uganda, zu Sydney an Australien, a Samoa am pazifischen Ozean an a Panama a Südamerika. 
D’Haus vun der Andacht zu NeiDelhi an Indien, wat 1986 ageweit gouf, krut vill Auszeechnunge wéinst senger 
avantgardistescher Architektur an ass haut eng vun deene meeschte besichte Plazen a ganz Indien. 

D’Haiser vun der Andacht sinn op fir jiddereen. Zu Frankfiirt all Dag vu néng bis sechs. Sonndes ass eng Andacht 
vun dräi bis halwer véier. Wann der an der Géigend sidd, kënnt der iech eng Stonn Zäit huelen vir et ze besichen. 
Méi Info wéi gesot um Internet ënnert www.bahai.de . Interessant ass och d’Ausstellung iwwer de Bahâ'i Glawen 
am Sous-sol vum Haus vun der Andacht. Hei elo e klengen Iwwerbléck. An der Entrée kann een dat hei liesen: 
D’Ausstellung soll dem Besicher en Abléck an d’Wierder vu Bahâ'u'llâh ginn. An der Geschicht vun der 
Mënschheet waren et nach ëmmer d’Reliounen, vun där déi onverzichtbar geeschteg a sozial Impulser ausgoungen. 
Dat jëngste Glidd an dëser Ketten ass d’Bahâ'i Relioun. Si gouf vimn iwwer 140 Joer vu Bahâ'u'llâh gegrënnt. 
Bahâ'u'llâh erkennt d’Reliounen vimn him un, déi ënnert verschidden Nimm, d’Stëmm vum Herrgott fir hir Zäit 
waren. Hir Léieren enthalen niewent neien Impulser eng Onmass vun éiwegen, geeschtege Wourechten, déi an 
ofgewandelter Form an all Relioun erëmkommen. D’Bahâ'i Relioun erweidert de Räichtum vun de Reliounen vimn 
hir mat neie Léieren. Hiert Zil ass déi geeschteg Emeiemng an eng ëmfaassend Vereenegung vun der ganzer 
Mënschheet. Dësen Text kann de Besicher am Ufank vun der Ausstellung liesen. Dann huet een d’Méiglechkeet 
sech mat e puer Haaptgedanken am Bahâ'i Glawen ze befaassen, déi op verschidde Panneaue stinn, op 
duerchsiichtegem Glas, virun engem Hannergrond vun abstrakt gemoolten Tableauen. Kucke mer eis elo mol eng 
vun den d’Haaptiddien un. Do fanne mer de Mënsch selwer, als e Biergwierk, eng Minn, räich un Eedelsteng von 
onschätzbarem Wäert. Nëmmen d’Erzéiung bréngt et fäerdeg dës Eedelsteng an Diamanten am Mënsch ze fannen 
an ze entdecken, sou dass och d’ganz Mënschheet domat eppes kann ufänken. Weider liese mer dass de Mënsch den 
héchsten Talismann ass. Mee e Manktum un Erzéiung hëlt him awer dat ewech, wat hien eigentlech sengem Wiese 
no besëtzt. 

Mir fannen och hei, beim Thema vum Mënsch a sengem Wäert, d’Bestätegung, dass deen, deen eis erschaf huet, 
sech als Zil gesat huet, de Mënsch op eng héich Stuf ze setzen, eedel mat engem immense Potential. An das Hien 
eis dofir déi néideg Informatiounen ubitt, d’Rezept fir eng Liewensweis, déi eisem Wiesen no am idealsten ass. Dës 
Informatiounen sinn näischt anescht wéi déi helleg Schrëfte vun all de grousse Reliounen. 

A schonn ass eis Zäit nees erëm. Duefir proposéieren ech, dass mer déi aner Haaptgedanke vun dëser Ausstellung 
an der nächster Emissioun virstellen. Bis dohi wënschen ech iech e schéine Weekend an eng gutt Woch. 


62 D’Ausstellung am Bahä'I Haus vun der Andacht zu Frankfurt 

62t Sendung, de 6ten a 7te Juli 2002. De Prinzip vun der Eenheet an der Villfalt fannen ech ganz oft erëm, wann ech 
mer ukucken, wéi Bahâ'i sech a verschiddene Länner no baussen hi weisen. Sief dat an deem een einfach zum 
Beispill kuckt wéi a verschidde Länner, d’Bahâ'i um Internet hir Relioun duerstellen oder eben an Ausstellungen, 
wéi zum Beispill déi am Haus vun der Andacht bei Frankfürt. Wat dem Besicher direkt opfällt sinn d’Haaptiddien, 
déi hei méi no beliicht ginn. Kucke mer eis dës elo un. Si sinn op däitsch an ech hu probéiert sou gutt et geet hire 
Sënn op Lëtzebuergesch erëmzeginn. 

„Die Sprache der Taten “, d’Sprooch vun den Aktiounen, vun deem wat ee mécht. Do liest een: „Looss all Moie 
besser si wéi den Owend virdrun an all neien Dag méi räich wéi dee vu gëschter. Dem Mënsch seng Qualitéit läit 
am Déngscht an an der Dugend, net am Prunk vun engem gudde Liewen a Räichtum. 

Verschwennt de Räichtum vun ärem sou wäertvolle Liewen net domat, äre verdieften Neigungen nozegoen, a 
verbréngt net all är Zäit domat, ären eegenen Interessen nozegoen. Sidd generéis wann et iech gutt geet a gedëlleg 
an äre schwéiere Stonnen. Strieft mat ganzer Séil duerno, iech duerch dat auszezeechnen wat der mat. Wierder 
aleng ginn haut neméi duer “. 

Dass dat wat ee seet a wéi een et seet awer wichteg ass, fënnt een an e puer Texter; dass ee bestëmmtent Wuert ka 
mat Feier verglach ginn an en anert mat Liicht an dass et ganz kloer ass wéi en Afloss déi zwee ausüben. Dowéinst 
sollt ee Wierder benotzen, douce wéi Mëllech. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 






- 55 - 

En aneren ausgewielten Text gëtt engem Rotschléi wéi ee sollt sinn. Sou zum Beispill: 

„Am Gléck gëff mat an am Ongléck sief dankbar. Strief derno, dass däin Noper der vertraue kann a kuck e mat 
hellen afrëndlechen Aaen. ... Hal däi Verspriechen helleg. Sief gerecht an dengem Uerteel apass op wats de sees. 
Sief mat kengem Mënsch ongerecht a weis jidderengem deng „Sanftmut“. Sief wéi eng Luuchtfir déi, déi am 
Däischtere ginn, eng Freedfir déi Bedréckten, e Mierfir den Duuschtregen, ...eng Stäip an e Verteidegerfir d’Affer 
vun der Ënnerdréckung. Sief en Doheem fir de Friemen, eng Salef fir deen dee leit a fir de Flüchtling e staarken 
Tuerm. Sief e Liicht vu Féierungfir deen, dee sech verlaaf huet, ... e stralend Liicht um Firmament vun dengen 
Zäitgenossen, eng Fruucht um Bam vun der Demut. ” 

En aneren Haaptgedanken, deen en an der Ausstellung erëmfënnt ass dee vun der Sich no der Wourecht. Wat soen 
eis d’Bahâ'i Schrëften dozou? 

„D Donkelheet vum Iertum gëtt verdriwwen, de Niwel vum Zweiwel a vun den Ângschten zerstreet an d’Liichter 
vun der Erkenntnis an der Gewëssheet wäerten dem Mënsch säi Wiesen ëmginn, wann d’Luucht vum Sichen, vum 
eeschte Striewen, vum déiwe Verlaangen, vun der gliddeger Léift, vun der Begeeschterung an der Verzückung am 
Häerz vun deem dee sicht, ausgeléist ass an den Hauch vu Gottes Gnod iwwer seng Séil bléist. “ 

Alles dat Texter, oft geblummellegt, well et muss ee jo bedenken, dass dee Stil deemools an der Kultur wou 
Bahâ'u'llâh gelieft huet, üblech war, mee awer vläicht ongewinnt bei eis ass. 


63 Dem Bahâ'u'llâh Seng Visoun vun eiser Zukunft - Eng nei Weltuerdnung, Deel 1/3 

63t Sendung, den 13ten a 14te Juli 2002. D’Bahâ'i denken dass all déi spektakulär Changementer an 
d’Bouleversementer, déi mir wärend dem leschte Jorhonnert erliewe konnten, an déi nach ëmmer weiderfueren, e 
ganz bestëmmten Ursprong hunn. De Grond ass Bahâ'u'llâh, dee jéngste Gottesoffenbarer, an dass all dës 
Changementer an der Welt vun dëser neier Revelatioun beaflosst sinn. 

D’Expressioun Eng nei Weltuerdnung ass virun e puer Joer nees am alldeegleche Sproochgebrauch opgetaucht. 

1988 huet de sovietesche Präsident, de Michael Gorbatchev an de Vereenten Natiounen gesot, wéi néideg et wier en 
universelle Konsensus ze sichen, vu dass d’Mënschheet op eng nei Weltuerdnung histeiert. 1990 huet den 
amerikanesche Präsident George Bush dës Expressioun nees opgegraff fir deen neie Grad vu Kooperatioun vun der 
Nokrichszäit, dem kale Krich ze beschreiwen. Virun allem huet hien op d’Aktioun vun de Vereenten Natioune géint 
d’Agressioun am persesche Golf higewisen. 

Zënterhir, ass dësen Ausdrock vun den Universitären, de Journalisten an de Weltleadere gebraucht ginn. Déi nei 
Weltuerdnung ass en Diskussiounsthema iwwer déi bescht méiglechst Organisatioun vun der nächster Etapp am 
sozialen a politesche Liewe vun eisem Planéit. 

Trotz all den Diskussiounen gëtt et nach keng richteg Definitioun fir dës nei Weltuerdnung. Et huet een éischter eng 
Ahnung, eng vague Virstellung vum Inhalt. Fir d’Bahâ'i huet d’Expressioun Eng nei Weltuerdnung eng ganz 
besonnesch a präzis Bedeitung. Bahâ'u'llâh huet dësen Ausdrock viru méi wéi honnert Joer benotzt, an dat fir eng 
Rei vu wichtege Changementer am politeschen, sozialen a reliéise Liewen op der Welt ze defméieren. Hien huet 
deemools scho geschwriwwen „D’Zeeche vun den Emwälzungen an dem imminente Chaos kann een haut scho 
gesinn, vu dass déi haiteg Lag deermoosse schwaach ze si schéngt“. Den Dag kënnt ëmmer méi no, wou déi aktuell 
Uerdnung emgehäit gëtt an duerch eng nei Uerdnung ersat gëtt“. D’Bahâ'i denken dass déi fantastesch Ännerungen 
a Bouleversementer vum leschte Jorhonnert - an déi, déi mer nach hautdesdags erëmfannen - duerch d’Komme vun 
engem neie Gottesoffenbarer provozéiert goufen, an erliicht duerch d’Luucht vun enger neier Revelatioun. Dëst 
schéngt guemet sou wäit gegraff, wann een dm gleeft, dass Gott existéiert a wa säi Vertrieder vimn engem 
Jorhonnert op d’Äerd koum; dass engem dann d’Konsequenzen dovunner opfale missten. 

Dofir bedeit fir d’Bahâ'i d’Konzept vun enger neier Weltuerdnung e bësse méi wéi eng einfach politisch 
Reorganisatioun, eng visionär Proklamatioun vun e puer Weltleaderen oder eng rational Konstmktioun vun e puer 
Universitären. Et geet éischter ëm en erstaunleche Svstem deen d’Uwendung vun de Léieren an de Prinzipie vu 
Bahâ'u'llâh duerstellt. Zu dëser neier Weltuerdnung, genee sou wéi zum Bahâ'i Glawen, gehéieren all mënschlech 
Aktivitéiten, vum sozialen a politesche Beräich bis zu den alldeeglechen Relatiounen an eisem perséinleche, 
kulturellen, geeschtegen, ekonomeschen a soziale Liewen. Eng äusserlech an ënnerlech Ëmännemng also. Méi 
iwwer d’Visoun vun dëser neier Weltuerdnung an eiser nächster Emissioun. 


64 Dem Bahâ'u'llâh Seng Visoun vun eiser Zukunft - Eng nei Weltuerdnung, Deel 2/3 

64t Sendung, den 20ten an 21te Juli 2002. Dass fir d’Bahâ'i d’Realisatioun vun enger neier Weltuerdnung 
d’Haaptuleies vun hirem Begrënner Bahâ'u'llâh ass, hu mer an eiser leschter Emissioun gesinn. Zu dëser neier 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 56 - 

Weltuerdnung, genee sou wéi zum Bahâ'i Glawen, gehéieren all mënschlech Aktivitéiten, vum sozialen a politesche 
Beräich bis zu den alldeegleche Relatiounen an eisem perséinleche, kulturellem, geeschtegen, ekonomeschen a 
soziale Liewen. Dës grandios Visioun ass dat wou d’Bahâ'i dru schaffen. Si ass am Wesentlechen, d’Erfëllung vun 
der Visioun vu Jesaia an der Bibel, d’Zäit wou d’Natiounen hir Schwäerter géint Pléi, an hir Lanze géint 
Gaardeschéieren ëmtausche wäerten. D’Zäit wou si neméi léieren, Krich ze féieren. Et ass am Sënn vum Gebiet vun 
de Chrëschten, déi zënter Jorhonnerten de „Vater Unser“ bieden, an deem jo op d’Komme vum Räich Gottes 
higewise gëtt. „Dein Wille geschehe wie im Himmel so auf Erden 

An eiser haiteger Zäit kann een den Ufank vun dëser Transition an de Changementer a Bouleversementer gesinn, 
déi des Nei Weltuerdnung annoncéieren; das dës Uerdnung erauskënnt, gesäit een op zech Plazen: de jorhonnerten 
ale Kampf fir d’Gläichberechtigung vu Mann a Frau, d’Verstäerkung vun der ekonomescher Gerechtegkeet an 
d’Ofschafüng vun den ongeheieren Differenze vu Räichtum a sozialer Klass. 

Bahâ'u'llâh huet all dës Tendenze virausgesinn. His sot dass d’Mënschheet relatif schnell eng Emännerung 
matmache géif an huet en Ensemble vu Prinzipien a Reglementer verkënnegt, fir de soziale Progrès an dësem neien 
Zäitalter ze fërderen. 

Haut entwéckelen en ganz Parti vu Visionären änlech Prinzipien an Iddien. Déi sozial Léiere vu Bahâ'u'llâh sinn 
haut a ville Fäll d’selwecht wéi déi modem Definitioun vun enger progressiver Gesellschaft. 

An dach geet d’Verkënnegung vun enger neier sozialer Ideologie aleng net duer fir d’Welt ze veränneren an eng nei 
Weltuerdnung ze schaffen; et gesäit een dat jo mam Zesummefale vum Kommunismus. 

Déi nei Weltuerdnung kann nëmmen um déiwe Verständnis vun der geeschteger Wierklechkeet vun der Mënschheet 
gebaut ginn, eng Realitéit déi d’Wiese selwer vun eiser Natur ass. 

An der geeschteger Welt fanne mer den Ursprong vun de mënschleche Qualitéiten; si sinn d’Ursaach vun Eenheet 
an Harmonie. Et sinn déi mënschlech Qualitéiten, déi eis eis intuitif Fäegkeete ginn, eis Verständnis ginn, eis et 
erlaben Kooperatiounsprojeten duerchzeféieren. Zu dëse Qualitéite gehéieren d’Léift, de Courage, d’Intuitioun, 
d’Bescheidenheet an d’Fäegkeet sech kënne fir eng gutt Saach opzeafferen. An hirem Wiese sinn dës Qualitéite 
geeschteger Natur a sinn d’Basis, wann och onsichtbar, vun eiser mënschlecher Gesellschaft. 

Et ass vläicht méi einfach d’Interaktioun tëschent de geeschtege Qualitéiten an der sozialer Entwécklung ze 
verstoen an deem mer eis dmn erënneren, wéi fréier déi grouss reliéis Meeschteren d’Mënschheet an der 
Vergaangenheet geféiert hunn. De Moral Code vun den zéng Geboten, deen een haut bal an all reliéiser Traditioun 
erëmfënnt, dingt als Beispill fir déi reliéis Léieren an an engems als moralesch Orientatioun an als Aluedung sech 
geeschteg ze entwéckelen. Déi zéng Geboter hu sech am mënschlesche Gewësse niddergelooss an hunn iwwerall 
d’Kulture restmkturéiert. Souguer fir een deen net gleeft, besteet keen Zweiwel um Wäert vun dëse Léieren. De 
leschten Deel vun der Visioun vun dëser neier Weltuerdnung an eiser nächster Emissioun. 


65 Dem Bahâ'u'llâh Seng Visoun vun eiser Zukunft - Eng nei Weltuerdnung, Deel 3/3 

65t Sendung, de 27ten an 28te Juli 2002. Mir hunn an eise leschten Emissioune gesinn, wat Bahâ'u'llâh, Begrënner 
vun der Bahâ'i Relioun, virun iwwer 150 Joer, ënnert enger neier Weltuerdnung versteet. 

Dass dës nei Weltuerdnung nëmme ka mam déiwe Verständnis vun der geeschteger Wierklechkeet vun der 
Mënschheet gebaut ginn; eng Realitéit déi d’Wiese selwer vun eiser Natur ass. 

Fréier hunn déi geeschteg Léieren, wéi zum Beispill déi zéng Geboter, sech haaptsächlech op deen Eenzelnen a 
seng Aktioune bezunn, oder op den Zesummenhalt vu relativ klenge Gruppe vu Leit. Sou war d’Moral och virun 
allem op d’Verhale vum Eenzelnen geriicht; du solls net klauen; du solls net léien; du solls däin Noper gär hunn. 

Haut versti mer, dass d’Spiritualitéit net nëmmen deen Eenzelnen an eng Gmpp vu Leit ëmfaasse soll, mee och de 
kollektive Fortschrëtt vun der Mënschheet an hirem Ganzen. Doduerch dass d’Mënschheet haut erwuesse ginn ass, 
ass et och iwwerhaapt eréischt méiglech dass déi mystesch Prophezéiunge vun engem Zäitalter vu Fridden a 
Gerechtegkeet ausgefouert kënne ginn. 

De wesentleche Message vu Bahâ'u'llâh ass en Appell un d’Eenheet dee sech un d’ganz Welt riicht: Dass är Visioun 
d’ganz Welt ëmfaasst. Ee Jorhonnert no sengem Doud, gëtt dësem Appell nogelauschtert, an dat an enger 
Kommunautéit, déi de Mikrokosmos vun der mënschlecher Rass repräsentéiert an déi iwwerall an der Welt 
établéiert ass. 

D’Existenz vun der Bahâ'ikommunautéit ass e Beweis dofir, dass d’Mënschheet, an all hirer Diversitéit, léiere kann, 
zesummen ze liewen an ze schaffen, als ee Vollek an enger Weltheemecht. D’Bahâ'igemeinschaft füerdert eis och 
op, eeschthaft d’Offenbarunge vu Bahâ'u'llâh, dëser aussergewéinlecher Gestalt ze fuerschen. Well et ass duerch 
Bahâ'u'llâh, dass d’Bahâ'ikommunautéit besteet a weider bestoe wäert. 


Bahâ ’i Emissiounen utn Radio ARA 2000-2007 



- 57 - 

Wéi Bahâ'u'llâh et viru méi wéi honnert Joer virausgesot huet, muss déi Nei Weltuerdnung sech op eng Rei 
Elementer baséieren, fir dass en dauerhafte Fridden etabléiert ka ginn: Et sinn dat: sécher Grenzen déi vun alle 
Natiounen unerkannt ginn; jidderee soll d’Fräiheet hunn iwwerall kënnen hinzegoen and dat ze denken wat e wëllt; 
eng allgemeng Ofrüstung; d’Opstellung vun enger Weltfederatioun vun all de Natiounen; d’Opstellung vun engem 
Weltgeriicht, dat als Aufgab huet, international Konflikter ze regléieren; d’Schafung vun enger militärescher Kraaft, 
déi fäeg ass, Fridden ze schafen, and dat duerch d’Uwendung vu Prinzipie vu kollektiver Sécherheet; en 
Engagement fir d’Protektioun vun der kultureller Diversitéit. 

Et sief nach drop higewisen dass d’intemational Bahâ'icommunautéit scho laang d’Vereenten Natiounen ënnerstëtzt, 
eng Institutioun déi vu ville Bahâ'i als de Virleefer vun der Neier Weltuerdnung ugesi gëtt, eng Weltuerdnung déi 
vu Bahâ'u'llâh verkënnegt gouf. 


66 D’VerfolIegung vun de Bahâ't am Iran 

66t Sendung, den 3ten a 4ten August 2002. D’Bahâ'i hale fest un enger bestëmmter Visioun vun der Welt, a stinn zu 
hiren Iwwerzeegungen. Zënter 1979, huet déi iranesch Regierung systematesch déi 350.000 Membere vun der 
Bahâ'icommunautéit verfollegt. Si sinn am Iran déi gréisst reliéis Minoritéit. Iwwer 200 Bahâ'i sinn higeriicht ginn, 
oder goufen ëmbruecht. E puer honnert aner goufen agespaart. Zechdausend hu neméi dierfe schaffen a krute keng 
Pensioun méi. Si hu neméi dierfen an d’Schoule goen. All national administratif Bahâ'i Strukture goufe vun der 
Regierung verbueden. Hier helleg Plazen, Griewer a Kiefeschter goufe konfiskéiert, geschännt oder zerstéiert. 

D’Bahâ'i aus dem Iran goufen net nëmmen duerch reliésen Haass ënnerdréckt. Déi islamesch Fundamentalisten am 
Iran an annerwäerts betmechten d’Bahâ'i scho laang als eng Gefor fir den Islam a ginn als Ketzer betmecht. Déi 
progressistesch Stellungnahme vun dësem Glawen an de Beräicher vun de Rechter vun der Frau, vun der 
onofhängeger Sich no der Wourecht a vun der Erzéiung hunn de muslemesche Clergé ganz besonnesch verbattert. 

Sou hunn zum Beispill am Juni 1983 d’iranesch Autoritéiten zéng jonk Fraen a Meedercher festgeholl an dat ënnert 
dem Prétexte dass si jonke Kanner, wat an de westleche Länner, de Bahâ'i Katechismus genannt ka ginn, 
ënnerrichte géifen. 

Dës Fraen goufe kierperlech a moralesch gefoltert fir dass si hire Glawen ofsoe sollten, eng Méiglechkeet, déi de 
Bahâ'i Prisonéier ëmmer ugebuede gëtt. Wéi déi meeschte Bahâ'i déi am Iran festgeholl goufen, hu sich sech deem 
widersat a si goufen higeriicht. 

Protester koumen aus der ganzer Welt an hu sech géint déi Verfollegungen ausgesprach. Dausende vun Zeitungen 
hunn Artikelen iwwer d’Situatioun vun de Bahâ'i am Iran verëffentlecht. Bedeitend intemational Organisatiounen, 
notamment d’Europäescht Parlament an den amerikanesche Kongress hu Resolutiounen gestëmmt fir den Iran ze 
condamnéieren oder fir hir Onrou auszedrécken wat d’Bahâ'i am Iran ubelaangt. D’Kommissioun vun de 
Mënscherechter vun de Vereenten Natiounen an d’Generalversammlung, stëmmen all Joer Resolutiounen, déi sech 
spezifesch der Situatioun vun de Bahâ'i zouwenden an hunn Drock op d’iranesch Regiemng ausgeübt fir dass si déi 
intemational Verträg, wat d’Mënscherechter ubelaangt, respektéieren. 

Dorops hinn huet déi iranesch Regierung ugefaang, manner Bahâ'i hinzeriichten, a manner Bahâ'i a Prisongen 
festzehalen, dat am Ufank vun de 90jer Joeren. Obschonn op mannst ee Bahâ'i, e 50 Joer ale Geschäftsmann 1992 
higeriicht gouf an dass och zënterhir eng Rei Doudesurteeler géint Bahâ'i gesprach goufen. Doriwwer hinaus, hunn 
d’Bahâ'l am Iran nach ëmmer kee Recht hir Relioun fräi ze praktizéieren. Déi international Kommunautéit setzt 
sech weider fir hir Gläichberechtigung an. 

D’Statistike weisen dass d’Zuel vun de Bahâ'i déi am Iran all Joers ëmbmecht ginn, beträchtlech erofgaang ass, an 
dat nodeems d’Generalversammlung vun de Vereenten Natiounen 1985 ugefaangen hat, sech mat deem Thema an 
enger Rei vu Resolutiounen damat ze beschäftegen. 


67 De Bahâ’I Glawen an hire groussen Zich an unhand vun e puer Zuelen 

67t Sendung, den lOten an 1 lten August 2002. Haut offréieren ech iech e puer Zuelen iwwer de Bahâ'i Glawen an 
hir Haaptiddien. De Bahâ'i Glawen ass eng vun de Reliounen, déi sech am schnellste verbreeden. D’Bahâ'i hunn 
haut Gemeinschaften an 235 onofhängege Länner an ofhängegen Territorie weltwäit. Déi eenzeg onofhängeg 
Relioun déi geographesch méi vebreet ass, ass d’Chrëchstentum an 254 Länner. Dës Informatioun fënnt een am 
Supplement vun 1992 aus der Encyclopédie Britannica. Dës Informatioun koum fir d’éischt vun der Chrëschtlecher 
Welt Encyclopédie, déi déi éischt vollstänneg Etude vu 500 Spezialisten, Demographen a Statistiker iwwer 
Weltreliounen zesummefaasst. Déi geographesch Verdeelung vun de Reliounen 1992 war also d’Chrëschtentum 
mat 254 Länner, de Bahâ'i Glawen mat 205, den Islam mat 172, d’Juddentum mat 125, den Hinduismus mat 88 an 
de Buddhismus mat 86 Länner. Dass de Bahâ'i Glawen sech sou schnell verbreet huet ass schonn erstaunlech, wann 


Bahâ Y Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 58 - 

ee bedenkt, dass et de Bahâ'i Glawen just iwwer 150 Joer gëtt an dass de Begrënner, Bahâ'u'llâh, bis 1892 gelieft 
huet. Déi 6 Millioune Bahâ'i sinn zesummegesat aus allen Nationalitéiten a soziale Klassen. Si kommen aus ganz 
ënnerschiddleche reliéisen an ethneschen Urspréng. 

Begrënner vum Bahâ'i Glawen ass Bahâ'u'llâh, e Perser, dee vun 1817 bis 1892 gelieft huet. 40 Joer huet hien 
entweder am Prisong oder am Exil verbruecht. Fir d’Bahâ'i ass hien dee leschte Gottesoffenbarer an enger Rei vum 
Abraham bis zu Mohammed, iwwer Krishna, Moses, Buddha, Zoroaster a Jesus Christus. 

D’Eenheet vun der Mënschheet ass d’Zentraaltthema vu sengem Message. Aus der Eenheet vu Gott ergëtt sech 
d’Eeenheet vun de Reliounen op der Welt, den éiwege Glawen u Gott. Der Mënschheet gëtt eng Zukunft vu Fridde 
versprach, wou d’Diversitéit, kultivéiert a valoriséiert, zur Harmonie an Eenheet bäidréit, a net zu Konflikt a Krich 
féiert. 

D’Bahâ'i beméie sech eng Gesellschaft mat enger Rei vu Prinzipien ze schafen: d’Eenheet vun der Mënschheet, 
d’Gläichheet vun de Rechter vu Mann a Frau, d’Ofschafung vu Rassentrennung, d’Opstellung vun ekonomescher 
Gerechtegkeet, d’Schafung vun enger Erzéiung fir jiddereen, den Zesummenhang tëschent der Wëssenschaft an der 
Relioun, d’Adoptioun vun enger Welthëllefssprooch an d’Schafung vun enger Konfederatioun vun Natiounen déi et 
fäerdeg bréngen, de Fridden oprecht ze erhalen an deem si de Prinzip vun der kollektiver Sécherheet adoptéieren. 

Wärend deene leschte Joeren hu verschidde Bahâ'icommunautéite weltwäit iwwer 1500 Projeten lancéiert, déi mat 
Erzéiung, Ëmwelt, a sozialer an ekonomescher Entwécklung ze dinn hunn, an dat vun einfache Schoulen um Niveau 
vun Dierfer bis zu Studienzentre flr d’Ëmwelt. 

Ouni Priesteramt oder Geeschtlechkeet, geréiert d’Bahâ'icommunautéit hir Affären dank engem weltwäiten 
Administratiounssystem. Dëst System repräsentéiert e Reseau vu lokalen a nationale Strukturen, déi demokratesch a 
méi wéi 13000 Uertschaften an 235 Länner gewielt ginn. An zum Schluss nach e puer Zuelen, déi sech op Statistike 
vum leschte Joer bezéien: 13232 ass d’Zuel vun de lokale Réit, weltwäit. 131933 ass d’Zuel vun de Lokalitéiten an 
der Welt wou Bahâ'i wunnen. 2112 ass d’Zuel vun de Stämm, Rassen an ethnesche Gmppen, wou d’Memberen an 
der weltwäiter Bahâ'icommunautéit vertmede sinn. 802 ass d’Zuel vun de Sproochen an deenen d’Schrëfte vu 
Bahâ'u'llâh iwwersat sinn. 31 ass d’Zuel vun de Verlagshäiser, weltwäit. 7 ass d’Zuel vun de Bahâ'i 
Radiostatiounen. 1500 ass d’Zuel vu Projeten déi sech fir sozial Gerechtegkeet asetzen, sou zum Beispill 
ekonomesch a sozial Entwécklung, Erzéiungsprogrammer an Ëmweltschutz. 


68 Léift 

68t Sendung, de 17ten an 18ten August 2002. Léift ass e Wuert wat een oft an de Bahâ'i Schrëften erëmfënnt. Net 
nëmmen an de Bahâ'i Schrëften. Léift ass eng vun den Dugenden, déi sou noutwendeg an der Erzéiung ass. Dofir 
hunn ech mer fir dës Sendung e Buch matbäigeholl an deem et ëm praktesch Kannererzéiung geet. Et baséiert op 
deenen Dugenden, déi ee bei sech fërdere soll. Anzwar fir all Woch eng Dugend. 

Léift ass sech ëm ee suergen, no bei engem wëllen ze sinn, a wëlle matginn. Léift ass d’Kraaft vun der Unzéiung. Et 
ass en extrat Gefill wat eist Häerz fëllt. Leit gären hunn heescht si mat extra Suerg behandlen well si souvill fir eis 
bedeiten. Et kann ee Léift an engem Laache weisen, d’Manéier wéi ee schwätzt, wéi een eppes mécht a wat ee 
mécht, oder einfach een an den Aarm huelen. 

Léift heescht och sech an en aneren erafillen a sech Suerge maache wat si fillen. Léift heescht deen aneren 
akzeptéieren wéi en ass. Et kann ee léif mat frieme Leit sinn, an deem een einfach ëm si besuergt ass an hinne léif 
Gedanke schéckt. 

Léift heescht mat anere Leit esou ëmgoen, wéi ee gär selwer hätt, dass si mat eis ëmginn, mat Suerg a Respekt. 

All Dugend gëtt kuerz duerch en Zitat an e klengen Text virgestallt. Hei e puer Stéchprouwen aus dem Buch: Wat 
ass Léift? Dat hu mer elo just gesinn. Firwat aner Leit gär hunn? Ouni Léift géife mer eis aleng flllen. Léift ass 
ustiechent. Wann ech Gott gären hunn, kann ech och seng Léift flr mech spieren. 

Wéi kann ech aner Leit gär hunn? Wourunner gesinn ech dass ech an der Dugend Fortschrëtter maachen a wéi géif 
Léift ausgesinn wann, a da kommen eng Rei Situatiounen aus dem Alldag, wéi zum Beispill wéi géif Léift 
ausgesinn wann s de wëlls eppes fir däi Papp maachen well e krank ass oder du hues ee gär an du wëlls him et 
weisen. 

The Family Virtues Guide, op eng einfach Aart a Weis dat Bescht aus eise Kanner bréngen, vum Linda Kavelin 
Popov. Méi Info iwwer d’Buch entweder bei eis oder um Intemet ënnert www.penguin.com . 

Fir ofzeschléissen e kuerzen Text op franséisch aus de Bahâ'i Schrëften zum Thema Léift: « Sois assuré que l'amour 
est le secret de la sainte loi de Dieu, la manifestation du Miséricordieux, lafontaine d'oü s'écoule l'eau spirituelle. 
L'amour est la douce lumière céleste, le soufße éternel de l’Esprit saint qui vivifie l’âme humaine. L’amour est la 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 59 - 

cause de la révélation de Dieu aux hommes et, selon la création divine, le lien vital inhérent ä la réalité des choses. 
L'amour est la voie unique qui assure une félicité véritable dans ce monde et dans l'autre. L'amour est la lumière 
qui guide dans l'obscurité, le trait d'union vivant qui unit l'homme â Dieu et qui assure le progrès de toute âme 
éclairée. L’amour est la loi laplus grande qui gouverne ce cvclepuissant et divin, lepouvoir unique qui lie 
ensemble les divers éléments de ce monde matériel, la force magnétique suprëme qui règle les mouvements des 
sphères de l'espace céleste. Par sa puissance infaillible et illimitée, l'amour révèle les mvstères latents dans 
l'univers.L'amour est l'esprit de vie qui orne le corps de l'humanité, le fondateur de la vraie civilisation dans ce 
monde mortel et leflot de gloire impérissable qui se répand sur toute race et nation animées de sentiments élevés». 1 


69 Existéiert den Däiwel, gëtt et Geeschter a Spiritismus? 

69t Sendung, de 24ten a 25ten August 2002. D’Bahâ'i Schrëfte léieren eis, dass et dat Béist als eegestänneg Kraaft 
net gëtt, grad esou wéi d’Keelt an d’Däischtert keng eegen Energië sinn, mee den Ausdrock vum Feele vu Wäermt a 
Liicht. Vu dass nëmmen déi positiv, entwéckelt Eegenschaften a Fäegkete wierklech existéieren, kënne mer aus 
dësem Liewen och nëmme si mathuelen, an duerfir ginn et an deene geeschtege Welte keng béis Energien oder béis 
Geeschter. 

Dat wat aner Reliounen dat Béist, den Däiwel oder Satan nennen, si fir d’Bahâ'i Symboler fir den Ego, deen eis 
Opmierksamkeet un dat Materiellt fesselt; wat aner Reliounen den Himmel an d’Häll nennen, si Symboler fir 
d’Nosin an d’Wäitewechsi par rapport zum Gëttlechen. Hei elo e puer Texter zum Thema aus de Bahâ'i Schrëften: 

„Bedenkt wat de Mënsch vun den aneren erschafene Wiesen ënnerscheet an hien zu engem besonnesche Geschöpf 
mécht. Ass et net seng Urteelsfäegkeet, seng Intelligenz. Soll hie net dës Fäegkeeten a senger reliéiser Forschung 
benotzen? Ech soen iech: Weit alles, wat iech als Relioun ugebuede gëtt, mat der Wo vun der Vernonft an der 
Wëssenschaft. Wann et d’Proufbesteet, da kënnt der et unhuelen, well dann ass et d’Wourecht. ... Am anere Fall 
ass et Onwëssenheet. “ 2 

A weider fanne mer: „ Wat d’Fro vu béise Geeschter, Dämonen a Monstren ugeet, sou huet alles wat sech an den 
hellege Bicher dorop bezitt eng symbolesch Bedeitung. Wat een haut am Volleksmond doriwwer zielt ass rengen 
Awerglawen. “ 

A weider fanne mer: „De béise Geescht, Satan oder wat och ëmmer al béis interpretéiert gëtt, bezitt sech op déi 
niddreg Natur vum Mënsch. Dës niddreg Natur gëtt op ënnerschiddlech Manéier symboliséiert. Am Mënsch ginn et 
zwou Ausprägungen; déi eng ass den Ausdrock vun der Natur, déi aner den Ausdrock vun der geeschteger Welt. 

D ’Welt vun der Natur ass feelerhaft. Kuck der se gutt un a verwerf all Form vun Awerglawen an Abildung ... Gott 
huet ni e béise Geescht erschaf; all sou Iddien a Bezeechnunge si Symboler, déi just déi mënschlech oder ierdesch 
Natur vum Mënsch ausdrécken. Eng wesentlech Bedingung vun Aerdbuedem ass déi, dass si Dären, Onkraut a 
Beem ouni Friichten ervirbrénge kann. Relativ gesinn ass dat dat Béist; et handelt sech einfach ëm dee niddregen 
Zoustand an dat gerengwäertegt Erzeugnis vun der Natur. “ 

Zum Schluss elo dësen däitschen Text aus de Bahâ'i Schrëften: „Der Mënsch steht auf der höchsten Stufe der 
Materie und am Anfang der Geistigkeit, das heißt, er ist der Abschluß der Unvollkommenheit und der Anbruch der 
Vollkommenheit. Er steht im letzten Grad der Dunkelheit und am Anfang des Lichts. Darum wurde gesagt, daß die 
Stufe des Menschen das Ende der Nacht und der Beginn des Tages sei, was bedeutet, daß er der Inbegriff aller 
Grade der Unvollkommenheit ist und daß er die Grade der Vollkommenheit besitzt. Er hat die tierische Seite so gut 
wie die engelgleiche Seite; und das Ziel eines Erziehers ist, die menschlichen Seelen so zu bilden, daß ihre 
engelhafte Seite ihre tierische überwinden kann. Wenn dann die göttliche Kraft im Menschen, die seine wesentliche 
VoUkommenheit ist, die satanische Kraft, die absolute Unvollkommenheit ist, überwindet, wird er zum 
vortrefflichsten aller Geschöpfe; siegt aber die satanische Kraft iiber die göttliche, so sinkt der Mënsch zum 
niedrigsten der Geschöpfe herab. Darum ist er der Abschluß der Unvollkommenheit und der Anbruch der 
VoUkommenheit. Bei keiner anderen Gattung in der Welt des Daseins besteht so ein Unterschied und Widerspruch, 
solche Gegensätzlichkeit und Verschiedenheit wie bei der Gattung des Menschen. “ 


70 D’Bahâ'i Bestietnis 

70t Sendung. Fir d’Bahâ'i ass d’Famill d’Fundament vun der Gesellschaft. Sou laang des extrem wichteg Zell net 
gesond an eeneg ass, sou laang kann eis Gesellschaft och net gesond a vereent sinn. D’Bestietniss mat engem 
Partner vum anere Geschlecht stellt d’Basis vum Familljeliewen duer. Bahâ'u'llâh huet geschriwwen: „le mariage 


1 Abdu'l-Bahâ, cité dans "L'Art divin de vivre", p. 187-188 

2 S.39, Bahâ'i Wat se gleewen 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 60 - 

est une forteresse de bien-ëtre et de salut. “ Hie sot och dass déi bestuete Koppel sech sollt Méi ginn „ de devenir 
des compagnons affectueux l’un vers l’autre, fir elo a fir d’Eiwegkeet. "... 

D’Bahâ'i de nk en dass d’Virbereedung op d’Bestietnes wesentlech ass fir e gléckleche Stot ze garantéieren. Zu dëser 
Virbereedung gehéiert och dass d’Elteren hir Zoustëmmung zu der Wiel vum Partner ginn. Wann déi zwee déi sech 
wëlle bestueden hire Choix gemaach hunn, ass et d’Aufgab vun den Elteren hire Kanner an enger vun de 
wichtegsten Décisiounen an hirem Liewen ze hëllefen. 

Dës Viraussetzung schéngt de Bahâ'i onbedéngt noutwendeg fir d’Eenheet am Bestietnes an an der Famill ze halen. 
Bahâ'u'llâh verlaangt vu sengen Unhänger, seng Elteren ze éieren. D’Averständnis vun den Eltere kréien, bestätegt 
d’Wichtegkeet vun dësem Lien deen eng Generatioun mat där anerer verbënnt. Sollten déi éischt puer Joer vum 
Bestietnes schwéier sinn, ass dëse Lien eng gutt Stütz. 

Wann d’Elteren hiert Averständnes ginn hunn, kann d’Hochzäit gefeiert ginn an dat mat enger Zeremonie déi ganz 
einfach ka sinn. Virun zwee Zeien, déi vum lokale Bahâ'i Rot ernannt ginn, seet d’Koppel folgende Vers: « En 
vérité nous dépondons de la volonté de Dieu. » Dëst einfacht Engagement, anzwar nom Wëlle Gottes ze liewen, 
bedeit och, all déi aner Aufgaben ze akzeptéieren, déi d’Bestietnes mat sech bréngt: d’Verspriechen, sech gär ze 
hunn, een deen aneren an Eier halen, sech een ëm deen aneren ze bekëmmeren, onofhängeg vu gesondheedleche 
Problemer oder materiellem Räichtum, am Matginn an an der Zouneigung. 

Doriwer hinaus kann d’Koppel an hir Famill d’Hochzäit sou organiséieren wéi si wëllen. Ganz no hirem 
perséinleche Goüt, demno wat se sech kënne leeschten, no de kulturellen Traditiounen kann d’Hochzäit einfach 
oder grandiéis sinn, an dat op all Niveau: d’Musek, Danzen, d’Gezei, d’Iessen an d’Festivitéiten. 

Wéi an deene meeschte Reliounen, gëtt dat, wat Mann a Fra am Bestietnes verbënnt, als helleg ugesinn an d’Koppel 
versprécht sech absolutt trei ze sinn. 

D’Gläichheet tëschent Mann a Fra gëtt am Bahâ'i Bestietnes an d’Praxis ëmgesat. Problemer déi am Stot optauchen, 
ginn duerch Berodung am Stot geléist. D’Fraen hunn d’Fräiheet der Carrière nozegoen, déi si interesséiert; de Mann 
soll sech genee sou un der Hausaarbecht an der Erzéiung vun de Kanner bedeelege wéi d’Fra. 

Et ass ganz verständlech dass Bestietnesser tëschent Leit aus verschidde Kulturen encouragéiert ginn. Si 
ënnersträichen nämlech d’wesentlech Eenheet vun der Mënschheet. 

Wann e Bahâ'i Bestietnes neméi fonktionéiert, ass d’Scheedung erlaabt, awer natierlech gëtt dovun ofgeroden. 

Wann eng Bahâ'i Koppel d’Scheedung ufreet, mussen si wärend engem Joer getrennt liewen an eng Reconciliation 
versichen. Wann, zum Schluss vum Joer, d’Scheedung nach ëmmer gefrot ass, gëtt se akkordéiert, an dat sou wéi et 
am Code Civil virgeschriwwe steet. Dëst Joer vun der Gedold, - année de la patience - wéi et heescht steet ënnert 
der Verantwortung vom lokale Bahâ’i Rot. 

D’Haaptroll vum Bestietnes bei de Bahâ'i, ausser dem physeschen, intellektuellen a spirituelle Verständnis, ass 
d’Procréation. D’Erzéiung vun de Kanner ass fir e Bahâ'i net nëmmen eng immens Quell vu Freed mee och eng 
ganz speziell an éierbar Aufgab. 


71 D’Weltkonferenz géint Rassissmus 

71t Sendung, den 31ten August an lte September 2002. Sécher hutt der vun de Schwieregkeeten ronderëm 
d’Weltkonferenz géint Rassissmus héieren. D’Regierunge vun der Welt ploe sech mat enger fundamentaler 
Herausfuerderung mat där d’Mënschheet haut betraff ass. Leider hunn d’Medien decidéiert, sech éischter op 
d’Schwieregkeeten ze konzentréieren, wéi zum Beispill d’Décisioun vu Vetrieder vun zwou Regierungen, sech 
neméi un der Konferenz ze bedeelegen. D’Medien sinn net esou interesséiert, vun de Fortschrëtter, déi gemeet ginn, 
ze erzielen, wann se och nach sou kleng sinn. 

Als eng international Netregierungsorganisatioun huet d’intemational Bahâ'icommunautéit sech scho mat de 
Virbereedungen fir dës Konferenz bekëmmert. Si ass och selwer op der Konferenz vertmeden. Leit vu verschidde 
Rassen an ethnesch Gmppen ze vereenegen ass eng Aarbecht fir déi d’Bahâ'i Gemeng scho laang bekannt ass. De 
Schwéierpunkt vun hirer Aarbecht louch nach ëmmer doran, méi eng grouss Eenheet opzebauen anstatt 
Konfrontatioun ze sichen. D’Existenz selwer vun der Bahâ'icommunautéit - vereent an hirer Verschiddenheet 
uechter d’Welt - ass e Beweis fir d’Wourecht an d’Effikazitéit vun de Léiere vu Bahâ'u'llâh iwwer d’Eenheet vun 
der Mënschheet. 

E Beitrag vun der intemationaler Bahâ'icommunautéit op der Weltkonferenz géint Rassissmus war hire Rapport, 
deen si der Konferenz präsentéiert hunn. Ech zitéieren aus dem Rapport: „Déifalsch Idee dass d’Mënschheet 
iergendwéi aus verschidden an eege Rassen, Vëlker oder Kasten zesummegestallt ass - an dass dës Ënnergruppen a 
sech selwer verschidden intellektuell, moralesch an oder phvsesch Kapizitéite besëtzen, déi dann doduerch 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



-61 - 

verschidde Manéiere vu Behandlung gerechtfärtegen - ass d’Wuerzel vun all de Forme vun Diskriminatioun an 
Intoleranz. “ 

„A Wierklechkeet gëtt et nëmmen eng mënschlech Rass. Mir sinn ee Vollek, bewunnen de Planéit Âerd, eng 
mënschlesch Famill, zesummegebonnen an engem gemeinsame Schicksal, eng eenzeg Eenheet, hirgestallt vun enger 
an der selwechter Substanz, mat der Opfuerderung, eng eenzeg Séil ze sinn. “ 

„Des Realitéit unerkennen ass d ’Antidot zum Rassissmus, der Xenophobie an der Intoleranz an all hire Formen. Et 
sollt, deementspriechend, als eng Richtlinn gëllen, an datfir all Diskussiounen, Deliberatiounen an dat wat bei der 
Weltkonferenz géint Rassissmus erauskomme soll. “ 

,f)es Tatsaach vun eiser Existenz richtegze verstoen, gëtt eis d’Fäegkeet, d’Mënschheet net nëmme vum 
Rassissmuss, sowéi rassesch an etlmesch Virurteeler an der Xenophobie ewechzeféieren, mee doriwwer eraus 
ewech vun Notioune vun Toleranz oder Konzepter vun engem Multikulturalismus. Wann dës Konzepter och wichteg 
Schrëtt vun engem laang erwaarten Zil vun der Mënschheet sinn, eng friddlech, gerecht a vereente Welt ze bauen, 
gi se awer dach net duer fir d’Krankheete wéi de Rassissmuss a seng Begleeder, déi jo awer déifWuerzelen hunn, 
ze heelen. “ 

„D 'Realitéit vun der mënschlescher Eenheet gëtt vun der Wëssenschaft voll ënnerstëtzt. D’Anthropologie, 
d’Physiologie, d’Psychologie, d’Soziologie a viru kuerzem d’genetesch Fuerschung, an hirer Entzifferung vun de 
mënschlesche Genen, weisen all, dass et nëmmen eng mënschlesch Spezie gëtt, wann och onendlech 
ënnerschiddlech an den zwweetrangegen Aspekter vum Liewen. Déi grouss Weltrelioune vertrieden dëse Prinzip, 
och wann hir Unhänger, mat Zäiten, u falsch Notioune vu Superioritéit festgehalen hunn. D ’Begrënner vun all de 
grousse Relioune vun der Welt hu versprach dass enges Dags Fridden a Gerechtegkeet op der Welt géifbestoen an 
d’ganz Mënschheet vereent wier. “ 

Am Rapport vun der internationaler Bahâ'icommunautéi fënnt ee konkret Virschléi dass bei der Konferenz positiv 
Saache vun der Konferenz erauskomme sollen. 


72 Den llte September, d’Welt am Schock 

72t Sendung, de 14ten a 15te September 2002. Wat de leschten Dënschdeg geschitt ass, huet mech wierklech 
wakreg gerëselt. Mat Momenter koume mer d’Tréinen, wéi ech d’Solidaritéit ronderëm mech gespuert hunn. 24 
Stonnen no deem trageschen Dag huet den amerikanesche Kongress um Kapitol Gebieder gesot. Net nëmmen a 
ganz Amerika, mee iwwerall uechter d’Welt gouf gebiet. Ass net grad an esou enger schrecklecher Situatioun 
Glawe gefrot? Musse virun allem déi Betraff net just elo staark sinn an hir Gefiller vun extremer Trauer, Schock, 
Roserei an dem Gefill fir rächen ze wëllen, musse si net elo versichen dës Gefiller ënner Kontroll ze kréien? Ëmmer 
erëm héiert een dee staarke Wonsch no Bestrofung a Gerechtegkeet fir déi Responsabel. 'Abdu'l-Bahâ sot: Gerad 
dann, wa mer mat Ongerechtegkeet konfrontéiert sinn, musse mer op déi Responsabel sou kucken, dass mer hir 
Sënne verdecken, awer mat Gerechtegkeet handeln; wa mir dat och vläicht net fäerdeg bréngen, sou kënne mer 
sécher sinn dass Gott gerecht ass. Zugläich ass Hien och barmhäerzeg, genee sou wéi Belounung a Bestrofung 
d’Pilieë sinn, op deenen eis Gesellschaft stinn, sinn et an der nächster Welt Barmhäerzegkeet a Gerechtegkeet. Wa 
mer Gott net nolauschteren a mir géint dat schaffen, wat Hien eis uréit, wäert Hien dat wat mer man am Liicht vun 
der Gerechtegkeet kucken an eis dovir bestrofen. An dat a Form vu geeschteger Deprivatioun an Degradatioun. 
Dowéinst fanne mir an de Bahâ'i Gebieder Passagen, wou mer Gott bieden, net op eis mat Gerechtegkeet ze kucken, 
mee mat onendlecher Baarmhäerzegkeet. 

Wéi hunn d’Bahâ'icommunautéiten op dat reagéiert wat den 1 lte September passéiert ass? All National Réit hunn 
hire Schock an Onglawen mat der amerikanescher Bevëlkerung a mat de Bahâ'i vu New York matgedeelt. New 
York, eng Stad déi de Jong vum Begrënner vun der Bahâ'i Relioun, d’Stad vum Bündniss genannt huet. Enger Stad 
wou sech virun néng Joer, iwwer 30000 Bahâ'i aus der ganzer Welt zesummefonnt hunn, fir d’honnertjäreg 
Hischeede vun Hirem Begrënner Bahâ'u'llâh, ze kommemoréieren an zugläich der Welt ze weisen, dass d’Eenheet 
an der Villfalt Realitéit ka sinn. 

Bahâ'i an der ganzer Welt biede speziell an dësen Deeg dass d’Mënschheet Fridde fënnt, an dëser Zäit vu Leiden, 
Ongléck a Peng an dass si a Bahâ'u'llâh dee gesi kënnen, deen hinnen hëllefe kann. Wann dir wëllt e puer Bahâ'i 
Gebieder kenneléieren an iech fir d’Léisungsvirschléi vun de Weltproblemer interesséiert, da rufft eis un; 
daagsiwwer um 44 22 20 oder kuckt am Telefonsbuch ënnert Bahâ’i. 


73 D’Welt nom llte September 2002 

73t Sendung, den 21ten an 22te September 2002. D’Bahâ'i Reaktiounen no deenen tragesche Momenter d’lescht 
Woch. „Déi tragesch a schockéierend Evenementer vun der leschter Woch an Amerika weie schwéier an eisen 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 62 - 

Häerzer. Sécher maache mir eis all Gedanken a Suergen iwwer den zukünftege Fridden an d’Wuelerginn vun der 
Mënschheet. “ 

Mat dëse Wierder huet den Nationale Bahâ'i Rot vu Groussbritanien sech un d’Bahâ'i an hirem Land an doriwwer 
hinaus geriicht. Un déi amerikanesch Bahâ'i communautéit schreift den Nationale Rot ënner anerem dat hei: 

„Eis Häerzer si geschockt a voller Trauer wa mer un d’Gewaltaktioune vun Terroristen géint onschëlleg Opfer zu 
New York, Pennsylvenia a Washington denken. Mat vollem Wëlle biede merfir déi, déi gestuerwe sinn afroen den 
Herrgott sech ëm d’Häerzer vun Deenen ze bekëmmeren, déi Membere vun hirer Famill verluer hunn a fir eis 
Natioun an hiert d’Vollek ze stäerken fir des Herausfuerderung mat Glawen, Courage an Eenheet unzehuelen. “ 

Vill vun eis froen sech sécher, wéi mir op dat wat passéiert ass, elo reagéiere kënnen. An dat an dëser kritischer Zäit 
an der Geschicht. Als Bahâ'i hu mer eng grouss Chance an deem mer eng Rei vu Gebieder fir Amerika an New 
York hunn. Uganks vum leschte Joerhonnert war 'Abdu'l-Bahâ, de Jong vum Begrënner vun der Bahâ'i Relioun 
nämlech wärend enger gudder Rei Méint an Amerika an och zu New York. Hien huet do a Privathäiser, Kirchen, 
Synagogen an aner grousse Kongresszentren d’Léiere vu sengem Papp mat Iwwerzeegung a vill Léift verbreet. Sou 
fënnt een op der Intemetsäit vun de Bahâ'i vun New York zwee vun deene Gebieder. 

Wat och ëmmer an den nächsten Deeg, Wochen a Méint passéiere wäert, kënne mir voll Vertraue soen, dass dëst 
dee grousse Plang vu Gott ass fir d’Welt ze vereenegen. Als Bahâ'i kann een a Versuchung kommen doriwwer ze 
spekuléieren wat dat genee heesche soll. Et ass och liicht sech an Diskussiounen anzeloossen, wat d’Regierunge vun 
der Welt dann elo maache sollten. Eis Aufgab ass et awer, eise Matmënschen ze hëllefen, hire Verstand an hir 
Häerzer opzeman fir déi eenzeg Kraaft déi Fridden op der Welt brénge kann. 

Méi wéi jee, schreift den amerikanesche Bahâ'i Rot, gëtt elo d’Visioun vum heelende Message vu Bahâ'u'llâh 
gebraucht an de Bahâ'i Gedanke vun universaler Léift an Hëllef. Weider soen d’Bahâ'i Schrëften eis: „Looss hie 
jidderengem hëllefen a vun Notze sinn, deen him iwwer de Wee leeft. Looss hien de Charakter vu jidderengem 
verbesseren. ... Well d’Léift ass eng Luucht déi liicht, egal wou se ass, an Haass ass d’Däischtert, egal wou se ass. “ 
„Ech fuerderen iech op, “ schreift 'Abdu'l-Bahâ, „konzentréiert all d’Gedanke vun ärem Häerz op d’Léift an op 
d’Eenheet. Wann iech e Gedanke vu Krich kënnt, ersetzt en duerch méi e staarke Gedanke vu Fridden. E Gedanke 
vun Haass muss duerch méi e staarke Gedanke vu Léift zerstéiert ginn. Gedanke vu Krich bréngen Zerstéierung vun 
aller Harmonie, Rou an Zefriddenheet. Gedanke vu Léift féieren zu Bridderlechkéit, Fridden, Frëndschaft a Gléck. “ 


74 Dat 20t Jorhonnert 

74t Sendung, den 28ten a 29te September 2002. 

D’20t Joerhonnert kann een an engem Saz definéieren: eng laang an eenzeg Recherche wéi d’Welt organiséiert soll 
sinn. Hannert deenen onzielbare Konflikter steet eng Fro, op déi vill Institutiounen, Organisatiounen a 
Mouvementer bis haut nach keng kloer Äntwert fonnt hunn: Wéi soll d’Mënschheet sech organiséieren? Am Ufank 
vum leschte Joerhonnert ass d’absolutt Monarchie a Fro gestallt ginn; den éischte Weltkrich huet hir lescht 
Institutiounen niddergerass. Den zweete Weltkrich huet d’Fro vum Faschissem gekläert an huet dem Kolonialismus 
de Coup de grâce ginn. An haut gëtt déi ambitiéist vun allen Experienzen, de Kommunismus, genauso 
diskreditéiert. Dat eenzegt wat bleift ass d’Demokratie. Méi wéi eng Demokratie? Obscho si wäitaus besser ass wéi 
all anere System dee mer bis haut kennen, huet d’Demokratie, sou wéi mir se haut praktizéiem, hir eege 
Schwieregkeeten. Trotz hirem Succès schéngt et wéi wann am Westen, d’Multiparteiesystem hir Grenzen erreecht 
hätt. Kormptioun, Beschass, negatif Walkampagnen, gefälschte Walen an Indifferenz hunn a ville Länner sou en 
Desinteressi bei de Wieler erbäigemff, dass déi ganz Integritéit vum System bedreet ass. Am Oste sinn déi éischt 
Zeeche vun der Demokratie vun enger Onmass vu Problemer bedroht an d’Demokratie gëtt ënner Drock gesat. 
Dozou gehéieren e Mangel un Erfahrung, ural ethnesch Spannungen a kulturell Bestriewungen déi sech 
géinteniwwer stinn. 

Ëmmer méi Leit froen sech wéi eng Form vu Regiemng haut da nach fiabel ass. Um Rand vun dëser Diskussioun 
gëtt et zur Zäit eng aussergewéinlech Alternativ, déi vun der weltwäiter Bahâ'icommunautéit entwéckelt gëtt. 
D’administratiivt System wat hir hëlleft hir Affäiren ze geréieren gouf vum Begrënner selwer a senge Schrëften 
entworf. Domat kréien déi sozial Prinzipien déi hie geléiert huet och e Kierper. De Fait dass et e gëttleche Modell 
fir eng permanent Administratioun vum Bahâ'i Glawe gëtt ass genee sou wesentlech zu der Defmitioun vum 
Glawen an dem Praktizéieren wéi déi geeschtlech a sozial Doktrinne (Léieren) vu Bahâ'u'llâh. 

Sou schreift Bahâ'u'llâh zum Beispill dass e Bahâ'i, an egal wéi engem Land en och wunnt, sech der jeeweileger 
Regéimng géintiwwer loyal, éierlech an trei behuele soll. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




-63 - 

Wéi elo Décisiounen am Bahâ'i Glawe getraff ginn, sief et op lokalem, nationalem an intemationalem Plang, wéi 
eng Stellung d’Expressioun vum Eenzelnen anhëlt, gesi mer an eiser nächster Emissioun. Fir ofzeschléissen, nach 
dëse Gedanken: Gebiet ass sënnlos ouni Meditatioun a Meditatioun ass sënnlos ouni Aktioun. 


75 E Modell wéi d’Mënschheet zesumme liewe kann 

75t Sendung, de 5ten a 6ten Oktober 2002. Am Bahâ'i Glawen fanne mer e Modell an e Beispill wéi d’Mënschheet 
zesumme liewe kann. Entworf gouf dëst Modell am Mëtt vum 19te Jorhonnert vun hirem Begrënner, Bahâ'u'llâh. 
Haut gëtt dëst Modell vu 6 Millioune Leit weltwäit an d’Realitéit ëmgesat, also eng Persoun vun dausend op der 
Welt bekennt sech als Bahâ'i a versicht duerch seng Aktiounen, säi Liewe a seng Partizipatioun, e Beispill ze sinn. 

Eng konkret Äntwert also op déi Fro, déi souvill gestallt gëtt, an dat gerat elo: Wéi soll d’Mënschheet sech 
organiséieren? Fir unzefänken fanne mer an de Bahâ'i Schrëften, dass e Bahâ'i, an egal wéi engem Land een och 
wunnt, sech der jeeweileger Regierung géintiwwer loyal, éierlech an trei behuele soll. D’Decisiounen an den Affäre 
vun der Gemeng gi vun administrative Réit getraff, vu fräi gewielte Gremien also an dat op lokalem, nationalem an 
intemationalem Plang. Obwuel dës demokratesch Wale vill Änlechkeete mat anere Walen hunn, déi mer kennen, 
sou steet d’Bahâ'i Administratioun an d’Gestioun an hirem Ganzen dach a staarkem Kontrast zu den aktuelle 
Modeller. Sou zum Beispill wéi d’Walen ofgehal ginn. Do gëtt et keng Form vu Walpropaganda oder Nominatioun. 
Jiddereen dee wielt huelt dee gréisst méigleche Choix vu Kandidaten. D’Aart a Weis wéi d’Bahâ'i Gremien hir 
Eentscheedungen huelen ass genee sou original. An dëser Approche feelt de Geescht vun der Konfrontatioun a si 
baséiert sech op der Recherche vun engem gemeinschaftleche Konsensus. E Konsensus, deen d’Interesse vun de 
Wieler zesummesammelt, am plaz se ee géint deen aneren auszespillen. 

D’Studenten, déi dee geschichtlechen an theoreteschen Aspekt vu moderner Politik kenneléieren, wäerten eppes hei 
besonnesch interessant fannen: An zwar d’Gläichgewicht wat am System gehale gëtt tëschent der Fräiheet vun dem 
individuellem Ausdrock an der Recherche vum bien commun. 

Dat wat Bahâ'u'llâh eis ze soen huet riicht sech net nëmmen un d’Mënschheet allgemeng an als Kollektivitéit mee 
och un d’Gewësse fir all Eenzelnen. „Soyez vigilants aux besoins de votre époque“, seet Hien „et concentrez vos 
délibérations sur ses nécessités et sur ses exigences. “ De Mënsch krut moralesch, intellektuell a geeschtlech 
Fäegkeeten déi enorm wichteg sinn, wa mer gär hätten, dass eis Zivilisatioun Fortschrëtter soll man. Also ass et och 
grad sou wichteg fir d’Gestioun vun der Gesellschaft dës kreativ Méiglechkeete vun eiser Séil fräizeman wéi och e 
System ze fërderen an deem Decisioune demokratesch getraff ginn. 


76 Wéi d’Bahâ'i sech organiséieren? 

76t Sendung, den 12ten an 13ten Oktober 2002. An de Bahâ'i Schrëfte fanne mer e Kader, eng administratif 
Uerdnung mat der d’Bahâ'i hir Affäre geréiere kënnen. Dës Uerdnung baséiert op engem eenzegartege System vu 
Réit, déi ffäi gewielt ginn. Si ginn eis nei Ustéiss iwwer d’Limite vun der Demokratie. 

Déi administrativ Uerdnung, déi Bahâ'u'llâh verkënnegt fuerdert vun de gewielten Institutiounen, dass si 
d’Entwécklung an d’Ausübe vun enger Rei vu Fäegkeeten ureegen. Dat sinn déi moralesch, déi intelektuell an déi 
geeschteg Fäegkeeten. Si si wesentlech fir de Fortschrëtt vun eiser Zivilisatioun. A fir das dës Fuerderunge kënnen 
erfëllt ginn, goufe komplämentar Institutiounen erschaf. Hir Aufgab läit doranner ze beroden, ze encouragéieren an 
ze ënnerstëtzen, engersäits d’Membere vun der Bahâ'igemeng eenzel an anerersäits als gewielten Organer. 
Déijéineg, déi dëse fundamentalen Déngscht ausüben, goufen opgrond vun e puer Kriterien ausgewielt: eng grouss 
Erfahrung, hir Wäisheet, hir Maturitéit, hir Integritéit an aner perséinlech Qualitéiten. 

Duerch hir Nominatioun kritt d’Bahâ'igemeng e Grupp vu Leit, déi eng grouss Diversitéit duerstellen. Bei der 
Ëmsetzung vun de Léiere vu Bahâ'u'llâh am alldeegleche Liewe bréngen si sou vill Enthusiasmus mat. Obscho si 
kee Mandat hu fir Entscheedungen ze treffen, droen hir Rotschléi wesentlech derzou bäi, d’Liewe vun der 
Bahâ'igemeng ze gestalten. D’Membere vun dëser emannten Institutioun leeschte fir eng bestëmmten Zäit dësen 
Déngscht. Um Enn vun hirem Mandat huelen si nees hir normal Plaz an der Bahâ'icommunautéit an. Si hu keng 
klerikal Funktioun an et steet hinnen och net zou, d’Bahâ'i Léieren ze interpretéieren. Par conter ass et wouer dass 
hir Meenung respektéiert gëtt, an dat vun deem Eenzelnen wéi vun den administrative Réit. 

Wéi ginn dann elo am Bahâ'i Glawen d’Decisioune geholl? Baséierend op engem Ensemble vu Wal- a 
Berodungsprinzipien, dréint de Bahâ'isystem vun der gemeinschaftlecher Décisioun ronderëm administrativ Réit, 
déi fräi gewielt ginn. Dës Hierarchie delegéiert d’Huele vun den Entscheedungen op der méiglechst ënneschter Stuf, 
wat un sech en eenzegartegt Instrument vun Demokratie op lokalem Niveau duerstellt. Zugläicher Zäit erlabt dës 
Hierarchie en Niveau vu Koordinatioun an Decisioun ze erreechen, deen eng Kooperatioun op weltwäitem Plang 
méiglech mécht. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 64 - 


77 De lokale Bahä'i Rot 

77t Sendung, den 19ten an 20ten Oktober 2002. D’Rubrik vun de lëtzebuerger Bahâ’i. Um Mikro de Jean-Marie 
Nau. D’administratif Uerdnung am Bahâ'i Glawen, gouf vu Bahâ’u’llâh, dem Stëfter vum Baha’i Glawen a Senge 
Schrëften duergeluecht. Hien huet duerch dës Uerdnung eng Form geschaf, an där Seng sozial Léieren Uwendung 
fannen. D’Treffe vun Entscheedungen, wat elo d’Affairë vun der Gemeng ugeet, läit an den Hänn vun Conseilen, 
déi um lokalem, nationalem, an intemationalem Plang fräi gewielt ginn. Um lokale Plang, ass dat de sougenannten 
lokale geeschtege Rot. Fir Lëtzebuerg sinn dat déi eenzel Gemengen am Land. E lokale Bahâ'i Rot gëtt an all 
Gemeng gewielt wou op mannst néng erwuesse Bahâ'i wunnen. Et ass nëtzlech wa mer eis e bësse méi genee 
ukucken, wéi de lokale Rot da fonktionéiert, aus dem einfache Grond dass de Fonktionement änlech ass op 
nationalem wéi op intemationalem Plang. 

D’Aktiounsfeld vum lokale Rot ass duerch d’Gemengegrenzen defméiert, déi jo vun der Regierung festgeluecht 
sinn. An anere Wierder heescht dat, dass all d’Bahâ'i déi an enger Gemeng gewunnen zu deem jeeweilege lokale 
Rot gehéieren. Also all Bahâ'i deen zum Beispill um Lampertsbierg, Cents, Belair oder zu Beggen wunnt, gehéiert 
zum lokale Rot vun de Bahâ'i vun der Stad Lëtzebuerg. 

De lokale Rot gëtt all Joer a geheimer Wal gewielt. Am Abrëll treffen déi erwuesse Bahâ'i iwwer 21 Joer aus hirer 
jeeweileger Gemeng sech fir ze wielen. Am Fall wou se verhënnert sinn, si se gebieden hir Stëmm schrëftlech 
eranzeschécken. No enger Zäit fir Gebieder a rouegem Nodenken schreiwen d’Partizipanten d’Nimm vun deene 9 
Leit op, déi hirer Meenung no déi beschte Qualitéiten hunn fir d’Affäre vun der Gemeng ze geréiren. An de Bahâ'i 
Schrëfte fënnt een d’Beschreiwung vun dëse Qualitéiten, dat sinn ënner anerem Wëssen, Erfahmng an Déngscht un 
der Gemeng an um Glawen. 

Interessant ass hei virun allem, dass et keng Wallëscht gëtt a keng Kandidaten. All Erwuessene vun der 
Bahâ'igemeng kann an de lokale Rot gewielt ginn; déi néng Leit déi déi meeschte Stëmme kmten, si gewielt. Vu 
dass jidderee gewielt ka ginn, huet deen Eenzelne bei der Wal eng absolutt Fräiheet wéi eng néng Leit hie wielt. 

De Prinzip vum Bahâ'iwalsystem baséiert dorops, Verantwortlecher no vir ze bréngen, déi hir Fäegkeeten an den 
Déngscht vun der Gemeng sezten. Zur Zäit geréiren déi lokal Réit eng ganz Rei vun Aktivitéiten déi d’Basis vum 
Liewen an der Bahâ'igemeng duerstellen: d’Erzéiung vun de Kanner, Déngschter vu géigesäiteger Hëllef, 
Diskussiounen, Manifestatiounen, Konferenzen, Bahâ'i Feieren a Kommemoratiounen, Hochzäiten, Scheedungen a 
Begriefnisser. Eng Rei vu lokale Réit bekëmmere sech och ëm kleng Entwécklungsprojeten am Beräich vun der 
Erzéiung, der Ekonomie oder der Ëmwelt. D’lokal Réit bekëmmeren sech och ëm d’Nonzéngdeegfeier, e wichtege 
Bestanddeel an der Bahâ'icommunautéit. A viregen Emissiounen gouf d’Nonzengdeegfest méi genee beschriwwen. 
Wann de lokale Rot och d’Decisiounen trëfft, sou ass dach d’Nonzengdeegfest eng wichteg Geleeënheet wou 
jiddereen, kleng a grouss, encouragéiert gëtt, seng Virschléi deenen aneren an dem lokale Rot matzedeelen. 


78 Den nationale Baliâ'i Rot 

Soubal et an engem Land genuch lokal Bahâ'i Réit ginn, kann en nationale Rot forméiert ginn. Goufen et 1954 just 
12 national Réit op der Welt, ginn et der haut 174, also praktesch an all Land. D’Wale vun de nationale Réit 
fonktionéiere genee sou wéi déi vun de lokale Réit. Kanditaten a Walkampagne si verbueden. Et gëtt Wäert 
geluecht op déi moralesch Qualitéiten an déi Fraen a Männer mat deene meeschte Stëmme gi gewielt. Bei dësen 
nationale Walen sinn d’Wieler Delegéierter op enger nationaler Konventioun a si kënnen all Bahâ'i wielen, dee bei 
hinnen am Land wunnt. Dës Delegéiert ginn al Joer a geheimer Wal vun den Erwuessene Bahâ'i aus engem 
Waldistrikt gewielt, awer si representéieren d’ganzt Land. 

Genee sou wéi d’Männer an d’Fraen déi fir hir lokal Réit schaffen a sech ëm d’Affäre vun enger Gemeng 
këmmeren, genee sou ass et d’Aufgab vun den nationale Réit sech ëm d’Orientatioun an d’Koordinatioun vun de 
Bahâ'i Aktivitéiten an hirem Kand ze bekëmmeren. Zu dësen Aufgabe gehéieren d’Ausschaffen an 
d’Administratioun vun Entwécklungsprojeten, d’Erausgi vu Bicher, d’Ënnerhale vun de Relatiounen mat hirer 
Regierung an d’Koordinatioun an d’Zesummeschaffe mat anere reliéise Gruppen a Netregierungsorganisatiounen. 

Un der Spëtzt vun der administrativer Bahâ'i Struktur fanne mer d’Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet. 
Zesummegesat vu néng Memberen, gëtt dësen héchste Gremium all fënnef Joer gewielt, an zwar vun all de 
Membere vun den Nationale Réit déi d’Affäre vun der Bahâ'i Welt geréieren. 

D’Aart a Weis wéi dësen héchste Gremium gewielt gëtt ass déi selwecht wéi déi vun de lokalen an de nationale 
Réit. Keng Kandidatur a keng Walkampagnen. Déi 9 Leit déi die meeschte Stëmme kréien, si gewielt. Wéi bei de 
lokalen an de nationale Walen, sollen d’Wieler sech déi Leit eraussichen, dären intellektuell a geeschteg Qualitéiten 
unerkannt sinn. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 65 - 

De Walprozess ass e liewechen Ausdrock vun demokrateschen Idealer. Obwuel et eng intemational Institutioun ass, 
ass dësen héchste Gremium erstaunlecherweis ganz no un der Basis vun der Kommunautéit. All erwuesse Bahâ'i 
bedeelegt sech un der Wal vun engem oder e puer Delegéierter aus sengem Walbezierk. Si wielen dann d’Membere 
vun hirem nationale Rot a si wielen d’Membere vum héchste Bahâ'i Gremium. 

Bahâ'u'llâh selwer huet dëse Gremium geschaf. An der administrativer Bahâ'i Uerdnung hëlt et eng eenzegaarteg 
Plaz an. D’Bahâ'i denken dass d’Decisioune vun dësem Gremium, wat spirituell Saachen ubelaangt, onfeelbar a vu 
Gott geleet sinn. 

Dësen héchste Gremium, demokratesch gewielt, ka Gesetzer man iwwer all déi Froen, déi Bahâ'u'llâh net behandelt 
huet. Wann zum Beispill d’Entwécklung vun enger neier Technologie e moralesche Problem duerstellt, deen zur 
Zäit vu Bahâ'u'llâh onbekannt war, ass et d’Aufgab vun dësem Gremium, ze kucken, wéi dës Fro ka beäntwert ginn. 
D’Bahâ'i gleewen also dass de Bahâ'i Glawen weiderhi wäert vu Gott geleet ginn an dat bis zur nächster 
Manifestatioun. An dem Bahâ'u'llâh no kéim dës nei Manifestatioun net virun dausend Joer. 

Wa mer eis d’Membere vun dësem héchste Gremium ukucken, stelle mer fest, dass genee sou wéi d’Membere vun 
den nationalen a lokale Réit, si fir sech als Eenzelne kee Pouvoir a keng Autoritéit hunn, och wann sie héich 
geschätzt a respektéiert ginn. Et ass nëmme wa si zesumme sinn, wa si offiziell an hirer Sëtzung sinn als Gremium, 
wou si Autoritéit hunn a wou si, dem Bahâ'i Glawen no, gëttlech Inspiratioun kréien. Domat gëtt de Kult vun der 
Perséinlechkeet évitéiert. Den Akzent läit op der gemeinschaftlecher Décisioun a net dem Pouvoir vum Eenzelnen 
an dat op all Niveau, lokal, national an intemational. 


79 Berodung 

79t Sendung, den 2ten an 3ten November 2002. Déi administrativ Organer am Bahâ'i Glawe benotzen alleguer eng 
extra Method fir hir Entscheedungen ze huelen: D’Berodung. Wat d’Berodung genee aus fënnt een an de Bahâ'i 
Schrëften. D’Berodung erlaabt d’Sich no der Wourecht a ka sou op ville Gebidder benotzt ginn. Ëmmer dann ass 
d’Berodung nëtzlech wann eng GruppenDecisioun néideg ass. D’Berodung gëtt net nëmmen an den Institutioune 
benotzt mee och a Firmen, a Schoulen déi vu Bahâ'i geréiert ginn an am Alldag vu Bahâ'i Familljen, wann et 
heescht Decisiounen huelen. 

Bei der Berodung geet et virun allem dorëms e Konsensus, eng Iwwereneestëmmung tëschent de gewielte 
Memberen ze erreechen. D’Berodung encouragéiert den Ausdrock vu verschidde Meenungen ouni awer déi aner 
wëllen mat aller Kraaft a mat alle Mëttelen ze beaflossen. D’Berodung ass e wichtegt Fundament vun der Bahâ’i 
Administratioun. 

Hei ganz kuerz déi 4 wichtegst Punkten déi een fir eng Berodung brauch. Éischtens: All déi néideg Informatiounen 
a Point de Vuën zu engem bestëmmten Thema gi gesicht an zesummegestallt. Dobäi kann een natierlech Appell 
man u Spezialisten, wéi Juristen, Dokteren oder Wëssenschaftler. D’Meenung vu Memberen aus verschidde 
Milieuxe vun der Kommunautéit kann och néideg sinn. Zweetens: Bei der Diskussioun gëtt versicht, richteraus, 
éierlech an héiflech ze sinn, ouni déi aner ze attackéieren oder Ultimatumen ze setzen. Drëttens: Wann ee seng Iddi 
präsentéiert huet, da gehéiert se dem Grupp; et geet net dorëms, perforce seng Iddi wëllen duerchzesetzen oder 
Partei ze ergräifen. D’Fro ass hei: Wéi eng Iddi kann der Gesellschaft dee beschten Déngscht leeschten an net: 
Weem seng Iddi ass et! A Véiertens: Unanimitéit ass erwënscht. Wann dat net méiglech ass, gëtt ofgestëmmt an de 
Beschloss vun der Majoritéit gëtt ugehol. Wann de Grupp d’Décisioun trëfft, versicht jiddereen, och déi, déi net 
dofir gestëmmt hunn, se voll a ganz ze akzeptéieren an se ze ënnerstëtzen. 

Bei esou Konditiounen, kann et keng Minoritéit ginn oder eng Positioun vun der Oppositioun. D’Bahâ'i denken 
éischter, dass am Fall vun enger schlechter Décisioun, dat evident ass, dee Moment wou d’Décisioun ausgefouert 
gëtt. Dofir muss awer de Grupp, deen d’Décisioun geholl huet an en fait den Ensemble vun der Kommunautéit, 
d’Décisioun voll a ganz ënnertëtzen. 

Dëse Wëllen zur Eenheet bréngt mat sech dass wann eng Décisioun oder e Projet keen Erfolleg huet, de Feeler bei 
der Iddi selwer läit a net beim Manktum vun Ënnerstëtzung bei der Gemeng. Dëse Prinzip läit nach eng Kéier an der 
Erkenntniss, dass d’Eenheet eng Kraaft ass. De Jong vu Bahâ'u'llâh, 'Abdu'l-Bahâ sot, dass d’Bahâ'i ëmmer nees 
versiche sollten, en A kk ord ze fannen. 

Sech an engem Punkt eens sinn, och wann sech herno erausstellt dass d’Décisioun net richteg war, ass besser, wéi 
eng Décisioun, déi richteg ass, déi awer am Désaccord getraff gouf, bei där een sech also net eens war. Et ass 
d’Kraaft vun der Eenheet, déi d’Wourecht ervirbréngt an déi et dann erméiglecht de Feeler ze verbesseren an 
d’Décisioun z’änneren. 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 66 - 


80 De Jugendprojet ToutFoi Tout Flamme 

80t Sendung, den 9ten an lOten November 2002. Vu mëttwochs owes bis Sonndes mëttes waren se do, iwwer 
véierzeg Jugendlecher aus véier franséischsproochege Länner, fir sech op e Liewen am Déngscht vun der 
Mënschheet virzebereeden. Déi mescht vun hinnen si Bahâ'i a begeeschtert, vun der Visioun un enger neier 
Gesellschaft kënne matzeschaffen. Dëst Zesummekommen ass dat éischt gewiescht an enger Rei vun Aktivitéiten, 
mat engem Héichpunkt den nächste Summer. Si hu sech zu Huelemes zesummefonnt fir d’Bicher eent and zwee 
vum Ruhiinstitut duerchzehuelen. An dëser partizipativer Method léiere si op eng kreativ Aart a Weis hire Glawe 
besser kennen. Duerch praktesch Beispiller setze si sech mat de Bahâ'i Schrëften ausernanner. „D’Verbesserung 
vun der Welt ka nëmmen duerch gutt a reng Aktiounen erreecht ginn “. Esou en Zitat heescht et an d’Realitéit 
ëmsetzen. An do hunn déi Jugendlech, mat hirer Fräizäit, Ongebonnenheet, a mat hirer Begeeschterung en immense 
Virdeel. An engem Zeechen - a Molatelier, geleet vum Marianne Wiltgen, hu si a knapps zwou Stonne praktesch 
eng ganz Ausstellung op d’Bee gestallt. Inspiréiert vun engem Zitat aus de Bahâ'i Schrëften hu si kollektiv un e puer 
Zeechnunge geschafft an déi dann an der Grupp erkläert. Hei e Beispill vu sou engem Text deen si inspiréiert huet: 
„Je te supplie de faire de ma prière unfeu capable de consumer les voiles qui m ’ont séparé de ta beauté, et une 
lumière qui me conduise vers l’océan de taprésence. Ech bieden dech, maach aus mengem Gebiet e Feier, dat et 
fäerdeg bréngt d ’Schleier ze verbrennen, déi mech vun denger Schéinheet getrennt hunn an eng Luucht déi mech 
zum Ozean vun denger Präsenz féiert. “ Déi Jugendlecher, déi sech méi fir d’Musek interesséieren, hunn zu dësem 
Zitat eng flott Melodie dozou fonnt. 

Wärend dem Weekend goung et och drëm sech besser auszedrécken. Wéi erkläert een engem dass et eng Muecht 
gëtt, Een deen eis erschaf huet. A wéi eng Bezéiung hu mir mat eisem Créateur? Hei eng Méiglechkeet dat ze man: 

Deen deen alles erschaf huet ass Gott, deen Eenzegen, deen Onvergläichlechen, Deen, dee kengem senger brauch. 
Hien ass d’Ursaach vun eiser Existenz a vun Allem wat et gëtt. Hien huet de Mënsch erschaf an dat no sengem 
Bildnes. D’Realitéit selwer vun eisem Créateur ass onbegräiflech fir eis mënschlech Intelligenz, well se limitéiert 
ass an dat Onendlecht net verstoe kann. D’Biller déi d’Unhänger vun anere Reliounen sech iwwer Gott gemaach 
hunn si just d’Friichte vun hirer eegener Imaginatioun. Gott ass kee Mënsch an en ass net einfach eng Kraaft déi 
iwwerall am Universum ze fannen ass. D’Ausdréck déi mir gebrauchen, well mer soss näischt kennen, fir vun der 
Quell vun eiser Existenz ze schwätzen, drécken ee vu sengen Nimm an Attributen aus, an dat an enger Sprooch, déi 
et ni wäert fäerdeg bréngen, seng Realitéit ze beschreiwen. An de Bahâ'i Schrëfte liese mer: „ Ofils de l’homme! 

J’ai aimé ta création, c ’estpourquoi je t’ai créé. Aime-moi donc afin que je puisse mentionner ton nom et que, de 
l’esprit de vie,je remplisse ton âme. “ 

De Bahâ'i Schrëften no existéiere mir nëmme wéinst der Léift déi Gott fir eis huet. Mir sollten eis dëser Léift ëmmer 
nees bewosst sinn. Et ass dës Léift, déi ass beschützt an déi eis Kraaft gëtt. Ob et eis schlecht oder gutt geet, ob mer 
trauereg oder frou sinn; mir sollten drun denken, dass Hie stänneg Seng Léift iwwer eis schëtt. Dat heescht awer 
net, dass mir näischt méi brauchen ze man. An eiser nächster Emissioun gitt der gewuer wat mir kënne man. Bis 
dohin e wonnerschéine Weekend an eng super Woch. 


81 Eis Bezéiung mat Deem Deen eis erschaf huet 

81t Sendung, den löten a 17ten November 2002. De Bahâ'i Schrëfte no existéiere mir nëmme wéinst der Léift déi 
Gott fir eis huet. Mir sollten eis dëser Léift ëmmer nees bewosst sinn. Et ass des Léift, déi ass beschützt an déi eis 
Kraaft gëtt. Ob et eis schlecht oder gutt geet, ob mer trauereg oder frou sinn; mir sollten drun denken, dass Hien 
stänneg Seng Léift iwwer eis schëtt. Wéinst der Léift déi Gott fir eis huet, huet hien eis erschaf. Weider liese mer an 
de Bahâ'i Schrëften, dass Gott mat eis e Bündnis, eng Aart Kontrakt mat eis gemaach huet. Eng Alliance déi wärend 
all Zäite bestoe soll. E Kontrakt ass e Verspriechen oder e Pakt tëschent zwee oder méi Leit. Deem éiwege Biindnis 
no, léisst eise Créateur de Mënsch ni aleng. Vun Zäitalter zu Zäitalter weisst en eis säi Wëllen duerch ee vu senge 
Gottesoffenbarer oder Manifestatiounen. 

Dat Wuert „manifestéieren “ bedeit op franséisch och „révéler“ oder „dévoiler“ an zwar eppes wat virdrun nach 
net bekannt war. D’Manifestatioune vu Gott sinn esou eenzegaarteg Wiesen, déi eist d’Wuert vu Gott wësse 
loossen. Si sinn universal Erzéier déi eis weise wéi mer am Akkord mam Wëlle Gottes liewe kënnen; wéi mer 
wierklecht Gléck erreeche kënnen. Zu dëse Manifestatioune gehéiere Krishna, Moses, Zoroaster, Buddha, Jesus- 
Christus, Mohammet an och de Bâb a Bahâ'u'llâh, déi zwou Manifestatioune vu Gott fir eis Zäit. 

Eng Allianz huet zwou Säiten: an dat tëschent zwou Parteien woubei jiddereng sech engagéiert op eng bestëmmte 
Manéier ze agéieren. An der éiweger Allianz vu Gott, huet Hien säin Engagement eis vis-â-vis nach ëmmer gehal. 
Elo stellt sech dann d’Fro, wéi mir da kënnen eisen Deel zu dëser staarker Allianz bäidroen? 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 67 - 

D’Bündnes freet vun eis d’Manifestation vu Gott eemol fir d’éischt unzeerkennen a mat sengem Wëllen averstane 
sinn. Wat ass de Sënn vun eisem Liewen? Vill Passagen an de Bahâ'i Schrëfte soen eis dass Gott eis erschaf huet, fir 
Hien ze erkennen a fir Hien unzebieden. Dass mir eis Schwächt a Seng Muecht, eis Schwächt a Seng Kraaft, eis 
Aarmut a Säi Räichtum unerkennen. An dass et keen anere Gott gëtt ausser Him, deen deen a Gefor hëlleft, deen 
deen duerch sech selwer ass. 

Wéi kënne mer da Gott erkennen? Nëmmen duerch seng Manifestatiounen. Wéi kënne mer de Sënn vun eisem 
Liewen erfëllen? Nëmmen doduerch dass mer d’Manifestatioun vu Gott fir eis Zäit erkennen. 

Mir liewen an enger Zäit wou all d’Versprieche vun der Vergaangenheet amgaang sinn, erfëllt ze ginn. Bahâ'u'llâh 
seet eis dass mir all eis Differenzen ausgläiche sollen an dass mer, vereent am gréisste Fridde, ënnert dem Schiet vu 
senger Méi a Guttheet bleiwe sollen. Bahâ'u'llâh als Manifestatioun fir eis Zäit akzeptéiere bedeit awer och ferm am 
Glawe sinn a seng Geboter beuechten. An eiser haiteger turbulenter Zäit ass et extrem nëtzlech un d’Liewe vu 
Bahâ'u'llâh ze denken, all dat wat Hie fir eis erlidden huet a seng aussergewéinlech Victoiren, seng grenzenlos Léift 
eis géintiwwer. Dëst Zitat soll eis ze denke ginn: 

,, L ’ancienne Beauté, Bahâ'u'llâh, s ’est laissé charger de chaines pour que l’humanitépuisse ëtre libérée de son 
esclavage, et II a accepté d’ëtre emprisonné dans cette très grande forteresse pour que le monde puisse parvenir â 
la vraie liberté. II a bu jusqu ’â la lie le coupe de la douleur, afin que tous les peuples de la terre puissentparvenir â 
la joie éternelle et qu ’ils soient remplis d’allégresse. ... Nous avons ... accepté d’ëtre abaissépour que vous soyez 
élévés, et Nous avons souffert une multitude d’afflictionspour que vouspuissiez ëtre épanouis etprospères. » 1 


82 Geschicht: Encouragement 

D’Rubrik vun de lëtzebuerger Bahâ’i. Um Mikro de Jean-Marie Nau. Haut hunn ech eng kleng Geschicht fir iech. 
Zwee Männer, allen zwee schwéier krank, sinn am Spidol an deele sech do dat selwecht Zëmmer. Ee vun hinnen ass 
gezwongen, de ganzen Dag am Bett ze leien an um Réck. Deen aneren ka sech eng Stonn den Dag am Bett 
opriichten a sëtzen, ëmmer da wann e seng Longe gebotzt kritt. 

Säi Bett ass niewent der Fënster. Nodeem déi zwee sech e bësse kennegeléiert hunn, freet säin Noper hien, wat en 
dann alles esou dobausse gesäit, vu dass hie jo net opstoe kann an och net bei der Fënster läit. An esou gëtt et eng 
Gewunnecht, dass hie sengem Noper, wärend enger Stonn am Dag, d'Vue vun der Fënster beschreift. 

Mat Ongedold waart de Mann am anere Bett drop, dass säin Noper him d'Vue beschreift: Op de Parc, mam grousse 
Séi, wou d'Inten an e puer wonnerschéi wäiss Schwanen drop sinn, wou d'Kanner spillen an hir kleng Schëffelcher 
fuere loossen. Do wou zwee Verléifter spadséieren a wou ee vu wäitem d'Stad gesäit. Seng Beschreiwunge si sou 
schéin a faarweg, dass de Mann d'Aen zoumécht a sech all déi romantesch d'Szenen virstellt. 

An esou ginn d'Deeg an d'Wochen eriwwer. Bis enges moies d'Infirmière kee Liewe méi am Mann nieft der Fënster 
fënnt. Hien ass an der Nuecht gestuerwen. Deen anere Mann freet dann d'Infirmière ob hien dann elo kéint d'Bett 
niewent der Fënster kréien. 

Mat vill Péng hieft hien sech e bëssen op fir kënnen aus der Fënster ze kucken. A wat e gesäit kann e bal net 
gleewen: Eng Mauer! "Dat do gëtt et dach net" seet hien zu der Infirmière, "wou ass dann de Parc an de Séi an 
alles dat wat mäi Noper mir wärend Wochen a Méint all Dag beschriwwen huet?" „Mäi leiwen Här “ sot 
d'Infirmière: ,, Huet hien iech net gesot, dass hie blann ass. Hie konnt d’Mauer mol net gesinn. Vläicht wollt en Iech 
just e bëssen ermuddegen! “ 

Ass et net eng immens Freed aner kënne glécklech ze man, och wann ee selwer Schwieregkeeten huet oder 
benodeelegt ass? Seet d'Spréchwuert net: Gedeeltent Leed, halleft Leed, gedeelte Freed, doubel Freed. Hutt Dir haut 
schonn een encouragéiert? Dës Rubrik gouf iech präsentéiert vun de lëtzebuerger Bahâ'i, um Intemet ënnert 
www.bahai.org . 


83 Abdu’l-Bahâ, Deel 1/3 

(keen Text do) 

84 ’Abdu’l-Bahâ, Deel 2/3 

84t Sendung, de 7ten an 8ten Dezember 2002. „Huel der e Beispill, sou solls d’et man “ hunn ech oft als Kand 
héieren. A mengem jugendleche Liichtsënn war et fir mech normal Fotoen a Biller vu Santana, Deep Purple an dem 
Frank Zappa an der Kummer ze hunn. Mee sou richteg Rollemodeller, Helden hat ech deemools keng. Als 


1 Ruhi 2, p. 25-27 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 







- 68 - 


Jugendlechen dunn, op menger Sich no der Wourecht hunn ech e grousse Parcours vu Reliounen, 
Liewensopfassungen a Philosophie gemaach. Mat den Hari Krishnaen zesumme gesongen, transzendental 
Meditatioun probéiert, eise kathoulesche Glawen, de Buddhismus, den Islam haten al fir mech hir eegen Unzéiung 
mat hiren Iwwerzeegungen, Dogmen a Ritualer. Op mengem Parcours sinn ech och de Bahâ'i hei zu Lëtzebuerg 
iwwer de Wee gelaaf a Samschdes mëttes hu mir Texter iwwer de Fridden ausemee geholl. Et gouf awer och iwwer 
d’Bahâ'i Geschicht geschwat. Eppes wat bei mir hä nk e bliwwen ass, war déi bal onméiglech Grausamkeet mat där 
am Iran d’Bahâ'i hiert d’Liewe gelooss hunn, duerch Folterung a Quälung. Dat am spéide 19te Jorhonnert. 
Aenzeieberichter no, goufen Dausende vun Unhänger vum Bâb, dem Virleefer vum Bahâ'i Glawen op grausaamst 
Aart a Wie gefoltert a gequält, d’Broscht opgeschnidden a Käerzen dragestach, d’Haut vum Gesiicht lieweg 
erofgezunn, fir iech eng Iddi ze ginn. Ech hu mech gefrot: Firwat kann e Mënsch dat iwwer sech ergoe loossen? 

Wéi e Glaawe muss een hunn, fir sou eppes kënnen ze erdroen? Abee, 'Abdu'l-Bahâ, de Jong vu Bahâ'u'llâh ass ee 
Personage an der Bahâ'igeschicht, deen immens vill Courage, Wäisheet a Léift gewisen huet. Hien ass 1921 
verstuerwen, mat engem Begriefhiss vun iwwer 10.000 Leit am haitegen Israel a säi Mausoleeum gëtt haut vu 
Millioune Leit zu Haifa um Bierg Carmel besicht. Hei eng Beschreiwung vum E.G. Browne, en Orientalist vu 
Cambridge deen 'Abdu'l-Bahâ fir d’éischt 1890 begéint huet an e gutt kennegeléiert huet. 

„Rarement un homme m ’a autant impressionné. Grand, bien bâti, se tenant droit comme un bâton, vëtu d’un turban 
et de vëtements blancs, de longues boucles noires tombantpresque sur ses épaules, le front haut et bombé, signe 
d’une d’une intelligence puissante, les yeux perqanls comme ceux d’un faucon, les traits marqués mais agréables, 
tellefut mapremière impression de ‘Abbas Effendi, le Maitre, comme on l’appellejustement. On ne saurait, je 
pense, rencontrer un hommeplus éloquent, plus prompt â la répartie, plus expressif plus intimementfamiliarisé 
avec les livres sacrés des Juifs, des Chrétiens, et des Musulmans, mëme parmi ceux de sa race ou il ne manque pas 
de gens éloquents, ouverts, et subtils. Devant ces qualités, alliées â une allure â la fois majestueuse et empreinte de 
génie,j’ai cessé de m ’étonner de l’influence et de l’estime dont iljouissait mëme en dehors du cercle des disciples 
de son père. Quiconque avait vu cet homme ne pouvait plus douter de sa grandeur et de son pouvoir. » 1 

Säi Liewen ass eenzegaarteg an der Geschicht vun der Mënschheet. Wéi hie gelieft a gelidden huet, wou hien 
iwwerall war a wat hien alles gemaach huet gesi mer an de nächsten Emissiounen. 


85 Abdu’l-Bahâ, Deel 3/3 

85t Sendung, de 14ten a 15ten Dezember 2002. Dat Wuert Bahâ'i gëtt et nach keng 200 Joer. Bahâ'u'llâh, Begrënner 
vum Bahâ'i Glawen, huet an der zweeter Halschecht vum 19te Joerhonnert gelieft, am haitegen Iran. Déi sozial 
Bedéngunge vun deemools ware sécher nach méi schlëmm wéi déi vun der Stellung vun der Fra am haitegen 
Afghanistan. Bahâ'u'llâh koum do, wou Korruptioun an Awerglawen am gréisste waren. Wuel huet Bahâ'u'llâh, dee 
méi wéi 40 Joer e Gefaangene war, sech duerch Bréiwer un de Poopst, un d’Kinnegen, un déi, déi un der Muecht 
waren an un d’ganz Mënschheet geriicht. Mee et war säi Jong, 'Abdu'l-Bahâ, deen, wéi een haut géif soen, eng 
immens Ëffentlechkeetsaarbecht an der westlecher Welt gemaach huet. 

De Message vu Bahâ'u'llâh, mat sengem vigoureusen Appell fir eng nei mënschlech a friddlech Gesellschaft, dëse 
Message gouf virun allem vun 'Abdu'l-Bahâ an der industrieller Welt verbreet a sou ass eng nei Generatioun vun 
iwwerzeegte Gleewegen enstanen. Fir dass de Glawe sech iwwerall op der Welt verbreede sollt, huet 'Abdu'l-Bahâ e 
Plang entworf. An enger ganzer Serie vu Bréiwer huet hie sech vir d’éischt un déi Gleeweg vu Nordamerika 
adresséiert an huet se gefrot fir sech uechter d’Welt néierzeloosse fir de Bahâ'i Glawen a seng Grondsätz ze 
verbreeden. 

Wéi dunn den éischte Weltkrich ausgebrach ass, war 'Abdu'l-Bahâ nees am Hellege Land. A senge Messagen un de 
Westen huet hie viru weideren Ausemanersetzunge gewarnt. Hien ass stänneg drop zréckkomm, wéi noutwenneg et 
ass, eng Zort Weltfederatioun opzestelle fir en neie Krich ze vermeiden. 

Wärend dem Krich huet 'Abdu'l-Bahâ seng Zäit domat verbruecht, déi Prinzipien unzewenden, vun deem säi Papp 
an hir selwer geschwat hunn. Sou huet hien zum Beispill bei Tiberias e groussen Agrarprojet organiséiert. Dëse 
Projet huet der Regioun eng grouss Rekolt vu Fruucht geliwwert; an dat an enger Zäit wou d’Populatioun vun 
Honger gestuerwe wier. Nom Krich ass 'Abdu'l-Bahâ vun der britescher Regiemng fir seng Aktioun mam 
Ritterkräiz ausgeszeechent ginn. 

1921, am November den 28ten ass 'Abdu'l-Bahâ friddlech wärend sengem Schlof gestuerwen. Wéi sengem Papp, 
goung et him drëm, d’Eenheet vum Bahâ'i Glawe bäizebehalen. Dofir huet e genee wéi Bahâ'u'llâh e kloert an 
däitlecht Testament hannerlooss. Domat gëtt dat Bündniss wat säi Papp etabléiert hat, vervollstännegt. Am 


1 Les Bahâ'is, un regardsur la communauté mondiale de la foi bahâ'ie. p.50 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 69 - 

Testament designéiert 'Abdu'l-Bahâ den eeltste vu sengen Neveuen, Shoghi Effendi Rabbani als säi Nofolger, an 
zwar als Guardian vum Bahâ'i Glawen, een deen de Bahâ'i Glawe beschütze soll. Bahâ'u'llâh hat dëse Gardiennat als 
eng Institutioun virgesinn. Domat huet hien d’Autoritéit fir d’Bahâ'i Schrëften a Léiere kënnen ze interpretéieren. 1 2 


86 De Bénévolat am Bahâ’t Glawen 

86t Sendung, den 21ten an 22ten Dezember 2002. „Denkt ëmmer dorun, wéi der engem en Déngscht erweise kënnt“ 
„De Mënsch verbessert sech duerch dat wat e fräiwëlleg mécht an net duerch dat, wouzou e gezwonge gëtt. ... 
Deelen ass eperséinlechen Akt vu Gerechtegkeet. ... Zu deene gréissten Déngschter déi een deem allmächtege Gott 
maache kann gehéiert d’Erzéiung an d’Ausbildung vu Kanner. Dat sinn e puer vun den Zitater, déi een dëslescht 
op der Foire vum Bénévolat liese konnt. 

Iwwer 10000 Leit hu viru kuerzem d’Foire vum Bénévolat um Kirchbierg besicht. Offiziell ugefaang huet d’Foire 
mat enger Feier wou d’Bahâ'i Gemeng sech och dru bedeelegt huet an dat zesummen mat deene verschiddenen 
anere chrëschtleche Gemengen, der musleemescher an der jüddescher Gemeng. 

Ëm déi 200 Organisatiounen déi a verschidde Beräicher vum Bénévolat schaffen hunn do hir Aktivitéite 
präsentéiert. Als Fraenorganisatioun war d’Union luxembourgeoise des femmes bahâ'ies och invitéiert. Op hirem 
Stand konnt ee passend Zitatiounen aus de Bahâ'i Schrëfte liesen; duerch Fotoen an enger multimedialer 
Präsentatioun krut een e gudden Abléck an hir Aktivitéiten a méi speziell zu den Theme Gläichberechtegung vu 
Mann a Fra an dem Déngscht un der Mënschheet. Um Stand konnt ee sech Publikatiounen zum Thema ukucken a 
natierlech gouf et och Kaffi a Kuch. Extra flott um Stand war e Collage vun enger Kënschtlerin zum Thema 
Bénévolat, wou jiddereen invitéiert war d’Konschtwierk duerch passent Zitatiounen op grénge Blieder ze 
vervollstännegen. „D ’Âerd ass nëmmen ee Land an all seng Mënsche sinn hir Bierger“ war zum Beispill eent vun 
den Zitater. De Collage gouf viru kuerzem am Bahâ'i Zenter an der Stad fir e gudden Zweck verkaf, an zwar fir eng 
Schoul fir Meedercher an Tanzania, e Projet vu Unity Foundation, dee vum Ministère de la co-opération ënnerstëtzt 
gëtt. Fir ofzeschléissen, nach e puer Zitater a Gedanken zum Thema aus de Bahâ'i Schrëften: 

„ Wann e Mënsch sech mat aller Kraaft beméit, eng Wëssenschaft ze léieren oder sech an enger Konscht 
ze vervollkommenen, dann ass dat esou wéi wann e Gott géif a Kierchen an Tempelen ubieden. ... Gott 
huet eis Ae ginn, dass mer eis sollen an der Welt ëmkucken an alles dat festhalen, wat eis Kultur an eis 
Liewenskonscht virubréngt. ... Léift zur Mënschheet an den Déngscht zu hirem Wuel sinn déi wäertvollst a 
luewenswäertst Ziler vum mënschleche Striewen. ... Glawen ass e Magnéit, deen d’Bestätegung vu Gott unzitt. 
Déngscht ass e Magnéit, deen himmlesch Kraaft unzitt. ... Gott ze déngen, heescht der Mënschheet déngen ... 
Déngscht ass Gebiet. ... Dass all Moie besser ass wéi den Owend virdrun an all neien Dag méi räich wéi dee vu 
gëschter. ... De Wäert vum Mënsch läit am Déngscht an an der Dugend, net am Prunk vun engem gudde Liewen an 
am Räichtum. “ 


87 D’Bahä’I Hochzäit 

87st Sendung, den 28ten a 29ten Dezember 2001. Dëser Deeg fënnt am Bahâ’i Zenter an der Stad eng Bahâ’i 
Hochzäit statt. Aus dësem Grond haut e klengen Extrait aus de Bahâ’i Schrëften iwwer d’Bestietnes vum 'Abdu'l- 
Bahâ op franséisch: 

« Le lien qui unit le plus parfaitement les cosurs, c ’est la lovauté. Une fois unis, les vrais amoureux doivent montrer 
l’un envers l’autre la plus grande fidélité. Vous devez consacrer vos connaissances, vos talents, votre fortune, votre 
titre, votre corps et votre esprit â Dieu, â Bahâ ’u ’llâh et aussi l ’un â l ’autre ; Que votre cceur soit grand, aussi 
grand que l’univers de Dieu. Ne permettez â aucune trace de jalousie de se glisser entre vous. Car la jalousie, tel 
unpoison, corrompt l’essence mëme de l’amour. Nepermettezpas que les incidents éphémères et les évènements de 
cette vie changeante soient une cause de rupture entre vous. Si des différents s ’élèvent, consultez-vous tous deux, de 
crainte que d’autres ne transforment un petit rien en une montagne. Ne gardez en votre cceur aucun grief mais au 
contraire, faites-vous part mutuellement de sa nature avec une telle franchise et une telle compréhension qu ’il 
disparaisse sans laisser de souvenir. Choisissez la camaraderie et l’amitié, détournez-vous de la jalousie et de 
l’hvpocrisie. Avez despensées élevées, des idéauxpleins de lumière, des dispositions spirituelles, afin que votre 
âme devienne le lieu de l’aurore du Soleil de Réalité. Que vos coeurs soient semblables â deuxpurs miroirs reflétant 
les étoiles du ciel de l’amour et de la beauté. Que vos aspirations nobles et spirituelles fassent l’objet de vos 
entretiens. N’avez aucun secret l’unpour l’autre. Que votre demeure soit un refiuge de repos et de tranquillité. 


1 aus: Les Bahâ'is, Un regard sur la communauté mondiale, p. 50-52 

2 Abdu'l-Bahâ 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 






- 70 - 

Soyez hospitaliers, que la porte de votre maison s ’ouvre devant les amis et les étrangers. Accueillez tous les hötes 
avec une grâce ravonnante, que chacun se sente chez lui. Nul ëtre mortel nepeut concevoir l’union et l’harmonie 
que Dieu a destinées aux époux. Fortifiez constammentpar l’amour et l’affection l’arbre de votre union afin qu ’il 
reste toujours verdoyant en toutes saisons, et qu ’il produise desfruits savoureux pour la guérison des nations. O, 
bien-aimés de Dieu, que votre demeure soit comme une vision du paradis d’Abhâ, pour que tous ceux qui entrent 
ressentent l’essence de la pureté et de l’harmonie et qu ’ils s ’écrient de tout leur coeur : « Voici la demeure de 
l’Amour ! Voici lepalais de l’Amour ! Voici le nid de l’Amour ! Voici le jardin de l’Amour ! » 

« Soyez comme deux oiseaux au chant mélodieux, perchés sur la plus haute branche de l’arbre de vie, remplissant 
l’air de leurs gazouillements d’amour et d’extase. Déposez la base de votre affection au cceur mëme de votre ëtre 
spirituel, au tréfonds de votre conscience, et ne permettezpas aux vents contraires de venir l’ébranler. Et quand 
Dieu vous donnera des enfants doux et aimables, consacrez-vous â leur éducation et guidez-les afin qu ’ils 
deviennent des fleurs impérissables dans le divin jardin de roses, des rossignols dans le paradis, des serviteurs de 
l’humanité, en un mot, les fruits de l’arbre de votre vie. Vivez dans une telle harmonie que d’autres prennent votre 
existence comme exemple en disant: «Regardez comme ils vivent, tels deux colombes dans un nid, dans une affinité, 
une union et un parfait amour. C’est comme si, de toute éternité, Dieu avait pétri l’essence mëme de leur ëtre en 
vue de leur amour mutuel: »Réalisez cet amour idéal auquel Dieu vous a destinés afin de participer immédiatement 
â la vie éternelle ; Désaltérez-vous â la fontaine de Vérité. Que chaque jour de votre vie s ’écoule au paradis de 
gloire, cueillant les fleurs immortelles du jardin des mvstères divins. Sovez l’un â l’autre comme des amoureux 
célestes et des bien-aimés divins habitant un paradis d’amour. Voguez sur les mers sans rivage de l’amour. Soyez 
fermes et constants dans le sentier de I’amour. Remplissez vos narines du parfum des fleurs d’amour. Accordez vos 
oreilles aux mélodies enivrantes de l’amour. Que vos objectifs soient aussi généreux que les festins d’amour, et que 
vosparoles soient comme une rangée deperles blanches de l’océan d’amour. Buvez largement de l’élixir d’amour 
afin de vivre continuellement dans la réalité de l’amour divin. » 


88 D’Bahä’i Hochzäit, en Témoignage vum Esther Zana-Nau (op Franséisch) 

Do gëtt et keen Text. 

89 E puer wichteg Datumer an der Bahä’i Geschicht 

89st Sendung, den 1 lten an 12te Januar 2002. A groussen Zich kucke mer eis haut bal ee Joerhonnert Bahâ’i 
Geschicht un. 

Den lte März 1897 ass de Shoghi Effendi zu St Jean d’Accre am haitegen Israel op d’Welt komm. Hie gouf am 
Testament vun ‘Abdu’l-Bahâ als Hidder vum Bahâ’i Glawen emannt. Als eng Institutioun ass Hien Interpret vun de 
Bahâ’i Léieren. 1902 fänken d’Aarbechten um éischten Haus vun der Andacht zu Ashkhabad an Zentralasien un. 
Den 1 lten August 1911 verléisst ‘Abdu’l-Bahâ de mëttleren Orient fir eng Visite vun dräianenhallef Méint zu 
London an zu Paräis. De 4te September 1911 kënnt ‘Abdu’l-Bahâ zu London un. Den 1 lten Abrëll 1912 kënnt 
‘Abdu’l-Bahâ zu New York un a bleift wärend 8 Méint an Amerika an a Kanada. De 27ten Abrëll 1920 gëtt 
‘Abdu’l-Bahâ als Chevalier vun der britescher Regierung ausgezeechent. Den 28te November 1921 stierft ‘Abdu’l- 
Bahâ. Säin Enkel gëtt Hidder vum Glawen. Den lOte Mee 1925 deklaréiert e Geriicht an Egypten dass d’Bahâ’i 
Relioun eng onofhängeg Relioun ass. De 4te März 1929 genehmegt eng Resolutioun vum Conseil vun der Liga vun 
den Natiounen d’Revendikatioun vun der Bahâ’icommunautéit iwwer d’Haus vu Bahâ'u'llâh zu Bagdad. Am März 
1949 gëtt d’Bahâ’igemeng als eng Netregierungsorganisatioun bei de Vereenten Natiounen enregistréiert. Zwee 
Méint drop integréiert d’kanadescht Parlament den Nationale Geeschtege Rot vun de Bahâ’i vu Kanada. Et ass dat 
déi éischte Kéier dass de Bahâ’i Glawe vun engem souveräne Staat unerkannt gëtt. Den 2te Mee 1953 gëtt dat éischt 
Haus vun der Andacht zu Wilmette, Illinois an de Vereenegte Staaten ageweit. De 4ten November 1957 stierft de 
Shoghi Effendi zu London. Den 21 Abrëll 1963 gëtt d’Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet fir d’éischte Kéier 
gewielt. 6000 Bahâ’i versammele sech zu London fir den éischte Bahâ’i Weltkongress. Am Mai 1970 kritt déi 
intemational Bahâ’icommunautéit e berodende Status bei der ECOSOC, dem Conseil économique et social vun de 
Vereente Natiounen. 1979 bréngt d’islamesch Revelotioun am Iran eng nei Well vu Verfollegunge géint 
d’Bahâ’igemeng an deem Land mat sech. 1981 votéiert d’Souskommissioun vum Kampf géint diskriminatoresch 
Moossnahmen an dem Schutz vun de Minoritéite vun der UNO eng Resolutioun fir d’Welt op d’Verfollegunge vun 
de Bahâ’i am Iran drop opmierksam ze man. An deem Joer ginn 48 Bahâ’is am Iran doutgemaach. De 17te Juli 
1982 ass de Sëtz vum Universalen Haus vun der Gerechtegkeet fäerdeg gebaut a gëtt do um Bierg Karmel zu Haifa 
an Israel ageweit. 1985 beschäftegt d’Generalversammlung vun de Vereenten Natiounen sech fir d’éischt mat der 
Situatioun vun de Bahâ’i am Iran a verurteelt den Iran fir Violatioun vun de Mënscherechter. Am October 85 
verëffentlecht d’Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet «D’Verspieche vum Weltfridden », e Bréif un d’Vëlker 
vun der Welt. Den 29te Mee 1992, hellegt Joer, fänkt mat enger Versammlung zu Haifa vun 3000 Bahâ’is aus 180 
Länner un, déi koume fir den honnertjärege Gebuertsdag vum Doud vu Bahâ'u'llâh ze kommémoréieren. Vum 23te 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




-71 - 

bis zum 26ten November 92 hu sech ëm déi 30000 Bahâ’is zu New York fir den zweete Bahâ’i Weltkongress 
zesummefonnt. Dee bis elo gréissten an diversifiéierste Bahâ’i Kongress iwwerhaapt. Vum 23te bis de 26te Mee hu 
sech zu Haifa iwwer 3500 Bahâ’i aus all Land zesummefonnt an zwar fir d’Aweiung vun de Bahâ’i Gäert um Bierg 
Karmel. 


90 E Bléck op eng Weltgemeinschaft 

90st Sendung, 18ten an 19te Januar 2002. Gegrënnt gouf de Bahâ’i Glawe virun annerhalwem Joerhonnert. Schnell 
ass hien zu enger vun deene meeschte verbreete Relioune ginn. Mat méi wéi 6 Milliounen Unhänger, verdeelt an 
iwwer 235 Länner an onofhängegen Territorien, ass dëse Glawen nom Chrëschtentum déi Relioun déi geographesch 
gesinn, am meeschten op der Welt verbreet ass. Et fënnt ee Bahâ’i a méi wéi 121.000 Géigenden op der Welt. An 
dës grouss Zuel beweist, wéivill si um Ideal vum Weltbiergertum festhalen. 

An der Zesummestellung vun hire Membere gesäit een däitlech de Charakter vum Bahâ’i Glawen; souzesoen en 
Echantillon vun der Mënschheet, gehéieren d’Bahâ’i praktesch alle Länner, ethnesche Gruppe, Kulturen, Beruffer, 
sozialen an ekonomesche Klassen un. Si stellen iwwer 2100 Stämm an ethnesch Gruppen duer. Si bilden nëmmen 
eng Gemeinschaft, ouni Fraktiounen an Trennungen. Mat all deem ass de Bahâ’i Glawe wahrscheinlech déi 
organiséierst Grupp vu Leit op der Welt, déi zu gläich sou verschidden ass an am wäitste verspreet. 

De Begrënner vum Bahâ’i Glawen ass Bahâ’u’llâh, en noble Perser, vun Teheran gebierteg, deen an der Mëtt vum 
19te Joerhonnert, seng prënzlech Existenz vu Konfort, Luxus a Sécherheet opginn huet, fir e Liewe vu 
Verfollegungen, Verbannungen an Entzéiungen. Bahâ’u’llâh sot, dass hie keen anere wier, wéi deen neie 
Gottesoffenbarer. Säi Liewe, säi Wierk a säin Afloss kënne mat deene vun Abraham, Krishna, Moses, Zoroaster, 
Buddha, Christus a Mohammed verglach ginn. An dëser Successioun ass Bahâ’u’llâh fir d’Bahâ’i dee jëngste vun 
dëse Gottesboten. 

D’zentraalt Thema vum deem wat Bahâ’u’llâh eis ze soen huet, ass d’Eenheet. Hien huet geléiert dass et nëmmen ee 
Gott gëtt, eng mënschlech Rass an dass all d’Reliounen op der Welt Etappen duerstelle vun deem wat Gott fir 
d’Mënschheet wëll. „Endlech “ sot hien „ass d’Mënschheet erwuess ginn. “ Sou wéi all d’Schrëfte vu fréier 
prophezeit hunn, ass d’Zäit fir d’Vereenegung vun all de Völker an eng friddlech a gutt integréiert Weltgesellschaft 
komm. Hien huet geschriwwen: „D ’Âerd ass nëmmen ee Land, an d’Mënschheet hir Bierger. “ Als déi jëngst vun 
den onofhängege Relioune vun der Welt, ënnerscheet sech de Glawe dee vu Bahâ’u’llâh gegrënnt gouf vun deenen 
anere Reliounen duerch e puer Aspekter. Déi Aspekter kucke mer eis an eisen nächsten Emissioune méi genee un. 
Bis dohin nach alles Guddes! 


91 De Bahä’i Glawen, déi jéngst vun den onofhängege Relioune vun der Welt 

(keen Text) 

92 Bahä’u’llâh; wéi Hien offenbaart huet, Deel 1/2 

92st Sendung, lten an 2te Februar 2002. Am September 92 konnt een am britesche Museum eng Ausstellung mat 
original Bahâ’i Manuskripte besiche goen. Dorënner waren och Texter vu Bahâ’u’llâh, dem Begrënner vun der 
Bahâ’i Relioun. Wéi goufen d’Wierder vu Bahâ’u’llâh dann eigentlech konservéiert a versuergt? Eenzegaarteg bei 
der Offenbarung vu Bahâ’u’llâh ass d’Authentizitéit vu sengem verkënnegte Wuert. Am Verglach mat de Léiere vu 
Jesus zum Beispill, déi eréischt no Joerzéngten opgeschriwwe goufen nodeem se verkënnegt goufen, sinn d’Wierder 
vu Bahâ’u’llâh direkt am Moment wou se offenbaart goufen, opgeschriwwen an op hir Echtheet gepréift ginn. De 
Prozess vun der Offenbarung ass den Ausdrock dee Bahâ’u’llâh gebraucht fir d’Iwwerdroung vum Wuert Gottes ze 
bezeechnen an ass an e puer historeschen Dokumenter beschriwwen. 

Hei d’Beschreiwung vun engem Beobachter aus dëser Zäit: de perséinleche Sekretär vu Bahâ’u’llâh hat e grousst 
Dëppche mat Tënt, sou grouss wéi eng Schossel. Dobäi louche bal eng Dose Schreiffiederen an e Koup Pabeier. An 
där Zäit huet dem Bahâ’u’llâh säi Sekretär all säi Courier kritt. Hien huet him e gedroen an huet e mat senger 
Erlabnes virgelies. Dann huet Bahâ’u’llâh him gesot e soll seng Schreiffieder huelen an als Äntwert dat 
geoffenbaart Wuert opschreiwen. ... D’Schnellegkeet, mat där hien dat geoffenbaart Wuert opgeschriwwen huet war 
därart, dass dat éischt Wuert knapps dréche war wann d’ganz Säit vollgeschriwwe war. D’Säit huet hemo so 
ausgesinn, wéi wann een e Putsch Hoer an d’Tëntefaass gezapt hätt an hätt et dann iwwer d’ganz Säit geschmiert. 

No all Offenbamng ass dat originaalt Manuskript da frësch geschriwwen ginn, alles ënnert der Opsicht a mam 
Averständnes vu Bahâ’u’llâh. 

Haut sinn all déi helleg Schrëfte vu Bahâ’u’llâh an déi vu sengem Jong 'Abdu’l-Bahâ zu Haifa um Bierg Karmel a 
spezial Archiven ënnerbmecht, wou si mat deenen neitste wëssenschaftleche Methode konservéiert ginn. All déi 
wichteg Texter, Bréiwer a Bicher sinn haut a ville Sproochen iwwersat. Bahâ’u’llâh, deen a Persie gelieft huet, huet 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 72 - 

persesch an arabesch geschwat. Mir wäerten an eiser nächster Sendung e bësse méi iwwer säi Stil schwätzen a wéi 
seng Schrëften iwwersat goufen. Zougänglech si Bahâ’i Texter haut iwwer elektronesch Medien direkt um Internet 
op ville Plazen. Et geet duer eng Recherche ënner Bahâ Y Texter ze maachen. A ville Librairien a Bibliothéike fënnt 
ee Literatur iwwer de Bahâ’i Glawen. 

Zum Schluss e puer Zitater zum Nodenken aus de Bahâ’i Schrëften: „D ’Wuert vu Gott ass de Schlëssel vun der 
ganzer Welt well seng Kraaft mécht d 'Diere vun den Häerzer vun de Mënschen op; Dieren déi a Wierklechkeet déi 
vum Himmel sinn. ... Gitt iech eens a reduzéiert är Bewaffnungen, fir är Ausgaben ze verklengeren a fir ärem 
Geescht an ärem Häerz Rou ze ginn. Bréngt äre Streidereien déi iech auserneebréngen en Heelmëttel an der 
braucht dir iech nach just an deem Mooss ze verteidegen fir d’Beschützung vun äre Stied a Gebidder. “ 


93 Bahä’u’lläh; wéi Hien offenbaart huet, Deel 2/2 

93st Sendung, 8ten a 9te Februar 2002. Ausser méi laang Wierker huet Bahâ’u’llâh eng grouss Zuel vu Bréiwer 
geschriwwen, déi meeschtens u verschidde vu sengen Unhänger adresséiert waren. Hien huet selwer geschätzt dass 
dës Sammlung vu Bréiwer iwwer 100 Bänn ausmécht. Bahâ’u’llâh huet op persesch an op arabesch geschriwwen an 
huet dës zwou Sprooche mat enger aussergewéinlecher Liichtegkeet behersscht. Seng Schrëften zeechne sech 
zudeem duerch hiren eegene Stil aus. 

D’Essenz vu senge moralesche Léieren fënnt een an engem klenge Wierk mam Numm: „ Verborgene Worte“ eng 
Zesummestellung vu poetesche Versen. Et fënnt een an deem Bichelchen eng Zesummefaassung vum etheschen a 
spirituelle Message vun de groussen noeneefolgenden Offenbarunge vu Gott. 

Dat wesentlescht vu Bahâ’u’llâh senger Doktrinn gëtt am Buch vun der Gewëssheet presentéiert. Do fënnt een dee 
ganze gëttleche Plang; déi grouss Froen, déi nach vu jeehir am Häerz vum reliéise Liewe stoungen: Gott, d’Natur 
vum Mënsch, de Sënn vum Liewen an d’Roll vun der Offenbarung. 

Zu dem Bahâ’u’llâh seng mystesche Schrëfte gehéiert e klengt Wierk mam Numm: „Les 7 vallées “ An engem 
poetesche Stil geschriwwen, beschreift Hien do d’Etappe vun der Rees vun der Séil um Wee bei hire Créateur. 

Déi wichtegst vun all de Schrëfte vu Bahâ’u’llâh ass dat hellëgst Buch. Offenbaart gouf et wärend deenen 
däischteren Deeg als Gefangenen zu St Jean-D’Acre. Dat hellegst Buch, e Schlësselwierk am Bahâ’i Glawen ass déi 
Haaptzesummestellung vun de Gesetzer an Institutiounen déi Bahâ’u’llâh erschaf huet; an dat fir d’Weltuerdnung, 
déi Hie prophezeit, opzestellen. 

D’Iwwersetzung vun den hellege Schrëften an aner Sproochen ass fortlaafend. D’Critère vun der Iwwersetzung an 
d’Englescht goufe vum Shoghi Effendi opgestallt. Hie war vun 1921 bis 57 un der Spëtzt vum Bahâ’i Glawen. 
D’Iwwersetzunge vun dësem fréieren Oxford Student bezeien net nëmme vun enger perfekter Maitrise vum 
Engleschen mee stellen och eng Autoritéit duer, wat d’Interpretatioun vun de Schrëften ubelaangt. 

Et war net sou einfach, dass deen englesche Stil deen erhuewenen a geblummelechte Stil vum perseschen an 
arabeschen, dee Bahâ’u’llâh benotzt huet, getrei iwwersetzt. Eng wahrhafteg Herausfuederung. Shoghi Effendi huet 
eng al englesch Form gewielt, déi e bëssen der Versioun vun der „KingJames“ Bibel gläicht. An deem selwechte 
Geescht huet hien och décidéiert de männleche Pronomen ze benotze fir vu Gott ze schwätzen - och wann et kloer 
an de Schrëfte vu Bahâ’u’llâh ervirgeet, dass een Deem, deen eis erschaf huet, kee Geschlecht ka ginn. D’Resultat 
ass e Stil deen tëschent deem modernen engleschen an dem arabeschen a persesche Stil läit, déi Sproochen an där 
Bahâ’u’llâh sech ausgedréckt huet. Sou baséiert een sech haut och op dem Schoghi Effendi sengen Iwwersetzungen 
an d’Englescht fir d’Iwwersetzung an aner europäesch Sproochen. Verschidden Extraiten aus dem Bahâ’u’llâh 
senge Schrëfte sinn a méi wéi 800 Sproochen iwwersat. 


94 D’Bezéiung mat eisem Glawen 

94st Sendung, 15ten a 16te Februar 2002. An engem kuerze Bréif vergläicht 'Abdu’l-Bahâ d’Bezéiung déi mer mat 
eisem Glawen hunn. Hie seet et ginn zwou Zorten déi ee sou vergläiche kann. Déi éischt ass déi vun enger Blumm 
mam Gaart. Déi aner ass déi vum Sonnestral mat der Sonn. 'Abdu’l-Bahâ hofft dass eis Bezéiung mat eisem 
Glawen esou ass wéi déi vum Sonnestral mat der Sonn. Firwat wuel? Gottseidank hëllefen eis oft Beispiller aus der 
Natur fir geeschteg Prinzipie kënnen ze verstoen. Hei e puer Gedanken dozou. 

Wann een d’Bezéiung mat eisem Glawen analiséiert a vergläicht kann ee soen: Als Blumm hunn ech de Gaart gär, 
ech wuessen am Gaart, ech si stolz op mäi Gaart, ech hunn den Numm vu mengem Gaart. (Ech sinn e Bahâ’i, e 
Chrëscht, e Mohamedaner, e Buddist an sou weider) Alles dat ass gutt. Wéi ass et da mam Sonnestral? Hie seet 
genee dat selwecht. Ech komme vun der Sonn, ech si stolz op d’Sonn, ech si vun der Sonn ofhängeg an sou weider. 


^ * 

Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




-73 - 

Awer wat passéiert wann een ee Sonnestral zesumme mat engem anere Sonnestral bréngt? Aus deenen zwee Strale 
gëtt ee Sonnestral. Wann een awer zwou Blumme beieneebréngt, sinn dat ëmmer nach zwou Blummen. 

Fir eist Zesummeliewen, op der Aarbecht, an der Famill, an eiser Berodung mat deenen aneren heescht dat, dass 
eisen Ego bestoe bleift, also um Beispill vun der Blumm am Gaart: Si seet jo vläicht: Ech mengen ech si méi schéin 
wéi déi aner Blummen, an ech richen och besser. Eisen Ego bleift ëmmer bei eis. Wa mer stierwen, wa mer eis 
trennen, soe mer Äddi. Awer bis et esouwäit ass, bleift d’Déier an eis. 

Kucke mer eis elo de Sonnestral un. De Sonnestral seet: Ech hu keen Numm, et ass egal. Ech hu keng Faarf, et ass 
egal. Ech komme vun der Sonn. Mäin Job ass et der Sonn trei ze sinn and d’Luucht vun der Sonn ze droen an ze 
vermëttelen. Dat ass meng Aarbecht a meng Aufgab. An ech maachen et. De Sonnestral ass sou reng dass wann s de 
e Stull hëlls an du gees eraus wou d’Sonn ass, sees de: ech sëtzen an der Sonn. Natierlech sëtzs du net an der Sonn. 
D’Sonn ass do uewen. Mee well de Sonnestral sou trei ass, so reng, huet et all d’Qualitéite vun der Sonn, sou dass 
mir soen: ech sëtzen an der Sonn. 

An da gëtt et nach eng Differenz tëschent der Blumm an dem Gaart an dem Sonnestral an der Sonn. D’Blumm déi 
kritt nämlech andauernd. Si seet: Buedem, gëff mer gudde Buedem, gëff mer gutt Wasser, Luucht a Sonn. Ech wëll 
méi Luucht. D’Blumm kritt déi ganzen Zäit. An de Sonnestral? Hie wëllt näischt, de Sonnestral gëtt an hëlleft der 
Blumm wuessen. Eng grouss Differenz also tëschent deenen zwee. Wéi ass meng Bezéiung zu mengem Glawen? 
Wéi d’Blumm par rapport zu hirem Gaart oder wéi de Sonnestral par rapport zu der Sonn? 1 


95 Eise Kierper an eis Gesondheet 

95st Sendung, 22ten a 23te Februar 2002. 1923 koum am Bahâ’i Verlag e Buch iwwer de Bahâ’i Glawen eraus, 
„Bahâ ’u ’llâh an dat neit Zeitalter“, zesummegestallt vum Dr. Esslemont. Haut ass d’Buch an 58 Sproochen 
iwwersat. Hei e puer Gedanken aus dem Buch zum Thema Gesondheet: 'Abdu’l-Bahâ seet: Sech Gott zouzewende 
bréngt Heelung fir de Kierper, de Geescht an d’Séil. De mënschleche Kierper déngt engem zäitbegrenzten Zweck 
bei der Entwécklung vun der Séil a wann de Kierper hiren Zweck erfëllt huet, gëtt en ofgeluecht. Genee sou wéi bei 
der Eeerschuel, déi bei der Entwécklung vun engem Schippelchen engem zäitlechen Zweck déngt, a wann dësen 
Zweck erfëllt ass, zerbrécht an ofgeluecht gëtt. De physesche Kierper ass net fäeg zur Onstierflechkeet, well en aus 
Atomen a Molekülen opgebaut ass a wéi all Saachen, déi zesummegesat sinn, sech mat der Zäit opléist. Sou soll de 
Kierper den Dénger vun der Séil sinn an net hiren Här. De Kierper soll soll mat Rücksicht behandelt ginn. Eis 
physesch Gesondheet ass genee sou verbonnen mat eiser gedanklecher, sittlecher a geeschteger Gesondheet, wéi 
och mam Wuel vum Eenzelnen an der Gemeinschaft vun onse Matmënschen, jo souguer mam Liewe vun den 
Déieren an de Planzen. An Eent gëtt vun deem anere beaflosst. 

'Abdu’l-Bahâ seet dass d’Spuersamkeet d’Grondlag vum mënschleche Wuel ass.Verschwendung ass fir jiddereen 
eng onverzeilech Sënn. Mir duerfen ni op Käschte vun anere liewen. D’Gemitt vun engem zeffiddene Mënsch ass 
ëmmer friddlech a säin Häerz ass roueg. 

Iwwer d’Emährung seet 'Abdu’l-Bahâ dass an d’Zukunft d’Emährung aus Friichten a Getreide bestoe wäert. D’Zäit 
wäert kommen, wou kee Fleesch méi giess gëtt. D’medezinesch Wëssenschaft stécht eréischt an hire Kannerschong. 
Trotzdem huet si awer scho gewisen, dass eis natierlech Ernährung an deem besteet wat aus dem Buedem 
erauswiesst. De Bahâ’i Glawe berout op Mässegung, net Asketentum. Sech de gudden a schéine Saachen am 
materiellen a geeschtege Liewen ze erfreeën ass net nëmmen ugeroden mee eng Flicht. Loosst iech deem net 
entgoen, zu deem der erschaf si gitt. An äre Gesiichter soll ee Begeeschterung a Freed fannen. Alles wat erschaf 
gouf, ass fir de Mënsch do, den Höhepunkt vun der Schëpfung, an dofir soll e fir dat wat e kritt, dankbar sinn. All 
déi materiell Saachen si fir eis do, sou dass mer duerch eis Dankbarkeet léieren, d’Liewen als e gëttlecht Geschenk 
ze verstoen. 

Propretéit, obschonn et eppes Stoffleches ass, huet e groussen Afloss op dat Geeschtegt. Wann de Mënsch e 
propperen a renge Kierper besëtzt, huet dat genee sou en Afloss op säi Geescht. 

Um Wee vun der Krankheetsverhiddung hätten déi relativ einfach hygienesch a sittlech Uweisunge vun de grousse 
Prophete wéi Moses, Buddha, Christus, Mohammet oder Bahâ’u’llâh méi bewierkt wéi all d’Dokteren an déi 
ëffentlech Gesondheetsvirschrëfte vun der Welt dat hätte kënnen. Souwäit e puer Gedanken zum Thema Kierper a 
Gesondheet. 2 


1 aus enger Uried vum HärAli Nakhjavani, August 2001 a Südafrika 

2 Kapitel 7, BAHÂ'U'LLÂH UND DASNEUEZEITALTER J. E. ESSLEMONT, BAHÂ'l-Verlag 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




96 D’Faaschtenzäit 


- 74 - 


96t Sendung. Freideg den lte Mäerz 2002 um 5 vir halwer 7 owes a Samschdes moies den 2te virun 10 Auer. 
D’Rubrik vun de lëtzebuerger Bahâ’i. D’Thema vun haut: D’Faaschtenzäit. Um Mikro de Jean-Marie Nau. Bal all 
d’Reliounen op der Welt leeë Wäert op d’Faaschten als e Mëttel fir sech spirituell ze rengegen. Sou zum Beispill 
d’Musulmaner. All Joer, wärend 28 Deeg, iessen an drénke si näischt nom Sonnenopgank a virum 
Sonnenënnergank. Sou fanne mer och an der Bibel, an de Kapitele sechs an néng vum Evangelium vum hellegen 
Mattheus, dass Jesus seet, wéi wichteg d’Faaschten ass. 

Bahâ'u'llâh, Begrënner vun der Bahâ’i Relioun invitéiert d’Bahâ’i daagsiwwer, an dat nom Sonnenopgank a bis nom 
Sonnenënnergank, näischt ze iessen an näischt ze drénken. Dat wärend 19 Deeg, all Joer, tëschent dem 2ten an 20te 
März. Dës Zäit gëtt einfach d’Faaschtenzäit genannt. Et soll eng Zäit sinn, wou den Eenzelnen virun allem méi Zäit 
fënnt, iwwer säi geeschtege Fortschrëtt nozedenken. All Bahâ’i gëtt sech Méi, sech vu materielle Saache 
lasszeloossen. Wärend der Faaschtenzäit ass et dann üblech, dass ee virun Sonnenopgank opsteet fir Kaffi ze 
drénken an duemo ze bieden. Natierlech muss d’Gesondheet et engem erlaben ze faaschten. Schwanger Frae 
brauchen net ze faaschten, genau sou wéi Jugendlech ënner 15 Joer oder Leit iwwer 70. D’Faaschten ass och net 
néideg wann een op der Rees ass oder wann ee schwéier kierperlech schafft. Mee fir e gesonde Mënsch ass 
d’Faaschten eng wonnerbar Erfamng, eng Entdeckungsrees zu de Wuerzele vu senger Existenz, eng Rees, vun där 
ee méi räif a méi geeschteg zréckkënnt. 

Wann ee faascht, fënnt een op eemol Zäit, déi een normalerweis mat Iessen an Drënke verbréngt. Et geet u mat der 
Kaffispaus moies, d’Mëttegiessen natierlech an déi kleng Paus Mëttes. Et ass grad déi sou gewonnen Zäit déi ee 
kann nëtzlech mat Meditatioun a Gebiet verbréngen. Frënn an Aarbechtskollege si virwëtzeg firwat een da faascht a 
wat da Bahâ’i eigentlech ass. Déi éischt puer Deeg sinn oft am schwéiersten an da gëtt et méi einfach, an et winnt 
een sech scho bal dmnn. 

Mee et ass schonn eng Erausfuerdemng. D’Iessen an d’Drënken kritt och nees vill méi en héije Stellewäert, well 
een sech wierklech op e Glas Waasser owes freeë kann. Interessant ass och, dass déi puer Deeg vimn der 
Faaschtenzäit, also virum 2te März, besonnesch sinn. D’Bahâ’i sinn invitéiert, wärend deene véier, fënnef Deeg 
besonnesch frou ze sinn. Oft gi Cadeaue gemaach, et geet een d’Famill a Frënn besichen an et mécht een eppes fir e 
gudden Zweck. D’Faaschtenzäit hält den 2 lte Mäerz op. An dat ass d’Bahâ’i Neit Joer. Et ass och den Ufank vum 
Fréijoer. Ofschléissend dës Gedanken aus de Bahâ’i Schrëften zum Thema Meditatioun: „Eng Stonn Nodenken ass 
méi wäert wéi 70 Joer fromm Andacht. “ 1 Bahâ'u'llâh seet: „ Versenkt Iech an d’Mier vu Menge Wierder, dass dir 
hir Geheimnisser ergrënne kënnt an all déi Pärele vu Wäisheet entdecke kënnt, déi an hiren Déifte verhuerge 
leien. “ 1 2 Des Rubrik gouf Iech offréiert vun de lëtzebuerger Bahâ’i. 


97 Wéi kann ech dat Bescht a mir selwer eraushuelen a kultivéieren? 

97t Sendung, den 8ten an 9te Mäerz 2002. Dir sidd invitéiert: Hutt Dir iech schonn eemol gefrot; Wéi dir dat Bescht 
aus iech selwer eraushuelen a kultivéiere kënnt? Wéi dir de Sënn vun ärem Liewen opspieren an erfëlle kënnt? 

Wéi dir är Kanner zu enger Orientéiemng op ethesch Wäerter hin erzéie kënnt? Wéi dir effektiv an harmonesch mat 
Erwuessenen a Kanner gläichermoosse kommunizéiere kënnt? Genau domat beschäftegt sech den Ethik-Atelier an 
enger Rei vun interessanten an inspiréirende Sessioune fir Erwuessener. D’Material fir den Atelier liwwert d’Buch: 
The familv virtues guide, D 'Buch vun den Dugende fir d’ganz Famill, e kreatiivt a praxisorientéiert Buch zu den 
ethesche Wäerter am Alldag. Am Atelier gëtt draus gelies an diskutéiert, wéi zum Beispill iwwer Takt, Respekt, 
Gerechtegkeet, Selbstsécherheet, Héiflechkeet, Mutt a Rücksicht. Zesumme ginn iwwer Beispiller a Situatiounen 
aus dem Alldaag beroden. Doduerch entsteet e Vertrauen mat der Sprooch vun den Dugenden, déi eis Fäegkeet 
fërdert, e positiven an ermuddegenden Afloss op déi ronderëm eis ze hunn an déi eis selwer bei eiser eegener Ethik 
ënnerstëtzt. Wann dat iech interesséiert, dat kommt einfach bis laanscht a maacht mat: Dëse Samschdeg, den 9te 
Mäerz an de Samschdeg drop de 16te Mäerz um 4 Auer an der Stad am Bahâ’i Zenter. 

Déi, déi sech interesséieren, gi sech zweemol am Mount Rendez-vous, an dat Samschdesmëttes, wärend de 
Kannerklassen am Bahâ’i Zenter. Duerch den Atelier féiert d’Marion Gottardi. Organiséiert ginn dës Atelieeën vum 
Familljekommittee vun de lëtzebuerger Bahâ’i. Fir iech e bëssen Appetit op dës Atelieren ze ginn, hei e puer Iddien 
aus dem Buch: Wie sinn eis Kanner eigentlech wierklech? Déi geeschteg Natur vu Kanner. Wat Kanner sinn a wat 
se net sinn. Geet Léift aleng dann net duer? Wat sollen d’Elteren da man? 

D’Elteren als Erzéier: wéi een erzéierbar Momenter erkenne kann. Wat soll ee maache wann eist Kand eppes 
wierklech Schlëmmes gemaach huet. En Erzéier sinn, kee Priedeger. D’Sprooch vun den Dugenden an d’Kraaft vun 


1 Bahâ'u'lläh, Buch der Gewissheit, s.157 

2 Bahâ'u'llâh,Ährenlese, 70:2 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 





- 75 - 

der Sprooch erkennen. Wann eist d’Kand sech net gutt beholl huet, vun deem schwätze wat geschitt ass, net vun 
deem deen et gemaach huet. 

D’Elteren als Autoritéit: kloer Grenze setzen, Familljereegelen opstellen; dem Kand a senge Grenzen verschidde 
Méiglechkeete ginn. Beispill: Wann et heescht an d’Bett goen, ass et bal eng Topechkeet ze froen: „ Wëlls de an 
d’Bett goen?“ Eng Altemativ ass déi hei: „Karin, Zäitfir an d'Bett. Wëlls de haut d’Geschicht héieren, déi mer 
gëschter gelies hunn oder eng nei? “ 

Zum Thema Disziplin ginn e puer Reegele am Kader vun der Famill proposéiert: Kanner déi léieren, méi 
verantwortlech ze handelen, kënnen och méi Fräiheet kréien. Wann et ëm d’Sécherheet geet, muss einfach gefollegt 
ginn. D’Méi vun engem Kand soll ëmmer unerkannt ginn. 


98 The family virtues guide, d’Buch vun den Dugende fir d’ganz Famill 

98t Sendung, de 15ten a 16te Mäerz 2002. An eiser leschter Emissioun hu mer eis gefrot: Wéi kann ech dat Bescht 
aus mir selwer eraushueln a kultivéieren? Wéi ech de Sënn vu mengem Eiewen opspieren an erfëlle kann a wéi ech 
meng Kanner zu enger Orientéiemng op ethesch Wäerter hin erzéie kann? Äntwerten op dës Froe kréie mer am 
Buch: The familv virtues guide, D 'Buch vun den Dugende fir d’ganz Famill, e kreatiivt a praxisorientéiert Buch zu 
den ethesche Wäerter am Alldag. 

Véier grouss Rolle spillen d’Elteren dobäi: als Erzéier, als Autoritéit, als Guide an als Beroder. Als Guide oder een 
deen de Wee weist kënnen d’Elteren hir praktesch Fäegkeeten a Kenntnisser mat hire Kanner deelen. Sief dat fir an 
de Garage oder an der Kichen eng Hand unzepaken. Eng wonnerbar Geleeënheet fir d’Kanner ze luewen an eng 
Plaz wou si hir Talenter a Fäegkeeten entdecke kënnen. 

Et ass wichteg dass d’Kanner Geschichten iwwer hir Famill erzielt kréien, sou zum Beispill wärend dem Iessen. Do 
sollen si och d’Méigléchkeet hunn, hir eege Geschichten ze erzielen, hir Dreem a Wënsch. Engem Kand 
nolauschteren heescht dass et als eng Persoun respektéiert a geéiert gëtt. Situatioune wou eppes erzielt gëtt solle 
benotzt ginn fir zum Beispill déi jeeweileg Dugend a Qualitéit ze fannen. 

D’Kanner an d’Elteren sollten sech reegelméisseg e bëssen Zäit huelen fir zesummen ze meditéieren; eng Zäit zum 
rouegen Nodenken an zum Gebiet. Ideal dozou sinn ausgewielten Texter aus de Bahâ’i Schrëften oder aner hellegen 
Texter. Duemo soll jiddereen d’Méiglechkeet kréien, ze soen, wéi hien oder hatt déi Zäit zur Besënnung fonnt huet. 

Kanner si vun Natur aus mystesch veranlagt. Si schätzen speziell Geleeënheeten a gewësse Ritualer genee sou oder 
nach méi wéi déi Erwuessen. Den Ufank vun der Pubertéit, de Wiessel vun der Kandheet zum Erwuessene ka vun 
den Eltere bewosst gefeiert ginn, zum Beispill an deem een hinnen een Owend freien Ausgank gëtt, dat an der Natur 
fir dat se kënnen iwwer dat nodenken wat an hinne virgeet; oder e spezielle Cadeau fir ervirzehiewen, wéi eng 
grouss Roll sou Changementer an eisem Liewe spillen. 

Et ass wichteg dass mer eise Kanner hëllefe kënnen eng Bezéiung opzebauen mat deem, deen eis erschaf huet. Am 
Buch vun den Dugenden, aus deem déi hei Gedanke kommen gëtt et eng ganz einfach Approche zu Gott, an dat 
zesumme mat enger Rei vun Dugenden. Gott gëtt beschriwwen als een, deen eis gär huet, een deen nëmmen dat 
Bescht fir eis wëll an och dat bescht vun eis wëll; een deem mir vertraue kënnen an een deen et fäerdeg bréngt, sech 
ëm eis an eis Problemer ze këmmeren. Wa fir eis d’Bezéiung mat Gott eng zentral Roll an eisem Liewe spillt, dann 
ass et och nëmmen normal dass mer eis Kanner motivéieren geeschteg ze wuessen, an zwar duerch d’däglecht 
Gebiet, Meditatioun an de Respekt fir d’Natur. Wann dës Themen iech uspriechen, da maacht mat am Atelier vum 
Familljekommittee vun de lëtzebuerger Bahâ’i; an dat dëse Samschdeg, de 16te Mäerz um véier Auer an der Stad 
am Bahâ’i Zenter. Duerch den Atelier féiert d’Marion Gottardi. Organiséiert ginn dës Ateliere vum 
Familljekommittee vun de lëtzebuerger Bahâ’i. 


99 Déi däitsch Bahä’I Internetsäit 

99t Sendung, den 22ten an 23te Mäerz 2002. Haut héiert dir eis 99st Sendung um Radio ARA. Dës Woch hunn 
d’Bahâ’i aus aller Welt, Ronn sechs Milliounen, also eng Persoun vun 1000 op der Welt, hiert neit Joer gefeiert. Am 
Bahâ’i Zäitalter ass dat d’Joer 159 wat mam 21ste Mäerz ufänkt, den Ufank vum Fréijor. 

Vun Zäit zu Zäit kucken ech am Internet wat et alles Neies gëtt zum Thema Relioun an natierlech iwwer de Bahâ’i 
Glawen. Ech kann iech nëmmen encouragéieren datselwecht ze probéieren. Entweder mat enger Sichmaschinn wéi 
google oder an deem der einfach eng Address agitt. Sou zum Beispill www.bahai.de fir Däitschland oder 
www.bahai.lu fir Lëtzebuerg. Do fannt dir normalerweis déi offiziell Säit vun der Bahâ’i Gemeng aus dem 
jeeweilege Land. Op der däitscher Säit huet sech munches verbessert. Sou gëtt et do elo eng flott Säit mat Froen a 
kuerz Äntwerten. Hei e puer vun dëse Froen an Äntwerten: 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 






- 76 - 


Wat ass dat e Bahâ’i? Bahâ’i nennnen sech déi Mënschen, déi hiert d’Liewen nom Reliounsstëfter Bahâ’u’llâh 
gestalten; genee sou wéi d’Unhänger vum Jesus Christus sech Chrëschte nennen. Bahâ’u’llâh huet vun 1817 bis 
1892 gelieft. Haut ginn et ca. 6 Millioune Bahâ’i a liewen an allen Deeler vun der Welt. De Bahâ’i Glawen ass déi 
jénkst Weltrelioun. 

Ass d’Bahâ’l Relioun eng Sekt vum Islam? Da kann een och froen: Kann d’Chrëschtentum eng Sekt vum 
Juddentum genannt ginn? Gott wäert ni ophalen, sech de Mënschen ze offenbaren. So ass d’Chrëschtentum an der 
jüddescher Gemeng entstanen, aus jüddesche Wuerzelen. Dat selwecht gëllt och fir de Bahâ’i Glawen a seng 
islamesch Originen. D’Bahâ’i Gemengen setzen sech haut aus Leit zesummen, déi aus ganz verschidde reliéisen 
Traditioune kommen a schaffen zesumme fir eng besser Welt. 

Wat ass da besonnesch un der Bahâ’i Relioun? De Bahâ’i Glawe bekennt sech zu de grondleeënde Wourechten, wéi 
se vun de Begrënner vun all de grousse Glawensbekenntnisser vun der Welt geléiert goufen. Si hunn all geléiert, 
dass d’Relioun d’Grondlag vu wierklecher Kultur a reellem Fortschrëtt ass. Besonnesch ass bei der Bahâ’i Relioun, 
dass si e Plang fir eng Weltuerdnung an eng Weltkultur huet. Hir Institutiounen si gëttlecher Natur, well si direkt an 
den offenbaarte Schrëfte vu Bahâ’u’llâh ze fanne sinn. Domat ass et fir eis méi einfach um Weltfridde 
matzeschaffen. 

Eng Fro, déi bei eis oft gestallt gëtt: Wéi steet d’Bahâ’i Relioun zum Chrëschtentum? D’Uleies vu Bahâ’u’llâh ass 
genee dat selwecht wéi dat vu Christus. Ass déi selwecht Grondlag. Alle beid si si Fréijorszäiten an Zäite vu 
séilenerfrëschender Beliewung an d’Ursaach vun der Ernrierung vum Liewe vun der Mënschheet. 

D’Fréijoer vun dësem Joer ass dat selwecht Fréijoer vum Joer virdrun. D’Originen an d’Ziler sinn déi selwecht. 
D’Léiere vu Bahâ’u’llâh hunn déi selwecht grondleeënd Prinzipien, awer si sinn der Etapp vun der Maturitéit vun 
eiser mënschlecher Gesellschaft an de Besoine vun eisem Zäitalter ugepasst. 

Wéi ginn d’Bahâ’i Léieren da verbreet? Well et an der Bahâ’l Relioun keng berufflech Geeschtlech oder 
Enseignante gëtt, léiert jiddereen duerch säi Verhalen a säi Virbild a verbreet sou de Message senge Fäegkeeten no 
an dat an Zesummenaarbecht mat de jeeweilegen Institutiounen. An dësem Zäitalter, wou ëmmer méi Mënschen op 
der Welt an de Genoss vun Erzéiung a Bildung kommen, ass eng berufflech Geeschtlechkeet, déi fréier déi eenzeg 
Quell vu reliéiser Beléierung an Ausleeung war, neméi néideg. Alles Gudds a bis d’nächst Woch wënscht iech äre 
Jean-Marie. 


100 Wéi ass d’Bahâ’I Relioun entstan? 

100t Sendung, den 29ten an 30te Mäerz 2002. D’Bahâ’i Relioun huet hiren Ursprong a Persien am Joer 1844. 
Wichteg ass et fir hei déi dräi zentral Personagen kuerz ze ernimmen. Déi éischt ass de Geschäftsmann Mirza Ali 
Muhammad. Hien huet sech de Bâb, op Lëtzebuergesch eng Dier genannt an huet vun 1819-1850 gelieft. Mat 
dësem Numm vun enger Dier, enger Paart oder Agank, wollt Hien och den Zweck vu senger Missioun ervirhiewen; 
anzwar de Wee virzebereeden. A senge Léieren huet Hie verkënnegt, dass no sengem Doud den Erzéier vun der 
ganzer Mënschheet erschénge géif. No sechs Joer ass Hien als Märtyrer de 9te Juli 1850 gestuewen. 

Déi eigentlech Zentralfigur ass Bahâ’u’llâh. Säi Gebuertsnumm ass Mirza Husayn Ali an Hien huet vun 1817-1892 
gelieft. 1863 huet Hien ëffentlech erkläert, dass Hien dee wär, deen an allen hellege Bicher prophezeit gouf. An 
Him gesinn d’Bahâ’i d’Verkierperung vun dëse Prophezeiungen an och d’Zréc kk omme vu Christus „an der 
Herrlechkeet vum Papp 

Un drëtter Stell ass Abbas Effendi, dee vun 1844-1921 gelieft huet. Et ass deen eelste Jong vu Bahâ’u’llâh a säin 
Titel ass 'Abdu'l-Bahâ, wat souvill heescht wéi Dénger vu Bahâ’u’llâh. Mat néng Joer scho gouf Hien zesumme mat 
sengem Papp aus sengem Land verbannt. No enger Gefaangeschaft wéinst sengem Glawe vu méi wéi fofzeg Joer, 
ass hien an der Welt gereest fir Virträg iwwer de Glawe vu sengem Papp ze halen. An dat an Afrika, Europa a 
Nordamerika. Säi Liewen als Bahâ’i war beispillhaft an d’Geschicht vu sengem Liewen kaptivéiert haut d’Häerzer 
an de Verstand vu Milliounen. Ëmmer erëm ginn nei Bicher iwwer säi Liewe verëffentlecht an Historiker studéiere 
säi Liewen an den Universitéiten. 

A sengem Testament huet Hie säin Enkel Shoghi Effendi zum Hidder vum Bahâ’i Glawen ernannt, der héchster 
Autoritéit vun de Bahâ’i. Shoghi Effendi ass 1957 gestuewen. No de Verfügunge vun de Schrëfte vu Bahâ’u’llâh, 
dem Begrënner, gouf dunn dat éischt „ UniversaaltHaus vun der Gerechtegkeet“ gewielt; Un dëser Wal hu sech déi 
national Kierperschafte bedeelegt, an dat aus allen Deeler vun der Welt. Dëst héchst Verwaltungkierperschaft vum 
Glawen huet hire Sëtz zu Haifa an Israel. Déi national Kierperschaft zu Lëtzebuerg huet hire Sëtz am Bahâ’i Zenter 
an der Stad, an dat an der Allée Léopold Goebel. Dir fannt Bahâ’i am Telefonsbuch an um Intemet ënnert 
www.bahai.lu. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 





- 77 - 


101 Geschicht: De Kinnek a seng véier Fraen 

101t Sendung, de 5ten a 6ten Abrëll 2002. Haut hunn ech eng Geschicht fir Iech. Ech hu se an de Bahâ’i Neiegkeete 
vu Nice op der Cöte d’Azur fonnt: Et war eemol e Kinnek deen hat véier Fraen mat deenen hie bestuet war. Déi 
véiert Fra war déi mat där hien am meeschte frou war a fir déi hien alles gemaach hätt. Seng drëtt Fra hat hien och 
ganz gär. Mat hir ass hien oft a ffiem Länner gereest, mee hien huet awer missen op si oppassen an hien huet gefaart 
dass si hie géing vläicht fir en anere Mann verloossen. Seng zweet Fra war immens léif a war ëmmer fir hien do 
wann hie si gebrauch huet oder wann hien a Schwieregkeete war. Wat elo seng éischt Fra ubelaangt, sou huet de 
Kinnek si komplett ignoréiert, obscho si hie vu ganzem Häerze gär hat. Enges Daags ass de Kinnek schwéier krank 
ginn an hie wosst dass hie gläich huet misse stierwen. Deen Dag ass et him bewosst ginn, dass obschonns hien e 
Liewe vu Luxus a Räichtum hat an dat mat senge véier Fraen, hie sech dach awer op eemol ganz aleng géif 
erëmfannen. Dorops hinn huet hie seng véiert Fra geruff an hir gesot: J)ech hat ech iwwer alles gär, hunn dir déi 
schéinste Kleeder geschenkt an déi deierst Diamanten. Wëlls du elo mat mir kommen, elo wou ech stierwen? “ „Dat 
kënnt guer net a Fro, huet si geäntwert, éier si séier fort war ». Dës Äntwert war fir de Kinnek wéi e Messerstach 
an d’Häerz. Zu déifst traureg huet hien du seng drëtt Fra gefrot: „ Dech hat ech mäi ganzt Liewe gär, wëlls du elo 
mat mir goen, elo wou ech stierwen? “ „Nee “ huet si geäntwert, „ d ’Liewen ass einfach ze vill schéin, ech wëll dës 
Geleeënheet notzefir mech erëm ze bestueden “. Dem Kinnek säin Häerz ass lues e lues ëmmer méi kal an traureg 
ginn. Also stellt hie senger zweeter Fra déi selwecht Fro: „Du wars ëmmer do wann ech dech gebraucht hunn, wëlls 
du elo mat mir goen, elo wou ech stierwen? “ „Et deet mir leed, sot si, dat eenzegt wat ech maache kann, ass mat dir 
bis bei däi Graf goen. » Total fäerdeg an um Buedem héiert de Kinnek eng Stëmm, déi him seet: „Ech, ech gi mat 
der, ech ginn do wou s du geess “. Hien huet eropgekuckt an huet seng éischt Fra gesinn, sou goureg dass een 
d’Rëpper ziele konnt. Hie war sou traureg wéi e seng Fra esou gesinn huet an et huet him sou leed gedoen, dass hie 
sech net besser ëm si gekëmmert huet. 

D’Moral vun der Geschicht: An eisem Liewen hu mir och 4 Fraen: Déi véiert ass eise Kierper. Obscho mir him all 
eis Zäit an Energie ginn, loosse mir en awer hei wa mir stierwen. Déi drëtt, dat sinn all eis materiell Saachen, eise 
Rang an der Gesellschaft an eist Geld. Och si verschwanne ganz séier. Déi zweet ass eis Famill an eis Frënn. 

Obscho si eis trei sinn, kënne si eis am beschte Fall nëmme bis mat op eist d’Graf begleeden. Awer déi éischt, dat 
ass eis Séil, déi, déi mir sou oft vernoléissegen. An awer ass si déi eenzeg déi iwwerall mat eis geet an ëmmer bei 
eis bleift. Duerfir solle mir eis gutt ëm si bekëmmeren, si kultivéieren, hir ze iesse ginn, si stäerken, si schätzen, sou 
laang nach Zäit ass! Dass si dach ewéi 1000 Feiere blénkt an d’Liewe vun deenen aneren mat Liicht fëllt! 


102 Wëssenschaft a Moral 

102t Sendung, den 12ten an 13ten Abrëll 2002. D’international Bahâ’icommunautéit huet eng flott Intemetsäit mat 
Neiegkeeten aus aller Welt. Dir fannt de Site ënnert: www.bahaiworldnews.org . 

Hei eng vun de leschten Neiegkeeten: Eng eenzegaarteg Konferenz zu London ënnersicht den Zesummenhang 
tëschent der Wëssenschaft an der Moral. Gëtt et eng wëssenschaftelch Basis fir d’Moral? Gëtt et an eisem Gehir eng 
Plaz wou d’Kapazitéit fir Moral ass? Dat ware just zwou vun de Froen, déi eis zum Iwerleeën uregen an dat op der 
Konferenz mam Thema Wëssenschaft a Moral, den 8ten an 9te Febmar zu London. 

D’Konferenz gouf vum Chimrg Graham Walker organiséiert an dat am Royal College of Physicians, Regents Park. 
„Iwwerall wou een hikuckt, no bannen oder no baussen, fënnt ee Konflikt, a meeschtens wéinst der moralescher 
Villfaltegkeet. Eng Villfaltegkeet vu moralesche Wäerter, déi doduerch entsteet well mer d’Liewe mat all senge 
Problemer aus verschidde Perspektive gesinn, sief et wéinst der Kultur aus der mer kommen, sief et wéinst der 
Relioun mat där mer opgewuess sinn oder sief et wéinst eisem Alter. “ So sot den Dr Walker, e renoméierten Kapp 
an Halschirurg an e Member vun der Bahâ’igemeng. Fir dass mer dëse Konflikt eliminéiere kënnen, musse mer fir 
d’éischt eng gemeinsam Basis fannen. 

Iwwer 60 Delegéiert, déi medezinesch, wëssenschaftlech a philosophesch Diszipline vertrieden, hunn un der 
Konferenz deelgeholl. Ënnert de Konferenziere waren den Ian Craig, e weltrenoméierte Spezialist an der 
Zyklogenetik vum Psychiatreschen Institut zu London, d’Baroness Susan Greenfield, eng Professorin vun der 
Neuropharmakologie op der Uni zu Oxford, den Hossein Danesh, Psychiatrieprofesser a Präsident vun der 
intemationaler Uni zu Landegg an der Schwäiz. 

D’Konferenz war historesch well se weltwäit respektéiert Wëssenschaftler a Philosophen zesummebmecht huet, fir 
op eng éierlech, offen a ffëndlech Aart a Weis no de biologeschen, psychologeschen a soziale Faktoren ze sichen, 
déi anscheinend fir eng gesond moralesch Entwécklung verantwortlech sinn. 

Am Mëttelpunkt vun der Konferenz huet den Dr Danesch d’Relatioun vun der Wëssenschaft, der Relioun an der 
Ethik behandelt. Seng Thèse ass déi dass d’Mënschheet amgaang ass vun enger op sech selwer zentréierter, 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 78 - 

iwwerliewensorientéierender Basis zu enger friddlech orientéierenter Zukunft histéiert. Vu dass jiddereen an all 
Gesellschaft engem universale Gesetz vun Entwécklung a Progrès ënnerworf ass, ass et eis méiglech, dräi 
Opfaassunge vun der Welt ze erkennen, déi méi oder manner an all mënschleche Gesellschafte präsent sinn. Dës 
Opfaassunge vun der Welt spigelen dräi Phasen an der Entwécklung vum Eenzelnen a vun der Gesellschaft erëm: 
eng Phase vum Iwwerliewen; eng Phase vun der Identitéit an eng Phase wou de Fridden am Mëttelpunkt vun der 
Weltopfaassung steet. 

D’Thèse vun der Baronin Greenfeld huet zu villen Diskussiounen ugereegt. Si mengt dass et keng spezifesch Plaz 
am Gehir gëtt wou sech d’Kapazitéit zur Moral befënnt, mee dass et éischter mat Liewenserfahrungen a Genetik ze 
dinn huet. 

Den Dr. Walker sot dass hien dës Konferenz organiséiert huet well hien de Bahâ’i Glawe praktizéiert. Obschonn 
den Zesummenhang vu Relioun a Wëssenschaft net eenzegaarteg am Bahâ’i Glawen ass, ass et trotzdem e staarke 
Grondsaz. A wann et wierklech en Zesummenhang tëschent Wëssenschaft a Relioun gëtt, da gehéieren dozou och 
Konzepter wéi Spiritualitéit an Moral, ee vun den Haaptstäiler vun der Relioun. 


103 Ëffentlech Unerkennung vum Glawen 

103t Sendung, den 19ten an 20ten Abrëll 2002. Dëse Weekend feiere Bahâ’i iwwerall op der Welt d’Deklaratioun 
vun hirem Begrënner, Bahâ’u’llâh, an dat all Joer, den 21sten Abrëll. E Mount virdrun, den 21ste Mäerz hu sechs 
Millioune Bahâ’i hiert neit Joer gefeiert. Ëmmer méi interesséiert d’Ëffentlechkeet sech fir dat wat 
d’Bahâ’icommunautéit an der Welt mécht. Hei elo puer Beispiller vun ëffentlecher Unerkennung bei eis an an 
Europa: Aus Uleies vum Bahâ’i Neie Joer huet de britësche Premier Tony Blair de Bahâ’i a Groussbritannien dëse 
Message geschéckt: 

« J’ai une vision claire d’une Grande-Bretagne multiculturelle dans laquelle la contribution de chaque 
Communauté ethnique, culturelle et religieuse sera mise en valeur. Je suis déterminé ä faire en sorte qu’ily ait une 
société vraiment dynamique, dans laquelle des peuples d’origine ethnique, culturelle et religieuse différente 
puissent vivre et travailler ensemble, tout en conservant leur identité distinctive, dans une atmosphère de respect et 
de compréhension mutuels. 

Les Bahâ'is britanniques font une contribution significative dans le sens de la réalisation de cette vision et, grâce â 
cela, nous sommes un pays plus fort et meilleur. II est particulièrement important que nous célébrions la 
contribution de la Foi Bahâ’ie â la stabilité et â laprospérité de la Société britannique tout entière. 

Je suis extrëmement encouragépar la vision de la Communauté Bahâ'ie qui reconnait lepouvoir du dialogue inter- 
religieux et l’importance que tous les citovenspuissent faire épanouir leurpotentialité. 

Votre Communauté a une vitalité qui a été bien démontréepar l’inauguration récente des Jardins Bahâ'is sur le 
Mont Carmel [en Terre Sainte]. C’est un remarquable témoignage de votre foi I» [ Signé : ] Tony BLAIR 

An Nordirland huet de Premier David Trimble a säin Deputy de Mark Durkan de Bahâ’i dëse Message geschéckt: 

Message from the First Minister and Deputy First Minister: We are committed to the development of a fair, equal 
and inclusive society in Northern Ireland, where all the people in Northern Ireland, regardless of their race or 
religion, live and workpeacefullv side bv side in an atmosphere of mutual respect and understanding. We believe 
that this vision sits well alongside the Baha'i belief that humanity is one single family. We congratulateyou on the 
contribution the Baha'i community has made through activities, vour participation in initiatives such as the 
Northern Ireland Inter-Faith Forum and interaction with local community and voluntary groups, which will help 
thepeople ofNorthern Ireland make this vision a reality. We wishvou well on the occasion of the Baha'i New Year 
and look forward to working alongside the Baha'i community in the future as we all strive to achieve our shared 
vision of a better societv for all the people in Northern Ireland. 

[signed] Rt Hon David Trimble MP MLA [signed] Mark Durkan MLA 

Bei eis am Familljeministère huet d’FamilljeministEsch d’Madame Marie Josée Jacobs d’Union luxembourgeoise 
des Femmes Bahâ ’ies empfaang fir hinne merci ze soe fir d’Donation vun engem Collage vun hirem Stand bei der 
Feier vum internationalem Joer vum Bénévolat. Dëst Konschtwierk huet elo seng Plaz am Familljeministère fonnt a 
gouf virdrunn am Bahâ’i Zenter versteigert an dat fir eng Schoul an Tanzania, engem Projet dee vun der Unity 
Foundation an dem Kooperatiounsministère ënnerstëtzt gëtt. 

Réception au Ministère de la Famille : Le 25 mars demier, Madame Marie Josée Jacobs, ministre de la Famille, de 
la Jeunesse et de la Promotion féminine avait invité l’Union Luxembourgeoise des Femmes Baha’ies â une 
réception pour la remercier de la donation d’un collage créé par une artiste non baha’ie et réalisé avec le concours 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 79 - 

de nombreuses personnes qui avaient visité le stand de l’Union Luxembourgeoise des Femmes Baha’ies lors de la 
célébration de clöture de l’Année intemationale du Bénévolat. 

Cette ceuvre d’art, qui a trouvé sa place au Ministère de la Famille, a été au préalable vendu aux enchers au Centre 
baha’i au profit de FEcole Ruaha en Tanzanie, projet soutenu par Unity Foundation en coopération avec le 
Ministère de la Coopération. 

Lors de la réception Madame Marie Josée Jacobs soulignait les activités des femmes bahâ’ies et la bonne relation 
qui existe entre son Ministère et les femmes bahâ’ies. En présence de quelque dix joumalistes, elle exprimait son 
souhait que cette bonne relation puisse continuer â Favenir. La réception a été mentionnée dans trois des principaux 
joumaux, dont le Luxemburger Wort et a conduit â un reportage de six minutes par RTL télévision de notre 
communauté, qui a été diffusé lors de nouvelles du soir et rediffusé six fois par la suite. Suite â cette diffusion le 
secrétariat a requ par email des questions concernant notre communauté. 1 


104 D’Ofschafung vu rassescher Diski imiiiatioiin, Deel 1/2 

104t Sendung, de 26ten a 27ten Abrëll 2002. Méi wéi jee ass d’Ofschafung vu rassescher Diskriminatioun en Zil dat 
eis all soll um Häerz leien. D’Vereenten Natiounen hunn den 21ste Mäerz als en internationalen Dag fir 
d’Ofschafüng vu rassescher Diskriminatioun gewielt. Aus deem Uleies huet déi international Bahâ’igemeng eng 
Deklaratioun zum Thema erausginn. Si gouf der Madame Mary Robinson presentéiert, déi Kommissär flr 
d’Mënscherechter ass. Hei elo fir iech den éischten Deel vun dëser Deklaratioun. 

Le rassemblement des peuples du monde dans une relation harmonieuse et créative est le besoin cmcial de l'heure 
actuelle. Suite aux avancées des connaissances humaines qui ont approfondi les liens d'interdépendance et contracté 
la planète, la principale tâche qu'affronte maintenant tous ses habitants consiste â jeter les bases d'une société 
mondiale capable de refléter l'unicité de la nature humaine. La création d'une telle culture universelle de 
collaboration et de conciliation nécessitera un retour â la conscience spirituelle et â la responsabilité. 

II y a plus d'un siècle, Bahâ'u'llâh a affirmé que l'humanité entrait dans une nouvelle ère de son histoire pendant 
laquelle les processus accélérateurs de l'unification obligeraient tout le monde â reconnaitre que l'humanité est un 
seul peuple avec un destin commun. En faisant appel â l'humanité pour qu'elle accepte la vérité centrale de son 
unicité, et mettre de cöté les barrières de race, de religion et de nationalité qui ont été les principales causes des 
conflits au cours de l'histoire, Bahâ'u'llâh nous exhorte : "[...] ne vous regardez doncplus comme des étrangers. 

Vous ëtes les fruits d'un mëme arbre, les feuilles d'une mëme branche." II n'y a, dit-il, aucune possibilité de réaliser 
la paix mondiale tant que le principe fondamental d'unité n'a pas été accepté et mis en pratique dans l'organisation 
de la société : "Le bien-ëtre de l'humanité, sapaix et sa sécurité nepourront ëtre obtenus si son unité n'estpas 
fermement établie." Et "Que vos relations avec vos semblables soient toujours empreintes d'amour et d'harmonie, 
de l'esprit leplus amical et leplus fraternel [...] Sipuissante est la lumière d'unité qu'ellepeut illuminer toute la 
terre." 

L'unité qui doit étayer un ordre social paisible et juste est une unité qui embrasse et honore la diversité. L'unicité et 
la diversité se complètent et sont inséparables. Le fait que la conscience humaine fonctionne obligatoirement â 
travers une diversité infmie d'esprits et de motivations ne diminue en rien son unité essentielle. En effet, c'est 
précisément une diversité inhérente qui distingue l'unité de l'homogénéité ou de l'uniformité. L'acceptation du 
concept de l'unité dans la diversité implique donc le développement d'une conscience globale, d'un sens de la 
citoyenneté mondiale, et d'un amour pour toute l'humanité. Elle incite chaque individu â se rendre compte que, étant 
donné que le corps de l'humanité est un et indivisible, chaque membre de la race humaine est né dans le monde 
comme gage de l'ensemble. Elle suggère d'ailleurs que, si une communauté internationale pacifique doit apparaitre, 
alors il y a lieu de permettre aux expressions culturelles complexes et variées de l'humanité de se développer et de 
s'épanouir, aussi bien que d'interagir les unes avec les autres dans des modèles de civilisation en constante 
transformation. "Les différences au sein de la famille humaine devraient ëtre la cause de l'amour et de l'harmonie, 
de mëme qu'en musique, I'accordparfait résulte de la résonance simultanée d’un grand nombre de notes 
différentes." 

De ce principe fondamental de l'unité des peuples du monde sont nés presque tous les concepts concernant la liberté 
et le bien-ëtre humains. Si la race humaine est une, il y a lieu de rejeter toute idée qu'un groupe racial, ethnique ou 
national quelconque est d'une manière ou une autre supérieur au reste de l'humanité; la société doit réorganiser sa 
vie pour donner une expression pratique au principe d'égalité pour tous ses membres sans égard â la couleur, â la 
croyance ou au genre; et il y a lieu d'accorder â tous les individus l'occasion de réaliser leur potentiel inhérent et de 
contribuer ainsi â "l'amélioration de la civilisation". 


1 Extrait d’un rapport du Bureau d’information 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 80 - 

Souwäit zum éischten Deel vun dëser Deklaratioun vun der internationaler Bahâ’icommunautéit zum Dag vun der 
Ofschafüng vu rassescher Dikriminatioun. 


105 D’Ofschafung vu rassescher Diskriminatioun, Deel 2/2 

105t Sendung, den 3ten a 4te Mee 2002. Méi wéi jee ass d’Ofschafüng vu rassescher Diskriminatioun en Zil dat eis 
all soll um Häerz leien. D’Vereenten Natiounen hunn den 21ste Mäerz als en intemationalen Dag fir d’Ofschafiing 
vu rassescher Diskriminatioun gewielt. Aus deem Uleies huet déi international Bahâ’igemeng eng Deklaratioun 
zum Thema erausginn. Si gouf der Madame Mary Robinson presentéiert, déi Kommissär fir d’Mënscherechter ass. 
Hei elo fir iech den zweeten Deel vun dëser Deklaratioun. 

Pendant trop longtemps dans l'histoire, le mal du racisme a violé la dignité humaine. Son influence a retardé le 
développement de ses victimes, corrompu ses auteurs et anéanti le progrès humain. Des efforts conscients, délibérés 
et soutenus seront nécessaires pour surmonter ses effets dévastateurs. En effet, rien de moins qu'un amour réel, une 
patience extrëme, une vraie humilité et une réflexion dans une attitude de prière réussiront â libérer les relations 
humaines de sa tache pemicieuse. "Fermez vosyeux aux différences raciales et souhaitez la bienvenue â tous â la 
lumière de l'unicité. ", voici le conseil de Bahâ'u'llâh. 

II est clair que la promotion de la tolérance et de l'entente réciproque parmi les différents groupes humains ne 
constitue pas un simple exercice passif de rhétorique. II y a lieu d'affronter toutes les formes de provincialisme, 
toutes les étroitesses d'esprit et tous les préjugés. La mise en application de mesures juridiques appropriées qui 
protègent les droits et chances de tous, et l'adoption d'initiatives éducatives qui favorisent la solidarité humaine et la 
citoyenneté mondiale devraient ëtre parmi les premières mesures pratiques adoptées par toutes les nations. 

La direction morale qu'offrent les communautés religieuses devrait sans doute ëtre un élément-clé de tout effort de 
ce genre. Cependant, pour assurer un röle constmctif â la religion, les adeptes de toutes les religions devraient 
reconnaitre les conflits et les souffrances causés par ceux qui se sont approprié les symboles et instmments de la 
religion en vue de fms personnelles égoi'stes. Le fanatisme et les conflits empoisonnent les puits de la tolérance et 
représentent des expressions corrompues des vraies valeurs religieuses. Le défi qu'affrontent tous les chefs religieux 
consiste â contempler, le coeur rempli de compassion et de soif de vérité, la situation critique de l'humanité, et â se 
demander si, en toute humilité devant leur Créateur Tout-Puissant, ils ne pourraient pas effacer leurs différences 
théologiques dans un esprit de tolérance réciproque afin de leur permettre de collaborer â l'avancement de la justice 
sociale et ä la paix. Dans son exhortation â "observer la tolérance et la justice", Bahâ'u'llâh affirme qu'il est possible 
â la fois de croire en Dieu et d'ëtre tolérant. 

Le chemin conduisant â l'unité et â la réconciliation est le seul qui se présente â la famille humaine. Un monde dans 
lequel toutes les nations, races, croyances et classes sociales sont unies étroitement et de fa?on permanente n'est pas 
une vision utopique mais une nécessité inévitable et vitale. 

"Illuminez et sanctifiez vos coeurs." conseille Bahâ’u’llâh, "Nepermettezpas qu'ils soientprofanés par les épines 
de la haine et les ronces de la malice. Vous ëtes, tous, les habitants d'un mëme monde et vous avez été créés d'une 
mëme volonté. Béni celui qui se mële â tous ses semblables dans un esprit deparfaite bonté et d’amour [...]." 

Souwäit zum zweeten a leschten Deel vun dëser Deklaratioun vun der intemationaler Bahâ’icommunautéit zum Dag 
vun der Ofschafüng vu rassescher Dikriminatioun. 


106 Invitée D’Esther Zana-Nau, L’union européenne (op franséisch) 

107 Invitée D’Esther Zana-Nau, L’union européenne, suite (op franséisch) 

108 Buchvirstellung: Eenheet an der Villfalt, Deel 1/4 

108t Sendung, de 24ten a 25te Mee 2002. An den nächsten Emissiounen héiert dir Bahâ’i Zitater iwwer eng Rei 
Froen, déi all Mënsch sech fréier oder spéider eng Kéier stellt. Dës Theme kommen aus dem Buch: Eenheet an der 
Villfalt, Déi eng Wourecht an de Schrëfte vun alle Reliounen, erausginn vun engem Inder, O.P. Gai a mat engem 
Virwuert vum Franz Alt. 

Aktiivt Liewen: „Ihr seid die Bäume Meines Gartens. Ihr miißt gute und köstliche Friichte tragen, damit sie euch 
und anderen niitzen. Darum ist est jedermanns Flicht, sich einem Handwerk oder Beruf zu widmen, denn darin liegt 
das Geheimnis des Wohlstandes, o ihr Einsichtigen!“ 

Opriichtegkeet: „Ebenso geziemt es den Geliebten Gottes, mit ihren Mitmenschen nachsichtig zu sein, von allen 
Dingen so geheiligt und gelöst zu sein und solche Aufrichtigkeit und Redlichketi aufzuweisen, dass alle Völker der 
Erde sie als die Treuhänder Gottes unter den Menschen anerkennen. “ 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 







-81 - 

Bridderlechkeet: ,,Er, der ener Herr ist, der Allerbarmer, hegt in Seinem Herzen die Sehnsucht, das ganze 
Menschengeschlecht als eine Seele und einen Körper zu sehen. “ 

Courage: „Löse deine Zunge, und um des Gedenkens an deinen barmherzigen Herrn willen verkiinde die Wahrheit. 
Fürchte dich vor niemandem, setze dein ganzes Vertrauen in Gott, den Allmächtigen, den Allwissenden. “ 

Famill: „ Und erhaben iiberjede andere Verbindung ist die Verbindung der Menschen miteinander, besonders wenn 
sie in der Liebe Gottes zustandekommt. So wird die Ureinheit sichtbar, so wird die Grundlage der Liebe im Geiste 
gelegt. “ 

Fräigebigkeit: „Sei freigebig im Gliick und dankbar im Unglück. Sei des Vertrauens deines Nächsten wert und 
schaue hellen undfreundlichen Auges auf ilm. Sei ein Schatz dem Armen, ein Mahner dem Reichen, eine Antwort 
auf den Schrei des Bedrückten. “ 

Fräiheet vun Ierger: „ Werdet niemals aufeinander böse. Liebet die Geschöpfe um Gottes willen und nicht um ihrer 
selbst willen. Ihr werdet niemals böse oder ungeduldig werden, wenn ihr sie um Gottes willen liebt. “ 

Fräiheet vun Haass: „Der Hauptzweck, der den Glauben Gottes und Seine Religion beseelt, ist, das Wohl des 
Menschengeschlechts zu sichern, seine Einheit zu fördern und den Geist der Liebe und Verbundenheit unter den 
Menschen zu pflegen. Lasst sie nicht zur Quelle der Uneinigkeit und der Zwietracht, des Hasses und der 
Feindschaft werden. “ 

Fräiheet vun Iwwel: „ Höre nichts Schlechtes und sieh nichts Schlechtes, erniedrige dich nicht, und klage nicht! 
Sprich nichts Schlechtes, auf daß du nichts Schlechtes hörest, und vergrößere die Fehler anderer nicht, damit deine 
eigenen Fehler nicht groß erscheinen. Wiinsche nicht die Erniedrigung eines anderen, damit deine eigene 
Niedrigkeit nicht ojfenkundig werde. Verbringe alsdann die Tage deines Lebens, die weniger sind als einßüchtiger 
Augenblick, mit makellosem Gemiit, unbeflecktem Herzen, reinen Gedanken und geheiligtem Wesen, damit du die 
irdische Hiille frei und zufrieden ablegen mögest. “ 

109 Invitée D’Esther Zana-Nau, La foi bahâ’ie, une utopie ? (op franséisch) 

110 Invitée D’Esther Zana-Nau, La vision de la foi bahä’ie (op franséisch) 


111 Oppene Bréif un d’reliéis Leadere vun der Welt 

111t Sendung, de 14ten a 15te Juni 2002. Viru kuerzem huet den héchste Bahâ’i Gremium en offene Bréif un all 
d’reliéis Leadere vun der Welt adresséiert. Hei zu Lëtzebuerg huet den Nationale Rot vun de Bahâ’i vu Lëtzebuerg 
de reliéise Leader de Message iwwerreecht. De Bréif ass zugläich en Encouragement an eng Wamung. Zwou vun 
deene gréisste Geforen där d’Welt haut ausgesat ass ginn hei ervirgehuewen: an zwar Haass aus reliéisen Ursaachen 
a Fanatismus. D’Leadere vu Glawensrichtungen ginn opgeruff duerch hiert eegent Beispill, ze weisen, dass si sech 
honnertpronzeteg fir d’Ausrottung vu reliéisem Konflikt a Gewalt asetzen. 

An dësem Communiqué gëtt drop higewisen, dass déi wesentlech Eenheet vun der Mënschheet gréisstendeels 
akzeptéiert gëtt als Basis fir intemationaalt Recht an als Norm mat där d’Behuelen an d’Verhale vu Mënschen a 
Regiemngen jugéiert gëtt. 

An der Relioun ass et awer anescht. Do ginn nach ëmmer Trennunge vill ze genee gemaach. Den héchste Gremium 
am Bahâ’i Glawe füerdert déi reliéis Leaderen dozou op, méi wéi jee den Dialog tëschent de Reliounen ze stäerken 
an dat mat voll Vertrauen a Gewëssenheet; a vimn allem ginn all Glawensrichtungen opgefuerdert 
Gemeinsamkeeten ënnereneen ze fannen a Communautéiten zesummenzebréngen. 

Wann dat net gemaach gëtt ass d’Altemativ kloer an onauswäichlech: wann d’Aarbecht tëschent de Reliounen leie 
bleift, wäerte mer méi Vimrteeler, méi Haass a méi Gewalt gesinn, déi Gemeinschaften a Gesellschaften 
auserneerappt. 

Et ass derwäert dräi Elementer aus dëser Noriicht ervirzesträichen: Relioun huet eng wonnerbar Kraaft, mënschlecht 
Verhalen ze motivéieren, obschonn een sech muss bewosst sinn, dass dës Kraaft genee sou gutt fi Guddes oder 
Schlechtes ka benotzt ginn. 

Eng däitlech a kloer Wamung géint reliéisen Extremismuss an de Wonsch vun enger Relioun oder Gemeinschaft, 
Finalitéit oder de Monopol vu reliéiser Wourecht wëllen ze hunn. Däraarteg Uspréch bewierken näischt anescht wéi 
batter Vimrteeler an Haass tëschent de Leit a féieren zu Gewalt. 

Den héchste Gremium am Bahâ’i Glawen encouragéiert d’Leadere vun de grousse Reliounen eng Konklusioun ze 
akzeptéieren, déi Hand an Hand mat deem geet, wat zënter Joerzéngten an der Aarbecht tëschent de Reliounen 
gemaach gouf: datt den Ursprong vun all de grousse Reliounen dee selwechten ass. Aus enger Bahâ’i Perspektiv ass 
dat eng onauswäichlech Wourecht. Wa mer unerkennen, dass ee geeschtege Wäert an all de grousse Reliounen op 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 







- 82 - 

der Welt fanne kann, wou all Relioun léiert, dass et nëmmen ee Gott gëtt, kann een net zugläicher Zäit akzeptéieren, 
dass si vu verschiddene Gëtter inspiréiert sinn. 

Dëse Bréif insistéiert um Fait dass dee selwechte gëttlechen Ursprong bei alle Reliounen ze fannen ass. 
D’Ënnerscheeder sinn doduerch entstanen, well d’Reliounen a verschiddene Kulturen, zu verschidden Zäiten an a 
verschidde Gesellschaften ervirkoumen. Jiddereng vun hir bréngt eng eenzegaarteg Perspektiv zu der mënschlecher 
Spiritualitéit mat sech, jiddereng gëtt eis verschidde Forme Gott unzebieden an eis Spiritualitéit ze entdecken. 
Jiddereng ass vu Gott inspiréiert an am Häerz vun all de Reliounen ass nëmmen ee Gott. 


112 Buchvirstellung: Eenheet an der Villfalt, Deel 2/4 

112t Sendung, den 21ten an 22te Juni 2002. Fräiheet vu Roserei: »Ich heiße euch alle und jeden von euch, alles, 
was ihr im Herzen haht, aufLiebe und Einigkeit zu richten. ... Ein Haßgedanke muß durch einen mächtigeren 
Gedanken der Liebe vernichtet werden. « 

Frënn: „Ihr seid die Friichte eines Baumes und die Blätter eines Zweiges. Verkehrt miteinander in inniger Liebe 
und Eintracht, in Freundschaft und Verbundenheit. “ 

Fridden: „Die ganze Welt muß als ein einziges Land betrachtet werden, alle Völker als ein Volk und alle Menschen 
als Angehörige einer Rasse. Religionen, Rassen und Nationen sind alle nur Trennungen, die der Mënsch gemaacht 
hat, und nur in seinem Denken nötig. ...Fiir ihn gibt es nur eine Schöpfung. Wir miissen Gott gehorchen und danach 
streben, ihm zufolgen, indem wir alle unsere Vorurteile hinwegtun und der Erde Frieden bringen. “ 

Direction divine: « Quiconque suivra le chemin de la direction divine et s ’efforcera de s ’éleverjusqu ’aux sommets 
de la vertu parviendra ä ce sublime et glorieux état. Füt-il ä mille lieues de distance, il percevra le parfum de Dieu 
et verra nettement se lever, au-dessus de l’étoile du matin de toutes choses, la resplendissante aurore de la 
direction divine. » 

Gerechtegkeet: « Ofils de l’esprit! A mesyeux, ce que j'aimepar-dessus tout est la justice; ne t'en écartepas si 
c'est moi que tu désires, et ne la négligepas afin que jepuisse mefier ä toi. Par elle, tupourras voirpar tespropres 
veux et non par ceux des autres, et tu pourras comprendrepar ton propre savoir et non par celui du prochain. Pèse 
bien ceci: comment dois-tu ètre? .... » 

Gléck : « De leur rigoureuse observance ont toujours dépendu et continueront de dépendre la distinction suprëme 
de I’homme, son réel avancement et sa victoire finale. Quiconque garde les commandements de Dieu obtiendra le 
bonheur éternel. » 

D’golde Reegel: « Si ton regard se tourne vers la pitié, renonce aux choses qui te profitent et attache-toi ä celles 
quiprofiteront â l’humanité; et si tes veux se tournent vers la justice alors choisispour ton voisin ce que tu 
désirerais pour toi-mëme. » 

Gutt Aktiounen : « Si les hommes se rendaient compte de l’éminence de leur rang et de la noblesse de leur destinée, 
ils ne feraient montrer de rien d’autre que d’un aimable caractère, d’actions pures et d’une conduite convenable et 
digne de louanges. Si ceux qui sont de bonne volonté parmi les érudits et les sages venaient â orienter les hommes, 
toute la terre serait considérée comme un seul pays. » 

D’Heem : « Ma maison est unfover depaix ! Mon fover est la maison du délice et de la joie ! Ma maison est la 
maison du rire et de I’exaltation. Quiconque enfranchit le seuil doit s ’en retourner le coeur rempli de joie. » 


113 Buchvirstellung: Eenheet an der Villfalt, Deel 3/4 

113t Sendung, den 28ten an 29te Juni 2002. Elo e puer Extraiten zu den Themen Ënnerlech Emeierung - d’Kraaft 
vum Glawen - de Krich - d’Liewen no dem Doud - d’Léift - d’Meditatioun an de Mënsch. 

Zur ënnerlecher Emeierung soen d’Bahâ’i Schrëften: „ Gott - erhaben sei Seine Herrlichkeit - wünscht nicht die 
Demütigung Seiner Diener. Wahrlich, Er ist der MitleidvoIIe, der Barmherzige. Allein mit Gott sollte der Siinder um 
Erbarmen aus dem Meer des Erbarmens, um Vergebung aus dem Himmel der Grossmut flehen. “ 

Zur Kraaft vum Glawen soen d’Bahâ’i Schrëften: „Sou ass et kloer an däitlech, dass all Propheten Tempele vun der 
Saach Gottes sinn, déi a verschiddener Truecht erschéngen. Wann s de gutt kucks, wäert s de gesinn, dass si all am 
selwechten Hellegtum wunnen, dass si sech zum selwechten Himmel erophiewen, op deem selwechten Troun sëtzen, 
déi selwecht Sprooch schwätzen an dee selwechte Glawe verkënnegen. “ 

Iwwer de Krich soen d’Bahâ’i Schrëften: „ Vun all objektiwem Standpunkt aus betruecht ass de Fridden tëschent de 
Vëlker eng Noutwendegkeet an e Gebot. Gott huet d’Âerd erschaf an eng Mënschheet fir drop ze liewen. De Mënsch 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




-83 - 

huet keng aner Plaz fir ze wunnen; awer en huet sech erhuewen an agebilte Grenzen an territorial Beschränkunge 
verkënnegt. An ënnert der Wanvirstellung vun engem fanateschen, engem Patriotismuss gi Stréim vu wäertvollem 
Blut vergoss. “ 

Iwwer d’Liewen nom Doud soen d’Bahâ’i Schrëften: „Sou wéi de Begrëff vum Glawen, dee vun Ufank un, dee keen 
Ufank huet, bestanen huet bis zum Enn, dee keen Enn huet, dauere wäert, sou wäert och dee wierklech Gleewegen 
éiweg liewen a bestoen. Säi Geescht wäert éiweg de Wëlle Gottes ëmkreesen. “ 

An iwwer d’Léift schreiwen d’Bahâ’i Schrëften: “A Wierklechkeet, sief der bewosst: Léift ass d’Geheimnis 
gëttlecher Offenbarung! Léift ass geeschteg Erfëllung! Léift ass d 'Liicht vum Räich Gottes! Léift ass d’Ursaach vun 
der Offenbarung vun der Wourecht an der Welt..! Léift ass d’Mëttel fir déi héchst Gléckséilegkeet an der Welt vum 
Stoff wéi an der Welt vum Geescht! Léift ass d’Ursaach vun der Entwécklungfir aU ... Mënsch! Léift ass dat gréisste 
Gesetz an dësem onendlechen Räich Gottes! Léift ass dat eent Gesetz, dat d’Uerdnung tëschent de bestehenden 
Atomen zum Virschäi bréngt an iwwer si Muecht huet! Léift ass d’Ursaach, déi eise sichende Sënner 
d’Geheimnisser ervirbréngt, déi den Onendlechen an d’Universum geluecht huet!“ 


114 Buchvirstellung: Eenheet an der Villfalt, Deel 4/4 

114t Sendung, de 5ten a 6te Juli 2002. „All Relioune si wéi Blummen an deem enge Gaart vu Gott. “ Sou schreift de 
Franz Alt am Virwuert zum Buch: Eenheet an der Villfalt, Déi eng Wourecht an de Schrëfte vun aile Reliounen, 
erausgi vum Inder, O.P. Gai. 29 Kärfroe vum Liewen ginn an dësem Buch beliicht, an dat mat Extraiten aus de 
wichtegste Schrëfte vun 12 grousse Reliounen. Et sinn dat den Hinduismus, d’zoroastresch Relioun, den Taoismus, 
de Buddhismus, d’Chrëschtentum, de Konfiizianismus, de Jainismus, d’Juddentum, den Islam, de Shintoismus, de 
Sikhismus an d’Bahâ’i. Mat dëser Lektüre gëtt et dem Lieser hei direkt kloer, dass d’Reliounen an hire wichtegsten 
Themen dat selwecht soen, sou wéi wann et nëmmen eng grouss Relioun vun der Mënschheet géif ginn. E Buch, dat 
schonn a méi wéi 20 Sproochen iwwersat gouf, ass esou en anere grousse Beitrag fir de Reliounsfridden. A 
Reliounsfridden ass sécher e grousse Beitrag zum Weltfridden. Kucke mer haut wat d’Bahâ’i zu den Theme 
Meditatioun, de Mënsch, Verantwortung, Verzeiung, vollkommend Gesetz a richtegem Räichtum soen. 

„Meditatioun ass de Schlëssel zu den Diere vun de Geheimnisser. An dësem Zoustand léisst de Mënsch sech vu sech 
selwer; hien zitt sech an dësem Zoustand vun aüe Saache vun der Aussewelt zréck. An dëser subjektiver Verfassung 
daucht hien an d’Mier vum geeschtege Liewen a kann d’Geheimnisser vun de Saache selwer entdecken. “ 

De Mënsch: „ Wéi heil dach d’Liichter vun der Erkenntniss an engem eenzegen Atom stralen, wéi grouss dach 
d’Mierer vun der Wäisheet an enger eenzeger Drëps wuessen! A fir de Mënsch gëllt dëst am héchste Grad, deen 
ënnert allem wat erschaf ass, dee mam Kleed vu sou Geschenker gekleet ass, dee fir d’Herrlechkeet vu sou enger 
Auszeechnung gewielt gouf. Well am Mënsch sinn aii d’Nimm an d’Eegeschafte vu Gott... an engem Mooss 
geoffenbaart, déi vu näischt kënnen iwwertraff ginn, wat jeemols erschaf gouf. “ 

Zur Verantwortung: „Deen ass wierklech e Mënsch, dee sech haut am Déngscht vun der Mënschheet higëtt. Dat 
héchst Wiese seet: Séiieg a glécklech ass deen, dee sech erhieft,fir sechfir d’Wuel vun ail de Vëlker a Geschiechter 
op der Âerd anzesetzen. “ 

Verzeien: „Hie soilt deem dee sënnt verzeien a nimools säin niddregen Zoustand veruechten, well kee weess, wéi 
säin eegent Enn wäert sinn. “ 

Zum perfekte Gesetz: „ Géi duerch d’Onermiessiechkeet vum Universum a géi duerch d’Héichte vum Himmei - du 
wäerts trotzdem keng Rou fannen, ausser an der Ennerwerfung ënnert mengem Gebot an an der Demut vun eisem 
Antlitz. “ 

Richtege Räichtum: „ Wann déi wierklech Eier am Besëtz vu vergängleche Saache bestoe géif da misst forcément 
eis Âerd, op där mir ginn, sech virun eis bretzen, well si iech - nom Rotschlo vum Aiimächtegen -, ebe grad mat 
dëse Saachen versuergt. Neen, bei Him, deen d ’Räich vun der ganzer Schëpfung a sengem Grëff hält, är bleiwend 
Eier läit soss néierens wéi doranner dass dir dee richtege Wee gitt. “ 


115 Buchvirstellung: Bahâ’u’llâh, am Land vun der Eenheet 

115t Sendung, den 12ten an 13te Juli 2002. Et ass mer eng Freed iech haut en neit Buch virzestellen : Bahâ’u’llâh, 
am Land vun der Eenheet, aus der Serie: Horizonte der Weisheit an dat am Horizonte Verlag. Am Buch fënnt een 
eng Auswiel aus de Schrëfte vu Bahâ’u’llâh, zesummegestallt vum Kambiz Poostchi a vum Peter Spiegel. Elo 
d’Virwuert vum Peter Spiegel: 

Bahâ’u’llâh, huet am Iran vum 19te Jorhonnert gelieft, an engem Land, wat grouss Kulture gesinn huet, wat awer zu 
där Zäit a Réckstännegkeet, Bigotterie a Korruptioun verfale war. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 84 - 

Säi Message huet e ganze Bou gemaach, vu mystesche Wäisheeten iwwer d’Wiesen an de Sënn vum Mënschsinn 
bis zu der Visioun vun enger Mënschheet déi sech eens gëtt; vun de Viraussetzunge vum ënnere Fridde bis zu de 
Bedéngunge vun enger globaler Friddensuerdnung. Et ass dofir kee Wonner dass de Leo Tolstoi a Bahâ’u’llâh 
senge Schrëften « de Schlëssel zum Geheimnis vum Universum » an « déi schéinst a réngst Form vu enger reliéiser 
Léier » entdeckt. De Mahama Gandhi erkennt an de Bahâ’i Schrëften „d’Hoffnung vun derMënschheet“. 

An der klengster Saach vum Universum bemierkt Bahâ’u’llâh en Zeeche vu Gott; zugläicher Zäit awer ass Gott fir 
Hien dee Verbuergenste vun allem Verbuergenem. 

Bahâ’u’llâh gesäit de Mënsch als e Wanderer um Wee zu de Welte Gottes, méi wäit an onbegrenzt. Zugläicher Zäit 
gëtt Hien him an dësem Liewen eng Verantwortung fir Kultur weiderzeféieren an ze erschafen. Bahâ’u’llâh 
bestätegt ganz kloer d’Wourecht an d’Missioun vun alle fréiere Reliounen, awer e verbënnt se zu enger ganzer 
Usiicht vun engem gëttleche Wëllen an all dëse reliéisen Offenbarungen. Bahâ’u’llâh erkläert déi weltpolitesch 
Konsequenze vun dëser neier ëmfaassender Siicht vun der Eenheet: vun der schrëttweiser Aféierung vun engem 
kollektive Sécherheetssystem fir d’Erhalung vum Weltffidden iwwer d’Etabléierung vun engem Weltbundesstaat 
bis zur Begrënnung vun enger Weltkultur. Eng Weltkultur, déi sech hirem wäertvollen Tresor bewosst gëtt: 
Mënschen, déi a gréisster Onofhängegkeet a Selbstännegkeet no der Wourecht fuerschen an dobäi wëssenschaftlech 
Erzéiung an ethesch Wäertschätzung matenee verbannen. 

Bahâ’u’llâh ass de Stëfter vun der Bahâ’i Relioun, enger monotheistescher Relioun, déi haut a bal all Land verbreet 
ass. Hei ginn elo déi zentral Texter aus senge ville Schrëfte präsentéiert. Domat ass et méiglech en éischten Abléck 
an eng Gedankewelt ze kréien, eng Gedankewelt aus där d’Mënschheet sech eng Nues voll huele kann; Inspiratioun 
fir eis geeschteg a sozial Erausfuerderungen! Dat éischt Thema vun eiser nächster Emissioun ass déi vum Sënn vun 
der Schëpfüng. 


116 Wat ass de Sënn vun der Schëpfung? 

116t Sendung, den 19ten an 20te Juli 2002. „Kuck der d’Welt un, an denk e bëssen driwwer no. “ schreift 
Bahâ’u’llâh. „ Virun dengen Aen entschleiert sech d ’Buch vun hir selwer a weist der wat d’Fieder vun dengem Här, 
dem Gestalter, dem Allwëssenden drageschriwwen huet. D’Welt wëllt dech mat allem vertraut man, wat an hir on 
op hir ass, ... “ 

„D ’Natur ass hirem Wiesen no d’Verkierperung vu Mengem Numm, de Gestalter, de Schëpfer. ... D ’Natur ass de 
Wëlle Gottes. ... D ’Natur huet eng Kraaft mat enger Realitéit, déi déi Geléiert net begräife kënnen. De Mënsch mat 
Asiicht ka soss näischt erkennen ausser d’Strale vun onsem Numm, de Schëpfer. Et ass dat eng Existenz, déi keen 
Ënnergank kennt an d’Natur selwer ass erstaunt iwwer dat wat si eis weist. 

Eng Drëps aus dem Mier vu Senger onendlecher Gnod huet déi ganz Schëpfung mat Liewe gefëllt. ... Ee Fonken aus 
der onergrëndlecher Déift vu Sengem allduerchdréngendem Wëllen huet aus guer näischt eng Créatioun an d’Welt 
geruff onendlech an hirer Gréisst an onvergänglech an hirer Dauer. ... De Stroum vu senger .. Gnod kann nimools 
opgehal ginn. Säi Schëpfungsakt huet keen Ufank a keen Enn. “ 

Wat wësse mir iwwer Deen deen eis erschaf huet? Wat kënne mer iwwerhaapt iwwer hir wëssen? Op där enger Säit 
ass Hien Deen, dee verbuergen ass, verstoppt ass an op der aner Säit ass et Deen, deen omnipräsent ass. Nach eng 
Kéier d’Bahâ’f Schrëften: 

„Alles wat déi Geléiert an d’Mvstiker gesot a geschriwwen hunn, goung nach ni iwwer d’Grenzen eraus, déi eisem 
endleche Verstand ënnerworf sinn, nach kënnen dës Geléiert a Mvstiker je hoffen, dës Grenzen ze iwwerschreiden. 
Zu wéi engen Héichten och ëmmer de Verstand klamme kann, wéi grouss och ëmmer d 'Déifte sinn, an déi eist 
detachéiert a verstoend Häerz andrénge kann eise Verstand an eist Häerz kënnen ni d’Schafung vun eisen eegene 
Virstellungen, oder d’Resultat vun eisen eegene Gedanken iwwersteigen. D’Meditatioune vun eisen déifsënnegsten 
Denker, d’Andachte vun den Hellegste vun den Hellegen, den héchste Luef vun enger mënschlecher Fieder oder 
Zong sinn nëmmen e Spigelbild vun deem, wat duerch d’Offenbarung vum Här, hirem Gott an hinne selwer erschaf 
gouf. Wann een a sengem Häerz iwwer dës Wourecht nodenkt, fällt et engem net schwéier zouzeginn, dass et Grenze 
ginn, déi kee mënschlecht Wiesen iwwerschreide kann. 

All Versuch, dee vun Ufank un dee keen Ufank hat, gemaach gouf sech vu Gott e Bild ze man an Hien ze erkennen, 
ass begrenzt duerch d’Gegebenheete vu Senger eegener Schöpfung, eng Schöpfung déi Hien duerch d’Wirke vu 
Sengem Wëllen zu kengem aneren Zil wéi fir sech selwer an d’Existenz geruffhuet. Onermiesslech erhuewen ass 
Hien iwwer d’Ustrengunge vum mënschleche Geescht, säi Wiesen ze erfassen, oderfir d’mënschlech Zong, Seng 
Geheimnisser ze beschreiwen. ... “ 


ls.16,1.8 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 85 - 


117 Réaction des chefs religieux au message sur rélimination du préjugé religieux 

117t Sendung, de 26ten a 27te Juli 2002 Article n°34. NEW-YORK, 12 juillet 2002. BWNS. La communauté 
bahâ’ie a été grandement encouragée par la réaction des chefs religieux au message d’avril 2002 de la Maison 
universelle de justice. Le message appelle â une action résolue en vue de supprimer l’intolérance et le fanatisme. 

Délivré maintenant jusqu’â au moins 1.600 chefs religieux, dans plus de 40 pays, par le réseau des conseils 
administratifs nationaux et locaux de la communauté mondiale bahâ’ie, le message avertit que «les brasiers allumés 
par les préjugés religieux » qui se multiplient menacent de « provoquer une conflagration mondiale aux 
conséquences inimaginables.» II exhorte les chefs de toutes les religions â condamner le fanatisme, â renoncer aux 
revendications d’exclusivité ou de parti, et â s’engager dans un dialogue inter-religieux plus large. Â fin juin, la 
réponse était extrëmement positive, de la part des chefs religieux, des universitaires qui étudient la religion et des 
spécialistes dans des disciplines connexes disant que le message est un appel opportun et grandement nécessaire. 

«C’est le bon message. C’est le bon moment», a dit le professeur Jonathan Sacks, grand rabbin des Congrégations 
hébrai'ques unies de Grande-Bretagne et du Commonwealth. «Nous affrontons le plus grand défi que Dieu nous ait 
jamais lancé et c’est le message dont nous avons besoin.» De plus, dans l’esprit de l’accroissement général de 
l’activité inter-religieuse et de la coopération au niveau mondial, plusieurs chefs-bouddhistes, chrétiens, hindous, 
juifs, musulmans ou autres-ont fait l’éloge de l’appel contenu dans le message, â un plus grand dialogue entre les 
religions. « Nous appuvons l’idée que les chemins qui conduisent au divin sont multiples », a dit M. Karan Singh, 
président du Temple de la compréhension â New-Delhi. «J’apprécie beaucoup la déclaration et le röle de la foi 
bahâ ’ie lorsqu ’elle essaie de réaliser l’harmonie et l’entente religieuses.» Les rapports requs des communautés 
bahâ’ies indiquent que les délégations chargées de remettre le message ont été bien re?us. «Nous avons ressenti une 
extraordinaire courtoisie â I’égard de nous tous, qui ne nous était pas destinée personnellement, mais plutöt â 
l’évènement mëme et aupoids inhérent au message», a dit Amy Marks, membre de l’Assemblée spirituelle locale 
des Bahâ’i du Cap, en Afrique du Sud, qui a présenté le message â une douzaine de responsables religieux locaux. 

Le message souligne une tendance générale vers l’unité au cours du siècle passé, notant que les préjugés de sexe, de 
race ou de nationalité, ont partout été reconnus comme inacceptables. Cependant, en dépit de l’intégration de 
l’humanité â d’autres niveaux, le préjugé religieux persiste. «Tragiquement, les religions établies, dont la raison 
d’ëtre elle-mëme implique de servir la cause de lafraternité et de la paix, se comportent trop souvent comme une 
des entraves les plus redoutables â cette cause; qu ’elles aient longtemps donné crédit aufanatisme en est une 
douloureuse illustration.», écrit la Maison universelle de justice. 

« Chaque jour, le danger grandit de voir les brasiers allumés par les préjugés religieux se multiplier et provoquer 
une conflagration mondiale aux conséquences inimaginables. », continue le message. « La crise exige des autorités 
religieuses qu’elles rompent avec le passé par une coupure aussi décisive que celles qui ont permis â la société de 
combattre les préjugés tout aussi corrosifs de race, de sexe et de nationalité. « Les communautés nationales bahâ’ies 
se sont d’abord concentrées sur la distribution du message aux chefs religieux nationaux, de mëme qu’aux 
universitaires et journalistes spécialisés dans la religion. Au Brésil, par exemple, l’Assemblée spirituelle nationale a 
préparé une liste de quelque 44 chefs religieux, théologiens et universitaires religieux sur le plan national, puis elle 
leur a transmis le message par courrier ou personnellement. L’étape suivante a consisté â envoyer quelque 330 
exemplaires du message â 66 Assemblées spirituelles locales au Brésil pour qu’elles les distribuent â des chefs 
religieux sur le plan local. 

«Dans la société brésilienne, les divisions religieuses constituent un problème », dit Roberto Eghrari, secrétaire 
pour les affaires extérieures de l’Assemblée spirituelle nationale du Brésil. « Nous croyons donc que la distribution 
de ce message arrive â un moment très opportun, qu’il a le potentiel pour apporter de nouvelles compréhensions. Et 
jusqu’â maintenant, la réaction a été très positive. » Plusieurs responsables religieux ont indiqué qu’ils 
distribueraient le message â d’autres responsables au sein de leur organisation. Dans un pays africain, le Conseil 
musulman national a réclamé des exemplaires supplémentaires pour les distribuer â toutes les mosquées de la 
capitale. Un doyen d’une université catholique d’Amérique latine a exprimé son désir de travailler avec la 
communauté bahâ’ie en vue d’élaborer un programme basé sur le message, pour les professeurs et les étudiants. 

Dans plusieurs pays, des responsables ont répondu aux communautés bahâ’ies en leur adressant des lettres 
d’appréciation. Au Royaume-Uni, George Carey, archevëque de Canterbury et chef de l’Église anglicane, a écrit: 

« Je partage entièrement votre opinion que nous devons tous nous pencher sur la question de savoir comment nos 
différences peuvent devenir des forces enfaveur de la paix et de la justice. Dans cet objectif une discussion très 
sincère entre les communautés sera nécessaire. » En Tanzanie, Biharilal Keshavji Tanna du Conseil hindou de 
Tanzanie a écrit: 

« J’ai lu le document avec un grand intérët et je crois qu ’il renferme un message très important non seulementpour 
les dirigeants des groupes religieux, mais égalementpour tous les individus qui réfléchissent. Ceux-ci doivent 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 86 - 

endosser le devoir et la responsabilité de démolir les barrières qui existent entre les différents groupes religieux de 
la famille humaine. » De ganze Message fannt dir um Internet ënnert www.bahai.lu 


118 Präis fir Erzéiung: d’Montessori Schoul, Lucknow, Indien 

118t Sendung, den 2ten August 2002. Intemational Bahâ’i Neiegkeeten. Dëst Joer geet de Präis fir Erzéiung zum 
Fridden un d’City Montessori Schoul zu Lucknow an Indien. Dëse Präis gëtt vun der UNESCO verdeelt, an dat mat 
enger Zomm vun 30 000 USDollar. Dëse Präis gëtt et elo schonn zwanzeg Joer an ass geduecht fir Initiativen ze 
fërderen déi d’Ëffentlechkeet fir de Fridden opmierksam man. D’City Montessori Schoul krut de Präis dëst Joer als 
Unerkennung fir hir Efforten universal Wäerter zur Erzéiung zum Fridden an Toleranz ze fërderen. D’Schoul gouf 
1959 gegrënnt an huet eng Reputatioun fir en héijen akademeschen Niveau a fir en exzellente Programm vu 
moralescher a geeschteger Erzéiung. Méi wéi 40 Joer scho ginn d’Schüler an der Schoul dozou erzunn, d’Wäerter 
vun Toleranz a Fridden ze respektéieren an aus hinne Weltbierger ze man. D’Begrënner vun der Schoul, Jagdish a 
Bharti Gandhi, inspiréiert vun der Non-violence vum Mahatma Gandhi, hunn hir Schoul op 4 fundamental 
Prinzipien opgebaut: - universell Wäerter - eng ganz gutt Aarbecht - globalt Verständnes an Déngscht un der 
Kommunautéit. Si sinn och Bahâ’i an d’Bahâ’i Léieren hunn hir Aarbecht an de Curriculum vun der Schoul 
zimmlech vill inspiréiert. 

Viun dräi Joer war d’Schoul am Guinness Buch vun de Weltrekorder als déi gréisste Schoul bei Aschreiwungen. 
D’Schoul hat dat Joer ëm déi 22000 Schüler. Am Moment huet d’Schoul méi wéi 26000 Schiiler, vum Précoce bis 
zum Kolléisch. 

D’Schoul huet sech als Zil gesat, de Schiiler Fäegkeeten ze vermëttelen, déi hinnen et erlaben, sech mat de 
komplexe Problemer vun eiser haiteger Welt auserneen ze setzen; all Schiiler Vertrauen ze weisen an deem si hire 
Sënn fir Verantwortung entwéckelen; duerch theoretesch a praktesch Léiere vu moralesche Wäerter an hinnen 
hëllefen hir Aen opzeman fir aner Reliounen a Kulturen. 

An der Schoul spillt d’Famill eng extrem wichteg Roll. D’Schoul sensibiliséiert d’Elteren an deem si hinne Bicher 
iwwer hiren erzéiereschen Afloss gëtt a si mat an d’Liewe vun der Schoul abezitt. D’Léierpersonal profitéiere vu 
Weiderbildung zu den Haaptprinzipie vun der Schoul souwéi zu den Theme Kannerzéiung, Psychologie a 
Soziologie. All Schüler huet e Mentor deen eng Bezéiung mat den Eltere vum Schüler ageet. 

Déi aner Karakteristik vun der City Montessori Schoul ass Recherche an der Erzéiung. 25 Mataarbechter sammelen 
do déi bescht erzéieresch Methoden an Theorië vun all Land. Méi Informatioun iwwer dës erstaunlech Schoul fannt 
der um Intemet ënnert: www.cmseducation.org . 

Oflschléissend dëst Zitat aus de Bahâ’i Schrëften zum Thema Erzéiung: Bahâ’u’llâh sot: „ Betruecht de Mënsch als 
e Biergwierk, räich un Eedelsteng vun onschätzbarem Wäert. Nëmmen d ’Erzéiung ka bewierken, dass et seng 
Schätz enthüllt an d’Mënschheet doraus Notzen zéie kann. “ 


119 Lassléisung, Détachement 

119t Sendung, den 9ten August 2002. Wat heescht et détachéiert a lasgeléisst ze sinn? Firwat? Kann een zu gläicher 
Zäit lassgeléisst vu materielle Saache sinn an zugläich materiell Saache besëtzen? Een dee praktesch säi ganzt 
Liewen mat schaffe verbréngt, kann dee vun de Saache vun dëser Welt lassgeléisst sinn. Dës an änlech Froen ginn 
am Moment an de Studiekreesser hei bei eis a bei ville Bahâ’i Gemengen uechter d’Welt diskutéiert. Hei e puer 
Zitater aus de Bahâ’i Schrëften, déi eis zum Nodenken ureege sollen: 

„ 0 Mensch mit zweierlei Sehvermögen! Schließe ein Auge und öffne das andere. Schließe das eine vor der Welt und 
allem, was darinnen ist, und öffne das andere fiir die geheiligte Schönheit des Geliebten. 

„ O Freunde! Gebt die ewige Schönheit nicht preis um vergänglicher Schönheit willen, und hängt euer Flerz nicht 
an die sterbliche Welt des Staubes. “ 1 2 

„ O Sohn des Wortes! Wende dein Antlitz Mir zu und entsage allem außer Mir, denn Mein Reich ist beständig und 
Meine Herrschaft vergeht nicht. Suchtest du einen anderen ais Mich, dein Trachten wäre vergeblich, selbst wenn du 
das Weltall in Ewigkeit durchforschtest. “ 3 

„ O Fremdiing, dem Freundschaft erwiesen wird! Die Kerze deines Herzens ist durch die Hand Meiner Macht 
entziindet. Lösche sie nicht durch die widrigen Winde der Selbstsucht und der Leidenschaft. Meiner zu gedenken, ist 


1 Bahâ’u’llâh, Die Verborgenen Worte, Hofheim-Langenhain 1997, pers. 12 

2 Bahâ’u’llâh, Die Verborgenen Worte, Hofheim-Langenhain 1997, pers. 14 

3 Bahâ’u’llâh, Die Verborgenen Worte, Hofheim-Langenhain 1997, arab. 15 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 






- 87 - 

dein Heil in allen Gebrechen; vergiss dies nicht. Mache Meine Liebe zu deinem Schatz und hege sie wie dein 
Augenlicht und dein Leben. 

„Loslösung ist wie die Sonne; in welches Herz sie scheint, löscht sie das Feuer der Begierde und des Selbstes. 
Derjenige, dessen Sicht mit dem Lichte des Verstehens erleuchtet ist, wird sich sicherlich von der Welt und ihren 
Eitelkeiten loslösen. ... lass nicht die Welt und ihre Schlechtigkeit dich bekümmern, gliicklich ist jener, den 
Reichtum nicht mit Prahlerei erfiillt noch Armut mit Kummer. “ 1 2 

„ Ofils de l'existence! Tu es ma lampe et ma lumière est en toi. Puise en elle ton éclat et ne cherche nul autre que 
moi. Carje t'ai créé riche, et sur toi, généreusement, j'ai répandu ma grâce. 


120 Buchvirstellung: 'Abdu'l-Bahä : Beäntwert Froen 

120t Sendung, den 23ten August 2002. Am Franséischen ass d’Buch wat mer haut virstelle, bekannt ënnert dem 
Titel: Les Leqons de Saint Jean d’Acre. Beäntwert Froen ass eng Zesummestellung vu Froen, op déi 'Abdu'l-Bahâ, 
de Jong vum Begrënner vun der Bahâ’i Relioun ufanks vum leschte Jorhonnert Äntwerten drop gëtt. Dëst ass a 
Form vu Gespréicher wärend e puer Méint opgezeechent ginn an duerno eréischt als Buch verëffentlecht ginn. 

Den éischten Deel vum Buch befaasst sech domat wéi en Afloss d’Gottesoffenbarer op d’Entwécklung vun der 
Mënschheet un. Do geet riets dass d’Natur engem allëmfaassende Gesetz ënnersteet. Da weist eis 'Abdu'l-Bahâ, 
dass den Herrgott existéiert, wéi notwendeg et ass, en Erzéier ze hunn. Hie schwätzt iwwer den Abraham, de Moses, 
Christus, Mohammet, de Bâb a Bahâ’u’llâh. Da ginn et Beispiller aus der Bibel, aus dem Buch Daniel a 
Kommentarer zum 1 lte Kapitel vun der Offenbarung vu Johannes, zum 1 lte Kapitel aus dem Buch Jesajas an dem 
12te Kapitel vun der Offenbarung vum Johannes. Da geet et ëm geeschteg Beweiser an iwwer wierkleche 
Räichtum. 

Am zweeten Deel vun dësem aussergewéinleche Buch erkläert 'Abdu'l-Bahâ e puer chrëschtlech Themen aus enger 
Bahâ’i Siicht. An 20 klenge Kapitelen ginn Theme behandelt wéi d’Gebuert vum Jesus, dass seng Gréisst a senger 
Vollkommenheet läit. D’Daf vum Jesus, D’Daf am allgemengen a wat et bedeit; d’Symbol vum Brout a vum Wäin; 
iwwer Wonner, iwwer d’Opersteeung vu Christus; iwwer den hellege Geescht; iwwer d’Zréckkomme vu Jesus an 
dat jénkst Geriicht; iwwer d’Dräifaltegkeet; wat Geschicht vum Adam an Eva alles bedeite kann; iwwer 
d’Bekenntnes vum Péitruss an iwwer Prädestinatioun. 

Am drëtten Deel schwätzt 'Abdu'l-Bahâ iwwer d’Kräfte vun de Gottesoffenbarer. Do geet riets iwwer déi fënnef 
Stufe vum Geescht; dass ee Gott nëmmen duerch déi gëttlech Offenbarer erkenne kann; iwwer dee mënschlechen a 
gëttlechen Aspekt vun de Gottesoffenbarer; iwwer dat wat d’Gottesoffenbarer alles wëssen; iwwer universal 
Zyklen; iwwer d’Muecht an den Afloss vun de Gottesoffenbarer an dass et dräi Zorte vu Prophéite gëtt. 

Am drëtten a leschten Deel gi verschidden aner Theme behandelt wéi zum Beispill d’Netexistenz vum Béisen; 
zweeerlee Arte vu Qual; d’Gerechtegkeet an d’Barmherzegkeet vum Herrgott; déi richteg Manéier mat Verbriecher 
ëmzegoen; iwwer Streiken; iwwer d’Wierklechkeet vun eiser Welt; iwwer Präexistenz; Reinkarnatioun; 
Pantheismuss; iwwer déi véier Aart a Weisen, sech Erkenntnis unzeeegnen an iwwer d’Noutwendegkeet, de Léiere 
vun de gëttlechen Offenbarer nozegoen. 

Souwäit zu den Themen, déi een am Buch fënnt. D’Buch huet 293 Säiten, dir kritt et an all méiglech Sproochen, am 
Bahâ’i Verlag, am einfachsten op der däitscher Internetsäit: www.bahai.de Ofschléissend dëst Gebiet gesonge vum 
Edelo an Emma Wayenece : Qui, hormis Dieu, dissipe les difficultés ? Dis: Loué soit Dieu ! II est Dieu ! Tous sont 
ses serviteurs et tous se soumettent â son commandement! 3 


121 D’Natur ënnersteet engem allëmfaassende Gesetz 

121t Sendung, den 30ten August 2002. Nodeems mer an eiser leschter Emissioun dem ‘Abdu’l-Bahâ säi Buch : 
Beäntwert Froen kuerz virgestallt hunn, proposéieren ech iech haut en éischt Thema an zwar d’Natur. Si ënnersteet 
engem allemfaassende Gesetz! 

D’Natur ass deen Zoustand, déi Wierklechkeet, déi anscheinend Liewen an Doud, oder anescht ausgedréckt, 
d’Zesummesetzung and d’Opléisung vun alle Saachen ëmfaasst. 


1 Bahâ’u’llâh, Die Verborgenen Worte, Hofheim-Langenhain 1997, pers. 32 

2 Bahâ’u’llâh, in: Bahâ’i-World, Bd. 1, Wilmette 1980, S. 42 (unüberprüfte Übersetzung) 

3 Le Bâb, Livre de prieres, MED, 2003 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 






- 88 - 

Dës Natur ënnerläit engem Ganzen, bestëmmte Gesetzen, enger vollstänneger Uerdnung an engem vollkommene 
Plang, vun deem si nimools ofwäiche wäert; d’Natur ass all deem därmoossen ënnerworf, dass, wann ee gutt kuckt, 
gesäit, an zwar vum klengsten Atom bis zu der Sonn an deem gréisste Stär, sief dat an hirer Uerdnung an 
Zesummetzung, sief et an hirer Form a Beweegung, dass een do deen héchste Grad vun Uerder fënnt an erkennt, 
dass alles ënner engem onauswäichlechen, vollkommene Gesetz steet. 

Wann een awer d’Natur selwer betruecht, gesäit een, dass si weder e Verstand nach e Wëllen huet. Sou zum Beispill 
läit et an der Natur vum Feier, dass et brennt, an et mécht dat ouni Wëllen a Verstand; an esou ass mat der Natur 
vum Waasser, der Sonn, alles ouni Wëllen a Verstand. Domat steet fest dass all natierlech Beweegunge vun 
erschafene Saachen zwangsleefeg Virgäng sinn a sech net nom eegene Wëlle beweegen, mat Ausnahm vum Déier a 
virun allem vum Mënsch. De Mënsch ka sech der Natur widdersetzen a vun hire Weeër ofwäichen, well hien 
d’Struktur vun de Saachen entdeckt huet an sech domat mat de Kräfte vun der Natur ausernanersetzt. All 
Erfmdungen, déi hie gemaach huet, berouen op der Entdeckung vun der Struktur vun de Saachen. Sou huet hien 
zum Beispill d’Telegraphie erfonnt, déi den Oste mam Weste verbënnt. Dofir gesi mer däitlech, dass de Mënsch 
d’Natur beherrscht. 

Kann een elo, bei dëser systematescher Uerdnung a Gesetzmässegkeet, déi een iwwerall gesäit, gesot ginn, dass dat 
alles aus dem Wierke vun der Natur eraus entstane wier, obwuel d’Natur selwer kee Verstand ... besëtzt? Dat weist 
eis däitlech, dass dës Natur, déi weder Verstand nach Asicht huet, an der Hand vum Allmächtege rout an dass Hien 
d’Räich vun der Natur regéiert an an hir alles, wat E wëll, erschénge léisst. 

Eng vun de Saachen, déi an der Welt vum Dasein erschéngen ass, an eng Natumoutwendegkeet duerstellt, ass dat 
mënschlecht Liewen. Sou gekuckt, gëtt d’Natur zur Wuerzel an de Mënsch zum Aascht. Ass et da wuel méiglech, 
dass Wëllen, Verstand a Vollkommenheet nëmmen am Aascht, net awer an der Wuerzel sinn? 

Doraus geet kloer erfir, dass d’Natur an hirem ënnerste Wiesen an der staarker Hand vum Herrgott rout. Deen 
éiwegen Allmächtegen an Eenzegen ass et, Deen d’Natur an hire ... Bunnen a Gesetzer hält an hiren Herrscher ass. 


122 Wéi mer wësse kënnen, dass et Gott gëtt 

122t Sendung, den 6ten a 7te September 2002. En onwidderleebare Beweis dass et e Gott gëtt ass d’Tatsaach, dass 
de Mënsch sech net selwer erschaf huet. Säi Schëpfer ass en anere wéi hie selwer. Et gëtt keen Zweiwel dmnn, dass 
de Mënsch sech net selwer erschaf huet, well eng schwaach Kreatur kann net de Schëpfer vun engem anere Wiese 
sinn. Am Schëpfer mussen all Vollkommenheete vereent sinn, fir dass hien erschafe kann. 

Wär et méiglech dass d’Schëpfung vollkommen ass an de Schëpfer onvollkommen? Ass et denkbar dass e Bild e 
Meeschterwierk ass an de Moler net vollkommen a senger Konscht ass? D’Bild ass dach seng Konscht a seng 
Schëpfüng. Neen, d’Bild kann net dem Moler gläichkommen, well da wär et jo wéi hien, da kënnt et sech jo selwer 
molen. Wéi vollkommen d’Bild och ass, sou bleift et awer am Verglach mam Moler ganz onvollkommen. 

... Eis Welt ass d'Quell vun der Onvollkommenheet, wärend Gott d'Quell vun der Vollkommenheet ass. 
D’Onvollkommenheet vun eiser Welt ass an sech e Beweis fir d’Vollkommenheet vu Gott. 

Wann der zum Beispill de Mënsch kuckt, gesitt der dass e schwaach ass. Dës Schwächt vum Mënsch ass e Beweis 
fir d’Stäerkt vum éiwegen Allmächtegen .. well wann et keng Stäerkt géif, wär d’Schwächt onvirstellbar. Dofir 
weist d’Schwächt vum Mënsch eis d’Stäerkt vum Schöpfer, well wann et keng Stäerkt géif, kënnt et och keng 
Schwächt ginn. D’Schwächt selwer beweist eis, dass et an der Welt Stäerkt gi muss. En anert Beispill ass d’Aarmut 
an dëser Welt. Ouni Zweiwel muss et och Räichtum ginn, well een d’Aarmut op dëser Äerd gesäit. Esou gëtt et och 
Onwëssenheet op dëser Welt. Dofir muss et och Wësse ginn, well wann et kee Wësse géif ginn, sou kënnte mer och 
keng Onwëssenheet feststellen. Onwëssenheet ass d’Netsinn vu Wëssen a wann et kee Sinn géif, wär en Netsinn och 
net virstellbar. 

Et ass gewëss, dass dës Welt ënnert enger Uerdnung an ënner Gesetzer steet, deene si sech net entzéie kann. 

Souguer de Mënsch ass dem Doud, dem Schlof an anere Naturgesetzen ënnerworf. Hie gëtt a viller Hisiicht 
beherrscht an ouni Zweiwel muss de Beherrschten en Herrscher hunn. Well Ofhängegkeet ass e Kennzeeche vum 
Mënsch ass an och eng wesentlech Noutwendegkeet, also muss et och en onofhängegt Wiese ginn. ... 

Sou erkenne mer zum Beispill un engem Kranken, dass et Gesondheet gëtt, well wann et keng Gesondheet géif, 
kënnte mer och keng Krankheet erkennen. 

Doraus geet ervir, dass et een éiwegen Allmächtege gëtt, Deen all d’Vollkommenheeten a sech vereent, well hätt en 
se net, wier Hie gläichgestallt mat Senge Kreaturen. Domat beweist och déi klengste Saach an dëser Welt vum Sinn, 
dass et e Schëpfer gëtt. ... 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 89 - 

... Déi klengste Verännerung an der Form vun enger Saach weist drop hinn, dass si e Schëpfer muss hunn. An dëst 
gewaltegt an onendlecht Weltall soll sech selwer erschaf hunn ...? All dës handgräiflech Beweiser ginn hei opgezielt 
fir dass mir eis Aen opman. Eis Aen an eis selwer. 


123 Firwat d’Mënschheet en Erzéier brauch 

123t Sendung, den 13ten a 14te September 2002. Aus dem Buch: Beäntwert Froe vum 'Abdu'l-Bahâ. Wa mer eis 
d’Welt ukucken, gesi mer, dass d’Mineralien, d’Planzen, d’Déieren an d’Mënschen en Erzéier brauchen. 

Wann d’Äerd net ugebaut gëtt, gëtt si zur Wildnis wou Onkraut wiesst. Wann de Bauer awer d’Äerd beackert, 
bréngt si Friichten ervir, .... Doraus ergëtt sech kloer, dass d’Bearbechtung vun der Äerd duerch de Bauer néideg 
ass. Kuckt ich d’Beem un. Ouni d’Fleg vum Gäertner gi si keng Friichten, an duerch Fleeg, Vereedelung an 
d’Schneiden, ginn d’Beem, déi virdru batter Friichten haten, séiss. ... 

Kuckt iech op déi selwecht Manéier d’Déierewelt un: Gëtt en Déier vum Mënsch geflegt an erzunn, da gëtt et en 
Hausdéier. Wann de Mënsch awer ouni Erzéiung opwiesst, gëtt hien zum Déier, a wann en der Natur aleng 
iwwerlooss gëtt, huet e méi en niddrege Stellewäert wéi d’Déier. Wann de Mënsch awer richteg erzu gëtt, ... kann e 
wonnerbar Saache man. ... 

D’Erzéiung bréngt wonnerbar Handwierker zur Vollkommenheet an herrlech Wëssenschaften a Kënschten, genee 
sou wéi nei Entdeckungen a Gesetzer. Géif et keen Erzéier, hätte mer all déi Saachen net, déi eist Liewe bequem a 
méi liicht man, genee sou wéi Kultur a Mënschlechkeet. Wann een e Mënsch an der Wildniss sech selwer 
iwwerléisst a wann hie sengesgläiche net gesäit, gëtt en ouni Zweiwel wéi en Déier. Domat gesäit een op en Neits, 
wéi noutwendeg en Erzéier fir eis ass. 

Et gëtt déi kierperlech Erzéiung, déi mënschlech an déi geeschteg Erzéiung. Déi kierperlech Erzéiung befaasst sech 
mam Fortschrëtt an der Entwécklung vum Kierper, andeem si materiell Erliichterungen an Entspanung mat sech 
bréngt. Si ass gutt fir de Mënsch a fir d’Déier. 

Déi mënschlech Erzéiung bedeit Kultur a Fortschrëtt, Regierung, Verwaltung, ... Verkéier, Handel a Commerce, 
Konscht, Wëssenschaften, grouss Erfmdungen an Entdeckunge vu physikalesche Gesetzer. Hei gesäit een däitlech 
den Ënnerscheed vum Mënsch mam Déier. 

Déi geeschteg Erzéiung ass näischt anescht... wéi déi gëttlech Erzéiung. Duerch si léiert de Mënsch gëttlech 
Vollkommenheeten. Si ass déi wierklech Erzéiung, well op dëser Stuf weist sech dat Gëttlecht am Mënsch: Wéi mer 
an den hellege Schrëfte liese kënnen: „Loosst ons de Mënsch no eisem eegene Bild erschafen. Dës Stuf déi 
geeschteg Erzéiung ass dat héchstent Zil vun der Mënschheet. “ 

Natierlech brauche mer dofir en Erzéier, een deen Autoritéit an deenen dräi Beräicher huet, dem kierperlechen, dem 
mënschlechen an dem geeschtegen. Fir sou eng gewalteg Aufgab ze erfëllen, geet eis mënschlech Kraaft sécher net 
duer. Wéi wier ee Mënsch ouni Hëllef an der Lag, sou eng Erzéiung an d’Weeër ze leeden? E brauch also eng 
geeschteg, gëttlech Kraaft, déi him dobäi hëlleft. Eng eenzeg helleg Séil kann d’ganz Mënschheet beliewen an 
d’Ausgesinn vun eisem Planéit veränneren. Si vereenegt d’Vëlker an d’Reliounen. Si mécht d’Mënsche fräi vun der 
Onvollkommenheet a gëtt hinnen eng Sehnsucht an e Verlangen no ugebuerenen an erléierten Dugenden. Sécher 
muss d’Kraaft, déi sou eppes fäerdeg brénge soll, gëttlech sinn. 

Eppes, wat all d’Regierungen an d’Vëlker vun der Welt mat all hirer Muecht net fäerdeg bréngen, gëtt duerch eng 
helleg Séil ouni Hëllef virubruecht. Sou huet Jesus Christus et fäerdeg bruecht verschidde Vëlker zu senger Zäit ze 
vereenen. Ënnert dem Afloss vum Chrëschtentum goung dës Eenegkeet bei verschidde Vëlker sou wäit, dass si hire 
Besëtz an hiert d’Liewen ee fir deen anere ginn hunn. No der Zäit vum Konstantin, dem Virkämpfer fir 
d’Chrëschtentum, gouf et allerdéngs nees Oneenegkeet ënnert hinnen. Dat heescht Christus huet dat fäerdeg bruecht 
wat all d’Kinneken op der Welt net konnten. Duefir musse mer kucken ob déi gëttlech Offenbarer, dat heescht 
d’Begrënner vun de grousse Reliounen, ob si all dës Eegeschaften haten. Ouni dës Eegeschaften a 
Vollkommenheete kënne si keng richteg Erzéier sinn. 

Eis Welt brauch en Erzéier an eng Erzéiung déi eng gëttlech Kraaft huet. An dat ass eng Noutwendegkeet. A fir eis 
Zäit ass dat Bahâ’u’llâh. 


124 Bescheidenheet, eng Dugend 

124t Sendung, den 20ten an 21te September 2002. Am Franséische gëtt Bescheidenheet an Demut mat humilité 
iwwersat a mam Spréchwuert: Mam Hutt an der Hand kënnt een duerch d’ganzt Land. 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 90 - 


Wann ee bescheiden ass, dann heescht dat, dass ee selwer net méi wichteg ass wéi déi aner Leit. Et ass ee frou 
aneren en Déngscht kënnen ze erweisen an et gëtt een sech bewosst dass d’Besoine vun aneren och wichteg sinn. 
Wann ee bescheiden ass, kritiséiert een net déi aner. Et kritiséiert een sech selwer och net an et mécht een sech och 
net selwer erof. Bescheidenheet an Demut hëlleft eis ze verstoen dass d’Liewen do ass fir ze léieren. Et ass een sech 
bewosst dass et egal ass wéivill ee weess, et weess een ni alles. Dat bedeit och dass ee vu sech selwer net erwaart 
perfekt ze sinn. Et ass ee bereet vu senge Feeler ze léieren. A wann een Hëllef brauch, ass een net ze stolz fir ze 
froen. 

Bescheidenheet heescht dat Bescht ze man ouni seng Nues wëllen iwwerall virbäi ze hunn. Et heescht einfach dat ze 
ginn wat een ze ginn huet an net well ee wëllt cool sinn an op déi aner wëllen e gudden Androck man. Einfach ginn, 
well e wëllt ginn. 

Firwat da bescheiden an demütig sinn? Bescheidenheet ass wichteg well et eis hëlleft dass mir eis op eisen eegene 
Wuesstum konzentréieren an net op d’Feeler vun deenen aneren. Wann ee sech Suerge mécht op een deenen aneren 
impressionéiert, fänken déi aner un, engem ze soen wat si gär hätten an et verléiert een en Deel vu sech selwer. 

Bescheidenheet hëlleft eis vun eise Feeler ze léieren amplaz sech dofir ze schummen. Bescheidenheet an Demut 
hëllefen eis vun aneren ze léieren. Et hält eis ewech vu Virurteeler an dovunner, aner ze jugéieren. 

De Bahâ’u’llâh schreift: « L'humilité exalte l'homme jusqu'aux cieux de la gloire et de la puissance, alors que 
l'orgueil l'abaisse jusqu'auxprofondeurs de la misère et de la dégradation. » « Geseent ass dee Punkt, an datHaus, 
an déi Plaz, an déi Stad, an dat Häerz, an dee Bierg, an deen Ënnerdaach, an déi Hiel, an deen Dall, an dat Land, 
an dat Mier, an déi Insel, an déi Wiss wou Gott ernimmt a Säi Luef verherrlecht gouf. » 

Dëse Samschdeg ass den intemationalen Dag vum Fridden, hei zu Lëtzebuerg mat Manifestatiounen ënnert dem 
héije Patronage vun eiser Grossherzogin Maria Thérèse, Ambassadrice vu guddem Wëlle bei der UNESCO. Dir 
fannt ënnert aneren och de Bahâ’i Stand Samschdes mëttes vun 2 bis 5, an zwar um Knuedler. Owes um 8 dann zu 
Ettelbréck am Centre des Arts Pluriels e Concert mam Orchester vum Fridden. Virum Concert kënnt iech un enger 
Table Ronde mam Orchester bedeelegen an dat mat Schüler aus de Lycée vun Dikrech an Ettelbréck. Den Orchester 
vum Fridden setzt sech aus 40 professionelle Museker vun arabeschem an israeleschem Ursprong zesummen. Den 
Orchester wëllt e Wee sinn, fir um Friddensprozess am mëttleren Orient matzeschaffen. 

Sonndes mëttes am Cercle um 5 Auer kënnt der iech u Gebieder fir de Fridde bedeelegen, an dat mat 4 reliéis 
Communautéiten, déi chrëchstlech, déi jiddesch, déi musulmanesch an d’Bahâ’i Relioun. Méi Info iwwer all dat op 
der Intemetsäit www.paix.lu Fir d’Koordinatioun suergt d’Caritas Lëtzebuerg, tel: 40 21 31. Ënnerstëtzt gëtt dëse 
Projet vum Ministère des Affaires étrangères. Dës Rubrik gëtt iech wéi gewinnt offréiert vun de lëtzebuerger 
Bahâ’i, um Netz ënnert www.bahai.lu 


125 Le mois de la volonté (op franséisch) 

125t Sendung, 27ten an 28te September 2002. Tous les 19 jours, les baha’is accueillent un nouveau mois de leur 
calendrier et le fëtent. Chaque mois porte un nom, symbole d’une des vertus divines. 

Hier soir, nous étions réunis avec quelques amis pour partager ensemble un moment de recueillement et de joie et 
pour fëter le commencement du mois de la volonté. Esther avec nous aujourd’hui en studio, va nous lire quelques 
extraits des Ecrits Baha’is qui illustrent ce thème de la volonté et nous propose une petite réflexion â ce sujet. 

« Les plus puissants instruments d’éducation de la race humaine ont été envoyés du ciel de la volonté divine pour 
ennoblir le monde de l’existence et élever l’âme et l’esprit des hommes... Tous les ouvrages merveilleux que vous 
contemplez en ce monde sont dus â sa souveraine et sublime volonté et â l’éxécution de son inflexible etprodigieux 
dessein... » 

Une grande majorité des ëtres humains sont saisis par un sentiment de découragement et d’impuissance quand ils 
sont confrontés â des épreuves de la vie, ou bien quand ils prennent conscience des injustices et des malheurs qui 
assaillent la Terre. Ils aimeraient tant que cela change, ils aimeraient tant qu’il y ait plus de justice et que le chemin 
vers le bonheur soit pour tous plus facile....mais que pouvons-nous faire face au « système » ? se disent-ils. Chacun 
d’entre nous est si petit et impuissant mëme si on a de la « bonne volonté » 

Les Ecrits baha’is nous enseignent que trois piliers sont indispensables pour notre développement personnel et 
spirituel: l’amour, la connaissance et la volonté. Sur chacun, nous pourions nous arrëter des heures, cher Jean- 
Marie et chers auditeurs, mais ce que nous pouvons proposer â la réflexion aujourd’hui, c’est juste quelques idées 
sur la volonté, inspirées des principes baha’is. La volonté suprëme est entre les mains de Dieu, c’est par Sa volonté 
que la vie a été insuflée et chaque élément de Sa création témoigne de Sa munificence, l’ëtre humain est un reflet de 
Sa beauté. Cependant, nous ne devons pas oublier, nous disent les Ecrits Bahâ’i que toutes les vertus divines sont 
inscrites en nous en potentiel et c’est par notre volonté propre d’individus libres et responsables que nous pouvons 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 






-91 - 

les découvrir et les développer. Sans volonté, nous ne pouvons dépasser un stade primitif d’ëtres soumis â des 
pulsions sur lesquelles ils n’exercent aucun contröle. Sans volonté, nous ne pouvons nous transcender et nous élever 
au-dessus de notre condition matérielle pour atteindre ces qualités du monde de l’esprit... 'Abdu'l-Bahâ nous parle 
de « l ’art divin de vivre » en décrivant toutes ces vertus qui pourraient ennoblir nos caractères et nos vies si nous 
décidions volontairement et en toute conscience de consacrer nos vies non â nous soumettre â la matière et â nous 
résigner face â ce qui nous parait ëtre la puissance , alors qu’elle n’est que force éphémère, mais plutöt â aimer 
Dieu, â nous efforcer de Le connaitre, de se rapprocher de Lui dans toutes nos pensées et nos actes.... Exigeant ? 
oui, bien sür, difficile ?, oui, bien sür, mais nous avons le choix, nous résigner, assister impuissants â la destruction 
de l’humain, subir nos vies et mourir sans s’ètre réellement sentir vivre ou exiger de nous -mëmes de toujours aller 
vers le meilleur de notre ètre, se lever pour agir, confiants que Dieu nous assistera toujours mëme dans les pires 
moments et sentir qur l’on grandit et que l’on s’élève.... L’océan tout-puissant n’est-il pas constitué d’une infmité 
de gouttes d’eau ? Chacun d’entre nous n’est qu’une goutte, chacun d’entre nous n’est qu’un petit maillon de la 
chaine humaine mais si nous nous levons, animés de la volonté de plaire â Dieu et de Le servir, en respectant Ses 
commandements qui sont d’aimer et de servir l’humanité, alors nous pourrons nous transformer et transformer la 
condition humaine... Un extrait des Ecrits : « Levez-vous donc, et de tout l'enthousiasme de vos coeurs, de toute 
l'ardeur de vos âmes, de la pleine ferveur de votre volonté, et de toute la puissance de vos énergies, efforcez-vous 
d'atteindre le paradis de sa présence, de respirer le parfum de la Fleur incorruptible et les douces saveurs de la 
sainteté, et d'obtenir enfin votrepart de cettefragrance de gloire céleste....Celui qui suivra ce conseil brisera ses 
chaines, s'abandonnera aux extases de l'amour, comblera le désir de son coeur et remettra son âme â Dieu. Brisant 
les barreaux de sa cage, telle la colombe mystique, ilprendra son essor vers son nid d'éternelle sainteté. » 


126 Bahâ’f Gebieder 

126t Sendung um Radio Ara, 4ten a 5ten Oktober 2002. Mat vill Freed wëll ech Iech haut e puer Gebieder aus de 
Bahâ’i Schrëften op Lëtzebuergesch virliesen. Mat der Hoffnung dat se iech sou gutt doe wéi se mir ëmmer erëm 
hëllefen. Bahâ’i Gebieder gi fir vill Geleeënheete gebraucht. Et gi Gebieder fir Kanner, fir Familljen, Gebieder fir 
speziell Geleeënheeten, Gebieder fir eise geeschtegen a materielle Wuesstem a Gebieder fir einfach Merci ze soen. 
E Gebiet ass ëmmer eng Form vu Meditatioun, e Moment wou ee kann ofschalten, erauskommen aus den 
alldeegleche Problemer, e Moment wou ee kann nei Kraaft kréien. D’Bahâ’i Gebieder sinn authentesch, dat heescht 
mir wëssen dass si selwer vum Begrënner, also vu Bahâ’u’llâh sinn, oder sengem Jong, 'Abdu'l-Bahâ oder vum 
Virleefer vun der Bahâ’i Relioun, dem Bâb. Aus dem original Arabeschen a Perseschen si si an d’Englescht 
iwwersat, an dann an all déi aner Sproochen. Fänke mer mat engem vun den deegleche Gebieder un: 

„Ech sinn Zeien, o mäi Gott, dass Du mech erschafhues fir Dech ze erkennen an Dech unzebieden. Ech bekennen 
an dësem Abléck meng Schwächt an Deng Muecht, meng Aarmut an Däi Räichtum. Et gëtt keen anere Gott ausser 
Dir, Deen deen hëlleft a Gefor, Deen deen duerch Sech selwer ass. “ Bahâ’u’llâh 

Elo e Gebiet wat ee ka soe wann ee krank ass: “Däin Numm ass mengHeelung, o mäi Gott, an d’Erënnerung un 
Dech meng Medezin. No bei Dir ze sinn ass meng Hoffnung, an d’Léiftfir Dech ass mäi Geleet. Deng 
Baarmhäerzegkeetfir mech ass meng Heelung a meng Hëllef a béide Welten, an dëser an an där déi kënnt. Du bass 
wierklech Deen, dee ganz a guer gutt ass, deen alles weess a fir alles eng Léisung kennt. “ Bahâ’u’llâh 

„Maach mäin Häerz reng, o mäi Gott, a gëff mir op en neits e rouegt Gewëssen, o meng Hoffnung! Stäerk mech 
mam Geescht vun der Muecht, déi an Denger Saach läit, o meng grouss Léift, a looss mech Däi Wee kucken duerch 
d 'Liicht vun Denger Herrlechkeet, o Du Zil vu mengem Verlaangeren! Erhief mech mat der Kraaft vun Denger 
gréisster Muecht an den Himmel vun Denger Hellegkeet, o Quell vu menger Existenz, an erfree mech duerch den 
duusse Wand vun Denger Eiwegkeet, o Du, deen s Du mäi Gott bass! Looss Deng éiweg Melodië mech mat Rou 
iwwerstréimen, o mäi Begleeder, a looss de Räichtem vun Dengem uréiwege Gesiicht mech fräimaache vun allem 
ausser Dir, o mäi Meeschter, a looss d’Nouvelle vun der Offenbarung vun Dengem onvergängleche Wiese mir 
Freed bréngen, o Du, deen Evidentste vun allem wat evident ass, an dee Verbuergenste vun allem wat verbuergen 
ass!“ Bahâ’u’llâh 

„ Gëtt et een, dee Schwieregkeeten ewechhëlt ausser Gott? So: Gelueft sief Gott! Hien ass Gott! All si Seng Denger, 
an all hale sech u Seng Geboter. “ Bâb 

„ O Gott! Erfrësch an erfree mäi Geescht. Maach mäin Häerz reng. Looss meng Kräften opliichten. Ech leeën all 
meng Affären an Deng Hand. Du bass deen, dee mech leet an an deem ech en Ënnerdaach fannen. Ech wäert net 
nach méi laang traureg a gedréckt sinn; ech wäert e glécklecht afrout Wiese sinn. O Gott! Ech wäert net nach méi 
laang voller Angscht sinn, an och de Suergen et net erlabe fir mech ze péngegen. Ech wäert mech net mat deene 
verdrëssleche Saache vum Liewen ophalen. O Gott! Du bass fir mech e bessere Frënd wéi ech etfir mech selwer 
sinn. Ech weie mech dir, o Här. ” ‘Abdu’l-Bahâ 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 92 - 


128 Nohalteg zesummeschaffen, an dat nom llte September 

128t Sendung um Radio Ara, 18ten Oktober 2002. news.bahai.de - Presseinformationen, Statements und 
Mitteilungen der Baha'i-Gemeinde in Deutschland. Nachhaltig zusammenarbeiten! Lemprozesse der Religionen 
nach dem 11. September 2001 

Am 11. September 2002 jähren sich die Anschläge in New York und Washington - ein Angriff, bei dem auch 
religiöse Motive eine Rolle gespielt haben. Als Mitglieder am Runden Tisch der Religionen in Deutschland fragen 
wir, welche Folgen nicht nur kurz-, sondern längerffistig zu bedenken sind und was insbesondere die 
Religionsgemeinschaften lernen müssen: 

1. Die Religionen sind zu einer Weggemeinschaft bemfen. Dabei brauchen wir den Mut, uns gegenseitig vor 
ideologischem Missbrauch zu wamen. 

2. Die Ursaachen der Gewalt liegen tief. Zu ihnen gehören soziale und wirtschaftliche Verarmung, religiös- 
kulturelle Nichtachtung und verletztes Selbstbewusstsein ebenso wie religiöser Fanatismus und politischer 
Missbrauch religiöser, kultureller und nationaler Gefühle. Im Hintergrund stehen oft Wunden, die man sich in 
der Geschichte der Religionen zugefügt hat. 

3. Der Terror des 11. September 2001 in den USA ist vom Ausmaß und seiner menschenverachtenden Bmtalität 
her unfassbar. Für Religionsgemeinschaften bedeutet er eine Herausforderung ganz eigener Art. 

4. Auch wenn terroristische Taten nur religiös verbrämt, aber nicht motiviert sind, gibt es in 
Religionsgemeinschaften Sichtweisen, die sie stützen und fiir die die Religionsgemeinschaften 
Mitverantwortung tragen. 

5. Wir betonen deshalb: Die Religionsgemeinschaften sind ihrem Glauben und damit auch dem Gemeinwohl 
verpflichtet. Sie miissen - zusammen mit Vertretem der Politik, der Wirtschaft und der Erziehung - daran 
mitarbeiten, die Mechanismen aufzudecken, die zum Terror fiihren. Sie sind insbesondere gefordert, ein 
Netzwerk fiir die Entwicklung von Frieden und Gerechtigkeit mit aufzubauen. 

6. Gefordert ist eine religiöse Ethik, die über die eigene Glaubensfamilie hinaus weist und die Bereitschaft zur 
Mitarbeit an der Weltgemeinschaft weckt. Nicht nur in Wirtschaft und Politik, sondem auch in den Religionen 
und Kulturen muss global gedacht und gehandelt werden. 

7. Gleichzeitig ist eine wirksame institutionelle Form für das interreligiöse Krisenmanagement gefordert: Über die 
Aburteilung jeglichen Terrors im Namen der Religionen hinaus müssen Stmkturen entwickelt werden, um bei 
gegenseitigen Beschuldigungen und Verletzungen im Gespräch zu bleiben, an der Deeskalation von 
Gewaltaktionen mitzuwirken und Versöhnungsprozesse in Gang zu setzen. 

Der 11. September 2001 verlangt nachhaltiges Denken und Handeln: 

• in einer kontinuierlichen Begegnung und Verständigung zwischen Menschen verschiedener Religionen und 
Kulturen, 

• in einer Erziehung, die Vorurteile überwindet und in der Verletzungen der Vergangenheit aufgearbeitet werden, 

• in einer Bildung, die das je eigene religiöse und kulturelle Erbe lebendig macht und fruchtbar werden lässt für 
eine vielfältige, nicht "gleichgeschaltete" Gemeinschaft, 

• im Einsatz für Benachteiligte und an den Rand gedrängte Bevölkemngsgruppen, 

• in einer Integrationsbemühung, in die sich alle mit ihren Fähigkeiten und Besonderheiten gleichberechtigt 
einbringen können. 

Wir hoffen, dass vom "Tag der Religionen", der von uns angeregt wurde und am 14. November 2002 erstmals in 
Hamburg stattfinden wird, nachhaltige Verständigungsimpulse ausgehen. 

Bonn, im September 2002 

Für den Nationalen Geistigen Rat der Bahâ i: Dr.N. Towfigh 

Für die Deutsche Buddhistische Union: Dr. A. Weil 

Von der Evangelischen Kirche: Bischöfin B. Wartenberg-Potter 

Vorsitzender des Islamrates: A. Kizilkaya 

Für den Zentralrat der Juden in Deutschland: N. Kalmanowicz 

Für die Orthodoxe Kirche: Metropolit Dr. Serafim 

Von der Röm.-Katholischen Kirche Weihbischof Dr. H-J. Jaschke 

Vorsitzender des Zentralrates der Muslime: Dr. N. Elyas 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



-93 - 

Nationaler Geistiger Rat der Baha'i in Deutschland e.V. 

Wéi ëmmer gouf iech dës Emissioun präsentéiert vun de lëtzebuerger Bahâ’i. 


129 Geeschteg Grondlage vum Bahä’i Liewen a wéi d’Bahä’i d’Zukunft gesinn 

129t Sendung um Radio Ara, 18ten an 19ten Oktober 2002. Wëllkomm bei eiser 129ter Bahâ’i Emissioun um Radio 
ARA. Haut mat e puer Froen an Äntwerten: Wat sinn déi geeschteg Grondlage vum Bahâ’i Liewen? 

Virun allem dem Herrgott kënnen ze vertrauen an dat zu allen Zäiten an ënner allen Emstänn. Konkret heescht dat 
fir mech, dass wann ech mäin Deel a mengem Liewe richteg gestalten, also no de Léiere vu Bahâ’u’llâh, kann ech 
mat rouegem Gewësse Gott vertrauen, och a schwéieren Zäiten. 

Bahâ’i sinn heescht och eemol am Dag bieden, an aus de Bahâ’i Schrëfte liesen, sief et och nëmmen ee Satz an dat 
am Geescht vum Nodenken an der Meditatioun. E Bahâ’i probéiert op mannst eemol a sengem Liewe eng Pilgerrees 
ze man, an dat an d’hellegt Land, Israel, do wou de Begrënner vun der Relioun begruewen ass, Bahâ’u’llâh. Wärend 
9 Deeg kritt een am geeschtegen an am administrative Weltzentrum d’Méiglechkeet, méi genee d’Bahâ’i Geschicht 
kennenzeléieren, mat engem Guide, mat Konferenzen a mat der Méiglechkeet vill Zäit an de Bahâ’i Gäert ze 
verbréngen. Ausserdeem begéint all Pilger wärend senger Rees d’Membere vum héchste Bahâ’i Conseil, am 
Weltzentrum op eng relax Aart a Weis a bei enger Taass Téi. 

Bahâ’i sinn heescht och eemol am Joer 19 Deeg Faaschten, vum 2te bis den 21te Mäerz, an dat vu moies bis owes. 
An all grouss Relioun fanne mer eng Faaschtenzäit, déi haaptsächlech dozou déngt, flr sech eemol am Joer eng 
zäitlaang kënnen op déi geeschteg Säit vun eisem Liewen ze konzentréieren. 

Bahâ’i sinn heescht net zu gudder lescht sech um Déngscht un der Mënschheet anzesetzen. 

Wéi gesinn d’Bahâ’i dann d’Zukunft? D’Bahâ’i gleewen un eng positiv Zukunft vun der Mënschheet. Bahâ’u’llâh 
schreift dass „ dës verdieflech Kricher verginn an dass de gréisste Fridde komme wäert. “ Weider schreift hien: "In 
diesem wunderbaren Zyklus aber wird die Erde verwandelt und die Welt der Menschheit mit Frieden und Schönheit 
geschmückt... Die Starken und die Schwachen, die Reichen und die Armen, die streitenden Sekten und die 
verfeindeten Nationen, die dem Wolf und dem Lamm... gleichen, werden in größter Liebe, Freundschaft, 
Gerechtigkeit und Unparteilichkeit zusammenwirken." 

"Nationale Rivalität, Haß und Intrigen werden aufhören, Feindseligkeiten und Rassenvorurteile werden durch 
Freundschaft, Verständigung und Zusammenarbeit ersetzt werden. Die Ursachen religiöser Zwistigkeit werden fiir 
immer aus dem Wege geräumt werden; wirtschaftliche Schranken und Hindernisse werden völlig beseitigt, der 
maßlose Klassenunterschied verwischt werden... Ein Weltbundsystem, das die ganze Erde beherrscht und 
unanfechtbare Amtsgewalt iiber ihre unvorstellbar großen Hilfsquellen hat, ... dessen Leben von der allumfassenden 
Anerkennung eines Gottes und vom Gehorsam gegen eine gemeinsame Offenbarung getragen ist — dies ist das Ziel, 
dem die Menschheit, durch die vereinenden Lebenskräfte angetrieben, zustrebt." 

Weltwäit schaffen d’Bahâ’i konkret un dëser Realisatioun an offréieren der Mënschheet d’Modell vun hirem 
Glawen. Haut, no e bësse méi wéi 150 Joer, sinn dat iwwer 6 Millioune Bahâ’i weltwäit. Wéi ëmmer gouf iech dës 
Rubrik offréiert vun de lëtzebuerger Bahâ’i. 


130 Bahä’I Texter a Schrëften 

130t Sendung um Radio Ara, lten an 2ten November 2002. D’Bahâ’i Relioun huet e ganze Koup authentesch 
Schrëften. De Reliounsstëfter Bahâ’u’llâh selwer an aner zentral Perséinlechkeeten hunn handschrëftlech oder vun 
hinne bestätegt Opzeechnungen hannerlooss, déi am perseschen, arabeschen oder engleschen Original erhale sinn. 
Haut ginn et Iwwersetzungen an all de grousse Sprooche vun der Welt. Bei dëse Schrëften handelt et sech ëm ganz 
ënnerschiddlech Texter, sou zum Beispill Bréiwer u Privatpersounen, Sendschreiwen un Herrscher, Bicher, 
Ofhandlungen a kuerz Texter. Dorënner fënnt ee Gebieder, saachlech Ausemanersetzungen, Äntwerten op Froen, 
lyresch oder mystesch Passagen, an historesch Aufsätz. 

Fir e Bahâ’i verbindlech sinn d’Schrëfte vun dësen Auteuren: 

De Bâb, (dee vun 1819 bis 1850 gelieft huet), Stëfter vun der Bâbi-Relioun a Virleefer vu Bahâ'u'llâh. Hien huet 
d’Komme vun engem neie Gottesoffenbarer verkënnegt. Bahâ'u'llâh, 1817-1892, Begrënner vun der Bahâ’l Relioun. 
AbduT-Bahâ, 1844-1921, Jong vu Bahâ'u'llâh an autoriséierten Interpret vu senge Schrëften. De Shoghi Effendi, 
1897 - 1957, Enkel vum AbduT-Bahâ a Leader vun der weltwäiter Bahâ’icommunautéit, an dat a Virbereedung op 
d’Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet, déi héchst Kierperschaft an der Bahâ’i Weltgemeng; dëse Gremium gëtt 
säit 1963 all 5 Joer gewielt an huet säi Sëtz zu Haifa an Israel. Opgrond vun hirer zugläich dezentraler Stmktur gëtt 
et an der Bahâ’i Weltcommunautéit nach weider Institutiounen, déi, ënner anerem duerch PresseCommuniqueeën 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 94 - 

hire Beitrag zur Förderung vu Welteenheet leeschten, sou zum Beispill d’intemational Bahâ’icommunautéit oder 
déi National Geeschteg Réit vun all Land. 

Hei elo e puer vun den Themen déi träitéiert ginn : Eng nei Weltuerdnung, Fridden, déi wirtschaftlech a sozial 
Entwécklung, d’Famill, d’Erzéiung, d’Ëmwelt, Fraen, d’international Bahâ’i Gemeng an d’Vereenten Natiounen, 
d’Mënscherechter an d’Verfollegunge vun de Bahâ’i am Iran. 

Zum Thema Erzéiung seet Bahâ'u'llâh dass et jidderengem seng Flicht ass sech Wëssen unzeeegnen. Dobäi sollten 
awer déi Wëssenschafte studéiert ginn, déi de Vëlker op der Äerd eppes nëtzen an net déi, déi mat Wierder ufänken 
a mat Wierder ophalen. Vill verdanken d’Vëlker vun der Welt de Wëssenschaftler an den Handwierker. Wëssen ass 
wierklech e Schatz fir de Mënsch, eng Quell vu Ruhm, Groussmut, Freed an Erhuewenheet. 1 2 Wéi ëmmer gouf iech 
dës Rubrik offréiert vun de lëtzebuerger Bahâ’i. 


131 Wat bréngt et u Gott ze gleewen? 

131t Sendung um Radio Ara, 8ten an 9ten November 2002. Abee, ech hu mer d’Fro gestallt well ech an de Bahâ’i 
Schrëfte liesen et soll ee sech Gott ganz uvertrauen. Firwat dann? Eng Méiglechkeet dëst Thema unzegoen ass déi 
heiten: Wann ee sech de Mënsch a sengem Alldag ukuckt, mierkt ee séier, wivill Aschränkungen hien am Fong 
huet. Eng Rei Saachen an eisem Liewen ënnerleien einfachen Noutwendegkeeten, deene mer wierklech net entgoe 
kënnen. Iessen an Drénken, schlofen an iergendwann eng Kéier stierwen. An eisem Liewe komme Momenter wou 
mer net sou gutt drop sinn, wou mer krank sinn, entweder wou eise Kierper neméi matspillt oder eise Geescht. Mir 
hu Problemer am Stot, op der Aarbecht, jee et kënnt fir dass mer de Kopplabunz schloen, dass alles eis iwwer de 
Kapp wiesst. 

Et ass grad a sou Momenter, an dëse Phase vun eisem Liewen, wou mer eis d’Fro stellen. Ma gëtt et da keen dee 
mer hëllefe kann, sinn ech da ganz aleng op mech ugewisen. Grad do froe sech vill vun eis; wann et eng Kraaft gëtt 
déi net mënschlech ass, déi net deene selwechte Contrainten ausgesat ass wéi mir, kann si eis dann net hëllefen. 
Kënne mer un eppes gleewe wat mer net gesinn, wat mer net kënnen upaken? 

Eng éischt Méiglechkeet ass ze soen: Allé Jean-Marie, rapp dech um Rimm, huel der Zäit, mach eng Paus a gleef 
nees un dech selwer. An dat ass gutt esou. U sech selwer gleewen ass menger Meenung no den Ufank vun engem 
neien Ufank, mat Hoffnung, Vertrauen an Zouversiicht. Wat hunn ech da méi u Kraaft wann ech un en Herrgott 
gleewen, un eng Stäerkt, eng Ressource, déi fräi ass vun de Contraintë vun eisem Liewen. Eng Stäerkt, déi mir jo 
am Fong net verstoe kënnen. Gleewen, dass et esou eng Kraaft gëtt, hëlleft mir, mech ze situéieren, do wou ech 
stinn, wat meng Fäegkeete sinn, wat ech ka man a wat net. Ech mierken dass et mäin eegene Wëlle gëtt, mat all 
menge Wënsch fir mech selwer, fir d’Leit ronderëm mech a fir d’Mënschheet. An dass et e Wëlle gëtt op deen ech 
keen direkten Afloss hunn. De Wëlle Gottes. A wann ech vum Wëlle Gottes schwätzen dann denken ech un en 
Herrgott deen et gutt mat eis mengt. A wéi weisst hien eis seng Guttheet, vu dass mir Hie jo am Fong net verstoe 
kënnen? Duerch seng Propheten, oder wéi mir soen, seng Gottesoffenbarer, also näischt anescht wéi Erzéier. 
Krishna, Zarathrustra, Buddha, Abraham, Moses, Christus, Mohamed, de Bâb a Bahâ’u’llâh. Si vermëttelen eis 
d’Léift vun eisem Schëpfer fir seng Schëpfung. Dës Erzéier hannerloossen eis hiert Liewen an hir Texter, déi mir 
helleg Schrëften nennen. Dës Texter passen sech der jeeweileger Zäit un, dat wat mir Mënsche brauchen. An de 
Verbuergene Wierder, engem hellegen Text aus de Bahâ’i Schrëfte, schreift Bahâ’u’llâh mat der Stëmm vum 
Herrgott a seet eis an engem Saz firwat hien eis erschaf huet: „ Verstoppt a mengem éiwege Wiesen, wosst ech ëm 
meng Léift fir dech, dofiir hunn ech dech erschaf, hunn dech no mengem Bild geschaf an hunn dir meng Schéinheet 
offenbaart 1 

Wann dës Kraaft mech interesséiert, dës onwahrscheinlech Ressource, wéi kommen ech drunn? Erëmm en Tuyau 
dee mer an de Bahâ’i Schrëfte fannen: Mat der Stëmm vum Herrgott: „Sief frou mat mir, sou dass ech ka frou si 
mat dir. Wanns du mech net gär hues, ka meng Léift dech nimols erreechen. Sief der deess bewosst“. 3 

Natierlech erfëllen d’Gebieder op dëser Plaz hire Sënn, nämlech e Gespréich mam Herrgott. An dass dat net sou 
ohne ass, brauch ech iech net ze soen. Mee do denken ech dass de Wee méi wichteg ass wéi d’Resultat. Einfach 
d’Sich no der Wourecht, d’Sich no deem wat eis vläicht no dësem Liewen erwaart. Nach ni huet de Mënsch sech 
zeffidde ginn, mat deem wat e mat senge bloussen A gesäit. Hu mir e geeschtegt A, eng Séil, a wat ass et? All dës 
Froen sinn zentral fir eise geeschtege Wuesstum an hëllefen eis schlussendlech besser mat dësem Liewe eens ze 
ginn! Meng Fro un iech: Hutt dir haut scho probéiert mam Herrgott Kontakt opzehuelen? 


1 Akka 5:15 

2 Bahâ'u'llâh, Déi Verbuerge Wierder, ISBN 978-2-9599754-0-0 

3 idem, arabesch, no 5 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 95 - 

Zum Schluss nach eng Invitatioun fir e Méindeg 1 lten November, owes um 7 Auer, zu Péiteng an der Maison de la 
culture A Rousen, op der Maarktplaz. D’Bahâ’i Gemeng organiséiert d’Feiere vum Gebuertsdag vu Bahâ’u’llâh. 
Kommt einfach bis laanscht. Si hunn e flotte Programm mat Musek, Gebieder a Kaffi an Taart fir iech virbereet. 
Also nächste Méindeg, 1 Iten November, owes um 7 Auer, zu Péiteng an der Maison de la culture A Rousen, op der 
Maarktplaz. 


132 Wat et heescht als Bahâ’I ze liewen 

132t Sendung um Radio Ara, 15ten a löten November 2002. Mam Komme vu Bahâ’u’llâh huet d’Mënschheet eng 
nei Etapp an hirer Entwécklung erreecht. Si ass elo erwuesse ginn. Dat bedeit fir jiddereen net nëmme méi 
Fräiheeten, awer och Verantwortung vu jidderengem fir d’Gemeinschaft a fir d’ganz Mënschheet. 

An der Bahâ’i Relioun gëtt et keng Geeschtlech a keng Kierch. Jiddereen ass selwer opgefuerdert, no der Wourecht 
ze sichen. Fir eis dobäi ze hëllefen, stinn eis e ganze Koup Schrëften zur Verfügung. All Aarbecht, déi am Geescht 
vum Déngscht un der Mënschheet gemaach gëtt, ass an der Bahâ’i Relioun Gottesdéngscht. Relioun soll sech virun 
allem an Aktiounen, net a Wierder ausdrécken. Mëttelpunkt vum Gemeinschaftsliewe vun engem Bahâ’i ass 
d’Nonzéngdeegfest. An dat ass am Ufank vun all Bahâ’i Mount (E Bahâ’i Mount huet 19 Deeg). 
d’Nonzéngdeegfest huet dräi Deeler. Eng Andacht mat Gebieder, en Deel Berodung vun der Gemeng an e gesellegt 
Zesummesinn. 

Fir déi geeschteg Entwécklung vum Eenzelne ginn et verschidde Virschrëften wéi dat deeglecht Gebiet oder 
d’Faaschten. D’Gläichwäertegkeet vu Mann a Fra, d’Zil vun enger méiglechst gudder Erzéiung fir d’Kanner, sech 
stänneg beméien, sech selwer weiderze entwéckelen an eng praktizéierend Gastfrëndlechkeet sinn e puer weider 
Punkten, déi d’Liewe vun engem Bahâ’i ausmaachen. 

Kucke mer eis e bësse méi genee den Deel vun der Bahâ’i Berodung un: Et ass dat en neie Wee fir Entscheedungen 
ze fannen, wou ëmmer méi Mënschen d’Wourecht fannen oder wou si eppes decidéiere wëllen. Dës Form vu 
Berodung brauch e kreatiivt Matschaffe vu jidderengem. Si erméiglecht et, aus all den Iddien a Virschléi zesummen 
déi optimal Léisung erauszeschaffen. 

Fir d’éischt ginn d’Tatsaachen an d’Fakten als Grondlag festgestallt. All Participant leet da seng Iddien op den 
Dësch. Et spillt da keng Roll méi, vu wiem wéi eng Ausganksiddi eemol koum. Zesumme beméit jiddereen sech 
dann, aus all de Beiträg eng optimal Entscheedung ze entwécklen, déi dann d’Eegentum vun der ganzer Grupp gëtt. 
Op déi Aart a Weis kann e Gremium, eng Grupp oder eng Famill besser Resultater erreechen. Dës Berodung gëtt 
besonnesch an de reegelméissege Gemengeversammlungen an an de gewielte Gremie praktizéiert. Fir 
ofzeschléissen nach e klengen Text aus de Bahâ’i hellege Schrëften: 

O Sohn des Geistes! Dies ist Mein erster Rat: Besitze ein reines, giitiges und strahlendes Herz, damit du 
unvergängliche Souveränität erlangest, wärend von Ewigkeit zu Ewigkeit. 1 

O Sohn des Geistes! Von allem das Meistgeliebte ist Mir die Gerechtigkeit. Wende dich nicht ab von ihr, wenn du 
nach Mir verlangst, und vergiss sie nicht, damit Ich dir vertrauen kann. Mit ihrer Hilfe sollst du mit eigenen Augen 
sehen, nicht mit denen anderer, und durch eigene Erkenntnis Wissen erlangen, nicht durch die deines Nächsten. 
Bedenke im Herzen, wie du sein solltest. Wahrlich, Gerechtigkeit ist Meine Gabe und das Zeichen Meiner Gnade. 

So halte sie dir vorAugen. 2 

O Sohn des Menschen! Sprich nicht iiber die Siinden anderer, solange du selbst ein Siinder bist. So du dieses Gebot 
iibertrittst, bist du verworfen - dies bezeuge Ich dir. 3 


133 U Gott gleewen, an dann? 

133t Sendung um Radio Ara, 22ten November 2002. Erkennen, dass et ee gëtt, deen eis erschaf huet, kann eis 
hëllefen d’Welt besser ze verstoen. Mee wat maache mer domat. Mat deem Glawen, kënne mer do eppes damat 
ufänken? Wéi kann den Herrgott eis da konkret hëllefen? 

Abé, wa mer gleewen, dass den Herrgott eis duerch seng Propheten hëlleft, eist d’Liewen hei besser ze liewen, 
lauschtere mer natierlech op dat wat si eis soen. An dat ass näischt anëscht wéi d’helleg Schrëfte vun de grousse 
Reliounen. Fir e Bahâ’i kommen natierlech d’Schrëfte vun eisem Begrënner Bahâ’u’llâh dabei, genee sou wéi säi 
Virleefer de Bâb a säi Jong 'Abdu'l-Bahâ. Dës Texter hunn eng Kraaft déi net vun dëser Welt ass. Sech vun der 


1 idem, arabesch, no 1 

2 idem, arabesch, no 2 

3 Bahâ'u'llâh, Déi Verbuerge Wierder, arabesch, no 27 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 96 - 

Schéinheet an der Déift vun dësen Texter ze inspiréieren ass dat éischt Resultat. Dat ass awer net alles. D’Schrëfte 
sollen eis dozou ureegen, eist d’Liewen an dat vun eise Matmënschen ze verbesseren an dat op eng ganz konkret 
Aart a Weis. Transformatioun vum Eeenzelnen ass d’Zil. „D ’Schrëfte vum Herrgott verstoen, ... ass op keng 
Manéier ofliängeg vum mënschleche Wëssen. Et huet mat der Rengheet vum Häerz ze dinn, ... mat der Fräiheet vum 
Geescht.“ 

Hei elo e puer vun dësen Texter aus de Bahâ’i Schrëfte fir Iech: „Et ass d’Flicht vun all Mënsch mat Asiicht a 
Verständnes duerno ze striewen, dat wat hei niddergeschriwwen ass an d’Wierklechkeet an an d’Dot ëmzesetzen. “ I 

„Als éischt muss de no Geeschtegkeet duuschtreg sinn, dann lief däi Liewen! Lief däi Liewen! Lief däi Liewen! Fir 
dësen Duuschtze kréien, denk iwwer d’Liewen nom Doud no. Studéier d’heüeg Wierder, iies deng Bibei, lies 
d’heileg Bicher a studéier besonnesch d’helieg Aussoe vu Bahâ ’u ’llâh. Gebiet a Meditatioun, huel derfir béid vill 
Zäit. Da wäers de dëse groussen Duuscht spieren an nëmmen da kanns de ufänken, d’Liewen ze liewen .“ 2 3 

„En neit Liewen duerchpulst an dëser Zäit all d’Vëlker vun der Âerd, an awer huet keen seng Ursaach entdeckt a 
säi Grond erkannt. Kuck d’Vëlker vum Westen. Kuck wéi si op der Juegd no deem sinn, wat eitel a gemeng ass, wéi 
si eng Onmass vu Liewe geopfert hunn an nach opferen,fir sech materieü Saachen ze sécheren, ... 

Gerechtigkeit bekiagt an diesem Tage ihren schweren Stand, und Biiligkeit stöhnt unter dem Joch der 
Unterdrückung. Dichte Wolken der Gewalt haben das Antlitz der Erde verfinstert und ihre Völker umhüllt. Durch 
die Bewegung Unserer Feder der Herrlichkeit haben Wir auf Befehi des alimächtigen Gesetzgebers neues Leben in 
jede menschliche Hiille gehaucht und frische Kraft in jedes Wort geflößt. Alles Erschaffene verkündet die Beweise 
dieser weltweiten Erneuerung. Dies ist die größte, die froheste Botschaft, die der Menschheit durch die Feder dieses 
Unterdrückten übermittelt wurde. 

Sei freigebig im Glück und dankbar im Unglück. Sei des Vertrauens deines Nächsten wert und schaue hellen und 
freundlichen Auges auf ihn. Sei ein Schatz dem Armen, ein Mahner dem Reichen, eine Antwort auf den Schrei des 
Bediirftigen, und halte dein Versprechen heilig. Sei gerecht in deinem Urteil und behutsam in deiner Rede. Sei zu 
keinem Menschen ungerecht und erweise allen Sanftmut. Sei wie eine Lampe fiir die, so im Dunkeln gehen, eine 
Freude den Betrübten, ein Meer fiir die Dürstenden, ein schützender Portfiir die Bedrängten, Stiitze und 
Verteidigerfür das Opfer der Unterdrückung. Laß Lauterkeit und Redlichkeit al! dein Handeln auszeichnen. Sei ein 
Heim dem Fremdling, ein Balsam dem Leidenden, dem Fliichtling ein starker Turm. Sei dem Blinden Auge und ein 
Licht der Führungfür den Fuß des Irrenden. Sei ein Schmuckfiir das Antlitz der Wahrheit, eine Krone fiir die Stirn 
der Treue, ein Pfeiler im Tempel der Rechtschaffenheit, Lebenshauch dem Körper der Menschheit, ein Bannerfiir 
die Heerscharen der Gerechtigkeit, ein Himmelslicht am Horizont der Tugend, Taufiir den Urgrund des 
Menschenherzens, eine Arche auf dem Meer der Erkenntnis, eine Sonne am Himmel der Großmut, ein Stein im 
Diadem der Weisheit, ein strahlendes Licht am Firmament deiner Zeitgenossen, eine Frucht am Baume der Demut. 

3 


134 Eis Relatioun mam Herrgott 

134t Sendung um Radio Ara,29te November 2002 

Eis Relatioum mat deem deen eis erschaf huet ass sécher ganz besonnesch. Op eng Manéier ass et wéi e Kontrakt 
dee mir maachen. E Kontrakt tëschent mir a mengem Schëpfer. An deem Kontrakt füerdert den Herrgott vu mir e 
gewësst Verhalen an Hie versprécht mir dofir seng Gnod. Gott vesprécht deem Gleewegen och, hien ni am Stéch ze 
loossen, dat heescht dass Hien eis vun Zäit zu Zäit e Gottesoffenbarer, eng Manifestatioun schéckt. Fir haut ass dat 
Bahâ’u’llâh. 

Op Franséisch ass et une alliance, un covenant, eng Entente. Wéi all Gottesoffenbarer virun Him, huet Bahâ’u’llâh 
e Versprieche gemaach, an zwar dass no Him en anere Gottesoffenbarer komme wäert. Awer net virun dausend 
Joer. An dëser Relatioun ass et och wichteg ze wësse wéi de Glawen seng Eenheet behält. An dat ass am Bahâ’i 
Glawen nei. Bahâ’u’llâh huet nämlech e Bündnes gemaach mat deenen, déi no Him kommen. D’Zentrum vun 
dësem Bündnes ass 'Abdu'l-Bahâ. An der Persoun vu sengem eegene Jong, gëtt Hien him d’Verantwortung an 
d’Erlaabnes seng Gesetzer a Léieren ze interpretéieren, ze weisen das dës Gesetzer a Léieren e ganz konkreten a 
praktesche Wäert hunn a net zu gudder Lescht, dass si eng aussergewéinlech Kraaft duerstellen. 


1 Verse Gottes, s.10 

2 Abdu'l-Bahâ, Leitgedanken 

3 Bahâ ’u ’llâh, Ährenlese 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 97 - 

Mat dësem Verständnes a mat dëser Notioun vu Kontrakt tëschent dem Mënsch a sengem Schëpfer ass et vläicht 
méi einfach ze verstoen, wat fir eng Relatioun mir mat Him hunn. Eng Relatioun vu Verantwortung, Rechter a 
Flichten. 

Den Nosrat Tirandaz, e Bahâ’i a franséische Wëssenschaftler, schreift a sengem neie Buch: Le Covenant dat heiten: 
« En ce qui concerne la signification de l ’alliance baha ’ie : D ’abord, ily a l ’alliance que chaque prophète établit 
avec l’humanité ou, plusprécisément, avec sonpeuplepour qu’il accepte et suive la Manifestation future qui sera 
la réapparition de sa réalité. 

L ’histoire spirituelle de l ’homme est l ’intégration de deuxprocessus imbriqués : c ’est d ’abord I ’histoire de 
l’individu évoluant dans un laps de temps relativement court (l’espace d’une vie) du monde de la matière vers le 
monde spirituel. Cette transformation s 'inscrit dans un processus plus ancien et plus large: celui de 1 ’évolution 
collective de l’homme. Tout homme, dans le cheminement qui le mène de la prise de conscience de son entité 
spirituelle ä sa Rédemption par le Verbe, intègre ces deuxprocessus dans une dynamiquepersonnelle. ... 

La reconnaissance de la Manifestation de Dieu est un acte qui relève de l’évolution collective de I ’humanité (on ne 
peut reconnaüre (Jésus) Muhammad ou le Bâb qu ’â partir d’une certaine époque de l ’histoire humaine) : une 
Manifestation divine apparait en un lieu et en un temps correspondant au grand dessein de Dieu pour l’homme (en 
tant qu’espèce), l’acceptation de cette Manifestation donne la vie et régénère le coeur. Cette acceptation relève de 
la fidélité â la grande alliance de Dieu. En effet, l’alliance est un pacte liant l’homme â Dieu. Nous retrouvons cette 
vérité dans tous les livres sacrés, exprimée de faqon plus ou moins voilée. » 

Bahâ’u’llâh schreift: O amis ! « ...Nepréférezpas votre volonté â la mienne, ne désirez jamais ce que je n ’aipas 
désiré pour vous, et ne m ’approchez pas avec un coeur privé de vie, souillé d’appétits et de désirs terrestres. Si 
seulement vous pouviez sanctifier vos âmes,... » 

Säi Jong ‘Abdu’l-Bahâ gëtt déi heiten Explikatioun zu dësem Zitat: <r Quant â la déclaration de Bahâ ’u ’llâh ..., 
selon laquelle l 'homme doit renoncer â son moi. elle signifie qu ’il doit renoncer â ses désirs immodérés, â ses 
ambitions égoistes et aux impulsions de son ëtre humain pour rechercher les saintes brises de l’esprit, suivre les 
aspirations de son ëtre supérieur et se plonger dans l ’océan du sacrifice, le coeurfixé sur la beauté du Très- 
Glorieux. » 

Eng Fro déi een sech stelle kann: Hunn ech haut schonn iwwer meng Relatioun mat mengem Schëpfer nogeduecht? 
Ech wënschen iech eppes Schéines! 


135 Ethik a Wirtschaft, um Wee zu enger neier Weltuerdnung 

135t Sendung, 6ten a 7ten Dezember 2002 

Bahâ’i Neiegkeeten: Italien: D’Universitéit vu Bari féiert en neie Cours iwwer d’Ethik an d’Wirtschaft an. Dëse 
permanente Cours baséiert sech op d’Bahâ’i Prinzipien an de Co-ordinator ass e gutt bekannte Bahâ’i Geschäftsmann. 

De Kursus nennt sech: Ethik an Economie, um Wee zu enger neier Weltuerdnung a besteet aus zéng Seminaren, déi 
sech op wesentlech Bahâ’i Wäerter konzentréieren, wéi zum Beispill Berodung, Gerechtegkeet an Ethik, 

Gläichheet, universell Erzéiung an d’Eenheet vu Wëssenschaft a Relioun an dat am Bezuch op d’Welt vum 
Commerce an der Wirtschaft. 

D’Universitéit huet de Giuseppe Robiati als Co-ordinator fir de Cours emannt. Hien ass Member vun der Bahâ’i 
Gemeng an Italien, e Geschäftsmann mat enger wäitleefeger Erfahrung am Engineering a Business Management, 
souwéi am Beräich vun de mënschleche Ressourcen. 

Den Här Robiati, Präsident vun S.C.A.C. eng féierend Firma an der italienescher Industrie, huet och eng Rei Bicher 
geschriwwen, dorënner Glawen a Wellwirtschaft, eng Zesummenaarbecht: Eng Bahâ ’i Perspektiv, Den Herrgott an 
d’Wirtschaft, eng Partnerschaft déi méiglech ass an Eng Wirtschaft fir eng nei Weltuerdnung. Den Här Robiati ass 
och Member vum Europäesche Bahâ’i Wirtschaftsforum (EBBF), e Forum dee wesentlech dozou bäigedroen huet, 
dass dëse Cours zustane koum. 

D’Universitéit vu Bari ass déi zweet gréisst Uni an Italien, mat ëm déi 50.000 Studenten an enger Fakultéit vun ëm 
déi 2200 Professeren. De Cours fänkt am März nächst Joer un. ... 

De Professer Girone, Direkter vum der Wirtschaftsfakultéit, deen sech schonn zënter 1990 fir d’Präsentatiounen an 
d’Virtreeg vum Här Robiati interesséiert sot: „Ech war immens ugezunn vun ärer Visioun an ech soe menge Schüder 
ëmmer das dëse Cours net nëmme fir hir Erzéiung wichteg ass mee dass si am Cours eng Visiounfir hir eege 
perséinlech Zukunft kréien. “ 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 98 - 


D’lescht Joer krut den EBBF, den Europäesche Bahâ’i Wirtschaftsforum den héich unerkannten Seal of the 
University of Bari fir hir Kontributioun an der Erzéiung vun de Studenten an d’Wäerter déi an hirem Programm 
präsentéiert ginn. Elo ass dëse Bahâ’i Wirtschaftsforum ageluede ginn änlech Coursen an den Universitéite vu 
Roum, Milan, Bologna, Siena a Pisa ze ginn. Dëse Forum, deen 1990 gegrënnt gouf, huet e Reseau vun 350 
Geschäftsleit a 50 Länner. De Forum encouragéiert ethesch Wäerter, perséinlech Dugenden a moralesch Leadership 
an der Geschäftswelt an d’Realitéit ëmzesetzen. De Forum schafft zesumme mat der UNESCO an der 
intemationaler Aarbechterorganisatioun. Souwäit zu dëser Nouvell aus Italien. 

Interessant ass, dass 1983, den héchste Bahâ’i Gremium sech an enger Konferenz zu Innsbmck un d’Jugendlech 
geriicht huet, a sot, si solle sech Beruffer uneegnen, déi fir Erzéiung, ländlech Entwécklung, Landwirtschaft, 
Wirtschaft, Technologie, Gesondheetswiesen an d’Medie vun Notze sinn; also Bemffer, déi dréngend an de sech 
entwéckelnde Länner vun der Welt gebraucht ginn. 


136 Korruptioun, Deel 1/2 

136t Sendung, 13ten a 14ten Dezember 2002. An eiser leschter Emissioun hu mer vun engem neie Cours iwwer 
d’Ethik an d’Wirtschaft an der Universitéit zu Bari geschwat, e Cours dee sech op d’Bahâ’i Prinzipie baséiert. Haut 
kucke mer kuerz wat d’Bahâ’i uechter d’Welt man, fir dës Ethik a moralesch Wäerter an ëffentlechen Institutiounen 
anzeféieren. 

D’Dokument nennt sech: Wéi ee Korruptioun iwwerkomme kann a wéi een Integritéit an ëffentlechen Institutiounen 
kréien a behale kann. Geschriwwe gouf et vun der intemationaler Bahâ’i Gemeng a fir d’éischt präsentéiert zu Den 
Haag d’lescht Joer, beim Forum global intergouvememental fir d’Korruptioun ze bekämpfen. Ech hu probéiert déi 
wesentlech Punkten erauszesichen. 

Nodeems d’Mënschheet aus engem Jorhonnert vun Opreegung a risegen Ännerungen kënnt, brauch si elo eng 
moralesch a geeschteg Emeierung. Verantwortlech fir dës Noutwendegkeet ass en ëmmer méi groussen Drang no 
Materialissem an d’Schwieregkeet de Sënn vun eisem Liewen ze verstoen. 

Bahâ’u’llâh, Begrënner vun der Bahâ’i Relioun wamt eis dovun dass d’Relioun ëmmer méi op d’Säit gedréckt gëtt. 
Hie seet dass Relioun eng stralend Luucht ass an e kräftegen Halt fir d’Wuel vun der Mënschheet. ... Sollt dës 
Luucht vun der Relioun awer zougedeckt ginn, entsteet Chaos an Duercherneen an d’Luuchte vun der Faimess a 
Gerechtegkeet, vu Rou a Fridden halen op ze schéngen. 

Wat eng Gesellschaft zesummenhält sinn Idealer a gedeelte Glawen. Räichtum baséiert op Fridden, Kooperatioun, 
Altruismus, Dignitéit, an engem verstännegem Verhalen genee sou wéi vun den Entdeckungen an dem Fortschrëtt. 
Relioun gëtt der Gesellschaft d’Zillen an den Ziment, ethesch Prinzipien an d’Visioun déi Leit a Gemeinschafte 
vereenegt an hinnen eng Direktioun gëtt an e Sënn fir déi individuell an d’kollektiv Existenz. 

Déi Dugenden wéi Eierlechkeet a Loyalitéit sinn zentral fir de mënschleche Fortschrëtt a gi vun der Sprooch vum 
Häerz an der Stëmm vun eisem Gewësse kultivéiert. Obscho Gesetzer a Strofe wesentlech sinn, si si beschränkt an 
hirer Effikazitéit. 

Sech mat de geeschtege Wuerzele vun der Motivatioun ze beschäftegen, déi matzen an der mënschlecher Identitéit 
leien heescht dann och, op dee wesentlechen Impuls ze stoussen, deen eng wierklech gesellschaftlech Ännemng mat 
sech brénge kann. Aus der Bahâ’i Perspektiv heescht dat dass ëffentlech Institutiounen déi Vertraue ginn an déi ffäi 
si vu Kormptioun amgaang sinn, sech moralesch a geeschtlech weiderzeentwécklen. 

Fir Bahâ’i ass d’Zivilisatioun e geeschtege Prozess wou lues a lues déi moralesch a kreativ Fäegkeete vun der 
Mënschheet sou ze soen erwächen. D’Schafe vun ëffentleche Milieue fräi vu Korruptioun hängt also dovun of, eng 
moralesch Fäegkeet beim Eenzelnen, bei Gemeinschaften a sozialen Institutiounen opzebauen. 

Wéi ass et nu méiglech, dës moralesch Fäegkeet opzebauen ? Ginn et praktesch Strategien, déi Gesellschaften 
adoptéiere kënnen, déi aus hirer Populatioun sozial Akteure ervirbrénge kënnen, déi sech entscheed hunn, hiert 
d’Liewen am Déngscht an an der Integritéit ze liewen? Ouni Erzéiung geet et sécher net. 

Wat dann elo de konkrete Beitrag vun der Bahâ’i Communautéit weltwäit ass, gesi mer an eiser Emissioun d’nächst 
Woch. Bis dohi wënschen ech Iech nëmmen dat Bescht. 


137 Korruptioun, Deel 2/2 

137t Sendung, 20ten an 21ten Dezember 2002. An eiser leschter Emissioun hu mer en Dokument präsentéiert, dat 
fir d’éischt d’lescht Joer beim Fomm global intergouvernemental fir d’Korruptioun ze bekämpfen, zu den Hag vun 
der intemationaler Bahâ’i Communautéit virgestallt gouf. Hätte mer gär en ëffentleche Milieu fräi vu Korruptioun, 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 99 - 

da brauche mer Leit, Gemeinschaften a sozial Institutiounen déi et fäerdeg bréngen, eng moralesch Fäegkeet 
opzebauen. 

Wéi ass et nu méiglech, dës moralesch Fäegkeet opzebauen? Ginn et praktesch Strategien, déi Gesellschaften 
adoptéiere kënnen, déi aus hirer Populatioun sozial Akteure ervirbrénge kënnen, déi sech entscheed hunn hiert 
d’Liewen am Déngscht an an der Integritéit ze liewen? Ouni Erzéiung geet et sécher net. Wat ass de konkrete 
Beitrag vun der Bahâ’i Communautéit weltwäit? 

Si huet eng Rei vun Initiativen ergraff, wann och bescheiden, an dat am Beräich vu moralescher Erzéiung an 
etheschem Leadership. D’Formulatioun vu pädagogeschen Approchen a Methoden déi systematesch moralesch 
Entwécklung fërdern, ass e besonnescht Zil fir d’Bahâ’i. D’Universitéit Nur ass déi zweetgréisst privat Institutioun 
am Beräich vun der Erzéiung a Bolivien. Si verbënnt akademescht Wësse mat praktescher Erfahrung an etheschem 
Training, speziell am Beräich vum Déngscht an der Communautéit, sozialer Gerechtegkeet an de Respekt fir 
mënschlech Verschiddenheet. D’Philosophie vun der Erzéiung baséiert sech op Konzepter a Prinzipien aus de 
Bahâ’i Schrëften. An hirem Programm vum moralesche Leadership oder Féierung léieren d’Participanten dass si 
eng Obligatioun hunn no moralesche Prinzipien ze sichen, se ze adoptéieren an duemo ze liewen. Leadership ass 
eng Verantwortung déi vu jidderengem an der Gesellschaft ausgeübt gëtt an dofir muss ee gewësse moralesch 
Fäegkeeten developéieren. Dozou gehéiert, dass een d’Wourecht applizéiert an dat an allem wat ee mécht. Ronn 
400 ländlech Communautéiten a Bolivien a méi wéi eng Dose Gemengen a latäinamerikanesche Länner hunn dëse 
Programm matgemaach. 

En anere Programm mam Titel: E Programm fir eng gerecht Gouvernance, gëtt Staatsbeamten, a Membere vu 
Gemeinschaftsorganisatiounen eng Formatioun. D’Nur Universitéit fërdert domat den Dialog fir d’zukünfteg 
Entwécklung vun der bolivianescher Gesellschaft. Vill vun de Gemengen hunn an dësem Programm matgemaach. 
Donieft gëtt et eng Initiativ wou ëm déi 5000 Studenten an den ëffentleche Sekondärsschoulen eng Formatioun 
kréien. De Programm beschäftegt sech domat wéi een déi Jugendlech vun der Kriminalitéit, der Gewalt, dem 
Alkohol an dem Drogenkonsum ewechkritt. Dat an der Haaptsaach an deem se virbereet gi fir aktiv an der 
Communautéit en Déngscht ze leeschten. D’Universitéit Nur huet och méi wéi 2000 Schoulmeeschteren ausgebilt, a 
Bolivien, Argentinien an am Ecuador. Ee vun de Studenten huet geschriwwen: „An dësem Cours hunn ech virun 
allem geléiert mäi Liewen no Prinzipien ze féieren. Ech probéieren elo deenen ze hëllefen déi Hëllef brauchen, ouni 
Luef ze erwaarden, deenen ze verzeien déi mer wéigedoen hunn an aneren dat matzeginn wat ech geléiert hunn an 
esou zu mengem eegene Gléck an deem vun deenen anere bäizedroen. “ 

De Projet: Gerechtegkeet an der Erzéiung a Brasilien ass eng aner Bahâ’i Beméiung, déi versicht ethesch 
Leadership an der Regierung vum Land ze fërdem. De brasilianeschen Erzéiungsministère a Kollaboratioun mat der 
Associatioun vun de Richteren aus dem Land hunn d’gréng Luucht gi fir e Programm fir ongeféier 6000 Leit aus 
dem Justizwiesen, déi direkt mat de Jugendlechen am Kontakt sinn. Wat alles an Europa gemaach gëtt fir 
Korruptioun ze verhënneren, gesi mer d’nächst Woch. Bis dohin, vu mir nëmmen dat Bescht, e schéine Weekend an 
eng wonnerbar Woch. 


138 Wéi d’Bahä’I Chrëschtdag feieren 

138t Sendung, 27ten an 28ten Dezember 2002. Et kënnt een net dalaanscht. Chrëschtdaagsmusek an de Stroossen, 
d’Geschäfter si gerëscht, Sonndes sinn d’Butteker op. Geschenker fir grouss a kleng. Et ass eng stëll an heemlech 
Zäit heescht et am Lidd. An d’Bahâ’i? Feieren si och Chrëschtdag? Ganz oft ass et fir Familljen eng Geleeënheet, 
zesummen an eng Wanterschoul ze goen, sief et hei zu Bollendorf, an Däitschland, an der Schwäiz, an Eisträich 
oder och méi wäit. Wanterschoulen, genee sou wéi Summer a Fréijorsschoulen sinn dofir do, fir zesummen ze sinn, 
Kollegen erëmzegesinn, seng Batterien erëm opzelueden. Gewéinlech ginn et moies Virtreeg a mëttes Atelieren, 
Fräizäitaktivitéiten an owes gemittlecht Zesummesinn. D’Kanner an déi Jugendlech präsentéieren dat wat se den 
Dag iwwer gemaach hunn, mat Musek a gudder Stëmmung. Fir iech e Beispill ze ginn, maacht einfach am Internet 
eng Recherche ennërt: Bahâ’i Winterschule Österreich. Do fannt der de Programm vun dësem Wanter. 
Normalerweis eng kleng Woch, an dësem Fall an engem Hotel. Aus Lëtzebuerg dabei de Graham Walker. Hie 
schwätzt iwwer d’Wëssenschaftsethik. En anert Thema vum Gudrun Winkler befaasst sech mat de Wäerter a wéi si 
Kanner a Jugendlecher an hirer Entwécklung hëllefen. Aus Paräis hu mer d’Christine Hakim-Samandari mam 
Thema: d’Bild vun der Bahâ’i Gemeng. Wéi gesot méi genee Detailer um Intemet ënnert Bahâ’i Wanterschoul an 
Eisträich. Natierlech sinn dës Schoulen op fir jiddereen. Ech kann et nëmme recommandéieren. Well et ass bei sou 
Geleeënheeten, wou een d’Atmosphäre sou richteg matkritt. 

Fir awer kuerz op Chëschtdag zréckzekommen. Indirekt oder op eng méi passiv Aart a Weis bedeelegen d’Bahâ’i 
sech un de Feierlechkeeten. Zu Lëtzebuerg si vill Bahâ’i éischt, zweet oder heiansdo drëtt Generatioun Bahâ’i, sou 
dass een awer alt nach eemol fir Chrëschtdag fir ze iessen agelueden ass oder am Fall wou an der Koppel nëmmen 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 100 - 

ee Bahâ’l ass. Et muss ee jo och wëssen, dass een net Bahâ’i ka sinn, wann een net u Christus gleeft. Et gehéiert 
einfach zum Glawen. 

Am Bahâ’i Glawe schwätze mer vun enger Gottesoffenbarung déi net ophält. Also Gott offenbaart sech dem 
Mënsch a Form vu Propheten, Gottesoffenbarer vun Zäit zu Zäit, fir him seng Léieren unzebidden. Zu dëse 
Gottesoffenbarer gehéiert och Jesus Christus. An de Bahâ’i Schrëfte fanne mer vill iwwer Christus. Eng wonnerbar 
Quell iwweregens fir an de Bahâ’i Texter ze sichen, an dat an e puer Sproochen ass den Internetsite: ocean bahai. 
Dir kënnt de Programm eroflueden an dann eng Recherche man mam Wuert: Christus zum Beispill 'Abdu'l-Bahâ 
schreift iwwer Jesus Christus am Buch: Beäntwert Froen a seet: Nom Moses „ a.s.s Christus komm an huet gesot: 
Ech si vum hellege Geescht gebuer. Wann dat och hautfir Chrëschte liicht ze gleewen ass, sou war et awer 
deemools ganz schwéier a mir héieren aus dem neien Testament: Ass dat net de Jong vum Joseph vun Nazareth, dee 
mir kennen. Wéi kann en da soen: Ech si vum Himmel komm? Obwuel hien, vu bausse gesinn an an den Ae vu 
jidderengem, net vill obweises hat, huet hien sech mat sou enger Muecht erhuewen, dass e reliéis Gesetzer, déi 
fofzéng Jorhonnerte bestan haten, ofgeschaaft huet. “ 

An de Bahâ’i Schrëfte kreie mer eng nei Aart a Weis ugebueden fir d’Liewen an d’Wierk Christus kennenzeléieren. 
Chrëscht sinn heescht an allem Him ze gläichen an erfëllt si vum Geescht vu senger Léift. Léift, Verstännegung a 
Fridden si fir 'Abdu'l-Bahâ de Kär vun alle Reliounen. Jesus Christus, d’Wuert Gottes verkierpert dës reliéis Essenz. 
Chrëscht sinn heescht fir 'Abdu'l-Bahâ gerad doranner an der Nofolleg vu Christus ze liewen. 

Dat wier et fir haut, ech wënschen iech schéi Feierdeeg an e gudde Rutsch. 


139 Gutt Virsätz fir d’neit Joer 

Sendung 139, 3ten a 4te Januar 2003. Wéi déi Zäit awer erëmgeet. En neit Joer huet ugefaang, bei eis op jidde Fall. 
Et ass dat symbolesch sécher méi wichteg. Uleies genuch nei Virsätz ze man, nees e bësse Schwong a säi Liewen ze 
kreien. Et ass erfreelech ze gesinn dass vill Medie ronderëm eis net nëmme mat Chrëschtlidder iwwerschëdden, mee 
dass mer an eiser gudder warmer, gemittlecher Stiffchen d’Realitéit vun Aarmut, Nout a Krich a villen Deeler vun 
der Welt virun d’Nues gehale kréien. Wat een domat ufänkt hängt ëmmer vun eiser eegener Situatioun dee Moment 
of. Wéi geet et eis selwer, wou si mir drun, kënne mir iwwerhaapt e Vergläich zéien, mat eise Suergen an deenen 
hire Suergen. Mir kënnen eise Pefferkäerche bäileeën. An deem mer aktiv sinn oder et ginn. D’Gréisst an 
d’Ausmooss vun eiser Bestriewung ass do Niewesaach. De Wee dee mir maachen ass ausschlaggebend. An de 
Bahâ’i Schrëfte liese mer: „Lee all Dag Recheschaft virun dir selwer of éiers du zur Recheschaft gezu gëss. Wëll 
den Doud mellt sech net un an da muss de dech kënne veräntwere fir dat wat s de gemaach hues, “. 1 

Ech huelen dat positiv op a soe mer. Jean-Marie, wat hues de haut gemaach, wat dawäert ass, driwwer ze 
schwätzen. An der haiteger Pädagogie neméi wegzedenken. Ech stäipe mech op meng gutt Qualitéiten, op déi 
Saachen, déi ech gutt gemaach hunn a versichen dat vläicht den nächsten Dag e bësselche besser ze man. Wichteg 
sinn dës kleng Schritt no vir, wann ech sou soen duerf. A wann ech vu Virsätz schwätzen ass dat natierlech gutt, 
wann ech och déi positiv beschreiwe kann. Ech ka soen: ech wäert an nächster Zäit versiche méi gesond ze liewen, 
amplaz ze soen, ech wäert net méi fëmmen, net méi schlecht a seier Iessen einfach erofschlécken. Wéi wichteg 
dobäi d’Ermuddegung ronderëm eis ass, brauch ech Iech jo net ze soen. Abbe ech hu mer fir unzefänke virgehol, 
meng Virsätz opzeschreiwen, an zwar a klengen Tranche vun dräi Méint. Meng éischt Rei vu Virsätz gi bis den 21te 
März, d’Bahâ’i Neit Joer. An da gëtt et eng Kolonn mat Virsätz a Pläng fir meng Fra an ech, déi mir zesummen 
ausschaffen. 

Wiem notze gutt Virsätz, Resolutiounen a Pläng da schlussendlech? „Betruecht de Mënsch wéi e Biergwierk, räich 
un Eedelsteng vun onschätzbarem Wäert. Nëmmen d Erzéiung ka bewierken, dass all dës Eedelsteng an him zum 
Virschäi kommen an dass d’Mënschheet dorauser Notzen zéie kann. “ 

Mat deem Gedanken ass et liicht fir eng Astellung zum Liewen ze hunn wou ech an all Liewenssituatioun 
probéieren dat Bescht draus ze man, fir mech a fir déi ronderëm mech. Op ech Professor oder Aarbechter, Dokter 
oder Botzfra, am Chomâge oder am Prisong sinn, d’Fro ass ëmmer déi selwecht: Wéi kann ech mir an deenen 
ronderëm mech hëllefen, hinnen e klengen Déngscht erweisen, u si denken. A wéi weisen ech anere meng Léift. 

An deem Sënn heescht Bahâ’i sinn, ugezu si vun der Visioun vun engem Liewen, wou den Déngscht un der 
Mënschheet un éischter Plaz ass. Bahâ’u’llâh schreift: „Loosst all Moie besser si wéi den Owend virdrunn an all 
neien Dag méi räich wéi de viregen. De Wäert vum Mënsch läit am Déngscht an an der Dugend, net am Prunk vum 
gudde Liewen an am Räichtum. “ Fir iech e schéine Weekend an eng wonnerbar Woch, an dat nach e bësse besser 
wéi déi lescht! 


1 Bahâ ’u ’llâh, Déi Verbuerge Wierder 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 101 - 


140 Buchvirstellung: Gëllen Äppel, Spigelbiller vum Liewen 

Sendung 140, lOten an 1 lte Januar 2003. Wëllkomm bei eiser 140ter Rubrik um Radio ARA. D’Emissioun vun de 
lëtzebuerger Bahâ’i. Haut mat enger Buchvirstellung aus dem Horizonte Verlag : Gëllen Âppel, Spigelbiller vum 
Liewen, zesummegestallt vum Kambiz Poostchi. 

Liicht am Häerz: „Léift ass eng Luucht, dat ni an engem ängschtlechem Häerz wunnt” Am Buch wat ech iech haut 
virstellen, fannt der eng Sammlung vu léierräichen an humorvolle Geschichten, Wäisheeten an Aphorismen aus 
aller Welt déi dir am Alldag, am Beruff an a Formatioune gebrauche kënnt. 

Zoufall: E Mann hat sech an der Wüst verlaaf. Spéider wéi e senge Kollege beschriwwen huet, wat en alles 
duerchgemaach hat a verzweiwelt op de Knéie souz fir den Herrgott ëm Hëllef ze froen, hu seng Kollege gefrot: An, 
huet den Herrgott dir g’äntwert? A wouhir, sot en, éier Hien dat maache konnt, koum zoufälleg en Archäolog 
laanscht, deen amgaang war an der Géigend ze fuerschen an huet mer de Wee gewisen. 

D’Buch ass voll mat sou klenge Geschichtelcher iwwer d’Liewen, klenge Gedichten a witzeg Anekdoten. 

D’Paradis: Wanns de der e Palast am Paradis wënschs, da kuck dass däin Doheem eng Plaz gëtt, wou d’Frënn sech 
begéine kënnen. 

De Kambiz Poostchi, deen dës Texter gesammelt huet ass Architekt a Liewens a Sozialberoder mam Schwéierpunkt 
Firmen an Organisatiounsentwécklung an Teamtraining. Hien ënnerriicht systemesch Kommunikatioun, 

Meditatioun a Coaching. Hie selwer gesäit sech als Weltbierger, dee mat Dankbarkeet am Häerz a mat demütegem 
Staunen duerch de Gaart vun der Mënschheet sträift, een dee léiert a sech un der Schéinheet vun der faarweger 
Villfalt erfreet an e gewësse Sënn flegt fir d’Eenheet vun der ganzer Mënschheetsfamill an hirer Mannegfaltegkeet. 

Aus Feeler léieren: E Mann hat sech un den Ouere verbrannt. Am Park freet säi Kolleg en wéi dat geschitt ass: 

Majo, meng Fra hat d’Streckeisen nach net ausgemaach a wéi den Telefon geschellt huet, hunn ech d’Streckeise 
geholl. Ja firwat hues de dann déi zwee Ouere verbrannt? Majo, den Iesel huet nach eng Kéier ugeruff! 

D’Buch huet siwen Deeler: Am éischten Deel fanne mer Texter iwwer d’Jugend an den Alter, sou zum Beispill e 
klengen Text wou den Albert Einstein dem Otto Juliusberger schreift: Mënsche wéi mir zwee stierwen zwar och, 
awer mir ginn net al, soulaang mer liewen. Ech mengen domat, dass mer nach ëmmer virwëtzeg do stinn, wéi 
Kanner virun engem Rätsel, an dat een eis matzen dra gestallt huet. 

Am zweeten Deel geet et iwwer Asiicht a Wäitsiicht, Dreem an Ziler. Kanner déi verhéngeren: E Mann huet d’Nout 
an d’Aarmut vun de Kanner op der Welt erlieft, hir Krankheeten déi se quälen an en ass déif bedréckt. E mécht dem 
Herrgott sëllech Virwërf a freet en: ,, Firwal léisst du et zou, dass all dës Kanner verhéngeren? “ Gott äntwert him a 
seet: „Firwat mengs de, dass ech dech erschafhunn? “ 

Am drëtten Deel geet et iwwer Laachen, Gléck a Freed: D ’Urteel vum Fachmann. E Mann louch schwéierkrank am 
Bett, sou gutt wéi dout. En huet sech neméi bewegt. D ’Fra rifft den Dokter an der Verzweiflung. Den Dokter 
ënnersicht de Mann ganz genee, hëlt de Bluttdrock, mécht seng Aen op, kuckt him an de Mond a seet der Fra mat 
schwéierem Häerz: Léif Madamm, ech muss iech leider soen, dass äre Mann dout ass. Am deem Moment hieft dee 
Schwéierkranke erschreckt säi Kapp an d'Luucht a jéimert: Nee, meng Déifchen, ech liewen nach. Dorops hi schléit 
seng Fra e mat der Fauscht op de Kapp a jäizt: Hal de Mond, den Dokter ass de Spezialist an hie muss et jo 
wëssen! 

Mir wäerte sécher an eisen nächsten Emissiounen weider Geschichten aus dësem flotte Buch eraushuelen. Wéi 
gesot d’Buch heescht: Goldene Âpfel, Spiegelbilder des Lebens, am Horizonte Verlag. 


141 Buchvirstellung: Hal mech fest a looss mech lass, Fari Khabirpour 

Sendung 141, 17ten an 18te Januar 2003. Wëllkomm bei eiser 141ter Rubrik um Radio ARA. D’Emissioun vun de 
lëtzebuerger Bahâ’i. Haut mat enger Buchvirstellung aus dem Horizonte Verlag: Hal mechfest a looss mech lass; 

D ’Herausfuerderunge vun eise Kanner besser verstoen a beäntweren, vun engem lëtzebuergeschen Auteur, dem 
Fari Khabirpour. Um Mi kr o de Jean-Marie Nau 

D’Madame S. ass moies amgaangfir sech a seng Duechter Anna d’Mëttegiesse virzebereeden. Spaghetti Bolognese, 
wat d’Anna am léifsten ësst. D ’Anna spillt grad mat senge Frënn am Haff. Wéi d’Iesse fäerdeg ass rifft seng 
Mamm: „Anna, d’Iessen ass fäerdeg. Komm iessen “. Näischt geschitt. D ’Mamm rifft nach eng Kéier. Alt nees keng 
Reaktioun. D ’Mamm gëtt sou lues ongedëlleg. Si huet sech souvill Méi ginn, senger Duechter eppes ze kachen an 
hir schéngt dat ganz egal ze sinn. Si rifft nach eng Kéier, dës Kéier méi haart an denkt sech: Ass dat do nach dran. 
Ëmmer méi haart jäitzt si nom Kand. Eng Nopesch, déi dat ganzt matkritt huet, geet bei d’Anna a freet etfirwat et 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 102 - 

dann net op seng Mamm lauschtert a reagéiert. D ’Meedchen äntwert a seet: „ Si rifft souwisou e puermol, da kann 
ech roueg nach e bësse spillen 

Sou fä nk t dat drëtt Kapitel un, mam Thema: Kanner déi net héiere wëllen. Mat enger konkreter Situatioun. Hei 
weist sech, wéi perfekt agespillt eis Spiller sinn. Wat sech am Kand a bei der Mamm alles ofspille kann gëtt op 
einfach Aart a Weis erzielt. 

D’Buch fänkt mat engem Zitat vum Khalil Gibran iwwer d’Kanner un: „Âr Kanner sinn net är Kanner. ... Si 
kommen duerch iech awer net vun iech, an obscho si bei iech sinn, gehéieren si iech net. Dir kënnt hinnen är Léift 
schenken, awer net är Gedanken, well si hunn hir eege Gedanken. “ 

Duerch d’ganzt Buch huet een d’Gefill mat Léift a Gebuergenheet begleet ze ginn. D’Kand ass e Geschëpf wat aus 
Léift entstanen ass. Net nëmmen d’Léift tëschent zwee Mënschen, mee och déi schëpferesch Kraaft, déi d’Existenz 
an de Wuestum méiglech man. 

Ech hunn Angscht, mäi Kand huet Angscht. Wer nicht hören will muss fühlen? Midd Eltere vu montere Kanner. 
Iessen a Schlofen an der Kandheet. Kleng Ligner, kleng Déif. Agressioun a Gewalt. Ëmmer dës Schoul. Zerstridden 
a getrennten Elterenhaiser. Mir kënne matenee schwätzen. Dat sinn d’Theme vum Buch. 

,J) 'Lisa soll zu Mëtteg iessen. Si wëllt awerfir d’Baschten net d’Geméis iesse wat um Dësch steet. D ’Mamm 
probéiert alles, mat Argumenter, Spiller, Drohungen a Verspriechen. Näischt hëlleft. D ’Lisa wëll einfach net. 

D ’Mamm ass verzweiwelt a seet sech: Dat aarme Kand gëtt nach krank. Also freet sie d 'Lisa wat et da gär iesse 
wëllt. D 'Lisa hätt gär Spaghetti ouni d ’Zooss. D ’Mamm tommelt sech fir him dat ze kache wat et gär hätt. Si ka jo 
net nokucke wéi hiert eege Kand verhéngert. “ 

D’Iessen, genee sou wéi d’Schlofen, op d’Toilette goen a Léieren, hunn eppes gemeinsam: Kee Mënsch kann en 
anere Mënsch dozou zwéngen ze schlofen, op d’Toilette ze goen oder ze léieren. Gerad dowéinst sinn et genee déi 
Themen, mat deenen d’Kanner am meeschte Muecht op hir Elteren ausübe kënnen. 

Den Auteur, Fari Khabirpour huet seng Kandheet a Jugend zu Lëtzebuerg verbruecht. Nom Studium vun der 
Psychologie an der Pädagogik zu Zürich a sengem Doktorat huet eng therapeutesch Ausbildung um Alfred Adler 
Institut gemaach. Hien ass Matbegrënner, war laang Präsident a Léieranalytiker vun der lëtzebuergescher 
Gesellschaft fir Individualpsychologie vum Alfred Adler. Haut ass hien am Direktiounsrot am Beräich vun der 
lëtzebuergescher Schoulpsychologie am Erzéiungsministère. Hien ass bestuet an huet dräi Kanner. 

Fir eis Nolauschterer verschenke mir ee Buch, an dofir braucht dir eis just elo unzeruffen, an dat um Telefon 
334210. Den éischten ass fir! Ech wënschen Iech e schéine Weekend an eng wonnerbar Woch. 


142 Buchvirstellung: An du sinn ech Bahâ’I ginn 

Sendung 142, 24ten an 25te Januar 2003. Wëllkomm bei eiser 141ter Rubrik um Radio ARA. D’Emissioun vun de 
lëtzebuerger Bahâ’i. Haut mat enger Buchvirstellung aus dem Bahâ’i Verlag : An du sinn ech Bahâ’i ginn. Um 
Mikro de Jean-Marie Nau 

Haut hunn ech fir iech en neit Buch matbruecht mat véierzeg Geschichte vu Mënschen déi zum Bahâ’i Glawe fonnt 
hunnt: eng Mamm, déi sech beschwéiert huet, well hire Jong eng Retenue krut; en däitschen Ingenieur zu Bomeo, 
deen d’Sprooch vum Land léiere wollt; en Amateurfunker, deen an Israel säi Frënd besiche war; eng Studentin, déi 
e komeschen Dram hat; en Aarbechter, deen an Owescoursë gaang ass. 

„A wéi bass du Bahâ Y ginn? “ ass eng Fro déi een oft héiert, op Konferenzen oder Summerschoulen an do wou een 
nei Bekanntschafte mécht. D’Fro ass ganz einfach interessant, well jiddereen seng eege Geschicht huet, oft komesch 
an ongewinnt. Dat ass natierlech och doduerch well vill Leit, virun allem bei eis, net vu Gebuert u Bahâ’i sinn. Do 
ginn et déi, déi am Ufank immens skeptesch a kritesch reagéiert hunn, an zu deene gehéieren ech iwweregens; déi 
de Glawen direkt an hirem Häerz fonnt hunn an déi, déi iwwer de Wee vum Intellekt de Bahâ’I Glawe fonnt hunn. 

Hei dem Christel säi Wee: „ Viru méi wéi 20 Joer hunn ech eng Studierees an d’Türkei gemaach. Mäi Liewe sollt 
sech domat veränneren. Dës Rees huet mer de Schlëssel zur Bahâ ’i Relioun ginn. Wat war geschitt? Zu Istambul, 
huet eise Bus missen op enger ganz lieweger Stroossekräizung waarden. Wéi all déi aner am Bus hunn ech mech 
ochfir dat interesséiert wat op der Strooss alles vir sech geet. Am Gewulls vun de Leit gesinn ech opeemol e Jong 
vun ëm déi zwielef Joer, um Kapp e Plateau voll mat Brout, wou ee gemengt huet e kéint all Moment eroffalen. Éier 
déi aner oder ech iwwerhaapt dru geduecht hätt, war schonn ee vun de Passagéier aus dem Bus gesprongfir dem 
Jong ze hëllefen, sécher mat sengem Plateau iwwer d’Strooss ze kommen. A mäin éischte Gedanke war: Wann dach 
all Chrëscht -ech matabezunn- sech sou beispillhaft behuele kéint. Wärend der Rees hunn ech deem Här a senger 
Fra dat och gesot. Hie sot dass mënschlech Hëllef dach nëmme selbstverständlech wier. Mir aner hunn eis 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 103 - 

irgendwéi geschummt an hunn eis gefrot, firwat mer dann an der Situatioun net esou reagéiert hunn, obscho mer et 
jo eigentlech maache wollten. 

Epuer Deeg duerno hu mer erausfonnt, dass dës Koppel Bahâ Y sinn. Ech hat nach ni eppes vun dëser Relioun 
héieren. Et huet mech interesséiert. Ech hat deermoosse vill Froen, dass et wärend der Rees net genuch Zäit gouf, 
se all ze beäntwerten. Ech muss hei soen, dass ech aus engem gudde kathouleschem Elterenhaus kommen an dass 
meng Eltre Wäert drop geluecht hunn, eis net nëmmen zum Glawen mee och zur Toleranz ze erzéien. Ausserdeem 
war et hinnen och wichteg, dass mer Saachen hannerfrot hunnen, och reliéis Gedanken. All dës Qualitéiten hu sech 
elo bewäert. Intensiv Gespréicher an d’Studium vun de Bahâ Y Schrëften hu mech méi a méi erkenne gelooss, dass 
ech d’Relioun fir mäin Zäitalterfonnt hat. Erstaunlech dobäi warfir mech d’Erkenntnis dass meng kathoidesch 
Eltren mat hiren Astellungen am Fong Bahâ ’i waren, ouni jeemools dervun gehéiert ze hunn. Mir ass wierklech e 
Liicht opgaangen. Ech si Bahâ Y ginn, An de Schlëssel dozou war dat beispilhaft Verhale vun engem Bahâ Y. " 

Souwäit eng vun deene ville Geschichten aus dem Buch: An du sinn ech Bahâ ’i ginn, op däitsch, am Bahâ’i Verlag. 
Fir Iech nëmmen dat Bescht, e schéine Weekend an eng wonnerbar Woch. 


143 Buchvirstellung: Fraepolitik, Farah Dustdar 

Sendung 143, 31ste Januar an lte Februar 2003. D’Emissioun vun de lëtzebuerger Bahâ’i. Haut mat enger 
Buchvirstellung aus dem Bahâ’i Verlag: Fraepolitik, d’Erausfuerderung vun enger Friddenskultur. Um Mikro de 
Jean-Marie Nau 

D’Farah Dustdar lieft haut zu Lëtzebuerg. 1999 huet si hiert d’Studium vun der Politikwëssenschaft, Soziologie a 
Sozialpsychologie mam Doktertitel ofgeschloss. Zënterdeem huet si schonn e puer Bicher erausginn, dorënner Abschied 
von der Macht an Demoki'atie a Verantwortung, an dat am Fischer Verlag. 

An hirem neitste Buch seet si dass Fraepolitik déi traditionell Muechtpolitik a Fro muss stellen. Amplaz sech domat 
ze beschäftege Muecht ze kréien an déi Muecht ze behalen, orientéiert d’Fraepolitik vum Farah Dustdar sech un den 
ënnerdréckte Bedierfnesser vun de Fraen, an dat zënter Jordausenden. Mir schwätze vum Besuergnes fir déi 
Schwaach, Matgefill, Ausgläich, Kooperatioun a Konsens. Fraepolitik riicht sech op eng Kultur vum Fridden. 

Fraepolitik ass déi radikal Afrostellung vun der traditioneller Muechtpolitik. No der Bahâ’i Opfaassung ass 
d’Gestaltung vun enger friddlecher Kultur eng Aufgab, déi besonnesch de Fraen zoukënnt. 

„Soubal d’Fraen ëmfaassend a gläichberechtegt d’Verhältnesser vun der Welt matgestalten, soubal se 
zouversiichtlech a fäeg déi grouss Arena vum Recht an der Politik betrieden, wäert de Krich ophalen. “ zitéiert 
d’Farah Dustdar aus de Bahâ’i Schrëften. Zënter Jordausende gëllt d’Fra net nëmme bei de grousse reliéisen 
Institutiounen, mee och op der Basis vun der griichescher Philosophie als geeschteg beschränkt an dem Mann 
ënnerleeën. Dëst goung sou wäit, dass munch aflossräich fanatesch Denker d’Frae schlechthin als d’Ursaach vun all 
Misär vum Mann erkläert hunn, an och nach gerechtfäerdegt duerch de biblesche Mythos vum Sënnefall. Zu dem 
Thema sollt der iech iwweregens séier am Utopia de Film: The Magdelaine Sisters ukucken. 

E Kapitel am Buch befaasst sech mat engem neie Konzept vun der Famill. Well et ass déi Plaz wou d’Astellungen 
an d’Gewunnechte vun enger Persoun geléiert an entwéckelt ginn. 

D’Wirtschaft an d’Economie brauch eng nei Aarbechtsethik. Nohalteg Entwécklung an d’Iwwerwannung vun der 
Aarmut wäerten dovun ofhänken, op d’Fraen Zougank zu all de Beräicher vum wirtschaftleche Striewe kréien. De 
Begrëff Aarbecht stoung ursprénglech fir déi schëpferesch an oft genuch qualvoll Ustrengung vum Mënsch, säin 
Iwwerliewen ze sécheren. A ville Kulture gouf d’Aarbecht mat enger Plo gläichgesat. An dorunner ware Männer a 
Fraen zesumme bedeelegt. ... D’Aarbecht vun de Fraen an der Famill kann net an der wirtschaftlecher 
Gesamtrechnung bewäert ginn, well si keen direkte materielle Gewënn bréngt. ... Netkommerziell Aarbecht brauch 
also vill méi Beuechtung. 

D’Farah Dustdar geet op d’Fro an op de Mënsch en aggressiivt Liewewiesen ass mat engem onerschëpfleschem 
Kampfbedierfnes . Krich ass kee Mëttel vun der Politik. Firwat hunn d’Fraen an der Mënschheetsgeschicht ni eng 
groussugeluechten Aktioun géint de Krich geplangt an effektiv duerchgefouert? 

D’Fraen hunn eng global Verantwortung. „Nëmmen deen ass wierklech e Mënsch, dee sech haut um Déngscht vun 
der ganzer Mënschheet higëtt. “ 

Déi gréisste Fro, op déi mer haut eng Léisung brauchen ass déi wéi eis haiteg Welt mat hiren déifsëtzend 
Konfliktstrukturen an eng Welt verwandelt ka ginn, wou Eenheet an Zesummenaarbecht virrangeg sinn. „Beméit 
iech, dass d’Ideal vum Weltfridden duerch Ustrengunge vun de Frae verwierklecht ginn, well de Mann huet méi eng 
grouss Tendenz zum Krich wéi d ’Fra; e wierkleche Beweis fir d ’lwwerleeënheet vun der Fra wäert hire wierksamen 
Asaz bei der Eriichtung vum Weltfridde sinn. “ 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 104 - 

E Buch mat villen neien Ustéiss an zudeem mat konkreten Aktiounen. Fraepolitik, en neit Buch vum Farah Dustdar. 
Wéi ëmmer verschenke mir eisen ARA Nolauschterer e Buch. Dir braucht mer just unzeruffen, an dat elo, an zwar 
um 334210. E schéine Weekend a bis d’nächst Woch. 


144 Buchvirstellung: D’Mënschheet ënnerwee zur Eenheet, André Brugiroux 

Sendung 144, 7ten an 8te Februar 2003. D’Emissioun vun de lëtzebuerger Bahâ’i. Haut mat enger Buchvirstellung 
aus dem Horizonte Verlag : Mir Weltbierger. D’Mënschheet ënnerwee zur Eenheet. Um Mikro de Jean-Marie Nau. 

Den André Brugiroux ass wéi ee seet e Weltebummler, e Globetrotter. An dësem Buch beschreift hien seng Rees a 
wéi hien zu enger neier Siicht vun der Welt komm ass. Mat 18 Joer huet hie sech entschloss d’Welt 
kennenzeléieren. An 18 Joer huet hien 135 Länner besicht. A sengem Buch schwätzt hie vu sengen Erfahrunge mat 
de Leit, de Kulturen, de Reliounen, d’Aart a Weis fir ze liewen an vun de Liewensbedingungen, déi aus him en neie 
Mënsch gemaach hunn. 

Hien huet d’Virurteeler an d’Virdeeler vun de Mënschen an alle Weltrelioune studéiert a gouf sou zum Weltbierger. 
En huet vun no erlieft dass d’Problemer vun der Mënschheet haut ganz enk matenee verbonne sinn, dass mir 
dréngend e bewosst Denken a Fillen an enger globaler Verantwortung brauchen. An hien huet eng nei global an 
zäitgeméiss reliéis Identitéit entdeckt, d’Bahâ’i Relioun. Eng Relioun déi wäit iwwer alles wat et bis elo gëtt, e 
Geescht an e Konzept fir eng Eenheet vun der Mënschheet an der Villfalt ubitt. 

Den André Brougiroux ass Fransous an d’Buch an dëser däitscher Iwwersetzung gëtt et am Horizonte Verlag. Fir 
hien ass d’Eenheet de Schlëssel zum Fridden. De Pythagoras sot schonn: D’Evolutioun ass d’Gesetz vum Liewen. 
D’Eenheet ass d’Gesetz vum Herrgott. An dësem Kapitel erzielt hu vu senge Bekanntschaften an engem klenge 
Café zu Moskau, am Musée vun Hiroshima, zu Hong Kong wou hie probéiert huet e Visa fir China ze kréien. 

Op eng witzeg an erfrëschent Manéier fënnt een am Buch eng Onmass vu klenge Geschichten, Wäisheeten déi hien 
a senge Reesen entdeckt huet. Hie schreift: „De Mënsch ka sech ouni Ursaach net weiderentwéckelen. Hie brauch 
eng Iddi déi mat sengem Verstand a mat der Zäit klappt. Eng Kraaft vun der Freed, net Prinzipien déi nëmmen 
aschränken. Ech hunn d’Fräiheet gesicht. E Wee fir mech ze befreien. E Philosoph konnt mech net zefriddestellen, 
well hie sech nëmmen un de Verstand riicht. Säi Liewen ass kaum eng Inspiratioun. A meng eegen Inspiratioun ass 
net duergaang. Ech hunn alles missen opginn, Jorelaang mam Rucksack wanderen, um Buedem vu fënnef 
Kontinenter schlofen, bis ech mäin Zil erreecht hat. Am Ufank war et onbewosst. Ech sinn zur Konklusioun komm, 
dass d’Reliounen hirem Wiesen no eent sinn, dass et deeselwechten Herrgott ass deen sie inspiriéiert. Firwat ginn 
et dann souvill Reliounen? Wat hält se zesummen? “ 

A Kanada huet hien an der Zäitschrëft vum Toronto Daily Star en Artikel vun der Kinnigin Maria vu Rumänie 
gelies: „Et ass eng wonnerbar Noriicht déi Bahâ ’u ’llâh an Abdu'l-Bahâ eis ginn hunn. ... Si wossten dass de Kär 
vun der éiweger Wourecht, Wuerzele schloe wäert a sech ausdehne muss. Si huet nëmmen eng eenzeg Wourecht: 
D’Léift, d’Quell vun aller Energie, géigesäiteg Toleranz, de Wonsch no Verständnes, géigesäitegt Kenneléieren, 
een deem aneren hëllefen, verzeien. Et ass déi erneiert Botschaft vu Christus, bal an de gläiche Wierder, awer 
ugepasst un eis haiteg Zäit. ... Wann der jeemools de Numm Bahâ ’u ’llâh oder Abdu'I-Bahâ héiert, da kuckt iech hir 
Schrëften un. Fuerscht an hire Bicher, loosst déi friddensbréngend Wierder a Léieren an äert Häerz andréngen, wéi 
si a mäin Häerz agedronge sinn. ..." 

D’Mënschheet, ënnerwee zur Eenheet ass eng Freed ze liesen, wéi gesot am Horizonte Verlag. An och haut 
verschenke mir eisen ARA Nolauschterer e Buch. Dir braucht mer just unzeruffen, an dat elo, an zwar um 091 
334210. E schéine Weekend a bis d’nächst Woch. 


145 Buchvirstellung: E Jorhonnert vu Liicht, A Century of Light 

Sendung 145, 14ten a 15te Februar 2003. D’Emissioun vun de lëtzebuerger Bahâ’i. Haut mat enger 
Buchvirstellung: E Jorhonnert vu Liicht. Um Mi kr o de Jean-Marie Nau. 

Wou geet dat hi mat eiser Welt? Krich oder net Krich? Kënne mir eis jee eens ginn? Wa mer wëllen eppes 
veränneren ass et gutt ze wësse wou mer hierkommen. Dat Buch wat ech iech haut virstellen ënnersicht dat lescht 
Jorhonnert a mécht eng Rei Vergläicher. 

Stellt iech vir dir stéingt op engem Bierg an dir kéint iech déi leschten honnert Joer vun uewenerof ukucken. 
D’Verännerungen déi eis Welt an där Zäit gemaach huet, si bei wäitem méi déif wéi iergendeng an der ganzer 
Geschicht virdrun. Et sinn dat Changementer déi zum gréissten Deel wéineg vun eiser haiteger Generatioun 
verstane goufen. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 105 - 

An deene selwechten 100 Joer huet een de Bahâ’i Glawe gesinn aus der Däischtert erauskommen. E Glawen deen et 
fäerdeg bruecht huet, global déi vereenegend Kraaft ze weisen, mat där hire gëttlechen Ursprung se befäegt huet. 
Wéi d’Jorhonnert op en Enn goung, gouf et ëmmer méi kloer, wéi dës zwou historesch Entwécklunge sech 
zesummefonnt hunn. 

D’Buch Century ofLight, ënnersicht déi zwee Prozesser an d’Relatioun tëschent hinnen, an dat am Kontext vun de 
Bahâ’i Léieren. D’Buch ass eng geeschteg Beräicherung an eng praktesch Hëllef wann een déi erausfuerdernd 
Implikatioune vun der Offenbarung, déi Bahâ’u’llâh bruecht huet, mat aneren deele wëllt. 

Am Buch gi Leit wéi d’Anne Frank, de Martin Luther King Jr., de Paolo Freire, de Ravi Shankar, d’Gabriel Garcia 
Marques, d’Kiri Te Kanawa, den Andrei Sakharov, d’Mutter Teresa an den Zhang Yimou emimmt, déi flr vill Leit 
eng Quell vun Inspiratioun an Encouragement sinn. 

Eist 20t Jorhonnert ass vu moraleschem a soziale Chaos geprägt. Déi meeschte Leit op der Welt wëllen 
d’Erënnemnge vun dëse Leiden, déi dës Jorzéngte mat sech bmecht hunn, hannert sech loossen. Egal wéi schwaach 
d’Fondatioune vu Vertrauen an d’Zukunft och sinn, egal wéi grouss d’Gefore sinn, déi vimn eis schwiewen, 
d’Mënschheet schéngt verzweiwelt un eppes ze gleewen: dass duerch iergendwellech glécklech Ëmstänn et awer 
nach wäert méiglech sinn, d’Konditioune vum mënschleche Liewen esou ze diebelen, dass si konform sinn, mam 
därzäitege mënschlechem Verlaangen. Mir hoffen also, das d’Welt sech no eis riichte wäert an net dass mir eis no 
de Besoine vun der Welt riichte mussen. 

Sou Hoffnunge sinn am Liicht vun de Bahâ’i Léieren net nëmmen illusoresch, mee si gi ganz laanscht d’Natur an 
d’Bedeitung vun deem groussen Ëmdenken, dat eis Welt an de leschten 100 Joer gemaach huet. 

Nëmme wa mir d’Implikatioune verstinn vun deem wat an dëser Period vun eiser Geschicht geschitt ass, wäert et 
méiglech sinn, den Erausfuerdemngen déi vimn eis leien, ze begéinen. Wat eis dësen Abléck erméiglecht ass 
d’Liicht vun der Sonn vun der Offenbarung vu Bahâ’u’llâh déi elo opgeet an den Afloss deen dës Offenbamng 
amgaang ass op d’Affairë vun der Mënschheet ze hunn. 

Century of Light, eng Publikatioun vum héchste Bahâ’i Gremium, ze recommandéiere fir jiddereen dee sech mat 
der Geschicht vum 20te Jorhonnert ausemanersetzt. D’Buch ass am Original op Englesch a gëtt am Moment op 
Däitsch a Franséisch iwwersat. Fir eis Nolauschterer hunn ech eng Kopie matbmecht. Wat dir musst man ass mir 
elo uruffen, an zwar um 091 334210. E schéine Weekend a bis d’nächst Woch. 


146 Buchvirstellung: Le livre des sagesses 

Sendung 146, 21ten an 22te Febmar 2003. D’Emissioun vun de lëtzebuerger Bahâ’i. Haut mat enger 
Buchvirstellung aus dem Bayard Verlag: Le livre des sagesses, L ’aventure spirituelle de l’humanité. Um Mikro de 
Jean-Marie Nau. 

A bal 2000 Säiten fënnt ee sécher e puer Wäisheeten, déi een uspriechen a mat deenen een eppes ufänke kann. Am 
Virwuert schreiwen d’Auteure vum Buch, de Fréderic Lenoir, Philosoph a Soziolog an d’Ysé Tardan-Masquelier, 
déi d’Geschicht vun de Reliounen zu Paräis op der Sorbonn ënnerricht, dass d’Geschicht vun der Mënschheet 
lieweg Spure vu Männer a Fraen dréit, déi aus de verschiddenste kulturellen Horizonter kommen, an dass si all 
bestätegen, eng radikal Erfahrung mam Absolute gemaach ze hunn. Eng Erfahrung, déi hinnen e Sënn an hirem 
Liewe ginn huet. 

Nach ëmmer gouf et Besoin no Spiritualitéit a Wäisheet. An d’Diversitéit vun dëse Wäisheete war nach ni sou 
grouss wéi haut. Iwwer fofzeg Auteuren hunn un dësem Wierk matgeschafft, Geschichtsproffen, Schrëftsteller, 
Paschtéier, Ethnologen, Mönchen, Philosophen, Anthropologen, Journalisten an Theologen. 

De Bäitrag iwwer de Bâb a Bahâ’u’llâh kënnt vum William Hatcher, Mathematiker, Philosoph, Professor op der 
Uni zu Laval am Québec. Säin Artikel beschreift kuerz wéi d’Bahâ’i Relioun entstan ass a wat d’Missioun vu 
Bahâ’u’llâh war. Hie schreift iwwer d’Natur vum Mënsch a seng Evolutioun, iwwer d’Eenheet a Gerechtegkeet an 
iwwer de Sënn vun der Relioun. 

Relioun huet e ganzt konkret a praktescht Zil. Et soll dozou déngen, authentesch Relatiounen opzebauen, engersäits 
tëschent Gott an dem Mënsch an anerersäits ënnert de Mënschen. De Glawen ass keng Ideologie. 

D’Reegelen an d’Prinzipien déi Bahâ’u’llâh emimmt huet, weise ganz däitlech seng Intentioun e wierklech 
geeschtege System ze grënnen an net einfach eng mystesch Philosophie ze proposéieren. Ouni wëllen d’Iddi ze 
verwerfen dass déi mystesch Verbindung tëschent deem Eenzelnen a Gott am Häerz selwer vun der Spiritualitéit 
läit, seet Bahâ’u’llâh ganz kloer dass d’Relioun och e soziaalt a kollektiivt Zil huet: Gott huet de Mënsche Prophete 
geschéckt, an dat aus zwou Ursaachen: éischtens fir d’Mënschen aus der Ignoranz ze befreien a si zum Liicht vum 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 106 - 

wierkleche Verständnes ze féieren. An zweetens de Fridden an d’Rou vun der Mënschheet sécherzestellen, an deem 
Hien all déi Mëttele bereetstellt, mat där d’Mënschheet dëse Fridden erreeche kann. 

Souwäit zum Bäitrag iwwer de Bahâ’i Glawen. Natierlech ginn déi aner grouss Reliounen am Detail virgestallt, 
woubei d’Buch och no verschidden Themen agedeelt ass: Dorënner fënnt een zum Beispill: D’Friichte vum 
geeschtege Liewen mat Passagen aus der Bhagavad-Gita an dem Franz vun Assisi. Aner Theme sinn: Modeller vu 
Wäisheet an Hellegkeet, mat Texter aus den Evangelien an Texter aus dem Buddhismus, oder awer Texter zum 
Thema Lassléisung a Vertrauen. 

An ofschléissend dës kleng arabesch Wäisheet, besonnesch relevant an Zäit vu Suergen: Mir kënnen net 
verhënneren dass d’Vulle vu Suergen iwwer eisem Kapp kreesen. Awer et läit un eis fir ze entscheeden, op si e 
Nascht drop hauen duerfen. 

Souwäit zu eiser Buchvirstellung: Le livre des sagess am Bayard Verlag. E schéine Weekend a bis d’nächst Woch. 


147 D’Faaschtenzäit 

Sendung 147, 28te Februar an lte März 2003. Et ass erëm eng Kéier sou wäit. Dëse Sonndeg fänkt fir 6 Millioune 
Bahâ’i op der Welt d’Faaschtenzäit un. 

Bahâ'u'llâh, Begrënner vun der Bahâ’i Relioun invitéiert d’Bahâ’i daagsiwwer, an dat nom Sonnenopgank a bis nom 
Sonnenënnergank, näischt ze iessen an näischt ze drénken. Dat wärend 19 Deeg, all Joer, vum 2te bis den 20te 
Mäerz. Et ass mol éischtens eng gutt Saach fir déi kierperlech Gesondheet. De Grond firwat d’Bahâ’i awer faaschte 
läit éischter doranner dass een an där Zäit wou een näischt ësst einfach vill méi Zäit huet iwwer säi geeschtege 
Fortschrëtt nozedenken. Et kann ee soen dass eise Menu vum Dag duerch e geeschtege Menu fir eng Zäit ersat gëtt. 
Dass deen e bëssen anescht schmaacht ass normal. Also wärend dem Dag gëtt näischt giess an näischt gedronk. Et 
ass dann üblech, dass ee viru Sonnenopgank opsteet fir Kaffi ze dré nk en an dass een sech duemo e Moment Zäit 
zum Gebiet an der Meditatioun hëlt. Natierlech muss d’Gesondheet et engem erlaben ze faaschten. Schwanger Frae 
brauchen net ze faaschten, genauso wéi Jugendlech ënner 15 Joer oder Leit iwwer 70. D’Faaschten ass och net 
néideg wann een op der Rees ass oder wann ee schwéier kierperlech schafft. Mee fir e gesonde Mënsch ass 
d’Faaschten eng wonnerbar Erfahmng, eng Entdeckungsrees zu de Wuerzele vu senger Existenz, vun där ee méi räif 
a méi geeschteg erëmkënnt. 

Wann ee faascht, fënnt een ebeemol Zäit, déi een normalerweis mat Iessen an Drénke verbréngt. Et geet u mat der 
Kaffispaus moies, d’Mëttegiessen natierlech an déi kleng Paus Mëttes. Et ass grad déi sou gewonnen Zäit déi ee 
kann nëtzlech mat Meditatioun a Gebiet verbréngen. Frënn an Aarbechtskollegen si virwëtzeg firwat een da faascht 
a wat da Bahâ’i eigentlech ass. Déi éischt puer Deeg sinn oft am schwéiersten an da gëtt et méi einfach, an et winnt 
een sech scho bal dmnn. 

Mee et ass schonn eng Erausfüerderung. D’Iessen an d’Drénke kritt och nees vill méi en héije Stellewäert, well een 
sech owes op e Glas Waasser freeë kann. D’Faaschten ass och e Symbol. Wann ee faascht enthält ee sech all deenen 
op den éischte Bléck flotte Saachen, deenen ee jo andauernd ausgesat ass. 

Interessant ass och, dass déi puer Deeg vimn der Faaschtenzäit, also vimm 2te März, besonnesch sinn. D’Bahâ’l 
sinn invitéiert, wärend deene 4, 5 Deeg hir Freed mat aneren ze deelen a sozial Wierker ze realiséieren. Oft gi 
Cadeaue gemaach, et geet een d’Famill a Frënn besichen an et mécht een eppes fir e gudden Zweck. D’Bahâ’i vu 
Nanzeg zum Beispill haten de leschte Weekend hir Kollegen op e grousst Fest invitéiert wou d’Bahâ’i Kanner fir 
hir Kollegen hir Talenter ënner Beweis gestallt hunn. Bei där Geleeënheet hate si Spillsaachen a Kleeder fir de 
Secours Populaire gesammelt. E flotten Nomëtteg. 

D’Faaschtenzäit hält den 21te Mäerz op. An dat ass d’Bahâ’i Neit Joer. Et ass och den Ufank vum Fréijoer. Dëst 
Joer lued d’Bahâ’i Gemeng vun Esch op d’Bahâ’i Neit Joer an, an dat zu Esch, e Freideg den Owend, 21te März. 

Um Programm ass e spirituellen Deel, duerno Iessen a Musek. Jiddereen ass häerzlech invitéiert. 

Ofschléissend dës Gedanken aus de Bahâ’i Schrëften zum Thema Meditatioun: ,,Eng Stonn Nodenken ass méi wäert 
wéi 70 Joerfromm Andacht. “ 

Bahâ'u'llâh seet: „All éierlecht Gebiet huet ëmmer seng Wierkung an et huet e groussen Afloss an der anerer Welt. “ 1 2 

'Abdu'l-Bahâ ass gefrot ginn: „ Wéi e Sënn huet d ’Bieden eigentlech, wann den Herrgott jo alles am Grëff huet. Wéi 
e Sënn huet et duefir dass mir Seng Hëlleffroen? Dorops hi sot hien: Et gehéiert sechfir e Schwaachen, sech un dee 


1 Bahâ'u'llâh, Buch der Gewissheit, s.157 

2 Esslemont S.221; Compilations, Und Zu 1hm Kehren WirZuriick 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 107 - 

Staarken ze halen, ... Wann ee sech sengem Här zoudréint, sicht een d’Gnod vu sengem Mir. So ass dëst Flehen 
aleng schonn e Liichtfir säin Häerz, Erliichtungfir seng Aen, Liewe fir seng Séil an Erhiewungfir säi Wiesen “. 1 

Bahâ'u'llâh seet: „ Versenkt Iech an d’Mier vu Menge Wierder, dass dir hir Geheimnisser ergrënne kënnt an all déi 
Pärele vu Wäisheet entdecke kënnt, déi an hiren Déifte verbuerge leien. “ 2 


148 Internationale Fraendag - Interview mam Esther Zana-Nau (op franséisch) 

148t Sendung, 7ten an 8te Mäerz 2003. D’Emissioun vun de lëtzebuerger Bahâ’i. Um Mikro de Jean-Marie Nau 
Dëse Samschdeg, 8te März ass intemationale Fraendag, ausgeruff och vun de Vereenten Natiounen, eng 
Geleeënheet wou Fraen d’Welt iwwer feieren, Konferenzen halen an dat fir méi Gerechtegkeet, Gläichheet Fridden 
an Entwécklung. Zu Eëtzebuerg invitéieren d’Union des femmes bahaies du Luxembourg zu engem Virtrag e 
Méindeg den Owend, lOte Mäerz am Bahâ’i Zenter an dat mat der Madame Esther Zana-Nau, Member vum 
Informatiounsbüro vun de Bahâ’i zu Lëtzebuerg an engagéiert a ville Fraenorganisatiounen a Frankräich. 

Ech begréissen si häerzlech hei bei eis am Studio. Bonjour. Votre conférance porte le titre : Femmes, le monde a 
besoin de vous. Le savez-vous ? C’est un titre un peu inattendu, un peu provocateur, pourquoi l’avez-vous choisi ? 
Esther : .... 

JM : Mais alors, est-ce-que vous voulez dire que le monde a plus besoin des femmes que des hommes ? Esther : ... 
JM : Citations d’‘Abdu’l-Bahâ : “aussi longtemps que les femmes seront empechées de développer au maximum 
leurs facultés, les hommes ne pourront atteindre la grandeur qui pourrait etre la leur. ” (‘Abdu’l-Bahâ , Causeries de 
‘Abdu’l-Bahâ â Paris, Maison d’Éditions Bahâ’ies, Bruxelles, 1987, p. 117) 

Merci Madame Zana. Dës Konferenz ass e Méindeg den Owend am Bahâ’i Zenter, 17 allée Léopold Goebel an der 
Stad, an dat um 8 Auer. Méi Info doriwwer hei um Radio Ara: 222289 oder um 44 22 20. Wéi ëmmer gouf iech dës 
Rubrik offféiert vun de lëtzebuerger Bahâ’i. 

149 D’Bahä’i Neit Joer - Interview mam Esther Zana-Nau (op franséisch) 

Hei ass keen Text, just Audio! 

150 Accueil zu Lëtzebuerg (op franséisch) 

Hei ass keen Text, just Audio! 

151 Krich am Irak 

Sendung 151, 28ten an 29te Mäerz 2003. Als Bahâ’i ass et ganz kloer dass mir eis net an d’Parteipolitik oder déi 
intemational Politik amëschen. Well eist gréisst Prinzip ass d’Eenheet. An dat heescht dass wann ech zum Beispill 
géint de Krich demonstréiere ginn, sinn ech domat automatesch géint d’Positioun vun engem oder méi anere 
Länner. Et ass sécher net einfach, grad elo, fir keng direkt Positioun zum Krich am Irak ze huelen. Natierlech ass 
Fridden op der Welt praktesch d’Zil vum Bahâ’i Glawen. A wéi dëse Fridden zustane komme soll, wësse mer, op 
mannst an de groussen Zich, wa mer an de Bahâ’i Schrëfte kucken. Wéi soll dann de Fridden an der Welt erreecht 
ginn? 

'Abdu'l-Bahâ schreift dass „Fridden als isoléiert Zil net ze realiséieren ass; Fridden, wierklechen unhalende Fridden 
- ass nëmmen an engem Gesamtkonzept méiglech, e Konzept wat geeschteg inspiréiert ass. D’Quell an den Impuls 
vu sou engem Konzept ass d’Offenbamng vu Bahâ’u’llâh als eng ëmfaassend reliéis Neiorientéierung an enger Zäit 
vum Ëmbroch an allen Aspekter vum mënschleche Liewen. .. Eng Relioun déi net nëmmen d’Prinzipie vun der 
individueller Dugend vun der Nächsteléift erëm belieft, méi déi och nei gesellschaftlech Moossstief setzt: sou zum 
Beispill d’Eenheet vun der Mënschheet.“ 

An der Publikatioun: D’Versprieche vum Weltfridden, enger Deklaratioun un d’Vëlker vun der Welt liese mer: 
„Schonn am 19te Jorhonnert huet Bahâ ’u ’llâh fir d’éischt Propositioune fir den Opbau vun engem Weltfridde 
virgeluecht. A sengen Deklaratiounen un d’Herrscher vun der Welt huet hien de Prinzip vu kollektiver Sécherheet 
vertrueden. ... Ass eng Aschränkung vun absolutter nationaler Souveränitéit net onëmgänglech an eng noutwenneg 
Bedéngung fir d ’Formatioun vun enger zoukënfteger Federatioun vun allen Natioune vun der Welt? Iergend eng 
Form vu Welt-Iwwerstat muss noutwennegerweis entwéckelt ginn - e Stat, deem all Natioune fräiwëlleg jiddwer 
Usproch op Krichsféierung, verschidde Rechter op Steiererhiewung an all Rechter op Rëschtung ausserfir d’Erhale 
vun der interner Uerdnung um eegenen Territoire wäerten ofgetrueden hunn. Esou e Stat brauch a sengem 
Aflossberäich eng international Exekutiv, där et méiglech ass, jiddwer tockegem Member vun der Federatioun hir 
héchsten an onbestreitbar Autoritéit opzezwéngen; e Weltparlament, deem seng Memberen duerch d’Vëlker an alle 


1 Sekundär Literatur, Bahâ ’u ’llâh und das Neue Zeitalter 

2 Bahâ'u'llâh,Ährenlese, 70:2 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 







- 108 - 


Länner gewielt an duerch déi respektiv Regierunge bestätegt ginn; an en Héchst Geriicht, deem seng 
Entscheedungen obligatoresch sinn, och an deene Fäll, wou déi concernéiert Parteien hire Sträitfall net fräiwëlleg 
senger Juridictioun ënnerwäerfen. 

Eng Weltgemeinschaft, an där sämtlech wirtschaftlech Barrière fir ëmmer aus dem Wee geraumt sinn a wou déi 
géigesäiteg Ofhängegkeet vu Kapital an Aarbecht definitiv unerkannt ass; an där d’Gejäiz vu reliéisem Fanatissem 
a Sträit ee fir allemol ophéiert; an där dFlam vum Rassenhaas endlech geläscht ass; an där en eenheetleche Code 
fir internationaalt Recht, d Produkt vum iwwerlueten Urteel vun der Welt hire federéierte Volleksvertrieder, duerch 
direkt an zwéngend Agräife vun de Federéierten hire vereenegte Sträitkräfte sanktionéiert gëtt; a schliisslech eng 
Weltgemeinschaft, an där d Roserei vun engem onberechenbaren a militanten Nationalissem zu engem permanente 
Bewosstsinn vun der Qualitéit vum Weltbierger ginn ass, - esou presentéiert sech tatsächlech a graffen Zich déi 
Uerdnung, déi Bahâ ’u ’llâh virausgesinn huet, eng Uerdnung, déi een enges Daags wäert als déi schéinste Fruucht 
vun engem Zäitalter betruechten, dat sech lues a lues opdeet. “ 9 


152 Informatiounsowenter am Bahä’i Zenter 

Sendung 152, 4ten a 5ten Abrëll 2003. D’Emissioun vun de lëtzebuerger Bahâ’i. De Bahâ Y Zenter mécht seng 
Dieren op! Um Mikro de Jean-Marie Nau. 

Wärend deene nächste véier Dënschdegowenter organiséiert de Bahâ’i Informatiounsbüro an hirem Zenter an der 
allée Léopold Goebel en Zyklus wou de Bahâ’i Glawe virgestallt gëtt. Hei elo déi verschidden Themen: 

En Dënschdeg, 8ten Abrëll, owes um véierel op 8 léiert dir d’Léiere vum Bahâ’i Glawe méi genee kennen. Hei ginn 
déi markantst Léieren a Prinzipien déi Bahâ’u’llâh developpéiert huet, presentéiert. D’Eenheet vun der Mënschheet 
an hirer Villfalt ass d'Missioun vu Bahâ’u’llâh. Seng Visioun baséiert sech op engem kohärenten a koordinéierten 
Ensemble vu mysteschen, etheschen a soziale Prinzipien, déi d’Bahâ’i respektéieren an an d’Realitéit ëmsetzen. Sou 
zum Beispill d’Verwierklechung vun der Gläichheet vu Mann a Fra, d’Ofschafung vun all Forme vu Virurteeler an 
Diskriminatioun, universell an obligatoresch Erzéiung an eng gerecht Form vu gouvemance mondiale ... 

D’Woch duerno, en Dënschdeg 15ten Abrëll um 20.15 gëtt d’Fro gestallt: Wie sinn d’Bahâ’i? Wärend dësem 
Owend gëtt d'Baha'i Gemeng an der Welt a besonnesch hei zu Lëtzebuerg virgestallt. D’Pluralitéit vun enger 
vereenter Gemeng, an dat an hiren Ziler souwéi an deem wat se gleewen. D’Aart a Weis wéi d’Bahâ’f hire Glawe 
liewen, hiren Engagement an der Welt an deem si Erzéiungs- a sozialprogrammer realiséieren an hir 
Administratioun ouni Clergé entwéckele gi wärend dësem Owend diskutéiert. 

Déi Woch drop, en Dënschdeg den 22ten Abrëll um 20.15 ass d’Thema: Wat geschitt mat eiser Welt? Eng Bahâ’i 
Perspektiv. Dës Sessioun huet als Zil eng Bahâ’i Siicht vun de rezente Welt-Evenementer ze ginn, déi d’Geschicht 
beaflosst hunn an eng Visioun fir d’Mënschheet ze proposéieren, sou wéi een se an de Bahâ’i Schrëfte fënnt. Eng 
Mënschheet um Wee zu enger Zäit vu Fridden an Eenheet. 

De leschten Dënschdeg am Abrëll, den 29ten ass den Ofschloss vun dësem éischten Zyklus hei zu Lëtzebuerg. Et 
ass dës Kéier keng Präsentatioun mee éischter e Moment vu Meditatioun a Gebieder aus de Bahâ’i Schrëften, fir 
esou déi verschidde Gebieder a mystesch Texter kennenzeléieren. 

Den Zweck vun dësen Owenter ass natierlech fir de Leit Informatioune iwwer de Bahâ’i Glawen unzebidden, an dat 
op Lëtzebuergesch an op Franséisch. 

D’Bahâ’i Gemeng offréiert ausserdeem och e Cours fir Lëtzebuergesch ze léieren, awer e bëssen anescht. 
D’Méisproochegkeet bei eis am Land ass eng vun eise gréisste Stäerkten a well am Moment sou eng grouss 
Demande fir Lëtzebuergeschcoursë besteet, gouf dës Initiativ geholl, och am Bahâ’i Zenter kënne Lëtzebuergesch 
ze léieren. Fir méi Informatiounen a fir d’Aschreiwungen kënnt dir eis um Radio eng Nooricht hannerloossen. Et 
ass dat den 228889. 

Fir ofzeschléissen kucke mer eis kuerz un, wéi d’Bahâ’igemeng hei am Land entstan ass: Nom zweete Weltkrich, 
am Februar 1947 ass eng gewëss Madame Honor Kempton, eng Englännerin, an d’Land koum fir den Awunner 
vum Land de Message vun Eenheet a Weltfridde vu Bahâ’u’llâh virzestellen. Kuerz duemo koumen aner 
amerikanesch an australesch Bahâ’i an d’Land fir sech hir unzeschléissen. Am Dezember vum selwechte Joer, also 
1947, huet d’Madame Suzette Hipp sech als éischt lëtzebuergesch Bahâ’i zum Glawe bekannt. Et huet knapp zwee 
Joer gedauert bis 1949 den éischte lokale Rot an der Stad entstan ass. 

An de 50er Joeren hunn hir Aktivitéiten zougeholl. Sou hu si sech um éischten europäesche Federalistekongress am 
Stater Cercle bedeelegt, haten hir éischt ëffentlech Konferenz am Salon vum Hotel Brasseur an hu sech um 
europäesche Bahâ’i Kongress am Casino des Bourgeois bedeelegt, den haitege Casino fir zäitgenëssesch Konscht, 
an der Ënneschtgaass. Den éischte Bahâ’i Zenter war an der rue Maréchal Foch an 1953 huet Lëtzebuerg sech och 
un der Formatioun vum regionalem Comité vun de Bahâ’i aus der Benelux bedeelegt. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 109 - 

1962 gëtt den éischten nationale Rot gewielt. Fir den lOOte Gebuertsdag vun der Offenbarung vu Bahâ’u’llâh ze 
kommémoréieren, deen de Kinneken a Leadere vu senger Zäit e Message adresséiert huet, iwwerreecht den 
nationale Rot dem Grand-Duc, duerch den deemolege Statsminister Pierre Werner, eng Kopie vun dësem Message. 

Haut fënnt een ëm déi 300 Bahâ’i a 47 Uertschaften. Et ginn 10 lokal Réit, an dat zu Bartreng, Keelen, Diddeleng, 
Mamer, Suessem, Walfer, Esch, an der Stad, zu Péiteng an zu Ettelbréck. De national Rot huet säi Sëtz an der Stad 
am Bahâ’i Zenter, 17, Allée Léopold Goebel. 

D’Bahâ’i bedeelege sech un Ausstellungen, Konferenzen a Foiren, sou zum Beispill dem Festival des Migratiouns 
et des Cultures, der Foire vum Bénévolat an dem Carnaval des Cultures. Sou gouf et 93 eng grouss Ausstellung am 
Stater Cercle iwwer de Bahâ’i Glawen. Reegelméisseg Kannerklassen gi fir jiddereen ugebueden, eng Erzéiung wou 
fir d’éischt moralesche Wäerter geléiert ginn an dernieft d’Geschicht vun der Bahâ’i Relioun an den anere grousse 
Reliounen. 


153 Geschicht: Léift, Räichtum an Erfolleg 

Sendung 153, 1 lten an 12ten Abrëll 2003. Eng Fra koum aus hirem Haus wéi si dräi eeler Häre mat laange wäisse 
Bäert gesouch déi virun hirem Haus souzen. Si huet se net erkannt an huet se gefrot: „Ech mengen net dass ech iech 
kenne mee ech denke mir dass dir hongereg sidd. Kommt eran an iesst eppes. “ „Ass äre Mann dann doheem “, hu si 
gefrot. „Nee “, äntwert d’Fra. „Hien ass fort. “ „Jo da kënne mer net erakommen ", hu si g’äntwert. Owes, wéi hire 
Mann heemkoum, huet si him erzielt wat geschitt war. So hinnen dass ech elo heiheem sinn an dass si kënnen 
erakommen. Dat huet si dunn och gemaach. „Mir ginn awer net zesummen an d’Haus eran ", soten si. „Afirwat 
net ? “ huet si gefrot. Ee vun den eeleren Hären huet dunn erkläert: „Säin Numm ass Räichtum, “ an huet op ee vu 
senge Frënn gewisen „an hien ass Erfolleg. Ech sinn d'Léift. An elo gitt zrécka berot mat ärem Mann wie vun eis 
an d’Haus erakomme soll. “ D’Fra ass an d’Haus gaang an huet hirem Mann et verzielt. Hire Mann war immens 
frou: „ Wéiflott“ sot hien. „Wann et esou ass, da loosse mir de Räichtum alueden. Looss e komme fir eis d’Haus 
mat Räichtum ze fëllen!“ Seng Fra war net domat averstanen. ,, lläerzi, firwat invitéiere mir den Erfolleg net? “ Hir 
Schwéiesch hat am aneren Eck vum Haus gelauschtert. Si koum mat hirem Virschlag. „ Wier et net besser d’Léift 
anzelueden ? Eist Heem ass da gefellt mat Léift! “ „Komm mir lauschteren op eis Schwéiesch “ sot de Mann zur Fra. 
„ Géi an invitéier d’Léift bei eis ze kommen. “ D’Fra goung eraus an huet déi dräi al Häre gefrot: “Wie vun iech ass 
d’Léift? Kommt dir bei eis w.e.g. “ D’Léift stoung op an ass zum Haus zougaang. Déi aner zwee sinn och opgestan a 
sinn him nokomm. Iwwerrascht, freet d’Fra de Räichtum an den Erfolleg. „ Ech hat dach nëmmen d’Léift 
agelueden, firwat kommt dir dann och eran? “ Zesummen hu si du g’äntwert: „Hätt dir de Räichtum oder den 
Erfolleg agelueden, wire mir zwee dobausse bliwwen, vu dass dir awer d’Léift agelueden hutt, gi mir mat, well wou 
och ëmmer d’Léift geet, do gi mir och. Wou och ëmmer Léift ass, do ass och Räichtum an Erfolleg. ” 

Fir ofzeschléissen e kuerzen Text op Franséisch aus de Bahâ'i Schrëften zum Thema Léift: « Sois assuré que 
l’amour est le secret de la sainte loi de Dieu, la manifestation du Miséricordieux, lafontaine d'oü s’écoule l’eau 
spirituelle. L’amour est la douce lumière céleste, le souffle éternel de l'Esprit saint qui vivifie l’âme humaine. 
L’amour est la cause de la révélation de Dieu aux hommes et, selon la création divine, le lien vital inhérent â la 
réalité des choses. L’amour est la voie unique qui assure une félicité véritable dans ce monde et dans l’autre. 
L’amour est la lumière qui guide dans l’obscurité, le trait d’union vivant qui unit l’homme â Dieu et qui assure le 
progrès de toute âme éclairée. L’amour est la loi laplus grande qui gouverne ce cvclepuissant et divin, lepouvoir 
unique qui lie ensemble les divers éléments de ce monde matériel, la force magnétique suprëme qui règle les 
mouvements des sphères de l’espace céleste. Par sa puissance infaillible et illimitée, l’amour révèle les mvstères 
latents dans l’univers. L’amour est l’esprit de vie qui orne le corps de l’humanité, le fondateur de la vraie 
civilisation dans ce monde mortel et le flot de gloire impérissable qui se répand sur toute race et nation animées de 
sentiments élevés. » 1 

Dës Emissioun ass mengem Papp gewidmet, deen dës Woch gestuerwen ass. Wéi ëmmer gouf iech dës Emissioun 
offréiert vun de lëtzebuerger Bahâ’i, um Intemet ënner www.bahai.lu 


154 E Bahä’i Begriefnes 

Sendung 154, 18ten an 19ten Abrëll 2003. D’Stierwe gehéiert zum Liewen. Wann ee stierft dee mer besonnesch gär 
haten, eng Persoun déi eis ganz no stoung, ass dat ëmmer traureg a schued, well mer jo neméi mat der Persoun 
kënne sinn, neméi mat hir schwätzen a laache kënnen. Et ass eng Eier fir kënne mat op hiert Begriefnes ze goen, de 
leschte Wee matgoen. 


1 Abdu'l-Bahâ, cité dans "L'Art divin de vivre", p. 187-188 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 






- 110 - 


Wou dee Wee féiert ass eng Fro vum Glawen. “Et ass jo nach keen zréckkomm ” gëtt oft gesot. An der Bahâ’i 
Relioun féiert de Wee an eng nei Welt, eng Welt vun där mer net vill wëssen, ausser dass se eis méi no zum 
Herrgott féiert. Eis d‘nächst Liewen ass esou verschidde vun dësem Liewen wéi dat vum Kand am Bauch vun der 
Mamm virun der Gebuert. 

Wärend dem Begriefhes ginn eis munch Saachen duerch de Kapp. An de Bahâ’i Schrëften fanne mer e puer 
praktesch Uweisungen, déi eis beim Oflaf vun engem Bahâ’i Begriefnes hëllefen. 

De Läichnam soll net méi wäit wéi eng Stonn Wee ewech begruewe ginn, wou e gestuerwen ass. E soll mat Freed 
an an aller Rou nobäi begruewe ginn. 10 

De Verstuerwene soll gewäsch ginn an a fënnef Dicher aus wäisser Seid oder Kotteng agewéckelt ginn. Wien 
d’Mëttelen net dozou huet, kann och een eenzegt Duch aus Seid oder Kotteng benotzen. 1 

De Verstuerwene soll e Rank ugedoe kréien wou dropsteet: „ Vum Herrgott kommen ech an zu Him ginn ech nees 
zréck, lassgeléist vun allem ausser Him, an ech hale mech fest u Säin Numm, de Barmhäerzegen, de 
Matleedvollen. “ D’Bedeitung vun dësem Rank ass just fir eis déif Iwwerzeegung auszedrécken, dass eis Séile vun 
eisem Schëpfer kommen and dass si zu Him zréckginn. 1 2 

De Verstuerwene soll an engem Sarg begruewe ginn. 3 De Sarg selwer kann aus haardem Holz, Kristall oder Stee 
sinn. Firwat? Well de Kierper, obschonn en elo Stëbs ass, eng Kéier zesumme war mat der onstierflecher Séil vum 
Mënsch. 4 De Kierper soll sou wäit wéi méiglech preservéiert ginn, sou dass een näischt brauch ze erliewen, wat een 
ofstéisst. 5 

Wann de Verstuerwene gär seng Organer spent, ass dat duerchaus méiglech, oder wann e gär säi Kierper der 
Fuerschung zur Verfiigung stellt. 

Éier de Sarg an de Buedem kënnt, gëtt d’Gebiet fir déi Verstuewe gesot. Et gëtt vun engem Glewegen virgedroen 
iwwerdeems all déi. déi do sinn, stinn. 

Am Bahâ’i Glawen gëtt de Kierper nom Doud net verbrannt. Vu dass Bahâ’u’llâh wollt dass den Doudege 
begruewe sollt ginn, huet Hien domat indirekt d’Verbrennen découragéiert. De Kierper vum Mënsch gouf lues a 
lues geschaf, genee sou soll seng Dekompositioun graduell geschéien. Wier et besser fir de Kierper gewiescht, nom 
Doud verbrannt ze ginn, dann hätt d’Kreatioun dat esou geplangt, dass nom Doud de Kierper automatesch Feier 
fänkt an zu Äsche gëtt. 6 

Op de Griewer selwer fënnt een oft e klengt Zitat aus de Bahâ’i Schrëften, wéi zum Beispill: “O Jong vum 
Héchsten! Fir dech hunn Ech den Doud zu engem Glécksbrénger gemaach. Firwat bass de traureg? D ’Luucht hunn 
ech gemaach fir dass si op dech straalt. Firwat verstopps de dech virun hir?” 1 


1 130. The Lord hath decreed, moreover, that the deceased should be enfolded in five sheets of silk or cotton. For those whose means are limited a single 
sheet of either fabric will suffice. Thus hath it been ordained by Him Who is the All-Knowing, the All-Informed. 66 It is forbidden you to transport the body of 

the deceased a greater distance than one hour's joumey from the city; rather should it be interred, with radiance and serenity, in a nearby place. (Bahä’uTlâh, The Kitab-i-Aqdas, p. 

65) Verset: 1.130 De plus, le Seigneur a décrété que le défunt devrait ëtre enveloppé dans cinq draps de soie ou de coton. Pour ceux dont les moyens sont limités, un seul drap d'une 
de ces matières suffira. Ainsi en a-t-il été ordonné par celui qui est l'Omniscient, l'Informé. II vous est interdit de transporter le corps du défunt â une distance de plus d'une heure de 
trajet de la cité; il devrait plutöt ëtre enterré, avec une sérénité radieuse, dans un lieu proche. (Bahâ’u’llâh, Le Kitab-i-Aqdas) Der Herr hat überdies verordnet, daß der Verstorbene in 
fünf Tücher aus Seide oder Baumwolle gehüllt werde. 1 Wer über begrenzte Mittel verfügt, für den genügt ein einziges Tuch aus einem der beiden Stoffe. So ward es geboten von Ihm, 
dem Allwissenden, dem Allunterrichteten. Es ist euch verboten, den Leichnam mehr als eine Stunde Weges aus der Stadt zu bringen 2 ; vielmehr soll er freudig, voll Seelenfrieden an 
einem nahen Ort begraben werden. 12 s.nl51-nl52 (Bahâ’uTlâh, Kitab-i-Aqdas) 

2 The placing of the burial stone [ring] on the dead has no other significance than to emphasize our profound conviction that our souls come from our Creator and to Him they retum, 
and in Him we believe and tmst. Written on behalf of Shoghi Effendi, in Dawn of a New Day, p. 101 (Compilations, NSA USA - Developing Distinctive Baha'i Communities) 

3 "Der Herr hat bestimmt, daß die Toten in Särgen beerdigt werden." (128) 

4 The Bâb has told us to bury the dead in silk (if possible) in coffins of crystal. Why? Because the body, though now dust, was once exalted by the immortal soul of man! Written on 
behalf of Shoghi Effendi, in Bahâ'i News, #210, August 1948, p. 2 (Compilations, NSA USA - Developing Distinctive Baha'i Communities) 

5 Since this physical body is the throne whereon the inner temple is established, God hath ordained that the body be preserved to the extent possible, so that nothing that causeth 
repugnance may be experienced." (Compilations, NSA USA - Developing Distinctive Baha'i Communities) 

6 814. The body of man, which has been formed gradually, must similarly be decomposed gradually. This is according to the real and natural order and divine law. If it had been 
better for it to be bumed after death, in its creation it would have been so planned that the body would automatically become ignited after death, be consumed and tumed into ashes. 
But the divine order formulated by the heavenly ordinance is that after death this body shall be transferred from one stage to another different from the preceding one, so that 
according to the relations which exist in this world, it may gradually combine and mix with other elements, thus going through stages until it arrive in the vegetable kingdom, there 
tuming into plants and flowers, developing into trees of the highest paradise, becoming perfumed and attaining the beauty of color. Cremation suppresses it speedily from attainment 
to these transfonnations, the elements becoming so quickly decomposed that transformation to these various stages is checked. 44 (Compilations, Baha'i Scriptures, p. 446) 

7 Bahâ’uTlâh, Déi Verbuerge Wierder 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



-111 - 

Et ganz normal dass een traureg ass, deen deen ee gär hat, ze verléieren. Genee sou frou sollt een awer ënnerlech 
sinn, dass déi Persoun elo méi no beim Herrgott ass an dass si fir eis biede kann genee sou wéi mir fir si biede 
kënnen. 

Zu dësem Thema fënnt ee méi am Bichelchen: Bahâ ’i, wat se glewen a wat net. Fir eis Nolauschterer hunn ech 
zwee där Bichelcher ze verschenken. Et geet duer wann dir mer elo urufft an dat um 091334210. E schéine 
Weekend a bis d’nächst Woch. 


155 Humor 

Sendung 155, 25ten a 26ten Abrëll 2003. Den Zirkus ass um Lampertsbierg. An dat bis den éischte Mee, also méi 
laang wéi geplangt. All Dag um halwer véier an owes um aacht. A fir eis Radio ARA Nolauschterer gi mir aacht 
Ticketen ewech, nëmmen déi bescht Plazen. A wat musst dir man? Einfach mir elo uruffen, an dat um 091334210 
an da kënnt dir se op de Radio an d’Stad siche kommen. Also, fir näischt en Owend am Zirkus verbréngen, da rufft 
mer elo un, um 091334210. 

Wat huet dëse spueneschen Zirkus mat eiser Bahâ’i Rubrik ze dinn? Et ass d’Freed um Liewen. Et ass d’Striewe fir 
a sengem Liewen dat Bescht ze man. Et ass den Humor an d’Liewensfreed, ouni déi et sech schwéier hei liewe léist. 

'Abdu'l-Bahâ dee sécher keen einfacht Liewen hat, ass de Bahâ’i par excellence. Iwwer hie gouf gesot dass hien en 
delikaten an taktvollen Humor hat, dee genee sou natierlech, ustiechend wéi genësserlech war. 1 Am Buch: 'Abdu'l- 
Bahâ zu London ", Rieden a Gespréicher vum 'Abdu'l-Bahâ, fënnt een eng Rei vu Beispiller wéi 'Abdu'l-Bahâ konnt 
zu gläicher Zäit lëschteg, monter, frou an och eescht sinn. 2 3 

Déi lescht Joere vu sengem Liewen ware friddlech. 1920 wéi Palestina ënnert briteschem Kontroll war, gouf 
'Abdu'l-Bahâ zum Ritter genannt, an dat wéinst senge Verdéngschter zur Reconciliatioun an dem Wuelstand vun de 
Leit am haitegen Israel. An där Zäit huet hie vill mat der ganzer Welt geschriwwen, hat Zäit fir um Päerd ze reiden, 
eppes wat hir gär als Jugendleche gemaach huet. Säin Haus war ëmmer voll mat Inviteeë vun allen Hautfaarwen, déi 
ageholl ware vun der Déift vu senge Gespréicher, senger Frëndlechkeet awer och sengem Humor. Mat sengen 
lëschtegen Anektoten voller Witz krut hie jiddereen un d’Laachen. „Mäin Haus ass en Heem vu Gléck a 
Laachen. “ u 

Den Howard Colby Yves schreift an de Weeër vun der Fräiheet iwwer 'Abdu'l-Bahâ: „Et war sou wéi wa säi 
Laachen eis géif mat enger iwwergrousser Sympathie awécklen, seng glënnereg Blécker eis aus allen Ecke vum Sall 
géifen ënnert d ’Lupp huelen, fir esou all Nolauschterer ze erreechen, seng Gesten zugläicher Zäit sou voll mat 
Autoritéit a Bescheidenheet, seng Wäisheet a säin Humor, alles dat huet fir mech op manst déi wierklech 
mënschlech Bridderlechkeet ausgedréckt. “ 3 Dës Liewensfreed fënnt een och bei Bahâ’u’llâh, deen ze laache wosst 
an immens frou konnt sinn. 12 

Niewent de Qualitéite wéi Bescheidenheet, mënschlech Wäermt an Enthusiasmus fënnt een och e sprëtzegen 
Humor, ouni awer d’Wichtegkeet vum Bahâ’i Glawen ze vergiessen. 13 

An de Bahâ’i Schrëfte liese mer dass „Humor, Gléck a Freed sinn tvpesch fir e wierklecht Bahâ Y Liewen. ... Wann 
Humor, Gléck a Freed en Deel vun engem ausgeglachenem Liewen ass, wou een och eescht Gedanken an 
Iwwerleeungen, Matgefill a bescheidenen Déngscht fir den Herrgott fënnt, dat alles sinn Eegeschaften déi d’Liewe 
beräicheren an zu senger Ausstralung bäidroen. 14 

'Abdu'l-Bahâ warnt eis awer och dass eis Fräizäit net zu enger Verschwendung vun Zäit sollt ginn. 15 

Ofschléissend dëse Witz fir d’Kanner: Bei enger Méckefamill doheem. Seet d’Kand zur Mamma. Mamma duerf ech 
muer op de Concert goen. Jo, seet d’Mamm, mee pass awer op wann d’Leit klappen. 

Vill Spaass am Zirkus a bis d’nächst Woch wënscht iech äre Jean-Marie. 


1 L'impressionnante dignité qui se dégage de sa présence et de sa prestance est teintée d'un humour délicat et plein de tact, qui est tout aussi naturel que contagieux et délicieux. 
‘Abdu’l-Bahâ a Londres 

2 avec la rapide transition de quelqu'un qui sait ëtre ä la fois gai et grave, il se montra terriblement sérieux. ‘Abdu’l-Bahä a Londres 

3 Mais son sourire qui semblait nous envelopper d'une sympathie débordante, ses regards étincelants qui scrutaient tous les coins de la salle comme pour y atteindre chaque auditeur, 
ses gestes si pleins â la fois d'autorité et d'humilité, sa sagesse et son humour tout exprimait (pour moi du moins) la véritable fratemité humaine. (H.C. Yves, voies-liberte) 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 112 - 


156 D’Welt brauch eng nei Aarbechtsethik 

Sendung 156, 2ten an 3te Mee 2003. Dës Woch hu mer den lte Mee gefeiert, den Dag vun der Aarbecht. Wann ech 
un Aarbecht denken, denken ech u Freed, Begeeschterung, Verdéngscht, Zeffiddenheet awer och u Chömage, 
Aarmut, Demoraliséierung an un Ongerechtegkeet. Wat soen d’Bahâ’i Schrëften dozou? 

„Am haitegen Denken ass d’Virstellung am Bezuch zur Aarbecht virun allem op eng gewënnbréngend 
Beschäftegung reduzéiert, ... Doraus ergëtt sech ... dass d’Kafen an de Verbrauch zum Erhalen an der Ausdehnung 
vun der Güterproduktioun féiert a sinn esou d’Basis vu bezuelter Beschäftegung. Op den Eenzelne bezu sinn all dës 
Aktivitéite wesentlech fir d’Wuelergoe vun der Gesellschaft. D’Onzoulänglechkeet vun der Gesamtvirstellung ergëtt 
sech awer souwuel aus der Apathie, déi Kommentatore bei enger grousser Zuel vu Beschäftegten an alle Länner 
feststellen, wéi awer och d’Demoraliséierung vun enger usteigender Zuel vun Aarbechtslosen." 1 

„Et ass dofir net erstaunlech, dass d’Erkenntnis wiisst, dass d’Welt dréngend eng nei Aarbechtsethik brauch. Och 
hei kann näischt Geréngeres wéi d’Asiichten, déi aus der schëpferescher Wiesselwierkung vun de 
wëssenschaftlechen a reliéise Wëssensvstemer gewonne ginn, eng däraarteg grondleeënd Neiorientéierung vun de 
Gewunnechten an Haltunge bewierken. Anescht wéi d’Déieren, déifir hire Liewensënnerhalt vun deem ofhänke wat 
d’Emwelt hinne bitt, sinn d’Mënsche gezwongen, déi ongeheier Fäegkeeten, déi latent an hinne leien, duerch 
produktiv Aarbecht zum Droen ze bréngen afir sou hir eege Besoinen an déi vun anerer ze befriddegen. Duerch dës 
Aktivitéit gi si - wann och nëmmen op engem nach sou bescheidenem Niveau — Akteuren am Prozess deen d’Kultur 
virundréit. Si erfëlle sou e Sënn, dee si mat anere verbënnt. An deem Mooss wéi d’Aarbecht bewosst am Geescht 
vum Déngscht un der Mënschheet gemaach gëtt, ass si, seet Bahâ ’u ’llâh, eng Form vu Gebiet, e Wee fir Gott ze 
veréieren. All Eenzelnen huet d’Fäegkeet, sech an dësem Liicht ze gesinn, a gerad op dës ... Méiglechkeet vu sech 
selwer muss sech d’Entwécklungsstrategie beruffen, onofhängeg vun derAart vun de jeeweils verfollegte Pläng an 
deem duerch si an Aussicht gestellte Léin. Keng gerénger Perspektiv wéi déi wäert jeemools d’Mënsche vun der 
Welt zu jenem Ausmooss u Beméiungen an Engagement veruloossen, wéi déi virun ons leiende wirtschaftlechen 
Aufgabe verlaangen. “ 2 

Heescht dat also, dass mer an éischter Linn net wéinst de Sue schaffen, mee fir eis eegen Entwécklung 
weiderzebréngen. Wa mer eis bewosst sinn, dass egal wéi eng Aarbecht mer och maachen, et drop ukënnt, dës 
Aarbecht am Déngscht vun der Mënschheet ze man, da si mer um richtege Wee. Domat huet jidderee säin Deel vu 
Verantwortung, sief et de Buschauffer, den Architekt oder de Bankdirekter. All Aarbecht an all Déngscht, déi mat 
Léift an Devotioun gemaach ginn, si schlussendlech genee wéi e Gebiet. 16 De Wäert läit an deem, wéi een seng 
Aarbecht mécht. All Aarbecht, déi am Geescht vum Déngscht un der Mënschheet gemaach gëtt, ass an der Bahâ’i 
Relioun Gottesdéngscht. Relioun soll sech virun allem an Aktiounen, net a Wierder ausdrécken. 

Abdu'l-Bahâ seet: „Loosst är Aktiounen haart an d’Welt erausruffen, dass dir wierklech Bahâ’i sidd, well et sinn 
d’Aktiounen déi d’Welt uspriechen an d’Ursaach vum Fortschrëtt fir d’Mënschheet sinn. “ ll 

„Eis Aktioune bréngen d’Welt weider, verbreeden Zivilisatioun, hëllefen der Wëssenschaft zum Fortschrëtt a 
loossen d’Kënschte sech entwéckelen, “ IS „Strieft duerno, dass är Aktiounen Dagfir Dag wonnerbar Gebieder sinn. 
Dréint iech zum Herrgott a probéiert ëmmer, dat ze man, wat richteg an eedel ass. Ënnerstëtzt déi Aarm, hëlleft 
deenen opstoen, déi gefall sinn, gitt deenen Trouscht déi traureg sinn, bréngt Heelungfir déi, déi krank sinn, stäerkt 
déi, déi an Ângschte sinn, befreit déi Ënnerdréckt, maacht deenen Hoffnung déi keng méi hunn, a passt op déi op 
déi verlooss sinn! Dat ass d’Aarbecht vun engem wierkleche Bahâ ’i. ... “ I9 


1 Im gegenwärtigen Denken ist die Vorstellung in Bezug auf Arbeit überwiegend auf eine gewinnbringende Beschäftigung reduziert, die auf den Erwerb von Mitteln fiir den Konsum 
verfiigbarer Güter abzielt. Daraus ergibt sich ein Kreisschluß: Erwerb und Konsum fiihren zu Erhalt und Ausdehnung der Giiterproduktion und sind damit in der Folge die Grundlage 
bezahlter Beschäftigung. Auf den einzelnen bezogen sind all diese Tätigkeiten für das Wohlergehen der Gesellschaft wesentlich. Die Unzulänglichkeit der Gesamtvorstellung ergibt 
sich jedoch sowohl aus der Apathie, die Kommentatoren bei einer großen Zahl der Beschäftigten in allen Ländem feststellen, als auch aus der Demoralisierung der wachsenden Heere 
von Arbeitslosen. 

2 Es ist daher nicht erstaunlich, daß die Erkenntnis wächst, daß die Welt dringend eine neue "Arbeitsethik" braucht. Auch hier kann nichts geringeres als die Einsichten, die aus der 
schöpferischen Wechselwirkung der wissenschaftlichen und religiösen Wissenssysteme gewonnen werden, eine derart grundlegende Neuorientiemng der Gewohnheiten und 
Haltungen bewirken. Anders als die Tiere, die für ihren Lebensunterhalt von dem abhängen, was die Umwelt bereitstellt, sind die Menschen gezwungen, die in ihnen latent 
vorhandenen ungeheueren Fähigkeiten durch produktive Arbeit zum Tragen zu bringen, um ihre eigenen und die Bedürfnisse anderer zu befriedigen. Durch dieses Tun werden sie - 
wenn auch auf noch so bescheidenem Niveau - Mitwirkende am Prozeß des Vorantragens der Kultur. Sie erfüllen daher einen Sinn, der sie mit anderen verbindet. In dem Maße, wie 
Arbeit bewußt im Geiste des Dienstes an der Menschheit verrichtet wird, ist sie, sagt Bahä'u'llâh, eine Form des Gebets, ein Weg zur Verehrung Gottes. Jeder einzelne hat die 
Fähigkeit, sich in diesem Licht zu sehen, und gerade auf diese unveräußerliche Möglichkeit des Selbstes muß sich die Entwicklungsstrategie bemfen, unabhängig von der Art der 
jeweils verfolgten Pläne und dem durch sie in Aussicht gestellten Lohn. Keine geringere Perspektive als diese wird jemals die Menschen der Welt zu jenem Ausmaß an Bemühungen 
und Engagement veranlassen, das die vor uns liegenden wirtschaftlichen Aufgaben erfordem. (Briefe des UHG, Das Wohlergehen der Menschheit) 


Bahâ ’iEmissiounen utn Radio ARA 2000-2007 




-113 - 


157 D’Bahä’i Perspektiv zu den haitege Weltevenementer 

Sendung 157, 9ten an lOte Mee 2003. Wat an der Welt geschitt kann ee wuel kaum onberéiert loossen. Wéi kann ee 
sech eng Meenung maachen iwwer all dat? Wéivill Zeitunge kann ee liesen a wéivill Femseh a Radiosprogrammer 
kucken a lauschteren? Wéi fënnt een e roude Fuedem? Wat hunn d’Weltevenementer mat der Bahâ’i Relioun ze 
dinn? Den héchste Gremium am Bahâ’i Glawe gëtt eis oft Richtlinnen a baséiert sech op den hellege Schrëfte vum 
Begrënner, Bahâ’u’llâh. Engem Bahâ’i bidden d’Schrëften eng ongeheier Méiglechkeet méi kloer ze gesinn, de 
roude Fuedem net ze verléieren a sou duerch konkret Aktiounen d’Visoun vum Fridde Schrëtt fir Schrëtt an 
d’Realitéit ëmzesetzen. 

Fridden ass fir all d’Natioune méiglech. Et ass eng Etapp an der sozialer Evolutioun vun eisem Planéit laanscht déi 
mer net kommen. Mir erreechen dës Etapp entweder no engem onvirstellbaren Horror oder andeems mer et fäerdeg 
bréngen iwwer eis grouss Problemer ze diskutéieren an ze beroden. An domat ass eng Berodung gemengt wou 
d’Vertrieder vun der Mënschheet zesumme komme fir ze kucke wéi sou e Fridde kann opgestallt ginn. 

An dësem Prozess fir friddlech mateneen ze liewen, schéngt et awer wéi wa mer net weider kéimen. Et geet ëm 
d’Natur vum Mënsch. Engersäits wëllt jidderee Fridden, anerersäits awer sinn der vill iwwerzeegt dass et ni wäert 
Fridde ginn, well de Mënsch vun Natur aus aggressiv wier. Dës Usiicht musse mer nach eng Kéier iwwerdenken. 

De Mënsch huet d’Méiglechkeet Guddes oder Schlechtes ze man. Nëmmen eng Erzéiung zum Fridden an zur 
Nächsteléift kann dës Tendenz zur Aggressivitéit ënnerbannen. De Mënsch entscheed sech ëmmer nees gutt oder 
schlecht ze sinn. 

Sou wéi de Mënsch wiisst an erwuesse gëtt, sou ass dat och mat der Mënschheet als Ganzt. A mir liewen haut an 
enger Zäit wou mer zesummen aus der Lichtsënnegkeet vun der Jugend mat hiren Topegkeeten erauskommen an 
ufänken erwuessen ze ginn. Kricher, Virurteeler a Konflikter sinn all Expressioune vun Etappe vun engem groussen 
historesche Prozess gewiescht. Et sinn turbulent Zeeche vum kollektive Wuesstem vun der d’Mënschheet. Et sinn 
dat och Symptomer vun Institutiounen déi keng Daseinsberechtegung méi hunn a Manéiere fir ze denken déi 
iwwerlieft sinn. Do hu mer zum Beispill den Nationalismus, rassistesch Exklusivitéit, Virurteeler, reliéisen 
Awerglawen, diktatoresch Regierungen, d’Verletze vun de Mënscherechter an sou weider. 

D’Relioun ass eng staark sozial Kraaft an et duerf een se net iwwersinn wann ee wëllt Weltfridden erreechen. 
Relioun ass „ dat gréisst vun alle Mëttele fir Uerder an der Welt ze schafen... Sollt dës Luucht vun de Reliounen 
awer zougedeckt ginn, entsteet Chaos an Duercherneen an d’Luuchte vun der Fairness a Gerechtegkeet, vu Rou a 
Fridden halen op ze schéngen. “ 20 

Leider ass et awer sou dass d’Leadere vun de Reliounen an der Vergaangenheet vun hirer Muecht profitéiert hunn. 
Si hunn aus der Relioun en Instrument vu Sträit gemaach, an dat a sou engem Mooss dass se just de Contraire vun 
hirem ursprénglechen Zweck bewierkt huet. Dabei kënnt, dass mer gesi wéi Fanatismus nees um Wuessen ass, an 
och Ersatzreliounen déi am Materialissem, Kapitalismus an aneren Ideologien ëmmer méi Unhänger fannen. 

Um Wee zum Fridde sinn awer schonn eng Rei vu kollektive Schrëtt geholl ginn. Dozou gehéieren d’Vereenten 
Natiounen, de Marché Commun an d’Europäesch Unioun. Fridde schafen heescht awer net nëmmen d’Ofschafung 
vum Krich. Et geet och net duer Verträg ze ënnerschreiwen, et geet drëm Léisunge fir Problemer ze fanne wou mer 
am Ufank net mengen dass se direkt eppes mam Fridden ze dinn hunn: sou zum Besipill Rassismus, extrem 
Ënnerscheeder tëschent Aarmen déi ëmmer méi aarm ginn a Räichen déi ëmmer méi Räich ginn; wëllen 
Nationalismus a reliéise Sträit. 

Dozou kommen nach e puer Viraussetzungen déi wesentlech si fir Fridden ze schafen an de Fridden ze halen. Et 
sinn dat d’Emanzipatioun vun de Fraen; Erzéiung fir jiddereen an eng gemeinsam Sprooch niewent der 
Mammesprooch fir sou d’Verstännegung ze verbesseren. Déi grouss Frou stellt sech elo: Wéi kommen ech do wou 
ech gär wier a wat brauch ech alles. An dat gesi mer an eiser nächster Emissioun. 


158 Frëndschaft 

Sendung 158, löten a 17te Mee 2003. An der Serie Juwele vun de Wierder vun Abdu'l-Bahâ fanne mer 
d’Frëndschaft. Wat seet d’Bahâ’i Relioun iwwer d’Frëndschaft? Wat ass Frëndschaft? Déi ganz Zesummestellung 
fannt dir am englesche Bahâ’i Verlag oder mam Programm Ozean, deen dir um Intemet erofluede kënnt. 

Hei e puer Zitater aus de Bahâ’i Schrëften dozou. ,, Wann s du dir enger Wourecht bewosst bass, wann s du e Juwel 
besëtz vun deem anerer ausgeschloss sinn, deel et mat hinnen an enger Sprooch vun extremer Guttheet a guddem 
Wëllen. “ 2I 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 114 - 


„ Gëff dech net zefridde fir Frëndschaft eleng mat Wierder ze weisen, looss däin Häerz brenne mat immenser 
Guttheetfir all déi, déi s du begéins 

„Dass jidderee gesäit dass du mat universaler Léift gefëllt bass. Wann s du engem ... Frieme begéins, schwätz mat 
him wéi mat engem Frënd; wann en elengze si schéngt, probéier him ze hëllefen, gëffhim bereedwëlleg däin 
Déngscht; wann en traureg ass, tréischten, wann en aarm ass, hëllefhim, wann en ënnerdréckt ass, rett en, wann 
en am Misère ass, stéi him bäi. An deem s de dat méchs, manifestéiers de net nëmmen a Wierder, mee an der 
Aktioun an an der Wourecht, dass d’Mënschen all deng Bridder sinn.~ 3 

„D ’Ongerechtegkeet an der Welt existéiert weider well d’Leit nëmme vun hiren Idealer schwätzen an net beméit 
sinn déi Idealer an d’Praxis ëmzesetzen. Wann Aktiounen d’Ptaz vun de Wierder huelen, géif der Welt hire Misère 
sech séier a Satisfaktioun ëmwandelen. “ 24 

„Meng net dass de Fridde vun der Welt en Ideal ass, wat een onméiglech erreeche kann! Näischt ass onméiglech fir 
den Herrgott. Wann s du dir vu ganzem Häerze Frëndschaft mat all Rass op der Âerd wënschs, wäert däi 
Gedanken, geeschteg a positiv, sech verbreeden; et gëtt de Wonsch vun aneren, a wiisst méi staark a méi staark, bis 
et de Verstand vun aii de Mënschen erreecht. “ 2S 

„An der Mënschheet besteet d’Intentioun vun der Bridderlechkeet, well mir sinn ail d’Welle vun engem Mier, 
d’Blieder an d’Friichte vun engem Bam. Dat ass engphvsesch Komerodschaft déi materiellt Gléck an der 
mënschlecher Welt séchert. Wat se méi staark gëtt, wat d’Mënschheet méi weiderkënnt. ... “~ 6 

„ Wierklech Kollegialitéit ass geeschteg, well physesch Kollegialitéit ënnerläit der Trennung. D Kricher vun der 
äusserlecher Weltvun der Existenz trennen d’Mënschheet, awer an der éiweger Weltvun der geeschteger 
Kollegialitéit ass d’Trennung net bekannt. Stofflech oder physesch Associatioun baséiert op weltlechen Interessen, 
awer gëttlech Frëndschaft schëllegt hir Existenz den Otemzich vum Hellege Geescht. Geeschteg Kollegialitéit kann 
ee mat der Luucht vergläichen, wärend d’Séile vun der Mënschheet wéi d’Lantere sinn. “ „ 27 

„Du muss méi frou mat dengem Frënd si wéi mat dir selwer ; jo, du muss bereet sinn dech opzeopferen » 28 

„De Mënsch soll bereet si Schwieregkeete fir sech selwer ze akzeptéieren, fir dass anerer Räichtum genéisse 
kënnen “ 29 

„Siefbeméit kengem Häerz wéi ze doen, an dass de net géint ee schwätz wann en net do ass, ... „ 30 

An dann nach eng erfreelech Nouvelle: Nodeem et 34 Joer kee lokale Bahâ’i Rot zu Bagdad gouf, ass Enn Abrëll 
dëse Rot nees gewielt ginn. Et ass och schéin ze wëssen dass d’Haus vu Bahâ’u’llâh zu Bagdad vun de Bomme 
verschount blouf. Ëmmerhin huet Bahâ’u’llâh eng ganz Zäit zu Bagdad gewunnt. Méi dovun eng aner Kéier. 

Zu gudder Lescht eng Invitatioun fir eis Radio ARA Nolauschterer an dat nächste Freideg, 23te Mee um 8 Auer 
owes am Centre des Loisirs zu Lamadeleine, Gemeng Péiteng. D’Bahâ’i vu Lëtzebuerg feieren den 160ste 
Gebuertsdag vun der Deklaratioun vum Bâb, dem Virleefer vun der Bahâ’i Relioun. Um Programm ass e 
geeschtegen Deel mat engem musekaleschen Encadrement, eng kënschtleresch Virstellung an duerno e Buffet. 


159 Relioun a Fraen 

Sendung 159, 23ten a 24te Mee 2003. Am Jeudi vum 8te Mee schreift d’Liliane Thom Petit iwwer Relioun a 
Respekt. „Mir mussen “ sou schreift se „ am 21te Jorhonnert aner Reliounen akzeptéieren, éischter wéi verréckt 
oder geféierlech Sekten,fir das mer net an en totalen Atheismus erafalen. “ Ënnert anerem schreift si och dass all 
d’Relioune vun der Welt de Fraen nëmme ganz wéineg Plaz ginn, mee dass dat awer Niewesaach ass an deem 
Mooss wou et jo nëmme fir d’Frae wichteg ass. 

Als Bahâ’i denken ech do direkt un 2 Saachen. Wat ass d’Définitioun vun enger Sekt a wéi eng Roll spillen d’Fraen 
an der Bahâ’i Relioun? 

Wann een der Encyclopedie Britannica gleewe kann, ass d’Bahâ’i Relioun nom Chrëschtentum déi am 
wäitvebreetste Relioun op der Welt. Eng Relioun soll een och no hire Friichte beuerteelen. Et ass bekannt dass all 
déi grouss Reliounen, sief dat d’Chrëschtentum, d’Juddentum oder den Islam, sech no enger gewëssen Zäit 
opgedeelt hunn. D’Katholiken, d’Protestanten, d’Schiiten, d’Sunnis, an déi Opspléckunge kréie keen Enn. Wéi soll 
ee sech do iwwerhaapt erëmfannen a vill méi wichteg; wéi soll ee sech do nach eens ginn? 

Am Abrëll d’lescht Joer huet den héchste Bahâ’i Gremium sech un all d’reliéis Leadere vun der Welt geriicht an 
hinnen an engem Bréif eng Analyse vun der Weltsituatioun gemaach a si opgefuerdert dach zesummenzeschaffen. 
Wat ass d’Zil vun dëser Initiativ gewiescht? „Fir dass all déi concernéiert Persoune sech bewosst ginn dass et 
dréngend néideg ass, dass d’reliéis Leadere sech mam Problem vun de reliéise Virurteeler beschäftegen, deen 
amgaang ass eng ëmmer méi grouss Bedrohungfir d’Mënschheet ze ginn. Déi éischt Reaktioune vu villen Emfänger 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 115 - 

weisen drop hin dass de Message eeschthaft considéréiert gëtt an dass en a gewësse Plazen souguer den 
interreliéisen Aktivitéiten en neit Liicht hréngt. “ 

Deen anere Punkt deen ech kuerz beliichte wollt ass dee vun der Roll vun der Fra am Liicht vum Bahâ’i Glawen. 
„D 'Emanzipatioun vun der Fra, d’Verwierklechung vun enger vollstänneger Gläichherechtegung tëscht de 
Geschlechter, ass eng vun de wichtegsten, wann och manner erkannte Viraussetzunge fir de Fridden. Wien dës 
Gläichherechtegung refiiséiert, begeet en Onrecht géint d’Hallschecht vun der Weltbevëlkerung afërdert an de 
Männer schiedlech Astellungen a Gewunnechten, déi si aus der Famill op d’Aarbechtsplaz, an d’politescht Liewen 
an zu gudder Lescht och an déi international Relatiounen droen. Et gëtt kee Grond, weder moralesch nach 
praktesch oder hiologesch, deen esou ee Refus justifiéiert. Eréischt wann d’Fraen als vollwäerteg Partner an alle 
Beräicher vum mënschleche Striewen opgeholl ginn, wäert dee moraleschen a psvchologesche Klima entstoen, aus 
deem de Weltfridde kann ervirgoen. “ 1 2 

„ Wann d’Frae sech voll a ganz an a Gläichheet mat de Männer un deem wat an der Welt geschitt, bedeelegen a wa si 
mat Sécherheet a Kompetenz an déi grouss Arena vun de Gesetzer an der Politik erakommen, da wäerten d Kricher 
ophalen. “ n 

Eng lëtzebuerger Schrëftstellerin, d’Farah Dustdar schreift: „Fraepolitikass d’Afrostellung vun der traditioneller 
Muechtpolitik. Am Plaz Muechtze kréien an Muechtze halen, orientéiert d'Fraepolitiksech un deenen zënter 
Jordausenden ënnerdréckte Bedierfnesser vun de Fraen: d’Suergfir déi Schwaach, Matgefill, Ausgläich, Kooperatioun 
a Konsensus. Fraepolitikzielt op engKultur vum Fridden. “ 3 


160 L’éducation: Invitéeën: D’Madame Zana-Nau an den Här Benghozi, Deel 1/3 

(keen Text) (op franséisch) 

161 L’éducation: Invitéeën: D’Madame Zana-Nau an den Här Benghozi, Deel 2/3 

(keen Text) (op franséisch) 

162 L’éducation: Invitéeën: D’Madame Zana-Nau an den Här Benghozi, Deel 3/3 

(keen Text) (op franséisch) 


163 Ausstellung am Europaparlament zu Bréissel iwwer de Bahâ’i Glawen 

Sendung 163, 20ten a 21te Juni 2003. Fir unzefänken eng Invitatioun: De Nationale Rot vun de Bahâ’i vu 
Lëtzebuerg invitéiert iech op eng Rezeptioun fir de Gebuertsdag vun eisem Grand-Duc ze feieren. An dat an der 
Stad nächste Mëttwoch 25te Juni um halwer siwen owes am Bahâ’i Zenter, 17 allée Léopold Goebel. Fir de 
musekaleschen Encadrement suergt de Quatuor de Clarinettes aus dem Stater Conservatoire an zwar d’Klass vum 
Här Henri Jeitz. Eng gutt Geleeënheet eise Bahâ’i Zenter ze besichen. 

Südamerika kritt en neit Haus vun der Andacht. No der Ausschreiwung fir dëst Gebai vum héchste Bahâ’i 
Gremium, haten 185 Architekten hire Projet eragereecht. Dovuner sinn der fënnef méi genee gekuckt ginn a 
schlussendlech ass et de Siamak Hariri vun Toronto, Kanada, deem säi Projekt ugeholl gouf. Dëst Haus vun der 
Andacht huet Plaz fir 500 Leit a gëtt bei Santiago a Chile gebaut. De Projet soll an den nächsten dräi Joer fäerdeg 
sinn. Den Design huet néng Säiten, déi sech ronderëm d’Haus vun der Andacht béien. Dës delikat Säiten sinn aus 
duerchsichtegem Alabaster, eng Säit nobannen an eng no baussen. Fir sech e Bild iwwer dësen ongewéinlechen an 
awer vun der Natur inspiréierten Design ze man, kuckt een am beschten um Intemet ënnert www.bahaiworldnews.org 

Bréissel. Eng spezial Ausstellung gouf et d’lescht Woch am Haaptgebai vum Europaparlament zu Bréissel. Eng 
Ausstellung déi den europäesche Parlamentarier weise soll, wéi d’Bahâ’icommunautéiten an Europa zur sozialer 
Harmonie bäidroen. D’Jean Lambert, Parlamentarierin hat d’Ausstellung gesponsert an dat mam Titel: 

D ’international Bahâ ’i communautéit: Méi wéi e Jorhonnert, duerch ganz Europa, d’Eenheet an der Villfalt 
fèrderen. Iwwer 200 Leit, dorënner d’Ana Palacio, Ausseminister vu Spuenien an aner Prominenter, dorënner och 
de lëtzebuerger grénge Parlamentarier ware bei der Rezeptioun. Ëm déi nonzeg Leit hu sech un enger Uried vum 
Professer Suheil Bushmi bedeelegt mam Thema: D ’Ethik vun der Globalisatioun. Véierzéng Panneauen erzielen 
mat Wierder a Fotoen wéi d’Bahâ’igemengen an Europa versicht hunn, Fridden, interkulturell Integratioun, reliéis 
Toleranz a wirtschaftlech Ethik duerch eng Villfalt vu konkrete Projeten an Aktiounen ze fërderen. Vill Leit an 
Europa, vimn allem d’Politiker wësse Bescheed iwwer d’Verfollegunge vun de Bahâ’i am Iran. Dës Ausstellung 


1 Para 6,Message de Ridvan, MUJ 2003 

2 D’Versprieche vum Weltfridden, s.35, eng Deklaratioun un d’Vëlker vun der Welt, Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet, 1985 

3 Frauenpolitik, Farah DUSTDAR, Bahai Verlag 2002 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 








- 116 - 

wëllt weisen, wéi d’Bahâ’icommunautéiten an Europa sech an eiser Gesellschaft implizéieren a bedeelegen, a wéi si 
op verschidde Manéiere soziale Fortschrëtt fërderen an dazou bäidroen. 

An all de fofzéng Memberstaate ginn et gutt etabléiert Bahâ’i Gemengen mat hiren nationale Réit un der Spëtzt an 
dat och an den zéng neien Natiounen, déi sech der Europäescher Unioun d’nächst Joer uschléissen. D’Bahâ’i sinn 
dovun iwwerzeegt, dass et néideg ass dass mer op engem intemationale Plang zesummeschaffen an dass mer 
d’Grondsätz vun der Europäescher Unioun ënnerstëtzen. An Europa ginn et sechsdausend Lokalitéite wou Bahâ’i 
wunnen a si hunn eng 976 lokal gewielte Réit, déi d’Affäre vun der Gemeng um lokale Plang verwalten. Si hunn 
national Kierperschaften oder Réit a 37 europäesche Länner an Territorien. 

An zum Schluss vun eiser Emissioun gi mer op Haifa an Israel. 1.4 Millioune Leit hunn d’Bahâ’i Terrassen an 
d’Gäert um Bierg Karmel besicht, ronderëm de Schräi vum Bâb. An dat an nëmmen zwee Joer, also zënter der 
Erëffnung vun de Gäert. Déi meeschte Besicher kommen aus Israel, mat sechs an eng hallef Millioun Awunner. 
D’Terrasse sinn eng vun den Top Touristenattraktiounen am Land. 

Bal 400 000 Leit hate sech fir eng Visite guidée ageschriwwen. Dës Visite, déi de Bahâ’i Weltzentmm stellt, si 
gratis. Et sinn ongeféier 25 israelesch Universitéitsstudenten, déi fir dësen Déngscht forméiert a bezuelt ginn, déi 
déi meescht Visite maachen, awer et ginn och e puer ganzzäiteg professionnell Guiden. D’Guide kommen aus 
engem jüdesche, chrëschtlechen, islameschen oder dmse Milieu. An d’Visite kritt een op hebräesch, arabesch, 
englesch, mssesch a spuenesch. Also wann dir är Vakanz an Israel plangt da vergiesst net är Agence ze froen, e 
Besuch zu Haifa an de Bahâ’i Gäert ze plangen. Changementer an der Welt an eis Responsabilitéit; Wat ass 
W ahrhaftegkeet? 


164 Geeschteg Nahrung 

Sendung 164, 27ten an 28te Juni 2003. Wat verstitt dir ënnert „geistiger Nahrung“? Ass dat fir iech Meditatioun 
oder Gebiet, an e Konzert goen, sech an der Bidden entspanen oder mam Auto duerch d’Landschaft fueren? Wat 
och ëmmer, geeschteg Emiemng ass eppes wat mer all brauchen, eppes wat mer awer vläicht oft vergiessen. Sou 
geet et mir jiddefalls ganz oft. Abé, en neien Intemetsite, deen ënnert www.geistigenahmng.com ze fannen ass, 
offréiert iech all Dag e klengt Zitat fir är geeschteg Erniemng. Fir iech unzemellen an esou all Dag e klenge Cadeau 
ze kréien gitt dir einfach op de Site www.geistigenahmng.com an dir loosst är Emailadress. Ech hunn dat elo bal 
eng Woch, an hei sinn d’Themen déi ech bis elo krut: De Sënn vum Liewen; d’Liewen nom Doud; den Haaptzweck 
vum Glawen u Gott a senger Relioun; loosst all Moie besser si wéi den Owend virdrun an; mäi beschte Rot fir iech. 
Dës Intemetsäit kënnt aus Eisträich a sou wäit wéi ech dat konnt gesinn ass et eng privat Initiativ. De Site selwer 
huet e rouege bloen Hannergrond, mat meditative Landschaftsbiller an eng ganz Rei vu Gedanken déi zum 
Nodenken ureegen. Déi gewielten Texter baséiere sech op de Bahâ’i Schrëften. Mir Lëtzebuerger Bahâ’i dinn ons e 
bësser schwéier fir d’Bahâ’i Schrëften an eis Sprooch ze iwwersetzen. Mee dat ass am gaang sech z’änneren. Mir 
hunn déi offiziell Internetsäit ënnert www.bahai.lu , déi awer op Franséisch ass. Si presentéiert kuerz d’lëtzebuerger 
Bahâ’igemeng mat hirer Diversitéit an hiren Aktivitéiten, déi eenzel lokal Bahâ’i Réit an och d’Union 
luxembourgeoise des femmes bahâ’ies, d’Zäitschrëft Zeitfiir Geist an d’Bahâ’i inspiréiert ONG 
www.unityfoundation.lu . Lëtzebuerger Bahâ’i Texter fannt dir um Site www.bci.org/nau eng perséinlech 
Intemetsäit mat den Texter vun der Bahâ’i Rubrik um Radio www.ara.lu , mat ausgewielten Texter a Gebieder aus 
de Bahâ’i Schrëften, niewent den däitsch, franséisch an engleschen Texter, awer och Fotoen a mat Informatiounen 
zu de franséischen www.bahai.fr , däitschen www.bahai.de a belsche Bahâ’i Siten www.bahai.be . Et muss och gesot 
sinn dass dës lëtzebuerger Texter eng virleefeg Iwwersetzung sinn, déi nach drop waarden, vum nationale Rot 
approuvéiert ze ginn. 

An dofir proposéieren ech iech haut e puer däitsch Texter zum Nodenken aus de Bahâ’i Schrëften: „Mäi beschte 
Rotfiir iech: Biirdet keiner Seele eine Last auf die ihr selber nicht tragen wollt, und wünscht niemandem, was ihr 
euch selbst nicht wünscht. Dies ist Mein bester Ratfiir euch, wolltet ihr ihn doch beherzigen. “ 1 

„Loosst all Moie besser si wéi den Owend virdrun: O Völker der Welt! Gebt alles Böse auf und haltet fest, was gut 
ist. Strebt danach, der ganzen Menschheit leuchtende Beispiele zu bieten und Wahrzeichen der göttlichen Tugenden 
unter den Menschen zu sein. Wer sich aufmacht, Meiner Sache zu dienen, sollte Meine Weisheit offenbaren und alle 
Miihe darauf wenden, die Unwissenheit von der Erde zu verbannen. Seid einig in der Beratung, seid eins im 
Denken. Laßt jeden Morgen besser sein als den Abend davor und jeden neuen Tag reicher werden als den 
gestrigen. Des Menschen Vorzug liegt im Dienst und in der Tugend, nicht im Prunk des Wohllebens und des 
Reichtums. Habt acht, daß eure Worte rein sind von eitlem Wahn und weltlichen Liisten und eure Taten von List und 
Argwohn. Vergeudet nicht den Reichtum eures kostbaren Lebens im Verfolg böser, verderbter Neigung, noch laßt 
eure Miihe völlig in der Förderung eurer eigenen Interessen aufgehen. Seid großziigig in Tagen der Fiille und 


1 Bahâ ’u ’llâh, Ährenlese - Eine Auswahl aus den Schriften Bahâ ’u ’llâhs 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 













- 117 - 

geduldig in der Stunde des Verlustes. Auf Not kommt Erfolg, und Jubel folgt dem Wehe. Nehmt euch in acht vor 
Faulheit und Müßiggang, haltet euch an das, was der Menschheit, ob jung oder alt, hoch oder niedrig, Nutzen 
bringt.... 

Bei der Gerechtigkeit des Herrn! Ihr seid erschaffen, einander Liebe zu bezeigen, nicht Eigensinn und Groll. Seid 
nicht stolz auf eure Eigenliebe, sondern auf die Liebe zu euren Mitgeschöpfen. Riihmt euch nicht der Liebe zu eurem 
Vaterland, sondern der Liebe zur ganzen Menschheit. Laßt euer Auge keusch, eure Hand getreu, eure Zunge wahr 
und euer Herz licht sein 


165 D’Bahä’i Summerschoul a Frankräich 

Sendung 165, 4ten a 5te Juli 2003. Wëllt dir och eemol eng Kéier eng aner Zort vu Vakanz maachen? Aner Leit 
kenneléieren, eppes fir är Séil maachen, d’Natur kenneléieren an de Bahâ’i Glaawe méi not ënnert d’Lupp huelen? 
Da mellt iech fir d’Bahâ’i Summerschoul a Frankräich un. Et ass gutt méiglech dass dir do aner Lëtzebuerger 
kenneléiert. Et ass elo schonn eng Gewunnecht fir sou munch Famillen, all Joer, déi lescht Woch am August an 
d’Auvergne ze fueren. Net wäit vu Clermont-Ferrand fënnt een e flotte Summercamp mat verschidden 
Iwwemuechtungsméiglechkeeten, vum Eenzelzëmmer bis zum Camping an dem Chalet, mat enger offener Piscine, 
engem Séi an enger flotter, grénger Landschaft. 

Um Wee zu engem Kulturwiessel ass dëst Joer d’Thema vun der Schoul, déi eng Woch dauert, vum 23te bis den 
30ten August. Moies huet een d’Méiglechkeet sech un enger Konferenz ze bedeelegen, an dat mat engem Atelier 
wou a Gruppen iwwer d’Thema diskutéiert gëtt. An der éischter Konferenz schwätzt de Simon Van Pamel iwwer 
d’Bahâ’i Institutiounen an den Dag drop ass et de Michel Zahrai mam Thema: Um Wee zu engem Kulturwiessel, 
d’20t Jorhonnert, e Jorhonnert vu Luucht. Dënschdes moies ass d’Thema: Déi nei Paradigme vun der Autoritéit, 
oder, d’Regierungen an der Zäit vun der Mondialisatioun. Eise lëtzebuerger Fari Khabirpour schwätzt Mëttwochs 
an Donneschdes moies iwwer d’Evolutioun vun de Familljerelatiounen an der geeschteger Transformatioun. De 
leschte Moie ass d’Thema: Eng nei Kultur vun der Kommunautéit mat der Madame Hélène Sanders. An de Pausen 
huet een dann d’Méiglechkeet sech an der Librairie ëmzekucken a virum Iesse mëttes sinn da jeweils 
Reflexiounsatelieren a méi klenge Gruppen. An dësen Ateliere ginn ausgewielte Passagen aus de Bahâ’i Schrëften 
zum jeeweilegen Thema gewielt an dës Texter ginn dann an der Grupp zesumme gelies an et gëtt driwwer 
geschwat. Jidderengem säi Bäitrag, jidderengem seng Iddi ass wichtig a soll respektéiert ginn. Wärend véier Deeg 
gëtt och en Atelier iwwer d’Koppel, d’Famill an isoléiert Eltere ugebueden. Wann ee bedenkt dass all zweet 
Bestietnes an d’Bréch geet, ass et ëmsou wichteg dass d’Thema Familljeliewen eng wichteg Plaz an all Schoul soll 
hunn. 

Nom Iesse mëttes ass een da fräi a verschidden artistesch Ateliere seng Talenter ze entdecken, et kann ee Sport 
maachen, trëppele goen an dëst Joer nei, am franséische Radio fréquence 19 un enger Sendung matschaffen. 
D’Kanner a Jugendlech kommen an esou enger Vakanz voll a ganz op hir Käschten. Si hunn e ganzt flott 
Encadrement a léiere vill nei Saache kennen. Nom Owesiesse geet de Programm da weider mat dësem Joer 
folkloresch Dänz, eng Diashow, e Concert, an engem Talentowend, presentéiert vun de Kanner a Jugendlechen. 
Wärend der ganzer Woch ginn et genuch Geleeënheete sech Zäit fir Gebieder a Meditatioun ze huelen, sief et 
dobaussen oder dobannen. Méi Infoen iwwer d’Summerschoul fannt dir um franséischen Internetsite www.bahai.fr 
oder bei eis um Radio um Telefon: 091334210. 

Wann ee vun engem Kulturwiessel an der Bahâ’igemeng schwätzt ass et oft net einfach genee festzehale wat dat 
dann heescht. Hei e puer Stéchwierder déi vum héchste Bahâ’i Gremium aus Haifa kommen: „Säi Liewe selwer an 
de Grapp huelen. Duerch eegen Erfahrunge léieren a net bei klenge Feeler stoebleiwen. Sech géigesäiteg 
ermuddegen. Konkret Aktiounen a Projeten iwwer e puer Méint duerchzéien an se dann evaluéieren. A sengem 
Liewe sech kënnen op dat wichtegst konzentréieren, fokaliséieren. “ 

Et sief nach drop higewisen dass d’nächst Woch, den 9te Juli, d’Bahâ’i d’Welt iwwer, mëttes um 12 Auer, 
d’ëffentlech Hirichtung vum Bâb am Iran, 1850 kommemoréieren. De Bâb, wat souvill wéi Dier heescht, war de 
Virleefer vun der Bahâ’i Relioun an hie gouf higeriicht well hie sozial a reliéis Reformen agefouert huet. Dësen Dag 
ass ee vu néng Feierdeeg, wärend deenen e Bahâ’i wa méiglech net schaffe sollt! Et ass normalerweis de lokale Rot 
vun all Uertschaft deen eng Kommemoratioun organiséiert. Ofschléissend dëse Gedanken aus de Bahâ’i Schrëften 
iwwer d’Dugenden: 

„E gudde Charakter ass wierklech de beschte Mantel vum Herrgott fir d’Mënschen. ... Bei mengem Liewen! 
D 'Liicht vun engem gudde Charakter iwwerstraalt d’Sonn an hire Glanz. “ 


1 Bahâ ’u ’llâh, Botschaften aus Akka 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 118 - 

„Ein guter Charakter ist wahrlich der heste Mantel Gottes fiir die Menschen. Gott schmückt damit seine Geliebten. 
Bei Meinem Leben! Das Licht eines gutenCharakters überstrahlt die Sonne und ihren Glanz. “ 


166 Péng, Schmäerz a Suergen 

Sendung 166, 1 lten an 12te Juli 2003. Am Ufank vum 20te Jorhonnert huet de Jong vum Begrënner vun der Bahâ’i 
Relioun zu Paräis Usprooche gehale fir all déi, déi sech fir d’Léiere vu sengem Papp interesséiert hunn. Hei elo e 
klenge Passage aus eng sou enger Uried an dat zum Thema Péng, Schmäerz a Suergen. 

,,/in dëser Welt beaflossen ons zwee Gefiller: Freed a Péng. D ’Freed gëtt eis Flilleken. An Zäite vu Freed hu mir 
méi Kraaft, eisen Intellekt ass méi schaarf a mir versti vill Saache besser. Et fällt eis anscheinend méi liicht ons mat 
der Welt ze moossen an dat Gebitt erauszefannen, dat eis gutt läit. Wa mer awer traureg ginn, gi mer schwaach, 
d’Kraaft verléisst eis, eist Opnameverméige gëtt dréif an eis Intelligenz ëmschleiert. Mir kréien eist Liewe neméi 
sou richteg an de Grëff, d’Ae vum Geescht kënnen déi geeschteg Geheimnisser neméi entdecken a souguer d’Liewe 
schéngt eis ze verloossen. 

Kee mënschlecht Wiese bleift vun dësen zwee Aflëss onberéiert, awer all d’Suergen a Verdross deene mer begéinen, 
kommen aus der materieller Welt, déi geeschteg Welt dogéint schenkt eis nëmme Freed. 

Sou kann zum Beispill de Geschäftsmann säi Geschäft verléieren a niddergeschloe sinn. En Aarbechter gëtt 
entlooss an e kuckt dem Honger entgéint. E Bauer huet e schlecht Joer an e gëtt ängschtlech. E Mann baut sech en 
Haus dat ganz ofbrennt an en ass op eemol ouni Dach iwwer dem Kapp, zugronngeriicht a verzweiwelt. 

Dës Beispiller sollen iech all weisen, dass d’Prüfungen, déi ons bei Schratt an Tratt ëmginn, dass all eis Suergen, 
eise Leed, Misär a Verdross aus der Welt vun der Matière kommen, wougéint dat geeschtegt Räich ni Trauregkeet 
matsechbréngt a verursaacht. E Mënsch dee mat senge Gedanken an dësem Räich lieft, kennt eng Freed déi 
undauert. Déi Iwwel déi d’Iewe vun allem Fleeschlege sinn, beréieren hien net, si sträife säi Liewe just un der 
Uewerfläch, wärend hien déif an him selwer roueg an zefridden ass. 

D ’Mënschheet ass haut niddergedréckt vu Problemer, Suergen a Leed. Kee ka sech deem entzéien. D 'Welt ass 
naass vun Tréinen, awer d’Heelmëttel steet virun der Dier. Loosse mer eis Häerzer ewegdréine vun der Welt vun 
der Matière a loosse mer an der Welt vum Geescht liewen. Si aleng ka Fräiheet ginn. Si mer vu Schwieregkeeten 
ëmginn, da brauche mer den Herrgott nëmmen ze ruffen a seng grouss Baarmhäerzegkeet wäert eis hëllefen. 

Wa mer krank an an Nout sinn, da loosst ons ëm Gottes Hëllefbieden an Hie wäert eist Gebiet erhéieren. 

Wann eis Gedanke voll si mat enger Welt déi batter ass, da loosst ons eis Aen op d’Séissheet vum Matleed vum 
Herrgott riichten an hie wäert eis himmlesch Rou schécken. Wa mer och an dëser materieller Welt gefaange sinn, 
da ka sech awer eise Geescht an den Himmel erhiewen, a mir kënnen tatsächlech fräi sinn. 

Wa sech eis Deeg dem Enn méi no kommen, do loosse mer un d’éiweg Welten denken a mir wäerte voller Freed 
sinn. 

Iwwerall ronderëm iech gesitt der Beweiser fir d’Onzoidänglechkeet vun de materielle Saachen an dass ee Freed, 
Fridden an Trouscht net an de vergängleche Saache vun der Weltfanne kann. Ass et dofir net onsënneg, ons ze 
weigerern dës Schätz do ze sichen wou mer se fanne kënnen. D 'Diere vum geeschtege Kinnekräich si wäit opfir 
jiddereen a soss iwwerall ass alles däischter. 

.... Wann är Deeg hei op der Âerd gezielt sinn, da sollt der wëssen dass iech d’éiwegt Liewen erwaart. Wann iech 
materiell Angscht an eng donkel Wollek awéckelt, da wäert geeschtege Glanz äre Wee hell maachen. ... “ 

'Abdu'l-Bahâ schreift weider: „Ech war 40 Joer am Prisong - et wäer onméiglech gewiescht och nëmmen ee Joer ze 
erdroen - keen huet esou eng Gefaangeschaft méi wéi eeJoer erdroen. Mee Gottseidank, wärend all dëse 40 Joer 
war ech immens glécklech. All Dag, wéi ech erwächt sinn, war et mer wéi wann ech gutt Noorichten héiere géif an 
all Nuecht huet mech mat immenser Freed erflëllt. Geeschtegkeet war mäin Trouscht a meng gréisste Freed war 
mech Gott zouzewenden. Wéi soss hätt ech kënne véierzeg Joer Prisong aushalen. 

Dofir ass Geeschtegkeet déi gréisst vun all de Geschenker vum Herrgott an éiwegt Liewen heescht sech dem 
Herrgott zouzedréien. Dass jidderee vun Iech mat all Dag u Geeschtegkeet gewënnt, dass dir an allem wat gutt ass 
Stäerkung fannt, dass iech de gëttlechen Trouscht ëmmer hëllefe wäert... an d’Kraaft vum himmlesche Kinnekräich 
ënnert iech liewen a wierke wäert. Dat ass mäin déifste Wonsch an ech bieden den Herrgott, iech dës Gonscht ze 
gewären. “ 

Souwäit e klenge Passage iwwer d’Thema Suergen a Schmäerz aus dem Buch: Usproochen zu Paräis mam 'Abdu'l- 
Bahâ, Jong vum Begrënner vun der Bahâ’i Relioun. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 119 - 


167 Filmvirstellung: Gott spille fir eng Woch, Bruce Almighty 

Sendung 167 18ten an 19te Juli 2003. Ech wollt de Film am Fong net kucke goen. Bruce Almighty, mam Jim 
Carrey a mam Morgan Freeman. An eigentlech sollt ech mat mengem zwielef Joer ale Bouf Fegally Blonde zwee 
kucke goen, wat jo elo wierklech net immens déif ass, vun der Geschicht hier. Well hien sech awer am Dag geiert 
hat, blouf als Alternative Bruce Almighty, d’Geschicht vum Reporter deen amgaang ass Carrière ze man, bei deem 
et awer schief leeft. „ Gott ass géint mech “ seet hien, alles geet schief a mengem Fiewen. Hie gëtt esou rousen dass 
e Gott verflucht an him d’Zänn weist. Gott äntwert him, an dat an der Form vum Morgan Freeman, deen him vu 
sengem Papp schwätzt, e Mann dee säi ganzt Fiewe laang haart geschaft huet. A sou gëtt den Herrgott dësem 
Reporter, dem Jim Carrey, d’Geleeënheet, fir eng Woch Gott ze spillen. Dobäi kommen awer zwou Konditiounen. 
Hien duerf kengem soen dass hie Gott ass an hie muss jidderengem säi fräie Wëlle loossen. Sécher ass dat am 
Ufank schwéier ze gleewen, mee wéi e mierkt dass e ka säin alen Auto an eng super Sportsmaschinn ëmwandele 
kann a wann elo endlech säin Hond neméi an der Stuff seng Affär mécht, mee wéi e groussen op d’Toilet geet, 
mécht dat him op eemol ongeheier Spaass. En plus kann en elo senger Frëndin vill besser imponéieren an e kritt 
säin Job als Presenter beim Femseh. Bon, ech kann iech net alles verroden. Wann der gär e lëschtegen Owend hutt, 
ass dëse Film ze rekommandéieren. Speziell och fir Jugendlecher. Firwat schwätzen ech an der Bahâ’i Emissioun 
iwwer de Film? Well et einfach flott an erfrëschend ass am Kino sou en Thema ze fannen. U Gott gleewen ass 
schliesslech eng Entscheedung déi een eng Kéier hëlt. Gott begräife wëllen ass éischter eng Utopie. Schliesslech ass 
et jo mënschlech Gott wëllen ze verstoen. A wann e Film et fäerdegbréngt, dass een sech duerno Froe stellt a sech 
Gedanken iwwer d’Thema Gott, Spiritualitéit a Gebiet mécht, dann huet e säin Zil erreecht. Sou soen d’Bahâ’i 
Schrëften, dass d’Kraaft vum Verstand beim Mënsch eent vun de grousse Geschenker vu Gott ass. 1 

Bis zu wéi engem Grad kann de Mënsch Gott verstoen? Dës Fro gouf'Abdu'l-Bahâ zu Paräis gestallt. Hei eng kleng 
Synthèse. Hie seet dass et zwou Zorte vun Erkenntnis gëtt: d’Erkenntnis vum Wiese vun enger Saach an 
d’Erkenntnis vu sengen Eegeschaften. Zum Beispill kenne mer d’Wiese vun der Sonn net, awer mir verstinn 
d’Eegeschafte vun der Sonn, d’Wäermt an d’Eiicht déi se gëtt zum Beispill. Hie seet och dass et an dëser Welt 
verschidde Stufe gëtt. D’Mineral gehéiert zum Minerahäich a ka ni d’Kraaft vum Wuesstum verstoen. D’Pflanzen 
an d’Beem kënne ni gesinn; d’Déier kann ni d’Stuf vum Mënsch verstoen. Wéi kéint dann d’erschafe Wierklechkeet 
d’Wierklechkeet vu sengem Schëpfer begräifen? Gott erkennen heescht also seng Eegeschafte verstoen a kennen, 
awer net seng Wierklechkeet. Awer dës Erkenntnis vun den Eegeschaften ass der Faassungskraaft an der Fäegkeet 
vum Mënsch ugepasst, si ass net absolutt. Wäisheet besteet doranner, d’Wierklechkeet vun de Saachen, so wéi se 
sinn, entspriechend der Faassungskraaft an der Fäegkeet vum Mënsch ze erkennen. ... Alles wat mir eis iwwer Gott 
virstellen ass eist mënschlecht Verstoen an d’Kraaft vum mënschleche Verstoen ëmfaasst net d’Wierklechkeet vum 
gëttleche Wiesen. Alles, wat de Mënsch erkenne kann, sinn d’Eegeschafte vu Gott, deren hire Glanz an de Welten 
an de Séilen erschéngen a siichtbar sinn. ... D’Wierklechkeet vu Gott kann ee mat der Sonn vergläichen. Wa mer 
hiert Liicht an dës Stralen neméi hätten, géif et kee Liewen. Et ass also net méiglech d’Wierklechkeet vu Gott ze 
erkennen, awer mir kënnen d’Propheten, d’Manifestatioune vu Gott erkennen, well do fanne mer déi gëttlech 
Eegeschaften. 

Ass dat da keng flott Invitatioun Bahâ’u’llâh, Begrënner vun der Bahâ’i Relioun, kennenzeléieren? 


168 Den Dram 

Sendung 168 25ten a 26te Juli 2003. Dreeme ka sécher eng vun de schéinsten Aktivitéite sinn. Komesch wat een 
alles dreeme kann. Wat huet den Draam mat Relioun ze dinn? 

Wat soen d’Bahâ’i Schrëften iwwer den Dram. Bahâ’u’llâh schreift: „... Wa mer iwwer iergend eng vun den 
erschafene Saachen nodenken, dafanne mer honnertdausend vollkomme Wäisheeten a mir kréien onzielbaart neit 
Wëssen. Eng dovunner ass den Dram. Gesitt der wéivill Geheimnisser am Dram sinn, wivill Wäisheeten dra sinn, a 
wéi grouss d’Zuel vun de Welte ass, déi mer am Dram fannen. Dir schlooft an enger zouener Wunneng an awer sidd 
der op eemol wäit ewech an enger Stad, wou der erakommt, ouni är Glidder ze réieren oder äre Kierper ze 
gebrauchen; dir gesitt ouni Aen, héiert ouni Oueren a schwätzt ouni Zong. A vläicht kënnt et vir, dass dir zéng Joer 
duerno an dëser Welt deem begéint wat dir an ärem Dram gesinn hutt. 

Vill Wäisheete ginn et am Dram ... Virun allem, wat ass datfir eng Welt an där mir ouni Aen, Oueren, Hänn oder 
Zong gesinn, héieren, schmaachen an upake kënnen? An dann, wéi ass et méiglech, dass sech haut an eiser Welt en 
Dram verwierkiecht, deen dir vläicht virun zéng Joer gedreemt hutt? Denkt no iwwer den Ënnerscheed tëschent 


lSie bedienen sich nicht der großen Gabe Gottes, der Kraft des Verstandes, Abdu'l-Baha, ANSPRACHENINPARIS 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 120 - 

dëse béide Welten an iwwer d’Geheimnisser, déi doranner verbuerge leien,fir dass dir déi gëttlech Bestätegung an 
himmlesch Entdeckung fannt an dass dir d’Welte vun der Hellegkeet begräift. 

Gott, den Erhuewenen, huet dës Zeechen an d’Mënsche geluecht, fir dass d’Philosophen d’Geheimnisser vum 
Weiderliewe net ofstreide kënnen, ... “ 

Weider schreift Bahâ’u’llâh: D 'Welte vu Gott sinn onbegrenzt an hirer Zuel an onendlech wäit. Kee ka se zielen 

oder se erfaassen ausser Gott, den Allwëssenden, den Allwäisen. Denk un däin Zoustand am Schlof. A 
Wierklechkeet soen ech der, dëse Phenomeen ass dat geheimnisvollst Zeeche vu Gott ënnert de Mënschen, wéilte se 
dach nëmmen an hiren Häerzer doriwwer nodenken. Kuck, wéi dat, wats du am Dram gesinn hues, no laanger Zäit 
voll verwierklecht gëtt. Wär d’Welt, wou s du dech am Dramfonnt hues, déiselwecht wéi déi Welt an där du liefs, 
wier et néideg dass dëst Geschéie wat am Dram passéiert ass, an dëser Welt och am selwechte Moment passéiere 
misst. Wann dat de Fall wier, hätt der et anuecht geholl. Well dat awer net de Fall ass, ass et noutgedronge sou 
dass d’Welt an där s du liefs anescht an apart ass vun där, déi s du an dengem Dram erlieft hues. Dës Welt an 
dengem Dram huet weder en Ufank nach en Enn. Et wär wouer wann s de behaapte géifs, dass dës Dramwelt nom 
Rot vum allherrlechen an allmächtege Gott an dir selwer läit a ganz an dir opgeet. Et wär genee sou richteg ze 
soen, dass däi Geescht, wann en d’Grenze vum Schlof iwwerschratt huet a sech vun allen irdesche Bindunge befräit 
huet, duerch de Rot vu Gott e Räich duerchwandert, dat an der ënneschter Wierklechkeet vun dëser Welt verbuerge 
läit. .. Ech soen dass d’Schëpfung vu Gott Welten niewent dëser Welt ëmfaasst a Wiesen niewent dëse Wiesen. A 
jidderenger vun dëse Welten huetHie Saache veruerdnet, déi keen erfuersche kann ausser Him, ... den Allweisen. 
Denkt driwwer no, wat mir iech offenbaart hunn.fir dass dir de Beweggrond vu Gott, dengem Här an den Här vun 
alle Welten erkennt. An dëse Wierder sinn d’Geheimnisser vun der gëttlecher Wäisheet opbewaart 1 . “ 

Souwäit e puer Passagen aus de Bahâ’i Schrëften zum Thema Dreemen. Et bléift mir nach just iech merci fir 
d’Nolauschteren ze soen an iech e schéine Weekend ze wënschen, an natierlech dreemt schéin. 


169 Éischte Kontakt mat de Bahä’i, Deel 1/7 

Sendung 169 lten August 2003. Wie sinn d’Bahâ’i a wat bewegt se? Eng nei Brochür soll e puer Froe beäntweren, 
déi sech Leit no engem éischte Kontakt mat dësem Glawe stellen. 

Vu jee hir waren et d’Reliounen déi déi sozial a geeschteg Impulser ginn hunn an déi d’Liewe vu ville Mënsche 
verännert hunn. An dëser Ketten ass d’Bahâ’i Relioun dat jénkste Stéck a gouf virun iwwer 140 Joer vu Bahâ’u’llâh 
gegrënnt. Bahâ’u’llâh gëtt de Reliounsbegrënner virun Him, déi sech a verschidden Epochen un d’Mënschheet 
geriicht hunn, voll Unerkennung. An hire Léiere fënnt een ëmmer e ganze Koup vu geeschtege Wourechten; 
Wourechten déi a verschidde Formen an all Relioun ëremkommen. D’Bahâ’i Relioun erweidert de Räichtum vun de 
Reliounen déi existéieren mat neie Léieren. D’Zil vun der Bahâ’i Relioun ass eng geeschteg Erneierung an eng 
ëmfaassend Vereenegung vun der ganzer Mënschheet. 2 

Wat heescht et Bahâ’i ze sinn? Sech als Bahâ’i erklären heescht Member vun enger weltwäiter Kommunautéit ginn. 
Am Mëttelpunkt vum Gemeinschaftsliewen ass d’ 19Deegfest. Dat ass am Ufank vun all Bahâ’i Mount - de Bahâ’i 
Kalenner huet 19 Méint mat 19 Deeg - an huet dräi Deeler: Gebieder a Meditatioun, Berodung vun der Gemeng an 
e gesellegt Zesummesinn. An der Bahâ’i Relioun gëtt et keng Geeschtlech a keng Kierch. Jidderee soll 
selbststänneg no der Wourecht sichen, sech Gott zoudréien a sech fir d’Wuel vun der Mënschheet asetzen. 

Bahâ’i ass jiddereen dee Bahâ’u’llâh als Gottesoffenbarer unerkennt an a senge Léieren d’Medezin fir d’Besoië vun 
eiser Zäit gesäit. E Bahâ’i gëtt awer och all den anere Reliounen déi gläich Unerkennung. Sou gëtt et zum Beispill 
an den Haiser vun der Andacht reegelméisseg Liesungen aus den hellege Schrëfte vun all de Reliounen. 

Dat deeglecht Gebiet a reegelméissegt Studéiere vun den hellege Schrëften hëllefen eiser geeschteger Entwécklung. 
Aarbecht, déi am Geescht vum Déngscht un der Mënschheet gemaach gëtt, ass gläichgesat mam Gottesdéngscht. Dës 
weideren hu mer d’Gläichstellung vu Mann a Fra, eng héich Wäertschätzung vun der Famill, Offenheet a 
Gaaschtfréndlechkeet, déi beschtméiglech Erzéiung fir d’Kanner an d’Bestriewen, sech weiderzeentwécklen an 
d’Eenheet vun der Mënschheet ze fërderen. Relioun soll sech méi duerch Aktioune wéi duerch Wierder ausdrécken. De 
Geescht vun der Léift an der Eenegkeet gëtt scho bei der Erzéiung vun de Kanner praktizéiert. Bahâ’i Kanner ginn do 
och scho vertraut gemaach mat de Grondlage vun all den anere Reliounen. Mat fofzéng Joer duerfe si hir 
Reliounszougehéieregkeet selwer entscheeden. Bahâ’u’llâh seet dass d’Mënschheet elo seng Maturitéit erreecht huet. 
Dat heescht awer net nëmme méi Fräiheeten, mee virun allem méi Verantwortung vu jidderengem vun eis fir 
d’Kommunautéit an d’ganz Mënschheet. 


1 versuergt 

2 BahâM, Einblicke, Broschüre 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 121 - 

Bahâ’u’llâh, wat op arabesch Herrlechkeet Gottes heescht, ass d’Zentralgestalt vun der Bahâ’i Relioun. Seng Unhänger 
gesinn an him en Erneierer vun der éiweger Relioun vu Gott. Bahâ’u’llâh selwer vergläicht d’Reliounstëfter mat der 
Sonn vun der Wourecht, déi a gréisseren Zäitofschnëtter ëmmer nees nei opgeet. De Mënsche fallt et oft net liicht, sech 
der neier verkënnegter Wourecht opzeman an hiren iwwerliwwerte Glawen an engem neie Liicht ze gesinn. Nodeems 
Bahâ’u’llâh am Joer 1863 seng vum Islam onofhängeg nei Relioun ëffentlech verkënnegt hat, gouf hien no Akka bei 
Haifa an Israel verbannt, wou Hie bis zu sengem Doud am Joer 1892 gelieft huet. 


170 Éischte Kontakt mat de Bahä’I, Bahä'u'llâh, Deel 2/7 

Bahâ’u’llâh gouf den 12ten November 1817 a Persie gebuer. Hie staamt aus enger adleger Famill, déi bis op déi 
grouss alpersesch Dynastien zréckgeet. Schonn a jonke Joeren huet en sech enger messianescher Beweegung am 
deemolege Persien ugeschloss, enger Beweegung, déi 1844 vun engem jonke Mann man Numm Bâb, wat op 
arabesch eng Dier heescht, ugefouert gouf an déi d’Komme vun engem neien Zäitalter erwaart hunn. Dës 
ErneierungsBeweegung an der deemoleger islamescher Welt war vergläichbar mat den Templeren an den 
Adventisten am Westen, déi zur gläicher Zäit d’Zréckkomme vu Christus erwaart hunn. All d’Beméiunge vun der 
Regierung an der Geeschtlechkeet vu sengem Gebuertsland, hien a säi Message ze ënnerdrécken, waren ëmsoss. Säi 
Glawen huet sech uechtert d’ganz Welt verbreet. Haut ginn et iwwer sechs Millioune Mënschen aus 
ënnerschiddlechster reliéiser, ethnescher, sozialer a kultureller Hierkonft, déi sech zu Bahâ’u’llâh bekennen. 

A senge Schrëfte verkënnegt Bahâ’u’llâh de Message vun engem Zäitalter wou d’Maturitéit vun der ganzer 
Mënschheet ufänkt an en dauerhaften, weltwäite Fridden. Zu den hellege Schrëfte gehéieren och d’Wierder vum 
Abdu'l-Bahâ, dem Jong vu Bahâ’u’llâh. Hie war dozou autoriséiert, d’Léiere vu sengem Papp ze erklären an ze 
beschreiwen. Dës weidere gehéieren och d’Schrëfte vum Bâb, dem Virleefer vu Bahâ’u’llâh, zu den hellege 
Schrëften. 

Bahâ’u’llâh schreift: „Ksngem Mënsch ass et méiglech, d’Küste vun den Ozeaner vum richtegen Erkennen ze 
erreechen, ier e sech net fräigemaach huet vun allem wat am Himmel an op der Âerd ass. “ 

Bahâ’u’llâh verkënnegt dass all Relioun d’Mënschheetsentwécklung ëm en néidege Schrëtt weiderféiert. 
D’Mënschheet muss haut - bei aller Verschiddenheet vun Natioun, Relioun, ethnescher oder sozialer Hierkonft - zu 
engem Organismus zesummewuessen, wa se iwwerliewe wëll. Eenheet an der Villfalt ass déi geeschteg Richtung 
déi mer mussen huelen. Ënnerscheeder vun de Vëlker an de Kulture sollen als Räichtum bäibehale ginn. Eenheet 
heescht, dass mer an alle wichtegen Ugeleeënheeten eng gemeinsam Siicht an Handlungsweis entwécklen. 

Bahâ’u’llâh léiert: D’Eenheet vu Gott. Et gëtt nëmmen ee Gott, dee sech der Mënschheet, am Verlaf vun der 
Geschicht ënnert verschiddene Nimm offenbaart huet. D’Eenheet vun de Reliounen. Well et jo nëmmen ee Gott 
gëtt, kann et keng wierklech trennend Ënnerscheeder tëschent de verschidde Relioune ginn. Den Haaptzweck vun 
der Relioun ass et, Léift an Eenegkeet ze fërderen. Deemno ass et besser keng Relioun ze hunn, wéi eng, déi zu 
Mëssel a Sträit féiert. Relioun brauch, a gréisseren Zäitofschnëtter eng Emeierung an dofir huet Gott sech am Laf 
vun der Mënschheetsgeschicht ëmmer nees offenbaart. D’Eenheet vun der Mënschheet. All d’Mënsche vun dëser 
Äerd gehéieren enger Famill un. D’Verkënnegung vun dëser Léier, zesumme mat enger globaler Weltuerdnung war 
zu Liefzäite Bahâ’u’llâh’s total revolutionär an net vill Mënschen hunn dat begraff. Virgesi waren do scho 
Steierungsmechanisme fir d’Wirtschaft, d’Ressourcë vun der Äerd an d’Erhalung vum Fridden. 

Bahâ’u’llâh seet: „D'Prophéite vu Gott sollten als Dokteren ugesi ginn an hir Aufgab soll et sinn, d’Wuelergi vun 
der Welt an hire Vëlker ze fërderen, fir dass si duerch de Geescht vun der Eenheet d Krankheet vun enger 
gespléckter Mënschheet heele kënnen. “ 


171 Éischte Kontakt mat de Bahä’I, Glawen a Verstand, Deel 3/7 

De Schlëssel zum wierkleche Liewe läit an eiser geeschteger Natur an an der Onstierflechkeet vun der Séil. An 
dësem Liewe schaffe mer un dëse geeschtegen Eegeschafte, wéi zum Beispill Léift, Wourecht, Demut, Eenegkeet, 
Gerechtegkeet a Gott erkennen. Si all ginn eis Liicht a Féierung fir eis Entwécklung. D’Weiderliewe vun der Séil 
nom Doud heescht dass d’Séil sech an Etappe weiderentwéckelt an dat duerch déi verschidde geeschteg Welte Gott 
méi no kënnt; e Prozess vun deem keen ausgeschloss ass. 

Mir liewen an enger Zäit vou de Fortschrëtt vun der Technik an der Kommunikatioun sech ëmmer méi schnell 
weiderentwéckelt. Dobäi kënnt déi geeschteg-spirituell Entwécklung ze kuerz. An awer si vill Mënschen op der 
Sich no engem méi déiwe Sënn an hirem Liewen. Bahâ’u’llâh hätt gär dass mer selbstänneg no der Wourecht 
fuerschen an eis fräimaache vu blanner Imitatioun oder reliéise Virurteeler. 

D’Wuert vu Gott, datt mer an de Schrëfte vu Bahâ’u’llâh fannen, hëlleft eis zu ëmmer nees méi déiwen Asiichten an 
de Sënn vum Liewen. Et ass eng geeschteg Kraaftquell, déi jidderengem opsteet a wou ee sech nei Welte vu 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 122 - 

Verstoen an Handelen opmaache kann. Sech ëmmer nees beméien, seng Virurteeler bei aneren ze erkennen a sech 
bei anere Mënschen op dat Gutt a Positift ze kucken, gehéiert zum praktesche Wee vun eiser Vergeeschtegung. Gott 
huet de Mënsch erschaf als Ausdrock vun der Léift fir Seng Schëpfiing. Hien ze erkennen a gär ze hunn ass dem 
Mënsch säin héichst Zil. Wierklech Mënschsinn bedeit, dass d’Léift fir Gott an den Déngscht un der Mënschheet 
ëmmer méi zum Mëttelpunkt vun eisem Liewe gëtt. 

„Betruecht de Mënsch als e Biergwierk, räich un Eedelsteng vun onschätzbarem Wäert. Nëmmen d’Erzéiung bréngt 
et fäerdeg dës Eedelsteng an Diamanten am Mënsch ze fannen an ze entdecken, sou dass och d’ganz Mënschheet 
domat eppes kann ufänken. “ 

Der Relioun blann vertrauen ass genee sou geféierlech wéi der Wëssenschaft blann vertrauen. Wierklech Relioun 
ass eng Luucht fir d’Wëssenschaft a gëtt hir déi néideg ethesch Repèren. Dat spillt eng wichteg Roll an enger Welt 
an där d’Versuchung grouss ass, alles wëssenschaftlech an technesch Machbares an d’Realitéit ëmzesetzen. 

No de Léiere Bahâ’u’llâh’s ass wierklech Relioun duerchaus eens mat der Vernonft an der Wëssenschaft. Mir 
fannen de Schlëssel dofir, wa mer bereet sinn, bestëmmten Aussoe vun den hellege Schrëften net wuertwiertlech ze 
huelen, mee se symbolesch ze deiten. Begrëffer wéi Paradis, Hell, Erëmkommen, dat jénkst Geriicht, Operstéiung 
an anerer gehéieren enger Billersprooch un, déi fréier ganz dacks benotzt goufen, fir geeschteg Wourechte 
verständlech ze man. De Gottesbegrëff vun der Bahâ’i Relioun seet dass Gott d’Welt erschaf huet, déi weder en 
Ufank nach en Enn huet. D’Bahâ’i gleewen och un d’Evolutioun, déi awer net engem blannen Zoufall no besteet 
mee um Wee ass no engem méi héijen Zil. Gott ass ewech vun der erschafener Welt a sengem Wiese no fir eis net 
erkennbar. Mee mir kënnen awer an eisem Liewen eng ënner Gewëssheet kréien, dass et Gott gëtt. Dës Gewëssheet 
an eist Beméien, dat wat mer maachen duemo ze riichten, ass wierkleche Glawen. 

„Relioun a Wëssenschaft sinn déi zwee Flilleken op deene sech d’mënschlech Geeschteskraaft an d’Luucht erhiewe 
kann a mat deenen d’mënschlech Séil Fortschrëtter maache kann. Mat engem Flillek eleng kann een onméiglech 
fléien. Wann ee probéiere wéilt, nëmme mam Flillek vun der Relioun ze fléien, da géif ee séier an de Bulli vum 
Awerglawe fallen; an anerersäits géif ee mam Flillek vun der Wëssenschaft eleng och net weiderkommen, mee an 
den hoffnungslose Sumpf vum Materialissem falen. 1 


172 Éischte Kontakt mat de Bahä’i, Gebiet a Meditatioun, Deel 4/7 

D’Gebiet ass eng Lieder zu Gott. An den hellege Schrëfte vun der Bahâ’i Relioun fënnt een eng räich Auswiel vu 
Gebieder zu verschiddene Geleeënheeten an Uläss. Am Gebiet dréine mer eis zu Gott oder sengem Offenbarer a 
biede fir geeschteg Kraaft a Féiemng fir eis selwer, aner Mënschen oder d’ganz Mënschheet. 

Bieden a Meditéiere sinn eis geeschteg Nahmng ob déi mer net verzichte kënnen. Geneesou ass d’Soe vun engem 
deegleche Gebiet eent vun de Geboter vu Bahâ’u’llâh. Vun dësen dräi verschiddene Gebieder kann eent gewielt 
ginn. Eent dovunner ass dat hei: 

„Ech bezeien o mäi Gott, dass du mech erschafhues, fir Dech ze erkennen an Dech unzebieden. Ech bezeien an 
dësem Abléck meng Schwächt an Deng Muecht, meng Aarmut an Däi Räichtum. Et gëtt keen anere Gott ausser Dir, 
deen deen hëlleft a Gefor, deen deen duerch sech selwer ass. “ 

An den Haiser vun der Andacht gi Gebieder an Texter aus den hellege Schrëfte vun alle Relioune gelies oder 
gesongen, niewent de Bahâ’i Schrëften och aus dem Alen an Neien Testament, dem Koran, der Bhagavadgita oder 
dem Pali-Kanon. D’Bahâ’i Haiser vun der Andacht hunn all, architektonesch gesinn, eppes gemeinsam: Si hunn all 
néng Entréeën an eng zentral Kuppel als Zeeche vun der geeschteger Eenheet vun de Reliounen an der Mënschheet. 
Déi néng Agäng symboliséieren d’Ouverture fir all d’Reliounen an hir Unhänger. Zur Zäit gëtt et op all Kontinent 
en Haus vun der Andacht, fir Europa ass dat bei Frankfürt. An Zukunft sollen an all Uertschaft Häiser vun der 
Andacht gebaut ginn. Si wäerte vu sozialen Ariichtungen ëmgi sinn, déi de Weisen, Kranken an Alen awer och der 
Erzéiung an der Wëssenschaft gewidmet sinn. 

Ofschléissend dësen Opruff vu Bahâ’u’llâh wéi mer solle sinn: „Am Gléck gëff mat an am Ongléck sief dankbar. 
Sief d’Vertraue vun dengem Noper wäert, a kuck op hie mat hellen a frëndlechen Aen. Sief e Schatz fir deen 
Aarmen, eng Ântwert op deen, deen no Ilëllef jäitzt an hal däi Verspriechen helleg. Sief gerecht an dengem Urteel a 
gëffUecht wann s de schwätz. Sief ongerecht zu kengem Mënsch, a géi mat jidderengem duuss ëm. Sief wéi eng 
Luuchtfir déi, déi an der Däischtert ginn, eng Freedfir deen, dee Misär lmet, e Mierfir den Duuschteregen, e 
Beschützer fir dee Bedrängten, eng Stäip an e Verdeedeger fir d’Affer vun Ënnerdréckung. Dass alles dat, wat s de 
méchs, sech duerch Integritéit an Oprichtegkeet auszeechent. Sief en Heemfir de Friemen, e Balsamfir deen dee 
leid, dem Flüchtling e staarken Tuerm. Sief d’Ae fir de Blannen an eng Luucht déi féiert fir deen deen de Wee net 


1 Abdu ’l-Baha 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 123 - 

weess. Sief e Bijou vun der Wourecht, eng Krounfir d’Stir vun der Trei, e Pillier vum Tempel vun der 
Rechtschafenheet, e Liewenshauch fir de Kierper vun der Mënschheet, ... en Himmelsliicht um Horizont vun der 
Dugend, den Da fir de Buedem vum mënschlechen Häerz, eng Arch um Mier vun der Erkenntnis, eng Sonn am 
Himmel vun der Guttheet, e Steen am Diadem vun der Wäisheet, e stralend Liicht um Firmament vun dengen 
Zäitgenossen an eng Fruucht um Bam vun der Bescheidenheet. “ 


173 Éischte Kontakt mat de Bahä’i, Berodung, Deel 5/7 

Wie sinn d’Bahâ’i a wat bewegt se? Eng nei Broschür soll e puer Froe beäntweren, déi sech Leit no engem éischte 
Kontakt mat dësem Glawe stellen. Dëse fënneften Deel huet als Thema d’Berodung an der Gemeinschaft. 

D’Bahâ’i Berodung ass e praktesche Wee, ëmmer da wann e Gremium oder eng Grupp vu Leit eng Entscheedung 
sichen. Bei dëser Manéier fir eng Entscheedung ze treffen ass d’kreatiivt Matmaache vu jidderengem wichteg an 
och en héije Grad vu Gemeinsamkeet an Eenegkeet. Eng Berodung gëtt am Geescht vum Gebiet ugefaangen a soll 
hëllefen, aus allen Iddien a Virschléi zesummen déi optimal Léisung auszeschaffen. 

D’Bahâ’i Communautéit an hiren Opbau ginn an de Grondzich op Bahâ’u’llâh selwer zréck. Am Plaz vun de 
Paschtéier an dem Klerus - wéi an de fréiere Reliounen - sinn et gewielte Gremien, déi fir d’Uleië vun der Gemeng 
verantwortlech sinn. An dëse Gremien an an de reegelméissegen 19Deeg Fester, gëtt d’Bahâ’i Berodung 
praktizéiert. Et ginn do keng Parteien a Fraktiounen, keng präparéiert Entscheedungen iwwer déi nëmmen nach 
ofgestëmmt gëtt. Vill méi gëtt jidderee sech méi, aus dem Zesummentreffe vun de verschidde Meenungen 
d’Wourecht ze fannen. Am Geescht vun der Eenegkeet ginn déi getraffe Mehrheetsentscheedunge vu jidderengem 
voll ënnerstëtzt. Zu den Themaë vun der Berodung zielen niewent der Gestaltung vun de reegelméissege 
Gemengeversammlungen - dat sinn 19Deeg Fester an d’Bahâ’i Feierdeeg - och d’Kannererzéiung, Koordinatioun 
an d’Verdéiwung vun der Gemeng an dat ëffentlecht a soziaalt Engagement am Geescht vun de Bahâ’i Léieren. 
D’Bahâ’i Wale sinn demokratesch, awer et gëtt keng Walpropaganda oder eng Kandidatur. Nëmmen déi perséinlech 
Eegeschaften zielen. No dësem Prinzip gëtt an all Uertschaft all Joer e Geeschtege Rot als Féierungsgremium 
gewielt. An all Land en Nationale Rot. Fir d’ganz Bahâ’i Welt gëtt all fënnef Joer d’Universaalt Haus vun der 
Gerechtegkeet gewielt, mat hirem Sëtz um Bierg Karmel zu Haifa an Israel. 

Bahâ’u’llâh seet: „D’Gedanke sinn onendlech, sou wéi d’Mier. Eréischt wann d’Mier wot, ginn d’Wellen méi 
grouss an droen d’Perele vun der Erkenntnis un d’Ufer vum Liewen. “ 

'Abdu'l-Bahâ seet: „ Och wann der Mënsche begéint, déi anerer Meenung si wéi dir selwer, dréit iech net of vun 
hinnen; jidderee sicht d’Wourecht, an et gitt viüerlee Weeër, déi zur Wourechtféieren. Wourecht ka verschidden 
erschéngen, mee si bleift ëmmer eng an déiselwecht. “ 

„Den Haaptzweck, deen de Glawe Gottes a seng Relioun beséilt“ schreift Bahâ’u’llâh, „ass d’Wuel vum 
Mënschegeschlecht ze sécheren, seng Eenheet ze fërderen an de Geescht vun der Léift an der Verbonnenheet ënnert 
de Mënschen ze fleegen. Loosst se net zur Quell vun Oneenhegkeet a Sträit, zum Haass an zur Feindschaft ginn. “ 

Souwäit zu dëser neier däitscher Broschüre iwwer de Glawen. Dir fannt och vill nëtzlech Informatiounen um 
Intemet, an dat op der däitscher Säit ënnert www.bahai.de . De Radio ARA Nolauschterer wënschen ech e schéine 
Weekend a bis d’nächst Woch. 


174 Éischte Kontakt mat de Bahä’I, Entwécklungsperspektiven, Deel 6/7 

Wie sinn d’Bahâ’i a wat bewegt se? Eng nei Broschür soll e puer Froe beäntweren, déi sech Leit no engem éischte 
Kontakt mat dësem Glawe stellen. Dëse sechsten Deel huet als Thema d’Entwécklungsperspektive vun der 
Mënschheet. 

Mam Zesummewuesse vun de Vëlker vun der Äerd huet d’Geschicht vun der Mënschheet, déi Baha’u’llah 
virausgesinn huet, als d’Geschicht vun engem Vollek ugefaangen. D’Tatsaach, dass een nach ganz oft d’Welt an 
zwee Deeler deelt; deen Deel deen entwéckelt ass, an deen Deel dee sech entwéckelt, ass op kee Fall eppes wat vu 
Gott kënnt. Genausou wéineg d’Tatsaach, dass ee klengen Deel vun der Mënschheet en onwahrscheinleche 
Räichtum opkéipt. An de Léiere vu Baha’u’llah fënnt een e Wee, iwwer deen d’ganz Weltbevëlkemng 
d’Responsabilitéit fir hiert gemeinsamt Schicksal iwwerhëlt. Den zentrale Gedanke vun dësem Wee ass de Fait dass 
mer eis méi a méi bewosst ginn, dass d’Mënschheet eng Eenheet ass. 

Déi haiteg Gesellschaft a Politik sinn awer nach wäit vun dësem Wee eweg. Vimn honnert Joer schonn huet 
Baha’u’llah, d’Welt mam mënschleche Kierper verglach. All Zellen droen an hirer Villfalt zum gudde 
Fo nk tionnement an Zesummeschaffe vum Ganze bäi. Mir befannen eis eréischt ganz am Ufank vun dësem 
Entwécklungsprozess, an dat verlaangt vun eis en Ëmdenken an en Ëmléieren a ville Beräicher. De Léiere 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 124 - 

Baha’u’llah no, sti mir am Ufank vum Erwuessesinn vun der Mënschheet; an enger Welt wou Krich als e Geschir 
vun der Politik fir ëmmer wäert ofgeschaf ginn. 

D’Weltuerdnung déi Baha’u’llah verkënnegt huet, ass eppes Neies fir déi ganz Reliounsgeschicht. Virgesi si global 
Steiereungsmechanisme wéi e Weltparlament, e Weltschiedsgeriichtshaf an eng Weltgouvernance, déi vun der 
ganzer Mënschheet gedroe ginn. Dass esou eng nei Weltuerdnung dréngend néideg ass weist déi dramatesch 
Entwécklung vun de leschte Joere zu ëmmer méi Globaliséierung an de Beräicher Wirtschaft a Kommunikatioun. 

Op länger Zäit gesinn, wäerten d’Friichten dovunner sozial Gerechtegkeet fir jidderee sinn, an en dauerhafte 
Weltfridden. 

Als netstaatlech Organisatioun vun de Vereenten Natiounen ënnerstëtzt d’intemational Bahâ’i communautéit zënter 
1948 hir Ziler, sou zum Beispill d’Mënscherechter, Ofrüstung, Entwécklung a Fridden, Ëmwelt, Drogebekämpfung, 
Gläichberechtegung vun de Fraen an d’Besäitegung vu Rassendiskriminéiemng. 

A speziell haut wëll ech iech net nëmmen e schéine Weekend wënsche, mee ech wëll iech gesinn, an zwar dëse 
Sonndeg vu moies 11 bis owes 6 si mir zu Huelmes, also Hollenfels am Schlass fir e grousst Fest vun der Freed a 
vir mäi Gebuertsdag, dat huet sech esou erginn. Et erwaart iech um 11 Auer e klengen ekologeschen Tour duerch de 
Bësch, Barbecue de ganzen Dag iwwer, Spiller fir d’Kanner, Live Musek mat e puer Iwwerraschungen, Bauchdanz, 
eng Oasis de Paix. An den Erléis vum ganzen Dag ass fir zwou ONGen, d’Unity Foundation, en Erzéiungsprojet fir 
Kanner zu Sumatra an Indonesien an d’Tarbiat Associatioun, en Erzéiungsprojet a Costa Rica. Also mir gesinn eis e 
Sonndeg vun 11 bis 6 zu Huelmes, bei Koplescht fir e flotten Dag fir d’ganz Famill. 


175 Éischte Kontakt mat de Bahä’I, d’Geschicht, Deel 7/7 

Wie sinn d’Bahâ’i a wat bewegt se? Eng nei Broschür soll e puer Froe beäntweren, déi sech Leit no engem éischte 
Kontakt mat dësem Glawe stellen. Dëse leschten Deel befaasst sech mat der Bahâ’i Geschicht. 

Den eigentlechen Ufank vun der Bahâ’i Geschicht, an och den Ufank vum Bahâ’i Kalenner geet op d’Joer 1844 
zréck. An der persescher Stad Shiras hat de Bâb, also de Virleefer vu Bahâ’u’llâh, verkënnegt, dass d’Mënschheet 
am Ufank vun engem neien Zäitalter stéing. Deen am Islam awer och am Juddentum a Chrëschtentum 
ugekënnegten Dag vu Gott wier elo komm. Zugläicherzäit huet E verkënnegt, dass sech Bahâ’u’llâh elo gläich géif 
mat engem Message un d’ganz Mënschheet riichten. 

Deen immensen Ulaf, deen dës Beweegung ënner Theologiestudenten, Geléierten an der breeder Bevëlkerung vu 
Persie fonnt huet, huet hefteg Opposition a grausam Verfollegunge vu Säite vun der islamescher Geeschtlechkeet an 
de weltleche Leaderen erbäigeruff. De Bâb gouf 1850 ëffentlech higeriicht an Dausende vu sengen Unhänger hunn 
hiert d’Liewen als Martyrer verluer. Bahâ’u’llâh huet fir d’éischt zu den Unhänger vum Bâb gehéiert, bis hien 1853 
- a schonn a Gefaangeschaft - duerch eng Visioun seng Beruffung als dee vum Bâb ugekënnegten Erneierer vun all 
de Relioune bis haut, gewuer gouf. Hie gouf aus sengem Gebuertsland verbannt, iwwer Bagdad bis an 
d’Festungsstad Akkâ bei Haifa. Do war E bis zu sengem Doud am Joer 1892 a Prisonéier. 

Säi Jong 'Abdu'l-Bahâ, dee vun 1844 bis 1921 gelieft huet, war zu Liefzäiten sengem Papp seng riets Hand. Sou 
huet Bahâ’u’llâh Hien och a sengem Testament zum Ausleeër vu senge Schrëfte gemaach. 'Abdu'l-Bahâ ass fir 
d’Bahâ’i e Virbild. Vun 1911 bis 1913 huet hien duerch seng Reesen d’Bahâ’i Relioun an Europa an an Amerika 
bekannt gemaach. Sou koum hien zum Beispill och op Suttgart, London a Paräis. Vun 1921 bis 1957 huet säin 
Enkel Shoghi Effendi d’Geschécker vum Glawe geleet, e Glawen dee sech an där Zäit iwwer vill Länner verbreet 
huet. Zënter 1963 steet d’Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet un der Spëtzt vun der Weltgemeng, mat am 
Moment iwwer 6 Milliounen Unhänger, 182 nationalen an iwwer 12000 lokale geeschtege Réit. 

Souwäit zu dëser neier däitscher Broschüre iwwer de Glawen. Dir fannt och vill nëtzlech Informatiounen um 
Intemet, an dat op der däitscher Säit ënnert www.bahai.de . De Radio ARA Nolauschterer wënschen ech e schéine 
Weekend a bis d’nächst Woch. 


176 Kannerklassen am Norde vum Land 

Sendung 176. Elo ass et nees gläich souwäit. Déi meescht sinn aus der Vakanz erëm, oder ware guer net fort, bei 
deem Wieder; D’Kanner, zesumme mat den Eltere freeë sech nees op d’Schoul, enfm, meeschtens. D’Bahâ’i Klasse 
fir Kanner a Jugendlecher aus dem Norden hunn dëst Joer fir d’éischt eng flott informativ Brochür erausginn. Hir 
Klasse fänken e Samschdeg, 20te September zu Mertzeg un, an dann all 2 Wochen, ofwiesselnd zu Mertzeg an zu 
Viichten. Opgepasst, dës Klasse si fir all Kand aus dem Norden. 

Firwat soll mäi Kand un sou enger Klass deelhuelen? Wëllt hat sech aktiv un der Integratioun an der Toleranz 
bedeelegen? Wie sinn déi aner? Hir Ënnerscheeder verstoen. Wat ass eise Programm an eis Methodologie ? 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 






- 125 - 

D’Geschicht vun all de grousse Reliounen. D’Gebiet, d’Meditatioun an d’Liese vun den hellegen Texter. Seng 
perséinlech Fäegkeeten entfalen; onofhängeg d’Wourecht sichen; léieren zesummen ze wuessen an zesummen ze 
schaffen; Erzéiung zur Berodung; kënschtleresch, kreatif a sportlech Aktivitéiten. 

Mat der Pedagogie vun der aktiver Klass gi mer vum Interessen an der Kapazitéit vum Kand aus. Eis Aktivitéiten 
entwéckle sech ronderëm dat wat d’Kand an de Jugendlechen interesséieren a ronderëm d’Joreszäit. 

« Kanner kann ee mat enger jonker, zaarter Planz vergläichen. Si wuessen an déi Riichtung déi dir hinne gitt. Gitt 
iech déi gréisste Méi, hinnen nobel Idealer an héich Ziler bäizebréngen, sou dass si, wa se erwuesse sinn, hir 
Stralen duerch d’Welt projetéiere kënnen, sou wéi hell a kloer Luuchten.» aus de Bahâ’i Schrëften 

Fir wie sinn dës Klassen? Fir Kanner vu méi oder wéineger 3 bis 13 Joer, egal aus wéi enger Kultur oder Relioun 
oder ouni Relioun si och kommen. 

D’Personal: D’Madame Veronika Blockhuys, Léierin a graduéiert Educatrice an der Formatioun, an d’Madame 
Margot Molitor, an hir Equippe. Wou? Zu Mertzig an zu Viichten. Wéi oft sinn d’Klassen? D’Klasse fänken de 
Samschdeg, 20te September 2003 um 5 Auer un, an dat all zweete Samschdeg. D’Ofschlossfeier mat der 
Diplomiwwerreechung ass den lOte Juli 2004. Bis zu 15 Kanner kënne matmaachen. Wéi kann ech als Eltrendeel 
matmaachen a mathëllefen? Meng Bedeelegung kann sech op verschidde Manéieren ausdrécken: kulturell, zum 
Beispill en Danz aus mengem Land mat der Klass léieren, reliéis, wéi feiert dir reliéis Fester, artistesch, kulinaresch, 
a sou weider. Aschreiwung ass d’ganzt Joer méiglech. Numm a Vimumm vum Kand oder Jugendlechen, 
Gebuertsdatum, Mammesprooch, souwéi d’Adress an Telefon vun den Eltren. Kommt eis onverbindlech den 20te 
September 2003 besichen. 

Dës Klasse si vum Bahâ’i Gmpp aus dem Norden organiséert: Gilles a Margot Molitor, Tél: 26910059 jumo@pt.lu , 
Thierry a Veronika Blockhuys, Tél: 889275 thierryb@pt.lu . D’Klasse ginn ënnerstëtzt vum Nationale Geeschtege 
Rot vun de Bahâ’i vu Lëtzebuerg, www.bahai.lu . 

« Ech wënsche mer dass der glécklech sidd, ... dass der laacht, dass der straalt an dass der frou sidd,fir dass aner 
kënnen duerch iechfrou ginn. » aus de Bahâ’i Schrëften. 

Wat déi aner Bahâ’i Klassen am Land ugeet, sou mfft der am beschten am Bahâ’i Zenter an der Stad un, an dat um 
44 22 20. D’Bahâ’i Gemeng zu Lëtzebuerg organiséiert dës Saison eng ganz Réi vun Aktivitéite fir jiddereen dee 
sech un enger besserer Welt interesséiert. Dorënner fannt dir Gebiets a Meditatiounsowenter aus den hellege 
Schrëfte vun all de grousse Reliounen. Sechs Informatiounsowenter iwwer d’Geschicht, d’Prinzipien an d’Léiere 
vum Bahâ’i Glawen, Studiekreesser iwwer d’Entwécklung vum Mënsch a sengem geeschtege Liewen. Interessant 
ass e Seminaire mam franséischen Titel: A AILES EGALES, iwwer d’Bezéiungen tëschent Mann a Fra an der 
Koppel an dem Familljeliewen. Donieft hutt der d’Méiglechkeet un themateschen Owender iwwer d’Wäerter an der 
Kannererzéiung deelzehuelen. Wann dat eent oder dat anert iech usprécht, da kënnt dir natierlech dem Radio ARA 
direkt uruffen, um 22 22 89, am Bahâ’i Zenter um 44 22 20 oder um Intemet ënnert www.bahai.lu . Alles Guddes, e 
schéine Weekend a bis d’nächst Woch wënscht iech äre Jean-Marie. 


177 Internationalen Dag vum Fridden 

Sendung 177. Dëse Sonndeg ass intemationalen Dag vum Fridden. Samschdes mëttes vun 3 bis 7 um Knuedler ginn 
et eng ganz Rei vu Manifestatiounen a Stänn zum Thema Fridden an Non-Violence. Ënnert deenen 21 
Organisatiounen déi matmaache fannt dir d’Caritas an hir Cellule Friddensfërdemng, Jugend fir Fridden a 
Gerechtegkeet, d’Primärschoul « am Päsch » vu Rodange, den CPOS, de Centre de Médiation, Peace Factory an 
och d’Bahâ’igemeng. Dëse Weekend vum Fridde ass ënnert dem Patronage vun eiser Grand-Duchesse Maria 
Theresa, a gëtt ënnerstëtzt vum Ausseministerium an der Stad Lëtzebuerg. Sonndës geet et weider am Centre 
Culturel zu Bouneweg mat Gebieder fir de Fridden an dem Thema: Fir de Fridden handelen. Niewent de Gebieder, 
Lidder an Uriede vun de verschidde reliéise Vertrieder kritt dir och e Frëndschaftsglieschen offréiert. Dat also e 
Sonndeg um 5 am Centre Culturel zu Bouneweg. 

« De Fridden ass Luucht, de Krich dogéint d’Däischtert. De Fridden ass d’Liewen, de Krich den Doud. De Fridden 
weist de Wee, de Krich de Feeler. De Fridden ass d’Erliichtung vun der Welt vun der Mënschheet, de Krich ass den 
Zerstéierer vun de mënschleche Fondatiounen. » 1 

Fridde kann een net einfach virschreiwen, Fridden ass Prozess. De Verstand an d’Häerz vu ville mussen seche 
änneren, Häerzer déi Jorhonnerte vu Kricher a Gewalt mat der Iddi geprägt hunn dass de Mënsch e wëllt Déier ass. 

D’Zukunft hängt vun eisem Wëllen of, wierklech eppes anescht ze man, vun eisem Wëlle mat der Kultur vun der 
Gewalt opzehalen. Mat deem Zil am Kapp, huet Generalversammlung vun de Vereenten Natioune vun 2000 bis 


lAbdu'l-Baha, Les bases de l'unite du monde 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 









- 126 - 

2010 d’Jorzéngt vum Fridden an der Non-Violence emannt. Un dëser Konstruktioun vum Fridden sinn d’Bahâ’i 
d’Welt iwwer stänneg amgaang ze schaffen, an dat zënter méi wéi 150 Joer. D’Inspiratioun dofir hu si an de Léiere 
vun hirem Glawe fonnt. D’Bahâ’i Schrëfte soen: « Dass jidderee sech vun iech beméit, all seng Gedanken a säin 
Häerz der Léift an der Eenheet ze riichten. Dass der engem Krichsgedanke méi e staarke Gedanke vu Fridden 
entgéintsetzt. E Gedanke vun Haass muss zerstéiert ginn duerch e méi staarke Gedanke vu Léift. D 'Krichsgedanken 
zerstéieren all Harmonie, dass een sech gutt fillt, all Rou an all Satisfaktioun. D ’Gedanke vun der Léift schafe 
Bridderlechkeet, Fridden, Frëndschaft a Gléck.» 1 

Dat do war vläicht eng Kéier e geckegen Dram, eng Utopie. Haut ass et dat wat déi meeschte Leit ustriewen. 

Et brauch een e ganze Koup Courage fir sech fir de Fridden anzesetzen. E Glawen dass Fridden och de Plang vu 
Gott ass an dass en eis dobäi hëlleft. Fir de Fridde schaffe kënne mer nëmme wa mer zur fester Iwwerzeegung 
kommen dass de Mënsch net e wëllt Déier ass mee am Fong gutt ass. 

An de Bahâ’i Schrëfte seet Gott dem Mënsch : « Ech hu meng Léiftfir dech kannt, dofir hunn dech dech erschaf. ... 
Du bass meng Luucht, a mäi Liicht ass an dir. Ech hunn dech räich erschaf an dir hunn ech meng Gonscht ginn. ... 
Dir sidd meng Schätz an an iech hunn ech d’Pärele vu menge Geheimnisser an d’Bijouë vu mengem Wësse 
verbuergen. » 

Mee dës Schéinhéit an dëse Räichtum, déi am Mënsch leien, si potentiell a jidderengem. Nëmmen d’Erzéiung 
bréngt et fäerdeg dës Eedelsteng am Mënsch zum Virschäin ze bréngen. 

An et ass do wou d’Reliounen hire Sënn fannen : si bréngen dem Mënsch dës Erzéiung, déi et him erlaben, déi gutt 
Dugenden an him ze entwécklen. An deem aneren och e Stéck vu Gott ze gesinn. D’Verantwortung an d’Aufgab 
vun de Reliéise läit doranner eis kloer ze man, dass eis Ënnerscheeder eise Räichtum sinn an eng wonnerbar 
Geleeënheet eis besser kennenzeléieren. Rassissmuss ass keng Meenung mee e Verbriechen. 

Mee och d’reliéis Virurteeler bleiwe leider weiderhi bestoen, fest verankert, an dat duerch den Usproch un 
d’Exklusivitéit, dass dës oder déi Relioun déi eenzeg richteg ass, déi eenzeg Wourecht huet. 

Dobäi fanne mer an de Bahâ’i Schrëften dass « d’fundementaalt Zil vum Glawe vu Gott a senger Relioun doranner 
läit, d’Interesse vun der mënschlecher Rass ze schiitzen, seng Eenheet ze etabléieren, an ënnert de Mënschen de 
Geescht vun der Léift an der Bridderlechkeet ze entwécklen. Hitt iech dovun dass dëse Glawen ënnert iech d’Quell 
vun Onstëmmegkeet a Sträit gëtt, vun Haass a Feindschaft. Dat ass de Wee deen dir goe musst, déi onbeweglech 
Fondatioun, op där dir baue musst. ... Haalt iech un deem fest, wat iech een deen anere méi no bréngt an iech 
eenegt.» 

Wéi kann een de Fridde bauen, wann een net voll a ganz ageholl ass vum Prinzip vun der Eenheet ? „D ’Wuelergoe 
vun der Mënschheet, hire Fridden an hir Sécherheet kënne ni erreecht ginn, wann hir Eenheet net fest etabléiert 
ass. “ Dësen Appel fir d’Eenheet ass keen Appell fir d’Uniformitét oder eng Opfuederung säi Glawen opzeginn. Et 
ass d’Unerkennung, dat, wat ëmmer och eis Ënnerscheeder sinn, dass mir all eis geeschteg Inspiratioun vun enger 
an därselwechter Quell kréien. D’Relioune sinn all déi verschidden Expressioune vun därselwechter gëttlecher 
Realitéit. 

Souwäit zu dësem intemationale Friddensdag dëse Weekend. Iech Radio ARA Nolauschterer alles Gudds a bis 
d’nächst Woch. Äre Jean-Marie. 


178 Presentatioun vum Film: Prendre de l’élan 

Sendung 178. Prendre de l’élan, en neie Film iwwer d’Bahâ’i Aktivitéiten uechter d’Welt. En neie Film iwwer de 
Bahâ’i Glawen ass eraus: Prendre de l’élan. Grond fir dës Produktioun vu 46 Minutten ass déi néngt intemational 
Konventioun an Israel gewiescht, wou all fënnef Joer, den héchste Bahâ’i Gremium demokratesch gewielt gëtt. Dir 
kritt dës Cassette am einfachsten iwwer de Bahâ’I Zenter an der Stad a fir eis Radio ARA Nolauschterer hu mir haut 
zwou Vidéoen ze verschenken. An dat op normal Videoskassette oder op DVD-CD. 

Dëse Film vermëttelt e Bild wat d’Bahâ’i uechter d’Welt alles maachen, wéi se sech konkret engagéieren a wat 
hiren Alldag ass. An Afrika zu Zambia geet et lass. De Chef vum Stamm an engem ofgeleeënen Duerf, dee bis elo 
d’absolutt Muecht iwwer seng Awunner hat, huet sech entschloss, d’Frae mat an d’Gemengeberodung ze huelen. 

De Bahâ’i Glawen steet fir hien am Zentmm vu sengem Liewen. En Awunner zielt dass e muss 85km mam Vëlo 
fiieren, fir op d’Haaptstrooss ze kommen, fir kënnen e Bréif fortzeschécken. Am Duerf gesäit een wéi 
d’Kannerklasse gehale ginn, wéi se zesumme léieren a bieden. 


1 Abdu'l-Baha, Causeries d'Abdu'l-Baha a Paris 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 127 - 

An den anere sechs Deeler vu jeweils siwwe Minutte kritt een e kuerzen Abléck an d’Bahâ’i Liewen zu Vancouver 
a Kanada, zu Mantova an Italien, zu Subang jaya a Malaysia, zu Perth an Australien, zu Cartagna a Kolumbien an 
zu Murang a Sunsari am Nepal. 


179 Geld 

Sendung 179, 3ten a 4ten Oktober 2003. Wéi jidderee vun eis, all Clibbchen an Organisatioun, brauch de Bahâ’i 
Glawen och fmanziell Mëttele fir sech ze entwéckelen. All Bahâ’i ka mat senge Suë maache wat e wëllt. Et ass keen 
do, dee kontrolléiert op een eng Contributioun mécht oder net. Finanziell Mëttele hei zu Lëtzebuerg sinn zum 
Beispill fir de Bahâ’i Zenter noutwendig, fir Publikatiounen, fir d’Sekretariat, fir Invitatiounen ze schécken, fir 
verschidden national an international Projeten ze ënnerstëtzen. Et ass den Trésorier vum Nationale Rot vu 
Lëtzebuerg, deen e Bilan zesummestellt. Transparenz besteet doran dass jidderee weess wéi d’Sue verwennt ginn a 
wéivill Suen erakommen. Ausser dem Trésorier, weess keen, wie wéivill Sue spent. Genau sou wéi bei de Bahâ’i 
Walen, gëtt et keng Lescht mat Kandidaten a wat d’Kontributiounen ubelaangt gëtt et keng Lëscht mat de Nimm 
vun de Leit déi spenden. Et huet och keen d’Recht, aner Bahâ’i opzefüederen eng Kontributioun ze man. Dës 
Entscheedung hëlt deen Eenzelne selwer. Op lokalem Plang gëtt et e lokale Rot, och mat engem Trésorier, deen 
sech ëm déi lokal Ausgabe bekëmmert. Wann ech elo gär als Bahâ’i eng Contributioun man, ginn ech dem Trésorier 
d’Suen oder e Scheck, an ech kréien eng Quittung vun him. An de Bahâ’i Schrëfte fanne mer eng Rei Texter déi eis 
encouragéieren, Contributiounen ze man. Dass mer eis a schlechten Zäiten net bekloe sollten an a gudden Zäiten 
generéis sollte sinn. Dass et guer net drop ukënnt, wéivill mer ginn, mee vill méi mat wéi enger Astellung eis 
Contributioun maachen. Ass et e Sacrifice €25 ze ginn wann een der all Mount €10.000 verdéngt, oder ass et e 
Sacrifice €1 ze ginn, wann een eng ganz kleng Péi huet? 

Sue gi gebraucht fir Idealer ëmzesetzen. D’Erzéiung vun eise Kanner; d’Leit iwwer dat informéieren, firwat 
d’Bahâ’i sech asetzen a wat se gleewen. Sue gi gebraucht fir Infrastrukturen opzebauen, op lokalem, nationalen an 
intemationalem Plang. Dobäi gett dee gréissten Deel vun der Aarbecht am Volontariat gemaach. 

Fir e Bahâ’i ass d’Spenden ee geeschtegt Virrecht, duerch dat hie sech vum Materiellen détachéiere léiert an an 
engems seng Gemeinschaft ënnerstëtzt. D’Bahâ’i Schrëfte ginn eis zum Thema Matginn e flott Beispill: Mir solle 
sou wéi e Buer oder eng Quell sinn; déi stänneg, ouni opzehalen, alles gëtt, wat se huet; an déi stänneg aus enger 
onsichtbarer Urquell hiert d’Wasser erëmkritt. Ëmmer ze ginn, zum Wuel vun eise Matmënschen, ouni sech elo 
Suergen ze man, dass een e beemol näischt méi huet, awer sech kënnen absolutt drop verloossen, dass et eng Quell 
vu Räichtum a Guttheet gëtt, déi ni ophällt mat fléissen - sech esou ze verhalen - dat ass en fait, d’Geheimnis vum 
richtege Liewen. 

Sou wéi e Bam, deen en Deel vu senge Blieder a Friichte verléiert, déi op de Buedem falen an dem Bam sou erëm 
Kraaft a Wuesstum ginn, sou sollte mir och dankbar sinn fir dat wat mer hunn. Anersäits soen d’Bahâ’i Schrëften 
och ganz kloer dass Gott selwer eiser net brauch a scho guer net eis finanziell Mëttelen. 


180 Sozial an ekonomesch Entwécklung, Bahä’I Approche 

Sendung 180, lOten an 1 lten Oktober 2003. Fänke mer eis Emissioun haut mat enger Invitatioun op eng Konferenz 
zu Walfer nächsten Donneschdeg den Owend am Centre Prince Henri un. D’Esther Zana-Nau, Economistin, 
Business Development Manager a fréier Directrice de Recherches gëtt dëser Conférence économique folgenden 
Titel: Ya-t-ilplacepour des valeurs éthiques dans l’économie mondialisée ? Vu Cancun bis Dubal, d’intemational 
Communautéit ass op der Sich no Mëttele fir eng international Regulatioun vun der Weltwirtschaft ze fannen. Ass e 
sou eng Regulatioun an den aktuelle Konditioune vun der Mondialisatioun iwwerhaapt méiglech? Wéi kann een 
d’Mondialisatioun verstoen? Gëtt et eng Fatalitéit an ass se ethesch akzeptabel ? Ëm dës Froe geet et an dëser 
Konferenz, an dat wéi gesot nächsten Donneschdeg Owend, um 8 Auer am Centre Prince Henri zu Walfer. 
Organiséiert ass dës Konferenz vun der Bahâ’i Gemeng Walfer. 

Zum Thema vun der Weltwirtschaft passt och ganz gutt eng nei Publikatioun vum Büro fir sozial an ekonomesch 
Entwécklung vun der intemationaler Bahâ’i Communautéit. Fir d’Besserung vun der Welt - D’weltwäit Approche 
vun der Bahâ’i Gemeng zur sozialer an ekonomescher Entwécklung. 

Den Engagement zur Entwécklungshëllef fënnt een an de Bahâ’i Schrëften, déi soen dass all Mënsch „erschaf gouf 
fir eng Zivilisatioun weiderzeféieren déi stänneg avancéiert. “ Bahâ’u’llâh huet geschriwwen, „Maach däi Beschtfir 
dech ëm d’Besoie vun der Zäit ze befaassen an där s de liefs an zentrèier deng Iwwerleeungen op d’Uspréch an dat 
wat däin Zäitalter brauch. “ Fundamental zum Bahâ’i Glawen ass d’Iwwerzeegung dass all Persoun, all Vollek, all 
Natioun hiren Deel bäizedroen huet fir eng friddlech a räich global Gesellschaft opzebauen. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 128 - 

Am traditionellen Denken iwwer d’Entwécklungshëllef huet d’Relioun sou gutt wéi keng Roll gespillt. Ausserdeem 
stellt ee fest, dass obschonn immens vill Suen an d’Entwécklungshëllef gestach goufen a vill Efforte gemaach 
goufen, sech nach ëmmer keng kloer Strategie erausgeschielt huet. Sou ass et keng grouss Iwwerraschung dass an 
der lescht méi driwwer geschwat gëtt, wéi eng Kontributioun Spiritualitéit a Relioun zur Entwécklungshëllef 
maache kéint. Et ass genee zu deem Thema wou dës Publikatioun d’Bahâ’i Approche duerch konkret Beispiller 
duerstellt, e Prozess wou iwwer Entwécklung bäigeléiert gëtt, vum lokalen zum globalen Niveau, an dat duerch 
Aktioun, d’Nodenken iwwer d’Aktioun, studéieren, Berodung, d’Systematisatioun vun der Erfahrung an Training a 
Formatioun. 

Bahâ’i gesinn Entwécklung als eng weltwäit Enterprise mam Zil, alle Mënsche Räichtum ze bréngen, an dat am 
Wëssen dass mer an enger Zäit liewe wou eng Weltzivilisatioun amgaang ass ze entstoen. D'Bahâ’i Schrëften 
erklären, dass d'Mënschheet an engem Zäitalter vun enger Transitioun ass, am beschte beschriwwen als e Passage 
vu kollektiver Kandheet hin zu enger kollektiver Maturitéit. Wat dëst Zäitalter vum Erwuessesinn auszeechent ass 
d'Vereenegung vun der mënschlecher Rass. A fir dat ze erreeche brauche mer Prinzipie vu Gerechtegkeet. Déi 
grouss Kluft déi am Moment tëschent Aarm a Räich besteet duerf neméi weiderbestoen. D'Awunner vun der ganzer 
Äerd sollte kënne vun de Friichte vun enger materiell a spiritueller globaler Gesellschaft profitéieren. Fir sou eng 
Gesellschaft ze schafen, ass et wesentlech, dass Leit iwwerall d'Méiglechkeet kréien, sech un dësem konstruktive 
Prozess ze bedeelegen. 

D'Kapazitéit vum Eenzelnen, vu Communautéiten an Institutiounen opzebauen, fir effektif un dëse Prozesser 
matzeschaffen, dat ass déi éischt Aufgab vun Entwécklung. D'Publikatioun weist dann un Hand vu kon kr ete 
Beispiller wéi den Eenzelne säi Potential erfëlle kann an dat duerch den Déngscht un der Mënschheet. 


183 D’Changementer an der Welt an deem Eenzelne seng Verantwortung 

Sendung 183, 31ten Oktober an lten November 2003. Dëslescht war den Här Arbab, Member vum héchste 
Gremium am Bahâ’i Glawen e puer Deeg zu Lëtzebuerg fir säi Jong ze besichen. Bei där Geleeënheet huet hien e 
klenge Virtrag gehalen. Hei elo e kuerze Resumé vun deem wat mir besonnesch gutt gefall huet. 

Wéi den Dr Arbab säin Doktorat an der Physik an der Mathematik als jonke Mann an de 60er Joeren zu Berkely an 
Amerika fäerdeg hat, wollt hien e puer Joer a Südamerika säi Wësse op den Unie vermëttelen. Hie war awer sou 
ugezunn vun der Atmosphere an de Mënschen, déi e ganz anere Liewensstandard hate wéi an Amerika, dass hien 
iwwer zwanzeg Joer bliwwen ass. Zesumme mat aneren hu si eng Universität gegrënnt a vill Entwécklungsprojete 
gestart. Als Bahâ’i war fir hien natierlech d’Erzéiung vun héchster Bedeitung fir d’Entwécklung vum Eenzelnen an 
der Gesellshaft. Eppes wat mer gutt gefall huet ass dëst Raisonnement. Et ass vill méi einfach Entscheedungen ze 
treffen wann ee vun enger Saach ugezunn ass. Wann ee sech forcéiert oder forcéiert gëtt, ass et vill méi schwéier 
eppes ze man. A sou war et mam Här Arbab am Liewen. Hie war meeschtens vu Saachen ugezunn, wéi dass e 
forcéiert war, se ze man. 

Dës Emissioun riicht sech un all déi, déi hiert Liewe gär selwer an d’Hand huelen a selwer e Katalisator fir 
Changementer ginn. D’Rapiditéit vun de Changementer war an der Geschicht vun der Mënschheet nach ni sou 
grouss a sou séier wéi an de leschten 200 Joer. D’Evolutioun vun der Mënschheet kann ee mat der Entwécklung 
vum Mënsch vergläichen. An haut huet d’Mënschheet hir Kandheet haneru sech an de Lichtsënn vun der Jugend ass 
amgaang sech an d’Maturitéit vum Erwuessesinn ëmzewandelen. Natierlech ass alles dat eng turbulent 
Entwécklung, wou och alt emol d’Faze ewechfléien. Alles an allem kann een haut an der ganzer Welt zwee 
Prozesser feststellen, zwou Kräften. Eng Kraaft ass destruktiv. D’Welt ass voll vu Konflikter tëschent Vëlker, 
Regierungen an Natiounen. D’Aarmut vun den Armen an de Räichtum vun de Räichen hëlt stänneg zou. Den 
Honger an der Welt léisst all Sekonn honnerte vu Kanner verhéngeren. Bei wäitem déi schlëmmste Kraaft déi 
destruktiv ass, ass déi moralesch Desintegratioun. Fréier wéi haut hunn d’Leit gelunn, mee fréier war et kloer dass 
léien am Fong schlecht ass an et war een sech an deem Punkt eens. Haut ass et anescht. Haut ginn et Presidenten a 
Ministeren déi léien an dobäi erwëscht ginn. An et ass esougutt wéi keen deen eppes dergéint mécht. Net nëmmen 
dat mee et ass oft esou dass et an der Rei ass ze léien, wann een zum Schluss Recht kritt a gewënnt. Wann ee 
verléiert war et eng falsch Décisioun ze leien a wann e wënnt war et néideg a richteg ze léien! Fir beim Thema vun 
der Wourecht ze bleiwen, sou ass et fréier duergaang fir ze soen: Ech léien net, ech soen d’Wourecht. Haut ass dat 
net nëmme vill méi schwéier mee et geet neméi duer ze soen: Ech léie jo net, also geet dat duer. D’Dugend vun der 
Wahrhaftegkeet, der véracité ass vill méi wéi dat. Et muss een och déi néideg Erzéiung hunn fir kënne selwer ze 
entscheeden wat wouer, richteg a wat falsch ass. Sécher ass dat och e Wee op deem mer sinn, well 100% kënne mer 
jo seele sinn. Also heescht et haut seng Moralitéit aktiv ze liewen. An dat ass sécher schwéier an engem Entourage 
wou alles erlaabt ass, sou laang een zum Schluss gewënnt. 

Déi zerstéierend Kraaft an der Welt huet nach eng aner Charakteristik, an zwar ass se vill méi spektakulär wéi déi 
opbauend Kraaft. Huele mer d’Beispill vun engem Héichhaus wat an zwou Minutte mat Hëllef vun Dynamit 


Bahâ ’iEmissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 129 - 

gespréngt gëtt. Do gëtt et eppes ze kucken. Do stëbst et an et mécht Kaméidi. An do demieft kucke mer wéi Zill fir 
Zill en anert Héichhaus nees opgeriicht gëtt. Et mécht net vill Kaméidi an dauert sécher méi laang. D’Kanner 
wëssen direkt wat méi flott ze kucken ass. 

Wat sinn dann déi opbauend Kräften an der Welt déi een elo scho gesi kann? D’Gläichheet vu Mann a Fra. 
D’Rassegläichheet. Méi a méi Erzéiung fir jiddereen. Vun dësen an anere Prinzipier huet Bahâ’u’llâh schonn iwwer 
honnert Joer geschwat. An haut si mer nach e gutt Stéck dervun ewech. Awer et ka kee méi haut zumannst 
ëffentlech soen, dass d’Männer méi intelligent wéi d’Frae sinn, oder dass déi wäiss Rass besser ass wéi déi 
schwaarz. Alles dat geet lues a lues vim sech a brauch seng Zäit. Bahâ’u’llâh huet vun der kolletiver Sécherheet 
geschwat an dëst Prinzip gouf vun de Vereenten Natiounen wärend dem Golfkrich fir d’éischt ugewantt. Vun de 
Motivatioune fir all dat soll hei net geschwat ginn. Genee sou elo virum kuerzem am Tra kkr ich. Dee mächtegste 
Präsident vun der Welt huet gemengt seng Natioun misst d’Saache selwer an d’Hand huelen an haut gesi mer 
d’Konsequenzen dovun. An deem Mooss, dass haut gesot gëtt, sou eppes soll vun de Vereenten Natioune bestëmmt 
ginn. 

Et kann een d’Welt mat engem Stéck Stoff vergläichen, wat vun alle Säiten gezunn an zerappt gëtt. Et kann een net 
genee soen, wie responsabel fir wat ass. Wann een dat Stéck Stoff wëllt flécken, mierkt een oft séier, dass een 
einfach neméi mat flécke fäerdeg gëtt. Dofir brauche mer haut och Institutiounen, déi eng nei Welt opbaue kënnen, 
mat enger aktiver Moralitéit. Eng Welt wou jidderee seng Verantwortung spiert. Dat ass haut déi gréissten 
Erausfuerderung. Mir kënnen och soen, esou laang et mir hei gutt geet brauch ech jo näischt ze maachen. Awer wéi 
laang dat geet ass schwéier ze soen. An déi aner Fro déi een sech da stelle kann ass déi wivill Ustréngungen ee 
maache wëll fir sech aktiv un enger besserer Welt ze bedeelegen. Méi doriwwer an eisen nächsten Emissiounen, a 
bis dohin e schéinen an interessante Weekend. 


184 Visite du Professeur Davachi au Luxembourg (op franséisch) 

Sendung 184, 7ten November 2003. Le lundi 27 octobre dernier, â l’invitation de la communauté baha’ie du 
Luxembourg, nous avons eu le plaisir de recevoir, la visite d’une personnalité éminente, le Docteur Davachi, 
Professeur de cardiologie infantile au New York Medical College et Consultant auprés des Nations-Unies et pour 
l’OMS : Organisation Mondiale de la Santé. Outre ses nombreux travaux et publications en matière médicale, M. 
Davachi a consacré une bonne partie de sa carrière ä la définition de moyens efficaces de prévention des maladies 
actuelles liées aux maux de notre société : le SIDA, la drogue, l’alcoolisme, la violence. II a été consultant pour de 
nombreux pays et a beaucoup servi, notamment en Afrique . Au cours de ses nombreux voyages â travers le monde, 
il a rencontré des Chefs d’Etat, parlementaires, Ministres de la santé, de la justice, et de l’éducation et a partout 
pröné une approche holistique de l’éducation des enfants, en insistant sur l’urgence d’intégrer dans les programmes 
éducatifs nationaux les valeurs morales â inculquer aux enfants, dès leur plus jeune âge. 

M. Davachi nous a fait bénéficier de ses connaissances et expériences enrichissantes au cours de la conférence qu’il 
a présentée au Centre baha’i et qui portait sur : Les valeurs morales et éthiques dans l’éducation : une approche 
scientifique. En voici les idées maitresses: Le monde affronte actuellement une profonde crise de nature morale et 
spirituelle qui se manifeste par l’abus d’alcool et de drogues, le Sida, et l’ensemble des préjugés générateurs de 
violence. Quand on est médecin, on sait que le plus important est de faire le bon diagnostic et de donner le 
traitement approprié â la maladie identifiée. Si l’on voit que le traitement ne conduit pas â la guérison mais que la 
maladie continue â s’aggraver, il faut alors se rendre â l’évidence que le traitement choisi n’était pas le bon et en 
changer sans tarder. II en est de mëme face aux maux de notre société: si la maladie de notre société est d’ordre 
moral, aucune réponse militaire ou policière, aussi forte soit-elle, ne pourra arrëter ce mal, la réponse doit ëtre aussi, 
d’ordre moral. Monsieur Davachi raconte comment dans un pays d’Asie qui rencontrait de graves problèmes de 
trafic et de consommation de drogues, la politique répressive était d’une grande sévérité. Chez nous », lui avait dit 
le Ministre de la Justice, « on ne tergiverse pas, la peine de mort est requise si l’on vous arrëte avec quelques 
grammes de drogue sur vous.» Monsieur Davachi a alors demandé: « Et vous avez exécuté de nombreuses 
personnes depuis la promulgation de cette loi?» Le Ministre répond fièrement: «oui, beaucoup!» Monsieur Davachi 
demande alors : « Et avez-vous noté une diminution de la consommation de drogues?» Le Ministre, un peu 
embarrassé, répond : «je dois avouer que non, au contraire, nos statistiques augmentent defaqon alarmante » Et 
Monsieur Davachi de conclure que l’aspirine est certes un excellent médicament mais donner seulement de 
l’aspirine pour une angine ne résout pas le problème ! 

II existe deux types de forces, nous dit-il, qui nous gouvernent dans la vie: La force externe: c’est celle de la société, 
la police. Elle n’est pas lâ pour améliorer le caractère des gens, mais pour la protection de la société et la punition. 
Mais quelle que soit la sévérité de cette force exteme, elle ne suffit pas â prévenir tous les maux de notre société. 
L’autre force est de nature interne, elle est notre conscience, c’est elle qu’il faut promouvoir. C’est elle qui est notre 
véritable rempart. Seule l’éducation morale peut renforcer cette force inteme et apporter le changement fondamental 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 130 - 


dans le comportement des hommes qui permettrait de soigner efficacement et prévenir ces maladies de notre 
société. 

Mais il s’agit de savoir de quelle morale parlons-nous ? Nous sommes face â des problèmes de dimension 
planétaire. II y a par exemple, 70 millions de personnes atteintes du SIDA dans le monde, en Afrique du Sud il y a 
600 personnes qui en meurent chaque jour. Le virus ne connait pas de frontières. La violence générée par la perte de 
tous repères moraux n’est pas l’apanage d’une seule société. Toutes les sociétés du monde sont confrontées â la 
mème problématique. De plus, nos sociétés sont de plus en plus multiculturelles. Alors, choisir telle ou telle 
moralité risque de ne pas convenir â une partie de la société. Donc, il s’agit d’identifier quelques valeurs de nature 
universelle qui correspondraient aux attentes de tous et qui permettraient l’acquisition de vertus prönées par toutes 
les cultures. Quel gouvemement responsable ne souhaite pas que son peuple se développe dans une société juste et 
morale ? Aucun. Tous les gouvernants sont accablés par la gravité des statistiques et recherchent des réponses 
appropriées. II est de leur responsabilité de mettre en place ces cursus d’éducation morale dans les programmes des 
écoles car cette éducation doit commencer très töt. La formation du caractère est pratiquement finie â la puberté, 
mème si notre caractère continue â s’affmer tout au long de notre vie, le changer radicalement devient très difficile 
voire impossible après la puberté. 

Les enfants ont plusieurs sortes de capacités: physiques, intellectuelles, morales, et spirituelles. Si l’on considère la 
manière dont nos systèmes scolaires sont organisés actuellement, tous les efforts portent sur le développement des 
deux premières capacités: les physiques et intellectuelles. Très peu est consacré au reste. Ce déséquilibre est la 
cause de la crise morale et spirituelle de notre monde. L’éducation spirituelle est de la responsabilité de la famille en 
fonction de leurs religions, mais l’éducation morale est de la responsabilité des gouvernements. 

Alors quelles sont ces valeurs essentielles et universelles â développer dans nos systèmes scolaires. Leur absence est 
la cause de chacun des problèmes dont nous entendons parler chaque jour: l’intégrité, la véracité, ëtre digne de 
confiance, la générosité, la compassion, la justice, la poursuite de l’excellence, le respect de soi et des autres, le 
service des autres, l’unité et l’unité dans la diversité. 

Monsieur Davachi insiste beaucoup sur l’éducation au principe d’unité dans la diversité car nous dit-il, partout dans 
le monde, l’intolérance et les préjugés religieux, raciaux, économiques et sociaux conduisent â la violence et 
dégénèrent en guerres dans de nombreux endroits de la planète. Pour prévenir cela, il nous faut changer la culture de 
haine perpétuée jusqu’â présent, en culture d’unité. Si nous semons la haine, nous ne pouvons récolter que de la 
haine. Si nous voulons vivre dans la paix et la sécurité, il faut semer la graine de l’unité en enseignant que la 
diversité est richesse mutuelle et doit ëtre glorifiée. 

«Considérez l’homme comme une mine riche en pierres précieuses d’une valeur inestimable. Seule I’éducation peut 
l’amener â en livrer les trésors et permettre â l’humanité d’en profiter.» 


185 Generositéit 

Sendung 185 14ten a 15ten November 2003. Generositéit ass eng vun den Dugenden, déi an de Bahâ’i 
Kannerklassen hei zu Lëtzebuerg ënnerriicht ginn. Mëtschgiewegkeet, mat deenen aneren deelen a matginn. 
Generéis sinn, heescht virun allem ginn, well een et wëllt, an net mat der Iddi am Kapp, eppes dofir erëmzekréien. 
Engem eppes ginn bedeit och dass ee gëtt ouni sech Gedanken driwwer ze maachen, wat mat eisem Cadeau geschitt. 
'Abdu'l-Bahâ, de Jong vu Bahâ’u’llâh, dem Begrënner vun der Bahâ’i Relioun ass fir d’Bahâ’i e Virbild an allen 
Hisiichten. Säi Liewe war e Liewe vum Déngscht an Hëllef fir déi Aarm an déi, déi an Nout waren. Hei eng kleng 
Geschicht aus sengem Liewen, déi weist, wéi grouss säin Häerz wierklech war. D’Geschicht riicht sech virun allem 
un d’Kanner: 

„Enges Daags ass 'Abdu 'l-Bahâ vu sengem Papp geschéckt gi fir ze kucken op d ’Hiirten, déi sech ëm seng Schof 
këmmeren, och gutt schaffen. 'Abdu'l-Bahâ war deemools nach e klengt Kand an d’Verfollegunge vu sengem Papp a 
senger Famill haten nach net ugefaang. Bahâ ’u ’llâh hat zu där Zäit e grousst Stéck Land an de Bierger an etlech 
Häerden Hämmelen. Wéi 'Abdu'l-Bahâ sech alles ugesinn hat an nees goe wollt, sot de Mann deen hie begleet huet: 
„Âre Papp gëtt all Hiirt ëmmer e Geschenk ier e geet. “ 'Abdu'l-Bahâ war ee Moment roueg an huet nogeduecht, 
well een näischt hatfir hinnen als Cadeau ze ginn. De Mann bei him huet awer dropgehalen, dass hien hinnen 
eppes gëtt, well d’Hiirden sech eppes erwaaden. An dunn hat 'Abdu'l-Bahâ eng Iddi, iwwer déi hie ganz frou war! 
Hie géif den Hiirden all d’Schof schenken, ëm déi si sech bekëmmeren. 

Sengem Papp huet et vill Freedgemaach, ze héiere wéi generéis 'Abdu'I-Bahâ mat den Hiirde war. Am Geck huet e 
gesot, dass jidderee gutt op 'Abdu'I-Bahâ oppasse misst, well soss géifhie sech enges Daags nach selwer 
verschenken. Natierlech ass et genee dat wat 'Abdu'I-Bahâ säi ganzt Liewe laang gemaach huet. Fir d’Mënschheet 
goufhien alles wat en hat, all Ablak vu sengem Liewen,fir eis ze vereenegen an eis wierklecht Gléckze bréngen. “ 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 131 - 

Et gehéiert zum Räichtum vum Bahâ’i Glawen, sou Geschichten ze hunn. Si hëllefen net nëmmen de Kanner, e 
Prinzip oder eng Dugend besser ze verstoen. D’Geschicht vun de grousse Figuren am Glawen sinn ëmmer e Virbild 
fir eist eegent Liewen. 

Ouni Generositéit wier dës Welt eng traureg Plaz. An enger Welt ouni Mëtschgiewegkeet, wier all Cadeau mat 
enger Konditioun verbonnen, sou dass deen dee gëtt eppes gewënnt. Dat ass net ginn. 

Wann een eppes fräiwëlleg gëtt, virun allem wann een eppes opgëtt, ass dat a wichtege Wee, seng Geeschtegkeet ze 
üben. Wann ee gëtt dann ass dat oft och ustiechend fir déi aner. Wann eng Persoun generéis ass, beréiert dat och 
d’Häerz vun den aneren a si wëllen och generéis sinn. An domat huet jidderee méi vun deem wat se brauchen. 

Generéis sinn heescht och, vu senger Zäit ginn, seng Aarbecht sou maachen, dass et wéi e Gebiet ass, kucke wie 
meng Hëllef brauche kann, zum Beispill meng Famill a meng Frënn an Aarbechtskollegen. Et kann ee seng Zäit 
ginn, säi Wëssen, Saachen a Suen. Wat déi aner domat maachen, ass hir Saach. Et spiert een sech einfach gutt wann 
e generéis matginn huet. 

Ofschléissend dëst Zitat aus de Bahâ’i Schrëften: Wéi mer solle sinn: „Am Gléck gëff mat an am Ongléck sief 
dankbar. Sief d’Vertraue vun dengem Noper wäert, a kuck op hie mat hellen a frëndlechen Aen. Sief e Schatz fir 
deen Aarmen, eng Äntwert op deen, deen no Hëllef jäitzt an hal däi Verspriechen helleg.“ 


186 Buchvirstellung: D’Verbuerge Wierder vu Bahä’u’lläh, Deel 1/2 

Sendung 186, 21ten an 22ten November 2003. D’Verbuerge Wierder, e Meeschterwierk vu mystescher Poesie, gouf 
1858 am Iraq geschriwwen. Laanscht den Ufere vum Floss Tigris, déif a Meditatioun, huet Bahâ’u’llâh, Begrënner 
vum Bahâ’i Glawen, nogeduecht, iwwer déi éiweg Bezéiung tëschent Gott an dem Mënsch, iwwer de Sënn vum 
Liewen an all d’Hürden déi virum Mënsch leien, an dat um Wee vun der geeschteger Perfektioun. Aus sou enger 
déiwer Kontemplatioun koum d’Inspiratioun fir eng erstaunlech Kollektioun vu kuerze meditative Versen. An 
deene puer Zeile fënnt een eng Distillatioun vun deene geeschtege Wourechten, déi d’zentral Kraaft hannert all de 
reliéisen Traditioune vun der Vergaangenheet duerstellen. 

Hei elo wat Bahâ’u’llâh am Ufank vun dësen Zeile schreift: „Dëst ass dat wat aus dem Räich vun der Herrlechkeet 
erofkoum, ausgeschwat duerch d’Zong vun der Muecht an der Stäerkt, a wat defréiere Propheten duergeluecht 
gouf. Dorauser hu Mir den déifste Käer geholl an et an d ’Kleed vun der Kierzt gekleed ..." 

D’Wierder an dësen 153 Verse si fir de Mënsch eng Virbereedung un den Appell dee Gott an eiser Zäit un 
d’Mënschheet riicht. Si féieren d’Séil an eng Atmosphère vu Meditatioun déi eiser geeschteger Entwécklung 
hëllefen an déi de Mënsch un e Grad vu Bewosstsinn erhiewen, déi hie bis elo nach ni erreecht hat. 

Et kann een e puer Säite vun dësem Buch an enger Kéier liesen. Awer ee Vers geet schonn duer fir eng laang 
Meditatioun. All Kéier wann een en neie Sënn an engem Vers fënnt, huet een e Schrëtt no fir gemaach am Wësse 
vun de ville Bedeitunge vun den hellege Schrëften. 

D’Liewe vum Auteur vun dëse Versen ass aussergewéinlech. 1817 ass hien an enger laang bestoender, nobler 
Famill a Persie gebuer. Wéi d’Begrënner vun anere Relioune virun him, ass hien ouni Erbaarme verfollegt ginn an 
dat vum Klergé an dem Stat am Land vu senger Gebuert, a säi Glawe gouf gréisstendeels vu sengen eegene 
Landsleit ofgeleent. E krut alles ofgeholl wat en hat, an de Prisong gehäit, gefoltert an aus sengem Land an den Exil 
geschéckt. 1868 gouf en zum Schluss liewenslänglech festgehal, an dat an der Strofkolonie zu Akka, zu Palestina, 
eng Plaz reservéiert fir déi schlëmmste Vebriecher vum ottomanesche Räich, an deenen hir Hänn déi perséisch 
Autoritéiten hien ausgeliwwert hunn. Als Gefaangenen ass Bahâ’u’llâh gestuerwen, no bal 40 Joer onvirstellbare 
Schwieregkeeten am Exil a Gefaangeschaft, am Alter vu 74 Joer. 

D’Schrëfte vu Bahâ’u’llâh, trotz de schwéieren Ëmstänn vu sengem Liewen, bestinnn aus méi wéi 100 Bänn vu 
Commentäiren, Bréiwer, Gebieder a Léieren. Am beschte bekannt dovunner si wahrscheinlech d’Verbuerge 
Wierder. Wärend ville Joere gouf et just e puer geschätzte Manuskripter vun dësem Buch, iwwerreecht vun enger 
Hand an déi aner, a mat vill Suergfalt verstoppt vun deenen, déi sech der neier Relioun widdersat hunn. 

Haut ass dëst klengt Buch aus dem original perseschem an arabeschen an 69 Sproochen iwwersat an ass uechter 
d’Welt beléift. Wann och de Message vu Bahâ’u’llâh virun allem e Message vun universaler Léift ass, setzt Hien 
awer och d’Grondsteng vun enger neier Gesellschaft. 

Fir ofzeschléissen, e puer Zeilen aus dem Buch: Verbuerge Wierder: „A Mengen Aen, watEch vun Allem am 
léifsten hunn ass d’Gerechtegkeet; schwäif net dovun of wann s du Mech wëlls a vernoléisseg si net, sou dass Ech 
Mech dir uvertraue kann. Mat hirer Hëllef wäerts du mat dengen eegenen Ae gesinn, an net duerch déi vun aneren, 
a wäerts duerch deng eegen Erkenntnes wëssen an net duerch d’Wësse vun dengem Noper. Iwwerlee der an dengem 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 132 - 


Häerz wéi s de solls sinn. A Wierklechkeet ass d ’Gerechtegkeet Mäi Cadeau fir dech an d’Zeeche vu Menger 
zaarter Gnod. Hal der dat virun Aen. “ 


187 Dat éiwegt Bündnes mam Herrgott 1 

Sendung 187 28ten an 29ten November 2003. Deen, deen alles erschaf huet ass Gott, deen Onvergläichlechen. Gott 
ass d’Ursaach vun allem wat existéiert. Hien huet de Mënsch erschaf an an him säin eegent Bild agravéiert. 

Bahâ’u’llâh seet dass d’Realitéit vu Gott onverständlech fir déi mënschlech Intelligenz ass, well dat wat limitéiert 
ass kann net vun deem verstane gi wat onendlech ass. D’Biller déi d’Unhänger vun anere Relioune sech vu Gott 
maachen sinn d’Friichte vun hirer eegener Imaginatioun. Gott ass kee Mënsch an en ass net einfach eng Kraaft déi 
iwwerall am Universum präsent ass. All déi Nimm déi mer Gott ginn, bréngen et net fäerdeg seng Realitéit ze 
beschreiwen. 

Bahâ’u’llâh schreift an de Verbuergene Wierder : „Ech hat eng Léiftfir dech ze erschafen, also hunn Ech dech 
erschaf. Sief du also frou mat Mir, fir dass Ech däin Numm soe kann, an deng Séil mam Geescht vum Liewen erfëlle 
kann. “ 

D’Léift vu Gott fir eis ass d’Ursaach selwer vun eiser Existenz. Mir sollten eis dëser Léift ëmmer bewosst sinn, well 
si eis beschützt, eis ënnerstëtzt an eis mat Liewe fëllt. Sief et dass mer a Schwieregkeete sinn oder ob et eis gutt 
geet, ob mer traureg oder frou sinn, mir sollten ni vergiessen dass Gott seng Léift andauemd iwwer eis schëtt. 

D’Bahâ’i Léieren soen dass Gott, nodeem en eis aus senger Léift fir eis erschaf huet, mat eis e Bündnes, eng Allianz 
gemaach huet, déi éiweg dauere wäert. Dat Wuert Allianz bezitt sech op e Verspriechen oder e Kontrakt tëschent 
zwou oder méi Persounen. An dëser éiweger Allianz versprécht Gott dass Hien eis ni wäert am Stach loossen. 
Konkret heescht dat, dass en eis duerch seng Manifestatiounen oder Propheten, säi Wëllen a säi grousse Plang 
matdeelt. Dat franséischt Wuert manifester bedeit an dësem Kontext eng Saach offenbaren oder enthiillen déi bis elo 
nach onbekannt war. D’Manifestatioune vu Gott sinn eenzegaarteg a si offenbaren eis d’Wuert vu Gott. Et sinn 
universal Erzéier déi eis bäibréngen, wéi een en accord mam Wëlle Gottes liewe kann a wéi ee wierklechet Gléck 
erreeche kann. Mir fannen ënnert de Manifestatiounen, Krishna, Moses, Zoraster, Budda, Jesus Christus, Mohamet 
an natierlech de Bâb a Bahâ’u’llâh, déi zwou Manifestatioune vu Gott fir äis Zäit. 

Eng Allianz huet zwou Säiten ; si gëtt tëschent zwou Parteie gemaach, woubei all Partei sech engagéiert op eng 
gewëssen Aart a Weis ze handelen. Gott huet seng Engagementer nach ëmmer agehalen. Wéi kënne mir also sécher 
sinn, eisen Deel zu der Allianz bäizedroen ? 

D’Allianz seet eis dass et eis éischt Aufgab ass, d’Manifestatioun vu Gott ze erkennen. De Sënn vun eisem Liewen 
ass et Gott méi no ze kommen. An déi eenzeg Méiglechkeet fir Gott méi no ze kommen ass wa mer seng 
Manifestatioun erkennen. Doranner läit eis éischt Aufgab. De Bahâ’i Glawen ass haut an der ganzer Welt verspreet 
a gëtt ëmmer méi vun ëffentlecher Säit unerkannt. Ass et keng Erausfüederung erauszefanne wéi e Message de 
Bahâ’i Glawen huet ? Ass et net traureg wann ee sech hannert den Traditioune vun der Vergaangenheet verstoppt ? 
D’Telefonsnummer vum Bahâ’i Zenter ass 442220 fir méi Informatiounen iwwer dat wat mir zu Lëtzebuerg 
ubidden, oder um Intemet ënnert www.bahai.lu 


188 Buchvirstellung: D’Verbuerge Wierder vu Bahä’u’llâh, Deel 2/2 

Sendung 188, 5ten a 6ten Dezember 2003. Vim kuerzem hunn ech iech dat Buch Verbuerge Wierder vu Bahâ’u’llâh 
virgestallt. 1853, laanscht den Ufere vum Floss Tigris am Iraq geschriwwen, sinn d’Verbuerge Wierder e 
Meeschterwierk vun déiwer Meditatioun iwwer dat wat de Mënsch ass, a firwat de Mënsch erschaf ginn ass. An den 
nächste puer Minutten elo en éischten Deel aus dem Buch, wou den Herrgott sech un d’Mënsche riicht. 


1 Se lever pour servir, Livret 2 Ruhi 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 






- 133 - 

O Jong vum Geescht! Hei ass Mäin éischte Rot: Dass Du e rengt, guttmiddegt a stralent Häerz hues, sou dass du 
onvergänglech Herrlechkeet kriss, onzerstéierbar an éiweg. 

O Jong vum Mënsch! Verstoppt a Mengem éiwege Wiesen an an der Uréiwegkeet vu Menger Essenz wosst Ech vu 
Menger Léift zu dir. Dofir hunn Ech dech erschaf hunn an dir Mäi Bild aggravéiert an hunn dir Meng Schéinheet 
offenbaart. 

O Jong vum Mënsch! Ech hat eng Léift fir dech ze erschafen, also hunn Ech dech erschaf. Sief du also frou mat Mir, 
fir dass Ech däin Numm soe kann, an deng Séil mam Geescht vum Liewen erfëlle kann. 

O Jong vum Geescht! Sief du frou mat Mir, fir dass Ech dech gär hunn. Wann s du Mech net gär hues, ka Meng 
Léift dech nimools erreechen. Sief der dees bewosst, O Dénger! 

O Jong vun der Existenz! Däi Paradis ass Meng Léift. Däin himmlecht Heem ass nees mat Mir vereent ze sinn. 
Komm eran ouni ze zécken. Dat ass dat wat an eisem himmleche Räich an an Eiser erhuewener Herrschaft 
bestëmmt gouf. 

O Jong vum Mënsch! Wann s du Mech gär hues, dann dréin dech ewech vun dir selwer, a wann s du Mäi Pleséier 
sichs, dann denk net un däin, fir dass du a Mir stierwe kanns a fir dass Ech éiweg an dir liewe kann. 

O Jong vum Geescht! Et gëtt kee Fridde fir dech, et sief dann du entsees dir selwer an dréins dech Mir zou. Well et 
passt sech dass du dech a Mengem Numm verherrlechs an net an dengem, däi Vertrauen a Mech lees an net an 
dech, well Ech wëll dass ee mat Mir alengfrou ass, an iwwer alles wat ass. 

O Jong vum Sinn! Meng Léift ass Meng Festung; deen deen erakënnt ass sécher a geschiitzt, an deen dee sech 
dovun ëmdréint wäert sécherlech irgoen an zu Gronn goen. 

O Jong vum Wuert! Du bass Meng Festung, géi eran, fir dass de a Sécherheet do liewe kanns. Meng Léift ass an 
dir, sief der et bewosst, fir dass de Mech no bei dir fënns. 

O Jong vun der Existenz! Du bass Meng Luucht, a Mäi Liicht ass an dir. Huel der dorauser däi Liicht a sich keen 
aneren ausser Mir. Well Ech hunn dech räich erschaf an iwwer dech hunn Ech Meng Gonscht geschott. 

O Jong vun der Existenz! Mat den Hänn vun der Muecht hunn Ech dech gemaach a mat de Fangere vun der Kraaft 
hunn Ech dech erschaf; an an dir hunn Ech dEssenz vu mengem Liicht geluecht. Sief domader zefridden a sich soss 
näischt, well Mäi Wierk ass vollkommen a Mäi Gebot ass verbindlech. Sief der deess gewëss an zweiwel net 
dorunner. 

O Jong vum Geescht! Räich hunn Ech dech erschaf firwat méchs du dech selwer aarm? Eedel hunn Ech dech 
erschaf firwat ernidderegs du dech selwer? Aus der Essenz vum Wëssen hunn Ech der Liewe ginn, firwat sichs du 
Erleuchtung bei engem anere wéi Mir? Aus dem Toun vun der Léift hunn Ech dech geformt, firwat befaass de dech 
mat aneren? Kuck an dech, dass de Mech an dirfiënns, mächteg, staark a selbstbestoend . 

O Jong vum Mënsch! Du bass Mäin Eegentum, a Mäin Eegentum vergeet net. Firwat fäerts du deng 
Vergänglechkeet? Du bass Meng Luucht a Meng Luucht verläscht ni. Firwat fäerts du däi Verläschen. Du bass 
Meng Herrlechkeet a Meng Herrlechkeet verschwënnt net. Du bass Mäi Gezei a Mäi Gezei gëtt ni al. Bleif dofir an 
denger Léift fir Mechfir dass de Mech am Räich vun der Herrlechkeet fiënns. 1 


189 De Bahä’i Glawen, en Humanismus géint d’Fanatissemen 

Sendung 189, 12ten an 13ten Dezember 2003. Léif Radio ARA Nolauschterer, haalt iech dëse Samschdeg den 
Owend fräi, an dat fir eng interessant Konferenz mat enger Diskussioun zum Thema: De Bahâ’i Glawen, en 
Humanismus géint d’Fanatissemen. Et ass dat um 8 Auer am Bahâ’i Zenter, 17, allée Léopold Goebel an der Stad. 
Dës Konferenz ass organiséiert vun der lëtzebuerger Bahâ’igemeng. De Conférencier ass den Dokter Said Rouhani, 
Neurophysiologist zu Paräis a Member vum nationale Rot vun de Bahâ’i aus Frankräich. 

Ech kann iech am viraus versécheren dass et bestëmmt e flotten Owend gëtt, an dat virun allem wéinst dem Humor 
an der Perséinlechkeet vum Conférencier. Hien ass awer och Docteur en Médecine, Docteur en Sciences, 
Neurophysiologiste, practicien attaché vun de Spideeler vu Paräis, Responsabel vun der Unitéit vun der 
Neurophysiologie vum Spidol Cochin, Chargé de cours un der medezinescher Fakultéit an Auteur vun enger ganzer 
Rei vu wëssenschaftlechen a medezineschen Artikelen. 

Ganz fréi schonn huet hie sech fir déi ethesch Froen an der Medezin an d’Ethik an der biomedezinescher Recherche 
interesséiert. Hie war ee vun de Grënnermembere vun der Association Médicale Bahâ’ie, déi hie wärend ville Jore 
presidéiert huet. Hien ass och Member vum Mouvement universel fir d’wëssenschaftlech Recherche. 


1 Déi Verbuerge Wierder, aus dem arabischen, 1,3-14, Verëffentlechunge, Bahâ’i Lëtzebuerg 2008 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 134 - 

Duerch seng Originen an duerch säin eegent Liewen, ass hie gewinnt sech mat zwou Kulturen ausernanerzesetzen. 
Déi orientalesch an déi westlech Kultur. De Said Rouhani ass selwer e gutt Beispill vun Offenheet an engem 
Räichtum déi eng multikulturell Identitéit matsechbréngt. 

Hien ass och aktif am interreliéisen Dialog, ass Member vun der Conférence Mondiale des Religions pour la Paix 
an huet u ville Kolloquen a Seminairen deelgeholl. Do setzt hie sech fir d’Konzept vun der Eenheet an de Reliounen 
an, fir d’Kooperatioun vun de Gleewegen an der gemeinsamer Aarbecht fir d’Ofschafüng vun ethneschen, 
kulturellen a sozial ekonomesche Virurteeler a virun allem fir d’Ofschafung vun de reliéise Virurteeler, déi Gewalt 
an e Fanatissem matsechbréngen, déi zerstéierend sinn. 

De Said Rouhani ass Bahâ’i a lieft zu Paräis. Den Titel vun der Konferenz, De Bahâ ’i Glawen, en Humanismus 
géint d’Fanatissemen, fënnt een an engem Artikel, deen 1999 am Monde diplomatique stoung, (http://www.monde- 
diplomatique.fr/ 1999/07/HATCHER/12219#nb9) geschriwwe vum William Hatcher, Matematiker, Philosoph a 
Professer op der Universitéit Laval am Québec. 

Ervirgeet, dass d’Bahâ’i Relioun weder eng Sekt oder e Synkretismus ass, mee eng onofhängeg Relioun, genee sou 
wéi den Islam, d’Chrëschtentum an déi aner grouss Reliounen. An dass et Uganks vun de 60er Joeren ëm déi 
400 000 Unhänger weltwäit gouf, haut awer méi wéi 5 Milliounen. Dat weist och drophinn, dass de Glawe weider 
wuesse wäert, well de Message aktuell ass. 

Zum Schluss vu sengem Artikel schreift den Hatcher : « Elo wou et schéngt dass déi grouss Ideologie vum 20te 
Joerhonnert ëmmer méi u Kraaft verléieren. Elo wou et sech weisst dass de reliéisen Integrissmus an enger 
Sakgaass ass, kann een dann net hoffen dass dëst Jorhonnert e Jorhonnert vun engem wierklechen Humanismus 
gëtt, net ideologesch an net materialistesch ? Wa jo, da besteet keen Zweiwel dass d Bahâ Y Gemeng hir Roll ze 
spillen huet» 


190 Chrëschtdag a Jesus Christus 

Sendung 190, 19ten an 20ten Dezember 2003. Wann e Bahâ’i och am Prinzip Chrëschtdag net feiert, ass et awer 
wichteg eppes iwwer Jesus Christus ze wëssen. A sengem Buch : Beäntwert Froen schreift ‘Abdu’l-Bahâ wéi 
wichteg et ass Erzéier an eisem Liewen ze hunn. Leit, déi eis de Wee weisen, déi eis hëllefen dass mer op der 
richteger Bunn bleiwen. Déi grouss Propheten wéi Krishna, Buddha, Christus a Mohamet si fir d’Bahâ’i gëttlech 
Erzéier, vu Gott geschéckt fir eis e puer Rotschléi mat op de Wee ze ginn. E laange Wee. An dëser Chrëschtdagszäit 
passt et sech u Jesus ze denken an hei elo e puer Wierder déi ‘Abdu’l-Bahâ iwwer Jesus als Erzéier geschriwwen 
huet: 

Wéi Christus koum sot hien : « Ech si vum Hellege Geescht gebuer. » Wann et och haut fir d’Chrëschten einfach 
ass, dat ze gleewen, sou war et awer deemools ganz schwéier a mir héieren aus dem Neien Testament, dass 
d’Pharisäer soten : « Ass dat net de Jong vum Joseph vun Nazaret, dee mir all kennen ; wéi kann hien da soen, Ech 
si vum Himmel komm ? » 

Obwuel Hie vu bausse gesinn aus engem niddrege Stand war, huet Hie sech mat sou enger Muecht erhuewen, dass 
Hie reliéis Gesetzer, déi fofzénghonnert Joer bestannen hunn, ofgeschaaft huet, an dat obscho jiddereen, dee sech 
der klengster Iwwertriedung schëlleg gemaach huet, an déi gréisste Gefor geroden ass a säi Liewen op d’ Spill gesat 
huet. Mee net genuch: Zur Zäit vu Christus war d’moralescht Verhale vun der ganzer Welt an den Zoustand vun de 
Kanner Israel ganz verduerwen an d’Stämm vun Israel hu sech an déiwer Emiddregung, Kniechtschaft an Nout 
fonnt. Si sinn an d’Gefaangeschaft vun de Chaldäer an de Perser gefall, goufen eng aner Kéier vun Assyrer 
versklaavt, an dann erëm Vassale vun de Griechen. Wéi Christus koum, goufe se vun de Réimer beherrscht a 
veruecht. 

Christus huet sech als jonke Mënsch mat Hëllef vun enger iwwerirdescher Muecht dat aalt mosaescht Gesetz 
opgehuewen, huet dat allgemengt sittlecht Verhale verbessert an huet fir d’zweet de Grond fir den éiwege Ruhm fir 
d’Vollek vun Israel geluecht. Doriwwer ewech huet Hien der Mënschheet allgemenge Fridde bruecht an huet Léiere 
verkënnegt, déi net nëmme fir dat israelescht Vollek bestëmmt waren, mee déi d’Basis gi sinn fir dat allëmfaassend 
Gléck vun der mënschlecher Gemeinschaft. 

Déi éischt, déi sech erhuewen hunn, fir Hien ze vemichten, waren d’Israeliten, säin eegene Stamm. Reng vu bausse 
gesinn, hu se Hien iwwerwältegt, an hunn En an déi déifst Emiddregung gestierzt. Zum Schluss hu si Him 
d'Därekroun opgesat an hunn E gekräizegt. Awer Christus huet an der Stonn vu senger anschéinend héchster Not a 
Suerg verkënnegt: « Dës Sonn wäert stralen, dëst Liicht wäert schéngen, a Meng Gnod wäert d’ganz Welt 
ëmfaassen, an all meng Feinde wäerten erniddregt ginn. » Wat Hie sout ass an Erfellung gaang. All d’Kinnecke 
vun der Welt konnten Him net widderstoen ; méi nach, d’Kinnecke sinn all ënnergaangen, a Jesus, den 
Ënnerdréckten, gouf zum héchste Gipfel erhuewen. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 





- 135 - 

Alles dat widdersprécht ganz a guer der mënschlecher Vemonft. Domat ass kloer an däitlech erwisen, dass dëst 
stralend Wiesen als wierklechen Erzéier vum Mënschegeschlecht vun der Muecht Gottes gedroen a bestätegt ginn 
ass. 

Souwäit den ‘Abdu’l-Bahâ iwwer Christus als gëttlechen Erzéier a sengem Buch : Beäntwert Froen. Iech alleguer 
schéi Chrëschtdeeg, schéi Feierdeeg an e gudde Rutsch ! 


191 Weltproblemer a wat d’Bahä’f maachen 

Sendung 191, 26ten a 27ten Dezember 2003. Den Dr Peter Khan, Member vum héchste Bahâ’i Gremium zu Haifa 
an Israel, war vim kuerzem op Besuch am Bahâ’i Zenter zu Sydney an Australien. Hei elo e puer Stéchwierder vun 
deem wat hie gesot huet. 

Et ass noutwenneg dass d’Bahâ’i Gemeng méi déif driwwer nodenkt wat si mécht a wat jiddereen dozou bäidroe 
kann, fir d’Problemer vun der Welt ze léisen. D’Erausfuerdemng ass déi hei : De Fait dass d’Bahâ’i amgaang sinn 
eng nei Weltuerdnung opzebauen, wéi hänkt dat mat den haitege Weltproblemer zesummen ? 

Fir d’éischt musse mer verstoen, wat dann déi wichtegst Problemer vun der Welt sinn an do kann ee véier grouss 
Punkte gesinn. 

Gouvemance, d’Manéier fir ze regéieren. Uechtert d’ganz Welt weisen ëmmer manner Leit en Interessen un hirer 
Regierung a fille sech souguer vun hir entfriemt. An ënnert hinne ginn et der déi op d’Strooss gi fir hir Regierung 
wëlle vum Pouvoir ze geheien. 

Konflikter tëschent Länner ass en anere grousse Weltproblem. Op en neits fënnt den Nationalismus nees Unhänger, 
an dat gesäit ee vimn allem an enger méi grousser Zuel vu Grenzkonflikter a staarke Spannungen iwwer 
Minoritéitsgruppen déi net hir Plaz fannen. Am allgemengen interesséieren déi aner Länner sech net fir sou 
Problemer sou laang si selwer net dovu betraff sinn. 

Da ginn et all déi reliéis Streidereien. D’Géigner vun der Relioun an déi, déi u Relioun zweiwelen an déi geduecht 
hunn dass Relioun an engem weltleche System verschwanne géif, hu sech geiert. Wat am Moment déi global 
Communautéit paraliséiert sinn eng Rei vu reliéisen Theme wéi den Terrorismus, fanatesch Indoktrinatioun vu 
Kanner, an d’Ofleenung vun de Rechter vun de Fraen. 

An de gëtt et déi sozial Problemer, wéi zum Beispill eng ëmmer méi grouss Gewalt, d’Verbreedung vum AIDS - 
wat zum Resultat eng Rei vu Bevëlkerunge quasi ouni Erwuessener mat sech bruecht huet, den Drogentraffik, 
Terrorismus an d’Kormptioun vu Rechtskräften an der Media; alles dat befällt am Moment eis Gesellschaft 
weltwäit. 

D’Fro déi sech stellt: konfrontéiert mat all dëse Problemer, wat maachen d’Bahâ’i ? 

Verschidde Leit an Instanzen an der Gesellschaft gi sech méi dës Problemer duerch materiell Mëttelen ze léisen. 
Dobäi ass et awer sou, dass dës materiell Mëttele sech nëmmen un d’Symptomer riichten. Si packen d’Ursaache vun 
de Konflikter net un. D’Roll vun de Bahâ’i ass et, d’Problemer op engem geeschtegen Niveau unzepaken. 

D’Bahâ’i sollte mat gläichgesënnte Leit an Organisatiounen zesummeschaffen, déi sech beméien, Léisunge fir dës 
Problemer ze fannen. D’Aufgab vun de Bahâ’i ass et vimn allem awer dësen Efforte Geeschtegkeet, de Geescht 
vum Glawe vu Bahâ’u’llâh ze ginn. 

Niewent den Haaptaktivitéite vun der Bahâ’i Gemeng, gesäit den Dr Khan véier grouss Beräicher wou d’Bahâ’i 
sech engagéiere kënnen. 

Dauerhaft Bestietnesser opbauen : mat der dramatescher Zuel vu Scheedungen an eiser westlecher Gesellschaft 
besteet e Besoin an eng Méiglechkeet déi staark Bahâ’i Léieren iwwer d’Bestietnes mat aneren ze deelen, wéi zum 
Beispill d’Gläichheet vu Mann a Fra, zesummen Entscheedungen huelen, an zesumme fir en nobelt Zeil ze schaffen. 

Gutt Wäerter fir eis Kanner : Elteren an d’Gesellschaft am allgemenge siche kohärent geeschteg Wäerter fir Kanner 
déi fräi si vu Fanatismus. De Bahâ’I Glawen huet déi néideg Léieren an Approche. 

Eng sécher Plaz fir sozial Interaktioun : D’Bahâ’i Gemeng huet d’Erfamng, d’Fäegkeeten an d’Ressourcë fir e 
séchert Ëmfeld wat op Wäerter berout fir sozial Aktivitéiten. En Ëmfeld wat op ass fir Verschiddenheet a wou keen 
ausgeschloss ass. 

Féiemng fir déi, déi e Sënn am Liewe sichen : sou vill Leit interesséiere sech einfach neméi un eiser Gesellschaft - 
vimn allem ënnert den 30-40 järegen. D’Bahâ’i Schrëften erméigleche jidderengem sech selwer ze entdecken an e 
Sënn am Liewen ze fannen. 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 136 - 

Zum Schluss huet den Dr Khan déi mysteriéis Kraaft vum kreative Wuert vum Herrgott ervirgehuewen. Et ass dat 
kreatiivt Wuert vu Gott dat onendlecht Wëssen a Wäisheet gëtt, virun allem wann et duerch Aktioun geschitt, an dat 
renforcéiert eise Glawen erëm op en neits. An deem Sënn, mat voller Kraaft no vir ! 


192 Fridden 

Sendung 192, 2ten an 3te Januar 2004. Den Ufank vum neie Joer ass oft eng Ureegung fir iwwer dat Joer virdrun 
nozedenken. Gëtt et e bessert Joer a wat kënne mer dozou bäidroen. D’Zäitschrëft Der Spiegel huet als Titelsäit e 
Bild vum Philosoph Kant, deen an d’Stäre weist. Am Februar ass dem Kant säin 200sten Doudesdag. Speziell an 
enger Zäit wou déi sozialistesch Utopie gescheitert sinn, an domat och e bëssen de Ruhm vum Karl Marx an dem 
Hegel e bësse verblatzt ass, interesséieren sech nees méi Leit un deem wat de Kant gesot huet. Dozou gehéieren 
d’Trennung vu Staat a Kierch oder d’Iddi vun engem Weltbiergerrecht als Viraussetzung fir Fridden an och 
d’Begrënnung vun enger Moral ouni Relioun. D’Farah Dustdar dat zu Lëtzebuerg lieft a Bahâ’i ass, ass 
Schrëftstellerin a Politologin an huet hir Dokteraarbecht iwwer de Kant geschriwwen. Mir wäerte sécher nach mat 
hir diskutéieren, wéi eng Relevanz de Kant fir eis haut erëm huet. 

D’Schafung vum Fridden ass haut déi gréissten Erausfuederung mat där d’Mënschheet konfrontéiert ass. Fridden 
ass Liicht a Liewen, Krich ass Däischtert a stellt den Doud duer. Bahâ’u’llâh huet viru méi wéi 100 Joer 
Weltfridden ugekënnegt. Fir dee Fridde kënnen ze hunn, proposéiert Hien eng Rei vu Léieren, déi et erméiglechen, 
dëse Fridden ze schafen. 

Do gëtt et d’onofhängeg Siche vun der Realitéit. Wann et de Leit erlaabt ass, no der Wourecht ze sichen, wäerten si 
d’Eenheet vun der Mënschheet entdecken. Vu dass et nëmmen eng Realitéit gëtt, wäert dës Realitéit d’Welt 
vereenegen. D’Virurteeler vun all Zort - vu Rass, vu Klass, vu Faarf, vu Glawen, vun Natioun, vu Geschlecht a 
vum Grad vu materieller Zivilisatioun - sinn all Ursaache vu Konflikt. Wa mer akzeptéieren d’Realitéit ze sichen 
amplaz blann d’Meenungen an d’Traditioune vun der Vergaangenheet ze imitéieren, da si mer um richtege Wee all 
Zort vu Virurteeler ofzeschafen. 

D’Léier vu Bahâ’u’llâh iwwer d’Relioun mécht en däitlechen Ënnerscheed tëschent wierklecher Relioun a 
Superstitioun, Awerglawen. Relioun muss an Harmonie si mat der Wëssenschaft a mam Verstand. Relioun muss 
d’Quell si vu Solidaritéit a Léift. Wa Relioun zu Sträit an Haass féiert, ass et besser keng Relioun ze hunn. Eng 
Léier vu Bahâ’u’llâh déi zum Fridde bäidréit ass d’Gläichheet vu Mann a Fra. Wa mer d’Mënschheet wéi e Vull 
gesinn, stellt d’Fra e Flillek duer an de Mann deen aneren. Fir kënne fortzefléien, musse béid Flilleke gläichméisseg 
entwéckelt sinn. Et soll een och wëssen wéi e grousse Wäert am Bahâ’i Glawen drop geluecht gëtt, dass jiddereen 
an der Welt Zougank zu Erzéiung soll hunn; dass et en immense Virdeel ass, wa mer eis niewent dem Léiere vun 
eiser Mammesprooch, eens ginn eng gemeinsam Sprooch ze léieren, sief et Sprooch déi schonn existéiert, oder eng 
nei Sprooch. Et ass genee sou néideg, spirituell Léisunge fir eis ekonomesch Problemer ze sichen. 

De Mënsch soll sech fräimaache vun der Gefaangeschaft vun der Welt an der Natur. De Mënsch gouf geschaf fir 
um Fortschrëtt vun enger Zivilisatioun matzeschaffen déi kontinuéierlech avancéiert. D’Zivilisatioun huet awer 
zwee Aspekter, dee Materiellen an dee Geeschtegen. Wann dat Materiellt an dat Geeschtegt et fäerdeg bréngen, 
sech mateneen ze verstoen, da si mer amgaang, un eisem Gléck ze schaffen. A wa mer et fäerdeg bréngen, dass 
Gerechtegkeet an eisem Zesummeliewen an an eisem Alldag ass, droe mer zu Uerdnung an der Welt bäi. 32 

Et ass eng Ermuddegung an de Bahâ’i Schrëften ze liesen dass „d’Verbesserung vun der Welt kann erreecht ginn 
duerch reng a gutt Doten, duerch e luewenswäert an anstännegt Behuelen. “ 33 

Mir sinn also fest dovun iwwerzeegt, dass jidderengem Eenzelne säi Verhale wichteg ass an dozou bäidréit, eng 
besser Welt ze schafen. An deem Sënn, e schéint a frout neit Joer am Numm vun der ganzer Bahâ’i Gemeng zu 
Lëtzebuerg. 


193 Gerechtegkeet 

193t Sendung 9ten an lOte Januar 2004. Et gëtt wuel kaum een deen net gäre gerecht behandelt gëtt. Wéi oft héiert 
een: Dat do ass net fair, dat do ass net gerecht. Gëtt et iwwerhaapt hei op der Welt Gerechtegkeet? An dëser 
Emissioun gesi mer e bësse wéi eng Stellung d’Gerechtegkeet am Bahâ’i Glawen huet. 

Dass et ënnert de Mënschen Ënnerscheeder an hire Kapazitéite gëtt geheiert zum Wiese vun der mënschlecher 
Existenz. Et ass fundamental. Et ass einfach onméiglech dass mer all d’selwecht sinn, dass mer all gläich sinn. Mee 
d’Affäre vun eisem Alldag mussen an all hiren Aspekter nom Prinzip vun der Gerechtegkeet geféiert ginn. 

D’Gerechtegkeet ass net limitéiert, net begrenzt; et ass eng universal Qualitéit. Si applizéiert sech un all Niveaue 
vun eiser Gesellschaft. D’Gerechtegkeet muss als helleg ugesi ginn, an d’Rechter vu jidderengem musse 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 137 - 

respektéiert a geséchert sinn. D’Gesetzer vun der Gesellschaft musse sou formuléiert sinn a mussen esou applizéiert 
an ugewannt ginn, dass et enger Minoritéit net méiglech ass onwahrscheinleche Räichtum opzekéipen an ëmmer an 
ëmmer méi räich ze ginn an dass anerer awer och glat a guer näischt hunn. Ënnert de Léiere vu Bahâ’u’llâh fënnt 
een d’Ofschafiing vun extremem Räichtum an extremer Aarmut. 

Jidder Eenzelnen an der Gesellschaft muss kënnen Notzen zéie vun den Avantagë vun eiser Zivilisatioun, well all 
Eenzelnen ass jo e Stéck vum Kierper vun der Mënschheet. Wann et engem vun de Kierperdeeler schlecht geet, 
mussen déi aner Kierperdeeler noutgedrongen och iergendwann eng Kéier leiden. Mee hautdësdaags, wou et un 
harmoniéise Relatioune feelt, ass et esou dass verschidde Leit an eiser Gesellschaft an engem ongeheiere Wuelstand 
liewen, mat deem gréisste Luxus, wärend deems anerer net genuch ze iessen hunn a mol keen Dag iwwer dem Kapp 
hunn. Déi néideg Reziprozitéit an déi néideg Symetrie feelen an eiser haiteger Gesellschaft, si ass an deem Punkt 
net gutt organiséiert. Déi eng kréien nëmme a ginn näischt an déi aner ginn oft vill ouni dat néidegt zréck ze kréien. 
Mir brauche Gesetzer a Prinzipien déi d’Gléck an de Wuelstand vun alle Membre vun der mënschlecher Famill 
assuréieren. 

D’Gerechtegkeet berout op den zwee Stäiler vun der Belounung an der Bestrofiing. D’Leit sinn encouragéiert 
gerecht ze sinn aus der Hoffnung no Belounung an der Angscht vun der Bestrofiing. Dës zwee Gefiller sinn 
indispensabel fir d’Oppressioun ze vermeiden. D’Legislateuren an d’Administrateure vun de Gesetzer musse sech 
bewosst sinn dass hir Entscheedungen och spirituell, geeschteg Konsequenzen hunn. Wann e Staatsbeamte versteet 
dass hie Rächeschaft muss ofleeë fir dat wat he mécht, an dat iwwer dëst Liewen hei eraus, dann ass hien ermuddegt 
op eng gerecht Manéier ze handelen. De Patron dee weess dass seng Entscheedungen mat der Wo vun der gëttlecher 
Gerechtegkeet gewie ginn, probéiert sécher all Oppressioun ze vermeiden. 34 

Ofschléissend dës Wierder aus de Bahâ’i Schrëften zum Thema Gerechtegkeet: „ 0 Jong vum Geescht! A Mengen 
Aen, wat Ech vun Allem am léifsten hunn ass d’Gerechtegkeet; schwäif net dovun of wann s du Mech wëlls a 
vernoléisseg si net, sou dass Ech Mech dir uvertraue kann. Mat hirer Hëllef wäerts du mat dengen eegenen Ae 
gesinn, an net duerch déi vun aneren, a wäerts duerch deng eegen Erkenntnis wëssen an net duerch d’Wësse vun 
dengem Noper. Iwwerlee der an dengem Häerz wéi s de solls sinn. A Wierklechkeet ass d’Gerechtegkeet Mäi 
Cadeau fir dech an d’Zeeche vu Menger zaarter Gnod. Hal der dat virun Aen. “ 


194 Eenheet 

Sendung 194, 16ten a 17te Januar 2004. Gëtt et am Bahâ’i Glawen e Prinzip wat méi wesentlech, méi wichteg ass 
wéi d’Prinzip vun der Eenheet vun der mënschlecher Rass? Neen, wuel kaum. Mee wat heescht dat d’Eenheet a 
virun allem wat kënne mer zur Eenheet ënnert de Leit an de Vëlker bäidroen? 

Fir d’éischt emol soll een Eenheet net mat Uniformitéit verwiesselen. E Gaart an deem all d’Planzen déi selwecht 
Form an déi nämlecht Faarf hunn ass sécher net immens schéin. Mee e Gaart an deem et vill ënnerschiddlech 
Blummme ginn, mat ville Faarwen an a verschidde Gréissten ass eng Freed fir d’A. Et ass genee dëse freeleche 
Kontrast deen engem Gaart seng Schéinheet a säi Charme gëtt. An obwuel all Blumm a Planz anescht ass, gëtt 
jiddereng vum selwechte Reen erfrëscht a kritt hir Hëtzt vun der selwechter Sonn. A genee sou ass et och mat eis 
Mënschen. Mir setzen eis zesummen aus verschiddene Rassen a Faarwen. Mee mir sinn all erschaf vum selwechten 
Herrgott, mir hunn dee gläichen Ursprong. D’Diversitéit, de Räichtum u Villfalt an eiser mënschlecher Famill soll 
dach d’Ursaach vun der Léift an Harmonie sinn, wéi an der Musek; verschidden Nouten an Téin setzen sech 
zesumme fir e perfekten Accord ze produzéieren. 

Eis Existenz verlaangt Eenheet. Eenheet ass wesentlech. D’Quell selwer vum Liewen ass Léift. An eiser materieller 
Welt ass d’Existenz vun alle Saachen ofhängeg vun der Eenheet. Hir Atomer sinn zesummegehalen duerch d’Gesetz 
vun der Unzéiung. An der Form vun enger schéiner Blumm zum Beispill fënnt een d’Gesetz vun der Unzéiung. 

Mee wann dës Unzéiung neméi do ass, stierft d’Blumm. A sou ass natierlech mat allem wat existéiert a besonnesch 
beim Mënsch. D’Unzéiung, d’Harmonie an d’Eenheet si Kräften déi d’Mënschheet um Liewe behalen. 

Bahâ’u’llâh, Begrënner vum Bahâ’i Glawen huet e Plang entworf, deen et erlaabt d’Mënschen alleguer op der Welt 
ze vereenen. Mir mussen eis voll a ganz engagéieren déi Leit ronderëm eis an dëse Krees vun der Eenheet ze 
invitéieren. Egal weem mer och begéinen, duerfe mer et ni erlaben, dass eis Ënnerscheeder eng Barrière tëschent eis 
ginn. Am Contraire, eis Ënnerscheeder sollen eng Ursaach vu Freed an Interesse ginn. 35 

D’ganz Schwieregkeet läit doranner, vir an deem aneren dat Bescht ze gesinn a sech net mat senge Feeler ze 
beschäftegen. Wa mer dat maachen, gesinn déi aner och éischter eis gutt Säiten. Schlecht iwwer aner Leit schwätzen 
ass wahrscheinlech eng vun de gréissten Ursaache vu Sträit, Mëssverständnesser a Mësstrauen. Eppes guddes bei 
egal weem entdecken ass eng vun de schéinsten Entdeckungen, déi mer iwwerhaapt maache kënnen. An domat 
maache mer och schonn e wichtege Beitrag zur Eenheet. An dat an eiser Famill, eisem Bekanntekrees, an eisem 
Duerf an doriwwer ewech. 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 138 - 

Wat mer nach entdecke mussen ass einfach ze gesinn, wéi staark d’Luucht vun der Eenheet ass, sou staark dass dës 
Luucht d’ganz Welt erliichte kann. 


195 Erzéiung 36 

Sendung 195. Wann ee wëllt e puer vun de wesentleche Bahâ’i Prinzipie presentéieren, kënnt een net laanscht 
d’Thema Erzéiung. An zwar Erzéiung fir jiddereen. An dorop huet Bahâ’u’llâh besonnesch insistéiert. Eng 
universal Erzéiung heescht net déi selwecht Erzéiung fir jiddereen op der ganzer Welt. Et geet drëm d’Erzéiung 
iwwerall ze fërderen an et ass dat speziell an eiser haiteger Zäit dréngend noutwendeg. Keng Natioun op der Welt 
ka wierkleche Wuelstand hunn ouni sech vill Zäit fir d’Erzéiung ze huelen. Déi éischt Ursaach vum Ënnergank vun 
engem Vollek ass d’Ignoranz, d’Netwëssen. D’Erzéiung gëtt der Regierung an hire Bierger Éier, Wuelstand, 
Onofhängegkeet a Fräiheet. 

Erzéiung muss sécher am ganz jonkem Alter ufänken. Et ass d’Aufgab vum Papp an der Mamm mat alle Mëttelen 
ze versichen hir Kanner ze erzéien, hir Charakteren ze raffinéieren an ze verfeineren, an dat an Harmonie mat de 
geeschtegen a moralesche Gesetzer. An d’Eltere sollen hir Kanner an de Kënschten a Wëssenschaften erzéien. 
D’Mamm ass déi éischt Erzéierin vun der mënschlecher Rass; si kuckt nom Kand a niert et un der Broscht vum 
Wëssen. All Kand brauch eng Erzéiung a muss eng Erzéiung kréien; et ass net eppes wat ee ka vemoléissegen. 
Wann d’Eltere kënnen d’Käschte vun der Erzéiung droen, sollen se et maachen. Soss muss d’Gemeinschaft déi 
néideg Mëttele virgesinn fir dem Kand eng gutt Erzéiung ze ginn. 

A wat soll d’Erzéiung bewierken? Si soll an all Mënsch e Verlaangen ureegen oder stimuléieren, fir Exzellenz ze 
erreechen, fir dat Bescht wëllen ze maachen, en Drang dat wat ee mécht sou gutt wéi méiglech ze man. De Mënsch 
soll en Duuscht entwécklen fir mënschlech Perfektioun an dësem Duuscht mat all senger Leidenschaft nogoen. Hie 
muss no Geeschtegkeet striewen an den Dugende wéi Éierlechkeet, Loyalitéit, Déngscht un der Mënschheet, Léift a 
Gerechtegkeet. Hie soll versichen sech auszezeechnen duerch seng Bestriewungen an Efforten, Fridden an Eenheet 
ze fërderen a Kenntnisser ze vermëttelen. Anere Leit op dësem Wee hëllefen ass déi wierklech Funktioun vun 
Erzéiung. 

Et ginn eng ganz Rei vun Themen, wou ee kann iwwer d’Erzéiung schwätzen. Ech denken do emol an éischter Linn 
un d’Erzéiung vun de Kanner, awer och de soziale Fortschrëtt, d’Kraaft vun der Wëssenschaft ass sécher e ganzt 
aktuellt d’Thema, nämlech eise Schoulsystem. Déi aner Fro iwwer déi ee kann nodenken ass déi hei: Wéi stellt der 
iech vir, Erzéiung ënnert Milliarde vu Mënschen, déi haut op der Äerd wunnen, ze generaliséieren, en allgemenge 
Curriculum auszeschaffen? Ass dat och wënschenswäert? 

Ofschléissend nach e puer Zitater aus de Bahâ’i Schrëften, déi zum weidere Nodenken ureege sollen. „Et ass net 
wënschenswäert dass e Mënsch keng Kenntnisser a kee Beruffhuet, well dann ass wéi e Bam ouni Friichten. “ 

„Dass äre Geescht an äre Wëlle sech der Erzéiung vun de Vëlker an de Stämm vun derÂerd widmen. “ 

,,D ’Kënschten, d’Handwierker an d’Wëssenschaften erhiewen d’Welt vun der Existenz an droen derzou bäi, si ze 
valoriséieren, hir e Wäert ze ginn. Wësse kann ee mat engem Puer Flilleken am Liewe vum Mënsch vergläichen an 
eng Lieder mat där hien eropklamme kann. “ 

„A Wierklechkeet, ass Wëssen e richtege Schatz, en Tresorfir de Mënsch an eng Quell vun Eier, vu Gnod, vu Freed, 
vu Begeeschterung, vu Courage a vu Gléckfir hien. “ 

Iech léif Radio Ara Nolauschterer e schéinen erhuelsame Weekend, äre Jean-Marie. 


196 D’Maturitéit vun der Mënschheet 37 

Sendung 196, 30te Januar 2004. All Mënsch op dëser Welt, vu senger Gebuert bis zu sengem Doud, geet duerch eng 
Rei vun Etappen. All Etapp huet seng spezifesch Bedingungen an Ufüerderangen. Am Liewe vun engem Mënsch, 
sinn dës Konditiounen an Exigencë vun der Kandheet, der Jugend an dem Erwuessesinn net déi selwecht. All Etapp 
brauch hir Zäit a bereet eis op déi nächst Etapp vir. Mir léieren eis Fäegkeeten ze entwécklen a mir gi méi 
intelligent. 

An esou wéi de Mënsch a sengem Liewen duerch eng Rei Etappe geet a bäiléiert a sech entwéckelt, geneesou ginn 
et och Etappen am kollektive Liewe vun der Mënschheet. Am Moment, si mer als Mënschheet amgaangen, eis 
Kandheet hannert eis ze loossen. Mir kommen esou lues an d’Period vum Erwuessesinn, eng Zäit op déi mer scho 
laang waarden. Dat wat mer haut brauchen entsprécht net deem wat mer als Kand gebraucht hunn. Mir wëllen aner 
Saache. Mir verlaangen no deem wat en Erwuessene verlaangt. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 139 - 

Vu wou een och ëmmer kuckt, stellt ee fest, dass mir als Mënschheet e revolutionäre Ëmännerungsprozess 
matgemaach hunn, sief dat am Beräich vun der Politik, dem Gesetz, der Wëssenschaft oder an der Industrie. Eis 
ethesch Kriteren, eis moralesch Wäerter an eis Liewensaartaweis vu fréier sinn eiser haiteger Zäit neméi ugepasst, si 
si neméi adequat; an dat an enger Zäit déi markéiert ass vum Fortschrëtt. 

Wa mer dës Etappen an dës Entwécklung beim Mënsch feststellen, a bei der Mënschheet als e Ganzt, liewe mer 
haut och an enger Zäit vun Erwuessesinn a Reform vun der Relioun. D’Bigoterie a sech wëllen dogmatesch un déi 
fräi Glawensrichtunge festklammeren sinn haut d’Ursaach vu grousser Feindséilegkeet. Einfach wëlle maache wéi 
ëmmer, wéi fréier ; d’Imitatioune vun der Vergaangenheet musse Plaz maache fir gëttlech Léieren déi offenbaart 
goufe fir d’Mënschheet an eisem Zäitalter ze avancéieren, wéiderzebréngen. Dës Reform an dës Emeierung vun der 
fundamentaler Realitéit vun der Relioun ass dee wierkleche Geescht vum Modemismus, et ass dat kloert Liicht vun 
der Welt an déi gëttlech Medezin fir all d’Boboen an Iwwele vun der Welt. 

Dass dëst d’Thema vun Aktualitéit ass, schéngt engem kloer ze sinn. Et mierkt een dat wann ee sech fir d’Geschicht 
interesséiert, oder d’modem Literatur. Et ass och vu gréisster Bedeitung wann een interesséiert ass wat mat eis an 
Zukunft geschéie wäert an net zu gudder Lescht ass dëst d’Thema am Mëttelpunkt vun der d’Tatsaach dass eis 
haiteg Gesellschaft sech an engem groussen Duerchemee befënnt. 

Ofschléissend e puer Passagen aus de Bahâ’i Schrëften zum Thema: « All Zäitalter huet säin eegene Prohlem, all 
Séil seng eege Bestriewung. D’Heelmëttel watfir d’Problemer vum haitegen Daggutt ass an hëllefe kann, kann net 
datselwecht sinn fir d’lwwelë vun engem spéideren Zäitalter. » 

« Beschäftegt iech mat Suerg iwwer d 'Besoië vun der Zäit an där dir lieft an dass all är Berodungen sech domat 
ausernanersetze wat dës Zäit erfuerdert a verlaangt. » 

« Eng ganz nei Liewenskraaft belieft an dësem Moment d’Vëlker vun der ganzer Âerd, awer kee Mënsch huet 
d’Ursaach dovun entdeckt oder de Grond dofir ernuecht geholl. » Iech Radio ARA Nolauschterer dee beschte 
Weekend, a bis d’nächst Woch. 


197 Léift 38 

Sendung 197, 6ten a 7te Februar 2004. Bal dräidausendmol fënnt een d’Wuert Léift an de Bahâ’i Schrëften, wann 
een eng Recherche um Computer nom Wuert mécht. D’Léift huet och eng grouss Plaz an eise Lidder an Texter déi 
mer héieren a sangen. A vill grouss Filmer a Bicher kënnt d’Thema vun der Léift ëmmer nees erëm. 

D’nächst Woch, de 14te Februar ass Valentinsdag a fir d’Geschäfter eng weider Méiglechkeet e puer Su ze 
verdéngen. Rout ass eng Faarf déi dacks mat der Léift verbonne gëtt. D’Léift zu enger Saach, zu sengem 
Museksveräin, d’Léift zu senge Kanner, sengen Elteren a sengem Partner. Wann ech u Léift denke froen ech mech: 
Wat ass da Léift? Wéi dréckt d’Léift sech a mengem Alldag aus? Kann ech vu Léift schwätzen zu enger Saach, 
enger Persoun, enger Relioun, wann dat Gefill, dat Bewosstsinn, deen ënneren Drang, déi Passioun sech net op 
iergendeng Manéier ausdréckt. Ech kann all déi Léift déi a mer ass net einfach a mir behalen. Soss nëtzt se jo 
kengem eppes. Ech vergläichen d’Léift emol einfach mat Sport. Wann ech gär fit ginn, muss ech fir d’éischt Kraaft 
an Energie ewechginn, lafen, tumen a sou weider. Wann ech gär Léift kréie wëll, muss ech dann net och fir d’éischt 
Léift ginn, ier ech der kréie kann. Ech denken dass d’Léift eng mysteriéis Saach ass. Esou vill Saache kënne mer 
einfach net verstoen. Just versichen, der Wourecht e bësse méi no ze kommen. Dofir probéieren ech an dëser 
Emissioun einfach iwwer e puer Eegeschafte vun der Léift ze schwätzen. Fir se einfach e bësse besser an de Grëff 
ze kréien. 

Wéi oft sinn ech vun eppes ugezunn a soen dass ech et gär hunn. An der Koppel denken ech dass d’Léift fir d’éischt 
eng Unzéiung ass, et begéint ee sech, et verléift ee sech an dann, an da kënnt dee brennende Punkt. Wéi geet et 
weider? Op deem Punkt ginn d’Meenungen ausemeen. Wat geschitt mat der Léift? Déi éischt Léift verännert sech 
an d’Koppel schafft un hirer Léift, d’Koppel ass amgaangen eppes opzebaue mat dëser Léift. An d’Léift ass den 
Zement an d’Fundament vun dëser Konstruktioun. An dofir brauch ee Wëllen. Et muss e wëllen zesummen eppes 
opbauen; eng Famill, en Heem schafen. An do kann ee soen dass d’Léift sech léiert. An an der Frëndschaft brauch 
een och eng Partie Léift an e puer wesentlech Dugenden. Sou zum Beispill Héiflechkeet, Éierlechkeet, Matgefill a 
Verständnes. An alles dat léiert sech. Doheem an an der Schoul. 

A wann ee vu Léift schwätzt, ass een och séier beim Thema Häerz, dat wat eis wierklech usprécht, déi Plaz déi eis 
am déifste beréiert. 'Abdu'l-Bahâ seet: „ Et geet net domat duer, iech duerch Wierder eleng Frëndschaft ze weisen, 
loosst är Häerzer a Iéiwer Frëndlechkeetfiir all opbléien, déi äre Wee kräizen. “ A weider seet 'Abdu'l-Bahâ: „Léift 
ass den Hauch vum hellege Geescht am Häerz vum Mënsch “. Heescht dat net dass d’Léift also vum gëttlechen 
hirkënnt. Ass dat och net eng vun den Aufgabe vun der Relioun, dass si eist d’Liewe mat Léift erfëlle kann, sou 
dass mir et mat eise Matmënschen deele kënnen an déi Léift déi an eis ass, weiderginn. Well et ass jo vimn allem 
wa mer déi Léift déi an eis ass, weiderginn a matginn, dass mir se selwer an eis spieren. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 140 - 

Ass do net e wesentleche Punkt, deen eis hëllefe kann, eis Relioun besser ze verstoen. Wa mer se mat der Léift 
verbannen. Dann ass et d’Wuert vu Gott, dat schëpferescht Wuert vu Gott, mat all senger Kraaft, dat eppes an eis 
ausléist wat immens ass. Et ass net nëmmen eist Bestriewen als Mënsch sou richteg wéi méiglech ze liewen, wat eis 
weiderbréngt, mee virun allem wann eist Bestriewe sech inspiréiert vum Wuert Gottes, vun den hellege Schrëfte 
vun all de grousse Reliounen. Et ass vläicht dann, wou mer der Léift am nootste kommen. 

An zum Thema Léift luet d’Bahâ’i Gemeng vu Steesel iech op en Owend zum Thema Léift an, an dat e Freideg den 
Owend, den 13ten um 7 Auer bei der Famill Nau. Mellt iech am beschten un iwwer den Telefon 091 334210, wéi 
gesot zu Steesel bei der Famill Nau. Iech alleguer e wonnerschéine Weekend. 


198 Buchvirstellung: D’Bahâ’I Welt 2002-2003 

Sendung 198, 13ten a 14te Februar 2004. Fir all déi, déi sech gär e gutt Bild iwwer d’Bahâ’i Relioun an der Welt 
maachen, ass en neit Buch eraus mam Titel: d’Bahâ Y Welt 2002-2003. D’Buch huet 316 Säiten an ass flr all 
geduecht, déi Referenze sichen, déi eng Recherche am Beräich vun der Relioun maachen, et ass fir Institutiounen an 
der Erzéiung, fir Regierungen, fir d’Medien an all Assoziatiounen eng wäertvoll Hëllef. A fir eis Radio ARA 
Nolauschterer hu mir eng Kopie ze verschenken. Et geet duer vir eis um Radio unzeruffen oder direkt bei mir, no 
der Sendung. 

Et fënnt een am Buch ganz verschidde Saachen. Sou zum Beispill de kompletten Text vum héchste Bahâ’i 
Gremium adresséiert un déi reliéis Leaderen an der Welt a mat engem Rapport vun all de Reaktiounen. 

D’Publikatioun: D 'Bahâ 7 Welt gouf 1926 vum Hidder vum Bahâ’i Glawe lancéiert. Et war deemools scho geplangt 
dës Serie dem grousse Publikum zougänglech ze man. Haut huet se natierlech faarweg Fotoe vun den Aktivitéiten 
an deene verschiddenen Deeler vun der Welt dran. Et kritt een am Buch e gudden Iwwerbléck vun all den 
Aktivitéite vun de Bahâ’i Gemengen uechter d’Welt. 

Wat ass nach alles am Buch? En Artikel iwwer déi nei Iwwersetzunge vun de Schrëfte vu Bahâ’u’llâh, Begrënner 
vum Bahâ’i Glawen; e Rapport iwwer d’Bedeelegung vun der internationaler Bahâ’i Gemeng um Weltsommet 
iwwer d’dauerhaft Entwécklung zu Johannesburg a Südafrika; den Text vun enger Deklaratioun: d’Relioun an 
d’Entéwcklung op enger Kräizung vu Weeër: Convergenz oder Divergenz? En Essai iwwer eis Verflichtungen a 
Verantwortungen am Opbau vun enger Weltzivilisatioun. Eng Bahâ’i Perspektiv iwwer déi global AIDS-HIV 
Epidemie an en Artikel iwwer d’Roll vum Eenzelnen an eiser Gesellschaft. Donieft kann een iwwer e puer vun den 
Entwécklungsprojete liesen, dorënner e Portrait vun APRODEPIT, enger Associatioun fir d’Promotion an 
d’Entwécklung vun der Pisiculture intégrée am Tschad. 

Fir all déi Nolauschterer déi net reegelméisseg eis Emissioun lauschteren, sief gesot dass de Bahâ’i Glawen aus 
enger obskurer Beweegung am Mëttleren Orient zu der zweetmeescht verbreeter vun den onofhängege Relioune 
gewuess ass. Et fënnt ee Leit vun iwwer 2100 ethnesche Gruppen, Stämm a Rassen an ass domat zimlech sécher déi 
villsäitegst organiséiert Beweegung vu Leit déi et haut op eisem Planéit gëtt. D’Eenheet vun dëser Gemeinschaft ass 
eng Erausfuerderung fir déi virherrschend Theroie iwwer d’Natur vum Mënsch an d’Aussiichte fir eis gemeinsam 
Zukunft. 

Den zentralen Thema vum Glawen ass dee vun der Eenheet. Hire Begrënner, Bahâ’u’llâh léiert eis dass et nëmmen 
ee Gott gëtt, dass et nëmmen eng Mënschheet gëtt, an dass all d’Relioune vun der Welt Etappe waren, an dat an der 
Offenbarung vun deem wat Gott de Mënsche soe wollt. Haut, ass d’Mënschheet erwuess ginn. „D’Âerd ass 
nëmmen ee Land“, seet Bahâ’u’llâh, „an d’Mënschen hir Bierger“. D’Erviertriede vun der Bahâ’i Gemeng stellt 
iwwerzeegend Beweiser duer dass d’mënschlech Rass, an all hirer Diversitéit, léiere kann zesummen ze liewen an 
ze schaffen an hirem Heemechtsland, dem Planéit. 

Dëst Buch, d’Bahâ’i Welt wat elo zënter 1926 all puer Joer erauskënnt, ass déi wesentlech ëffentlech Opzeechnung 
vum Wuesstum an der Entwécklung vum Bahâ’i Glawen. Wéi gesot an all Band fënnt ee wichteg Dokumenter a 
statistesch Donneeën an aner Informatiounen iwwer de wäitgefecherte Programm vun Aktivitéite vum Bahâ’i 
Glawen. Fir de Lieser stellt den dramatesche Wuesstum vum Glawen nei an interessant Froen iwwer d’Roll vun der 
Relioun an der Entwécklung vun eiser Gesellschaft. Dëst Band besteet virun allem fir ze hëllefen dës Froen ze 
beäntweren. Wéi gesot, e Band, d’Bahâ’i Welt 2002-2003 waart hei op den éischte Radio ARA Nolauschterer, dee 
mir elo urifft, am beschten um 091 334210. Iech alleguer e schéine Weekend a bis d’nächst Woch. 


199 D’Bahâ’I Wanterschoul zu Bollendorf 

199t Sendung, 20ten an 21te Februar 2004. Wann dir tëschent all de Fuesbaler dëse Weekend nach Zäit fannt fir 
iech e bëssen ze erhuelen, kann ech iech e puer gemittlech Stonnen ubidden, an dat an der Bahâ’i Wanterschoul zu 
Bollendorf, an der Jugendherberg, just hannert Iechtemach. Dës Invitatioun ass fir d’ganz Famill geduecht. Fir déi 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 





- 141 - 

Grouss ginn et Virträg an et kann ee matschwätzen. Fir déi Kleng ginn et flott a kreativ Aktivitéiten de ganzen Dag 
iwwer. Et ass kloer, dass zesumme giess gëtt an dass een nei Leit ka kenneléieren, an dat op eng gemittlech Aart a 
Weis, fräi vun Alkohol. Duerch de Weekend féieren eis den Dr Moojan Momen aus England an den Här Kambiz 
Poostchi aus Eisterräich. Fir eng däitsch Iwwersetzung aus dem Engleschen ass gesuergt. 

Den Dr Momen interesséiert sech fir wëssenschaftlech Recherchen iwwer Relioun am allgemengen an iwwer de 
Bahâ’i Glawen. Hien huet eng Rei Bicher iwwer d’Bahâ’i Geschicht geschriwwen an iwwer zwanzeg Artikele fir 
eng Bahâ’i Enzyklopedie. Doriwwer eraus interesséiert hie sech fir den Hinduismus par Rapport zum Bahâ’i 
Glawen. Zesumme mat senger Fra, dem Wendi Momen, wat iwweregens aktiv als Soroptimist ass, hu si eng flott 
Intemetsäit, wou dir nach vill Informatioune fannt. Maacht am beschten eng Recherche ënnert Momen a Bahâ’i. 

Den Här Kambiz Poostchi kënnt aus Eisterräich. Hien ass Architekt a Liewens- a Sozialberoder. E ganz waarme 
Mënsch, deem säin neit Buch: Goldene Âpfel, Spiegelbilder des Lebens ech hei op dëser Plaz scho virgestallt hunn. 
Hie wäert och méi Zäit mat de Kanner an de Jugendlecher verbréngen. Et wier wierklech schéi wann dir Zäit hätt 
dëse Weekend bis op Bollendorf ze kommen. Dir kënnt einfach kommen, eng Taass Kaffi drénken an e bëssen 
eralauschteren. Fir iech e bëssen Appetit ze man, hunn ech e puer Geschichten aus sengem Buch matbruecht. 

Fir d’Kanner ass och gesuecht an do hu mer d’Famill Schwanenengel, de Femand Schaber, d’Margarit Molaian an 
d’Jeannette Kaber, déi e flotte Programm zesummegestallt hunn. Dir hutt och d’Méiglechkeet an der Jugendherberg 
ze schlofen. Da mfft der am beschten direkt zu Bollendorf un. 

Den Dr. Momen schwätzt iwwer d’Bahâ’i Gemeng an d’Gesellschaft am Wandel vun der Zäit an den Här Poostchi 
iwwer de Prozess vun der Vergeeschtegung a seng Uwendung am deegleche Liewen. Wéi gesot dir kënnt komme 
vu Freides owes bis Méindes Mëttes. Fir Iessen an Drénken ass gesuecht. 

An elo e bëssen iwwer dat neit Buch vum Kambiz Poostchi: Gëllen Âppel, Spigelbiller vum Liewen. D’Buch ass eng 
Sammlung vu Geschichten, Gedichter a Wuertspiller. Et huet sechs Deeler, ugefaang mat der Jugend an dem Alter 
an aner Saachen déi eist d’Liewe bestëmmen. Dann en Deel iwwer Wäisheeten, Dreem an Ziler an anere 
perséinleche Saachen. Duerno en Deel iwwer d’Laachen, d’Gléck an d’Freed an aner Saachen déi eis erhiewen. Als 
véierten Deel hu mer d’Sichen, d’Léieren, d’Wuessen an aner verdéiwend Saachen. Bal zum Schluss dann iwwer 
friem Leit, Frënn, d’Gemeinschaft, een deen anere begéinen an aner Saachen déi eis matenee verbannen an zum 
Schluss da Wäisheeten a Spréch, Gedichter a Gedankesplitter an aner besënnlech Saachen. An eisem Liewen hale 
mir eis also mat Saachen op, déi eist d’Liewe bestëmmen, Saachen déi eist d’Liewen erhiewen, Saachen déi eist 
d’Liewe verdéiwen, eist d’Liewe méi räich maachen, Saachen déi eis matenee verbannen a Saachen déi eis zum 
Nodenken ureegen. 

Iwwer d’Paradis soen d’Bahâ’i Schrëften:,, Wann s du der e Palast am Paradis wënschs, da maach däin Doheem zu 
enger Plaz wou d’Frënn sech begéine kënnen. 

„Kreatvitéit ass dFäegkeet, aus bekannten Informatiounen nei Kombinatiounen ze man. “ 

De Biolog Edwin Conklin sot d’Entstehung vum Liewen op der Äerd mam Zoufall wëllen ze erklären heescht sech 
vun der Explosioun vun enger Dréckerei d’Zustanekomme vun engem Lexikon ze erwaarden. 

En däitscht Spréchwuert seet: „ Waart ni bis de Zäit hues. “ 

Den Churchill huet gesot: ,,£/ muss ee Gefalle fannen un deem wat ee mécht. Et huet kee Sënn, nëmmen dat ze man, 
wat engem gefält. “ 

De Gotthold Ephraim Lessing schreift:,, Dee Luesten, dee säin Zil net aus den Ae verléiert, geet ëmmer nach méi 
séier wéi deen, deen ouni Zil doruechter rennt. “ 

Den Einstein sot: „Deen, dee sech neméi wonnere kann, ass séilesch schonn dout. “ 

A vläicht nach dëse Satz vum Khalil Gibran, iwwer dat wat mer wëlle gesinn. Hie schreift a sengem Buch Der 
Prophet: „D Fil, dären hir Aen, déi sech op d’Nuecht beschränken, am Dag erblannen, kann net dat hellegt 
Geheimnis vum Liicht entschleieren. “ 


200 D’Roll vun der Fra 

200t Sendung, 27ten an 28te Februar 2004. An de Bahâ’i Schrëfte fanne mer eng ganz Rei vun Texter zu der 
Stellung vun der Fra am Bahâ’i Glawen. Hei elo e puer ausgewielten Texter aus enger Zesummestellung vum 
Département de Recherche vum héchste Gremium an dem Buch: La grandeur qui pourrait ëtre la ieur. 


1 S.l 75, Goldene Âpfel, Kambiz Poostchi, Horizonte Veriag 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 142 - 

Reflexiounen iwwer konkret Aktioune vun der véierter Weltkonferenz vun de Vereenten Natiounen iwwer d’Fraen, 
1995 zu Beijing a China. 

'Abdu'l-Bahâ schreift: ,, Den Zäitgeescht wëllt, dass d 'Frae Progrès maachen an hir Missioun an alle Spaarte vum 
Liewen erfëllen, an esou gläich gi mat de Männer. Si musse gläich sinn an vun de selwechte Rechter profitéieren. 
Dat ass mäin éierlecht Gebiet an ee vun de grousse Prinzipie vu Bahâ ’u ’llâh. “ 

Weider seet hien: „ D ’Mënschheet kritt Zougank zum Gléck wann d ’Fra an de Mann hir Beméiungen koordinéieren 
an op gläichem Fouss Progrès maachen, well jiddereen ass d’Ergänzung an de Begleeder vum aneren. “ 

„Soubal dFrae voll a ganz a gläichberechtegt mat de Männer d'Affairë vun der Welt matgestalten, soubal se 
zouversiichtlech a kompetent déi grouss Arena vum Recht an der Politik betrieden, wäerten d’Kricher ophalen. “ 

„Fréier gouff d’Welt vun der Kraaft regéiert... mee d’Gewicht verleet sech schonn; d’Kraaft verléiert vu senger 
Stellung, an d’Flénckheet vum Geescht, d’Intiutioun an déi geeschteg Qualitéite vun der Léift a sech kënnen enger 
Saach ganz higinn, all dës Saachent déi d’Fra charakteriséieren, kréien ëmmer méi Gewiicht. “ 

„ Wéi de Vull brauch d’Mënschheet zwee Flilleken, deen ee männlech, deen anere weiblech. Wann déi zwee 
Flilleken net déi gläich Stäerkt hunn an net vun enger gemeinsamer Kraaft gedriwwe sinn, kann de Vull net an den 
Himmel fléien. “ 

„Soulaang eng wierklech Gläichheet tëschent Männer a Fraen net voll a ganz realiséiert ass, kann d’Mënschheet 
op keng Manéier hiren héchste Grad vu sozialer Entwécklung erreechen. 

„... Et duerf keen Ënnerscheed tëschent der Erzéiung vun engem Jong an engem Meedche ginn, ... A fréieren Zäiten 
war d’Mënscheet netperfekt an net efficace well se net vollstänneg war. De Krich an hir Verwüstungen hunn d’Welt 
verdonkelt; d’Erzéiung vun der Fra ass e grousse Schrëtt no firfir de Krich ofzeschafen well d’Fra wäert all hiren 
Afloss géint de Krich benotzen. D ’Fra erzitt d’Kand an déi Jugendlech bis dass si Erwuesse sinn. Si wäert sech 
weigeren hir Kanner als Sacrifice an de Krich ze ginn. A Wierklechkeet, wäert si dee gréisste Facteur sinnfir 
universelle Fridden an internationalen Arbitrage. D ’Fra wäert sécher d’Kricher ënnert der mënschlecher Rass 
ofschafen. “ 1 2 3 

Souwäit e puer Zitater aus de Bahâ’i Schrëften zu der Roll vun der Fra an eiser Gesellschaft an hire Bäitrag zum 
Fridden. Interessant ass et festzestellen, dass dës Wierder méi wéi honnert Joer al sinn an das haut op deene Plaze 
wou Konflikter op der Welt sinn, d’Fra meeschtens ganz wéineg Erzéiung krut an esou och bal keen Afloss an der 
Politik huet. 

Hei am Land ass et d’Union luxembourgeoise des femmes bahâ ’ies déi sech fir d’Chancegläichheet vun de Fraen 
asetzt. Méi Informatioune kritt dir vun der Madame Jutta Bayani um 312295. ’ Zu Steesel invitéieren iech d’Famill 
Nau op en Owend iwwer d’Fra, an dat de 5te Mäerz. Fir eng Invitatioun loosst hinnen einfach e Message um 
334210. 


201 Den Europäesche Bahä’f Business Forum 

201t Sendung, 5ten a 6te Mäerz 2004. D’Rubrik vun de lëtzebuerger Bahâ’i. Haut mat engem Interview 
mam Serge Thill iwwer eng nei Associatioun zu Lëtzebuerg, den europäesche Bahâ’i Business Forum. 
Um Mikro de Jean-Marie Nau. 


202 Fraepräis fir d’Bani Dugal, Bahâ’i Vertriederin vun der Bahä’I International Community bei der UNO 

202t Sendung, 12ten an 13te Mäerz 2004. D’Haaptvertriederin vun der internationaler Bahâ’l Gemeng bei de 
Vereenten Natiounen, d’Madame Bani Dugal, krut de Präis Fraen hëllefe Fraen, an dat vun der intemationaler 
Fraenorganisatioun Soroptomist. Dës Organisatioun ass och zu Lëtzebuerg vertrueden a steet ënnert dem Haut 
Patronage vun hirer Altesse Royale d’Grande-Duchesse Maria Theresa. Dëse Präis koum an de leschte Woche 


1 La grandeur qui pourrait ëtre la leur, Introduction, 1995, BIC 

2 ‘Abdu’l-Bahâ, The Promulgation of Universal Peace, p.108 

3 Fondée en 1986, elle fut constituée en asbl en 1991. Ses membres viennent d'une grande diversité de milieux 
culturels et de couches sociales. Son but est de promouvoir l'égalité de chances des femmes â tous les niveaux de la 
société et de les encourager â développer leurs facultés intellectuelles, matérielles et spirituelles. Pour atteindre ce 
but, elle organise périodiquement, seule ou avec d'autres organisations féminines, des conférences, des ateliers de 
travail, des activités culturelles etc., qui sont également ouverts aux hommes. Elle participe de mëme aux débats 
d'orientation sur des questions touchant l'intérët des femmes qui sont organisés par le Parlement luxembourgeois. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 





- 143 - 

virum intemationale Fraen Dag, den 8te Mäerz, eng Geleeënheet, déi vu ville Bahâ’i Gemengen uechtert d’Welt 
beuecht gëtt. 

De Präis Fraen hëllefe Fraen ass ee vun dräi Präisser vum Programm: En Ënnerscheed fir Frae maachen, 1986 vun 
de Soroptimisten etabléiert fir d’Aarbecht vun deenen unzeerkennen, déi fir d’Verbessemng vum Statut vun de 
Fraen an der Gesellschaft schaffen. Soroptomist International ass eng Fraenorganisatioun déi et scho 70 Joer gëtt, a 
wéi gesot, bei eis am Land ginn et si schonn eng etlech Joeren. 

Iwwer d’Bani Dugal, déi de Präis kmt, seet d’Presidentin vun der Präiszereomie: “Hir Sensibilitéit an hiren 
Erfolleg bei Gender- an interkulturelle Relatioune sinn am Zentrum vun hirer Fäegkeet, net nëmmen als eng Fra 
déi Fraen hëlleft, mee si hëlleft och Fraen, an Zesummenaarbecht, dass si aner Fraen hëllefen. “ 

D’Madame Dugal gouf och viru kuerzem zur Presidentin vum ONG Comité vum Status vun de Frae bei de 
Vereenten Natioune gewielt, an dëst weist hiert diplomatescht Verhale wat déif an hirer Séil läit. 

Dëse Präis ass fir Fraen, déi bestänneg an op eng efficace Manéier hir Ressource benotzen, hir Talenter an hiren 
Afloss, fir aner Fraen ze hëllefen hiert d’Potential ze erreechen. 

Bei der Präisiwwerreechung huet d’Madame Dugal hire Präis akzeptéiert, an zwar am Numm vun all de Fraen an 
der Welt déi dofir schaffen een deem aneren ze hëllefen, vimnzekommen an deeselwechte Status mat de Männer ze 
genéissen. Si sot wéi wichteg et ass déi intemational Mechanisme vun de Mënscherechter ze benotzen, fir Fraen an 
hirem Weiderkommen ze hëllefen. „ Vill Frae kennen hir Rechter net, an anerer mengen dës Rechter wieren 
abstrakt an onerreechbar, “ sot d’Madame Dugal. „ Wärend Aktivismus an de leschte Joer de Fraerechter vill 
Opmierksamkeet ginn huet, ass elo d Erausfuerderung fir dës Rechter méi zougänglech ze maachen, an deems 
d’Strategien an d’Verspriechen, déi d ’Regierunge gemaach hunn, elo implementéiert ginn. “ Fir d’Rechter vun de 
Fraen ze verbesseren, brauch een eng Erzéiung déi Wäert drop leet, dass ee sech muss bewosst ginn, dass 
d’Interesse vun de Männer an de Jonge verbonne si mat deene vun de Fraen. En Zitat aus de Bahâ’i Schrëften: „Sou 
laang d’Fraen dru gehënnert ginn hir héchste Bestriewungen ze erreechen, sou laang wäerten d’Männer net kënnen 
déi Gréisst realiséieren, déi hir kéint sinn. 

„Eis Aufgab ass kloer“, sot d’Madame Dugal „an zesummen, andeems mir een deem aneren hëllefen, kënne mer eis 
Dreemfir eng besser Zukunft fir d’Fraen an d’Männer realiséieren. “ 

Dofir wëll ech gären all de Fraen hei zu Lëtzebuerg, déi sech fir gläich Rechter vu Fra a Mann asetzen, Merci soen, 
an och iech Radio ARA Nolauschterinnen, e wonnerschéine Weekend, äre Jean-Marie. 


203 Peace Factory 

203t Sendung 19ten an 20te Mäerz 2004. Dëser Deeg haten de Grupp AGIR, am Kader vum Festival de l’imigration 
um Lampertsbeierg, op en Diskussiounsowend agelueden, fir iwwer d’Thema Erzéiung zum Fridden ze schwätzen. 
Déi verschidde Reliounen, dorënner och de Bahâ’i Glawen, hu sech kuerz virgestallt, an dat mat enger Auswiel vun 
Texter zum Thema Fridden. Et war guer net sou einfach ze héieren, wat dëse Gmpp AGIR dann eigentlech 
zesumme fir de Fridde konkret mécht. At ass éischter esou dass déi eenzel Reliounsgemeinschaften hei am Land 
ganz vill ënnert sech bleiwen. Ganz gutt war awer d’Iddi fir zwou Initiative fir de Fridden zu Lëtzebuerg ze 
invitéieren fir iwwer hire Projet ze schwätzen. Ech wëll haut kuerz ee sou e Projet virstellen: D ’Peace Factorv, e 
praktesche Laboratoire fir jonk Leit tëschent 12 a 15 Joer. ... 


204 ‘Abdu’l-Bahâ a seng Stellung am Bahâ’I Glawen 1 2 

204t Sendung, 26ten a 27te Mäerz 2004. 'Abdu'l-Bahâ ass e Personage deen eng eenzegaarteg Stellung an der 
Geschicht vun der Mënschheet huet. Keng aner Relioun vimm Bahâ’i Glawen hat eng Figur, deen ee ka mat 
'Abdu'l-Bahâ vergläichen. Dass Bahâ’u’llâh d’ Bahâ’i Gemeng no sengem Doud ënnert dem Schutz vun 'Abdu'l- 
Bahâ gesat huet, ass eng onbeschreiflech Gnod. Net nëmmen huet Bahâ’u’llâh der Mënschheet eng sublim 
Offenbamng ginn, mee hien huet hir och säin eegene Jong ginn. An hie sot dass duerch säi Wëssen a seng Wäisheet, 
d’ganz Mënschheet géif erliicht ginn. Et ass schwéier fir eis och nëmmen eng Iddi vun der Gréisst vum Bahâ’i 
Glawen ze maachen, ouni eis bewosst ze sinn, wéi eng eenzegaarteg Stellung 'Abdu'l-Bahâ huet. 


1 "I quote from the Baha'i writings: 'As long as women arepreventedfrom attaining their highestpossibility, so long will men be unable to achieve the greatness which might be 
theirs.'" 


2 Ruhi, Livret 2, se lever pour servir, p. 64, Palabra Publications 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 144 - 


Fir d’éischt emol ass 'Abdu'l-Bahâ de Mëttelpunkt vum Bahâ’u’llâh sengem Bündnes. D’Muecht vun dësem 
Bündnes vereent d’Bahâ’i Gemeng a schiitzt se virun Attacken, géint eng Zerdeelung a géint d’Opléisung. Et ass 
d’Muecht vum Biindnes déi d’Victoire garantéiert. 

Am Fong ass et d’Biindnes wat Bahâ'u'llâh mat sengen Unhänger gemaach huet, dat vun eis all verlaangt, dass mir 
eist d’Häerz 'Abdu'l-Bahâ zoudréien an Him voll a ganz trei sinn. 'Abdu'l-Bahâ ass dëst Zentrum. An no Him, esou 
steet et a sengem Testament, ass et Shoghi Effendi, den Hidder vun der Saach Gottes, deen d’Zentrum ass, deem 
mir eis mussen zoudréien. Haut ass d’Zentrum vum Glawen d’Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet, wat nom 
ausdrécklechen Uerder vu Bahâ’u’llâh etabléiert gouf, a vu kloeren Uweisunge vun 'Abdu'l-Bahâ an dem Hidder. 

Zweetens ass 'Abdu'l-Bahâ den onfeelbaren Ausleeër, Porte-Parole an Interpret vu Bahâ’u’llâh sengem Wuert. Sou 
grouss ass d’Offenbarung vu Bahâ’u’llâh, sou déifgräifend sinn d’Bedeitunge vun all deem wat Hie gesot huet, dass 
Hien et fir néideg fonnt huet, no Him en Interpret ze loossen, an deen Hie selwer géif inspiréieren. Am Laf vun de 
kommende Generatioune, kann d’Mënschheet d’Léiere vu Bahâ’u’llâh verstoen, an deems si d’Interpretatioune vun 
'Abdu'l-Bahâ studéieren, déi Hien a senge Schrëfte ginn huet. No 'Abdu'l-Bahâ ass den Hidder den Ausleeër vu 
Bahâ’u’llâh senge Schrëften; a sengem Wierk gouf d’Aufgab vun der Ausleeung fäerdeg gemaach, a keen huet 
d’Autoritéit, d’Wierder vu Bahâ’u’llâh wärend senger ganzer Zäit ze interpretéieren. 

Mir mussen eis bewosst sinn, dass doduerch dass Bahâ’u’llâh eis no Him en Ausleeër vu senge Schrëfte gelooss 
huet, eng Persoun déi hie selwer genannt huet, dass Hien doduerch der Bahâ’i Gemeng en immensen Déngscht 
erwisen huet. Fréier gouf all Relioun an eng selleche Sekte gedeelt, an dat well et un enger Autoritéit gefeelt huet, 
zu där all déi Gleeweg sech riichte konnten, wa si sech net eens waren iwwer d’Bedeitung vu Passagen aus hiren 
hellege Bicher. An dëser Zäit dogéint, wann et eng Onsécherheet iwwer d’Bedeitung vun Texter vu Bahâ’u’llâh 
gëtt, dréint jidderee sech zu den Interpretatioune vum 'Abdu'l-Bahâ a vum Hidder. Wann dann nach en Zweiwel 
besteet, kann ee sech un d’Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet riichten, fir Kloerheet ze kréien. Domat bleift 
also keng Plaz méi fir sech iwwer de Sënn vun de Léieren ze streiden an d’Eenheet vum Glawe gëtt geschützt. 

An drëttens ass 'Abdu'l-Bahâ d’perfekt Beispill vu sengem Papp senge Léieren. Obscho mir ni wäerten sou eng 
Perfektioun erreechen, solle mer awer 'Abdu'l-Bahâ ëmmer als e Modell huelen an eis beméien sech e Beispill un 
Him ze huelen. Wa mer d’Schrëften zum Thema Léift studéieren, brauche mer eis nëmmen 'Abdu'l-Bahâ 
zouzedréien, an eis un Him e Beispill huelen a mir wäerten d’Essenz vun der Léift an der Frëndlechkeet gesinn. 
Genau sou ass et wa mer versichen ze verstoen wat Rengheet, Gerechtegkeet, Opriichtegkeet, Freed a Generositéit 
bedeiten, brauche mer nëmme säi Liewen ze kucken, a mir wäerte gesinn, wéi Hien dës Eegeschafte bis zur 
Perfektioun gewisen huet. 

Dat wat Hien awer besonnesch ausgezeechent huet, war säin Déngscht un der Mënschheet. Den Numm 'Abdu'l- 
Bahâ heescht Dénger vu Bahâ. Säi gréisste Wonsch war deen, behëlleflech ze sinn, an anere kënnen en Déngscht 
erweisen. 


205 D’ Fräiheet am Bahä’t Glawen 

205t Sendung. An dëser Emissioun hunn ech an de Bahâ’i Schrëften nom Wuert Fräiheet gesicht. Hei e puer 
Gedanken déi mer besonnesch gutt gefall hunn. 

Eng Aktivitéit déi am engste verbonnen ass mam Gewëssen, déi der mënschlecher Natur eegen ass, ass d’Fäegkeet 
selwer d’Realitéit ze erfüerschen. D’Fräiheet de Sënn vun der Existenz ze sichen a seng potentiell Talenter ze 
entwécklen, déi sou en Zil géife méiglech maachen, muss beschützt ginn. D’Mënschen hunn d’Recht fräi u Wëssen 
ze kommen, ... och wann dëse fräien Zougank an eiser haiteger Gesellschaft net ëmmer ginn ass. 

Dësen eenzegartegen Elan vum mënschleche Gewëssen ass déi moralesch Gerechtfertegung vun enger Rei vu 
Rechter déi an der universeller Deklaratioun an op aner Plaze geschriwwe sinn. D’Recht dass jiddereen eng 
Erzéiung kritt, d’Fräiheet sech ze beweegen, den Zougank zur Informatioun an d’Méiglechkeet um politesche 
Liewen deelzehuelen sinn alles Aspekter déi eng ausdrécklech Garantie vu säitens der intemationaler Gemeng 
brauchen. Esou ass ass et och mat der Fräiheet vum Denken am Glawen, wouranner d’reliéis Fräiheet ass, an och 
d’Recht Meenungen ze hunn an déi richteg auszedrécken. 1 

,, D ’Eenheet vun der mënschlecher Rass, sou wéi Bahâ ’u ’llâh se virgesinn huet, gesäit d’Schafung vun enger 
universeller Federatioun vir, an där all Natiounen, Rassen, Klassen a Glawensrichtungen enk mateneen an definitif 
vereent sinn; wou d’Autonomie vun de Memberstaaten, an d’perséinlech Fräiheet sou wéi d 'lnitativ vun den 
Eenzelnen komplett a fir ëmmer geschiitzt wäerte sinn. “ 2 


1 MUJ, vers une humanité prospère. 

2 Shoghi Efendi, Appel aux Nations 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 145 - 

„Wat déi Leit ugeet, déiperforce a mat alle Mëttelen d’Fräiheet verlaangen: sief dat hei gesot: eng moderéiert 
Fräiheet, déi d’Wuel vun der Mënschheet garantéiert, déi d’Bezéiungen um Niveau vum Universum häibehält a 
preservéiert, dës Fräiheet ass an all senger Kraaft an Ausmooss an de Léiere vu Bahâ ’u ’llâh enthalen. “ ! 

„Déi Aufgab, déi haut de wichtegste Regierunge ginn ass, ass déi, universelle Fridden ze schafen, well am Fridde 
läit d’Fräiheet vun alle Vëlker. “ 1 2 

„Kuckt gutt, wéi d’Erzéiung an d’Kënschte vun der Zivilisatioun engem Vollek a senger Regierung Éier, Wuelstand, 
Onofliängekeet a Fräiheet bréngen. “ 3 

Eng vun de Léiere vu Bahâ’u’llâh ass d’Fräiheet vum Mënsch; „... sou laang de Mënsch Prisonéier vun der Natur 
ass, ass hien e wëllt Déier, well de Kampf ëm d’Existenz ass eng vun de Fuerderunge vun der Welt vun der Natur. 4 
De Wee vun der Natur ass dee wou dat animalescht regéiert. D ’Déier handelt en accord mat den Noutwendegkeete 
vun der Natur, geet sengen eegenen Instinkten a sengen eegene Wënsch no. Wat och ëmmer seng Impulser a seng 
Zouneigunge sinn, hien huet d’Fräiheet déi ze befriddegen; awer, hien ass e Gefaangene vun der Natur. Hien kann 
net een Hoer vum Wee ofwäichen, deen d’Natur him ginn huet. “ 


206 Ridvan - 21sten Abrëll - D’Bahâ’i feieren hire wichtegsten Dag 

206t Sendung, 9ten an lOten Abrëll 2004. D’Membere vun de verschidde Bahâ’i Gemengen am Land, geneesou wéi 
an dausende vu Plazen uechtert d’Welt, feieren de Mëttwoch, 21sten Abrëll als e Feierdag. Et ass den Ufank vun 
engem reliéise Festival dat sech iwwer 12 Deeg streckt. Et heescht Ridvan, wat souvill wéi Paradis bedeit. 

Den éischten Dag vu Ridvân, den 21sten Abrëll ass dee wichtegsten Dag am Joer flr eis. Et ass den Anniversaire 
vun der Zäit am Joer 1863, wou Bahâ'u'llâh, de Begrënner vum Bahâ’i Glawen, fir d’éischt seng Missioun bekannt 
ginn huet. Zënter där Zäit, also 1863, also a just iwwer 131 Joer ass de Bahâ’l Glawen déi am zweetmeescht 
verbreete Relioun nom Chrëschtentum ginn a fiert weider ze wuessen a sech ze verbreeden. Méi iwwer déi eenzel 
Feierlechkeeten hei am Land an eisen nächsten Emissiounen. 

Ridvân ass och d’Zäit wou déi lokal Réit gewielt ginn, déi sech fir ee Joer ëm d’Affäre vun der jeeweileger Gemeng 
bekëmmeren. Well de Bahâ’i Glawe kee Clergé huet oder Leit mat Leadership Positiounen, spillt dëse Gremium, de 
lokale Bahâ’i Rot, eng Schlësselroll. Wéi all Bahâ’l Walen, fannen se an engem Geescht vu Gebiet statt. Virun de 
Wale ginn et keng Nominatiounen an all déi groussjäreg Memberë vun der Gemeng schreiwen op e wäisse 
Walziedel d’Nimm vun de Leit, déi si mengen am beschten hirer Gemeng en Déngscht erweisen ze kënnen. 

An da wollt ech nach kuerz en neit Buch vum bekannte Philosoph Keith Ward virstellen. Et ass eng 
Erausfuerderung un all déi mengen, d’Relioun hätt keng Roll méi an eiser haiteger Welt ze spillen. D’Buch ass op 
englesch mam Titel: The Case for Religion. Hei e bësse Luef vun de Kritiker: A brilliant Buch wat sech gutt liest fir 
reliéis Leit an déi déi sech als netreliéis bezeechnen. E Buch iwwer d’Thema vun eiser Zäit; d’Wichtegkeet vun de 
Reliounen trotz allem wat se net erreecht hunn. 

Den Auteur, Keith Ward verteidegt Relioun virun der Uklo vu souville Wëssenschaftler dass Relioun keng 
Daseinsberechtegung méi huet, dass se geféierlech an intolerant ass. Den Auteur ënnersicht d’Wierker vu 
Schrëftsteller, Philosophen, Psychologen a Soziologe vun héchstem Rang, dorënner och de Karl Marx, de Sigmund 
Freud an den Emile Durkheim. A senger Défense fir d’Relioun bréngt en eis eng rational Rechtfertigung fir reliéise 
Glawen. Hie weist eis wéi Glawen eis Weltusiichte kann dramatesch änneren an eisem Liewen en neie Sënn an 
Zweck ka ginn. Mee hie wamt eis awer och dass et néideg ass dass déi reliéis Traditioune sech ännere mussen; 
anstatt dass d’Relioune sech an d’Hoer kréien, matenee streiden a matenee konkuréieren, mussen se fir d’éischt méi 
tolerant ginn a Verständnes weisen. Si mussen eng global reliéis Siicht akzeptéieren. Op deem Choix, schreift den 
Auteur, hänkt d’Zukunft vun der Relioun of, a vläicht d’Zukunft vun eiser Welt selwer. 

Méi iwwer d’Buch fannt dir um Intemetsite: www.oneworldpublications . D’Buch heescht: The case for religion, 
erausgi vu oneworldpublications, Auteur: Keith Ward 


207 Wie schreift d’Zukunft? Deel 1/10 

207t Sendung, 16ten a 17ten Abrëll 2004. Den 28te Mee 1992 hu sech d’Volleksvertrieder vu Brasilien zu enger 
extraer Sëtzung getraff. Ulass dofir war den honnertste Joresdag vum Doud vu Bahâ’u’llâh, deem säin Afloss an der 


1 Sélections des ècrits de ‘Abdu ’l-Bahâ - m.e.b. édition 1983 -227 

2 ‘Abdu ’l-Bahâ, Le secret de la civilisation divine 

3 idem 

4 ‘Abdu ’l-Bahâ, Les bases de l ’unité du monde 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 






- 146 - 


gesellschaftlecher an intellektueller Landschaft vun der Welt ëmmer méi Vertraue fënnt. Et ass kloer dass dem 
Bahâ’u’llâh seng Botschaft vun der Eenheet déi brasilianesch Gesetzgeber zu déifst beréiert huet. Wärend dëser 
aussergewéinlecher Sëtzung hu Vertrieder vun all de Parteien, déi an der Chamber vertruede sinn, deene Schrëften 
hire Respekt ausgesprach; Schrëften, déi ee vun den Deputéierten als „ dat ëmfassenst reliéist Wierk aus der Fieder 
vun engem eenzege Mënsch “ bezeechent huet. De Respekt vun den Deputéierten huet och enger Zukunftsvisioun fir 
eise Planéit gegollt; eng Visioun déi „materiell Grenzen iwwerschreit“ an - wéi en Deputéierte sot - eng Visioun 
„déi sech un d’ganz Mënscheet geriicht huet, ouni kleng Ënnerscheeder tëschent Natiounen, Rassen, aneren 
Ofgrenzungen oder Glawensrichtungen ze maachen “. 

Dëse Luef vun der brasilianescher Chamber war ëm sou méi beandrockent vu dass am Gebuertsland dem 
Bahâ’u’llâh säi Wierk weiderhi vun der muslemescher Geeschtlechkeet, déi den Iran regéiert, batter condamnéiert 
gëtt. Deenen hir Virgänger ware verantwortlech fir seng Verbannung a Gefaangeschaft an der Mëtt vum 19te 
Jorhonnert, genee sou wéi fir d’Massaker un Dausende vun deene Mënschen, déi dem Bahâ’u’llâh seng Idealer vun 
der Verännerung vun der mënschlecher Liewensweis an der Gesellschaft gedeelt hunn. Zur gläicher Zäit, wou a 
Brasilien d’Feierlechkeeten amgaange waren, liewen am Iran 300.000 Bahâ’i, déi sech geweigert hunn, hir 
Glawensgrondsätz opzeginn; Glawensgrondsätz, déi vum gréissten Deel vun der Welt héich gelueft ginn, déi de 
Bahâ’i am Iran awer Verfollegungen, Entbierungen an, an ze ville Fäll, och Verhaftungen an den Doud bréngen. 
Änlech Oppositioun charakteriséieren oft d’Astellunge vu verschiddenen totalitäre Regimer am Laf vum leschte 
Jorhonnert. Mee wat stécht an esou enge Léieren, déi sou verschiddenaarteg Reaktiounen opgeworf hunn? 1 Méi 
dozou an eiser nächster Emissioun an enger Woch. 


208 Wie schreift d’Zukunft? Deel 2/10 

Wie schreift d’Zukunft war d’Thema mat deem mer d’lescht Woch ugefaang hunn. Sou heescht den Titel vun engem 
Statement wat déi international Bahâ’i Gemeng viru kuerzem erausginn huet, mat dem Ënnertitel: Nodenken iwwer 
d ’20t Jorhonnert. 

Wéi ass et dass d’Léiere vu Bahâ’u’llâh, Begrënner vum Bahâ’i Glawen, sou verschiddenaarteg Reaktiounen an der 
Welt opwäerfen? A Brasilien gëtt Hien an enger aussergewéinlecher Sëtzung an der Chamber geéiert, säi Wierk gëtt 
gelueft als dat ëmfaassenst reliéist Wierk aus der Fieder vun engem eenzege Mënsch. An zu gläicher Zäit, sinn am 
Iran Membere vum Bahâ’i Glawen am Prisong, well si hir Glawensgrondsätz net wëllen opginn; well si sech 
einfach als Bahâ’i bekennen. 

I. Den Haaptgrond vun deem wat Bahâ’u’llâh der Welt bruecht huet, ass d’Erklärung vun der Wierklechkeet als 
eppes, wat primär geeschteger Natur ass, an d’Duerstellung vun de Gesetzer, déi d’Fonktionéiere vun dëser 
Wierklechkeet beherrschen. [ Also d’Wierklechkeet, d'Realitéit ass an der Haaptsaach geeschteger Natur. Dat seet 
Bahâ ’u ’llâh. An dës geeschteg Wierklechkeet baséiert, geneesou wéi déi materiell Wierklechkeet, op Gesetzer. A 
Bahâ ’u ’llâh bréngt eis d’Gesetzer, déi bei dës geeschteg Wierklechkeetpassen.] 2 Dës Duerstellung vun de Gesetzer 
betruecht net nëmmen den eenzelne Mënsch als e geeschtegt Wiesen, als eng Séil mat Vemonft, mee betount 
nodrécklech, dass alles dat wat mir Zivilasatioun nennen, och e geeschtege Prozess duerstellt. E Prozess, an deem 
de mënschleche Verstand an d’mënschlech Séil ëmmer méi komplex an effizient Mëttelen entwéckelt hunn, fir hir 
moraleschen an intellektuelle Fäegkeeten, déi an hinne sinn, zum Ausdrock ze bréngen. 

Wärend Bahâ’u’llâh déi herrschend Dogme vum Materialissem net akzeptéiert, offréiert Hien eng ganz 
entgéigegesaten Interpretatioun vun der Geschicht. D’Mënschheet - Feilspëtzt vun der Evolutioun vum 
Bewosstsënn - duerchleeft Stadien, déi mat den Entwécklungsphase vun engem Säugling, engem Kand a 
Jugendleche am Liewe vun all Mënsch vergläichbar sinn. Dës Rees huet eis bis bei d’Schwell vun enger Maturitéit 
bmecht, eng Räifheet op déi mir laang gewaart hunn, d’Eenheet vun der mënschlecher Rass. Kricher, Ausbeutung a 
Vimrteeler, déi typesch ware fir d’Etappe vun der Immaturitéit, sollten eis net zur Verzweiwelung bréngen, mee 
sollten eis dozou ureegen, eis Responsabilitéiten ze huelen, déi mat eiser kollektiver Maturitéit verbonne sinn. 

Wéi Bahâ’u’llâh sech un déi politesch a reliéis Leadere vu senger Zäit geriicht huet, huet Hien d’Entdeckung vun 
neie Ressourcen annoncéiert, onendlech méi staark, wäitaus méi wéi d’Generatioun vu senger Zäit sech konnt 
virstellen; Ressourcen, déi der Mënschheet geschwënn d’Mëttele kënne ginn, d’materiellt Liewe vum Planéit ze 
veränneren. Weider sot Hien, dass et essentiell wier dësen zukënftege materielle Fortschrëtt am Déngscht vun 
ekonomeschem a soziale Fortschrëtt ze benotzen. Wann nationalistesch a sektäresch Konflikter dat verhënnere 
sollten, da wäert de materielle Fortschrëtt net nëmme Virdeeler, mee och bis elo ni virgestallte negativ 
Konsequenzen hunn. E puer vun dëse Wamungen, déi Bahâ’u’llâh formuléiert huet, erënneren eis un däischter 
Evenementer an onsem eegenen Zäitalter. „Komesch, erstaunlech Saache ginn et an derÂerd“, huet Hien eis 


1 Wer schreibt die Zukunft ? Nachdenken über das 20. Jahrhundert, ein Statement der Bahâ ’i Intemational Community, 1999 

2 A Klammere si meng Ergänzungen zum Text. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 147 - 

gewamt. „ Dës Saache sinn amstand, déi ganz Äerdatmosphäre ze verwandelen, an eng Verseuchung mat der Âerd 
wär déidlech. “ 

An eiser nächster Emissioun kucke mer eng zentral Fro, déi jidderee sech stelle sollt: wéi kënne mer d’Grondlage fir 
eng global Gesellschaft schafen, eng Gesellschaft, déi d’Eenheet vun der mënschlecher Natur erëmspigele kann? 


209 Wie schreift d’Zukunft? Deel 3/10 

An de leschten zwou Emissiounen hu mer gesinn, wéi d’Léiere vu Bahâ’u’llâh an der Welt ganz verschiddenaarteg 
Reaktioune mat sech bréngen. Bahâ’u’llâh, Begrënner vum Bahâ’i Glawen, seet dass d’Wierklechkeet an éischter 
T.inn geeschteger Natur ass. An am Bahâ’i Glawe fanne mer d’Gesetzer op deenen dës Wierklechkeet baséiert. Eent 
vun dëse Gesetzer ass d’Prinzip dass d’Mënschheet, geneesou wéi am Liewe vum Mënsch, eng Rei vu Phasen 
duerchgeet, an das mir haut als Mënschheet erwuesse ginn, och wann et op den éischte Bléck net duerno ausgesäit. 
Wat mir haut am dréngenste brauchen, sinn d’Grondlage fir eng global Gesellschaft ze schafen, eng Gesellschaft, 
déi d’Eenheet vun der mënschlecher Natur erëmspigele kann. 

D’Vereenegung vun den Awunner vun der Äerd ass weder eng utopesch Visioun, déi wäit ewech ass, an och keng 
Affaire, bei där mir iwwerhaapt keng Wiel hunn. Dës Vereenegung ass déi nächst onauswäichlech Etapp am 
gesellschaftlechen Entwécklungsprozess, eng Etapp, zu där eis all d’Erfarunge vun der Vergaangenheet an der 
Géigewaart histeieren. Eréischt wann d’Existenz vun dëser Tatsaach erkannt an an Ugrëff geholl gëtt, kënnen déi 
quälend Problemer, déi eise Planéit huet, geléist ginn. Well all déi wesentlech Erausfuederunge vum Zäitalter, an 
deem mir sinn, si global an universell a beschränke sech net op Eenzelaspekter oder Regiounen. 

Déi selleg Textstellen an de Schrëfte vu Bahâ’u’llâh an deenen et ëm d’Erreeche vun der Maturitéit vun der 
Mënschheet geet, sinn duerchdronge mat der Liichtmetaphorik, déi d’Kraaft vun der Eenheet ausdréckt: Hie seet: 
„Sou mächteg ass d’Liicht vun der Eenheet, dass si déi ganz Âerd erliichte kann. “ Dës Ausso stellt eis haiteg 
Geschicht an eng Perspektiv, déi sech staark ënnerscheet vun der virherrschender Usiicht vum Enn vum 20te 
Jorhonnert. Dës Feststellung féiert eis dozou, an all dem Leed an dem Zerfall vun onserer Zäit d’Wierke vu Kräften 
ze erkennen, déi dat mënschlecht Bewosstsënn fir eng nei Etapp vun eiser Evolutioun fräimaachen. Dës Feststellung 
rifft ons dozou op, d’Evenementer vun de leschten honnert Joer ze iwwerdenken, geneesou wéi d’Wierkung, déi dës 
Entwécklungen op déi ënnerschiddlech Vëlker, Rassen, Natiounen a Gemeinschaften haten. 

Wann, wéi Bahâ’u’llâh betount, „d’Wuel vun der Mënschheet, hire Fridden a Sécherheet... onerreechbar (sinn), 
wann a sou laang wéi hir Eenheet net fest begrënnt ass dann ass et verständlech, firwat d’Bahâ’i dat 20t 
Joerhonnert - mat all senge Katastrophen - als d’Jorhonnert vum Liicht betruechten. Well déi lescht honnert Joer 
waren Zeie vun engem Wandel, souwuel vun der Aart a Weis, wéi d’Mënschen ugefaangen hunn, eis gemeinsam 
Zukunft ze plangen, mee och d’Aart a Weis, wéi mir ufänken, eis een deen aneren ze betruechten. Dës zwee 
Prozesser konnt een an der Entwécklung zur Eenheet erkennen. Changementer, déi net ënnert der Kontroll vun den 
existéierenden Institutioune louchen, hunn d’Féierungskräfte vun der Welt dozou gezwongen, nei Systemer vu 
globaler Organisatioun ze initiéieren, déi am Ufank vum Jorhonnert noch ondenkbar gewiescht wieren. Wärend 
deems, hu Gewunnechten an Astellungen opgehalen, déi Mënschen an Natioune getrennt haten, an dat wärend zech 
Jorhonnerten, voll mat Konflikter. Ausserdeem huet ee geduecht, dass et selbstverständlech wier, mat dëse 
Gewunnechten an Astellunge weiderzefueren. 

An eiser nächster Emissioun gesi mer, wéi eng zwou Entwécklungen an der Mëtt vum leschte Jorhonnert zu engem 
historeschen Duerchbroch gefouert hunn. 


210 Wie schreift d’Zukunft? Deel 4/10 

Léif Nolauschterer, Bahâ’u’llâh, Begrënner vum Bahâ’i Glawen, koum an der Mëtt vum 19te Jorhonnert mat 
Léieren, déi sou déifgräifend sinn, wéi d’Léiere vu Jesus Christus virun 2000 Joer. Et ass duerfir nëmmen normal, 
dass mir am Ufa nk vu ganz vill Changementer stinn. Mir wëssen all, dass eis Welt sech relativ séier verännert, virun 
allem wann een eis haiteg Welt vergläicht mat deene fréiere Jorhonnerten. 

An der Bahâ’i Welt, ass dat 20t Jorhonnert e Jorhonnert vum Liicht. An eisen nächsten Emissioune schwätze mir 
iwwer déi wichtegst Evenementer, an dat aus enger Bahâ’i Siicht. Fir de geneeen Text ze kréien, braucht dir just um 
Intemet ze sichen, an zwar ënnert: Wer schreibt die Zukunft? Nachdenken iiber das 20te Jahrhundert, ein Statement 
der Bahâ’i Intemational Community. 

11. An der Mëtt vum leschte Jorhonnert, waren et zwou Entwécklungen, déi zu engem Duerchbroch gefouert hunn, 
an deren hir historesch Bedeitung eréischt spéider Generatioune voll a ganz verstoe wäerten. Wärend den Noweeë 
vum zweete Weltkrich konnte wäitsiichteg Perséinlechkeeten endlech ufänken, duerch d’Organisatioun vun de 
Vereenten Natiounen d’Grondlage vun enger Weltuerdnung ze schafen an ze festegen. Dat System vun 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 148 - 


intemationalen Ofkommen an déi domat verbonnen Institutiounen, dat scho laang vu fortschrëttlechen Denker 
gewënscht gouf, hat elo Méiglechkeeten, déi dee gescheiterte Vëlkerbund net hat. Am Laf vum Jorhonnert huet 
d’System am Beräich vun der Friddenssécherung ëmmer méi grouss Wierksaamkeet op eng Aart a Weis gewonnen, 
déi iwwerzeegend gewisen huet, wat erreecht ka ginn. Gläichzäiteg sinn an der ganzer Welt ëmmer méi 
demokratesch Regiemngsformen entstanen. Déi praktesch Auswierkungen enttäusche vläicht, awer si verklengeren 
net d’Bedeitung vun dësem historesche Richtungswiessel, e Wiessel deen neméi ka réckgängeg gemaach ginn, an 
deen an der Organisatioun vu mënschlechen Affäre geschitt ass. 

12. Wéi am Fall vun der Weltuerdnung ass et och mat de Rechter vun de Vëlker op der Äerd. Dat schrecklecht Leed 
dat opgedeckt gouf, an déi d’Affer vun der mënschlecher Perversioun am Laf vum Krich erdroen hunn, hunn eng 
weltwäit Schockreaktioun ausgeléist - an eppes wat een nëmme kann als déif Gefiller vu Schan nennen. Aus dësem 
Trauma eraus ass eng nei Aart vu moraleschem Verantwortungsbewosstsinn entstanen, déi offiziell an der Aarbecht 
vun der Mënscherechtskommissioun vun de Vereenten Natiounen an hiren Ënnerorganisatiounen institutionaliséiert 
gouf- eng Entwécklung, déi den Herrscher am 19te Jorhonnert onvirstellbar gewiescht wier; Herrscher, deene 
Bahâ’u’llâh geschriwwen hat. Haut mat deenen néidege Mëttelen a Kompetenzen, hu sech eng ëmmer méi grouss 
Zuel vun netstaatlechen Organisatiounen als Zil gesetzt, dofir ze suergen, dass déi allgemeng Erklärung vun de 
Mënscherechter als Grondlag vun normativen intemationale Reegele gëlt an deementspriechend duerchgesat gëtt. 

Wéi eng Entwécklung et am Wirtschaftsliewe gouf, gesi mer an eiser nächster Emissioun. 


211 Wie schreift d’Zukunft? Deel 5/10 

Léif Radio ARA Nolauschterer, an eisem 5ten Deel an der Rubrik iwwer de Bahâ’i Glawen, kucke mer eis 
d’Entwécklung am Wirtschaftsliewe vum 20te Jorhonnert un, an dat aus enger erstaunlecher positiver Perspektiv. 
Den Text dozou fannt dir am Buch: Wer schreibt die Zukunft? Nachdenken iiber das 20te Jahrhundert, ein 
Statement der Bahâ’i Intemational Community. 

An der éischter Halschent vum Jorhonnert hu vill Regierunge, wéinst dem Chaos déi déi wirtschaftlech Crise 
vemrsaacht huet, Gesetzer fir d’Schafung vu Sozialhëllefsprogrammer a Systemer fir d’Finanzkontroll agefuouert, 
geneesou wéi Reservefongen an Handelsofkomme mam Zil, hir Gesellschaft vimn der Widderhuelung vu sou enger 
Verwüstung ze beschützen. D’Zäit nom zweete Weltkrich huet zu der Ariichtung vun Institutioune gefouert, déi 
weltwäit schaffen: den intemationale Wärungsfond, d’Weltbank, dat allgemengt Zoll- an Handelsofkommen an en 
Netzwierk vun Entwécklungsorganisatiounen, déi sech der Fërderung an der Weiderentwéckulng vum materielle 
Wuelstand um Planéit widmen. Um Enn vum Jorhonnert huet d’Mënschheet gewise kritt, dass, egal wéi 
d’Motivatiounen a wéi primitiv d’Methode sinn, d’Notzung vum Räichtum vun der Äerd grondleeënd 
ëmorganiséiert ka ginn, vir enger ganz neier Virstellung vu Besoine gerecht ze ginn. D’Auswierkunge vun dësen 
Entwécklunge goufen enorm verstäerkt duerch deen ëmmer méi séieren Ausbau vu Bildungsméiglechkeete fir 
d’Massen. Nieft der Bereetschaft vun nationale Regiemngen a Gemengeverwaltungen, dësem Beräich vill méi 
Mëttelen ze ginn, an d’Fäegkeet vun der Gesellschaft, Arméie vu professionnellen Enseignanten auszebilden, waren 
zwee weider Fortschrëtter am 20te Jorhonnert op intemationalem Plang besonnesch aflossräich. Deen éischte war 
eng Rei vun Entwécklungspläng, déi sech op Bildungsbedürfnisser konzentréiert hunn a massiv vun Institutioune 
wéi d’Weltbank, Regiemngen, grousse Stëftungen a verschidden Deeler vun der UNO fmanzéiert goufen. Deen 
zweete Fortschrëtt war déi explosiounsaarteg Entwécklung vun der Informatiounstechnologie, déi aus alle Bierger 
potentiell Benotzer vum ganze Wësse vun der Mënschheet gemaach huet. Dës strukturell Neiorganisatioun op 
globalem Plang gouf vun engem déifgräifendem Bewosstsinnswandel belieft a verstäerkt. Ganz Bevëlkemnge 
waren op eemol mat festgefueren Denkgewunnechte konfrontéiert, déi zu Konflikter féieren, an zwar am grelle 
Liicht vun der weltwäiter Veruerteelung vu Gewunnechten an Astellungen déi soss akzeptéiert waren. Dat huet 
revolutionär Verännemngen erbäigemff an der Aart a Weis, wéi Mënschen een deen anere gesinn. Zum Beispill 
huet et geschéngt, wéi wann am Laf vun der Mënschheetsgeschicht d’Erfamng wéise géif- a reliéis Léiere 
schéngen dat ze bestätegen - dass Frae vum Wiesen hir de Männer ënnerleeë wären. Wann een déi ganz Geschicht 
als Zäitpunkt hëlt, huet dëse plötzlechen an iwwerall existéierende Réckzuch vun dëser virherrschender Manéier 
d’Saachen ze gesinn, iwwer Nuecht ugefaang. Wéi laang a pengegend dëse Prozess och si wäert, bis d’Erklärung vu 
Bahâ’u’llâh, dass Fraen a Männer an allen Aspekter gläichwäerteg sinn, voll verwierklecht gëtt - déi intellektuell an 
emotionell Ënnerstëtzung fir d’Erklämng dass Männer a Fraen net gläichwäerteg sinn - gëtt ëmmer méi kleng. En 
anere Fixpunkt am Selbstverständnes vun der Mënschheet wärend dësem Jordausend war d’Verherrlechung vun 
ethneschen Ënnerscheeder, déi sech an de leschte Jorhonnerten zu verschidde Forme vu rassistescher 
Wanvirstellunge verhäert hunn. Mat enger Geschwindegkeet, déi am allgemengen Zesummenhang vun der 
Mënscheetsgeschicht verblüfft, huet dat 20t Jorhonnert erlieft, wéi sech d’Eenheet vun der Mënschheet zu engem 
féierende Prinzip an intemationale Bezéiungen etabléiert huet. Haut ginn déi ethnesch Streidereien, déi och elo nach 
a villen Deeler vun der Welt uerg Konsequenzen hunn, net als natierlech an de Bezéiungen tëschent 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 149 - 

ënnerschiddlech Vëlker betruecht, mee als gewollte Sträit, deen ënnert efflcacer intemationaler Kontroll bmecht 
muss ginn. 

Wärend der ganzer laanger Kandheet vun der Mënschheet huet een och ugeholl - alt nees mat der ganzer 
Ënnerstëtzung vu reliéisen Institutiounen - dass Aarmut en onëmgänglecht Zeeche vun der Gesellschaftsuerdnung 
wier, dat éiweg bléift. Haut awer gëtt dës Astellung, déi d’Prioritéite vun allen an der Welt bekannte 
Wirtschaftssystemer geprät huet, allgemeng ofgeleent. Op mannst an der Theorie gëtt iwwerall eng Regiemng am 
Wesentlechen als e Garant verstanen, deem seng Verantwortung et ass, d’Wuel vun all de Membere vun der 
Gesellschaft ze sécheren. 

Souwäit zu e puer vun de Verännerungen an eisem leschte Jorhonnert. An eiser nächster Emissioun kucke mer, wéi 
d’Positiounen an den Afloss vun de Reliounen am leschte Jorhonnert. Bis dohinn, iech Radio ARA Nolauschterer 
en erhuelsame Weekend, äre Jean-Marie. 


212 Wie schreift d’Zukunft? Deel 6/10 

Léif Radio ARA Nolauschterer, an eisem 6ten Deel an der Rubrik iwwer d’Buch l-Vie schreift d’Zukunft, 
Iwwerleeungen iwwer dat 20t Jorhonnert vun der intemationaler Bahâ’i Gemeng, fuere mer haut weider mam 
Afloss vun de Reliounen am leschte Jorhonnert. 

Besonnesch bedeitend, an dat opgrond vu senger enker Verbindung zu de Wuerzele vun deem wat de Mënsch 
motivéiert, war de Fait, dass de feste Grëff vun de reliéise Virurteeler méi labber gouf. Schonn Enn vum 19te 
Jorhonnert huet d ’Parlament vun de Reliounen grousst Interessi fonnt. An dës Entwécklung vum interreliéisen 
Dialog an der Zesummenaarbecht huet d’Auswierkunge vum Sekularismus verstäerkt, an deem si déi soss sou 
staark Mauere vun der geeschtlecher Autoritéit a Fro gestallt hunn. Am Liicht vun de Changementer vu reliéise 
Konzepter wärend de leschten honnert Joer, wäert ee vläicht am nachhinein souguer déi aktuell Ausbréch 
fundamentaler Reaktiounen als net vill méi wéi verzweiwelt Aktiounen d ’arrière-guarde gesinn, déi sech géint déi 
onvermeidlech Opléisung vu sekteresche Gmppe wiert, an d’Kontroll déi si nach hunn. Wéi Bahâ’u’llâh schreift: „ 
Ouni Zweiwel verdanken d’Vëlker vun der Âerd, egal zu wéi enger Rass oder Relioun si och gehéieren, hir 
Inspiratioun der selwechter himmlescher Quell an ënnerstinn engem eenzege Gott. “ 

Wärend dësen entscheedende Jorzéngte vum 20te Jorhonnert, huet de mënschleche Geescht och grondleeënd 
Verännerungen a sengem Verständnes vum materiellen Universum erlieft. An der éischter Halschent vum 
Jorhonnert sinn nei Theorien iwwer d’Relativitéit an d’Quantemechanik entstanen, déi allebéid enk mat der Natur 
an der Funktiounsweis vum Liicht verbonne sinn. Dës Theorien hunn d’Physik revolutionéiert an déi ganz 
Wëssenschaftsentwécklung verännert. Et gouf kloer, dass déi klassesch Physik nëmmen e begrenzte Beräich vun 
Naturphenomeener erkläre konnt. Op eemol huet sech eng nei Dier an der Ënnersichung souwuel vun de klenge 
Bestanddeeler vum Universum wéi och vun de grousse Systemer vum Kosmos opgemaach, eng Verännemng, déi 
wäit iwwer d’Physik eraus Wierkunge gewisen huet an d'Fundamenter vun engem jorhonnertelaangen Denke vun 
de Wëssenschaften erschüttert huet. Fir ëmmer verluer waren d’Iddi vun engem mechaneschen Universum, dat 
engem Auerwierk gläicht, geneesou wéi déi deemools présuméiert Trennung vum deem, deen observéiert an de 
Géigestand deen observéiert gëtt, vu Geescht a Matière. Vimm Hannergrond vun dëse wäitreechende Studien, déi 
sou méiglech waren, fänkt elo déi theoretesch Naturwëssenschaft domat un, ze denken dass et méiglech ass, dass 
tatsächlech d’Natur an d’Funktiounsweis vum Universum en Zweck an e Verstand a sech hunn. 

Am Ufank vun dëse konzeptuelle Verännerungen ass d’Mënschheet dunn an en Zäitalter erakomm, an deem 
d’Zesummenaarbecht vun de Naturwëssenschaften - der Physik, Chimie, Biologie an och där nach jonker Ökologie 
- otemberaubent Méiglechkeeten zur Verbesserung vun de Liewensbedingungen opgemaach huet. Déi positiv 
Auswierkunge goufen op eng dramatesch Weis däitlech a sou liewenswichtege Problemberäicher wéi 
d’Landwirtschaft an d’Medezin geneesou wéi a Beräicher, déi aus de Succèsen an der Notzung vun neien 
Energiequellen entstan sinn. Zu gläicher Zäit huet dat neit Forschungsgebitt vun der Werkstoffkunde eng Onmass 
vu spezialiséierte Materiale wéi Kunststoffer, Glasfaser a Kuelestofffaser bereetgestallt; Saachen déi een am Ufank 
vum Jorhonnert nach net kannt huet. 

Sou Fortschrëtter an der Wëssenschaft an an der Technologie hu sech géigesäiteg befrucht. Sandkären, dat 
nidderegst an anscheinend dat wäertlost vun alle Materialien, hu sech a Silikonplättercher an optescht rengt Glas 
verwandelt an hunn d’Schafüng vu weltwäite Kommunikatiounsnetzer erméiglecht. Dës Tatsaach geneesou wéi den 
Asaz vun ëmmer méi komplizéierte Satelittesystemer fänken u flr d’Mënschen iwwerall an ouni Ënnerscheed 
Zougank zum ganze Wësse vun der ganzer Mënschheet opzemaachen. 

Et ass kloer, dass déi Jorzéngter déi virun eis leien, d’Verbindung vun Telefon-, Fernseh- a Computertechnologie zu 
engem eenzege vereenheetleche System erliewe wäerten, an dat mat bëllege Geräter, déi een a grousse Quantitéite 
kréie kann. Et wäer schwéier, déi psychologesch a gesellschaftlech Auswierkungen ze iwwerdréiwen, déi entstinn, 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 150 - 

wann dat Duerchernee vu Wärungssystemer - déi fir munch déi lescht Bastion vun engem nationalistesche Stolz 
duerstellen - duerch eng eenzeg Weltwärung, déi gréisstendeels elektronesch fonktionéiert, ersetzt géif ginn. 

Effektiv sinn d’Konsequenze vun de Changementer déi am 20te Jorhonnert méi a méi zur Eenheet féieren, néierens 
sou einfach ze gesinn wéi an de Folge vun der Verännerung an der Naturwëssenschaft an an der Technologie. 


213 Wie schreift d’Zukunft? Deel 7/10 

Léif Radio ARA Nolauschterer, an eisem 7ten Deel an der Rubrik iwwer d’Buch Wie schreift d’Zukunft, 
Iwwerleeungen iwwer dat 20t Jorhonnert, vun der intemationaler Bahâ’i Gemeng, fuere mer haut weider mat aner 
Saachen déi dat lescht Jorhonnert bewegt hunn. 

Et ass kloer, dass déi Jorzéngter déi vimn eis leien, d’Verbindung vun Telefon-, Fernseh- a Computertechnologie zu 
engem eenzegen vereenheetleche System erliewe wäerten, an dat mat bëllege Geräter, déi een grousse Quantitéiten 
kréie kann. Et wäer schwéier, déi psychologesch a gesellschaftlech Auswierkungen ze iwwerdréiwen, déi entstinn, 
wann dat Duerchernee vu Wämngssystemer - déi fir munch déi lescht Bastion vun engem nationalistesche Stolz 
duerstellen - duerch eng eenzeg Weltwämng, déi gréisstendeels elektronesch fonktionéiert, ersetzt géif ginn. 

Effektiv sinn d’Konsequenze vun de Changementer déi am 20te Jorhonnert méi a méi zur Eenheet féieren, néierens 
sou einfach ze gesinn wéi an de Konsequenze vun der Verännerung an der Naturwëssenschaft an an der 
Technologie. Ganz kloer ass et elo, dass d’Mënschheet elo déi néideg Mëttelen huet, déi zur Realisatioun vun de 
visionären Ziler néideg sinn, déi ee Bewosstsinn sech gesat huet, wat stänneg méi räif gëtt. Wann ee sech méi 
ausféierlech mat der Matière ausernanersetzt, weist sech, dass all dës verschiddenaarteg Méiglechkeete potentiell all 
den Awunner vun eiser Äerd zur Verfügung stinn, egal wéi enger Rass, Kultur oder Natioun si och gehéieren. 
Bahâ’u'llâh huet viraus gesinn: „Neit Liewen geet an dëser Zäit duerch all Vëlker vun derÂerd, awer keen huet 
seng Ursaach entdeckt a säi Grond erkannt. “ Haut, méi wéi honnert Joer nodeem dës Wierder geschriwwe goufen, 
gëtt nodenkleche Gemidder den Ausmooss vun deem wat geschitt ass däitlech. 

III 

Déi positiv Changementer am 20te Jorhonnert ze erkennen heescht awer net d’Aen zouzemaache vimn dem Schiet, 
deen den Emmgeschafte schaarf Konture ginn huet: déi bewosst Vemichtung vu Milliounen hëllefsloser Mënschen; 
d’Erfindung an de Gebrauch vun neien Zerstéierungswaffen, déi et fäerdeg bréngen, ganz Bevëlkerungen 
auszeläschen; Ideologien, déi dat geeschtegt an intellekuellt Liewe vu ganzen Natiounen erstéckt hunn; 
Ëmweltzerstéierung op globaler Ebene a sou engem groussen Ausmooss, dass et Jorhonnerten dauere kann, déi nees 
réckgängeg ze maachen; an deen onermiesslech grousse Schued, dee Generatioune vu Kanner ugedoe gouf, andeem 
si geléiert goufen, dass Gewalt, Onanstännegkeet a Selbstsucht en Triumph vu perséinlecher Fräiheet wieren. 

Dat sinn nëmmen déi offensichtlechst Beispiller aus engem Katalog vun Iwwelen, déi an der Geschicht hiresgläiche 
sichen an deenen hir Lektiounen eist Zäitalter zur Erzéiung vun de gepéngegten zukünftige Generatiounen als 
Ierwen hannerlooss hunn. 

D’Donkelheet ass awer kee Phänomeen, deem iergendeng Form vun Existenz, oder souguer eng Autonomie 
zousteet. D’Donkelheet ka weder d’Liicht ausmaachen, oder d’Luucht manner staark maachen. Awer si markéiert 
déi Regiounen, déi d’Liicht nach net erreecht huet oder genuch erliicht huet. Sou wäerten ouni Zweiwel 
d’Historiker d’Zivilisatioun vum 20te Jorhonnert beuerteelen. D’Grausamkeet vun der déierescher Natur, déi 
onkontrolléiert an deene kritesche Joren aktiv war an déi heiansdo souguer anscheinend d’Iwwerliewe vun der 
Gesellschaft bedmnn huet, konnt tatsächlech net déi fortlaafend Entwécklung vun de schëpferesche Potentialer, mat 
deenen dat mënschlecht Bewosstsënn ausgestatt ass, verhënneren. Am Géigendeel - je méi d’Jorhonnert virukomm 
ass, desto méi Mënschen erkannt hunn, wéi eidel dës Ängschte waren, déi si nach vimn e puer Joer gefaange 
gehalen haten. 

„Onvergläichlech ass dësen Dag“, betount Bahâ’u'llâh, „well hien ass wéi d’A vu vergaangenen Zäitalteren a 
Jorhonnerten a wéi e Liicht an der Däischtert vun den Zäiten. “ 

Aus dëser Perspektiv ass et net d’Däischtert, déi d’Fortschrëtter vun dëse leschten aussergewéinlechen honnert Joer 
zréckgehalen hunn, de Problem. D’Fro ass vill méi, wéivill Leed an Zerstéierung d’Mënschheet nach erdroe muss, 
bis si vu ganzem Häerzen d’geeschteg Natur akzeptéiert, déi si zu engem eenzege Vollek mécht, a bis si genuch 
Mutt huet, hir Zukunft am Liicht vun deem sou schmäerzhaft Erléierten ze plangen. Wéi eng Virstellung vun der 
Entwécklung vun der mënschlecher Kultur d’Bahâ’i Schrëften hunn, gesi mir an eisen nächsten Emissiounen. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 151 - 


214 Wie schreift d’Zukunft? Deel 8/10 

Léif Radio ARA Nolauschterer, an eisem 7ten Deel an der Rubrik iwwer d’Buch Wie schreift d’Zukunft, 
Iwwerleeungen iwwer dat 20t Jorhonnert, vun der intemationaler Bahâ’i Gemeng, Mir kucken haut wéi, aus enger 
Bahâ’i Siicht, eis Kultur sech entwéckele kann. 

Déi an de Schrëfte vu Bahâ'u'llâh duergeluechte Virstellung vun der Entwécklung vun der mënschlecher Kultur 
stellt villes a Fro, wat an eiser haiteger Welt als normativ an onverännerlech ugeholl gëtt. D’Entwécklunge vum 
19te Jorhonnert, dem Jorhonnert vum Liicht, hunn d’Dier zu enger neier Welt opgemaach. Wann déi 
gesellschaftlech an intellektuell Entwécklung tatsächlech eng Reaktioun ass op eng moralesch Intelligenz, déi an 
allem ass wat existéiert, dann hu vill vun den Theorien, déi zäitgenëssesch Entscheedungsmethode bestëmmen, 
grouss Feeler. Wann dat mënschlecht Bewosstsënn vu sengem Wiesen hir geeschteg ass - eng Tatsaach, vun der 
sech déi meescht Mënschen intitutiv ëmmer bewosst gewiescht sinn - da kann e Verständnes vun der 
Wierklechkeet, dat dogmatesch op hirem Géigendeel beharrt, d’Entwécklungsbedierfneesser vun dësem 
Bewosstsënn weder begräifen nach hinne vun Notze sinn. 

Keen Deel vun eiser haiteger Zivilisatioun gëtt vun der Zukunftsvirstellung vu Bahâ'u'llâh op méi enger direkt 
Manéier a Fro gestallt wéi dee virherrschende Kult vum Individualismus. En Individualismus, dee sech bal op der 
ganzer Welt verbreet huet. Geniert gëtt dësen Individualismus vu kulturellen Aflëss wéi politescher Ideologie, 
akademeschen Elitedenken an enger konsumorientéierter Wirtschaft. Sou huet „d’Striewen no individuellem Gléck“ 
en aggressiivt a bal grenzenloost Bewosstsënn fir d’Uspréch vum Eenzelne gefuerdert. Déi moralesch Konsequenze 
fir deen Eenzelnen wéi fir d’Gesellschaft si schrecklech, sou zum Beispill d’Vebreedung vun ustiechende 
Krankheeten, den Drogemëssbrauch an aner Iwwel vun de leschte Joren, déi mer allzegutt kennen. D’Aufgab 
besteet doranner, d’Mënschheet vu sou engem grondleeënden an alles duerchdréngendem Mëssverständnes ze 
befreien. An dat wäert e puer vun de festverankerte Virstellunge vum 20te Jorhonnert vu Recht an Onrecht a Fro 
stellen. 

Froe mer eis, wéi eng Denkweise fallen an dës Kategorie vun ongepréiften Iddien? Dat offensichtlechst Beispill ass 
d’Iwwerzeegung, dass Eenheet en Ideal ass, dat wäit ewech ass, bal onnerreechbar, eppes wat een eréischt da kann 
upaken, wann emol vill vun de politesche Konflikter iergendwéi geléist sinn, wa materiell Besoinen iergendwéi 
beffiddegt sinn an Ongerechtegkeeten iergendwéi eliminéiert goufen. Bahâ'u'llâh betount, dass de Géigendeel de 
Fall ass. [Alsofir d’éischt muss un der Eenheet geschafft ginn, fir d’éischt muss de Prinzip vun der Eenheet verstane 
ginn an an d'Realitéit ëmgesat ginn, an da kënnen all déi aner Problemer besser ugepackt ginn.] 1 

Déi gréisste Krankheet, déi eis Gesellschaft péngegt, déi d’Gesellschaft lämt, seet Hien, ass d’Oneenegkeet ënnert 
de Mënschen. Eng Mënschheet déi sech awer auszeechent duerch hir Fäegkeet fir zesummenzeschaffen. Souguer de 
Fortschrëtt deen d’Mënschheet gemaach huet ass enk domat verbonnen, dass d’Mënsche kënnen zesummen 
handelen. Dëst ass eppes, wat zu verschidden Zäiten an a verschidde Gesellschaften erreecht gouf. Sech un 
d’Virstellung ze klammeren, dass d’Konfliktbereetschaft eng Grondeegeschaft vun der mënschlecher Natur wier, 
anstatt eng Mëschung vu geléierte Gewunnechten an Astellungen, bedeit, engem neie Jorhonnert en Iertum 
opzelueden, déi méi wéi all anere Faktor op tragesch Aart a Weis d’Vergaangenheet vun der Mënschheet 
influencéiert huet. „Betruecht d’Welt wéi e mënschleche Kierper“ huet Bahâ'u'llâh de gewielte Regéierenden 
ugeroden. Obwuel dëse Kierper bei senger Erschafung gesond a perfekt war, huet hien haut - an dat aus 
verschidden Ursaachen - schwéier Stéierungen a Krankheeten. 

Enk verbonne mat der Problematik vun der Eenheet ass déi zweet moralesch Erausfuerderung, déi dat lescht 
Jorhonnert mat ëmmer méi grousser Drénglechkeet gestallt huet. Méi doriwwer an eiser nächster Emissioun. 


215 Wie schreift d’Zukunft? Deel 9/10 

Léif Radio ARA Nolauschterer, eisem 9ten Deel an der Rubrik iwwer d’Buch „ Wie schreift d’Zukunft, 
Iwwerleeungen iwwer dat 20t Jorhonnert“, vun der intemationaler Bahâ’I Gemeng. Enk verbonne mat der 
Problematik vun der Eenheet, vun der mir d’lescht Woch geschwat hunn, ass déi zweet moralesch Erausfuerdemng, 
déi dat lescht Jorhonnert mat ëmmer méi grousser Drénglechkeet gestallt huet. 2 

An den Ae vu Gott, wéi Bahâ'u'llâh betount, ass d’Gerechtegkeet „vun allem dat wat Hien am léifsten huet“. Si gëtt 
jidderengem d’Fäegkeet, d’Realitéit mat sengen eegenen Aen an net duerch d’Ae vun aneren ze gesinn, a gëtt der 
kollektiver Entscheedung eng Autoritéit, déi eleng d’Eenheet am Denken an am Handele sécher stelle kann. Egal 


1 A Klammere si meng Ergänzungen zum Text 

2S.13 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 







- 152 - 

wéi zefriddestellend dat aus dem 20te Jorhonnert entstanend System intemationaler Uerdnung och wäert sinn - den 
Afloss vun dësem System wäert vun der allgemenger Akzeptanz vun senge moralesche Prinzipien ofhänken. Wann 
d’ganz Mënschheet wierklech eens ass an onzertrennlech, da repräsentéiert d’Autoritéit déi vu sengen Institutiounen 
ausgeübt gëtt, e wesentleche kollektive Schutz. All eenzel Persoun kënnt op d’Welt als eppes wat der Gemeinschaft 
uvertraut gëtt. An dës Charakteristik vun der mënschlecher Existenz ass déi wierklech Grondlag vun de 
gesellschaftlechen, wirtschaftlechen a kulturelle Rechter, sou wéi se an der Charte vun de Vereenten Natiounen an 
hiren Dokumenter ausgedréckt ginn. Gerechtegkeet an Eenheet stinn an enger Wiesselbezéiung. „Den Zweck vun 
der Gerechtegkeet“, huet Bahâ'u'llâh geschriwwen, ,, a.ss d’Zustanekomme vun Eenheet ënnert de Mënschen. EMier 
vu gëttlecher Wäisheet stécht an dëse Wierder, an all d ’Bicher vun der Wëlt kënnen hir déif Bedeitung net 
erfaassen. “ 

An deem Mooss wou d’Gesellschaft - wann och mat Zécken an Angscht - sech dësen an änleche moralesche 
Prinzipie verflicht, déi wesentlechst Roll déi si deem Eenzelnen ubidde kann, ass déi, deem aneren en Déngscht ze 
erweisen. Ee vun de Paradoxe vum Mënsch läit doranner, dass hie sech an der Haaptsaach duerch säin Engagement 
an en nobelt Zil entfale kann, do wou hie sech selwer also vergiesse kann, a wann et och nëmmen fir eng kuerz Zäit 
ass. An engem Zäitalter, wou sech de Mënschen an alle Liewenssituatiounen d’Méiglechkeet opdeet, op eng 
wierksam Manéier un der Gestaltung vun der Gesellschaftsuerdnung matzemaachen, kritt d’Ideal vum Déngscht um 
aneren eng ganz nei Bedeitung. Wann een d’Ziler wéi perséinlech Beräichemng a Selbstbestätegung zum 
Liewenszil erkläert, da fërdert een nëmmen déi déieresch Säit vun der mënschlecher Natur. Wat déi simplistesch 
Messagë vun individueller Erléisung ugeet, sou gi si net méi duer fir d’Aspiratioune vu Generatiounen ze 
befriddegen, déi d’Gewëssheet kmten dass wierklech Erfëllung souwuel vun dëser wéi och vun der nächster Welt 
ofhänken. 

Bahâ'u'llâh seet: „Befaasst iech grëndlech mat de Besoinë vun der Zäit an där dir lieft a leet de Schwéierpunkt vun 
ären Iwwerleeungen op d ’Bedierfnesser an d ’Fuederunge vun ärer Zäit. “ 

Dës Perspektiven hunn en déiwen Afloss dorop wéi mir eis Ugeleeënheete féieren. Zum Beispill schéngt et evident, 
dass sou laang wéi den Nationalstat déi wichtegst Roll an der Entwécklung vum Schicksal vun der Mënschheet 
spillt - wat och ëmmer déi erbruechte Leeschtungen an der Vergaangenheet waren - d’Erreeche vum Weltfridden 
zréckgehale gëtt an d’Weltbevëlkemng méi leide muss. Am Wirtschaftsliewe vun der Mënschheet ass et kloer dass 
d’Mondialisatioun, och wa si vill Guddes bmecht huet, dass si och eng Konzentratioun vun autokratescher Muecht 
geschafen huet, déi ënnert eng international demokratesch Kontroll muss bmecht ginn, fir dass dës Globaliséierung 
net fir Millioune vu Mënschen Aarmut a Verzweiflung mat sech bréngt. Änlech ass et mam historeschen 
Duerchbroch an der Informatiouns- a Kommunikatiounstechnologie, déi sou e staarkt Mëttel ass fir sozial 
Entwécklung weiderzebréngen an déi dozou bäidréit dass mir alleguer zesumme gehéieren; dës Technologie ass 
awer och mat der selwechter Stousskraaft amstand, dës Vereenegungsprozesser an dës liewenswichteg Impulser 
ëmzelenken an ze entstellen. 

An eisem leschten Deel vun dësen Iwwerleeungen iwwer dat 20t Jorhonnert schwätze mer iwwer eng nei Bezéiung 
tëschent Gott an der Mënschheet. 


216 Wie schreift d’Zukunft? Deel 10/10 

Léif Radio ARA Nolauschterer. An eisem leschten Deel vun dësen Iwwerleeungen iwwer dat 20t Jorhonnert 
schwätze mer iwwer eng nei Bezéiung tëschent Gott an der Mënschheet. 

Bahâ'u'llâh schwätzt vun enger neier Bezéiung tëschent Gott an der Mënschheet, enger Bezéiung déi zesummegeet 
mam Erwuessegi vun der Mënschheet. Déi héchste Wierklechkeet, déi d’Universum geschaf huet an eis um Liewen 
hält, wäert ëmmer ausserhalb der Räichwäit vum mënschleche Geescht a Verstand bleiwen. Déi bewosst Bezéiung, 
déi d’Mënschheet mat dëser gëttlecher Realitéit geknüpft huet, ass d’Resultat vum Afloss vun de grousse 
Reliounsstëfter gewiescht: Moses, Zarathustra, Buddha, Jesus, Mohammad a fréier Stëfter, deenen hir Nimm 
gréisstendeels vergiess goufen. An deem si op dës gëttlech Impulser reagéiert hunn, hunn d’Vëlker vun der Äerd 
ëmmer méi déi geeschteg, intellektuell a moralesch Fäegkeeten entwéckelt, déi zesummen de mënschleche 
Charakter ziviliséiert hunn. Dës openaner opbauend, jordausende laang Entwécklung huet elo eng Phase erreecht, 
déi typesch ass fir all decisiv Dréipunkte vun enger Evolutioun, enger Phase, an där virdrun net erkannte 
Méiglechkeete sech op eemol opmaachen: „Dëst ass den Dag“, bekräftegt Bahâ'u'llâh, „ wou déi erhuewenst 
Seegnunge vu Gott dem Mënschen zougefloss sinn, den Dag, wou alles wat erschaf gouf mat senger mächtegster 
Gnod erfëllt gouf. “ 

Aus der Perspektiv vu Bahâ'u'llâh huet d’Geschicht vun de Stämm, Vëlker an Natiounen tatsächlech hiren Ofschloss 
fonnt. Wat mir haut materliewen ass den Ufank vun der mënschewierdeger Geschicht vun der Mënschheet, 
d’Geschicht vun enger Mënschheet, déi sech hirer eegener Eenheet bewosst ass. An dësem Dréipunkt vun der 
Entwécklung mënschlecher Kultur offréiren d’Schrëfte vu Bahâ'u'llâh eng Neibestëmmung vum Wiesen an den 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 153 - 

Entwécklungsprozesser vun der Zivilisatioun an eng Neiuerdnung vun hire Prioritéiten. D’Zil vun dëse Schrëften 
ass, eis zu enger geeschteger Bewosstheet a Verantwortung zréckzeruffen. 

Et wäert een an de Schrëfte vu Bahâ'u'llâh näischt fannen, dat zu der Illusioun encouragéiert, dass déi prophezeite 
Verännerungen op eng einfach Aart a Weis wäerte realiséiert ginn. Ganz am Géigendeel. Wéi d’Evenementer am 
zwanzegste Jorhonnert scho gewisen hunn, wäerte Gewunnechts- an Astellungsmuster, déi zënter dausende vu Jore 
fest verwuerzelt sinn, weder spontan nach als einfach Reaktioun op d’Erzéiung oder Gesetzer niddergeluecht ginn. 
Souwuel am Liewe vum Eenzelne wéi och der Gesellschaft geschéien déifgräifend Verännerunge meeschtens als 
Äntwert op intensiivt Leiden an onerdreeglech Schwieregkeeten, déi op eng aner Manéier net ze iwwerwanne 
wären. Genau sou eng grouss Prüfung, huet Bahâ'u'llâh gewarnt, ass néideg, fir déi verschidde Vëlker vun der Äerd 
zu engem eenzege Vollek zesummenzeschmieden. 

Geeschteg a materialistesch Virstellunge vum Wiese vun der Realitéit sinn net matenee vereenbar a féieren an 
entgéigegesate Richtungen. Wärend dat neit Jorhonnert säin Ufank hëlt, huet déi vun der materialistescher 
Virstellung gesaten Zilrichtung eng onglécklech Mënschheet scho wäit iwwer de Punkt hinausbruecht, an deem 
d’Illusioun vun der Rationalitéit an déi vum mënschleche Wuel opriichterhale konnt ginn. Mat all Dag, dee vergeet, 
huelen d’Zeechen dovunner zou, dass sech vill Mënschen iwwerall dëser Erkenntnis bewosst ginn. 

Obschonn d’Meenung vu villen net domat d’accord ass, ass d’Mënschheet keen eidelt Blad, op déi priviligéiert 
Schiedsriichter mënschlecher Ugeleeënheet einfach hir eege Wënsch androe kënnen. D’Quelle vum Geescht 
spruddele wéi a wou se wëllen. Si ginn net op onbestëmmten Zäit duerch d’Geröll vun der zäitgenëssecher 
Gesellschaft ënnerdréckt. Et brauch ee kee Prophet méi ze sinn fir ze erkennen, dass déi éischt Jore vum neie 
Jorhonnert Zeie vun engem Fräiginn vun Energien an Ziler wäerte sinn, déi onermiesslech méi staark wäerte sinn 
wéi déi gesammelt Gewunnechten, illusoresch Irrtëmmer an Ofhängegkeeten, déi sou laang d’Ëmsetzung vun dësen 
Energië verhënnert hunn. 

Wéi grouss den Tumult och wäert sinn - d’Zäitperiod, op déi d’Mënschheet am Moment histeiert, wäert 
jidderengem, all Institutioun an all Communautéit op dëser Äerd Méiglechkeeten opmaachen, déi et bis elo nach ni 
gouf, an dat fir d’Zukunft vun eisem Planéit matzegestalten. „ Gesclrwënn, “ sou versprécht Bahâ'u'llâh mat voller 
Zouversiicht, „ wäert déi haiteg Uerdnung opgerullt ginn an eng nei an hirer Plaz opgoen. “ 


217 Honnert Bahä’I Gospel Sänger zu Lëtzebuerg - Visiounen 

217t Sendung, 25ten an 26te Juni 2004. Léif Radio ARA Nolauschterer. Méindes owes de 5te Juli ass en Datum, 
deen dir iech verhale sollt. Well et ass net all Dag wou mir honnert Gospelsänger aus Amerika an zéng aner 
Natioune bei eis hunn, an dat am Kulturzentrum zu Bouneweg. Change the World Chorus mécht am Moment eng 
Europatournee a si sinn nëmmen een Dag zu Lëtzebuerg, an dat fir eis Häerzer unzefänken duerch hir Musek, déi 
voll ass mat Léift, Freed an Eenheet. Wéi kann een dësem Appell vun honnert Choristen aus de Vereenegte Staaten 
an aner Länner widderstoen, Leit déi hir Konscht an hiert d’Talent hierginn, fir hire Message ze verbreeden, e 
Message dee vun de Bahâ’i Léieren inspiréiert ass: Et gëtt nëmmen ee Gott, et gëtt nëmmen eng Mënschheet an 
d’Äerd gehéiert eis alleguer. Den Ensemble ass ënnert der Direktioun vum Van Gilmer. Maacht iech bäi, well 
d’Tickete kritt der just den Owend selwer, ausser dir lauschtert de Radio ARA, well mir ginn eng Koppel 
Gratisticketen ewech, just fir iech. Alles wat dir musst maachen, ass mir elo uruffen an dat um 091 334210. Dëse 
Konzert ass en plus fir e gudden Zweck an zwar fir d’Peace Factory, eng Asbl déi all Joers e Summercamp fir 
Jugendlech tëschent 12 a 15 Joer organiséiert, wou si zesumme Strategien ausschaffe fir Konflikter ze léisen. 
Respekt ass d’Zil bei Peace Factory. Wärend de Summeraktivitéite léiert de Jugendlechen den Alldag ze liewen, an 
dat am Respekt vu sech selwer, deenen aneren an der Ëmwelt, Kompetenzen ze entwécklen fir sech besser ze 
verstoen a mateneen ze schwätzen, sech selwer besser kennenzeléieren, seng eege Spiritualitéit ze erkennen a sozial 
Verantwortung ze entwécklen. Ausserdeem steet dëse Konzert: Change the World Chorus ënnert dem Patronage 
vum Kulturministère. Net vergiessen, Méindes owes de 5te Juli um 8 Auer am Kulturzentrum zu Bouneweg. 

Komme mer awer zu eisem Thema vun haut: Näischt ass méi realistesch wéi eng staark Visioun, oder wéi kann ee 
mat Visiounen d’Zukunft matgestalten? Visoun bedeit virausgesinn. Et huet missen e Visionär sinn, dee geduecht 
huet, et misst dach e Wee ginn, dem Mënsch d’Fléier ze erméiglechen. Aus dëser verréckter Visioun ass haut en 
alldeeglecht Verkéiersmëttel ginn. 

Eng gutt Visioun sprécht ëmmer d’Häerz an de Verstand un. Virwëtzeg sinn am gudde Sënn ass eng elementar 
Kraaft vun onsem Geescht déi ons weiderdreift. Natierlech soll ee Spaass dobäi hunn. Visioune sinn e Versuch, 
sech op d’Zukunft anzeloossen a versichen d’Zukunft ze gestalten. Dat wat eriwwer ass, ass eriwwer, mir liewen elo 
an eis Ae solle no vir kucken. 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 154 - 


Mir wëllen e puer Denkustéiss ginn, fir dass jidderee seng eege Visiounen entwéckle kann. Dofir brauche mer 
spilleresch Qualitéiten. An deem mer versichen, Gedanken a Gefiller zesummenzeféieren ass e Changement 
méiglech. 

„Eng chaotesch international Gesellschaft, hin an hirgerass vu géigesetzlech Virstellungen an Interessen, ass 
ëmmer méi dem Terrorismus, der Gesetzlosegkeet an der Korruptioun ausgesat a gëtt duerch de wirtschaftlechen 
Ënnergank, duerch Aarmut a Krankheet begruewen. “ 

Et ass kloer dass mir staark visionär Qualitéite brauchen. Wéi kann een awer praktesch eng Visioun entwécklen? 
Wéi gëtt eng Visioun Wierklechkeet? Eng Visioun ass net fest a steif, méi fléissend, ka changéieren a sech 
entwécklen. Eis Zukunft kann also méi spannend a méi sënnvoll a méi flott ausgesinn. Hei elo e puer vun dëse 
Qualitéiten, déi eis hëllefe kënnen, um Wee zu neie Visiounen. Dozou gehéiere geeschteg Offenheet, Optimismuss, 
en Entdeckungsgeescht, Freed op d’Zukunft, Vertrauen a sech selwer an och an eis eegen Intuitioun, Glawen, fräi si 
vu Virurteeler, offe sinn an entspaant sinn. Lieweg a schëpferesch sinn, Freed a Gléck ausstralen an net vergiessen: 
gutt Visioune sinn ustiechend. Visioune beschäftege sech mat der Zukunft, awer visionäert Denke fänkt direkt un a 
wierkt direkt op ee selwer. 

Méi praktesch heescht dat och an eisem Alldag fir sech selwer emol seng Gesondheet fleegen, de richtege Partner 
wielen, e glécklecht Bestietnes ustriewen, senge Kanner eng gutt Erzéiung ginn, e passend Studium an de richtege 
Beruff wielen, sech Zäit huele bei der Orientéierung an der Wiel vun enger Weltanschauung an der Relioun. Fridde 
bei sech selwer schafen a mat sengem Nächsten. Mir wëssen dass d’Welt an enger déiwer Kris stécht an das eis 
positiv Visioun dozoubäidréit, d’Welt ze veränneren. Bahâ'u'llâh seet dass d’Welt eng Heemecht ass an d’Mënschen 
all hir Bierger sinn. 

Grouss Visioune setze sech aus ville klenge Visiounen zesummen. Wat kann zum Weltfridde bäidroen? Ganz 
einfach, an deems ech ufänke, ronderëm mech friddlech ze sinn, mat mengem Partner, menge Kanner, menger 
Famill, Kollegen, op der Aarbecht a virun allem an deem ech Freed a Gléck ausstralen. Ech kann och an enger 
Grupp mat Leit zesummeschaffen déi änlech Visiounen hu wéi ech. Dobäi kann ech meng Talenter a 
Méiglechkeeten asetzen an aner Mënschen ermuddegen, matzemaachen. 

Genee sou wéi ech all Dag eppes iessen, kann ech och all Dag eng schéi Wäisheet aus oder Gebiet soen, sief dat aus 
de Bahâ’i Schrëften oder aner Schrëften oder groussen Denker vun eiser Zäit. 

Abdu’l-Bahâ schreift: „Kuckt net op haut. Riicht äre Bléck op d 'Zukunft. Wéi kleng e Kär am Ufank och ass, awer 
zum Schluss ass et e mächtege Bam. Kuckt net op de Kär, kuckt op de Bam, op seng Bléien, Blieder a Friichten. “ 39 

Iech Radio ARA Nolauschterer en erhuelsame Weekend. Äre Jean-Marie! 


218 Texter zum Nodenken 

218t Sendung, 2ten an 3te Juli 2004. A fir déi puer Minutten déi eis elo nach bleiwen, nach e puer Spréch an Texter 
zum Nodenken. 

'Abdu'l-Bahâ huet 1912 zu Paräis zum Thema Berodung gesot: „Wa fënnef Leit zesummekomme fir no der 
Wourecht ze sichen, musse si ufänken sech selwer vun allem lasszeléisen an och vun alle virdrun ausgeduechten 
Iddien. Fir d’Wourecht ze fanne, musse mer eis Virurteeler opginn; en opene Geescht ass wesentlech. Wann eist 
d’Glas voll ass mat eis selwer, dann ass keng Plaz méi do fir d’Waasser vum Liewen. D’Tatsaach dass mir eis 
virstellen, selwer Recht ze hunn an all déi aner am Feeler sinn, ass dat gréissten Hënnemes um Wee zur Eenheet, an 
Eenheet ass néideg wa mer gär d’Wourecht hätten, well d’Wourecht ass eng.“ 40 

De William Sears sot dass d’Mënsche wéi de Mound sinn. ,, De Mound huet keen eegent Liicht. E kritt alles vun der 
Sonn. Wann de Mound derÂerd zougedréint ass, ass en den donkle Mound. E gëtt keng Luucht. Mee wann e sech 
vun der Âerd ofdréint a sech der Sonn zoudréint, gëtt e lues a lues méi schéin. Fir d’éischt ass et e Sëlwersträifen, 
dann e Véierelsmound, dann en halwen, dann en Dräivéierelsmound bis schliesslech, wann en der Âerd ganz de 
Réck weist a sech no der Sonn riicht, gëtt en zu engem grousse, ronne stralende Vollmound. Dat ass den Zäitpunkt, 
wou hien der donkler Âerd am meeschte Liicht gëtt. “ 41 

Den Dag vum der Erkenntnis, vum Max Hayek: „Deen Dag, wou s du erkenns, dass de verantwortlech bass, dass 
d’Welt mat dir steigt afällt, sënndegt oder reng ass - deen Dag ass däi Gebuertsdag. “ 

Den Ënnerscheed, vum Friedrich Oetinger: „ Gott, gëff mer d’Geloossenheet, d’Saachen ze akzeptéieren, déi ech net 
ännere kann, de Mutt déi Saachen z’änneren, déi ech ännere kann an d’Wäisheet, dat eent vun deem aneren ze 
ënnerscheeden. “ 


1 Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet, Ridvân Message 2004 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 155 - 

Huel der Zäit, eng persesch Wäisheet: „Huel der Zäit, fir ze schaffen, et ass de Präis vum Erfolleg.Huel der Zäit, fir 
nozedenken, et ass d’Quell vun der Kraaft.Huel der Zäit, fir ze spillen, et ass d’Geheimnis vun der Jugend.Huel der 
Zäit, fir ze liesen, et ass d ’Grondlag vum Wëssen.Huel der Zäit, fir ze dreemen, et ass de Wee zu de Stären.Huel der 
Zäit, fir gär ze hunn, et ass déi wierklech Liewensfreed.Huel der Zäit, firfrou ze sinn, et ass d ’Musek vun der Séil. “ 

Bahâ'u'llâh seet: „D'Léift ass eng Luucht dat nimools an engem ängschtlechen Häerz wunnt. “ 

Visioune vermëttele, vum Antoine de Saint-Exupery : « Wanns du e Schëffbaue wëlls, dann trommel d’Männer net 
zesummen, fir Holz erbäizehuelen, Geschir virzebereeden, Aufgaben ze verdeelen an d’Aarbecht anzedeelen, méi 
gëff de Männer d’Sehnsucht an d’Verlaangen no der wäiter onendlecher Welt! » 


219 Courage a Freed 

219t Sendung, 9ten an lOte Juli 2004. Léif Radio ARA Nolauschterer. D’Begeeschterung war grouss fir déi 250 
Leit, déi leschte Méindeg am Kulturzentrum zu Bouneweg waren, fir zesumme mat honnert Gospelsänger aus 
Amerika an zéng aneren Natiounen ze sangen an ze danzen. Am Chouer war och ee Lëtzebuerger de Jean Weber a 
jiddereen huet zum Schluss op Lëtzebuergesch gesongen:,, Mir halen op mat haassen “ - „ We give up on hate“. Et 
gouf geklappt, gesongen, gedanzt an et hat een och Tréinen an den Aen. Et goufe méi roueg Momenter, sou zum 
Beispill d’Lidd : ,J’m so glad, Ech si sou frou. “ An der Paus hunn d’Gospelsänger sech an de Publikum gemëscht, 
fir hiren Enthusiasmus mat den Zuschauer ze deelen. Et ware jonker an aler dabei, grousser a klenger. Déi 
allermeeschte sinn, sou kann ee soen, ugestach ginn vun dëser Freed fir d’Léift déi e fir säi Schëpfer huet, anere 
matzedeelen. „ We praise the Lord, Mir luewen eisen Här“ hu si gesongen, an dat mat aller Kraaft. Et deet 
wierklech gutt, dat sou no baussen hin ze héieren. Dës Qualitéit fir kënnen aus sech erauszegoe bréngen déi 
schwaarz Amerikaner wéi keng aner fäerdeg. Et deet richteg gutt. Hoffe mer dass si gläich nees erëmkommen. 

Dofir wollt ech haut kuerz iwwer zwou Qualitéite schwätzen, déi mir hei wichteg schéngen: Courage a Freed. 
Courage hunn fir aus sech erauszegoen an dat ze maachen wat muss gemaach ginn och wann et wierklech haart oder 
schwéier ass. Courage ass och da weidermaachen wann ee wëllt opginn. Et heescht d’Gefor erkennen a standhaft 
bleiwen. Et heescht awer net, onnéideg Risiken agoe fir einfach wëlle Mutt ze weisen. Et brauch ee Courage fir nei 
Saachen auszeprobéieren, sech schwéier Situatiounen ze stellen a sech nees an de Grëff kréien no engem Feeler an 
nach eng Kéier probéieren. Et heescht dat maache wann ee weess dass et richteg ass och wann aner Leit een 
auslaachen. Courage ass eng Qualitéit vum Häerz. Courage kënnt vun deem wat een a sengem Häerz fillt an net 
nëmmen dat wat een denkt. Et kënnt dovun dass ee sech selwer kennt an dass ee weess dass een eppes maache sollt. 
Courage kënnt dovun dass ee weess dass Gott do ass fir ze hëllefen an dass een op Hien ziele kann. 

D’Léift kann eis Courage ginn. Si gëtt eis Kraaft an hëlleft eis dat richtegt man, trotz eisen Ängschten. 

Déi aner Qualitéit, déi ech dësen Owend mat de Gospelsänger gespuert hunn war eng immens Freed. D’Freed fir 
mat vollem Häerz ze sangen, dass si e Wee fonnt hunn, dass si Bahâ'u'llâh unerkennen als dee Versprachene vun 
alle Reliounen, dass si am Bahâ’i Glawen eng Visioun fir d’Zukunft fonnt hunn, dass si dat voll a ganz am Gesank a 
sou wéi si sinn, ausdrécken. An de Bahâ’i Schrëfte liese mer iwwer d’Freed, also Joyfulness: „Freedgëtt eis 
Flilleken! An Zäite vu Freed ass eis Kraaft méi staark, eisen Intellekt méi schaarf an eist Verständnes méi kloer. Et 
schéngt wéi wa mir besser géifen eens gi mat der Welt an dass mir besser eist Gebitt fannen, wou mir kënnen en 
Afloss hunn. “ 1 

Freed heescht, dass ee voll ass mat Gléck, Fridden, Léift an engem Gefill vu Guttsinn. Freed ass a jidderengem vun 
eis. Et kënnt vum Gefill dass aner eis gär hunn. Et kënnt vun der Appreciatioun dass d’Liewen e Geschenk ass. Et 
kënnt da wa mir eppes maachen a wëssen dass et richteg ass wat mer maachen. Freed huet eppes mat Spaass ze dinn 
mee et ass net grad dat selwecht. Spaass ass eppes wat ausserhalb geschitt - sech gutt ameséieren. Freed kënnt vun 
deem wat an eis bannendra geschitt. 

Freed ass ëmmer do, egal wat dobausse geschitt. Dës ënner Freed kënne mir an alles investéiere wat mir maachen. 

Et kann ee seng Aarbecht gär maachen, seng Hausaufgaben, souguer eng Aarbecht déi langweileg an net flott ass. 
Wann een a sech selwer kuckt, fënnt ee Freed, an et kann een dann aus alles eppes flottes maachen. Freed ass dëst 
Gefill dat eis duerch schwéier Zäite bréngt, och wa mir ganz traureg sinn. 

Et sief hei gesot dass een dës an aner Qualitéiten an engem flotte Buch erëmfënnt: The Family Virtues Guide, e 
Guide fir d’Dugenden an der Famill. Dir fannt méi Informatiounen um Internet oder wann dir eis um Radio ARA 
urufft: Dat ass den 22 22 89. An ech sinn haut besonnesch frou, iech kënnen duerch eis Emissiounen e klengen 
Abléck ze ginn an de Bahâ’i Glawen. 


1 Abdu ’l-Baha, Paris Talks 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




220 Visiounen an Texter zum Nodenken 


- 156 - 


220t Sendung, 23ten a 24te Juli 2004. Wien an Harmonie wëllt si mat de Prinzipie vum Liewen, musst d’Zil vun der 
Rees kennen. Déi richteg Wiel vum Wee an de Moyenen, Sécherheet an den Entscheedungen an en Equliber am 
Uerteel hä nk e vun der Klorheet vun der Visioun of. Asiicht hänkt vun der Wäitsiicht of. 

D’Quell vun der Motivatioun an der Energie ass e kloert Zil virun Aen ze hunn. Och wann ee menge kéint, dass 
d’Fruucht aus dem Bam kënnt, ass et tatsächlech ëmgedréint. De Bam ass d’Resultat vun der Fruucht. Well wier et 
net wéinst de Friichten, da géing de Gäertner de Bam guer net setzen a sech Méi ginn dass de Bam och wiisst. Et ass 
d’Unzéiung vun der Visioun déi Beweegung an Tatendrang mat sech bréngt. 

Ziler bedeiten awer och Herausfuerderung; bereet ze sinn, sech lasszeloosse vu Gewunnechten, säi Kompass 
anescht auszeriichten an deem Neien entgéint ze goen. Ziler bedeiten, en Expert vu Prozesser ze ginn, Gedold an 
Ausdauer ze weisen, open a flexibel ze sinn fir Changementer a wëlle léieren. D’Freed an den Erfolleg leien awer 
net just um Enn vun der Rees mee et fënnt een see bei all Schratt. Och wann et heescht säin Zweiwel ze besiegen, 
éier den Dram zur stralender Wierklechkeet gëtt a wann d’Nobannekucken sech no bausse verwierklecht. Déi kloer 
Visioun liicht dem Wanderer ëmmer sou wéi de Muerestär vun der Féierung op sengem Wee. 

Zum Thema Visoun elo eng léif kleng Geschicht: De Wonschbuttek! E jonke Mann hat en Dram: E war an engem 
Butték an hannert der Téik huet hien en Engel gesinn. Séier huet hien den Engel gefrot. „ Wat verkaaft dir hei? “ 
„Alles wat dir wëllt “ sot den Engel. De jonke Kärel war begeeschtert an huet sech iwwerluecht: „ Dann hätt ech 
gär: D’Ophale vu Kricher op derÂerd, besser Konditioune fir d’Kanner an d’Familljen an der Gesellschaft, 
Aarbechtfir jiddereen, Ausbildungsplaze fir Jugendlech, eng gerecht Behandlung vun de Minoritéiten, ... “ Dunn ass 
den Engel him an d’Wuert gefall: „Entschëllegt jonke Mënsch, dir hutt mech falsch verstan. Mir verkafen hei keng 
Friichten, mir verkafen de Som! “ 

Dass et net sou einfach ass, an eiser haiteger Zäit de richtege Som ze fanne fir eng besser Welt ze schafe wësse mer. 
D’Visioun vun enger friddlecher Welt fënnt een als déi gréisste Visioun iwwerhaapt an de Schrëfte vu Bahâ'u'llâh, 
Begrënner vum Bahâ’i Glawen. Viru méi wéi 100 Joer huet hie sech un d’Weltleadere geriicht a sinn opgefuerdert 
sech zesummenzesetze fir Fridden an der Welt ze schafen. 

Dast dëst Thema méi wéi je aktuell ass, weist en Artikel an der Zäitschrëft P.M. déi elo just erauskoum. 
D’Iwwerschrëft seet: Come together an d’Bild ënnendrënner weist e riesege Stull, wou d’Leadere vun der Welt 
dropstinn an ënnert dem Stull gesäit en eis Äerd. Den Artikel seet: „Den Irak-Krich huet et erëm gewisen: Kee 
Land, wann och nach sou mächteg, ass an der Lag, als Weltpolizist, Fridden ze schafen. De Ruff no enger staarker 
Weltregierung gëtt ëmmer méi staark. Si soll Recht an Uerdnung an de State vun der Âerd duerchsetzen. Wa néideg 
mat Gewalt. Awer dës Weltregierung géif onweigerlech zur Diktatur féieren. Wëssenschaftler gesinn déi eenzeg 
Léisung an enger ganz neier Weltpolitik - a gemeinsamer Verantwortung. D ’Zauberwuert heescht: „ Global 
Governance “. De Professer Franz Nuscheler beschreift, wéi dat fonktionéiere kënnt. “ Weider heescht et: 

„Mateneen - Eifersiichteg op seng eegen Interessen ze setze bréngt soss näischt wéi Krich a Konflikter. Aus dësem 
Däiwelskrees komme mer nëmmen dann eraus, wann an de Staten eng Asiicht wiisst, dass mer Fridden nëmme 
kënnen zesumme schafen. D 'Denkmodell „ Global Governance “ weist de Wee zu dësem Zil. “ 

Méi Virschléi zum Thema Global Govemance fënnt een zum Beispill am Dokument: Wendezeit fiir die Nationen, e 
Statement vun der intemationaler Bahâ’i Gemeng, erausginn 1996, also vimn aacht Joer! Als Bahâ’i ass et e grousst 
Encouragement, ze gesinn, dass d’Prophezeiungen an d’Visiounen déi een an de Bahâ’i Schrëfte fënnt, eiser 
haiteger Realitéit ëmmer méi no kommen, an dass méi a méi zäitgenëssesch Denker a Wëssenschaftler op hir 
Manéier zu de selwechte Konklusioune kommen, ouni selwer Bahâ’i ze sinn oder d’Bahâ’i Schrëften ze kennen. 
Bahâ'u'llâh schreift: „D’Welt ass aus dem Gläichgewiicht geroden duerch d’Schwongkraaft vun dëser gréissten, 
dëser neier Weltuerdnung. D’gereegelt Liewe vun der Mënschheet ass opgewullt duerch d’Wierke vun dësem 
eenzegaartegen, dësem erstaunleche System, desgläichen na kee stierflecht A jee gesinn huet. “ 1 

220a Buchvirstellung: Honnert Bréiwer u Gott 

220t Sendung, 16ten a 17te Juli 2004. Honnert Bréiwer u Gott ass den Titel vun engem neie Buch, op Franséisch. 
Geschriwwe vu Fraen a Männer, déi reliéis sinn oder och net: Äerzbëscheef, Shéiken, Mönche, Paschtéier, 

Rabbiner, Bahâ’i oder Buddhisten, Schrëftsteller, Intellektueller, Joumalisten, Philosophen oder Wëssenschaftler 
aus Europa, Afrika oder dem Orient. Si all bezeien méi wéi jee d’Noutwendegkeet vun engem Dialog. An dësem 
Buch drécken si hire Glawen aus, hir Zweifelen, hir Revolt, hir intiimst Froen, hir Hoffnungen an hir Verzweiflung. 
Op dës honnert Bréiwer och pathetesch sinn, oder violent, poetesch, erfrëschend, si stellen all en eenzegaartegt 
Mosaik duer vun der Sich vun de Mënschen. 


1 Bahâ'u'llâh, Ährenlese, s.70 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 





- 157 - 

Aus dem Franséischen iwwersat a fir iech ausgewielt ee vun dësen honnert Bréiwer u Gott, an zwar vum Hélène 
Guyot-Sander, Maitre de conférences vun der Universitéit Blaise-Pascal a Member vum Bahâ’i Glawen. 

Mäi Gott, 

D’Iddi fir dir ze schreiwe wier mer bestëmmt net komm an huet mech fir d’éischt emol zum Nodenke bruecht. Ass 
et sënnvoll Dir ze schreiwen, Dir dee mäin Häerz a meng Gedanke liest, sou wéi ech et selwer ni kéint maachen? A 
wie sinn ech fir mir esou eppes ze erlaben. 

Mee anerwäerts schwätzen ech jo souwisou mat dir, an do gëllen déi selwecht Iwwerleeungen, genau sou wéi 
d’Gebiet wou ech och mengen dass et net deem entsprécht wat s du vu mir erwaarts. Zu gläicher Zäit huet et mer 
geschéngt wéi wann dëse Bréif eng gutt Geleeëenheet wier mech un dech mat enger méi grousser Reflexioun ze 
riichten, och wann et net méiglech ass, alles auszedrécken wat ech spieren. Ech hunn also geschriwwen, mee ech si 
mer voll a ganz bewosst dass am Absolutten, näischt vun deem wat ech schreiwe kann, convenable ass fir dech. 

Ech froen dech och, mäin Herr, des Zeilen ze akzeptéiere fir dat wat se sinn: e mënschlechen Ausdrock, onendlech 
onperfekt, onendlech kleng vis-â-vis vun deem onendlech Groussen, deem wat een net wësse kann. 

Fir d’éischt emol wollt ech Dir mäi Gefill vun Dankbarkeet ausdrécken an d’Guttheet déi s Du eis weis. 

D’Räichheet vun der ganzer Schëpfung an d’Räichheet vun all de Wiesen déi d’Mënschheet ausmaachen, kënne 
sech nëmme wonneren iwwer all Liewewiesen dat mat Perzeptioun begabt 1 ass. All Dag sinn ech Dir dankbar wann 
ech d’Natur ronderëm mer observéieren, well s du eis d’Sënne ginn hues. An ech si mer dees all Kéiers voll bewosst 
wann ech an deem aneren nëmmen dat gesinn wat hien erhieft. 

Ech soen der merci mäi Gott, fir dës Schéinheet a fir all dës Qualitéiten déi s du an eis mënschlech Realitéite gesat 
hues. Ech hu verstan dass et un eis ass, sech deem bewosst ze ginn, dës gutt Qualitéiten an eis ze entdecken an se ze 
exploitéieren. Wat net ëmmer eng einfach Saach ass. Mee ech mengen dass dat wat s du vun eis verlaangs ass keng 
einfach Saach, sief dat den Eenzelnen oder d’Mënschheet a sengem Ganzen. 

Wat de Mënsch ugeet, sou geet et fir d’éischt emol drëm ze gleewen. An dat obschonn et keng Beweiser ginn. An 
dann heescht et follegen, ouni ëmmer sécher ze sinn dass ee wierklech verstanen huet, weder wéi nach firwat. An 
am allgemengen, dat akzeptéiere wat s du fir eis entscheeds, an deem mer Vertrauen hunn an d’Tatsaach dass Deng 
Gerechtegkeet net eis Gerechtegkeet ass an dass du dat wäerts wiele wat eis passt. Et fallt mer heiansdo schwéier, 
mäi Gott, einfach ze akzeptéieren, och wann s du schreifs dass du kengem eng Laascht gëss, déi hien net erdroe 
kann. 

Et ass elo un der Mënschheet fir hir Eenheet ze realiséieren. Fir een eenzegt Vollek ze ginn, iwwer d’Länner, 
d’Rassen an d’Reliounen eweg, och wann et heiansdo schwéier ass dës Eenheet an der Famill, ënnert den Noperen 
an op der Aarbecht ze erreechen. 

Ouni Zweifel ass dat eng Erausfüerderung, an awer gesinn ech, mäi Gott, dass dës Eenheet sech mécht, dass 
iwwerall op der Welt, Fraen a Männer, vun allen Originnen, vun allen Hautfaarwen, sech zesummen erhuewen hunn 
fir dass Kricher a Leed ophalen an dass sech Fridden a Gerechtegkeet etabléiert. De Wee ass oft schwéier, mee mir 
komme virun, mam Präis vun individuellen a solidareschen Efforten, a mir si frou. 

Mäi Gott, vill vun eis wëssen dass du existéiers a mir hunn dech gär. 

An da ginn et nach all déi, déi ganz einfach an hirem Häerz Deng Léift fir eis nach net entdeckt hunn, an nach ni an 
hirem Wiesen d’Kraaft vun denger Kreatioun gespuert hunn. 

Papp, deen s du eis gär hues, verzei eis fir all dat wat mir maachen an hëllef eis fir dass mir dës Welt ännere kënnen. 

Wat mech ubelaangt, weess ech wat s du mir ginn hues, an dat wëll ech an den Déngscht vun deene setzen, déi s du 
gär hues. Ech ka just mat engem Gebiet ophalen, a Form vun engem Glaawensbekenntnes: „ Wann däi Vollek emol 
léiert, dech ze kennen, o mäi Gott, wäert et Däi Wee net verloossen. “ 


221 Buchvirstellung : D’Liewen ass e Paradis, zu deem mir de Schlëssel fanne kënnen 

221t Sendung. Léif Radio ARA Nolauschterer. De Summer ass endlech do a sou muncher ee geet elo vläicht an e 
Bicherbutték fir sech e Buch ze kafe fir an der Vakanz ze liesen. Dat hunn ech gemaach an ech hunn am Herder 
spektrum Verlag en neit Buch vum Nosrat Peseschkian fonnt: D ’Liewen ass e Paradis, zu dem mir de Schlëssel 
fanne kënnen. D’Buch ass net ze grouss a passt an all Täsch, an net ze deier mat just iwwer sechs Euro. Am Buch 
fënnt een eng Rei vu Wäisheetsgeschichten, erzielt vum Meeschter vun der positiver Psychologie. Aus enger 
verfuerener Situatioun mécht sech en Auswee op, en Aha-Erliefnes féiert zu engem Laachen, dat ee fräi mécht. An 


1 talentéiert 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 158 - 

dat mat kuerze Bemierkunge vun engem Therapeut mat Erfahrung. E Geschenk fir all déi, déi d’Liewe munchmol 
fir net grad sou paradisesch halen - a fir all déi, déi sech paradiesesch Inselen an hirem Alldag séchere wëllen. 

Hei elo eng vun deene ville Geschichten aus dem Buch, mam Titel: De klengen Ënnerscheed. En orientalesche 
Kinnek hat en ängschtlechen Dram. Hien huet gedreemt, dass hien all seng Zänn, een nom aner, verluer huet. 
Beonrouegt rifft en eng Persoun, déi sech mat Dreem an hirem Sënn auskennt, fir him ze soen wat dat bedeit. „Ech 
muss iech leider soen “ seet hien dem Kinnek, „ dass dir genee sou wéi är Zänn, all är Familljememberen, een nom 
anere verléier wäert. “ Dorops hi gouf de Kinnek rosen an huet de Mann, deen him näischt besseres konnt soen, an 
de Prisong gehäit. Dunn huet en eng aner Persoun gefrot fir him d’Bedeitung vu sengem Dram ze erklären. De 
Mann huet sech den Dram unhéieren a sot: „Ech si frou iech kënnen engfreedeg Nouvell matzedeelen. Dir gitt méi 
al wéi jiddereen aus ärer Famill an dir wäert si all iwwerliewen. “ De Kinnek war immens frou an huet hie räich 
belount fir seng Wierder. Déi aner Leit um Haff hue sech doriwwer gewonnert an zum Mann gesot: „Du hues dach 
am Fong näischt anescht gesot wéi däi Virgänger. Firwat ass hie bestroft ginn an du goufs belount? “ „Majo, mir 
hu jo allenzwee dee gläichen Dram héieren. Awer et kënnt net nëmmen drop un, wat ee seet, mee och wéi een eppes 
seet. “ 

Souwäit d’Geschicht an da fënnt een no all Geschicht eng kleng Erklärung. Bei dëser Geschicht ass d’Thema 
d’Dugend vun der Héiflechkeet. Héiflechkeet mécht villes méi einfach. Dat heescht net, dass ee litt, mee dass een 
d’Wourecht op eng fréndlech Manéier seet, sou dass deen aneren se och akzeptéiere kann. 

Passend dozou fënnt een an de Bahâ’i Schrëfte wéi wichteg et ass an alle Situatioune frëndlech ze sinn, eppes wat 
wierklech net einfach ass: Abdu'l-Baha schreift: „Engfréndlech Zong ass e Magnéit fir d’Häerzer vun de 
Mënschen. Si ass d’Brout vum Geescht, si kleet d’Wierder mat Bedeitung, si ass d’Liichtquell vun der Wäisheet a 
vum Verstand. “ 

Ofschléissend, nach e puer Gedanken zum Gléck: „Fir d'Paradis ze sichen, muss een Energie aktivéieren: Et gëtt 
kee Lift fir bei d’Gléck ze kommen. Et muss een d’Trap huelen. “ 

An iwwer d’Wierklechkeet schreift de George Bernard Shaw: „D’Schwieregkeet besteet net doranner, dass et keng 
schéi Wierklechkeete gëtt, mee doranner, dass sou wéineg vun eis se erkennen, wa mer hinne begéinen. “ 


222 All Relioune sinn eng 

222t Sendung, 6ten a 7ten August 2004. Léif Radio ARA Nolauschterer. An den nächsten Emissioune géif ech iech 
gär eng Rei vu Brochüre virstellen, déi zu verschidden Themen d’Astellung vum Bahâ’i Glawe ginn. Fir unzefänke 
proposéieren ech iech d’Opfaassung dass all Reliounen eng sinn. Wéi kann een dat aus der Bahâ’i Siicht verstoen? 

D’Bahâ’i gleewen dass Relioun sech entwéckelt vun engem Zäitalter zum aneren, sou wéi d’Bedingunge 
changéieren an der Mënschheet hir geeschteg Fäegkeet sech entwéckelt. Wann een sech d’Schrëfte vun all de 
grousse Reliounen genee ukukt, fënnt een, dass déi geeschteg Wourechten, wéi zum Beispill de Message vun der 
Léift, d’Noutwendigkeet fir éierlech, wahrhafteg a reng ze sinn, dass een dës Wourechten an all Relioun erëmfënnt. 
D’Bahâ’i Schrëfte bestätegen dass dës „Foundatioune vun der Relioun vu Gott, déi geeschteg sinn an déi 
d’Dugende vun der Mënschheet sinn, net kënne geännert ginn; si sinn .. éiweg a ginn am Zyklus vun all Prophéit 
erneiert. “ 1 2 

Gott ass net erfaassbar, et kann een en net kennen. Eng Kreatur kann ni säi Schëpfer verstoen, net méi wéi e Bild 
kann de Kënschtler verstoen, deen d’Bild gemoolt huet. Dofir schéckt Gott eis an all Zäitalter eng Persoun, duerch 
deen Hien der Mënschheet seng Qualitéite kann offenbaren. D’Bahâ’i gebrauchen den Ausdrock Manifestatioune vu 
Gott wa si vu Prophete schwätzen. D’Bahâ’i gleewen, dat ënnert aneren, Krishna, Moses, Buddha, Christus, 
Mohammed a Bahâ'u'llâh Manifestatioune vu Gott sinn. All Manifestatioun vu Gott ass eng Persoun mat engem 
Numm a mat senger eegener Perséinlechkeet, a mat materielle Besoienen, awer op engem aneren Niveau, si sinn 
alleguer en Deel vum selwechte gëttleche Geescht. 

Dofir ass et och, dass eng Manifestatiou heiansdo als Gott schwätzt an heiansdo als e Mënsch. Sou huet Christus 
gesot: „Ech a mäi Papp sinn enges. “ (John 10,v30) an op enger aner Plaz liest een an der Bibel: „Firwat nenns du 
mech gutt? Et ass kee gutt ausser engem, an dat ass Gott. “ (Mark 10,vl8) 


1 Eine freundliche Zunge ist ein Magnet für die Menschenherzen. Sie ist das Brot des Geistes, sie kleidet die Worte in Bedeutung, sie ist der Lichtquell der Weisheit und des 
Verstehens." Abdu'l-Baha, Auf den Pfaden der Gottesliebe 

Un langage bienveillant est l’aimant qui attire les coeurs des hommes. C'est le pain de l'esprit qui revët les mots de signißcation; c'est la fontaine d'oü coule la lumière de la sagesse 
et de la compréhension. Bahâ'u'lläh, "Extraits des écrits de Bahâ'u'llâh", p. 190 

2 LSA of the Bahâ ’is of Warwick, quotations from the Bahâ ’i writings 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 159 - 

All Prophet, dee mat der Stëmm vu Gott schwätzt, baut op de Prophete virun him op. A fréieren Zäiten zum Beispill 
huet ee Frëndlechkeet a Frëndschaft an der Famill gewisen, dunn am Stamm. Christus huet e Beispill gebraucht fir 
de Leit aus där Zäit ze weisen dass een eng Persoun aus engem anere Stamm als säin Noper betruechte soll. Elo 
huet Bahâ'u'llâh et däitlech gemaach, dass all Persoun op der Welt eisen Noper ass, well „D’Äerd ass nëmmen ee 
Land an all Mënsche si seng Bierger. “ 

„Deen zweeten Deel vun der Relioun vu Gott, dee sech op d’materiell Welt hezitt, an deen d ’Faaschten, d’Gebiet, 
d’Hochzäit an d’Scheedung ëmfaasst, d’Ofschafung vun der Sklaverei, ... dësen Deel vum Gesetz vu Gott, dee sech 
op materiell Saache bezitt, gëtt geännert en accord mat de Noutwendegkeete vun der Zäit. “ 

Ausserdeem liese mer an de Bahâ’i Schrëften: ,,/ill Zäitalter huet hir eege Problemer an all Séil hir eegen 
Aspiratioun. D ’Medezin déi d’Welt an hiren haitege Problemer brauch kann ni déi selwecht sinn wéi déi, déi si an 
aneren Zäitaltere vläicht brauch. “ 

Sou kann een zum Beispill d’Gesetzer vu Moses a vu Christus vergläichen. Moses krut säi Message vu Gott fir Leit 
déi stänneg op der Wanderung waren an dat ënner schwéieren Ëmstänn. Sou huet Moses geléiert: „ en A fir en A an 
en Zantfir en Zant“, an dat als eng méi praktesch Approche zur Gerechtegkéit wéi dat bis dohinn de Gebrauch war. 
Spéider zur Zäit vu Jesus huet hien de Leit geroden „och deen anere Bak dohinnerzehalen “. 

Et ass esou wéi wann d’Mënschheet an eng Schoul geet. An all Klass léiert den Enseignant nëmmen dat wat 
d’Kanner och fäeg sinn ze verstoen. D’Manifestatioun vu Gott leet spezielle Wäert op déi Saachen, déi fir déi Zäit 
néideg sinn. 

Een Deel vun der Relioun gëtt net erneiert, an zwar d’Traditiounen déi de Mënsch geschaf huet. Si ginn op der Säit 
gelooss wann eng nei Manifestatioun vu Gott kënnt. Dëse Prozess vu Gott, wou Hie sech der Mënschheet offenbaart 
ass e Prozess ouni Enn. All Manifestatioun ass eng Luucht déi mam Liicht vu Gott straalt. Mir mussen oppassen 
dass mir eis net zevill un d’Luucht attachéieren, mee éischter un d’Léift vum Liicht déi aus der Luucht kënnt. 

Dëse Prozess vun der Relioun ass dee selwechte Prozess vu Gott wou Hien der Mënschheet eng Basis gëtt wou deen 
Eenzelnen awer och d’Gesellschaft Spiritualitéit entwéckele kann. D’Bahâ’i gleewen dass d’Mënscheet als e Ganzt, 
sech iwwer d’Jorhonnerten entwéckelt huet a grouss an erwuesse ginn ass. D’Basis vun der Offenbarung vu 
Bahâ'u'llâh ass d’Eenheet, d’Eenheet vun alle Leit, déi zesummen an Harmonie fir dat Gutt vun alle schaffen. 

D’Manifestatioune vu Gott si wéi perfekt Spigelen, déi d’Liicht vu Gott reflektéieren. Wa mer an d’Sonn kucken, 
déi sech am Spigel reflektéiert, kënne mer mat aller Wourecht soen, dass mer d’Sonn gesinn hunn. Mee d’Sonn ass 
net aus dem Himmel erofkomm an de Spigel. Genee sou ass et mat de Manifestatiounen: si si perfekt Spigelen an 
deene mer den Härgott kënne gesinn. 

An eisem Liewe kënne mir eis Häerzer fräi maache vum Stëbs vun der materieller Welt an esou kënne mir besser 
d’Léift vu Gott reflektéieren. Mir kënnen d’Gesetzer vu Gott befollegen, déi Hien eis fir dëst Zäitalter ginn huet. An 
de Bahâ’i Schrëfte liese mer: „AII Natioune wäerten eng ginn; all Relioune wäerte sech vereenegen; d’Mënschen 
alleguer wäerten eng Famill ginn. “ 


223 Wierder déi inspiréieren 

223t Sendung, 13ten a 14ten August 2004. Léif Radio ARA Nolauschterer. An dëser Emissioun fannt dir eng Rei vu 
schéinen Zitater aus de Bahâ’i Schrëften zu verschidden Themen, déi iech hoffentlech ureegen an iech e bëssen 
Inspiratioun ginn fir dëse schéine Summer. D’Bahâ’i Schrëften hu vill Rotschléi wéi ee säi Liewe liewe kann. 

Wierklecht Gléck: 

„De Mënsch ass a Wierklechkeet e geeschtegt Wiesen, an nëmme wann hien am Geescht lieft, ass e wierklech 
glécklech D ’Welt ass nëmmen eng Schow, si ass näischt an eidel, si gläicht der Realitéit. Klammert iech net fest un 
si.Deen, deen sech selwer opgëtt, huet wierklech Freed.Sittt op, a mat der Kraaft vun der Muecht Gottes, gitt iech 
drun iwwer iech selwer ze gewannen. “ 

Een deen anere gär hunn: 

“Déi beschte Manéier dem Härgott Merci ze soen, ass een deen anere gären ze hunn. Wann e Mënsch säi Gesiicht 
Gott zoudréint, fënnt hien d’Sonn iwwerall. All Mënsche si seng Bridder.Gitt all Mënsch deem dir begéint eng Léift 
ouni Grenzen.Beméit iech jidderengem, deem dir begéint, eppes guddes ze man, a sidd him vun Notzen. “ 

Positiv sinn: 

„Pass op dass du kengem seng Gefiller verletz, oder dass du engem wéi dees, oder dass du bei engem iergendengem 
Feeler fënns.Sief ongerecht mat kengem.Luet kenger Séil eng Laascht op, déi dir selwer net droe wëllt, a wënscht 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 160 - 

kengem eppes, wat dir iech net selwer wënscht. l Pass op, dass du kee vun deene bass, déi anere gudde Rod ginn 
awer selwer vergëss dëse Rot ze beuechten. “ 

Eenheet an Harmonie: 

„ Verkéier mat all Mënsch an engem Geescht vu Frëndlechkeet a Frëndschaft.D’Verschiddenheet an der 
mënschlecher Famill soll d’Ursaach si vu Léift an Harmonie, sou wéi et an der Musek ass, wou vill verschidden 
Nouten sech zesummen dinn an engem perfekten Accord. “ 

Gutt Doten: 

„Mir sollten alleguer déi Krank besichen. Wa si am Trauer sinn a leiden ass eng richteg Hëllef an nëtzlech wann e 
Frënd op Besuch kënnt.Et soll ee säi Glawen am Alldag weisen, sou dass d’Welt gesäit wéi e Liicht an de Gesiichter 
straalt. En hellt a glécklecht Gesiicht erfreet d 'Leit iwwerall.Gitt iech Méi dass är Doten Dagfir Dag wonnerschéi 
Gebieder ginn. “ 

Der ganzer Welt en Déngscht erweisen: 

„Deen ass wierklech e Mënsch haut, deen sech dem Déngscht vun der ganzer Mënschheet hirgëtt.Beschäftegt iech 
net mat ären eegenen Affäiren; fixéiert är Gedanken op dat wat zum Wuel vun der ganzer Mënschheet féiert. “ 

An ofschléissend dës kleng orientalesch Wäisheet: Fir d’éischt d’Zil, dann de Wee. 

„ Wien d’Zil kennt, kann entscheeden. Wien entscheed, fënnt Rou. Wie Rou fënnt ass sécher. Wie sécher ass, kann 
iwwerleeën. Wien iwwerleet, ka verbesseren. “ 


224 Beweiser dass Gott existéiert 

224t Sendung, 20ten an 21ten August 2004. Dës Woch hat ech d’Geleeënheet un der Belscher Bahâ’i 
Summerschoul deelzehuelen. Eng 120km wäit ewech vu Lëtzebuerg, bei Ciney, an dat an engem schéine Schlass 
mat vill Gréngs ronderëm. Haaptinvité war den Här Nakhjavani mat senger Fra, fréiere Member vum héchste 
Bahâ’i Gremium zu Haifa, am Weltzentrum an Israel. Owes nom Iessen huet hie Froe beäntwert an eng vun de 
Froen huet mir besonnesch gutt gefall. Déi vun engem Jugendlechen, dee freet: Wéi kann ech menger Schwëster vu 
15 Joer beweisen, dass Gott existéiert? D’Äntwert vum Här Nakhjavani baséiert sech op deem wat een an de Bahâ’i 
Schëfte fënnt. Hei e puer vun de Gedanken un déi ech mech erënnere kann an och e puer Zeilen aus de Bahâ’i 
Schrëften: 

’Abdu'l-Bahâ schreift uganks vum leschte Jorhonnert: En onwidderleebare Beweis fir d’Existenz vu Gott ass 
d’Tatsaach dass sech de Mënsch net selwer erschaf huet. Säi Schëpfer ass en anere wéi hie selwer. 2 E schwaacht 
Geschëpf kann net de Schëpfer vun engem anere Wiese sinn. Am Schëpfer mussen all Vollkommenheete vereent 
sinn, fir dass hien erschafe kann. Wier et méiglech dass d’Schëpfung vollkommen ass an de Schëpfer 
onvollkommen? Ass et denkbar, dass e Bild e Meeschterwierk ass an dass de Moler net vollkommen ass a senger 
Konscht? D’Bild ass dach seng Konscht a seng Schëpfung. Neen, d’Bild kann dem Moler net emol gläichkommen, 
well wann et wéi hie wier, da kéint et sech jo selwer molen. Wéi vollkommen d’Bild och ass, so bleift et dach am 
Vergläich zum Moler ganz onvollkommen. 

Kuckt een zum Beispill de Mënsch, da gesäit een, dass e schwaach ass. Dës Schwächt vum Mënsch ass e Beweis 
vun der Stäerkt, well wann et keng Stäerkt géif ginn, kéint een sech d’Schwächt net virstellen. D’Schwächt selwer 
weist eis dass et an der Welt Stäerkt muss ginn. Eng aner Schwächt an dëser bedéngte Welt ass d’Aarmut. Ouni 
Zweiwel muss et och Räichtum ginn. An dëser Welt gëtt et och Onwëssenheet. Dofir muss et och Wësse ginn, well 
soss kéint een och keng Onwëssenheet feststellen. Et ass sécher, dass dës ganz Welt enger Uerdnung a Gesetzer 
ënnerläit, deene si sech net entzéie kann. Souguer de Mënsch ass dem Doud, dem Schlof an aner Naturgesetzer 
ënnerleeën. Also gëtt de Mënsch beherrscht, an dofir muss et sécher och en Herrscher ginn. Well Ofhängegkeet eng 
wesentlech Noutwendegkeet ass, muss et och en onofhängegt Wiese ginn. Sou erkenne mer zum Beispill un engem 
Kranken, dass et Gesondheet muss ginn, well ouni Gesondheet géif et och keng Krankheet ginn. Aus all deem kann 
ee schléissen, dass et en éiwegen Allmächtege gëtt an een deen all d’Vollkommenheeten a sech vereent, wëll hätt en 
dat net, da wier Hie senge Geschëpfer gläich. Dofir beweist déi klengst erschafent Saach op dëser Welt dass et e 
Schëpfer gëtt. Zum Beispill beweist e Stéck Brout, dass och een dat Brout gebak huet. 

Wéi wier et méiglech dass dëst gewaltegt an onendlecht Weltall sech selwer soll erschaf hunn? Dozou gëtt eng 
kleng Geschicht wou zwee Wëssenschaftler, zwee Astronomen andauerend diskutéieren, well een u Gott gleeft an 
deen aneren net. Deen deen u Gott gleeft léisst sech eng afalen. Wärend engem Joer, ouni sengem Kolleg eppes ze 
soen, bastelt hien un engem Modell vum Universum wat hien an engem Zëmmer opriicht. Wéi hie fäerdeg ass, 
invitéiert hie säi Kolleg bei sech. Hie seet him: Ech hunn eng Iwwerraschung fir dech. Maach d’Dier op an da 


1 Baha'u'llah, Aehrenlese 

2 Abdu'l-Bahâ, Beantwortete Fragen, Bahâ ’i Verlag 1954 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 161 - 

gesäis de. Wéi säi Kolleg, dee jo net u Gott gleeft dat mécht, fénnt hien en Zëmmer mat engem rise Modell vum 
Universum, mat de Planéiten, der Sonn, Galaxien, enfm, einfach immens. Hien ass esou erstaunt a seet zu sengem 
Frënd: Dat do ass jo fantastesch, immens. Wien huet dat gemaach? A säi Kolleg äntwert him: Keen, guer keen, dat 
war einfach a mengem Zëmmer. 


225 De Juddentum an de Bahâ’f Glawen 42 

225t Sendung, 27ten an 28ten August 2004. De Juddentum ass eng vun den eelste Weltreliounen a baséiert op enger 
Rei vu Propheten a Gottesoffenbarer, déi de Wëlle Gottes iwwer vill Jorhonnerten offenbaart hunn. D’Judde gesinn 
et als hir Flicht d’Gesetzer vu Gott ze befollegen, an dat sou gutt wéi si et no hirem Verständnes kënnen. Gott 
versprécht hinnen dann op si opzepassen a si op hirem Wee ze leeden. 

D’Bahâ’i gleewen, dass dës Féierung duerch d’Zäiten a Jorhonnerten net opgehalen huet an dass Bahâ'u'llâh dee 
leschte vun dëse Gottesoffenbarer ass. Gutt verstanen dee leschte wëllt hei net heeschen dass kee méi no Bahâ'u'llâh 
kënnt, mee dass Bahâ'u'llâh de Gottesoffenbarer fir eist Zäitalter ass. Bahâ'u'llâh gouf 1817 a Persien, am haitegen 
Iran, gebuer. D’Bahâ’i gleewen, dass Hien dee Prophet ass, op deen all d’Relioune gewaart hunn. 

A senge Schrëfte leet Bahâ'u'llâh e grousse Wäert op d’Eenheet vu Gott, dee Gott dee mer ni kënne verstoen. Déi 
gëttlech Begrënner vun der Relioun, wéi den Abraham, de Moses, de Jesus, de Mohammet a Bahâ'u'llâh, sinn, fir 
dat jeeweilegt Zäitalter d’Stëmm vu Gott, ouni awer Gott selwer ze sinn. Gott, a senger Essenz, bleift 
onbeschreifbar wäit ewech vu senge Kreaturen. An hire Persounen an duerch hir Léieren gi si der Mënschheet de 
Wëlle vu Gott fir hir Zäit. Déi fundamental Wourechte vun der Relioun bleiwen déi selwecht a kënne weider 
developpéiert ginn. Verschidde sozial Léiere kënnen änneren, an dat entsprécht den Noutwendegkeete vun der Zäit. 
De Moses huet zum Beispill Geboter bruecht fir d’Gesellschaft, fir déi si an der Zäit vum Abraham nach net prett 
waren. Haut féiert Bahâ'u'llâh dës Léiere weider, un eis Zäit ugepasst. 

Et gi vill Prophezeiungen an de jiddesche Schrëften iwwer d’Komme vum Verheeschenen. Aus dëse Schrëfte geet 
kloer ervir, dass Hie vum Osten an d’Hellegt Land kënnt. Dat fënnt een am alen Testament, Ezekiel, 43:2. 
Bahâ'u'llâh, wat op Lëtzebuergesch D ’Herrlechkeet Gottes bedeit, koum aus Persien, wat östlech vum hellege Land 
ass. A weider fënnt een am alen Testamen, Ezekiel, 43:4 An d’Herrlechkeet vum Här koum an d’Haus duerch 
d’Paart, déi aus dem Osten ass. Déi Persoun déi koum fir Bahâ'u'llâh de Wee virzebereeden war de Bâb, wat eng 
Dier oder eng Paart heescht. 

Well Bahâ'u'llâh gesot huet dass Hien e Gottesoffenbarer wier, gouf Hien als Prisonéier an den Exil geschéckt an 
dat duerch verschidden Deeler vum tierkesche Räich a schliesslech bis an d’hellegt Land. Dës Prophezeiung fënnt 
een alt erëm am alen Testament, beim Micha, 7: 10-12. 

Nach e puer Wuert zum hellege Land, dem haitegen Israel. De Mont Carmel, de Bierg Carmel zu Haifa, ass déi 
Plaz, wou, op Uweisung vu Bahâ'u'llâh, e wonnerschéint Mausoleum vum Bâb entstanen ass, an ëmgi vu Gäert. An 
dëse friddleche Gäert stinn haut d’Gebeier déi d’Weltzentrum vum Bahâ’i Glawen ausmaachen. Bahâ'u'llâh selwer 
läit net wäit ewech zu Akka begruewen. Fir d’Bahâ’i ass dësen Deel vum hellege Land déi hellegst Plaz op der 
Äerd. D’Bahâ’i Prophezeiunge soen, dass déi zwou Stiet, Haifa an Akko an der Zukunft d’Haaptstad vun enger 
fëderéierter Welt ginn. 

Wat d’Famill ubelaangt, sou ass si de Kär vun der Gesellschaft. Duefir ass et liewenswichteg dass d’Famill op eng 
gesond Aart a Weis fonktionéiert. D’Rechter vun all Familljemember duerfen net iwwerschratt ginn. Respekt fir 
d’Eltere bleift weiderhi wichteg. 

Fir d’Bahâ’i, genee sou wéi fir d’Judden, hänkt d’Stabilitéit an de Fortschrëtt vun der Famill vun hirer Eenheet of: 
Wann an enger Famill Léift an Averständnis existéieren, wäert dës Famill an allen Hisiichte virukommen. 

An dësem Zäitalter léiert Bahâ'u'llâh eis, dass d’ganz Mënschheet wéi eng Famill muss ginn. „D 'Verschiddenheet 
an der mënschlecher Famill soll d’Ursaach vu Léift an Harmonie sinn, sou wéi et an der Musek ass, wou vill 
verschidden Nouten sech zesummendinn fir e perfekten Accord ze maachen. “ 

An zum Thema Gerechtegkeet seet Bahâ'u'llâh dass d’Ursaach vun der Gerechtegkeet, d’Erschénge vun Eenheet 
ënnert de Mënschen ass. D’Léiere vu Bahâ'u'llâh baséieren op de Prinzipie vun der Gerechtegkeet an der Eenheet. 
Dozou gehéieren: d’Ofschafe vun all Zort vu Virurteeler, d’Gläichberechtegung vu Frae mat de Männer, eng 
geeschteg Attitude zu der Wirtschaft, d’Eweghuele vun Aarmut, Erzéiung fir jiddereen, e weltwäit 
Friddensofkommen, eng Weltfederatioun, an eng gemeinsam Sprooch fir eng Weltkommunikatioun. 

An dësem neien Zäitalter rifft Bahâ'u'llâh d’Mënschen op, seng Uweisungen ze beuechten. 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 162 - 


226 Dausend Schüler solle sech zum Islam bekéieren oder op hir Studie verzichten 

226t Sendung, 3ten a 4te September 2004. Mëtt September geet bei eis d’Schoul nees un, d’Spillschoul, 
d’Primärschoul, d’Lycéeen, an am Oktober dann eis Universitéit. Virun allen den Iwwergank vum Lycée op d’Uni 
ass e grousse Schrëtt am Liewe vun all Schüler. Dat ass esou sécher iwwerall op der Welt. An och am Iran. D’Freed 
ass grouss an d’Erwaardunge sinn héich. Leider fillen sech am Iran eng ronn dausend Bahâ’i Studenten ugeschass. 
Si kënnen sech entweder zum Islam bekennen oder si mussen hir Studien opginn. 

Obschonn d’Regierung de Bahâ’f versprach hat, d’Diere vun den Universitéite fir si nees opzemaachen, an dat no 
engem Verbuet vu méi wéi zwanzeg Joer, sinn déi héijer Studien de Bahâ’i en fait verbueden. 

Viru sechs Méint waren déi jonk Bahâ’i voller Hoffnung a Freed, wéi déi iranesch Autoritéiten eng historesch 
Décisioun geholl haten: vun elo un géif et keng Referenz méi, zu wéi enger Relioun ee gehéiert wann een sech fir 
den Opnahmexamen an d’Uni aschreift. Eng immens Hoffnung also fir d’Bahâ’f, nodeem praktesch eng ganz 
Generatioun net konnt héijer Studie maachen. 

Dësen Draam ass awer zerfall. D’lescht Woch, eng ronn dausend Bahâ’i, déi hiren Opnahmexame gepackt haten hu 
mat Schrecken entdeckt, dass si als Musulmaner agedroe waren. Obschonn d’Bahâ’i Versprieche gemaach kruten, 
bestätegen déi iranesch Autoritéiten, dass den Zougank zu der Universitéit gläichgestallt ass mam Zoutrëtt zum 
Islam. D’Bahâ’i Studenten am Iran sinn also gezwongen d’Universitéit opzeginn, well et soss sou wier dass si hire 
Glawe géifen oflehnen an dass dat da vun den Autoritéite wéi e Beweis dofir wier. 

„Et ass dat eng diskriminatoresch Moossnam déi hiren Numm net seet. Et ass elo méi wéi e Joer dass d’Regierung 
de Bahâ Y Accès zu den héijer Studie versprécht, “ erkläert d’Vertriederin vun der internationaler Bahâ’i 
Communautéit bei der UNO, d’Bani Dugal. „A Wierklechkeet wëllt d’Regierung se zwéngen hire Glawen ze 
verneinen. Dës Moossnam geet géint all d ’Versécherungen, déi Iran der internationaler Communautéit ginn huet, a 
hirem Wonsch déi reliéis Fréiheeten ze respektéieren, a virun allem verstèisst si géint déi international 
Conventiounen am Bezuch op d’Mënscherechter déi den Iran ënnerschriwwen huet. “ 

D’Bahâ’i Gemeinschaft am Iran huet ëm déi 350.000 Memberen an ass déi gréisste reliéis Minoritéit am Land. Zënter 
1979, Gebuertsdatum vun der islamescher Revolutioun, goufe méi wéi 200 Bahâ’i ëmbruecht, an honnerte goufen an de 
Prisong gestach. Dausende vun hinne kruten den Zougank zu de Studie gespaart, Zougank zu der Aarbecht an der 
Pensioun. Hir Kierfechter an all de grousse Stied am Land goufen zerstéiert. Si si keng Bierger, einfach wéinst hirem 
reliéise Glawen. 

Ofschléissend dëse klengen Text deen engem hëlleft beim Gebiet an der Meditatioun: „Maach d’Dier zou, just fir e 
Moment, a sich bei dir de Fridden. Späer d’Dierzou virun der Welt an all hirem Kaméidi, a looss eran d’Stëll. 
Maach deng Oueren zou, just fir e Moment, bis de nëmmen héiers, déi roueg kleng Stëmm déi pëspert. Alles ass an 
der Rei well s du bass do. “ 1 


227 Geschicht: de Bam 

227t Sendung, lOten an 1 lte September 2004. Léif Radio Ara Nolauschterer. Op dëser Plaz hutt dir vläicht schonn 
eng oder déi aner Geschicht héieren. An haut hunn ech nees eng kleng fir iech. Geschichten hunn et a sech. Enger 
Geschicht kann een nolauschteren a sech da selwer eng Meenung dazou maachen. Bei dëser Geschicht denken ech 
un eis Welt an dat wat mir draus gemaach hunn an dat wat mir aus hir kënne maachen. Et ass d’Geschicht vun 
engem Bam. 

Et waren emol eng Kéier zwee Bridder, déi waren op der Juegd am Bësch. Enges Dags ware si vill méi wäit an de 
Bësch era wéi gewéinlech. Déif am Bësch si si op e Bam gestouss, awer e Bam wéi si nach ni ee gesinn haten. Dëse 
Bam war eenzeg ënnert deenen anere Beem am Bësch, vun enger aussergewéinlecher Gréisst a Schéinheet. 
Ronderëm dëse Bam war e speziell dousse Geroch an en huet immens vill Friichte gedroen. E puer vun de Friichte 
ware vum Bam erofgefall an dofir hunn déi zwee Bridder sech ënnert e gesat fir se am Schiet ze schmaachen. Esou 
eng gutt Fruucht haten si nach ni gehat an den Emährungswäert hu si ganz séier gespuert. 

Si hunn dann nach e puer vun den zeidege Friichten opgeraf fir se zréck bei hir Familljen ze huelen. Si wollten der 
Famill matgi wat si fonnt hunn. Wéi déi aner d’Friichte bis geschmaach haten a wéi si héieren hunn, wéi d’Bridder 
iwwer dëse wonnerbare Bam geschwat hunn, hu si beschloss hir siwe Saachen ze paken a mat de Bridder op déi 
Plaz vum Bam ze goen fir sech do nidderzeloossen. An dat hu se gemaach. 


1 www.tranquility-zone.org.uk Close the doorfor just a while - And seek thepeace within.- Shut out the world and all its noise - And let the silence in. - Closeyour ears for just a 
while - Untilyou only hear - That still small voice that whisper - All is well foryou are here. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 





- 163 - 

An esou ass d’Zäit vergaangen an no ville Generatiounen sinn déi zwou Familljen zu engem groussen Duerf 
gewuess an all d’Famillen hu friddlech an der Ëmgéigend vun dësem schéinen an aussergewéinleche Bam gelieft. 
Um Bam waren och ëmmer genuch Friichte fir jiddereen a si konnten sech all un de Friichten erfreeën. 

Mat de Joere si verchidde Geschichten a Legenden entstanen, wéi dann elo déi Bridder dëse Bam entdeckt hunn, 
wéi e Brudder de Bam da fir d’éischt gesinn hat a wiem säin Entschloss et da war, fir mat de Famillen an d’Géigend 
vum Bam ze plënneren. Mat der Zäit sinn och verschidden Nimm fir de Bam an d’Friichten ënnert de Familljen 
entstanen. Obwuel de Bam ëmmer genuch Friichte fir jidderee ginn huet, ass Angscht a Mësstrauen ënnert de 
Familljen gewuess, well jiddereen huet gefaart dass deen aneren ze vill Friichte sammele géif an dass hemo neméi 
genuch do wär. A sou gouf et Streidereien a Grenze goufe gestallt, sou dass kee kéint op deem anere säi Gebitt 
trieden fir d’Friichten ze huelen. 

An du gouf iwwer déi verschidde Grenze gestridden a wat dann déi wierklech Grenz wier a wéi de Bam da géif 
wierklech heeschen. Mat der Zäit goufen dës Streidereien ëmmer méi grouss a Leit goufe verletzt an et goufen der 
souguer ëmbruecht. A sou koum et dass déi wonnerschéin Harmonie, dëse Fridden an dës Zesummenaarbecht, déi si 
sou laang genoss hunn, elo anschéinend fir ëmmer verluer war. 

No ville Joere vu Verwüstung ass versicht ginn, nees e bëssen Uerdnung ze schafen. Delegatioune goufe vun 
deenen eenzelne Parteie gebilt a si hu probéiert sech zesummenzefannen, fir kënnen eng Léisung ze fannen. Mee et 
war bal onméiglech sech eens ze ginn, wou a wéini si sech sollten treffen a vill vun de Parteie wollten sech net 
treffen, ausser si kréiche Recht wat den Numm vum Bam an der Fruucht ubelaangt. Jiddereen huet u sengem Numm 
fir de Bam festgehalen a wann déi aner net domat averstane sinn, kéint een ni eng friddlech Léisung fannen. 
Ausserdeem wollten si net riskéieren, d’Wourecht mat den Iddien a Feeler vun den anere knaschteg ze man. Et 
waren der souguer do déi geduecht hunn dass dëse Bam guer net sou extra wier a si gehu gemengt e kéint ëmgehae 
ginn. A sou ass et eng gutt Zäit laang mat de Streidereie weidergaangen. 

Awer do gouf et een dee matsen an der Feindséilegkeet an am Duerchemeen standhaft bliwwen ass. Een dee 
weiderhi seng Schéinheet ginn huet, säi Schiet, seng Friichten fir jiddereen, ouni Diskriminatioun. De Bam. 

Ofschléissend dëse Passage aus de Bahâ’i Schrëften: „Betruecht een deen anere net als Friemen, well dir sidd 
alleguer d’Strale vun enger Sonn, d’Friichte vun engem Bam an d'Blieder vun engem Aascht. 


228 Identitéit fir de Planéit 

228t Sendung, 17ten an 18te September 2004. 100 Joer am Déngscht vun der Eenheet an der Verschiddenheet an 
Europa. Léif Radio Ara Nolauschterer, D’Mënschheet wiisst aus hire Kannerschong eraus a gëtt erwuessen. Och 
wann dat haut dacks schwéier festzestellen ass. D’Mënschheet ass haut mat Sécherheet neien Erausfuerdemnge 
konfrontéiert. Eng dovunner ass déi vir déi sozial Uerdnung ze restmkturéieren. An dat ass net nëmmen d’Aufgab 
vun de Politiker an aner Organisatiounen, mee et ass och d’Aufgab vun de Kënschtler, de Wëssenschaftler, vun den 
Aarbechter an de Firmendirekteren, en fait et ass d’Aufgab vu jidderengem vun eis. Jidderee vun eis soll sech asetze 
fir eng nei sozial Uerdnung. 1 2 

D’Bahâ’i Gemeng proposéiert aacht Beräicher, déi ee soll speziell favoriséieren. Éischtens d’Wuel vum Eenzelne 
genee sou wéi d’Wuel vun der Kollektivitéit favoriséieren. Zweetens, wann een op der Sich ass no praktesche 
Léisunge fir d’Problemer vum Mënsch an der Gesellschaft, soll ee sech un ethesch Wäerter an u geeschteg 
Prinzipien halen. Drëttens soll ee jiddereen encouragéieren, selwer den Haaptakteur vum soziale Changement ze 
ginn. Soss ass een a bleift ee just en Zuschauer, e Spektateur, an dat ganz oft vu sengem eegene Liewen, an deem vu 
senger Famill. Véiertens soll een Initiativen um Terrain favoriséieren, zesumme mat enger permanenter Formatioun. 
Fënneftens soll jiddere kënne seng Talenter voll entwéckelen a jidderengem säi Potential soll am Déngscht vun der 
Mënschheet agesat ginn. Sechstens, soll d’Gläichheet vu Mann a Fra favoriséiert ginn an d’Frae solle sech voll a 
ganz an alle Beräicher vun der mënschlecher Aktivitéit bedeelege kënnen. Siwentens ass et wichteg dass mer eis 
bewosst ginn, dass d’Mënschheet eng Eenheet duerstellt, déi et fäerdeg bréngt, all rassistesch, wirtschaftlech a 
sozial Barrièren ze briechen. Als leschte Punkt op dëser Plaz setzt d’Bahâ’i Gemeng sech an, fir d’Konzept vum 
Weltbierger, an dat mat engem reelle Partage vu Verantwortungen fir domat kënnen d’Wuel vu jidderengem ze 
sécheren. 

D’Bahâ’i gehéieren enger Weltgemeinschaft un, déi vun demokratesch gewielte Réit verwalt gëtt, an zwar an 182 
Länner an an 11746 Stied an Dierfer an der Welt. Wat si belieft ass de Glawen an d’Eenheet vun der Mënschheet. 
D’Bahâ’i ënnerhuele breetgefächert Aktivitéiten, ëmmer mam Zil fir Virurteeler ofzebauen, dass d’Mënscherechter 


1 Nous ne considéronspersonne comme un étranger, car Bahâ'u'llâh a dit: 'Vous ëtes tous les rayons d'un seulsoleil, lesfiruits d'un seul arbre, et les feuilles d'une seule branche' (Abdu'l-Baha 
a Londres) 

2 L ’émergence d’une identitéplanétaire, brochure de l’exposition au Parlament Européen, 2003-2004 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 164 - 


agehale ginn, fir d’Gläichheet ënnert de Fraen an de Männer ze fërderen, dass eis Kanner duerch Erzéiung 
selbststänneg denken an handele kënnen, fir sozial, kulturell a wirtschaftlech Entwécklung ze fërderen an doduerch, 
fir de Fridden ze schaffen. 

Hir Inspiratioun fanne si an de Léiere vum Begrënner vum Bahâ’i Glawen, Bahâ'u'llâh, dee vun 1817-1892 gelieft 
huet. An Europa hu sech déi éischt Bahâ’i Gemengen Enn vum 19te Jorhonnert etabléiert. Haut ginn et Bahâ’i an 
allen europäesche Länner. 

An éischter Linn soll Relioun eng Quell vu Motivatioun sinn, fir sech wëllen ze verbesseren an e bëssere Mënsch ze 
ginn. D’Bahâ’i Gemeng vu Lëtzebuerg ass der fester Iwwerzeegung dass d’Relioune sollen zesummeschaffen, am 
Déngscht vun der Mënschheet. Dofir sidd dir léif Nolauschterer häerzlech ageluede fir zesumme mat eis nei Weeër 
fir eng besser Welt ze sichen. Dir fannt eis am Telefonsbuch, an der Stad oder um Internet ënnert bahai. 


229 Mir sinn alleguer wéi eng Gittar 

229t Sendung, 24ten an 25te September 2004. Léif Radio Ara Nolauschterer, An Tunesien gëtt et zënter méi wéi 50 
Joer eng Bahâ’i Communautéit an ech hunn d’Chance mat enger Fra bestued ze sinn, déi an Tunesien opgewuess 
ass. Hir Eltere si Judden, an an Tunesien ass den Islam déi grouss Majoritéit. Si ass zu Sousse an d’Schoul gaang, en 
Intemat, dat vu chrëchtleche Schwëstere gefouert gouf. Si war also vun hirer Kandheet un, konfrontéiert mat dräi 
grousse Reliounen. Spéider, op der Cöte d’Azur huet si fir d’éischt vum Bahâ’i Glawen héieren. Wärend eiser 
klenger Vakanz an Tunesien ware mir frou, d’Bahâ’i vun do kennenzeléieren an eis un hire Gebietsowenter zu 
Monastir an zu Tunis unzeschléissen. 

Hei elo eng kleng Geschicht, erzielt vun enger Perséinlechkeet am Bahâ’i Glawen, dem Här Enoch Olinga, deen de 
Glawen an Afrika kennegeléiert huet. A sengem Liewen hat hie vill Schwieregkeeten a Leed kannt, hien huet vill 
matgemaach, an hien, seng Fra an dräi Kanner sinn an de 70er Joren an der Haaptstad vun Uganda, mattsen an den 
deemolegen Onrouen, an hirem Haus, ëmbruecht ginn. D’Ursaache vun dëser Tragedie si bis haut nach net gekläert. 
Den Här Olinga war e Mënsch voller Begeeschtertung, mat enger immenser Ausstralung an engem häerzhafte 
Laachen, deem ee sech schwéier entzéie konnt. Mat dësem Hannergrond mécht déi Geschicht déi der elo héiert 
vläicht méi Sënn. An der Geschicht kann ee soen, dass d’Gittar de Mënsch duerstellt an de Museker eise Schëpfer, 
den Härgott. 

Oft sot den Här Olinga, dass mir alleguer wéi eng Gittar sinn. Wann eng Gittar vun engem grousse gëttleche 
Museker héiert, hofft si, dass de Museker op hir spillt. Et ass dat de gréisste Wonsch vun der Gittar. Si gëtt sech voll 
a ganz dësem Museker. De Museker akzeptéiert fir op der Gittar ze spillen, hien hëlt se no bei sech a fänkt un drop 
ze spillen. Zimmlech séier mierkt hien, dass schonn eng Zäit laang neméi op der Gittar gespillt gouf, an esou fänkt 
hien un d’Gittar ze stëmmen, an d’Säiten unzezéien. D’Gittar ass dësen Drock net gewinnt an dësen Drock deet der 
Gittar wéi. Si hält et neméi aus, an déi éischt Säit brécht. Vu dass d’Gittar sech sou wënscht, dass op hier dës 
gëttlech Melodie gespillt gëtt, spillt de Museker mat de Säiten, déi iwwereg bleiwen. Mee et héiert sech nees falsch 
un. Also stëmmt de Museker d’Säiten nees. Mee de Widderstand an den Drock ass ze grouss an d’Säit brécht. A sou 
geet et weider bis nach eng eenzeg Säit do ass fir drop ze spillen. An de Museker bleift der Gittar trei, déi sech esou 
wënscht dass de Museker drop spillt. Natierlech geschitt nees dat selwecht an och dës lescht Säit widdersteet dem 
Drock net an zerräisst schliesslech. Elo huet de Museker keng aner Wiel wéi d’Gittar op d’Säit ze leeën. 

Wéi kann een dëse Verglach vun der Gittar, déi de Mënsch duerstellt an de Museker, dee Gott duerstellt, verstoen? 
Eng Méiglechkeet ass fir ze soen dass Gott eis test fir dass mir eis verbesseren, hie gëtt eis Epreuven fir eis ze 
perfektionéieren, net fir eis ze zerstéieren. D’Zerstéierung kënnt nëmmen duerch eise Widderstand fir eis stëmmen 
ze loossen. Den Zweck ass net d’Bestrofung, mee d’Intentioun der Gittar hire Wonsch ze erfëllen fir drop gespillt ze 
ginn. An esou fënnt een aussergewéinlech Leit, déi vill an hirem Liewe matgemaach hunn, déi awer hir eege Musek 
fir eis hannerloossen. 

Bahâ'u'llâh seet dass d’Zeeche vun der Léift Standhaftegkeet a Sengem Rot ass a Gedold a Senge Prüfungen. 

Vläicht ass d’Spréchwuert: „ Ouni Fläiss kee Präiss “ guer net sou falsch a jidderee weess wéivill ee muss prouwe 
fir säin Instrument ze beherrschen, oder wéivill ee muss trainéieren, fir gutt kënnen eng sportlech Aktivitéit ze 
maachen. Wann een an der Musek säin Instrument beherrscht, kann ee jo dann och vun enger Fräiheet a Kreativitéit 
schwätzen. Also kann ee sech och ffoen: Wéi soll ech mäi Liewe am beschte liewen, sou dass dat wat ech denken, 
dat wat ech fillen an dat wat ech maachen, an Harmonie mateneen ass? An do kënnen eis vläicht eis gëttlech Erzéier 
hëllefen, d’Propheten an d’Manifestatiounen. A fir eis Zäit ass dat Bahâ'u'llâh, Begrënner vum Bahâ’i Glawen. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 165 - 

230 Wat vill Bahâ’i de Summer iwwer maachen 1 


230t Sendung, 3 lte September an lten Oktober 2004. De Summer ass eriwwer. Vill vun eis haten d’Geleeënheet e 
bësse Vakanz ze maachen a vläicht nei Leit kennenzeléieren. D’Bahâ’i Summerschoulen, déi fir jiddereen op sinn, 
haten dëse Summer ganz oft als Thema d’Kreativitéit. Hei eng kleng Rees an e puer vun de Länner déi dat 
organiséiert haten. 

A Rumänien, zu Tohanu Nou, hunn d’Frënn d’Summerresidenz vun der Kinnegin Maria vu Rumänie besicht. Si 
war den éischte Monarch deen de Bahâ’i Glawen ugeholl huet. Den Ausfluch bei hiert Schlass an der schéiner 
Regioun vu Bran war en Deel vum Programm, esou charakteristesch fir Summerschoulen an Europa dëst Joer. 

Weltwäit kombinéieren d’Bahâ’i Summerschoulen dräi grouss Aspekter; de meditativen Deel mat Gebieder, den 
Deel vu Konferenzen an Atelieren an d’Fräizäit wärend de Schoulen. 

Sou war zum Beispill de Besuch an d’Schlass eng Geleeënheet Inspiratioun ze fanne bei Personagen aus der 
Geschicht, wéi d’Kinnegin Maria an d’Martha Root, eng Bahâ’i déi hir de Glawe méi no bruecht huet. 

Déi gemeinsam Theme vun de Schoulen an de Länner wéi Rumänien, Norwegen, Irland, Slovakien a Kroatien 
waren déi kreativ Aart a Weise wéi ee Gebietsréuniounen, Studiekreesser a Kannerklassen ugoe kann. Dës 
Grondaktivitéiten fënnt een elo bei de Bahâ’i uechtert d’Welt. 

A Rumänie gouf vill Gewiicht op d’Ateliere geluecht, a wéi d’Bahâ’i an hir Frënn d’Manéier, wéi si der 
Communautéit hir Grondaktivitéite verbessere kéinten. An den Atelieren hunn d’Participante Gebietsbicher 
dekoréiert, Invitatioune fir Gebietsowenter a Studiekreesser gemaach. Si hu geléiert, wéi een am beschte 
Geschichten erzielt a wéi ee kann einfach Lidder komponéieren. 

Gi mer elo an Norwege kucken. Do hu sech zu Beitostolen iwwer 300 Bahâ’i zesummefonnt, an dat an enger 
spektakulärer Biergregioun. E Conférencier, den Dr Hossain Danesh aus Canada hat als Thema, wéi mir eis als 
Erwuessener kënne weiderentwéckelen, an dat am Kontext vun der Famill, der Aarbecht an dem Déngscht am 
Bahâ’i Glawen. 

Eng aner Interventioun huet sech mat engem sozioekonomeschen Entwécklungsprojet ausemanergesat an eng aner 
huet sech drop konzentréiert wéi wichteg d’Landwirtschaft an der Gesellschaft ass. 

Mëttes konnt een tëschent e puer Aktivitéite wielen a wärend der Schoul gouf et speziell Programmer fir Kanner a 
Jugendlecher. 

Gi mer elo eriwwer an Irland, op Waterford, wou iwwer 500 Bahâ’i mat hire Frënn eng flott Summerschoul genoss 
hunn. Sou hunn do d’Kanner an déi Jugendlech nomëttes eng grouss holze Schaukel an en Aussiichtstuerm gebaut. 
Et gouf natierlech och Fussball, Schwammen a Gesiichtsmolerei. 

Awakening the Spirit war d’Thema vun der Schoul. Fir den zéngte Gebuertsdag vum intemationale Joer vun der 
Famill vun de Vereente Natiounen ze feieren, hat d’Schoul d’Leit vu Waterford op eng Porte Ouverte invitéiert. 
Dorops hi gouf et eng Konferenz an der Gemeng an eng Visite vum Buergermeeschter, dem Seamus Ryan. 

An elo an d’Slovakei. Den Haaptconférencier an der nationaler Summerschoul war den Dr Firaydoun Javaher, e 
Member vum héchste Bahâ’i Gremium. Hien huet iwwer d’Roll vum Glawen am 21ste Jorhonnert geschwat. Den 
Acteur an Humorist Omid Djalili a seng Fra d’Annabel hunn en Theater Atelier animéiert. Hien ass bekannt fir seng 
Rollen a Filmer wéi The Mummy, Spv Games an de Gladiator. Den Här Jalili huet zwee Joer an der Slovakei gelieft, 
vun 1991 bis 93. 

Aner Interventiounen gouf et iwwer d’Bestietniss, d’Famililiewen a wéi ee besser kann eens gi mat senger Zäit a 
sengem Geld. 

An zum Schluss gi mer a Kroatien a Slovenien. Do war d’Summerschoul zu Seline. Et war wierklech eng 
intemational Schoul mat Frënn vu Bosnien an Herzegovina, Serbien a Montenegro, Australien, Eisträich, Kanada, 
Frankräich, Däitschland, Ungam, Italien, Polen, England an Amerika. Ënnert den Theme gouf et: Living bv the will 
of God, Bahâ Y family identity, Spirituality at work, Marriage andfinding a partner, an d’Gebiet. 

Ech loossen iech mat dësem Text aus de Bahâ’i Schrëften iwwer de Mënsch: « L'homme est au rang suprëme de la 
matérialité et au commencement de la spiritualité : c’est-â-dire qu'il est la fin de l'imperfection et le commencement 
de la perfection. II est au dernier degré des ténèbres et au commencement de la lumière; aussi a-t-on dit que la 
condition de l’homme était lafin de la nuit et le commencement du jour; c'est-â-dire qu’il réunit tous les degrés des 


1 http://news. bahai. org/story. cfm ?storyid=32 7 B WC-MD-040929-1-SUMMER-32 7-N 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 166 - 

imperfections et possède les degrés de perfection. II a le coté animal aussi bien que le cöté angélique; la raison 
d'ëtre de l'éducateur est d'instruire les hommes de telle facon que le cöté angélique l'emporte sur le cöté animal.» 1 


231 17ten Oktober, Internationalen Dag fir d’Ofschafung vun der Aarmut 

231t Sendung, 8ten an 9ten Oktober 2004. Léif Radio Ara Nolauschterer, de 17ten Oktober ass den intemationalen 
Dag fir d’Ofschafung vun der Aarmut an der Welt. En Ustouss also fir sech Gendanken iwwer d’Aarmut ze 
maachen. Aarm ass een dann, wann een net genuch ze iessen huet, wann et um Néidegste feelt. Aarm ass een och 
wann een an engem Ëmfeld lieft, deen onsécher ass, schlecht Liewensbedingungen, keng Aarbecht, keng 
medezinesch Fleg a keng Erzéiung an Ausbildung. Aarm ass een och wann een all déi materiall Saachen am Liewen 
huet, wann een ëmmer enger neier Saach noleeft, also materiell räich, awer séilesch aarm. 

Zënter Joren elo maachen sech d’Vereenten Natiounen an d’Länner vun der Welt Gedanken wéi een d’Aarmut ka 
reduzéieren. Et ass schéin ze gesinn, dass op deem Punkt jidderee sech eens ass. Mee d’Beméiungen déi am 
Moment an der Welt gemaach ginn, brauchen geeschteg Prinzipie fir d’Aarmut kënnen ofzeschafen. An dat an 
enger Welt wou bal alles sech ëm d’Geld dréint. An da musse Regierunge mat wéineg Erfahrung a mat vill 
Korruptioun emol léieren, d’Hëllef déi si vu bausse kréien, gerecht an hirem Land ze verdeelen, ouni sech fir 
d’éischt ze beräicheren. 

Am Bahâ’i Glawen fënnt ee konkret Léisungsvirschléi lir d’Extremer vu Räichtum an Aarmut méi kleng ze 
maachen. Erstaunlech dës kloer Rotschléi: ,, Ëmmer erëm gifir d’Wuel vu senge Matmënschen, ouni Angscht virun 
der Aarmut a mat vollem Vertrauen an déi onfeelbar Generositéit vun der Quell vun allem Räichtum a vun allem 
Guddem - dat ass d’Geheimnis vun emgem éierleche Liewen. “ 

Fir all déi Räich vun eis dëse Rot: « O vous les riches de la terre! Lespauvres sont mon dépöt que j'aiplacéparmi 
vous. Veillez sur ce dëpöt et ne sovezpas uniquement absorbés par votre bien-ëtrepersonnel. » ... 

Den Taoismus huet eng ganz flott Defintioun vum Räichtum: « Deen, dee weess dass hie genuch huet, ass räich » 

D’Bahâ’i Schrëfte soe weider: „Maacht iech keng Suergen an der Aarmut a sidd net voll Vertrauen am Räichtum, 
well no der Aarmut kënnt de Räichtum an nom Räichtum kënnt d’Aarmut.“ 

En anere Rot wéi de Mënsch liewe sollt ass deen hei: « L'homme devrait connaitre son propre moi et reconnaitre ce 
qui mène â la grandeur ou â la bassesse, â la gloire ou â l'humiliation, â la richesse ou â lapauvreté. Dès qu'il a 
atteint son niveau de réalisation et de maturité l'homme a besoin de ressources et les richesses qu'il acquiertpar 
son art ou par sa profession sont louables et méritoires auxveux des hommes de sagesseparticulièrementpour les 
serviteurs qui se consacrent â l'éducation du monde et â l'instruction de ses peuples. » 

An den Dalai’ Lama hat dat hei ze soen zu Rio am Juni 1992: „Ech menge fir d ’Erausfuerderunge vun eiser Zäit 
unzegoen, sollte mir méi e grousse Sënnfir eng universell Verantwortung entwéckelen. Jidderee vun eis muss 
léieren, net nëmme fir sech selwer, seng Famill oder säi Land ze schaffen, mee fir d’ganz Mënschheet. “ 

Natierlech ass et grousse Schrëtt vir eis an eis Regierungen ze soen dass de Räichtum vun der Welt, den Uelech, 
d’Wasser, eis alleguer gehéiert an net nëmmen deem Land an deem et sech befënnt. 

Ass et net gerecht, dass mer d’Extremer vu Räichtum an Aarmut sollen ofschafen. De Bahâ’i Glawe condamnéiert 
eng Beräicherung déi op enger Aarbecht baséiert, déi net produktiv ass an der Gemeinschaft keen Notze bréngt a 
Bahâ'u'llâh bestätegt, dass wann een d’Industrie encouragéiere sollt, sou ass et d’Entwécklung vun der 
Landwirtschaft déi d’Basis vun eiser Gesellschaft ass. 

An zum Schluss dëse Passage vum héchste Bahâ’i Gremium: "Le gouffre qui sépare les riches des pauvres, source 
de grandes souffrances, maintient le monde dans un état d'instabilité, pratiquement au seuil de la guerre. Peu de 
sociétés ont su apporter une solution efficace â cette situation. La solution requiert l'alliance d'éléments spirituels, 
moraux et pratiques. Ilfaut envisager le problème dans une perspective nouvelle, consulter des experts couvrant 
une vaste gamme de disciplines, â l'abri despolémiques économiques et idéologiques, et s'assurer le concours de 
gens qui sont directement concernés par les décisions devant ëtre prises d'urgence. Cette question est liée non 
seulement â la nécessité d'éliminer les extrëmes de richesse et de pauvreté, mais aussi aux vérités spirituelles dont 
la compréhension pourra donner naissance â une attitude universelle nouvelle. L'encouragement et le 
développement d'une telle attitude représentent en eux-mëmes un élément-clé de la solution." 2 


1 Abdu'l-Bahâ, Les lecons de SaintJean d'Acre, p. 268 

2 Maison universelle de justice, La promesse de la paix mondiale, 1986, 16-17 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 167- 

232 Sech virbereeden 


232t Sendung, 15ten a 16ten Oktober 2004. Léif Radio Ara Nolauschterer, wann dir Email hutt, ass et iech sécher 
net erspuert, vun Zäit zu Zäit Geschichten ze kréien a Rezepter fir besser ze liewen. Dacks steet och zum Schluss vu 
sou Emailer dass een se soll u seng Frënn weiderschécken. Abee, haut héiert dir sou eng Geschicht, an zwar sinn et 
aacht Saachen déi den Herrgott iech net froe wäert, wann et esou wäit ass, wann dir Him begéint. Dir kënnt mir jo 
duerno soen op et iech gefall huet. 

Éischtens: Gott freet iech net mat wéi engem Auto dir gefuer sidd; Hie freet iech wéivill Leit dir matgeholl hutt, déi 
keen Transportmëttel haten. 

Zweetens: Gottfreet iech net wéivill Qudratmeter äert Haus hat; Hie freet iech wéivill Leit bei iech doheem 
wëllkomm waren. 

Drëttens: Gott freet iech net iwwer d’Kleeder, déi dir an äre Schief hänken hat; Hie freet iech wéivill Leit dir 
gehollefhutt, sech ze kleeden. 

Véiertens: Gott freet iech net wéivill är héchste Pei war; Hie freet iech ob dir onéierlech waart, op dir 
Kompromësser gemaach hutt fir se kréien. 

Fënneftens: Gott freet iech net wat är Aarbecht war; Hie freet iech ob dir är Aarbecht sou gutt gemaach hutt, wéi et 
iech méiglech war. 

Sechstens: Gott freet iech net wéivill Frënn dir hat; Hie freet iech wéi ville Leit dir e Frënn waart. 

Gott freet iech net a wéi engem Quartier dir gewunnt hutt; Hie freet iech wéi dir mat ären Nopere waart. 

Gott freet iech net d’Faarf vun ärer Haut; Hiefreet iech iwwert äre Charakter. 

Wann et iech gutt geet, wann dir frou sidd, da lueft deen, deen iech erschaf huet. A schwéieren Zäiten, wann et iech 
net gutt geet, da sicht deen, deen iech erschaf huet. A rouege Momenter, ënnerhaalt iech mat deem, deen iech 
erschaf huet. A schwéieren Zäiten, vertraut deem, deen iech erschaf huet. Zu jidder Zäit, zu all Moment, sot deem 
merci, deen iech erschaf huet. 1 

Bahâ’i gleewen dass et en Dag vum jénkste Geriicht gëtt: An de Schrëfte liese mir: ,fee all Dag Recheschaft virun 
dir selwer of, éiers du zur Recheschaft gezu gëss. Wëll den Doud mellt sech net un an da muss du dech veräntwere 
fir dat wat s de gemaach huesf 

Et kann ee sech also owes, wann een am Bett läit, froen: wéi war mäin Dag, wat ass gutt gaang a wat net sou gutt. 
Sinn ech mat mir zeffidden? Schliesslech si mer verantwortlech fir dat wat mer maachen. 

Wann een dru gleeft, dass d’Liewen net mam Doud ophält, freet een sech natierlech, wéi et weidergeet a wat een 
alles an engem nächste Liewe brauch. Eeens si sech déi méischt, dass mir keng materiell Saache brauchen. An dass 
et keng Zäit a kee Raum gëtt. 

Virbereedung ass ëmmer gutt: Fir eng Prüfimg bereet een sech vir. Beim Sport, bei der Musek ass d’Virbereedung 
an d’Prouwen e wichtegen Deel vum Erfolleg. 

Wann d’Kand am Bauch vun der Mamm wiisst, sinn déi néng Méint eng laang Virbereedung op d’Liewen hei op 
der Äerd. Well fir den Embryo gëtt et soss keng Welt wéi déi am Bauch vun der Mamm. Obschonn d’Kand jo net 
weess dass et eng aner Welt gëtt, entwéckelt hat all seng Organer déi et brauch, Hänn, Féiss, Been, Oueren, 
Fangeren, a sou weider. Sécher huet d’Kand selwer kee Choix, an d’Mamm kann d’Entwécklung sécher positiv 
beaflossen. Mir wëssen haut das d’Kanner am Bauch vun der Mamm, Musek héieren a souguer Stëmmen erkennen. 
Ech ka mech ganz einfach froen: Wéi bereeden ech mech op en neien Dag fir? Wéi bereeden ech mech op d’Vakanz 
fir? Wéi bereeden ech mech op d’Bestietnes fir, op d’Zesummeliewe mat engem anere Mënsch? A wéi bereeden ech 
mech op e Liewen nom Doud fir? Wann ech gleewen, dass d’Liewen an iergendenger Form nom Doud weidergeet. 
Iech alleguer e schéinen, erhuelsame Weekend, äre Jean-Marie. 


233 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 1/13 

233t Sendung, 22ten a 23ten Oktober 2004. Léif Radio Ara Nolauschterer, den héchste Bahâ’i Gremium huet sech 
virun 19 Joer an engem Dokument vu ronn 30 Säiten un all d’Mënsche geriicht, mam Titel: D ’Versprieche vum 
Weltfridden. Wie kann eis iwwerhaapt de Fridden op der Welt verspriechen? Abee, an den nächsten Emissiounen 
héiere mer, wat alles an dësem Dokument dran ass. Iwwrégens kënnt dir gären dës Deklaratioun op Lëtzebuergesch 
kréien. Rufft mir einfach um Radio ARA un, 222289. D’Versprieche vum Weltfridden. Eng Deklaratioun vum 
Universalen Haus vun der Gerechtegkeet. Un d’Vëlker vun der Welt: 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 168 - 

Dee Grousse Fridden, no deem d’Mënsche vu guddem Wëllen am Laf vun de Jorhonnerten esou staark verlaangert 
hunn, dee Prophéiten an Dichter zënter ville Generatiounen an hire Visioune beschriwwen an deen déi helleg 
Schrëfte vun der Mënschheet zënter je hier ugekënnegt hunn, ass fir d’Natiounen elo endlech gräifbar ginn. Fir 
d’éischt an der Geschicht huet haut jiddereen d’Méiglechkeet, dee ganze Planéit an déi Onmass vu Vëlker, déi op 
ëm liewen, an enger globaler Perspektiv ze gesinn. Weltfridden ass net méi nëmme méiglech, en ass onëmgänglech 
ginn. En ass déi nächst Etapp an eisem Planéit senger Entwécklung - „d’Planéitiséierung vun der Mënschheet“, wéi 
e groussen Denker et ausdréckt. 

Ob de Fridden eréischt no onvirstellbare Leiden erreecht gëtt, déi d’Mënschen doduerch erbäiféieren, datt se stur un 
ale Verhalensweise festhalen, oder ob mir en elo, an engem Akt vu gemeinsamem Wëllen, zustanbréngen, dat ass 
d’Entscheedung, virun där all déi stinn, déi op der Äerd wunnen. Zu dësem kriteschen Zäitpunkt, wou déi vill bal 
onléisbar Problemer, déi d’Natioune belaaschten, an enger gemeinsamer Suerg fir déi ganz Welt zum Ausdrock 
kommen, wär et absolutt onveräntwerlech, wa mir et net géife fäerdegbréngen, fir deene sëllege Konflikter an 
Onroue mat den néidege Moossnamen ze begéinen. 

Gënschteg Zeeche sinn déi ëmmer méi grouss Ustrengunge fir d’Verwierklechung vun enger Weltuerdnung: fir 
d’éischt d’Schafe vum Vëlkerbond am Ufank vum Jorhonnert, duemo, op méi enger breeder Grondlag, 
d’Organisatioun vun de Vereenten Natiounen; dann d’Tatsaach, dass zënter dem Zweete Weltkrich d’Majoritéit vun 
all Länner onofhängeg gi sinn, wat drop hiweist, dass de Prozess vum Opbau vun den Natiounen op en Enn geet; an 
och dëse jonken Natiounen hir Bedeelegung, zesumme mat méi alen, un Affäre vu gemeinsamen Intressi; déi 
doduerch bedéngte vill méi enk Zesummenaarbecht tëschent Vëlker a Gruppen, déi bis elo isoléiert oder zerstridde 
waren, am Kader vun intemationale Projekter op wëssenschaftlechem, erzéiereschem, legislativem, 
wirtschaftlechem a kulturellem Plang; d’Grënnung vu sëllegen internationalen humanitären Organisatiounen am Laf 
vun de leschte Jorzéngten; d’Verbreedung vu Fraen- a JugendBeweegungen, déi derzou opfuerderen, de Krich 
ofzeschafen; an dat spontaant, ëmmer méi grousst Netzwierk vun einfache Leit, déi no Verstännegung duerch 
perséinlech Kontakter sichen. 

De wëssenschaftlechen an technologesche Fortschrëtt, deen an dësem ongewéinlech verwinnte Jorhonnert gemaach 
gëtt, bedeit e grousse Schrack vijenzeg fir dem Planéit seng sozial Entwécklung, an e weist eis, mat wéi enge 
Mëttelen der Mënschheet hir praktesch Problemer kënne geléist ginn. Hie gëtt eis wierklech déi Mëttelen an 
d’Hand, mat deene sech dat komplizéiert Liewen an enger geeentener Welt reegele léist. Mee et bestinn nach 
Hënnernesser. Zweiwel, Mëssverständnesser, Vimrteeler, Mësstrauen a bornéierten Egoismus belaaschten 
d’Bezéiungen tëschent Länner a Vëlker. 

Aus engem déiwe Gefill vu geeschteger a moralescher Verflichtung eraus spire mir zu dësem gënschtegen 
Zäitpunkt den Drang, Iech op déi déifgräifend Iddien opmierksam ze maachen, déi der Mënschheet hir Regéirer fir 
d’éischt vimn iwwer honnert Joer gewuer goufen duerch Bahâ'u'llâh, Begrënner vum Bahâ’i Glawen, deem seng 
Verwalter mir sinn. 

Méi dozou an eiser nächster Emissioun. 


234 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 2/13 

234t Sendung, 29ten an 30ten Oktober. Léif Radio Ara Nolauschterer, wëllkomm bei eisem 2ten Deel iwwer 
d’Dokument d’Versprieche vum Weltfridden: 

„De Wand vun der Verzweiflung“, sot Bahâ'u'llâh a senge Schrëften, „bléist leider aus alle Richtungen, an de 
Sträit, deen d’Mënschen auserneen dreift a bedréckt, hëlt all Dagzou. D’Unzeeche vun Ëmwälzungen a 
chaoteschen Zoustänn, déi kuerz bevirstinn, erkennt ee schon elo un där etabléierter Uerdnung hirer lamentabler 
Feelerhaftegkeet. “ Dës prophéitesch Aschätzung ass duerch der Mënschheet hir gemeinsam Erfarung genuch 
konfirméiert ginn. D’Feeler vun der etabléierter Uerdnung weise sech däitlech doran, dass déi al Vereenten 
Natiounen organiséiert souverän Staaten net amstand sinn, d’Gespenst vun engem Krich ze verdreiwen, oder och 
d’Gefor, dass déi intemational Wirtschaftsuerdnung zesummebrécht, d’Ausbreede vun Anarchie an Terrorismus an 
déi onvirstellbar Péng, déi dës an nach aner Ploen fir ëm méi Millioune Mënsche bedeiten. Agressiounen a 
Konflikter si mëttlerweil däermoossen e Bestanddeel vun eise sozialen, wirtschaftlechen a reliéise Systemer ginn, 
dass vill Leit mengen, dëst Behuele léich an der Natur vum Mënsch a kéint dofir net geännert ginn. 

D’Verwuerzelung vun dëser Meenung huet an de mënschlechen Ugeleeënheten e Widdersproch geschaf, dee se 
paraliséiert. Engersäits versécheren d’Mënschen aus allen Natiounen, datt si net nëmme prett sinn, mee duemo 
verlaangeren, fir a Fridden an Harmonie ze liewen a fir déi qualvoll Ängscht ze iwwerwannen, déi hiirt deeglecht 
Liewe bedrécken. Op där aner Säit akzeptéiere si awer ouni sech ze mucksen d’Opfaassung, de Mënsch wier 
onverbesserlech egoistesch an aggressiv an duerfir net amstand, e soziale System opzebauen, deen an engems 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 169 - 

progressiv a friddlech, dynamesch an harmonesch ass, e System, deen der individueller Kreativitéit an Initiativ fräie 
Laf léisst, mee op Zesummenaarbecht an op Géigesäitegkeet berout. 

An deem Mooss, wéi d’Noutwennegkeet vum Fridden zouhëlt, forcéiert eis dëse grondsätzleche Widdersproch, 
d’Hypothesen, op déi sech déi geleefeg Astellung zu der Mënschheet hirem historeschen Dilemma grënnt, nei ze 
iwwerpréiwen. Wann een déi Saach objektiv ënnersicht, weist sech, dass esou eng Astellung, wäit dervun, dem 
Mënsch säi wierklecht Wiesen erëmzeginn, eng Verzerrung vum mënschleche Geescht bedeit. Esou bal all Vëlker 
sech doriwwer kloer sinn, kënne si konstruktiv sozial Kräften a Beweegung setzen, déi der mënschlecher Natur 
entspriechen an duerfir Harmonie an Zesummenaarbecht encouragéieren amplaz vu Krich a Sträit. 

Dëse Wee ze wielen heescht net, der Mënschheet hir Vergaangenheet ze leegnen, mee se ze verstoen. De Bahâ’i 
Glawe betruecht déi momentan weltwäit Confusioun an déi verhängnesvoll Situatioun vun de mënschlechen 
Ugeleeënheten als eng natierlech Phase an engem organesche Prozess; dëse Prozess, dee sech net ophale léisst, 
wäert um Enn zur Eenegung vun der mënschlecher Rass an engem eenzege grousse soziale System féieren, deem 
seng Grenzen déi vum ganze Planéit sinn. Als eegen, organesch Unitéit huet d’mënschlech Rass eng Rei vun 
Evolutiounsstadien duerchlaf, déi dem Puppelchesalter an der Kannerzäit am Liewe vum Eenzelne gläichen, a si ass 
elo um Héichpunkt vun hirer turbulenter Jugend ukomm an um Wee endlech maans ze ginn. 

Wa mer eis éierlech agestinn, dass Viruerteler, Krich an Exploitatioun den Ausdrock vun onräife Phasen an engem 
groussen historesche Prozess waren, an dass d’Mënschheet haut déi onvermeidlech Tumulter erlieft, déi mam 
Erreeche vun hirer kollektiver Maturitéit verbonne sinn, dann ass dat kee Grond fir de Kapp hänken ze loossen, mee 
eng Viraussetzung fir déi formidabel Aufgab, eng friddlech Welt opzebauen. Dass dës Aufgab ka verwierklecht 
ginn, dass déi noutwenneg konstruktiv Kräften do sinn an dass sozial Strukture kënne geschaf ginn, déi d’Mënschen 
zouenee féieren, biede mer iech onbedéngt ze iwwerleeën. Egal wéivill Leed an Onrou eis an deenen nächste puer 
Joren erwaarden, egal wéi däischter d’Situatioun op kuerz Zäit gesinn och ass, d’Bahâ’icommunautéit ass 
iwwerzeegt, dass d’Mënschheet dësem gréissten Test ka mat rouegem Gewëssen entgéint goen. Déi Emwälzungen, 
op déi d’Mënschheet ëmmer méi séier zoudreift, signaliséieren nach laang net d’Enn vun der Zivilisatioun; si 
hëllefe villméi, déi „Potentialer, déi an der mënschlecher Natur leien fräizesetzen a „seng ierdesch Bestëmmung, 
déi ugebueren Auszeechnung vu senger Wierklechkeet a vollem Mooss “ opzedecken. Méi zu dësem spannenden 
Thema an eiser nächster Sendung! 


235 Allerhellegen an Allerséilen 

235t Sendung, 5ten a 6ten November 2004. Uganks dëser Woch hat ech d’Geleeënheet mat der Famill op de 
Kierfecht ze goen, oder méi richteg gesot op e puer Kierfechter ze goen, dee vu menger Mamm hirer Säit, vu 
mengem Papp senger Säit a bei d’Graf vu mengem Papp. Allerhellegen ass deen Dag wou bei eis an a ganz villen 
anere Länner un déi Verstuerwe geduecht gëtt. Ech hu Cousinen a kleng Cousinnen erëmgesinn, déi ech soss dat 
ganzt Joer net gesinn. Fir mech war et awer och flott fir ze kucken wat de Bahâ’i Glawen iwwer déi Verstuerwe 
seet. Also am Bahâ’i Kalenner gëtt et kee speziellen Dag fir un déi Verstuerwen ze denken a fir si ze bieden. Mee 
mir hunn eng Rei Gebieder fir déi Verstuerwen an e speziellt Gebiet wann e Bahâ’i stierft. 

D’Bahâ’i gleewen dass mir kënne fir déi Verstuerwe bieden, dass mir eise Schëpfer froe kënnen, dass dee 
Verstuerwenen Zuflucht bei Him fënnt. Fir verstuerwe Kanner gëtt et e Gebiet wou mir Gott froen, dass dat wat 
Hien eis uvertraut hat, elo nees zréckgeruff gouf bei Hien, an dass et eis net zousteet ze froen firwat eis sou eppes 
getraff huet. 

An de Bahâ’i Gebieder fir déi Verstuerwe steet och, dass dee Verstuerwenen net soll erniddrégt ginn an net soll 
zréckgewise ginn. Mir froen eise Schëpfer am Gebiet: „Kann s du deen erniddregen, deens du opgeriicht hues, oder 
dee vergiessen, deem s du d’Fäegkeet ginn hues, Denger ze gedenken? A wann s du Dengen Dénger net hëllefs, 
wie kéint hinnen dann hëllefen? 

Am Gebiet froe mir eise Schëpfer dass Hien dat akzeptéiert wat dee Verstuerwenen a Sengen Deeg gemaach huet, 
dass hie Seng Erwielt, Seng Helleg a seng Prophete begéine kann an enger Plaz déi weder d’Fieder oder d’Zong 
beschreiwe kann. Dass dee Verstuerwenen d’Geschenker an d’Friichte vum Bam vu Senger Gnod kréie kann. Dass 
dee Verstuerwenen an d’Präsenz vu sengem Schëpfer kënnt. 

Dass Gott d’Sënne vun deene verzeit, déi hiert ierdescht Gezei ofgeluecht hunn, an an déi geeschteg Welt 
eropgaange sinn. An engem anere Gebiet fir déi Verstuerwe liese mir: „ O mäin Herr! Maach si reng vu Feeler, 
verdreif hir Suergen a changéier hir Däischtert a Liicht. Looss si antrieden an de Gaart vun der Gléckséilegkeet, 
wäsch si mam réngste Waasser a gëff, dass si Deng Herrlechkeet op dem erhuewenste Bierg kucken. “ 


1 Bahâ Y Gebete 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 170 - 

Mir hunn eng grouss Chance, dass Bahâ'u'llâh an ’Abdu'l-Bahâ, de Begrënner vum Bahâ’i Glawen a säi Jong, eis 
esou Gebieder offenbaart hunn. Si soen eis munches iwwer d’Liewen nom Doud a wéi eng Relatioun mir eigentlech 
mat eise Verstuerwene kënnen hunn. 

An engem anere Gebiet liese mir: „ O mäi Gott, däin Dénger huet un Dech an Deng Verse gegleeft. Hien huetfir 
Däi Wuert bezeit a war entflamt vum Feier vun Denger Léift. Déif war hien an d’Mier vun Denger Erkenntnis 
agedaucht an ugezu vun Dengem Wand. Op Dech huet hie sech verlooss, Dir huet hie säi Gesiicht zougedréint an 
Dir huet hie seng Gebieder duerbruecht, Denger Verzeiung gewëss. Elo huet hien dëst vergänglecht Liewe verlooss 
fir an d’Räich vun der Onstierflechkeet, voller Sehnsucht no Denger Gnod a fir Dir ze begéinen. O Herr, ... gëffhim 
en Ennerdaach am Zelt vun Dengem Erbaarmen, gewär him Zougank an däin herrlecht Paradis a looss hie fir 
ëmmer liewen an dengem Rousegaart, agedaucht an d’Welt vun de Mvsterien wéi an engem Mier vu Liicht. “ 

Nach e praktescht Wuert zum Begriefnes am Bahâ’i Glawen. E Bahâ’i soll do begruewe ginn, wou e stierft, also net 
méi wäit ewech wéi eng Stonn vun do wou e gestuerwen ass. E Bahâ’i soll net verbrannt ginn, ganz einfach fir der 
Natur hire Laf ze loossen an der Séil Zäit ze ginn, sech vum Kierper ze trennen. Wa Gott et gewollt hätt, géif de 
Kierper nom Doud einfach vum selwe verbrennen oder verschwannen. 

Wa bei de Chrëschten Allerhellegen deen Dag ass fir un all déi Helleg ze denken, gëtt et am Bahâ’i Glawen keng 
Hellegspriechung. 

Uechter d’Welt sinn d’Bahâ’i am Moment mat dräi Haaptaktivitéiten amgaang, Aktivitéiten déi sech u jidderee 
riichten, a wou jiddereen agelueden ass, sech drun ze bedeelegen. 

An zwar d’Kannererzéiung. D’Kanner sinn an eiser Gesellschaft dee wäertvollsten Tresor well si sinn 
d’Verspriechen an d’Garantie vun der Zukunft. Am Bahâ’i Zenter an der Stad treffe sech iwwer 60 Kanner a 
Jugendlech eemol d’Woch fir un der Entwécklung vun den Dugenden ze schaffen, an dat mat Hëllef vu Musek a 
Konscht. Fir méi Informatioun, telefonéiert dem Erzéiungscomité um 442220. 

Zu deem Thema ass den 1 Iten November um halwer aacht an der Fondation Pescatore eng ëffentlech Konferenz 
mam Bemard Benghozi mam Titel: Un nouveau modèle d’exemplarité dans les röles de parent, d’enseignant et 
d’éducateur, organiséiert vum MEN et de la Formation Professionnelle an dem Centre de pschologie et 
d’orientation scolaire. 

Eng aner Aktivitéit ass déi vu Gebiets a Meditatiounsréuniounen, an dat an der Stad all éischte Sonndegmoien am 
Mount, am Bahâ’i Zenter. Et ass eng Zäit fir iwwer d’Liewen nozedenken, fir d’Kraaft vum Gebiet ze erliewen. 
Jiddereen ass wëllkomm. 

Déi drëtt grouss Aktivitéit am Bahâ’i Glawen am Moment ass d’Nodenken iwwer d’Liewe vum Geescht, an dat a 
Form vu Studiekreesser, klenge Gmppe vun enger Dose Leit, wou jidderee d’Geleeënheet kritt, d’Bahâ’i Schrëfte 
kennenzeléieren, am Austausch mat aneren. D’Theme sinn déi vum Sënn vum Liewen, d’Natur vun eiser Séil, 
d’Roll vum Gebiet fir eis Entwécklung, den Zoustand vun eiser Séil nom Liewen hei op der Äerd an eis Astellung 
zu verschiddene Liewenssituatiounen. Dës Studiekreesser ginn et uechter d’ganzt Land. Wann dir wëllt 
matmaachen, telefonéiert am beschten dem Bahâ’i Zenter um 44 22 20. Déi finanziell Bedeelegung un de Coursë si 
gratis, dir musst just d’Bicher bezuelen. 


236 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 3/13 

236t Sendung, 12ten an 13ten November. Léif Radio Ara Nolauschterer, an eisem drëtten Deel iwwer dat 
Dokument vum héchste Bahâ’i Gremium wat sech un d’Vëlker vun der Welt riicht, hei nach eng Kéier 
d’Haaptgedanken, déi mir bis elo fonnt hunn: 

Weltfridden ass net méi nëmme méiglech, en ass onëmgänglech ginn. En ass déi nächst Etapp an eisem Planéit 
senger Entwécklung. Dëse Fridden kann entweder entstoen, an deem mir, an domat mengen ech och eis 
Institutiounen, eis Verhalensweise änneren oder dass mir ganz vill leide mussen. Vläicht ass et och einfach eng 
Mëschung vun dësen zwou Saachen. 

D’Vereenten Natioune sinn e Beispill vu enger Institutioun, déi am Fong an déi richteg Richtung geet, un där awer 
nach vill ka verbessert ginn. D’international Bahâ’i Communautéit huet do konkret Virschléi gemaach. 

De wëssenschaftlechen an technologesche Fortschrëtt weist eis haut, mat wéi enge Mëttelen der Mënschheet hir 
praktesch Problemer kënne geléist ginn. 

De Bahâ’i Glawe gesäit et als eng geeschteg a moralesch Verflichtung, jiddereen drop opmierksam ze maachen, 
dass d’Léieren an d’Visioune vun hirem Begrënner, Bahâ’u'llâh, noutwendig sinn fir en dauerhafte Fridden an der 
Welt ze schaffen. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 171 - 

De Bahâ’l Glawe betruecht déi momentan weltwäit Confusioun an déi verhängnesvoll Situatioun vun de 
mënschlechen Ugeleeënheten als eng natierlech Phase an engem organesche Prozess; dëse Prozess, dee sech net 
ophale léisst, wäert um Enn zur Enegung vun der mënschlecher Rass an engem eenzege grousse soziale System 
féieren, deem seng Grenzen déi vum ganze Planéit sinn. 

I. D’Fäegketen, déi d’mënschlech Rass vun all anere Liewensformen, ënnerscheeden, loosse sech an deem 
zesummefaassen, wat een de mënschleche Geescht nennt; de Verstand ass seng wichtegst Egeschaft. Dës 
Fäegkeeten hunn et der Mënschheet erméiglecht, Zivilisatiounen opzebauen a materiell gutt virunzekommen. 
Allerdéngs hunn esou Leeschtungen eleng et ni fäerdeg bruecht, de mënschleche Geescht zefridden ze stellen, deen 
a senger mysteriéiser Aart op Transzendenz ausgeriicht ass, op d’Striewen no enger onsichtbarer Welt, no der 
leschter Wourécht, deem onerkennbare Wiese vun allem Wiesen, dat mir Gott nennen. D’Reliounen, déi der 
Mënschheet duerch eng Successioun vu geeschteg Kapazitéite bruecht goufen, waren d’Haaptverbindung tëscht der 
Mënschheet an dëser leschter Wourécht; si hunn dem Mënsch seng Fäegkeet, fir an engems geeschtegen Erfolleg a 
soziale Fortschrëtt ze erreechen, stimuléiert a raffinéiert. Keen eescht gemengte Versuch, déi mënschlech Uleiessen 
ze reegelen an de Weltffidden ze verwierklechen, kann d’Relioun ignoréieren. D’Aart a Weis wéi de Mënsch si 
verstan a praktizéiert huet, maachen e groussen Deel vun der Geschicht aus. E bedeitenden Historiker huet 
d’Relioun als „Fäegkeet vun der mënschlecher Natur“ beschriwwen. Et léisst sech kaum ofstreiden, dass 
d’Perversioun vun dëser Fäegkeet vill zu der Confusioun an der Gesellschaft an zu de Konflikter an an tëscht 
Eenzelner bäigedroen huet. Mee grad esou wéineg kann en objektiven Observateur den iwwergroussen Afloss 
erofspillen, deen d’Relioun op der Zivilisatioun hir wichtegst Expressiounsformen hat. Ausserdeem weist hir 
onmëttelbar Wierkung op Gesetz a Moral ëmmer nees, dass si fir d’sozial Uerdnung onentbierlech ass. 

Iwwer d’Relioun als eng sozial Kraaft huet Bahâ'u'llâh gesot: „D'Relioun ass dat wichtegst Mëttelfir Uerdnung an 
d’Welt ze hréngen a fir hir Bewunnder zefridden afriddlech ze stëmmen. “ Iwwer den Ënnergank oder 
d’Korruptioun vun der Relioun huet hie geschriwwen:,, Wann d 'Luucht vun der Relioun méi schwaach gëtt, kënnt et 
zu Chaos a Confusioun, an d'Liicht vun der Oprichtegkeet, der Gerechtegkeet, der Rou an dem Fridden erläscht“ 
An enger Opzielung vun esou Konsequenze weisen d’Bahâ’i Schrëften drop hinn, dass „ d’Perversioun vun der 
mënschlecher Natur, d’Verdierfnes vum mënschlecheBehuelen, d’Korruptioun an d’Opléisungvu mënschlechen 
Institutiounen sech ënnert deenen Ëmstänn vun hirer schlëmmster an ofstoussendster Säit weisen. De mënschleche 
Charakter verléiert sengDignitéit, d’Vertrauen zerfällt, d’Disziplin gëtt labber, d’Stëmm vum mënschleche 
Gewësse gëtt erstéckt, de Sënn dofir, wat anstänneg a wat schummenswäert ass, léisst no, aü Konzeptioune vu 
Flicht, Solidaritéit, Géigesäitegkeet an Trei gi verdréit, an esouguer d’Gefiller vu Friddlechkeet, vu Freed a vun 
Hoffnung ginn no an no ausgeläscht. “ 


237 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 4/13 

238t Sendung, 19ten an 20ten November. Léif Radio Ara Nolauschterer, hei elo eise fënneften Deel iwwer dat 
Dokument vum héchste Bahâ’i Gremium wat sech un d’Vëlker vun der Welt riicht. 

Wann also d’Mënschheet op deem kritesche Punkt ukomm ass, wou d’Konflikter se paralyséieren, da muss si 
d’Quell vun de Mëssverständnesser a vun der Confusioun, déi am Numm vun der Relioun entstane sinn, bei sech 
selwer sichen, bei hirer eegener Noléissegkeet a bei deene Stëmmen, deene si nogelauschtert a vun deene si sech 
verféiere geloos huet. Wie blann an egoistesch u senger spezieller Orthodoxi festgehalen huet, wie sengen Unhänger 
falsch a widderspréchlech Interpretatiounen zu deem operluegt huet, wat d’Prophéite vu Gott gesot hunn, deen dréit 
eng schwéier Verantwortung fir dës Confusioun - eng Confusioun, déi nach vergréissert gëtt duerch déi kënschtlech 
Barrieren tëscht Glawen a Verstand, tëscht Wëssenschaft a Relioun. Well wa mer déi tatsächlech Aussoe vun de 
grousse Reliounsstëfter an de soziale Milieu, an deem si hir Missioun hu missen ausféieren, objektiv ënnersichen, 
da fanne mir näischt, wat déi Behaaptungen a Viruurteler ënnerstëtzt, déi der Mënschheet hir 
Reliounsgemeinschaften (an domat all mënschlech Ugeleeënheten) entfriemen. 

D’Gebot, dass mir anerer solle behandelen, wéi mir selwer gär behandelt ginn, eng Ethik, déi ënnert där enger oder 
anerer Form an alle grousse Reliounen erëmkënnt, ënnermauert dës lescht Feststellung an zwou Hissiichten: et 
resuméiert déi moralesch Haltung, dee friddensstëftenden Aspekt, deen dës Reliounen onofhängeg vun hirer 
Ursprongsplaz an -zäit duerchzitt; an et weist op en Aspekt vun Eenheet hinn, deen hir wiesentlech Dugend ass, eng 
Dugend, déi de Mënsch wéinst sengem inkoherente Geschichtsverständnes net amstand war ze appréciéieren. 

Hätt d’Mënschheet d’Erzéier vun hirer gemeinsamer Kannerzäit als dat ugesinn, wat se waren, als Agente vun deem 
enge Prozess, dee se ziviliséiert huet, dann hätt se garantéiert onendlech méi Profit gezunn aus der kumuléierter 
Wierkung vun de Missiounen, déi si noeneen ausgefouert hunn. Leider huet se dëst net gemaach. 

Dass a ville Länner e fanatesche reliéisen Äifer nees oplieft, kann een nëmmen als eng lescht Zuckung virum Doud 
betruechten. Eleng schon am Ausbroch vu Gewalt an Zerstéierung, deen domat verbonnen ass, weist sech de 
geeschtege Bankrott hannert dësem Äifer. Eng vun den eegenaartegsten an trauregste Charakteristike bei deem 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 172 - 

aktuellen Opkomme vu reliéisem Fanatissem ass effektiv den Ausmooss, an deem hie vu Fall zu Fall net nëmmen 
déi geeschteg Wäerter ënnergrieft, déi de Mënschen hir Eenheet begënschtegen, mee och déi eenzegaarteg 
moralesch Triumpher vun där Relioun, déi e behaapt ze verdeedegen. 

Trotz där liewenswichteger Roll, déi d’Relioun an der Geschicht vum Mënsch gespillt huet, an trotz der Dramatik, 
mat där an eiser Zäit de militante reliéise Fanatissem erëm zouhëlt, betruechten zënter ville Jorzéngten ëmmer méi 
Leit d’Relioun an déi reliéis Institutiounen als irrelevant fir der Welt hir grouss Uleiessen; si ersetzen d’Relioun 
doduerch, dass se sech dem hedonistesche Striewen no materieller Befriddegung verschreiwen oder enger 
hausmaacher Ideologi noginn, déi d’Gesellschaft vun hirem offensichtleche Misär soll erléisen. Mee amplaz ze 
begräifen, dass d’Mënschheet eng Eenheet ass an d’Harmonie tëscht de verschiddene Vëlker ze vergréisseren, haten 
zevill vun dësen Ideologien d’Tendenz, fir de Staat ze vergëttlechen, de Rescht vun der Mënschheet ënnert eng 
bestëmmten Natioun, Rass oder Klass ze stellen oder all Diskusssioun an all Gedankenaustausch ze ënnerdrécken. 
Oder si hu Millioune vu Leit, déi Honger leiden, ongenéiert dem Mechanismus vun engem Wirtschaftssystem 
ausgesat, deen der Majoritéit hir Situatioun ganz kloer verschlëmmert, iwwerdeems an e puer klenge Gruppen 
d’Méiglechkeet gëtt, an engem Iwwerfloss ze liewen, vun deem eis Grousseltere knapps konnten dremen. Souwäit 
zu eisem fënneften Deel iwwer d’Dokument: D ’Versprieche vum Weltfridden. 


239 Internationale Kannerdag 

239t Sendung, 26ten an 27ten November. Léif Radio Ara Nolauschterer, leschte Samschdeg war internationalen 
Dag vun de Kanner an dofir geet et an dëser Sendung an der Haaptsaach ëm d’Erzéiung vun de Kanner. Fänke mer 
awer mat enger Geschicht zum Nodenken un. 

Den Zaubermoschtertkär. Et gëtt eng al chinesesch Legend vun enger Fra, där hire Jong gestuerwen ass. An hirer 
Trauer goung si bei en hellege Mann fir en ëm Rot ze froen. „ Hellege Mann, wéi eng Gebieder a Rezepter kenns 
du, fir mäi Jong nees lieweg ze maachen ? “ „ Bréng mir “, sot den hellege Mann, „ e Moschtertkär aus engem Haus, 
wat nach ni Leed kennegeléiert huet. Mat deem Moschtertkär wäerte mir de Misär aus dengem Liewe verdreiwen. “ 

D’Frau huet sech op d’Sich gemaach nom Moschtertkär. Fir d’éischt koum si bei e grousst Haus, huet un d’Dier 
geklappt a gesot. „Ech sichen en Haus, dat nach ni Leed erfuer huet. Ass hei esou eng Plaz? Et ass ganz wichtegfir 
mech. “ „Ma da bass du hei op der falscher Plaz “ a si hunn all hiert Ongléck verzielt, dat si an der Lescht haten. 
D’Fra huet sech geduecht: „ Wie kann dësen ongléckleche Leit wuel besser hëllefe wéi ee wéi ech, déi selwer so déif 
am Ongléck sëtzt? “ Sou ass si bliwwen an huet si getréischt. Duemo ass si weidergaang fir no engem Haus ze 
sichen, dat nach ni Leed erlieft huet. Mee iwwerall wou si komm ass, an Dierfer a Stiet, iwwerall ass si dem Leed 
begéint. Zum Schluss huet si sech nëmmen nach mam Leed vun anere Leit beschäftegt, soudass si d’Sich nom 
Moschtertkär ganz vergiess huet. Dobäi gouf si sech guer net bewosst, dass si op dës Weis tatsächlech d’Peng aus 
hirem Liewe verdriewen huet. 1 

Dës Geschicht erënnert mech un e Femsehowend bei ARTE iwwer d’Laachen. Huet ee Grond fir net ze laachen, 
wann ee genuch ze iessen huet a wann een op mannst e Frënd a sengem Liewen huet? Kanner brauche souvill Léift 
well si nach méi vulnérabel si wéi mir Erwuessener. 

Hei elo e Gebiet vun engem Kand dat sengen Eltere seet: 

Ech wier sou gär de Felix, eis kleng Kaz,fir kënnen an d’Âerm geholl ze ginn, all Kéier wann dir heemkommt. 
Heiansdo wier ech sou gär e Walkman, fir dass ech spieren, dass dir mir nolauschtert, mat nëmme menge Wierder 
no bei ären Oueren, mam Echo vu mengem Alengsinn. Ech wier gär eng Zeitung, fir dass dir iech all Dag Zäit huelt 
fir mech a mech frot wéi eng Neiegkeeten et ginn. 

Ech wier gär eng Tëlee,fir dass ech nie brauch owes aleng anzeschlofen, ouni dass dir mech op mannst eng Kéier 
mat Interessi gekuckt hutt. Ech wier sou gär eng Kéier d 'Fussballsequipp Pappa, fir dass ech dech voll Freed 
gesinn, no jidderenge vu menge Victoiren an e Romanfir dech Mamma, fir dass du meng Gefiller liese kanns. Wann 
ech sou nodenken, wéilt ech wierklech nëmme just eng Saach sinn: en onschätzbare Cadeau fir iech zwee. Kaaft mir 
näischtfir mäi Gebuertsdag, maacht just dass ech spieren, dass ech äert Kand sinn. 

Ofschléissend nach e puer Zitater iwwer d’Kanner: Vum William Butler Yeats: „Erzéien heescht net einfach eng 
Vase vollschëdden, mee villméi e Feier ufänken “. 

Vum Antoine de Saint-Exupéry: „Mënsch sinn, ass genee gesinn, verantwortlech, responsabel sinn. Et ass spieren, 
wann ee säi Liewe lieft, dass een derzou bäigedroen huet, d’Welt ze bauen. ” 

Aus de Bahâ’i Schrëften: “ Betruecht de Mënsch als e Biergwierk, räich un Eedelsteng vun onschätzbarem Wäert. 
Nëmmen d'Erzéiung ka bewierken, dass et seng Schätz ervierbréngt an dass d'Mënschheet dorauser Notzen zéie 


1 Goldene Âpfel, Spiegelbilder des Lebens, Kambiz Poostchi, Horizonte Verlag 2002 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 173 - 

kann. ” “Training a moralescher Wäerter an an engem gudde Behuele si vill méi wichteg wéi an de Bicher léieren. 
E Kand dat propper ass, agreabel ass, e gudde Charakter huet, sech gutt behëlt - och wann et onwëssend ass - ass 
engem Kand virzezéien, wat graff ass, knaschteg, e schlechte Charakter huet an awer vill Kenntnisser an de 
Wëssenschaften a Kënschten huet. De Grond dofir ass, dass d’Kand wat sech gutt behëlt, och wann et onwëssend 
ass, ass anere vun Notzen, wärend e Kand mat engem schlechte Charakter a schlecht erzunn verduewen ass an 
anere schuede kann, och wann et vill Wëssen huet. Wann awer d’Kand so erzunn ass dass et vill weess a gutt ass, 
ass d’Residtat Liicht op Liicht. ” 1 


240 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 5/13 

240t Sendung, 3ten a 4ten Dezember 2004. Léif Radio Ara Nolauschterer, dir héiert elo eise sechsten Deel iwwer 
dat Dokument vum héchste Bahâ’i Gremium wat sech un d’Vëlker vun der Welt riicht, d’Versprieche vum 
Weltfridden. 

Wéi schappeg ass dach d’Leeschtung vun den Ersatzreliounen, déi an eisem Zäitalter opkomm sinn. An der 
massiver Erniichterung vu ganze Populatiounen, déi geléiert goufen, un hiren Altär ze bieden, weist sech der 
Geschicht hiert onwidderrufflecht Urteel iwwer hire Wäert. Déi, déi hinnen hir Carrière an de mënschlechen Affäre 
verdanken, hu Jorzéngten erduerch ëmmer méi eng onbegrentze Muecht kritt; an d’Friichte vun där Entwécklung 
sinn déi sozial an ekonomesch Krankheeten, déi um Enn vum zwanzegste Jorhonnert all Regioun vun der Welt 
befall hunn. Hannert all dëse baussenzege Ploe gesäit een de geeschtege Schued an der Apathi, déi d’Mass vun der 
Bevëlkerung vun allen Natioune gepaakt huet, an am Ofstierwe vun Hoffnung an den Häerzer vu Milliounen, 
deenen dat Néidegst feelt an déi vun Angscht erfëllt sinn. 

Elo ass d’Zäit, wou déi, déi den Dogma vum Materialismus priedegen, egal ob am Osten oder am Westen, egal ob 
am Kapitalismus oder am Sozialismus, musse Rechenschaft ofleeën iwwer déi geeschteg Féierung, déi se behaapt 
hunn ze vermëttelen. Wou ass déi „nei Welt“, déi dës Ideologië verspriechen? Wou ass den intemationale Fridden, 
deem seng Idealer si wéi et schéngt ënnerstëtzen? Wou huet d’Glorifikatioun vun enger bestëmmter Rass, Natioun 
oder Klass et erméiglecht, an nei Beräicher vu kultureller Leeschtung virzestoussen? Firwat geet déi grouss 
Majoritéit vun de Vëlker vun der Welt ëmmer méi am Honger an am Misär ënner, wann déi aktuell Arbitere vun de 
Mënschen hiren Uleiessen iwwer e Räichtem verfügen, dee sech d’Pharaoen, déi réimesch Keeser oder souguer déi 
imperialistesch Muechten aus dem nonzéngte Jorhonnert am Dram net hätte kënne virstellen? 

Et ass vimn allem an der Verherrlechung vum Truechten no materielle Saachen - an engems d’Quell an déi 
gemeinsam Egeschaft vun all deenen Ideologien - wou mir d’Wuerzel fannen, aus där déi falsch Opfaassung 
staamt, dass d’Mënschen onverbesserlech egoistesch an aggressiv sinn. Hei muss de Buedem preparéiert gi fir 
d’Opriichte vun enger neier Welt, an där sech eis Kanner kënne wuel fillen. 

Wéi d’Erfamng weist, hunn déi materialistesch Idealer et net fäerdegbruecht, der Mënschheet hir Bedierfnësser 
zefriddenzestellen; dofir sollte mer éierlech sinn an zouginn, dass elo en neien Effort muss gemaach ginn, fir dem 
Planéit seng akut Problemer ze léisen. Déi onerdréiglech Conditiounen, déi an der Gesellschaft virherrschen, 
verroden e gemeinsamt Versoe vun alle Mënschen, en Ëmstand, deen d’Divisioun tëscht deene verschiddene 
Gmppen nach éischter verstäerkt, wéi se ofzebauen. Ouni Zweiwel ginn hei dréngend gemeinsam 
Léisungsustrengunge gebraucht. Et ass vimn allem eng Fro vun der Astellung. Wäert d’Mënschheet weiderfueren, 
de Kapp ze weisen an un iwwerliefte Konzepter an onveräntwerbaren Hypothese festzehalen? Oder wäerten hir 
Cheffen, onofhängeg vun hirer Ideologi, virtrieden a resolutt matenee beroden, fir zesummen déi richteg Äntwerten 
ze fannen? 

Wiem d’Zukunft vun der mënschlecher Rass net egal ass, sollt sech dëse Rot zu Häerz huelen:,, Wa laang 
ënnerstëtzten Idealer a fest verankert Institutiounen, wa verschidden Hypothese vum Zesummeliewen a bestëmmt 
reliéis Bekenntnesser opgehalen hunn, der ganzer Mënschheet hiert Wuel ze fërderen, wa se de Bedierfnesser vun 
enger Mënschheet a bestänneger Evolutioun net méi gerecht ginn, da loosst eis se op d’Säit kiere bei déi 
Doktrinnen, déi iwwerholl a vergiess sinn. Firwat sollte grad si, an enger Welt, déi dem éiwege Gesetz vu 
Verännerung an Zerfall ausgesat ass, vun der Degradatioun verschount bleiwen, déi noutwennegerweis all 
mënschlech Institutioun befällt? Schliesslech hu gesetzlech Normen, politesch a wirtschaftlech Theorien just 
nëmmen d’Aufgab, fir d’Intresse vun der Mënschheet als ganzer ze schützen; dogéint däerf d’Mënschheet net 
gekräizegt ginn, fir dass e bestëmmt Gesetz oder eng bestëmmt Doktrinn bestoe bleift. “ 

Souwäit zu eisem sechsten Deel iwwer d’Dokument: D’Versprieche vum Weltfridden. 


1 Ruhi Institut, Buch 5, Lehren in Kinderklassen, Alterstufe 2 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 174 - 


241 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 6/13 

241t Sendung, lOten an 1 lten Dezember 2004. Léif Radio Ara Nolauschterer, dir héiert elo eise siwenten Deel 
iwwer dat Dokument vum héchste Bahâ’i Gremium wat sech un d’Vëlker vun der Welt riicht. 

II. Moossnamen, déi d’Atomwaffen ofschafen, de Gebruauch vu Gëftgase verbidden oder déi bakteriell 
Krichsféierung ënnersoen, kënnen dem Krich seng eigentlech Ursaachen net ewechhuelen. Onofhängeg dervun, wéi 
wichteg natierlech esou praktesch Schrëtt als Elementer vum Friddensprozess sinn, si sinn u sech ze 
iwwerflächlech, fir laang en Afloss ze hunn. D’Vëlker hu genuch Fantasie, fir nach aner Forme vu Krichsféierung 
ze erfannen, a fir Liewesmëttel, Réistoffer, Geld, Industrimuecht, Ideologie an Terrorismus anzesetzen, fir eent dat 
anert ze ënnerwerfen an engem Striewen ouni Enn no Iwwerleënheet a Muecht. Grad esou léisst sech deen aktuelle 
groussen Duerchemeen an der Mënschheet hiren Ugeleënheeten net doduerch verbesseren, dass spezifesch 
Konflikter oder Meenungsverschiddenheeten tëscht den Natioune bäigeluecht ginn. E wierklech universelle Kader 
muss ugeholl ginn. 

Sécher feelt et net um Geständnes vun nationale Leaderen, dass et sech hei ëm e weltwäite Problem handelt, wat jo 
aus den ëmmer méi dréngleche Froen, déi si all Dag konfrontéieren, kloer ervirgeet. Ausserdeem gëtt et déi sëlleg 
Etüden a Léisungsvirschléi vun intresséierten an opgekläerte Gruppen a vun de Vereenten Natiounen hire Servicer, 
déi praktesch ausschléissen, dass een iwwer déi grouss Ufuerdemngen net am Bild ass. Et besteet allerdéngs eng 
Lähmung, wat de Wëllen ubelaangt; a grad dës Lähmung muss genee ënnersicht a resolutt behandelt ginn. Wéi mer 
scho festgestallt hunn, leien hir Wuerzelen an enger déiwer Iwwerzegung vun der Mënschheet hirer 
onëmgänglecher Streideregkeet, wat derzou féiert, dass kaum vun der Méiglechkeet riets geet, den nationalen 
Eegenintressi ënnert d’Ufuerderunge vun enger Weltuerdnung ze stellen, an dass keen de Courage huet, den 
enormen Implikatiounen an d’Aen ze kucken, déi d’Opriichte vun enger vereenegter Weltautoritéit géif mat sech 
bréngen. Si léisst sech och zréckféieren op d’Onfäegkeet vu gréisstendeels ongebilten an ënnerdréckte 
Mënschemassen, fir hiert Verlaangeren no enger neier Uerdnung auszedrécken, an där si mat alle Mënschen a 
Fridden, Harmonie a Wuelstand kënne liewen. 

Déi kleng Schrëtt, mat deene sech - besonnesch zënter dem Zweete Weltkrich - un eng Weltuerdnung erugetaascht 
gëtt, setzen hoffnungsvoll Zeechen. Déi steigend Tendenz vu Gmppe vun Natiounen, fir Bezéiungen ze 
fromaliséieren, déi eng Zesummenaarbecht op Gebitter vu béidsäitegem Intressi méiglech maachen, léisst hoffen, 
dass geschwënn all Länner dës Lämung kënnen iwwerwannen. D’Associatioun vu Südostasiateschen Natiounen, 
d’Karibesch Gemeinschaft an hire Marché Commun, de Mëttelamerikanesche Marché Commun, de Rot fir 
Géigesäiteg Wirtschaftlech Ënnerstëtzung, d’Europäesch Gemeinschaften, d’Liga vun den Arabesche Staaten, 
d’Organisatioun fir Afrikanesch Eenheet, d’Organisatioun vun den Amerikanesche Staaten, de Südpazifesche 
Forum - all déi gemeinsam Initiativen, déi dës Organisatioune verkierperen, maachen de Wee fräi an eng 
Weltuerdnung. 

Souwäit zu eisem siwenten Deel iwwer d’Dokument: D’Versprieche vum Weltfridden. 

Ofschléissend wëllt ech iech ganz häerzlech op eng Konferenz nächsten Dënschdeg den Owend alueden, an dat um 
aacht Auer owes am Bahâ’i Zenter, Allée Léopold Goebel. Bei Geleeëenheet vun intemationalen Dag vun de 
Mënscherechter eng Konferenz op franséisch mam Titel: Justice internationale: une vision, des réalités, mat der 
Madame Jeanne Sulzer, Responsable Justice Internationale â la Fédération Intemationale des Ligues des Droits de 
l’Homme (FIDH) et Mme Caroline Samandari-Avanzo, Représentante de la Communauté Intemationale Baha’ie, 
Paris Consultante auprès du Groupe d’Action Judiciaire de la FIDH. Hei den Text vun der Invitatioun : «La 
réflexion a beaucoup porté, au cours des cinquante dernières années, sur la nécessité de juger les responsables des 
crimes les plus graves: génocides, crimes de guerre, crimes contre l’humanité, ceux «qui touchent l’ensemble de la 
communauté internationale», selon l’expression consacrée dans le statut de la Cour pénale internationale (CPI). 

On a pu ainsi assister ä une véritable prise de conscience, tant au niveau institutionnel qu ’au niveau de la société 
civile internationale, des enjeux et des conséquences que pouvait susciter la permanence de l’impunité. Depuis la fi 
n de la Seconde Guerre mondiale, la FIDH n ’a cessé d ’oeuvrer pour la création d ’une juridiction pénale 
internationale qui soit dotée d’un caractère permanent. Membre fondateur de la Coalition internationale des ONG 
pour la CPI qui regroupe plus de mille organisations, la FIDH a été présente â toutes les négociations pour la 
création de la Cour et s ’est avérée particulièrement active lors de la conférence de Rome, au cours de laquelle cent 
vingt États ont adopté, en juillet 1998, le statut de la Cour pénale internationale. Depuis, elle continue de participer 
sans relâche â toutes les sessions permettant de préparer le fonctionnement effectif de cette juridiction et cherche â 
faciliter l’information, l’accompagnement et la représentation des victimes devant la Cour.» 

Souwäit d’Rubrik vun de lëtzebuerger Bahâ’i um Radio ARA. Iech alleguer e schéine Weekend. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 175- 

242 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 7/13 


242t Sendung, 17ten an 18ten Dezember 2004. Léif Radio Ara Nolauschterer, dir héiert elo eisen aachten Deel 
iwwer dat Dokument vum héchste Bahâ’i Gremium wat sech un d’Vëlker vun der Welt riicht. 

Dass verschiddene vun eisem Planéit sengen am déifste verwuerzelte Problemer méi eng grouss Opmierksamkeet 
geschenkt gëtt, ass en anert Signal vun Hoffnung. Trotz de Vereenten Natiounen hiren evidente Feeler ginn déi 
iwwer véierzeg Deklaratiounen a Conventiounen, déi dës Organisatioun adoptéiert huet, esouguer wann 
d’Regierungen se net mat Begeeschterung ënnerstëtzt hunn, den einfache Mënschen d’Gefill vun engem neien 
Opschwong. Déi Allgemeng Erklärung vun de Mënscherechter, d’Ofkommes iwwer d’Preventioun an d’Bestrofung 
vu Vëlkermuerd an déi aner Moossnamen, déi sech zum Zil gesat hunn, all Forme vun Diskrimatioun opgrond vu 
Rass, Geschlecht oder Glawen ze eliminéieren; d’Verdeedegung vun de Rechter vum Kand; d’Protektioun géint 
Folter; d’Iwwerwanne vun Honger an Ënnerernierung; de Gebrauch vu wëssenschaftlechem an technologeschem 
Fortschrëtt fir de Fridden a fir d’Wuel vun der Mënschheet - all dës Schrëtt wäerten, wa se mat Courage applizéiert 
a weiderentwéckelt ginn, deen Dag méi no bréngen, wou d’Gespenst vum Krich net méi d’Muecht huet, fir déi 
intemational Bezéiungen ze dominéieren. Et brauch een d’Bedeitung vun de Froen, déi dës Deklaratiounen a 
Conventioune behandelen, net ervirzesträichen. Allerdéngs verdéngen e puer vun dëse Froe wéinst hirer 
onmëttelbarer Wichtegkeet fir d’Verwierklechung vum Weltfridde méi eng ausféierlech Behandlung. 

De Rassismus, eent vun de schlëmmsten an haartnäckegsten Iwwelen, ass eng Haaptbarrière fir de Fridden. Wou 
hien d’Handele bestëmmt, gëtt dem Mënsch seng Dignitéit esou mat Féiss getrueden, dass e sech ënnert kengem 
Virwand rechtfertege léisst. De Rassismus behënnert seng Affer doran, hiirt onbegrenzte Potential ze entfalen, e 
mécht seng Vertrieder kormpt a steet dem mënschleche Fortschrëtt am Wee. D’Unerkennung vun der Eenheet vun 
der Mënschheet, duerch gëeegent gesetzlech Moossname verwierklecht, muss weltwäit ënnerstëtzt ginn, wa mir 
dëse Problem wëllen an de Grëff kréien. 

Déi extrem Ongläichheet tëscht Aarmen a Räichen, eng Quell vun onvirstellbarem Leed, hält d’Welt an engem 
Zoustand vun Instabilitéit, dee praktesch all Ament kann zu Krich féieren. Dës Situatioun hunn net vill 
Gesellschafte mat Erfolleg ugepaakt. D’Léisung verlaangt eng kombinéiert Applikatioun vu geeschtegen, 
moraleschen a praktesche Moossnamen. Eng nei Perspektiv ass erfuerdert, an dozou gehéiert d’Berodung mat 
Spezialisten aus villerlee Branchen, ouni wirtschaftlech an ideologesch Polemik, an d’Bedeelegung vun de Leit, déi 
direkt betraff sinn, un den Entscheedungen, déi dréngend musse geholl ginn. Et handelt sech hei ëm eng Fro, déi net 
nëmmen un d’Noutwennegkeet geknäppt ass, d’Extremer vu Räichtem an Aarmut ass der Welt ze schafen, mee och 
un déi geeschteg Wouréchten, déi, wa se verstan ginn, eng nei ganzheetlech Attitude kënnen ervirbréngen. Esou eng 
Attitude ze begënschtegen, ass u sech schon een Haaptelement vun der Léisung. 

En Nationalismus ouni Gitt, am Géigesaz zu engem verstännegen a legitime Patriotismus, muss enger méi 
ëmfaassender Loyautéit Plaz maachen, enger Léift zu der Mënschheet als ganzer. Dem Bahâ'u'llâh seng Wierder 
sinn: „Dës Äerd ass nëmmen ee Land, an all Mënsche si seng Biirger. “ D’Konzept vum Weltbiergertum ergëtt sech 
onmëttelbar aus der Welt hirer Verklengerung zu enger Stad, déi mam wëssenschaftleche Fortschrëtt an der 
onbestreitbarer géigesäiteger Ofhängegkeet tëscht den Natiounen erfollegt ass. D’Léift zu all de Vëlker vun der 
Welt schléisst d’Léift zum eegene Land net aus. An enger Weltgesellschaft déngt een deem Deel senger Intressen 
am beschten, wann ee sech fir d’Intresse vum Ganzen asetzt. Aktuell international Aktivitéiten op verschiddene 
Gebitter, déi géigesäiteg Affektioun an e Gefill vu Solidaritéit ënnert de Vëlker nieren, mussen nach staark 
zouhuelen. 

Souwäit d’Rubrik vun de lëtzebuerger Bahâ’i um Radio ARA, iech alleguer e schéine Weekend. 


243 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 8/13 

243t Sendung, 24ten an 25ten Dezember 2004. Léif Radio Ara Nolauschterer, dir héiert elo eisen néngten Deel 
iwwer dat Dokument vum héchste Bahâ’i Gremium wat sech un d’Vëlker vun der Welt riicht. 

Reliéise Sträit war am Laf vun der Geschicht d’Ursaach vu ville Kricher a Konflikter an en Haapthindemis fir de 
Fortschrëtt, an e wierkt ëmmer méi ofstoussend op d’Adepte vu jiddwer a vu kengem Glawensbekenntnes. Alle 
Reliounen hir Unhänger mussen d’accord sinn, fir sech deenen elementare Froen ze stellen, déi dëse Sträit opwërft, 
an zu kloren Äntwerten kommen. Wéi sollen, an der Theorie wéi an der Praxis, hir Menungsverschiddenhete 
bäigeluecht ginn? D’Erausfuerdemng fir der Mënschheet hir reliéis Leader besteet doran, mat Häerzer, déi vu 
Matgefill a vun engem Verlaangeren no Wourécht erfëllt sinn, de Mënschen hire Misär ze betmechten a sech dann 
ze froen, ob si net, an Demut virun hirem allmächtege Schëpfer, hir ënnerschiddlech theologesch Opfaassungen an 
engem grousshäerzege Geescht vu géigesäitegem Versteesdemech kënne begruewen, an doduerch d’Méiglechkeet 
kréien, zesumme fir d’Entwécklung vu mënschlechem Verständnes a Fridden ze schaffen. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 176 - 


D’Emanzipatioun vun der Frau, d’Verwierklechung vun enger vollstänneger Gläicberechtegung tëscht de 
Geschlechter, ass eng vun de wichtegsten, wann och manner erkannte Viraussetzunge fir de Fridden. Wien dës 
Gläichberechtegung refuséiert, begeet en Onrecht géint d’Hallschecht vun der Weltbevëlkerung a fördert an de 
Männer schiedlech Astellungen a Gewunnechten, déi si aus der Famill op d’Aarbechtsplaz, an d’politescht Liewen 
an zu gudder Lescht och an déi international Relatiounen droen. Et gëtt kee Grond, weder moralesch nach praktesch 
oder biologesch, deen esou ee Refos justifiéiert. Eréischt wann d’Fraen als vollwäerteg Partner an alle Beräicher 
vum mënschleche Striewen opgeholl ginn, wäert dee moraleschen a psychologesche Klima entstoen, aus deem de 
Weltfridde kann ervirgoen. 

Den Ideal vun universeller Erzéiung, fir dee sech schon eng Arméi vun dévouéierte Leit aus alle Glawensrichtungen 
an Natiounen asetzen, verdéngt déi gréisst Ënnerstëtzung, déi der Welt hir Regirunge kënnen opbréngen. Et léisst 
sech nämlech net ofstreiden, dass d’Onwëssenheet d’Haaptursaach ass fir de Verfall an den Ënnergank vun de 
Vëlker an d’Bestoebleiwe vu Viruerteler. Keng Natioun kann et zum Erfolleg bréngen, wann net all hire Biirger eng 
Bildung vermëttelt gëtt. Wéinst dem Fele vu Ressource si vill Natiounen nëmme begrenzt fäeg, dës 
Noutwendegkeet ze erfëllen, a kréien eng gewëss Reiefolleg vu Prioritéiten operluecht. Déi Gremien, déi doriwwer 
decidéieren, wäre gutt beroden, wa se sech géingen iwwerleën, fir der Ausbildung vu Fraen a Meedercher 
d’Prioritéit ze ginn, well iwwer gebillte Mamme léisst sech de Benefice vum Wëssen am wierksaamsten an am 
séiersten an der Gesellschaft verbreeden. Fir den U f'uerderunge vun eiser Zäit gerecht ze ginn, sollt een och drun 
denken, fir de Konzept vum Weltbiergertum als Bestanddeel vun all Kand senger normaler schoulescher Erzéiung 
ze vermëttelen. 

E grondsätzleche Manktem u Kommunikatioun tëscht de Vëlker behënnert eeschtlech d’Beméiungen ëm de 
Weltfridden. D’Adoptioun vun enger internationaler Hëllefssprooch géif vill derzou bäidroen, dëse Problem ze 
léisten, a verdéngt dofir déi gréissten Opmierksamkeet. 

Bei all dësen Themae sollt een zwee Punkten ervirhiewen. Éischtens besteet d’Ofschafe vum Krich net einfach 
doran, Verträg a Protokoller ze ënnerschreiwen; et ass eng komplex Aufgab, déi verlaangt, dass ee sech op engem 
neien Niveau fir d’Léisung vu Froen asetzt, déi normalerweis net mam Striewen no Fridden associéiert ginn. Wa se 
sech ausschliisslech op politesch Ofmaachunge stäipt, bleift d’Iddi vu kollektiver Sécherheet eng Illusioun. 
Zweetens ass déi primär Erausfoerderung am Ëmgank mat Friddensfroen déi, sech aus purem Pragmatissem ze 
léisen an eng Grondsazdiskussioun ze féieren. Well eigentlech entsteet de Fridden aus engem ënnerlechen Zoustand 
eraus, deen duerch eng geeschteg oder moralesch Astellung gestäipt gëtt, an d’Méiglechkeet vun dauerhafte 
Léisunge fënnt sech haaptsächlech dann, wann esou eng Astellung kann ervirgeruff ginn. 

Et gëtt geeschteg Prinzipien - oder wéi verschidde Leit soen, mënschlech Wäerter - mat deenen hirer Hëllef sech fir 
all soziale Problem Léisunge fanne loossen. Allgemeng gesi kann all Grupp mat gudden Intentiounen sech fir seng 
Problemer praktesch Léisungen ausdenken, mee gutt Intentiounen a praktescht Wësse ginn normalerweis net duer. 
Den Haaptverdéngscht un engem geeschtege Prinzip läit doran, dass hien net nëmmen eng Perspektiv virgëtt, déi 
mam Wiese vum Mënsch iwwereneestëmmt, mee doriwwer eraus eng Astellung, eng Dynamik, ee Wëllen, ee 
Striewen ausléist, déi d’Entdeckung an d’Duerchféierung vu praktesche Moossnamen erliichteren. De 
Regierungscheffen an alle Mënschen, déi Muecht ausüben, wär an hirem Striewen no Problemléisunge vill gehollef, 
wa se fir d’éischt géifen erausfannen, wat fir Prinzipien am Spill sinn, a sech dann duerch dës leede loossen. 

Souwäit d’Rubrik vun de lëtzebuerger Bahâ’i um Radio ARA. Iech alleguer e schéine Weekend. 


244 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 9/13 

244t Sendung, 3 lten Dezember an den lte Januar 2004. Léif Radio Ara Nolauschterer, dir héiert elo eisen zéngten 
Deel iwwer dat Dokument vum héchste Bahâ’i Gremium wat sech un d’Vëlker vun der Welt riicht. 

III. Déi wichtegst Fro, déi muss gekläert ginn, ass, wéi d’Welt vun haut mat hiren agerappte Konfliktstrukture sech 
zu enger Welt verännere kann, an där Harmonie an Zesummenaarbecht virherrschen. 

Eng Weltuerdnung léisst sech nëmmen op dat iwwerzeegte Bewosstsi grënnen, dass d’Mënschheet eng Eenheet ass, 
eng geeschteg Wourécht, déi all Humanwëssenschafte konfirméieren. D’Anthropologie, d’Physiologie, 
d’Psychologie kennen nëmmen eng Spezies Mënsch, och wann dës an den zweetrangegen Aspekter vum Liewn 
onendlech variéiert. Dës Wourécht unzeerkennen heescht, all Zorte vu Virurteeler opzeginn, wat Rass, Klass, 
Hautfaarf, Glawen, Natioun, Geschlecht, materiellen Entwécklungsstand betrëfft, alles wat d’Mënschen derzou 
féiert, sech anere géintiwwer fir iwwerleeën ze halen. 

D’Eenheet vun der Mënschheet unzehuelen, ass déi éischt fondamental Viraussetzung fir der Welt hir 
Reorganisatioun an Administratioun als en eenzegt Land - der Mënschheet hir Hemecht. Eng weltwäit 
Unerkennung vun dësem geeschtege Prinzip ass wiesentlech fir all erfollegräiche Versuch, de Weltfridden 
opzeriichten. Si sollt dofir uechter d’ganz Welt proklaméiert, an de Schoule geléiert an an all Land ëmmer nees 


^ * 

Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 177 - 

affirméiert ginn als Virbereedung op déi organesch Verännerung an der Gesellschaft hirer Struktur, déi et mat sech 
bréngt. 

Vum Bahâ’i Standpunkt aus verlaangt d’Unerkennung vun der Eenheet vun der Mënschheet „net manner wéi 
d’Rekonstruktioun an d’Demilitariséierung vun der ganzer ziviliséierter Welt — enger Welt, déi an alle 
wiesentlechen Aspekter vun hirem Liewen, hirerpolitescher Maschinnerie, hirem geeschtege Striewen, hirem 
Commerce an hire Finanzen, hirer Schrëft an hirer Sprooch organesch zesummegewuess ass an trotzdeem 
onendlech villfälteg an den nationalen Egenaarte vun hire federéierten Elementer. “ 

A sengen Ausféierungen iwwer dësem Grondprinzip seng Inplikatioune sot de Shoghi Effendi, den Hidder vum 
Bahâ’i Glawen, am Joer 1931: „ Wäit dervun, d’Fondatioune vun der haiteger Gesellschaft wëllen ëmzegeheien, 
versicht et, hir Basis ze erweideren, hir Institutiounen esou ëmzegestalten, dass se mat de Bedierfnesser vun enger 
Welt a bestänneger Verännerung iwwereneestëmmen. Et ka mat kenge legitimen nationale Flichtgefiller a Konflikt 
trieden oder wiesentlech Loyautéiten ënnergruewen. Säin Zil ass et weder, d’Flam vun engem gesonden an 
intelligente Patriotissem an de Mënschen hiren Häerzer ze erstécken, nach, de Svstem vun nationaler Autonomie 
ofzeschafen, dee jo esou wiesentlech ass, wann d’Iwwele vun enger iwwerdriwwener Zentraliséierung solle 
verhënnert ginn. Et ignoréiert net d’Diversitéit vum Urspronkvun de Vëlker, vuKlima, vu Geschicht, Sprooch an 
Traditioun, vun Denkweisen a Gewunnechten, déi der Welt hir Vëlker vuneneen ënnerscheden, an et versicht och 
net, dës Diversitéit ze ënnerdrécken. Et rifft op zu méi enger grousser Lovautéit, zu méi engem héije Striewen, wéi et 
je virdrun d’Mënschen ugedriwwen huet. Et insistéiert drop,fir national Motivatiounen an Intressen hannert déi 
zwéngend Fuerderunge vun enger geeentener Welt ze stellen. Et verwerft iwwerdriwwen Zentraliséierung op där 
enger Säit a refuséiert all Bestriewen no Uniformitéit op där anerer. Seng Devis ass d’Eenheet an der Diversitéit 


Fir dës Ziler ze erreechen, mussen hinne schrëttweis déi national politesch Astellungen ugepasst ginn, déi den 
Ament un Anarchie grenzen, well et keng kloer defméiert Gesetzer oder iwwerall unerkannten an applikabel 
Prinzipie gëtt, déi d’Bezéiungen tëscht den Natioune reegelen. De Vëlkerbond, d’Vereenten Natiounen an déi sëlleg 
Organisatiounen an Ententen, déi se ervirgeruff hunn, hunn ouni Zweiwel gehollef, e puer negativ Auswierkunge 
vun intemationale Konflikter ofzzeschwächen, mee si hu sech als onfäeg erwisen, de Krich ze verhënneren. 
Tatsächlech goufen et zënter dem Enn vum Zweete Weltkrich eng grouss Zuel aner Kricher, vun deenen der vill 
nach ëmmer amgaang sinn. 

Souwäit d’Rubrik vun de lëtzebuerger Bahâ’i um Radio ARA, iech alleguer e schéine Weekend. 


245 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 10/13 

245t Sendung, 8ten an 9te Januar 2005. Léif Radio Ara Nolauschterer, dir héiert elo eisen eeleften Deel iwwer 
d’Versprieche vum Weltffidden, dat Dokument vum héchste Bahâ’i Gremium wat sech un d’Vëlker vun der Welt 
riicht. 

Dësem Problem seng wichtegst Aspekter hate sech schon am nonzéngte Jorhonnert ze erkenne ginn, wéi Bahâ'u'llâh 
fir d’éischt seng Propositioune fir den Opbau vum Weltfridde virgeluecht huet. A sengen Deklaratiounen un 
d’Herrscher vun der Welt huet hien de Prinzip vu kollektiver Sécherheet vertmeden. De Shoghi Effendi huet 
d’Bedeitung dervu kommentéiert: „ Wat soss kënnten dës beandrockend Wierder heeschen, “ huet e geschriwwen, 
„wann net den Hiwäis op déi onemgänglech Aschränkung vun absolutter nationaler Souveränitéit als enger 
noutwenneger Bedéngung fir d’Formatioun vun enger zoukënfteger Federatioun vun allen Natioune vun der Welt? 
Iergend eng Form vu Welt-Iwwerstaat muss noutwennegerweis entwéckelt ginn - ee Staat, deem all Natioune 
fräiwëlleg jiddwer Usproch op Krichsféierung, verschidde Rechter op Steiererhiewung an all Rechter op Rëschtung 
ausserfir d’Erhale vun der interner Uerdnung um egenen Territoire wäerten ofgetrueden hunn. Esou ee Staat 
brauch a sengem Aflossberäich eng international Exekutiv, där et méiglech ass, jiddwer tockegem Member vun der 
Federatioun hir héchsten an onbestreitbar Autoritéit opzezwéngen; e Weltparlament, deem seng Memberen duerch 
d’Vëlker an alle Länner gewielt an duerch déi respektiv Regéirunge bestätegt ginn; an en Héchst Geriicht, deem 
seng Entscheedungen obligatoresch sinn, och an deene Fäll, wou déi concernéiert Parteien hire Sträitfall net 
fräiwëlleg senger Juridictioun ënnerwerfen. 

Eng Weltgemeinschaft, an där sämtlech wirtschaftlech Barrière fir ëmmer aus dem Wee geraumt sinn a wou déi 
géigesäiteg Ofhängegkeet vu Kapital an Aarbecht definitiv unerkannt ass; an där d’Gejäiz vu reliéisem Fanatissem 
a Sträit ee fir allemol vertommt ass; an där d’Flam vum Rassenhaass endlech geläscht ass; an där en eenheetleche 
Code fir internationaalt Recht, d’Produkt vum gutt iwwerluechten Uerteel vun der Welt hire federéierte 
Volleksvertrieder, duerch d’direkt an zwéngend Agräife vun de Federéierten hire vereenegte Sträitkräfte 
sanktionéiert gëtt; a schliisslech eng Weltgemeinschaft, an där d’Roserei vun engem onberechenbaren a militanten 
Nationalissem zu engem permanente Bewosstsinn vun der Qualitéit vum Weltbierger ginn ass — esou presentéiert 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 178 - 


sech tatsächlech a graffen Zich déi Uerdnung, déi Bahâ'u'llâh virausgesinn huet, eng Uerdnung, déi een enges 
Daags wäert als déi schéinste Fruucht vun engem Zäitalter betruechten, dat sech lues a lues opdeet. “ 

Bahâ'u'llâh huet drop higewisen, dass dës Moossname géifen an d’Weeër geleed ginn: „D ’Zäit muss kommen, an 
där op der ganzer Welt realiséiert gëtt, wéi dréngend noutwenneg et ass, dass d ’Mënschen eng grouss, eng 
allëmfaassend Versammlung ofhalen. Der Âerd hir Regéierer a Kinneke mussen onbedéngt dorun deelhuelen an 
iwwer d'Bedeelegung un hiren Deliberatiounen déi Méiglechkeeten a Mëttelen an d’Ae faassen, déi d’Fondatioun 
fir der Welt hire Gréisste Fridden tëscht de Mënsche leeën. “ 

De Courage, d’Determinatioun, d’Eierlechkeet, d’oneegennëtzeg Léift vun engem Vollek fir dat anert - all déi 
geeschteg a moralesch Eegeschaften, déi gebraucht ginn, fir dëse gewaltege Schratt an d’Richtung vum Fridden ze 
ënnerhuelen, leien am Wëllen zur Handlung. An et ass am Bestriewen, fir deen néidege Wëllen opzebréngen, wou 
ee sech eeschtlech muss mat der Wierklechkeet vum Mënsch, nämlech mat séngem Denken, befaassen. Dëser 
mächteger Wierklechkeet hir Bedeitung verstoen, heescht och erkennen, dass et sozial gesinn noutwenneg ass, hiren 
eenzegaartege Wäert mat Hëllef vun oppener, onparteiescher a frëndschaftlecher Berodung ëmzesetzen, an no deem 
ze handelen, wat bei dësem Prozess erauskënnt. Bahâ'u'llâh huet mat Nodrock drop higewisen, wéi wäertvoll an 
onverzichtbar d’Berodung ass, fir déi mënschlech Ugeleeënheeten an d’Fassong ze bréngen. Hie sot: „Berodung 
vermëttelt méi en déift Bewosstsinn an erhieft d’Suppositioun zur Gewëssheet. Si ass en hellt Liicht, dat an enger 
däischtrer Welt de Wee weist an eis féiert. Fir alles gëtt et elo an och an Zukunft e Grad vu Perfektioun a vu 
Räiflieet. Den Don vum Verstoe weist seng Räiflieet an der Berodung. “ Eleng de Versuch, fir de Fridden duerch 
Berodung ze erreechen, wéi Hien et virgeschloen huet, kann esou en heelsame Geescht ënnert der Äerd hire Vëlker 
fräisetzen, dass keng Muecht deem schlussendlechen trimphalen Ausgank kéint widderstoen. 

Souwäit d’Rubrik vun de lëtzebuerger Bahâ’i um Radio ARA. Iech alleguer e schéine Weekend. 


246 Den Tsunami 

246t Sendung, 14ten an 15te Januar 2005. Léif Radio Ara Nolauschterer, D’Séibiewen a Südostasien, en Tsunami, 
eng Naturkastrof wéi mir se kaum erlieft hunn, woubei souvill Leit ëm d’Liewe koumen, dass et en Drëttel vun eiser 
Bevëlkerung ausmécht, dat beréiert. Natierlech well mer jo och d’Biller an eiser Stuff gewise kréien, op de 
Kafflsdësch moies. Aussergewéinlech ass wierklech d’Solidaritéit ënnert de Leit weltwäit, kleng a grouss, jidderee 
wëllt hëllefen, spenden, eppes maachen. Dat ass och an de Medien dëser Deeg grouss erauskomm. Et sinn och méi 
Leit déi bieden. Bei der Geleeënheet vum Weltdag vun de Reliounen, invitéiert d’Bahâ’i Gemeng mat der 
Bedeelegung vum interreliéise Grupp AGIR op eng Zeremonie vu Gebieder aus verschiddene Reliounen. Gewidmet 
sinn dës Gebieder den Affer vum Séibiewen an Asien. Dir Radio ARA Nolauschterer sidd heimat invitéiert, an dat 
dëse Sonndeg, 16te Januar, um 5 Auer nomëttes, an dat wéi gewinnt am Bahâ’i Zenter, 17, allée Léopold Goebel. 
Extraite vun Texter aus de verschiddenen hellege Schrëften si fir iech do. Fillt iech awer och fräi fir mat eis ären 
Text oder Gebiet, dat iech um Häerz läit, mat eis ze deelen. De Programm fänkt um 5 Auer un an dauert bis halwer 
7. Tëschent de Gebieder gëtt et och Musek. Fir ofzeschléisse sidd dir dann op e Patt invitéiert. Also dëse Sonndeg, 
um 5 Auer, am Bahâ’i Zenter, Gebieder fir d’Affer vun Asien, mat der Bedeelegung vun all de grousse Reliounen. 

U wat denke mer, wa mer gesinn, dass esou Naturkatastrofen sou mächteg sinn a mir sou schwaach? Eng interessant 
Analogie heizou fënnt een an der Bahâ’i Geschicht ëm déi Zäit wou d’Titanic hir éischt grouss an eenzeg Rees 
gemaach huet. ’Abdu'l-Bahâ, Jong vu Bahâ'u'llâh, Begrënner vum Bahâ’i Glawen war deemools an Europa op 
Besuch a sollt mat der Titanic fueren. Am leschte Moment hat en sech anescht decidéiert an huet d’Cédric geholl. 

No der Katastrof vun der Titanic schreift hien den 23ten Abrëll 1912 dat hei doriwwer: Ech faassen zesummen: 

Wat dëser Deeg geschitt ass, mécht all Häerz traureg. Souvill Leit hunn hiert Liewe gelooss an hunn dës stierflech 
Welt verlooss. Obschonn esou en Evenement wierklech bedauerenswäert ass, musse mir eis bewosst ginn dass all 
Evenement a sech och eng Wäisheet dréit, an dass näischt ouni Grond passéiert. Doranner ass e Geheimnis, mee wat 
och ëmmer d’Ursaach war, et ass en trauregt Evenement an huet ville Mënsche vill Tréine bruecht. ... 

Wann ech un déi denken, déi hiert Liewe verluer hunn, sinn ech wierklech traureg, mee wann ech dëst Ongléck aus 
engem anere Wénkel kucken, da sinn ech getréischt wann ech mir bewosst sinn dass d’Welte vu Gott onendlech 
sinn. Och wann si dës Existenz weggeholl kruten, hu si aner Méiglechkeeten am anere Liewen, am Jenseits, sou wéi 
Jesus och sot: am Haus vu mengem Papp ginn et eng sëllege Plazen. Si hunn déi stierflech Plaz opginn fir an déi 
éiweg ze kommen. Si hunn de Pleséier an de Komfort vun dësem Liewen opginn, fir eng méi dauerhaft a reell Freed 
ze erliewen. D’Gnod vum Härgott ass onendlech an et ass un eis fir dëser Séilen ze gedenken, an eise Gebieder, fir 
dass si der Quell méi no kommen. 

Dës mënschlech Bedingunge kënne mir mat der Matrix vun der Mamm vergläichen, wou d’Kand op d’Welt kënnt, 
eng Welt mat ville Plazen déi et net kennt. Am Ufank ass et schwéier fir d’Kand sech un seng nei Existenz ze 
winnen. Et kräischt, wéi wann et de Bauch vu senger Mamm net verloosse wollt. Et huet sech virgestallt dass 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 179 - 

d’Liewe sech nëmmen op dësem klenge Raum begrenze géif. Et wëllt säin doheem net verloossen, mee d’Natur 
zwéngt et dozou an dës Welt eranzekommen. An dësem Zoustand entdeckt et dass et aus der Däischtert an d’Luucht 
kënnt. D’Iesse koum vum Blutt vu senger Mamm, an elo entdeckt et wonnerbar Platen, déi et genéisst. Säin neit 
Liewen ass voll mat Schéinheet; mat Erstaunen ergëtzt et sech un de Bierger an den Däll, dem Gréngs, de Flëss an 
de wonnerbare Stären. Et otemt frësch Loft a seet Gott Merci dass et aus sengem viregen Zoustand befräit gouf fir 
elo a Fräiheet an engem neie Kinnekräich ze liewen. 

Dës Analogie weist eis d’Relatioun tëschent dëser zäitlecher Welt an dem nächste Liewen - den Iwwergank vun der 
mënschlecher Séil vun der Däischtert an der Incertitude, zu der Luucht an der Realitéit vum éiwege Kinnekräich. 
Am Ufank ass et schwéier den Doud ze begréissen, mee wann d’Séil säin neien Zoustand erreecht huet, ass si 
dankbar, well se befräit ginn ass vun der Kaptivitéit vun der beschränkter Welt fir d’Fräiheete vun enger Welt ouni 
Grenzen ze erreechen. D’Séil ass befreit ginn vun enger Welt vun Trauer, Suergen a Prüfungen, fir an enger Welt 
vun onendlecher Freed an Extase ze liewen. 

’Abdu'l-Bahâ seet dass dës Gedanken den eenzegen Trouscht kënne sinn flr d’Famill an d’Frënn vun den Afferen. 

Hie seet awer och, dass dës Evenementer méi déif Ursaachen hunn. Si sollen de Mënsche verschidde Saache 
bäibréngen a kloer maachen. Dëser Deeg seet hien, an dat 1912, gi mir de materielle Mëttele vill Vertrauen. 
D’Mënsche stelle sech fir, dass d’Gréisst an d’Stäerkt vun engem Schëff, d’Perfektioun vun de Maschinnen oder 
d’Kompetenz vun engem Kapitän hinne Sécherheet ginn. (mir schwätze jo vum Ongléck vun der Titanic) Mee sou 
Katastrofe geschéien heiansdo fir dem Mënsch ze verstoen ze ginn dass Gott dee Wierkleche Beschützer ass. Wa 
Gott de Mënsch beschütze wëll, ka souguer e klengt Schëff ouni Zerstéierung devu kommen, an dat allergréisste, 
modemste Schëff mat der beschter Besatzung kann d’Gefor um Mier net iwwerliewen. De But ass deen dass d’Leit 
sech Gott zouwenne sollen, den eengege Beschützer, fir dass si wëssen dass Hien déi wierklech Sécherheet bréngt. 
Dës Evenementer geschéien fir de Glawe vum Mënsch ze stäerken. 

All dat wëllt awer net heeschen, dass mir net sollte virsiichteg sinn, an deem wat mir maachen. Gott huet eis 
d’Intelligenz gi fir dass mir op eis oppasse kënnen. Sou sollte mir eis ëmginn mat allem gudde wat d’Wëssenschaft 
eis ze bidden huet. 

Heescht dat net fir eis haut, wat an dësen Deeg passéiert, dass mir natierlech sollte kucken fir déi beschten 
Alarmsystemer, Wamsystemer sollte bereet hunn, fir Liewe kënnen ze retten, mee zousätzlech sollte mir Gott 
vertrauen an eis bewosst ginn, dass letztendlech Hien eisen eenzege Beschützer ass. Mat senger Hëllef kann eis 
näischt passéieren, wann et net Säi Wëllen ass, kënnen all eis Preparatiounen a Précautiounen net duergoen. 


247 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 11/13 

Intro ... 

Dozou, wéi dës Weltversammlung soll virgoen, huet ’Abdu'l-Bahâ, Fils vum Bahâ'u'llâh an autoriséierten Interpret 
vu senge Léieren, eis folgend Iwwerleeunge matgedeelt: “Si mussen d’Saach vum Fridden zum Géigestand vun 
allgemenger Berodung maachen a sämtlech Mëttelen asetzen, déi hinnen zur Verfügung stinn,fir eng Unioun vun 
allen Natioune vun der Welt op d'Been ze stellen. Si mussen e verbindleche Vertrag ofschléissen an e Pakt 
ausschaffen, deem seng Dispositioune gerecht, onverletzbar a prezis sinn. Si mussen en der ganzer Welt virstellen 
an der ganzer Mënschheet hiren Accord dofir kréien. Dës héich an nobel Enterprise - déi wierklech Quell vum 
Fridden a vum Wuelfir d’ganz Welt - sollt jiddwerengem helleg sinn, deen op der Äerd wunnt. All der Mënschheet 
hir Kräfte musse mobiliséiert ginn, fir d’Stabilitéit an d’Bestoebleiwe vun dësem Gréisste Pakt ze garantéieren. An 
dësem universelle Pakt sollte jidder eenzelner Natioun hir Grenze kloer festegeluecht, d 'Prinzipien, op déi 
d’Bezéiungen tëscht de Regierunge sech grënnen, definitiv verzeechent a sämtlech international Accorden an 
Obligatioune bekräftegt ginn. Genee esou sollt d’Stäerkt vun de Waffenarsenaler vun all Regierung strikt limitéiert 
ginn, well wann ee géif zouloossen, dass d ’Krichsvirberedung an d’Truppestäerkte vun iergend enger Natioun 
zouhuelen, misst dëst bei anere Mësstrauen ervirruffen. D ’Grondprinzip vun dësem feierleche Pakt sollt esou 
festgeluecht sinn, dass am Fall, wou iergend eng Regierung eng vu sengen Dispositioune verletzt, all Regierunge 
vun derÂerd sech erhiewen, fir se zu totaler Ènnerwerfung ze zwéngen, méi nach, d’Mënschheet als Ganzt sollt 
sech entschléissen, fir déi Regierung mat aller Kraaft, iwwer déi se verfiigt, ze stierzen. Wann dëst gréissten 
Heelmëttel op der Welt hire kranke Kierper géif applizéiert ginn, géing se sech ouni Zweifel vun hire Leiden 
erhuelen afir ëmmer roueg a sécher bleiwen. “ 

Déi mächteg Versammlung hätt scho laang missen ofgehale ginn. 

Mir appeléiere vu ganzem Häerz un d’Leader vun allen Natiounen, vun dësem gënschtegen Zäitpunkt ze 
profitéieren an irreversibel Moossnamen ze ergräifen, fir dass dës Weltversammlung ofgeruff gëtt. All Kräfte vun 
der Geschicht dreiwen d’Mënschheet zu dëser Handlung, déi fir ëmmer den Ufank vun hirer laang erwaarter 
Maturitéit wäert markéieren. 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 180 - 

Wëlle sech net d’Vereenten Natiounen, mat der voller Ënnerstëtzung vun hire Memberen, hannert déi héich Ziler 
vun esou engem kréinenden Ereegnes stellen? 

Loosst Männer a Fraen, jonk Leit a Kanner iwwerall dësem onverzichtbaren Akt säin éiwege Verdéngscht fir all 
Vëlker erkennen an hir Stëmm erhiewen, fir e bereetwëlleg ze stäipen. Loosst et eis Generatioun sinn, déi déi 
glorräich Etapp an der Evolutioun vum gesellschaftleche Liewen op dësem Planéit inauguréiert. 

IV. D’Quell vun eisem Optimismus ass eng Visioun, déi iwwer d’Bëennegung vum Krich an d’Schafe vun Agencë 
fir international Zesummenaarbecht erausgeet. Permanente Fridden tëscht den Natiounen ass eng wesentlech Etapp, 
mee net, wéi Bahâ'u'llâh feststellt, dat lescht Zil fir der Mënschheet hir sozial Entwécklung. Hannert engem éischte 
Waffestëllstand, deen der Welt aus Angscht virun engem nuklearen Holocaust opgezwonge gëtt, hannert dem 
politesche Fridden, op dee sech vu Mësstrauen a Konkurrenzdenken erfëllten Natioune widderwëlleg aloossen, 
hannert de pragmateschen Accorden iwwer Sécherheet a Koexistenz, esouguer hannert de sëllegen Experimenter 
zur Zesummenaarbecht, déi dës Schrëtt wäerte méiglech maachen, waart eréischt dat héchstent Zil: d’Vereenegung 
vun alle Vëlker vun der Welt an enger universeller Famill. 1 


248 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 12/13 

Intro ... 

Oneenegkeet ass eng Gefor, déi der Äerd hir Natiounen a Vëlker net nach méi laang kënnen erdroen; hir 
Konsequenen sinn ze schrecklech, fir se a Betruecht ze zéien, an ze evident, fir eng Demonstratioun ze 
brauchen. „D'Wuel vun der Mënschheet“ , huet Baha'u'llah viru méi wéi honnert Joer geschriwwen. „ hire Fridden 
an hir Sécherheet sinn onerreechbar, wann an esou laang net hir Eeenheet fest begrënnt ass. D'Mënschheet jéimert 
a vergeet bal vu Verlaangeren duerno, gëeent ze ginn an e Schlussstréch ënnert hir Jordausenden al Péng ze 
zéien,,, mengt Schoghi Effendi a seet weider: <r D'Vereenegung vun der ganzer Mënschheet ass d'Kennzeeche vun 
deem Stadium, o dee sech d'mënschlech Gesellschaft haut zoubewegt. D'Eenheet vun der Famill, vum Stamm, vum 
Stadstat a vun der Natioun sinn noeneen ausprobéiert a vollstänneg verwierklecht ginn. Welteenheet ass dat Zil, no 
deem eng gepéngegt Mënschheet strieft. Den Opbau vun Natiounen ass ofgeschloss. D'Anarchie, déi an der 
Souveränitéit vun Nationalstate läit, ass elo bei hirem Héichpunkt. Eng Welt, déi maans gëtt, muss op dëse Fetisch 
verzichten, d'Eenheet an d’Vollstännegkeet vun de mënschleche Bezéiungen erkennen an ee fir allemol deen 
Organismus opriichten, deen dëse Grondprinzip vun hirem Liewen am beschte ka verkierperen. » 

All aktuell Stréimunge vu Verännerung bekräftegen dës Vu. D'Beweiser fanne sech an deene vill schon emimmte 
Beispiller vun de positiven Zeechen a momentanen intemationale Beweegungen an Entwécklungen, déi an 
d'Richtung vum Weltffidde weisen. D'Arméi vu Männer a Fraen aus praktesch jiddwer Kultur, Rass an Natioun op 
der Äerd, déi an de Vereenten Natiounen hire villen Zerwisser schaffen, stellen e planetaresche « service pulic » 
duer, deem eng beandrockend Leeschtungen Zeie si fir de Grad un Zesummenaarbecht, deen esouguer ënnert 
decouragante Konditioune méiglech ass. En Drang no Eenheet mécht sech wéi e geeschtegt Fréijoer an enger 
Onmass vun intemationale Kongresser bemierkar, déi Leit aus enger breeder Palette vun Disziplinnen 
zesummeféieren. Hie motivéiert d'Appeller no intemationale Projekter fir Kanner a Jugendlecher. Tatsächlech ass 
hien déi wierklech Quell vun där bemierkenswäerter Beweegung op d'Ökumene hin, duerch déi Unhänger vun 
traditionell opposéierte Reliounen a Sekten sech onwidderstéilech vuneneen ugezu fillen. Nieft der géigesätzlecher 
Tendenz zu Krich a Selbstverherrlechung, géint déi e sech onermiddlech wiert, ass den Driff zur Welteenheet eng 
vun den dominanten an iwwerall spierbare Charakteristike vum Liewen op dësem Planéit an deene leschte Jore vum 
zwanzegste Jorhonnert. 


249 D’Versprieche vum Weltfridden, Deel 13/13 

D'Erfarung vun der Bahâ'i Communautéit kann als e Beispill fir ëmmer méi grouss Eenheet betmecht ginn. Si ass 
eng Communautéit vun dräi bis véier Millioune Mënschen aus villen Natiounen, Kulturen, Klassen a 
Glawensrichtungen, déi sech an engem grousse Spektmm vun Aktivitéiten am Déngscht vun de Vëlker hire 
geeschtegen, sozialen a wirtschaftleche Bedierfnesser a ville Länner engagéieren. Si ass en eenzege sozialen 
Organismus, representativ fir d'Diversitéit vun der Mënschefamill, si reegelt hir Aktivitéiten duerch e System vun 
allgemeng unerkannte Berodungsprinzipien a si respektéiert ouni Ënnerscheed all grouss Awierkunge vu gëttlecher 
Féiemng am Laf vun der Mënschheetsgeschicht. Hir Existenz ass nach e Beweis fir d'Realiséierbarkeet vun hirem 
Begrënner senger Visioun vun enger gëeentener Welt, nach eng Bestätegung dofir, dass d'Mënschheet kann als eng 
global Gesellschaft liewen an all Erausfuerdemnge meeschter ginn, déi hiren Iwwergank an d'Maturitéit mat sech 


1 D’Versprieche vum Weltfridden, s.46 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 





- 181 - 

bréngt. Wann de Bahâ'i hir Erfarungen an iergend engem Mooss derzou bäidroe kënnen, fir d'Hoffnung op 
d'Eenheet vum Mënschegeschlecht ze stäerken, wire mir glécklech, si als Studiemodell unzebidden. 

Iwwerdeems mir déi gewalteg Bedeitung vun där Aufgab betruechten, déi an dësem Ablack d'ganz Welt 
erausfuerdert, bécke mir demüteg de Kapp virun der imposanter Majestéit vu Gott, dem Schëpfer, deen aus Senger 
onendlecher Léift eraus déi ganz Mënschheet aus deem selwechte Stamm erschaf, dem Mënsch seng wäertvoll 
Wierklechkeet vereedelt, e mat Verstand a Wäisheet, Noblesse an Onstierflechkeet ausgezeechent an him déi 
“eenzegaarteg Distinctioun a Fäegkeet geschenkt huet, Hien ze erkennen an Hie gär ze hunn ”, eng Fäegkeet, déi 
“noutwennegerweis als de kreativen Impuls an d'Haaptzil vun der ganzer Schëpfung muss verstane ginn. ” 

Mir stinn zu där fester Iwwerzegung, dass d'Mënschen all erschaf goufen, “fir eng Zivilisatioun ze ënnerstëtzen, déi 
sech bestänneg weiderentwéckelt”; dass “et dem Mënsch senger net wierdeg ass, sech wéi d'Déieren um Feld ze 
behuelen ”, dass d'Dugenden, déi der mënschlecher Dignitéit entspriechen, Loyautéit, Nosiicht, Barmhäerzegkeet, 
Matleed a Guttheet vis-â-vis vun all Vollek sinn. Mir bekräftegen nach eng Kéier eis Sécherheet, dass 
“d'Potentialer, déi an der mënschlecher Natur leien, dee ganzen Ausmooss vu senger irdescher Bestëmmung, déi 
ugebueren Auszeechnung vu senger Wierklechkeet... sech op dësem virausgesoten Dag Gottes musse weisen. ” Dëst 
ass d'Motivatioun fir eisen onzerstéierbare Glawen dorun, dass Eenheet a Fridden dat erreechbaart Zil sinn, op dat 
d'Mënschheet zoustrieft. 

Iwwerdeems mir dës Zeilen nidderschreiwen, héiert een de Bahâ'i hir erwaardungsvoll Stëmmen trotz de 
Persecutiounen, deenen si am Urspronksland vun hirem Glawen nach ëmmer ausgesat sinn. Duerch hiert Beispill vu 
standhafter Hoffnung si si Zeie fir d'Iwwerzeegung, dass déi nobäi Verwierklechung vun deem Jordausenden alen 
Draam vu Fridden duerch déi gestaltend Wierkung vum Bahâ'u'llâh senger Offenbarung, an där d'Kraaft vu 
gëttlecher Autoritéit läit, elo geschitt. Mir vermëttelen Iech also eng Visioun, déi net eleng aus Wierder besteet: mir 
appeléieren un d'Kraaft vun Akte vu Glawen a vu Sacrifice, mir iwwermëttelen all eise reliéise Bridder a 
Schwësteren hire besuergte Plädoyer fir Fridden an Eenheet. Mir schléissen eis all deenen un, déi d'Affer si vun 
Aggressiounen, all deenen, déi nom Enn vu Konflikt a Sträit verlaangeren, all deenen, deenen hir Devotioun fir 
d'Prinzipie vu Fridden a Weltuerdnung déi nobel Ziler fördert, fir déi d'Mënschheet vum Schëpfer a Senger 
onbegrenzter Léift an d'Liewe geruff gouf. 

An eisem oprichtege Verlaangen, fir d'Feier vun eiser Hoffnung an d'Déift vun eisem Vertraue mat Iech ze deelen, 
zitéiere mir dem Bahâ'u'llâh säi formellt Verspriechen: “Dës Streidereien, déi keng Fruucht droen, dës Kricher, déi 
alles ruinéieren, si wäerten ophalen an dee “Gréisste Fridde” wäert kommen. ” 

D'Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet. 


250 D’Fro nom Gléck 

250t Sendung, 1 lten an 12te Februar 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer. Et freet mech besonnesch, iech haut eis 
250t Sendung um Radio ARA ze presentéieren. Am Mee 2000 gouf déi éischt Emissioun vun de lëtzebuerger 
Bahâ’i presentéiert. 

D’Thema vun dëser Emissioun ass d’Gléck, le bonheur, happiness. Jidderee vun eis ka sech bestëmmt a sengem 
Liewen un e Moment erënneren, wou hie sou richteg frou war, sou richteg glécklech. An am Fong wëllt jidderee 
vun eis e glécklecht Liewe féieren, fir sech selwer, fir säi Partner, seng Kanner, seng Famill a vläicht och wëlle mer 
dass d’Mënschheet als ganzt méi glécklech ass. Wéi kënne mir konkret méi Gléck an eisem Liewen hunn. Hei e 
puer Gedanken dozou, déi ee bei enger Recherche iwwer d’Thema fanne kann. 

An de Bahâ’i Schrëfte liese mir: « Le bonheur, la grandeur, le rang, leplaisir et lapaix d'un individu n'ontjamais 
résidé dans sa propre richesse mais dans l'excellence de son caractère, sa ferme résolution, l'étendue de son savoir 
et son aptitude ä résoudre des problèmes ardus. » 

Eng aner Iddi fanne mir beim Albert Schweitzer. Hie seet: « Le succès n 'est pas la clé du bonheur. Le bonheur est la 
clé du succès. Si vous aimez ce que vous faites, vous connaitrez le succès. Je ne sais pas ce que sera votre destinée, 
mais ilv a une chose que je sais: les seuls parmi vous qui seront vraiment heureux sont ceux qui auront cherché et 
trouvé comment servir. » 

E Saz vum Albert Camus iwwer d’Gléck huet mech besonnesch beréiert: Quand il vous est arrivé de voir la lueur 
du bonheur sur le visage d'une personne aimée, vous savez alors que la vocation de l'ëtre humain est d'éveiller cette 
lumière sur les visages de ceux qui l'entourent. 

An de grousse Psycholog Carl Jung sot dat hei : «IIy a autant de nuits que de jours, et tout aussi longues au cours 
d’une année. Mëme une vie heureuse ne peutpas ne pas connaitre de moments sombres, et le mot « heureux » 
perdrait son sens s'il n'était contrebalancépar la tristesse. » 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 182 - 

En aneren Aspekt iwwer d’Gléck liese mer beim Gandhi : « Le bonheur c'est quand ce que vouspensez, ce que vous 
dites et ce que vous faites est en harmonie. » 

An hei e puer Gedanken aus de Bahâ’i Schrëften iwwer zwou Zorte vu Gléck: materiellt Gléck a geeschtegt Gléck. 

« Sachez qu 'il existe deux sortes de bonheur, le spirituel et le matériel. Pour ce qui est du bonheur matériel on ne le 
trouve vraiment jamais, mieux, il n'est qu'une illusion, une image réfléchie dans un miroir, un spectre, une ombre. 
Considérez sa nature : c'est quelque chose quiparvient ä peine ä éloigner nos chagrins, et pourtant les gens 
s'imaginent que c'est la joie, les délices, l'exultation et le plus grand des bienfaits. Tous les biens matériels, tels que 
la nourriture, la boisson, etc... tendant seulement â soulager notre faim, notre soif notre fatigue... ils ne dispensent 
ni plaisir â notre esprit, ni délices â notre âme, mais répondent uniquement â des besoins physiques. II s'ensuit que 
cette sorte de bonheur n’apas d'existence réelle. 

Quant au bonheur spirituel, c'est la base véritable de la vie de l'homme, car cette vie estfaitepour le bonheur et 
non pour la peine, pour le plaisir et non pour la tristesse. 

Le bonheur, c'est la vie; la souffrance, la mort. Le bonheur spirituel est la vie éternelle, c'est une lumière qui n'est 
pas suivie de l'obscurité, c'est un honneur auquel ne succèdepas la honte, c'est une vie que la mort ne remplace 
pas. La voici, Texistence qui n'estpas suivie du néant. Cette suprëme bénédiction, ce donprécieux, l'homme ne 
l'obtient que par la Direction de Dieu. 

Ce bonheur est la source essentielle d'oü l'hommefut crèé, d'oü les mondes furent tirés, d'oü les ètres contingents 
requrent l'existence et d'oü le monde de Dieu apparut comme apparaissent les ravons du soleil au milieu du jour. 

Ce bonheur n'est rien d'autre que l'amour de Dieu; si ce n'étaitpour cela, le monde de l'existence n’auraitpas été 
créé. ... 

L’amour est le seul moven d'obtenir le véritable bonheur dans ce monde et dans l'autre, il est la lumière qui guide 
dans les ténèbres, c'est le trait d'union vivant, entre Dieu et l'homme qui assure leprogrès de toute âme éclairée. 

L'amour de Dieuprocure un bonheur sansfin, car ce sont lâ des joiespures et non des satisfactions. » 


251 En Owend zu Éiere vum Martin Luther King 

251t Sendung, 18ten an 19te Februar 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer, dëse Weekend invitéieren de CLAE, de 
Comité de Liaison et d’Action des Etrangers, den ENAR, dat ass den europäesche Reseau géint de Rassissmuss an 
d’Bahâ’i vu Lëtzebuerg op en Owend zu Eiere vum Martin Luther King a fir e bessert Verständnes an eise ville 
Kulturen hei zu Lëtzebuerg. Am Programm fannt dir fir d’éischt e méi rouegen Deel mat enger Auswiel vun Texter 
iwwer Bridderlechkeet an Eenheet. Et ass Musek um Programm, ënnert aneren och eng Djembégrupp, geféiert vum 
Ali Dede. Et ginn Ausschnëtter vum Liewe vum Martin Luther King gewisen an erzielt. Natierlech ass den Owend 
geduecht fir kënnen aner Kulture kennenzeléieren an eppes zesummen ze drénken. 

Apostel vun der Gewaltlosegkeet, gouf de Martin Luther King Jr. genannt. Hien ass 1929 op d’Welt komm. Hie war 
amerikanesche Paschtouer, hie krut de Friddensnobelpräis 1964. Hie war ee vun de gréisste Leadere vun der 
BiergerrechterBeweegung an Amerika. Mat 39 Joer, de 4ten Abrëll 1968 gouf hien zu Memphis am Tennessee 
ëmbruecht. An de Vereenegte Staate gëtt et am drëtte Méindeg am Januar fir hien en nationale Feierdag. Bei enger 
Ëmfro an Däitschland virun e puer Joer hunn 58% vun de befroten Däitsche de Martin Luther King als Virbild 
genannt. Just den Albert Schweitzer louch bei dëser Ëmfro knapp virum King. Dës an e ganze Koup aner 
Informatioune fannt dir op enger flotter däitscher Internetsäit, dem Martin Luther King Zentrum zu Werdau. 

Aus enger Bahâ’i Siicht ass et wesentlech, Weeër ze fanne fir mat aneren iwwer wichteg Punkte vum Fridden ze 
schwätzen. Ee Wee fir sou Diskussioune relevant a wäertvoll ze gestalten ass ebe just, d’Liewe vu Leit 
unzeerkennen, déi hiert Liewe ginn hunn, fir friddlech Weeër ze fannen, fir besser zesummen ze liewen. De Martin 
Luther King war eng sou eng Persoun. Säin Asaz fir gewaltlos Mëttelen ze fannen fir Rassegläichheet ze 
encouragéieren, huet hie mam Liewe bezuelt. Seng Beméiunge fir eng Gesellschaft wou d’Rassen an Harmonie 
kënnen zesumme liewe si vläicht am beschten ausgedréckt a senger berüümter Ried, 1963, an der amerikanescher 
Haaptstad, viru méi wéi 250 000 Leit. „ I have a dream. “ 

Elo e puer Gedanken zum Thema: De King seet: „Mäin Dram: Enges Dags léieren d’Kanner Wierder, déi se net 
wäerte verstoen. D ’Kanner aus Indien froen: Wat heescht dat: Honger?D ’Kanner aus Alabama froen: Wat ass dat 
rassistesch Segregatioun?D ’Kanner vun Hiroshima wonnere sech: Wat ass dat: d’Atombomm?D ’Kannerfroen. 

Wat ass dat: de Krich?Du äntwers hinnen, du sees hinnen: Dat si Wierder déi mir net méi benotzen, wéi dat Wuert: 
Sklaverei.... Dës Wierder bedeiten näischt méi. An dofir hu mir se aus dem Dictionaire ewechgeholl. “ 

An de Bahâ’i Schrëfte liese mir: „Wësst dir netfirwat mir iech alleguer aus deem selwechte Stëbs erschafhunn? Et 
assfir dass kee sech soll iwwer deen aneren erhiewen. Denkt ëmmer doriwwer no, iwwer d’Aart a Weis wéi dir 
erschaf gouft. Well Mir hunn iech alleguer aus der selwechter Substanz erschaf, an et ass et un iech, wéi eng eenzeg 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 183 - 

Séil ze sinn, mam selwechte Schrëtt ze goen, aus engem Mond ze iessen an op der selwechter Äerd ze wunnen, fir 
dass am Wiese vun iech selwer, duerch dat wat der maacht an duerch är Wierker, dir kënnt d’Zeeche vun der 
Eenheet an d’Essenz vun der Lassléisung bezeien. Dat ass de Rot deen ech iech ginn, ... ” 1 


252 Geschicht: d’Ae vun der Séil 

252st Sendung, 25ten a 26te Februar 2005. Wëllkomm bei eiser 252ster Emissioun um Radio Ara. 

Haut mat enger Geschicht am Spidol. Zwee Männer, allen zwee schwéier krank, leien zesummen an engem Zëmmer 
am Spidol. Ee vun hinnen muss dee ganzen Dag um Réck an am Bett leien. Deen anere ka sech eng Stonn am Dag 
op d’Bett sëtze fir seng Longen ze botzen. 

Déi zwee Kranker am Zëmmer schwätze stonnelaang mateneen, iwwer hir Fraen an hir Familjen. Si schwätzen 
iwwer hiert Haus an hir Aarbecht an do wou si iwwerall an d’Vakanz waren. An all Mëtteg, wann de Mann a 
sengem Bett bei der Fënster sech eng Stonn sëtze kann, verbréngt hien seng Zäit domat sengem Frënd alles ze 
beschreiwe wat hien dobausse gesäit. 

De Mann, deen de ganzen Dag am Bett muss leie bleiwen, freet sech op déi Stonn wou säi Frënd him erzielt, wat 
hien alles dobausse gesäit. An dëser Stonn ass et wéi wa fir hien eng Welt opgeet. Hie lieft praktesch fir dës 
Momenter wou säi Zëmmerkomerod him eng Welt beschreift. Vum Zëmmer gesäit een e Park mat engem schéine 
Séi, mat Inten a Schwanen déi um Waasser spillen. Kanner déi hir Schëffelcher um Waasser fuereloossen, eng 
Koppel déi Hand an Hand laanscht de Séi spadséiert a sech op eng Bänk setzt, a méi wäit ewech déi grouss Stad. 

Wärend de Mann bei der Fënster all dës Detailer beschreift, läit de Mann op där anerer Säit vum Zëmmer am Bett. 
Hien huet seng Aen zou a stellt sech dës iddilesch Landschaft fir. Een Nomëtteg beschreift de Mann bei der Fënster 
eng Museksparade déi laanscht geet. Obschonn deen anere Mann d’Musek net héiere kann, kann hie se mat den Ae 
vu senger Imaginatioun gesinn, well säi Frënd sech esou Méi gëtt, alles am Detail ze erzielen. 

Deeg a Woche gi laanscht. Enges Moies fënnt d’Infirmière de Mann am Bett bei der Fënster a gesäit dass hien net 
méi otemt. Hien ass an der Nuecht friddlech am Schlof gestuerwen. 

Kuerz Zäit drop, freet den anere Mann, ob hie kann d’Plaz bei der Fënster kréien. D’Infirmière ass frou fir him eng 
Freed ze maachen a verséchert sech dass alles an der Rei ass. De Mann am Bett probéiert dann, lues a lues, mat vill 
Schwieregkeeten, sech ze setze fir kënne fir d’éischte Kéier aus der Fënster ze kucken. Endlech kann hien och alles 
dat gesinn wat säi Frënd him sou oft beschriwwen hat. 

Hie streckt sech mat vill Méi a kuckt aus der Fënster. Mee alles wat hie gesäit ass eng Mauer. Et ass soss näischt do. 
Hie kann et einfach net gleewen a rifft ongedëlleg d’Infirmière. « Wou ass de Park mat dem Séi an den Inten an de 
Beem an de Blummen, vun deem mäin Zëmmerkolleg mir all Dag erzielt huet ? » D’Infirmière ass e bësse 
verwonnert a seet zu him : « Âre Kolleg konnt guer näischt gesinn. Hie war blann. Vläicht wollt hien iech e bësse 
Mut maachen ! » 

Aner glécklech maachen ass en immenst Gléck, och wa mir selwer Schwieregkeeten hunn. Gedeeltent Leed ass 
nëmmen halleft Leed. Gléck dogéint, wann een et deelt, ass duebel Freed. 

Wann Dir iech wëllt räich spieren, braucht Dir nëmmen all déi Saachen opzezielen déi Dir hutt, déi Dir awer net 
kënnt kafen. Haut ass e Cadeau, dofir heescht et jo och de Présent an dofir lieft voll a mat all der Léift déi Dir hutt ! 
Souwäit fir haut dës kleng Geschicht iwwer d’Ermuddegung an d’Encouragement. Ofschléissend nach dës 
orientalesch Wäisheet iwwer d’Schicksal: 

Vum Schicksal: 


Pass op deng Gedanken op, well si ginn deng Wierder. 

Pass op deng Wierder op, well si ginn deng Handlungen. 

Pass op dat op wat s de méchs, well dat ginn deng Gewunnechten, 
Pass op deng Gewunnechten op, well si ginn däi Charakter. 

Pass op däi Charakter op, well däi Charakter gëtt däi Schiksal. 43 


253 Wat ass d’Liewen? 

Sendung 253, 4ten a 5te Mäerz 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer, Ech begréissen iech häerzlech bei eiser 
253ster Bahâ’i Emissioun. Dëse Mount faaschten d’Bahâ’i uechter d’Welt, vu moies bis owes, dat heescht näischt 
iessen an näischt drénken. Et heescht awer och sech ze besënnen an iwwer säi Liewen nozedenken. Et ass 


1 Bahâ'u'llâh, Verbuerge Wierder 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 184 - 

interessant ze wëssen dass d’Begrënner vun alle grousse Relioune gefaascht hunn, wann och aus verschiddenen 
Ursaachen. Wann ee faascht gëtt ee sech bewosst wéi ofhängeg een dach vu materielle Saachen hei op der Welt ass. 
Natierlech ass d’Faaschten, genee sou wéi d’Gebiet eppes ganz perséinleches an et ass een nëmme sengem Schëpfer 
géintiwwer verantwortlech. Mir liesen an de Baha’i Schrëften dass « Faaschten an dFlichtgebieder wéi zwee 
Flilleke fir d’Liewe vum Mënsch sinn. Séileg, deen, dee sech mat hirer Hëllef an den Himmel vun der Léift vum 
Herrgott, den Här vun alle Welten erhieft. » 44 

An elo eng léif Geschicht iwwer d’Liewen : Wat ass d’Liewen ? 

Et ass e wonnerschéine Summerdag. Et ass Mëtteg an am Bësch ass et roueg. D’Villercher stiechen hir Käpp ënnert 
d’Flilleken. Alles schléift. Op eemol weist de Buchfmk säi Käppchen a ffeet : « Wat ass eigentlech d’Liewen ? » All 
déi aner Déieren hunn dës schwéier Fro héieren. D’Rous mécht hir Knosp op mécht lues e Blat no deem aneren 
eraus a seet : « D 'Liewen ass eng Entwécklung. » De Päiperléck ass net esou déifsënneg veranlaagt. Lëschteg flitt 
hie vun enger Blumm op déi aner, naschelt e bëssen hei an e bëssen do a seet: « D ’Liewen ass voller Freed a 
Sonnestralen. » Ënnen um Buedem schleeft sech eng Seegemoss mat engem Stréihallem, zéngmol wéi laang wéi si 
selwer a seet : « D ’Liewen ass soss näischt wéi eng Plo a vill Aarbecht. » E bëssen an der Hetz kënnt eng Bei. Si 
war grad bei enger Blumm mat Hunneg a mengt: « D ’Liewen ass e stännege Wiessel tëschent Aarbecht a 
Pleséier. » Wou esou gescheit geschwat gëtt, streckt de Maulwurf säi Kapp aus der Äerd a seet; « D ’Liewen ass e 
Kampf an der Däischtert. » 

Mat all dëse verschiddene Meenungen kënnt et bal zum Sträit. Awer do fänkt et un, lues a liicht ze reenen. An de 
Reen seet: « D 'Liewe besteet nëmmen aus Tréinen, soss näischt wéi Tréinen. » Wéi de Reen du bei d’Mier kënnt, 
maachen d’Wellen e grousse Kaméidi wéi si sech mat aller Gewalt géint Fielse geheien a si soen : « D ’Liewen ass 
ëmmer ërem d’Striewen ouni Erfolleg no der Fräiheet. » Héich iwwer de Wellen zitt majestätesch en Adler seng 
Kreeser an hie seet: « D 'Liewen, d’Liewen ass e Striewen no uewen ! » Ënnen op der Äerd steet eng Weed, déi de 
Stuerm schonn zur Säit gedréckt huet. Si seet: « D 'Liewe besteet doranner sech enger méi héijerer Muecht ze 
bécken. » 

Du kënnt d’Nuecht. Mat engem rouege Flug flitt den Uhu duerch d’Äschter vum Bësch a seet: « D 'Liewe bedeit 
d’Geleeënheet ze notzen, wann anerer schlofen. » Zu gudder Lescht gëtt et elo ganz roueg. De Bësch ass roueg, 
d’Wiss ass roueg an d’Stad schléift. Du geet e jonke Mann duerch eidel Stroossen heem. E kënnt virun e Feier a 
seet : « D 'Liewen ass déi éiweg Sich nom Gléck an eng Kette vun Enttäuschungen. » Op eemol steet déi rout 
Moiessonn an hirer voller Pracht do a seet: « Sou wéi ech, d ’Moiessonn, den Ufank vun engem neien Dag sinn, sou 
ass d’Liewen den Ufank vun der Eiwegkeet. » 

En interessante Text aus de Baha’i Schrëften wat d’Zil vum Liewe sollt sinn : ,, Das Leben mancher Menschen 
befaßt sich lediglich mit den Dingen dieser Welt. Ihr Sinn bewegt sich derart in äußeren Sitten und überkommenen 
Neigungen, dass sie fiir alle anderen Daseinsbereiche und die geistigen Bedeutungen der Dinge blind sind. Ihre 
Gedanken und Träume gelten irdischem Ruhm und materiellem Fortschritt. Sinnesfreuden und Behaglichkeit 
begrenzen ihren Blick. Ihr höchster Ehrgeiz kreist um weltlich gegebene und geartete Erfolge. Sie halten ihre 
niederen Neigungen nicht im Zaume, essen, trinken und schlafen. Gleich dem Tier beschränken sich ihre Gedanken 
auf das eigene körperliche Wohlergehen. Sicher miissen diese Bedihfnisse befriedigt werden, Das Leben ist eine 
Last, die wir tragen miissen, solange wir auf Erden sind, doch sollten wir den Sorgen um die niederen Lebensdinge 
nicht gestatten, dass sie allein iiber das menschliche Dichten und Trachten herrschen. Des Herzens Streben sollte 
sich zu einem herrlicheren Zil erheben, die geistige Regsamkeit auf eine höhere Ebene steigen. Die Menschen 
sollten in ihrer Seele das Abbild himmlischer Vollkommenheit tragen und dort den unerschöpflichen Segnungen des 
göttlichen Geistes einen Ort bereiten. 

Setzt euren Ehrgeiz auf die Vollendung einer himmlischen Zivilisation aufErden! Ich bittefiir euch um den 
höchsten Segen, damit euch die Lebenskraft des himmlischen Geistes so erfiille, dass ihrfiir die Welt zur Ursache 
des Lebens werdet. “ 1 


254 Naw-Ruz an d’Faaschtenzäit 

Sendung 254, lOten an 1 lte Mäerz 2005. An zwou Wochen, den 21ste Mäerz ass Naw-Ruz, d’Bahâ’i Neit Joer. Fir 
eng sechs Millioune Bahâ’i uechter d’Welt gëtt deen Dag den Ufank vum neie Joer gefeiert. Et ass zu gläicher Zäit 
de Schluss vun der Faaschtenzäit an dat aalt Joer hält op. Astronomesch ass Naw-Ruz deen Dag, wou den Dag 
genee soul laang ass wéi d’Nuecht. Den éischten Dag vum Fréijoer. ’Abdu'l-Bahâ seet dass Naw-Ruz en hellegen 
Dag ass, e Symbol fir d’Manifestatioun vu Gott. Et ass deen Dag, wou d’Sonn vun der Wourecht um Horizont 
gëttlecher Gnod erschéngt an en neit Fréijoer bréngt. Alles wat erschaf ass kënnt a Beweegung an erwächt zu engem 


1 Abdu'l-Baha, Ansprachen in Paris 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 185 - 

neie Liewen. Dofir ass et och d’Symbol vum Liewen. Wéi déi natierlech Sonn d’Grondlag vum Liewen op der Äerd 
ass, sou erfëllt d’Sonn vun der Wourecht d’Mënschheet mat éiwegem Liewen. 1 2 

1912, an enger Usprooch beim Naw-Ruz Fest zu Alexandria an Egypten sot ’Abdu'l-Bahâ: „An all Zyklus a mat all 
Offenbarung gëtt et an de gehellegte Gesetzer vu Gott geseente Fester, Feierdeeg an aarbechtsfräi Deeg. A sou 
Deeg sollt een all Zort vu Beschäftegung, Handel, Industrie, Ackerbau, Landbau an dësgläichen ënnerloossen. 
Alleguer sollte sech matenee freeën, allgemeng Versammlungen oß'ialen, wéi eng Gemeng ginnn, fir dass jiddereen 
déi national Eenheet, Eenegkeet an Harmonie ka gesinn. 

Well dës Deeg geseent sinn, sollte si net vernoléissegt ginn ... andeem ee sech einfach nëmmen ameséiert. Wärend 
dësen Deeg sollten Institutioune geschaf ginn, déi de Mënschen en dauerhafte Segen a Wäert bréngen... Ouni 
Zweiwel muss een an dësen Deeg mënschefrëndlech oder ideal Spure vun de Frënn vum Herrgott bestoebleiwen; 
(Spuren), déi an d’ganz Mënschheet erausginn. ... 

De leschte Mount am Bahâ’i Kalenner heescht Erhuewenheet. Bahâ'u'llâh huet dee leschte Mount vu nonzéng Deeg 
als Faaschtenzäit bezeechent. Et ass da wann Erwuesse Bahâ’i vu Sonnenopgaang bis Sonnenënnergaang näischt 
iessen. Faaschten ass eppes wat een och an aner grousse Relioune fënnt, an de Bahâ’i Glawe gesäit e grousse Wäert 
am Faaschten, an dat als eng Disziplin fir d’Séil. Et ass eng Zäit vu geeschteger Virbereedung an Erneiereung fir 
d’Aktivitéite vum neie Joer. Faaschten ass de Bahâ’i Schrëften no eng Flicht fir all Bahâ’i. Awer Fraen déi 
schwanger sinn oder déi nieren, eeler Leit, krank Leit, Leit déi reesen, Leit déi kierperlech schwéier schaffen a 
Kanner ënner fofzéng Joer, brauchen net ze faaschten. 3 

Et liest een och an de Bahâ’i Schrëften dass d’Faaschte ganz gutt ass net nëmme fir de Geescht mee och fir de 
Kierper an dass Bahâ'u'llâh sécher net eppes géif virschreiwe wat der Gesondheet schuede géing. 4 

Dëst Joer fällt Naw-Ruz, d’Bahâ’i neit Joer op de Méindeg, 21ste Mäerz. Zu Lëtzebuerg ass eng Feier op 
nationalem Plang, Samschdes owes, den 20te Mäerz, zu Péiteng am Haus vun der Kultur A Rousen op der 
Maarktplaz. De Programm fänkt owes um 6 Auer un, mat engem meditativen Deel mat Musek a Gebieder. Duerno 
gëtt et ze iesse mat engem musekaleschen Deel wou gedanzt gëtt. 


255 D’Fréijoer 

Sendung 255, 18ten an 19te Mäerz 2005. D’Fréijoer fänkt den 21te Mäerz un. Deen Dag wou d’Nuecht sou laang 
oder sou kuerz ass wéi den Dag. D’Fréijoer ass eng interessant Zäit, souwuel an eiser materieller Welt wéi och an 
der geeschteger Welt. D’Bild vum Fréijor fënnt een a ville Passagen an de Bahâ'i Schrëften. Hei eng kleng 
Selektioun: 

« D Bedeitung vum éiwege Liewen ass d’Geschenk vum hellege Geescht, sou wéi d ’Blumm d’Geschenk vun der 
Joreszäit, der Loft an der Fréijorsloft kritt. Beuecht gutt, dass dës Blumm ursprénglech e Liewe wéi d’Mineral hat; 
awer duerch d’Komme vum Fréijor, duerch d’Geschenker vun de Fréijorswolléken an der Wäermt vun der 
stralender Sonn ass si zu engem anere Liewe komm, engem Liewe vu gréisster Frëschheet a Feinheet an héchstem 
Geroch. Dat éischt Liewe vun der Blumm ass am Verglach zu hirem zweete Liewen den Doud. Dat bedeit dass 
d’Liewe vun Kinnekräich d’Liewe vum Geescht ass, dat heescht éiwegt Liewen, an dass etfräi ass vum Raum, sou 
wéi de mënschleche Geescht, dee keng Plaz huet. Well wann een de mënschleche Kierper ënnersicht, fënnt ee keng 
besonnesch Plaz fir de Geescht, well et ni esou eng gouf; en ass onkierperlech. Seng Verbindung mam Kierper ass 
wéi déi vun der Sonn mat dësem Spigel. D ’Sonn ass net de Spigel, awer si steet a Verbindung mat him. » 5 

Am Buch Beäntwert Froen schreift 'Abdu'l-Bahâ iwwer déi fennëf Stufe vum Geescht. Do ass déi vun der Planz, 
déi vum Déier, déi vum Mënsch, déi vum Glawen, an déi vum hellege Geescht. „Hien ass de Vermëttler tëschent 
Gott a Senge Geschöpfen. Hie gläicht dem Spigel, deen der Sonn zougedréint ass. Wéi dee renge Spigel Liicht vun 
der Sonn kritt an dëse Segen anere weidergëtt, so ass den Hellege Geescht de Vermëttler vum hellege Liicht vun der 
Sonn vun der Wourecht, dat hien de gehellegte Wiesen (also de Gottesoffenbarer, de Reliounsstëfter) weiderreecht. 
Hien ass mat alle gëttleche Vollkommenheete gerëscht. All Kéier wann Hien erschéngt, gëtt d’Welt ernéiert an en 
neien Zyklus gëtt gegrënnt. De Kierper vun der mënschlecher Welt deet en neit Kleed un. Et kann een e mam 
Fréijor vergläichen; all Kéier wann et (d’Fréijor) kënnt, geet d’Welt vun engem Zoustandzum aneren iwwer. Wann 
d’Fréijorszäit kënnt, gëtt déi donkelÂerd, ginn d’Felder an d’Steppe gréng a si bléien, an all Zorte vu Blummen a 
séissrichend Kreider wuessen; d’Beem kréien en neit Liewen an nei Friichten kommen an en neien Zyklus gëtt 


1 Verse Gottes, Bahâ Y Verlag, S441 

2 ’Abdu'l-Bahâ,Verse Gottes, Bahâ’i Verlag, S440 

3 The Bahâ Y Faith, The Emerging Global Religion, W. Hatcher, JD Martin, Bahâ Y Publishing, S. 160-1 

4 From a letter written on behalf of the Guardian to an indivdual believer, May 21, 1946 

5 EWIGESLEBEN UND EINGEHENINS GOTTESREICH, ’Abdu'l-Bahâ, Beantwortete Fragen 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 186 - 

gegrënnt. Sou ass (och) d’Erschénge vum Hellege Geescht. Wann ëmmer Hien erschéngt, gëtt Hien de mënschleche 
Realitéiten en neie Geescht: Hien erneiert d’Welt vun der Existenz an e luewenswäert Kleed, verdreift d’Däischtert 
vun der Onwëssenheet an deed d’Liicht vun de Vollkommenheete schéngen. Duerch dës Kraaft huet Christus säin 
Zäitalter nei gestallt; mat ganz neiem Liewen a gréisster Frëschheet huet dat himmlescht Fréijor säin Zelt an der 
mënschlecher Welt opgeriicht, ... 

Genee sou huet d’Erschénge vu Bahâ'u'llâh engem neie Fréijor geglach,... Duerch d’Kraaft vum Hellege Geescht 
huet Hien d’Séile belieft an en neit Zäitalter gegrënnt. 

Den héchste Bahâ’i Gremium schreift dass „ déi rieseg Kräften déi an der déifster Wierklechkeet “ vum Bahâ’i 
Glawe „verbuerge leien, all Dag en neien Afloss op d’ganz Welt ausüben an dass si mat ëmmer méi enger grousser 
Stäerkt liichten. ... Duerch d’Beméiunge vu sengen Unhänger, fänken d’Léiere vum Glawern un, an der Welt ... 
Fouss ze faassen. ... Si weisen ëmmer méi d’Muecht, d’Problemer déi virun der Mënschheet leien, ze léisen. “ Si 
fuere weider a vergläichen de Bahâ’i Glawe mat engem Bam, „dee fest am Buede verwuerzelt ass, an deem seng 
Âscht a Sprassen zum Himmel zou wuessen. All dat ass méiglech duerch d’Wiesselwierkung an 
d’Zesummenaarbecht vun zwou mächtege ...Kräften, déi am Eeklang mam Gottes Wëlle gläichzäiteg wierken. Si 
erméiglechen dem ... Bam ze wuessen ... fir dass en zur festgeluechten Zäit der Mënschheet seng erliese Friichten 
ubidde kann. Eng vun de ... Kräfte vun dësem geeschtege Fréijor ass vun der Natur hir stiermesch an opwullend, si 
veruersaacht Blëtz an Donner, vill Wand, stiermesche Reen a räissend Fluten. Dat awer mécht d’Uebstgäert an 
d’Felder gréng a fruuchtbar. Déi aner Kraaft ass déi am ... Som verbuergen ... Fäegkeet vum Wuesstum. ... 

D ’Noutwendegkeet déi d’Sot wuesse léisst. D ’Strale vun der Sonn vun der Wourecht an d’Drëpse vun der Wollék 
vun der Gnod hëilefen him ze wuessen an e kräftegen a fruuchtdroende Bam ze ginn. ... Den aiigemenge gëttleche 
Plang, deen d’Mënschheet zur geeschteger Räifféiert, ass net an eiser Hand, ... a seng Verwierklechung hänkt vum 
Wëlle Gottes of. “ 1 2 


256 Buchvirstellung: La foi bahä’fe, L’émergence d’une religion mondiale 

The Bahâ ’iFaith, The emerging giobal reiigion. Sendung 256, 25ten an 26te Mäerz 2005. Léif Radio Ara 
Nolauschterer. Wëllkomm bei eiser 256ster Bahâ’i Emissioun hei um Radio Ara, direkt beim Palais an der Stad. 
Haut wëll ech Iech déi nei Editioun vun engem Buch virstellen: De Bahâ ’i Giawen. Eng Weltrelioun déi sech lues a 
lues weist. The Bahâ ’t Faith, The emerging global religion, Lafoi bahâ ’ie, L ’émergence d’une religion mondiale. 

Et ass eng Aféierung an de Bahâ’i Glawen mat bal 250 Säiten, an d’Geschicht, d’Léieren, d’administrativ Struktur 
an d’Gemengeliwe vum Bahâ’i Glawen, déi jénkst an eng vun deene onofhängeg Weltreliounen, déi am séierste 
wiisst. D’Auteure sinn de William Hatcher, Mathematiksprofesser, Philosof an Erzéier op der Uni zu Quebec a 
Kanada, an den Douglas Martin, dee seng Studien a Business Administration a Geschicht gemaach huet, an dee 
laang Zäit Generaldirekter vun der intemationaler Bahâ’i Gemeng war. 

D’Buch weist de Wuesstum vum Glawen, ugefaangen an engem donklen Iran vum 19te Jorhonnert bis den haitegen 
Dag. De Glawen huet sech quasi iwwerall op der Welt verspreet, huet administrativ Institutiounen an 235 Natiounen 
an Territorien, an ëmfaasst Gleeweger vu praktesch all kulturellem, sozialem a reliéisem Hannergrond. D’Auteure 
weisen, das dësen neie Glawen eng eegestänneg Relioun ass, déi sech ausschliesslech op d’Léiere vun hirem 
Begrënner baséiert, Bahâ'u'llâh. 

D’Auteure insistéieren op dat wesentlecht Konzept vum Bahâ’i Glawen - d’Eenheet vun der Mënschheet - an op 
eng Weltuerdnung, déi sech lues a lues weist. Si ënnersichen déi grouss Palette vu Bahâ’i Léieren, sou wéi 
d’Eenheet an de fortschrëttleche Charakter vun der Relioun, d’Eenheet vu Wëssenschaft a Relioun, d’Gläichheet vu 
Mann a Frau, wirtschaftlech Gerechtegkeet, dat geeschtegt Fundament vum Liewen, Konzepter vun Offenbarung, 
Administratioun a Gesetzer, Institutioune vum Bahâ’i Glawen an d’Disziplinne vum deegleche Liewen. 

Dëst Buch weist dem Lieser och wéi d’Studium vun den Originnen an de Wuesstum vum Bahâ’i Glawen dem 
Student dee komparativ Relioune studéiert, e wäertvollt Mëttel gëtt, fir ze verstoen, wéi eng Relioun entsteet, sech 
entwéckelt a sech etabléiert. De Bahâ’i Glawen ass eng Relioun vun der Neizäit a si weisen dass dëse Glawen 
natierlech méi zougänglech ass fir ze studéieren an ze verstoen wéi méi al Reliounen. Si leeë Wäert drop, dass de 
Bahâ’i Glawen en fait sou eng Etude encouragéiert, well jo eng vun de Léiere vun hirem Begrënner, Bahâ'u'llâh 
seet, dass de gréisste Cadeau dee Gott de Mënsche gemaach huet, hire Verstand ass. 

D’Auteure kucken e bësse méi genee d’Herausfuerderungen déi den drametesche Wuesstum vun dëser jonker 
Relioun matsechbréngen. Si ënnersichen d’Verfollegunge vun den iranesche Bahâ’i, am Kontext vun de Bahâ’i an 


1 DIE FÜNF STUFENDES GEISTES, Abdu'l-Bahâ, Beantwortete Fragen 

2 DAS UNIVERSALEHAUSDER GERECHTIGKEIT, Bahâ'i-Weltzentrum, Bahâ 154 B. E, (Briefe des UHG, 1997Mar 21) 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 187 - 

der muslemescher Shiite Geschicht. D’Auteure weisen drop hin, wéi de Bahâ’i Glawen e Sujet ass, deen déi déifst 
Iwwerzeegunge vu ëm déi fënnef Millioune Leit ausmécht, Iwwerzeegungen, déi déi wichtegst Entscheedungen am 
mënschleche Liewen ausmaachen, a fir déi dausende vu Bahâ’i Verfollegung an Doud akzeptéiert hunn an haut 
nach akezptéieren. Souwäit zu dëser neier Editioun vum Buch: La foi bahâ ’ie, L ’émergence d’une religion 
mondiale — The Bahâ ’i Faith, The emerging global religion. 

Dir fannt eng Onmass vu Bicher elo och am däitsche Bahâ’i Verlag, ënnert www.bahai.de 


257 Naturkatastrofen als Appell fir ze erwächen 

Sendung 257, lten an 2ten Abrëll 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer, déi grouss Verwüstung an Zerstéierung, 
veruersaacht viru kuerzem bei den Äerdbiewen an den Tsunamien am indeschen Ozean, hu vill vun eis zum 
Iwwerleeë bruecht. Sou muncher ee freet sech: Gi mir sou mat eisem Planéit ëm wéi mir eigentlech sollen? Hei e 
puer Gedanken zu dëser Fro vun engem Bahâ’i aus Indien, Vizepresident vum Nationale Rot an Indien. Säin Artikel 
fannt dir och um Intemet op englesch ënnert Times oflndia mam Titel: The speaking tree: Natural Calamity ass 
Wake-up-Call. 

Uechter d’Welt beméie sech Regiemngen, Leit an Organisatioune fir deene Betraffenen Erliichtemng an Hëllef ze 
bréngen. Traditiounsgeméis goufen extra Gebieder a ville Commuautéiten gemaach, fir d’Natur praktesch ze 
berouegen, speziell an deene Regiounen, déi dacks Erdbiewen an Iwwerschwemmungen hunn. Naturkatastrofen 
goufen ëmmer als e Wierk vu Gott gesinn, dee vläicht eng kosmesch Roserei oder eng Onzefriddenheet ausdréckt. 
Haut ass dat anescht. D’Vemonft gëtt vimn de Glawe gestallt a mir siche léiwer no logeschen Explikatiounen déi op 
enger wëssenschaftlecher Recherche baséieren. Trotzdeem schued et awer net fir sech e bëssen Zäit ze huele fir 
doriwwer nozedenken, wéi eng Relatioun mir mat eiser Ëmwelt hunn. 

D’Bahâ’i Gemeng gesäit d’Natur als en eenheetlecht System. An deem System sinn all Liewewiesen matenee 
verbonnen, sief dat d’Planzen, d’Déieren oder d’Mikroben. Zesummenaarbecht a Reziprozitéit ginn als wesentlech 
Attributer vun der Koexistenz an der Natur ugesinn. Changement ass natierlech a kontinuéierlech an all Liewen. 
Awer turbulent a mächteg Changementer, veruersaacht duerch eis eege Gurmangzegkeet, eist oniwwerluecht 
Verhalen, an eise brutale Konsumverbrauch ginn der Natur keng Zäit sech ze adaptéieren, sech unzepassen. 

D’Bahâ’i Schrëften illustréieren d’Konzept dass alles an der Natur matenee verbonnen ass. „...Déi onendlech 
Phenomeener vun der Kreatioun si genee sou ofhängeg, genee sou an enger Wiesselbezéiung wéi 
d’Verbindungsstécker vun enger Ketten. Wa verschidde Stécker raschteg ginn, briechen si, an dat duerch Kräften, 
déi mir net gesinn. Dës Verbindungsstécker ginn duerch nei a besser Stécker ersat. Sou ginn et verschidde kolossal, 
rieseg Evenementer déi an eiser Welt virkommen. Si si vun Zäit zu Zäit noutwenneg. 

Et ass seelen dass mir Zäit fannen oder dass mir eis dofir interesséieren, wäertvoll Lektiounen aus esou Katastrofen 
ze léieren. Wa mir eis nëmme heiansdo kënnten domnner erënneren, dass eist Liewen hei op der Äerd ze 
vergläichen ass mat enger Well am Mier, déi amgaang ass, ze schwëllen a méi grouss ze ginn. D’Liewen ass net 
anescht wéi eng Abildung, eng Illusioun, eng Fata Morgana. Wa mir eis dees bewosst sinn, dréine mir eis vläicht e 
bësse méi dacks eisem Schëpfer zou, fir Hien ëm Schutz ze froen. „Ass et net am Gedenke un deen, deen eis erschaf 
huet, dass eis Häerzer a Sécherheet sinn? “ 

Gott huet dem Mënsch Intelligenz ginn, fir op seng eegen Aart opzepassen. Krise sollten eis net an e Vakuum 
geheien. Vill méi sollte si eis dozou féieren ze erwächen. Et soll eise Wake-up call sinn. D’Krise sollten eis ureegen 
ze handelen, ze agéieren. Well grouss Changementer musse gemaach ginn. An enger Welt wou d’Ëmwelt an 
d’Technologie sech mat grousser Vitesse entwécklen, sinn onvermeidbar weltwäit Changementer an den 
Institutiounen néideg. D’Haapterausfuerdemng ass déi, e Fundament vu gedeelte Valeuren, Wäerter ënnert den 
Natiounen ze schafen. Wäerter déi staark genuch sinn, fir en Zesummenhang ze sécheren a Wäerter déi méi staark si 
wéi déi negativ an zerstéierend Tendenzen an eiser haiteger Gesellschaft. Déi wierklech Gefor läit an der Passivitéit, 
well ee fäert eppes ze änneren, oder well een d’Gefill huet ouni Hëllef ze sinn, virun der Komplexitéit vun de 
Situatiounen a Problemer, virun deene mir am Moment stinn. 

Anstatt der Muecht nozelafen, sollten d’Regiemnge sech als Partner zesummendoe fir eng vereente Welt opzebauen 
an dat mat engem Sënn fir global Verantwortung. Mat neie Wäerter an Astellungen déi sech geännert hunn, kënne 
mir méi sënnvoll liewen. Wa mir besser kënnen ee mat deem aneren ëmgoen, kréie mir eng méi grouss 


1 Although outwardly cataclysms are hard to understand and to endure, yet there lies a great wisdom behind them which appears later. All the visible material events are inter- 
related with invisible spiritual forces. The inßnite phenomena of creation are as interdependent as the links of a chain. When certain links become rusty, they are broken by unseen 
forces, to be replaced by newer and better ones. There are certain colossal events which transpire in the world of humanity which are required by the nature of the times (Abdu'l- 
Baha, Divine Philosophy, p. 115) 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 







- 188 - 

Zesummenaarbecht a manner Konflikt. Amplaz nëmmen un eis selwer ze denken, hu mir méi Zäit fir gär ze hunn, 
generéis ze sinn, ze verzeien, deem aneren ze vertrauen, méi disziplinéiert ze sinn a méi zefridden ze sinn. 


258 De Poopst ass gestuerwen 

Sendung 258, 8ten an 9ten Abrëll 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer. Fir déi réimesch kathoulesch Kierch war 
de Poopst de Vetrieder vu Gott hei op der Welt. D’Bahâ’i Gemeng vu Lëtzebuerg gëtt all de Chrëschten hiert 
Bäileed, am Wëssen an am Glawen doranner, dass d’Séil no dësem Liewen an aner Welte weiderlieft. Hei e puer 
Iwwerleeungen zum Poopst an dem Amt selwer; d’Relatioun vun de Päpst am Bahâ’i Glawen an d’Roll déi si an der 
Geschicht gespillt hunn. 

Dëse Poopst war sécher beméit, den Dialog tëschent de Reliounen ze encouragéieren. Sou hunn zum Beispill Bahâ’i 
Vertrieder u Manifestatiounen an der Vatikanstad an zu Nei Delhi partizipéiert, Manifestatiounen déi vun der 
réimesch kathoulescher Kierch organiséiert goufen. Bei enger zweeter Kéier war d’Bahâ’i Beroderin Zena Sorabjee 
eng vun de Vertriederinne vu Reliounen, déi a Präsenz vum Poopst Johannes Paul II an der Versammlung geschwat 
hunn. 1 

Dëse Poopst huet bei enger Rezeptioun zu Burundi an Afrika, d’Bahâ’i besonnesch ernimmt, an och eng offiziell 
Opzielung vum Bahâ’i Glawen als eng vun de Reliounen déi an Tuvalu vertruede sinn. 2 

Bahâ'u'llâh, deen an der Zäit vum Poopst Pius IX gelieft huet, adresséiert sech un all déi grouss Herrscher vun der 
Zäit. Dem Poopst Pius IX schreift hien 1867 vun Adrianopel aus, dass seng nei Offenbarung déi gëttlech 
Reformatioun ass, den Dag vun der Rekolt. 3 Dëse Poopst war Poopst vun 1846 bis 1878. Bahâ'u'llâh säi Bréif un de 
Poopst ass en eeschten, léiwen Opruff un d’Chrëschten, dass si den haitegen Tag vu Gott erkennen, sech opmaache 
fir säi Liicht, hirem Herr entgéintkommen an a Sengem Numm d’Kinnekräich betrieden. Si wiren zum Liicht 
erschaf, Hie wéilt net, dass si an der Däischtert bleiwen. Christus hätt d’Welt duerch Seng Léift a Säi Geescht 
duerchdrängt, fir dass si un deem Dag kéinten d’Liewen aus der Hand vum Baarmhäerzegen empfänken. Dëst wier 
d’Komme vum Papp, vun deem Jesaja geschwat huet, an déi duerch hie manifestéiert Léier wier dat, wat Christus 
nach zréckgehalen huet, wéi Hie gesot huet: „ Ech hätt iech nach vill ze soen, awer dir kënnt et elo nach net 
erdroen. “ Bahâ'u'llâh fuerdert de Poopst op, d’Coupe vum Liewen ze huelen, dorauser ze drénken an d’Coupe all 
deenen ze offréiren, „déi sech Him an der Mëtt vun de Vëlker vun all Glawen zoudréinen. “ 4 

Wann een déi lescht Halschent vum 19te Jorhonnert e bëssen ënnert d’Lupp hëlt, gesäit een, dass Glanz a Pracht 
deemools déi gewalteg Muecht ausgemaach hunn, déi d’Herrscher, am allgemengen op eng autokratesch Aart a 
Weis, iwwer de gréissten Deel vun der Welt ausgeübt hunn. Bahâ'u'llâh, deen aus sengem Gebuertsland Persien 
wéinst Senge reliéise Léiere verbannt gouf, war de Prisonéier vum tyranneschen a mächtege Sultan vum 
ottomanesche Räich. An dëser Situatioun huet Hie sech un d’Herrscher vun der Welt geriicht. Och wa Seng Bréiwer 
un eenzel Kinneken an de Poopst iwwerreecht goufen, si si entweder bewosst iwwersinn oder zréckgewise ginn, 
seng Rotschlei a Warnunge bloufen onbeuecht, an an engem Fall gouf deen, deen de Bréif bruecht huet, grausam 
gefoltert and doutgemaach. 5 

Bahâ'u'llâh koum zu der Erkenntnis, dass d’Welt der Gnod vu sou engen Herrscher ausgeliwwert war, voll vun 
Arroganz, déi hiren eegene wierkleche Virdeel net méi kloer kënne gesinn. Hien erkläert: „D’Onzefriddenheet, déi 


1 Bahâ 'i- Vertreter nahmen auch an Veranstaltungen in der Vatikanstadt und in Neu Delhi teil, die von der römisch-katholischen Kirche veranstaltet wurden. Beim zweiten Anlass war 
Beraterin Zena Sorabjee eine der Vertreterinnen von Religionen, die in Gegenwart von Papst Johannes Paul II zur Versammlung sprachen. 

(Ridvan Botschaften, Ridvan Botschaften 1988-2003) 

2 ...der besonderen Erwähnung der Bahâ'i durch Papst Johannes Paul II. unlängst bei einem Empfang wärendseines Besuches in Burundi, der ofßziellen Außistung des Bahâ'i- 
Glaubens als eine der vertretenen Religionen in Tuvalu, ... - eines ist unzweiwelhaft klar: Die sich steigernde weltweite Wirkung bestätigt, daß der Bahâ'i-Glaube aus der 
Verborgenheit hervortritt. (Briefe des UHG, Ausgewaehlte Botschaften 1963-1996) 

3 Dieneue Offenbarung ist sozusagen diegöttliche "Reformation", der "Tag der Ernte", wie Bahâ'u'llâh in seinem Sendschreiben an Papst Pius IX. verkündete. (Udo Schaefer, Die 
mystische Einheit der Religionen) 

4 Sein Sendbrief an den Papst enthält einen eindringlichen, liebevollen Aufruf an die Christen, daß sie den heutigen verheißenen Tag Gottes erkennen, sich seinem Licht erschließen, 
ihrem Herrn entgegenjauchzen und in Seinem Namen das Königreich betreten. Zum Lichte seien sie erschaffen, Er wolle sie nicht im Dunkeln wissen. Christus habe die Welt durch 
Seine Liebe und Seinen Geist geläutert, auf daß sie an diesem Tagfähig sei, das Leben aus der Hand des Barmherzigen zu empfangen. Dies sei das Kommen des Vaters, von dem 
Jesaja sprach, und die jetzt durch Ihn offenbarte Lehre sei das, was Christus noch zurückhielt, als Er sprach: »Ich hätte euch noch viel zu sagen, doch ihr vermögt es jetzt noch nicht 
zu tragen.« Er fordert den Papst auf den Kelch des Lebens hinzunehmen, daraus zu trinken und ihn dann solchen anzubieten, »die sich ihm inmitten der Völker allen Glaubens 
zuwenden«. (Shoghi Effendi, Gott Geht Vorüber) 

5 Glanz und Pracht kennzeichneten damals die gewaltige Macht, die die Herrscher, im allgemeinen in autokratischer Weise, iiber den größten Teil der Erde ausiibten. Bahâu 'llâh, 
aus Seinem Geburtsland Persien wegen Seiner religiösen Lehren verbannt, war der Gefangene des tyrannischen und mächtigen Sultans des Ottomanischen Reiches. In dieser Lage 
wandte Er sich an die Herrscher der Welt. Obgleich Seine Tablets an einzelne Könige und den Papst übergeben wurden, sind sie entweder absichtlich übersehen oder zurückgewiesen 
worden, ihr weiser Rat und ihre unheilverkündenden Warnungen blieben unbeachtet, und in einem Falle wurde sogar der Überbringer grausam gefoltert und getötet. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 189 - 

déi mënschlech Rass spléckt a péngegt, hëlt all Dag zou. D 'Zeeche vun der Schwächt an dem Chaos sinn haut ze 
erkennen, well déi momentan Uerdnung schappeg an onvollkommen erschéngt. “ Och wann Hien an däischtere 
Faarwen dës „gëttlech Zichtegung“ gemoolt huet, déi iwwer déi meescht vun deenen Herrcher komme géif an 
d’Vëlker vun der Welt zerstéierech iwwerwältege géif, huet Bahâ'u'llâh awer keen Zweiwel um Resultat gelooss. 

„ Geschwënn, “ so huet Hien erkläert, „gëtt déi haiteg Uerdnung opgerullt an eng nei gëtt an hirer Plaz ausgefaalt. “ 
... Dëst Oprulle vun der aler Weltuerdnung ass eng deeglech Tatsaach vun der Mënschheet ginn, an et kann ee keen 
Enn dovunner gesinn. 1 

De Kär vun der Weltuerdnung vu Bahâ'u'llâh ass d’Eenheet vun der mënschlecher Rass. Bahâ'u'llâh schreift: „De 
wesentleche Grond vum Glawe Gottes a Senger Relioun ass deen, d’mënschlech Rass ze schiitzen an hir Eenheet ze 
fërderen ... “ Hie waamt eis: „D’Wuelergoe vun der Mënschheet, hire Fridden an hir Sécherheet sinn onerreechbar, 
wann net, an éier net hir Eenheet fest begrënnt sinn. “ Dës Eenheet ze verwierklechen ass déi ausdrécklech Aufgab 
vu Bahâ'u'llâh an d’Zil vun all Bahâ’i Aktivitéit. 2 


259 E puer Froen iwwer d’Bahä’i Gemeng 3 

Sendung 259, 15ten an löten Abrëll 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer, an dëser 259ter Bahâ’i Emissioun um 
Radio ARA kucke mir e bësse méi genee wien dann d’Bahâ’i Gemeng ass? Wat d’Bahâ’i Gemeng mécht? Wéi eng 
Kraaft d’Bahâ’i Gemeng an der Welt ass a wéi eng Kraaft si an Zukunft wäert sinn. 

Déi éischt Äntwert op d’Fro wéi eng Gemeng mir sinn, ass déi, dass mir Unhänger vu Bahâ'u'llâh sinn. Mir, 
d’Bahâ’i, deelen eise gemeinsame Glawen a mir sinn ee mat dem anere verbonnen duerch eis gemeinsam Léift fir 
Bahâ'u'llâh. Dofir ass e wesentlechen Aspekt vun eisem Gemeinschaftsliewen eis Frëndschaft a Léift ënnereneen. 

En aneren Aspekt vun der Bahâ’i Gemeng ass ganz kloer d’Gebiet. Mir sinn eng Kommunautéit vu Leit déi 
zesummekommen fir eise Schëpfer ze luewen. A mir kommen zesumme fir eist Verständnis vun de Léiere vu 
Bahâ'uilâh ze deelen a fir eist Wësse vu senger Offenbarung ze verdéiwen. Do derbei kënnt d’Dimensioun vun den 
Institutiounen. Mir sinn eng Gemeng déi organiséiert ass. Eis Institutioune këmmere sech ëm d’Bestietnisser, 
organiséiere Kanner- a Jugendklassen fir hir geeschteg Erzéiung, probéieren eis Differenzen ze léisen an 
ënnerstëtzen eis an eise Beméiungen an Harmonie mat de Gesetzer vun enger neier Uerdnung ze liewen. A wa mir 
stierwen, hëlleft d’Gemeng eis, dass mir en éierbaart Begriefnes kréien; an et gëtt un eis an de Gebieder geduecht. 

Bahâ'u'llâh huet eng weltwäit Gemeng geschaf déi Leit mat esou verchidden Hannergrënn zesumme verbënnt, Leit 
déi sech eens sinn an hirem Verstoe vun enger Rei vu wesentleche Glawenspunkten. An dat a sech ass wierklech e 
Wonner. Et schéngt nach méi erstaunlech wa mir un déi verfollegt Bahâ’i Gemeng am Iran denken, an där mir eis 
Wuerzelen hunn. Mee all dat wat elo opgezielt gouf, geet dat duer? Ass et dofir wou mir Bahâ’i sinn? Natierlech 
kann een och nach soen, dass d’Bahâ’i Gemeng sech an den Déngscht vun der Mënschheet asetzt. Mee et ass 
wichteg, dësen Déngscht méi genee ze defméieren, méi genee ze beschreiwen, dësen Déngscht an e Kontext ze 
setzen. Wat ënnerscheet d’Bahâ’i Gemeng vun anere Kongregatiounen déi méi oder wéiniger déi selwecht Saache 
maache wéi mir? Leit mat héijen Idealer, Leit déi sech asetze fir aneren ze hëllefen? Natierlech ass dee wichtegste 
Punkt deen d’Bahâ’i Gemeng defméiert de Fait dass mir eng Kommunautéit sinn, geschaf duerch d’Kraaft vum 
Bündnis, eng Alliance déi d’Spëtzt ass vun der Eenheet vun der Mënschheet. Dobäi kommen nach d’Léiere vu 
Bahâ'u'llâh fir eist Liewen an der Gemeng: Eis Beméiunge fir Virurteeler ofzeschafen, d’Tatsaach dass mir un 
d’Prinzipp vun der Berodung gleewen, dass mir op sinn an tolerant. An dass d’Bahâ’i administratiivt Uerder 
eenzegaarteg ass. Mir kéinten och nach weiderfueren mat aner spezifeschen Eegeschaften, déi een am Bahâ’i Glawe 
fënnt. Wat mir dann eigentlech maachen, ass natierlech d’Schéinheet vun de Léiere luewen an hir Relevanz fir 
d’Liewe vun der Mënschheet. Dat ass eenzegaarteg. An awer, all dës Tatsaachen sinn nëmmen deelweis eng 
Äntwert op déi Fro: Wéi eng Gemeng ass d’Bahâ’i Gemeng dann? Mir fanne méi eng komplett Äntwert wa mir méi 
genee d’Konzept vum Déngscht ënnersichen. 


1 Nachdem Bahâ'u’lläh diese alte Welt geprüft hatte undzu der Erkenntnis gekommen war, daß sie "der Gnade solcher Herrscher ausgeliefert (war), die, von Hochmut trunken, ihren 
eigenen wirklichen Vorteil nicht mehr deutlich wahrnehmen können ", erklärte Er: "Der Hader, der die menschliche Rasse zerspaltet und peinigt, nimmt täglich zu. Die Zeichen 
drohender Schwäche und des nahen Chaos sind heute zu erkennen, da die bestehende Ordnung bejammernswert unvollkommen erscheint." Obgleich Er in düsteren Farben diese 
"göttliche Züchtigung" malte, welche über die meisten jener Herrscher kommen und die Völker der Welt zerstörerisch überwältigen würde, hat Bahâu'lläh doch keinen Zweiwel an 
dem Ergebnis gelassen. "Bald", so erklärte Er, "wird die heutige Ordnung aufgerollt und eine neue an ihrer Statt entfaltet werden". Seit dem Heimgang Bahâu'llâhs im Heiligen Land 
im Jahre 1892 ist das "Aufrollen" der alten Ordnung eine tägliche Erfahrungstatsache der Menschheit geworden, und kein Ende ist in diesem Vorgang abzusehen. (Baha'u'llah, Die 
Verkuendigung Bahaullahs) 

2 Der Kern der Weltordnung Bahâ'u'llâhs ist die Einheit der menschlichen Rasse. "O ihr Menschenkinder!", schreibt Er. "Die grundlegende Absicht, die den Glauben Gottes und 
Seine Religion beseelt, ist, die Belange der menschlichen Rasse zu schützen und ihre Einheit zu fördern ..." Und Er warnt: "Das Wohlergehen der Menschheit, ihr Friede und ihre 
Sicherheit sind unerreichbar, sofern nicht und ehe nicht ihre Einheit fest begründet ist."Diese Einheit zu verwirklichen ist Bahâ'u'Uâhs ausdrückliche Aufgabe und das Ziel aller 
Bahâ'i-Tätigkeit. (Baha'u'llah, Die VerkuendigungBahaullahs) 

3 aus enger Konferenz an Australien, vum Dr Farzam Arbab, 2004 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 190 - 

D’Konzept vum Déngscht un der Mënschheet, un der Gesellschaft kann ee sou verstoen, dass dësen Déngscht net 
wëllt heeschen, dass een eppes ännere wëll. Sécher wëllt ee sozial Konditioune verbesseren. All déi grouss 
Hëllefsorganisatiounen hunn dacks d’Gefill dass si e Feier läschen, mee dass et op enger anerer Plaz schon nees 
brennt. An da ginn et och ReformBeweegungen, awer och si hunn net als Zil eng komplett Restrukturéierung vun 
der Gesellschaft. Als Bahâ’i gleewe mir wa Bahâ'u'llâh seet: „ Gläich gëtt déi haiteg Uerdnung opgerullt, an eng nei 
Uerdnung kënnt an hir Plaz. “ Dat heescht eng nei Weltuerdnung ass néideg. Dat heescht mir sinn eis bewosst dass 
eis Welt, elo wéi se ass net an der Rei ass, och wa mir vläicht a relativem Komfort liewen. Tatsaach ass, dass 
Ënnerdréckung gréisstendeels d’Welt regéiert, dass Gurmangzegkeet eng Kraaft ass déi d’Liewe vu Milliarde vu 
Leit ruinéiert. An awer si mir keng revolutionär Beweegung am normale Sënn. Wärend mir gleewen, dass déi haiteg 
Weltuerdnung voll a ganz futti ass, wëlle mir näischt mat hirer Zerstéierung ze dinn hunn. D’Bahâ’i Gemeng ass 
eng Gemeng déi baut an net eng Gemeng déi zerstéiert. Mir hu kee Gebrauch fir e Konzept vu Muecht, wou e puer 
déi aner dominéieren oder manipuléieren. Mir gleewen un d’Kraaft vun der Eenheet, d’Kraaft vu gudden a rengen 
Doten, d’Kraaft vum éierlechen Déngscht, ouni dobäi u säin eegenen Interessi ze denken. Mir déngen den Interesse 
vun der Mënschheet, der ganzer mënschlecher Rass a mir schaffen zesumme mat all Projet dat dësen Interessen 
déngt. Awer eist Ënnerhuele befaasst sech domat, eng ganz nei Zivilisatioun ze bauen, eng Zivilisatioun wéi 
d’Mënschheet sech nach ni eng virgestallt huet. An dës Kombinatioun vun Approche a Glawen ass wierklech 
revolutionär. Wann ee sech d’Bahâ’i Gemeng esou virstellt, fënnt ee vill Passagen an de Bahâ’i Schrëften, déi dëse 
Prozess beschreiwen: “Geeschteg Eroberer, engArméi vu Liicht, d’Zaldote vum Liewen. ’’ Fir all Bahâ’i deen 
doriwwer nodenkt, eng wierklech Erausfuerderung! 


260 Suerg ëm eng weider Verfollegung vun de Bahä’i am Iran 

Sendung 260, 22ten an 23ten Abrëll 2005. Berlin/Genf. - Déi international Bahâ’i Gemeng ass bestierzt an 
enttäuscht, dass d’UN Mënscherechtskommissioun versot huet, eng Resolutioun zur Mënscherechtslag am Iran och 
nëmmen a Betruecht ze zéien. Dat obscho sech d’Situatioun am Land verschlechtert a besonnesch d’Verfollegunge 
vun de Bahâ’i. 

„ Wann ee gesäit wéi d’Mënscherechtsverletzungen an der Bahâ ’t Gemeng am Iran zougeholl huet, kann et nëmme 
schockéieren, dass et der UN-Mënscherechtskommissioun dräi Joer laang hannereneen net gelongen ass, déi 
international Observatioun vun der Mënscherechtslag ze erneieren “, sot d’Bani Dugal, Haaptrepräsentantin vun der 
Bahâ’i Intemational Community bei de Vereenten Natiounen. 

„Am leschte Joer goufen zwou bedeitend Helleg Plaze vun de Bahâ ’t zerstéiert, de Bahâ ’i Jugendleche gouf den 
Zougank zu héijerer Bildung an zum Studium alt ërem eng Kéier verweigert, an eréischt kierzlech waren d 'Bahâ 7 
an de Stiet Yazd an Teheran vun enger neier Well vun Iwwergrëff Schikanen a Festname betraff“, sot d’Bani 
Dugal. 

„All dat ass Bestanddeel vun engem Muster vu reliéiser motivéierter Verfollegung, ugestëft a guttgeheesch vun der 
iranescher Regierung, déi d’lescht Joer virun enger däitlecher Veruerteelung vun hiren Handlunge bei der 
internationaler Staategemeinschaft stoung“, sot d’Madame Dugal. 

„Mir si ganz enttäuscht dass d’Mënscherechtskommissioun keen Erfolleg hat. Leider hu Staaten, déi an der 
Vergaangenheet Resolutioune bruecht hunn an domat eng international Observatioun vum Iran erméiglecht hunn, 
sech an dësem Joer nees zréckgezunn, “ sot d’Madame Dugal. 

D’Diane Ala’i, Vertriederi vun der BIC am Sëtz vun de Vereenten Natiounen zu Genf, huet den 23te Mäerz vimn 
der Mënscherechtskommissioun gesot: „ Zënter dräi Joer ass d ’Kommissioun net amstand, eng Iran-Resolutioun ze 
huelen, wärend deem sech d’Situatioun am Land lues awer sécher verschlechtert huet. An elo, an de leschte Méint 
hu mir den Androck, dass et e Réckfall an d’Zäit vu virun 20 Joer gëtt, wou mir gewalttäteg Ugrëff op d ’Bahâ ’i 
Gemeng am Iran erlieft hunn. “ sot D’Madame Ala’i weider. 

„Dee schlëmmsten Ausbroch gouf et an der Stad Yazd, wo e puer Bahâ ’i an hiren Haiser ugegraff a mësshandelt 
goufen. D ’Geschäft vun engem Bahâ ’i gouf a Brand gesat, aner Bahâ ’i goufen intimidéiert a menacéiert. Duerno 
gouf et eng Rei vun Arrestatiounen a kuerzzäitegen Inhaftéierungen. De Kierfécht vun de Bahâ ’i a Yazd gouf 
muttwëlleg zerstéiert, an deems Gefierer iwwer d’Griewer gefuer sinn, Grafsténg goufefutti gemaach an déi 
stierflech Iwwerreschter ausgegruewen a verstreet. “ D’Diane Ala’i huet och gesot, dass am Mäerz zu Teheran 
Agente vum iraneschen Geheimdéngscht d’Wunnenge vun e puer Bahâ’i gestiermt hunn a Stonnen domat 
verbruecht hunn, d’Wunnengen ze duerchwullen, éier si d’Eegentum vun de Bahâ’i matgeholl hunn a si inhaftéiert 
hunn. 

„Fënnef Bahâ ’igoufen eleng am Mäerz inhaftéiert“, sot d’Diane Ala’i. „Zwee vun hinne goufe schliesslech op 
Kautioun fräigelooss, awer d’Famill an d’Gemeng wëssen net wou déi aner inhaftéiert sinn. Zwee aner Bahâ ’i, déi 
festgeholl goufen, well si just Kopië vun engem opene Bréif an dat an engem héiflechen Toun, vun den iranesche 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 191 - 

Bahâ ’ifir de Präsident Khatami weiderginn hunn, kruten d’Héchststroffir dëst sougenannte Verbriechen. “ „An 
engem anere Fall goufen d’Haiser an d’Grondstécker vu sechs Bahâ ’i-Famille konfiskéiert an hinnen esou hir 
eenzeg Liewensgrondlag geholl“, sot d’Madame Ala’i. 

Tëschent 1978 an 1998 huet d’iranesch Regierung méi wéi 200 Bahâ’i hiriichte gelooss. Honnerte goufen 
inhaftéiert an zéngdausende Bahâ’i hunn hir Aarbechtsplaze verluer, hiren Usproch op eng Pensioun, hir Geschäfter 
a Studieméiglechkeeten. Op Grond vun intensivem intemationalem Drock, virun allem duerch Resolutioune vun der 
UN-Mënscherechtskommissioun bis zum Joer 2002, huet d’iranesch Regierung d’Hiriichtungen agestallt an huet 
d’Zuel vun den inhaftéierte Bahâ’i staark reduzéiert. 

Obschonn d’iranesch Regierung déi schwéierst Forme vun direkter Gewalt a Mënscherechtsverletzung un eenzelne 
Membere vun der Bahâ’i Gemeng gestoppt huet, huet si weidergemaach mat hirer Verfollegungskampagne, an dat 
besonnesch duerch sozial a wirtschaftlech Restriktiounen. Zil ass déi allmählech Erwiegung vun enger reliéiser 
Gemeinschaft an hirer Totalitéit. 


261 Honnert Joer däitsch Bahä’i Gemeng 

Sendung 261, 29ten an 30ten Abrëll 2005. Déi däitsch Bahâ’i-Gemeng feiert dëst Joer hiert honnertjäregt Jubiläum. 
Schonn 1905 koum den éischte Bahâ’i an Däitschland an eng lieweg Gemeng huet sech séier entwéckelt. En 
Empfang am Europäesche Bahâ’i-Haus vun der Andacht zu Hofheim am Taunus dëser Deeg ass den Optakt fir eng 
ganz Rei vu Jubiläumsfeieren, déi et an den nächste Méint wäerte ginn. Héichpunkt vun de Feierlechkeeten ass den 
lOte September eng Festveranstaltung vun der ganzer däitscher Bahâ’i Gemeng zu Stuttgart. 

Do, zu Stuttgart huet déi däitsch Bahâ’i Gemeng vimn 100 Joer ugefaangen, wéi den Dr. Edwin Fisher aus Amerika 
a seng schwäbesch Heemecht zréckkoum an eng Zänndoktesch Praxis opgemaach huet. Den zweete Weltkrich war 
natierlech e Réckschlag. Mam Nationalsozialismus gouf en ëffentlecht Optrieden ëmmer méi schwéier. Dat war 
doduerch, dass am Bahâ’i Glawen d’Gedanke vun der Vëlkerverstännegung fest verankert sinn, an och wéint de 
kosmopoliteschen an antirassistesche Léiere. Duerch e Sondererlass vum Himmler gouf de Bahâ’i Glawen a seng 
Institutioune verbueden. All Gemenge goufen 1937 opgeléist, all Eegentum an déi ganz Literatur konfiskéiert. 
Obwuel d’Bahâ’l kee Widderstand geleescht hunn, koum et zu Verhaftungen, Prozesser, a vereenzelt och zu KZ- 
Haft. Nom Krich huet déi däitsch Bahâ’i-Gemeng sech nees nei etabléiert. Geschwënn gouf et a ville Stiet 
Gemengenaktivitéiten. Schonn 1950 gouf et Bahâ’i an ongeféier 65 Uertschaften an der Bundesrepublik. Mat der 
Bildung vun der DDR war do eng fräi Reliounsausübung onméiglech an d’Gemeng am ëstlechen Deel vun 
Däitschland war bis zum Fale vun der Mauer verbueden. D’Präsenz vun der Bahâ’i-Gemeng gouf besonnesch 
ënnerstrach duerch d’Aweiung 1964 vum Haus vun der Andacht bei Frankfurt. Et ass dat eenzegt vu senger Aart an 
Europa an huet zu enger Plaz vun Andacht a Meditatioun entwéckelt, zu engem Unzéiungspunkt fir jiddereen. 1987 
gouf d’Bahâ’i-Haus vun der Andacht vum Land Hessen zum Kulturdenkmal erkläert. 

Bahâ’l sinn haut an zirka 900 Uertschaften an Däitschland vertrueden. Si engagéiere sech lokal an national an enger 
Rei vun Themen, ënnert anneren am interreliéisen Dialog, fir Integratioun a soziale Zesummenhalt, 
Geschlechtergläichstellung, nohalteg Entwécklung oder Mënscherechtsbildung. D’Wierken an der Gesellschaft an 
d’Entwécklung vum Gemengeliewen gi flr d’Bahâ’f Hand an Hand. Sou sinn Andachtsversammlungen, Klasse fir 
d’Wäerteerzéiung vu Kanner a Studiekreesser zu geeschteg reliéisen Theme grondsetzlech op fir jiddereen, Bahâ’i 
oder net. Bei allen dräi Aktivitéiten geet et drëm, déi perséinlech Liewensféierung méi staark u geeschteg Wäerter 
ze orientéieren a sech an den Déngscht an der Gesellschaft ze stellen. 

An Däitschland wéi och an aner Länner hunn d’Bahâ’i sech och mat Stellungnahmen zur Léisung gesellschaftlecher 
Probemer un Entscheedungsdréier a Perséinlechkeete vum ëffentleche Liewe geriicht. Zum Beispill 1986 mat enger 
Erklärung zum Fridden, 1998 mam Statement Integratioun als Erausfuerderung a Chance oder zulescht 2002 mat 
engem Opruff zur Iwwerwannung vu Virurteeler un d’Repräsentante vun de Reliounen. Bahâ’i sinn opgeruff, mat 
de Gleewege vun alle Reliounen an „häerzlecher Verbonnenheet an Eenheet“ an „am Geescht vum Wuelwëllen an 
der Bridderlechkeet“ ze verkéieren. Gerad den interreliéisen Dialog huet de Bahâ’i an Däitschland vill 
Geleeënheete ginn, Vertrieder vu Reliounen a Kiirchen ze begéinen, ënner aneren um Ronnen Dësch vun de 
Reliounen an Däitschland. 

D’Aarbecht vun de Bahâ’i fënnt hir Inspiratioun aus de Schrëfte vu Bahâ'u'llâh (1817-1892), dem Begrënner vun 
der Bahâ’i Relioun. E groussen Deel vu Senge Schrëfte ass op däitsch iwwersat. E wesentlecht Prinzip ass dobäi déi 
gemeinsam Berodung. Dorënner verstinn d’Bahâ’i e Prozess wou d’Entscheedung kollektiv fonnt gëtt; e Prozess 
dee fir den Erfolleg vun de gemeinschaftleche Beméiungen onentbierlech ass. Dës Berodungskultur gëtt am 
Gemengeliewe vun de Bahâ’i bewosst geflegt an entwéckelt. A si gëtt als Modell offréiert fir 
Entscheedungsprozesser op alle gesellschaftlechen Ebenen. 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 192 - 


262 Pilgerrees am Hellege Land 

Sendung 262, 13ten a 14te Mee 2005. Léif Radio Ara Nolauschterer, wëllkomm bei eiser 262ter Bahâ’i Emissioun 
hei um Radio ARA. Meng Fra an ech hate viru kuerzem eng wonnerbar Geleeënheet eng organiséiert Bahâ’i 
Pilgerrees ze maachen. Eng Pilgerrees vun néng Deeg an Israel, d’Hellegt Land fir d’Judden, d’Chrëschten, 
d’Musulmaner an d’Bahâ’i. Am hellege Land sinn et zwou Stied, Haifa um Bierg Karmel an déi fféier Festungsstad 
Akko, déi am Bahâ’i Glawe vu grousser Bedeitung sinn. A wat eng Chance mir hunn, zäitlech gesinn esou no ze 
sinn, bei engem Begrënner vun engem Glawen, deen eis Welt changéiert. Knapps 150 Joer, zu enger Zäit wou déi 
industriell Revolutioun ugefaang huet, wou déi éischt Fotoe gemaach goufen a wou den Telefon erfonnt gouf. Et ass 
scho bemierkenswäert ze gesinn, dass mat dëser neier Relioun, dem Bahâ’i Glawen, dass zur gläicher Zäit wou de 
Bahâ’i Glawen entsteet, dass vun deem Zäitpunkt un de materielle Fortschrëtt immens zouhëlt, dass 
d’Wëssenschaften ongeheiere Progrès maachen. An dës Pilgerrees erlaabt eis an de Fousspuere vun der Geschicht 
ze trëppelen, Plazen ze gesinn, Zëmmeren ze besiche, wou Evenementer geschitt sinn, déi en Afloss op eist haitegt 
Liewen hunn. Ech denken do zum Beispill un dat Zëmmer dat mir besiche konnte, wou Bahâ'u'llâh säi Buch vun de 
Gesetzer offenbaart huet, zu Akko, an engem Haus mat Vue sur mer, wat haut fir d’Bahâ’i vun der Welt en Deel 
vun hirer Pilgerrees ass. 

Fir sou eng Pilgerrees ze maachen, mécht een eng Demande zu Haifa. D’Demande ass grouss an esou kann ee mat 
fënnef Joer rechnen, éier een eng Äntwert kritt. Da kritt een e puer Datumer, wou e wiele kann. An dann huet een 
Zäit sech op seng Pilgerrees virzebereeden. Fir vill Bahâ’i ass et eng eemoleg Geleeënheet säi Glawe besser 
kennenzeléieren. Et muss ee bedenken, dass sou eng Rees muss fmanzéiert ginn an dass Leit vu ganz wäit kommen. 
An eisem Pilgergrupp hate mir Leit aus Kanada, Amerika, Rwanda, Südafrika an den Iles Maurices, fir der nëmmen 
e puer ze nennen. Bei der Invitatioun fir d’Pilgerrees fënnt een och ganz praktesch Informatiounen, besonnesch och 
fir Leit, déi vläicht nach ni eng gréisser Rees an d’Ausland gemaach hunn. 

Wann een da bis do ass, zu Haifa, fir sech anzeschreiwen, kritt een ënnert aneren och e klengt Bichelchen, wat als 
Guide déngt. Do liest een an der Aféierung dass „heilige Stätte ... gewiss Zentren der Ausgiessung göttlicher Gnade 
sind, denn beim Betreten der erleuchteten Orte, die physich wie auch geistig mit Märtyrern und heiligen Seelen in 
Verbindung gebracht werden, wird eines jedes Herz von tiefer Empfindsamkeit durchströmt. “ 

„D 'Bahâ Y Weltzentrum ass räich u Plazen, déi an enher Bezéiung zur Offenbarung stinn, déi de Glawe vu 
Bahâ’u’llâh an déi weltwäit Gemeng vu Senge Gleewegen an d’Liewe geruff hunn. “ „ Virun allem sinn dat 
d’Mausole, déi déi stierflech Iwwerreschter vum Stëfter vum Glawen, Sengem Virleefer an de Mëttelpunkt vu Senger 
Alliance enthalen. Häiser, déi vun der helleger Famill wärend verschiddene Phase vun hirer Verbannung bewunnt 
woren, ... déi verbonne si mat Evenementer, déi d’Entwécklung vum Glawe geprägt hunn. All dat vermëttelt dem 
Visiteur d’Méiglechkeet vun engem geeschtegen Erliefnes, dat eenzegaarteg an der reliéiser Geschicht ass. Dobäi 
kënnt dat groussaartegt Panorama vun de Gebeier an de Gäert, dat sech iwwer den Hang vum Bierg Karmel 
erstreckt. An dat verkierpert dat administratiivt Häerz vun der Bahâ ’i Welt. “ 

D’Pilgergrupp vun 200 war dës Kéier an dräi Sproochen agedeelt, Franséisch, Englesch a Persesch. Mir waren am 
franséische Gmpp zu gutt 40 Leit. De Programm ass esou dass et genuch Zäit gëtt fir sech ze entspanen, fir ze 
bieden an ze meditéieren. Wärend der ganzer Zäit hu mir e Guide gehat, deen eis wonnerbar encadréiert huet. 
Iwwerhaapt hate mir op all de Bahâ’i Plazen e waarmen, häerzlechen Accueil. Déi néng Deeg als Pilger si mir 
wierklech d’Gäescht vun eisem héchste Gremium, dem Universalen Haus vun der Gerechtegkeet, dat eis den 
zweeten Dag an hirem Sëtz perséinlech empfaangen huet. 

Wärhend dësen néng Deeg léiert een natierlech aner Bahâ’i vu ganz verschidde Plazen op der Welt kennen. Dës 
Diversitéit ass wéi e frësche Wand, deen engem richteg gutt deet. Et ass awer och eng wonnerbar Zäit fir ze 
meditéieren an ze bieden, fir sech ze besënnen iwwer säi Liewen a wat ee ka kon kr et mat dëser Pilgerrees ufänken 
wann een nees doheem ass. Mir hu ganz vill Fotoe gemaach, déi mir eise Frënn doheem weisen. Et ass eng gutt 
Méiglechkeet fir konkret iwwer de Bahâ’i Glawen ze schwätzen. 


263 Lassléisung, eng Dugend 

Sendung 263, 20ten a 21te Mee 2005. Léif Radio Ara Nolauschterer, wëllkomm bei eiser 263ter Bahâ’i Emissioun 
hei um Radio ARA. D’Thema vun haut ass d’Lassléisung, détachéiert sinn. Et ass eng Dugend fir déi mir eng ganz 
Rei Gebieder hunn an d’Thema Lassléisung, niewent dem Gebiet an der Meditatioun gehéiert zum Curriculum vun 
eise Kannerklassen. An der Bhagavad-Gita, dem hellege Buch am Hinduismus liese mir: „Bei allem wat s du 
méchs, denk un dat Hellegt, sief lassgeléisst a kuck op den Erfolleg an d’Nidderlag mam gläichen A. Spiritualitéit 
implizéiert Geloossenheit a Gläichgewiicht. “ Wat heescht et lassgeléisst ze sinn? Am Family Virtues Guide, engem 
Buch fir d’ganz Famill, liese mir: „Lassléisung heescht, seng Gefiller erliewen ouni de Gefiller et ze erlaben, dass 


Bahâ 7 Emissiounen utn Radio ARA 2000-2007 




- 193 - 

si eis kontrolléieren “ Et bedeit dass mir entscheeden wéi mir an enger Situatioun agéieren anstatt dass mir einfach 
reagéieren. Gefiller wéi Trauer, Freed, Enttäuschung, Frustratioun, Roserei sinn normal. Jiddereen huet se. 
Lassléisung ass eng Manéier, säin Denken a seng Gefiller zesummen ze benotzen fir dass d’Gefiller net mat eis 
fortlafen. 

Lassgeléisst sinn heescht net wëllen anescht ze fillen wéi ee wierklech fillt. Gefiller si wonnerbar wa si eis 
gehéieren, wa mir se benotzen fir dat ze maache wat mir wierklech gewielt hunn ze maachen. 

Lassgeléisst sinn bedeit, dat ze fille wat ee fillt, mee net mussen op dat Gefill hin ze handlen, ausser et ze wëllen. Et 
ass esou wéi wann ee niewent sech selwer steet a kuckt wat ee fillt an et och fillt. 

Firwat solle mir Lassléisung iiben? Well et wichteg ass fir e geeschtegt Wiesen. Et erlaabt eis ze wielen wéi mir 
handle sollen, egal wéi mir och fillen. Et erlaabt ass léif ze si mat Leit déi mir net gär hunn, oder eppes schwéieres 
ze maachen well et richteg ass dat ze maachen. 

Lassléisung hëlleft eis ze entscheede wat mir mat staarke Gefiller wéi Roserei maache sollen. Ech kann engem soe 
wéi rosen ech sinn a firwat anstatt d’Dier hannert mir zouzeklacken a voller Roserei fortzelafen. 

Lassléisung ka mir Selbstvertraue ginn. Et ass esou wéi wann ech a menge Gedanke roueg a friddlech am Bësch 
spadséieren a kucke wat geschitt ouni d’Nerven ze verléieren. 

Ouni Lassléisung weess ech ni wat ech maache wäert; et hänkt dovun of wéi ech mech spieren. Wann ech 
Lassléisung vill iiben, gëtt et méi einfach et ze maachen, och wann ech ganz staark Gefiller fir eppes oder een hunn. 
D’Gebiet an d’Meditatioun kënne vill hëllefe Lassléisung ze léieren. 

Ouni Lassléisung géif ech vun all deene Saachen ewechbleiwen déi ech net gär hunn oder déi schwéier sinn - och 
wann et wichteg ass dass ech se maachen. Mat Lassléisung kann ech entscheeden eppes mat Moderatioun ze 
maachen anstatt ze vill ze iessen oder ze vill Tëlee ze kucken an domat aner Saachen ze vemoléissegen, Saachen déi 
musse gemaach ginn. 

Wéi üben ech Lassléisung? Ëmmer da wann ech e Gefill hu fir eppes oder fir een. Fir d’éischt heescht et d’Gefill 
erkennen, well wéi kann ech lassgeléisst sinn wann ech net weess vu wat ech lassgeléisst sinn? 

Bleif stoen a kuck op deng Gefiller a Gedanken. Stell dir zwou Froen: Wat fillen ech iwwer dat do? Wat wëll ech 
maachen? Dann iwwerlee wat s du maache wëlls a fro dech: Ass et gutt fir mech? Hëlleft et vläicht engem aneren? 
Ass et richteg? Ass et dat bescht wat ech maache kann? Wann d’Äntwert do op eng vun de Froen nee ass, dann 
decidéier, eppes anescht amplaz ze maachen. Dräi Saachen also: kucken, wielen, handlen. 

Konkret kann ee sech Lassléisung virstelle bei Situatiounen an der Famill: D’Mamm freet d’Kanner am Haus ze 
hëllefen awer si wëlle léiwer dobausse spillen. Oder ech wëll onbedéngt e Spill gewannen awer ech verléieren. Oder 
et ass een invitéiert an et huet een d’Gefill dass keen engem nolauschtert. Oder et ass ee bestued an op eemol léiert 
een eng aner Persoun kennen an et ass ee fuerchtbar vun hir ugezunn. 

Lassléisung kann also ganz konkret am Alldag hëllefen, sech bewosst ze ginn, wat mat engem passéiert. Et kann een 
op mannst eng Kéier déif anootmen, éier een sech an eppes erastierzt, wat ee vläicht am Moment als richteg 
empfënnt. 

D’Konscht, d’Wäisheet läit doranner e Gläichgewiicht ze fannen tëschent dräi Saachen an eisem Liewen: dat wat ee 
fillt, dat wat een dénkt an dat wat ee mécht. 

Ofschléissend fanne mir an der Bahâ’i Encyclopédie dass Lassléisung net nëmmen am Hibléck op materiell Saache 
nëtzlech ass, mee et betrëfft och de Wonsch an den Himmel, an de Paradis ze kommen, de Stolz op säin eegent 
Wëssen an dat wat een erreecht huet. 


264 De Bahä’i Glawen an e puer Minutten erklären, Deel 1/7 

Sendung 264, 27ten an 28te Mee 2005. Wat ass Bahâ’i? Wéi kann ech engem dat an e puer Minutten erklären? 1 2 An 
dëser Emissioun probéiere mir en Ufank ze maachen. Mir stellen eis d’Anna vir, e Meedche vu 17 Joer dat senger 
Frëndin, dem Emilia, vu sengem Glawe schwätzt. Emilia, mir hu jo schonn driwwer geschwat, dass de Bahâ’i 
Glawen eng Weltrelioun ass, mam Zil dass all Rassen an all Vëlker kënnen an engem gemeinsame Glawen 
zesummekommen. Bahâ’i sinn Unhänger vu Bahâ'u'llâh. Hien ass fir si deen, deen zu allen Zäite versprach gouf, le 
Promis, der Verheissene. Wéi s du weess, fënnt een an den Traditioune vu bal alle Vëlker d’Versprieche vun enger 
Zukunft wou Fridden an Harmonie op der Äerd wäert etabléiert ginn, d’Versprieche vun enger Zukunft wou 


1 Family Virtues Guide, PLUME, S. 101 

2 Ruhi 6, L ’acte d’enseigner, s7 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 194 - 

d’Mënschheet am Gléck an am Wuelstand liewe wäert. Mir gleewen dass d’Zäit vun dësem Versprieche komm ass 
an dass Bahâ'u'llâh dës Persoun ass an dass seng Léieren der Mënschheet et erlaben eng nei Welt ze schafen. 
Bahâ'u'llâh schreift op enger Plaz: „Dat wat den Här als héchst Heelmëttel a mächtegst Instrumentfir d’Heelung 
vun der ganzer Welt verschriwwen huet, ass d’Unioun vun all senge Vëlker an enger universaler Saach, engem 
gemeinsame Glawen. “ 1 2 

Wann s du d’accord bass, wollt ech dir fir d’éischt vun enger Léier vu Bahâ'u'llâh erzielen; et ass iwwer den 
Herrgott an eiser Relatioun, eiser Bezéiung mat Him. Bahâ'u'llâh léiert eis dass ee Gott a senger Essenz net kenne 
kann. Dat heescht mir sollten eis kee Bild vun Him maachen, wéi dass mir eis Hien zum Beispill als e Mënsch 
virstellen. Dat wat erschaf gouf, ka säi Schëpfer net verstoen. En Dësch zum Beispill kann d’Natur vum Schräiner, 
deen den Dësch gemaach huet, ni verstoen. D’Bild kann de Moler net verstoen. Genau sou ass eis Relatioun mat 
Gott. 

Gott huet alles erschaf, Himmel an Äerd, mat senge Bierger an Däll, senge Wüsten a Mierer, senge Felder a Beem. 
Gott huet d’Déieren erschaf an d’Mënschen. D’Ursaach hannert eiser Kreatioun, eiser Schëpfung, seet Bahâ'u'llâh, 
ass d’Léift. Hie seet: „Ech hat engLéiftfir dech ze erschafen, also hunn Ech dech erschaf Sief du also frou mat 
Mir,fir dass Ech däin Numm soe kann, an deng Séil mam Geescht vum Liewen erfëlle kann. “ 

Och wann d’Existenz vu Gott wäit iwwer eist Verstoen ewech geet, beréiert Seng Léift eist Liewen an eis selwer déi 
ganzen Zäit. Dës Léift kënnt op eis zou duerch Säin éiwegt Bündnes, Seng éiweg Alliance. Dat heescht einfach dass 
Gott eis ni aleng léisst, Hie léisst eis ni ouni Direktioun. All Kéier wann d’Mënschheet vun Him ewech geet, wann 
d’Mënschheet Seng Léiere vergësst, erschéngt eng Manifestatioun vu Gott an offenbaart eis Säi Wëllen a Seng 
Ziler. 

Dat Wuert manifester bedeit eppes offenbaren, eppes bréngen dat virdrun net bekannt war. D’Manifestatioune vu 
Gott si besonnesch Wiesen déi der Mënschheet d’Wuert an de Wëlle vu Gott offenbaren; a wa mir hinnen 
nolauschteren, äntwere mir dem Appell vum Herrgott. 

E Beispill aus der physescher Welt hëlleft eis d’Konzept vun der Manifestatioun ze verstoen. Op dëser Äerd ass et 
d’Sonn déi d’Ursaach vun all eiser Hëtzt a Luucht ass. Ouni d’Sonn wier kee Liewen op der Äerd méiglech. An 
awer kënnt d’Sonn net erof hei op d’Welt, a géife mir probéieren no bei si ze kommen, géife mir direkt verbrennen. 

Wa mir elo e proppere Spigel huelen an deen der Sonn zou riichten, gesi mir d’Bild vun der Sonn am Spigel. A wat 
de Spigel méi propper ass, wat d’Bild vun der Sonn am Spigel méi perfekt ass. An d’Manifestatioune vu Gott si wéi 
perfekt Spigelen déi d’Luucht vu Gott an all Senger Herrlechkeet refletéieren. An all déi Spigelen refletéieren déi 
selwecht Luucht. Wärend mir Gott selwer net erreeche kënnen, kommen dës perfekt Wiese vun Zäit zu Zäit bei eis, 
liewe mat eis, ginn eis eng Richtung a fëllen eis mat Energie déi mir brauchen fir Progrès ze maachen, materiell a 
spirituell. 

Du hues d’Chance no de Léiere vu Christus erzunn ze ginn, eng Manifestatioun déi Gott der Mënschheet virun 2000 
Joer geschéckt huet. Säi Rang ass dee vum Jong vu Gott. Elo kann s du d’Léiere vun enger neier Manifestatioun vu 
Gott kréien, Bahâ'u'llâh. Säin Titel bedeit Herrlechkeet Gottes. D’Léiere vu Bahâ'u'llâh sinn a perfekter Harmonie 
mat de Léiere vu Christus, awer si riichte sech un d’Besoine vun der Mënschheet vun haut. Wann s du e Moment un 
d’Schicksal vun der Mënschheet denks, bass du bestëmmt mat mir d’accord dass d’Zäit do ass fir eng aner 
Manifestatioun vu Gott. 

Hei ass e klenge Passage vun de Schrëfte vu Bahâ'u'llâh, iwwer den Dag an deem mir liewen: „Dëst ass den Dag 
wou d’Gonscht vu Gott sech iwwer d’Mënsche verspreet huet, deen Dag wou seng allermächtegst Gnod alles wat 
erschaf ass, imprégnéiert huet. Et gehéiert sech dass all d’Mënsche vun der Welt hir Differenzen ausgläichen, an a 
perfekter Eenheet a Fridden ënnert dem Schiet vum Bam vu Senger Suerg an .. Guttheet zesummekommen. “ ~ Éier 
ech weiderfüeren Emilia, hues du vläicht Froen. Wat denks du iwwer dat wat ech gesot hunn? 

Sou wäit dës kuerz Explikatioun vum Anna, wéi hat senger Frëndinn dem Emilia de Bahâ’i Glawe presentéiert. An 
eiser nächster Emissioun héiere mir den zweeten Deel vun dëser Aféierung an de Glawen. 


265 De Bahä’i Glawen an e puer Minutten erklären, Deel 2/7 

Sendung 265, 3ten an 4te Juni 2005. An eiser leschter Emissioun hu mir gesinn wéi d’Anna, e Meedche vu 17 Joer 
senger Frëndin, dem Emilia de Bahâ’i Glawen presentéiert. Dass et eng Weltrelioun ass, wou all Rassen a Vëlker an 
engem Glawen kënnen zesummekommen. Dass Bahâ'u'llâh deen ass, deen zu allen Zäite versprach gouf. D’Anna 
zitéiert Bahâ'u'llâh, dee seet: „Dat wat den Här als héchst Heelmëttel a mächtegst Instrumentfir d’Heelung vun der 


1 Ruhi 6, section 7, Bahau'lläh, Gleanings, CXX 

2 Bahâ ’u'llâh, Gleanings, IV 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 195 - 

ganzer Welt verschriwwen huet, ass d’Unioun vun all senge Vëlker an enger universaler Saach, engem gemeinsame 
Glawen. “ 1 Déi éischt Léier an dëser kuerzer Presentatioun war d’Bezéiung tëschent dem Mënsch a sengem 
Schëpfer. Gott direkt kann een net a senger Essenz kenneléieren. All Virstellung déi mir vun eisem Schëpfer hunn 
kënnt vun eiser eegener Virstellungskraaft. 

D’Bild kann de Moler net verstoen. D’Buch kann den Auteur net verstoen. Genee sou ass eis Relatioun mat Gott. 
Well Gott eis awer ni aleng léisst, bréngt Hien eis all Kéier dann e Prophet, eng Manifestatioun, deen eis Gottes 
Wëllen a seng Ziler bréngt. D’Manifestatioun vu Gott fir eis haiteg Zäit ass Bahâ'u'llâh, sou wéi et virun 2000 Joer 
Christus war. Gott schéckt vun Zäit zu Zäit, no de Besoine vun der Mënschheet eng Manifestatioun fir eis de Wee 
ze weisen. Gutt verstan, mir decidéiere wat mir domat maachen. Mir hunn eise fräie Wëllen. Dat ass esou wéi 
d’Sonn déi Gott duerstellt an e Spigel, deen d’Manifestatioun duerstellt. D’Hëtzt vun der Sonn ass vill ze staark fir 
eis Mënschen. Wa mir ze no sinn, verbrenne mir. Am Spigel gesi mir d’Sonn genee sou gutt. 

A mir sinn och wéi e Spigel, an deem sech d’Luucht vu Gott refletéiert. Wann de Spigel vun eisem Häerz propper 
ass, kann e vill vun der Luucht vu Gott refletéieren. Wann ee voll mat weltlechem Stëbs ass, refletéiert ee sou gutt 
wéi näischt. A wa mir eis der Sonn zoudréien, kréie mir déi néideg Kraaft an Energie, sou wéi hei op der Äerd 
d’Sonn alles wat erschaf ass, mat Liewen erfëllt. 

De Rang vu Jesus Christus ass dee vum Jong vu Gott. Am Bahâ’i Glawen ass de Rang vu Bahâ'u'llâh dee vun der 
Herrlechkeet Gottes. D’Léiere vu Bahâ'u'llâh sinn a perfekter Harmonie mat de Léiere vu Christus, awer si riichte 
sech un d’Besoine vun haut. Et ass haut Zäit fir eng aner Manifestatioun vu Gott. 

Op dëser Plaz mécht d’Anna eng Paus mat senger Presentatioun a freet d’Emilia, seng Frëndin, op hatt vläicht 
Froen huet zu all deem. 1 2 Da proposéiert hatt dem Emilia eng aner Léier vu Bahâ'u'llâh ze presentéiren, d’Zil vum 
Bahâ’i Glawen. Et ass dat d’Eenheet vun der Mënschheet. D’Bahâ’i Léiere soen eis dass mir d’Friichte vun engem 
Bam sinn an d’Blieder vun engem Aascht. Och wa mir anescht ausgesinn an eis eege Gefiller hunn, och wa jidderee 
ënnerschiddlch Talenter a Fäegkeeten huet, komme mir alleguer vun der selwechter Wuerzel; mir gehéieren all zu 
der mënschlecher Rass. 

D’Mënschheet kann ee mat engem grousse Gaart vergläichen, an deem all Zorte Blumme niewentenee wuesse, vun 
alle Faarwen a jiddereng mat engem anere Geroch. De Charme an d’Schéinheet vum Gaart läit an dëser 
Verschiddenheet. Mir duerfen et net zouloossen dass eis Ënnerscheeder an eise Charakter, eis Temperamenter, eis 
Gedanken a Meenungen, dass déi Konflikter a Streidereie mat sech bréngen. Mir sollten d’Membere vun der 
mënschlecher Rass wéi schéi Blummen am Gaart vun der Mënschheet gesinn an eis erfreeën, dass mir dozou 
gehéieren. 

Och wann d’Eenheet vun der Mënschheet eng Wourecht ass, un der keen Zweiwel besteet, si mir nach wäit ewech 
vun dësem Konzept, a fir si ze vereenen ass keng einfach Aarbecht. Wann s du decidéiers dech der Bahâ’i Gemeng 
unzeschléissen, wier ech wierklech immens frou. Da wäerts du mat eis un der Konstruktioun, um Bau vun dëser 
Eenheet deelhuelen. Mir ginn eis all Méi eis Gedanken an dat wat mir maachen, mat eisem Glawen un d’Eenheet 
vun der Mënschheet ze verbannen. Engem Krichsgedanke sollte mir direkt mat engem Friddensgedanken äntweren. 
E Gedanke vun Haass sollte mir direkt mat engem Gefill vu Léift tauschen. Mir sollen alles maachen wat méiglech 
ass, fir manner Virurteeler ze hunn. Si hënneren eis drun, eng besser Welt ze bauen. Vill Texter an de Bahâ’i 
Schrëfte weisen eis de Wee vun der Eenheet a weisen eis wéi mir deenen aneren hëllefe kënnen dee selwechte Wee 
ze huelen. 

Hei dësen Extrait aus de Schrëften: „Bahâ'u'llâh huet de Krees vun der Eenheet gezeechent. Hien huet e Plang 
gemaach fir all Mënschen ze vereenen a si zesummenzebréngen ënnert dem Schiet vum Zelt vun der universeller 
Eenheet. Dat hei ass d’Wierk vun der helleger Guttheet, a mir sollen eis mat Häerz a Séil Méi ginn, dës Eenheet 
ënnert eis ze realiséieren. Sou laang wéi mir dru schaffen, wäerte mir Kraaft kréien. “ 3 


266 De Baha’i Glawen an e puer Minutten erklären, Deel 3/7 

Sendung 266, lOten an 1 lte Juni 2005. An eise leschten zwou Emissiounen hu mir eng Aféierung an de Bahâ’i 
Glawen héieren, dass de Bahâ’i Glawen eng Weltrelioun ass, mam Zil dass all Rassen an all Vëlker kënnen an 
engem gemeinsame Glawen zesummekommen. Mir hu weider héieren dass ee Gott selwer a senger Essenz net ka 
kenneléieren. Genee sou kann och d’Bild säi Moler, säi Schëpfer net verstoen. D’Ursaach hannert eiser Kreatioun, 
eiser Schëpfüng, ass d’Léift. De Schräiner ass frou mat senger Kreatioun, sengem Schaf, sengem Stull. De 
Kënschtler ass frou mat sengem Wierk. Mir hu gesinn, wéi Gott sech de Mënsche weist. Esou wéi d’Sonn ze staark 


1 Ruhi 6, section 7, Bahâ’u'llâh, Gleanings, CXX 

2 Ruhi 6, section 9 

3 ‘Abdu'l-Bahâ, Causeries, p.73-4 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 196 - 

ass, fir direkt bei eis erofzekommen, schéckt si eis d’ Stralen, déi eis Hëtzt a Liewe ginn. Op déi Manéier schéckt 
Gott eis seng Offenbarer, seng Propheten, seng Manifestatiounen, fir eis geeschtegt Liewen ze ginn, fir eis de Wee 
ze weisen, fir eis seng Léier der Mënschheet unzebidden, ze offréieren. Mir entscheede schlussendlech wat mir 
domat maachen. Wa mir elo wëllen d’Hëtzt an d’Léift vu Gott kréien, musse mir an d’Liicht goen. Mir musse wéi e 
Spigel sinn, dee propper ass, wou kee Stëbs drop ass. Da kënne mir d’Liicht vu Gott a vu senger Manifestatioun 
spieren an dovunner Notzen zéien. Jesus Christus ass de Jong vu Gott. Bahâ'u'llâh bedeit Herrlechkeet Gottes. 
D’Léiere vu Bahâ'u'llâh sinn a perfekter Harmonie mat de Léiere vu Christus, awer si riichte sech un d’Besoine vun 
haut. Et ass haut Zäit fir eng aner Manifestatioun vu Gott. 

D’Prinzip vun der Eenheet an der Villfalt, an der Diversitéit, dëst Prinzipp gëtt haut vu ville Mënschen empfonnt. 
Mir sinn alleguer d’Friichte vun engem Bam an d’Blieder vun engem Aascht. Mir kommen alleguer vun der 
selwechter Wuerzel, mir gehéieren zu der mënschlecher Rass. Sech der Bahâ’i Gemeng uschléissen heescht um Bau 
vun dëser Eenheet deelzehuelen. Einfach ass et net, mee passionant. 

Souwäit zu de leschten zwou Emissiounen. Virurteeler vun all Zort sinn déi gréisste Barrière fir Eenheet an der 
Diversitéit ze erreechen. 

Bahâ'u'llâh gouf 1817 zu Teheran, der iranescher Haaptstad gebuer. 1 Schonn als Kand, war Hien erstaunlech. Hien 
ass doheem erzu ginn, mee Hien huet net missten an d’Schoul goen, well Hie vu Gott ugebuerent Wësse krut. 
Bahâ'u'llâh koum ass enger adleger Famill, an als jonke Mann, krut Hien e wichtege Posten um Haf vum Kinnek 
ugebueden, deen Hie refuséiert huet. Hien huet léiwer seng Zäit domat verbruecht, den Ënnerdréckten ze hëllefen, 
de Kranken an Aarmen ze hëllefen, a sech vir Gerechtegkeet anzesetzen. 

Et si virun allem zwee Aspekter aus dem Liewe vu Bahâ'u'llâh déi ech emimme wëll. Een ass d’Leiden, wat Hien 
huet missen erdroen. Deen aneren ass deen immensen Afloss deen Hien op d’Häerzer an d’Geeschter vun de Leit 
hat. Dës zwee Aspekter charakteriséieren all d’Propheten an d’Manifestatioune vu Gott. 

D’Leide vu Bahâ'u'llâh hunn ugefaang wéi Hie sech erhuewen huet fir d’Saach Gottes ze verbreeden. Säi Liewe war 
e Liewen am Exil, Prisong a Verfollegungen. Hie gouf an engem trauregen an däischtere Prisong zu Teheran a 
Kette gehalen. Véier mol gouf Hie vu Land zu Land exiléiert, fir zum Schluss an d’Prisongsstad vun Akka am 
ottomanesche Räich geschéckt ze ginn. Sou grouss ware seng Leiden dass fir Hien Akko « dee gréisste Prisong » 
war. 

Déi zwee mächteg Regiemnge vun der Zäit, de Schah vum Iran an den ottomaneschen Herrscher, hunn alles 
probéiert fir sech géint Bahâ'u'llâh a Seng Léieren ze erhiewen. Mee d’Luucht vun der Wourecht ass net einfach aus 
ze kréien. D’Waasser selwer wat op d’Feier geschott gëtt fir d’Flamen ze läschen, gëtt zu Uelech, an d’Feier brennt 
mat nach méi enger Intensitéit. Näischt konnt gemaach ginn fir deen ëmmer méi groussen Afloss vu Bahâ'u'llâh ze 
verhënneren. Wat d’Autoritéiten Hie méi wäit an den Exil geschéckt hunn, wat d’Zuel vun de Leit déi vu Senge 
Léieren ugezu ware, an déi Seng Muecht a Seng Majestéit unerkannt hunn, méi grouss gouf. Trotz der konstanter 
Verfollegung, huet Bahâ'u'llâh weider d’Wuert vu Gott offenbaart, an dat wärend méi wéi véierzeg Joer. Hien huet 
der Welt souvill Léift an Energie bmecht, dass zum Schluss d’Victoire vu Senger Saach sécher ass. 

Bahâ'u'llâh ass 1892 gestuerwen. Säi Mausoleum, dee fir eis déi hellegst Plaz vun der Welt ass, ass ganz no bei der 
Stad Akko, haut an Israel, net wäit ewech vum Bierg Karmel. Souwäit eis kuerz Aféiemng iwwer de Bahâ'i Glawen. 

Iwweregens hat ech zesumme mat menger Fra, d’Geleeënheet, vim kuerzem eng Pilgerrees an Israel ze maachen, a 
mir wäerten demnächst eng audiovisuell Presentatioun vun eiser Rees am Bahâ'i Zenter weisen. 


267 De Bahä’I Glawen an e puer Minutten erklären, Deel 4/7 

Sendung 267, 17ten an 18te Juni 2005. Mir fiieren haut weider an eiser Aféiemng an de Bahâ’i Glawen. An eiser 
leschter Emissioun hu mir gesinn dass all Manifestatioun vu Gott, all Prophet éischtens vill gelidden huet an 
zweetens d’Leit ronderëm immens ugezu ware vun der Persoun vun der Manifestatioun. 

Christus huet säi Liewe gi fir d’Mënschheet ze retten. 2 Wéi eng Bedeitung hunn d’Leide vun de Manifestatioune vu 
Gott, déi, obscho si allmächteg sinn, fräiwelleg Schmäerz a Peng ze akzeptéieren an op sech huelen, fir dass mir 
solle fräi sinn. Eng aner zentral Figur am Bahâ’I Glawen ass de Bâb: Iwwer Hie schwätze mir haut e bëssen. 

E puer Joer éier Bahâ'u'llâh seng Missioun proklaméiert huet, huet Gott e speziellen Offenbarer geschéckt fir säi 
Kommen ze annoncéieren. Dës grouss Persoun huet als Titel de Bâb, wat op Lëtzebuergesch eng Dier bedeit. Hie 
war en fait eng Dier fir d’Wësse vu Gott, eng Dier zu enger neier Era an der mënschlecher Existenz. Wärend sechs 
Joer, huet Hien andauerend virausgesot dass d’Komme vun enger neier Manifestatiou vu Gott ganz no wier. Hien 


1 Ruhi 6, s.112 

2 Ruhi 6, sectl3.p.l 16 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 197 - 

huet de Wee fir Säi Komme virbereet. Hien huet de Leit gesot dass si géifen den Ufank vun engem neien Zäitalter 
erliewen, den Ufank vum Dag, dee vu Gott versprach gouf. Hien huet d’Leit agelueden hier Häerzer vum Houfert 
vun dëser Welt ze rengegen fir dass si kënnen deen erkennen dee Gott wäert gläich manifestéieren. 

Zéchdausende vu Leit hunn de Message vum Bâb akzeptéiert an ugefaang Seng Léieren unzewenden. Mee déi 
iranesch Regierung an hire mächtege Clergé deen iwwer d’Massen herrscht, hu sech géint Hien erhuewen. Seng 
Unhänger goufe verfollegt a vill vun hinne goufen higeriicht. De Bâb selwer gouf e Martyr mat 31 Joer. Op Uerder 
vun der Regierung gouf Hien erschoss, an dat vun engem Regiment vun Zaldoten, déi Hien op enger ëffentlecher 
Plaz ugestréckt haten on op Hie geschooss hunn. D’Wierder vum Bâb si staark. Hei zwee Gebieder vun Him: 

„ Wien ausser Gott hëlt Schwieregkeeten ewech? So: Gelueft sief Gott! Hien aleng ass Gott! All si Seng Dénger an 
all sti si ënnert Sengem Gebot! “ 

„So: Gott geet allen duer, an iwwer alles. Näischt, weder an den Himmelen, nach op der Äerd, ausser Gott kann 
duergoen. A Wierklechkeet, ass Hie selwer deen dee weess, deen deen ënnerstëtzt, den Allmächtegen. “ 

Vill Bahâ’i kenne ganz besonnesch dat éischt Gebiet a soen et an Zäit vu Schwieregkeeten. 

Nodeem de Bâb erschoss gouf, hu seng Unhänger d’Reschter vu sengem Kierper geholl, a si goufe vu enger Plaz op 
déi aner transportéiert a verstoppt, virun de Géigner vum Glawen. Zum Schluss koumen d’Iwwerreschter vum Bâb 
op de Bierg Karmel, am Hellege Land. Jidderee deen an Israel war a virun allem zu Haifa, kann de Mausoleum vum 
Bâb mat sengen herrlechen Terrassen net iwwersinn. Haifa ass haut den drëttgréissten Hafen an Israel. Zesumme 
mat Akko, der fréierer Prisongsstad, déi och um Mier läit, sinn dës zwou Stiet haut dat administratiivt a geeschtegt 
Weltzentrum vum Bahâ’i Glawen: dat geeschtegt Zentrum well et ass do wou d’Mausoleume vum Bâb a Bahâ'u'llâh 
sinn, wéi och déi aner helleg Plazen, an dat administratiivt Zenrum well de Sëtz vum héchste Bahâ’i Gremium, 
d’Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet, och um Bierg Karmel ass. 


268 De Bahä’I Glawen an e puer Minutten erklären, Deel 5/7 

Sendung 268, 24ten an 25te Juni 2005. Mir fueren haut weider an eiser Aféierung an de Bahâ’i Glawen. 1 Déi 
wichtegst Iddi, dee wichtegste Gedanken an eisem Liewen als Bahâ’i ass deen, dass mir e Bündnis, eng Alliance 
mat Bahâ'u'llâh gemaach hunn. Wéi dir wësst, gouf et an all den anere Reliounen, nom Doud vun der 
Manifestatioun, also nom Doud vu Jesus, nom Doud vu Mohammet, vill Streidereien. D’Konsequenz dovunner war 
d’Divisioun vun der Relioun an eng grouss Zuel vu Sekten. D’Ursaach vun der Désunioun war heiansdo d’Léift fir 
d’Muecht vu verschidden ambitiéis Persounen. Mee wann et Meenungsverschiddenheeten tëschent de Gleewegen 
goufen, wat d’Bedeitung vun de Wierder vun der Manifestatioun ubelaangt, hat keen d’Autoritéit vun der 
Manifestatioun selwer kritt, fir des Désaccorden ze léisen. An domat goufen et natierlech nach méi Konflikter a 
Streidereien. All Kéier wann et nei Interpratioune gouf, ass domat och eng nei Sekt entstanen. 

Bahâ'u'llâh huet säi Glawe virun esou Divisiounen geschützt, an dat mat engem eenzegartege Pouvoir, d’Muecht 
vun der Alliance. Viru Sengem Doud, huet Hie ganz kloer a schrëftlech gesot, dass no Him, all d’Bahâ’i sech 
sollten zu Abdu’l-Bahâ zoudréien, säin eeltste Jong. Hien ass deen eenzegen Interpret vu Senge Wierder an 
d’Zentrum vun der Alliance. 'Abdu'l-Bahâ gouf vu Bahâ'u'llâh selwer erzunn. Vu Kandheet un huet Hien d’Statioun 
vu sengem Papp erkannt an huet mat Him gelidden. Hie war de wäertvollste Kadeau deen der Mënschheet offréiert 
gouf. 'Abdu’l-Bahâ ass d’perfekt Beispill vun all de Bahâ’i Léieren. 

'Abdu’l-Bahâ huet 77 Joer gelieft. Hie gouf gebuer an der Nuecht wou de Bâb seng Missioun deklaréiert huet, 1844 
an Hien ass am November 1921 gestuerwen. Säi Liewe war voll mat Schwieregkeeten a Leed, mee awer 
jidderengem, deen Hie begéint huet, krut déi gréisste Freed an dat gréisste Gléck. Nom Doud vu Sengem Papp, 
louch d’Verantwortung vun der Bahâ’i Gemeng op Senge Schëlleren. Hien huet Dag a Nuecht de Glawen am 
Okzident an am Orient verbreet. Hien huet dausende vu Bréiwer u Leit a Gruppe geschriwwen, an dat iwwerall an 
der Welt. Hien huet domat och d’Léiere vu Sengem Papp erkläert a méi kloer gemaach. Seng Interpretatiounen sinn 
elo e wesentleche Bestanddeel vun de Schrëften am Bahâ’i Glawen. 

Mat 'Abdu’l-Bahâ als Zentrum vun der Alliance vu Bahâ'u'llâh, bleiwen d’Bahâ’i uechter d’Welt vereent an hire 
Beméiungen e Bahâ’i Liewen ze liewen an eng nei Zivilisatioun ze schafen. Mir denken un eist Verspriechen vis â 
vis vu Bahâ'u'llâh, een deen anere gär ze hunn, an mam 'Abdu’l-Bahâ gesi mir dat perfekt Beispill vun engem dee 
gär huet. Mir erënneren eis, dass mir sollen d’Gerechtegkeet verteidegen, generéis sinn, dass mir net d’Feeler vun 
den anere solle gesinn. Et ass duerch d’Beispill vun 'Abdu’l-Bahâ wou mir d’Gerechtegkeet léieren, Generositéit an 
d’Verzeiung. Méi wéi alles, wa mir eis op 'Abdu'l-Bahâ konzentréiren, si mir eiser Alliance mat Bahâ'u'llâh 


1 Ruhi 6,sectl5,p.ll8 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 198 - 

bewosst, well mir d’Eenheet vu sengen Unhänger net zerbrieche loossen, a vereent an enger Weltgemeinschaft, mir 
dorunner schaffe bis d’Eenheet vun der Mënschheet voll a ganz etabléiert ass. 

A Sengem Testament, huet 'Abdu’l-Bahâ Säin E nk elkand als Hidder vum Glawen ernannt. Nom Doud vun 'Abdu’l- 
Bahâ, hat Schoghi Effendi d’Autoritéit fir d’Léiren ze interpretéieren. Wärend 36 Joer huet hien d’Aarbecht vu 
sengem Grousspapp weidergefouert. Hien huet d’Schrëfte vun der Manifestatioun clarifiéiert an hien huet de 
Glawen an allen Deeler vun der Welt fest etabléiert. Fënnef an en halleft Joer no sengem Doud, hunn d’Bahâ’i vun 
der Welt d’Universelt Haus vun der Gerechtegkeet gewielt, sou wéi Bahâ'u'llâh dat virgesinn hat, a sou wéi dat 
kloer vun 'Abdu’l-Bahâ a vum Hidder beschriwwe gouf. D’Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet ass déi 
héchsten Institutioun vum Glawen an all Bahâ’i op der Welt dréinen sech dëser Institutioun haut zou. 


269 De Bahä’i Glawen an e puer Minutten erklären, Deel 6/7 

Sendung 269, lten an 2te Juli 2005. Ee vun de wichtegsten Aspekter vun all Relioun betrëfft d’Gesetzer déi 
d’Manifestatioun der Mënschheet bréngt fir si op de richtege Wee ze leeden. Verschidde vun dëse Gesetzer a 
Virschrëfte si fir ëmmer, anerer changéiere mam Fortschrëtt vun der Mënschheet a senger Evolutioun. Am Glawen, 
léiere mir d’Gesetzer net einfach als eppes ze gesinn wat ee maache muss oder net maachen däerf. Bahâ'u'llâh seet 
eis dass seng Gesetzer „d’Luuchte vu menger léiwer Féierung ënnert mengen Denger sinn, d’Schlëssele vu menger 
Baarmhäerzegkeetfir meng Kreaturen. Mir sollten de Gesetzer och net einfach follegen aus Angscht virun enger 
Strof, well a sengem hellegste Buch steet ganz kloer: ,, Beuecht meng Gesetzer aus Léift zu menger Schéinheet. “ 

Mat e puer Beispiller vun de Gesetzer vu Bahâ'u'llâh gëtt et méi kloer. An dëser physescher Welt musse mir all Dag 
iessen. De mënschleche Kierper brauch dat. Wa mir et net maachen, gi mir krank a mir kënne séier stierwen. Mir 
kënnen dofir soen, dass reegelméissegt, deeglecht Iessen e Gesetz vun der physescher Existenz ass, där mir follege 
mussen. Genee sou fanne mir eng vun den Uweisunge vu Bahâ'u'llâh, dass mir all Dag biede sollen. Wéi eise 
Kierper brauch och eis Séil konstant Nahrung. D’Gebiet gëtt eis dës Nahrung fir eise geeschtege Wuesstum. De 
Bâb, Bahâ'u'llâh an ’Abdu'l-Bahâ hu wonnerbar Gebieder offenbaart. Mir kënne se soe wa mir aleng sinn oder wa 
mir mat aneren zesumme sinn. Verschidde Gebieder si besonnesch, anerer sinn obligatoresch. Ee vun dëse Gebieder 
gëtt vun de Bahâ’i all Dag tëschent Mëtteg an dem Sonnenënnergank gesot. Et geet esou: „Ech sinn Zeien, o mäi 
Gott, dass Du mech erschafhues, fir Dech ze erkennen an Dech unzebieden. Ech bekennen an dësem Abléck meng 
Schwächt an Deng Muecht, meng Aarmut an Däi Räichtum. Et gëtt keen anere Gott ausser Dir, Deen deen hëlleft a 
Gefor, Deen deen duerch Sech selwer ass.“ 

Am Bahâ’i Glawen ass et verbueden schlecht iwwer aner Leit ze schwätzen. Et ass wichteg, well wann een e bësse 
nodenkt gesäit een dass de Beschass ee vun de gréisste Feinde vun der Eenheet ass. Leider gëtt de Beschass vun 
enger grousser Majoritéit vun der Mënschheet praktizéiert, dat heescht also vun de Feeler vun deenen anere 
schwätze wann si net do sinn. Jidderee schéngt sech Suergen ze maachen iwwer d’Schwächte vun den aneren. 

Wann een dann och nach andauernd dovunner schwätzt, ginn se och nach méi grouss. Abdu’l-Bahâ seet eis mir 
solle genee de Géigendeel maachen. Wa mir zéng Qualitéite bei engem gesinn an eng Schwächt, sollte mir eis op 
seng Qualitéit konzentréieren. A souguer wann eng Persoun zéng Schwächten huet an eng Qualitéit, sollte mer 
nëmmen dës Qualitéit gesinn. 

Schlecht iwwer aner schwätzen, d’Médisance blesséiert vill Leit, sief et op der Aarbecht, an der Schoul oder an der 
Famill. Bahâ'u'llâh seet: „ ... Héier näischt schlechtes a lauschter näischt schlechtes; erniddreg dech net a 
beschwéier dech net. So näischt schlechtes fir dass du näischt schlechtes héiers, a vergréisser d’Feeler net vun 
deenen anerenfir dass deng eege Feeler manner grouss erschéngen; wënsch kengem Erniddregung, fir dass deng 
eegen Erniddregung net gewise gëtt. Verbréng also d ’Deeg vun dengem Liewen, déi méi kuerz sinn wéi en Abléck, 
mat engem onbefleckte Geescht, engem propperen Häerz, renge Gedanken an enger gehellegter Natur, fir dass du, 
firäi an zefridden, dës stierflech Form verloosse kanns,fir an d’mvstescht Paradis ze goen a fir ëmmer am éiwege 
Kinnekräich ze wunnen .“ 

Am Bahâ’i Glawen sinn den Alkohol an d’Droge verbueden. Den Alkoholkonsum ass haut ee vun de gréissten 
Iwwel vun der Gesellschaft, an dat weltwäit. Et ass mat aneren eng vun den éischten Ursaache vu Gewalt an heefeg 
dréit den Alkohol dazou bäi e gesond Familljeliewen ze zerstéieren. Et ass en fait schwéier ze verstoen firwat Leit 
eppes dré nk en wat en Afloss op hire Verstand huet a wou si d’Kapazitéit verléieren, kloer ze denken. Drénke bréngt 
Leit dozou, schlëmm Saachen ze maachen, an dobäi si mir eedel an nobel erschaf ginn. 


1 Ruhi 6, Section 17, p. 121 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 199 - 

270 De Baha’i Glawen an e puer Minutten erklären, Deel 7/7 


Sendung 270, 8ten an 9te Juli 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer. Eng vun de schéinste Léiere vu Bahâ'u'llâh ass 
déi, dass d’Elteren an d’Gesellschaft d’Obligatioun hunn d’Kanner ze erzéien. An de Schrëfte vun 'Abdu'l-Bahâ 
liese mir dass d’Kanner solle mat Häerz a mat Liewen erzu ginn. « Si sollen erzu ginn an der Schoul vun der 
Dugend an der Perfektioun. Doranner solle si net noléisseg sinn ; si sollen efficace sinn. Et wier wierklech besser 
dass e Puppelchen net lieft, wéi dass et ignorant ass. Well dëst onschëllegt Kand, spéider a sengem Liewen, kritt 
onzieleg Défauten, ass verantwortlech viru Gott a gëtt vu Gott gefrot. Et gëtt vun de Leit rejetéiert. Wat wier dat 
eng Sënn an eng Noléissegkeet! » « Alles soll gemaach ginn, Jongen a Meedercher op déi selwecht Aart a Weis ze 
erzéien : et gëtt keen Ënnerscheed tëschent hinnen. Ignoranz vun deenen zwee an d’Negligenz ass condamnéiert. 

« Sinn déi gläich déi wëssen an déi, déi net wëssen? » 

Uechter d’Land gëtt et esou eng Rei vu Bahâ'i Kannerklassen, déi op sinn fir all Kanner aus der Ëmgéigend a wou 
et an der Haaptsaach ëm d’Bäibrénge vun Dugende geet. 

Als Bahâ'i, wann een e Kolleg oder e Member vun der Famill invitéiert sech dem Bahâ'i Glawen unzeschléissen, 
heescht dat net einfach d’accord si mat engem Ensemble vu schéine Prinzipien. En fait ass de Bahâ'i Glawen eng 
ganz organiséiert Relioun mat engem héijen Zil : d’Vereenegung vun der ganzer mënschlecher Rass. Et kann ee 
soen dass d’Aarbecht vun de Bahâ'i déi ass, eng Weltzivilisatioun opzebauen. Den héchste Bahâ'i Gremium seet eis 
dass dräi Akteuren un dësem Wierk deelhuelen, a jidderee spillt eng wichteg Roll. Den éischten Akteur ass deen 
eenzelne Gleewegen. Deen zweeten ass d’Gemeng, an deen drëtten Akteur sinn d’Institutioune vum Glawen. 

Den éischten Akteur, de Gleewegen mécht säi Bescht fir all Dag d’Léire vu Bahâ'u'llâh ze liewen an der 
Mënschheet en Déngscht ze erweisen. Hien ass sech awer stets bewosst dass säi Liewen net mam Doud ophält an 
dass seng Bezéiung mat Gott éiweg ass. Nom Doud ginn eis Séile fräi a fueren éiweg weider an hirem Fortschrëtt zu 
Gott. Eist Liewen ass vergläichbar mat deem vun engem Embryo am Bauch vu senger Mamm. Wärend neng Méint 
entwéckelt d’Kand Fäegkeeten : fir ze kucken, ze richen, unzepacken, an sou weider. Hie brauch dat duemo, no 
senger Gebuert. Genee sou musse mir hei op dëser Welt eis geeschteg Fäegkeeten entwéckelen, déi mir an den 
anere Welte vu Gott brauchen. Dat geet natierlech net nëmmen andeems mir dmn denken. Mir musse schaffen, 
deene ronderëm eis hëllefen, an dat wat mir wësse mat aneren deelen. 

Den zweeten Akteur ass d’Gemeng, d’Communautéit. D’Mënsche goufen net erschaf fir eleng ze liewen. Mir 
liewen a Gemeinschaften a mir musse schaffe fir eng nei Zivilisatioun ze bauen. Déi nootste Gemeng ass déi wou 
mir wunnen, mat de Bahâ'i vun eiser Stat oder eisem Duerf. Et ass do wou mir léieren, ee mat deem aneren ze 
kooperéieren, zesummen ze wuessen a méi vereent ze sinn. Mir sinn awer och Membere vun enger nationaler a 
Weltcommunautéit, déi andauernd wiesst a Leit vun all Rassen, Nationalitéiten a reliéisen Urspréng unzitt. 

D’Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet seet eis dass d’Institutioune vum Glawen den drëtten Akteur vun der 
Konstruktioun vun enger neier Zivilisatioun ass. Verschidde Léiere vu Bahâ'u'llâh bezéien sech op d’Aart a Weis 
wéi d’Gesellschaft sollt organiséiert sinn. An der Vergaangenheet hunn d’Manifestatioune vu Gott net vill erkläert 
wéi hir Unhänger sech organiséiere sollten an d’Leit hu misse selwer erausfannen wéi si et maache sollten. Mee am 
Bahâ'i Glawen huet Bahâ'u'llâh säin eegent administratiivt System bruecht. Hie sot eis wéi eng Institutioune mir 
schafe sollten, wéi si sollte fonktionéieren a wéi d’Mënschheet sollt regéiert ginn. 


271 Qne Common Faith - Ee gemeinsame Glawen 

Sendung 271, 15ten an 16te Juli 2005'. Léif Radio ARA Nolauschterer. Virun dräi Joer huet den héchste Bahâ’i 
Gremium sech an engem opene Bréif un déi reliéis Leadere vun der Welt geriicht. Dës Aktioun gouf gemaach, well 
et ëmmer méi kloer gouf, dass zur Zäit en Haass tëschent de Relioune besteet. An dat ass eng Krankheet, déi ee 
behandele muss. Et ass eng Krankheet déi eng Bedrohung ass, vun där bal keen Deel vun der Welt ausgeschloss ass. 
Eng Krankheet mat uerge Konsequenzen. Dëse Bréif un déi reliéis Leadere vun der Welt bestätegt och wéi wichteg 
den Dialog tëschent de Reliounen ass. Zu Lëtzebuerg ass et dësen interreliéise Grupp AGIR, deen dësen Dialog 
féiert. Bahâ’f maachen do scho ganz laang mat. Trotz dëse Beméiungen, sou schréift den héchste Gremium, musse 
mir riichtaus soen, dass wann déi reliéis Krisis soll sou seriö geholl ginn wéi dat mat anere Virurteeler de Fall ass, 
déi d’Mënschheet befällt, da muss déi organiséiert Relioun an hir selwer e gewësse Courage fannen, fir sech vu 
festgeluechte Konzeptiounen aus enger noer Vergaangenheet ze befreien. 

Den héchste Gremium ass iwwerzeegt dass d’Zäit komm ass wou d’reliéis Leaderen éierlech an ouni Auswäichung 
sech den Implikatioune vun enger Wourecht musse bewosst ginn: Et gëtt nëmmen ee Gott, an iwwer all 
Verschiddenheet vu kultureller Expressioun a mënschlecher Interpretatioun hinaus, de Fait, dass et och nëmmen eng 
Relioun gëtt. Dass d’Relioun eng ass. Et war dës Wourecht déi ganz am Ufank, a wärend deene leschten honnert 


1 One Common Faith, Foreward, BIC, 2005 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 200 - 


Joer, den interreliéisen Dialog ugereegt huet. Et geet guer net drëm fir d’Gültegkeet vun iergendenger vun de 
groussen offenbaarte Glawen ze bezweiwelen. De Prinzip, dass Gott een ass an dass d’Reboun eng ass, huet 
d’Kapazitéit fir dass d’Reliounen hir Relevanz weider behalen. Awer dofir muss een och am Kär vum reliéisen 
Discours dës Realitéit akzeptéieren an unerkennen. 

Wéi 2002 dëse Bréif un déi reliéis Leadere vun der Welt verdeelt gouf, war den Echo am allgemenge gutt. Vill vun 
hinne ware ganz éierlech a verzweiwelt well si gesinn dass déi reliéis Institutiounen et net fäerdegbruecht hunn der 
Mënschheet ze hëllefen. Hëllef mat Erausfuerderungen déi an hirer wesentlecher Natur geeschteg a moralesch sinn. 
Diskussiounen hu sech mat der Noutwendegkeet befaasst dass fundamental Ännerungen néideg sinn, an dat an der 
Manéier wéi déi Gleeweg mateneen ëmginn, wéi si zuenee stinn. Den héchste Bahâ’i Gremium hofft, dass hir 
Initiativ vun dësem opene Bréif un déi reliéis Leaderen als e Katalisator dénge wäert, fir sou de Wee opzemaachen 
zu engem neie Verständnes iwwer den Zweck vun der Relioun. 

Bahâ’i iwwerall op der Welt hunn hir Verantwortung fir de Message vu Bahâ'u'llâh mat aneren ze deelen. Awer den 
ëmmer méi séieren Zerfall vun der sozialer Uerdnung verlaangt verzweiwelt duemo dass de reliéise Geescht nees 
kapabel gëtt en Afloss ze hunn deen heele kann. 

Fir dësem Besoin entgéintzekommen, ass et wichteg de Prozess ze verstoen, duerch deen d’geeschtegt Liewe vun 
der Mënschheet sech entwéckelt. D’Schrëfte vu Bahâ'u'llâh ginn eis Asiichten déi eis hëllefen Diskussiounen iwwer 
Reliéis Themen ze féieren. „ Reliéise Fanatismuss an Haass, “ waarnt Bahâ'u'llâh, „sinn e Feier, déi d’Welt 
verschléckt, an eng Gewalt déi net ka geläscht ginn. D 'Hand vun der gëttlecher Muecht aleng, kann d’Mënschheet 
vun dëser uerger Affliktioun hefreien. ... “ 

D’Erausfuerderunge vun eiser Zäit verlaangen dass mir eis Froe stellen an zesumme Léisunge fannen. Iwwerall 
ginn et Leit déi domat ufänken, egal wéi eng Relioun se hunn an och wa si keng reliéis Neigung hunn. 

Souwäit dës Aféiemng zu engem neien Dokument: One Common Faith - Ee gemeinsame Glawen, iwwer dat mir an 
eisen nächsten Emissioune nach méi wäerte schwätzen. Iech Radio ARA Nolauschterer en erhuelsame Weekend. 


272 Buchvirstellung: D’Duechter vun engem Prophet 

Sendung 272, 22ten an 23te Juli 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer. Ech si frou iech haut kënnen en neit Buch 
virzestellen. Et ass op Englesch an heescht: Prophet’s Daughter, a storv of an exceptional woman. Den Auteur vum 
Buch ass Dr. Janet Khan a si erzielt d’Geschicht vun der Bahiyyih Khanum, der Duechter vu Bahâ'u'llâh, Begrënner 
vum Bahâ’i Glawen. Si huet vun 1846 bis 1932 gelieft a si kmt d’Haaptverantwortung iwwer d’Administratioun 
vun enger onofhängeger Weltrelioun, an dat an enger kmzialer Zäit an der Entwécklung vun der jénkster 
Weltrelioun, dem Bahâ’i Glawen. D’Buch beschreift d’Liewe vun der Duechter vu Bahâ'u'llâh a gouf fir d’éischt op 
der BookExpo Amerika zu New York am Juni presentéiert. 

D’Buch beschreift alles dat wat d’Bahiyyih Khanum erreecht huet an hir aussergewéinlech Fäegkeet mat 
Schwieregkeeten eens ze ginn. D’Buch gëtt all deenen Encouragement an Hoffnung, déi sech Gedanke maachen op 
d’Mënschheet et fäerdeg bréngt Ignoranz, Virurteeler a Repressioun ze bekämpfen. D’Autorin ass Member vum 
Département de Recherche am Bahâ’i Weltzentrum zu Haifa, Israel. Si huet en Doktorat an der Berodung an 
zesumme mat hirem Mamm den Dr Peter Khan hu si 1998 e Buch geschriwwe mam Titel: The Advancement of 
Women: Eng Bahâ ’i Perspektiv. 

Dëst Buch, „d’Duechter vum Prophet“, analiséiert déi wesentlech Roll, déi d’Bahiyyih Khanum an der 
Entwécklung vum Glawe senger administrativer Struktur gespillt huet an d’Ervirtrieden als e weltwäite Glawen. 

„An der Mëtt vum 19te Jorhonnert an Ufanks dem 20te Jorhonnert, wéi d’Fraen aus dem mëttleren Osten 
gréisstendeels onsiichtbar waren, un d’Heem gebonnen, ouni iergendeng Erzéiung a soziale Status, war d’Bahiyyih 
Khanum aktiv an den dramatesche Jore vum Bahâ Y Glawen “ sot Dr. Janet Khan. 

D’Buch illustréiert wéi si kulturell Restriktioune vun hirer Zäit iwwerwonnen huet. Als Kand schon huet si mat 
hirer Famill gelidden, wéi d’Autoritéiten a Persien hir d’Heem mat all hirem Besëtz konfiskéiert hunn, a si zum 
Schluss an den Exil geschéckt hunn, an Akko, am hellege Land. Hir Roll an der fréier Geschicht vum Bahâ’i 
Glawen war anescht zu verschidden Zäiten. Et ass kloer dass si schonn an hirer Kandheet e Verständnis vun hirem 
Papp sengem Status hat an där neier reliéiser Offenbarung déi hie bruecht huet. 

Bahâ'u'llâh ass 1892 verscheet an huet Säin eelste Jong, ’Abdu'l-Bahâ als Säin Nofolger emannt. Tëschent 1911 an 
1913, wéi ’Abdu'l-Bahâ an Europa an Amerika gereest ass, huet Hie Senger Schwëster, déi du Mëtt fofzeg war, 
d’Verantwortunge vun der deeglecher Administratioun vum Glawen uvertraut. 

Wärend hire Bmdder fort war, huet d’Bahiyyih Khanum sech ëm Dignitairen an héich Gäscht bekëmmert, huet sech 
mat de Bahâ’i Pilger getraff an huet sech ëm d’Affäre vun der grousser Famill vun ’Abdu'l-Bahâ bekëmmert. Wéi 
hire Brudder huet si den Aarme gehollef an de Kranke medezinesch Fleeg ginn. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



-201 - 

Eng aner bedeitend Phase an hirem Liewe koum nom Doud vun ’Abdu'l-Bahâ, 1921. A Sengem Wëllen an 
Testament, huet ’Abdu'l-Bahâ Säin eelstent Enkelkand Shoghi Effendi als Nofolger a Chef vum Glawen ernannt, 
mam Titel Hidder. 

Hien hat eréischt 24 Joer a war schockéiert vum plëtzlechen Doud vu sengem Grousspapp a war sech senger 
schwéierer Aarbecht bewosst. Fir sech op dës onerwaart Verantwortung virzebereeden huet hien déi nächst dräi Joer 
wärend laange Perioden seng Zäit mat Kontemplatioun, Gebiet a Plangen an der Schwäiz verbruecht. An där Zäit 
huet hien dem Bahiyyih Khanum d’Aufgab ginn, sech ëm d’Bahâ’i Gemeng ze këmmeren. 

Dat huet geheescht dass fir d’éischte Kéier an der Geschicht eng Frau ernannt gouf fir d’Affairë vun enger 
Weltrelioun ze leeden. A Shoghi Effendi hat d’Vertrauen dass d’Bahiyyih Khanum dës Aufgab mat Erfolleg 
iwwerhuele géif. Si hat déi néideg Kompetenzen a Charakterqualitéiten fir dat ze maachen. Si hat eng Visioun wéi 
de Glawe sech entwéckele géif, well si d’administratiivt Uerder vu Bahâ'u'llâh verstanen hat. 

Duerch hir Korrepondenz mat Bahâ’i Gemengen weltwäit huet si den Iwwerganksprozess tëschent dem Hischeede 
vun ’Abdu'l-Bahâ, der Nofolleg vu Shoghi Effendi als Chef vum Glawen an de Wale vun de geeschtege Réit 
erliichtert. Si hat net nëmmen eng héich rafméiert Geeschtegkeet, mee si war och eng Fra mat vill Stäerkt an engem 
Sënn fir dat Praktescht. Si war e Prisonéier mat sechs Joer, awer ëmmer optimistesch an huet déi aner ermuddegt, 
ëmmer op d’Aktioun ausgeriicht. Eng Frau déi ëmmer no vir gekuckt huet. 

„D ’Buch wëllt déi Aspekter vun hir analiséieren, déi fir eis elo nach weider eng Relevanz hunn, fiir Mann a Fra, an 
net nëmmen elo mee och an der Zukunft“ sot d’Dr. Khan. Dir kritt d’Buch Prophet’s Daughter am Bicherbutték 
oder iwwer Amazon. 


273 La parole cachée - Dat verstoppte Wuert - La tribu des malakoum 

Sendung 273, 29ten an 30te Juli 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer, leschte Weekend war eng Trupp vun zéng 
jonke Leit mat hirem Coach de Bernard Rochas fir dräi Owenter am Art Café am Haff vum Kapuzinertheater. 
Sechsmol hu si hiert Stéck: La parole caché virun engem interesséierten a begeeschterte Publikum virgedroen. 
D’Theaterstéck dréit sech ëm Gewalt, Krich, Exklusioun, Aarmut, Verknaschtung a Korruptioun. Wann d’Stéck 
sech och an enger biblescher Zäit ofspillt, hunn d’Zäite sech net vill geännert. Wéi kann een déi mënschlech Séil 
verstoen. Mat all dëse Schwieregkeeten, kommen och hei am Stéck Leit zur Geltung, déi sech géint dës 
Ongerechtegkeet wieren, déi eppes wëlle maachen, an dobäi och hiert Liewe kënne verléieren. Si setzen sech a fir 
Gerechtegkeet, Eenheet, Léift a Fridden. An dëser Fabel sangen d’Akteuren och. Et si Gesäng vun Hoffnung, dass 
enges Dags eng Erliichtung kënnt. Schued dass ee vun de Lidder op Esperanto ass, an do versteet een näischt. En 
Ufank vun enger Léisung vun eisen haitege Problemer gesäit een an de Gesiichter vun dëse Jugendlechen aus 
Frankräich, déi eis selwer nees Hoffnung ginn an eng besser Welt. Et sinn dat keng Utopien, mee konkret 
Léisungsvirschléi, déi mir an eis selwer fir d’éischt fannen, Qualitéiten an Dugenden, wéi Eierlechkeet, 
Frëndlechkeet an Hëllefsbereetschaft. Et sinn d’Bahâ’l Schrëften, déi si inspiréiert hunn an déi een och oft am Stéck 
héiert. 

Hei e puer Passagen aus dem Stéck selwer: „Hei ass Mäin éischte Rot: Dass Du e réngt, guttmiddegt a 
stralent Häerz hues, sou dass du onvergänglech Herrlechkeet kriss, onzerstéierbar an éiweg. “ 

Akteur: „ Well et ass am Häerz vu jidderengem wou een d’Häerz vun der Welt fënnt, ... an et ass an dëser renger 
Âerd wou een d’Käere vum Wëssen an der Wäisheet planze muss. “ 

Scène Sechs: „ Wësst dir netfirwat mir iech alleguer aus dem selwechte Stëbs erschafhunn? Et ass fir dass kee sech 
soll iwwer deen aneren erhiewen.“ „Well Mir hunn iech alleguer aus der selwechter Substanz erschaf ass et un 
iech, wéi eng eenzeg Séil ze sinn, mam selwechte Schrëtt ze goen, aus engem Mond ze iessen an op der selwechter 
Âerd ze wunnen, fir dass am Wiese vun iech selwer, duerch dat wat der maacht an duerch är Wierker, dir kënnt 
d’Zeeche vun der der Eenheet an d'Essenz vun der Lassléisung bezeien. Dat ass de Rot deen ech iech ginn, ...” 1 

D’Theaterstéck hält dann domadder op, dass déi Jugendlech kuerz erzielen, wat fir si wesentlech ass, fir eng besser 
Welt ze schafen: dass all Mënsch nobel a räich erschaf ginn ass, dass a jidderengem Fäegkeeten a Kapazitéite leien, 
dass wierklecht Gléck an Zefriddenheet an der Entwécklung vu senge Fäegkeeten an am Déngscht u sengem 
Nächste läit, an dass d’Äerd nëmmen ee Land ass an all Mënschen d’Bierger vun deem Land sinn. 

Souwäit zum Stéck selwer. Vläicht awer nach méi wichteg war d’Virbereedung zu dësen Opféierungen. Déi zéng 
Jugendlecher hunn eng Woch laang zesummen dm geschafft, vu moies bis owes. An do léiert ee vill bäi, wéi zum 
Beispill mat aneren zesummeschaffen, déi aner respektéieren a seng Gedold net verléieren. No all Opféiemng gouf 


1 Bahâ'u'llâh, Déi Verbuerge Wierdervu Bahâ'u'llâh, 2008 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 202 - 


et ëmmer eng Zäit fir Feedback ze ginn, wa méiglech am positive Sënn, eng Zäit vu jidderee sech konnt 
ausschwätzen a seng Gefiller deelen. 

E grousse Merci un de Coach, deen de Scénario an d’Mise en scène gemaach huet, de Bemard Rochas, 
d’Jugendlech déi hiert Bescht ginn hunn, den Art Café, an d’Bahâ’i Gemeng aus der Stad, déi dëse Weekend hei an 
der Stad organiséiert hunn. 


274 De Wäert vu Geschichten 

Sendung 274, 5ten a 6ten August 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer, fir unzefänken eng kleng Geschicht. 

D ’Wourecht geet bei d’Leit un d’Diere klappen, awer si kritt net opgemaach. D ’Leit wëllen d’Wourecht sou direkt 
net héieren. Dunn iwwerleet d’Wourecht a freet sech: Wat kann ech maachen, fir dass d’Leit mir nolauschteren. A 
scho kënnt eng Iddi. D ’Wourecht verstoppt sech, verkleed sech an eng Geschicht. An dës Kéier, wann d’Wourecht 
un d 'Diere klappt, seet si de Leit si hätt eng Geschichtfir si. Kann si hir Geschicht verzielen. An déi allermeeschte 
Leit wëlle gär eng Geschicht héieren. 

Am Bahâ’i Glawen hu mir eng Onmass vu Geschichten, sief et fir e geeschtege Prinzip ze erklären, Geschichte fir 
Kanner fir eng Wourecht ze erklären, Geschichten aus dem Liewe vu Bahâ'u'llâh, ’Abdu'l-Bahâ, Shoghi Effendi, déi 
ganz kloer weisen, wéi si hiert Liewe gelieft hunn. Geschichte si wéi eng Illustratioun vun enger Wierklechkeet. 
Dozou dëse Sproch aus Persien: „Bei engem gudde Riedner fänken d’Nolauschterer u mat den Oueren ze gesinn. “ 

Eng wonnerbar Quell vu Geschichten ass en neit Buch vum Kambiz Poostchi: Goldene Âpfel, Spiegelbilder des 
Lebens, Lehrreiche und humorvolle Geschichten, Weisheiten und Aphorismen aus aller Welt fiir Alltag, Beruf und 
Training. Am Buch vum Nossrat Peseschkian am Fischer Verlag fënnt een orientalesch Geschichten, déi hien a 
sengem Beruff als Psychotherapeut benotzt. Hien ass iwweregens de Begrënner vun der Positiver Psychotherapie. 
Da gëtt et e Buch vum Anthony de Mello, Wo das Glück zu finden ist, Weisheitsgeschichten fürjeden Tag, am 
Herder Verlag. A speziell fir d’Kanner gëtt et d’Buch 5 vum Ruhi Institut, wou een drësseg Lektiounen huet. All 
Lektioun huet eng Geschicht an zousätzlech Material wéi ee mat de Kanner kann d’Geschichten als Theaterstéck 
spillen. 

Hei elo eng kleng Geschicht aus der Zen-Traditioun: Déi voll Taass! „Eng Kéier gouf e Meeschter no dem Wee vun 
der Wourecht gefrot. Mee an statt dem Rot vum Meeschter nozelauschteren, war de Visiteur déi ganzen Zäit domat 
beschäftegt, vu senge Suergen a Schwieregkeeten ze erzielen.Du koum d’Zäit fir eng Taass Téi ze drénken, an de 
Meeschter huet ugefaangen erauszeschëdden. Hien huet dem Visiteur d’Taass bis zum Rand vollgeschott, a wär him 
de Visiteur net an den Aarm gefall, hätt hie weidergefuer, erauszeschëdden.„Meeschter, wat maacht dir dann 
nëmmen “,freet de Visiteur verwonnert, „gesitt dir dann net, dass d’Taass scho ganz voll ass?“„Jo, si ass voll“, 
seet de Meeschter, „ an och du bass bis zum Rand vollgeschott mat dengen eegene Gedanken a Virstellungen. Wéi 
soll ech dir Wäisheet ginn, wann s du mir keng eidel Taass gëss? “ 

Bahâ'u'llâh schreift zu dësem Thema am Buch Ährenlese: „Wéi grouss sinn d’Wourechten, déi d’Kleed vun de 
Wierder ni faasse kann! Wéi grouss d’Zuel vun deene Wourechten, déi keen Ausdrock treffend beschreiwe kann, 
deren hire Sënn ni enthüllt ka ginn, an déi net am entfernteste kënnen ugedeit ginn! Wéi mannegfalteg sinn 
d’Wourechten, déi onausgeschwat bleiwe mussen, bis déi festgesaten Zäit komm ass! Sou ass gesot: Net alles wat e 
Mënsch weess, kann enthüllt ginn, als zäitgeméiss ugesi ginn, nach kann all zäitgeméiss Âusserung als tauglichfir 
d'Faassungskraaft vun deem deen et héiert, eruecht ginn.“ 

“Wie groß ist die Menge der Wahrheiten, die das Gewand der Worte nie fassen kann! Wie groß die Zahl jener Wahrheiten, die 
kein Ausdruck treffend beschreiben kann, deren Sinn nie enthüllt und die nicht im entferntesten angedeutet werden können! Wie 
mannigfaltig sind die Wahrheiten, die unausgesprochen bleiben miissen, bis die festgesetzte Zeit gekommen ist! So ist gesagt: 
Nicht alles, was ein Mensch weiß, kann enthüllt werden, noch kann alles, was er enthüllen kann, als zeitgemäß angesehen 
werden, noch kann jede zeitgemäße Âußerung als tauglich für die Fassungskraft der Hörer erachtet werden. “ ! 

Even as it hath been said: "Not everything that a man knoweth can be disclosed, nor can evervthing that he can 
disclose be regarded as timelv, nor can every timely utterance be considered as suited to the capacity of those who 
hear it ." 1 2 


275 Konscht am Bahä’I Glawen 

Sendung 275, 12ten an 13ten August 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer, Déi 13t Bahâ’i Konschtakademie zu 
Sidcot bei Bristol an England hat dëst Joer iwwer 250 Aschreiwungen, mat méi wéi 15 Méiglechkeeten, sech 


1 Bahâ ’u ’llâh, Aehrenlese 

2 Bahâ ’u ’llâh, Gleanings from the Writings of Bahâ ’u ’llâh, p. 176 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 





-203 - 

kënschtlerech auszedrécken, sief et duerch d’ Sangen, Molen, Skulptur, Perkussioun oder Theater, an dat fir all Alter 
vu 5 bis 105. Fir eis war et déi éischte Kéier, dass mir matgemaach hunn, an de Programm huet eis wierklech gutt 
gefall. De Kader vun der Schoul war herrlech, eng 15km vu Bristol an der englescher Landschaft net wäit ewech 
vun Cheddar a Wells, der klengster Stad an England. 

D’Philosophie vun der Akademie baséiert op enger Zitatioun vu Bahâ'u'llâh. Hie schreift: „Den Zweck vun dem 
engen, wierkleche Gott ... - dee sech der Mënschheet offenbaart - ass deen,fir déi Eedelsteng ervirzebréngen, déi 
verstoppt leien an der Minn vun hirem wierklechen an ënnerem Wiesen.“ 1 

An der Brochüre liest ee weider: „Mir gleewen dass jiddereen, ouni Exceptioun verstoppten Talenter huet. Mir 
beméien eis an der Akademie iech d’Méiglechkeet an d’Mëttelen ze ginn, dës Talenter ze entdecken a se ze 
poléieren. “ Et ass egal op een e Student ass dee seng Diamenten entdeckt oder op e se scho geschlaff a poléiert 
huet, et ass een akzeptéiert a respektéiert mat deem wat ee grad huet. D’Akademie wëllt Excellence encouragéieren, 
si wëllt spirituell beräichemd sinn, kënschtlerech eng Erausfuerdemng a perséinlech nahrhaft sinn. 

D’Akademie dauert eng Woch. Moies geet et u mat engem Morning Focus. Jiddereen ass zesummen fir eng kuerz 
Zäit vu Meditatioun a Gebieder an e bësse Moiessport. Da fänken déi éischt zwou Stonne Cours un an nom 
Mëttesiessen ginn et nach eng Kéier zwou Stonne Cours. Owes nom Iessen gëtt et ëmmer e gemeinsame Programm, 
sief et Karaoke, en Talentowend, eng kënschtlerech Presentatioun oder e Film. Dee leschten Owend weist all Gmpp 
wat se wärend der Woch gemaach hunn. Wann dir méi iwwer déi nächst Konschtakademie wësse wëllt, da mellt 
iech bei mir um Radio ARA, dem 22 22 89. 

Nach e puer Wuert zum Thema Konscht am Bahâ’i Glawen. 160 Joer no der Gebuert vum Bahâ’i Glawe kann een 
nach net vu Bahâ’i Konscht schwätzen. Et fënnt een awer an de Bahâ’i Schrëften Ureegungen an Texter déi ganz 
kloer soen, wéi wichteg Konscht am Liewe vu jidderengem ass. An enger Zesummestellung iwwer d’Konscht liese 
mir dass d’Handwierk mam Gebiet gläichgestallt ass. 2 „ ... an all Konscht a Fäegkeet huet Gott déi héchste 
Perfektioun gär “ 3 

D’Bahâ’i Schrëften encouragéiere jiddereen, mat Konscht a Literatur de Geescht an d’Léiere vum Bahâ’i Glawen 
op der Bühn duerzestellen. Konscht bréngt et besser fäerdeg nobel Gefiller ze erwächen. ... All Relioun huet eng 
Form vu Konscht erschaf, loosse mir gesinn wat dëse Glawe wäert fäerdeg bréngen. 4 

An der Erzéiung gëtt ëmmer nees Wäert drop geluecht, dass d’Kanner sech an hirem Liewen eppes zouwidmen wat 
vu gréisster Wichtegkeet ass an dass si sollen déi Saache studéieren, déi der Mënschheet vun Notze sinn. 5 De Bahâ’i 
Glawen ermuddegt jiddereen a besonnesch Kënschtler hiert Talent sou anzesetzen, dass et der Mënschheet hëllefe 
kann. 6 


276 Weltjugenddag 

Sendung 276, 19ten an 20ten August 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer, 1985 hunn d’Vereenten Natiounen als 
Joer vun der Jugend erkläert. De Poopst huet deemools e Jugendtreffen zu Roum organiséiert an iwwer 250.000 
Jugendlech koumen. D’Haaptuleies vun de Weltjugenddeeg ass et, de Jugendlechen d’Aufgab ze vermëttelen, eng 
Welt vun der Wourecht, der Solidaritéit, dem Fridden an der Léift ze bauen. Dëser Deeg war den neie Poopst zu 
Köln fir de Jugenddag 2005 a Bahâ’i Jugendlecher waren och vertrueden. Am Rautenstrauch-Joest Museum zu 
Köln kann een d’Ausstellung: Eine Frage des Glaubens. Religiöse Vielfalt in Köln, bis den 2ten Oktober gesinn. 
Wéi kann ee Glawen ausstellen? Mat dëser Fro hu sech 25 Ethnologiestudentinne vun der Uni Köln beschäftegt. 
D’Resultat kënnt dir am Musee gesinn. 

Haut e Jugendlechen ze sinn ass a villen Hisiichten eng wierklech Erausfuerderung. D’Etapp vun der Jugend ass déi 
tëschent der Kandheet an dem Erwuessesinn. Wichteg Entscheedunge fir d’spéidert Liewe solle geholl ginn. Wéi 
eng Studien? Wat wëll ech léieren? Wéi eng Visioun hunn ech fir d’Zukunft. Als Jugendleche wëllt ee sech seng 
eege Gedanke maachen, an heiansdo stinn d’Elteren am Wee. Et ass déi Zäit am Liewe wou ee säi Wee sicht, seng 


1 L'intention du seul vrai Dieu (exaltée sois sa gloire!) en se révélant aux hommes est de mettre au jour lesperles enfouies dans la mine de leur ëtre intime et essentiel. Wenn der eine, 
wahre Gott - gepriesen sei seine Herrlichkeit - sich den Menschen offenbart, verfolgt Er das Ziel, die Edelsteine ans Licht zu bringen, die in den Gesteinsadern ihres wahren inneren 
Selbstes verborgen liegen. The purpose of the one true God... in revealing Himself unto men, is to lay bare those gems that lie hidden within the mine of their true and inmost selves. 
Gleanings, 132 Bahaujlâh 

2 P.l, Volume 1, Compilation of Compilations, Bahâ’u'lläh 

3 P.2 Volume 1, Compilation of Compilations, Bahâ ’u'llâh 

4 P. 7 Volume 1, Compilation of Compilations 

5 'Abdu'l-Bahâ: Compilation of Compilations, P.6 Volume 1, 

6 „ Wenn Sie echtes Talent zum Schreiben besitzen, dann sollten Sie es als eine Gabe Gottes ansehen und sich darum bemühen, es zur Besserung der Gesellschaft einzusetzen " ITC, 
2001 Nov 5, Gebrauch der Kuenste 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 204 - 

Kollegen, seng éischt Léift, wou ee vun alle Säiten gezunn a gerappt gëtt. Et ass déi Zäit wou engem alles méiglech 
schéngt, all Dieren opstinn. Eng wonnerbar Zäit fir säi Glawen ze fannen a sech mat Kapp a Séil dofir anzesetzen. 
D’Jugendlech vun haut kënne fir eis alleguer e Beispill si vun engem gudde Charakter, vu Frëndlechkeet, 
Héiflechkeet an engem freedegen Optimissem. 

Wat awer elo nach fir de Jugendleche vun haut als extra Erausfuerderung dabei kënnt ass d’Zäit an där mir elo 
liewen. Eng Zäit voll mat Schwieregkeeten a souville Méiglechkeeten. Eng Zäit an der Evolutioun vun der 
Mënschheet déi voll Turbulenzen ass. Wat sinn haut moralesch Wäerter, un déi mir eis hale kënnen. Weem soll ee 
gleewen? Eng Onmass vu politeschen Iwwerzeegungen, vu Reliounen an Organisatiounen, déi sou verschidden 
Opfaassungen hunn. Jidderee wëllt fräi sinn, ouni genee ze wëssen wat dat dann heescht. Also ass eis haiteg 
Gesellschaft an enger Zäit déi een als Jugend bezeechne kann. 

D’Bahâ’i Schrëfte si voll mat Theme fir déi Jugendlech, an déi wichteg Roll déi d’Jugendloch haut an eiser 
Gesellschaft hunn. D’Gebiet an d’Meditatioun sollen net vergiess ginn. ’Abdu'l-Bahâ schreift dat heiten zu dësem 
Thema: „Dnerch d’Fäegkeet vun der Meditatioun kritt de Mënsch éiwegt Liewen, ... De Geescht vum Mënsch kritt 
Kenntnisser an nei Kraaft duerch d’Meditatioun. Duerch d’Meditatioun gi Saache viru sengen Aen ausgehreet, vun 
deenen hien näischt woosst. Duerch d’Meditatioun kritt hien himmlesch Nahrung. ... Meditatioun ass de Schlëssel 
zu den Diere vun de Geheimnisser. An dësem Zoustand léisst sech de Mënsch vu sech selwer; hien zitt sech an 
dësem Zoustandzréck vun allem vun der Welt ... D’Fäegkeet vum Meditéiere mécht de Mënsch fräi vu senger 
déierescher Natur, lèisst hien d’Wierklechkeet vun de Saache kloer gesinn a bréngt hien a Verbindung mat Gott. 

Dës Fäegkeet bréngt Kënschten a Wëssenschaften aus dem Beräich vum Onsiichtbaren ervir“. 1 

Wat Jugendlech sécher ganz gutt kënnen, ass eis unzestieche mat engem Enthusiasmus fir d’Liewen.. 

Weider liese mir an de Bahâ’i Schrëften: „ Wal déi Jugendlech ka virun der Gefor vum Materialissem retten, ass 
d'Kraaft vun engem éierleche, konstruktivem a liewege Glawen, sou wéi deen der Welt vu Bahâ’u’llâh offenbaart 
gouf. Wéi fréier ass Relioun nach ëmmer der Welt hir eenzegHoffnung. ... Wann eng wierklech Relioun kombinéiert 
ass mat wierklecher Ethik, gëtt moralesche Fortschrëtt eng Méiglechkeet an net einfach en Ideal. “ 2 


277 Buchvirstellung: Psychology of Spirituality 

Sendung 277, 26ten an 27ten August 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer, The Psvchology of Spiritualitv, 
d’Psychologie vun der Spiritualitéit, ass den Titel vum Buch wat ech iech haut kuerz virstellen. Geschriwwe vum 
Dr. Danesch, en internationale Beroder mat iwwer drësseg Joer Erfarung am Beräich vun der Psychiatrie an der 
Familljemedezin, Gemengenentwécklung, Ethik a Weltuerderstudien. Seng Recherchen an Expertise leien am 
Beräich vun der Gewalt a Roserei, Hochzäit a Famill, dem Doud an dem Stierwen, der Berodung an der 
Konfliktresolutioun. 3 

D’Buch ass fir déi geduecht déi schwéier Froe stellen: Wat ass d’Natur vun der mënschlecher Realitéit? Wat ass de 
Sënn vum mënschleche Liewen ? Wat ass Léift? Wat ass Realitéit? Wat ass d’Geheimnis vum Gléck? Hu mir e 
fräie Wëllen? Wier et méiglech dass eise Wonsch no Guttheet net einfach eise Versuch ass eis schlecht Natur ze 
verstoppen? Ass et méiglech dass eis Unzéiung no engem Gott net einfach an eise Kannerängschte läit an an eisem 
Besoin no enger Autoritéitsfigur? 

Zum Thema Léift schreift den Dr. Danesch dass et e ganze Koup vun Onuerdnunge vu Léift ginn, sou zum Beispill 
well eng Persoun a senger ganzer Maturatioun hannendran ass, do wou d’Kapazitéit fir gären ze hunn net richteg 
entwéckelt ass. Ënner gesonden Ëmstänn geet d’Léift duerch eng Rei vun Etappen a wiesst dobäi. Et fänkt un mat 
enger Léift déi op sech selwer geriicht ass, da kommen Etappe vu kompetitiver Léift an Etappe vu kooperativer 
Léift, fir zum Schluss op engem Niveau vu Léift ouni Konditiounen ze kommen. 

Kucke mir eis e bësse méi genee déi véier Etappe vun der Entwécklung vun der Léift un: 

D’Léift déi op sech selwer geriicht ass. Den Eenzelne huet gär fir sech an aneren ze beweisen dass hie ka gären 
hunn. D’Léift geet an eng Direktioun, entweder virun allem dass si gëtt oder dass si kritt a mat wéineg Geschéck fir 
béid ze maachen. Dës Aart vu Léift ass nëmme an der Kandheet gesond. 

Kompetitiv Léift fënnt een zum Beispill bei engem Gebuertsdag, wou ee probéiert der Gebuertsdagspersoun méi 
Léift ze ginn. Den Eenzelnen, an der kompetitiver Léift huet aner gär fir sech selwer ze beweisen dass hie kapabel 
ass méi Léift ze ginn wéi aner Leit. Dës Form vu Léift fënnt ee virun allem an de Bezéiunge vu Jugendlechen. 


1 ’Abdu'l-Bahâ über die Macht des Gebets, S.17 Meditationen fiir Jugendliche 

2 Youth, Compilation of Compilations, Vol II, 2263 

3 Psychology of spirituality, H.B. Danesh, M.D.,isbn 1-895456-05-03 Nine Pines Publishing 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




-205 - 

An der kooperativer Léift huet deen Eenzelnen aner gär fir säi Besoin ze erfëllen fir gären ze hunn a Léift ze kréien. 
D’Relatioun an der Léift ass kooperativ, an déi, déi sech gär hunn, deelen, gi matt a kréien an erlaben deem anere 
Léift ze ginn an ze kréien. Dës Zort vu Léift gëtt vun den allermeeschten Erwuessene gebraucht, virun allem am 
Kader vum Bestietness an der Frëndschaft. 

Déi lescht Etapp an der Entwécklung vun der Léift ass déi ouni Konditiounen. Déi Eenzel hunn aner gär genee sou 
wéi d’Sonn iwwerall schéngt. Den Eenzelnen huet d’ganz Mënschheet gär. Dës Zort vu Léift ass am meeschten 
avancéiert. Et fënnt een se am Liewe vun de Propheten, Helleger an déi Mënschen, déi fräi si vu Virurteeler an déi 
keen ausschléissen. 

D’Buch hält op mat engem schéinen Text deen engem hëlleft um Wee fir e spirituelle Lifestyle. De Passage ass aus 
de Bahâ’i Schrëften : 

„Am Gléckgëff mat an am Ongléck sief dankbar. Sief d’Vertraue vun dengem Noper wäert, a kuck op hie mat hellen 
a frëndlechen Aen. Sief e Schaz fir deen Aarmen, eng Ântwert op deen, deen no Hëllef jäitzt an hal däi Verspriechen 
helleg. Sief gerecht an dengem Urteel a gëffUecht wann s de schwätz. Sief ongerechtzu kengem Mënsch, a géi mat 
jidderengem duuss ëm. Sief wéi eng Luuchtfir déi, déi an der Däischtert ginn, eng Freedfir deen dee Misär huet, e 
Mierfir den Duuschteregen, e Beschiitzerfir dee Bedrängten, eng Stäip an e Verdeedeger fir d'Affer vun 
Ënnerdréckung. Dass alles dat, wat s de méchs, sech duerch Integritéit an Oprichtegkeet auszeechent. Sief en Heem 
fir de Friemen, e Balsamfir deen dee leid, dem Flüchtling e staarken Tuerm. Sief d'Aefir de Blannen an eng Luucht 
déi féiert fir deen, deen de Wee net weess. ..." 1 


278 Fridden un déi ee gleeft 

Sendung 278, 2ten an 3te September 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer, an der Spezialnummer vun der 
Geozäitschrëft am September liest een als Titel: Dës Fridden, un déi ee gleewe kann. Um Titelbild gesäit een 
d’Äerd an uewendrop eng Dauf, déi amgaang ass sech op hir néierzeloossen. Erfreelech an erfrëschend ze liesen an 
och ze kucken, mat all de Fotoen uechter d’Welt. Am Editorial liest een dass wann och d’Konflikter eng grouss Plaz 
an der Landschaft vun eiser Informatioun anhuelen, gëtt et awer och Weeër aus de Krisen a Kricher, déi Hoffnunge 
mat sech droen. An déi sinn net erfonnt. Sou zum Beispill engagéiere sech d’Rebelle vun Atjeh an Indonesien op 
engem Wee vu Fridden, an dat no drësseg Joer Konflikter; an Irland mécht d’IRA Schluss mam bewaffnete Kampf, 
an dat no drësseg Joer. An esou fënnt een aner Artikelen iwwer d’Friddensprozesser weltwäit. Sou fënnt een och e 
Poster mat all de Nobelpräisgewënner fir de Fridden, an eng Weltkaart mam Titel: La Planisphère de la paix en 
2005\ déi éischt Weltkaart vum Fridden déi jee publizéiert ginn ass. Fir dëse Fridden ze illustréieren, gouf eng gréng 
Faarf benotzt, Symbol vun der Hoffnung, mat Nuancen demno wéi laang d’Länner scho friddlech sinn. An 
iwwerraschenderweis, bréngen d’Majoritéit vun de Länner et fäerdeg, a Fridden ze liewen. Wéi kann ee Fridden op 
der Welt schafen? Op dës Fro fënnt een an der Zäitschrëft eng Rei vun Äntwerten. En Interview mam Mikhai'l 
Gorbatchev, Gewënner vum Friddensnobelpräis 1990 a Begrënner vun der ONG, d’internationaalt gréngt Kräiz. 

Dës ONG versicht Konflikter ze léisen déi mat der Ëmwelt zesummenhänken. D’Beispill vum Waasser ass 
impressionannt. All Dag stierwen esou vill Mënschen duerch verschmotzend Waasser wéi wann 30 Boing 747 
Fligere géingen eroffalen! Fir hien ass déi gréisste Prioritéit haut d’Erausfuerderung vun den ethnesche Problemer, 
de Respekt vun de Kulturen an de Reliounen, anescht gesot d’mënschlech Dignitéit. 

Mat engem Photoreportage vum Dalai Lama, dee wärend dräi Joer uechter Welt gereest ass fir e Message vu 
Fridden ze bréngen, geet et weider am Geo. Hie schwätzt vun Toleranz an Opriichtegkeet. Fir hien ass déi deeglech 
Meditatioun de Schlëssel zum Fridden an eis selwer. Hien encouragéiert den Dialog tëschent all de Reliounen. Fir 
hien ass d’europäesch Unioun d’Demonstratioun dass eng solidaresch a friddlech Koexistenz tëschent de 
verschiddenen Natiounen a Vëlker méiglech ass. D’Mënsche sinn all d’Membere vun der selwechter globaler 
Famill. Am Dalai Lama fënnt een déi positiv Energie, seng waarm Stëmm, seng Virwëtzegkeet a seng Einfachheet. 
Fir hien ass et notwendeg sech vun alen Traditiounen ze léisen, déi haut kee Sënn méi hunn. Alles wat mir haut 
brauchen, ass déi gutt Qualitéite vum Häerz tëschent eis ze kultivéieren. A wann een hie freet wou dann dës 
Iwwerzeegungskraaft hierkënnt, dëst kommunikatiivt Vertrauen, seet hien dass et vun der deeglecher Meditatioun 
kënnt, dem ënnere Fridden. Awer Meditatioun heescht net einfach d’Aen zoumaachen a maache wéi wann, et geet 
ëm eng analytesch Meditatioun, wou een andauernd analyséiert, mat engem kale Kapp an engem openen Häerz. 

An da fënnt een e ganzt interessant Klassement vun de Länner op der Welt, an zwar a wéi wäit si zum Fridde 
bäidroen. Lëtzebuerg ass do eent vun den zéng friddfertegste Länner vun der Äerd. Un der Spëtzt vun den 150 UN- 
Memberlänner ass Island. Duemo kënnt Dänemark, d’Schwäiz, Irland, Norwegen, Holland, Finnland, Neuseeland, 
Schweden a Lëtzebuerg. Um Enn vun der Lëscht sti Syrien, Libyen, Iran, Haiti, Birma, Angola, Mauretanien, 
Libanon, den Irak an Djibouti. D’Fro ass déi heiten: Wéi bedeelegen sech d’Länner haut un der Konstruktioun vum 


1 Bahâ'u'llâh 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 206 - 


Fridden op eisem Planéit? Zesummegestallt gouf dës Lëscht mat enger Datebank vum Groupe de recherche et 
d’information sur la paix et la sécurité zu Bréissel. Mat Hëllef vun 21 Kriterien an de Beräicher Sécherheet, 
Mënscherechter an Ëmwelt goufe fir all Land Punkte verginn. 

An de Bahâ’i Schrëfte liese mir: „Dee Grousse Fridden, no deem d’Mënsche vu guddem Wëllen am Laf vun de 
Jorhonnerten esou staark verlaangert hunn, dee Proféiten an Dichter zënter ville Generatiounen an hire Visioune 
beschriwwen an deen déi helleg Schrëfte vun der Mënschheet zënter je hier ugekënnegt hunn, ass fir d’Natiounen 
elo endlech gräifbar ginn. Fir d’éischt an der Geschicht huet haut jiddereen d’Méiglechkeet, dee ganze Planéit an 
déi Onmass vu Vëlker, déi op ëm liewen, an enger globaler Perspektiv ze gesinn. Weltfridden ass net méi nëmme 
méiglech, en ass onëmgänglech ginn. En ass déi nächst Etapp an eisem Planéit senger Entwécklung ”, 

„ d ’Planéitiséierung vun der Mënschheet “, wéi e groussen Denker et ausdréckt. ” 1 


279 D’Welt an där mir lic wcn, Deel 1/2 

Sendung 279, 9ten an lOte September 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer. An de leschte fënnef Joer hu mir 
gesinn, wéi d’Welt sech a méi grouss Schwieregkeete gehäit huet. 2 De Pessimissmuss ass an d’Luucht gaang. 
Mënschen iwwerall fänken un ze verstoen, dass dat wat am Moment geschitt net einfach en Déif ass, dee séier wäert 
ewechgoen. Et ass eis Zivilisatioun déi a Gefor ass. Eppes Fundamentales ass amgaang ze geschéien; eng vun de 
groussen eisegen Ännerunge vun eiser mënschlecher Geschicht. Mir kënnen dëse weltwäiten Zesummefall an dräi 
Kategorien andeelen: 

Éischtens e Broch am sozialen an der Gesellschaft. En Zesummefall vu Saachen déi mir bis elo ni a Fro gestallt 
hunn: d’Kriminalitéit hëlt zou, den Terrorissmuss. D’Korruptioun an der Gesellschaft, an och an der Geschäftswelt 
an an der Regierung gëtt bal als normal akzeptéiert. An de Wonsch fir ëmmer méi wëllen ze hunn geréit ëmmer méi 
ausser Kontroll. 

Zweetens gesi mir en Zesummebroch vun der Moral beim Eenzelnen. Onéierlechkeet, Léien a sexual Promiskuitéit 
ginn akzeptéiert, an dat am Numm vun der perséinlecher Fréiheet. 

Dem Iwwerflächlechen nogoen ass zu enger Drog ginn. D’Sprooch, den Ausdrock, de Vokabulär, Manéieren an 
d’Moud verléieren u Feinheet. 

Drëttens erliewe mir en Opschwong vu rasseschen, ethneschen Tendenzen. D’Tyranei vun der Majoritéit déi 
d’Rechter vun der Minoritéit ignoréiert. Dëst bréngt mat sech dass d’Minoritéiten, déi méi a méi bedréckt ginn, zum 
Haass zou neigen. Haass gëtt och a villen Deeler vun der Welt an de Schoule geléiert, an dat als en Deel, deen am 
Curriculum akzeptéiert gëtt. 

Dës dräi Kategorien, den Zesummebroch am Sozialen, an der perséinlecher Moral an d’Zouhuele vu rasseschen an 
ethneschen Tendenzen maachen zesummen e Kader an deem mir d’Welt kënne gesinn. 

An de Bahâ’i Schrëfte fanne mir och e Kader, mee e Kader deen op all deene Saache baséiert, déi mir brauche fir 
eng nei Welt ze bauen. D’Bahâ’i Schrëfte verspriechen eis dass dës vun Transitioun zur Eenegung an Harmonie 
féiert, an dass Gerechtegkeet etabléiert gëtt. Eis Zäit wäert d’Fundamenter vun enger Weltzivilisatioun schafen, déi 
honnerte vu Joer brauch fir sech ze entwéckelen. Wat ass eis Aufgab an dësem Prozess? Aktiv sinn an elo d’Käre 
vun dëser neier Zivilisatioun séien. D’Bahâ’i administratiivt Uerder ass déi embryonesch Form vun dëser 
Zivilisatioun; onvergläichbar a weltëmfaassend. ... Dräi Aktivitéiten sinn et wou mir eis kënnen asetzen an déi 
d’Häerz vun enger ziviliséierter Liewensmanéier sinn: D’Gebiet an d’Meditatioun, d’Iwwermëttlung vu Wäerter fir 
eis zukünfteg Generatiounen, dat heescht d’Kannerklassen, an d’Iwwermëttlung vun engem Wëssen dat der 
Gesellschaft déngt. Konkret sinn dat haut d’Studiekreesser. 

Firwat ass Schéinheet am Bahâ’i Glawe sou wichteg? An der Geschicht vun de Relioune vun der Welt, war et 
nëmmen no der fester Etabléierung vun der Relioun wou mir d’Friichte vun der Schéinheet a groussen Expressioune 
vu Schéinheet an der Konscht, der Musek an der Architektur gesinn hunn. Bahâ'u'llâh hat grousse Pleséier a 
Schéinheet, virun allem natierlech Schéinheet. Haut gesäit een den Ausdrock vun dëser Schéinheet un den Terrassen 
a Gäert an Israel iwwerall ronderëm déi historesch Plazen déi mat der Bahâ’i Geschicht zesummenhänken. Et ass 
dat en éischte Schratt um Wee zu enger zukünfteger Weltzivilisatioun, geprägt vu Schéinheet. Déi natierlech 
Schéinheet vun der Welt genee sou wéi all aner Forme vu Konscht wäerten an Zukunft héich geschätzt ginn. Et geet 
drëm, dës Visioun vu Schéinheet weiderzevermëttelen. An eiser nächster Emissioun gesi mir weider Aspekter vun 
der Visioun vun enger neier Zivilisatioun. 


1 Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet, Versprieche vum Weltfridden, 1985 

2 Notes on a Talk by Peter Khan, Massey Theatre, New Westminster, August 20th, 2005 


Bahâ ’i Emissiounen utn Radio ARA 2000-2007 




-207 - 


Sendung 280, 16ten an 17te September 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer, an eiser leschter Emissioun hu mir 
gesinn wéi eng Problemer eis haiteg Welt huet; eis sozial Uerdnung, déi lues a lues zesummebrécht; d’Moral vum 
Eenzelnen, an där bal alles erlaabt ass, an dat am Numm vun der perséinlecher Fräiheet an d’Zouhuele vu 
rasseschen an ethnesche Streidereien an Ongerechtegkeeten. 1 

D’Bahâ’i Schrëfte weisen eis e Wee aus dëser Kris, dëser Welt déi kra nk ass, an déi Heelung brauch. D’Bahâ’i sinn 
iwwerzeegt dass si de Som fir eng nei, gerecht Zivilisatioun séien. Wéi eng Käre sinn dat, déi d’Bahâ’i iwwerall an 
der Welt séien? 

D’Bahâ’i Schrëfte si voll mat Texter iwwer den héije Stellewäert vum Eenzelnen. Eng Erzéiung déi de Mënsch als 
eppes Nobeles duerstellt, mat héije moralesche Wäerter, altruistesch a mam Zil, der Mënschheet en Déngscht ze 
erweisen. 

Um soziale Plang fanne mir d’Reegel vum Gesetz, Gerechtegkeet, an d’Fräiheet fir an engem gutt geplangte Kader 
handlen ze kënnen. Et geet drëms eng Visioun vun der Zukunft ze hunn, wou mir eis eens sinn. Et geet drëms eng 
Gesellschaft opzebauen wou Kooperatioun an Harmonie gefërdert ginn. An et geet drëms kreativ ze sinn; e kreative 
Geescht vu Changement deen et fäerdeg bréngt Relioun a Wëssenschaft zesummenzebréngen, eng Gesellschaft wou 
d’Ressourcë vun der Äerd sou benotzt ginn, dass si dauerhaft sinn an der Mënschheet vun Notze sinn. Wat ka 
jidderee maachen, fir un dësem Prozess vun enger neier Zivilisatioun matzeschaffen? 

Fir d’éischt ass et néideg, Spiritualitéit, Geeschtegkeet, kloer ze beschreiwen, ze defméieren. 

■ Dat därzäitegt Verständnes vu Spiritualitéit ass onkloer. 

■ Mir brauchen en neit Konzept vu Spiritualitéit. An d’Liewe vun ’Abdu'l-Bahâ, de Jong vum Begrënner vum 
Bahâ’i Glawen ass dat beschte Beispill vu geliefter Spiritualitéit. 

■ Mir mussen eis méi bewosst ginn dass geeschteg Kräften an eisem Universum sinn. 

■ D’Wëssenschaft huet eis vill Wëssen iwwer déi physikalesch Kräfte vun eisem Universum ginn. Genee sou 
musse mir elo eist Verständnes vun de geeschtege Kräften an der Welt erweideren. 

■ Dës geeschteg Kräften déi an eiser Welt schaffen, hu sech mam Komme vu Bahâ'u'llâh verstäerkt. 

■ Mir kënnen dës Kräften zu eisem Notzen unzéien. Wéi? An deems mir de Bahâ’i Schrëften nolauschteren, sou 
zum Beispill duerch d’Gebiet, d’Berodung an zesummen an Eenheet handlen. 

■ Demno wéi mir eis verhalen, hale mir dës Kräfte vun eis; sou zum Beispill wa mir schlecht iwwer aner Leit 
schwätzen a wa mir Kritik ausüben. 

■ Spiritualitéit ass net am Géigesaz zu enger geplangter, rationaler a systematescher Approche. 

■ Wat d’Gebiet ubelaangt, sou ass dat net eppes Natierleches am Mënsch. Et soll ugeléiert ginn, sou dass et eng 
Gewunnecht ginn. Dofir fanne mir am Bahâ’i Glawen d’Flichtgebiet. 

■ Proppertéit a Raffinement zitt geeschteg Kräften un; Raffinement an der Kleedung, an eise Manéieren, eisen 
Interessen a Fräizäitaktivitéiten. 

■ D’Entwécklung vu Spiritualitéit geet Hand an Hand mam Wëllen, säi Bescht ze ginn an der Konscht, dem 
Handwierk, dem Commerce an de Beruffer. 

Flicht ass hautdesdaags e Wuert wat net méi gär gehéiert gëtt. An enger gerechter Zivilisatioun muss dëst Konzept 
nees méi eng grouss Bedeitung kréien. 

Mir brauchen och besser zwëschemënschlech Bezéiungen wou d’Berodung eng vill méi grouss Roll spille wäert, an 
dat och an der Famill. Domat kritt d’Gemeng och nees en Zougehéieregkeetsgefill an e Gefill vu Verbonnenheet an 
Eenheet. Et gëtt also vill an eiser Gesellschaft ze maachen. Loosse mir alleguer eng Hand upaken. 


281 Internationalen Dag vum Fridden 

Sendung 281, 23ten a 24te September 2005. Fridde léisst sech net dekretéieren, et ass e Prozess. Fridde brauch eng 
Transformatioun vun Häerzer a Geeschter déi Jorhonnerte vu Kricher a Gewalt staark mat der Iddi geprägt hunn 
dass de Mënsch e gewalttätegt Déier ass. 

D’Zukunft vun der Welt hänkt vun eisem Wëllen of, sech wierklech wëllen z’änneren, vun eisem Wëllen, mat der 
Kultur vun der Gewalt opzehalen. 


1 Notes on a Talkby Peter Khan, Massey Theatre, New Westminster, August 20th, 2005 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 






-208 - 

Mat dësem Objektiv am Kapp, hunn d’Vereenten Natiounen d’Jorzéngt 2000-2010 d’Jorzéngt vun der Erzéiung 
zum Fridden an der Non-Violence dekretéiert, fir an dësem Jordausend eng Generatioun vum Fridden ze erzéien. 

Un dësem Bau vum Fridden schaffen d’Bahâ’i uechter d’Welt scho méi wéi 150 Joer. Si kréien hir Inspiratioun aus 
de Léiere vun hirem Glawen. Hei e klengen Extrait: „Ech bieden iech, jiddere fir sech, all är Gedanken an äert 
Häerz op d’Léift an d’Eenheet ze riichten. Wann dir e Krichsgedanken hutt, widderstot him mat méi engem staarke 
Friddensgedanken. E Gedanke vun Haass muss zerstéiert ginn mat méi engem mächtege Gedanke vu Léift. 
Krichsgedanken zerstéieren all Harmonie, all Wuel, all Rou an all Zefriddenheet. Gedanke vu Léift schafe 
Bridderlechkeet, Fridden, Frëndschaft a Gléck. “ 

Et kënnt ee mengen, dass dat wéi verréckt kléngt, wéi en Dram, wéi eng Utopie, mee et ass haut eppes wat jiddereen 
op der Welt sech vu ganzem Häerze wënscht. 

„Mengt net dass Weltfridden en Ideal ass, deen een onméiglech erreeche kann, “ schreift 'Abdu'l-Bahâ . 

Fir Fridden ze schafen a fir dass de Fridden soll daueren, brauch ee Gerechtegkeet. Sech fir Fridden anzesetzen, 
ënner allen Ëmstänn, verlaangt Courage, e staarke Wëllen an e Glawen. De Glawen dass Fridden, Gottes Wëllen 
ass, an dass Hien eis wäert hëllefen an deem wat mir fir de Fridde maachen. 

Wéi kënne mir um Fridde schaffen, wa mir net eist Bild vum Mënsch änneren, net e Mënsch dee wéi e gewalttätegt 
Déier agéiert, mee e Mënsch dee vun Natur aus nobel ass, am Wiesen hir gëttlech, aus der Léift vu Gott. E Mënsch 
an deen een d’Dugende an d’Schéinheet vu Gott erëmfënnt? 

Bahâ’u’llâh schreift: „Ech wosst Meng Léiftfir dech, dofir hunn ech dech erschaf. ...Du bass Meng Luucht a Mäi 
Liicht ass an dir. ...Ech hunn dech räich erschaf, firwat erniddregs du dech zur Aarmut? “... 

Mee dës Schéinheet an dëse Räichtum existéieren potentiell am Mënsch. Erzéiung ass néideg, geeschteg Erzéiung 
erlaabt dem Mënsch sech ze entwécklen a sech ze entfalen. 

An hei fannen d’Reliounen hire Sënn. Si sinn do fir dem Mënsch dës Erzéiung ze bréngen, fir him ze erlaben déi 
gëttlechen Dugenden an him erauszebréngen an ze entwécklen. 

Et ass d’Verantwortung vun de reliéise Leaderen, dëse Message vu Léift a Bridderlechkeet ze ënnerriichten an ze 
verbreeden. Eis Differenz ass eise Räichtum. D’Fundament vun der Schéinheet ass d’Diversitéit. 

Leider fanne mir nach vill reliéis Virurteeler, an d’Meenung d’Exklusivitéit vun der Wourecht ze hunn. Mee, sou 
soen d’Bahâ’i Schrëften: „D ’fundamentaalt Zil vum Glawe vu Gott a Senger Relioun ass et d ’lnteresse vun der 
mënschlecher Rass ze sécheren, hir Eenheet hirzestellen an tëschent de Mënschen de Geescht vu Léift a 
Bridderlechkeet ze entwécklen. Passt op dass dëse Glawen ënnert iech net d’Quell vu Mëssel a Sträit gëtt, vun 
Haass a Feindschaft. ...Haalt iech un dat wat iech een deen anere méi no bréngt an iech vereent. “ 

Wéi kann ee Fridde schafe wann een net déif a sech selwer d’Prinzip vun der Eenheet huet. „D ’Wuel vun der 
Mënschheet, sengem Fridden a senger Sécherheet kënnen net erreecht ginn, éier hir Eenheet net fest etabléiert 
ass. “ seet Bahâ'u'llâh. 

Dësen Appel fir Eenheet ass keen Appel fir Uniformitéit oder en Appell fir säi Glawen un déi fundamental 
Wourechte vu senger Relioun opzeginn. Am Géigendeel! Et ass d’Unerkennung dass, wat ëmmer och eis Differenze 
sinn tëschent de Gesetzer vun de Reliounen, déi iwweregens hir Erklärung hunn, dass d’Mënschen hir geeschteg 
Inspiratioun vun enger selwechter Quell kréien an dass mir all d’Sujete vun engem eenzege Gott, dee Léift ass. 
D’Reliounen sinn all d’Expressioune vun enger gëttlecher Realitéit. 1 2 


282 Buchvirstellung : Die Bahâ't Religion, Ein Überblick, Deel 1/17 

Sendung 282, 30te September an lten Oktober 2005. Haut stellen ech Iech en neit Buch fir iwwer de Bahâ'i Glawen 
mam Titel: D 'Bahâ'iReliioun, en Iwwerbléck. D’Buch ass op däitsch, huet 128 Säiten, an huet op all Säit 
Illustratiounen a Photoen. D’Frankfurter Allgemeine Zeitung schreift: « Wat un dësem Buch besonnesch 
luewenswäert ass, ass virun allem dass et konzentréiert a kuerz ass, mat de wichtegste Léiere vum Bahâ'i Glawen, 
senger Geschicht, sengem Gemengeliewen a senge ville verschiddenen Aktivitéiten an enger globaliséierter 
Welt. Sou verzicht dës Aféierung zum gréissten Deel op reliounsgeschichtleche Ballast an op eng stéierend 
Fachterminologie. Et ass an enger Zäit, wou reliéise Fanatissmuss d’Welt ergräift, awer och wou d’Skepsis sech 
grad a ville vun de räiche Länner ausbreet, op eng andrécklech Manéier verständlech fir interesséiert Laien a Leit 
déi op der Sich no enger Relioun sinn. » 


1 Abdu'l-Bahâ 

2 Extraits d’une présentation sur la Paix, joumée internationale de la Paix 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 209 - 

D’Süddeutsche Zeitung schreift: «Dass déi jénkst vun de Weltreliounen eng ëmfaassend kritesch Duerstellung 
erlieft, war iwwerfälleg. ...Dass si am Iran vun de Mullaen immense Widderstandfënnt, ass eng hatter Wourecht. 
Dëst léisst sech vläicht doduerch erklären, dass d’Bahâ'iRelioun eng modern Relioun ass, wou 
d’Gläichberechtegung vun der Fra, d’Recht op Bildungfir jiddereen an d’Deelhuelen un der Gesellschaft 
selbst\>erständlech sinn, an net am Géigesatz zu der Spiritualitéit vum Gleewege stinn. Wien dëst Buch liest, kënnt 
net laanscht d’Impressioun, dass sech epuer Reliounen eppes vun de Léiere vu Bahâ'u'llâh ofkucke kéinten.» 

An d’Frankfürter Rundschau schreift: « An enger Zäit, wou d’Relioun vu Fanatiker weltwäit dozou benotzt gëtt, dat 
Trennent tëschent de Mënschen ervier ze hiewen a souguer Gewalt ze legitiméieren, deet et gutt, iwwer Bahâ'u'llâh 
ze liesen, deen Eenegkeet a Friddfäertegkeet betount. Dës jonk Weltrelioun vertrëtt dat, wat déi meescht 
Bekenntnisser an hierer Entstehungszäit haten : Léift, Matgefill, Wahrhaftegkeet, an d’Gläichheet vun de 
Mënschen. Si ass zugläich modern, well si global interreliéis Toleranz priedegt. » 

Am Inhaltsverzeechnis fënnt een déi hei grouss Themen : Wat léiert Bahâ'u'llâh ? D’Geschicht vun der Bahâ'i 
Relioun. Aspekter vum deegleche Liewen. D’Liewen an der Gemeng. Wéi a wou sinn d’Bahâ'i aktiv ? Texter a 
Gebieder aus de Bahâ'i Schrëften. 

Zum Schluss fënnt ee Bahâ'u'llâh’s Visioun vun enger zukünfteger Weltgemeinschaft an e puer Zuelen a Fakten. 
Ofschléissend dëst Zitat vum Bundesverfassungsgeriicht, e Beschloss vum 5te Februar 1991 : 

« ... [DeJ Charakter vum Bahâ'i Glawen als Relioun an der Bahâ'l Gemeinschaft als Reliounsgemeinschaft [assj no 
aktueller Liewenswierklechkeet, Kulturtraditioun am allgemengen wéi op reliounswëssenschaftlechem Verständnes 
offenkundig. » 


283 Buchvirstellung: Wëssenschaft a Relioun, Deel 2/17 

Sendung 283, 7ten an 8ten Oktober 2005. Relioun a Wëssenschaft sollen Hand an Hand goen. An der neier 
däitscher Aféierung iwwer de Bahâ’i Glawen fënnt een dozou e flotte Bäitrag. Wéi kënne Relioun a Wëssenschaft 
an Harmonie, an engem Equilibre niewenteneen a mateneen existéieren, ouni Konflikter? Wann d’Wëssenschaft ni 
ka beweisen, dass Gott net existéiert, ka si da beweisen, dass Gott existéiert? Oder ass dat déi falsch Fro. 
D’Wëssenschaft kann eppes kucken, observéieren a Konklusiounen dorauser zéien, fir ze verstoen, wéi eppes 
fonktionéiert, sief et an der Natur, der Technik oder beim Mënsch. D’Relioun kann eis soen, firwat mir existéieren, 
firwat d’Welt existéiert. 

An de Bahâ’i Schrëfte liese mir: 1 „ Wa mir soen, dass d’Relioun an d’Wëssenschaft onvereenbar sinn, hu mir weder 
verstan, wat wierklech Wëssenschaft ass a wat wierklech Relioun ass, well alle béid berouen op Viraussetzungen a 
Schlussfolgerunge vun der Vernonft a mussen hirer Iwwerpréifung standhalen. “ 

Relioun a Wëssenschaft ginn dacks als onvereenbar betruecht. Dat läit ënnert anerem dorunner, dass dacks 
mënschlech feelbar reliéis Interpretatiounen de wëssenschaftlechen Therorië widderspriechen an ëmgedréint. 

Bahâ'u'llâh léiert dass Relioun a Wëssenschaft een deen aner ergänzen. Si bilden déi zwee Polen zur Erkenntnis vun 
der Wierklechkeet a mussen alle béid der Vemunft entspriechen. Schäinbar Widderspréch tëschent hine kënnen 
duerch mënschlech Interpretatiounen oder net genuch Forschung entstoen. 

Aus der Bahâ’i Siicht si Relioun a Wëssenschaft wéi zwee Flilleke vum mënschleche Geescht, déi harmonesch 
zesummeschaffe mussen. D’Relioun vermëttelt ethesch Kriteren, entfaalt déi mënschlech Spiritualitéit a fërdert 
d’Léift. D’Wëssenschaft erfuerscht Naturgesetzer, entwéckelt nei Techniken a stellt d’Wësse fir jiddereen zur 
Verfügung. No Abdu’l-Bahâ si souwuel d’Relioun wéi och d’Wëssenschaft onersetzlech: „ Wann ee wéilt 
probéieren, nëmme mam Flillek vun der Relioun ze fléien, da géif hie séier an de Sumpf vun der Superstitioun 
stierzen, wärend hien anerersäits nëmme mam Flillek vun der Wëssenschaft och kee Fortschrëtt mécht, mee an den 
hoffnungslose Morast vum Materialissmuss fale géif. “ 

Déi allermeeschte vun eis sinn domat d’accord dass mir d’Wëssenschaft brauchen. Sou iwwerrascht et och net, dass 
mir an de Bahâ’i Schrëften e Luef fir d’wëssenschaftlech Recherche fannen: „... il n'est guère surprenant de trouver 
dans les écrits bahâ'ls l'éloge de la recherche scientifique: "Lafaculté qui mène â l'investigation scientifique des 
secrets de la création ... est lepouvoir leplus louable de l'homme, car c'est en l'employant et en l'exergant qu'ily a 
amélioration des conditions de la race humaine, que l’acquisition de vertus par l’humanité est rendu possible ..." 1 2 

Mee nach laang net jiddereen ass dovun iwwerzeegt dass mir d’Relioun brauchen. 3 Vu ville gëtt Relioun als eng 
Quell vu Léift a Spiritualitéit empfonnt, wärend aner d’Relioun als Ursaach vu Fanatissmus a Krich gesinn. 


1 Die Bahai Religion, ein Überblick, S.20 

2 Communaute intemationale baha'ie, developpement durable 

3 Die Bahai Religion, ein Überblick, S.34 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 210 - 

D’Bahâ’i gleewen, dass vun all Relioun an hirer ursprénglecher Form onersetzlech Entwécklungsimpulser fir den 
Eenzelnen an d’Gesellschaft ausginn. Gëtt d’Relioun awer vun de Mënsche verännert oder mëssbraucht, kann 
tatsächlech grousst Leed d’Konsequenz sinn. So heescht et an de Bahâ’i Schrëften: „D 'Relioun sollt all Häerzer 
vereenegen a Krich a Streidereien op der Äerd vergoe loossen, Geeschtegkeet ervirbréngen an all Häerz Liicht a 
Liewe bréngen. Wann d Relioun zur Ursaach vun Ofnéigung, Haass a Spaltung gëtt, da wär et besser, ouni si ze 
sinn, a sech vu sou enger Relioun zréckzezéien, wär e wierkleche reliéise Schrëtt. “ 


284 Buchvirstellung: De Wee ass d’Zil, Deel 3/17 

Sendung 284, 14ten an 15ten Oktober 2005. Kee Mënsch ka vollkomme sinn, awer a jidderengem stécht e 
besonnescht, individuellt Potential. Aus Bahâ’i Siicht, kënnt et net esou drop un, u wéi enger Plaz de Mënsch grad a 
senger Entwécklung steet, awer méi dorop, dass hie sech sérieux ëm déi eegen Entfalung a Perfektioun beméit. 

Bahâ Y Sinn - e Prozess vun engem Wandel an eis selwer. 1 Kee Bahâ’i, egal op hien nei an der Gemeinschaft 
Member ass oder scho jorelaang, ka vu sech behaapten, alleguer d’Bahâ’i Geboter a Prinzipien ze verwierklechen. 
Bahâ’i sinn bedeit, sech bewosst fir e Prozess vun engem Wandel a sech selwer entscheed ze hunn. Dëse Prozess 
kann zu enger wuessender Spiritualitéit féieren, zu enger intensiver Bezéiung zu Gott an dozou, de Sënn vum 
Liewen ëmmer besser ze erfaassen. Op dësem Wee, so léieren d’Bahâ’i Schrëften, kann de Mënsch déif 
Zefriddenheet a Freed fannen. 

No de Bahâ’i Léiere kann de Changement a sech selwer duerch zwee Aspekter encouragéiert ginn. Den éischten 
Aspekt ass deen, genuch geeschteg Emärung ze kréien. Genee sou wéi de mënschleche Kierper materiellt Iessen 
zum Iwwerliewe brauch, sou brauch déi mënschlech Séil deeglecht Iesse fir sech ze entfalen. Reegelméissegt 
Bieden, Meditéieren an d’Liese vun den hellege Schrëfte stäerkt d’Séil an domat och de Prozess vum ënnere 
Changement. 

Deen zweeten noutwendegen Aspekt ass genuch Aktivitéit. Fir am Beispill ze bleiwen: De Mënsch gëtt krank, wann 
hie stänneg ësst, ouni déi gewonnen Energie duerch Beweegung erëm ze verbrauchen. Genee sou muss déi duerch 
Gebiet a Meditatioun gewonne geeschteg Energie an Aktioun ëmgesetzt ginn, fir d’Gläichgewiicht ze behalen. 
Bahâ'u'llâh schreift: „D’Wiese vum Glawen ass et, wéineg Wierder ze maachen, an eKoup vun Doten opzeweisen. “ 
Hie füerdert den Eenzelnen op, sech am Alldag virbildlech ze verhalen, sief et an der Famill, am Frëndeskrees, bei 
der Aarbecht oder an der Gesellschaft. Wann een de spirituelle Wee mat praktesche Schrëtt geet, ergi sech ëmmer 
nei Geleeënheeten, den ënnere Wandel ze fërderen. Bei der Aarbecht kann een zum Beispill frëndlech an 
hëllefsbereet sinn oder am Bestietnes léieren, op d’Wuel vum Partner beduecht ze sinn a Selbstsucht ze 
iwwerwannen. 

Wëllen an Entschlossenheet. „Erfolleg oder Fehlschlag, Gewënn oder Verloscht mussen dowéinst vum eegene 
Beméie vum Mënsch ofhänken, Je méi ee strieft, desto gréisser wäert süi Fortschrëtt sinn. “ Den ënnere Wandel 
hänkt vum eegene Wëllen an der Entschlossenheet of. ... 

Vertrauen op d’Hëllef vu Gott. Déi néideg Energie fir den eegenen Entwécklungsprozess kann een, de Bahâ’i 
Léieren no, aus dem Glawen u Gottes Hëllef schëpfen. Wann e Mënsch sech op d’Kraaft an d’Hëllef vu Gott an 
d’Schéinheet vun der gëttlecher Schëpfung konzentréiert an dorop, dass hie selwer en Deel vun hir ass, fallt et him 
méi liicht, sech net vun den eegene Schwächen ze decouragéieren ze loossen. Zugläicher Zäit wiisst d’Motivatioun, 
Schwieregkeeten an Hürden ze iwwerwannen, fir esou déi eege Qualitéiten ëmmer weider ze entfalen. „ ... Setzt äert 
ganzt Vertrauen, ...op Gott, deen iech erschafhuet, a siichtSäi Bäistand an all ären Ugeleeënheeten. “ 

Schwieregkeeten a Wuesstum, Bahâ'u'llâh no, erfëllen d’Problemer eng wichteg Funktioun fir déi mënschlech 
Entwécklung. No Léisunge musse sichen hëlleft dem Mënsch dobäi, mat schlechte Gewunnechten opzehalen, sech 
aus Ofhängegkeeten ze léisen oder perséinlech Schwächten ze korrigéieren. Et fallt him méi liicht, de Léierprozess 
bewosst ze steieren an d’Peng ze iwwerwannen, wann en erkennt, dass an all Leed eng Chance verbuerge läit. „Mir 
mussen ëmmer no vir kucken a versichen, an der Zukunft ze erreechen, wat mir an der Vergaangenheet verpasst 
hunn. Defaiten, Prüfungen kënnen, wa si richteg benotzt ginn - zum Mëttel ginn, ... eise Charakter ze stäerken. “ 


285 Buchvirstellung: Deel 4/17 

Sendung 285, 21ten an 22ten Oktober 2005. D’Buch fänkt mat enger kuerzer Aféierung un, wien d’Bahâ’i da sinn. 
Das dës Relioun am 19te Jorhonnert entstanen ass an dass d’Gemeng schnell gewuess ass. Duemo kënnt den éischte 
groussen Deel wat da Bahâ'u'llâh alles léiert. Wat ass d’Gottesbild vun de Bahâ’i? Dass et nëmmen ee Gott gëtt, och 
wann Him verschidden Nimm zougeschriwwe ginn, wéi Allah, Gott, Jehova, den Allmächtegen oder Déi éischt 


1 Die Bahâ’i Religion, Ein Überblick, S.71 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 





-211 - 

Ursaach. Bahâ'u'llâh erkläert dass d’Wiese vu Gott net beschreifbar an net ze verstoen ass. Da kënnt en Deel iwwer 
d’Eenheet vun de verschiddene Reliounen. Dass all Relioun e verännerlechen Deel an en onverännerlechen Deel 
huet. „Dass d’Relioune vuneneen oßväichen, ass den ënnerschiddlechen Erfuerdernisse vun den Zäitalter 
zouzeschreiwen, an deene si verkënnegt goufen. Dass all Relioun sech emeiert an natierlech Verännerungen 
duerchlieft, genee sou wéi den Zyklus vun de Joreszäiten. Bahâ'u'llâh léiert och dass d’Äerd nëmmen ee Land ass. 
An dësem Deel vum Buch stellen d’Auteure sech och d’Fro op Weltfridden e Wonschdram ass oder op Weltfridden 
onauswäichlech ass. Dozou schreift Bahâ'u'llâh: „D’Wuel vun der Mënschheet, hire Fridden an hir Sécherheet sinn 
onerreechbar, soulaang hir Eenheet net fest begrënnt ass. “ 

Eng aner zentral Bahâ’i Léier ass déi fräi a selbststänneg Sich no der Wourecht. 

A wéi verbreet d ’Bahâ ’i Relioun sech dann? Vu dass de Glawe vun engem Mënsch nëmme vun him selwer ofhänke 
kann, sinn d’Bahâ’i net fir en opdréngleche Bekéiemngsäifer. Si presentéieren hire Glawen, fir aneren 
d’Méiglechkeet ze ginn, d’Léiere vu Bahâ'u'llâh kennenzeléieren a säin Usproch ze préiwen. Wien dësen Usproch 
unhëlt, ass e Bahâ’i a ka sech an der Bahâ’i Gemeng registréiere loossen. 

D ’Gläichberechtegung vu Frau a Mann ass en anert Kapitel am Buch. Bahâ'u'llâh léiert net nëmmen déi geeschteg 
mee och déi sozial Gläichstellung vun de Geschlechter, deemools wéi haut fir Vill eng Erausfuederung. 

Relioun a Wëssenschaft sollen Hand an Hand goen a si wéi zwee Flilleke vum mënschleche Geescht, déi 
harmonesch zesumme schaffe mussen. D’Relioun vermëttelt ethesch Kriteren, entfalt déi mënschlech Spiritualitéit a 
fërdert d’Léift. D’Wëssenschaft erfuerscht Naturgesetzer, entwéckelt nei Techniken a stellt d’Wësse frr jiddereen 
zur Verfügung. 

Virurteeler ofbauen gëtt aktiv encouragéiert. Kanner kommen ouni Vimrteeler op d’Welt. Eréischt am Laf vun 
hirem Liewen iwwerhuele si Virurteeler vun den Elteren an hirem Ëmfeld. Erwuessener musse sech hiren eegene 
Vimrteeler bewosst ginn a sech genee sou wéi d’Kanner weltoffen erzéien. Aneschtsinn verstoen a respektéieren ass 
eng vun de Viraussetzunge fir e friddlecht Zesummeliewen. ’Abdu'l-Bahâ seet: „D’Âerd ass eng Heemecht; 
d’Mënschheet ass eng Famill an ee Stot. Ënnerscheeder a Grenze si kënschtlech, vun de Mënsche gemaach. “ 

Bahâ'u'llâh léiert dass de Mënsch a senger Wierklechkeet e geeschtegt Wiesen ass. Hie beschreift de Mënsch als e 
„Biergwierk, räich un Eedelsteng vun onschätzbarem Wäert“. Duerch eng equilibréiert kierperlech, intellektuell a 
reliéis Erzéiung an duerch eegent Beméien kann all Mënsch seng Fäegkeeten an Eegeschaften entwéckelen. 

Aner Themen, déi een an dëser Aféierung iwwer de Glawe fënnt, sinn zum Beispill déi zwou Säite vum Mënsch, 
d’Fro op dat Béisst existéiert. Wat wësse mir iwwer eis Séil? Wéi en Zesummenhang besteet tëschent der Séil, dem 
Verstand an dem Kierper? Dass de Verstand d’Verbindung tëschent der Séil an dem Kierper ass. Duerch de 
Verstand ka sech d’Séil am Kierper ausdrécken an de Mënsch rational denken, Saachen erfannen an Zesummenhäng 
entdecken. De Verstand ass eng Stäip fir de Mënsch an hëlleft him, Gott, d’Schëpfung a Sech selwer ze erkennen. 
An awer, so seet Bahâ'u'llâh, ass d’Séil onofhängeg vum Zoustand vum Verstand oder vum Kierper. 


286 Buchvirstellung: D’Liewen nom Doud, Deel 5/17 

Sendung 286, 28ten an 29ten Oktober 2005. Am Kapitel: D ’Liewen nom Doud 1 2 fënnt een dëst Zitat vun ’Abdu'l- 
Bahâ: „ Wann e Käfeg, an deem e Vugel ass, zerstéiert gëtt, bleift de Vugel onverletzt. ... Dat d’selwecht gëlltfir de 
Geescht vum Mënsch. Wann och den Doud säi Kierper zerstéiert, so huet hien awer keng Muecht iwwer säi 
Geescht. ..." 

Bahâ'u'llâh léiert, dass déi mënschlech Séil nom kierperlechem Doud weiderlieft. Beim Verloosse vum Kierper 
kënnt d’Séil an eng Welt, déi weder duerch e Raum oder eng Zäit begrenzt ass. Fir d’Famill vum Verstuerwenen 
deet dat dacks wéi, mee fir de Verstuerwene selwer fänkt eng nei Entwécklung un - hie kënnt an eng nei Welt. 
D’Bahâ’i Schrëfte vergläichen d’Liewe vun der Séil am Kierper mam Liewe vum ongebuerene Kand am Bauch vun 
der Mamm. Aus dësem Vergläich ergi sech e puer Parallelen: 

• Dat ongebuerent Kand ka sech déi onvergläichlech gréisser Welt ausserhalb vum Bauch vun der Mamm net 
virstellen. Esou kann och de Mënsch sech déi nächst Welt, nom Doud, net virstellen. 

• Sou wéi d’Kand bei der Gebuert seng kleng Welt am Mammebauch verléisst, sou kënnt de Mënsch nom 
kierperlechen Doud an eng spirituell Welt, fräi vu kierperleche Grenzen. De Kierper entwéckelt am Mammebauch 
alles, wat hie spéider fir d’Iwwerliewe brauch, Ae, Been, an sou weider. D’Bedeitung vu ville Kierperdeeler weist 
sech awer eréischt no der Gebuert. Am Mammebauch schénge si iwwerflësseg. 


1 Die Bahâ Y Religion, Ein Überblick, Verlag OLZOG 

2 2 Die Bahâ Y Religion, Ein Überblick, Verlag OLZOG 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 212 - 


• D’Bahâ’i Schrëfte soen, dass de Mënsch wärend sengem kierperlechem Liewen seng geeschteg-spirituell 
Potentialer entwéckle muss, fir och kënnen an der geeschteger Welt ze gesinn, oder lafen ze kënnen. Nom 
kierperlechem Doud entdeckt d’Séil d’Bedeitung vum Glawen, Freed oder Léift. Am Bauch vun der Mamm féiere 
Wuesstumsmängel zu Kierperbehënnerungen; vergläichbar kann e klengt geeschtegt-spirituellt Wuesstum wärend 
dësem Liewen op der Welt zu Aschränkungen an der nächster Welt féieren. 

• D’Kand am Bauch vun der Mamm ass der Welt ronderëm ganz no, obschonns et si weder kennt, oder versteet. 
Et kann zum Beispill Musek héieren a spiert Beréierunge vum Bauch vun der Mamm. Et reagéiert och op Aflëss vu 
baussen. Genee sou lieft de Mënsch net nëmmen an enger materieller, mee hien ass och ëmgi vun enger geeschteger 
Welt, a gëtt esou beaflosst, mee e kann se awer net direkt erfaassen, verstoen. 

• Neit Liewen entwéckelt sech schrëttweis an der Gebärmutter, vun der Eezell déi befrucht gëtt bis zum Kand wat 
prett ass, gebuer ze ginn. Genee sou, erkläert Bahâ'u'llâh, duerchleeft de Mënsch op dëser Welt verschidden 
Entwécklungsstadien. No sengem kierperlechen Doud geet et weider. De mënschleche Geescht geet duerch „ Welte 
vu Gott“, déi „ouni Zuel an onendlech wäit“ sinn. 

• Et gëtt awer och Ënnerscheeder tëschent der Entwécklung am Bauch vun der Mamm an der Entwécklung no der 
Gebuert. Wärend dat ongebuerent Kand wiesst fir an eng materiell Welt ze kommen, bereet de Mënsch sech wärend 
sengem irdesche Liewen op en éiwegt geeschteg-spirituellt Liewe fir. Ausserdeem kann dat ongebuerent Kand net 
iwwer säi kierperlecht Wuesstum entscheeden. Soubal hie gebuer ass, kann de Mënsch dogéint seng eegen 
Entwécklung beaflossen an ass och dofir verantwortlech. 


287 Buchvirstellung: D’Liewen nom Doud, Deel 6/17 

Sendung 287, 4ten an 5ten November 2005. An der Zäit vun Allerhellegen an Allerséile fanne sech vill Leit op de 
Griewer fir un hir verstuerwe Famill a Frënn ze denken. Wa mir an eiser leschter Emissioun héieren hunn wat de 
Bahâ’i Glawen iwwer d’Liewen nom Doud seet, kucke mir haut wat Bahâ'u'llâh iwwer d’Onstierflechkeet vun der 
Séil seet. 1 

D’Weiderliewe vun der Séil nom Doud léisst sech naturwëssenschaftlech kaum beweisen an de Géigendeel 
allerdéngs genee sou wéineg. D’Bahâ’i Schrëfte ginn awer genuch Unhaltspunkten, sou zum Beispill deen heiten: 

De mënschleche Kierper, ass wéi alles wat materiell ass, aus Elementen zesummegesat, an alles wat zesummegesat 
ass ënnerläit natierlechen Zerfallsprozesser, an ass esou dem Doud ënnerworf. „Mat der Séil ass et anescht. D ’Séil 
ass keng Verbindung vun Elementer. Si ass net aus villen Atomen zesummegesat. Si besteet aus eppes Ondeelbarem 
an ass dofir éiweg. Si steet also ganz ausserhalb vum Beräich vun der phvsescher Schëpfung. Si ass onstierflech. “ 

Kucke mir elo e puer Froen iwwer d’Stierwen, den Doud an d’Weiderliewen. Behale mir nom Doud eis 
Individualitéit an onst Bewosstsinn? Wäerte mir Frënn a Famill erëmgesinn? 

„D 'Bahâ ’iLèiere soe ganz däitlech, dass et wuel méiglech ass, an der nächster Welt d’Verbindung mat deene 
sécherzestellen, déi mir gär hunn. D ’Séil behält hir Individualitéit an hiert Bewosstsinn nom Doud a ka mat anere 
Séilen a Verbindung trieden. Dës Gemeinschaft ass awer reng geeschteg an hängt vun der selbstloser Léift vun de 
Mënschen fir eneen of. “ 

Gëtt et Reinkarnatioun? D’Bahâ’i Relioun léiert, dass et keng kierperlech Wiedergebuert an d’materiell Welt gëtt. 
Mat engem bildleche Vergläich ausgedréckt heescht dat: No der Gebuert kann a wëll de Mënsch net méi an de 
Bauch vun der Mamm zréckgoen. 

Liewen all Séile weider? Gëtt et en Himmel oder eng Häll? All Séile sinn onstierflech a liewen nom Doud vum 
Kierper weider. „Himmel an Häll sinn Zoustänn vun eis selwer. “ Himmel beschreift den Zoustand wou een no zu 
Gott ass, an d’Häll ass den Zoustand wou ee wäit ewech ass vu Gott. 

Ka sech d’Séil nom Doud weiderentwéckelen? Weiderentwécklung ass éiweg méiglech. Gebieder, gutt Wierker am 
Numm vun engem Vertuerwenen an d’Gnod vu Gott beaflossen d’Entwécklung vun der Séil an der geeschteger 
Welt. 

Wat geschitt wa jonk Mënsche stierwen? ’Abdu'l-Bahâ schreift dozou: „ Wann esou eppes geschitt, dann ënnerläit 
dat der onerfuerschlecher Wäisheet vu Gott. Et ass esou, wéi wann e gudde Gäertner eng jonk, zaart Planz vun 
enger Plaz ewech hëltfir si an e grousst oppent Feld zeplanzen. Dës Ëmplanzung bedeit net, dass d’Planz verwielt, 
méi kleng gëtt oderfutti geet. Am Géigendeel, dës Ëmplanzung léisst si wuessen a gedeien, gëtt hir eng extra 
Frëschheet, léisst si gréng ginn a Friichten droen. Dëst verbuergent Geheimnis ass dem Gäertner wuel bekannt; 
nëmme Séilen, déi sech dees net bewosst sinn, soen, dass de Gäertner dat aus Roserei an Ierger mécht. “ 


1 S.28 Die Bahâ Y Religion, Ein Überblick, Verlag OLZOG 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




-213 - 

Wat denken d’Bahâ’i iwwer de Suicide? Munch Liewensëmstänn schéngen onerdrolech. Mee dat kierperlecht 
Liewen ass e Geschenk vu Gott, geschaf als noutwendeg Wuesstumszäit, déi op dat geeschtegt Liewe virbereet. 
Dofir schued et nëmme, wann een éischter mam Liewen ophält. Dofir akzeptéiert d’Bahâ’i Léier de Suicide net. 
Qualvoll Situatioune kënnen ouni Auswee erschéngen. Mee et gëtt ëmmer e Wee. All Mënsch ass fir sech selwer 
responsabel. Doriwer hinaus, kënne säin Ëmfeld oder och professionnell Beroder him hëllefen, seng Problemer ze 
meeschteren. 


288 Buchvirstellung: De Sënn vum Liewen, Deel 7/17 

Sendung 288, llten an 12ten November 2005. De Sënn vum Liewen. 1 Dës Fro gehéiert zu den Haaptheme vun all 
Relioun. De Bahâ’i Schrëften no geet et drëm, seng eegen Natur ze erkennen, an déi eege Séil op e Liewen a 
geeschtege Welte virzebereeden oder der Mënschheet ze déngen. ... De Mënsch ass deen eenzegen, dee säi 
Schëpfer bewosst kann erkennen, deen eenzegen, dee ka geeschteg-spirituell Qualitéiten entwécklen, an deen 
eenzegen, deen déi kann an d’Praxis ëmsetzen. 

D’Bahâ’i betruechten déi mënschlech Séil als onstierflech. Si ass op enger éiweger Entdeckungsrees a si wiesst 
stänneg. Op dëser Rees ass de Mënsch fir d’éischt mat sengem Kierper un déi materiell Welt gebonnen. En 
entwéckelt lues a lues säi Verstand, deen him hëlleft, net nëmmen déi materiell, mee och déi spirituell Realitéit ze 
erfuerschen: D’Séil kann hire Schëpfer an hiert eegent Potential erkennen. D’Séil kann all déi verstoppte gëttlech 
Eegeschaften an hir entwécklen. D’Séil kann och begräifen, dass Gott si aus Léift erschafen huet a sech 
entscheeden, dëser Léift z’äntweren. Bahâ'u'llâh schreift: „ Vu ganzem Häerzen hunn ech mir gewënscht, dech ze 
erschafen, also hunn ech dech erschaf. Sief du elo frou mat Mir, fir dass ech däin Numm soen an deng Séil mam 
Geescht vum Liewen erfëllen. “ 

Ausserdeem kann d’Séil och d’Wiese vun dësem ierdesche Liewe begräifen: Déi materiell Welt stellt alles fir dat 
kierperlecht Liewe bereet - si ass awer vergänglech. Bahâ'u'llâh vergläicht si mat enger Fata Morgana. 

„D ’Welt ass nëmmen e Schäin, eitel an eidel, einfach Näischt, dat der Wierklechkeet gläicht. Hänkt är Léift net do 
drunner. ... A Wierklechkeet, soen Ech, d’Welt ass wéi d’Loftspigelung an der Wiist, vun där den Duschterege 
mengt, dass si Waasser ass, an zu där hie mat aller Kraaft histrieft, bis wann e méi no ass an erkennt, dass et eng 
Täuschung ass. “ 

D’Bahâ’i Relioun léiert, dass d’Séil op dëser éiweger Rees ëmmer Hëllef fanne kann, zum Beispill duerch 
d’Féierung, déi him d’Schrëfte vun de Reliounsstëfter schenken, oder duerch d’Gebiet. Op de Mënsch sech elo 
beméit, u senge geeschteg-spirituell Qualitéiten ze schaffen, oder op hie säi Liewen ausschliesslech op materiell 
Saache riicht, läit ganz a senger Verantwortung. Wann de Kierper stierft, setzt d’Séil hir éiweg Rees mat deene 
spirituelle Fäegkeete fort, déi hie sech ugëeegent huet. Je besser d’Séil dës Fäegkeeten entwéckelt huet, wat der Séil 
de weidere Wee méi liicht fällt. 

Fir ofzeschléissen, hei nach dës Invitatioun fir eis Radio ARA Nolauschterer, déi eis e Freideg nolauschteren. Dëse 
Weekend invitéiert déi Mamer Bahâ’i Gemeng iech am Mamer Schlass fir d’Gebuertsdagsfeier vu Bahâ'u'llâh, dem 
Begrënner vum Bahâ’i Glawen, um aacht Auer owes. Bahâ'u'llâh huet vun 1817 bis 1892 gelieft. No enger 
audiovisueller Presentatioun gëtt et e musekalesche Programm mat der weltbekannter Violonistin, d’Martha 
Khadem-Missagh, e Violin Solo vum J.S. Bach, d’Partitur Nr2 an d-mineur. Duerno gëtt et e flotte Buffet. 


289 Buchvirstellung: Firwat brauche mir Relioun? Deel 8/17 

Sendung 289, 18ten an 19ten November 2005. Firwat brauche mir Relioun? 1 2 Wärend verschidde Leit Relioun als 
eng Quell vu Léift a Spiritualitéit ëmfannen, ass et fir aner Leit eng Ursaach vu Fanatismuss a Krich. D’Bahâ’l 
gleewen, dass vun all Relioun, an hirer ursprünglicher Form onersetzlech Entwécklungsimpulser fir den Eenzelnen 
an d’Gesellschaft ausginn. Wann de Mënsch awer d’Relioun verännert oder mëssbraucht, kann tatsächlech grousst 
Leed d’Konsequenz sinn. Sou heescht et an de Bahâ’i Schrëften: „D'Relioun sollt all Häerzer vereenegen a Krich a 
Streidereien op der Äerd vergoe loossen, a Geeschtegkeet bréngen. Relioun sollt all Häerz Liicht a Liewe bréngen. 
Wann d’Relioun zur Ursaach vun Ofneigung, Haass a Spaltung gëtt, da wär et besser, ouni d’Relioun ze sinn, a 
sech vu sou enger Relioun zréckzezéien, wär dann a wierklech reliéise Schrëtt. “ 

Relioun ass e spirituelle Wee. ’Abdu'l-Bahâ schreift: „De Mënsch ass ëmmer op dat méi Héicht geriicht, a säin 
Truechten geet no uewen ... D ’Striewen no Erhéijung ass eent vun de mënschleche Kennzeechen. “ 


1 Die Bahâ Y Religion, Ein Überblick, s.30 Verlag OLZOG 

2 Die Bahâ Y Religion, Ein Überblick, s.30 Verlag OLZOG 


Bahâ Y Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 214 - 


Aus der Bahâ’i Siicht hëllefe reliéis Léieren dem Mënsch, seng spirituell Eegeschaften ze erkennen an ze 
entwécklen. All Mënsch sehnt sech no Léift an Zefriddenheet. Wann hie säi Gléck nëmmen an der Verännerung vu 
baussescht Ëmstänn sicht, wäert en et net fannen. Hie mécht sech da vu sengem Ëmfeld ofhängeg, dat heescht hie 
gëtt ofhängeg vun deem wat vergänglech ass. Hie ka sech awer vun dëser Ofhängegkeet lassléisen, wann hie sech 
Gott zoudréint, am Gebiet, der Meditatioun an déiwem Nodenken. Spirituell Erfahrunge ginn engem eng ongeahnt 
Kraaft. Dës Kraaft hëlleft engem, mat den Erausfuerderunge vum Liewe geloossen a voll Vertrauen ëmzegoen. 

Am Alldag sicht de Mënsch dacks Befriddegung am fmanziellen Erfolleg, an der Wäermt vun der Famill, a sengem 
Status an der Gesellschaft, oder och a kierperlechen Extremerfahrungen. Wann dës Ziler den eenzege 
Liewensmëttelpunkt bleiwen, kann de Mënsch awer einfach keng Zefriddenheet kréien. Ganz séier verflitt de 
Rausch an e brauch déi nächst Befriddegung vu baussen, fir sou kënnen dat Gefill vun Eidelsinn a sech selwer ze 
iwwerbrécken. Dëst Gefill sech eidel ze spieren kann ëmmer dann entstoen, wann d’Besoine vun der mënschlecher 
Séil net gestëllt ginn. D’Séil leid Honger, si ass duschtereg. D’Ernährung vun der Séil kënnt aus der Spiritualitéit an 
d’Quell dovun ass d’Relioun. 

Wéi ass et mat der Autoritéit an de Gesetzer? Bahâ'u'llâh erkläert, dass reliéis Léiere méi si wéi einfach nëmmen 
eng Opzielung vu Geboter a Verboter: Si féieren de Mënsch zu Zefriddenheet a wierklecher Fräiheet. Dofir sinn dës 
Geboter en Zeeche vun der Léift Gottes. Geboter sollen aus Léift net aus Angscht virun der Strof befollegt ginn. 

Dat mënschlecht Verständnes ënnerläit natierleche Gesetzer. Déi mënschlech Perceptioun huet hir Limiten. Dofir 
ass de Mënsch net amstand, onfeelbar Kriterien ze setzen a Kriterien déi fir all Mënsch gläich sinn. Déi mënschlech 
Kriterie sinn ëmmer nëmmen e Resultat vun der Vemonft, der Erfahmng an der kultureller Prägung. Wäerter, 
Normen a Reegelen, déi fir jidderee verbindlech solle sinn, kënne nëmme vun enger héijerer Autoritéit, also vu Gott 
a senge Bote kommen. 


290 Buchvirstellung: Aspekter am deegleche Liewe vun engem Bahâ’i, Deel 9/17 

Sendung 290, 25ten an 26ten November 2005. D’Gebiet, d’Meditatioun an d’Liesen an den hellege Schrëften, 
Aspekter am deegleche Liewe vun engem Bahâ’i. 1 Zu de Bahâ’i Schrëfte gehéiere vill Gebieder vu Bahâ'u'llâh, 
dem Bâb oder ’Abdu'l-Bahâ. Si bezéie sech op ënnerschiddlech Liewensaspekter an Uläss. D’Gebieder gi souwuel 
aleng gesot wéi och an der Gemeinschaft. De Gleewegen entscheed selwer, wéini hie bied, wéi hie bied a wou hie 
bied; eng extra Stellung hëlt do dat deeglecht Gebiet, wat op eng bestëmmte Manéier gesot gëtt. 

D’Gebiet ass eng bewosst Kommunikatioun mat Gott. D’Gebiet ass déi stäerkste Kraaft fir seng Séil ze entwécklen. 
Duerch d’Gebiet erkennt de Mënsch seng Léift zu Gott an hie fleegt se. Wann een en anere Mënsch gären huet, ass 
et kloer, dass een sech wënscht, no bei him ze sinn an das ee wëllt mat him schwätzen. D’Bahâ’i Schrëften erklären, 
dass wann ee Gott gären huet, säi Verlaangeren no him am Gebiet stëlle kann. Am Zoustand vum Gebiet besënnt de 
Mënsch sech op säi wierklecht Ënnerst, säin Ech an hie beräichert esou seng Séil. Doduerch ka sech eng déif 
ënnerlech Freed entwécklen. Dësen Zoustand offréiert engem eng Quell vu Kraaft an Inspiratioun fir an all 
Liewenslag. 

Am Gebiet kann de Mënsch och Hëllef fir schwéier Situatioune fannen; et kann him méi kloer ginn wéi e Wee hien 
huele soll. Gott kennt a versteet dat Ënnerst vun all Mënsch. Gott huet de Mënsch gär, a weess besser wéi hie 
selwer, wat gutt fir hien ass. Dofir ka sech de Mënsch am Gebiet dem Härgott zoudréien a kann hien ëm Hëllef 
froen, wat hie maache soll. Bahâ'u'llâh verséchert, dass jiddereen, deen opriichteg ëm Hëllef freet, erhéiert gëtt. 

Wéi ass et dann elo mat eiser ënnerer Haltung beim Bieden? D’Bahâ’i Léiere soen, dass biede vill méi ass, wéi 
einfach nëmme Verser ze liesen oder Ritualer ze befollegen. Wichteg ass eben déi ënner Haltung vun deem dee 
bied. ’Abdu'l-Bahâ beschreift dës ënner Haltung sou: „Mir mussen duerno striewen, dësen Zoustand, 
(d’Kommunikatioun mat Gott) doduerch ze kréien, dass mir ons vun alle Saachen a vun alle Mënsche fräimaachen 
an dass mir ons Gott zoudréien. Et gëtt vum Mënsch e bëssen Ustrengung erfuerdert, fir dësen Zoustand ze 
erlaangen, well hie muss sech drëm beméien an duerno striewen. “ 

Komme mir elo zur Meditatioun. An der Bahâ’i Relioun gëtt et keng festgeluechte Meditatiounsform. Zwar gehéiert 
reegelméisseg Meditatioun zum Bahâ’i Glawen, awer wéi een dat mécht ass jidderengem fräigestallt. 

Meditatioun bedeit déift Nodenken, an enger ënnerer Haltung wéi beim Gebiet. Beim Meditéiere beméit de Mënsch 
sech, gedanklech an emotional fräi ze gi vun der Welt a vu sech selwer. An der Stëll dréint hie sech dem 
Spirituellen zou. 

Wärend de Mënsch beim Biede mat Gott schwätzt, ass d’Meditatioun d’Kommunikatioun mat senger eegener Séil. 
Meditatioun ass eng Fäegkeet vum mënschleche Geescht. De Mënsch mécht sech op fir d’Erkenntnis a fir gëttlech 


1 Die Bahâ ’i Religion, Ein Überblick, s.30 Verlag OLZOG 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 215 - 

Inspiratioun. Meditatioun kann een op vill Manéiere maachen. D’Bahâ’i Léieren ermuddegen, besonnesch iwwer 
déi helleg Schrëften ze meditéieren, an dat fir se besser ze verstoen an ëmsetzen ze kënnen. Als en einfachen Akt 
vun andächteger Meditatioun soen d’Bahâ’i all Dag fënnefannonzegmol de Gréissten Numm, Allâ’uAbhâ, Gott den 
Allherrlechen. 

D’Bahâ’i Schrëfte soen, dass d’Meditatioun de Schlëssel zu den Diere vun de Geheimnisser ass; dass d’Fäegkeet ze 
meditéieren, de Mënsch vu senger déierescher Natur befreit. ... Erfmdunge ginn esou méiglech, grouss Saache ginn 
an d’Liewe geruff. 

Bahâ’u'llâh betount, dass ausser der Meditatioun, dat deeglecht Liesen an den Hellege Schrëfte wichteg ass. Wie si 
all moies an owes studéiert, kann domat d’Konnektioun zur Kraaft vum gëttleche Wuert oprecht erhalen. Souguer 
d’Liese vun engem eenzege Saz kann dësen Zweck erfëllen. Entscheedent ass, wéi ee liest an dass een iwwer den 
Text nodenkt. “Eng Stonn Nodenken ass méi wäert wéi siwwenzeg Joer frommer Andacht. ” 


291 Buchvirstellung: De Charakter, Deel 10/17 

Sendung 291, 2ten an 3ten Dezember 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer. An eise leschten Emissiounen hu mir 
scho kuerz déi nei däitsch Aféierung an de Bahâ’I Glawe virgestallt. Haut kucke mir eis e weideren Deel vum Buch 
méi genee un. 1 Charakterbildung, Aspekter am deegleche Liewe vun engem Bahâ’i. 

D’Reliounsstëfter hunn ëmmer schon ethesch Richtlinie festgeluecht, fir de mënschleche Charakter ze formen a méi 
eedel ze maachen. D’Grondwäerter vun de verschiddene Relioune gläiche sech, obwuel ënnerschiddlech 
Schwéierpunkte gesat goufen. 

Och de Stëfter vun der Bahâ’i Relioun, Bahâ'u'llâh, betount a senge Schrëften ëmmer nees déi immens Bedeitung 
vun engem gudde Charakter an erkläert, wat e gudde Charakter ausmécht. Bahâ'u'llâh schreift: „Loosst all Moie 
besser sinn wéi den Owend virdrun a loosst all neien Dag méi räich gi wéi dee viregen. “ 

Charakterbilden ass e Prozess deen ni ophält. Et hëlleft dobäi, all Dag säin eegent Handeln ze iwwerpréifen. Wie 
sech beméit, schrëttweis seng perséinlech Stäerkten ze festegen a seng Schwächten ze iwwerwannen, fördert déi 
eegen Entwécklung - soguer wann e sech dees am Ufank net bewosst ass. Op länger Zäit dréit e sou eng Beméiung 
zu enger positiver Charakterbildung bäi, och wann et emol Réckschléi ginn. Sech mat enger Dugend ze befaassen 
ka schonn duergoen, fir d’Entwécklung vu weidere gudden Eegeschaften an d’Weeër ze leeden. Wann een zum 
Beispill Frëndlechkeet ustrieft, kënnt do och dobäi Hëllefsbereetschaft a Mattgefill. 

Kucke mir elo e puer Charaktereegeschaften, déi an de Bahâ’I Schrëften als besonnesch essenziell erviergehuewe 
ginn. Bahâ'u'llâh gëtt der Héiflechkeet en héije Stellewäert. Hie seet dass et Fürstin vun den Dugenden ass. 
Mënschlech Entfriemung oder Ofneigung verschwannen, wann ee sengem Géigeniwwer éierlech Héiflechkeet a 
Léift weist. Héiflechkeet muss wahrhafteg sinn a Wahrhaftegkeet muss vun Héiflechkeet begleet sinn. 

Eng aner wichteg Dugend ass d’Léift zum Matmënsch. „D ’Ursaach firwat all ierdesch Wiesen erschaf goufen, war 
d’Léift ... “ schreift Bahâ'u'llâh. E Bahâ’i beméit sech ëm d’Léift vu Gott. Dës Léift spigelt sech erëm an der Léift 
zum Matmënsch. Dobäi spillen d’Origine, de Glawen oder charakterlech Schwächte vun engem Mënsch keng Roll. 
’Abdu'l-Bahâ schreift: „ Wann et nëmme geet, fänkt eng Käerz vun der Léift un, ëmmer wann dir ee begéint, an 
ermuddegt ... all Häerz. Suergt iech ëm de Friemen esou wéi wann et ee vun äre wär, weist Auslänner déi gläich 
Léift a Guttheet wéi ären treie Frënn. Sollt ee Sträit mat iech sichen, probéiert hien als e Frënn ze gewannen... “ 

Eng aner Dugend ass, net schlecht iwwer aner Leit schwätzen. Haut gehéiert dat praktesch zu all normalem 
Gespréich. Deene wéinegsten ass et bewosst wéi schlëmm d’Konsequenz ass, wann ee schlecht iwwer aner Leit 
schwätzt. Dacks gëtt eng Persoun vun anere rejetéiert, obwuel een der Persoun nach ni begéint ass. Mobbing op der 
Aarbechtsplaz, d’Ausgrenzung am Frëndeskrees oder och Virurteeler entstinn dacks duerch de Fait dass ee schlecht 
iwwer aner schwätzt. Bahâ'u'llâh schreift: „D ’Zong ass dofir do, Guddes ze soen; mat se net knaschteg an deem dir 
schlecht iwwer aner Leit schwätzt. “ 

Dës Dugend wierkt sech net nëmmen negativ op deen aus, iwwer dee schlecht geschwat gëtt. Si belaascht och deen, 
dee sech um Gerieds bedeelegt, och wann en domat just wéi eng Aart Ventil fir seng Roserei ass. Bahâ'u'llâh 
schreift dass dës Dugend d’Liicht vum Häerz erläscht a wamt: „Schwätz net iwwer d’Sënner vun aneren, soulaang s 
du selwer e Sënner bass... “ 

Dat heescht awer net dass een e Problem soll ënnert den Teppech kieren oder dass ee soll d’accord si mat all 
Feelbehuelen. Et gëtt vill méi drëm, konstmktiv mat Schwieregkeeten ëmzegoen a Léisungsweeër ze sichen, ouni 
sech selwer fir eppes Besseres ze halen oder schlecht iwwer anerer ze schwätzen. 1 


1 Die Bahâ ’i Religion, Ein Überblick, s.30 Verlag OLZOG 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 216 - 


292 Buchvirstellung: Dat Gutt gesinn, Deel 11/17 

Sendung 292, 16ten an 17ten Dezember 2005. Aspekter vum deegleche Liewen. Dat Gutt gesinn ! 

« Et daerf een an all mënschlechem Wiesen nëmmen dat gesinn, wat derwäert ass, gelueft ze ginn. Wann een esou 
handelt, kann ee Frënd si mat der ganzer Mënschheet. Betruechte mir d’Mënschen awer vum Standpunkt vun hire 
Feeler, dann ass et eng extrem schwéier Aufgab, mat hinne frëndlech ze sinn. » 1 2 

An aneren dat Gutt ze gesinn gehéiert sécher zu enger wichteger Charaktereegeschaft. Well all Mënsch selwer 
Schwächten huet, ass et net an der Rei, sech mat de Feeler vun aneren ze befaassen. Bahâ'u'llâh léiert, dass de 
Mënsch potential all déi gëttlech Eegeschaften a sech dréit. D’Léift zum Matmënsch fällt méi liicht, wann een un 
dëst Potential denkt. 

Dat léisst sech praktesch esou ëmsetzen, andeems ee méiglechst op déi positiv Eegeschafte vun deem anere kuckt an 
iwwer seng Feeler ewechgesäit. Domat soll net blann Guttgleewegkeet, awer en harmonescht Zesummeliewen 
encouragéiert ginn. 

Freed. « Geeschteg Gléckséilegkeet ass déi wierklech Grondlag vum mënschleche Liewen, well d’Liewen ass wéinst 
dem Gléck erschaf ginn, net wéinst der Suerg a wéinst der Freed an net wéinst dem Leed. » 

D’Bahâ'i Schrëfte sinn dergéint, sech strikt allem ze enthalen, sinn dergéint, dass ee ganz als Einsiedler lieft, si géint 
Selbstveruechtung oder Selbsterniddregung. Villméi ermuddegen si een zu enger opener a liewensfrouer Haltung 
mat Freed, Humor a Freelechkeet. 

'Abdu'l-Bahâ betount a senge Bréiwer an Usproochen ëmmer nees d’Noutwendegkeet, glécklech ze sinn. Sou seet 
Hien: « Ech wënschen, dass dir glécklech sidd ..., dass dir laacht, straalt an iech freed, fir dass anerer duerch iech 
glécklech ginn. » 

Demutt: Demutt ass aus Bahâ'i Siicht eng wesentlech Viraussetzung fir déi mënschlech Entwécklung. All Mënsch 
huet seng Eegeschaften a Fäegkeete vu Gott kritt a brauch seng Hëllef, fir si entfalen ze kënnen. Dofir léieren all 
Reliounen d’Demutt viru Gott. Stolz hënnert de Mënsch dorunner, d’Absicht vu Gott an déi méi déif Bedeitung vun 
den hellege Schrëften ze erkennen. Demutt erfuerdert, dass ee sech anere Mënschen net iwwerleeë fillt. Et sollt een 
am Ëmgank mat hinnen op si fir nei Erfahrungen a Point de Vuen. Et kann ee vu jidderengem eppes léieren an 
doduerch ënnerlech wuessen. Den Demiddege ka méi liicht eege Schwächten an Onzoulänglechkeeten 
iwwerwannen an ophalen, aner einfach ze kritiséieren oder si ze veruerteelen. Mat Demutt schützt de Mënsch sech 
dovunner, sech selwer als Kritère fir all Saachen ze betruechten. 


293 Buchvirstellung: Berodung, Deel 12/17 

Sendung 293, 23ten an 24ten Dezember 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer. Och an dëser Emissioun kucke mir e 
weideren Deel aus der neier Aféierung an de Bahâ’i Glawen. Bahâ’i Berodung, matenee schwätzen an 
Entscheedunge fannen. 3 

An dëse Feierdeeg, wou d’Famill a Frënn sech erëmgesinn, ronderëm d’Iessen, ass genuch Zäit do fir zesummen ze 
schwätzen, ze diskutéieren an iwwer villes ze beroden. 

Bahâ’i Berodung ass eng Form vun Austausch, déi op ethesche Prinzipper berout. Mat hir kann ee konstruktiv 
Léisunge fannen an zerguttsten Entscheedungen treffen. Bahâ'u'llâh schreift: „Berot mateneen an allen 
Ugeleeënheeten, well Berodung ass d'Luucht vun der Féierung déi de Wee weist an Asiicht schenkt. “ 

Bahâ’i Berodung kann een an alle Liewensberäicher uwenden. Si kann agesetzt gi fir perséinlech Problemer ze 
klären, an der Famill oder am Beruffsliewen. Si ass d’Basis fir d’Aaarbecht an de Bahâ’i Gemengen. 

D’Zil vun der Berodung ass et, méiglechst déi beschte Léisung fir déi jeeweileg Fro ze fannen. De fräie 
Gedankenaustausch vun de Bedeelegten ass d’Grondlag. Nom Bahâ’i Verständnes erschéngt de „stralende Fonke 
vun der Wourecht ... nëmme nom Zesummeprall vu verschiddene Meenungen. “ 

Entscheedend ass dobäi dass am Mëttelpunkt vun der Berodung net méi d’Duerchsetzung vun eegene Usiichten 
oder Interesse stinn, mee eng Léisung déi fir de Problem passt. Fir dës Léisung ze fannen, gi villfalteg Point de Vuë 
a Virschléi vun all de Bedeelegte genotzt. Viraussetzung ass eng Atmosphäre wou Vertraue besteet an déi op 
d’Eenheet ausgeriicht ass. D’Bahâ’i Berodung erfuerdert eng nei Haltung an Denkweis. D’Zil ass net e Schäifridden 

1 Die Bahâ Y Religion, Ein Überblick, s.50 Verlag OLZOG 

2 Die Bahai Relioun, Ein Überblick 

3 Die Bahâ Y Religion, Ein Überblick, S.58 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 





- 217 - 

oder e Kompromëss mee et geet bei dëser Berodung drëm d’Wourecht ze fannen. De Prozess, dee fir eng Eenegung 
op dëser Basis noutwendeg ass, ka fir déi Berodend e groussen Défi sinn. D’Qualitéit vun de Resultater ass dovun 
ofhängeg, wéi gutt déi Bedeelegt d’Berodungsprinzipper verstinn, verënnerlechen an ëmsetzen. 

Hei elo e puer Aspekter vun der Bahâ’i Berodung: Virun der Berodung zesumme bieden. Wärend der Berodung 
seng Meenung fräi an oppe soen; no der Wourecht sichen an net dauemd op seng eege Meenung bestoen; den 
Diskussiounsgéigestand vun der Persoun trennen; Bescheidenheet, Demutt, Respekt vimn deem wat déi aner soen, 
Gedold bei Schwieregkeete, all dat sinn nëtzlech Dugende fir déi, déi zesumme beroden; d’Manéier wéi geschwat 
gëtt ass wichteg, dat heescht mat Héiflechkeet an net iwwerdriwwen. Fir eng weider Zesummenaarbecht ass et 
wichteg Haromie an Eenheet ze behalen. 

Ofschléissend a passend zu dëser Joreszäit eng kleng Geschicht erzielt vum Raol Follerau: Ech hat en Dram: E 
Mënsch ass virum Geriicht vum Herrgott erschéngen an huet gesot: „Kuck, Herr, ech hunn däi Gesetz beuecht, 
hunn näischtfalsches an näischt béises gemaach. Herr, meng Hänn si reng. “ An den Herrgott äntwert him: „ Ouni 
Zweiwel si se reng, awer si sinn eidel. 


294 Buchvirstellung: Bestietnes a Famill, Deel 13/17 

Sendung 294, 30ten an 31ten Dezember 2005. Léif Radio ARA Nolauschterer. Och an dëser Emissioun kucke mir e 
weideren Deel aus der neier Aféiemng an de Bahâ’i Glawen. Aspekter vum deegleche Liewen. Bestietness a Famill 1 2 

D’Famill ass déi klengste gesellschaftlech Eenheet. An der Famill kënne Verhalensweise fir den Zesummenhalt 
erléiert a geübt ginn. D’Bestietnes ass no de Bahâ’i Léieren d’Basis vun der Famill. Bahâ'u'llâh beschreift si als eng 
„fest Buerg wou et engem gutt geet a wou ee sécher ass.“ Si offréiert de Partner e vertraut a séchert Ëmfeld wou si 
sech kënnen zesummen entwécklen an eng Famill grënnen. 

,,Bahâ ’l Bestietnes bedeit dass déi zwee Partner sech unenee bannen an et bedeit déi géigesäiteg Zouneigung am 
Denken an am Fillen. Si musse sech awer mat vill Fangerspëtzegeßll beméien, mat der Wiesenaart vun deem anere 
grëndlech vertraut ze ginn, sou dass de feste Bond tëschent hinnen eng éiweg Verbindung gëtt. Hiert Bestriewe 
muss sinn, léif Partner ze sinn afir ëmmer an éiweg mateneen eens ze sinn. ... E wierklecht Bahâ Y Bestietnes 
bedeit, dass Mann a Fra kierperlech a geeschteg sollen eens sinn, dass si sech een deen aneren stänneg an hirem 
geeschtege Liewe vervollkommnen a sech an alle Welte vu Gott éiweger Eenheet erfreeën. Dat ass d 'Bahâ ’i 
Bestietnes. “ 

D’Koppel kënnt sech dësem Eenheetsideal duerch stännegt Beméie méi no. Zu enger glécklecher Bezéiung 
gehéieren ënnert anerem, dass allebeid total trei sinn, sech een deem anere ganz zoudréien, Loyalitéit, Gedold, 
Selbstaufopferung an opriichteg Léift. D’Partner musse sech ausserdeem géigesäiteg esou akzeptéieren, wéi si sinn, 
a sech an hirer Entwécklung ënnerstëtzen. Léift a Vertrautheet wuessen, wa jiddereen déi wäertvoll Eegeschaften a 
Potentialer vum aneren unerkennt. Dobäi hëllefe géigesäitege Respekt a sech op d’Stäerkte vum Partner 
konzentréieren. 

D’Bestietnes ass en Übungsterrain fir vill gesellschaftlech Prinzipper, zum Beispill fir Gläiberechtegung. Fra a 
Mann sollte wéi zwee enk Frënn sinn, „déi géigesäiteg op d’Wuel vum anere beduecht“ sinn. E weidert wichtegt 
Prinzipp ass déi aktiv Léift zu de Matmënschen. Op e gemeinsamt Zil hinn ze schaffen, stäerkt d’Bestietnes. 
Besonnesch wierksam ass dobäi, zesummen aneren ze déngen. 

D’Bedeitung vun der Sexualitéit, dat heescht d’Ausiibung vum Geschlechtsdrang, gëtt an de Bahâ’i Schrëften 
ausdrécklech als en „natierlecht Recht vun all Mënsch “ unerkannt. Eng Ënnerdréckung vun der Sexualitéit gëtt 
ofgeleent; all Mënsch, ob Mann oder Fra, sollt awer den eegene Geschlechtsdrang kontrolléieren. Sexuell 
Enthalsamkeet ausserhalb vum Bestietnes ass de Bahâ’i Schrëften no e wichtege Grondsteen fir tragfäeg 
Bezéiungen opzebauen. 


295 Buchvirstellung: Gesondheet, Deel 14/17 

Sendung 295, 6ten a 7te Januar 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer. Och an dëser Emissioun kucke mir e 
weideren Deel aus der neier Aféierung an de Bahâ’i Glawen. Aspekter vum deegleche Liewen. Gesondheet. 

Bahâ'u'llâh schreift: „ Wann dir krank sidd, wennt iech un e kompetenten Dokter“. Gesondheet erméiglecht déi 
ongehënnert kierperlech a geeschteg Entwécklung vum Mënsch. D’Bahâ’i Schrëften hunn dofir vill Aussoen iwwer 
eng gesond Liewensféierung, zum Beispill wat eng ausgeglachen Ernährung ugeet, Beweegung, Hygiene, de 


1 Goldene Âpfel, Spiegelbilder des Lebens, Horizonte Veriag, s.22 

2 Die Bahâ Y Religion, Ein Überblick, S.58 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





-218 - 

Schlof, Entspanung an eng positiv ënnerlech Astellung. En plus léiert Bahâ'u'llâh dass ee sech dem Alkohol an den 
Drogen enthale soll. Hie schreift: „De Mënsch krut e Verstand. Dofi soll hien näischt zou sech huelen, wat him dat 
ewech hëlt. “ Domat ass net nëmmen iwwerdriwwenen Alkohol- an Drogekonsum mat senge Konsequenze 
gemengt: ze vill héich Gewaltbereetschaft, Verkéiersakzidenter oder Alkoholismuss. Aus Bahâ’i Siicht kann 
nëmmen totale Verzicht op Rauschmëttel vun all Zort d’Problemer verhënneren, déi se verursaachen. Ausnahme 
sinn do d’Verschreiwunge vum Dokter. 

Heelung vu Krankheeten. Wann ee krank ass, soll ee kompetent Doktere besichen. Bahâ'u'llâh erkläert, dass fir 
d’Heelung vu Krankheeten souwuel materiell wéi och geeschteg Methoden néideg sinn. D’Bahâ’i Schrëfte ginn 
awer keng Recommandatioune fir eng bestëmmte medezinesch Richtung. Déi materiell Heelung soll sech op 
aktuellen Erkenntnisser a wëssenschaftleche Fuerschungsresultater stëtzen. Dobäi sollte wa méiglech natierlech 
Methode benotzt ginn. Beispillsweis kann eng bewosst Ernährung Krankheete vermeiden. A ville Fäll ka speziell 
ausgewieltent Iessen souguer heelen. 

Zu de geeschtegen Heelungsmethoden zielt d’Gebiet. D’Bahâ’i Léiere ginn dem Gebiet eng grouss heelend Kraaft 
an dem Bahâ’i Dokter gëtt ugeroden, virun all Behandlung fir Féierung a Bäistand ze bieden. D’Gebiet steet awer 
net am Géigesaz zu materiellen a wëssenschaftlech orientéiert Usätz, awer si ergänzen si ëm en noutwennegt 
Element. De Bahâ’i Schrëften no huet d’Kombinatioun vu materiellen a geeschtegen Heelungsmethoden déi gréisst 
Wierkung. 

Ofschléissend dëst Gebiet aus de Bahâ’i Schrëften: O Gott! Erfrësch an erfree mäi Geescht. Maach mäin Häerz 
reng. Looss meng Kräften opliichten. Ech leeën all meng Affären an Deng Hand. Du hass Deen, Dee mech leet an 
an Deem ech en Ënnerdaach fannen. Ech wäert net nach méi laang traureg a gedréckt sinn; ech wäert e glécklecht 
a frout Wiese sinn. O Gott! Ech wäert net nach méi laang voller Angscht sinn, an och de Suergen et net erlabe fir 
mech ze péngegen. Ech wäert mech net mat deene verdrëssleche Saache vum Liewen ophalen. O Gott! Du bass fir 
mech e bessere Frënd wéi ech et fir mech selwer sinn. Ech weie mech dir, o Här. 


296 Buchvirstellung: Wéi d’Bahä’i Gemeng sech finanzéiert, Deel 15/17 

Sendung 296, 13ten a 14te Januar 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer. Och an dëser Emissioun kucke mir e 
weideren Deel aus der neier Aféierung an de Bahâ’i Glawen. Aspekter vum deegleche Liewen. Wéi d’Bahâ Y 
Gemeng sech finanzéiert. Si fmanzéiert sech duerch fräiwelleg Spende vun hire Memberen. All „ Form vun Zwang, 
sief en nach esou liicht an indirekt“ widdersprécht dem Wiese vum Spenden. Ob een eppes spent a wéivill e spent, 
bleift engem selwer iwwerlooss. All Spend ass wëllkomm, “egal wéi bescheiden de Montant och ass. ” Net d’Héicht 
vun der Zomm ass wichteg, mee déi ënner Astellung beim Ginn, sou zum Beispill d’Generéisitéit oder 
d’Opferbereetschaft. 

D’Gemeng leet grousse Wäert op fmanziell Onofhängegkeet. Spende ginn nëmme vu Memberen akzeptéiert. Et 
sinn déi gewielten Institutiounen déi d’Finanze verwalten. D’Sue gi benotzt fir sozial an ekonomesch Projekter, fir 
Konferenzen a Seminarer, fir d’Erhalung vun historesche Plazen oder awer fir d’Gemengeverwaltung. 

Um lokale Plang ginn d’Gemengemembere reegelméisseg beim Nonzéngdeegfest iwwer d’Einnahmen an 
d’Ausgaben informéiert. Niewent de Spenden huet Bahâ'u'llâh d’Ofginn vun enger Zomm virgesinn, déi 
Huququ’llah heescht, op Arabesch heescht dat d’Recht vu Gott, le droit de Dieu! Dobäi soll all Bahâ’i nonzéng 
Prozent vu sengen Erspuemisser der Gemeinschaft zur Verfügung stellen. Dobäi sinn hei Erspuemisser de 
Verméigenszouwuess nodeem all noutwenneg Liewenskäschten ofgezu sinn. Bahâ'u'llâh betount ganz kloer, dass 
deen Eenzelnen dofir verantwortlech ass. Dëst sougenannt Recht vu Gott erméiglecht eng méi gerecht intemational 
Notzung vu Ressourcen duerch d’Ëmverdeelung vu räichen a méi aarme Länner. Haut scho gëtt dëst System an der 
Bahâ’i Gemeng applizéiert. 


297 Buchvirstellung: Déi international Bahä'I Gemeng an d’UNO, Deel 16/17 

Sendung 297, 20ten a 21te Januar 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer. Och an dëser Emissioun kucke mir e 
weideren Deel aus der neier Aféiemng an de Bahâ'i Glawen. Aspekter vum deegleche Liewen. Wéi a wou d'Bahâ'i 
aktiv sinn. Déi intemational Bahâ'i Gemeng an d’Vereenten Natiounen. Zënter 1948 ass d’Bahâ'i Weltgemeinschaft 
als Netregiemngsorganisatioun bei de Vereenten Natiounen akkreditéiert. Déi international Bahâ'i Gemeng huet e 
berodende Status beim Wirtschafts- a Sozialrot vun der UNO, der ECOSOC a bei der UNICEF, dem 
Weltkannerhëllefswierk. Si schafft enk mat der Weltgesondheetsorganisatioun zesummen, dem UNO- 
Ëmweltprogramm an dem UNO-Entwécklungsfond fir Fraen. 

Zu hiren Aufgabe gehéieren d’Ënnerstëtzung vun UN-Programmer, d’Bedeelegung u wichtegen internationale 
Konferenzen an d’Mataarbecht a stännege Gremien, zum Beispill der Mënscherechtskommissioun. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 219 - 

Et ass op der Grondlag vun de Bahâ'l Prinzipie wou déi international Bahâ'i Gemeng hir Stellung zu konkrete 
Konzepter an aktuelle Froen hëlt, wéi zum Beispill zu Mënscherechter, dem Status vun de Fraen, Rassissmus, 
Aarmut, Korruptioun, Terrorismus, Ëmweltschutz oder Friddenssécherung. 

Et ass haut schonn ze erkennen, dass de globale Wandel zu enger neier Uerdnung vun der Welt féiert. 
Dementspriechend ënnerstëtzt déi international Bahâ'i Gemeng d’Entwécklung vun der UNO mat praktesch 
duerchféierbare Virschléi fir e staarkt globalt Regierungssystem. 

Hei elo e puer Virschléi fir d’Neiorientéierung vun der UNO. 1 Nei Aufgabe fir d’UNO Vollversammlung : 

Laangfristeg mussen d’Beschlëss vun der Vollversammlung an existentielle Froen fir all Staate verbindlech ginn. 
Déi national Souveränitéit sollt stufeweis zu Gonschte vun der Ëmsetzung vun den UN-Resolutiounen ageschränkt 
ginn. Déi eenzel Vëlker sollte wierkungsvoll an demokratesch repräsentéiert ginn. E Land soll nëmmen da kënne 
Member ginn a bleiwen wann am Land e Minimum vun Demokratie besteet a wann och tatsächlech 
d’Mënscherechter an deem Land existéieren. Wann et tëschent Memberstaaten nach Froen zu hire Grenze ginn, sollt 
eng international Kommissioun dës Froe verbindlech reegelen. Zousätzlech zu der nationaler Sprooch sollt an alle 
Schoulen an der Welt eng gemeinsam Welthëllefssprooch ënnerriicht ginn. Eng héichrangeg Kommissioun sollt 
d’Virdeeler an d’Nodeeler vun der Aféierung vun enger eenzeger Weltwärung préiwen. 

D’Stäerkung vun der Executive: D’Vetorecht vun de stännege Membere vum Sécherheetsrot sollt ageschränkt ginn. 
Et sollt eng stänneg international Militärmuecht gegrënnt ginn, déi onofhängeg ass vun den Eenzelstaaten. 
D’Prinzipp vun der kollektiver Sécherheet sollt och op netmilitäresch Beräicher ausgedehnt ginn, bei deenen eng 
global Bedrohung besteet. 

D ’Stäerkung vum internationale Geriichtshaff: Uerteeler vum internationale Geriichtshaff sollte laangfristeg fir all 
Memberstaate verbindlech ginn. Et sollte speziell Geriichter a Kummere fir intemational Verstéiss a Verbrieche 
geschaf ginn, zum Beispill fir Ëmweltverknaschtung, Drogenhandel an Terrorismus. 


298 Buchvirstellung: Konscht a Musek - CD From Exile to Exaltation, Deel 17/17 

Sendung 298, 27ten a 28te Januar 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer, als wichteg Ausdrocksform fir den 
Eenzelnen an d’Gemeinschaft ass d’Konscht e wesentleche Bestanddeel vum Gemengeliewen. Musek, Literatur, déi 
bildend, déi duerstellend an déi ugewannte Kënschte ginn alleguer héich geschat. Si fërderen d’Liewegkeet, 
d’Eenheet, d’Wäermt an d’Freed. 1 2 Bei dëser Geleeënheet presentéieren ech iech eng nei CD ,from Exile to 
Exaltation, mat 17 Gospellidder. 

’Abdu'l-Bahâ schreift: „D ’Musek ass eng wichteg Konscht. Si huet eng grouss Wierkung op de mënschleche 
Geescht. “ Bahâ'u'llâh beschreift zum Beispill d’Musek als eng Lieder fir d’Séil, mat där hirer Hëllef de Mënsch 
seng Spiritualitéit fërdere kann. Weider heescht et an de Bahâ’i Schrëften iwwer d’Musek: „Si ass d’Nahrungfir 
d’Séil an de Geescht. D’Kraaft an d’Anmut vun der Musek erhieft de Geescht vum Mënsch. Si wierkt an huet op eng 
wonnerbar Aart a Weis Afioss op d’Häerzer vun de Kanner, well hir Häerzer si reng a Melodie beweege si ganz 
vill. Déi verbuergen Talenter, déi an den Häerzer vun dëse Kanner schlummeren, wäerten duerch d’Mëttel vun der 
Musek (hiren) Ausdrockfannen. “ 

Lauschtere mer nach e bëssen d’Musek vun der flotter CD. Déi gutt Nouvell fir eis Radio ARA Nolauschterer ass 
déi, dass dir d’CD kënnt bei iech doheem lauschteren. Mir verschenken jeweils eng CD un déi éischt zwee 
Nolauschterer déi mir elo uruffen. An dat um 091334210. 

Bei de 5ten Independent Music Awards, huet e Lidd an der Kategorie Gospel den éischte Präis kritt. My God, mv 
Adored One gëtt gesonge vum Rachel Price. 

D’CD ass d’Aarbecht vun der Boston Praise Collective, eng drësseg Leit, zesummegesat vu Museker a Sänger. Si 
schreiwen am Ufank vum CD Cover: “Dat hei ass dat wat mir Bahâ'u'llâh offréiren, de Prophet, de 
Gottesoffenbarer. 1853, aus sengem Heemechtsland Persie verbannt, huetHien de gréissten Deel vu sengem 
Liewen a Gefaangeschaft verbruecht an ass als Prisonéier zu Akka, Israel 1892 gestuerwen, well Hi geléiert huet, 
dass et nëmmen ee Gott gëtt, dass d ’Reliounen all vun der selwechter gëttlecher Quell kommen, an dass d’Mënsche 
vun der ganzer Welt Membere vun enger Famill sinn. ” 


1 aus « Wendezeit fiir die Nationen », Oktober 1995 

2 Die Bahâ Y Religion, Ein Überblick, S.80 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 220 - 


299 Encouragement 

Sendung 299, 3ten a 4te Februar 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer, e grousse Merci emol fir all déi Leit, déi 
d’lescht Woch eis Emissioun gelauschtert hunn. Véier Leit hunn d’CD From Exile to Exaltation heem gescheckt 
kritt, an dat waren Nolauschterer vun Iechternach, Gasperech, Rammeldeng an Helmseng. Et huet mech ermuddegt, 
méi Sendungen iwwer Musek a Konscht ze maachen. An Ermuddegung ass d’Thema vun dëser Emissioun. 
Encouragement, engem Mutt maachen. 1 

Een encouragéieren heescht engem Hoffnung, Courage a Vertraue ginn. Engem Mutt maachen heescht och dacks 
engem ze hëllefen, dass hien eppes ufänkt oder eppes weider mécht oder fäerdeg mécht. An de Bahâ’i Schrëfte 
fanne mir immens vill Plaze déi eis encouragéieren, anere Mutt ze maachen: „Et ass u jidderengem vun eis, eis 
géigesäiteg ze encouragéieren, ... “ 2 Bahâ'u'llâh schreift: „D’Vollek vu Baha muss mat der gréisster Léift an 
Opriichtegkeet ee mat deem aneren ëmgoen. Si sollten ëm d ’lnteresse vun alle beduecht sinn, a speziell de Frënn vu 
Gott. “ 3 „Jidderee sollt sech beméien sech ze entwécklen an deem aneren ze hëllefe weiderzekommen am Liewen. “ 4 

Et ass nëtzlech hei eng Paranthèse ze maachen a sech ze froen, firwat encouragéieren ech an zu wat encouragéieren 
ech een? An de Bahâ’i Schrëfte liese mer nees dass mir déi Gleeweg dozou encouragéiere sollen, dass si alles 
maache sollen, hir Ziler ze erreechen. Wéi eng Ziler hunn ech da selwer a mengem Liewen? Hunn ech iwwerhaapt 
Ziler? Brauch ech Ziler? Kann ech net einfach an den Dag era liewen? Mäin Zil ass et d’Schoul fäerdeg ze 
maachen, eng gutt Aarbecht ze kréien, mech ze bestueden an en Haus ze hunn. Meng Kanner ze erzéien dass si net 
déi selwecht Feeler maache wéi ech se gemaach hunn. Mäin Zil kann awer och sinn, einfach weider ze kommen am 
Liewen, wéi ech mäi Liewe féieren, mat méi Léift, mat méi Zäit fir meng Famill a meng Frënn. A menger Aarbecht 
als Lëtzebuergeschproff sinn ech andauemd domat beschäftegt, meng Schüler ze ermuddegen, hinnen ze soen dass 
eis Sprooch liicht ze léieren ass, vimn allem wann de gudde Wëllen do ass. A wann een iwwer Ermuddegung 
schwätzt, dann denkt een och iwwer de Wäert vu sengen Ziler no. Verbréngen ech mäi Liewen domat, enger 
politescher Karrière no ze ginn? Maachen ech dat am Déngscht vu menge Matbierger oder fir och e bësse méi 
Pouvoir ze hunn? Wat heescht et wann ech mengem Frënd nolauschteren? Ass e Frënd net een, mat deem ech kann 
iwwer Saache schwätzen, déi mir um Häerz leien, Gedanken déi mech beréieren an déi ech gär mengem Kolleg 
ubidden. 

Wann ech Bahâ’i sinn, da beréiert dat mech déif, dann hunn ech e ganze Koup Ziler, déi ech gär mat aneren deelen. 
Wann ech Bahâ’i sinn, da wëll ech domat soen dass ech e Plang hu fir d’Welt ze verbesseren. An dofir muss een zu 
vill sinn. A wann de Bahâ’i Glawe keng Paschtéier huet, dann ass dat och fir ze soen, dass mir all eis 
Verantwortung droen, anere vun eisem Glawen ze erzielen, deen eis sou um Häerz läit, an hinnen ze soen; ech 
brauch dech, wat fënns du vun deem Zil, där Visoun vun enger anerer Welt, well dës Welt ass krank a brauch 
Medezin. Wéini hutt dir fir d’Lescht een ermuddegt? 


300 Buchvirstellung: Esoterik, Dreem an iwwersënnlech Phänomeener, Deel 1/6 

Mat vill Freed stellen ech iech haut en neit Buch fir: Esoterik, Dreem an iwwersënnlech Phänomeener, eng 
Textzesummestellung aus de Bahâ ’t Schrëften. Wat seet de Bahâ’i Glawen zur Reinkamatioun, zur Astrologie; kann 
ee mat Geeschtere schwätzen, an sou weider? Am modeme Sproochegebrauch versteet een ënnert Esoterik eng 
Sammelbezeechnung fir okkult Praktiken, Léieren a Weltanschauungsgemeinschaften. Am éischte Kapitel geet et 
ëm Dreem, Visiounen a Gespréicher mat Geeschter. Iwwer d’Dreemen hu mir vimn enger Zäitche schonn eng 
Emissioun gemaach. ... 


300a Buchvirstellung: Esoterik, Dreem an iwwersënnlech Phänomeener, Deel 2/6 

300t Sendung, 17ten an 18te Februar 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer, wéi an eiser leschter Sendung stelle mir 
haut en neit Buch fir: Esoterik, Dreem an iwwersënnlech Phänomeener. Wat fënnt een an de Bahâ’i Schrëften 
iwwer dat Thema? 

’Abdu'l-Bahâ gouf zu Paräis gefrot: „Kann eng Séil déi fort ass mat engem deen nach op derÂerd ass, Gespréicher 
féieren? “ Hei seng Äntwert: „E Gespréich ass méiglech, awer net wéi eis Gespréicher. Sécher gräifen d’Kräfte vun 
héijere Welten an d’Kräfte vun dësem Planéit anenaner. D’Häerz vum Mënsch ass op fir Eingebung; si ass 
geeschteg Kommunikatioun. Wéi een am Dram mat engem Frënd schwätzt, wärend deem de Mond roueg ass, sou 
ass et och mam Gespréich mam Geescht. E Mënsch ka mat dem Ech an him selwer schwätzen a soen: „Soll ech dat 


1 h ttp://www. ruhiresources. org/traininst/gsm/enc. PDF 

2 Shoghi Effendi, Bahiyyih Khanum,pp.l63-164 

3 Bahâ ’u'llâh, Kitab-I-Aqdas, Notes, p.209 

4 Shoghi Effendi, High Endeavors, p.35 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 






-221 - 

maachen? Ass et rotsamfir mech, dës Aarbecht ze maachen? Dës Aart ass d’Gespréich mat deem méi héijen 
Ech. 


'Abdul-Bahâ gouf gefrot wéi et zougeet, dass sech d’Häerz dacks instinktiv u Frënn wennt, déi an d’nächst Liewen 
agaange sinn: Hei seng Äntwert: „Et ass e Gesetz an der Schëpfung vu Gott, dass sech de Schwaachen un dee 
Staarke stäipt. Déi, zu deenen s du dech wends, kënne Vermëttler vun der gëttlecher Kraaft fir dech sinn, wéi wa si 
op der Âerd wären. Awer et ass deen een hellege Geescht, deen alle Mënsche Kraaft gëtt. “ 1 2 

Bahâ'u'llâh waamt eis och vimn eisen eegene Visounen. An der Ährenlese schreift Hien: „Dir sollt op kee Fall ärer 
Phantasie et erlaben, är Urteelskraaft dréif ze maachen, nach sollt dir är eege Virstellungefir d’Stëmm vum 
Éiwegen halen. “ 3 


'Abdul-Bahâ schreift iwwer Gott dat hei: „Dass et esou e Wiese gëtt, hunn d’Philosophen an déi Geléiert alleguer 
erkannt; awer wéi si versicht hunn, eppes iwwer Säi Wiesen erauszefannen, goufe si bestierzt an entmuddegt, fir 
schliesslech hoffnungslos verzweiwelt hirer Wee ze goen an aus dësem Liewen erauszetrieden, Well ëm den 
Zoustand an dat ënnert Mvsterium vun dësem Wiese vun alle Wiesen,fir dëst geheimste vun alle Geheimnisser ze 
begräifen, muss een aner Kräften a Fäegkeete besëtzen. Sou eng Kräften a Fäegkeeten wäre méi, wéi 
d’Mënschegeschlecht droe kéint. Dofir ka kee Wuert vun Him zu de Mënsche gelaangen. 4 


Wat soen d’Bahâ’i Schrëften iwwer d’Astrologie an d’Horoskoper? 'Abdul-Bahâ seet: „D’Stären um Himmel hu 
guer kee geeschtegen Afloss op dës Welt vum Stëbs. Awer all d’Glidder an d’Deeler vum Weltall sinn an dësem 
onendleche Raum enk matenee verbonnen, an dës Verbindung schaaft materiell Wierkungen, déi op Géigesäitegkeet 
berouen. “ 5 


„D’onendlecht Weltall ass mam mënschleche Kierper ze vergläichen, deem seng Deeler an engem Zesummenhang 
stinn an a gréisster Festegkeet matenee verbonne sinn. ... Zum Beispill gesäit d’A an de ganze Kierper gëtt 
beaflosst; d’Ouer héiert an all Deeler vum Kierper ginn dovu beréiert. Doriwer gëtt et keen Zweiwel. D’Weltall ass 
wéi e liewege Mënsch. Doriwwer ewech muss d’Verbindung, déi tëschent den Deeler vun der Existenz besteet, 
zwangsweis Wierkung an Afloss hunn, sief et materiell oder geeschteg. 

Fir déijéineg, déi geeschtegen Afloss op materiell Saache verneinen, erwähne mir e kuerzt Beispill: Wonnerbar 
Lauter an Téin, Melodien a bezauberend Stëmme si Virgäng, déi op d’Loft awierken - well de Schall ass den 
Ausdrock vu Schwéngunge vun der Loft -, an dës Schwéngunge wierken op d’Nerve vum banneschten Ouer, a sou 
entsteet d’Héieren. Elo iwwerlee, dass d’Schwéngung vun der Loft, a sech en onbedeitende Virgank, de 
Mënschegeescht fesselt oder stéiert an eng grouss Wierkung op hien ausübt: si deet hie kräischen oder laachen a 
beaflosst hie vläicht a sou engem Mooss, dass hie sech a Gefor begëtt. .. Bedenk wéi komesch dëst ass, well aus dem 
Sänger kënnt näischt ervir, wat an den Nolauschterer erageet, an awer gëtt eng grouss geeschteg Wierkung 
ervierbruecht. Zweiwellos muss dohir sou eng grouss Verbindung tëschent allem Erschafene geeschteg 
Beaflossungen an Auswierkungen hunn. ... Alles wat erschaf ass, ob grouss oder kleng, ass duerch déi vollkomme 
Wäisheet vu Gott matenee verbonnen, wierkt openeen an a beaflosst sech géigesäiteg. Wann et net esou wier, géifen 
Onuerdnung an Onvollkommenheet am System vum All an der allgemenger Uerdnung vun der Existenz herrschen. 
Well awer alles wat existéiert a gréisster Festegkeet matenee verbonnen ass, ass et geuerdnet u senger Plaz a 
vollkommen. ... “ 6 


Weider liese mir an de Bahâ’i Schrëften: „Mir sollten der Astrologie oder Horoskope keng Bedeitung ginn. Si 
ëmfaasse keng exakt Wëssenschaft, wann et och heiansdo sou schéngt, wéi wann e bësse Wourecht dru wier; awer 
dësen Undeel ass kleng. “ 7 


300b Buchvirstellung: Dreem an iwwersënnlech Phänomeener, Deel 3/6 

300t Sendung, 24ten an 25te Februar 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer. Dir sidd invitéiert dëse Freideg den 
Owend, 24te Februar, op en interreliéise Gebietsowend zu Stesel, am Porheem, Niewent der Kierch, an dat um 8 
Auer. D’Thema vum Owend ass d’Léift. Dir kënnt och gären en Text matbréngen. Fir weider Informatioune kënnt 
dir mir natierlech uruffen um 091334210. Fir all d’Skeptiker ënnert iech, hei e puer flott Informatiounen aus der 
leschter P.M. Zeitung zum Thema Gebiet: 


1 'Abdul-Bahâ, Paris Talks, S.179 

2 Abdul-Bahâ in: Esslemont: Bahâ'u'llâh unddas neue Zeitalter, S.222 

3 Bahâ'u'llâh, Ährenlese 160 

4 'Abdul-Bahâ, Briefe und Botschaften 24:4 

5 'Abdul-Bahâ, Briefe und Botschaften 139:3 

6 'Abdul-Bahâ, Beantwortete Fragen, Kap.69S.238 

7 Shoghi EJfendi, Lights of Guidance 1748 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 222 - 

Et ass dat e ganzt éiergäizegt Experiment, geleet vum amerikaneschen Häerzspezialist Mitchel Krucoff. Den 52 Joer 
ale Chefkardiolog vun der Duke Universitéit zu Durham an Nord-Carolina huet zwou Gruppe vun all Kéier 370 
häerzkranke Patienten an néng amerikanesche Klinike fir en Doppelblindversuch organiséiert. Eng Grupp krut dräi 
Joer laang zousätzlech zur schoulmedizinescher Behandlung fromm Fürbitte vu Leit vu baussen als sougenannt 
Medikament, déi aner Gruppen net. Weder d’Patienten nach d’Doktere wossten, wien zu wéi enger Grupp gehéiert 
huet. De Chefkardiolog huet weltwäit, reliounsiwwergräifend a professionnel fir déi 370 Häerzkrank biede gelooss: 
A Klouschteren, Tempelen a Moscheen hu chrëschtlech Nonnen a Mönche, buddhistesch Meeschter an islamesch 
Geeschtlech d’Fürbitte fir hir jeeweileg Patiente gesot. Zu Jerusalem hunn orthodox Judden persounebezunn 
Gebiedsziedelen an d’Ritze vun der Klagemauer eragestach. 

De Professor Krucoff ass gleeweg, awer hie selwer war iwwer d’Resultat verbliifft: No dräi Joer hate méi wéi 
nonzeg Prozent vun deene mat Gebieder behandelten Häerzkrank e besseren Heelungsverlaf wéi d’Patiente vun 
(deenen anere Gruppen) der Kontrollgrupp. 

Wéi de Kardiolog no enger wëssenschaftlecher Erklärung fir déi wonnerbar Wierkung gefrot gouf, huet hie just 
d’Schëllere gehuewen a gesot: „ D’Gnod vu Gott kann net ënnert d’Mikroskop geluecht ginn. Mir wollten nëmmen 
noweisen, dass Fiirhitte wierklech hëllefen. 1 

Stellt iech elo mol vir, dass ze guer Krankekeese vun der therapeutescher Stäerkt vum Gebiet profitéiere wëllen. 

Sou recommandéiert d’AOK Berlin hire Memberen e reegelméissege Kontakt mam Allmächtegen. 

An eiser Welt ginn et munch Saachen, vun deene mir net wëssen, wéi wouer oder falsch se sinn. Sou zum Beispill 
d’Zuelemystik and d’Physiognomie. Sou liese mir an de Bahâ’i Schrëften: „Et gëtt an de Léieren näischt, wat eis 
gleewen deet, dass d’Zuelemvstik oder d’Astrologie ... gebraucht gëtt, fir eis an iergendeng Aart a Weis zeféieren.“ 
An ...“e gewësst Mooss u Wourecht stécht an der Zuelemystik, der Physiognomie an sou weider, awer et gëtt vun 
hire Vertrieder vill ze vill iwwerdriwwen. “ 

Schonn an eiser leschter Emissioun hu mir iwwer geeschteg Féierung geschwat, a wou mir si kënne kréien. 

„ ...Bahâ'u'llâh seet, dass kee Mënsch kann direkt vu Gott komplett Féierung kréien. Hie muss si duerch d ’Prophete 
kréien. “ Weider liese mir : „El ass dacks immens schwéier, jo hal onméiglech, tëschent echter Féierung an 
iwwersënnleche Phänomeener ze ënnerscheeden. Duerch déi vun der Konzentratioun, dem Gebiet an der 
Meditatioun ausgehender Kraaft an déi dorauser entstane Wierkungen kann een - wéi och ëmmer - déi onmëttelbar 
geeschteg Féierung vu Gott fillen. Eng onerlässlech Bedingung dofir ass déi dass d’Häerz reng ass. “ 2 

Méi iwwer Meditatioun, Gefiller, Telepathie a Gedanken an eiser nächster Emissioun. 


M1 Preeitt ait iwwarsëan leelt Phäirameener. Deet 4M 

301t Sendung, 3ten a 4te Mäerz 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer. An eise Bahâ’i Emissiounen hu mir scho vill 
iwwer d’Thema Meditatioun geschwat. Am Bahâ’i Glawe si keng Fest Forme vu Meditatioun virgeschriwwen. Et 
gëtt kee virgezeechnete Programm fir déi ënner Entwécklung. Jiddereen ass awer opgefuerdert, ja et ass ze guer eng 
onverzichtbar Flicht, ze bieden. Meditéieren ass gutt, awer wéi si béides maachen, ass ganz deem Eenzelnen 
iwwerlooss. 3 

’Abdu'l-Bahâ vergläicht d’Fäegkeet zur Meditatioun mat engem Spigel: „Stellt een de Spigel virun ierdesch 
Saachen, da spigelt en déi zréck. Wann de mënschleche Geescht also iwwer ierdesch Saachen nodenkt, léiert hien 
eppes doriwwer. Dréint dir awer de Spigel vun ärem Geescht zum Himmel zou, ginn himmlesch Saachen an d’Strale 
vun der Sonn vun der Wierklechkeet an ärem Häerz erëmgespigelt, ... Loosst ons Spigel ginn, déi déi himmlesch 
Wierklechkeeten erëmginn, so reng, dass mir d’Stäre vum Himmel erëmspigelen. “ 4 

D’Meditatioun erméiglecht et, d’Diere vun déiwer Erkenntnis opzemaachen. Weider schreift ’Abdu'l-Bahâ: „Mir 
sollten an der Sprooch vum Himmel, an der Sprooch vum Geescht schwätzen, well et gëtt eng Sprooch vum Geescht 
a vum Häerz. Déi ass esou verschidde vun eiser Sprooch, wéi eis verschidden ass vun der Déieresprooch, déi sech 
nëmme kënnen duerch Gejäiz a Lauten ausdrécken. Et ass d’Sprooch vum Geescht, déi zum Herrgott schwätzt. Wa 
mir ons, fräi vun allen äusserleche Saachen, am Gebiet Gott zoudréien, dann ass et esou wéi wa mir d’Stëmm vu 
Gott an eisem Häerz géifen héieren. Ouni Wierder ze soen, si mir a Verbindung, schwätze mir mat Gott a lauschtere 


1 P.M. Magazin, Feb.2006 

2 Esoterik, SK Verlag, S.30 

3 Shoghi Effendi, Über die Macht des Gebets, S27, aus Esoterik, SK Verlag, S35 

4 ’Abdu 'l-Bahâ In: Über die Macht des Gebets, S1 7 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




-223 - 

sengÂntwert.... Mir alleguer, wa mir an engem wierklech geeschtegen Zoustand sinn, kënne mir d’Stëmm vum 
Herrgott héieren “. 1 

Kucke mir nach wat d’Bahâ’i Schrëfte vun aner iwwersënnleche Phänomeener soen. ’Abdu'l-Bahâ schreift iwwer 
geeschteg Gefiller: „D 'Häerz vum Mënsch gläicht engem Spigel. Ass de Spigel reng, da stelle sech d’Häerzer 
openeen an a spigele sech géigesäiteg; sou gi geeschteg Gefiller geschaf. “ 

An iwwer d’Telepahie liese mir: ,, D ’Bahâ Y Léiere gi keen Hiweis op de Froekomplex vun der Telepathie. Et ass 
eng Ugeleeënheet vun der Psychologie “. 

Iwwer d’Ausstrale vu Gedanken: „Den Hidder gleeft net dorunner, dass d’Ausstrale vu Gedanken oder 
d Heelkraaft iergendenger Grupp Fridde brénge kéint. D ’Gebiet wäert der Welt zweiwellos hëllefen, awer wat 
d’Welt brauch, ass dat si dem Bahâ 'u 'llâh säi Plang unhëlt, fir dass esou d ’Weltuerdnung op enger neier gëttlecher 
Grondlag erriicht gëtt. “ 

Ass de Geescht schiedlech beaflossbar? „Dir sollt keng Angscht hunn, dass iergendeen äre Geescht ka beaflossen. 
Souguer wa mir d’Gedanke vun deenen afänke wëllen, déi mir am meeschte gär hunn, kënnte mir dat awer net 
maachen; ëmsou manner wier et frieme Mënsche méiglech, an onse Geescht eranzekommen. “ 

Wat d’Heelung duerch spiritistesch Praktiken ugeet, huet ’Abdu'l-Bahâ ons virdru gewamt. Mir sinn awer fräi, all 
Form vun Autosuggestioun oder Hypnos ze notzen, déi vun der medezinescher Wëssenschaft oder vun uerdentlech 
ausgebilt Doktere praktizéiert gëtt, sou laang mir der Iwwerzeegung sinn, dass den Dokter, deen dës Methoden 
uwennt, qualifizéiert ass a seng Rechter net mëssbraucht. 2 

Zu denger Fro iwwer d’geeschtegt Heelen. Dës Aart vun der Heelung ass wierklech eng vun de wierksaamste 
Methoden, e Mënsch vu senge geeschtegen a kierperleche Leiden a Peng ze befreien. ... Et sollt als wichtegst 
Mëttel zur vollstänneger kierperlecher Genesung agesat ginn. Geeschteg Heelung ass awer keen Ersaz fir materiellt 
Heelen a kann et och net sinn; et ass awer eng wäertvoll Ergänzung dozou. Allebéid si wichteg an ergänze sech 
géigesäiteg. 3 


302 Buchvirstellung: Reinkarnatioun, Deel 5/6 

302t Sendung, lOten an 1 lte Mäerz 2006. Reinkamatioun ass en Thema iwwer dat 'Abdul-Bahâ e puermol geschwat 
huet. Mir fannen och aner Erklärungen dozou an de Bréiwer vum Hidder vum Bahâ’i Glawern, dem Shoghi Effendi. 
Déi Texter sinn zesummebmecht am Buch: Esoterik, Dreem an iwwersënnlech Phänomeener, eng 
Textzesummestellung aus de Bahâ ’i Schrëften, am SK Verlag. 

„De Glawen an d ’Reinkarnatioun geet wäit zréck an d ’Virgeschicht vun de meeschte Völker; e behaapt sech 
souguer bei de griichesche Philosophen, de réimesche Weisen, den alen Egypter an de groussen Assyren. Trotzdem 
sinn dëst Awerglawen ... D ’Haaptargument vun den Unhänger vun der Reinkarnatioun war, dass no Gottes 
Gerechtegkeet jidderee säi Verdéngscht kréie muss. Sou dacks zum Beispill e Mënsch vun engem Ongléck bedréckt 
gëtt, ass dat wéinst engem Onrecht, dat hie gemaach huet. Awer huel e Kand, dat nach am Bauch vun der Mamm 
ass. Den Embryo ass eréischt gradgeformt, d’Kand ass awer blann, daf, ... an onvollkommen - wéi eng Sënn huet e 
sou ee Kand begaang, dass et säi Leed verdéngt? Si äntweren: Obschonn d’Kand am Bauch vun der Mamm dem 
äusseren Uschäin nach kenger Sënn schëlleg ass, huet et awer a sengerfréierer Gestalt Onrecht begaangen, an 
dofir verdéngt et elo eng Strof. Dës Leit hunn awer dëse Punkt iwwersinn: Wann d’Schëpfung nëmmen no enger 
eenzeger Reegel virugeet, wéi kéint dann déi allëmfaassend Muecht sech wahrnehmbar maachen? Wéi kënnt den 
Allmächtegen Dee sinn, „mécht wat him gefällt, a befeelt, wat Hie wëll? “ “ 4 

Op enger anerer Plaz liest een: „D ’Bahâ ’i Usiicht iwwer dReinkarnatioun ënnerescheed sech wesentlech vun der 
Hindu Opfaassung. D ’Bahâ 7 gleewen un Zréckkomme vun Attributer an Eegeschaften, soen awer, dass d’Wiesen 
oder d’Wierklechkeet vun de Saachen net kann zréckbruecht ginn. All Wiese behält seng eegen Individualitéit, awer 
munnech vu sengen Eegeschafte kënnen iwwerdroe ginn.... “ 

„D ’Entfaltung am Liewe vum Individuum fänkt mat der Entstehung vum mënschlechen Embryo un, geet duerch 
verschidde Etappen afiert da souguer nom Doud an enger anerer Form weider. De mënschleche Geescht ass 
kapabel sech onendlech weiderzeentwécklen. D ’ldentitéit vum Mënsch - oder villméi seng Individualitéit - geet ni 
verluer. Seng Wierklechkeet als Persoun bleift duerch déi verschidden Etappe vun senger Entwécklung bestoen. ... “ 


1 ’Abdu'l-Bahâ In: Esslemont: Bahâ'u'llâh und das neue Zeitalter, S.108 

2 in: Gesundheit, Ernährung, Medizin und Heilen, S. 70 

3 in: Gesundheit, Ernährung, Medizin undHeilen, S.80 

4 Vgl. Qur’an 3:35, 2:253 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 224 - 

An op enger anerer Plaz liese mir: „Mir wëssen aus de Léiere vu Bahâ'u'llâh, dass et keng Reinkarnatioun gëtt. Mir 
kommen nëmmen eng Kéier op dëse Planéit. Eist Liewen hei gläicht dat vum ongebuerene Kand am Bauch vun der 
Mamm, wat an dësem Stadium alles dat entwéckelt, wat néideg assfir säi ganzt Liewen nodeem et gebuer ass. Sou 
ass et och mat eis. Geeschteg musse mir hei entwécklen, wat mirfir eist Liewen nom Doud brauchen. An deem 
spéidere Liewe ka gott eis duerch Seng Gnod hëllefen, Eegeschaften ervirzebréngen, dären Entwécklung mir 
wärend eisem ierdeschem Liewe vernoléissegt hunn. Et ass net néideg fir eis, zréckzekéieren an an engem anere 
Kierper gebuer ze ginn, fir geeschteg virunzekommen a Gott méi no ze kommen. “ 

Wat soen d’Bahâ’i Schrëften iwwer d’Mönchen, d’Askes an d’Einsiedelei? Bahâ'u'llâh schreift dass si net 
akzeptabel sinn. De Mënsch soll op dëser Äerd sech mat Saache beschäftegen, déi „ eng stralend Freed bewierken“. 
'Abdul-Bahâ schreift dozou: „An Indie gëtt et eng Sekt, déi gréissten Enthaltsamkeet beuecht an hiert Iesse 
stufeweis méi kleng mécht, bis sie bal vun näischt méi lieft. Awer hire Verstand leid dorënner. E Mënsch ass net 
fäeg, Gott mam Gehir a mam Kierper ze déngen, wann hien duerch en Nahrungsmangel geschwächt ass. Hie kann 
net kloer gesinn. “ 


303 Buchvirstellung: Esoterik, Dreem an iwwersënnlech Phänomeener, Deel 6/6 

303t Sendung, 17ten an 18te Mäerz 2006. An eiser Buchvirstellung: Esoterik, Dreem an iwwersënnlech 
Phänomeener, bleift eis nach e leschten Deel. Wat soen d Bahâ Y Schrëften iwwer den Däiwel, de Satan oder béis 
Geeschter? 

’ Abdu'l-Bahâ schreift dozou: ... de béise Geescht, de Satan, oder wat een och ëmmer als dat Béist ausleet, déi déif 
Natur am Mënsch bezeechent. Dës déif Natur gëtt op ganz vill Manéieren duergestallt. Am Mënsch gëtt et zwou 
Ausdrocksformen: Déi eng ass den Ausdrock vun der Natur, déi aner den Ausdrock vum geeschtege Räich. D’Welt 
vun der Natur ass fehlerhaft. Kuckt si mat kloren Aen, geheit all Awerglawen, all Abildung ewech! Wann dir e 
Mënsch barbaresch an ouni Erzéiung an d’Wëldnisser vun Afrika ausetzt, kann dann en Zweiwel bestoen, dass hien 
onwëssend bleift. ... Et ass genee sou eng Realitéit vum Buedem, dass Onkraut, Dären a Been ouni Friichten 
dorauser wuessen; et ass einfach nëmmen den niddregen Zoustand, dat méi einfacht Produkt vun der Natur. 

Doraus ergëtt sech, dass de Mënsch gëttlech Erzéiung ... brauch, dass Gottes Gnod fir seng Entwécklung 
onentbierlech sinn. Dat heescht dass d’Léiere vu Christus an de Prophete fir déi mënschlech Erzéiung a Féierung 
noutwenneg sinn. Firwat? Well Christus an d’Propheten gëttlech Gäertner sinn, déi de Buedem vum mënschlechen 
Häerz a Verstand ëmgruewen. Si erzéien de Mënsch, geheien d’Onkraut eraus, verbrennen d’Dären a maachen e 
Gaart mat Friichtebeem. De Sënn an d’Wäisheet vun hirer Erzéiungsaarbecht ass et, dass de Mënsch sech vun Etapp 
zu Etapp ëmmer weiderentfaalt, bis hie Vollkommenheet kritt. 

... Kierperlech gëtt de Mënsch net a senger voller Gréisst gebuer; villméi geet hien duerch d’Etappe vum Embryo, 
dem Puppelchen, der Kandheet, der Jugend, dem Erwuessesinn an dem Alter. Ugeholl, de Mënsch hätt d’Muecht, 
säi ganzt Liewe laang jonk ze bleiwen; da géif hien d’Bedeitung vum Alter net verstoen an hie kéint net gleewen, 
dass et dat gëtt. Wéi kéint dir erkennen, dass dat Wiesen niewent iech e Kand ass, wann dir ni selwer den Zoustand 
vun der Kandheet duerchschratt hätt? Wéi kéint dir Recht erkennen, wann et keen Onrecht géif ginn? Wéi kéint dir 
d’Dugend schätzen, wa keng Sënn do wär? Wéi kéint dir gutt Doten emfeelen 1 , wa béis Doten onbekannt wären? 
Wéi géift dir verstoen, wat Gesondheet ass, wann et keng Krankheet géif ginn? Dat Béist huet keng Existenz; et ass 
d’Netdosinn vum Gudden. Krankheet ass de Verloscht vun der Gesondheet, Aarmut de Mangel u Räichtëmer. 

Wann de Wuelstand verschwënnt, sidd dir aarm; ... Ouni Wëssen herrscht Onwëssenheet; dofir ass Onwëssenheet 
einfach de Mangel u Wëssen. Den Doud ass d’Netdosinn vum Liewen. Dofir hu mir op där enger Säit d’Existenz an 
op där anerer d’Netdosinn. ... D’Rees vun der Séil ass noutwenneg. De Wee vum Liewen féiert zu gëttlecher 
Erkenntnis a gëttlechen Eegeschaften. Ouni Übung a Féierung kéint d’Séil nimools iwwer den Zoustand vun hirer 
déiwer, onwëssender, feelerhafter Natur erauskommen. 2 

Weider liese mir dass „ d ’Uspillungen an de Bahâ Y Schrëften op de „ Satan “ oder „ de Béisen “ svmbolesch sinn an 
net bedeiten, dass den Däiwel als Persoun existéiert; si symboliséieren déi niddreg Natur vum Mënsch, wéi zum 
Beispill déi selbstsüchteg Aflüsterunge vum Ech. “ 3 

’Abdu'l-Bahâ schreift weider: „Sech mat iwwersënnleche Kräften ofzeginn, wärend een op dëser Welt ass, wierkt 
stéierend op den Zoustand vun der Séil an der nächster Welt. Dës Kräfte si wierklech, trieden awer normalerweis 
op dëser Stuf net an Tätegkeet. D 'Kand am Bauch vun der Mamm huet seng Aen, Oueren, Hänn, Féiss an sou 
weider, awer si trieden nat an Tätegkeet. De ganzen Zweck vum Liewen an der materieller Welt ass et. 


1 recommondéieren, virschloen 

2 Abdu'l-Bahâ, Promulgation ofUniversalPeace, S.294jf 

3 Das Universale Haus der Gerechtigkeit, in Kitab-I-Iqan, S265 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




-225 - 

duerchzedréngen zur Welt vun der Wierklechkeet, wou dës Kräften dann an Tätegkeet trieden. Si gehéieren där 
Welt un. “ 


304 Message un déi reliéis Leadere vun der Welt, Deel 1/6 

304t Sendung, 24ten an 25te Mäerz 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer. Am Abrëll 2002 huet den héchste Bahâ'i 
Gremium sech an engem opene Bréif un déi reliéis Leadere vun der Welt geriicht. Am Liicht vun der haiteger 
Weltlag a Krisis tëschent de Reliounen presentéiere mir iech dëse Bréif an den nächsten Emissiounen. 

Un déi reliéis Leader vun der Welt. 

1. Dat 20t Jorhonnert huet d’Vëlker vun der Welt dozou gezwongen, sech als Membere vun enger eenzeger 
Mënschheet ze gesinn, an d’Äerd als gemeinsam Heemecht vun dëser Mënschheet. Trotz andauemder Gewalt a 
Konflikter, déi den Horizont verdonkelen, loosse Vimrteeler, déi soss dem Wiese vun der Gattung Mënsch 
ugebueren ze si schéngen, iwwerall no. Mat (de Vimrteeler) falen och Barrièren, déi d’Mënschheetsfamill laang 
Zäit an e Babel isoléierter Identitéite vu kulturellem, ethnëschem oder nationalem Ursprong gespléckt hunn. Dass 
esou en déifgräifend Changement sech an esou kuerzer Zäit - aus historescher Siicht praktesch iwwer Nuecht - 
vollzéie konnt, léisst d’Ausmooss vu spéidere Méiglechkeeten eranen. 

2. Tragescherweis ass déi institutionaliséiert Relioun, déi hir Existenz am Déngscht un der Saach vun der 
Bridderlechkeet an dem Fridden huet, all ze dacks eng vun de gréissten Hindemisser op dësem Wee; fir eng 
besonnesch schmäerzlech Tatsach ze zitéieren: scho laang huet (déi établéiert Relioun) hir Glafwierdegkeet dem 
Fanatismus ginn. Als ieweschte Gremium vun enger Weltrelioun fille mir ons verflicht dorop ze drängen, seriö 
iwwer d'Erausfuerdemng nozedenken, virun déi dat reliéis Leadere stellt. Souwuel d’Problem wéi d'Ëmstänn, déi 
sech dorauser erginn, zwéngen eis, offen ze schwätzen. Mir vertrauen dorop, dass de gemeinsamen Déngscht um 
Gëttleche sécherstellt, dass dat Gesoten am selwechte Geescht vum gudde Wëllen opgefaasst gëtt, an deem et gesot 
gouf. 

3. Besonnesch däitlech gëtt de Problem, wann een iwwerleet, wat op anere Gebidder erreecht gouf. An der 
Vergaangenheet goufen d’Fraen, ofgesi vu vereenzelten Ausnamen, als mannerwäerteg ugesinn; Awerglawen huet 
si an hirem Wiesen ageschränkt; et gouf hinnen all Chance versot, d’Méiglechkeete vum mënschleche Geescht 
auszedrécken; si goufen dozou degradéiert, de Bedierfnesser vun de Männer ze déngen. Natierlech gëtt et 
Gesellschaften, an deenen ëmmer nach esou Zoustänn herrschen an déi souguer fanatesch verteidegt ginn. Um 
Plang vun der globaler Diskussioun awer huet d’Iddi vun der Gläichberechtegung vun de Geschlechter mëttlerweil 
praktesch d’Muecht vun engem allgemengen unerkannte Prinzipp kritt. Änlech verbindlech ass et fir de gréissten 
Deel vun der Wëssenschaftswelt an de Medien. Sou grondleeënd gouf hei ëmgeduecht, dass d’Befirworter vun 
enger männlecher Virmuechtstellung kaum nach bei verantwortungsvolle Meenungsbildern Ënnerstëtzung fannen. 

4. Déi belagert Batailjoune vum Nationalismus gesi sech engem änleche Schicksal géintiwwer. Mat all 
iwwerstanener Kris an den Ugeleeënheete vun der Welt gëtt et fir de Bierger méi liicht ze ënnerscheeden, tëschent 
enger Léift fir seng Heemecht, déi d’Liewe beräichert, an der Ënnerwerfung vun enger entfachter Rhetorik, déi den 
Haass op aner an d’Angscht virun hinne provozéiere wëll. Souguer do wou d’Partizipatioun un de gewinnten 
nationalistesche Gebräicher legitim erschéngt, weise sech an der ëffentlecher Reaktioun niewent den albekannte 
festen Iwwerzeegungen a bereetwëlleger Begeeschterung genee sou dacks Gefiller dass d’Leit genéiert sinn. Dësen 
Effekt gouf duerch d’Restrukturéierung verstäerkt, déi lues awer sécher an der intemationaler Uerdnung stattfënnt. 
Bei all de Schwächten am System vun de Vereenten Natiounen, wéi se am Moment bestinn, a wéi begrenzt och hir 
Fäegkeet ass, zesumme militäresch géint Agressioune virzegoen - et ka keen d’Tatsaach verkennen, dass de Mythos 
vun der absolutter nationaler Souveränitéit amgaang ass ze verläschen. 

304a Message un déi reliéis Leadere vun der Welt, Deel 1/6 

nach ophuelen: 

5. Rassesch an ethnesch Vimrteeler goufe genee sou vun historesche Prozesser condamnéiert, déi keng Gedold 
méi hu fir däraarteg Uspréch. Hei huet ee sech besonnesch entschlosse vun der Vergaangenheet ofgegrenzt. Duerch 
seng Associatioun mat de Schrecke vum 20te Jorhonnert ass Rassissmus haut däraart negativ beluecht, dass e 
gewëssermoossen de Charakter vun enger geeschteger Krankheet krut. Obwuel rassesch Virurteeler als 
gesellschaftlech Astellung nach a villen Deeler vun der Welt iwwerliewen - an engem groussen Deel vun der 
Mënschheet d’Liewe schwéier maachen - gi si haut als Prinzip sou universell veruerteelt, dass keng Gmpp sech méi 
onbesuergt erlabe kann, domat identifizéiert ze ginn. 


1 Abdu'l-Bahâ In: Esslemont: Bahâ ’u'llâh unddas neue Zeitalter, S.220 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




-226 - 

6. Net dass eng donkel Vergaangenheet ausgeläscht an eng nei Welt vu Liicht op eemol gebuer wär. Eng Onmass 
vu Mënsche mussen nach ëmmer d’Auswierkunge vun déif verwuerzelte Virurteeler erdroen, an dat wat hir 
Vollekszougehéieregkeet, hiert Geschlecht, hir Natioun, hir Kast oder Klass ugeet. Alles weist dorops hin, dass sou 
en Onrecht nach laang weider bestoe wäert, well d’Institutiounen an d’Normen, déi d’Mënschheet gerad entwéckelt, 
nëmme lues d’Kraaft gewannen, fir eng nei Uerdnung vu Bezéiungen opzebauen an d’Leed vun den Ënnerdréckten 
ze erliichteren. Awer eng Schwell gouf iwwerschratt, vun där ëmzedréien et keng glafwierdeg Méiglechkeet méi 
gëtt. Fundamental Prinzipie sinn erkannt an artikuléiert, si krute vill ëffentlech Opmierksaamkeet a si verankere 
sech ëmmer méi fest an Institutiounen, déi an der Lag sinn, se duerchzesetzen. Sou laang a schmäerzvoll de Kampf 
och ass, et gëtt keen Zweiwel drun, dass d’Bezéiungen tëschent alle Vëlker un der Basis revolutionéiert ginn. 


305 Message un déi reliéis Leadere vun der Welt, Deel 2/6 

305t Sendung. 

7. Am Ufank vum 20te Jorhonnert huet et esou ausgesinn, wéi wann et virun allem reliéis Virurteeler wieren, déi de 
Kräfte vum Changement erleie géifen. Am Weste ware wëssenschaftlech Erkenntnisser schonn haart mat den 
zentrale Seile vu reliéisen Ausschliesslechkeetsuspréch an d’Geriicht gaangen. Déi intereliéis Beweegung war déi 
villverspriechenst vun den neie reliéisen Entwécklungen am Zesummenhang mat der verännerter 
Selbstwahrnehmung vun der Mënschheet. Souguer déi ambitionéiert Organisatore vun der Weltausstellung 1893 zu 
Chicago waren iwwerrascht, wéi do dat berüümt Parlament vun de Reliounen an d’Liewe koum, eng Visioun vu 
geeschteger a moralescher Eenegkeet, déi d’Fantasie vun de Mënschen op alle Kontinenter beschäftegt huet, an déi 
et souguer fäerdegbruecht huet, déi wëssenschaftlech, technologesch a wirtschaftlech Wonner, déi op der 
Ausstellung gefeiert goufen, an de Schiet ze stellen. 

8. Kuerz, et huet geschéngt, wéi wann al Mauere gefall wieren. No der Aschätzung vun aflossräichen Denker op 
dem Gebitt vun der Relioun war dës Versammlung eenzegaarteg, “ouni hiresgläichen an der Weltgeschicht”. 
D’Parlament, sou sot säin Haaptorganisator, huet « d’Welt vun der Bigotterie befräit ». Eng fantasievoll Féierung, 
sou gouf voll Zuversicht virausgesot, géif d’Geleeënheet ergräifen, fir an de scho laang gespléckte reliéise 
Communautéite vun der Welt e Geescht vu Bridderlechkeet ze erwächen. Dëse Geescht vu Bridderlechkeet kéint fir 
déi nei Welt vum Wuelstand a Fortschrëtt déi néideg moralesch Stützmauere bidden. Doduerch ermuddegt sinn déi 
ënnerschiddlechst interreliéis Beweegunge gewuess an hu sech entfaalt. Eng vast Literatur, déi a ville Sproochen 
zougänglech war, huet eng ëmmer méi breet Ëffentlechkeet, Gleeweg an Net-Gleeweg gläichermoossen, mat de 
Léiere vun alle grousse Relioune vertraut gemaach an huet en Interessi geschaf, déi spéider och duerch de Radio, de 
Femseh a schliesslech duerch den Intemet opgegraff goufen. Universitéiten hu Studiegäng a vergläichender 
Reliounswëssenschaft agefouert. Géint Enn vum Jorhonnert goufen interreliéis Andachten, nach vimn e puer Joer 
ondenkbar, zu eppes Alldeeglechem. 

9. Leider feelt et dësen Initiativen eendeiteg souwuel un intellektueller Kohärenz wéi och u geeschteger 
Verbindlechkeet. Am Géigesaz zu den Eenegungsprozesser, déi déi aner sozial Bezéiunge vun der Mënschheet 
transforméieren, gëtt der Iddi, dass all grouss Relioune vun der Welt hirem Wiesen no an Ursprong no 
gläichermoosse valabel sinn, vu fest verankerte Mustere vu reliéisem Denken haartnäckeg Widderstand geleescht. 
De Prozess vun der Rassenintegratioun ass keng einfach sentimental oder taktesch Entwécklung, mee wiisst aus der 
Erkenntnes, dass d’Vëlker vun der Welt eng eenzeg Gattung ausmaachen, deenen hir vill ënnerschiddlech 
Ausprägungen u sech weder nach e Virdeel fir d’Membere vun där enger, nach en Nodeel fir déi vun där anerer mat 
sech bréngen. Genee sou huet d’Emanzipatioun vun der Fra d’Bereedschaft gefuerdert, souwuel vu 
gesellschaftlechen Institutioune wéi och déi ëffentlech Meenung unzeerkennen, dass et keng akzeptabel Grënn ka 
ginn, sief et biologesch, sozial oder moralesch, déi rechtfertegen, dass Fraen déi voll Gläichberechtegung mat 
Männer oder Meedercher net déi selwecht Bildungsméiglechkeeten wéi Jonge kréie kënnen. A genee sou wéineg 
kann d’Wäertschätzung vu Beiträg, déi munch Natiounen zur Formung vun enger Weltkultur leeschten, déi 
iwwerliwwert Illusioun stëtzen, dass aner Natiounen nëmme wéineg oder guer näischt zu dëse Beméiunge 
bäizedroen hunn. 


305a Message un déi reliéis Leadere vun der Welt, Deel 2/6 


10. Esou eng grondsätzlech Neiorientéiemng schéngen déi meescht reliéis Féiemngsinstanzen net wëllen ze 
maachen. Aner Deeler vun der Gesellschaft begréissen d’Implikatioun vun der Eenheet vun der Mënschheet mat 
openen Äerm, net nëmmen als onauswäichlechen nächste Schrëtt am Viruschreide vun der Zivilisatioun, mee als 
Erfëllung vun all Zort vu minoritären Identitéiten, déi eis Rass zu dësem kritesche Moment an eiser gemeinsamer 
Geschicht matbréngt. Déi reliéis Institutioune stinn awer gréisstendeels wéi geläämt un der Schwell vun der 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



-227 - 

Zukunft, gefaangen an eben den Dogmen an Ausschliesslechkeetsuspréch, déi d’Ursaach fir e puer vun de batterste 
Kämpf waren, déi d’Bewunner vun der Äerd gespléckt hunn. 

11. Fir d’Wuel vum Mënsch waren dës Kämpf fuerchtbar. Zweiwellos ass et net néideg, hei am Détail op 
d’Schrecken anzegoen, déi haut onglécklech Vëlker heemsichen als Konsequenz vu fanateschen Ausbréch, déi dem 
Numm vun der Relioun Schan bréngen. Dëst ass och keen neie Phänomeen. D’Reliounskricher an Europa vum 
siechzéngte Jorhonnert, fir nëmmen eent vun de ville Beispiller ze ernimmen, huet dëse Kontinent ëm déi drësseg 
Prozent vu senger ganzer Bevëlkerung kascht. Et muss ee sech froen, wéi eng Friichten de Som vum blanne 
reliéisen Dogmatismus laangfristeg am Bewosstsi vun der Mënschheet ervirbruecht huet. 

12. Zu dëser Opzielung gehéiert nach de Verrot um mënschleche Geescht, dee méi wéi alles anescht der Relioun hir 
inherent Fäegkeet gestuel huet, eng decisiv Roll bei der Gestaltung vun der Welt ze spillen. Gefaangen an der 
stänneger Beschäftegung mat Ugeleeënheeten, déi mënschlech Energien zerstéieren an erschëpfe loossen, hu reliéis 
Institutiounen all ze dacks d’Mënschen dovun ofgehalen, d’Wierklechkeet ze erfuerschen a vun all den 
intellektuelle Fäegkeete Gebrauch ze maachen, duerch déi d’Mënschheet sech auszeechent. D’Veruerteelung vum 
Materialismus an Terrorismus ass bei der Bewältegung vun der géigewäerteger moralescher Krisis keng echt Hëllef, 
wa si net fir d’aller éischt dorop ageet, dass déi reliéis Institutiounen hirer Verantwortung net nokomm sinn an déi 
gleeweg Massen dësen Aflëss schutzlos ausgeliwwert sinn. 

306 Message un déi reliéis Leadere vun der Welt, Deel 3/6 

Intro ... 

13. Sou schmäerzlech esou Iwwerleeungen och sinn, sou ass et wéineger dass si déi etabléiert Relioune 
beschëllegen, awer eng Erënnerung un déi eenzegaarteg Kraaft fir déi Relioun steet. Relioun reecht, wéi mir eis all 
bewosst sinn, bis un d’Wuerzele vun der Motivatioun. Do wou si dem Geescht an dem Beispill vun den 
transzendente Gestalten, déi der Welt hir grouss Glawenssystemer bruecht hunn, trei war, huet si a ganze Vëlker 
d’Fäegkeet erwächt fir gär ze hunn, fir ze verzeien, Neies ze schafen, Groussaarteges ze woen, Virurteeler ze 
iwwerwannen, fir d’Gemengewuel Affer ze bréngen an d’Impulser vum déiereschen Instinkt ze disziplinéieren. 

Ouni Fro ass déi prägend Kraaft bei der Ziviliséierung vun der mënschlecher Natur säit jeehier den Afloss vun den 
openeefolgende Manifestatioune vum Gëttlechen, déi zréckginn, bis zum Ufank vun der Geschicht sou wéi mir se 
kennen. 

14. Genee déi Kraaft, déi a vergaangenen Zäitalteren esou eng Wierkung hat, bleift en Zeeche vum mënschleche 
Bewosstsinn, dat net ze läschen ass. Entgéint allen Erwaardungen an ënner wéineg gënschtege Viraussetzungen gëtt 
si nach ëmmer ongezielte Millioune Kraaft an hirem Iwwerliewenskampf a léisst weider Helden an Helleg sech an 
all Länner erhiewen, deenen hiert Liewen iwwerzeegend Recheschaft fir déi Prinzipien ofleet, déi an de Schrëfte 
vun hirem jeeweilege Glawen niddergeluecht sinn. Wéi d’Kulturgeschicht weist, ass d’Relioun ausserdeem 
amstand, d’Struktur vu soziale Bezéiunge wesentlech ze beaflossen. Tatsächlech géif engem wuel kaum e 
bedeitenden zivilisatoresche Fortschrëtt an de Sënn kommen, dee säi moraleschen Impuls net aus dëser éiweger 
Quell geschëpft hätt. Ass et also denkbar, dass d’Erreeche vum Gipfel am jordausendwärende Prozess vun der 
Organisatioun vum Planéit an engem geeschtege Vakuum gelénge kann? Wann déi korrupt Ideologien, déi sech 
iwwer eis Welt am leschte Jorhonnert hirgemaach hunn, och soss näischt Guddes bewierkt hunn, sou hu si dach 
eendeiteg gewisen, dass d’Nout net kann duerch Mëttele befriddegt ginn, déi de Mënsch kapabel ass ze erfannen. 

15. Wat dat bedeit, resuméiert Bahâ'u'llâh an dëse Wierder, déi bal virun engem Jorhonnert geschriwwe goufen an 
an Tëschenzäit wäit verbreet goufen:,, Ouni Zweiwel verdanken d’Vëlker vun der Welt, wéi enger Rass oder Relioun 
si och ugehéieren, hir Erliichtung derselwechter himmlecher Quell a sinn d'Sujete vun engem Gott. 

D ’Ënnerscheeder vun de Reegelen a Ritualer, déi si befollegen, sinn duerch déi ënnerschiddlech Erfuerdernisser a 
Bediirfnisser vum Zäitalter ze erklären, an deene si offenbaart goufen. Alleguer, bis op epuer, déi aus mënschleche 
Launen entstane sinn, goufe vu Gott bestëmmt a sinn en Zeeche vu Sengem Wëllen. Erhieft iech a bewaffnet mat der 
Kraaft vum Glawen, schlot d’Gëtter vun ären eidle Virstellungen, déi Sträit ënnert iech séien, a Stécker. Uaalt iech 
un dat wat iech zesummeféiert a vereent. “ 

16. Esou en Appell ass keng Opfuerderung säi Glawen an d’fundamental Wourechte vu senger Relioun opzeginn, 
wéi eng et och ëmmer ass. Ganz am Géigendeel. Glawen huet seng eege Virschrëften a seng eege Rechtfertegung. 
Wat aner gleewen - oder net gleewen - ka keng Autoritéit hunn fir iergend ee perséinlecht Gewëssen, dat dësen 
Numm verdéngt. Wouzou dës Wierder hei onmëssverständlech drängen ass, all déi Uspréch op Exklusivitéit oder 
Endgültegkeet opzeginn, déi méi wéi alles anescht Eenegungsimpulser erstécken an Haass a Gewalt kultivéieren. 


307 Message un déi reliéis Leadere vun der Welt, Deel 4/6 

Intro ... 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




-228 - 

17. Op genee dës historesch Erausfuerderung, so gleewe mir, mussen d’Leadere vun de Reliounen äntweren, wa 
reliéis Féierung an der globaler Gesellschaft, déi aus de Bouleversementer vum 20te Jorhonnert ervirgeet, 

Bedeitung soll hunn. Et ass evident, dass eng wuessend Zuel vu Mënschen mëttlerweil erkennen, dass déi implizit 
Wourecht vun alle Reliounen an hirer Essenz eng an déi selwecht ass. Dës Erkenntnis entsteet net als Resultat vun 
theologesche Streidereien, mee als intuitiivt Bewosstsinn, dat aus den ëmmer méi ausbreedenden Erfarunge mat 
anere wiisst, an enger wuessender Akzeptanz vun der Eenheet vun der mënschlecher Famill. Aus der Onmass vu 
reliéisen Doktrinen, Ritualer a Gesetzesbicher, déi aus vergaangene Welten geierft goufen, entsteet e Gefill dofir, 
dass dat geeschtegt Liewen, wéi d’Eenheet, déi sech a verschidden Nationalitéiten, Rassen a Kulture weist - eng 
Wierklechkeet ass, ouni Grenzen a fir jidderee gläichermoossen zougänglech. Fir das dës diffus an nach onsécher 
Asiicht sech verdéiwe kann a wierksam zum Opbau vun enger friddlecher Welt bäidroe kann, mussen déi, bei 
deenen d’Masse vun der Welt och nach zu sou enger spéider Stonn nach Féierung sichen, si aus vollem Häerz 
bestätegen. 

18. Wat elo déi sozial Gesetzer a Forme vun der Andacht ugeet, sou ginn et sécherlech nach grouss Ënnerscheeder 
tëscht de grousse reliéisen Traditioune vun der Welt. Bedenkt een déi dausende vu Joren, wärend deenen 
openeefolgend gëttlech Offenbarungen hu missen äntweren, an dat op Besoinë vun enger sech stänneg weider 
entwéckelnder Zivilisatioun, kéint et wuel kaum anescht sinn. Tatsächlech schéngt d’Prinzip vum evolutionäre 
Wiese vun der Relioun an de Schrëfte vun de meeschte grousse Reliounen eng Charakteristik ze sinn. 

Wat moralesch net ka gerechtfertegt ginn, ass de Mëssbrauch vun engem kulturellen Ierwen, dat ursprénglech déi 
geeschteg Erfarung beräichere sollt, als e Mëttel, Virurteeler an Entfriemung ze schafen. D’Haaptaufgab vun der 
Séil wäert et ëmmer sinn, d’Wierklechkeet ze erfuerschen, am Accord mat de Wourechten ze liewen, vun deenen 
d’Séil iwwerzeegt ass, an de Beméiungen anerer, dat selwecht ze maachen, volle Respekt entgéintzebréngen. 

19. Et kéint een awennen dass, wann all grouss Reliounen hirem Ursprong no gläichermoossen als gëttlech 
unzeerkenne sinn, dass dat da vill Mënschen dozou ermuddegt oder dass et dann op mannst fir vill Leit méi liicht 
wier, sech vun engem Glawen zu engem aneren ze bekéieren. Op dat elo stëmmt oder net, ass sécher vun 
zweetranger Bedeitung, am Verglach mat der Méiglechkeet, déi d’Geschicht fir déi opmécht, déi sech enger Welt 
bewosst sinn, déi iwwer dës ierdesch hinausgeet, - an am Verglach mat der Verantwortung, déi dëst Bewosstsinn 
mat sech bréngt. Jiddereng vun de grousse Reliounen kann androcksvoll a glafwierdeg fir hir Wierksamkeet beim 
Fërdere vun engem moralesche Charakter bezeien. Genee sou ka keen iwwerzeegend behaapten, dass d’Doktrinne 
vun engem bestëmmte Glawensystem méi Bigotterie an Awerglawe ervirbruecht hunn wéi déi vun enger aner 
Relioun. An enger Welt déi zesummewiisst ass et natierlech, dass Verhalenmuster engem Prozess vu stännegem 
Wandel ënnerworf sinn, an d’Aufgab vun den Institutiounen ass sécherlech ze préiwen, wéi dës Entwécklunge 
kënnen orientéiert ginn, fir d’Eenheet ze fërderen. D’Garantie dofir, dass si schliesslech zu engem gesonde Resultat 
féiere wäerten - geeschteg, moralesch a sozial-, läit am feste Glawe vun de Masse vun den Awunner vun der Welt, 
déi net gefrot goufen, dass d’Universum net duerch mënschlech Laune regéiert gëtt, mee duerch eng Vorsehung, déi 
gären huet an déi onfeelbar ass. 

308 Message un déi reliéis Leadere vun der Welt, Deel 5/6 

Intro ... 

20. Mat dem Zesummefale vun de Barrièren déi Vëlker trennen, erlieft onst Zäitalter och den Zesummebroch vun 
enger bis elo oniwwerwanbarer Mauer, déi, wéi d’Vergaangenheet ugeholl huet, fir ëmmer d’Liewe vum Himmel 
vun deem vun der Äerd trenne géif. D’Schrëfte vun all de grousse Reliounen ënnerrichten de Gleewege säit jeehir, 
den Déngscht un dem aneren net nëmmen als eng moralesch Flicht ze betruechten, mee als e Wee, op deem d’Séil 
Gott ka méi no kommen. Haut gëtt déi progressiv Neistrukturéierung vun der Gesellschaft dëser laang bekanntener 
Léier eng erweidert Bedeitung. Sou wéi dat uraalt Versprieche vun enger Welt, déi duerch d’Prinzipie vu 
Gerechtegkeet fonktionéiert, all Dag méi e realistescht Zil gëtt, wäert et och als Aspekter vun engem räife 
geeschtege Liewen ugesi ginn, sech esouwuel de Bedürfnisser vun der Séil wéi och déi vun der Gesellschaft ze 
widmen. 

21. Wa reléis Féierung sech der Erausfuerderung stelle wëll, déi dës Asiicht bedeit, muss si domat ufänken, Relioun 
a Wëssenschaft als zwee onentbehrlech Wëssensystemer unzeerkennen, duerch déi sech d’Méiglechkeete vum 
Bewosstsinn entfalen. Relioun a Wëssenschaft widdersprieche sech net, am Géigendeel: dës fundamental Mëttel, 
mat deenen de Geescht d’Wierklechkeet erfuerscht, hänke vuneneen of a ware ganz produktiv, dat an de raren awer 
glécklechen Epoche vun der Geschicht, an deenen hiert komplementaart Wiesen erkannt gouf a si zesummeschaffe 
konnten. D’Asiichten an d’Fäegkeeten, déi wëssenschaftleche Fortschrëtt ervierbréngt, wäerte stänneg Féierung 
duerch geeschteg a moralesch Verantwortung siche mussen; reliéis Iwwerzeegungen, wéi vill d’Häerz och un 
hinnen hänkt, musse sech bereetwëlleg an dankbar onparteilecher Iwwerpréiwung duerch wëssenschaftlech 
Methoden ënnerzéien. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 229 - 

22. Mir kommen elo schliesslech zu engem Punkt, iwwer dee mir mat engem gewësse Bedenke schwätzen, well en 
direkt eist Gewësse betrëfft. Ënnert de ville Prüfungen, déi d’Welt bereethält, begéine reliéis Leaderen, an dat 
iwwerrascht net, besonnesch dacks der Versuchung, a Glawensfroen, Macht auszeüben. Keen, dee sech laange 
Joren dem seriöen Nodenken an dem Studium vun de Schrëfte vun enger vun de grousse Relioune gewidmet huet, 
muss eréischt un déi heefeg Beobachtung erënnert ginn, dass Muecht korrupt maache kann, an dëst ëm sou méi, je 
méi déi Muecht wiisst. Déi Victoiren, déi duerch all Zäitalter hinduerch vun enger Onmass vu Geeschtleche 
gewonne goufen, sinn ouni Zweiwel eng vun de wichtegste Quelle fir déi schëpferesch Kraaft vun der Relioun a 
mussen zu hiren héchsten Auszeechnunge gezielt ginn. Am selwechten Ausmooss erleien aner reliéis Leader dem 
Charme weltlecher Muecht an hire Virdeeler, wat e fruchtbaren Nierbuedem duerstellt fir Zynismuss, Korruptioun a 
Verzweiflung bei alleguer deenen, déi dat gesinn. Wat dat fir d’Fäegkeet vu reliéise Leadere bedeit, hirer 
gesellschaftlecher Verantwortung zu dësem Zäitpunkt vun der Geschicht nozekommen, brauch kee Kommentar. 

309 Message un déi reliéis Leadere vun der Welt, Deel 6/6 

Intro ... 

23. Well d’Relioun sech mat der Vereedelung vum Charakter an der Harmoniséierung vu Bezéiunge befaasst, huet 
si (d’Relioun) schonn ëmmer als héchsten Autoritéit gedéngt, wann et dorëms goung, dem Liewe Sënn ze ginn. An 
all Zäitalter huet si dat Gutt kultivéiert, dat Schlecht condamnéiert an dem Bléck vun all deenen, déi dozou gewëllt 
waren, eng Visioun vu Méiglechkeeten opgemaach, déi bis dohin nach net ausgeschöpft waren. Duerch de Rot vun 
der Relioun gouf déi vemonftbegabte Séil ermuddegt, vun der Welt gesetzte Grenzen ze iwwerwannen a sech 
selwer ze erfëllen. Gläichzäiteg war d’Relioun, wéi den Numm et scho seet, déi mächtegst Kraaft, déi 
ënnerschiddlech Vëlker an ëmmer méi grouss a komplex Gesellschafte mateneen ze verbannen, duerch déi déi sou 
fräigesate verschidde Fäegkeeten Ausdrock fanne konnten. De grousse Virdeel vun dësem Zäitalter ass de 
Bléckwénkel, déi et der gesamter Mënschheet erméiglecht, dësen Zivilisatiounsprozess als en eenzegt Phänomeen 
ze gesinn: dat ëmmer nees zréckkommend Treffe vun eiser Welt mat der Welt Gottes. 

24. Inspiréiert vun dëser Perspektiv, huet d’Bahâ’i Gemeng sech vun Ufank aus u staark fir den interreliéisen Dialog 
agesat. Niewent der wäertvoller Zesummenaarbecht, déi sou Aktivitéiten entstoe loossen, gesinn d’Bahâ’i am 
Beméie vu verschiddene Reliounen, een deem aner méi no ze kommen, eng Äntwert op de gëttleche Wëlle fir eng 
Mënschheet, déi an hir kollektiv Maturitéit antrëtt. D’Membere vun eiser Gemeng wäerte weiderhin op all fir eis 
méiglech Manéier hëllefen. Mir sinn et awer eise Partnere bei dëse gemeinsame Beméiunge schëlleg, kloer eis 
Iwwerzeegung duerzeleeën, dass den interreliéisen Dialog, wann hien en eeschte Beitrag zur Heelung vun de Leide 
leeschte wëll, déi eng verzweiwelt Mënschheet quälen, sech elo éierlech an ouni weider auszewäichen der 
praktescher Bedeitung vun där ëmfaassender Wourecht zoudréine muss, déi dës Beweegung eréischt entstoe gelooss 
huet: dass et nëmmen ee Gott gëtt, an dass, iwwer all Ënnerscheeder a kultureller Ausprägung a mënschlecher 
Interpretatioun ewech, och d’Relioun nëmmen eng ass. 

25. Mat all Dag wiisst d’Gefor, dass déi ugefaange Feier reliéiser Virurteeler e Weltbrand entfachen, deenen hir 
Konsequenze sech kee virstelle kann. Sou eng Gefor kënnen d’Regierungen net ouni Hëllef iwwerwannen. Och 
sollte mir eis net virmaachen, dass einfach Opriff zur géigesäiteger Toleranz Feindséilegkeeten ausläsche kënnen, 
déi fir sech beasprochen, Gottes Segen ze besëtzen. D’Krisis erfuerdert vun de Leadere vun de Reliounen e Broch 
mat der Vergaangenheet, sou decisif wéi déi, déi der Gesellschaft de Wee opgemaach huet, genee sou zerstéieresch 
Virurteeler vu Rass, dem Geschlecht oder der Natioun ze iwwerwwannen. Wa Beaflossung a Gewëssens- 
ugeleeënheeten iwwerhaapt kënne justifiéiert ginn, dann nëmme wa si dem Wuelergi vun der Mënschheet déngen. 
An dëse gréissten Dréipunkt an der Geschicht vun der Zivilisatioun kënnt net méi kloer sinn, wat sou en Déngscht 
verlaangt. ,, D’Wuel vun der Mënschheet“, drängt Bahâ'u'llâh, „hire Fridden an hir Sécherheetsinn onerreechbar, 
èier net hir Eenheet fest begrënnt ass. “ D’Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet 


310 De geheime Plang vum Iran fir eng reliéis Communautéit ze exterminéieren 1 

310t Sendung, 5ten a 6te Mee 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer, d’Vertrieder vun der intemationaler Bahâ’i 
Communautéit hu mat Besuergnes reagéiert, an dat op eng offiziell Deklaration vun engem Beamte vun de 
Vereenten Natiounen. 2 Et geet hei ëm dat wat déi iranesch Regierung géint d’Bahâ’i am Iran ënnerhëlt. Hei zu 
Lëtzebuerg ass de Bahâ’i Informatiounsbüro amgaang, d’Deputéiert an d’Regierung méi genee iwwer dës schlëmm 
Zoustänn ze informéieren. Eng Rei vun Deputéierten a Ministere si besuergt an iwwerleeë sech, wéi si kënnen 
hëllefen. 


1 Titre d ’un document de la Communauté internationale bahâ ’ie, 2000 

2 extraits du communiqué depresse du bureau d’information au Luxembourg, 30 mars 2006 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





-230 - 

Dëse Bericht kënnt vun der Madame Asma Jahangir, Sonderberichterstatterin fir Reliouns- a Glawensfräiheet bei 
der UNO. Si ass ganz besuergt iwwer d’Schicksal vun de Bahâ’i am Iran. Et geet ëm e geheime Bréif, deen Enn 
Oktober 2005 vum Chef du commandement vum Etat-Major vun der iranescher Arméi un Agencë vun der 
Regierung geschéckt gouf. Dëse Bréif, deen sech un den Informatiounsministère, d’Garde revolutionnaire an un 
d’Police riicht, seet dass de Guide suprëme, den Ayatollah Khamenei, den Uerder ginn huet, fir all déi Leit ze 
identifiéieren, déi dem Bahâ’i Glawen ugehéieren a fir genee opzepassen wat si alles maachen. Am Bréif steet ganz 
kloer, dass si all méiglech Informatiounen iwwer d’Membere vum Bahâ’i Glawe sammelen sollten, an dat op eng 
ganz vertraulech Manéier. 

Léif Nolauschterer, dir musst wëssen, dass d’Bahâ’i zënter der Revolutioun vun 1979 Affer vu stänneger 
Verfollegung sinn. Iwwer 200 Bahâ’i sinn am Iran ëmbruecht ginn, an dat aus enger Ursaach: well si Bahâ’i sinn. 

An haut si mir extrem besuergt ëm d’Liewe vun de Bahâ’i am Iran. Well esou eng Aktioun vun der iranescher 
Regierung bis elo eenzegaarteg ass, freet d’intemational Bahâ’i Communautéit den iranesche Botschafter ëm eng 
Erklärung. Och an de Medien am Iran ginn d’Bahâ’i ugegraff. Si hu keng Méiglechkeet z’äntweren. Et ass kloer 
dass dës Ugrëff staatlech gelenkt ginn. Déi offlziell Teheraner Dageszeitung Kayhan huet an de leschte Woche méi 
wéi 30 Artikelen iwwer d’Bahâ’i an hir Relioun gedréckt; si waren all verleumderesch an drop of fir ze 
provozéieren. Radio a Femseh hu sech dëse Beiträg ugeschloss, déi d’Bahâ’i an hir Iwwerzeegungen vemerteelen. 

Mir wëssen, zu wat hasserfëllte Propaganda féiere kann; déi jénkst Vergaangenheet offréiert eis eng Onmass vu 
Beispiller vun hire schreckleche Konsequenzen. Mir riichten am Numm vun eisen iranesche Glawensbridder un all 
Natiounen a Vélker den dréngenden Appell net zouzeloossen, dass Mënschen, déi de Fridde gär hunn an déi dem 
Gesetz trei sinn, dass si den Extremen ausgesat ginn, zu deem blannen Haass féiere kann. Déi schrecklech Doten, 
déi an der Vergaangenheet aus änlechen Ëmstänn passéiert sinn, duerfen net méi zougelooss ginn. Net nach eng 
Kéier. 

25 Joer no der Ausmffüng vun der islamescher Republik ass d’Bahâ’i Gemeng am Iran mat ronn 350.000 
Gleewegen nach ëmmer déi gréisste reliéis Minoritéit am Land. D’Membere vun der Bahâ’i Gemeng ginn awer net 
als reliéis Minoritéit unerkannt. Si hu kee Recht hir Relioun auszeüben. 

Déi iranesch Verfassung zielt nëmmen Zoroaster, Judden a Chrëschten zu den unerkannte reliéise Minoritéiten. 
D’Bahâ’i Relioun ass domat net legitim. Fir d’Regierung sinn d’Bahâ’i Apostaten, déi vum richtege Glawen 
ofkomm sinn. Si gëllen als ongeschiitzt Netgleeweg. 

Zengdausende vu Bahâ’i am Iran hunn hir Aarbecht verluer a kréie keng Pensioun. Si goufen aus dem ëffentlechen 
Déngscht an den Héichschoulen entlooss. Bahâ’i Jugendlech bleift den Zougank zum Universitéitsstudium verwiert. 
D’Bahâ’i hu kee Recht fir ze ierwen. 

Fir d’Joeren 2002, 2003 an 2004 ass eng Verschäerfung vun der Verfollegung festzestellen. Willkürlech 
Kuerzzäitinhaftéierungen hunn zougeholl, genee sou wéi Aschüchterungen, Konfiskéiemnge vun Eegentum an 
Agrëff a privat Bahâ’i Jugendklassen. Nach ëmmer ass ee Bahâ’i aleng wéinst senger Glawenszougehéieregkeet a 
liewenslänglecher Haft. 

An de leschte Joeren huet den Iran probéiert sech esou duerzestellen, dass si prett sinn fir sech der Welt- 
gemeinschaft unzeschléissen. Si wëllen en Image ginn vun Toleranz. De President Khatami, sot zum Beispill dass 
d’Mënschheet an en neit Jorhonnert vu Mënschlechkeet, Verstoen an unhalende Fridden erakënnt. Wat awer 
d’Bahâ’i Fro ugeet, sou huet déi iranesch Regierung näischt ze soen. Dofir ass eng kontinuéierlech intemational 
Kontroll déi eenzeg Form vu Beschützung fir d’Bahâ’i am Iran. Wann déi international Ënnerstëtzung fir d’Bahâ’i 
Gemeng noléisst, bedeit dat fir déi iranesch Autoritéiten, dass si kënne weiderfuere mat hirer Kampagne, d’Bahâ’i 
Gemeng am Iran an hir Kultur auszeläschen. 

D’Bahâ’i am Iran siche keng spezial Privileger. Si wëllen nëmmen hir Rechter an der universeller Mënsche- 
rechtsdeklaratioun, d’Recht fir ze liewen, d’Recht op Fräiheet, d’Recht op Erzéiung an Aarbecht an d’Recht seng 
Relioun kënnen auszeüben. 

Wat gebraucht gëtt si legal an ëffentlech Schrëtt woubei d’Bahâ’i am Iran emanzipéiert ginn. Nëmmen da kann ee 
soen dass den Iran sech un d’Mënscherechter hält. 


311 Iwwer d’Léieren 

311t Sendung um Radio ARA, 12ten an 13te Mee 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer, eppes wat de Mënsch 
onbedéngt brauch fir ze liewen ass säi Striewen no Wëssen an Erkenntnes. Dat mécht aus ons am Liewen méi a méi 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



-231 - 

zu Leit déi sichen, zu Leit déi fiierschen an zu Leit déi entdecken. Mir si virwëtzeg, mir stelle Froen, mir kucken 
hannert d’Saachen a mir probéieren Zesummenhäng ze gesinn. 1 2 

Mir si gebuer fir ze léieren, a mir liewen nëmme wierklech dann, wa mir an Harmonie si mat eisem wierkleche 
Wiesen, wa mir am Léierprozess bleiwen. Et ass dat eng liewenslaang Disziplin fir sech ze entschléissen ze wuessen 
an dat mat enger stralender Visioun a mat kloeren Ziler. D’Plaz fir ze léieren ass déi ganz Welt, an d’Erfarungen an 
d’Leit déi mer begéinen, sinn alles Schrëtt fir ze léieren an dat mat ënnerschiddleche Messagen. An dëse Kreeslaf 
vum Léieren ass eréischt da fäerdeg a mir kënnen eréischt da weiderkommen, wa mir eist Léierpotential voll 
ausgenotzt hunn. Heiansdo am Liewen widderhuele sech awer Evenementer, fir dass déi Lektioun vum Liewen och 
geléiert gëtt. 

A geléiert hu mir eng Saach net dann, wa mir se wëssen, mee eréischt dann, wa mir och duemo handelen. Dat ass 
vläicht den éischte Schrëtt zur Wäisheet. 

Dozou en Zitat vum Peter Senge. Hie seet: « Léieren heescht an dësem Zesummenhang net, dass ee méi 
Informatiounen ophëlt, mee dass een d’Fäegkeet enveidert, d’Resultater ze erzilen, déi een am Liewe wierklech 
ustrieft. Dëst Léieren ass e liewenslaange, schëpferesche Prozess... » 

An elo dës léif Geschicht vum Willi Hoffsümmer : Wéi Kricher entstinn ? « Pappi »,freet de Jong, « wéi entstinn 
eigentlech Kricher ? » « Djo, mäi Jong, dat ass esou : Huele mir emol zum Beispill un, England streit sech mat 
Amerika iwwer iergend eppes... » D’Mamm héiert dat an ënnerbrécht direkt: « Schwätz dach kee Kabes, England 
an Amerika wäerten sech dach net matenee streiden. » « Dat behaapt jo och guer keen ! Ech wëll dem Jong dach 
nëmmen e Beispill ginn. » « Mat esou engem Quatsch bréngst du de Jong dach nëmmen duercherneen. » « Wat 
seess de ?, ech maachen de Jong duercherneen ? Wann et no dir géing, da géif hie guer näischt léieren ! » « Wat 
seess du do ? Dat stëmmt dach guer net... » An du rifft de Jong zu den Elteren : « Merci Papp, ech hu verstan, elo 
weess ech wéi Kricher entstinn. »~ 

Bahâ’u’llâh vergläicht d’Aarbecht vun emgem Erzéier mat där vun engem Gäertner. De Gäertner bekëmmert sech 
ëm verschidde Planzen. Eng Planz ass frou mat der Sonn wärend déi aner léiwer de kille Schiet gär huet; déi eng 
Planz wiisst besser am Dall an déi aner besser um Bierg. Eng Planz wiisst am beschten am sandege Buedem, eng 
aner besser am Leem. All Planz brauch hir eege Fleg, am anere Fall bleift hir Vollendung onbefriedegend. 3 

An dann nach dës kuerz chinesesch Geschicht: De Wäert vum Schwätzen. E Schiiler freet säi Schoulmeeschter : 

« Meeschter, huet et e Wäert, vill ze schwätzen ? » « Wat soll et e Wäert hunn, vill ze schwätzen, » äntwert de 
Meeschter. « Huel zum Beispill e Fräsch am Weier. Hie quackt de ganzen Dag an déi ganz Nuecht, bis säi Mond 
dréchen ass. Awer et ass keen, deen him nolauschtert. Den Hung am Hingerstall dogéint kréit nëmmen e puer moi 
moies fréi a jidderen héiert hien, wëll d’Mënsche wëssen, dass et gläich Daggëtt, wann den Hunn kréit. Dofir 
schwätz nëmmen, wann et och e Sënn huet. » 


312 Gtobak WueMand. Deel 1/3 

312t Sendung um Radio ARA, 19ten an 20te Mee 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer, dëst Joer ass et genee e 
Jorzéngt dass d’Vereenten Natioune versichen, Aarmut aus der Welt ze schafen. Aarmut aus der Welt schafen ass 
keng liicht Saach a brauch sécher méi wéi zeng Joer. Et ass eng Fro vu Solidaritéit tëschent de Mënschen. Et ass eng 
Fro vu Vertrauen wat mat menge Spende geschitt an op si och op déi richteg Manéier un déi Leit kommen, déi 
Hëllef brauchen. Wéi kann een Aarmut aus der Welt schafen? Mir wëssen elo alleguer, dass et mat Geld eleng net 
ze maachen ass. An da muss een sech och froen, wat dann Aarmut iwwerhaapt ass. 

D’intemational Bahâ’i Gemeng huet der Kommissioun fir sozial Entwécklung bei der UNO Virschléi gemaach mat 
sechs Punkten déi dozou bäidroe kënnen, Aarmut aus der Welt ze schafen. Op Englesch geschriwwe mam Titel: A 
New Framework for Global Prosperitv. En neie Kader fir globale Wuelstand. Hei elo e puer Gedanken aus dem 
Dokument. 4 

D’Zil vun der Entwécklung ass déi, dass et dem Mënsch besser geet. Mënschlech Solidaritéit ass d’Basis fir eng 
Entwécklung déi unhalend ass. Ëmmer méi Leit op der Welt hunn d’Gefill dass si hiren Deel vu Verantwortung 
hunn, dass si eppes kënne maachen, fir deenen ze hëllefen, deenen et miserabel geet. Et huet jo schliesslech keen 


1 Goldene Âpfel, S99 

2 Goldene Âpfel, S102 

3 Baha'u'llah unddas Neue Zeitalter, S. 176 


4 http://www.bic-un.bahai.org/ 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




-232 - 

entscheed, an eisem nach Schlaraffenland op d’Welt ze kommen, an net an engem aarmen Duerf an Indien oder 
Afrika oder soss enzwousch wou elo Krich ass. 

Dass et eiser Welt net gutt geet, huet mengen ech, elo jidderee matkritt. Mir si besuergt ëm eise Planéit an d’Leit déi 
drop liewen. Et ginn eng Rei vu Krankheeten, déi eis drun hënneren dass Mënschen an Natioune sech kënne 
friddlech entwécklen. Meedercher a Frae gi marginaliséiert. A ville Länner gëtt et keng politesch Fräiheet. AIDS ass 
amgaang sech méi a méi auszebreeden. Gewalt a Konflikt huelen zou. Reliéis Intoleranz an Extremissmuss, 
Gesetzlosegkeet a méi grouss Aarbechtslosegkeet, all déi Saachen, kënnen net nëmmen duerch Sue bekämpft ginn. 
Et sinn dat sozial Krankheeten déi eng aner Manéier vun Aarmut weisen. Et geet hei ëm Wäerter an Astellungen 
tëschent de Mënschen an Natiounen, tëschent deenen déi regéieren an deenen, déi regéiert ginn. 

Aus der Bahâ’i Siicht ass den Zweck vun der Entwécklung ganz kloer. Entwécklung dréit dozou bäi, eng nei sozial 
an international Uerdnung ze schafen, eng Uerdnung déi et fäerdeg bréngt dauerhaft Konditiounen ze schafen a 
bäizebehalen wou d’Mënsche kënne weiderkommen, an dat op moraleschem, kulturellem an intellektuellem Plang. 
D’Bahâ’i si fest dervun iwwerzeegt dass eis Gesellschaft sech muss grondleeënd veränneren. Dëse Changement ass 
noutwenneg fir deen Eenzelnen souwuel fir eis sozial Strukturen. Mir mussen dës Verännerung ganz bewosst a 
systematesch maachen. Aus dëser Siicht kann een Aarmut esou defméieren: Aarmut ass d’Feele vu Ressourcen, 
physesch, sozial an ethesch - déi néideg sinn, fir Bedingungen ze schafen, wou d’Fäegkeete vum Eenzelnen, vun de 
Gemeinschaften a vun den Institutioune gefërdert ginn. A wéi eng Fäegkeete musse gefërdert ginn? Déi moralesch 
Fäegkeeten, déi materiell Fäegkeeten an déi kreativ Fäegkeete vun eis all. 

Dës Definitioun vun Aarmut kann eis hëllefen, zesumme virun ze kommen an drun ze schaffen, d’Aarmut 
ofzeschafen. Dozou kënnt nach de Glawen dass d’Natur vum Mënsch essentiell gutt ass a geeschteg. Wat elo déi 
eenzel Recommandatioune fir d’Ofschafung vun der Aarmut an der Welt sinn, dat gesi mir an eiser nächster 
Emissioun. 


313t Sendung um Radio ARA, 26ten an 27te Mee 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer, wéi mir an eiser leschter 
Emissioun gesinn hunn, brauche mir en neie Kader fir Aarmut kënnen aus der Welt ze schafen, fir kënnen un engem 
globale Wuelstand fir jiddereen ze schaffen. Hei elo e puer Recommandatiounen un d’UNO vun der intemationaler 
Bahâ’i Communautéit. 

4. Overcome the limitations ofparticularistic mindsets. Wa mer Aarmut wëllen ofschafen, ass ett néideg dass deen 
Eenzelnen an déi verschidden Natioune léieren, fundamental anescht ze denken. Lues a lues brauche mir e Gefill vu 
globaler Solidaritéit a Verantwortung. Integréiert an all eis Beméiunge fir Entwécklung weiderzeféieren sinn 
d’Mënscherechter. Et gi schonn eng Rei vu flott Initiativen fir méi gerecht Handels- a Finanzsystemer ze schafen, 
nei Konzepter vu Souveränitéit, méi international Gesetzer an eng dramatesch Steigemng a Rees- a 
Kommunikationstechnologie. Mir mussen eis elo dmginn, eis Notioune vu Verantwortung a Biergertum ze 
erweidere bis mir verstinn dass d’Beméiunge an de Fortschrëtt vun aner Vëlker an Natiounen wéi eis eegen 
erschéngen. Sou e Wiessel an eisem Denken ass eng praktesch Äntwert op d’Unerkennung dass Fridden a 
Wuelstand onzertrennbar sinn an dass keng Natioun a keng Communautéit dauerhafte Notze kann hunn, wann 
d’Wuelerginn vun den Natiounen als e Ganzt ignoréiert oder vemoléissegt gëtt. 

5. Enhance local deliberative andproblem-solving capacitv. Dacks ass et esou, dass d’Projeten déi wëllen Aarmut 
ofschafen, déi aarm Leit einfach als Persoune gesinn, déi ënneremährt sinn, Leit déi iwwerrannt sinn vun deem wat 
si brauchen a vun der Situatioun an där si sech befannen. Vill méi sollt een déi Leit als kapabel ugesinn, fäeg fir 
selwer an hire Gemengen e Changement erbäizeféieren. Den Défi fir Entwécklungsefforten ass deen, Methoden a 
Weeër ze fannen, déi et Eenzelner a Gemengen erlaben, hir eege Problemer ze léisen; d’Fäegkeet vun enger 
Gemeng méi komplex sozial Problemer unzegoen ass en Haaptzeeche vu Fortschrëtt. Wesentlech ass dobäi 
d’Fäegkeet Gruppenentscheedungen ze maachen, dass ee ka verschidde Meenungen zesummebréngen, dass ee kann 
déi bescht Léisung sichen. Domat ass et da méiglech, Engagement a Solidaritéit ze schafen, fir kënnen eng 
Décisioun duerchzeféieren. 

6. Implement gender-based budgeting. Vill Studie bestätegen dass d’Aarmut vun de Fraen net déi selwecht ass wéi 
déi vun de Männer. Déi sozial a kulturell Rolle vun de Fraen an hir Relatioun zu der Muecht an der Autoritéit sinn 
anescht wéi déi vun de Männer. Dës Ënnerscheeder sinn awer seelen an offizielle Statistiken iwwer d’Aarmut 
opgefouert an dofir weess een dacks net wéi d’Resourcen op lokalem, nationalem a regionalem Niveau verdeelt 
sinn. Fir dass d’Regiemnge sech kënnen asetzen fir d’Gläichheet vun de Geschlechter, mussen déi ëffentlech 
Ausgaben och eng “Gender-Analysis ” beinhalten - wou d’Fraen och dm bedeelegt si fir iwwer de Budget ze 
decidéieren, ... 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 233 - 

Vu dass d’Fraen nëmmen ëm déi 15% vu gewielte Sëtzer an de Parlamenter weltwäit hunn, läit d’Muecht fir 
Gesetzer ze stëmmen a fir e Changement erbäizeféieren, op nationalem a globalem Niveau, virun allem bei Männer. 

... An deem Mooss wou d’Frae méi Méiglechkeete kréie fir an alle Beräicher matzeberoden a matzëentscheeden, an 
deem Mooss wou eng nei Form vu Partenariat tëschent Männer a Fraen entsteet, an deem Mooss entsteet e Potential 
fir all Institutioun vun der Gesellschaft ze revolutionéieren; vun der Famill bis zur Regierung. Domat gi genee déi 
Konditioune geschaf déi e Fortschrëtt an e Wuelstand iwwerhaapt méiglech maachen. 

An eiser nächster Emissioun gesi mir weider Punkten, déi déi international Bahâ’i Gemeng der UNO fir 
d’Ofschafimg vun der Aarmut proposéiert huet. 


$14 Gl'Otoale Waetstamlt Deel 3/3 

314t Sendung um Radio ARA, 26ten an 27te Mee 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer, wéi mir an eiser leschter 
Emissioun gesinn hunn, brauche mir en neie Kader fir Aarmut kënnen aus der Welt ze schafen, fir kënnen un engem 
globale Wuelstand fir jiddereen ze schaffen. Hei elo e puer weider Recommandatiounen un d’UNO vun der 
intemationaler Bahâ’i Communautéit. 

8. Create rural centers of technology, training and research. Nei Technologien aféieren ass e feste Bestanddeel vun 
Entwécklung. Mee et kënnt awer dacks vir dass si net fir d’Kultur an d’Gemeng passen, do wou si agefouert goufen. 
Informatiouns a Kommunikatiounstechnologien si genee sou wichteg wéi och d’Schafung vu lokalen Institutiounen, 
wéi Formatiounszenteren, déi et awer fäerdeg bréngen, modem wëssenschaftlech Methode mat lokale Gebräicher 
zesummenzebréngen. Domat gëtt déi lokal Bevëlkemng direkt mat abezunn, wann nei Iddien implementéiert ginn. 
Wierklech Entwécklung besteet doranner déi lokal Kapazitéit ze schafen fir bei neien Technologien matzeschaffen, 
an dat fir dat Gutt vun der ganzer Gemeng. 

9. Expand development indicators to asses ethical and moral values. Fir Aarmut a mënschlech Entwécklung ze 
moossen, ginn et verschidden Indikateuren a Methoden, sou zum Beispill de Produit National Bmt an de 
mënschlechen Entwécklungsindex. Si bestëmme wat bewäert gëtt an domat hu si hir Wichtegkeet wa Prioritéiten an 
Entwécklungsrichtlinie gesat ginn. Materielle Fortschrëtt a gesetzlech Mesure fir Uerder ze sécheren ginn awer net 
duer beim Progrès vu Communautéiten an Natiounen. Moralesch Fäegkeeten déi eist Verhale bestëmmen an 
d’Huele vun Entscheedunge vun Eenzelnen an Institutiounen mussen och entwéckelt ginn. 

10. An engem Effort fir Methoden ze fannen déi d’Entwécklung an enger Gemeng aus enger moralescher 
Perspektiv gesinn, huet déi international Bahâ’i Gemeng folgend Prinzipien als Basis fir d’Konstmktioun vun 
etheschen Entwécklungsindicateuren proposéiert: éischtens emol de Prinzipp vun der Eenheet an der Villfalt, also 
an deem Mooss wou all d’Memberen aus enger Gemeng am Gemengeliewen integréiert sinn. Dann hu mer 
d’Prinzip vun der Gläichheet an der Gerechtegkeet. Dat heescht an deem Fall sech vergewësseren dass jiddereen 
d’Méiglechkeet huet, déi materiell a sozial Ressourcen kënnen ze benotzen an dass se fair verdeelt sinn. Aner 
Prinzipie sinn d’Gläichheet vun de Geschlechter; Eierlechkeet, d’Fräiheet ze denken, d’Gewëssensfräiheet a 
Glawensfräiheet. All dës Prinzipie kënnen a verschidde Beräicher direkt an d’Praxis ëmgesat ginn; an der 
wirtschaftlecher Entwécklung, an der Erzéiung, do wou een sech ëm d’Ëmwelt asetzt an do wou regéiert gëtt. 
Entwécklungsziler kënne gesat ginn an nei Indikateure kënne geschaf gi fir Fortschrëtt zu dësen Ziler kënnen ze 
moossen. 

11. Eliminate extremes of wealth. Extrem Aarmut hänkt zesumme mat extremem Räichtum. Dat globalt 
wirtschaftlecht System ass interconnectéiert. Dofir kann een net op där enger Säit en Extrem ofschafen wärend deen 
aneren Extrem weider kann existéieren. Wann ee wëllt Aarmut aus der Welt schafen, muss een op en neits an 
eeschthaft déi global Systemer a Prozesser re-evaluéieren. Dozou gehéieren d’Manéier wéi regéiert gëtt, wéi 
gehandelt gëtt an dozou gehéieren och déi privat Transaktiounen. Si alleguer droen dozou bäi dass déi Räich méi 
räich ginn an déi Aarm méi aarm ginn. Grouss Firmen a Korporatioune solle méi responsabel handelen, net nëmmen 
am Beräich vun der Ëmwelt an den Aarbechtskonditioune mee och wat d’Mënscherechter ugeet. D’Legitimitéit an 
dee soziale Virdeel vun engem senge materielle Ressourcen hänke vun de Mëttelen of, mat deene een dës materiell 
Ressource ugeschaf huet an zu wéi engem Zweck ee se benotzt. 

12. D’Vereenten Natioune musse méi wäit wéi zéng Joer no vir kucken, well dat ass eng relativ kuerz Zäit, an 
d’UNO reagéiert dann an der Haaptsaach op d’Problemer. D’UNO, zesumme mat der Akademia an der ziviler 
Gesellschaft, musse längerfristeg Szenarien an erwënschte Léisungen viru sech stellen. Dann hu si och vill méi 
Méiglechkeeten, verschidden intellektuell Contributiounen ze akzeptéieren. A mat méi enger grousser Diversitéit 
gëtt déi sou erzilte Visioun och méi räich. Loosse mir net zefridde sinn mam Minimum, loosse mer net zefridde si 
mat kuerze materiellen Ziler. Et ass besser eng Visioun vun engem Wuelstand ze hunn, deen d’Masse vun der 
Mënschheet inspiréiere kann, eng Visioun déi eis passionéiert fir dass mir zesumme kënnen un dëser Realisatioun 
schaffen, an dat an engem bewossten Akt vu globaler Solidaritéit. 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 234 - 


315 De richtege Wee goen - E Buch fir Jugendlech vun 12-14 Joer 

315t Sendung, den 9ten an lOte Juni 2006. De richtege Wee goen. So heescht ee vun den dräi Bicher fir Jugendlech 
vun 12-14 Joer, dat zënter kuerzem zu Lëtzebuerg vun der ASBL Moments de Sérénité offréiert gëtt. Et ass dat eng 
flott Méiglechkeet sech kënne besser am Franséischen oder am Däitschen auszedrécken. Zur Zäit gëtt et an engem 
Lycée offréiert a vu September un an der Waldorf Schoul um Lampertsbierg. Wann s du also elo nolauschters, an 
du wëlls besser Franséisch schwätzen, an dat op eng flott an interessant Manéier, da mell dech bei mir oder um 
Radio ARA. Dat gëllt och fir franséisch Proffen, déi méi wëllen doriwwer wëssen. Meng Nummer ass den 091 
334210 oder um Radio den 22 22 89. 

An der Aféierung zum Buch schreiwen se: „Mir ginn dovun aus, dass déi Jugendlech,déi mat dësem Material 
schaffen, normalerweis 13 oder 14 Joer al sinn, dass si liesen a schreiwe kënnen an das hir intellektuell Fäegkeeten 
sou wäit entwéckelt sinn, fir hir Gedanken an engem gewësse Grad kloer kënnen auszedrécken. D 'Buch soll dohäi 
hëllefen, dëst nach weider ze verstäerken. “ 

All jonke Mënsch sollt bestrieft sinn, seng Fäegkeeten, mat gudden Verständnes ze liesen an d’Ausdrocksverméigen 
wierksam unzewenden an ze entwécklen. Et muss een, fir an enger Welt mat enger ëmmer méi grousser 
Komplexitéit e produktivt a fruchtbaart Liewen ze liewen, an der Lag sinn, héich Idealer an eedel Wierder a reng 
Doten ëmzesetzen. Besonnesch muss ee jonke Mënschen dat néidegt Geschir ginn, déi moralesch Themen ze 
erkennen, wa si sech flr dëst oder dat entscheed hunn. Liesbicher am Beräich vun der Sproochfërderung eegne sech 
gutt fir d’Entwécklung vun dëser wichteger Fäegkeet. 

Fréier goufe Geschichten doflr benotzt, fir moralesch Konzepter vun enger Generatioun zur anerer weiderzeginn. 

An dësem Buch hei fënnt een zwanzeg Geschichten aus verschiddene Kulturen, all mat engem universellen Thema. 
Vill vun de Geschichte si bekannt a sou gehéiere si zum Ierwe vun der Mënschheet. Si ginn hei op eng Aart a Weis 
erzielt, dass mat de moralesche Konzepter gläichzäiteg och Übungen am sproochlechen Ausdrock verbonne sinn. 

D’Buch gëtt vun de Jugendlechen a klenge Gruppen ënner der Uleedung vun engem Tutor duerchgeschafft. All 
zwanzeg Lektioune sinn no deem gläiche Schema opgebaut. No der Geschicht fënnt een eng Rei Verständnisfroen 
an och eng Wortschatzübung. Duemo huet ee mat Hëllef vun enger Fro eng Gruppendiskussioun an d’Lektioun hält 
op mat engem kuerzen Zitat. 

Wann der wëllt, erzielen ech iech déi zweet Geschicht aus dem Buch. Op d’Feeler vun aneren ze kucken, ass eng 
geféierlech Gewunnecht. Mir verléieren de Bléck op eis eege Feeler, wa mir eis Zäit domat verschwenden ze 
mengen, mir wieren aneren iwwerleeën. Wär eis Energie net besser benotzt, wa mir eis eege Feeler verbessere 
géifen? 

An elo d’Geschicht: Ee fir seng Wäisheet bekannte Mann huet säi Jong mat an e schéine Gaart geholl, fir ze bieden 
an ze meditéieren. Nach vill aner Leit waren och do, fir genee dat selwecht ze maachen. De Geroch vun de 
Blummen, en duusse Wand an d’Geräisch vun engem Floss hunn eng roueg a friddlech Atmosphär geschaf. De 
Papp a säi Jong souzen am Schiet vun engem Bam. De Jong huet wéi säi Papp gemaach, huet seng Aen zougemaach 
an huet sech nëmme méi mat erhuewene Gedanke befaasst. Mee no enger Zäit gouf e midd. En huet ugefaang 
ronderëm sech ze kucken, fir d’éischt op d’Blummen an op d’Vigel, an dunn op déi aner Leit. Zu senger 
Iwwerraschung huet hie gesinn, dass d’Hallschecht vun hinne geschlof hunn. Hien huet bei sech geduecht: „All dës 
Leit koumen hei hinn fir ze bieden. Si mengen all si wiere fromm. Awer si bieden net. Si maachen nëmme wéi 
wann. “ An dat huet de Jong gestéiert an hien huet doriwwer nogeduecht. An du koum him en anere geféierleche 
Gedanken. Hie freet säi Papp: „Si mir net besser wéi déi, déi schlofen am plaz ze bieden? “ 

De Papp war e Moment roueg a sot dunn zu him: „Vläicht wäre mir jo besser, wann s du dës Fro net gestallt häss.“ 

Sou wäit d’Geschicht. Wéi scho gesot, da kommen e puer Froen zum Verständnes an e puer Froen iwwer 
d’Bedeitung vun de Wierder. Fir d’Diskussioun iwwer d’Geschicht unzefänken gëtt déi heite Fro gestallt: „ Wéi eng 
Gedanke kënnte bei engem Iwwerleeënheetsgefiller ausdrécken? “ 

An d’Lektioun hält mat dësem Zitat op: „ Wësst dir, firwat Mir iech aus deem gläiche Stëbs erschafhunn? Fir dass 
kee sech iwwer deen aneren erhiewe soll. Bedenkt ëmmer an ärem Häerz, wéi dir erschaf gouft. “ 

Merci fir d’Nolauschteren, a wéi gesot mellt iech um Radio oder bei mir wann dir iech fir méi esou Geschichten 
interesséiert. 


316 Bahâ’t Gebieder 

Sendung 316, 16ten a 17te Januar 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer, an eise leschten 300 Emissiounen hu mir 
sécher méi wéi 100 mol kuerz iwwer d’Gebiet am Bahâ’i Glawe geschwat. Heiansdo hu mir och eenzel Gebieder op 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 235 - 

der Antenne gesot. Haut kucke mir eis e bësse méi genee déi eenzel Gebieder un, déi et an de Bahâ’i Schrëfte ginn. 
Et fënnt een an de meschten Editioune vu Gebietsbicher op Däitsch, Franséisch an Englesch gutt 180 Gebieder. Dës 
Gebieder sinn engersäits fir ganz bestëmmte Geleeënheeten, sou zum Beispill fir déi Verstuerwen, fir d’Famill, fir 
Hëllef oder Gebieder fir Kanner a Jugendlecher. 

D’Gebietsbuch huet een Deel mat den dräi deegleche Flichtgebieder, vun deenen een ee sollt soen, da kënnt en Deel 
mat den allgemenge Gebieder, déi een zu jidder Zäit soe kann, an dat wéi ee wëll a mat wiem ee wëll. An da gëtt et 
een Deel fir Gebieder déi fir speziell Geleeënheete geduecht sinn. Dës Gebieder hunn och eng besonnesch Kraaft. 

Kucke mir eis elo déi allgemeng Gebieder méi genee un. Wa mir eis op dat däitscht Gebietsbuch baséieren, 
kommen do fir d’éischt d’Gebieder fir Gott ze luewen. Dës Klassifizéierung ass einfach gemaach ginn, fir 
d’Gebieder méi liicht erëmzefannen. D’Iwwerschrëfte selwer also gehéieren net zu den hellege Schrëften. 

Am éischte Gebiet iwwer de Luef liese mir:,, O Gott, deen deen ech ubieden, mäi Kinnek, meng Sehnsucht! Wéi eng 
Zong kënnt mäin Merci un Dech riichten? Ech hunn net opgepasst, Du awer hues mech erwächt. Ech hu mech vun 
Dir ewech gedréint, Du awer hues mir gnädeg gehollef, dass ech mech Dir nees zougedréint hunn. Ech hunn engem 
Doudege geglach, Du awer hues mech mam Waasser vum Liewe belieft. Ech war wéi verdréchent, Du awer hues 
mech mam himmlesche Floss vun Denge Wierder erfrëscht, déi sech aus der Fieder vum Allbaarmhäerzegen ergoss 
hunn. ... Ech bieden dech ..., stéi mir jidderzäit, an all Situatioun bäi an hëllef mir, ... “ 1 

Am Ufank vum Gebietbuch fënnt een en Zitat vu Bahâ'u'llâh wou Hie seet dass all déi Plaze geseent sinn, wou Gott 
ernimmt gëtt a wou Säi Luef verherrlecht gëtt. Zu dësem Zitat gëtt et eng Melodie, déi sécher vu bal all Bahâ’i 
weltwäit bekannt ass. 

Hei nach e puer Passagen aus dem Gebietbuch, iwwer de Luef:,, Gelueft sief Däin Numm, o mäi Gott, ... mäin Zil... 
Keen ausser Dir nëtzt mir, o mäin Här an nëmmen no bei Dir ze sinn, bréngt mir Gewënn. ... Verzei mir, o mäin 
Här, ,.Du bass a Wierklechkeet deen, deen ëmmer verzeit, dee Matleedvollsten. “ 2 

An engem anere Gebiet soe mir Merci, dass Gott eis fäeg gemaach huet, seng Offenbarung ze erkennen, an dass mir 
eist Häerz fest op Hie riichten. Mir soen eisem Schëpfer Merci, dass Hien eis Kraaft ginn huet fir standhaft a Senger 
Léift ze sinn. Mir soen Him Merci, dass Hien eis de Wee gewisen huet. 

An nach engem anere Gebiet liese mir, dass kee vun allen, déi am Himmel oder op der Äerd sinn, Gottes Wëlle 
widderstoe kënnen. ... Dass Hien zënter aller Eiwegkeet iwwer déi ganz Schëpfung herrscht an iwwer alles wat 
erschaf ass. Souwäit e klengen Abléck an d’Bahâ’i Gebieder, vun deenen elo schonn eng ganz Partie op 
Lëtzebuergesch iwwersat sinn. 


317 D’Muecht vun de Wierder entdecken - E Bucli fir Jugendlech vu 15 Joer, Deel 1/2 

317t Sendung, den 23ten a 24te Juni 2006. Léif Radio Ara Nolauschterer. Ech si frou iech haut kënnen dat zweet 
vun dräi Bicher fir Jugendlech virzestellen, Entdeck d’Muecht vun de Wierder, an dat vun der Ruhi Fondatioun a 
Kolumbien. Dëst Buch gëtt zënter kuerzem zu Lëtzebuerg vun der ASBL Moments de Sérénité offréiert. Et ass dat 
eng flott Méiglechkeet sech kënne besser am Franséischen oder am Däitschen auszedrécken. Wann s du ëm déi 15 
Joer hues an elo nolauschters, an du wëlls besser franséisch schwätzen, an dat op eng flott an interessant Manéier, 
da mell dech bei mir oder um Radio ARA. Dat gëllt och fir franséisch Proffen, déi méi wëllen doriwwer wëssen. 
Meng Nummer ass den 091 334210 oder um Radio den 22 22 89. 

Hei e puer interessant Punkten an der Aféierung vum Buch. 

Et kann een dovun ausgoen, dass e jonke Mënsch mat 15 Joer räif ass. Zu dësem Zäitpunkt soll hien dann och 
geeschteg a moralesch Verflichtungen anhalen. Dat ass awer vläicht e bëssen onrealistesch an enger Gesellschaft, 
wou d’Phase vun der Kandheet an d’Längt gezu gëtt; an enger Gesellschaft, wou ee spilleresch Astellunge 
veréiwege wëll. Et ass awer och eng Tatsaach, dass e groussen Deel vun der Mënschheet ënnert schwéiere 
Bedingunge lieft, an dass een do dacks scho mat 15 Joer wichteg Aufgaben iwwerhuele muss. Dofir hunn déi Joere 
virum 15te Gebuertsdag eng ganz besonnesch Bedeitung. An dëser Zäit gi fundamental Virstellungen iwwer dat 
individuelt a gemeinsamt Liewen an de Käpp vu Jugendleche gebilt; Jugendlech, déi sech beméien, kannerech 
Gewunnechten lasszeginn. An dësem Alter hu si vill ze soen a wann ee si wéi Kanner behandelt, hëlt een hinnen 
d’Méiglechkeet, hinne bei der Entwécklung vun enger eegestänneger Identitéit ze hëllefen. 

Säit senger Grënnung beméit sech d’Ruhi Institut, speziell Programmer fir dës Altersgrupp auszeschaffen an huet 
iwwer vill Joeren dëst Buch an engem Prozess vun Handelen an Nodenken entwéckelt. Et geet drëm, deene jonke 


1 Gebete, Lob und Dank, Nr4, Bahâ ’i Verlag, 1984 

2 ibid, S.34 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




-236 - 

Kärelen déi éischt Elementer ze ginn, fir dass si d’Komplexitéit vum Liewe bewältege kënnen. Et ass geduecht fir 
Jugendlech déi souwuel um Land wunne wéi och an de Stied. 

Do wou d’Liewe schwéier ass hunn déi Jugendlech aus éischter Hand d’Erfarung mam Liewe gemaach a sinn 
doduerch besonnesch gewuess. Si kënne méi laang konzentréiert bei enger Saach sinn a si kënne sech un den 
einfache Saache vum Liewe erfreeën. Si sinn awer och kapabel, déif nozedenken. 

Et geet am Buch drëm, Fäegkeeten ze entwéckeln, a virun allem dass dee jonke Mënsch sech kann ausdrécken. Et 
gëtt dofir a ville Länner an Alphabetiséierungsprogrammer benotzt. D’Texter selwer hëllefen, moralesch 
Konsequenze vu Wierder an Doten ze erkennen. D’Texter fänken einfach un a gi lues a lues méi komplex, souwuel 
d’Gedanke wéi och d’Sprooch. 

D’Membere vum Grupp déi sech entscheede matzemaachen solle sech als Kollege gesinn. Si kommen zesumme fir 
e bestëmmtent Zil ze erreechen. Et ginn awer keng Hausaufgaben. Diskussioune ginn duerch gezilte Froen 
encouragéiert. D’Buch huet nonzéng Lektiounen, all Kéier mat engem bestëmmten Thema, engem passenden Zitat, 
mat enger Aktivitéit iwwer den Text, enger Diskussioun an e puer Übungen iwwer d’Veständnes. 

Kucke mir eis kuerz déi éischt Lektioun un. Erzielt gëtt d’Geschicht vun engem Jugendlechen an engem Duerf. 
D’Awunner schaffen zesumme fir dass bei hinnen am Duerf Freed a Gléck ass. An dëst Duerf, wat Alegria heescht, 
kënnt enges Dags en Enseignant, deen den Awunner proposéiert, dass d’Duerf eng Mustergemeng ka ginn, an där 
materielle wéi och geeschtege Fortschrëtt erreecht ka ginn. Am Mëttelpunkt ass den Diego, e jonke Kärel, dee scho 
vill geléiert huet an dee matschaffe wëllt, och wann hien nach net ganz versteet, wat da genee materiellen a 
geeschtege Fortschrëtt bedeit. An eiser nächster Emissioun gesi mir wéi d’Geschicht sech weiderentwéckelt a wéi 
déi éischt Jugendgrupp am Duerf entsteet. 


318 D’Muecht vun de Wierder entdecken - E Buch fir Jugendlech vu 15 Joer, Deel 2/2 

318t Sendung, den 30te Juni an lte Juli 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer, an eiser leschter Emissioun hate mir 
kuerz iwwer en neit Buch geschwat: Entdeck d'Muecht vun de Wierder, e Material fir Jugendlech vu 15 Joer, dat 
hinnen hëlleft sech besser am Franséischen auszedrécken. Natierlech gëtt et dëst Material och op Däitsch. Déi 
Jugendlech solle sech méi bewosst ginn, dass dat wat se soe wichteg ass an en Afloss op si selwer an anerer huet. 

Hei elo e puer Deeler aus dësem fir eis ganz neie Material, dat fir Fofzéngjäreger geduecht ass, déi sech zesummen 
an enger Grupp treffen, fir eemol d'Woch zesummen ze léieren a Spass hunn. 

Bei deem éischten Treffe liesen déi Jugendlech, wéi am Duerf Alegria, sou eng Jugendgrupp entsteet, dass dës 
Grupp fir d’Eenheet schafft an dass all Jugendleche matmaache kann. Déi éischt Fro, déi sech stellt ass déi hei: 

« Wat maache mir dann eigentlech hei zesummen ? » Wat si wëssen ass dass si duerch d’Zesummenaarbecht an 
d’Léiermaterial am Buch hir Sprooch emol verbesseren. Dat soll awer duerch konkret Aktiounen an der Grupp an 
an der Uerstschaft geschéien. Et geet net nëmme fir d’Sprooch ze léieren, mee et geet och drëm iwwer Saachen ze 
schwätzen, déi fir Jugendlech vu 15 Joer wichteg sinn. 

Aus den Diskussioune geet erfir, dass si gären aneren hëllefen an e puer nëtzlech Saache fir hir Zukunft léiere 
wëllen. Geleet gëtt d’Grupp vum Elisa, dat schonn e bësse méi al ass, a wat d’Material scho gutt kennt. 
Virtrefflechkeet ass ee Wuert, iwwer dat si sech ënnerhalen. A si maache sech Gedanken iwwer dëse Sproch: 

« Loosst all Moie besser sinn, wéi den Dag virdrun an all neien Dag méi räich wéi dee viregen. » 

En anert neit Wuert, wat si deen Dag léieren ass d’Verb : analiséieren, eppes zerleeën, fir ze entdecken wat sech dra 
verstoppt. Vun elo u versichen déi Jugendlech dann och, bei all Treffen eppes Wichteges ze analiséieren. 

Elo kënnt dann en Deel wou duerch Spiller verschidde Konzepter bildlech verschafft ginn. Et ass e Spill mat 
Buchstawen an et ass am einfachsten dat eng Kéier ze spillen wéi et wëllen hei um Radio ze erklären. Ech 
probéieren et awer ganz kuerz. Jiddereen an der Grupp kritt ee grousse Buchstaf an d’Grupp muss sech da sou 
stellen dass déi eenzel Buchstawen e Wuert maachen. Dat éischt Wuert wat dobäi erauskënnt ass d’Wuert Frënd. 
D’Elisa erkläert dann no enger Zäit: « Eenzel ass jidderee vun iech nëmme wéi e Buchstaf. Wann dir awer an der 
Grupp zesummekommt, fannt dir Kollegen an dir léiert eppes zesummen. Dir bleift dann net méi einfach e Buchstaf 
mee dir gitt wéi Wierder. A Wierder hunn eng Bedeitung an dir hutt vill wichteg Saachen ze soen ». 

Dësen Deel gëtt da mat dësem Zitat ofgeschloss : « Siddfrou mat de Mënschen, a bedeelegt iech un hirem Leed. 
Gehéiert zu deenen, déi Fridde stëften. Offréiert är Frëndschaft a sidd vertrauenswierdeg. Sidd eng Salef fir all 
Wonn, e Medikamentfir all Iwwel. Bréngt d’Séilen zesummen. ... Biet zu ärem Här, erhieft iech aféiert d’Mënschen 
op dem richtege Wee. ... » 

Duerno huelen déi Jugendlech hiert Buch a maachen e puer Spiller mat Wierder. Si kréien néng Wierder, wou 
d’Buchstawen duerchemee sinn. Si mussen d’Wierder fannen. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 237 - 

Duerno léieren si dat Wuert Awunner, eng Persoun, déi an enger Uertschaft lieft. Si sollen d’Nimm vun dräi 
Awunner aus hirem Duerf opschreiwen. 

Dat nächst Wuert wat si deen Dag léieren heescht: tatkräfteg, voller Energie sinn. En tatkräftege Mënsch ass net 
faul, mee wakreg a bereet, neies ze maachen. Wien ass deen tatkräftegste Mënsch deen s du kenns ? 

Zum Enn vun dësem éischte Jugendtreffen léieren si dat Wuert: erzielen, eppes erreechen. Si sollen e puer Zeilen 
iwwer déi Ziler schreiwen, déi si gär géingen als Jugendgrupp erreechen. 

Wann s du dech fir sou eppes interesséiers oder einfach méi driwwer wësse wëlls, oder wann dir e Jugendlechen 
hutt, deen domat vläicht eppes ufänke kann, da mellt iech bei der ASBL Moments de sérénité, déi dës Formatiounen 
hei zu Lëtzebuerg offréiert. Rufft um Radio ARA un, dat ass den 222289 oder direkt bei mir um 091334210. 


319 Neiegkeeten - Wëssenschaft a Relioun 

319t Sendung, de 7ten an 8te Juli 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer, d’lescht Woch zu Moskau krut e russesche 
Professer eng Auszeechnung fir seng Contributioun iwwer den Dialog tëschent der Wëssenschaft an der 
Spiritualitéit. 1 Fir den Dr. Gudrat Seyfi, spillt de Glawen eng Haaptroll a sengem Verständnes vun der 
Wëssenschaft. „Fir mech fënnt een am Glawen eng Wäisheet déi Ântwerte gëtt op Froen, fir déi d’Wëssenschaft 
nach keng Antwerte fonnt huet, “ erkläert hien. „De Prinzipp vum Zesummespill tëschent Wëssenschaft a Relioun 
gëtt dem Wëssenschafter d’Méiglechkeet eng besser Kenntniss an e bessert Verständnes vun der Welt als e Ganzt ze 
hunn. “ 

Et ass de wëssenschaftleche Rot vun der russescher Akademie vun de Naturwëssenschaften, déi dem Dr. Seyfi seng 
kreatif an innovativ Approche unerkannt hunn. Eng Approche déi versicht d’Wëssenschaften aus enger spiritueller 
Perspektiv ze gesinn. Dës Approche, déi soss als radikal ugesi war, aus haut ëmmer méi ausgebreet a vertrueden. 

„ Wëssenschaftler hu verschidden Approchen “, erkläert den Dr. Seyfi, Sous-Direkter vum wëssenschaftlechen 
Zenter Eurasia. „Eng extrem Approche ass déi ze soen dass de Glawe wëssenschaftlech Erkenntnis hämmt well 
Glawe blann mécht. Aner denken dass Wëssenschaft a Relioun sech musse getrennt entwécklen an dass de Glawen 
eng rengperséinlech Affär ass. Mee hautdesdags ännert dësen Trend sech lues a lues. Wëssenschaftler fänken un, 
méi a méi ze denken dass dëse Sujet ganz subtil ass an dass et keng kloer Äntwert gëtt. “ 

Den Dr. Seyfi, dee Member vun der Bahâ’i Gemeng zu Moskau ass, beschreift seng eegen Approche vun der 
Wëssenschaft als eng déi ganz déif zesummenhänkt mat sengem Verständnes vun der geeschteger Evolutioun vun 
der Mënschheet. 

Ausserhalb vun der organescher Interrelatioun vun der Wëssenschaft an der Relioun ass et kaum méiglech fir e 
Mënsch, verschidde fündamental Froen ze verstoen. Wat ass d’Plaz vum Mënsch an der Welt? Wat ass seng 
Haltung par rapport zur Natur? Wat ass seng Attitude par rapport zu sengem Nächsten? Fir nëmmen e puer Froen ze 
stellen. 

Bahâ’u'llâh seet, dass d’Wëssenschaft an d’Relioun wéi zwee Flilleke vun engem Vugel sinn an dass ouni eng 
Interaktioun tëschent dësen zwee, d’Verständnes vun der Welt net méiglech ass. 

Wëssenschaft a Relioun ergänze sech an hänken ee vun deem aneren of. Et ass wichteg dass mir eng Kultur vun 
Dialog tëschent de Relioune schafen, fir dass mir erkennen, dass all Relioun vun enger eenzeger Quell kënnt an dass 
si all an hirer Natur progressiv sinn. 

Obwuel et an der Welt schwéier a komplex Prozesser ginn, wann ee sech d’Zukunft virstellt, kann een dru gleewen 
dass d’Mënschheet hir geeschteg Kris iwwerstoe wäert an dass d’Mënschheet e bessert Verständnes wäert kréien 
iwwer d’Relioune vun der Welt, reliéis Leaderen a Regierungen an dat fir dass d’Mënschheet sech op eisem klenge 
Planéit verbessert. 

Den Dr. Seyfi seet dass “dat wesentlechst Konzept vu Bahâ ’u'llâh ass, dass mir Friichte vun engem Bam sinn, an 
dëst Konzept klappt un d ’lläerz a Séil vun all Mënsch. A mengem Liewe versichen ech dës Iddi un d’Gewësse vun 
de Leit ze bréngen. ” 


1 http://news. bahai. org/story/458 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 238 - 


320 Neiegkeeten aus Egypten 

320t Emissioun, 14ten a 15te Juli 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer, wëllkomm bei eiser 320ter Bahâ’i 
Emissioun. Reliéis Fräiheet sou wéi mir se bei eis am Land kennen ass net d’Norm a villen anere Länner. Egypten 
ass e Land, wat offiziell nëmmen dës Reliounen unerkennt: Den Islam, d’Crëschtentum an d’Juddentum. 1 . 

A wat am Moment an Egypte geschitt, gëtt weltwäit verfollegt, an dat vun Organisatiounen, déi sech fir d’reliéis 
Fräiheet asetzen. Hei elo kuerz wat geschitt ass. 

Wann dir an Egypten wunnt, an dir wëllt offiziell Pabeieren, wéi zum Beispill en Ausweis, gitt dir gefrot wat är 
Relioun ass. Bis elo war et ëmmer esou dass et net méiglech war, sech als Bahâ’i unzeginn. Wann ee Molsem, 
Chrëscht oder Judd droppschreift da war et an der Rei. Viru kuerzem awer ass eng egyptesch Bahâ’l Koppel op 
d’Geriicht gaangen. Am Abrëll huet dann d’Geriicht beschloss, dass hir Relioun op offizielle Pabeiere, wéi zum 
Beispill de Pass oder de Gebuertsakt, ouni déi een iwweregens bal keng Biergerrechter méi huet, dass op dëse 
Pabeieren hir Relioun net méi falsch soll deklaréiert ginn. Ënnert dem Drock vu konservative Kräfte vun der 
egyptescher Gesellschaft gouf d’Urteel vun der Regierung bestridden a virun dat héchst Verwaltungsgeriicht 
bruecht. 

Dëst éischt Uerteel an d’Revisoun ass an Egypten an an der arabescher Welt vun de Medien opgegraff ginn, well 
déi domat verbonnen Implikatiounen sech net nëmmen op déi betraffe Bahâ’i auswierken, méi vill méi wäiträichent 
sinn. Sou sot den Hossam Bahgat, Virsëtzende vun der egyptescher Biergerrechtsinitiativ, eng onofhängeg 
egyptesch Mënscherechtsorganisatioun. Dëst ass e Präzedenzfall am Bezuch op Staatsbiergerschaft, 
Gläichberechtegung a Reliounsfräiheet. Wéi de véierten Abrëll e Geriicht der Bahâ’i Koppel Recht gesprach huet, 
gouf et eng grouss Opreegung bei Deeler vun der Gesellschaft, virun allem der A1 Azhar Universitéit an déi 
muslemesch Bridderschaft, déi géint iergendwellech Unerkennung vum Bahâ’i Glawen als reliéis Iwwerzeegung 
sinn. Dës Reaktioun huet eng rieseg Debatt an den Zeitungen ausgeléist, iwwer Reliouns- a Glawensfräiheet an der 
arabescher Welt. Et ginn ebe Mënschen, déi d’Bahâ’l ënnerstëtzen an déi, déi an de Bahâ’i eng Gefor fir déi 
islamesch Gesellschaft gesinn. 

Elo ass et esou, dass d’Regierung hiren Asproch, hir Revisioun géint dëst Uerteel vum Geriicht gemaach huet. Dat 
héchst Verwaltungsgeriicht huet elo de 16te September festgeluecht, fir d’Klo vun der Regierung ze héieren. 

D’Bahâ’l, déi an dësem Prozess vertruede ginn, wéi och déi ganz egyptesch Bahâ’i Gemeng wëllen nëmmen déi 
gläich Rechter, wéi och aner egyptescher Bierger se hunn. An dësem Prozess geet et ëm d’Recht, dass 
d’Reliounszougehéieregkeet an offiziellen Dokumenter net falsch ugi gëtt. Fir d’Bahâ’i ass et net nëmmen eng 
Ligen, mee domat gëtt engem och d’Recht geholl, zu sengem Glawen ze stoen. 

Et geet och net drëm, dass déi egyptesch Regierung oder soss iergend een en aneren dozou zwénge wëll, unze 
erkennen, dass de Bahâ’i Glawen e gëttlechen Ursprong huet. Et geet vill méi dorëm, dass d’Bahâ’i, wéi all aner 
egyptesch Bierger, vum Gesetz hir dozou verflicht sinn, Pabeieren ze erwerben, déi vun der Regierung ausgestallt 
ginn. Ouni dës Pabeiere dierfen egyptesch Bahâ’i net offiziell beschäftegt ginn, si hu keen Accès zur Schoul oder 
soss iergendenger Formatioun, si kréie keng medezinesch Versuergung a si duerfen hire Wunnuert net wiesselen. 
Fir d’Bahâ’i geet et einfach drëm, hiert Liewen duerfen a Rou ze liewen. 

Ass et net erstaunlech, wéi eng u sech harmloos geriichtlech Affär sou enorm Proportiounen ugeholl huet. Mir 
wäerten iech um Laafende vun dëser Affär halen. Affaire â suivre. 

Ofschléissend dëse Gedanke vu Bahâ'u'llâh: „Loosst äre Bléck allëmfaassend sinn, amplaz dass dir en op iech 
selwer beschränkt. ... “ 2 


321 Zeit für Geist: Gedanke fir eng friddlech Welt 

Léif Radio ARA Nolauschterer, wëllkomm bei eiser 321ter Bahâ’i Emissioun. Zeitfür Geist ass eng Zäitschrëft, déi 
véiermol d’Joer zu Lëtzebuerg gedréckt gëtt an déi u méi wéi 3000 Haushalter geschéckt gëtt. D’Thema vun der 
Mäerz Editioun befaasst sech mam Glawen an dem opgekläerte Mënsch. Si ass op Däitsch an d’Motto vun der 
Zäitschrëft ass: Gedanke fir eng besser Welt. D’Editeure sinn Dr. Farah Dustdar, de Farzin Dustdar, den Heng Ries, 
de Payam Arzani an de Claude Wiltgen. 

Eng am Fong verännert Welt verlaangt an alle Beräicher vum Liewen en neit Denken a verlaangt dass mir och op 
eng nei Manéier agéieren. D’Zäitschrëft Zeit fiir Geist, inspiréiert vun de Bahâ’i Schrëften, setzt sech mat aktuellen 
Zäitfroen ausernaner. Si wëllt op dës Manéier an duerch Gedankenimpulser mathëllefen d’Entwécklung zu enger 
friddlecher Welt ze fërderen. 


1 www.bahai.org/persecution/egypt 

2 Ährenlese, 43:5 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 





- 239 - 

Fir unzefänken, dësen Text aus de Bahâ’i Schrëften: „ Weit alles, wat iech als Relioun duergeluecht gëtt, suergfälteg 
op der Wo vun der Vernonft an der Wëssenschaft. ... Wann et d’Proufbesteet, dann huelt et un, dann ass et 
d’Wourecht. Stëmmt et awer net domat iwwereneen, da weist et zréck, dann ass et Onwëssenheet. 

Folgend Gedanke fënnt een deelweis am Editorial vun der Zäitschrëft: Et héiert ee vill Leit, déi iwwer de Verfall 
vun der ëffentlecher Moral kloen. Mir liewen an engem Vakuum vu Wäerter, an dëse Vakuum hëlt stänneg zou. Zu 
gläicher Zäit wiisst de Wonsch sech nees zréckzebesënnen op moralesch Wäerter. Mir sichen dach iergendwéi no 
geeschtege Prinzipien, Reegelen déi eis hëllefen, an enger Welt déi sech séier verännert, enger Welt déi onsécher 
ass. An an esou enger Welt ass et grad néideg, Halt an Orientéierung ze fannen. Wäerter sinn awer net nëmmen 
individuell Moossstief. Wäerter solle fir jiddere gëllen. Wäerter sollen d’Zesummeliewe vum Mënsch mat 
géigemsäitege Vertrauen, Wäermt a Sënn erfëllen. Et ass eréischt wa mir mat anere Mënschen zesummesinn, dass 
mir zum Mënsch ginn. Mir sinn een op deen aneren ugewisen, op mir et wëllen oder net. Eis Liewensëmstänn sinn 
de Moment amgaang, sech grondleeënd ze veränneren. Sou wéi d’Opklärung an d’Industrialiséierung am 18ten an 
19te Jorhonnert zum Broch mat der Traditioun an zur Ëmwäertung vun alle Wäerter geféiert hunn, genee sou 
fuerdert eis déi haiteg Globaliséierung an déi doduerch entstane sozial Kris. Mir mussen den ale Katalog mat eise 
Wäerter nei formuléieren fir en an e modernt Liewenskonzept ze integréieren. 

Mir sinn eis bewosst, dass e verstännege Glawen an eng zäitgeméiss Reliéisitéit, als Begrënnungsquell vun de 
moralesche Wäerter, méiglech an onëmgänglech sinn. An dofir geet et an dëser Editioun ëm d’Verhältnis vum 
Glawen an der Vemonft. 

Säit Enn vum 20te Jorhonnert erlieft d’Relioun weltwäit eng Renaissance. De Wonsch vum Eenzelnen no 
spirituellen Erfahmngen hëlt zou. An dat ëffentlecht Interessi fir d’Thema gesäit ee kloer an de Medien an och a 
populären Zeitungen. Déi modem westlech Kultur ass awer duerch de Begrëff Säkularisatioun oder Verweltlechung 
geprägt. Domat ass vimn allem den Autoritéits- a Bedeitungsverloscht vun de reliéisen Institutioune gemengt. 
Glawen ass elo eng Privatsaach. An der Gesellschaft ass den Ausdrock dovuner eng Individualiséierung bis hin zu 
deem, wou de Mënsch eleng ass, mat manner oder ouni Bezéiungen an ouni verbindlech Normen. Et weess een 
einfach net méi u wat een sech hale kann. Méi doriwwer an eiser nächster Emissioun d’nächst Woch. Fir e gratist 
Abonnement fir d’Zeitschrëft Zeit für Geist, mfft mir elo un um Radio ARA, 222289, oder bei mir direkt um 091 
334210. 

Ofschléissend dëse Gedanke vun 'Abdu’l-Bahâ : „Ënner Glawe versteet ee fir d’éischt e bewosst Wëssen, duerno 
d’Maache vu gudden Doten 


322 Neiegkeeten - Haifa a Libanon 

Léif Radio ARA Nolauschterer, dëser Deeg hutt dir sécher matkritt, wat sech an Israel an am Libanon alles deet. Et 
ass Krich. A mir kréie ganz vill dovunner op der Tëlee mat. All Dag gesäit ee Joumalisten an Nordisrael, ganz 
dacks zu Haifa, fir ze berichten, wat geschitt. Haifa, drëttgréisste Stad an Israel, mat engem groussen Hafen, läit um 
Bierg Karmel. An de Bierg Karmel ass de Weltsëtz vum Bahâ’i Glawen, mat senge wonnerschéine Gäert, déi sech 
de ganze Bierg erop strecken. An zu Haifa sinn ëm déi 700 Bahâ’i aus der ganzer Welt, déi am Weltzentmm täteg 
sinn. Et si Gäertner, Comptablen, Botzpersonal, Handwierker, Informatiker, déi am administrativen a geeschtege 
Bahâ’i Weltzentmm hiren Déngscht maachen, natierlech fräiwëlleg. An et komme reegelméisseg Bahâ’i aus aller 
Welt op Haifa. Si verbréngen néng Deeg, ewech vun hirem sécher hekteschen Alldag, fir hirem Glawe méi no ze 
kommen, fir an de Foussspuere vun der Geschicht ze trëppelen, fir nei Kraaft ze schëpfen, an de Mausolë vum 
Begrënner vum Bahâ’i Glawen, Bahâ’u’llâh an hirem Virleefer, de Bâb. 

Mee dëser Deeg ass dat sécher net esou einfach, wann d’Stad Haifa reegelméisseg vun Hezbollah Rackéiten 
ugegraff gëtt, wa Leit stierwen, wann d’Stad an der Angscht vun de Rackéite lieft. 

Et ass kloer dass d’Bahâ’i sech net an d’Politik vum Land amëschen, oder dass si elo direkt Stellung zu dëser Krisis 
géifen huelen. D’Bahâ’i hunn eng Visioun, déi doriwwer eraus geet. Si sinn amgaang, eng nei Gesellschaft 
opzebauen, an dat vum Fong un, a mat Hëllef vu véier groussen Aktivitéiten: d’moralesch Erzéiung vun de Kanner 
a Jugendlechen, Studiekreesser fir Erzéiung a Formatioun, Gebiets- a Meditatiounsréuniounen fir d’ganz Gemeng a 
sozial an ekonomesch Entwécklungsprojeten. 

Haifa ass nëmme 40km wäit ewech vun der libanesescher Grenz, an dosende vun Hezbullah Rackéiten explodéieren 
dëser Deeg an dëser soss roueger a friddlecher Hafestad. Aacht Zuchaarbechter sinn dowéinst ëm d’Liewe komm. 
Vun offizieller Bahâ’i Säit gëtt et wéi gesot am Moment kee Komentar zu der ganz kritescher Lag hei an Israel an 
am Libanon, wou et iwweregens och eng kleng Bahâ’i Gemeng gëtt. De Message vun de Bahâ’i ass ee vu Fridden 
an Eenheet fir d’Mënschen alleguer op der Welt. 


1 'Abdu ’l-Bahâ, Ansprachen in Paris, Hofheim 1973, S.84, Ansprache von 12. Nov. 1911 

2 Ährenlese, 43:5 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 240 - 


Et kënnt dacks flr dass d’Sirene vun der Stad d’Awunner an d’Touriste wamen an das si sech an engem 
bommeséchere Schutz ënnerbréngen. Wat am Moment am mëttleren Orient passéiert ass en anert Zeeche vun 
engem Prozess, dee sech lues a lues entfaalt. E Prozess vun Integratioun an Desintegratioun. E Prozess wou an der 
Welt um Fridde geschafft gëtt, wou ee positiv Aktioune fënnt, an en anere Prozess, e Prozess, deen a sech 
zerstéierech ass, do wou Krich, Haass a Muecht d’Iwwerhand huelen. 

D’Bahâ’i sinn net déi eenzeg, déi ganz bewosst amgaang sinn, un dësem friddleche Prozess ze schaffen. Bahâ’i sinn 
heescht eben och, un engem Prozess matzeschaffen, eng besser Welt ze schafen, matzehëllefen, eng Visioun vu 
Fridden an Eenheet an der Verschiddenheet duerch konkret Aktiounen an d’Realitéit ëmzesetzen. An dat geet net 
aleng. Dofir gi Käpp an Hänn a Féiss gebraucht. Bahâ’i sinn a Bahâ’i ginn heescht Fridde mat sech selwer fannen 
an um Fridden an der Welt ze schaffen, Fridden an der Famill, op der Aarbecht, mat senge Frënn, a senger 
Uertschaft, a sengem Land. Et heescht Fridde schafen, iwwerall do wou mer sinn a mat jidderengem mat deem mir 
a Kontakt kommen. An d’Vakanzenzäit ass ideal fir nei Leit an nei Plaze kennenzeléieren. 

Ofschléissend dëse Gedanke vun 'Abdu’l-Bahâ, 1911 zu Paräis: „Durch alle Zeitalter hindurch sehen wir die 
Oberfläche der Erde von Blut befleckt. Doch nun ist ein Strahl eines größeren Lichtes erschienen, das menschliche 
Erkenntnisvermögen ist größer, die Geistigkeit hat zu wachsen begonnen, und es kommt gewiss eine Zeit, da die 
Religionen der Welt miteinander in Frieden sein werden. Lassen wir ab von dem mißtönenden Streit um äußere 
Formen und schließen wir uns zusammen, um die göttliche Sache der Einheit voranzutreiben, bis die ganze 
Menschheit weiß, dass sie 'eine in Liebe vereinte Familie' ist!“ 1 


323 Déi offiziell Bahâ’I Internetsäit 

Léif Radio ARA Nolauschterer, et ass mir eng Freed iech haut déi offiziell Bahâ’i Internetsäit kuerz virzestellen. 

Dir fannt se ënnert www.bahai.org Si ass op Englesch, Franséisch, Spuenesch, Portugisesch, Persesch oder 
Arabesch. Natierlech ginn et fir all Land national Bahâ’i Internetsäiten, déi de Bahâ’i Glawe kuerz presentéieren, op 
hir eege Manéier. Dacks fënnt een och e kuerzen Historique, also wéi de Glawe sech an deem Land entwéckelt huet. 
Ech sinn hei och frou iech kënnen ze soen, dass déi offiziell lëtzebuerger Intemetsäit nei gemaach gouf, a ganz flott 
ass. Dir fannt se ënnert www.bahai.lu Komme mer elo nees zréck zu der offizieller internationaler Bahâ’f 
Intemetsäit. D’Kraaft vun der Eenheet ass den Titel. Bis elo huet d’Mënschheet alles probéiert, ausser d’Eenheet. 
D’Eenheet hunn d’Mënschen nach net probéiert. Aner Saache koume bis elo ëmmer fir d’éischt: Wéi enger Rass 
een ugehéiert, zu wéi enger sozialer Klass ee gehéiert an zu wéi enger Relioun ee gehéiert. De Käer vum Message 
vu Bahâ'u'llâh ass säin Usproch dass Eenheet alles kann änneren. Bahâ'u'llâh seet dass ee mat Eenheet alles kann 
änneren. An iwwerall uechter d’Welt fänken d’Bahâ’i un ze schätzen, wat Hien domat gemengt huet. An dir sidd 
invitéiert dat mat eis ze entdecken. Bahâ'u'llâh schreift: „ Sou staark ass d'Liicht vun der Eenheet, dass si d'ganz 
Âerd erliichte kann. “ 2 

Niewent dem Titel vun der Säit fënnt een aktuell Informatiounen, wéi zum Beispill d’Suerg ëm d’Situatioun vun de 
Bahâ’i am Iran, eng Gemeng ënner Beschoss. D’Situatioun vun de Bahâ’i an Egypten, déi aktuell Lag an 
d’Geschicht vun dëser Bahâ’i Gemeng. 

En aneren Deel vun der Internetsäit äntwert op dacksgestallte Froen: Wat ass de Bahâ’i Glawen? Wien ass 
Bahâ'u'llâh? Wéi ginn ech Bahâ’i? Wéi ass d’Bahâ’i Gemeng organiséiert? Wat ass d’Bahâ’i Konzept vun der 
Aarbecht? An nach méi Froen, déi een dann op enger anerer Säit fënnt. 

Op dër éischter Säit fënnt een och Stéchwierder déi dann zu weidere Säite féieren: Bahâ'u'llâh, Säi Liewen a Seng 
Missioun, Seng Léieren, Seng Schrëften. Den Eenzelnen, d’Famill an d’Gesellschaft. Hochzäit a Famill, D ’Liewen 
an der Gemeng, Kanner a Jugendlech. Eng global Visioun, Fridden an eng global Zivilisatioun, Gouvernance, 
Wuelstand. Wat d ’Bahâ ’i gleewen a wéi si hire Glawe praktizéieren. D ’Konzept vu Gott, eis geeschteg Natur, 
d’Eenheet vun der Relioun. Sozial Léieren, Ethik a Moralitéit, Eenheet, Egalitéit. De Bahâ ’I Glawen an aner 
Reliounen, déi progressif Natur vun der Relioun. 

Niewent der aktueller Lag vun de Bahâ’i uechter d’Welt déi dacks schwéier ass, fënnt een déi erfreelech 
Neiegkeeten, déi d’Bahâ’i uechter d’Welt maachen: Am Moment liest een op der Säit dass zu Tonga, eng Bahâ’i 
inspiréiert Schoul hier zéng Joer feiert; dass zu Macau, d’Schoul vun den Natioune vun der Regierung e Stéck Land 
kmt fir hir Schoul auszebauen. 

An da gëtt een Artikel méi am Fong presentéiert. Am Moment ass et en Artikel iwwer moralesch Entwécklung. 
Dësen Artikel beschreift fënnef Bahâ’i initéiert Erzéiungsprogrammer uechter d’Welt. 


1 Abdu'l-Baha, Ansprachen in Paris 

2 Bahâ'u'llâh, Ahrenlese 132:3 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 






-241 - 

An zum Schluss fënnt een op dëser offizieller intemationaler Bahâ’i Intemetsäit eng Rei vun interessante Liene fir 
wieder Informatiounen iwwer de Bahâ’i Glawen, wéi zum Beispill offiziell Positiounen zu verschidde weltwäite 
Problemer. An eng Lëscht mat Bahâ’i Intemetsäiten uechter d’Welt. Vill Freed beim Surfen, bei dësem waarme 
waarme Wierder, um www.bahai.org . 


324 Zeit für Geist: Nei Äntwerten op al Froen 

Léif Radio ARA Nolauschterer, wëllkomm bei eiser 324ter Bahâ’i Emissioun. 

Déi al Fro nom Sënn vum Liewe beschäftegt d’Mënsche vum postindustriellen Zäitalter sou vill wéi kaum eng aner. 
Wat kann eis haut Halt ginn, wie kann eis Orientéierung ginn? Déi jonk Generatioun sicht nei Äntwerten, déi si 
weder am Dogmatismus vun den ale Relioune fanne kann nach am Existentialismus a philophesch formuléierte 
Matrialismus, déi alleguer op hir Aart a Weis Froen no engem iwwergeuerdnete Liewenssënn verneinen. 1 

Nom griichesche Philosoph Aristoteles soll de Mënsch duerch sittlecht a korrekt Handeln zum „gudde“ Liewe 
kommen. Eng eenheetlech Opfaassung vum „gudde Liewen“ ass awer duerch den Individualismus vun haut 
verluere gaang. Jiddereen huet elo d’Fräiheet, sech vun der Traditioun, a sech vu Konventioune fräizemaachen. Net 
all Mënsch bréngt et fäerdeg mat dëse Fräiheeten ëmzegoen. D’Virstellung, et misst een alles aus eegener Kraaft 
schafen, bréngt en onheemleche Leechtungs- an Erwaardungsdrock mat sech. 

Haltlosegkeet féiert dacks zu Veronsécherung a féiert zu Ängschten. Fir dëst Dilemma ze verhënneren, gëtt an de 
Bahâ’i Schrëften eng Synthese vu Wäerter geschaf. Dat heescht eng Zesummestellung vu Wäerter, déi familiär, 
sozial a global Bindunge stäerken, a Wäerter, déi individuell Onofhängegkeet an Eegeverantwortung fërderen. 

Firwat gleewen d’Mënschen? D’Wëssenschaftler befaasse sech an de leschte Jorzéngte vill méi mat reliéisen 
Themen, well se feststellen, dass mir dem Glawe néierens entkommen - souguer an der Wëssenschaft. Si ginn awer 
zou, dass d’Wëssenschaft a spirituelle Froen op Grënze stéisst, déi se net kënnen iwwerschreiden. Am Moment 
erliewe mir vill wëssenschaftlech Bicher an Artikelen, déi beleeën, dass d’Spiritualitéit eng gutt Wierkung op 
d’Gesondheet huet. Mënschen déi reegelméisseg an de Gottesdéngscht ginn, leide manner un Häerzkrankheeten, 
hunn en niddrege Bluttdrock a liewe bis zu siwwe Joer méi laang wéi Leit, déi net gleewen, sou behaapte munch 
Gehirfuerscher. 2 

Souguer d’Wierkung vum Biede léisst sech anscheinend noweisen. De gleewege Mënsch erlieft zwar dat selwecht 
Erof an Erop am Liewen sou wéi all aneren, hien interpretéiert et awer ganz anescht. Glafwierdegkeet kréie sou 
Studien dacks duerch de Fait dass si vu renoméierten Institutioune kommen an dass si a gudde Fachzäitschrëfte 
gedréckt ginn. 

D’Wëssenschaft wäert eis no a no méi Asiichte liwweren, mee de Glawen huet vill méi en déiwere Sënn wéi dass en 
nëmme gutt fir d’Gesondheet ass. D’Gehirforschung weist eis zwar haut, das de Mënsch seng Wierklechkeet a 
gewësser Weis selwer baue muss, si kann awer net erklären, wéi een dat maache soll. D’Wëssenschaft gëtt keng 
Äntwerten op d’Grondfroe vum Liewen. Vu wou kommen ech, wuer ginn ech, a firwat ass alles dat gutt? 
D’Fuerscher ginn zou dass déi reliéis Léier nach weiderhin onentbierlech ass, fir dëst Laach opzefëllen. 

Reliéis Erzéiung soll der Bahâ’i Opfaassung no zum geeschtege Fortschrëtt a Wuel vum Mënsche bäidroen. An 
dësem Sënn schreift Bahâ'u'llâh: „D’Offenbaning vun all himmleschem Buch,jo all Vers, dee vu Gott geoffenbaart 
gouf läit d’Absicht zugronn, all Mënsche Rechstschaffenheet a Verstand ze ginn, fir dass Fridden a Rou fest ënnert 
hinnen enstoe wäert. Wat och ëmmer den Häerze vun de Mënschen Zouversiicht afléisst, wat och ëmmer hir Stuf 
erhéicht oder hir Zefriddenheetfërdert, ass viru Gott akzeptabel. ... “ 


325 Terrorismus, international Bahä’I Neiegkeeten 

Léif Radio ARA Nolauschterer, wëllkomm bei eiser 325ter Bahâ’i Emissioun. D’Erausfuerderungen, déi den 
Terrorismus de Regierungen an d’Gesiicht gehäit, ass immens. 3 Dës Erausfiierderungen, déi den internationalen 
Terrorismus un d’Natioune stellt, kënnen nëmmen op eng Manéier bekämpft ginn. Eng Weltregierung ass néideg, 
eng Weltregierung gëtt gebraucht, awer eng Weltregierung, déi op der Eenheet baséiert. Dat war d’Thema vun 
engem europäesche Bahâ’i Kongress iwwer d’Recht, an dat zu Groesbeek an Holland am Dezember 2005. 

D’Dr. Wendi Momen huet bestätegt, dass d’Erausfuerderungen déi den Terrorismus dem Gesetz stellt, net nëmmen 
d’Gläichgewiicht tëschent Sécherheet a Fräiheet betreffen, mee d’Schafung vun enger neier Legislatioun; eng 


1 Zeitfiir Geist, Nr. 1 März 2006, Lwcemburg 

2 Vgl. Ulrich Schnabel, Hirnforschung: Warum Menschen Glauben ? Die Zeit 11.05.2005 Nr.20 

3 L'article sur http://www.ni-bahaies.org/article.php?num=271 oder http://news.bahai.org/story.cfin?storyid=421 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 






- 242 - 


Legislatioun déi an engem neie Regierungssystem integréiert ass; Eng nei Aart a Weis ze regéieren, déi besser 
adaptéiert ass fir eng globaliséiert Welt. 

D’Dr. Momen sot dat hei: „Elo wou d’Feier vum Terrorismus flaamt, debatéiren d’Staaten an d’Regierungen an 
engem Kader a mat Notioune vu Staatssouveränitéit a mat Gesetzer aus dem 19te Jorhonnert. An esou e Kader a 
Gesetzer aus dem 19te Jorhonnert verhënneren se, déi néideg Moossnahmen géint dëst Feier ze huelen. An dat muss 
sech änneren, an et muss sech séier änneren, “ 

D’Dr Momen huet en Doktorat an den intemationale Relatioune vun der faculté des sciences économiques vu 
London. Si ass Editrice, Auteur an eng ancienne Presidentin vum nationale geeschtege Rot vun de Bahâ’i vu 
Groussbritanien. Si huet eng Konferenz ginn zum Undenke vum Dr. Aziz Navidi, e bekannte Bahâ’i Affekot, 
bekannt fir säi Courage a seng Kompetenz am Beräich vun de Mënscherechter. 

D’Dr Momen huet drop insistéiert, dass et néideg ass, nei intemational Äntwerten ze fannen. Äntwerten, déi et de 
Regiemngen erméiglechen, ze kooperéieren an zesummenzeschaffen. Domat sollen international Bindunge 
gestäerkt ginn. Domat soll och weider un enger internationaler federaler Regiemng geschafft ginn. 

Et schéngt esou ze sinn, dass souwuel d’Regiemngen, wéi och d’Leit op der Strooss terrifiéiert si virum 
Terrorismus. Si sinn net amstand d’Ursaach ze verstoen a kënnen net adequat domat ëmgoen. Vläicht feelt eis och e 
fundamentaalt Verständnes vu politescher Gewalt. An op där aner Säit si mir alarméiert wann zivil Rechter duerch 
Legislatioun ageschränkt ginn, déi eis eigentlech soll beschützen. Ech denken do un d’Moossnahmen, déi 
Regiemnge kënnen huelen, fir Verdächteg kënne festzehalen, ouni Uklo, an de Fait dass mer vläicht ëmmer méi 
musse méi streng Kontrollen un de Flughäfen akzeptéieren. 

Wat ass dann Terrorismus? D’Defmitioun dovun ass och problematesch. Fir awer kënne mat enger Legislatioun a 
Gesetzer ze schaffen, ass et wichteg den Terrorismus ze definéieren, an dat am beschten uechter d’Welt. 
D’Vereenten Natiounen sinn zënter Joren amgaang fir sech op eng Defmitioun ze eenegen, déi fir jiddereen 
akzeptabel ass. Wat ass legitim Resistenz a wou sinn d’Limite vum Gebrauch vun der Gewalt? 

Fir kënnen efficace den Terrorismus ze bekämpfen, ass et natierlech néideg d’Ursaache vum Terrorismus ze 
kennen. D’Bahâ’i Schrëften gesinn do eng Rei vu Quellen, un déi ee vläicht net direkt denkt: 

Virurteeler, Materialismus, eng Zivilisatioun déi hir Grenzen iwwerschratt huet, e fanatesche Clergé, d’Relioun déi 
ausstierft, reliéise Fanatismuss deen deplacéiert ass, d’Feele vu moralesche Wäerter, d’Ongläichheet tëschent Fra a 
Mann, d’Konzept vun der Famill, dat ëmmer méi u Wäert verléiert, a Rassissmus. 

De Bahâ’i Glawen huet eng staark, awer nuancéiert Stellung zum Terrorismus an der Gesetzlosegkeet. D’Bahâ’f 
Léiere soen dass Terrorismus, zesumme mat aner soziale Krankheeten, d’Konsequenz ass vum Verfall vun der 
Gesellschaft. Firwat? Well d’Mënschheet sech geweigert huet déi geeschteg Léieren unzehuelen a se ze 
applizéieren. Geeschteg Léieren, déi fir all Zäitalter vermëttelt ginn. Bahâ’i sinn domat d’accord, zesumme mat 
anere Kritiker, dass Legislatioun aleng, sou wichteg se och ass, net kann adequat mam Terrorismus ëmgoen, well 
Legislatioun selwer ass weder inspiréiert duerch sou geeschteg Léieren, nach ass d’Legislatioun dat richtegt 
Instrument fir mam Grondproblem fäerdeg ze ginn. E systemesche Grondproblem, deen d’Mënschheet op all 
Niveau lähmt. D ’Oneenegkeet. Fir méi zu dësem Thema gewuer ze ginn, rufft mir am beschten un, da kann ech iech 
gären d’Konferenz an den Artikel schécken. 


326 Kënnen d’Relioun an d’Vernonft sech eigentlech matenee verdroen? 

Léif Radio ARA Nolauschterer, wëllkomm bei eiser 326ter Bahâ’i Emissioun. 

Kënnen d’Relioun an d’Vemonft sech eigentlech matenee verdroen? 1 Fir de modeme Mënsch sti Glawen an Denken 
dacks am Géigesatz zueneen. Zënter der Opklämng gëtt behaapt, dass d’Relioun eppes virwëssenschaftleches, 
virphilosophesches wier. Glawen géing bedeiten, dass de Mënsch, op mannst wat en Deel vu sengen Opfaassunge 
betrëfft, seng Vemonft net benotzt. Den Immanuel Kant gëtt déi heiten Äntwert op d’Fro: Wat ass d’Opklämng? 
„Huel der de Courage, fir däin eegene Verstandze benotzen. “ Weider seet hien: „ Opklärung ass d ’Erauskomme 
vum Mënsch aus senger selwer verschëlten Onmiindegkeet. ... “ 

D’Wëssenschaft gëtt awer zou, dass all Wëssen Grenzen huet. Dass déi mënschlech Vemonft Grenzen huet, beleet 
jo och d’Gehirfuerschung. D’Wëssenschaft erkläert d’Welt net vollstänneg. Mir musse mam Fait liewen, dass dat, 
wat sech ons opmécht, nëmmen en Deel ka sinn, vun eppes méi Groussem, eppes wat mir net kënnen erfaassen. A 
mir mussen agesinn, dass ons Vemonft nëmmen eng begrenzten Asiicht huet. 


1 Zeitfiir Geist, Nr. 1 März 2006, Lwcemburg 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




-243 - 

An de Schrëfte vun der Bahâ’i Relioun, déi ongeféier ee Jorhonnert no der Zäit vun der Opklärung entstane sinn, 
gëtt den Opruff, „säin eegene Verstand ze benotzen “ zu engem gëttleche Gebot. Bahâ'u'llâh behaapt, dass säi 
Message net nëmmen d’Prophezeiunge vun de virege Reliounen erfëllt, mee och dass säi Message dat geeschtegt- 
moralescht Fundament vun enger fräiheetlecher a globaler Uerdnung ass. Säi Jong an Nofolger, 'Abdu’l-Bahâ 
schreift dat heiten: „ Stéing d ’Relioun am Géigesaz zur logescher Vernonft, da géing se ophalen, Relioun ze sinn a 
wär nëmmen Iwwerliwwerung, (Traditioun). Relioun a Wëssenschaft sinn déi zwee Flilleken, op deenen déi 
mënschlech Geeschteskraaft sech erhiewe kann a mat deenen déi mënschlech Séil Fortschrëtter maache kann. “ 
Relioun ouni Wëssenschaft stierzt de Mënsch an de Sumpf vum Awerglawen. Wëssenschaft ouni Relioun léisst de 
Mënsch an den hoffnungslose Bulli vum Materialismus falen. 

Fräiheet a Rechtsgläichheet vun alle Mënsche sinn haut Fuerderungen, déi een an de grondleeënde Prinzipie vun der 
Bahâ’i Relioun fënnt. Aner wichteg Grondsätz an Ziler sinn: déi individuell a selbstänneg Sich no der Wourecht. 
Harmonie tëschent der Vernonft, der Wëssenschaft an dem Glawen. D’Relativitéit vun der reliéiser Wourecht am 
Hibléck op déi historesch Gültegkeet am Laf vun der Mënschheetsgeschicht. D’Gläischstellung vu jidderengem viru 
Gott a virum Gesetz. D’Ofleeë vu reliéisen, rasseschen a aner Virurteeler. D’Gläichstellung vu Mann a Frau. 
D’Eenheet and d’Gläichwäertegkeet vun alle Vëlker an Natioune vun der Welt. Dëse jonke Glawen ass also eng 
Relioun vun der Opklärung. 

An eiser nächster Emissioun kucke mer eis e weideren Deel aus der Zäitschrëft: Zeitfir Geist un. De Sënn an den 
Zweck vum Glawen. Bis dohinn, iech alleguer, en erhuelsame Weekend. 


327 Sënn an Zweck vum Glawen 

Léif Radio ARA Nolauschterer, wëllkomm bei eiser 327ter Bahâ’i Emissioun. D’Relioun huet no de Wierder vun 
'Abdu’l-Bahâ nëmmen dann e Sënn, wa si zu Frëndschaft a Léift féiert. 1 „Bewierkt Relioun Entfriemung, da brauch 
een hirer net; well d’Relioun ass ewéi e Medikament: Verschlëmmert sech d’Leed, dann ass se net méi néideg. “ 

„D ’Wiese vum Glawen ass et, wéinig Wierder ze maachen an eng Onmass vun Doten ze weisen. Sief der bewosst, 
dassfir deen, dee méi schwätzt wéi mécht, den Doud besser ass ewéi d’Liewen. “ Déi ganz Gottesléift, also ..., 
bieden, sangen a luewen sinn näischt wäert, wa se net begleet ginn vu echter a praktizéierender Solidaritéit mat den 
Aarmen, Kranken, deenen déi Honger leiden an déi Verfollegt op dëser Welt. 

„Deen ass wierklech e Mënsch, dee sech haut dem Déngscht un der ganzer Mënschheet higëtt. “ 

A sengem bedeitende Wierk D 'Buch vun der Gewëssheet befaasst Bahâ'u'llâh sech mam Changement, déi all 
Offenbarung am Wiesen, an de Gedanken an de Bräicher vum Mënsch ervirrifft. Hie schreift: „ ... well wann net de 
Charakter vun der Mënschheet geännert géif, wären déi allëmfaassend Manifestatioune vu Gott ganz kloer 
sënnlos. “ „Alles, wat aus dem Himmel vum gëttlechem Wëllen erofkënnt, ass e Mëttelfir d’Erriichtung vun Uerder 
an der Welt a fiërdert Eenheet a Frëndschaft tëschent hire Vëlker. “ 

Genee an dësen Deeg, musse mir eis just op deem Punkt d’Fro stellen, wat maachen d’Reliounen dann an dëser Zäit 
voll mat Suergen a Kricher a villen Deeler vum Äerdball? Wat kënnen d’Reliounen da maachen, wann net einfach 
sech zesummendinn, fir méi staark ze sinn, fir méi eng staark Stëmm ze hunn a fir hire Gleewegen ze soen: Haalt op 
mam Krich, a kenger helleger Schrëft vun iergendenger grousser Relioun steet geschriwwen dass dir ären Noper 
sollt ermuerden. 

D’Offenbarung vu Gott ass keen eemolegt Phänomeen. Bahâ'u'llâh schreift am Buch Ährenlese: „All gëttlech 
Offenbarung gouf esou erofgeschéckt, wéi se de Verhältnesser vum Zäitalter entsprécht, an deem se erschéngen 
ass. “ 

Dat gëttlecht Gesetz zerfält, no de Wierder vun 'Abdu’l-Bahâ an zwee Deeler: Den éischten Deel bezitt sech op déi 
geeschteg Wierklechkeet an ëmfaasst d’Glawensbekenntnisser a moralesch Prinzipien, déi de Kär am 
Gesetzeswierk vun alle Reliounen ausmaachen. Dës Prinzipien - de Glawen u Gott, Rechtschaffenheet, 
Vertrauenswierdegkeet, Nächsteléift, ënnere Fridden, Rengheet, Lassléisung, Demut, Sanftmut, Gedold a 
Standhaftegkeet an änlech Prinzipien - si Bestanddeeler vun alle Reliounen a ginn ni opgehuewen. Si ginn an all 
propheteschem Zyklus emeiert, well um Enn vum Zäitalter vun all Prophet geet dat geeschtegt Gesetz verluer, an 
nëmmen déi baussescht Form bleift nach zréck. ... Den zweeten Deel vum gëttleche Gesetz, deen sech op déi 
physesch Wierklechkeet vum Mënsch bezitt, wéi zum Beispill: d’Faaschten, d’Gebiet, de Gottesdéngscht, 
d’Bestietnes an d’Scheedung, d’Ofschafung vun der Sklaverei, Geriichtsbarkeet, geschäftlech Ugeleeënheeten an 
och Strof a Bereie fir e Mord, eng Gewaltdot, Déifstal a Kierperverletzung an sou weider ginn an all propheteschem 
Zyklus je no den Erfuerdernisser vun der Zäit geännert a changéiert. 


1 Zeitfiir Geist, Nr. 1 März 2006, Lwcemburg 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 244 - 


An eiser nächster Emissioun kucke mer eis e weideren Deel aus der Zäitschrëft: Zeitfir Geist un. Wéi kritt ee 
Glawen? Bis dohinn, iech alleguer, en erhuelsame Weekend. 


328 Wéi kritt ee Glawen? 

Léif Radio ARA Nolauschterer, wëllkomm bei eiser 328ter Bahâ’i Emissioun. Wéi kritt ee Glawen? Et ass de Wee 
zu eis selwer ... 

De Wee vun der Erkenntnes an de Wee vum Glawen, de Wee vun der Wäisheet an de Wee vun der Léift féiert 
duerch déi wäit, geheimnisvoll Landschafte vum Liewen. Et ass de Wee zu eis selwer, deen eis Fridden, Gléck an 
Trouscht bréngt. Wéi kënne mir elo praktesch dëse Wee goen: 

Den éischte Schrëtt ass d’Bereedschaft an de Wëllen zu enger ënnerer Rou a Fridden an d’Asiicht, dass geeschtege 
Fortschrëtt noutwenneg ass, dass mir geeschtege Fortschrëtt an eisem Liewe brauchen. „De Glawe vun engem 
Mënsch kann nëmme vun him selwer ofhänken. “ „ ...all Mënsch ass aus sech selwer eraus fäheg a wäert och 
weiderhi fäheg sinn, d’Schéinheet vu Gott, ... ze erkennen. Hätt hien dës Fäegkeet net kritt, wéi kéint een da fir säi 
Versoen zur Rechenschaft gezu ginn? “ 

Den zweete Schrëtt Glawen ze gewannen ass dat selbststännegt Sichen. D’Mëttel dozou sinn: liesen, bieden a 
meditéieren, domat ass gemengt nodenken a reflektéieren. Doduerch gi mir an ons selwer deenen ongeheiere Kräfte 
bewosst, déi an de Wierder Gottes leien. 

Den drëtte Schrëtt ass deen, säin Häerz vu Virurteeler ze rengegen. 'Abdu’l-Bahâ schreift: „Hal dech u vernünfteg, 
massgebende Beweiser. Well Beweiser weisen de Wee, déi d’Häerz der Sonn vun der Wourecht zoudréien. Ass 
d’Häerz der Sonn zougedréint, da gëtt d’A opgemaach an et wäert d’Sonn duerch d’Sonn selwer erkennen. “ 

De véierte Schrëtt Glawen ze kréien ass deen, Angscht an Ohnmacht viru Schwieregkeeten ze iwwerwannen. 

De fënnefte Schrëtt ass deen, Erkenntnisser ze gewannen a vum Zweiwel zur Gewëssheet ze kommen. An dësem 
Zoustand wäert de Sichenden „ mat den Ae vum ënnere Kucke gesinn an zu engem vertraute Gespréich mat Gott 
kommen. Hie wäert d’Diere vun der Wourecht an der Ehrfurcht opmaachen an d’Diere vun eidlen Abildungen 
zoumaachen. An dësem Zoustand wäert e sech dem Rotschloss vu Gott erginn... “ Op dëser Stuf gelaange mir zu 
enger neier Siicht. Déi alldeeglech Problemer schéngen ons ouni Bedeitung. Mir léieren, wéi mir eis duerch 
d’Bieden an d’Meditéiere vun de gewéinleche Schwieregkeete léise kënnen. 

De sechste Schrëtt ass den Ausgläich tëschent individuellem Wuelbefannen an dem Gemeinschaftsliewen, wou ee 
sech mat de Mëssstänn an der Welt ausemanersetze muss. Bahâ'u'llâh schreift: „All Mënsche goufen erschaf, eng 
stännegfortschreitend Kultur virunzedroen. ... “ 

Souwäit e puer Gedanken aus der Zäitschrëft Zeit für Geist, Gedanke fir eng friddlech Welt. Ech hunn nach e puer 
Zäitschrëften hei leien, fir iech Radio ARA Nolauschterer. Alles wat dir musst maachen, mir elo umffen, am 
beschten um 091334210 oder um Radio Ara an hannerloosst e Message, dat ass den 222289. 


329 Studiekreesser: Nodenken iwwer dat geeschtegt Liewen 

329t Emissioun um Radio ARA, 22ten a 23te September 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer, d’Bahâ’i Gemeng 
vu Lëtzebuerg invitéiert iech, an engem neie Cours matzemaachen, deen dozou déngt, äert geeschtegt Liewen ze 
beräicheren. Dëse Cours ass eemol d’Woch an dauert 12 bis 14 Wochen; jee no de Wënsch vun deenen déi 
matmaachen, kann och eng aner Zäit gewielt ginn. D’Käschte vum Cours belafe sech just op d’Aarbechtsbuch an 
dat sinn zéng Euro. Sou Coursë ginn d’ganzt Joer offréiert an dir kënnt iech eenzel oder och als Grupp umellen. Am 
beschten am Bahâ’i Zenter an der Stad, um 442220. Dës Coursë ginn och zu Diddeleng an zu Ettelbréck offféiert. 

D’Studiekreesser baséiere sech op de Léiere vum Bahâ’i Glawen. De Cours beschäftegt sech mat eiser wierklecher 
mënschlecher Natur an mam Sënn vun eisem Liewen. Am Cours fanne mir e Verständnes wat haut an der Welt 
passéiert a wat dat konkret fir Implikatiounen an eisem Liewen an an eisem Alldag huet. Et geet kloer ervir dass 
d’Mënschheet eng Zukunft huet. Op eng praktesch Aart a Weis gi mir encouragéiert, eis geeschteg Qualitéiten ze 
entwécklen. D’Studiekreesser sinn op fir all déi, déi méi driwwer wësse wëllen. 

Firwat gëtt dëse Cours grad elo ugebueden? 

A manner wéi zwee Jorhonnerten huet d’Welt esou changéiert, dass et schwéier ass, se nach erëmzeerkennen. Et ass 
sécher dass déi Wourechte vun de grousse Weltreliounen haut nach valabel sinn. Et ass awer och sécher dass déi 
alldeeglech Erfarung vum Mënsch am 21 ste Jorhonnert onwahrscheinlech wäit ewech ass vun der Erfarung vun 
engem Mënsch, dee virun 2000 oder 1000 Joer gelieft hätt. An Zäite wou d’Chrëschtentum sech entfaalt huet, den 
Islam an d’Juddentum. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




-245 - 

Vill vun eis hu geduecht, dass dës 200 Joer, déi immensen technologesche Fortschrëtt matsech bmecht hunn, déi 
grouss sozial Reforme matsech bmecht hunn, dass si d’Welt verbessere géifen. Dass d’Mënsche méi glécklech 
wären. Mee och wann dës Changementer néideg waren, ass d’Welt nach ëmmer voll mat Kricher, Trauer, Roserei, 
Ongerechtegkeet, Onmënschlechkeet, Leed an Intoleranz. 

Vill ze vill Leit hu keng Richtung an hirem Liewe fonnt. Vill ze vill Leit hu kee Sënn fir hiert d’Liewe fonnt. Si 
hunn d’Gefill dass d’Liewe méi beräichernd kéint sinn, hunn awer Schwieregkeeten ze verstoen wat se sollen 
ufänke mat all deene Changementer, déi all Eck vun eisem Planéit betreffen. 

D’Bahâ’i gesinn dat esou: Alles wat an der Welt passéiert geschitt no engem Muster, dat zu enger besserer a méi 
gerechter Welt féiert. D’Erwuessesi vun der mënschlecher Rass. De Glawen offréiert eenzegaarteg Ablécker an eis 
haiteg Welt. An dofir denke mir dass dëse Cours, dee mir elo ubidden, wichteg ass. 

De Cours ass op fir jiddereen. Den Inhalt kënnt aus de Bahâ’i Schrëften a baséiert op méi wéi 30 Joer Erfamng 
weltwäit. En huet bewisen, dass en et fäerdeg bréngt den Eenzelnen z’änneren fir dass hie säi Potential entdecken an 
ausliewe kann. Fir dass den Eenzelnen sech asetzt fir eng besser Welt ronderëm hien. 

De Cours offréiert e Verstoen, Kompetenzen, Wëssen an e geeschtegen Abléck. An déi Saache kënnen d’Liewe fir 
jidderee méi sënnvoll maachen. 

Wéi fonktionéiert esou e Studiekrees? Bahâ’i Studiekreesser sinn eng bewise partizipativ Method fir ouni Zwang ze 
léieren. Si gi vun engem Animateur geleet, dee sech an de Prinzipien a Léiere vum Bahâ’i Glawen auskennt, a wou 
et wichteg ass, dass jidderen an enger stressfräier Atmosphär onofhängeg seng Recherche ka maachen. 
D’Studiekreesser ginn an enger frëndlecher Atmosphär ofgehalen, an dat a klenge Gmppen. 

Et geet an de Studiekreesser drëm, beim Eenzelne säi Potential ze entwécklen, an deem hien d’Méiglechkeet kritt, 
mam kreative Wuert vu Gott a Kontakt ze kommen. 

D’Material wéi och d’Method gi vun de Bahâ’i Gemengen uechtert d’Welt benotzt. D’Philosophie déi si leet, ass 
d’Integratioun vum Déngscht um Mënsch duerch d’Studéieren a geeschtegen Übungen. 

D’Etude ass a progressiven Niveauen organiséiert a baséiert sech op enger Rei vu Bicher déi de roude Fuedem 
duerchstellen fir e Verstoe vu geeschtege Wourechten déi Bahâ'u'llâh ënnerriicht huet. 

Wéi gesot, wann dat iech usprécht oder dir einfach méi genee wëllt wëssen ëm wat et geet, mellt iech um Radio, am 
Bahâ’i Zenter oder bei mir um 091334210 

Ofschléissend, dëse Gedanke vun 'Abdu’l-Bahâ: „De Mënsch ass a senger Wierklechkeet e geeschtegt Wiesen, an 
nëmme wann hien am Geescht lieft, ass en tatsächlech glécklech. Dëst geeschtegt Verlaangen an Empfanne 
besëtzen all Mënschen op déi selwecht Aart a Weis. “ 


330 D’Versprieche vum Weltfridden, eng Aféierung 

330t Emissioun um Radio ARA, 29ten a 30te September 2006. Léif Radio ARA Nolauschterer, méi wéi jee brauche 
mir Fridden, Fridde mat sech selwer, Fridde mam Partner, Fridden op der Aarbecht, Fridden am Land a Fridden an 
der Welt. Wéi vill vun eis kënnen dat Wuert Fridden neméi héieren, oder kënnen einfach näischt méi domat 
ufänken? Wéi vill vun eis hunn opgehalen ze gleewen, dass eis Welt méi ffiddlech wäert ginn? 

1985 huet den héchste gewielte Bahâ’i Gremium eng Deklaratioun un d’Vëlker vun der Welt gemaach, mam Titel: 
D’Versprieche vum Weltfridden. Et gëtt dovunner eng lëtzebuergesch Iwwersetzung am Horizonte Verlag, 1990 mat 
enger Aféierung vun der deemoleger Chamberpresidentin, der Madame Erna Hennicot-Schoepges. Ech zitéieren e 
puer Passagen aus hirer Aféierung : Si schreift: « En Appel zum Fridden an engem Abléck wou d’Majoritéit vun de 
Lëtzebuerger vill méi mat materiellen Iwwerleeunge beschäftegt ass, muss eis nodenklech maachen. ... Den Honger, 
d’Aarmut an d’Krankheet vun esou ville Mënschen op dëser Welt ginn och jidderee vun eis eppes un. ... Eng nei 
Uerdnung an der Welt, déi eis dem Fridde méi no bréngt, kann nëmmen opgebaut ginn aus der Perspektiv eraus vun 
der Matveranlworlung fir déi eng an déi aner. ... Ech wënschen, datt Ären Appel vu ville Leit eescht geholl gëtt, an 
datt d’Suerg ëm déi aner eis déi Kraaft gëtt, déi mir all zesumme brauche fir d’Welt ze veränneren» 

Mir liewen an enger Welt vun Integratioun an Desintegration, enger Welt wou positiv Kräften amgaang sinn ze 
wierken an negativ Kräften amgaang sinn ze wierken. Mir liewen an enger Welt wou Leit an Organisatioune sech 
eeschthaft beméien, eng aner besser Welt opzebauen, a wou Leit an Organisatiounen amgaang sinn d’Welt an d’Leit 
an hir futti ze maachen an ze zerstéieren. 


1 Der Mensch ist seiner Wirklichkeit nach ein geistiges Wesen, und nur wenn er im Geiste lebt, ist er tatsächlich glücklich. Dieses geistige Verlangen und Empfinden besitzen alle 
Menschen gleicherweise, Abdu'l-Baha, Ansprachen in Paris, S.54 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




- 246 - 


Mir liewen awer och an enger Welt wou Leit an Organisatiounen amgaang sinn, d’Welt wéi se ass, mat hiren 
Institutiounen an Traditiounen, wëllen ze flécken, d’Rëss an de Lächer ze fëllen. Vläicht gesi si net, dass d’Welt am 
Moment esou wéi en Haus ass, wat ee besser huet sou stoen ze loosse wéi et ass, an un engem neien ze schaffen. En 
Haus, oder eng Welt, mat Strukturen an Institutiounen, déi de Besoine vun der haiteger Welt entspriechen. 

Den Ervin Laszlo, Philosophieprofesser a Begrënner vum Club vu Budapest, schreift am Virwuert zu der Bahâ’i 
Deklaratioun: „Eng nei Orientéiening vun eisem Denken an een neit Wëssen iwwer d’Dynamik vun der 
gesellschaftlecher Verännerung gi gebraucht, wa mir de Fridde wëlle realiséieren. Béid Aspekter ginn am 
Friddensappell vum Universalen Haus vun der Gerechtegkeet an hirer wierklecher Natur erfaasst. 

A senger Aféierung zur Deklaratioun schreift de Laszlo ënnert anerem: „Fridden ass haut net nëmmen e fromme 
Wonsch, mee eng Mussesaach. All Staatschefen a Vëlker vun der Welt musse sech dës Tatsaach virun Aen halen a 
sech déi Räifheet uneegnen, déi dat heiten Dokumentfir dat nächst Zäitalter vun der Mënscheet virausgesäit. ... 

Den Text vun der Friddensbotschaft erkläert, dass d ’Eenheet déi wichtegst Bedingung ass, fir de Fridden 
erbäizeféieren - Eenheet an der Famill, Eenheet an der Natioun an Eenheet an deene grousse Modeller vum 
Denken a Fuerschen, an deem, wat d’Wëssenschaft an d’Relioun ausmécht. Räifheet ass dann eng Viraussetzung fir 
esou eng Eenheet. ... D 'Mënschheet ka sech op de Wee maachen zu méi enger grousser Wäisheet a méi enger 
déiwer Maturitéit, well si huet elo d’Méiglechkeeten, hir ënnerschiddlech Kulturen an Ideologien ze ënnersichen an 
iwwer hir historesch Plaz ... nozedenken. “ 

Mir wäerten an eiser nächster Emissioun mat dësem interessante Friddensappel ufänken, e Fridden, deen eis 
versprach gëtt. An der Aféierung kucke mir d’Zeechen, déi elo scho besti fir kënne Fridden ze schafen, mir gesinn 
awer och d’Konflikter an d’Virzeeche vu Kricher a mir gesinn de Wee no fir, wéi ee Wee mir huele kënnen. 

Bis dohin, iech alleguer en erhuelsamen a friddleche Weekend, äre Jean-Marie. 


345 D’Situatioun vun de Bahä’I an Egypten, Deel 1/2 

345t Emissioun um Radio ARA, 1 lten an 12te Januar 2007. D ’Bahâ ’i, egvptesch Fantombierger, so ass den Titel 
vun engem Artikel vum 2te Januar am Figaro. Déi egyptesch Justiz refuséiert de Bahâ’i, enger klenger reliéiser 
Minoritéit, d’Recht op eng Carte d’identité, well si net duerfen dropschreiwen dass si Bahâ’i sinn. Am Alldag ass 
dat zimmlech schlëmm. Et heescht, dass d’Bahâ’i kee Gebuertszertifika fir hir Kanner kënne kréien, dass si kee 
Bankkonto duerfen opmaachen, keng Assurance duerfen huelen oder hir gro Kaart duerfen emeieren. Si riskéieren 
an de Prisong ze kommen, wa si no hirer Identitéitskaart gefrot ginn. 

Bahâ’i hu sech no der Gebuert vum Glawen vimn 163 Joer an Egypten néiergelooss. Sou wéi déi dräi unerkannte 
Reliounen an Egypten, den Islam, de Chrëschtentum an de Juddentum, gleewen si, dass et nëmmen ee Gott gëtt. 
D’Zil vum Bahâ’i Glawen ass d’Schafung vun enger vereenter a friddlecher Welt. 1 2 

D’Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet, den héchste Gremium am Bahâ’i Glawen, huet e Message un déi 
egyptesch Bahâ’i geschéckt. Si bezitt sech op d’Geriichtsuerteel vum héchste Verwaltungsgeriicht zu Kairo vum 
16ten Dezember 2006. D’Urteel bestätegt eng diskriminéierend Verfahrensweis vun der Regierung géintiwwer de 
Bahâ’i, bei der Ausstellung vu Cartes d’identitéen. D’Richtlinn vun der Regierung versetzt d’Bahâ’i an déi onhalbar 
Positioun, dass si entweder falsch Aussoen zu hirer Reliounsugehéieregkeet maachen oder dass si hir Carte 
d’identitéen ofginn. D’Carte d’identité ass d’Viraussetzung fir den Zougank zu de meeschte Biergerrechter, wéi 
zum Beispill Ausbildung, fir kënnen e Bankkonto opzemaachen oder déi medezinesch Versuergung. 3 

Am Bréif vum 21sten Dezember vum héchste Bahâ’i Gremium un déi egyptesch Bahâ’i weisen si ganz kloer hir 
Sympathie fir d’Ongerechtegkeet, déi déi egyptesch Bahâ’i erdroe mussen, an dat nëmme wéinst hirem Glawen. An 
hiren Efforten, solle si ferm bleiwen an net opginn, fir hir Rechter ze kréien. Domat sollen déi egyptesch 
Autoritéiten eng nei Méiglechkeet kréien e Feeler ze verbesseren, e Feeler deen och Implikatioune fir vill aner Leit 
huet. Domat sollen och dee moralesche Courage vun deenen Organisatiounen, vun der Media a Leit vu guddem 
Wëlle Rechnung gedroe ginn, déi d’Bahâ’i ënnerstëtzen an der Sich no enger gerechter Solutioun vun enger seriöer 
Ongläichheet. 

De Figaro erzielt de Fall vum Bassem Wagdi, 24 Joer al, dee seng Aarbecht op der däitscher Uni zu Kairo verluer 
huet, well hien net konnt e Bankkonto opmaachen, fir kënne säi Salaire ze kréien. „Am Ufank, huet d’Uni 
akzeptéiert mech anescht ze bezuelen, mee vu dass si un déi egvptesch Reegele gebonnen ass, hu si schlussendlech 
mäi Kontrakt gekënnegt. “ Iwwer sou an aner Fäll, gouf et an der egyptescher Press méi wéi 400 Artikelen. 


1 D’Versprieche vum Weltfridden, 1990, Horizonte, Umschlaf 

2 Tangi Salaun, aus dem Figaro, 2te Januar 2007 

3 bahainews.de 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 





- 247 - 

Bis 1960 gouf et an Egypten en unerkannten nationale Rot vun de Bahâ’i. Si haten en nationale Bahâ’i Zenter an e 
Kierfecht. Op eemol, an ouni Warnung, no dem decrét présidentiel 263, goufen all national a lokal Bahâ’i 
Institutiounen zougemaach a konfiskéiert. Iwwer bal 5 Jorzéngten hunn d’Membere vun der Bahâ’i Gemeng 
Emiddregung erdroen, si goufe beleidegt, waren ënnert der Surveillance vun der Police a ware falsche Verhaftungen 
ausgesat. 


346 D’Situatioun vun de Bahä’i an Egypten, Deel 2/2 

346t Emissioun um Radio ARA, 18ten an 19te Januar 2007. Déi egyptesch Justiz refuséiert de Bahâ’l, enger klenger 
reliéiser Minoritéit, d’Recht op eng Carte d’identité, well si net duerfen dropschreiwen dass si Bahâ’i sinn. Am 
Alldag ass dat zimlech schlëmm. Et heescht, dass d’Bahâ’i kee Gebuertszertifika fir hir Kanner kënne kréien, dass 
si kee Bankkonto duerfen opmaachen, keng Assurance duerfen huelen oder hir gro Kaart duerfen erneieren. 

„D 'Bahâ H, egvptesch Fantombierger“, so betitelt de Figaro vum 2te Januar en Artikel iwwer dës am Ufank ganz 
kleng Geriichtsaffär, flr déi sech awer elo vill méi Leit a Mënscherechtsorganisatiounen interesséieren. Den Hossam 
Bahgat ass Direkter vun der Associatioun fir Mënscherechter an Egypten. Hien assuréiert d’Défense vun de Bahâ’i. 
„Des Affär war e kruzialen Testßir déi reléis Fräiheet an Egvpten, “ sot hien. Obschonn d’Bahâ’i bis elo juristesch 
gesinn, verluer hunn, bleiwe si positiv, wat aner Geriichtsaffären uginn, déi nach amgaang sinn. Den Hossam 
Bahgat insistéiert: „D ’Regierung huet e Problem geschaf wou kee war, an elo muss si och eng Léisung fannen. “ 

D’Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet, den héchste Gremium am Bahâ’i Glawen, huet vim kuerzem e Message 
un déi egyptesch Bahâ’i geschéckt. Si schreiwen ënnert anerem dass d’Geriicht der Press hir Décisioun sou erkläert 
huet: Déi egyptesch Verfassung unerkennt nëmmen dräi Reliounen; den Islam, de Chrëschtentum an de Juddentum. 
Dëst Argument verfeelt awer d’Essenz a verschleiert dee wierkleche Punkt. Déi egyptesch Bahâ’i froe jo net dass de 
Bahâ’i Glawe soll unerkannt ginn. Wéi aner egyptesch Bierger, wëlle si nëmmen hir Rechter ausüben a kënnen eng 
Identitéitskaart kréien ouni mussen iwwer hire reliéise Glawen ze léien. 

Wat mat de Bahâ’i an Egypte geschitt, gëtt eis d’Geleeënheet flr iwwer dee méi breede Kontext nozedenken, an 
deem dës rezent Aktioun vum héchsten administrative Geriicht geschitt ass. Dat soll eis e méi grousse Sënn ginn, 
wat geschitt ass an zu wat et nëtzlech ka sinn. 

Et ass kloer dass Ongerechtegkeet herrscht. Uechter d’Welt ass jidderee betraff, sief et doheem, op der Aarbecht, 
oder an der Ëffentlechkeet, wéinst schlechtem Behuele vun Eenzelnen, Gruppen oder Regiemngen. Bahâ'u'llâh huet 
vill doriwwer geschriwwen, dass „schwéier Wolleken d’Gesiicht vun derÂerd geschwäerzt hunn an hir Leit 
doranner agewéckelt hunn. “ 

Haut an enger Zäit vu souvill Changement, ass d’Situatioun äussert schlëmm. Entgéigesat Prozesser vu Chaos an 
Uerder interagéieren an enger Spiral vun Turbulenz. An dat signaléiert eng Transitioun am geeschtegen a sozialen 
Agenda vun der Welt als Ganzt. 

D’mënschlech Gesellschaft ass op engem Punkt an hirer Evolutioun ukomm, wou d’Eenheet vun der ganzer 
mënschlecher Rass méi wéi néideg ass. Dës Realitéit net ze verstoen heescht einfach déi aktuell Krisis am 
Weltgeschéien net ze verstoen. De Prinzipp vun der Eenheet vun der Mënschheet gëtt eis de Code flr déi 
wäitgräifend Problemer ze léisen, déi all domat verbonne sinn. Als Bahâ’f heescht dat net nëmmen de Prinzipp vun 
engem friddlechen Zil, mee och d’Aarbecht déi domadder verbonnen ass, fir dat ze erreechen. 

Wann dëse Kampf fir Gerechtegkeet, vun de Bahâ’i wéi och vu ville Mënscherechtsorganisatiounen, dozou ka 
bäidroen, dass een eenzege globale Moosstab fir Mënscherechter ka geschaf ginn, ass et d’Méi wäert. Ouni Zweiwel 
wäert och Egypte sech erhiewen, fir dozou bäizedroen, Weltfridden a Prosperitéit ze schafen, en Dram vun all 
Natioun. 


347 Gott ass d’Quell vun all de Reliounen - Weltdag vun der Relioun, Deel 1/2 

347t Emissioun um Radio ARA, 18ten an 19te Januar 2007. „Et ass besser an d’Gebiet en Häerz ouni Wierder ze 
leeën, wéi Wierder ouni Häerz. “ Mahatma Gandhi 

Den drëtte Sonndeg am Januar ass Weltreliounsdag. Dësen Dag gouf 1950 an d’Liewe geruff a gëtt haut a méi wéi 
80 Länner op der Welt gefeiert. Firwat brauche mir sou en Dag? „Net iwwerall an der Welt, awer an Däitschland 
ass et säitJoere méiglech, dass Mënsche mat ënnerschiddlechem Glawe sech begéinen, sech méi no kommen a 
mateneen an d’Gespréich kommen. Wa mir een deen anere besser verstinn, kënne mir eis och zesumme besser 
verstinn. Nëmmen esou kënne mirfriddlech matenee liewen. “ Dat sinn d’Wierder vum Metropolit Augoustinos vun 
Däitschland an Exarch vun Zentraleuropa. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 




-248 - 

„Nëmmen deen, deen d’Chance huet säi Géintiwwer kennenzeléieren, ass an der Lag, Virurteeler zeerkennen a se 
ze bekämpfen. “ ass d’Positioun vum Charlotte Knobloch, Präsidentin vum Zentralrot vun de Judden an Däitschland. 

An de Kardinal Karl Lehmann, Präsident vun der däitscher Bëschofskonferenz seet: „ Mir duerfen dat Friemt net 
ausklammeren. Dat gëlt besonnesch fir déi reliéis Fro. Et wär paradox, wann den Dialog sech net drëm bekëmmere 
géif wat d’Mënsche gleewen a wat hinnen helleg ass. “ 

Erstaunlech a wierklech erfreelech ass en neien Timber, deen d’Republik vum Congo dëst Joer erausginn huet, an 
dat fir de Weltdag vun der Relioun. Uewen um Timber steet a grousse Buchstawen: „ Gott ass d’Quell vun all de 
Reliounen. “ An der Mëtt vum Timber fënnt een d’Symboler vun de verschiddene Reliounen. 

Dëse Weekend gëtt dëse Weltdag vun der Relioun och zu Lëtzebuerg gefeiert, sou zum Beispill zu Stesel am 
Porheem. Mat esou ville Kulturen, déi mir als Noperen hei zu Lëtzebuerg hunn, ass et nëmmen normal, dass mir 
profitéieren, eis besser kennenzeléieren. A sech kenneléieren heescht iwwer säi Glawe schwätzen, Meenungen a 
Gefiller austauschen. Dacks sinn et awer reliéis oder politesch Konflikter am Ausland, déi eis vläicht e schlechten 
Androck vun där enger oder anerer Relioun ginn. De Weltreliounsdag wëll den Dialog tëschent de Reliounen 
encouragéieren. Dësen Dag soll eis ureegen, méi dacks mat eisem Noper aus Wäissrussland oder mat eiser Nopesch 
aus Slovenien ze schwätzen. All Relioune betounen, dass déi eigentlech Bestëmmung vum Mënsch a senger 
Geeschtegkeet ze fannen ass. Eng séier a kuerzfristeg Befriddegung am Konsum oder a stännegen Oflenkungen 
vermëttele wuel kaum en ënneren Halt oder dauerhaft Gléck. 

De Weltreliounsdag hëlleft eis e bessert Versteesdemech ze kréien, fir dat grousst Spektrum vun de reliéise 
Meenungen; dësen Dag hëlleft eis, d’Mënsche ronderëm eis méi ze respektéieren, Mënschen aus anere Länner, 
Mënsche mat anere Kulturen a Mënsche mat enger anerer Relioun. Dëse Weltreliounsdag wëllt eng Bréck bauen. 
Eng Bréck wou op der enger Säit d’Leit gläichgülteg niewentenee liewen an op der anerer Säit, Leit, déi konstruktiv 
mateneen eppes zesumen ënnerhuelen. Eng Bréck mat enger faarweger Villfalt déi eis an eng méi friddlech Zukunft 
féiert, an eng Zukunft, déi och geeschteg méi räich ass. Wéi steet um neie congolesechen Timber: Gott ass d’Quell 
vun all de Reliounen. 

Fir méi iwwer aner Relioune kennenzeléieren, gitt op den Internetsit: 
worldreligionday.org oder sicht am Internet ënnert: Weltreligionstag. Dass et 
an all de grousse Reliounen eng golde Reegel gëtt, gesi mer méi genau an eiser 
nächster Emissioun. Ofschléissend dëst Zitat aus de Bahâ’i Schrëften: 

„Luet kenger Séil eng Laascht op, déi dir selwer net droe wëllt, a wënscht 
kengem eppes, wat dir iech net selwer wënscht. 1 2 “ 

Dieu est la source de toutes les religions. 


DIEU ESTIA SOURCE DE TOUTES LES RELIGIONS 


floumée<JMonâak 
dchnMgionj xÄ 

Obseivéc 

le Troisième Dimanche 
de Janviei 


République du 

cohgo 



348 Gott ass d’Quell vun all de Reliounen - Weltdag vun der Relioun, Deel 2/2 

348t Emissioun um Radio ARA, 25ten an 26te Januar 2007. Dieu est la source de toutes les religions. Gott ass 
d’Quell vun all de Reliounen, sou kann een op engem neien Timber liesen, deen déi kongolesesch Republik 
erausginn huet, bei Geleeënheet vum Weltreliounsdag, den drëtte Sonndeg am Januar. 

„Luet kenger Séil eng Laascht op, déi dir selwer net droe wëllt, a wënscht kengem eppes, wat dir iech net selwer 
wënschtr“ En Zitat aus de Bahâ’i Schrëften, an zugläich déi golde Reegel, déi een an all de grousse Relioune fënnt. 

Déi eelste Relioun déi mer kennen a vun där mir geschriwwen Texter hunn ass den Hinduismus, virun zirka 3700 
Joer. D’Texter heeschen Mahabharata an do liest een: „Dat hei ass d’Somme vun alle Flichten: Do kengem aneren 
dat Leed un, wat bei dir selwer Leed veruersaacht hätt. 

Am Talmud, an de jiddesche Schrëften, virun 3500 Joer, liest een: „ Wat dir wéi deet, dat do kengem aneren un. “ 

An der zoroastrescher Relioun, virun zirka 3000 Joer, fënnt een dësen Text: „Dot kengem eppes un, watfir iech 
selwer net gutt géing schéngen, “ Eng aner Iwwersetzung seet: „ Wat s du méchs, gëtt dir selwer och ugedoen. “ 

Da fanne mer en Text am Taoismus, an dat virun zirka 2600 Joer, dee seet: „Betruecht de Virdeel vun dengem 
Nächsten als däi Virdeel an den Nodeel vun dengem Nächsten als däin Nodeel. “ 

Am Buddhismus gëtt et en Text vum Buddha, Udana, Vers 18, an dat virun zirka 2500 Joer, dee seet: „Et soll ee fir 
aner dat Gléck sichen, wat ee sech selwer wënscht. “ 


1 Baha'u'llah, Aehrenlese 

2 Baha'u'llah, Aehrenlese 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 






- 249 - 

Am Chrëschtentum liese mir am Matthäus Evangelium 7:12 dëse Vers: „Alles, wat dir also vun aneren erwaart, dat 
maacht hinnen och! Doranner besteet d’Gesetz an d’Propheten. “ 

Virun zirka 1300 Joer fënnt een am Islam dësen Text vum Mohammed: „Kee vun iech ass e Gleewegen, sou laang 
hien net datfir säi Brudder wënscht, wat hie fir sech selwer gewënscht hätt. “ 

A virun zirka 140 Joer kann een dësen Text an de Bahâ’i Schrëfte vu Bahâ'u'llâh liesen: „Luet kenger Séil eng 
Laascht op, déi dir selwer net droe wëllt, a wënscht kengem eppes, wat dir iech net selwer wënscht. Dat ass Mäi 
beschte Rotfir iech, géift dir iech en dach zu Häerz huelen. “ 

Souwäit dës golde Reegel, déi een an all de grousse Reliounen erëmfënnt, eng Reegel, déi eis ermuddegt an eis 
encouragéiert, deem aneren ze begéinen a sech fir seng Relioun ze interesséieren. Et ass flott ze kucken, wat 
d’Relioune gemeinsam hunn, a wat si trennt. Et hëlleft jiddefalls enorm. Ass net grad dës golde Reegel, dat wat mir 
an eiser heitiger Gesellschaft brauchen. Ech denken do un d’éducation aux valeurs, also d’Erzéiung vu Wäerter, dat 
de Neie Lycée zum Beispill offréiert. Do sollen d’Schüler, ech zitéieren: „faire usage d’un esprit ouvert et critique, 
comprendre l ’autre et s ’engager. “ Dës dräi Etappe schénge mir enorm wichteg ze sinn an och logesch. Et probéiert 
een fir d’éischt emol sech a seng Ëmwelt kennenzeléieren an deen aneren ze verstoen. Duemo positionéiert ee sech, 
et hëlt ee Stellung zu sengem Liewen an et kuckt een, wéi ee sech an eiser Gesellschaft engagéiere kann. 

Wann ee gleeft, wann ee sech fir e Glawen entscheed oder och net, da positionéiert ee sech. An dat ass gutt esou. An 
duerfir ass dëse Weltreliounsdag esou wichteg. En Dag wou mir eis Zäit huelen, kritesch ze kucken, eis selwer an 
deen aneren, en Dag wou mir probéieren, deen aneren ze verstoen, en Dag wou mir kënne kucken, wéi mir dann 
eppes kënnen zesummen ënnerhuelen, well zesumme si mir méi staark. 

Wéi steet um neie kongolesechen Timber: Gott ass d’Quell vun all de Reliounen - Dieu est la source de toutes les 
religions. Loosse mir net iwwer Relioun streiden, mee loosse mer zesumme fir eng besser Welt schaffen, an dat mat 
vollem Engagement. 


349 D’Bahä’i: Eng Fro, eng Äntwert, Deel 1/10 

« Et ass liicht d ’Liewe schwéier ze huelen, awer schwéier et liicht ze huelen. » Nossrat Peseschkian 

« Wien eleng schafft, rechent zesummen.. Wie mat aneren zesummeschaftt, multiplizéiert! » Positive Psychotherapie 

Dacks ass et guer net sou einfach eng Fro iwwer d’Relioun kuerz ze beäntweren. Ech hunn op der offizieller Bahâ’i 
Intemetsäit interessant Froen mat kuerzen a passenden Äntwerte fonnt. Mir liewe jo och an enger Zäit, wou alles 
sou séier geet, ruck zuck, keng Zäit fir näischt, keng Zäit fir sech ze konzentréieren. Hei elo mol puer vun dëse 
Froen. Dës Froen sinn direkt Froen iwwer Tatsaachen an Zuelen am Bahâ’i Glawen. 

Wat gleewen d’ Bahâ ’i ? Bahâ’i gleewen, dass et nëmmen ee Gott gëtt, dass d’ganz Mënschheet eng Famill ass, an 
dass d’Relioun sech op enger fimdamentaler Eenheet baséiert. Bahâ’i erkennen, dass d’Komme vu Bahâ'u'llâh en 
Zäitalter opgemaach huet, wou Weltfridden entsteet. En Zäitalter, dat an alle den hellege Schrëften anticipéiert gouf, 
wou d’ganz Mënschheet hir geeschteg a sozial Maturitéit erreeche wäert. En Zäitalter, wou mir als eng vereente 
Famill an enger gerechter globaler Gesellschaft liewen. 

Wien ass Bahâ'u'llâh ? Bahâ'u'llâh gëtt vu Milliounen uechter d’Welt als de Gottesbote fir dës Zäit unerkannt. De 
Bahâ’i Glawe baséiert op Senge Léieren. 1817 an enger prominenter Famill am Iran gebuer, huet Hie schonn a 
Senger Kandheet ongewéinlech intellektuell Fäegkeete gewisen, obschonn Hien dat net an der Schoul geléiert hat, 
enger Schoul am Iran vum 19te Jorhonnert. Hien huet och gewisen, dass Hie sech hirginn huet, fir d’Situatioun vun 
den Aarmen am Land ze verbesseren. Säin Numm war Mirza Husayn Ali. Hien selwer huet sech mam Numm 
Bahâ'u'llâh identifizéiert, wat souvill wéi d’Herrlechkeet Gottes bedeit. Mat dësem Titel huet Säi Virleefer, de Bâb, 
Hie genannt. Wéinst Senge Léieren, gouf Bahâ'u'llâh an den Exil verbannt, en Exil vu 40 Joer, deen Hien an 
d’Hellegt Land bruecht huet. Do ass Hien 1892 gestuerwen. 

Wat ass de Bahâ ’i Glawen ? De Bahâ’i Glawen gouf virun 150 Joer gegrënnt. En ass haut eng vun de 
Weltreliounen, déi am schnellste wiesst. Mat iwwer 5 Milliounen Unhänger, déi praktesch an all Natioun vun der 
Welt wunnen, ass et déi Relioun, déi nom Chrëschtentum am wäitste verspreet ass. Bahâ’i wunnen a méi wéi 
100.000 Lokalitéiten ronderëm d’Welt, eng Expensioun, déi weist, dass si fest un den Ideal vum Weltbierger 
gleewen. 

Wat sinn e puer vun de Grondléiere vum Bahâ ’i Glawen ? Wann och de Bahâ’i Glawen déi spirituell Grondléiere 
bestätegen, déi all Gottesoffenbarer vu Gott bruecht huet, bréngt de Bahâ’i Glawen nei sozial Léieren, déi eng 
global Gesellschaft brauch. Dozou gehéieren d’Eenheet vun der Mënschheet, d’Gläichheet vun de Rechter a 
Méiglechkeete fir Männer a Fraen, d’Ofschafung vun all Forme vu Virurteeler, déi essentiell Harmonie vun der 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



-250 - 

Wëssenschaft an der Relioun, d’Tatsaach, dass mir eng universal Hëllefssprooch brauchen an d’Ofschafüng vun den 
Extreme vun Aarmut a Räichtum. 


350 D’Bahä’i: Eng Fro, eng Äntwert, Deel 2/10 

350 Sendung, 16n a 17te Februar 2007 

Wien ass de Bâb? Bahâ’i gleewen dass de Bâb en onofhänge Bote vu Gott war. Hien huet vun 1819 bis 1850 gelieft. 
Seng Missioun war et, nei sozial Prinzipien ze bréngen, déi fir d’Besoine vun enger globaler Gesellschaft passen. 
Seng Schrëften hunn de Wee virbereet fir d’Missioun vu Bahâ'u'llâh. De Bâb gouf 1850 op Uerder vum islamesche 
Clergé higeriicht. Si haten d’Gefill, hir Positioun wier a Gefor duerch d’Prinzipien, déi hien ënnerriicht huet. 

Wou a wéini huet de Bahâ’i Glawen ugefaangen? De Bahâ’i Glawen gouf 1863 inauguréiert, wéi Bahâ'u'llâh Seng 
Misioun zu Baghdad annoncéiert huet, an dat wärend dem éischten Deel vu Sengem Exil aus dem Iran. 

Wéivill Bahâ ’t ginn et? Et ginn de Moment iwwer fënnef Millioune Bahâ’i, déi an ëm déi 100.000 Lokalitéiten an 
all Deel vun der Welt liewen. De Glawen ass unerkannt als déi am meeschte verbreet Relioun, nom Chrëschtentum. 

Iluet de Bahâ ’t Glawen en internationalen Zentrum? De Bahâ’i Welt Zentrum ass an der Haifa/Akka Géigend vun 
Israel etabléiert. Et ass wou Bahâ'u'llâh 1868 an den Exil koum, an dat bis zu Sengem Doud 1892. Dës Gebitt ass 
haut d’Plaz wou de Glawe seng hellegst Schräiner huet. D’Griewer vu Bahâ'u'llâh a Sengem Virleefer de Bâb, an de 
Sëtz vum Glawe sengem intemationale Conseil. 

Wien ass un der Spëtzt vum Bahâ ’i Glawen? (ARA Emissioun 358 ) 

Gëtt et nëmmen eng richteg Relioun ? l Alleguer d’Weltreliounen sinn an hirer Essenz Etappen an der andauernder 
Offenbamng vun där enger Relioun. D’Relioune komme vun där selwechter Quell. Si hunn dee selwechte 
wesentlechen Zweck. Den Zweck vun der Relioun ass, déi mënschlech Rass ze leeden a si ze erzéien. Spirituell 
gesinn ass et eng Relioun, awer si ënnerscheede sech an hiren zweetrangegen Aspekter, wéi zum Beispill déi sozial 
Léieren, déi ëmmer nees änneren, an dat par rapport zu deem wat d’Mënschheet an hirer Entwécklung brauch. 

D ’Eenheet vun der Relioun. De Prinzipp vun der Eenheet vun der Relioun ass zentral an de Bahâ’i Léieren. 
Bahâ'u'llâh seet dass d’Mënschheet amgaang ass, kollektiv ze wuessen, bal esou wéi wann eng Persoun wiisst. 

“Den onverännerte Glawe vu Gott. ” Wa Bahâ’i soen dass déi verschidde Reliounen nëmmen eng Relioun sinn, da 
mengen si net, dass déi verschidde reliéis Organisatiounen déi selwecht sinn. Et ass éischter esou dass si gleewen 
dass et nëmmen eng Relioun gëtt an dass all Gottesoffenbarer hir Natur progressiv offenbaart hunn. Zesummen, 
sinn déi grouss Weltreliounen den Ausdrock vun engem eenzege gëttleche Plang, dee sech entfaalt. 

Wat huet de Bahâ ’t Glawe mam Islam ze dinn? De Begrënner vum Bahâ’i Glawen, Bahâ'u'llâh, gouf an eng 
moslemesch Famill a Gesellschaft gebuer. Et ass e bësse sou wéi d’Chrëschtentum aus dem Juddentum gewuess 
ass, oder de Buddismus aus dem Hinduismus, esou ass och de Bahâ’f Glawen aus engem islamesche Kontext eraus 
entstan. A genausou ass de Bahâ’f Glawen eng onofhängeg Relioun. Si huet hir eege Gesetzer, hir eege Léieren an 
hir eegen Institutiounen. 


351 D’Bahä’I: Eng Fro, eng Äntwert, Deel 3/10 

35 lst Sendung, 23ten a 24te Februar 2007. Wëllkomm bei der 35 lster Bahâ’f Emissioun hei um Radio ARA. Eng 
Fro, eng Äntwert, sou wäerte mir an den nächste puer Emissiounen iwwer de Bahâ’i Glawe schwätzen. Hei e 
weideren Deel dovun. Dës Informatioune fannt dir och op Englesch am Intemet ënnert bahai.org. 

Wéi eng Feierdeeg hunn d’Bahâ ’i? Et ginn all Joer 11 helleg Deeg. Si hunn ze di mat de Liewe vu Bahâ'u'llâh an 
dem Bâb. An da gëtt et nach d’Bahâ’I Neit Joer, den 21ste Mäerz. Dat gëtt iwweregens dëst Joer am Centre Prince 
Henri zu Walfer gefeiert. Méi Informatiounen iwwer dësen Owend kritt dir nach mat Zäit. Deen allerwichtegste vun 
deenen anere Feierdeeg ass Ridvân, eng Period vun 12 Deeg am Abrëll Mee. Et ass déi Period wou Bahâ'u'llâh Seng 
Missioun erkläert a geoffenbaart huet. Dës helleg Deeg, oder Feierdeeg gi vu Bahâ’f an hire Frënn zesummen an der 
Gemeng gefeiert a commémoréiert. Et ass dacks e besënnlechen a freeleche Moment, wou een eppes iwwer de 
bestëmmten Dag bäiléiert a wou een deem Anere méi no kënnt. Néng vun dësen Deeg sinn offiziell Bahâ’f 
Feierdeeg wou net geschafft gëtt. 

Hunn d’Bahâ ’i en hellegt Buch? Dat hellegst Buch am Bahâ’i Glawen ass de Kitâb-i-Aqdas. Et ass d’Buch vun de 
Gesetzer a geschriwwe vu Bahâ'u'llâh. Et ass een Deel vu ville Bicher, déi vun Him sinn. D’Bahâ’i Schrëften 
ëmfaassen ëm déi 100 Bicher a Bänner. Et fënnt een doranner vill vill Themen: Gesetzer a Prinzipie fir eist 


1 www.bahai.org 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 






-251 - 

perséinlecht Behuelen an och d’Fonktionnement vun der Gesellschaft. Da fénnt ee mystesch Texter déi sech mam 
Fortschrëtt vun der Séil befaassen an hirer Rees zu Gott. De Virleefer vum Bahâ’i Glawen, de Bâb an de Jong an 
Nofolger vu Bahâ'u'llâh, 'Abdu'l-Bahâ hunn och ganz vill geschriwwen a fir d’Bahâ’i gehéieren hir Schrëften zu den 
hellege Schrëften am Glawen an als eng Referenz. Ausserdeem sinn och d’Bibel, de Koran an déi aner helleg Texter 
vun den anere grousse Relioune vun de Bahâ’i als helleg unerkannt. 

Wat gleewen d ’Bahâ 7 iwwer Gott? Gott ass déi lescht Realitéit, l ’ultime réalité. Gott ass deen, deen den Universum 
erschaf huet. Seng Natur ass der Mënschheet onbekannt an net zougänglech. Wa mir Gott soen, oder Allah, 

Yahweh, Brahma ; all dës Nimm bezéien sech op dat Eent, op dat gëttlecht Wiesen. Iwwer Gott léiere mir duerch 
Seng Propheten, Seng Manifestatiounen, Seng Gottesoffenbarer. Si ënnerriichten a féieren d’Mënschheet. 

Wat ass den Zweck vun der Relioun? Firwat brauche mir Relioun? Gott huet Seng Gesetzer a Léieren der 
Mënschheet ginn, an dat duerch d’Propheten, d’Manifestatioune vu Gott. Mat dëse Gesetzer a Léiere kann all Séil 
Gott méi no kommen an d’Gesellschaft ka virukommen; materiell a geeschteg. Wärend eiser ganzer Geschicht, 
hunn d’Offenbarunge vun de Manifestatioune vu Gott d’Relioun emeiert. Firwat? Fir dass d’Mënschheet verstoe 
kann, zu wéi engem Zweck si wierklech erschaf goufen. 

Gëtt et just eng wierklech Relioun déi richteg ass? An hirer Essenz, an hirem Wiesen, sinn all d’Weltreliounen, wéi 
de Chrëschtentum, de Juddentum, den Islam, de Buddhismus, den Hinduismus, de Bahâ’i Glawen, Etappen an der 
andauemder Offenbamng vun der enger Relioun. All dës verschidde Reliounen komme vun der selwechter Quell. Si 
hunn all een an dee selwechten Zweck; déi mënschlech Rass ze féieren a si ze erzéien. Dat geeschtegt Fundament 
vun all de Reliounen ass dat selwecht. Si ënnerscheede sech awer an hiren zweetrangegen Aspekter. Dozou 
gehéieren déi sozial Léieren. Si ännere sech par rapport zu de Bedierfnesser vun enger Mënschheet, déi évoluéiert. 


352 D’Bahä’I: Eng Fro, eng Äntwert, Deel 4/10 

352st Sendung, 2ten an 3te Mäerz 2007 

Wéi weist Gott sech der Mënschheet? Wéi offenbaart Flie sech? Queesch duerch d’Geschicht huet Gott sech 
offenbaart, an dat duerch eng Successioun vu gëttleche Manifestatiounen, Propheten. Hir Léieren, moralesch, 
geeschteg a sozial, hunn dem Mënsch seng Relatioun mat Gott emeiert. Dës Léieren hunn dem Mënsch eng Basis 
ginn, fir dass d’Gesellschaft ka virukommen, kann avancéieren. Ënnert hinne fënnt een Abraham, Krishna, 
Zoroaster, Moses, Buddha, Jesus, Mohammet, de Bâb a Bahâ'u'llâh. Et ginn och nach aner Propheten. Hir Nimm 
goufe mat der Zäit verluer. 

F[u mir eng Séil? Déi wesentlech Identitéit vun all Persoun ass seng rationell an onstierflech Séil. Wann och eis 
Existenz op dëser Äerd vun eisem Kierper ofhänkt, ass déi mënschlech Natur awer fundamental geeschteg. 

Wéi biede Bahâ 7? Mir schwätze mat Gott, mir kommunizéiere mat Gott duerch d’Gebiet. Wa mir d’Wuert vu Gott 
liesen an driwwer nodenken, da kréie mir eng Féierung. An de Bahâ’i Schrëfte fanne mir Gebieder fir eng ganz 
Rëtsch vu Geleeënheeten an Uläss. Dobäi kommen nach verschidden deeglech Gebieder. Bahâ’i gleewen 
ausserdeem dass Aarbecht, déi am Geescht vum Déngscht gemaach gëtt, mam Gebiet gläichgestallt ass. Zesumme 
mat aktivem Déngscht, Meditatioun an dem Respekt vu geeschtegen a moralesche Gesetzer, erlabt d’Gebiet eis, eis 
ze entwécklen a méi no zu Gott ze kommen. 

Wat ass de Sënn vum Liewen? Den Zweck vun der mënschlecher Existenz ass fündamental spirituell, geeschteg. Et 
geet drëm eist geeschtegt an intellektuellt Potential ze entwécklen. An dat kënne mir maache wa mir versichen, Gott 
besser ze kennen a wa Mir zu Him bieden. Domat droe mir och eisen Deel dozou bäi, eng Zivilisatioun ze hunn, déi 
sech stänneg entwéckelt. 

Gleewe Bahâ ’i un den Himmel an un d’Häll? D’Konzept vun Himmel an Häll ass fir e Bahâ’i éischter eng 
Allegorie fir ze soen op een no oder wäit ewech ass vu Gott. Wa mir stierwen, ass den Zoustand vun eiser Séil 
ausschlaggebend, wéi mir d’Liewen nom Doud erliewe wäerten. Himmel an Häll si keng wierklech Plazen, et si 
geeschteg Realitéiten. 

Wat geschitt wann ech stierwen? Nodeem d’Séil vum Kierper getrennt ass, kënnt d’Séil an e geeschtege Beräich 
vun Existenz eran. An do kënnt d’Séil Gott ëmmer méi no. De Fortschrëtt vun der Séil vir Gott méi no ze kommen 
hänkt vun der Virbereedung of, déi d’Séil hei op der Äerd gemaach huet, an dat par rapport zu de Léiere vu Gott, de 
Léiere vun de Gottesoffenbarer. 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 252 - 


353 D’Bahä’i: Eng Fro, eng Äntwert, Deel 5/10 

353st Sendung, 9ten an lOte Mäerz 2007. Léif Radio Ara Nolauschterer, an eiser Rei Froen an Äntwerten iwwer de 
Bahâ’i Glawen gesi mir haut e weideren Deel mat Froen iwwer de Bahâ’i Glawen, an zwar wéi praktizéieren 
d’Bahâ’i hire Glawen? An déi éischt Fro ass déi heiten: 

Wéi verbreeden d’Bahâ ’i hire Glawen? Bahâ'u'llâh sot ganz kloer dass et d’Flicht vun all Bahâ’i ass, de Glawe mat 
Aneren ze deelen. Proselitismus ass awer verbueden. Dofir däerf een op keen Drock ausüben de Bahâ’i Glawen ze 
akzeptéieren. Déi onofhängeg Sich no der Wourecht ass nämlech e fundamentaalt Recht an eng Verantwortung vu 
jidderengem. Zur Zäit offréiere Bahâ’i Gemengen uechter d’Land sougenannte Studiekreesser un, fir all déi, déi méi 
iwwer de Glawe wësse wëllen. Am klenge Krees huet een do d’Geleeënheet, d’Bahâ’i Schrëften direkt ze liesen a 
sech mat aneren doriwwer auszetauschen. Wat sinn d’Bahâ’i Schrëften, wat ass d’Gebiet a wat seet de Bahâ’i 
Glawen zum Liewen an Doud? Dat sinn e puer vun den Themen, iwwer déi wärend dësen Owenter diskutéiert gëtt. 
Fir weider Informatiounen doriwwer, rufft am beschten am Sekretariat vum Bahâ’i Zenter un, dat ass de 442220 
oder direkt bei mir um 691334210. 

Wéi gëtt ee Bahâ Y? Et gëtt ee Bahâ’i wann ee Bahâ'u'llâh unerkennt als d’Manifestatioun vu Gott fir eis Zäit. Et 
gëtt ee Bahâ’i wann een akzeptéiert Seng Gesetzer a Léieren ze beuechten an och déi administrativ Institutiounen, 
déi Hien établéiert huet fir d’Vereenegung vun der Mënschheet. Praktesch heescht dat, et gëtt ee Member vun der 
Bahâ’i Gemeng wann een der verantwortlecher Bahâ’i Institutioun säi Glawen an Engagement matdeelt. Dat ka 
mëndlech oder schrëftlech sinn. An der Reegel ass et esou, dass een e Kolleg huet, dee Bahâ’i ass, an zu deem ee 
Vertrauen huet a mat deem een zesummen de Bahâ’i Glawe kennegeléiert huet. 

Huet een als Bahâ ’i iergendwelleg alimentaire Restriktiounen? Ginn et also Saachen, déi een net däerf iessen oder 
drénken? Am Bahâ’i Glawe kann een alles iessesn an drénken, ausser alkoholeschem Gedrénks an de Gebrauch vun 
Drogen. Si si verbueden. Et sinn dat narkotesch Drogen an Drogen déi Halluzinatiounen mat sech bréngen. 

Muss e Bahâ ’i en Deel vu sengem Akommes dem Glawe ginn? Bahâ’i maache reegelméisseg Contributioune fir déi 
Fonden, déi d’Aarbecht vum Glawen ënnerstëtzen. Si maachen dat je no deem wéi hir fmanziell Mëttele sinn. Dat 
ass een Aspekt vum Liewen. E Liewen am Déngscht zu sengem Matmënschen. Et ass dat eng geeschteg Flicht an 
eng Saach vun individueller Bewosstheet. All Spende sinn anonym an et gëtt op kee Fall iergend en Drock 
ausgeübt, fir dass ee soll eppes ginn. 

Wat sinn d’Gesetzer am Bahâ ’i Glawen? Gesetzer a Virschrëfte fir dat geeschtegt a moralescht Liewe vum 
Eenzelnen a fir d’Gouvemance an d’Entwécklung vun der Gesellschaft sinn een Deel vun de Bahâ’i Léieren. Do 
ginn et emol Gesetzer fir den Eenzelnen, ënnert anere sinn et: dat deeglecht Gebiet, d’Anhale vun enger Period vu 
Faaschten, d’Erzéiung vun de Kanner, sech net an d’Parteipolitik amëschen, an d’Flicht e Commerce oder e Bemff 
ze hunn. Da ginn et nach aner moralesch an ethesch Prinzipien, do fënnt een de Verbuet, schläicht iwwer aner Leit 
ze schwätzen, Sex ausserhalb vum Bestietness ze hunn, d’Glécksspiller an de Gebrauch vun Alkohol an Drogen, 
wann et net am Kader vun enger medezinescher Behandlung ass. An dann huet Bahâ'u'llâh Prinzipien an 
Institutioune beschriwwen, déi e Muster si fir dass eng vereente Gesellschaft effektiv fonktionéiere kann. Dës 
Prinzipien an Institutiounen droen natierlech och dozou bäi, dass d’Mënschen op der Welt materielle Wuelstand 
sollen hunn. 


354 D’Bahä’i: Eng Fro, eng Äntwert, Deel 6/10 

354st Sendung, 16ten a 17te Mäerz 2007 

Wéi ass d 'Bahâ ’i Astellung géintiwwer der Homosexualitéit? D’Bahâ’i Gesetz limitéiert erlaabte sexuell 
Relatiounen op déi tëschent Mann a Fra am Bestietnes. Vun engem Bahâ’i gëtt erwaart, dass hie sech dem Sex 
ausserhalb dem Bestietnes enthält. E Bahâ’i probéiert awer net, seng moralesch Wäerter deenen ze imposéieren, déi 
d’Offenbarung vu Bahâ'u'llâh net akzeptéiert hunn. Op där enger Säit verlaangen d’Bahâ’i Léieren dass ee seng 
moralesch Wäerter anhält, sief dat sexuell oder anescht. Op där aner Säit beuechten d’Bahâ’i Léieren och de Fait 
dass de Mënsch schwaach ass. Dofir ass jiddereen opgeruff, Toleranz a Verständnes ze weisen, wann et ëm 
d’Schwächt vum Mënsch geet. An deem Kontext wier et géint de Geescht vun de Bahâ’i Léieren, Homosexueller 
mat Vimrteeler ze betruechten. Déi nächst puer Froen sinn iwwer d’Liewen an der Gemeng. 

Ginn et Bahâ ’i Aktivitéiten, un deenen ech mech ka bedeelegen? Bahâ’i hu reegelméisseg Aktivitéiten, déi 
jidderengem op stinn. Et sinn dat Gebiets- a Meditatiounsowenter, Aktivitéite fir Kanner a Jugendlech an aner 
Projeten. Bahâ’i kommen a Studiekreesser zesummen, fir an enger partizipativer Approche d’Léiere vu Bahâ'u'llâh 
unzegoen. Da ginn et Aktivitéite wou d’Bahâ’i Feierdeeg gefeiert a commémoréiert ginn. Do ass och jidderee 
wëllkomm. Et ginn och genuch Geleeënheeten wärend gemittlechen Owenter, wou ee ka Froe stellen a méi kann 
iwwer de Glawe kenneléieren. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 253 - 

Wéi ass d 'Bahâ ’i Gemeng organiséiert? D’Liewen an der Bahâ’i Gemeng gëtt vun engem lokale Rot vun néng Leit 
geréiert. Si sinn demokratesch gewielt, ouni Nominatioun oder Propaganda, an dat op lokalem, nationalem an 
intemationalem Plang. Et sinn déi lokal geeschteg Réit, déi national geeschteg Réit, an op intemationalem Niveau, 
d’Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet. Dobäi kommen emannte Conseilléen, déi de lokalen an nationale 
Gemengen duerch hire Rot hëllefen a bäistinn. Am Bahâ’i Glawe gëtt et kee Clergé, keng Paschtéier. Lokal Bahâ’i 
Gemengen treffe sech all 19 Deeg fir e Fest, eng Versammlung wou iwwer d’Aktivitéiten an der Gemeng berode 
gëtt, wou een awer och zesumme biet an eng gemittlech Zäit matenee verbréngt. 

Wéi bieden d’Bahâ ’i, wéi luewe si Gott? D’Bahâ’i veréiere Gott duerch d’Gebiet an d’Meditatioun. Si bedeelege 
sech u Gebietsreuniounen an duerch aktiven Déngscht fir hir Gemeng. Eenzel soe si eent vun den dräi 
Flichtgebieder all Dag, sou wéi Bahâ'u'llâh dat verschriwwen huet. D’Bahâ’i Schrëfte bidde vill Méiglechkeeten, 
wéi een d’Gebiet gebrauche kann an et gi vill Gebieder fir déi ënnerschiddlechst Zwecker a Geleeënheeten. 
Ausserdeem ass d’Aarbecht, sou soen d’Bahâ’i Léieren, wa se am Geescht vum Déngscht gemaach gëtt, eng 
Manéier fir Gott unzebieden. 

Wéi stinn d’Bahâ ’i géintiwwer anere Reliounen? Bahâ’i begéinen d’Unhänger vun all de Reliounen am Geescht vu 
Léift a Frëndschaft. Sou verlaangt et och de Begrënner vum Glawen. Bahâ’i gesinn och keen eigentleche Konflikt 
mat anere reliéise Gemeinschaften. Si gleewe jo, dass all déi offenbaart Glawensrichtungen hiren Urspmng aus 
enger an der selwechter Quell kréien, nämlech Gott. An esou sinn och all d’Reliounen, hirem Wiesen no, just eng 
Relioun. 


355 D’Bahä’l: Eng Fro, eng Äntwert, Deel 7/10 

355st Emissioun - 23ten a 24te Mäerz 2007 

Wou kommen d’Suefir d’Bahâ ’i Aktivitéiten a Projeten? All d’Aktivitéite vun der Bahâ’i Gemeng ginn duerch 
fräiwëlleg Kontributioune vun den eenzelne Gleewegen ënnerstëtzt. Bahâ’i siche keng Fonge vun aneren a si 
akzeptéiere keng Fonge vun anere fir Aktivitéiten, déi mat der intemer Entwécklung vun der Bahâ’i Gemeng ze 
dinn hunn. Heiansdo gi Fonge vu privaten, nationalen oder intemationalen Agencen ugeholl. Dat ass dann, wa si fir 
sozial an humanitär Initiative sinn. Dat sinn zum Beispill Schoulen oder landwirtschaftlech Projeten, déi dozou 
déngen, der ganzer Gemeinschaft ze hëllefen. 

Wéi eng Roll huet deen Eenzelnen am Bahâ ’i Glawen? D’Aarbecht vum Glawen kann een an dräi interaktiv a 
komplementär Aktivitéiten andeelen: Dat wat deen Eenzelne mécht, dat wat d’Gemeinschaft mécht an dat wat 
d’Institutioune maachen. Hei kritt d’Roll vum Eenzelnen eng wesentlech Bedeitung. Well den Erfolleg vun der 
Gemeinschaft hänkt schlussendlech vum Eenzelnen of, vu senger Astellung géintiwwer de Léiere vu Bahâ'u'llâh. 

Als Bahâ’i hëlt een éischtens emol Inititativen fir aneren de Glawe méi no ze bréngen an et beméit ee sech an et 
hëlleft een, eng vereente Communautéit opzebauen. 

Wéi gesinn d’Bahâ ’i d’Bestietnes an d’Famill? D’Famill ass de Kär vum Liewen an der Gesellschaft. De Fortschrëtt 
vun der Gesellschaft ass ofhängeg vu Familljen, déi gutt fonktionéieren. D’Monogamie am Bestietnes tëschent 
Mann a Fra ass d’Fundament vum Familljeliewen. Bahâ'u'llâh beschreift d’Bestietnes a seet: Et ass „engFestungfir 
dat Gutt an eng Rettung“, op Englesch: „ a fortress of well-being and salvation “. E wesentlechen Zweck vum 
Bestietnes ass et d’Kanner ze erzéien. Et ass awer net deen eenzegen Zweck. 

Ginn et am Bahâ ’i Glawe Sekten oder Ofzweigungen? Bahâ'u'llâh huet eng Alliance établéiert, e Bündnes, dat de 
Glawe virun der Divisioun schützt. Dëst Bündnes gouf geschaf fir d’Eenheet vu Sengen Unhänger no Sengem Doud 
ze erhalen a fir eng Trennung ze verhënneren. D’Biindnes rifft all Bahâ’i op, sech zu Sengem eelste Jong, 'Abdu'l- 
Bahâ ze dréien. Hien ass nämlech den emannten Ausleeër vu Senge Léieren. Duemo ass et Shoghi Effendi 
gewiescht, den Hidder vum Glawe bis zu sengem Doud 1957. An haut ass et d’Universaalt Haus vun der 
Gerechtegkeet, de gewielten intemationale Rot. Déi, déi sech net un dëst Biindnes halen, kënne sech net Bahâ’i 
nennen. Obschonn Eenzelner probéiert hunn, d’Autoritéit op sech ze huelen, bleift d’Bahâ’l Gemeng eng eenzeg, 
organesch vereente Communautéit, fräi vun Trennung a Fraktiounen. 

Fiunn d’Bahâ ’i eng Plazfir ze bieden? Bahâ'u'llâh wollt, dat fréier oder spéider Haiser vun der Andacht vu grousser 
Schéinheet iwwerall do gebaut ginn, wou Bahâ’i wunnen. All Haus vun der Andacht soll ëmgi sinn vun 
Institutiounen, déi der Gesellschaft en Déngscht erweisen. Bis haut si siwen Haiser vun der Andacht gebaut ginn, op 
mannst eent an all Kontinent. Wann och hiren architektonesche Stil anescht ass, deele si sech verschidde 
Gemeinsamkeeten. All Haus vun der Andacht huet néng Agäng op néng Säiten a si sti ronderëm wonnerschéi Gäert. 
Dobäi kann ee soen, dass d’Nummer néng déi héchsten Zuel ass, déi Vollstännegkeet oder Eenheet symboliséiert. 
Dës Tempele si Plaze fir perséinlecht Gebiet a Meditatioun, genausou wéi kollektiv Ubiedung, wou helleg Schrëften 
gesot a gesonge ginn. 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



356 A wéi eng Aktivitéiten engagéieren d’Bahâ’i sech, Deel 8/10 

356st Emissioun, 30ten an 31ste Mäerz 2007. Aktivitéiten, déi anere vun Notze sinn. 


- 254 - 


E Bahâ’i verbréngt säi Liewen domat, sech selwer an d’Gesellschaft ze veränneren. Bahâ'u'llâh huet erkläert dass 
Transformatioun dee wierklechen Zweck vun der Relioun ass. Hien huet ausserdeem dës Ëmwandlungen op 
perséinlechem a sozialem Plang als interaktiv a complementaire beschriwwen. Dat eent geet mat deem aneren. 

Wann Transformatioun dee wierklechen Zweck vun der Relioun ass, dann ass et och kloer: wann ech mech änneren, 
wann ech zu engem bessere Mënsch ginn, da gëtt d’Gesellschaft och verännert. Ech liewe jo net aleng op enger 
Insel. Dofir sinn d’Bahâ’i entschloss fir d’Kapazitéit vum Eenzelnen ze erweideren. Si si fest entschloss, dass 
jidderen d’Méiglechkeet soll hunn, ze léieren. A wéi kann een dat besser maachen, wann net duerch Efforten, direkt 
an der Communautéit. Ass dat net déi beschte Manéier, d’Gesellschaft ze verbesseren. Et ass an de Beräicher vun 
der Erzéiung, der Landwirtschaft an der Santé, wou deen Eenzelnen encouragéiert gëtt a selwer d’Initiativ hëlt fir 
eppes a senger Gemeng ze maachen. All dës Efforte fannen hir Inspiratioun an deem wat Bahâ'u'llâh dozou sot: dass 
d’Mënschheet eng Eenheet ass an dass deen Eenzelne sech doflr asetzt; dass een alles probéiert, rassistesch oder 
aner Virurteeler ofzeschafen; dass een eng universel Norm vu Mënscherechter adoptéiert; dass jiddereen eng 
Erzéiung kritt; dass een d’Harmonie tëschent der Relioun an der Wëssenschaft unerkennt; dass ee sech niewent der 
Mammesprooch op eng intemational Sprooch eens gëtt; an dass een eng Weltregierung op d’Bee setzt. Dat sinn déi 
grouss Objektiver, déi grouss Ziler déi d’Bahâ’i uechter d’Welt versichen, an d’Realitéit ëmzesetzen. Si begéinen 
och gären anerer, déi sech fir dës Ziler asetzen. Si schaffen zesummen mat Netregierungsorganisatiounen. Dat si 
vimn allem och d’Vereenten Natiounen. Déi international Bahâ’i Communautéit ass do eng aktiv 
Netregierungsorganisatioun. 

An elo déi nächst Fro an eiser Serie Fro an Äntwert: Wéi eng Visioun vun der Zukunft Intnn d’Bahâ ’i? D’Visioun 
vun der Zukunft fir d’Bahâ’I baséiert op engem fundamentale Verständnes. An zwar dass d’Mënschen erschaf 
goufen, fir eng Zivilisatioun no vir ze bréngen, fir un enger Zivilisatioun ze schaffen, déi ëmmer weider geet, déi 
ëmmer weideravancéiert. Et sinn d’Propheten, d’Manifestatioune vu Gott, déi vun Zäitalter zu Zäitalter kommen, 
déi dëst Avancement virubréngen an encouragéieren. Bahâ'u'llâh huet verkënnegt dass d’Zäit komm ass fir 
d’Mënschheet an all hirer Ënnerschiddlechkeet an Diversitéit, hiert Potential ze realiséieren fir als een eenzegt 
Vollek ze liewen. E Vollek, dat eng Weltzivilisatioun schafe kann, déi op Gerechtegkeet a Fridde baséiert. 
D’Offenbamng vu Bahâ'u'llâh gesäit dat vir. 

Wéi stinn d ’Bahâ ’i géintiwwer der Politik? 

Bahâ’i huelen hir Verantwortung als e Bierger eescht. Si respektéieren d’Autoritéit vun der etabléierter Regierung 
duerch hir Loyalitéit. Si hale sech un d’Gesetzer vun hirem Land. Wa si sech och un de Regiemngswale bedeelegen, 
enthale si sech vun der Parteipolitik. Si ginn also net Member vun enger politescher Partei oder Fraktioun. Bahâ’i 
kënne wuel der Regierung an administrative Posten déngen. Si akzeptéieren awer keng politesch Posten a si stelle 
keng Kanditatur fir e gewielte Posten. Senger Regiemng déngen refletéiert ganz gutt d’Fonktionnement an der 
Bahâ’i Gemeng. Do gi Walen ofgehalen, déi fir déi administrativ Réit sinn. Et sinn dat Walen, déi ouni 
Nominatioun, an ouni iergendwelleg Kampagne sinn. 


357 Ginn d’Bahâ’i verfollegt? Deel 9/10 

357st Emissioun 6ten a 7ten Abrël 2007. Déi éischt Unhänger vu Bahâ'u'llâh a Sengem Virleefer, de Bâb, hu bmtal 
Oppositioun erlieft, ugestëppelt vum Clergé, a goufen zu dausenden ëmbmecht. Och nach haut leid de Bahâ’i 
Glawen ënnert uerger Ënnerdréckung am Iran, do wou de Glawe gebuer ass, an och an e puer aner moslemesche 
Länner. Am Iran sinn d’Bahâ’i déi gréisste reliéis Minoritéit. An de leschte Joere goufe vill vun hinnen ëmbruecht, 
an an de Prisong gehäit. Si hunn net méi dierfte schaffen a si hate kee Recht méi op Erzéiung, an dat aus enger 
eenzeger Uersaach: hire Glawen, si si Bahâ’i. Bahâ’i goufen och ënnert faschisteschen an kommunistesche Regimer 
verfollegt. 

Wat ass d’Ursaach vun de Problemer an der haiteger Welt? Am Duerchemeen, am Chaos, an an der Konfusioun, 
déi een am Moment an alle Beräicher vum Liewe fënnt, an déi och nach ëmmer méi grouss ginn, an all deem gesinn 
d’Bahâ’i zwee Prozesser, déi gläichzäiteg agéieren: et sinn dat déi lescht Häerzklappe vun enger aler Uerdnung, déi 
et net méi fäerdegbréngt, den Ufuedemnge vun eiser haiteger Gesellschaft gerecht ze ginn an déi éischt Häerzklappe 
vun enger neier Uerdnung, sou wéi den aktuellen Trend zur globaler Kooperatioun, dem globalen 
Zesummeschaffen. Dësen Trend kritt Ënnerstëtzung vun enger Well vun neier Technologie a vum séiere Fortschrëtt 
an de Beräicher vun der Wëssenschaft, Technologie, der Konscht. Si all hunn aus der Welt Nopere gemaach. Et ass 
evident dass uechter d’Welt eng Kraaft amgaang ass, alles ze regeneréieren. Mee d’Mënschheet als e ganzt huet des 
Realitéit nach net erkannt. Et ass dat eng Realitéit déi Bahâ'u'llâh erkläert huet. Sou laang mir dat net erkennen, sou 
laang verlängere mir d’Léisunge fir d’Problemer vun eiser Zäit. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 255 - 

Wat ass d ’Bahâ ’i Positioun géintiwwer dem Status vun de Fraen? D’Bahâ’i Schrëfte soe ganz kloer, dass et vum 
spirituelle Gesiichtspunkt, keen Ënnerscheed gëtt tëschent Fraen a Männer. Et gëtt och keng Basis, sief dat 
moralesch, biologesch oder sozial, fir d’Fraen ze diskriminéieren. Dofir gëtt eng wesentlech Gläichheet vu Rechter 
a Méiglechkeeten tëschent deenen zwee assuréiert an encouragéiert. 

Wéi gesinn d’Bahâ ’i d’Ëmweltkrisis? Mat Recht muss ee sech ganz vill Suergen ëm eis Ëmwelt maachen. Déi 
kritesch Situatioun an där eis Ëmwelt am Moment ass, ass eng vun enger Zuel vu Problemer, déi vun eis all 
verlaangt, dass mir eist Verhalen änneren. D’Bahâ’i gleewen dass d’Mënschheet zur Zäit an enger turbulenter 
Transitiounsphase ass, eng Zäit déi eis zu enger vereenter globaler Gesellschaft féiert. D’Mënschheet kann an 
Harmonie mat der natierlecher Ëmwelt liewen. Dofir muss si sech awer gläichméisseg ëm hir geeschteg a materiell 
Potentialer bekëmmeren. 

Wéi stinn d’Bahâ 7 zu de Mënscherechter? Vun der Gebuert aus un, huet all Mënsch Rechter. Dës Mënscherechter 
musse fir jidderee gläich applizéiert ginn, an dat no enger universeller Norm. Bahâ'u'llâh leet vill Wäert op 
d’Gerechtegkeet a Senge Schrëften; Gerechtegkeet fir eng global Gesellschaft, déi sech asetzt fir d’Eenheet vun der 
Mënschheet. Et ass kloer dass wann d’Mënschheet soll eng sinn, dass mer dann och gläich Rechter fir jidderee 
brauchen. D’Bahâ’i Léieren ënnersträichen dës Rechter fir deen Eenzelnen, an deem hie soll fair si mat sech selwer 
an deenen aneren. 


358 Wat ass d’Bahä’i Positioun géintiwwer der Aarmut ? Deel 10/10 

358st Emissioun, 13ten a 14ten Abrëll 2007. Extremer vu Räichtum an Aarmut féieren net zu enger gerechter 
Gesellschaft a mussen eliminéiert ginn. De Problem vun der Aarmut kann awer geléist ginn. D’Bahâ’l verstinn, dass 
d’Entwécklung vun enger richteger Aarbechtskultur dozou ka bäidroen. Dat heescht dass een d’Aarbecht als eppes 
soll kucken, woumat een aneren en Déngscht erweise kann. Dat gëlt sou gutt fir eng Botzfra wéi fir en Dokter. 
Jiddereen hëlleft der Gesellschaft op seng Manéier, sou gutt wéi méiglech. Dës Astellung zu der Aarbecht brauch 
awer d’Ënnerstëtzung vun enger gerechter Gouvernance an universel Erzéiung fir jiddereen ass néideg. Well 
nëmme mat enger Erzéiung, wou d’Potentialer vum eenzelne kënnen erkannt an entwéckelt ginn, kann hie sech och 
entfalen a säin Deel an der Gesellschaft bäidroen. 

Wat ass d 'Bahâ ’t Konzept vun der Aarbecht? Bahâ’i gleewen dass Aarbecht, déi am Geescht vun engem Déngscht 
un der Mënschheet gemaach gëtt, eng Form vu Gebiet ass. All d’Bahâ’i sinn opgefuerdert, hire Liewensënnerhalt ze 
verdéngen, an deem si e Beruff ausüben, en Handwierk oder e Geschäft, an dass si hirer Gemeng en Déngscht 
erweisen. 

Wéi ass d ’Bahâ ’i Stellung géintiwwer der Wëssenschaft an dem technologesche Fortschrëtt? Fir d’Bahâ’i sinn 
d’Wëssenschaft an d’Relioun zwee komplementar Systemer vu Wëssen. Si ergänze sech. Si ware vu jeehir déi 
mächtegst Instrumenter fir d’Realitéit ze erfuerschen an d’Zivilisatioun weiderzebréngen. Wa mer wëllen eng 
friddlech a gerecht Gesellschaft schafen, da brauche mir och eng harmonesch Interaktioun vun der Wëssenschaft an 
der Relioun, wou jiddereng an hirer eegener Sphere agéiert. 

Wien ass un der Spëtzt vum Bahâ 7 Glawen ? Bahâ'u'llâh huet e System vun demokratesch gewielte Réit geschaf, an 
dat op lokalem, nationalem an internationalem Niveau. Un der Spëtzt vum Glawen ass d’Universaalt Haus vun der 
Gerechtegkeet. Dat ass en intemationale Rot vun néng Leit. Dëse Rot gëtt vun de Membere vun all den nationale 
Réit all fënnef Joer gewielt. Dësen héchste Gremium huet säi Sëtz um Bierg Karmel zu Haifa, an Israel, dem 
hellege Land fir véier grouss Reliounen. 

Souwäit zu de Froen an Äntwerten iwwer de Bahâ’i Glawen. Dir fannt all dës Froen um Intemet ënnert 
www.bahai.org . Dëse Freideg den Owend invitéieren déi Steseler Bahâ’i op hire Gebietsowend, and dat um 8 Auer 
am Porheem géintiwwer der Kierch. Jiddereen ass wëllkomm. Eemol am Mount invitéieren déi Steeseler Bahâ’i 
iech op e Gebiets- a Meditatiounsowend, an dat am Porheem, géintiwwer der Kierch. Fir déi genau Datumer, mfft 
am einfachste bei eis am Radio Ara un, dat ass den 222289. An elo presentéieren ech iech eng nei CD, speziell fir 
all d’Frënn vum Chouer. 


359 Stimmen Bahäs - Eng speziell Chorale, Deel 1/3 

20ten an 21sten Abrëll 2007. Wëllkomm bei eiser 359ster Emissioun um Radio ARA. Ech si ganz frou, iech haut 
kënnen eng relativ nei CD virzestellen. A fir eis Radio ARA Nolauschterer hunn ech kleng Iwwerraschung, oder e 
klenge Cadeau, méi doriwwer zum Schluss vun der Emissioun. 

Et ass de Bahâ’i Chouer aus Däitschland, deen dës CD erausginn huet. Hei dat éischt Stéck op der CD: 

Allâh ’u’Abhâ. Et ass arabesch an heescht: Gott, deen Allherrlechen. 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





-256 - 

Dat 2t Stéck op der CD kennen déi meeschte Bahâ’l. Et ass e Gebiet: Blessed is the spot. Op Lëtzebuergesch geet 
d’Gebiet esou: “Geseent ass den Uert, an d’Hans, an d'Plaz, an d’Stad, an d’Häerz, an de Bierg, an den 
Ënnerdaach, an d’Hiel, an den Dall, an d’Land, an d’Mier, an d’Insel, an d’Wiss, wou Gott ernimmt a Säi Luef 
verherrlecht gëtt. ” 

Dat 3t Stéck ass och ganz bekannt. Et ass aus de Verbuergene Wierder vun Bahâ'u'llâh: ,, 0 Jong vum Geescht! Dat 
hei ass Mäin éischte Rot: Dass du e rengt, guttmiddegt a stralend Häerz hues, sou dass du onvergänglech 
Herrlechkeet kriss, onzerstéierbar an éiweg. “ 


360 Stimmen Bahâs - Eng speziell Chorale, Deel 2/3 

360st Emissioun, 27ten an 28ten Abrëll. 

Dat 4t Stéck ass e Gebiet fir Kanner vun 'Abdu'l-Bahâ, hei op Spuenesch gesongen. „ O Gott, leed mech, pass op 
mech op, erliicht d’Luucht vu mengem Häerz a maach aus mir e stralende - Stär. Du bass dee Mächtegen an dee 
Staarken. “ 

Dat 5t Stéck ass e Verbuergent Wuert vu Bahâ'u'llâh. D’Musek ass dës Kéier vum Petra Held. „ O Jong vun der 
Existenz! Mat den Hänn vun der Muecht hunn Ech dech gemaach a mat de Fangere vun der Kraaft hunn Ech dech 
erschaf; an an dech hunn Ech d’Essenz 1 vu mengem Liicht geluecht. Sief domat zefridden a sich soss näischt, well 
Mäi Wierk ass perfekt a Mäi Gebot ass verbindlech. Sief dir dees gewëss an zweiwel net 2 . “ 

Dat 6t Stéck ass en Text vum Bâb. D’Musek ass vum Tom Price. „ O Gott, mäi Gott, deen, deen ech gären hunn. O 
Gott, mäi Gott, de Wonsch vu mengem Häerz. ” 

361 Stimmen Bahâs - Eng speziell Chorale, Deel 3/3 

4ten a 5te Mee 2007. Dat 7t Stéck ass e Gebiet fir Heelung vun Bahâ'u'llâh. “Däin Numm ass meng Heelung, o mäi 
Gott, an Denger ze gedenken 3 ass meng Medezin. No bei Dir ze sinn ass meng Hoffnung, an d’Léift fir Dech ass mäi 
Geleet. Deng Baarmhäerzegkeet ass meng Heelung a meng Hëllef a béide Welten, an dëser an an där déi kënnt. Du 
bass wierklech Deen, Dee ganz a guer gutt ass, deen alles weess afir alles eng Léisung kennt. ” 

Dat 8t Stéck ass och nees e Gebiet, dës Kéier vum Bâb. Hei den Text op Lëtzebuergesch. “So: Gott geet alle 
Saachen duer, an iwwer all Saachen ewech, an näischt an den Himmelen an op der Äerd, ausser Gott kann duer 
goen. A Wierklechkeet ass Hie selwer deen dee weess, den Erhaler, den Allmächtegen. “ 

Dat 9t Stéck op der CD ass och ganz bekannt. Yâ Bahâ'u’l-Abhâ, Yâ Ali'u'l-Alâ. Et ass eng Invokatioun a bedeit: „ O 
Du Herllechkeet vum Allgnädechsten, O Du Héije vu Gott. “ 

Dat 10t a virlescht Stéck op dëser CD ass en Text vun Bahâ'u'llâh. „Lass dir geniigen an Mir, ... Sief zefridde mat 
Mir a sich keen aneren, fir dir ze hëllefen, well keen ausser Mir kann dirjee duergoen. "... 

“Be thou content with Me and seek no other helper.For none but Me can ever suffice thee. ... 

Sache te contenter de moi et ne cherche nul autre pour te secourir, carjamais personne en dehors de moi ne te 
suffira. ... 

Laß dir geniigen an Mir und suche keinen anderen Helfer, denn keiner außer Mir kann dirjemals genügen. “ 

An dat lescht Stéck op der CD ass eng Variatioun vun Allâh ’u ’Abhâ. D’Musek ass vum Lasse Thoresen. 


362 Bahä’i Neiegkeeten, Deel 1/2 

362st Sendung um Radio Ara, 1 Iten an 12te Mee 2007. Wëllkomm bei eiser 362ter Bahâ’i Emissioun um Radio 
ARA. All Joer, Enn Abrëll, ginn zu Lëtzebuerg, wéi och an deene meeschte Länner op der Welt, d’Membere vum 
Nationale Rot vun de Bahâ’i gewielt. Zu Lëtzebuerg war et dëst Joer déi 45st Nationalkonventioun am Bahâ’i 
Zenter, allée Léopold Goebel an der Stad. D’Konventioun huet freides owes ugefaang a war sonndes nomëttes 
fäerdeg. Bei der Konventioun geet et drëm, den Nationale Rot ze wielen, dat sinn am ganzen néng Memberen aus 
der erwuessener Bahâ’f Gemeng zu Lëtzebuerg. Dat si bei eis am Land 266 Erwuessener. Si sinn alleguer op der 
Wielerlëscht. Déi nonzéng Delegéiert op der Konventioun wielen also ënnert all den Erwuessenen am Land néng 
Leit, fir an den nationale Rot. 


1 d'Wiesen 

2 dorunner 

3 d’Erënnerung un Dech 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 






-257 - 

D’Konventioun ass awer och geduecht fir dass all Interesséierte sech kann e Bild vun der Bahâ’i Gemeng maachen 
a konstruktiv Suggestioune fir deen neien nationale Rot ka maachen. Dofir ass et och de Moment, wou déi 
verschidde Comitéen, déi ënnert der Leedung vum Nationale Rot schaffen, hire Bilan zéien an hire Rapport ofginn. 

Et gesäit een also hei, wéi gutt d’Gemeng och organiséiert ass. Et ass och bei der Konventioun, wou den héchste 
Bahâ’i Gremium, d’Universaalt Haus vun der Gerechtegkeet sech an engem Bréif un d’Bahâ’i vun der Welt riicht. 
An deem Bréif fënnt een, zesummegefaasst, normalerweis dat, wat am leschte Joer geschitt ass a wat d’Pläng fir 
d’Zukunft sinn. Fir de Message vun dësem Joer, also 2007, war et ganz kloer, wéivill Fortschrëtter an Efforten 
d’Bahâ’i Gemengen uechter d’Welt gemaach hunn, fir de Glawen ze verbreeden an ze festegen. Zu der momentaner 
Lag vun der Welt soe si dass d’Mënscheet sou néideg Besoinen huet, an dass wa si keng geeschteg Nahrung kritt, 
ëmmer méi déif an d’Hoffnungslosegkeet fällt. An dass et dofir sou dréngend ass, dass all Bahâ’i sech senger 
Verantwortung bewosst ass, de Bahâ’i Glawen ze léieren. 1 

Ech duerf natierlech elo net vergiessen, iech d’Result vun der Wal vum Nationale Rot matzedeelen. Mat alle gëltege 
Walziedele goufen déi 9 Membere gewielt. Dat sinn déi 3 Dammen, Berthy Schoos, Esther Zana-Nau a Marie- 
Thérèse Tesch, an déi 6 Hären, Amir Saberin, Nazareno Gottardi, Hamid Baki, Fari Khabirpour, Claude Wiltgen, 
Paul Arbab. Un den Nimm eleng héiert ee schonn, wéi verschidden d’Zesummesetzung vun dësem Nationale Rot 
vu Lëtzebuerg ass. Hinne meng beschte Gléckwënsch a Wonsch, dass si d’Geschécker vun der Bahâ’i Gemeng zu 
Lëtzebuerg mat Takt a Wäisheet vimbréngen. 

Sou, an elo nach e puer Neiegkeete vun eisen Noperen. Et ass déi däitsch Bahâ’i Intemetsäit, déi sech ganz flott 
erneiert huet. Ënnert www.bahai.de gesäit een direkt op der éischter Säit kuerz Portraite vu Bahâ’i, déi an 
Däitschland liewen. Sou zum Beispill de Volker Grossmann, 45 Joer, vu Beruff Zänndokter. Seng Hobbye si Päerd 
reiden an dauchen. An esou ass hie Bahâ’i ginn: 

„ 1984, a Frankräich, an der Vakanz, hunn ech eng jonk Fra getraff, déi keen Interessi hat, mat Männer ze 
schwätzen afir mech lass ze ginn, huet si mir iwwer d 'Bahâ Y Saach erzielt. De Contraire ass passéiert. Haut ass si 
meng Fra! No e puer Méint wosst ech souvill, dass ech mech als Bahâ ’i erkläert hunn. Wat bedeit etfir mech 
Bahâ Y ze sinn: Eng Bezéiung zu Gott ze hunn, eng Bestätegungfir richtegt Verhalen ze fannen an eng Féierung 
duerch déi Helleg Schrëften. An natierlech och d’Gemeinschaft vun de Bahâ Y an der ganzer Welt. “ Da seet hien 
dräi Grënn Bahâ’i ze ginn: Aktiven Déngscht an der Gesellschaft, eng kloer Bezéiung zu Gott duerch déi 
authentesch Schrëfte vum Gottesoffenbarer an den Opbau vun enger zukunftsorientéierter Weltuerdnung. 

Ech kënnt sougär nach weiderfüeren, mee mir hu bal keng Zäit méi. Just nach eng kleng Bahâ’i Erënnemng vum 
Volker Grossmann: D’Nonzéngdeegfester an hirem Pionéierposten a Sibirien, déi sou schéin harmonesch waren, 
dass si owes ugefaangen hunn a bis den nächsten Dag mëttes gedauert hunn. 

Mat dëse flotte Beispiller vun einfache Mënschen, déi Bahâ’i sinn, kritt een direkt den Androck vun enger 
dynamescher Gemeng, déi op ass, a sech gären no bausse wéisst. D’Faarwe vun der Säit sinn diskret haaptsächlech 
wäiss mat e bësse giel bis hell orange. All kéiers, wann een d’Säit opmécht, kënnt en anere Portrait mat engem 
anere klengen Zitat aus de Bahâ’i Schrëften. Sou zum Beispill: „Et soll kee sech mengen, wann hie säi Land gär 
huet, mee wann hien d’ganz Welt gären huet. “ 2 


363 Bahä’i Neiegkeeten, Deel 2/2 

363st Sendung um Radio Ara, 18ten an 19te Mee 2007. Wëllkomm bei eiser 363ter Bahâ’i Emissioun um Radio 
ARA. Haut e weidere Bléck bei eis däitsch Noperen an hir offiziell Bahâ’i Intemetpresenz ënnert www.bahai.de . 

Mat dëse flotte Beispiller vun einfache Mënschen, déi Bahâ’i sinn, kritt een direkt den Androck vun enger 
dynamescher Gemeng, déi op ass, a sech gären no bausse wéisst. D’Faarwe vun der Säit sinn diskret haaptsächlech 
wäiss mat e bësse giel bis hell orange. All Kéier, wann een d’Säit opmécht, kënnt en anere Portrait mat engem anere 
klengen Zitat aus de Bahâ’i Schrëften. Sou zum Beispill: „Et soll kee sech mengen, wann hie säi Landgär huet, 
mee wann hien d’ganz Welt gären huet. “ 3 

Hei e kuerze Portrait vum Anja Nicke. Hatt huet 33 Joer, ass vu Bemff Léierin, ass awer de Moment am Bahâ’i 
Weltzentrum zu Haifa, Israel als Bénévol, am Beräich Management. So ass hatt Bahâ’i ginn. 

„Meng Eltere sinn allebéid Bahâ’i an hunn hir Kanner an dësem Sënn erzunn. Dofir hunn ech mech ëmmer als 
Bahâ ’i gesinn. Wéi ech no der Schoul mat 18 vun doheem fortgaang sinn, koum de Moment, mech selwer an 


1 Ridvan 2007, Para 5 

2 Bahâ'u'lläh 

3 Bahâ'u'llâh 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 






- 258 - 


d’Hand ze huelen. Dat war d'Zäit, wou ech ugefaangen hunn, ganz bewosst fir meng Bezéiung zu Gott 
Verantwortung ze iwwerhuelen. “ 

Wat bedeit et fir mech Bahâ Y ze sinn? Et bedeit, sou seet d’Ana, Gott duerch säi fir d’lescht geschéckten 
Offenbarer, Bahâ'u'llâh versichen ze erkennen; dat heescht och all Dag duerno ze striewen, dat eegent Liewen 
ëmmer méi mat de Léiere vu Bahâ'u'llâh an Eeklang ze bréngen an am Opbau vun enger neier Kultur matzewierken, 
déi dem wierkleche Mënschsinn entsprécht an esou e Kader setzt, an deem all Mënschen d’Méiglechkeet kréien, dat 
Potential ze entfalen, dat si vu Gott kruten. 

Dräi gutt Grënn, Bahâ 7 ze ginn. D’Bezéiung, déi mir mat Gott hunn, ass déi wichtegst vun eisem Liewen, well 
doduerch léiere mir iwwer d’Wierklechkeet vun alle Saachen an der Welt an iwwer eis eege Wierklechkeet. Ëmmer 
méi doriwwer ze léiere bedeit, ëmmer méi iwwer eis selwer ze léieren an doriwwer, firwat mir eigentlech op der 
Welt sinn. Bahâ'u'llâh ass dee fir d’lescht geschéckten Offenbarer vu Gott, a bréngt eis esou eist Wëssen iwwer Gott 
op den neitste Stand. 

D’Léiere vu Bahâ'u'llâh si wouer, an et ass ëmmer gutt, sech der Wourecht opzemaachen. 

Bahâ'u'llâh weist eis, wéi stralend d’Zukunft ass, déi fir d’ganz Mënschheet bestëmmt ass, an och, wat ze maachen 
ass, fir zu dëser Zukunft ze kommen. Wie Bahâ’i ass, kuckt optimistesch an hoffnungsvoll an d’Zukunft, a kann am 
Kader vun dëser Visioun zu ville gudde Saachen am Groussen an am Klenge bäidroen. 

A fir dëse Portrait vum Anja ofzeschléissen, hei säi Lieblingstzitat: „Dofiir befäeg mech, O mäin Här, aus Léift zu 
Dir an ëm däi Wuelgefalen wëllen ze kuclcen, wat s du gären hues. “ 

Fir ofzeschléissen nach eng Neiegkeet vu méi wäit. Den 1 lte Mee am Spidol zu Apia ass seng Altesse Royale 
Susuga Malietoa Tanumafili II am Alter vu 94 Joer gestuerwen. Hie war Bahâ’i an ee vun deenen am längste 
regéierende Monarche vun der Welt. Den héchste Bahâ’i Gremium schreift an enger Botschaft iwwer hien: „Säin 
Déngschtfir d’Mënsche vu Samoa als Staatsoberhaupt huet sech duerch seng héich Prinzipie charakteriséiert, säin 
opriichtegt Matgefill a sengperséinlech Bescheidenheet a senger Suergfird’Wuel vu jidderengem. “ 

Zënter der Onofhängegkeet vu Samoa vun Neiseeland 1962, war hien de Staatschef vu sengem Land. Hie war och 
den éischte regéierenden Herrscher weltwäit, dee Bahâ’i gouf. 


364 Buchvirstellung: D’Trap zum Gléck, Deel 1/2 

364st Sendung um Radio Ara, 25ten an 26te Mee 2007. Wëllkomm bei eiser 364ter Bahâ’i Emissioun um Radio 
ARA. Um Programm ass haut eng Buchvirstellung aus dem Fischer Verlag: Die Treppe zum Gliick, 50 Antworten 
auf die grossen Fragen des Lebens. 

Geschriwwen ass d’Buch vum Nossrat Peseschian an dem Raymont Battegay, zwee bekannte Psychotherapeute mat 
grousser praktescher Erfarung. Si ginn Äntwerten, net abstrakt, awer ëmmer direkt op eis Liewenswierklechkeet 
bezunn. Déi gutt Neiegkeet: fir eis Radio Ara Nolauschterer hu mir zwee Bicher am Studio. Alles wat dir musst 
maachen, ass, mir no der Sendung unzeruffen, an dat um 691334210. 

D’Froen, déi d’Buch stellt, si wierklech interessant. Wéi fannen ech dat richtegt Verhältnes tëschent Aarbecht a 
Famill? Wéi fannen ech Kraaft, wann ech meng Aarbecht verléieren? Wouhir weess ech, wien ech wierklech sinn? 
Wéi üben ech Geloossenheet? Wéi ginn ech mam Verloscht vun enger Persoun ëm, déi ech gär hunn? Kann een dat, 
wat ee verpasst huet, nohuelen? 

Dir frot iech vläicht, firwat dës Buchvirstellung an eiser Bahâ’i Emissioun. Dat ass ganz einfach; Den Nossrat 
Peseschkian, ee vun den Auteure vum Buch ass Bahâ’i. Hien ass och Begrënner vun der Positiver Psychotherapie. 
Hie wunnt net wäit vun eis ewech, bei Frankfurt an d’lescht Joer krut hien d’Bundesverdienstkreuz. 

An der Aféierung zum Buch schreiwen si dat heiten: De Mënsch, wéi och ëmmer hie psychesch a kierperlech ass, 
an a wéi enge soziale Bedingungen hien och lieft, huet, ausser an enger schwéierter Depressioun, ganz déif a sech 
selwer d’Hoffhung, dass hien och nees eng besser Zäit erliewe wäert. Hoffnung ass mat engem Liichtstral ze 
vergläichen, deen souguer dacks nach da liicht, wann de Mënsch vu Misär ëmginn ass. Déi eng gesinn d’Hoffnung 
an hirer irdescher Zukunft, déi aner, wa si vun dëser Welt Äddi soen, fir an eng gëttlech Gerechtegkeet opgeholl ze 
ginn. Déi Depressiv brauchen äerztlech Hëllef an d’Ënnerstëtzung vun hirem Ëmfeld als Zeeche vun der Hoffnung. 

Ganz allgemeng dat heiten: Wa mir eis op eis selwer zréckzéien, da fille mir eis eleng. Mir sinn emol ebe Wiesen, 
déi dat mënschlecht Mateneen an Zouneigung brauchen. Wann dëst Buch de Lieser ka Mutt ginn, fir op hir 
Matmënschen zouzegoen an hir Problemer mateneen ze léisen, da hu mir eist Zil erreecht. 


1 Bahâ’u'llâh 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 259 - 

Komme mir elo zur Andeelung vum Buch. Et gi 50 grouss Liewensfroen am Buch beäntwert. Fir d’éischt Fro, 
duerno eng kleng Geschicht, dann eng kuerz Erklärung an zum Schluss en Zitat. 

An zum Schluss vun dëser Emissioun eng Geschicht fir mat op de Wee, aus dem Buch: An d’Waasser kucken. 

Jidderee vun eis, huet genausou wéi d’Waasser, d’Kraaft sech ëmmer nees ze emeieren. E Schiiler am alen Orient 
huet eng Kéier e Weise gefrot: ,,Du stees elo scho sou laang virun dësem Floss an du kucks an d’Waasser. Wat 
gesäis de dann nëmmen do? “ 

De Weisen huet him net geäntwert. Hien huet riicht weider op dat stréimend Waasser gekuckt. Zum Schluss huet 
hie gesot: „D’Waasser léiert eis, wéi mir liewe sollen. Wouhinn etfléisst, bréngt et Liewen a verdeelt sech un all 
déi, déi senger brauchen. Et ass gnädeg a generéis. D ’Ongläichheete versteet et auszegläichen. Et ass gerecht. 

Ouni a sengem Laf ze zécken, stierzt et sech an d’Déift. Et ass couragéis. Seng Uewerfläch ass glat a gläichméisseg, 
mee et ka verbuergen Déifte schafen. Et ass weis. Fielsen, déi sengem Laf entgéintstinn, ëmfléisst et. Et verdréit 
sech mat jidderengem. Awer seng Kraaft ass Dag an Nuecht um Wierk, fir d ’Hinderniss ewechzehuelen. Et huet vill 
Ausdauer. Wéivill mol dréint a kéiert et sech, ouni d’Richtung zu sengem éiwegen Zil aus den Aen ze verléieren, 
dem Mier. Et ass zilbewosst. A soudacks et knaschteg gëtt, beméit et sech nees ze propper ze ginn. Et huet d’Kraaft, 
sech ëmmer nees ze erneieren. Dat alles sot de Weisen, „ ass et, firwat ech op d’Waasser kucken. Et léiert mech 
dat richtegt Liewen. “. 


365 Buchvirstellung: D’Trap zum Gléck, Deel 2/2 

365st Sendung um Radio Ara, lten an 2te Juni 2007. Wëllkomm bei eiser 365ter Bahâ’i Emissioun um Radio ARA. 
Um Programm ass haut eng Buchvirstellung aus dem Fischer Verlag: Die Treppes zum Glück, 50 Antworten auf die 
grossen Fragen des Lebens. 

Geschriwwen ass d’Buch vum Nossrat Peseschkian an dem Raymont Battegay, zwee bekannte Psychotherapeute 
mat grousser praktescher Erfahrung. Si ginn Äntwerten, net abstrakt, awer ëmmer direkt op eis 
Liewenswierklechkeet bezunn. 

Den Usaz vum Buch ass vum positive Mënschebild geprägt. All Mënsch gouf eedel erschaf a kmt dohir 
d’Méiglechkeet, säin eedelt Wiesen ze entfalen, seng verbuergen Eegeschafte siichtbar ze maachen, seng kreativ 
Fäegkeeten ze entwécklen an déi therapeutesch a Selbsthëllefméiglechkeet, déi an him leien, ze notzen. 

Ee vun den Auteuren ass iwweregens Bahâ’i a Begrënner vun der Positiver Psychotherapie. Wosst dir, dass de 
Begrëff „Positiv“ sech aus dem latengesche positum ofleet. Dat bedeit: dat Tatsächlecht, dat wat virginn ass. 

„ Gesond ass net deen, dee keng Problemer huet, mee deen, deen an der Lag ass, mat de Problemer fäerdeg ze 
ginn. “ 

Dëst Buch versicht ganz konkret, Wäisheeten aus dem Orient mat psychotherapeuteschen Erkenntnisser aus dem 
Okzident ze vereenen. An a ville Geschichten a Liewenswäisheete fënnt een eng gutt Portioun Humor, eng Oas vun 
Enstpanung. 

An elo e klengt Zitat aus dem Talmud, de jiddesche Schrëften: Wien ass weise? Een, dee vun engem léiert. Wien ass 
staark? Een, dee sech selwer iwwerwënnt. Wien ass räich? Een, dee mat deem zefridden ass, wat en huet. Wien ass 
éierbar? Een, deen d’Mënschen an Eier hält. 

Komme mir elo zur Andeelung vum Buch. Et gi 50 grouss Liewensfroen am Buch beäntwert. Fir d’éischt Fro, 
duemo eng kleng Geschicht, dann eng kuerz Erklämng an zum Schluss en Zitat. Hei eng Fro, déi sécher e puer vun 
iech interesséieren: Wéi fannen ech Kraaft, wann ech meng Aarbecht verléieren? 

D’Geschicht ass hei eng Metapher fir dat positiivt Verhalen. Positiivt Verhale léisst sech duerch folgend Situatioun 
beschreiwen. E Mann huet gemierkt, dass e Scholden huet. Dëse Gedanke huet him keng Rou gelooss, an e konnt 
owes net méi schlofen. Hie kmt Depressiounen a wollt sech d’Liewen huelen. Dat huet hien engem gudde Frënd 
erzielt. Deen huet gedëlleg nogelauschtert. Duemo huet hien awer net iwwer d’Scholde geschwat. Dat huet de Mann 
ganz verwonnert. Säi Frënd huet vun deem geschwat, wat de Mann nach alles hat. Suen, déi hien nach hat a vun de 
Frënn, déi bereet waren, him ze hëllefen. Op eemol huet de Mann seng Situatioun mat aneren Ae gesinn. Andeems 
hie seng Energie net méi mat de Gedanken un d’Scholde verschwennt huet, mee un dat geduecht huet, wat hien 
nach alles hat, huet hien déi néideg Kraaft fonnt, säi Problem ze léisen. 

No der Geschicht kënnt dann eng nëtzlech Erklärung vun engem vun den zwee Auteuren, wou d’Thema kuerz 
behandelt gëtt. An dëser Fro: Wéi fannen ech Kraaft, wann ech meng Aarbecht verléieren, liest een: 

De bemfflechen a private Beräich duerchdrénge sech géigésäiteg. Ginn et elo Problemer an der berufflecher 
Situatioun, muss ee sech fir d’éischt zwou Froe stellen: 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 260 - 

Ass déi berufflech Situatioun selwer d’Ursaach heifir oder gëtt et villméi eng Stéierung vun der ganzer 
Perséinlechkeetsökonomie? 

Ofschléissend liest een zu dësem Thema: Fir am Liewe glécklech ze sinn, musse véier Aspekter am Gläichgewiicht 
sinn. Wa mir eis op dëser Wo zevill an d’Krankheet geroden, zevill an d’Aarbecht, zevill an d’Gesellegkeet oder 
d’Einsamkeet, oder zevill an Dreem, Phantasie, reagéiert de Mënsch mat physeschen oder psycheschen 
Erkrankungen. Mir brauchen also e Gläichgewiicht a véier Beräicher: eise Kierper, eis Aarbecht oder eis 
Leeschtung, eise Kontakt mat aneren an eis Phantasie. Et gëllt also, opzepassen, dass dës véier Aspekter vun eisem 
Liewen am Gläichgewiicht bleiwen. 

Ofschléissend am Buch zum Thema dann en Zitat, hei vum Mark Twain: „D’Geheimnis vum Virukommen läit am 
Ufänken.D ’Geheimnis vum Ufänken läit am Opdeele vu komplizéierten Aufgaben a kleng Aufgaben, fir da mat der 
éischter Aufgab unzefänken. “ 


367 Tragescht Busakzident vu Steeseler Schoulkanner 

367st Sendung um Radio Ara, 15ten an 16te Juni 2007. Wëllkomm bei eiser 367ster Bahâ’l Emissioun um Radio 
ARA. An dëser Emissioun géif ech gären de Kanner gedenken, a speziell de Steseler Kanner, déi dësen 
Donneschdeg e schlëmmt Akzident mam Autobus haten. Et si vläit Steeseler ënnert iech an ech kann iech soen, dass 
et mir en Donneschdeg den Owend e bësse komesch war, wéi ech duerch d’Duerf gefuer sinn. Dir wësst et vläit net, 
awer ech si schliesslech e Steeseler, also e Mëllerefer, wann ee wëll genau sinn. A wéi ech deen Owend duerch 
d’Duerf gefuer sinn, war et just de Moment wou d’Kanner mat hiren Elteren heemgoungen. Et war bestëmmt eng 
Versammlung fir si zu Stesel. Et war scho bal däischter, mee et konnt een awer d’Tréinen erkennen, déi midd an 
traureg Gesischter an de Schock, dee si deen Dag, dee Moment erfueren hunn. 

Dobäi ass et jo net sou, wéi wa mir net all Dag an den Neiegkeete vu schlëmm Akzidenter géingen héieren, Leit déi 
sech haassen a sech géigesäiteg doutmaachen. Mee all dat ass dacks zimlech wäit ewech vun eis. 

Ech wëll an dëser Emissioun just kuerz Gebieder aus de Bahâ’l Schrëfte liesen. E Gebied fir déi Verstuerwen, e 
Gebied wann een a Schwieregkeeten ass, e Gebied fir Heelung, an e puer kuerz Gebieder fir Kanner. 

„Erlab, o mäin Här, dass déi, déi zu Dir eropkomm sinn, an Dir en Ènnerdaach fannen, dem beschte Komerod, an 
dass si am Schiet vum Tabernakel vun Denger Majestéit an am Hellegtum vun Denger Herrlechkeet wunnen. 
Verbreet Du iwwer si, o mäin Här, vum Mier vun Denger Verzéiung, wat si wierdeg mécht an Dengem allerhéchste 
Kinnekräich ze wunnen, soulaang wéi Deng Herrschaft dauert. Du bass mächteg ze maache wat Dir gefällt. “ 
Bahâ’u’llâh 

„ Gëtt et een, dee Schwieregkeeten ewechhëlt ausser Gott? So: Gelueft sief Gott! Hien ass Gott! Si sinn all Seng 
Dénger, an all hale sech u Säi Gebot. “ Bâb 

« Dis: Dieu sufftt â tout, au-delâ de tout, et rien, ni dans les cieux ni sur la terre, sauf Dieu, ne peut sufftre. En 
vérité il est en lid-mëme Celui qui sait, le Soutien, l'Omnipotent. » Bâb 

„Däin Numm ass meng Heelung, o mäi Gott, an Denger ze gedenken 1 2 3 ass meng Medezin. No bei Dir ze sinn ass 
meng Hoffnung, an d ’Léiftfir Dech ass mäi Geleet. Deng Baarmhäerzegkeet ass meng Heelung a meng Hëllef a 
béide Welten, an dëser an an där déi kënnt. Du bass wierklech Deen, Dee ganz a guer gutt ass, deen alles weess a 
fir alles eng Léisung kennt.,, Bahâ’u’llâh 

„ O Gott! Erzéi dës Kanner. Dës Kanner sinn d’PIanzen aus Dengem Bongert, d’Blumme vun Denger Wiss, 
d ’Rouse vun Dengem Gaart. Looss Däi Reen op si falen: looss d’Sonn vun der Wierklechkeet mat Denger Léift op si 
schéngen. Looss Deng Lëftcheir si erfrëschen, fir datt si erzu ginn, wuessen, opginn a sech a gréisster Schéinheet 
entfalen. Du bass deen, dee gëtt. Du bass dee Matleedvollen. “ ‘Abdu’l-Bahâ 

„ O Här ! Looss dëse jonke Mënsch stralen, a sief generéis géintiwwer dësem Schwaachen. Schenk him Wëssen, gëff 
him all Mueren zousätzlech Stäerkt a behitt hien am Ënnerdaach vun Denger Protektioun, fir dass hie fräi gëtt vun 
all Iertum, sech dem Déngscht un Denger Saach higëtt, déi Onduge 4 leet, déi Onglécklech féiert, déi Gefaange 
befreit, an déi Oniwwerluegt 5 erwächt, fir dass si all mat Dengem Gedenken an Dengem Luef geseent ginn. Du bass 
de Mächtegen an de Staarken. “ ‘Abdu’l-Bahâ 


1 d’Erënnerung un Dech 

2 Däi Wëndchen 

3 erschéngen 

4 Widderspensteg 

5 insouciants, Liichtfankeg 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




-261 - 


368 Summerfest 2007 am Bahâ’f Haus vun der Andacht 

368st Sendung, 22sten an 23ste Juni 2007. Loftballone fir d’Welt, international Spezialitéiten an ënner Rou, dat ass 
dat 12t grousst Summerfest am Bahâ’i Haus vun der Andacht zu Hofheim/Langenhain an Däitschland. Dëse 
Sonndeg, 24te Juni invitéiert déi däitsch Bahâ’i Gemeng zu hirem Summerfest. Tëschent 11 Auer moies a 6 Auer 
owes gëtt op de Wise ronderëm dem europäesche Bahâ’i Haus vun der Andacht fir Kanner an Erwuessener en 
ofwiesslungsräichen a multikulturelle Programm gebueden. 

Ganz nei ass dëst Joer de Loftballonconcours. All Loftballon kritt eng Postkaart mat op de Wee, an dat mat der 
Méiglechkeet, zréckzeschreiwen. D’Organisateure si scho ganz gespaant, wéi wäit se da fléie wäerten. Um halwer 
fënnef ginn d’Ballonen un d’Kanner verdeelt, déi se da kënne fléie loossen. 

Et gi méi wéi 2500 Leit aus ganz Europa erwaart, dorënner sinn och scho 54 Bahâ’i an hir Frënn aus Frankräich. 
Normalerweis trëfft een och e ganze Koup Lëtzebuerger, déi de Wee fannen. Et ass viru Frankfurt, wat mam Auto 
net méi wéi zwou an eng hallef Stonnen dauert. 

De Bühneprogramm ass ganz verschidden. Wéi d’lescht Joer ass déi beléiften amerikanesch Bluesgrass-Sound 
Band Grass Unlimted dabei. Awer och jonk Kënschtler presentéiere sech; do gëtt et eng Rap Grupp an 
d’Akkordeon Orchester vun der Fortissimo Schoul fir Musek a Konscht. Op dem Programm fënnt een och eng 
Feiershow, perseschen Danz- a Gospelmusek. 

Spaass fir d’Kanner gëtt et natierlech och mat enger Rollenrutschbahn, enger Hüpfburg, Bastelstänn, 
Kannerschminken an engem Kannerkarussell. Intemational Spezialitéiten suerge fir de gudden Appetitt. 

E bësse Rou mat all dësen Aktivitéite fënnt de Visiteur am europäeschen Haus vun der Andacht zweemol deen Dag; 
eng Kéier vum halwer dräi an um véier. Am Gebai, wou vill Luucht derduerch geet, a vun deenen et weltwäit de 
Moment nëmme 7 Stéck gëtt, ginn Texter aus den hellege Schrëfte vun de grousse Relioune gelies an d’Bahâ’i 
Chorale Stimmen Bahâs sangen. Si waren iwweregens kierzlech bei eis am Land, eng Kéier zu Beggen am Centre 
Culturel an zu Schëtter an der Kierch. Hinnen alleguer op dëser Plaz meng Gléckwënsch. Si hunn de 17te Mee zu 
Lëtzebuerg den lten europäesche Präis mat Distinctioun kritt. 

D’Haiser vun der Andacht gläiche sech an hirer Bauform. Si sinn op fir all Mënsch, dee Rou oder Meditatioun sicht, 
oder sech am Gebiet Gott zoudréine wëll. Bei den Andachten ass jidderee wëllkomm, egal wat seng Iwwerzeegung 
ass an et ginn Texter aus de grousse Relioune virgedroen. 

Wann dir iech ugesprach fillt a vläicht wëllt matfueren, da mellt iech elo bei mir a mir kucken op mir nach Plaz 
hunn. Rufft mir am beschten un, an dat um 691 334210. 

Ofschléissend nach e Gedanke fir all déi, déi dëslescht am Busakzident gelidden hunn an nach leiden; schliesslech 
fir all déi, déi hiert Liewe gelooss hunn: En Text aus de Bahâ’i Schrëften, deen eis Hoffnung bréngt: 

„Wann de Kierper eng Ännerung iwwer sech ergoe léisst, ass de Geescht net onbedéngt dovu betraff. Wann dir e 
Stéck Glas briecht an deem d’Sonn sech refletéiert, ass d’Glas futti, awer d’Sonn blénkt ëmmer nach virun. 

Wann de Käfeg an deem e Vugel ass,futti gemaach gëtt, geschitt dem Vigelchen näischt. Dee selwechte 
Raisonement trëfft zoufir de Geescht vum Mënsch. Och wann den Doud säi Kierper futti mécht, huet hie guer keng 
Muecht iwwer säi Geescht. Deen ass éiweg, geet net futti, an ass zu gläicher Zäit ouni Ufank an ouni Enn. “ 1 


369 Zesummestellung vun Texter aus de Bahä’i Schrëften, Deel 1/4 

Zitater, lten Deel, 369t Emissioun um Radio ARA, 29ten an 30te Juni 2007 

„ Geheit iech an d’Mier vu Menge Wierder, fir dass dir seng Geheimnisser enthülle kënnt, an all d’Perle vun der 
Wäisheet entdecke kënnt, déi a sengen Déifte verbuerge leien. “ 45 

« Plongez-vous dans l'océan de mes paroles afin d'en pénétrer les secrets et de découvrir toutes les perles de 
sagesse que recèlent ses profondeurs. » 

D’Zil vun all Offenbarung. Wa Gott seng Propheten zu de Mënsche schéckt, ass dat wéinst zwou Ursaachen. Déi 
éischt ass déi, d’Mënschekanner aus dem Donkel vun der Onwëssenheet ze befreien a si zum Liicht vum wierkleche 
Verstoen ze féieren, déi zweet, de Fridden an d’Rou vun der Mënschheet ze sécheren an all Mëttel bereetzestellen, 
fir dass déi béid erreecht kënne ginn. 


1 L ’art divin de vivre, Bahâ'u'llâh 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 262 - 


« Chaque prophète que le tout-puissant Créateur a décidé d'envoyer aux peuples de la terre reqoit avec son 
message la mission d'agir de lafaqon qui convient le mieux au temps dans lequel il apparait. » 

"D ’Zil dat sech am Fong vun der Offenbarung vun all hellegem Buch befënnt, wat soen ech! vun all Vers vu 
gëttlecher Offenbarung, ass déi, d ’Häerzer vun de Mënschen dem Gefill vun der Gerechtegkeet opzemaachen an 
zugläicher Zäit hir Intelligenz ze erwächen, fir dat de Fridden an d ’Rou sech ënnert hinnen all voll a ganz 
etabléiere kann. Alles wat hinne Vertraue gëtt, alles wat hir Stuf erhéicht a si méi zefridde mécht, gëtt an den Ae 
vum Härgott unerkannt. Wéi erhuewen ass déi Stuf déi de Mënsch erreeche kann, wann e sech entschléisse géif, 
seng Bestëmmung ze erfëllen, mee zu wéi engen Déifte vun Erniddregung bréngt hien et fäerdeg, erofzegoen, 

Déiften déi déi niddrégst Kreaturen ni erreecht hunn. Ergréift d’Geleeënheet, O Frënn, déi dësen Dag iech ubitt an 
enthaalt iech net de generéisen Ausgëss vun der gëttlecher Gnod. Ech bieden den Här dass hie jidderengem vun 
iech et erméiglecht, an dësem geseentenen Dag, sech mam Mantel vu rengen an hellege Wierker schéin ze maachen. 
Hie mécht a Wierklechkeet wat Hie wëll. ” Bahâ’u’llâh 

« L ’objet qui se trouve â la base de la révélation de tout livre céleste, que dis-je! de chaque verset de révélation 
divine, est d’ouvrir le coeur des hommes au sentiment de la justice et d’éveiller en mëme temps leur intelligence, 
afin que la paix et la tranquillité puissent fermement s ’établir entre eux tous. Tout ce qui leur inspire confiance, tout 
ce qui exalte leur condition et accroit leur contentement est recevable auxyeux de Dieu. A quelles sublimes 
hauteurs l’homme sepourrait élever s ’il se décidait â remplir sa destinée; mais â quelles profondeurs 
d’avilissement ne peut-il pas descendre, profondeurs que les plus infimes des créatures n ’ont jamais atteintes. 
Saisissez, o amis, la chance que ce jour vous offre et ne vous privezpoint des généreuses effusions de la grâce 
divine. Je prie le Seigneur qu ’Il rende chacun de vous capable de s ’orner, en ce jour béni, de la parure des oeuvres 
pures et saintes. II fait, en vérité, ce qu ’Il veut. » Bahâ’u’llâh 


370 Zesummestellung vun Texter aus de Bahä’i Schrëften, Deel 2/4 

Zitater, 2ten Deel, 370t Emissioun um Radio ARA, 6ten a 7te Juli 2007. « Si ton esprit se libère ... » 

"Ech kann dir versécherern, O Dénger Gottes : Wann däi Geescht eidel a reng gëtt vun alle Wierder a Gedanken a 
wann däin Häerz ganz zum Räich Gottes higezu gëtt, wann en alles ausser Gott vergësst a sech mam Geescht 
Gottes ënnerhält, da wäert den Hellege Geescht dir mat enger Kraaft bäistoen, déi dech fäeg mécht, alles ze 
duerchkucken. Wéi e grelle Fonken, deen alles ronderëm sech méi hell mécht, wéi eng stralend Flam um Zenit vun 
den Himmelen, wäert en dech dat léieren, wat s du net weess iwwer d’Tatsaache vum Universum a vun der helleger 
Doctrine. ” 1 

"A Wierklechkeet soen ech dir, all Séil, déi sech haut erhieft fir aner op de Pad vun der Sécherheet ze leeden a si 
mam Geescht vum Liewen ze erfëllen, wäert den Hellege Geescht dës Séil mat Unhaltspunken a Beweiser 
inspiréieren a vum Räich Gottes wäerten d’Liichter op se erofstralen. ” 

« Je puis t'affirmer, 6 serviteur de Dieu, que si ton esprit se libère de toute mention et de toute pensée, si ton coeur 
se tourne complètement vers le Royaume, s'il oublie tout, excepté Dieu, et entre en communion avec Lui,jepuis 
t'affirmer que TEsprit-Saint t'assistera avec une tellepuissance que tu pourraspénétrer le secret de toutes choses. 
L'Esprit sera avec toi, comme un scintillement éblouissant qui éclaire â la ronde, comme uneflamme brillante au 
zénith des cieux, et II t'instruira des choses que tu ignores au sujet de l'Univers et de la Doctrine Divine. » 

« En vérité je le dis, chaque âme qui se lève aujourd'huipour guider les autres vers le Sentier de la sécurité etpour 
leur infuser l'Esprit de vie, cette âme sera inspirée par TEsprit-Saint et cela d'une faqon évidente, avec faits et 
preuves â l'appui; et du Royaume de Dieu, des faisceaux de Lumière seront projetés sur elle. » 46 

Erzéiung: “Betruecht de Mënsch wéi e Biergwierk, räich un Eedelsteng vun onschätzbarem Wäert. Nëmmen 
d’Erzéiung ka bewierken, dass all dës Eedelsteng an him zum Virschäi kommen an dass d’Mënschheet dorauser 
Notzen zéie kann. “ 

« Voyez en l’homme une mine riche en gemmes d’une inestimable valeur. Mais, seule, l’éducation peut révéler les 
trésors de cette mine etpermettre â Thumanité d’en profiter. » Bahâ’u’llâh 

Fraen : “Soubal d’Fraen ëmfaassend a gläichberechtegt d’Verhältnesser vun der Welt matgestalten, soubal si 
zouversiichtlech afäeg déi grouss Arena vum Recht an der Politik betrieden, wäert de Krich ophalen. ” 

«II arrivera alors, lorsque les femmes participeront pleinement et â égalité avec les hommes aux affaires du monde 
et entreront avec assurance et compétence dans la grande arène des lois et de la politique, que la guerre cessera, 

... » 


1 Léier 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




- 263 - 

Léift: “Léift ass eng Luucht, déi ni an engem ängschtlechen Häerz wunnt. “ « L ’amour est une lumière qui ne luit 
jamais dans un coeur apeuré. » 


371 Zesummestellung vun Texter aus de Bahä’i Schrëften, Deel 3/4 

Zitater, 3ten Deel, 371t Emissioun um Radio ARA, 13ten a 14te Juli 2007. Wéi mir liewe sollen. 

„Loosst all Moie besser si wéi den Owend virdrunn an all neien Dag méi räich wéi de viregen. De Wäert vum 
Mënsch läit am Déngscht an an der Dugend, net am Prunk vum gudde Liewen an am Räichtum. “ 

« Que chaque matin soit meilleur que la veille et chaque lendemain plus riche que le jour précédent! Le mérite de 
l’homme repose sur le service et la vertu, et non sur le déploiement des biens et des richesses. » 

D’Kraaft vu Gott: “Dausende vun Diere mécht Hien op, wou de Mënsch emol net amstand ass, sech och nëmmen 
eng virzestellen. ” «II ouvre des milliers de portes alors que l’homme est incapable d’en imaginer ne serait-ce 
qu ’une seule. » 

„Geschwë sinn eis puer Deeg, eist vergänglecht Liewen, eriwwer, a mir ginn, mat eidlen Hänn, an d’Lach watfir 
déi gegruewen ass, déi neméi schwätzen; dofir musse mer eis Häerzer un d’offensichtlech Schéinheet bannen, an eis 
un d’Liewenslinn halen déi ni verseet. Mir mussen eis fäerdeg maache fir den Déngscht, d’Flam vun der Léift 
ufänken an an hirer Hëtzt verbrennen. “ 

« Bientöt notre poignée de jours, notre vie éphémère, ne serontplus, et nous passerons, les mains vides, dans la 
tombe creuséepour ceux dont la voix s'est tué; c'estpourquoi nous devons lier nos coeurs ä la Beauté manifeste, et 
nous cramponner â la ligne de vie qui jamais ne faillit. Nous devons nous préparer â servir, â allumer la flamme 
d'amour et nous consumer dans sa chaleur. » 1 2 

Freed : “D ’Freed gëtt eis Flilleken. An Zäite vu Freed hu mir méi Kraaft, eisen Intellekt ass méi schaarf a mir versti 
vill Saache besser. Et fällt eis anscheinend méi liicht ons mat der Welt ze moossen an dat Gebitt erauszefannen dat 
eis gutt läit. 

« La joie nous donne des ailes. Quand nous sommes heureux, notre énergie est plus grande, notre intelligence plus 
vive et notre compréhension moins voilée. Nous semblons mieux â mëme d'affronter la vie et de découvrir un champ 
d’activité utile. » 

« Certes, la connaissance est pour l'homme un véritable trésor, une source de gloire, de générosité, de joie, 
d'exaltation, de réjouissance et d'allégresse. » 

„In der Tat, Wissen ist ein wahrer Schatzfür den Menschen, eine Quelle des Ruhmes, der Großmut, der Freude, der 
Erhabenheit, des Frohsinns und der Heiterkeit. “ 3 

Fridden: « Le don de Dieu en cet âge illuminé est la connaissance de l'unicité de l’humanité et de l'unicité 
fondamentale de la religion. La guerre cessera entre les nations, etpar la volonté de Dieu, la Plus Grande Paix 
viendra; le monde sera perqu comme un nouveau monde, et tous les hommes vivront comme des frères. 

Jadis, un instinct belliqueux s'était développé dans la lutte contre les animaux sauvages; ce n'estplus nécessaire; au 
contraire, on reconnait que la coopération et la compréhension mutuelles concourent â rendre l'humanitéplus 
prospère. L'inimitié n'est maintenant que le résultat dupréjugé. » 4 


372 Zesummestellung vun Texter aus de Bahä’i Schrëften, Deel 4/4 

Zitater, 4ten Deel 372t Emissioun um Radio ARA 20ten an 21te Juli 2007 : « La paix est lumière, alors que la 
guerre est obscurité. La paix est vie, la guerre est mort. La paix est direction, la guerre est erreur. La paix est une 
création de Dieu, la guerre une institution satanique. La paix est la clarté du monde de l'humanité, la guerre est la 
destructrice des créations humaines. » 5 

« Je vous charge tous de concentrer, chacun pour sa part, toutes vos pensées et votre coeur sur l’amour et l’unité. A 
une pensée de guerre, opposez une plusforte pensée de paix. Une pensée de haine doit ëtre détruite par une 


1 Abdu'l-Baha, BRIEFE UND BOTSCHAFTEN 

2 Abdu'l-Baha, Paris Talks.p. 109 

3 Baha'u'llah, Epistle to the Son of the Wolf, p. 27 

4 Abdu'l-Baha, Abdu'l-Baha in London, p. 19 

5 Abdu'l-Baha, Les bases de l'unite du monde 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





- 264 - 


puissante pensée d'amour. Les pensées de guerre détruisent toute harmonie, tout hien-étre, tout repos et toute 
satisfaction. Les pensées d'amour créent la fraternité, la paix, l'amitié et le bonheur. » 1 2 

Paradis : “Et gëtt kee méi e wonnerbaart Paradis fir eng Séil, wéi virun Him, der Manifestatioun vu Gott, ze stoen, a 
Sengem Dag, Seng Verser ze héieren an u si ze gleewen, a Seng Präsenz ze kommen, déi näischt anescht ass wéi 
dPräsenz vum Herrgott, um Mier vum himmlesche Kinnikräich vu sengem gudde Pleséier ze navigéieren a säin 
Undeel ze hunn un den erliesene Friichte vum Paradis vu senger gëttlecher Eenzegkeet. ” 

«II n'y a pas de paradis plus merveilleux pour une âme que d'ètre exposé â la manifestation de Dieu en son jour, 
d'entendre ses versets et de croire en eux, d'atteindre sa présence qui n'est rien d'autre que la présence de Dieu, de 
naviguer sur la mer du royaume céleste de son bon plaisir, et d'avoir sa part des fruits de choix du paradis de sa 
divine unicité. » 

Gott vertrauen: “Verlooss dech op Gott. Vertrau Him. Gëff Him Luef an denk stänneg un Hien. A Wierklechkeet 
mécht Hien aus Schwieregkeete Liichtegkeet, aus Suergen Trouscht, an aus Méi vollkommene Fridden. Hien huet 
wierklech d’Herrschaft iwwer all Saachen. 

« Fie-toi â Dieu. Aie confiance en Lui. Prononce sa louange et appelle-Le continuellement en ton esprit. En vérité, 

II transforme la difficulté en aisance, le chagrin en consolation et le labeur en paix absolue. En vérité, II exerce son 
empire sur toutes choses. » 


373 Siechzeg Joer Bahä’i zu Lëtzebuerg 

373t Emissioun um Radio ARA, 27ten an 28te Juli 2007. Léif Radio ARA Nolauschterer, wëllkomm bei eiser 
373ter Bahâ’i Emissioun hei um Radio ARA. D’lëtzebuerger Bahâ’f feieren dëst Joer siechzeg Joer zu Lëtzebuerg. 
De Bahâ’i Glawe gëtt et elo schon 163 Joer an zu Lëtzebuerg gëtt et scho siechzeg Joer Bahâ’i. Fir dësen Ulass ze 
feieren ass jiddereen invitéiert. Den lten Oktober ass eng Séance académique an der Philharmonie organiséiert. An 
der Woch vum zweeten Oktober ass eng Ausstellung am Bahâ’i Zenter, 17 allée Léopold Goebel mam Titel: 
Honnert Joer am Déngscht vun der Eenheet an der Verschiddenheet an Europa. Et ass eng Ausstellung déi viru 
kuerzem am Europaparlament zu Bréissel gewise gouf. Et gëtt gewisen, wéi de Bahâ’l Glawen an Europa an de 
leschten honnert Joer sech fir den Déngscht vun der Eenheet an der Verschiddenheet agesat huet. Eng Ausstellung, 
déi een net verpasse sollt, wéi gesot, dir gesitt se déi éischt Woch am Oktober am Stater Bahâ’i Zenter, allée 
Léopold Goebel. Méi Info kritt dir einfach um Internet, ënnert www.bahai.lu . 

D’Ausstellung fänkt den zweeten Oktober mat enger Konferenz vum Prof. Dr Nossrat Peseshkian am Bahâ’i Zenter 
un. Hien ass Neurolog, Psychiater an Dokter flr psychotherapeutesch Medezin. Hien ass och de Begrënner vun der 
Positiver Psychotherapie. Hie wunnt zu Wiesbaden. Eng Konferenz, déi een net sollt verpassen, den zweeten 
Oktober am Bahâ’i Zenter. 

Dës Emissioun ass viraussiichtlech déi lescht Emissioun an der Serie um Radio ARA. Ugefaang hu mir 2007 an 
haut hu mir 373 Emissioune gemaach. Déi allermeescht sinn opgeholl. D’Emissiounen sinn och opgeschriwwen a 
ginn hoffentlech an engem Buch gedréckt. 

Ech wollt iech Nolauschterer merci soen fir dës siwe Joer, wou d’Sendung Freides owes um fënnef vir halwer siwen 
a Samschdes moies zéng fir zéng diffuséiert gouf. Dir kënnt wann dir wëllt, eis ganz gären e Message loossen, eis 
soen wéi ech d’Sendung gefall huet. Och wann dir mech vläicht neméi um Radio héiert, wäert ech mech weiderhinn 
engagéieren, mäi bescheidene Bäitrag ze leeschten, un enger besserer Welt matzeschaffen. Wéi dir vläicht wësst, 
ginn ech Lëtzebuergeschcoursen. Esou hunn ech déi grouss Freed, a menger Aarbecht, mat Leit aus verschiddene 
Kulturen zesummenzesinn. Dobäi léieren ech ganz vill. Och wa mer ganz verschidde sinn, kënne mir eis eens sinn, 
an eiser Visioun fir eng besser Welt. Ech si fest dervun iwwerzeegt, dass de Bahâ’l Glawen Léisungsvirschléi fir eis 
Welt huet, déi jiddereen usprieche kënnen. Ech hoffen, dass och dir iech d’Zäit huelt, de Bahâ’i Glawe 
kennenzeléieren. 

Iech alleguer wënschen ech nëmmen dat Bescht, a bis vläicht demnächst eng Kéier, äre Jean-Marie. Ofschléissend 
dëst Zitat vun 'Abdu'l-Bahâ iwwer d’Gléck: „ Dem Mënsch seng héchsten Eier a richtegt Gléck läit an der 
Selbstachtung, an héijen Entschlëss an eedele Virsätz, an der Onversehrtheet a Sittlechkeet vun der Persoun, an der 
Rengheet vum Denken. “ 3 


1 Abdu'l-Baha, Causeries d'Abdu'l-Baha a Paris 

2 Abdu'l-Baha, Selections from the Writings of Abdu'l-Baha, p. 178 


3 Das Geheimnis göttlicher Kultur, S.27 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 






- 265 - 

374 Buchvirstellung: Gléck, Deel 1/2 


374st Emissioun, 3ten a 4ten August 2007. An der Editioun Carmel stellen ech iech haut e Buch vir mat Zitater aus 
de Bahâ’i Schrëften zum Thema Gléck. D’Buch huet 60 Säiten an ass voll mat Biller déi zum Thema Gléck an den 
Zitater passen. Wann déi puer Passagen iech gefalen, hutt dir d’Méiglechkeet e Buch ze gewannen. Dir braucht mir 
just no der Emissioun unzeruffen. 

Hei elo e puer Zitater zum Thema Gléck: "Léifl séchert als eenzegt Mëttel richtegt Gléck an dëser an an der 
nächster Welt. ” 1 

“Gléck ass déi wierklech Grondlag vum Liewen. Well de Mënsch ass fir d’Gléck erschaf, net fir d’Leed, zur Freed, 
net zur Suerg. Gléck ass Liewen, Leed ass Doud. Geeschtegt Gléck ass éiwegt Liewen. Et ass Liicht, deem keen 
Donkel nokënnt. .... Liewen, wou keen Doud duerno kënnt, Sinn, deem keen Netsinn nokënnt. Dësen erhuewene 
Seegen, dëst kostbaart Geschenk erhält de Mënsch eleng duerch d’Féierung vu Gott. 

D ’Welt lieft duerch de Mënsch an de Mënsch lieft duerch de Geescht. D 'Gléck vun der Welt hängt vum Mënsch of, 
an d’Gléck vum Mënsch hänkt vum Geescht of. 

De Mënsch ass sengem Wiesen no geeschteg, an nëmme wann hien am Geescht lieft, ass en tatsächlech glécklech. 

Dem Mënsch seng héchsten Éier a wierklecht Gléck läit an der Selbstachtung, an héijen Entschlëss an eedele 
Virsäz, an der Onversehrtheet a Sittlechkeet vun der Persoun, an der Rengheet vum Denken. 

Geeschtegt Gléck ass Liicht, Leed dogéint ass Däischtert. Dëst Gléck ass Frousinn, Leed ass Enttäuschung. Dëst 
Gléck ass d ’Räich vum Himmel, Leed dogéint déi ierdesch Welt. Dëst Gléck ass Liewen, Leed ass Netsinn. Dëst 
Gléck ass d’Substanz vun där de Mënsch geschaf ass, aus däer Welten entstinn an alles Erschafent an d’Existenz 
kënnt. Sou erschéngt d’Welt vu Gott stralend, wéi d’Sonn an der Mëttesstonn. Dëst Gléck ass d ’Léift vu Gott. 

D ’Gléck vum Mënsch .. ass et, der Schwell vu Gott, dem Allmächtegen, méi no ze kommen an de Fridden an 
d’Wuelergi vun all eenzel Member vun der Mënschheet, siefhien héich oder niddreg, ze sécheren; an dat beschte 
Mëttel, dëst duebelt Zil ze erreechen, sinn déi exzellent Dugenden, déi d’Mënschheet krut. ” 


375 Buchvirstellung: Gléck, Deel 2/2 

Intro, ... 

375st Emissioun, lOten a 1 lten August 2007. “Ganz sécher sichen d’Massen no Gléck a seene sech duerno, awer 
wéi e Schleier trennt si hir Onwëssenheet dovun. 

Soulaang et dem Mënsch gutt geet, wäert e vläicht Gott vergiessen, mee wann awer Kummer kënnt an hie Suergen 
iwwerwältegen, wäert hie sech un de Papp erënneren, deen am Himmel ass an et fäerdegbréngt, hien aus senger 
Erniddregung ze befreien. 

Materielle Fortschrëtt séchert ierdescht Gléck. Geeschtege Fortschrëtt séchert d’Gléck vun der Séil an d’éiwegt 
Liewen. 

A Wierklechkeet gëtt et keen ierdescht Gléck. Et ass nëmmen en Trugbild, blousse Schäin... Wat ass ierdescht 
Gléck ? E liicht Noloosse vu Kummer an Nout. Mee d’Vollek gesäit doranner Freed, Spaass a Segen. Iirdesch 
Segnungen ...maachen den Honger, den Duuscht an d’Middegkeet nëmme méi kleng ... Si erhiewe weder nach de 
Geescht, nach erfreeë si d’Séil. Neen, si befriddegen nëmmen d’Besoine vum Kierper. Dofir ass dës Aart vum Gléck 
net wierklech. 

Ganz gläich, wéi sech déi materiell Welt och entwéckelt, d’Gléck vum Mënsch ka si net schafen. Nëmme wa sech 
materiell a geeschteg Kultur verbannen, fënnt d ’Gléck eng sécher Grondlag. Nëmmen da wäert de materielle 
Fortschrëtt net méi de Muechte vum Béisen déngen an d’Eenheet vun der Mënschheet zerstéieren. Well an enger 
materieller Kultur entwéckele sech dat Gutt an dat Béist zesummen ... 

D ’Gléck vun der Mënschheet ass eréischt dann ze erreechen ... wann déi materiell Zivilisatioun mat der gëttlecher 
Kultur vereenegt gëtt. ... Déi materiell Zivilisatioun ass wéi d’Glas ronderëm d’Luucht, d’gëttlech Kultur ass 
d’Luucht selwer. D ’Glas ouni Liicht ass donkel. D ’materiell Zivilisatioun ass wéi de Kierper. Sief en och nach esou 
anmutig, elegant a schéin, sou ass en awer nach dout. D 'gëttlech Kultur ass wéi de Geescht, de Kierper kritt säi 
Liewen duerch de Geescht, soss ass en e Läichnam. Sou ass et kloer, dass d’Mënschewelt den Odem vum Hellege 
Geescht brauch. Ouni de Geescht ass d’Mënschewelt ouni Liewen ; ouni dëst Liicht bleift d’Mënschewelt an déifster 
Däischtert. ” 


1 Sinn des Lebens, Gliick, Edition Carmel, Buchumschlag, Bahâ ’i Verlag, 2004 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 





-266 - 


376 Buchvirstellung: Déi Verbuerge Wierder, Deel 1/2 

60 Joer Bahâ’i zu Lëtzebuerg. Léif Radio ARA Nolauschterer. Wëllkomm bei eiser 376ter Emissioun hei um Radio 
ARA. Haut eng nei Buchvirstellung, d’Verbuerge Wierder, fir d’éischt iwwersat, zënter kuerzem op 
Lëtzebuergesch, an et wäert och gläich publizéiert ginn. 

Déi Verbuerge Wierder, e Meeschterwierk vu mystescher Poesie, gouf 1858 am Irak geschriwwen. Laanscht den 
Uwänner vum Floss Tigris, déif a Meditatioun, huet Bahâ'u'llâh, Begrënner vum Bahâ'i Glawen, iwwer déi éiweg 
Bezéiung tëschent Gott an dem Mënsch nogeduecht, iwwer de Sënn vum Liewen an all d’Hënnernesser déi virum 
Mënsch leien, op sengem Wee zur geeschteger Perfektioun. Aus sou enger déiwer Kontemplatioun koum 
d'Inspiratioun fir eng erstaunlech Kollektioun vu kuerzen, vu meditative Versen. An deene puer Zeile fënnt een eng 
Distillatioun vun deene geeschtege Wourechten, déi d'zentral Kraaft hannert all de reliéisen Traditioune vun der 
Vergaangenheet duerstellen. 

Bahâ'u'llâh schreift: „Dëst ass dat wat aus dem Räich vun der Herrlechkeet erofkoum, ausgeschwat duerch d'Zong 
vun der Muecht an der Stäerkt, a wat de fréiere Propheten offenbaart gouf. Dorauser hu Mir déi déif Essenz geholl 
an an d’Kleed vun der Kierzt gekleet, als en Zeeche vun der Gnodfir déi Gerecht, dass si dem Härgott senger 
Allianz trei bleiwen, duerch hiert Liewe Säi Vertrauen erfëllen, an am Räich vum Geescht den Eedelstee vun der 
gëttlecher Dugend kréien. 

Dat hei ass Mäin éischte Rot: Dass du e rengt, guttmiddegt a stralend Häerz hues, sou dass du onvergänglech 
Souveränitéit kriss, onzerstéierbar an éiweg. 

Wat Ech vun allem am léifsten hunn ass d’Gerechtegkeet; dréi hir net de Réck wann s du Mech wëlls a vernoléisseg 
se net, fir dass Ech Mech dir uvertraue kann. Mat hirer Hëllef wäerts du mat dengen eegenen Ae gesinn, an net mat 
deene vun aneren, a wäerts duerch deng eegen Erkenntnis wëssen an net duerch d’Wësse vun dengem Noper. 
Iwwerlee dir an dengem Häerz wéi s du solls sinn. A Wierklechkeet ass d’Gerechtegkeet Mäi Cadeaufir dech an 
d’Zeeche vu Menger onendlecher Gnod. Hal dir dat virun Aen. 

Et war Mäi gréisste Wonsch, fir dech ze erschafen, also hunn Ech dech erschaf Sief du elofrou mat Mir, fir dass 
Ech däin Numm soe kann, an deng Séil mam Geescht vum Liewe fëlle kann. 

Sief du frou mat Mir, fir dass Ech dech ka gär hunn. Wann s du Mech net gär hues, ka Meng Léift dech nimools 
erreechen. Sief dir dees bewosst, O Dénger. 

Meng Léift ass Meng Festung; deen, deen erakënnt ass sécher a gebuergen, an deen, dee sech dovun 
ewechdréit, wäert sech sécherlech veriren an zu Gronn goen. 

Du bass Meng Festung, géi eran,fir dass du a Sécherheet do liewe kanns. MengLéift ass an dir, sief dir 
dees bewosst, fir dass du Mech no bei dirfënns. “ 

Souwäit d’Rubrik vun de lëtzebuerger Bahâ’L Um Mi kr o de Jean-Marie Nau. 


377 Buchvirstellung: Déi Verbuerge Wierder, Deel 2/2 

Sechzeg Joer Bahâ’i zu Lëtzebuerg. D’Rubrik vun der Bahâ’i Emissioun. Wëllkomm léif Radio ARA 
Nolauschterer. Haut e weideren Deel aus dem Buch: Verbuerge Wierder, e Meeschterwierk vu mystescher Poesie, 
dat 1858 am Irak geschriwwe gouf. De Begrënner vum Bahâ'i Glawen, huet iwwer déi éiweg Bezéiung tëschent 
Gott an dem Mënsch nogeduecht, iwwer de Sënn vum Liewen an all d’Hënnemesser déi vimm Mënsch leien, op 
sengem Wee zur geeschteger Perfektioun. An esou enger déiwer Kontemplatioun eraus, koum d'Inspiratioun fir eng 
erstaunlech Kollektioun vu kuerzen, vu meditative Versen. An deene puer Zeile fënnt een eng Distillatioun vun 
deene geeschtege Wourechten, déi d'zentral Kraaft hannert all de reliéisen Traditioune vun der Vergaangenheet 
duerstellen. 

„Du bass Meng Luucht, a Mäi Liicht ass an dir. Huel dir dorauser däi Liicht a sich keen anere wéi Mech. Well Ech 
hunn dech räich erschaf an iwwert dech hunn Ech Meng Gonscht generéis verbreet. 

Mat den Hänn vun der Muecht hunn Ech dech erschaf a mat de Fangere vun der Kraaft hunn Ech dech geformt; an 
an dech hunn Ech d’Wiese vu mengem Liicht geluecht. Sief domat zefridden a sich soss näischt, well Mäi Wierk ass 
perfekt a Mäi Gebot ass verbindlech. Sief dir dees gewëss an zweiwel net. 

Dréi däi Gesiicht zu Mir an entso allem ausser Mir, well Meng Souveränitéit ass bestänneg a Meng Herrschaft 
vergeet net. Géifs du en anere wéi Mech sichen, wär deng Méi ëmsoss, souguer wann s du de Weltall éiweg 
duerchsiche géifs. 

Sief zefridde mat Mir a sich keen anere fir dir ze hëllefen, well keen ausser Mir kann dirjee duergoen. 

Verlaang net vu Mir, wat Mir netfir dech wënschen, sief zefridde mat deem, wat Mirfir dech bestëmmt hunn, well 
et ass dat, wat dir Notze bréngt, wann s du dech domat zefridde gëss. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 




-267 - 

Un de Bam vun der stralender Herrlechkeet hunn Echfir dech déi heschte Friichte gehaangen. Firwat dréis du 
dech dovun ewech, fir dech mat deem zefridden ze ginn, wat manner gutt ass? Komm zréck bei dat, wat besserfir 
dech ass am himmleche Räich. 

Eedel hunn Ech dech erschaf du awer hues dech selwer erniddregt. Erhief dech also zu deem, woufir s du erschafe 
goufs. 

Sëtz dech net iwwert deng Grenzen ewech a begier net, wat netfir dech ass. Knéi dech virum Gesiicht vun dengem 
Härgott, dem Här vu Stäerkt a Muecht. 

Bretz dech net virum Aarmen, well Echféieren hien op sengem Wee a gesinn dech an dengem Gejéimers a weisen 
dech zréck fir all Zäit. 

Wéi konnts du deng eege Feeler vergiessen an dech mat de Feeler vun anere beschäftegen? Wien dat mécht gëtt vu 
Mir verworf. “ 

A sou wäit d’Rubrik vun de lëtzebuerger Bahâ’i. Iech alleguerten e schéine Weekend, äre Jean-Marie. 


O 


Literaturlëscht um Internet 

http://www.bahai.org/ 

http://www.bahai-education.org/ocean 

http://library.bahai.org 

http://reference.bahai.org/en 

http://www.bahai.fr 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 







-268 - 


Index 

—A— 

A.G.I.R., 178 
Abdu’l-Bahâ 
Zukunft, 154 
Abdu'l-Baha, 158 
_»_ 

'Abdu'l-Bahâ 

Buch, Usproochen zu Paräis, 119 
Geschicht, 131 
Mënsch, 166 
— Ä— 

Âerd, 84 
—A— 

AGIR, 199 

ASBL Moments de Sérénité, 234 
—B— 

Bahâ Y 

Aarbechtvun, 113 
Summerschoul, 117 
Bahâ’i sinn, 93 
Bahâ’u’llâh 

Déi Verbuerge Wierder, 133 
komesch Saachen, 147 
Bahiyyih Khanum, 200 
Bescheidenheet, 90 
—C— 

Camus, Albert 
Gléck, 181 
—D— 

Dala'i Lama 

Erausfuerderunge vun eiser Zäit, 166 
Djalili, Omid 
Humorist anActeur, 165 
Dram, 120 
Bahâ'u’llâh, 39 
Dugal, Bani, 143 
—E— 

Éier, 84 
Erzéier, 89 
—F— 

Faaschten, 184 
Faaschtenzäit, 106 
Fra 

Roll, 142 
Fräiheet, 145 
Freed, 111, 118, 155 
Frëndschaft, 114 
FUNDAEC, Kolumbien, 12 
—G— 

Gandhi 
Gléck, 182 
Gebiet 

Kand zu sengen Elteren, 172 


Gerechtegkeet, 152 
Geschicht, 38, 109 
Ae vun der Séil, 183 
An d’Waasser kucken, 259 
Erschafung vun der Welt, 161 
Gittar, 164 

Féift, Räichtum an Erfolleg, 109 
op d'Feeler vun Anere kucken, 234 
Saachen, déi Gott iech net freet, 167 
vum Raol Follerau,, 217 
Wäert vu Geschichten, 202 
Wäert vum Schwätzen, 231 
Wat ass d'Liewen?, 184 
Wonschbuttek, 156 
Zaubermoschterkär, 172 
Zen-Traditioun, 202 
Gesetz, 84 
Gléck, 181,265 
Gott, 88 
—H— 

Hayek, Max, 155 
Hoffsümmer, Willi 

Wéi Kricher entstinn, 231 
Humor, 111 
—J— 

Jung, Carl 
Gléck, 182 
—K— 

Kaszuk, Cyrille, Dr., 10 
King, Martin Luther, 182 
Krucoff, Mitchel 
Häerzspezialist, 222 
—L— 

Liewen 
Zil, 184 
—M— 

Meditatioun, 83, 162, 204 
Mënsch, 83 
Momen, Wendi Dr. 

Terrorismus, 242 
—N— 

Nanzeg, 106 
Natur, 88 
—O— 

Oetinger, Friedrich, 155 
—P— 

P.M. Zeitung 
Gebiet, 222 
Paradis, 141 
Péng, 118 
Peseschkian,9 
Peseschkian, Nosrat, 158 
Pestalozzi, 10 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 


-269- 

Pilgerrees, 192 
Price, Rachel, 220 
—R— 

Räichtum, 84 
Rouhani, Said, 133 
—S— 

Saint-Exupery, Antoine de, 155 
Samandari-Avanzo, Caroline, 174 
Schmäerz, 118 
Schweitzer, Albert, 181 
Sears, William, 154 
Senge, Peter 
Léieren heescht, 231 
Shaw, George Bernard, 158 
Sproch 

aus Persien, 202 
Suergen, 118 
Sulzer, Jeanne, 174 


—T— 

Times oflndia, 187 
Titanic, 178 
Twain, Mark, 260 
—V— 

Verantwortung, 83 
Volleksvertrieder vu Brasilien, 146 
—W— 

Wäisheet, 106, 160 
arabesch, 106 
orientalesch, 9 
Schicksal, 183 
Ward, Keith, 145 
Welten, 120 
Witz, 112 
—Z— 

Zitat 

aus de jiddesche Schrëften, 259 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 


- 270 - 

Literaturlëscht 

'ABDU'L-BAHÂ: 'Abdu'l-Bahâ â Londres, Maison d'éditions bahâ'ies, rue du Tröne 205, 1050 Bruxelles, Belgique, 
1998, ISBN 2-87203-040-9, tiré de 'Abdu'l-Bahâ in London", Bahâ'i Publishing Trust, London. 

'ABDU'L-BAHÂ: Ansprachen in Paris, Paris Talks 
'ABDU'L-BAHÂ: Beantwortete Fragen 
'ABDU'L-BAHÂ: Briefe und Botschaften 
'ABDU'L-BAHÂ: Compilation of Compilations, Volume 1+2 
'ABDU'L-BAHÂ: Foundations ofWorld Unity 
'ABDU'L-BAHÂ: Das Geheimnis göttlicher Kultur 
'ABDU'L-BAHÂ: Les legons de Saint Jean d’Acre 

'ABDU'L-BAHÂ: Über die Macht des Gebets, Meditationen für Jugendliche. 

'ABDU'L-BAHÂ: Verse Gottes, Bahâ’r Verlag 
'ABDU'L-BAHÂ: Divine Philosophy 
'ABDU'L-BAHÂ: The Promulgation of Universal Peace 
'ABDU'L-BAHÂ: Tablets of 'Abdu’l-Bahâ 

BAHAIINTERNATIONAL COMMUNITY: ein Statement der BIC, Wer schreibt die Zukunft? Nachdenken über 
das 20. Jahrhundert, 1999 

BAHAIINTERNATIONAL COMMUNITY: One common faith, 2005 
BAHAIINTERNATIONAL COMMUNITY: Sustainable development 
BAHÂ’U'LLÂH: Ährenlese, Gleanings 

BAHÂ'U'LLÂH: Déi Verbuerge Wierder, The Hidden Words, Les Paroles Cachées, Die Verborgenen Worte, 
Lëtzebuerg, 2008 

BAHA'U'LLAH: Epistle to the Son of the Wolf 
BAHA'U'LLAH: Kitab-I-Aqdas 

BAHA'U'LLAH: L'art divin de vivre, Edition: Maison d'éditions bahâ'ies, 3ème édition 1984. 

BAHA'U'LLAH: The Proclamation of Baha'u'llah, Bahâ'i World Centre, 1967. 

BATTEGAY, Raymond + PESESCHKIAN, Nossrat: Die Treppe zum Glück: 50 Antworten auf die großen Fragen 
des Lebens, Fischer Verlag, 2006 

DANESH, H.B.: The Psychology of Spirituality, Nine Pines Publishing. 

DEVELOPING DISTINCTIVE BAHAI COMMUNITIES: NSA USA. 

DUSTDAR, Farah: Frauenpolitik, Bahâ’i Verlag 2002. 

DUSTDAR, Farah: Abschied von der Macht, Demokratie und Verantwortung, Fischer Verlag, 1996. 

EFFENDI, Shoghi: Gott geht vorüber, Bahâ’i Verlag. 

EFFENDI, Shoghi: The Advent of Divine Justice, Wilmette, Bahâ'i Publishing Trust, 1990 
EFFENDI, Shoghi: Lights of Guidance. 

EFFENDI, Shoghi: The World Order of Bahâ'u'llâh, Selected Letters by Shoghi Effendi, Bahâ'i Publishing Trust, 
Wilmette, Illinois 60091, 1974 by the National Spiritual Assembly of the Bahâ'is of the United States. 
ESSLEMENT, J.E.: Bahâ'u'llâh und das Neue Zeitalter, Titel des englischen Originals: Bahâ'u'llâh and the New 
Era, by Dr. John Ebenezer Esslemont, London 1923. Third Revised Edition, Wilmette 111. (U.S.A.) 1970, 

Deutsch nach der dritten revidierten englischen Ausgabe von 1970 überarbeitete 8.Auflage 1986, Bahâ'i-Verlag 

GEBETE: Lob und Dank, Bahâ’i Verlag, 1984. 

GOUVION, Colette: Les Jardiniers de Dieu, Berg International, 1989 

HATCHER,W. MARTIN, JD: The Bahâ’f Faith, The Emerging Global Religion, Bahâ’i Publishing 

KAVELIN POPOV, Linda: The Family Virtues Guide, Plume Verlag, ISBN 0452278104 

KHAN, Janet: Prophet’s Daughter, a story of an exceptional woman 

KHAN, Peter : The Advancement of Women, a Bahâ’i Perspective 

MAISON UNIVERSELLE DE JUSTICE : La promesse de la paix mondiale, 1986 

PERLEN MEINER GEHEIMNISSE: Texte aus den Bahâ’i Schriften, Horizonte Verlag 


Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 


-271 - 

PESESCHKIAN, Nosrat: Der Kaufmann und der Papagei. Orientalische Geschichten als Medien in dere 
Psychotherapie, Fischer Verlag, 1979 

PESESCHKIAN, Nosrat: Es ist leicht, das Leben schwer zu nehmen. Aber schwer, es leicht zu nehmen,/Klug ist 
jeder. Der eine vorher, der andere nachher: Geschichten und Lebensweisheiten, Herder Verlag, 2008 
PESESCHKIAN, Nosrat: Das Leben ist ein Paradies, zu dem wir den Schlüssel fmden können, Herder Spektrum, 
2004 

PESESCHKIAN, Nosrat: 33 und eine Forme der Partnerschaft, Geist und Psysche, Fischer, 2002 
P.M. MAGAZIN: Esoterik,Gebete, Februar 2006, SK Verlag 

POOSTCHI, Kambiz: Goldene Äpfel, Spiegelbilder des Lebens, Horizonte Verlag 2002 
RABBANI, Ruhiyyih : La Perle Inestimable, la vie et l'oeuvre de Shoghi Effendi, Maison d'éditions bahâ'ies, 
Bruxelles,1976 

RUHI FOUNDATION KOLUMBIEN: Ruhi Institut, Buch 5, Lehren in Kinderklassen, 2005 
RUHI FOUNDATION KOLUMBIEN: Ruhi Institut, Buch 6, L’acte d’enseigner 

SCHAEFER, Udo : Die mystische Einheit der Religionen, Zum interreligiösen Dialog über ein Weltethos, Bahâ’i 
Verlag, 1997. 

SEARS, William : God loves laughter. 

THE INTERNATIONAL TEACHING CENTRE : Gebrauch der Künste, 2001 

TOWFIGH, Stephan Anis + ENAYATI, Wafa: Die Bahâ’i Religion, Ein Überblick, Olzog Verlag, 2005 
UNIVERSAALT HAUS VUN DER GERECHTEGKEET: D’Versprieche vum Weltfridden, eng Deklaratioun un 
d’Vëlker vun der Welt, Luxembourg, Horizonte Verlag,1990. 

UNIVERSALES HAUS DER GERECHTIGKEIT: Ridvan Botschaften 1988-2003 

UNIVERSALES HAUS DER GERECHTIGKEIT: Briefe des UHG, Ausgewaehlte Botschaften 1963-1996 

UNIVERSALES HAUS DER GERECHTIGKEIT: 1999, Dezember 28, Neue Gesetze. 

SCHAEFER, Udo: Die mysthische Einheit der Religionen 
WARD, Keith: The case for religion. Oneworldpublications 
Verse Gottes, Bahâ’i Verlag 

ZEIT FÜR GEIST: Zeitschrift Nr. 1 März 2006, Luxemburg. 

ZEIT FÜR GEIST: Zeitschrift Nr. 2006, Freundschaft, Luxemburg. 

SCHNABEL, Ulrich: Himforschung : Wamm Menschen Glauben? Die Zeit 11.05.2005 Nr.20 
SINN DES LEBENS: Glück, Edition Carmel, Bahâ’i Verlag, 2004 


^ * 

Bahâ ’i Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 


Referenzen 


- 272 - 


1 Ruhi 6, section 7, Bahâ’u'llâh, Gleanings, CXX 

2 "The most vital duty, in this day," He, moreover, has written, "is to purify your characters, to correct your manners, and improve your conduct. The beloved of the Merciful must 
show forth such character and conduct among His creatures, that the fragrance of their holiness may be shed upon the whole world, and may quicken the dead, inasmuch as the 
purpose of the Manifestation of God and the dawning of the limitless lights of the Invisible is to educate the souls of men, and refine the character of every living man...." 
"Truthfulness," He asserts, "is the foundation of all human virtues. Without truthfulness progress and success, in all the worlds of God, are impossible for any soul. When this holy 
attribute is established in man, all the divine qualities will also be acquired." Shoghi Effendi, The Advent of Divine Justice, p.26. 

In the words of our beloved Guardian, "One thing and only one thing will unfailingly and alone secure the undoubted triumph of this sacred Cause, namely the extent to which our 
own inner life and private character mirror forth in their manifold aspects the splendour of those etemal principles proclaimed by Bahâ'u'llâh". The Universal House of Justice, 

Ridvan 1964. 

3 Die Welt ist aus dem Gleichgewicht geraten durch die Schwungkraft dieser größten, dieser neuen Weltordnung. Das geregelte Leben der Menschheit ist aufgewühlt durch das 
Wirken dieses einzigartigen, dieses wundersamen Systems, desgleichen kein sterbliches Auge je gesehen hat. Aehrenlese, No 70. Immerse yourselves in the ocean of My words, that 
ye may unravel its secrets, and discover all the pearls of wisdom that lie hid in its depths. Bahâ'u'llâh, Gleanings from the Writings of Bahâ ’u ’llâh, p.136. 

4 One hundred years ago, Bahâ'u'llâh, Founder of the Bahâ'i Faith, proclaimed in clear and unmistakable language, to the kings and rulers of the world, to its religious leaders, and to 
mankind in general that the long-promised age of world peace and brotherhood had at last dawned and that He Himself was the Bearer of the new message and power from God which 
would transform the prevailing system of antagonism and enmity between men and create the spirit and fonn of the destined world order. Bahâ'u'llâh, Proclamation of Bahâ’uTlâh 

5 In Seinem Brief an die Königin Viktoria von England vergleicht Bahâ'u'llâh die Welt mit einem kranken Menschen, dessen Krankheit dadurch verschlimmert wurde, daß er in die 
Hände ungeschickter Ärzte fiel, und kündet an, wie das Heilmittel wirksam werde: »Was der Herr als höchstes Mittel und mächtigstes Werkzeug flir die Heilung der ganzen Welt 
bestimmt hat, ist die Vereinigung aller ihrer Völker in einer allumfassenden Sache, einem gemeinsamen Glauben. Das kann nicht anders erreicht werden, als durch die Kraft eines 
erfahrenen, allgewaltigen und erleuchteten Arztes. Wahrlich, das ist die Wahrheit und alles andere nichts als Irrtum.« 

6 Königin Maria von Rumänien, Enkelin der Queen Victoria und des Zaren Alexander II., an die Bahâ'u'llâh Sendschreiben gerichtet hatte, nahm 1926 den Bahâ'i-Glauben an und 
bekannte sich öffentlich zu ihm. WOB, p 287. 

7 »Er ist wie eine weite Umarmung«, so das Zeugnis einer Königin' flir den Anspruch und die Stellung dieses Glaubens, »eine Umarmung, die alle jene zusammenführt, welche lange 
nach Worten der Hoffnung gesucht haben. Er anerkennt alle großen Propheten, die ihm vorangegangen sind, reißt keine anderen Glaubensbekenntnisse nieder und läßt alle Türen 
offen.« »Die Bahâ'i-Lehre«, schreibt sie weiter, »bringt der Seele Frieden und dem Herzen Hoffnung. Wer nach Gewißheit sucht, dem sind die Worte des Vaters wie ein Springquell 
in der Wüste nach langer Wanderschaft.« »Ihre Schriften«, bezeugt sie in einer anderen Erklärung mit Bezug auf Bahâ'u'llâh und 'Abdu'l-Bahâ, »sind ein großer Ruf zum Frieden, der 
über alle Grenzpfahle hinausreicht und alle Meinungsverschiedenheiten wegen Riten und Dogmen übersteigt... Es ist eine wundersame Botschaft, die Bahâ'u'llâh und Sein Sohn 
'Abdu'l-Bahâ uns gegeben haben. Beide haben diese Botschaft nicht aggressiv aufgemacht, weil sie wußten, daß der Keim ewiger Wahrheit, der in ihrem Innersten liegt, Wurzeln 
schlagen und sich ausdehnen muß.« »Wenn je der Name Bahâ'u'llâhs oder 'Abdu'l-Bahâs«, so ihre abschließende Mahnung, »Ihnen zur Kenntnis kommt, legen Sie ihre Schriften nicht 
beiseite! Durchforschen Sie ihre Bücher, lassen Sie ihre herrlichen, friedebringenden, liebeschaffenden Worte und Lehren in Ihr Herz dringen, wie sie in das meinige gedrungen sind.« 
1 Königin Maria von Rumänien, Enkelin der Queen Victoria und des Zaren Alexander II., an die Bahâ'u'llâh Sendschreiben gerichtet hatte, nahm 1926 den Bahâ'i-Glauben an und 
bekannte sich öffentlich zu ihm. WOB p. 287. 

8 The proclamation of the Faith throughout the world attained an entirely new stage. The campaign of proclamation launched in 1967 through the inspiration of the centennial 
anniversary of Bahâ'u'llâh's Proclamation to the kings and rulers of mankind, and which gathered added momentum in 1979 with the surge of the persecution of the Iranian Bahâ'i 
community, now covered a greatly expanded range with the distribution of "The Promise of World Peace". Kings, queens, presidents, prime ministers, legislators, jurists, academics, 
diverse institutions and organizations became aware of Bahâ'u'llâh's Message. The Universal House of Justice, Ridvan 1992. 

9 S.41 D ’Versprieche vum Weltfridden. Abdu'l-Bahâ verweist jedoch darauf, daß Frieden als isoliertes Ziel nicht zu realisieren ist; Frieden - wirklicher, dauemder Frieden - ist nur in 
einem geistig inspirierten und gehaltenen Gesamtkonzept zu haben. Quelle und Impulsgeber eines solchen Konzepts ist Ihm die Offenbarung Bahâ'u'llâhs als umfassende religiöse 
Neuorientierung einer Zeit des Umbmchs in allen Aspekten menschlichen Lebens. Folgerichtig ist in diesem Brief das Motiv des Friedens aufs engste verwoben mit den Prinzipien 
einer Religion, welche nicht nur die individuelle Tugend der Nächstenliebe wieder belebt, sondem auch neue gesellschaftliche Maßstäbe setzt: die "Einheit der Menschheit" und die 
Verwirklichung der weltumfassenden Harmonie des "Größten Friedens" in einer der Gerechtigkeit verpflichteten globalen Ordnung. ‘Abdu ’l-Bahâ, Der Weltfriedensvertrag 

10 Im Bayân schrieb der Bâb vor, der Verstorbene solle in einem Sarg aus Kristall oder poliertem Stein begraben werden. Wie Shoghi Effendi in einem in seinem Auftrag 
geschriebenen Brief erläutert, bedeutet diese Bestimmung Ehrfurcht vor dem Menschenleib, der "vormals durch die unsterbliche Menschenseele geadelt" war. Kurz gefaßt, verbietet 
das Bahâ'i-Bestattungsrecht, daß der Leichnam weiter als eine Stunde Wegs vom Ort des Todes verbracht wird. Der Leichnam ist in Tücher aus Seide oder Baumwolle zu hüllen; an 
den Finger soll ihm ein Ring gesteckt werden mit der Inschrift: "Von Gott kam ich und zu Ihm kehre ich zurück, losgelöst von allem außer Ihm, und halte mich fest an Seinem 
Namen, der Barmherzige, der Mitleidvolle." Der Sarg soll aus Kristall, Stein oder hartem Edelholz sein. Ein besonderes Totengebet ist vorgeschrieben, das vor dem Begräbnis zu 
sprechen ist. Wie von Abdu'l-Bahâ und dem Hüter bestätigt, schließt dieses Gesetz die Feuerbestattung aus. Das fonnelle Totengebet und der Ring betrifft alle, die das Reifealter (d.h. 
15 Jahre) erreicht haben. Fragen und Antworten 70. Les funérailles baha'ies sont sobres. Elles donnent lieu ä la seule prière collective recommandée par Bahâ'u'llâh. Le corps, lavé 
avec dévotion par respect pour l'esprit qui y apparut, sera couché dans un linceul puis dans un cercueil avant d'ëtre enterré en un lieu qui ne doit pas ëtre distant de plus d'une heure du 
lieu du décès. Le cimetière baha'i devrait ëtre un lieu agréable de méditation, planté d'arbres et omé de bassins. ouvrage, foi-qq-mots. 

Zum Material für die Särge ist zu sagen, daß es nach dem Geist des Gesetzes möglichst dauerhaft sein sollte. Das Universale Haus der Gerechtigkeit erläutert, daß es über die im 
Aqdas aufgeführten Materialien hinaus keinen Einwand gibt gegen das härteste verfügbare Holz oder gegen Beton. Derzeit können die Gläubigen in dieser Frage nach eigenem 
Gutdünken verfahren. Bahâ ’u ’llâh, Kitab-i-Aqdas. 

11 Le 23 septembre 1918, après 24 heures de combat, Hai'fa est occupée par la cavalerie anglaise et hindoue. La Palestine va passer sous contröle britannique. Les officiers de sa 
gracieuse Majesté se pressent chez Abdu'l-Bahâ; en 1920, il sera promu chevalier de l'empire britannique pour les services rendus ä la cause de la réconciliation et de la prospérité des 
peuples. Ses demières années sont paisibles. II prie, écrit, correspond de nouveau avec le monde entier, s'accorde quelques promenades â cheval, la distraction favorite de son 
adolescence, ou â pied. Sa maison ne désemplit pas de visiteurs de toutes les couleurs de peau, que visiblement sa conversation charme par la profondeur de ses vues, mais aussi sa 
courtoisie, et mëme son humour. II sait faire rire avec des anecdotes amusantes et pleines d'esprit. "Ma maison est un foyer de rires et de bonheur", dit-il. Les Jardiniers de Dieu. 


Bahâ 7 Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 



- 273 - 


12 65.- Lors d'une autre occasion, la Beauté bénie fit â nouveau référence au séjour â Bagdad. Concemant l'injustice et la tyrannie exercées par le Shaykh 'Abdu'l-Husayn-i-Tihrâni, 
Bahâ'u'llâh déclara : "Bien plus, le Shaykh, avec l'appui de Nâsiri'd-Din Shâh et du sultan 'Abdu'l-Aziz, essaya d'éteindre la lumière de la Cause, mais il fiit impuissant â le réaliser. La 
Cause de Dieu s'est répandue elle-mëme â l'Est et â l'Ouest de la terre. Bientöt vous serez témoins de l'enroulement du vieil ordre de choses, et vous verrez toutes les nations réunies 
sous le tabemacle de la Cause de Dieu."Puis il nous parla de la visite d'un chef religieux qui était grand, fort, portait un turban imposant et avait une barbe anormalement longue. 
"Après Nous avoir salué" nous dit Bahâ'u'llâh, "il s'assit et commenga â lire â haute voix des écrits abstms en langue arabe." Ne voulez-vous pas vous présenter vous-mëme, que Nous 
puissions vous connaitre ?" ai-Je suggéré." Le visiteur répliqua : "Je suis Khâtamu'l-Mujtahidin (le demier des ecclésiastiques)" donnant ainsi son titre et non pas son nom. 

"Inshâ'allâh (Dieu le veuille !)" Nous avons répété plusieurs fois : "Inshâ'allâh, Inshâ'allâh !" La Beauté bénie était extrëmement heureux ce jour-lâ et toujours souriant. 'Aqâ Mirzâ 
Aqâ Afnân Histoires de Bahâ'u'llâh extraites d'une compilation de 'Ali-Akbar Furutan. 

13 Au cours de ces audiences, j'eus de plus en plus conscience de ses grandes qualités, sa noblesse, sa dignité, sa chaleur et son enthousiasme, son pouvoir de passer très vite d'un 
humour pétillant a l'outrage profond, mais toujours et toujours mettant la foi baha'ie avant toute chose... La Perle inestimable. 

14 Humour, happinessjoy are characteristics of a tme Bahâ'i life. Frivolity palls and eventually leads to boredom and emptiness, but tme happiness and joy and humour that are parts 
of a balanced life that includes serious thought, compassion and humble servitude to God, are characteristics that enrich life and add to its radiance. Compilations, The Compilation of 
Compilations vol. I, p. 54. 

15 One is reminded of'Abdu'l-Bahâ's caution that we should not let a pastime become a waste of time. The Compilation of Compilations vol. I, p. 54. 

16 Das Bahâ'i-Gebet ist jedoch nicht beschränkt auf den Gebrauch vorgeschriebener Formen, wie wichtig diese auch sein mögen. Bahâ'u'llâh lehrt, daß des Menschen ganzes Leben 
ein Gebet sein sollte, daß die im rechten Geist verrichtete Arbeit Gottesdienst ist, daß jeder Gedanke, jedes Wort und jede Tat, die dem Ruhme Gottes und dem Wohl unserer 
Mitmenschen dienen, im wahrsten Sinn des Wortes Gebet sind. Sekundär Literatur, Baha'u'llah und das Neue Zeitalter. 

17 Laßt eure Taten laut in die Welt hinausmfen, daß ihr wirkliche Bahâ'i seid, denn es sind 'die Taten', die zur Welt sprechen und die Ursache des Fortschritts für die Menschheit sind. 
'Abdu'l-Bahâ, Ansprachen in Paris. 

18 26.6 Wenn wir wirkliche Bahâ'i sind, bedarf es keines Redens. Unsere Taten werden die Welt weiterbringen, Zivilisation verbreiten, der Wissenschaft zum Fortschritt helfen und 
Künste sich entwickeln lassen. Ohne Taten läßt sich in der Welt des Stoffes nichts vollbringen, noch können Worte, die nicht durch Taten unterstützt sind, Menschen im Reich des 
Geistes fördem. Nicht durch bloßen Lippendienst sind die Erwählten Gottes zur Heiligkeit gekommen, sondem durch ein geduldiges Leben des tätigen Dienstes haben sie Licht in die 
Welt getragen. 'Abdu'l-Bahâ, Ansprachen in Paris. 

19 26.7 Streben damm, daß eure Taten tagtäglich wundervolle Gebete seien. Wendet euch zu Gott und versuchet immer, zu tun, was recht und edel ist. Unterstützt die Armen, richtet 
die Gefallenen auf, gebt den Bekümmerten Trost, bringt Heilung für die Kranken, stärkt die, die in Ängsten sind, befreit die Unterdrückten, macht den Hoffnungslosen Hoffnung und 
beschützet die Verlassenen! 

26.8 Das ist die Arbeit eines wahren Bahâ'i, und das ist es, was man von ihm erwartet. sind wir bestrebt, all dies zu tun, dann sind wir wirkliche Bahâ'i, doch wenn wir es unterlassen, 
sind wir keine Kinder des Lichtes, und wir haben kein Recht auf diesen Namen. Abdu'l-Bahâ, Ansprachen in Paris. 

20 La Religion est une lumière évidente et une forteresse pour la protection et la tranquillité des peuples du monde, car la crainte de Dieu commande aux hommes de faire ce qui est 
juste et leur défend ce qui est mal. Si la lampe de la Religion reste cachée, c'est l'anarchie et l'agitation qui prévaudront, et l'astre de Justice et d'Equité, Soleil de Paix et de 
Tranquillité, cessera de briller. Tout homme éclairé rendra témoignage de ceci. Baha'u'llah, L'Art divin de vivre. 

21 If ye be aware of a certain tmth, if ye possess a jewel, of which others are deprived, share it with them in a language of utmost kindliness and goodwill. Baha'u'llah, Epistle to the 
Son of the Wolf, p. 15. 

22 Do not be content with showing friendship in words alone, let your heart bum with loving kindness for all who may cross your path. Abdu'l-Baha, Paris Talks, p. 15. 

23 When you meet a Persian or any other stranger, speak to him as to a friend; if he seems to be lonely try to help him, give him of your willing service; if he be sad console him, if 
poor succour him, if oppressed rescue him, if in misery comfort him. In so doing you will manifest that not in words only, but in deed and in tmth, you think of all men as your 
brothers. Abdu'l-Baha, Paris Talks, p. 16. 

24 The wrong in the world continues to exist just because people talk only of their ideals, and do not strive to put them into practice. If actions took the place of words, the world's 
misery would very soon be changed into comfort. Abdu'l-Baha, Paris Talks, p. 16. 

25 Do not think the peace of the world an ideal impossible to attain! Nothing is impossible to the Divine Benevolence of God. If you desire with all your heart, friendship with every 
race on earth, your thought, spiritual and 30 positive, will spread; it will become the desire of others, growing stronger and stronger, until it reaches the minds of all men. Abdu'l- 
Baha, Paris Talks, p. 29. 

26 There is brotherhood intended in humanity because all are waves of one sea, leaves and frnit of one tree. This is physical fellowship which ensures material happiness in the human 
world. The stronger it becomes, the more will mankind advance and the circle of materiality be enlarged. Abdu'l-Baha, The Promulgation of Universal Peace, p. 129. 

27 The real brotherhood is spiritual, for physical brotherhood is subject to separation. The wars of the outer world of existence separate humankind, but in the etemal world of 
spiritual brotherhood separation is unknown. Material or physical association is based upon earthly interests, but divine fellowship owes its existence to the breaths of the Holy Spirit. 
Spiritual brotherhood may 130 be likened to the light, while the souls of humankind are as lantems. (Abdu'l-Baha, The Promulgation of Universal Peace, p. 129) 

28 You must love your friend better than yourself; yes, be willing to sacrifice yourself. (Abdu'l-Baha, The Promulgation of Universal Peace, p. 218) 

29 man should be willing to accept hardships for himself in order that others may enjoy wealth; he should enjoy trouble for himself that others may enjoy happiness and well-being. 
Abdu'l-Baha, Foundations ofWorld Unity, p. 42. 

30 Beware lest ye offend the feelings of anyone, or sadden the heart of any person, or move the tongue in reproach of and finding fault with anybody, whether he is friend or stranger, 
believer or enemy. Abdu'l-Baha, Tablets of Abdu'l-Baha vl, p. 44. 

31 "II arrivera que, lorsque les femmes participeront pleinement et de manière égale aux affaires du monde, pénétreront avec assurance et compétence dans la grande arène des lois et 
de la politique, la guerre cessera..." Promulgation ofUniversal Peace, p.145. famille, cp vieJamiliale. 

32 Se lever pour servir, Ruhi 2, p.74, section 8. 

33 The betterment of the world," is 25 yet another statement, "can be accomplished through pure and goodly deeds, through commendable and seemly conduct." Shoghi Effendi, The 
Advent of Divine Justice, p. 24. 

34 Se lever pour servir, Institut Ruhi 2, section 10, p76, Palabra Publications. 

35 Ruhi 2, p. 75 Palabra Publications, Se lever pour servir. 


fl^Bahâ Y Emissiounen um Radio ARA 2000-2007 www.bahai.org 



- 274 - 


36 Se lever pour servir, Ruhi 2, p. 79, Palabra Publications. 

37 Ruhi 2, p72 se lever pour servir, Palabra Publications. 

38 aus der Zäitschrëft : Zeit ftir Geist, 2003, Freundschaft. 

39 Perlen meiner Geheimnisse, Texte aus den Bahâ’i Schriften, Bahä’i-Horizonte Verlag. 

40 If five people meet together to seek for truth, they must begin by cutting themselves free from all their own special conditions and renouncing all preconceived ideas. In order to 
find truth we must give up our prejudices, our own small trivial notions; an open receptive mind is essential. If our chalice is full of self, there is no room in it for the water of life. The 
fact that we imagine ourselves to be right and everybody else wrong is the greatest of all obstacles in the path towards unity, and unity is necessary if we would reach truth, for truth 
is one. Abdu'l-Bahâ, Paris Talks, p. 136. 

41 William Sears, God loves laughter. 

42 Judaism, one of the oldest of the world religions, is based on a series of Messengers and Prophets Who have revealed God’s will over many centuries. Jews see it as their duty to 
follow God’s laws to the best of their understanding and in retum, God promises to guard and guide them. Bahâ’is believe that this guidance has continued through the ages and that 
the latest of the Messengers is Bahâ’u’llâh. He was bom in Persia (now Iran) in 1817. Bahâ’is believe Him to have been the Promised One of all religions. The Messengers of God 
Bahâ’u’llâh emphasised the Oneness of God, the Unknowable Lord: “Know thou of a certainty that the Unseen can in no wise incamate His Essence and reveal it unto men. He is, 
and hath ever been, immensely exalted beyond all that can either be recounted or perceived. From His retreat of glory His voice is ever proclaiming: ‘ Verily, I am God; there is none 
other God besides Me, the All-Knowing, the All-Wise. I have manifested Myself unto men, and have sent down Him Who is the Day Spring of the signs of My Revelation..’ ” 

The divine Founders of religion, such as Abraham, Moses, Jesus, Muhammad and Bahâ’u’llâh, are, for each age, the Mouthpiece of God, but they are not God Himself. God, in His 
essence, remains indescribably far removed from His creatures. In Their Persons and through Their teachings they manifest to mankind the will of God for that particular time. The 
basic tmths of religion do not change but may be developed further. Some social teachings may change according to the needs of the times. Moses, for example, brought 
Commandments for which society, in the time of Abraham, had not been ready. In this age Bahâ’u’llâh has taken these teachings further, as appropriate for today. 

“The All-Knowing Physician hath His finger on the pulse of mankind. He perceiveth the disease, and prescribeth, in His unerring wisdom, the remedy. Every age hath its own 
problem, and every soul its particular aspiration. The remedy the world needeth in its present-day afflictions can never be the same as that which a subsequent age may require.” 
Prophecy There are many prophecies in the Jewish Scriptures about the coming of the Promised One, the Lord of Hosts. It is clear from these Scriptures that He will come to the Holy 
Land from the east: “And behold, the glory of the God of Israel came from the way of the east.” [Ezekiel 43:2] Bahâ’u’llâh, Whose name means “Glory of God”, came from Persia 
which is east of the Holy Land. And again: “And the glory of the Lord came into the house by way of the gate whose prospect is towards the east.” [Ezekiel 43:4] The Person Who 
came to prepare the way for Bahâ’u’llâh was called the Bâb, which means the Gate. Because of His claim to be a Messenger of God, Bahâ’u’llâh was sent as a prisoner and an exile 
through different parts of the Turkish empire and eventually to the Holy Land. As Micah prophesied: “In that day also he shall come even to thee from Assyria, and from the fortified 
cities, and from the fortress even to the river, and from sea to sea, and from mountain to mountain.. .Feed thy people... in the midst of Carmel...” [Micah 7: 10-12] 

Bahâ’u’llâh was banished first to Assyria (now part of Iraq), then to the city of Constantinople, then again to the fortress within the fortified city of Akka. When finally released from 
the fortress, he stayed on an island in the Na’mayn river. During His banishments He travelled on the Black Sea and the Mediterranean Sea, lived as a Holy Man on Mount Gar-lu and 
pitched His tent on Mount Carmel, the ‘Mountain of God’ where Elijah had dwelt in his cave. The Holy Land In ‘The Tablet of Carmel’, Bahâ’u’llâh wrote: “Call out to Zion, O 
Carmel, and announce the joyful tidings: He that was hidden from mortal eyes is come!...Hasten forth and circumambulate the City of God that hath descended from heaven... Ere 
long will God sail His Ark upon thee...” It is on Mount Carmel that, in response to Bahâ’u’llâh’s own instructions, the beautiful Shrine of the Bâb has been erected and surrounded by 
gardens. Within these peaceful gardens now stand the buildings which constitute the Bahâ’i World Centre. Bahâ’u’llâh Himself is buried near Akka, so, for Bahâ’is, this part of the 
Holy Land is the most sacred spot on earth. Bahâ’i prophecy states that the twin cities of Haifa and Akka will become the future capital of a federated world. The Family The basic 
building-block of society is the family unit. Its healthy functioning is therefore vital: “The integrity of the family bond must be constantly considered and the rights of the individual 
members must not be transgressed.” Respect for parents remains important: “O My people! Show honour to your parents... Beware lest ye commit that which would sadden the 
hearts of your fathers and mothers.” To Bahâ’is, as to Jews, the stability and progress of the family depend on its unity: “If love and agreement are manifest in a single family, that 
family will advance, become illumined and spiritual.” “Note ye how easily, where unity existeth in a given family, the affairs of that family are conducted; what progress the members 
of that family make, how they prosper in the world. Their concems are in order, they enjoy comfort and tranquillity, they are secure, their position is assured, they come to be envied 
by all.” In this age Bahâ’u’llâh teaches that all mankind must become like one human family: “The diversity in the human family should be the cause of love and harmony, as it is in 
music where many different notes blend together in the making of a perfect chord.” Justice Bahâ’u’llâh makes justice the primary teaching underpinning a righteous and spiritual 
society: “O people of God! That which traineth the world is Justice, for it is upheld by two pillars, reward and punishment. These two pillars are the sources of life to the world.” 

“The purpose of justice is the appearance of unity among men.” The teachings of Bahâ’u’llâh are based on the principles of justice and unity and include: Removal of all prejudice 
Equality of women with men A spiritual attitude to economics Removal of poverty Education for all A universal peace treaty A world federation A common language for world 
communication In this New Age the Lord of Hosts is summoning His people to follow His guidance. 

43 Orientnalesch Wäisheet, Goldene Äpfel, Kambiz Poostchi, S. 179. 

44 Briefe des UHG, 1999 Dez 28, Neue Gesetze. 

45 Baha'u'llah, Synopsis and Codification of the Kitab-i-Aqdas, p. 27. 

46 Baha'u'llah, L'Art divin de vivre. 


Bahâ 7 Emissiounen wn Radio ARA 2000-2007 


/IV